Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Higienistka stomatologiczna
  • Kwalifikacja: MED.02 - Wykonywanie świadczeń stomatologicznych z zakresu profilaktyki i promocji zdrowia jamy ustnej oraz współuczestniczenie w procesie leczenia
  • Data rozpoczęcia: 24 maja 2025 23:21
  • Data zakończenia: 24 maja 2025 23:36

Egzamin zdany!

Wynik: 35/40 punktów (87,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Dzieci w wieku do 5 lat przy przodozgryzie powinny

A. wykonywać ćwiczenie Skalouda
B. ćwiczyć trzymanie wargami pociąganej płytki przedsionkowej
C. wykonywać ćwiczenie Rogersa
D. ćwiczyć żucie pokarmów przy założonej procie bródkowej
Wybór odpowiedzi dotyczącej ćwiczenia utrzymywania wargami pociąganej płytki przedsionkowej nie uwzględnia głównego celu, jakim jest poprawa funkcji żucia u dzieci z przodozgryzem. Płytka przedsionkowa jest narzędziem, które może być używane w ortodoncji, jednakże jej zastosowanie nie jest wystarczające w kontekście przodozgryzu, gdyż skupia się głównie na izolacji łuków zębowych i ich stabilizacji. Natomiast ćwiczenie Skalouda, polegające na symulacji ruchów żucia, również nie jest dedykowane dla dzieci w tak młodym wieku z wyraźnym problemem zgryzowym. Może to prowadzić do dezorientacji, a także nieefektywności treningów. Dzieci w wieku przedszkolnym wykazują naturalne zdolności do nauki poprzez zabawę i interakcje społeczne, dlatego techniki, które angażują je w sposób praktyczny, jak żucie pokarmów, przynoszą lepsze rezultaty. Biorąc pod uwagę te aspekty, nieprawidłowe koncepcje przedstawione w odpowiedziach nie uwzględniają znaczenia kontekstu terapeutycznego oraz praktycznych metod, które mają na celu poprawę codziennych funkcji, jak przeżuwanie, co jest kluczowe w rozwoju dzieci.
Pytanie 2

Jakie zalecenia powinno się dać pacjentowi z plamkowym szkliwem?

A. stosowanie pasty do zębów bez dodatku fluoru
B. spożywanie soków owocowych przez słomkę
C. przyjmowanie tabletek z fluorem
D. płukanie ust roztworem fluorku sodu
Używanie pasty do zębów bez fluoru jest rekomendowane dla pacjentów ze szkliwem plamkowym, ponieważ fluorki mogą nasilać problem z plamami na szkliwie. Szkliwo plamkowe, będące formą demineralizacji, wymaga szczególnej troski o skład chemiczny stosowanych środków do higieny jamy ustnej. Pasta bez fluoru minimalizuje ryzyko dodatkowych uszkodzeń szkliwa, które może być wrażliwe na zwiększone stężenie fluorowców. W praktyce, pacjenci z tym schorzeniem powinni skonsultować się z dentystą, aby wybrać odpowiednią pastę, często zawierającą składniki remineralizujące, takie jak hydroksyapatyt. Dodatkowo, zaleca się unikanie produktów o wysokiej kwasowości, co może pogłębiać problem, oraz regularne wizyty kontrolne, które pozwolą monitorować stan zdrowia zębów. W standardach stomatologicznych dotyczących leczenia szkliwa plamkowego, kładzie się nacisk na profilaktykę i zastosowanie metod nieinwazyjnych, co jest zgodne z podejściem opartym na dowodach naukowych.
Pytanie 3

O której godzinie powinna rozpocząć pracę druga asysta, jeśli zespół stomatologiczny korzysta z metody sześciu rąk?

A. 12.30 – 13.00
B. 11.00 – 12.00
C. 9.00 – 10.00
D. 13.30 – 14.30
Odpowiedź 9.00 – 10.00 jest prawidłowa, gdyż w zespole stomatologicznym pracującym metodą na 6 rąk, konieczne jest odpowiednie zorganizowanie czasu pracy, aby zapewnić maksymalną efektywność i komfort pacjenta. W modelu pracy na 6 rąk, każda z osób obecnych w zespole ma przypisane konkretne zadania, co pozwala na jednoczesne przeprowadzanie różnych procedur. Standardowe procedury stomatologiczne, takie jak wypełnianie ubytków, usuwanie próchnicy czy przygotowywanie i zakładanie koron, wymagają ścisłej współpracy między wszystkimi członkami zespołu. Dlatego też, aby druga asysta mogła zająć swoje miejsce, niezbędne jest rozpoczęcie pracy już o 9.00, kiedy to pierwszy pacjent jest umawiany na wizytę. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy polega na tym, że dobrze zorganizowany zespół nie tylko zwiększa swoją wydajność, ale również wpływa na satysfakcję pacjenta, co jest niezwykle istotne w kontekście budowania pozytywnego wizerunku gabinetu stomatologicznego oraz zachowań pacjentów. Warto zauważyć, że zgodnie z najlepszymi praktykami, taka organizacja pracy może przyczynić się do lepszego zarządzania czasem i zasobami w gabinecie.
Pytanie 4

Jakie techniki stosuje się podczas mechanicznego polerowania koron zębowych?

A. ruchy pionowe od brzegów siecznych do dziąsła szczoteczką
B. ruchy okrężne z delikatnym naciskiem szczoteczki
C. końcówki przyspieszające w przypadku wyraźnych przebarwień
D. wparcie na trzecim palcu
Ruchy okrężne z lekkim naciskiem szczoteczki są kluczowe podczas mechanicznego polerowania koron zębowych, ponieważ pozwalają na delikatne i równomierne usuwanie przebarwień oraz osadów bez ryzyka uszkodzenia struktury zęba. Technika ta jest szeroko stosowana w praktyce stomatologicznej, ponieważ nie tylko poprawia estetykę zębów, ale również przyczynia się do ich zdrowia poprzez skuteczne usuwanie płytki bakteryjnej. Warto pamiętać, że przy polerowaniu koron zębowych ważne jest wykorzystanie odpowiednich materiałów i narzędzi, takich jak pasty polerskie o odpowiedniej ziarnistości, co jest zgodne z wytycznymi Polskiego Towarzystwa Stomatologicznego. Przykładem może być wykorzystanie szczoteczek rotacyjnych, które w połączeniu z ruchami okrężnymi umożliwiają uzyskanie gładkiej powierzchni oraz minimalizują ryzyko uszkodzenia szkliwa. Regularne polerowanie koron w połączeniu z odpowiednią higieną jamy ustnej przyczynia się do długotrwałego zachowania zdrowego i estetycznego uśmiechu.
Pytanie 5

Higienistka demonstruje oraz tłumaczy pacjentowi na materiałach edukacyjnych procesy związane z chorobami przyzębia. Przeprowadzone działanie w ramach edukacji zdrowotnej jest przykładem

