Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik informatyk
  • Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
  • Data rozpoczęcia: 18 maja 2025 20:49
  • Data zakończenia: 18 maja 2025 21:02

Egzamin zdany!

Wynik: 22/40 punktów (55,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Złącze zasilacza ATX12V jest przeznaczone do zasilania

A. karty graficznej PCI-e 3.0
B. procesora
C. stacji dyskietek
D. urządzeń SATA
Złącze zasilacza ATX12V jest często mylone z innymi złączami, co prowadzi do nieporozumień w zakresie ich funkcji. Złącze PCI-e 3.0, na przykład, jest używane do zasilania kart graficznych, które wymagają dużej ilości energii ze względu na intensywne obliczenia graficzne. Karty te mają własne złącza zasilające, które dostarczają energię, różniące się od standardu ATX12V, co powoduje błędne przypisanie funkcji. Podobnie, urządzenia SATA są zasilane przez złącze SATA, a nie ATX12V. Zastosowanie nieodpowiedniego złącza do zasilania stacji dyskietek również jest błędne, gdyż stacje te korzystają z innego typu zasilania, często przez złącze molex. Tego rodzaju nieprawidłowe przypisania wynikają z braku zrozumienia ról, jakie poszczególne złącza odgrywają w architekturze systemu komputerowego. Niezrozumienie funkcji złącza ATX12V może prowadzić do poważnych problemów z wydajnością systemu, takich jak niestabilność czy całkowite awarie, jeśli zasilanie procesora nie będzie zapewnione w odpowiedni sposób. W branży IT niezwykle istotne jest, aby mieć świadomość, jakie złącza są niezbędne dla określonych komponentów, ponieważ prawidłowe zasilanie to klucz do stabilnej i wydajnej pracy całego systemu.

Pytanie 2

Na ilustracji widoczny jest

Ilustracja do pytania
A. switch
B. router
C. hub
D. patch panel
Panel krosowy jest kluczowym elementem w infrastrukturze sieciowej, umożliwiającym organizację i zarządzanie kablami sieciowymi w szafie serwerowej. Pozwala na łatwe łączenie i przełączanie połączeń kablowych pomiędzy różnymi urządzeniami sieciowymi, takimi jak serwery, przełączniki czy routery. Dzięki numeracji i etykietowaniu gniazd, panel krosowy ułatwia identyfikację i śledzenie połączeń, co jest niezbędne w dużych instalacjach. Powszechnie stosowany jest w centrach danych oraz korporacyjnych serwerowniach, gdzie standaryzacja i utrzymanie porządku w okablowaniu są kluczowe dla wydajności i bezpieczeństwa sieci. Dobre praktyki obejmują regularne audyty i aktualizację dokumentacji, co zapobiega błędom i przestojom w przypadku konieczności rekonfiguracji. Użycie panelu krosowego pozwala także na elastyczne skalowanie infrastruktury sieciowej wraz z rosnącymi potrzebami organizacji. Jest zgodny ze standardami okablowania strukturalnego, takimi jak TIA/EIA, zapewniając niezawodność i spójność w projektowaniu oraz wdrażaniu sieci komputerowych. W praktyce, panele krosowe są dostępne w różnych kategoriach, np. Cat 5e, Cat 6, co umożliwia dopasowanie do wymagań przepustowości sieci.

Pytanie 3

Jaki typ zabezpieczeń w sieciach WiFi oferuje najwyższy poziom ochrony?

A. WPA
B. NTFS
C. WEP
D. WPA2
WPA2 (Wi-Fi Protected Access 2) to protokół zabezpieczeń, który oferuje znacznie wyższy poziom ochrony niż jego poprzednicy, WEP i WPA. Wprowadza szyfrowanie AES (Advanced Encryption Standard), które jest obecnie uważane za jeden z najbezpieczniejszych algorytmów szyfrowania dostępnych w technologii sieciowej. WEP (Wired Equivalent Privacy) korzysta z algorytmu RC4, który ma liczne słabości i można go łatwo złamać. WPA, będąc przejściowym rozwiązaniem, oferuje poprawę bezpieczeństwa w stosunku do WEP, ale wciąż nie dorównuje WPA2. W praktyce, wiele domowych i biurowych routerów WiFi domyślnie oferuje WPA2 jako standardowy wybór, co czyni go najczęściej stosowanym typem zabezpieczeń. Warto również zwrócić uwagę na fakt, że WPA3, jako nowsza generacja zabezpieczeń, zaczyna zyskiwać na popularności, jednak WPA2 wciąż pozostaje powszechnym i skutecznym rozwiązaniem do zabezpieczania sieci bezprzewodowych.

Pytanie 4

Która z licencji na oprogramowanie łączy je na stałe z nabytym komputerem i nie umożliwia transferu praw do korzystania z programu na inny komputer?

A. OEM
B. ADWARE
C. SINGLE
D. BOX
Licencja OEM (Original Equipment Manufacturer) jest rodzajem licencji, która jest powiązana z konkretnym komputerem. Oznacza to, że oprogramowanie zainstalowane na tym urządzeniu nie może być przenoszone na inny komputer zgodnie z warunkami licencji. Licencje OEM są często stosowane przez producentów komputerów, którzy preinstalowują oprogramowanie na sprzedawanych urządzeniach. Przykładem może być sytuacja, gdy kupujesz laptopa z systemem operacyjnym Windows, który ma licencję OEM. W takim przypadku system operacyjny jest przypisany do tego konkretnego laptopa i w razie potrzeby jego reinstalacji jedynie na tym samym urządzeniu możesz użyć klucza aktywacyjnego. Z perspektywy praktycznej, takie rozwiązanie jest korzystne z punktu widzenia kosztów, ponieważ licencje OEM są zazwyczaj tańsze niż pełne wersje licencji, co czyni je atrakcyjnymi dla klientów kupujących nowe urządzenia. Warto jednak pamiętać, że po zakupie komputera z licencją OEM nie masz możliwości jej przeniesienia, co ogranicza elastyczność użytkowania oprogramowania.

Pytanie 5

Jakie polecenie należy wykorzystać, aby zmienić właściciela pliku w systemie Linux?

A. chown
B. pwd
C. chmod
D. ps
Polecenia 'ps', 'pwd' i 'chmod' mają zupełnie różne przeznaczenia i nie mogą być używane do zmiany właściciela pliku. 'ps' jest poleceniem służącym do wyświetlania informacji o bieżących procesach działających w systemie. Często mylone jest z administracją systemu, jednak nie ma związku z zarządzaniem plikami. 'pwd' to skrót od 'print working directory' i wyświetla bieżący katalog roboczy użytkownika, co również nie ma związku z modyfikowaniem własności plików. W kontekście uprawnień, błędne może być sądzenie, że 'chmod' może pełnić tę funkcję, ponieważ 'chmod' służy do zmiany uprawnień dostępu do plików, a nie ich właściciela. Użytkownicy często popełniają błąd, myśląc, że zmieniając uprawnienia plików, automatycznie dostosowują także ich właściciela. To błędne rozumienie prowadzi do potencjalnych luk w zabezpieczeniach oraz nieautoryzowanego dostępu do danych. Zrozumienie różnicy między tymi poleceniami jest kluczowe dla efektywnego zarządzania systemem Linux oraz zapewnienia odpowiedniego poziomu bezpieczeństwa.

Pytanie 6

Jaki jest adres IP urządzenia, które pozwala innym komputerom w lokalnej sieci łączyć się z Internetem?

A. proxy
B. DNS
C. bramy (routera)
D. WINS
Adres IP bramy, czyli routera, to coś, co naprawdę ma znaczenie w sieci lokalnej. Dzięki niemu możemy łączyć się z różnymi urządzeniami na zewnątrz, w tym z Internetem. Router działa jak taki pośrednik, który przekazuje dane między naszą lokalną siecią a zewnętrznymi adresami IP. Na przykład, gdy komputer w naszej sieci chce otworzyć stronę internetową, to wysyła pakiety do routera, który dalej przesyła je do odpowiedniego serwera w Internecie, a potem odsyła odpowiedź. Fajnie jest, gdy brama jest ustawiona w taki sposób, by łatwo zarządzać ruchem danych i jednocześnie dbać o bezpieczeństwo, na przykład przez różne zapory sieciowe. W branży często wykorzystuje się standardowe protokoły, takie jak TCP/IP, co sprawia, że komunikacja jest spójna i działa jak należy.

Pytanie 7

Jakie zakresy adresów IPv4 mogą być używane jako adresy prywatne w lokalnej sieci?

A. 168.172.0.0 ÷ 168.172.255.255
B. 172.16. 0.0 ÷ 172.31.255.255
C. 200.186.0.0 ÷ 200.186.255.255
D. 127.0.0.0 ÷ 127.255.255.255
Zakres adresów IPv4 od 172.16.0.0 do 172.31.255.255 jest jednym z trzech standardowo zarezerwowanych zakresów adresów prywatnych, które mogą być używane w sieciach lokalnych. Zgodnie z dokumentem RFC 1918, te adresy nie są routowane w Internecie, co oznacza, że ich użycie wewnątrz sieci lokalnej nie wpływa na globalny ruch internetowy. Przykład zastosowania to stworzenie lokalnej sieci w biurze, gdzie wszystkie urządzenia (komputery, drukarki, smartfony) mogą korzystać z adresów w tym zakresie. Dzięki temu możliwe jest zbudowanie infrastruktury sieciowej, która nie wymaga wykupu publicznych adresów IP, co może znacząco obniżyć koszty. Użycie prywatnych adresów IP wymaga jednak zastosowania mechanizmów, takich jak NAT (Network Address Translation), aby umożliwić dostęp tych urządzeń do Internetu. Warto zauważyć, że inne zarezerwowane zakresy adresów prywatnych to 10.0.0.0 do 10.255.255.255 oraz 192.168.0.0 do 192.168.255.255. Te standardy są powszechnie stosowane w praktyce, co sprawia, że ich znajomość jest kluczowa dla każdego specjalisty zajmującego się sieciami komputerowymi.

Pytanie 8

Program WinRAR pokazał okno informacyjne widoczne na ilustracji. Jakiego rodzaju licencją posługiwał się do tej pory użytkownik?

Ilustracja do pytania
A. Program typu Adware
B. Program typu Freeware
C. Program typu Shareware
D. Program z Public domain
Adware to model licencyjny, w którym oprogramowanie jest udostępniane użytkownikom bezpłatnie, ale z wyświetlanymi reklamami, które generują dochód dla twórców. W tym modelu użytkownik nie jest zazwyczaj zobowiązany do zakupu licencji po okresie prób, a celem jest finansowanie rozwoju aplikacji poprzez reklamy. Przykłady adware to darmowe aplikacje na urządzenia mobilne, które pokazują reklamy podczas korzystania z nich. Freeware oznacza oprogramowanie dostępne za darmo bez ograniczeń czasowych i bez konieczności zakupu licencji. Twórcy freeware mogą liczyć na dobrowolne datki lub finansowanie poprzez dodatkowe płatne funkcje, ale podstawowa wersja oprogramowania jest zawsze darmowa. Programy takie często są używane w edukacji czy w małych firmach, gdzie budżet na oprogramowanie jest ograniczony. Public domain to oprogramowanie, które nie jest objęte prawami autorskimi i może być używane, zmieniane i rozpowszechniane przez każdego bez ograniczeń. Takie programy są rzadkością, ponieważ twórcy zazwyczaj chcą kontrolować sposób używania swojego oprogramowania lub przynajmniej być uznawani za jego autorów. WinRAR nie pasuje do żadnego z tych modeli, ponieważ wymaga zakupu licencji po okresie próbnym, co jest charakterystyczne dla shareware. Błędne przypisanie do innych modeli wynika często z mylnego postrzegania darmowości oprogramowania, która w przypadku shareware ma charakter wyłącznie próbny. Często użytkownicy myślą, że jeżeli mogą korzystać z programu przez pewien czas bez opłat, to jest on darmowy, co nie jest prawdą w przypadku shareware, gdzie darmowość ma na celu jedynie zachęcenie do zakupu pełnej wersji.

Pytanie 9

W środowisku Linux uruchomiono skrypt przy użyciu dwóch argumentów. Uzyskanie dostępu do wartości drugiego argumentu z wnętrza skryptu możliwe jest przez

A. $2$
B. %2
C. %2%
D. $2
Zrozumienie, jak przekazywać parametry do skryptów w systemie Linux, jest kluczowe dla skutecznego programowania w powłoce. Pojęcia takie jak %2, %2% i $2$ są niepoprawne, ponieważ nie są zgodne z konwencjami używanymi w powłokach Unixowych. W przypadku %2 i %2%, znaki procentu są stosowane w kontekście innych języków programowania lub systemów, ale nie w skryptach powłoki, gdzie stosuje się dolary ($) do oznaczania zmiennych. Użycie $2 jest właściwe, ale dodawanie dodatkowych znaków, jak % czy $, zmienia semantykę zmiennej i prowadzi do błędów w interpretacji. Często takie pomyłki wynikają z nieznajomości konwencji i reguł, które rządzą danym językiem. Warto zwrócić uwagę, że nie tylko w przypadku zmiennych, ale również w kontekście innych komponentów skryptów, takich jak funkcje czy pętle, posługiwanie się nieprawidłowymi symbolami może prowadzić do nieoczekiwanych rezultatów oraz problemów z debugowaniem. Dlatego kluczowe jest, aby szczegółowo zrozumieć, jak działa system, w którym pracujemy, oraz stosować się do jego zasad i dobrych praktyk programistycznych.

Pytanie 10

Komunikat, który pojawia się po uruchomieniu narzędzia do naprawy systemu Windows, może sugerować

Ilustracja do pytania
A. uszkodzenie plików startowych systemu
B. konieczność zrobienia kopii zapasowej systemu
C. uszkodzenie sterowników
D. wykrycie błędnej adresacji IP
Komunikat wskazujący na użycie narzędzia do naprawy systemu Windows, często oznacza problem z plikami startowymi systemu. Pliki te są niezbędne do uruchomienia systemu operacyjnego, a ich uszkodzenie może prowadzić do sytuacji, gdzie system nie jest w stanie się poprawnie uruchomić. Narzędzie Startup Repair jest zaprojektowane do automatycznego wykrywania i naprawiania takich problemów. Jest ono częścią środowiska odzyskiwania systemu Windows, które pomaga przywrócić funkcjonalność systemu bez konieczności instalacji od nowa, co jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie utrzymania systemów IT. Przyczyn uszkodzenia plików startowych może być wiele, w tym nagłe wyłączenia prądu, ataki złośliwego oprogramowania lub błędy w systemie plików. Regularne wykonywanie kopii zapasowych i korzystanie z narzędzi ochronnych może zminimalizować ryzyko takich problemów. Wiedza o tym jak działa i kiedy używać narzędzia Startup Repair jest kluczowa dla każdego specjalisty IT, umożliwiając szybkie przywracanie działania systemów komputerowych i minimalizowanie przestojów.