A. stymulowania zachowań prozdrowotnych
B. intencjonalizacji wpływów wychowawczych
C. organizacji środowiska edukacyjnego
D. oddziaływania przez świadomość
Odpowiedzi intencjonalizowania wpływów wychowawczych oraz organizowania środowiska wychowującego mogą wydawać się na pierwszy rzut oka zasadne, jednak w rzeczywistości nie oddają one sedna problemu. Intencjonalizowanie wpływów wychowawczych koncentruje się głównie na planowym i celowym wpływie na postawy i zachowania, co jednak nie wyjaśnia bezpośrednio metody edukacji opartej na uświadamianiu pacjenta o faktach dotyczących zdrowia. Organizowanie środowiska wychowującego, choć jest istotne, skupia się bardziej na kontekście fizycznym i społecznym edukacji, a nie na procesie kształtowania świadomości poprzez dostarczanie informacji. Z kolei pobudzanie zachowań korzystnych dla zdrowia odnosi się do aktywnego motywowania pacjentów do podejmowania zdrowych wyborów, co również nie jest pełnym opisem działania edukacyjnego. Kluczowym problemem w tych odpowiedziach jest to, że koncentrują się one na zewnętrznych aspektach edukacji, zamiast na wewnętrznym procesie, jakim jest zwiększanie świadomości pacjenta. Zrozumienie przyczyn i skutków chorób przyzębia wymaga nie tylko przekazywania informacji, ale przede wszystkim angażowania pacjenta w refleksję nad tymi informacjami. Dlatego skuteczna edukacja zdrowotna musi bazować na oddziaływaniu przez świadomość, co stanowi fundament dla wszelkich działań profilaktycznych.
Pytanie 6

Podczas pracy w żuchwie, należy ustawić głowę pacjenta leżącego w taki sposób, aby płaszczyzna zgryzowa jego zębów

A. dolnych była prostopadła do podłogi
B. górnych była równoległa do podłogi
C. dolnych była równoległa do podłogi
D. górnych była prostopadła do podłogi
Ustawienie głowy pacjenta w taki sposób, aby płaszczyzna zgryzowa dolnych zębów była równoległa do podłogi, jest kluczowe w kontekście prawidłowego zgryzu oraz funkcji stawów skroniowo-żuchwowych. Taki układ sprzyja optymalnemu ułożeniu mięśni żucia i zmniejsza ryzyko napięcia oraz dyskomfortu. W praktyce, podczas zabiegów stomatologicznych, takie ustawienie pozwala lekarzowi na lepszą ocenę relacji zgryzowych, co jest niezwykle istotne przy wykonywaniu precyzyjnych procedur, takich jak protetyka czy ortodoncja. Warto również wspomnieć, że odpowiednia postawa pacjenta wpływa na doświadczenie związane z zabiegiem, zapewniając mu większy komfort. Zgodnie z wytycznymi American Dental Association, zachowanie prawidłowej pozycji głowy pacjenta jest kluczowe dla osiągnięcia dobrych wyników terapeutycznych.
Pytanie 7

Najczęściej występującym stanem przedrakowym w obrębie jamy ustnej, który powstaje na skutek rogowacenia nabłonka błony śluzowej, objawiającym się w formie białej plamy lub tarczki i zazwyczaj dotykającym pacjentów w wieku 50-70 lat, jest

A. erytroplakia
B. kandydoza
C. leukoplakia
D. afty
Leukoplakia to stan przedrakowy, który charakteryzuje się pojawieniem się białych plam lub tarczek na błonie śluzowej jamy ustnej, które są wynikiem rogowacenia nabłonka. Zjawisko to dotyczy głównie pacjentów w wieku 50-70 lat, co sprawia, że grupy te powinny być szczególnie uważne na jakiekolwiek zmiany w jamie ustnej. Rozpoznanie leukoplakii jest kluczowe, ponieważ może ona być prekursorem raka jamy ustnej. W praktyce, jeśli zauważysz zmiany w jamie ustnej, takie jak białe plamy, powinieneś skonsultować się ze specjalistą, aby przeprowadzić odpowiednie badania diagnostyczne, w tym biopsję. Istotne jest również, aby lekarze stomatolodzy regularnie monitorowali pacjentów, którzy są w grupie podwyższonego ryzyka, uwzględniając palenie tytoniu oraz spożycie alkoholu, co znacznie zwiększa ryzyko wystąpienia leukoplakii oraz innych patologii. Edukacja pacjentów na temat profilaktyki i wczesnego rozpoznawania zmian w jamie ustnej jest kluczowa dla zapobiegania poważnym chorobom.
Pytanie 8

Jednym z aspektów zdrowotnego wychowania w grupie dzieci w przedszkolu jest

A. przedstawienie znaczenia profilaktyki fluorkowej
B. naprawa zębów mlecznych
C. analiza przekroju poprzecznego zęba mlecznego
D. zbadanie uzębienia dzieci
Zbadanie uzębienia dzieci jest kluczowym elementem wychowania zdrowotnego w środowisku przedszkolnym, ponieważ pozwala na wczesne wykrycie problemów stomatologicznych, które mogą wpłynąć na zdrowie ogólne dziecka. Regularne kontrole uzębienia są zgodne z zaleceniami Światowej Organizacji Zdrowia, która podkreśla znaczenie wczesnej profilaktyki w celu zapobiegania chorobom jamy ustnej. Przykładem praktycznego zastosowania jest przeprowadzanie badań przesiewowych, które mogą prowadzić do natychmiastowej interwencji w przypadku wykrycia próchnicy lub innych nieprawidłowości. Dzieci, które są regularnie badane, mają większe szanse na zdrowe zęby i ogólnie lepsze samopoczucie, co wpływa na ich rozwój oraz jakość życia. Warto także wspomnieć o roli edukacji w zakresie higieny jamy ustnej, która powinna towarzyszyć badaniom, aby dzieci i ich rodzice byli świadomi znaczenia dbania o zęby. Takie podejście jest zgodne z nowoczesnymi standardami opieki zdrowotnej i wychowania zdrowotnego, które promują holistyczne podejście do zdrowia dzieci.
Pytanie 9

Zużyte oraz uszkodzone akumulatory i lampy UV powinny być

A. zlikwidowane
B. przekazane do recyklingu
C. spalone w piecu
D. wrzucone do odpadów komunalnych
Oddanie zużytych i niesprawnych akumulatorów oraz lamp światłoutwardzalnych do recyklingu jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju oraz ochrony środowiska. Akumulatory zawierają substancje chemiczne, takie jak ołów, kwas siarkowy czy inne metale ciężkie, które mogą być szkodliwe dla środowiska, jeśli trafią na wysypisko. Recykling pozwala na odzyskanie cennych surowców, co zmniejsza zapotrzebowanie na ich wydobycie oraz ogranicza negatywne skutki dla ekosystemów. W przypadku lamp światłoutwardzalnych, zawierających substancje takie jak rtęć, właściwe postępowanie z tymi odpadami jest kluczowe, aby zminimalizować ryzyko ich uwolnienia do środowiska. Przykładem dobrych praktyk jest korzystanie z lokalnych punktów zbiórki, które są często organizowane przez gminy czy specjalistyczne firmy zajmujące się recyklingiem. Warto również pamiętać, że wiele krajów wprowadza regulacje dotyczące zbiórki i przetwarzania takich odpadów, co potwierdza ich znaczenie dla ochrony zdrowia publicznego oraz ekosystemów.
Pytanie 10

Aby uzyskać 3 litry 0,5% roztworu roboczego środka dezynfekcyjnego, jakie składniki należy przygotować?