Pytanie 11

AES (ang. Advanced Encryption Standard) to standard szyfrowania, który?

A. nie może być wdrożony w sprzęcie
B. wykorzystuje symetryczny algorytm szyfrujący
C. nie może być stosowany do szyfrowania plików
D. jest następcą DES (ang. Data Encryption Standard)
Wybrane odpowiedzi sugerują błędne zrozumienie zasad działania algorytmu AES oraz kontekstu jego wykorzystania. Stwierdzenie, że AES nie może być wykorzystany przy szyfrowaniu plików, jest nieprawdziwe, ponieważ algorytm ten znalazł szerokie zastosowanie w różnych formatach plików, w tym w dokumentach, zdjęciach, a także w archiwach. Wręcz przeciwnie, wiele systemów plików i aplikacji do przechowywania danych opiera się na AES, aby zapewnić ich bezpieczeństwo. Ponadto, twierdzenie, że AES jest poprzednikiem DES, jest mylące, ponieważ to DES był wcześniejszym standardem, a AES został opracowany jako jego następca, który oferuje większe bezpieczeństwo i lepszą wydajność. Z kolei informacja o tym, że AES nie może być zaimplementowany sprzętowo, jest fałszywa; AES jest efektywnie implementowany w wielu urządzeniach sprzętowych, takich jak procesory i dedykowane układy scalone, co pozwala na szybką i wydajną obsługę szyfrowania. Te nieprawidłowe przekonania mogą prowadzić do dezinformacji na temat możliwości i zastosowań algorytmu AES, co jest niebezpieczne w kontekście planowania architektur bezpieczeństwa danych.

Pytanie 12

Aby przekształcić serwer w kontroler domeny w systemach Windows Server, konieczne jest użycie komendy

A. winnt32
B. dcpromo
C. regsvr32
D. dcgpofix
Polecenie 'dcpromo' jest standardowym narzędziem używanym w systemach Windows Server do promocji serwera do roli kontrolera domeny. Umożliwia ono utworzenie nowej domeny lub dołączenie do istniejącej, co jest kluczowe dla zarządzania użytkownikami i zasobami w sieci. W praktyce, uruchamiając 'dcpromo', administratorzy mogą skonfigurować wiele istotnych parametrów, takich jak ustawienia replikacji, wybór typu kontrolera domeny (np. podstawowy lub dodatkowy) oraz integrację z Active Directory. W branży IT, zgodnie z najlepszymi praktykami, promocja serwera do roli kontrolera domeny powinna być przeprowadzana w planowany sposób, z uwzględnieniem odpowiednich kopii zapasowych i audytu, aby zminimalizować ryzyko utraty danych oraz zapewnić bezpieczeństwo infrastruktury. Dcpromo przeprowadza również weryfikację, czy sprzęt i oprogramowanie spełniają minimalne wymagania do pracy z Active Directory, co jest istotnym krokiem w procesie wdrożeniowym.

Pytanie 13

W nowoczesnych panelach dotykowych prawidłowe działanie wyświetlacza zapewnia mechanizm rozpoznający zmianę

A. oporu pomiędzy przezroczystymi diodami wtopionymi w ekran
B. pola elektrostatycznego
C. położenia ręki dotykającej ekranu z zastosowaniem kamery
D. pola elektromagnetycznego
Wykrywanie dotyku w ekranach dotykowych można realizować za pomocą wielu różnych mechanizmów, jednak odpowiedzi, które wprowadziły Cię w błąd, opierają się na niepoprawnych założeniach dotyczących działania tych technologii. Na przykład, opór między przezroczystymi diodami wtopionymi w ekran nie jest podstawowym mechanizmem wykrywania dotyku. Dioda, działająca w sposób przewodnictwa, nie jest w stanie dostarczyć precyzyjnych informacji o lokalizacji dotyku; takie rozwiązania są zbyt mało czułe i nie są stosowane w nowoczesnych urządzeniach. Z kolei pola elektromagnetyczne, chociaż mogą być stosowane w niektórych urządzeniach, nie są standardem w ekranach dotykowych, które w większości polegają na interakcji z polem elektrostatycznym. Ponadto, zastosowanie kamery do wykrywania położenia ręki również nie jest powszechnym rozwiązaniem w ekranach dotykowych. Techniki oparte na obrazowaniu mogą wprowadzać dodatkowe opóźnienia oraz problemy z precyzją, co czyni je mniej pożądanymi w kontekście szybkiej reakcji, której oczekuje użytkownik. W praktyce, głównym celem ekranów dotykowych jest zapewnienie jak najszybszej i najdokładniejszej interakcji, co najlepiej osiąga się poprzez technologie pojemnościowe i wykrywanie zmian pola elektrostatycznego. Zrozumienie tych mechanizmów pozwala na lepsze dostosowanie się do dynamicznie rozwijającego się rynku technologicznym i zastosowań interaktywnych.

Pytanie 14

Jaką normę wykorzystuje się przy okablowaniu strukturalnym w komputerowych sieciach?

A. ISO/IEC 8859-2
B. PN-EN ISO 9001:2009
C. TIA/EIA-568-B
D. PN-EN 12464-1:2004
Wybór normy PN-EN 12464-1:2004 jako podstawy do okablowania strukturalnego w sieciach komputerowych jest nieadekwatny, ponieważ ta norma dotyczy oświetlenia wnętrz i nie ma żadnego zastosowania w kontekście instalacji sieciowych. Wiele osób może mylnie sądzić, że normy związane z oświetleniem mogą mieć zastosowanie w kontekście okablowania, co prowadzi do błędnych wniosków. Również odwołanie się do normy ISO/IEC 8859-2, która dotyczy kodowania znaków, jest błędne, ponieważ nie ma ona nic wspólnego z aspektami fizycznego okablowania czy strukturą sieci. To może wynikać z niewłaściwego zrozumienia, że wszystkie normy ISO/IEC są powiązane z sieciami komputerowymi, co jest nieprawdziwą generalizacją. W kontekście standardów jakości, PN-EN ISO 9001:2009 odnosi się do systemów zarządzania jakością, a nie do specyfikacji technicznych dla infrastruktury sieciowej. Użytkownicy mogą często mylić różne normy, co skutkuje nieprawidłowym doborem standardów do projektów technologicznych. Aby skutecznie projektować i instalować sieci komputerowe, niezbędne jest zrozumienie specyfiki norm, takich jak TIA/EIA-568-B, które są dostosowane do wymogów telekomunikacyjnych, a nie normy, które dotyczą innych dziedzin, takich jak oświetlenie czy zarządzanie jakością.

Pytanie 15

Który z protokołów jest używany podczas rozpoczynania sesji VoIP?

A. MIME
B. MCGP
C. SDP
D. SIP
Wybór błędnych odpowiedzi może wynikać z nieporozumienia dotyczącego ról różnych protokołów w kontekście VoIP. MCGP (Media Control Gateway Protocol) nie jest protokołem do inicjacji sesji, lecz jest używany do zarządzania mediami w kontekście bramek telekomunikacyjnych, co czyni go niewłaściwym wyborem w tej sytuacji. MIME (Multipurpose Internet Mail Extensions), z drugiej strony, jest zestawem rozszerzeń do protokołu e-mail, który pozwala na przesyłanie różnych typów danych, ale nie jest w żaden sposób związany z inicjacją sesji VoIP. Wreszcie, SDP (Session Description Protocol) służy do opisu parametrów sesji multimedia, ale nie pełni funkcji inicjacji sesji. Zrozumienie różnic między tymi protokołami jest kluczowe dla efektywnego zarządzania komunikacją w sieciach. Typowym błędem jest mylenie sygnalizacji z transmisją danych: SIP zajmuje się sygnalizacją, z kolei inne protokoły, takie jak RTP, są odpowiedzialne za przesyłanie samego dźwięku czy wideo. Warto pamiętać, że w kontekście VoIP, poprawna identyfikacja protokołów oraz ich funkcji jest niezbędna do zbudowania efektywnego systemu komunikacji.