A. 1,5 ml koncentratu i 2 985 ml wody
B. 15 ml koncentratu i 2 985 ml wody
C. 150 ml koncentratu i 2 850 ml wody
D. 15 ml koncentratu i 3 000 ml wody
Aby przygotować 3 litry 0,5% roztworu roboczego preparatu dezynfekcyjnego, należy zastosować odpowiednią proporcję składników. 0,5% roztwór oznacza, że w 100 ml roztworu znajduje się 0,5 ml substancji czynnej. Dla 3 litrów (3000 ml) roztworu obliczamy ilość koncentratu: 0,5 ml/100 ml * 3000 ml = 15 ml koncentratu. Pozostała ilość do uzupełnienia to woda, co daje 3000 ml - 15 ml = 2985 ml wody. Takie obliczenia są kluczowe w kontekście bezpieczeństwa i skuteczności dezynfekcji. Przygotowanie roztworu w odpowiednich proporcjach jest zgodne z wytycznymi WHO oraz krajowymi standardami dotyczącymi dezynfekcji, co wpływa na efektywność eliminacji patogenów. W praktyce, stosowanie właściwych proporcji ciśnieniowych oraz objętościowych przyczynia się do zapewnienia odpowiedniego działania preparatu oraz minimalizuje ryzyko powstawania odpornych szczepów mikroorganizmów.
Pytanie 11

Ból przy dotykaniu pionowym zęba za pomocą trzonka lusterka wskazuje

A. na żywotność miazgi zęba
B. na proces zapalny w tkankach okołowierzchołkowych
C. na zapalenie przyzębia brzeżnego
D. na młodzieńcze zapalenie przyzębia
Bolesność przy opukiwaniu pionowym zęba wskazuje na możliwy proces zapalny w tkankach okołowierzchołkowych, co jest związane z obecnością stanu zapalnego w okolicy korzenia zęba. Taki ból może być wynikiem kilku patologii, takich jak zapalenie miazgi, ropnie okołowierzchołkowe czy przewlekłe zapalenie tkanek przyzębia. W praktyce dentystycznej, w ocenie bólu przy opukiwaniu, lekarz powinien również brać pod uwagę inne objawy kliniczne, takie jak obrzęk czy zaczerwienienie, które mogą wskazywać na bardziej zaawansowany stan zapalny. Umożliwia to właściwą diagnozę i wdrożenie odpowiedniego leczenia, na przykład leczenia kanałowego czy chirurgii endodontycznej. Warto zaznaczyć, że w przypadku bólu okołowierzchołkowego, kluczowe jest szybkie działanie, aby zapobiec dalszym powikłaniom. W takich sytuacjach, diagnostyka obrazowa, taka jak zdjęcia rentgenowskie, może być niezwykle pomocna w potwierdzeniu stanu zapalnego, co jest zgodne z aktualnymi standardami postępowania w stomatologii.
Pytanie 12

Endomathasone N – substancja wykorzystywana w leczeniu endodontycznym – jest pastą

A. kortyzonową
B. jodoformową
C. rezorcynową
D. formaldehydową
Endomathasone N to kortyzonowa pasta stosowana w endodoncji, której głównym celem jest leczenie stanów zapalnych oraz regeneracja tkanek w okolicy zęba. Dzięki swoim właściwościom przeciwzapalnym, kortyzon w niej zawarty skutecznie łagodzi objawy, takie jak ból i obrzęk, co jest istotne w przypadkach zapaleń miazgi zębowej. W praktyce dentystycznej, stosowanie takich past jest zgodne z zaleceniami wielu organizacji stomatologicznych, które podkreślają znaczenie używania leków działających na poziomie miejscowym, by zminimalizować skutki uboczne. Warto zaznaczyć, że Endomathasone N może być używany jako środek pomocniczy podczas leczenia kanałowego, co przyczynia się do większej skuteczności całego procesu terapeutycznego. W szczególności, w przypadkach, gdzie zęby są mocno dotknięte stanem zapalnym, stosowanie pasty kortyzonowej może znacząco poprawić komfort pacjenta oraz efektywność leczenia.
Pytanie 13

Do skalowania powierzchni sąsiednich zębów bocznych służy kireta Gracey

A. 1/2
B. 13/14
C. 11/12
D. 5/6
Kireta Gracey 11/12 jest narzędziem stomatologicznym przystosowanym do skalingu powierzchni bliższych zębów bocznych, co czyni ją niezwykle przydatną w codziennej praktyce stomatologicznej. Narzędzie to charakteryzuje się specyficznym kątem nachylenia oraz unikalnym kształtem ostrza, co umożliwia dotarcie do trudno dostępnych miejsc w jamie ustnej pacjenta. W przypadku zębów bocznych, szczególnie istotne jest, aby usunąć płytkę nazębną i kamień, które często gromadzą się w tej okolicy. Dzięki zastosowaniu kirety 11/12, stomatolog może skutecznie i precyzyjnie przeprowadzić zabieg, minimalizując dyskomfort pacjenta oraz ryzyko uszkodzenia zdrowych tkanek. W praktyce klinicznej kirety Gracey są stosowane według zasady 'każdy ząb, każda powierzchnia', co oznacza, że dla skutecznego leczenia chorób przyzębia każdy ząb wymaga indywidualnego podejścia. Doświadczeni dentyści opierają swoje działania na standardach profesjonalnych, takich jak te określone przez American Dental Association (ADA), co podkreśla znaczenie odpowiedniego narzędzia w procesie leczenia.
Pytanie 14

Jaki kod symptomów chorobowych powinno się wpisać, korzystając z grupowego wskaźnika potrzeb leczniczych przyzębia CPITN, w sytuacji gdy podczas badania zidentyfikowano kieszonki dziąsłowe o głębokości od 3,5 do 5,5 mm?

A. Kod 1
B. Kod 2
C. Kod 4
D. Kod 3
Kod 3 jest prawidłowy, ponieważ odnosi się do obecności kieszonek dziąsłowych o głębokości od 3,5 mm do 5,5 mm, co jest klasyfikowane jako umiarkowane zaawansowanie choroby przyzębia. W standardach oceny stanu zdrowia jamy ustnej, takich jak CPITN (Community Periodontal Index of Treatment Needs), głębokość kieszonek jest kluczowym wskaźnikiem w diagnozowaniu i planowaniu leczenia. Kieszonki o takiej głębokości wskazują na potrzebę interwencji terapeutycznej, w tym podejścia do mechanicznego oczyszczenia i edukacji pacjenta w zakresie higieny jamy ustnej. Przykładem zastosowania może być planowanie sesji skalingu i root planing w celu usunięcia biofilmu bakteryjnego oraz obniżenia głębokości kieszonek. Należy również monitorować te kieszonki w regularnych odstępach czasu, aby ocenić skuteczność przeprowadzonego leczenia oraz wprowadzać ewentualne zmiany w planie terapeutycznym, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie periodontologii.
Pytanie 15

Jakiego zabiegu dokonywanego u pacjenta leżącego metodą na cztery ręce nie wymaga użycia ssaka z uwagi na brak aerozolu wodno-powietrznego?