Pytanie 16

Czynność przedstawiona na ilustracjach dotyczy mocowania

Ilustracja do pytania
A. głowicy w drukarce rozetkowej
B. taśmy barwiącej w drukarce igłowej
C. bębna zintegrowanego z tonerem w drukarce laserowej
D. kartridża w drukarce atramentowej
Czynność pokazana na rysunkach dotyczy mocowania bębna zintegrowanego z tonerem w drukarce laserowej. Drukarki laserowe działają na zasadzie elektrostatycznego przenoszenia tonera na papier za pomocą bębna światłoczułego. Bęben ten jest kluczowym elementem, który pośredniczy w transferze obrazu. Zintegrowane rozwiązania, gdzie bęben jest połączony z tonerem, ułatwiają wymianę i konserwację, gdyż użytkownik może łatwo wymienić zużyty element bez potrzeby oddzielnego czyszczenia bębna. Przykładem standardu w tej dziedzinie jest technologia używana przez firmy takie jak HP, Canon czy Brother, które zapewniają wysoką jakość druku przy minimalnym nakładzie pracy użytkownika. Dobre praktyki branżowe zalecają regularne sprawdzanie stanu bębna i tonera, co wpływa na długowieczność urządzenia oraz jakość uzyskiwanych wydruków. Zintegrowane moduły są również ekologiczne, gdyż pozwalają na łatwy recykling zużytych części. Dlatego takie podejście jest powszechnie stosowane w nowoczesnych urządzeniach biurowych.

Pytanie 17

W systemie Linux narzędzie do śledzenia zużycia CPU, pamięci, procesów oraz obciążenia systemu z poziomu terminala to

A. dxdiag
B. pwd
C. passwd
D. top
Wybór odpowiedzi, które nie są związane z narzędziami monitorującymi, może prowadzić do nieporozumień dotyczących zarządzania systemem Linux. Odpowiedź 'pwd' to polecenie służące do wyświetlania bieżącej ścieżki roboczej w systemie plików, a nie do monitorowania zasobów systemowych. Gdy administratorzy próbują zrozumieć, jak działają procesy w systemie, powinni korzystać z narzędzi, które dostarczają informacji o ich stanie, a nie tych, które jedynie informują o lokalizacji w systemie plików. Z kolei 'dxdiag' jest narzędziem dostępnym w systemie Windows, które służy do zbierania informacji o sprzęcie i zainstalowanych sterownikach, a nie o monitorowaniu procesów czy obciążenia CPU w systemie Linux. Natomiast 'passwd' jest komendą używaną do zmiany haseł, co również nie ma związku z monitorowaniem systemu. Wybierając niewłaściwe narzędzia, użytkownicy mogą stracić czas na wykonanie błędnych operacji, co prowadzi do nieefektywności w pracy oraz może przyczynić się do problemów z bezpieczeństwem, gdyż brak monitoringu zasobów może ukrywać potencjalne problemy z wydajnością lub nadużywaniem zasobów. Właściwy wybór narzędzi do monitorowania jest kluczowy dla skutecznego zarządzania systemem, dlatego ważne jest, aby znać i korzystać z narzędzi dedykowanych do tych zadań.

Pytanie 18

Rodzajem złośliwego oprogramowania, którego podstawowym zamiarem jest rozprzestrzenianie się w sieciach komputerowych, jest

A. keylogger
B. trojan
C. robak
D. backdoor
Robak to złośliwe oprogramowanie, które ma zdolność do samodzielnego rozprzestrzeniania się w sieciach komputerowych. W przeciwieństwie do wirusów, które potrzebują hosta do reprodukcji, robaki są autonomiczne i mogą kopiować się z jednego komputera na drugi bez potrzeby interakcji użytkownika. Przykładem robaka jest Blaster, który w 2003 roku wykorzystał lukę w systemie Windows, aby zainfekować miliony komputerów na całym świecie. Robaki często wykorzystują protokoły sieciowe, takie jak TCP/IP, do komunikacji i rozprzestrzeniania się, co czyni je szczególnie niebezpiecznymi. Dobre praktyki w zakresie bezpieczeństwa obejmują regularne aktualizowanie oprogramowania, aby eliminować znane luki, edukowanie użytkowników na temat zagrożeń związanych z otwieraniem nieznanych załączników oraz stosowanie zapór sieciowych, które mogą blokować nieautoryzowane połączenia. Zrozumienie mechanizmów działania robaków jest kluczowe dla skutecznej ochrony przed nimi oraz w odpowiedzi na incydenty związane z bezpieczeństwem sieciowym.

Pytanie 19

Najwyższą prędkość przesyłania danych w sieci bezprzewodowej można osiągnąć używając urządzeń o standardzie

A. 802.11 g
B. 802.11 a
C. 802.11 n
D. 802.11 b
Standardy 802.11a, 802.11b oraz 802.11g, mimo że wciąż są używane, mają znacznie niższe maksymalne prędkości transmisji danych w porównaniu do 802.11n. Standard 802.11a, wprowadzony w 1999 roku, oferuje prędkość do 54 Mbps, co może być niewystarczające w przypadku intensywnego korzystania z sieci. Z kolei 802.11b, który również powstał w latach 90-tych, zapewnia prędkość do 11 Mbps, co czyni go nieodpowiednim dla współczesnych standardów użytkowania. Chociaż 802.11g, odpowiednik 802.11b działający w paśmie 2,4 GHz, zwiększa prędkość do 54 Mbps, nadal nie dorównuje możliwościom 802.11n. Często użytkownicy mogą błędnie sądzić, że standardy te są wystarczające do nowoczesnych zastosowań, jednak w praktyce prowadzi to do frustracji związanej z niską jakością połączenia, opóźnieniami oraz zrywanym sygnałem. W przypadku aplikacji wymagających dużej przepustowości, takich jak streaming wideo czy gry online, starsze standardy nie są w stanie sprostać wymaganiom użytkowników. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że wybór odpowiedniego standardu bezprzewodowego ma ogromne znaczenie dla jakości i stabilności połączenia.

Pytanie 20

Menedżer usług IIS (Internet Information Services) w systemie Windows stanowi graficzny interfejs do konfiguracji serwera

A. terminali
B. WWW
C. DNS
D. wydruku
Menedżer usług IIS (Internet Information Services) jest kluczowym narzędziem do zarządzania serwerem WWW w systemie Windows. Umożliwia on administratorom łatwe i intuicyjne konfigurowanie, monitorowanie oraz zarządzanie aplikacjami webowymi. IIS obsługuje różne protokoły, takie jak HTTP, HTTPS, FTP, co czyni go wszechstronnym narzędziem do publikacji treści w Internecie. Przykładowo, poprzez interfejs użytkownik może tworzyć nowe strony internetowe, konfigurować zabezpieczenia SSL oraz zarządzać połączeniami do baz danych. Dobrym przykładem zastosowania IIS jest hosting stron internetowych, na przykład w przypadku małych firm, które chcą mieć własną stronę bez konieczności posiadania zaawansowanej wiedzy technicznej. Ponadto, w kontekście najlepszych praktyk, korzystanie z IIS zgodnie z wytycznymi Microsoftu pozwala na optymalizację wydajności oraz bezpieczeństwa serwera, co jest kluczowe w ochronie danych użytkowników i zapewnieniu nieprzerwanego dostępu do usług online.

Pytanie 21

Interfejs HDMI w komputerze umożliwia transfer sygnału

A. tylko cyfrowego audio
B. tylko cyfrowego video
C. cyfrowego audio i video
D. analogowego audio i video
Interfejs HDMI (High-Definition Multimedia Interface) jest standardem, który umożliwia przesyłanie zarówno cyfrowego sygnału audio, jak i wideo, co czyni go niezwykle wszechstronnym rozwiązaniem w dziedzinie elektroniki użytkowej. Dzięki temu, użytkownicy mogą podłączyć różnorodne urządzenia, takie jak telewizory, monitory, projektory, odtwarzacze multimedialne oraz komputery, za pomocą jednego kabla, eliminując potrzebę stosowania wielu kabli dla różnych sygnałów. Przykładowo, połączenie laptopa z telewizorem za pomocą kabla HDMI pozwala na przesyłanie obrazu w wysokiej rozdzielczości oraz towarzyszącego mu dźwięku, co jest szczególnie przydatne podczas prezentacji, oglądania filmów lub grania w gry. Standard HDMI obsługuje różne rozdzielczości, w tym 4K i 8K, a także różne formaty dźwięku, w tym wielokanałowy dźwięk przestrzenny, co czyni go idealnym rozwiązaniem zarówno dla profesjonalistów, jak i dla użytkowników domowych. HDMI stał się de facto standardem w branży audio-wideo, co potwierdzają liczne zastosowania w telekomunikacji, rozrywce i edukacji.

Pytanie 22

W systemach operacyjnych Windows konto z najwyższymi uprawnieniami domyślnymi przynależy do grupy

A. operatorzy kopii zapasowych
B. użytkownicy zaawansowani
C. administratorzy
D. gości
Odpowiedź "administratorzy" jest prawidłowa, ponieważ konta użytkowników w systemie operacyjnym Windows, które należą do grupy administratorów, posiadają najwyższe uprawnienia w zakresie zarządzania systemem. Administratorzy mogą instalować oprogramowanie, zmieniać konfigurację systemu, zarządzać innymi kontami użytkowników oraz uzyskiwać dostęp do wszystkich plików i zasobów na urządzeniu. Przykładowo, gdy administrator musi zainstalować nową aplikację, ma pełne uprawnienia do modyfikacji rejestru systemowego oraz dostępu do folderów systemowych, co jest kluczowe dla prawidłowego działania oprogramowania. W praktyce, w organizacjach, konta administratorów są często monitorowane i ograniczane do minimum, aby zminimalizować ryzyko nadużyć i ataków złośliwego oprogramowania. Dobre praktyki w zarządzaniu kontami użytkowników oraz przydzielaniu ról wskazują, że dostęp do konta administratora powinien być przyznawany wyłącznie potrzebującym go pracownikom, a także wdrażane mechanizmy audytowe w celu zabezpieczenia systemu przed nieautoryzowanym dostępem i działaniami. W kontekście bezpieczeństwa, standardy takie jak ISO/IEC 27001 mogą być stosowane do definiowania i utrzymywania polityk kontrolnych dla kont administratorów.

Pytanie 23

Na podstawie jakiego adresu przełącznik podejmuje decyzję o przesyłaniu ramek?

A. Adresu docelowego MAC
B. Adresu docelowego IP
C. Adresu źródłowego MAC
D. Adresu źródłowego IP
Słuchaj, jest parę niejasności, gdy mówimy o adresach w kontekście działania przełącznika. Adres źródłowy i docelowy IP dotyczą warstwy 3 w modelu OSI, czyli warstwy sieciowej, a nie warstwy 2, gdzie działają przełączniki. Przełącznik nie korzysta z adresów IP przy przesyłaniu ramek, tylko zwraca uwagę na adresy MAC. Jak ktoś zaczyna mieszać IP w tej kwestii, to może dojść do błędnych wniosków – przełącznik wcale nie wie, jakie IP są związane z danym MAC. I jeszcze jedna rzecz – mylenie adresu źródłowego MAC z docelowym to też pułapka. Adres źródłowy MAC pokazuje, skąd ramka pochodzi, ale to adres docelowy decyduje, dokąd ta ramka ma iść. Takie zamieszanie w hierarchii adresowania w modelu OSI może prowadzić do kłopotów z konfiguracją sieci, co sprawia, że przesyłanie danych nie działa jak powinno i mogą się pojawić problemy z bezpieczeństwem. Dobrze jest zapamiętać te różnice między adresami w różnych warstwach modelu OSI i ich rolami w sieci.

Pytanie 24

Który kolor żyły nie występuje w kablu typu skrętka?

A. biało-żółty
B. biało-niebieski
C. biało-zielony
D. biało-pomarańczowy
Odpowiedzi 'biało-zielony', 'biało-pomarańczowy' oraz 'biało-niebieski' są niepoprawne, ponieważ nie dostrzegają kluczowego aspektu standardów okablowania skrętkowego. Każda z tych kombinacji kolorów w rzeczywistości jest obecna w standardzie T568A i T568B. Na przykład, biało-zielony jest używany dla pierwszej pary skręconych żył, co ma na celu identyfikację pary używanej do transmisji danych w sieciach Ethernet. W przypadku biało-pomarańczowego, jest to druga para, która również odgrywa istotną rolę w przesyłaniu informacji. Biało-niebieski, z kolei, reprezentuje trzecią parę, która jest używana w różnych zastosowaniach, w tym w telefonii. Kluczowym błędem myślowym jest zakładanie, że wszystkie kolory muszą być obecne w danym standardzie, co może prowadzić do nieporozumień przy instalacjach sieciowych. Zrozumienie, które kolory żył są zgodne z odpowiednimi standardami, jest niezbędne, aby uniknąć błędów, które mogą prowadzić do awarii sieci lub nieefektywności w komunikacji. Wiedza ta jest kluczowa dla każdego technika zajmującego się instalacjami sieciowymi, aby zapewnić, że wszystkie komponenty są ze sobą właściwie połączone i działają zgodnie z oczekiwaniami.

Pytanie 25

W systemie Linux zarządzanie parametrami transmisji w sieciach bezprzewodowych jest możliwe dzięki

A. ipconfig
B. iwconfig
C. winipcfg
D. ifconfig
Odpowiedzi 'ifconfig', 'ipconfig' i 'winipcfg' są nieprawidłowe, ponieważ każda z tych opcji ma inny zakres zastosowania i nie spełnia funkcji zarządzania parametrami transmisji bezprzewodowej w systemie Linux. 'ifconfig' jest narzędziem używanym do konfiguracji interfejsów sieciowych w systemach UNIX i Linux, ale koncentruje się głównie na interfejsach przewodowych oraz ogólnych ustawieniach sieciowych, a nie zarządzaniu specyficznymi parametrami sieci bezprzewodowej. 'ipconfig' jest powiązane z systemem Windows i służy do wyświetlania lub zmiany konfiguracji pamięci IP, co również nie obejmuje funkcji dla połączeń bezprzewodowych w systemie Linux. Z kolei 'winipcfg' to starsze narzędzie, również dedykowane systemowi Windows, które pozwala zobaczyć informacje o konfiguracji IP, ale nie jest używane w kontekście sieci bezprzewodowych w Linuxie. Te błędne odpowiedzi wynikają z nieporozumienia dotyczącego funkcji narzędzi sieciowych oraz z pomylenia systemów operacyjnych. Ważne jest, aby znać różnice pomiędzy tymi narzędziami i ich zastosowaniem w odpowiednich środowiskach, co jest kluczowe dla efektywnego zarządzania sieciami.