A. Piaskowania zębów
B. Szlifowania zębów przy zastosowaniu turbiny
C. Ultradźwiękowego skalingu naddziąsłowego
D. Wypełniania kanałów korzeniowych
Wypełnianie kanałów korzeniowych to procedura, w której celem jest usunięcie zainfekowanej miazgi oraz staranne oczyszczenie i wypełnienie systemu kanałów korzeniowych. Podczas tego zabiegu nie generuje się aerozolu wodno-powietrznego, ponieważ stosowane narzędzia, takie jak pilniki endodontyczne, działają na zasadzie mechanicznego usuwania materiału, a nie poprzez działanie płynem czy spryskiwanie. W praktyce klinicznej, wypełnianie kanałów korzeniowych wykonuje się przy użyciu znieczulenia miejscowego, co minimalizuje dyskomfort pacjenta. Stosując odpowiednie techniki, takie jak metoda bocznego kondensowania gutaperki, możemy osiągnąć wysoką szczelność wypełnienia, co jest kluczowe dla zapobiegania nawrotom infekcji. Standardy endodontyczne zalecają również rutynowe stosowanie radiografii w celu oceny jakości wypełnienia oraz identyfikacji ewentualnych nieprawidłowości.
Pytanie 16

Który chelatant jest stosowany w terapii kanałowej z powodu jego zdolności do czasowego odkażania kanału?

A. ESPE
B. Eugenol
C. EDTA
D. Eter
EDTA (kwas etylenodiaminotetraoctowy) jest związkiem chelatującym, który znajduje szerokie zastosowanie w stomatologii, zwłaszcza w leczeniu kanałowym. Jego główną zaletą jest zdolność do wiązania jonów metali, co przyczynia się do odkażania i dezynfekcji kanałów korzeniowych. EDTA działa poprzez usuwanie zanieczyszczeń mineralnych oraz biofilmu bakteryjnego, co jest kluczowe dla skutecznej terapii endodontycznej. Zastosowanie EDTA pozwala na lepsze oczyszczenie kanałów oraz zwiększa efektywność działania innych środków dezynfekcyjnych stosowanych w leczeniu. W praktyce, zaleca się użycie EDTA podczas mechanicznego opracowywania kanałów, zwłaszcza w połączeniu z czynnymi substancjami aktywnymi, co zwiększa ich skuteczność. Stosowanie EDTA jest zgodne z zaleceniami wielu organizacji stomatologicznych, takich jak American Association of Endodontists, które podkreślają wagę odpowiedniego odkażania w procesie leczenia kanałowego.
Pytanie 17

Jakie narzędzie jest przeznaczone do mocowania zamków ortodontycznych?

A. ostry haczyk
B. prostokątny ortomet
C. boczny raspator
D. skrzyżowana pęseta
Pęseta skrzyżowana jest podstawowym narzędziem wykorzystywanym w ortodoncji do precyzyjnego umieszczania i przytrzymywania zamków ortodontycznych na zębach pacjenta. Jej konstrukcja umożliwia łatwe chwytanie małych elementów, co jest kluczowe w przypadku pracy z zamkami ortodontycznymi, które wymagają wysokiej precyzji. Pęseta skrzyżowana charakteryzuje się specjalnie wyprofilowanymi końcami, które zapewniają stabilność chwytu oraz minimalizują ryzyko usunięcia zamka podczas aplikacji materiału klejącego. Dodatkowo, pęseta ta jest często używana w połączeniu z innymi narzędziami, takimi jak separator czy szczypce, co pozwala na kompleksową obsługę pacjenta w trakcie zabiegu. W standardach ortodontycznych, kluczowe jest, aby narzędzia były odpowiednio zdezynfekowane i stosowane zgodnie z dobrymi praktykami, co zapewnia nie tylko bezpieczeństwo pacjenta, ale również efektywność samego leczenia. Właściwe użycie pęsety skrzyżowanej może znacząco wpłynąć na jakość oraz czas przeprowadzenia zabiegu, co podkreśla jej rolę w codziennej praktyce ortodontycznej.
Pytanie 18

Przy określaniu progu pobudliwości miazgi na siekaczu z żywą miazgą, gdzie najlepiej umieścić elektrodę czynną?

A. na wypełnieniu
B. na krawędzi siecznym
C. w odległości 2/3 od krawędzi siecznego
D. w ubytku
Ustawienie elektrody czynnej w odległości 2/3 od brzegu siecznego jest uznawane za najlepszą praktykę podczas pomiaru progu pobudliwości miazgi, ponieważ ta lokalizacja zapewnia optymalne warunki do prawidłowej stymulacji miazgi zęba. W tej pozycji elektroda jest na tyle blisko miazgi, aby umożliwić dokładne odczyty, ale jednocześnie daleko od potencjalnych uszkodzeń mechanicznych lub chemicznych, jakie mogą wystąpić na brzegu siecznym. Przykładem zastosowania tej techniki może być procedura diagnostyczna w stomatologii zachowawczej, gdzie precyzyjny pomiar pobudliwości miazgi jest kluczowy dla oceny stanu zdrowia zęba. Ponadto, umiejscowienie elektrody w tej odległości sprzyja minimalizacji fałszywych wyników, co jest szczególnie istotne w przypadku pacjentów o wrażliwej miazdze. W praktyce stosuje się także inne techniki, takie jak badania przewodnictwa elektrycznego, które potwierdzają skuteczność tej metody w diagnostyce. Pamiętaj, że każde podejście powinno być dostosowane do indywidualnych potrzeb pacjenta oraz konkretnej sytuacji klinicznej, co jest zgodne z aktualnymi wytycznymi oraz standardami praktyki stomatologicznej.
Pytanie 19

Worek zawierający odpady medyczne, w którym znajdują się żywe patogeny lub ich toksyny, powinien być oznaczony kodem

A. 18 01 03
B. 18 01 06
C. 18 01 01
D. 18 01 04
Odpowiedź 18 01 03 jest trafiona, bo dotyczy odpadów medycznych, które mają w sobie materiały zakaźne, takie jak żywe drobnoustroje oraz ich toksyny. Według przepisów, odpady te wymagają specjalnego traktowania przez ich potencjalne zagrożenie dla zdrowia i środowiska. W praktyce ważne jest, aby worki z takimi odpadami były dobrze oznakowane, co pomaga w ich właściwym zarządzaniu – chodzi tu o transport, przechowywanie i późniejsze unieszkodliwianie. Można to zaobserwować w szpitalach, gdzie odpady zakaźne muszą być segregowane, żeby zmniejszyć ryzyko zakażeń. Oznaczenie odpowiednim kodem ułatwia też życie firmom zajmującym się ich utylizacją, co jest zgodne z dobrymi praktykami oraz lokalnymi przepisami, które mówią, jak postępować z takimi odpadami.
Pytanie 20

Po przeprowadzeniu wybarwiania i oceny uproszczonym wskaźnikiem fuksynowym pacjenta, higienistka uzyskała wyniki przedstawione w tabeli. Stan higieny tego pacjenta należy określić jako

Ząb111416313436
Powierzchnia przedsionkowa223223
Powierzchnia jamy ustnej właściwej323332

A. bardzo dobry.
B. zły.
C. dobry.
D. dostateczny.
Odpowiedź "zły" jest poprawna, ponieważ w kontekście oceny stanu higieny jamy ustnej pacjenta, wskaźnik fuksynowy odgrywa kluczową rolę. Wartości 2 i 3 wskazują na obecność płytki nazębnej, co jest istotnym wskaźnikiem w ocenie higieny. W praktyce, higiena jamy ustnej powinna być regularnie monitorowana, a wskaźniki fuksynowy powinny być interpretowane zgodnie z ustalonymi standardami. Wartości te są często wiązane z potencjalnym ryzykiem wystąpienia próchnicy oraz chorób przyzębia. Zgodnie z wytycznymi WHO oraz ADA, utrzymanie wartości wskaźnika poniżej 1,5 jest uznawane za dobry stan higieny. W tym przypadku, stwierdzenie, że stan higieny jest zły, co sugeruje, że pacjent wymaga intensywniejszej edukacji oraz interwencji ze strony personelu dentystycznego, aby poprawić swoje nawyki higieniczne i wprowadzić regularne szczotkowanie oraz użycie nici dentystycznej.
Pytanie 21