Pytanie 26

Aplikacja służąca jako dodatek do systemu Windows, mająca na celu ochronę przed oprogramowaniem szpiegującym oraz innymi niepożądanymi elementami, to

A. Windows Azure
B. Windows Home Server
C. Windows Embedded
D. Windows Defender
Windows Defender to takie wbudowane narzędzie w Windowsie, które ma na celu walkę z złośliwym oprogramowaniem, jak wirusy czy oprogramowanie szpiegujące. Działa to tak, że cały czas monitoruje, co się dzieje w systemie, a także skanuje pliki i programy, które pobierasz. Dodatkowo, to oprogramowanie korzysta z różnych nowoczesnych metod wykrywania, jak np. heurystyka, co pozwala mu rozpoznać nowe zagrożenia, które nie są jeszcze znane. Co więcej, regularne aktualizacje pomagają mu dostosować się do pojawiających się zagrożeń. Takim przykładem jego działania może być automatyczne skanowanie po ściągnięciu nowego oprogramowania, co znacząco zmniejsza szanse na infekcję. Warto dodać, że Windows Defender jest zgodny z najlepszymi praktykami w branży zabezpieczeń, więc naprawdę jest ważnym elementem ochrony w Windowsie.

Pytanie 27

Aby zmienić istniejące konto użytkownika przy użyciu polecenia net user oraz wymusić reset hasła po kolejnej sesji logowania użytkownika, jaki parametr należy dodać do tego polecenia?

A. passwordreq
B. logonpasswordchg
C. expirespassword
D. passwordchg
Odpowiedzi wskazujące na inne parametry polecenia net user, takie jak passwordreq, passwordchg czy expirespassword, są niepoprawne w kontekście wymuszania zmiany hasła podczas następnego logowania. Parametr passwordreq służy do określenia, czy konto użytkownika wymaga hasła, co nie wpływa na sam proces wymuszania zmiany hasła. Z kolei passwordchg wskazuje na możliwość zmiany hasła przez użytkownika, ale nie wiąże się z wymuszeniem tej zmiany przy następnym logowaniu. Natomiast expirespassword, choć może sugerować, że hasło wygasa, w rzeczywistości nie zmusza użytkownika do zmiany hasła, a jedynie oznacza, że hasło wygasa po określonym czasie, co jest innym mechanizmem związanym z polityką haseł. Te pomyłki mogą wynikać z niepełnego zrozumienia roli poszczególnych parametrów oraz ich zastosowania w kontekście zarządzania kontami użytkowników. Właściwe podejście do zarządzania hasłami jest kluczowe dla utrzymania bezpieczeństwa systemów, a niewłaściwe ich zrozumienie może prowadzić do luk w zabezpieczeniach oraz zwiększenia ryzyka nieautoryzowanego dostępu do danych. Dlatego kluczowe jest, aby administracja systemów IT znała i stosowała odpowiednie komendy, które odpowiadają na konkretne potrzeby dotyczące bezpieczeństwa.

Pytanie 28

Jaki interfejs umożliwia transfer danych w formie cyfrowej i analogowej między komputerem a monitorem?

A. DFP
B. HDMI
C. DVI-I
D. DISPLAY PORT
DVI-I (Digital Visual Interface - Integrated) jest interfejsem, który umożliwia przesyłanie sygnałów wideo zarówno w formie cyfrowej, jak i analogowej. Dzięki temu, DVI-I jest niezwykle wszechstronny, gdyż pozwala na współpracę z różnymi typami monitorów, w tym starszymi modelami, które obsługują sygnał analogowy (VGA). W praktyce oznacza to, że użytkownicy mogą korzystać z DVI-I do podłączenia nowoczesnych ekranów LCD oraz starszych monitorów CRT, co czyni go idealnym rozwiązaniem w środowiskach, gdzie istnieje potrzeba elastyczności w doborze sprzętu. DVI-I jest zgodny z różnymi standardami, takimi jak VESA, co zapewnia wysoką jakość przesyłanego obrazu oraz możliwość obsługi rozdzielczości do 1920x1200. Interfejs ten cieszy się popularnością w zastosowaniach biurowych oraz wśród entuzjastów technologii, którzy chcą maksymalnie wykorzystać swoje urządzenia. Zrozumienie funkcji DVI-I oraz jego zastosowań w praktyce przynosi korzyści, takie jak optymalizacja wydajności wizualnej oraz minimalizacja potencjalnych problemów z kompatybilnością. Warto również zauważyć, że DVI-I może być używany w różnych kablach i adapterach, co zwiększa jego użyteczność w szerokim zakresie aplikacji technologicznych.

Pytanie 29

Która z wymienionych czynności nie jest związana z personalizacją systemu operacyjnego Windows?

A. Ustawienie wielkości partycji wymiany
B. Zmiana koloru tła pulpitu na jeden lub kilka przenikających się odcieni
C. Dostosowanie ustawień dotyczących wyświetlania pasków menu i narzędziowych
D. Wybór domyślnej przeglądarki internetowej
Wielkość partycji wymiany to coś, co nie jest związane z tym, jak sobie personalizujemy Windowsa. Ta partycja, czyli plik stronicowania, pomaga w zarządzaniu pamięcią wirtualną. To znaczy, że przenosi dane między RAM a dyskiem twardym. Ustawienia tego rodzaju są super ważne dla wydajności komputera, ale nie mają żadnego wpływu na to, jak system wygląda czy jak się z nim pracuje. Na przykład, dobra konfiguracja tej partycji może przyspieszyć działanie programów, które potrzebują dużo pamięci, ale nie zmienia naszych upodobań co do interfejsu. Warto pamiętać, że personalizacja to zmiany jak tło pulpitu, jakieś ustawienia paska zadań czy przeglądarki, które naprawdę wpływają na to, jak korzystamy z systemu. Z mojego doświadczenia, personalizacja powinna ułatwiać nam pracę, a ustawienie pamięci w tym przypadku po prostu nie ma na to wpływu.

Pytanie 30

Do kategorii oprogramowania określanego jako malware (z ang. malicious software) nie zalicza się oprogramowanie typu:

A. exploit
B. keylogger
C. scumware
D. computer aided manufacturing
Odpowiedź "computer aided manufacturing" (CAM) jest prawidłowa, ponieważ to oprogramowanie nie jest klasyfikowane jako malware. CAM to systemy wspomagające procesy produkcyjne, które zwiększają efektywność i precyzję wytwarzania. Przykłady zastosowania obejmują programy do projektowania wspomaganego komputerowo (CAD), które są używane w inżynierii i architekturze. CAM jest zgodne z najlepszymi praktykami przemysłowymi, które kładą duży nacisk na automatyzację i optymalizację procesów produkcyjnych. Warto również zauważyć, że oprogramowanie CAM przyczynia się do zmniejszenia błędów ludzkich oraz poprawy jakości produktów, co jest kluczowe w nowoczesnym przemyśle. W przeciwieństwie do tego, malware ma na celu szkodzenie użytkownikom lub systemom, a CAM jest narzędziem wspierającym rozwój i innowacyjność w branży. Rozpoznawanie różnic między tymi kategoriami oprogramowania jest istotne dla zapewnienia bezpieczeństwa IT oraz skutecznego zarządzania procesami produkcyjnymi.