Tuż po zabiegu nałożenia w jamie ustnej lakieru fluorowego w formie zawiesiny, pacjent nie powinien stosować się do zakazu

A. gryzienia twardych pokarmów
B. uprawiania aktywności fizycznej
C. płukania ust
D. spożywania napojów gazowanych
Odpowiedź dotycząca wykonywania wysiłku fizycznego jest prawidłowa, ponieważ po aplikacji lakieru fluorowego w jamie ustnej pacjent nie musi ograniczać aktywności fizycznej. Lakier fluorowy, po nałożeniu, działa przez dłuższy czas, a jego właściwości ochronne nie są osłabiane przez umiarkowany wysiłek fizyczny. W praktyce oznacza to, że pacjent może brać udział w codziennych aktywnościach, takich jak sport czy ćwiczenia, ponieważ nie wpływa to negatywnie na efekty działania fluoru. Ważne jest, aby pacjenci byli świadomi, że kluczowym zaleceniem po nałożeniu lakieru fluorowego jest unikanie jedzenia i picia przez co najmniej 30-60 minut, aby maksymalizować wchłanianie fluoru. To podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w stomatologii, które koncentrują się na ochronie zębów przed próchnicą, a również podkreśla znaczenie edukacji pacjentów o postępowaniu po zabiegach."
Pytanie 22

Do form aktywnych i ustnych, wykorzystywanych w edukacji zdrowotnej w stomatologii, zaliczamy

A. kursy oraz szkolenia
B. pokazy oraz degustacje
C. pogadanki oraz dyskusje
D. czasopisma oraz artykuły
Pogadanki i dyskusje stanowią istotne formy edukacji w zakresie zdrowia jamy ustnej, które angażują uczestników w interaktywny proces zdobywania wiedzy. Tego typu metody audytywne pozwalają na bezpośrednią wymianę informacji oraz odpowiedzi na pytania, co sprzyja lepszemu zrozumieniu tematu. W kontekście stomatologicznej oświaty zdrowotnej, pogadanki mogą być prowadzone przez doświadczonych specjalistów, którzy dzielą się wiedzą na temat profilaktyki, higieny jamy ustnej oraz aktualnych trendów w stomatologii. Przykładem zastosowania może być organizacja spotkań w szkołach, gdzie stomatolog omawia z uczniami zasady dbania o zęby i udziela praktycznych wskazówek. Takie interaktywne podejście nie tylko zwiększa zainteresowanie uczestników, ale także ma na celu zmianę ich zachowań dotyczących zdrowia. Stosowanie pogadanek i dyskusji jest zgodne z zasadami aktywnego uczenia się, które są rekomendowane przez różne instytucje zajmujące się zdrowiem publicznym. Warto również dodać, że takie formy edukacji mogą być dostosowywane do różnorodnych grup odbiorców, co czyni je bardzo uniwersalnymi.
Pytanie 23

Aby zapobiec kwasowej erozji szkliwa u dzieci, należy usunąć z ich codziennej diety

A. warzywa strączkowe
B. napoje gazowane
C. wodę
D. sery żółte
Napoje gazowane są jednym z głównych czynników ryzyka dla zdrowia zębów, szczególnie u dzieci. Zawierają one kwasy, takie jak kwas fosforowy i cytrynowy, które mogą prowadzić do demineralizacji szkliwa, co z kolei zwiększa ryzyko jego erozji. Erozja szkliwa to proces, w którym kwasy niszczą mineralną strukturę zęba, co prowadzi do jego osłabienia i większej podatności na próchnicę. Usunięcie napojów gazowanych z diety dzieci jest krokiem w kierunku ochrony ich zębów. Dodatkowo, dobrym rozwiązaniem jest wprowadzenie do diety produktów bogatych w wapń, takich jak sery żółte, które wspierają remineralizację szkliwa. Warto również pamiętać o ograniczeniu słodyczy oraz o regularnym szczotkowaniu zębów pastą z fluorem, co jest zgodne z zaleceniami Amerykańskiej Akademii Stomatologicznej, która promuje zdrowe nawyki żywieniowe dla dzieci, aby zminimalizować ryzyko erozji szkliwa.
Pytanie 24

Zabiegiem realizowanym w ramach działań zapobiegawczo-leczniczych, przy użyciu 30% roztworu nadtlenku wodoru, jest

A. wybielanie
B. piaskowanie
C. fluoryzacja
D. jonoforeza
Wybielanie zębów to zabieg, który ma na celu poprawę estetyki uśmiechu poprzez redukcję przebarwień i przywrócenie naturalnej bieli zębów. W trakcie tego procesu, często wykorzystuje się 30% roztwór nadtlenku wodoru, który działa jako silny środek utleniający, skutecznie rozkładając barwniki osadzone w zębinie. Stosowanie nadtlenku wodoru w takim stężeniu powinno być przeprowadzane z zachowaniem szczególnej ostrożności i pod nadzorem specjalisty stomatologicznego, ponieważ niewłaściwe stosowanie może prowadzić do uszkodzenia tkanek miękkich lub nadwrażliwości zębów. Wybielanie może być realizowane zarówno w gabinetach stomatologicznych, jak i w formie zestawów do stosowania w domu, jednak procedury przeprowadzane w warunkach klinicznych są zazwyczaj bardziej efektywne i bezpieczne. Dobrą praktyką jest również przeprowadzenie wcześniejszej oceny stanu zdrowia zębów oraz dziąseł pacjenta, co pozwala na dostosowanie metody wybielania do indywidualnych potrzeb.
Pytanie 25

Co jest kluczowym czynnikiem redukującym ryzyko wystąpienia próchnicy u dzieci?

A. Rzadkie wizyty u stomatologa
B. Regularne szczotkowanie zębów pastą z fluorem
C. Picie napojów gazowanych
D. Spożywanie dużej ilości słodyczy
Spożywanie dużej ilości słodyczy jest jednym z głównych czynników przyczyniających się do rozwoju próchnicy u dzieci. Słodycze zawierają cukry, które są przekształcane przez bakterie w jamie ustnej w kwasy. Te kwasy przyczyniają się do demineralizacji szkliwa, co prowadzi do powstawania ubytków. Dlatego zaleca się ograniczenie spożycia słodyczy jako część zdrowego stylu życia i profilaktyki stomatologicznej. Picie napojów gazowanych również nie jest korzystne dla zdrowia zębów. Napoje te często zawierają kwasy oraz duże ilości cukrów, które przyspieszają proces demineralizacji szkliwa. Dodatkowo, kwas fosforowy i cytrynowy, często obecne w napojach gazowanych, mogą przyspieszać erozję szkliwa niezależnie od działania bakterii. Rzadkie wizyty u stomatologa to kolejny czynnik zwiększający ryzyko próchnicy. Regularne kontrole stomatologiczne pozwalają na wczesne wykrycie i leczenie próchnicy, a także na profesjonalne czyszczenie zębów, które usuwa płytkę nazębną i kamień, co jest trudne do osiągnięcia jedynie domowymi metodami. Wszystkie te czynniki pokazują, jak ważne jest nie tylko stosowanie odpowiednich praktyk higienicznych, ale i unikanie zachowań sprzyjających rozwojowi próchnicy.
Pytanie 26

Jakiego materiału używa się do wypełniania ubytków szczelinowych?