Pytanie 31

Aby skonfigurować i dostosować środowisko graficzne GNOME w różnych dystrybucjach Linux, należy użyć programu

A. GNU Compiller Collection
B. GNOMON 3D
C. GNOME Tweak Tool
D. GIGODO Tools
GNOME Tweak Tool to kluczowy program umożliwiający konfigurację oraz personalizację środowiska graficznego GNOME w systemach Linux. Użytkownicy mogą za jego pomocą modyfikować różne aspekty interfejsu, takie jak motywy, ikony, czcionki, oraz ustawienia okien. Przykładowo, można zmienić motyw GTK, co natychmiastowo wpłynie na wygląd całego środowiska graficznego, czyniąc je bardziej estetycznym i dostosowanym do indywidualnych preferencji. Program ten jest zgodny z najlepszymi praktykami w zakresie użyteczności i dostępności, oferując użytkownikom intuicyjny interfejs z prostymi opcjami. Warto również zaznaczyć, że GNOME Tweak Tool jest nieocenionym narzędziem dla programistów i administratorów systemów, którzy chcą dostosować środowisko pracy do specyficznych potrzeb użytkowników lub wdrożyć konkretne standardy w organizacji. Dobrze skonfigurowane środowisko graficzne może zwiększyć produktywność i komfort pracy, co jest kluczowe w profesjonalnych zastosowaniach.

Pytanie 32

Aby zweryfikować adresy MAC komputerów, które są połączone z przełącznikiem, można zastosować następujące polecenie

A. ip http serwer
B. ip http port
C. clear mac address-table
D. show mac address-table
Polecenie 'show mac address-table' jest kluczowym narzędziem w diagnostyce i zarządzaniu sieciami komputerowymi. Umożliwia administratorom sieci uzyskanie informacji o adresach MAC urządzeń podłączonych do przełącznika, co jest niezbędne do monitorowania ruchu w sieci oraz rozwiązywania problemów związanych z łącznością. W wyniku wykonania tego polecenia, administrator otrzymuje tabelę, która zawiera adresy MAC, odpowiadające im porty oraz VLAN, co pozwala na łatwe identyfikowanie lokalizacji konkretnego urządzenia w sieci. Przykładowo, w przypadku problemów z dostępnością zasobów, administrator może szybko zlokalizować urządzenie, które nie działa prawidłowo. Dobre praktyki w zarządzaniu sieciami sugerują regularne monitorowanie adresów MAC, aby zapewnić bezpieczeństwo i optymalizację wydajności sieci.

Pytanie 33

Jakie jest zastosowanie maty antystatycznej oraz opaski podczas instalacji komponentu?

A. polepszenia warunków higienicznych serwisanta
B. zwiększenia komfortu naprawy
C. usunięcia zanieczyszczeń
D. neutralizacji ładunków elektrostatycznych
Mata antystatyczna oraz opaska antystatyczna są kluczowymi elementami ochrony podczas pracy z wrażliwymi podzespołami elektronicznymi. Głównym celem ich stosowania jest neutralizacja ładunków elektrostatycznych, które mogą powstać podczas manipulacji komponentami. Ładunki te mogą prowadzić do uszkodzenia delikatnych układów elektronicznych, co jest szczególnie istotne w przypadku sprzętu komputerowego, telefonów czy innych urządzeń wysokiej technologii. Przykładem praktycznym jest użycie maty antystatycznej w warsztacie podczas składania lub naprawy sprzętu. Dzięki jej zastosowaniu, serwisant ma pewność, że potencjalne ładunki elektrostatyczne są skutecznie uziemione, co minimalizuje ryzyko uszkodzenia podzespołów. W branży elektroniki stosuje się normy, takie jak IEC 61340-5-1, które podkreślają konieczność ochrony przed elektrycznością statyczną w obszarach pracy z komponentami wrażliwymi. Takie procedury są standardem w profesjonalnych serwisach i laboratoriach, co podkreśla ich znaczenie w zapewnieniu jakości i bezpieczeństwa pracy.

Pytanie 34

Jakim adresem IPv6 charakteryzuje się autokonfiguracja łącza?

A. FE80::/10
B. ::/128
C. 2000::/3
D. FF00::/8
W przypadku analizy pozostałych odpowiedzi, kluczowym aspektem jest zrozumienie, że każdy prefiks ma swoje unikalne zastosowanie w ekosystemie IPv6. Odpowiedź FF00::/8 odnosi się do adresów multicastowych, które są zaprojektowane do komunikacji z grupą adresatów w sieci, a nie do komunikacji lokalnej, co czyni je nieodpowiednimi w kontekście autokonfiguracji łącza. Prefiks ::/128 jest używany do reprezentacji pojedynczego adresu IPv6, co nie ma zastosowania w autokonfiguracji, gdzie wymagane są adresy pozwalające na komunikację w sieci. Prefiks 2000::/3 z kolei jest przeznaczony dla globalnych adresów unicast, które są routowalne w Internecie. Wybór odpowiednich adresów jest kluczowy dla efektywności działania sieci. Typowe błędy myślowe prowadzące do błędnych odpowiedzi często wynikają z mylenia różnych typów adresów oraz ich przeznaczenia. Zrozumienie różnic między prefiksami Link-Local, unicast i multicast, a także ich kontekstu działania, jest kluczowe dla właściwego zarządzania i konfiguracji sieci IPv6. Dodatkowo, adresy Link-Local są istotne w scenariuszach, gdzie urządzenia muszą działać w sieciach tymczasowych lub dynamicznych, co podkreśla ich rolę w nowoczesnych infrastrukturach sieciowych.

Pytanie 35

Polecenie to zostało wydane przez Administratora systemu operacyjnego w trakcie ręcznej konfiguracji sieciowego interfejsu. Wynikiem wykonania tego polecenia jest ```netsh interface ip set address name="Glowna" static 151.10.10.2 255.255.0.0 151.10.0.1```

A. ustawienie maski 24-bitowej
B. aktywacja dynamicznego przypisywania adresów IP
C. przypisanie adresu 151.10.0.1 jako domyślnej bramy
D. dezaktywacja interfejsu
Polecenie wydane za pomocą komendy 'netsh interface ip set address name="Glowna" static 151.10.10.2 255.255.0.0 151.10.0.1' ustawia adres IP oraz maskę podsieci dla interfejsu o nazwie 'Glowna'. W tym przypadku adres '151.10.0.1' został określony jako brama domyślna, co jest kluczowe w kontekście routingu. Brama domyślna jest to adres IP routera, przez który urządzenie komunikuje się z innymi sieciami, w tym z internetem. Ustawienie bramy domyślnej jest niezbędne, aby urządzenie mogło wysyłać pakiety do adresów spoza swojej lokalnej podsieci. Dobre praktyki dotyczące konfiguracji sieci zalecają, aby brama domyślna była zawsze odpowiednio skonfigurowana, co zapewnia prawidłowe funkcjonowanie komunikacji w sieci. Przykładem praktycznego zastosowania tej komendy może być sytuacja, gdy administrator sieci konfiguruje nowe urządzenie, które musi uzyskać dostęp do zewnętrznych zasobów. Bez poprawnie ustawionej bramy domyślnej, urządzenie nie będzie mogło komunikować się z innymi sieciami.