A. Cement fosforanowy
B. Amalgamat z fazą gamma-2
C. Sealer
D. Flow
Wypełnianie szczelinowych ubytków w zębach wymaga zastosowania materiałów, które charakteryzują się odpowiednią płynnością oraz zdolnością do wypełnienia nawet najdrobniejszych szczelin. Materiał flow, czyli kompozyt o wysokiej płynności, jest idealnym rozwiązaniem w takich przypadkach. Dzięki swojej konsystencji flow doskonale wypełnia ubytki, co pozwala na efektywne zminimalizowanie ryzyka gromadzenia się płytki nazębnej oraz zapobieganie dalszym ubytkom. Flow jest szczególnie polecany w stomatologii estetycznej, gdzie nie tylko jego właściwości mechaniczne, ale również estetyka odgrywają kluczową rolę. Przykładem zastosowania może być wypełnianie ubytków klasy I i II, gdzie zachowanie naturalnej anatomii zęba jest istotne. Zgodnie z aktualnymi standardami, materiały flow powinny być stosowane w sytuacjach, gdzie wymagana jest wysoka precyzja oraz estetyka, a ich właściwości chemiczne zapewniają długotrwałą trwałość w jamie ustnej.
Pytanie 27

Aby usunąć organiczne zanieczyszczenia i brud, a także w pewnym stopniu ograniczyć obecność flory przejściowej i stałej na skórze dłoni, należy wykorzystać metodę

A. Ayliffe`a
B. Affaire`a
C. Alare`a
D. Angle`a
Odpowiedź Ayliffe'a jest poprawna, ponieważ ta technika mycia rąk została opracowana z myślą o skutecznej dezynfekcji i zmywaniu zanieczyszczeń organicznych oraz florze bakteryjnej. Technika ta zakłada dokładne mycie rąk, które ma na celu usunięcie zarówno widocznych zanieczyszczeń, jak i mikroorganizmów, które mogą być obecne na skórze rąk. W praktyce, zastosowanie tej metody podkreśla znaczenie nie tylko samego mycia rąk, ale również ich osuszania i unikania ponownego zanieczyszczenia. W kontekście standardów higieny w placówkach medycznych, technika Ayliffe'a jest często zalecana w celu minimalizacji ryzyka infekcji, zwłaszcza w sytuacjach klinicznych, gdzie kontakt z pacjentami wymaga szczególnej ostrożności. Dobre praktyki związane z tą metodą obejmują stosowanie odpowiednich środków czyszczących, takich jak mydła antybakteryjne oraz prawidłowe osuszanie rąk, co jest kluczowe dla eliminacji pozostałości mikroorganizmów.
Pytanie 28

Podczas przeprowadzania zabiegu pacjent stracił przytomność. Po natychmiastowym zaprzestaniu procedury oraz ocenie, że parametry życiowe są stabilne, należy w pierwszej kolejności

A. nałożyć zimny kompres na kark siedzącego pacjenta
B. ustawić dolne kończyny pacjenta wyżej niż jego głowę
C. wykonać oddechy ratunkowe
D. zrealizować manewr Heimlicha
Po omdleniu pacjenta, kluczowym działaniem jest zapewnienie odpowiedniego krążenia krwi do mózgu. Ułożenie kończyn dolnych w pozycji wyżej niż głowa pacjenta sprzyja poprawie przepływu krwi do mózgu, co może pomóc w szybszym przywróceniu świadomości. Taki manewr jest zgodny z wytycznymi dotyczących pierwszej pomocy, które zalecają unikanie niepotrzebnych interwencji i koncentrowanie się na prostych, skutecznych działaniach. W praktyce, po ułożeniu pacjenta w tej pozycji warto monitorować jego parametry życiowe, a także zapewnić mu świeże powietrze. W razie braku poprawy lub jeśli pacjent nie odzyskuje przytomności, należy niezwłocznie wezwać pomoc medyczną. Warto pamiętać, że zachowanie spokoju i szybka reakcja na omdlenie są kluczowe, aby skutecznie pomóc poszkodowanemu.
Pytanie 29

Jaki system oznaczania zębów stosuje dwie cyfry arabskie do ich identyfikacji?

A. Haderupa
B. Zsigmondy’ego
C. Viohla
D. Palmera
System znakowania Viohla jest szeroko stosowany w stomatologii do precyzyjnego oznaczania zębów, wykorzystując metodę oznaczania ich za pomocą dwóch cyfr arabskich. Pierwsza cyfra reprezentuje quadrant w jamie ustnej, a druga cyfra wskazuje konkretny ząb w obrębie tego kwadrantu. Na przykład, ząb oznaczony jako 11 to górny prawy siekacz, podczas gdy 36 oznacza dolny lewy ząb trzonowy. Taki system zapewnia jasność komunikacji między specjalistami oraz ułatwia dokumentację i monitorowanie zdrowia jamy ustnej pacjentów. Dodatkowo, znajomość tego systemu jest niezbędna podczas pracy z elektronicznymi kartotekami pacjentów, które często korzystają z tego oznaczenia. Stosowanie standardów, takich jak system Viohla, wspiera również zrozumienie i identyfikację zębów w międzynarodowej literaturze stomatologicznej, co jest kluczowe dla zapewnienia spójności w opiece nad pacjentem.
Pytanie 30

Środek używany do eliminacji nadwrażliwości zębów wywołanej ich wybielaniem zawiera w swoim składzie

A. azotan srebra
B. chlorek sodu
C. chlorek etylu
D. azotan potasu
Chlorek etylu to substancja, która głównie służy jako środek znieczulający, ale nie ma nic wspólnego z radzeniem sobie z nadwrażliwością zębów. Jego działanie polega na schładzaniu tkanek, co może chwilowo złagodzić ból, ale nie rozwiązuje problemu nadwrażliwości. W stomatologii użycie chlorku etylu mogłoby być nawet ryzykowne, bo nie rozwiązuje przyczyny nadwrażliwości. Chlorek sodu, który jest po prostu solą kuchenną, też nie ma właściwości do znoszenia wrażliwości i nie pojawia się w preparatach do zębów. Jego nadmiar wręcz może podrażniać tkanki! Azotan srebra natomiast ma zastosowanie w niektórych procedurach stomatologicznych, ale działa głównie jako środek antyseptyczny, a nie łagodzący wrażliwość. Więc stosowanie azotanu srebra, by złagodzić ból związany z nadwrażliwością zębów, to dość kiepski pomysł i może przynieść niepożądane skutki. Takie myślenie o temacie pokazuje, że można nie do końca rozumieć mechanizmy nadwrażliwości zębów, co może prowadzić do złego leczenia pacjentów.
Pytanie 31

Jaki preparat stomatologiczny powinien być użyty w procesie leczenia początkowej próchnicy?

A. Chlorheksydynę
B. Tlenek cynku
C. Aminofluorek
D. Wodorotlenek wapnia
Aminofluorek jest stosowany jako preparat stomatologiczny w leczeniu próchnicy początkowej, ponieważ wykazuje silne właściwości remineralizujące. Działa na zębinę i szkliwo, hamując demineralizację oraz wspierając proces remineralizacji, co jest kluczowe w początkowych stadiach próchnicy. Aminofluorek, w przeciwieństwie do innych substancji, takich jak wodorotlenek wapnia czy tlenek cynku, jest szczególnie efektywny w minimalnie inwazyjnych terapiach stomatologicznych, gdyż nie tylko wzmacnia strukturę szkliwa, ale także przeciwdziała dalszemu rozwojowi ubytków. W praktyce, jego stosowanie może obejmować na przykład aplikację lakierów fluorowych zawierających aminofluorek podczas wizyt kontrolnych u pacjentów z podwyższonym ryzykiem próchnicy. Zgodnie z wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia oraz lokalnymi standardami stomatologicznymi, aminofluorek jest rekomendowany w praktyce klinicznej jako środek profilaktyczny i terapeutyczny w leczeniu próchnicy, co potwierdzają liczne badania naukowe.
Pytanie 32

W przypadku abrazji powodującą utratę twardej tkanki zęba można wskazać

A. mechaniczne oddziaływanie jedzenia na zęby
B. proces mechaniczny z udziałem obcych przedmiotów lub substancji
C. proces mechaniczny obejmujący kontakt ząb z zębem
D. chemiczne trawienie i rozpuszczanie
Odpowiedź dotycząca procesu mechanicznego angażującego obce przedmioty lub materiały jako przyczyny abrazji twardej tkanki zęba jest trafna. Abrazja zębów to zjawisko, w którym dochodzi do stopniowego usuwania twardych tkanek zęba w wyniku mechanicznych działań, w tym kontaktu z twardymi przedmiotami, takimi jak sztućce, szczoteczki do zębów o zbyt twardym włosiu, a także różne produkty spożywcze, które mogą zawierać twarde cząstki. W praktyce dentystycznej istotne jest, aby pacjenci byli świadomi wpływu takich czynników, co może pomóc w zapobieganiu uszkodzeniom zębów. Na przykład, osoby często jedzące twarde pokarmy powinny być zachęcane do używania odpowiednich technik żucia i unikania zbyt intensywnego kontaktu z twardymi elementami, które mogą prowadzić do abrazji. Ponadto, odpowiednia higiena jamy ustnej, w tym wybór właściwych narzędzi do czyszczenia zębów, może znacznie zmniejszyć ryzyko uszkodzenia twardej tkanki. Ważne jest stosowanie miękkich szczoteczek oraz unikanie nadmiernej siły podczas szczotkowania, aby zminimalizować ryzyko abrazji.
Pytanie 33

Osobie z nieprawidłowym zgryzem zalecano ćwiczenia zgodne z metodą Rogersa. W tej sytuacji zastosowano terapię w formie ćwiczeń dla mięśni

A. izometrycznych
B. oporowych
C. biernych
D. wolnych
Odpowiedź "wolnych" jest prawidłowa, ponieważ ćwiczenia w tym przypadku mają na celu poprawę funkcji mięśniowych związanych z zgryzem poprzez aktywne zaangażowanie pacjenta w ruch. Ćwiczenia wolne polegają na wykonywaniu dynamicznych ruchów, które pozwalają na naturalną aktywację mięśni bez zewnętrznego oporu. Taki typ ćwiczeń jest zgodny z zasadami rehabilitacji stomatologicznej oraz ortodoncji, gdzie ważne jest, aby pacjent uczył się kontrolować swoje ruchy i wzmacniać mięśnie w sytuacjach funkcjonalnych. Przykładem mogą być ćwiczenia polegające na manipulacji żuchwą w różnych kierunkach, co może pomóc w poprawie zgryzu. W praktyce, wykorzystując ćwiczenia wolne, terapeuta może dostosować intensywność i zakres ruchu do indywidualnych potrzeb pacjenta, co sprzyja lepszemu przywracaniu równowagi w układzie stomatognatycznym. Zgodnie z najnowszymi wytycznymi w ortodoncji, ćwiczenia te są rekomendowane dla pacjentów z funkcjonalnymi wadami zgryzu.
Pytanie 34

Osoba dotknięta szkorbutem ma niedobór

A. witaminy B1
B. witaminy C
C. witaminy D
D. witaminy A
Szkorbut jest chorobą spowodowaną niedoborem witaminy C, znanej również jako kwas askorbinowy. Witamina C odgrywa kluczową rolę w syntezie kolagenu, który jest niezbędny dla zdrowia skóry, naczyń krwionośnych, kości i chrząstek. Niedobór tej witaminy prowadzi do osłabienia struktury tkankowej, co objawia się krwawieniem z dziąseł, łatwym siniaczeniem, a także osłabieniem układu odpornościowego. Witamina C jest również silnym przeciwutleniaczem, co oznacza, że pomaga w ochronie komórek przed szkodliwym działaniem wolnych rodników. W praktyce, aby zapobiegać szkorbutowi, zaleca się spożywanie owoców i warzyw bogatych w tę witaminę, takich jak cytrusy, truskawki, kiwi, papryka czy brokuły. W kontekście standardów zdrowotnych, zalecana dzienna dawka witaminy C dla dorosłych wynosi około 75-90 mg, co można łatwo osiągnąć poprzez zrównoważoną dietę.
Pytanie 35

Zgodnie z klasyfikacją próchnicy, gdzie kryterium podziału stanowi stopień zaawansowania zmian w twardych tkankach zęba, oznaczenie D2 informuje o zmianie

A. w obrębie zębiny z ubytkiem tkanek lub bez ubytku
B. w szkliwie z niewielkim ubytkiem
C. w szkliwie, bez naruszenia jego powierzchni
D. w zakresie wszystkich tkanek zęba, dochodzącej do miazgi
Odpowiedź oznaczona jako D2 wskazuje na zmiany w szkliwie, które są na tyle zaawansowane, że mogą prowadzić do niewielkiego ubytku. Zgodnie z klasyfikacją próchnicy, D2 oznacza proces, w którym zmiany w szkliwie zaczynają wpływać na wewnętrzne struktury zęba, jednak nie sięgają jeszcze do zębiny. Praktycznie oznacza to, że w diagnostyce stomatologicznej lekarze powinni zwracać szczególną uwagę na te zmiany, ponieważ mogą one prowadzić do dalszego rozwoju próchnicy, jeśli nie zostaną odpowiednio zaopatrzone. W przypadku D2 zaleca się przeprowadzenie zabiegów profilaktycznych oraz wczesnych interwencji, takich jak remineralizacja szkliwa lub zastosowanie specjalnych laków. Dobre praktyki stomatologiczne sugerują, że edukacja pacjentów na temat higieny jamy ustnej oraz regularne wizyty kontrolne u dentysty mogą znacząco zmniejszyć ryzyko progresji zmian próchnicowych.
Pytanie 36

Aby przeprowadzić wprowadzenie i formowanie wypełnień w ubytkach próchnicowych, należy przygotować

A. nakładacz, raspator
B. łyżeczki zębodołowe, upychadło
C. nakładacz, upychadło
D. prostnicę z wiertłami, upychadło
Odpowiedź 'nakładacz, upychadło' jest poprawna, ponieważ oba te narzędzia odgrywają kluczową rolę w procesie wprowadzania i formowania wypełnień w ubytkach próchnicowych. Nakładacz służy do precyzyjnego umieszczania materiału wypełniającego, co jest kluczowe dla uzyskania właściwej adaptacji wypełnienia do ścianek ubytku. Użycie nakładacza pozwala na kontrolowanie ilości materiału oraz jego równomierne rozmieszczenie, co zmniejsza ryzyko tworzenia szczelin, które mogą prowadzić do nowych ubytków. Upychadło natomiast jest narzędziem, które umożliwia właściwe umiejscowienie oraz zagęszczenie materiału wypełniającego, co jest kluczowe dla osiągnięcia optymalnej wytrzymałości oraz szczelności wypełnienia. Stosowanie tych narzędzi w praktyce dentystycznej jest zgodne z najlepszymi standardami, co zapewnia długotrwały efekt terapeutyczny oraz zadowolenie pacjentów. Dodatkowo, technika zabiegu wymaga znajomości różnych typów materiałów wypełniających, co wpływa na wybór narzędzi i metod ich aplikacji.
Pytanie 37

Jaki narzędzie służy do ręcznego usuwania zębiny dotkniętej próchnicą?