Pytanie 36

Na dysku konieczne jest zapisanie 100 tysięcy pojedynczych plików, każdy o wielkości 2570 bajtów. Zajętość zapisanych plików będzie minimalna na dysku o jednostce alokacji wynoszącej

A. 4096 bajtów
B. 3072 bajty
C. 8192 bajty
D. 2048 bajtów
Wybór jednostki alokacji poniżej 3072 bajtów, takiej jak 2048 czy 4096 bajtów, prowadzi do nieefektywnego wykorzystania przestrzeni dyskowej. Na przykład, przy jednostce alokacji wynoszącej 2048 bajtów, każdy z 100 tysięcy plików o rozmiarze 2570 bajtów zajmie dwie jednostki alokacji, co zwiększa całkowite wymagania przestrzenne. To nie tylko powoduje marnotrawstwo miejsca, ale także może wpływać negatywnie na wydajność systemu plików, ponieważ więcej jednostek alokacji oznacza większe obciążenie operacji zarządzania pamięcią. Rozmiar 4096 bajtów również nie jest optymalny w tym kontekście, ponieważ nie wykorzystuje w pełni przestrzeni, co prowadzi do nieefektywności. Typowym błędem myślowym jest założenie, że większa jednostka alokacji zawsze oznacza lepsze wykorzystanie przestrzeni; istotne jest, aby dostosować rozmiar jednostki alokacji do średniego rozmiaru plików. Dlatego w praktyce jednostka alokacji powinna być dostosowana do rozmiaru przechowywanych plików, aby zminimalizować straty przestrzenne i zapewnić płynne działanie systemu plików. Wybór niewłaściwej jednostki alokacji prowadzi do konieczności przemyślenia strategii zarządzania danymi oraz architektury systemu plików.

Pytanie 37

Zadania systemu operacyjnego nie obejmują

A. zapewnienia mechanizmów synchronizacji zadań oraz komunikacji pomiędzy nimi
B. organizacji i przydziału czasu procesora dla różnych zadań
C. zarządzania oraz przydziału pamięci operacyjnej dla aktywnych zadań
D. generowania źródeł aplikacji systemowych
W kontekście funkcji systemu operacyjnego, niektóre odpowiedzi mogą sugerować, że jego rola wykracza poza zarządzanie zasobami i koordynację procesów. Zajmowanie się dostarczaniem mechanizmów do synchronizacji zadań oraz komunikacji między nimi jest fundamentalnym zadaniem systemu operacyjnego. Dobrze zaprojektowany system operacyjny, jak Linux czy Windows, wdraża różne strategie synchronizacji, które mają na celu unikanie konfliktów w dostępie do zasobów. Ponadto, planowanie czasu procesora jest kluczowym aspektem wydajności systemu, a system operacyjny przydziela procesor do zadań zgodnie z ich priorytetami. Dobrze rozumieć, że bez efektywnego zarządzania czasem procesora, aplikacje mogłyby działać w sposób chaotyczny, co przyczyniłoby się do znacznych opóźnień. Kontrola i przydział pamięci operacyjnej są równie istotne, ponieważ bez odpowiedniego zarządzania pamięcią, aplikacje mogą doświadczać awarii z powodu braku dostępnych zasobów. Typowym błędem myślowym jest więc zrozumienie roli systemu operacyjnego jako pasywnego uczestnika środowiska obliczeniowego, podczas gdy w rzeczywistości jego zadania są kluczowe w zapewnieniu stabilności i wydajności całego systemu. System operacyjny działa jako mediator między sprzętem a aplikacjami, natomiast tworzenie źródeł aplikacji systemowych należy do obowiązków programistów i deweloperów oprogramowania. Właściwe zrozumienie tych ról jest kluczowe dla efektywnej pracy z systemami operacyjnymi i ich aplikacjami.

Pytanie 38

Aby procesor działał poprawnie, konieczne jest podłączenie złącza zasilania 4-stykowego lub 8-stykowego o napięciu

A. 3,3 V
B. 24 V
C. 12 V
D. 7 V
Odpowiedź 12 V jest prawidłowa, ponieważ procesory komputerowe wymagają zasilania o odpowiednim napięciu, które pozwala na ich prawidłowe działanie. Większość nowoczesnych płyt głównych korzysta z 4-stykowych lub 8-stykowych złączy zasilania CPU, które są standardem w branży. Standardowe napięcie 12 V jest niezbędne do zasilania nie tylko procesora, ale także innych komponentów systemu, takich jak karty graficzne i dyski twarde. W przypadku niewłaściwego napięcia, na przykład 3,3 V, system nie będzie działał poprawnie, gdyż nie dostarczy wystarczającej mocy do prawidłowego działania procesora. W praktyce, przy podłączaniu zasilacza do płyty głównej, warto zwrócić uwagę na właściwe złącza oraz upewnić się, że zasilacz spełnia wymagania prądowe określone przez producenta komponentów. Przykładem może być sytuacja, w której zasilacz o zbyt niskim napięciu lub niewystarczającej mocy może prowadzić do niestabilności systemu, a nawet jego awarii.

Pytanie 39

Jakiego protokołu sieciowego używa się do określenia mechanizmów zarządzania urządzeniami w sieci?

A. Internet Control Message Protocol (ICMP)
B. Simple Mail Transfer Protocol (SMTP)
C. Internet Group Management Protocol (IGMP)
D. Simple Network Management Protocol (SNMP)
Protokół Simple Mail Transfer Protocol (SMTP) jest standardem używanym do przesyłania wiadomości e-mail w internecie, co wyklucza go jako mechanizm zarządzania urządzeniami sieciowymi. SMTP odpowiada za transport wiadomości e-mail pomiędzy serwerami pocztowymi i nie pełni funkcji monitorowania czy zarządzania urządzeniami, co jest kluczowe w kontekście zarządzania siecią. Internet Control Message Protocol (ICMP) jest używany głównie do diagnostyki sieci oraz przesyłania informacji o błędach, takich jak nieosiągalność hosta, ale nie umożliwia zarządzania urządzeniami ani ich konfiguracji. Protokół ten jest istotny w kontekście testowania i monitorowania, ale jego zastosowanie w zarządzaniu siecią jest ograniczone. Internet Group Management Protocol (IGMP) jest używany do zarządzania członkostwem w grupach multicastowych, co jest zupełnie inną funkcjonalnością, która koncentruje się na dostarczaniu danych w grupach, a nie na monitorowaniu urządzeń. Typowe błędy myślowe prowadzące do wyboru tych odpowiedzi często wynikają z mylenia funkcji różnych protokołów. Użytkownicy mogą nie dostrzegać, że protokoły te są przeznaczone do różnych celów i nie mają związku z zarządzaniem siecią w kontekście efektywnego monitorowania i konfiguracji urządzeń, co jest kluczowe dla SNMP.

Pytanie 40

W tabeli z ofertą usług komputerowych znajdują się poniższe informacje. Jaki będzie koszt dojazdu serwisanta do klienta, który mieszka poza miastem, w odległości 15 km od biura firmy?

A. 30 zł
B. 60 zł + VAT
C. 25 zł + 2 zł za każdy kilometr od siedziby firmy poza miastem
D. 30 zł + VAT
Koszt dojazdu serwisanta do klienta mieszkającego poza miastem oblicza się na podstawie stawki 2 zł za każdy kilometr w obie strony. W przypadku odległości 15 km od siedziby firmy, całkowita odległość do pokonania wynosi 30 km (15 km w jedną stronę i 15 km w drugą stronę). Dlatego koszt dojazdu wyniesie 30 km x 2 zł/km = 60 zł. Dodatkowo, zgodnie z przepisami podatkowymi, na usługi serwisowe dolicza się VAT, co czyni całkowity koszt 60 zł + VAT. Przykładem zastosowania tej zasady może być sytuacja, w której firma świadczy usługi serwisowe i musi określić ceny, co pozwala na precyzyjne ustalanie kosztów dla klientów, zgodne z ich lokalizacją. Warto również zwrócić uwagę, że takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami branżowymi, które zalecają jasne określenie kosztów usług i transparentność w komunikacji z klientami.