A. Wyciągacz
B. Rozszerzacz
C. Ekskawator
D. Usuwacz
Ekskawator to narzędzie stomatologiczne, które jest specjalnie zaprojektowane do ręcznego usuwania próchnicowo zmienionej zębiny. Jego konstrukcja umożliwia precyzyjne usunięcie zainfekowanej tkanki zęba, co jest kluczowym krokiem w procesie leczenia ubytków. Dzięki ergonomicznej budowie i różnorodności końcówek ekskawator pozwala na dostosowanie techniki pracy do indywidualnych potrzeb pacjenta oraz lokalizacji ubytku. Zastosowanie ekskawatora jest zgodne z najlepszymi praktykami stomatologicznymi, które kładą duży nacisk na zachowanie jak największej ilości zdrowej tkanki zęba. W kontekście zabiegów dentystycznych, ekskawator powinien być używany w połączeniu z innymi narzędziami, takimi jak wiertła, aby osiągnąć optymalny efekt. Przykładowo, dentysta może zidentyfikować obszary, które wymagają wyczyszczenia za pomocą ekskawatora, a następnie zastosować wiertło do dalszej preparacji zęba. Wiedza na temat skutecznego posługiwania się ekskawatorem jest niezbędna dla każdego stomatologa, aby móc skutecznie i bezpiecznie przeprowadzać zabiegi dotyczące leczenia próchnicy.
Pytanie 38

Która z wymienionych aktywności – związanych z wykonywaniem wycisków dwuwarstwowych w metodzie pracy na cztery ręce – nie wchodzi w skład zadań asysty?

A. Mieszanie palcami masy do pierwszej warstwy wycisku
B. Nakładanie masy do pierwszej warstwy wycisku na łyżkę wyciskową
C. Dobieranie odpowiedniego rodzaju i rozmiaru łyżki wyciskowej
D. Przekazywanie podajnika pistoletowego z drugą warstwą masy
Dobieranie odpowiedniego rodzaju i wielkości łyżki wyciskowej jest kluczowym etapem w procesie pobierania wycisków dentystycznych, który nie należy do zadań asysty. Wybór łyżki wyciskowej ma ogromne znaczenie, ponieważ niewłaściwie dobrana łyżka może prowadzić do błędnych lub nieprecyzyjnych wycisków, co z kolei wpływa na jakość późniejszych prac protetycznych. Asysta w gabinecie stomatologicznym koncentruje się na działaniach wspierających dentystę, takich jak mieszanie masy wyciskowej lub przekazywanie narzędzi. Dobór łyżki wymaga jednak wiedzy i doświadczenia dentysty, który powinien ocenić indywidualne potrzeby pacjenta oraz specyfikę planowanych działań. Przykładem standardów w tej dziedzinie mogą być wytyczne dotyczące stosowania łyżek otwartych lub zamkniętych w zależności od rodzaju wycisku oraz anatomii pacjenta. Prawidłowe wybranie narzędzi wpływa na komfort pacjenta oraz precyzję wykonania prac protetycznych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi.
Pytanie 39

Aby usunąć kamień nazębny z kieszonek patologicznych o głębokości większej niż 7 mm, konieczne jest użycie aparatu ultradźwiękowego z końcówką

A. uniwersalną trójkątną
B. cienką o kulkowym zakończeniu
C. szeroką o trójkątnym ostrzu
D. bardzo szeroką, płasko zakończoną
Cienka końcówka o kulkowym zakończeniu jest idealnym narzędziem do usuwania kamienia nazębnego z kieszonek patologicznych o głębokości powyżej 7 mm. Taki kształt pozwala na precyzyjne dotarcie do głębokich miejsc, gdzie gromadzą się złogi. Końcówka kulkowa zapewnia również łagodny kontakt z tkankami, co minimalizuje ryzyko uszkodzenia delikatnych struktur dziąseł. W praktyce stomatologicznej, stosowanie cienkich końcówek jest zgodne z zaleceniami zawartymi w wytycznych dotyczących leczenia chorób przyzębia, gdzie podkreśla się znaczenie precyzyjnych narzędzi w usuwaniu biofilmu oraz kamienia. Dzięki zastosowaniu odpowiedniego narzędzia, stomatolog może skutecznie przeprowadzić debridement, co prowadzi do poprawy stanu zdrowia jamy ustnej pacjenta. Warto również zaznaczyć, że przygotowanie do zabiegu powinno obejmować również dokładne oczyszczenie i dezynfekcję narzędzi, co jest kluczowe dla bezpieczeństwa pacjenta oraz skuteczności leczenia.
Pytanie 40

Pacjent z nieprawidłowym zgryzem został skierowany do ćwiczeń mających na celu zwiększenie napięcia mięśnia okrężnego ust poprzez formowanie warg do gwizdania. W tej sytuacji zastosowano rehabilitację w formie ćwiczeń mięśniowych

A. luźnych
B. biernych
C. realizowanych
D. izometrycznych
Ćwiczenia prowadzone są często mylone z ćwiczeniami izometrycznymi, chociaż te dwa pojęcia różnią się zasadniczo. Prowadzenie ćwiczeń to termin, który sugeruje aktywne zaangażowanie terapeuty lub instruktora w proces, co w przypadku ćwiczeń izometrycznych nie ma miejsca, ponieważ pacjent samodzielnie aktywuje mięśnie bez zmiany ich długości. Ćwiczenia wolne również nie są odpowiednie w tym kontekście. Wolne ruchy często wiążą się z większą amplitudą, co niekoniecznie przyczynia się do efektywnego wzmacniania konkretnej grupy mięśniowej, jak w przypadku mięśnia okrężnego ust. Z kolei ćwiczenia bierne powinny być stosowane w rehabilitacji osób z ograniczoną zdolnością do aktywnego ruchu, gdzie terapeuta wykonuje ruchy za pacjenta. W przypadku pacjenta z wadą zgryzu, kluczowe jest, aby wykonywał on ćwiczenia samodzielnie, aby poprawić siłę i kontrolę nad mięśniami, co jest nieosiągalne w ramach ćwiczeń biernych. Dlatego każda z tych metod, czyli prowadzenie, wolne i bierne ćwiczenia, nie odpowiadają na potrzeby pacjenta w kontekście izometrycznego zwiększania napięcia mięśnia okrężnego ust.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej