Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik żywienia i usług gastronomicznych
Kwalifikacja: HGT.02 - Przygotowanie i wydawanie dań
Data rozpoczęcia: 12 marca 2025 14:23
Data zakończenia: 12 marca 2025 14:40

Egzamin zdany!

Wynik: 20/40 punktów (50,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Galaretki powinno się przygotowywać z owoców o wysokiej zawartości

A. błonnika

B. witamin

C. karotenu

D. pektyn

Prawidłowa odpowiedź to pektyny, które są naturalnymi polisacharydami występującymi w wielu owocach. Pektyny pełnią kluczową rolę w procesie żelowania, co czyni je niezbędnymi przy produkcji galaretek. Występują głównie w owocach takich jak jabłka, cytryny, pomarańcze i morele. Aby galaretka miała odpowiednią konsystencję, ważne jest, aby owoce zawierały wystarczającą ilość pektyn. W praktyce, wiele przepisów na galaretki opiera się na dodawaniu cukru oraz soku z cytryny, co wspomaga proces żelowania. Warto zaznaczyć, że do efektywnego uzyskania żelu przy pomocy pektyn, konieczne jest również przestrzeganie odpowiednich proporcji składników. Standardy przemysłowe często zalecają wykorzystanie owoców z wyższą zawartością pektyn do produkcji dżemów i galaretek, co gwarantuje wysoką jakość wyrobu końcowego. Dobrze zrozumiane kwestie związane z właściwościami pektyn pozwalają na tworzenie produktów, które są nie tylko smaczne, ale również mają odpowiednią teksturę zgodną z oczekiwaniami konsumentów.

Pytanie 2

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 3

Jakie przystawki serwuje się na koktajl - party?

A. koreczki, polędwiczki z kurkami

B. tartinki, Boeuf Straganów

C. koreczki, tartinki

D. grillowane kurczaki, tosty

Koreczki i tartinki to typowe przekąski serwowane na koktajl-party, które doskonale wpisują się w charakter tego typu wydarzeń. Koreczki, składające się z różnorodnych składników, takich jak sery, wędliny, oliwki czy warzywa, są wygodne do spożycia i estetyczne, co jest kluczowe w kontekście przyjęć. Tartinki, czyli małe kanapeczki, mogą być wzbogacone o pasty, ryby lub różne rodzaje mięs, co dodatkowo zwiększa ich atrakcyjność. W tym wypadku to nie tylko kwestia smaku, ale także prezentacji, która odgrywa istotną rolę podczas koktajl-party. Zgodnie z dobrą praktyką gastronomiczną, przekąski powinny być wielofunkcyjne, co oznacza, że powinny być łatwe do jedzenia i nie wymagać użycia sztućców. Zastosowanie koreczków i tartinek sprzyja interakcji między gośćmi oraz tworzy przyjemną atmosferę, co jest nieodłącznym elementem udanych spotkań towarzyskich.

Pytanie 4

Procedury i instrukcje Dobrej Praktyki Higienicznej obejmują działania związane

A. z zaopatrzeniem zakładu w wodę

B. z kontrolowaniem temperatur w magazynach

C. z etykietowaniem przechowywanych produktów

D. z przechowywaniem ciepłych dań

Wybór odpowiedzi związanej z przechowywaniem gorących potraw jest mylny, ponieważ ta kwestia nie odnosi się bezpośrednio do zasad Dobrej Praktyki Higienicznej. Odpowiednie przechowywanie żywności, w tym gorących potraw, jest istotne, jednak nie dotyczy głównie zasad higieny, a raczej zasad obróbki i przechowywania żywności. Niezrozumienie tej różnicy prowadzi do błędnych wniosków na temat DPH. Kolejnym błędnym wyborem jest odpowiedź dotycząca monitorowania temperatur magazynów. Choć monitorowanie temperatury jest ważne, jest to aspekt kontroli jakości, a nie DPH, która koncentruje się na zapewnieniu czystości i higieny. Oznakowanie magazynowanych towarów jest również kluczowe, ale dotyczy zarządzania zapasami i nie odnosi się bezpośrednio do DPH. W praktyce, wiele osób myli te pojęcia, koncentrując się na aspektach przechowania i transportu, a nie na fundamentalnych zasadach utrzymania higieny, które powinny być stosowane na każdym etapie produkcji. Istotne jest, aby rozumieć, że DPH obejmuje nie tylko świadome zarządzanie zasobami, ale przede wszystkim działania mające na celu minimalizację zanieczyszczeń, co jest kluczowe dla zdrowia publicznego.

Pytanie 5

Wśród wyposażenia pomieszczeń magazynowych można wymienić

A. witryny chłodnicze oraz bemary

B. szafy chłodnicze przeszklone i steamery

C. lady chłodnicze i wilki

D. szafy chłodnicze pełne i regały

Szafy chłodnicze pełne i regały są kluczowymi elementami wyposażenia pomieszczeń magazynowych, zwłaszcza w sektorze gastronomicznym oraz w handlu żywnością. Szafy chłodnicze pełne pozwalają na przechowywanie dużych ilości produktów w odpowiednich warunkach temperaturowych, co jest niezbędne do zachowania świeżości i bezpieczeństwa żywności. Reguły sanitarno-epidemiologiczne, a także standardy HACCP, wymagają, aby produkty spożywcze były przechowywane w odpowiednich warunkach, a szafy chłodnicze spełniają te wymagania. Przykładem zastosowania są restauracje, które muszą przechowywać składniki w kontrolowanej temperaturze, aby uniknąć rozwoju bakterii. Reguły te są również stosowane w supermarketach, gdzie regały są projektowane w taki sposób, aby umożliwić efektywne chłodzenie produktów. Warto wspomnieć, że inwestycja w wysokiej jakości sprzęt chłodniczy jest opłacalna, ponieważ pozwala na długoterminowe oszczędności energetyczne i zmniejszenie strat związanych z psuciem się żywności.

Pytanie 6

Jakie naczynie jest odpowiednie do pieczenia sufletu?

A. Salaterka ze szkła

B. Rawierka

C. Kokilka

D. Kociołek wykonany z żeliwa

Wybór niewłaściwych naczyń do zapiekania sufletów może prowadzić do niezadowalających rezultatów. Żeliwne kociołki, mimo że doskonale przewodzą ciepło, są zbyt ciężkie i nieodpowiednie do delikatnych dań, takich jak suflet, który wymaga precyzyjnego kontrolowania temperatury oraz równomiernego rozkładu ciepła. Użycie szklanej salaterki może wprowadzać problemy z pieczeniem, ponieważ szkło może szybko się nagrzewać, co prowadzi do nierównomiernego pieczenia. W efekcie suflet może się nie podnieść lub nawet przypalić na brzegach, podczas gdy środek pozostanie niedopieczony. Rawierka, będąca naczyniem przeznaczonym głównie do serwowania, również nie nadaje się do pieczenia sufletów. Jej płaski kształt sprawia, że masa sufletowa nie ma wystarczającej przestrzeni, aby rosnąć, co skutkuje nieestetycznym i zbitym efektem końcowym. Kluczowym błędem jest więc mylenie naczyń przeznaczonych do pieczenia i serwowania, co w kontekście przygotowywania sufletów może być szczególnie problematyczne, gdyż wpływa na teksturę i smak dania. Warto zwrócić uwagę na odpowiednie zastosowanie naczyń zgodnie z ich przeznaczeniem, aby osiągnąć pożądane rezultaty kulinarne.

Pytanie 7

Na podstawie danych z tabeli określ, ile białka, węglowodanów i błonnika dostarczy organizmowi człowieka spożycie 150 gramów dodatku skrobiowego do dania podstawowego.

Zawartość składników pokarmowych w 100 g dodatku skrobiowego
Składnik pokarmowy	Zawartość [g]
Białko	21,4
Węglowodany	62,0
Błonnik	4,0

A. Białka 24,0 g , węglowodanów 60 g, błonnika 6 g

B. Białka 12,0 g, węglowodanów 54 g, błonnika 4 g

C. Białka 34,0 g, węglowodanów 60 g, błonnika 10 g

D. Białka 32,1 g, węglowodanów 93 g, błonnika 6 g

Poprawna odpowiedź wskazuje, że 150 g dodatku skrobiowego dostarczy 32,1 g białka, 93 g węglowodanów oraz 6 g błonnika. Aby obliczyć te wartości, należy zwrócić uwagę na proporcje składników odżywczych w 100 g produktu. W tym przypadku, obliczenia polegają na pomnożeniu zawartości składników w 100 g przez 1,5, co odpowiada 150 g. Taki sposób kalkulacji jest zgodny z zasadami analizy żywieniowej, które podkreślają znaczenie dokładnych pomiarów oraz proporcjonalnych obliczeń. Dzięki temu podejściu możemy precyzyjnie określić jakie wartości energetyczne dostarczają różne składniki w diecie. Na przykład, w kontekście planowania diety sportowców, znajomość składu odżywczego produktów pozwala na dokładne dobieranie posiłków, aby wspierały one regenerację oraz budowę masy mięśniowej. Warto również zauważyć, że błonnik jest istotnym elementem w diecie, wspierającym prawidłowe funkcjonowanie układu pokarmowego oraz regulującym poziom glukozy we krwi.

Pytanie 8

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 9

Jajo, które jest nieświeże, po rozbiciu ma

A. żółtkiem spłaszczonym, białkiem rozrzedzonym

B. żółtkiem wypukłym, białkiem gęstym

C. żółtkiem spłaszczonym, białkiem gęstym

D. żółtkiem wypukłym, białkiem rozrzedzonym

Odpowiedź wskazująca na żółtko spłaszczone i białko rozrzedzone jest poprawna, ponieważ jest to charakterystyczna cecha jaj nieświeżych. W miarę upływu czasu, w wyniku procesów biodegradacji oraz mikrobiologicznych, struktura białka i żółtka ulega zmianie. Żółtko traci swoją sprężystość i przyjmuje bardziej płaską formę, co jest efektem degradacji błony, która normalnie otacza żółtko i utrzymuje jego kształt. Białko jaja, które w świeżym stanie jest gęste i ma wyraźne warstwy, staje się rozrzedzone, co sprawia, że nie ogranicza już tak skutecznie ruchu żółtka. Takie cechy są istotne w przemyśle spożywczym, gdzie kontrola świeżości jaj jest kluczowa dla zapewnienia jakości produktów. W praktyce, przy zakupie jaj, warto zwracać uwagę na ich świeżość, ponieważ zbyt stare jaja mogą nie tylko wpłynąć na smak potraw, ale także stanowić zagrożenie zdrowotne, jeśli są skażone. Dlatego ważne jest stosowanie odpowiednich standardów przechowywania i dat ważności, a także regularne przeprowadzanie testów świeżości, by zapewnić bezpieczeństwo żywności.

Pytanie 10

Jaką metodę obróbki cieplnej wykorzystuje się do przygotowywania klasycznych pyz ziemniaczanych?

A. Smażenie beztłuszczowe

B. Gotowanie w wodzie

C. Parzenie na parze

D. Smażenie zanurzeniowe

Wybór innej techniki obróbki cieplnej, takiej jak gotowanie na parze, smażenie zanurzeniowe czy smażenie beztłuszczowe, sugeruje pewne nieporozumienie dotyczące tradycyjnego przygotowania pyz ziemniaczanych. Gotowanie na parze jest techniką, która polega na podgrzewaniu żywności za pomocą pary wodnej, co może być korzystne dla zachowania wartości odżywczych, jednak nie jest to typowy sposób przygotowania pyz. Ta metoda nie pozwala na uzyskanie odpowiedniej struktury ciasta, ponieważ ziemniaki nie są w pełni ugotowane. Smażenie zanurzeniowe oraz smażenie beztłuszczowe to techniki, które są bardziej związane z obróbką żywności, która ma na celu uzyskanie chrupkości i złocistego koloru, co nie jest celem w przypadku pyz. Te metody są często stosowane w kontekście potraw, które wymagają szybkiego podgrzewania w dużej ilości tłuszczu, co jest sprzeczne z delikatnością i miękkością, jakie powinny charakteryzować pyzy ziemniaczane. Dlatego ważne jest zrozumienie, że każda technika obróbki cieplnej ma swoje unikalne zastosowanie i nie wszystkie są odpowiednie dla danego dania. W przypadku pyz ziemniaczanych, kluczowe jest gotowanie w wodzie, które zapewnia optymalne wyniki zarówno pod względem smaku, jak i tekstury.

Pytanie 11

Proces przyrządzania naleśników obejmuje następujące etapy:

A. przygotowanie nadzienia, przygotowanie ciasta naleśnikowego, formowanie, zapiekanie

B. przygotowanie ciasta naleśnikowego, przygotowanie nadzienia, formowanie, smażenie

C. przygotowanie ciasta naleśnikowego, przygotowanie nadzienia, zapiekanie, formowanie

D. przygotowanie nadzienia, przygotowanie ciasta naleśnikowego, smażenie, formowanie

Jak to widzę, Twoja odpowiedź świetnie oddaje kroki przygotowywania naleśników. Na początku przygotowujemy nadzienie, które można zrobić na słodko albo na słono – w sumie, to zależy od tego, co kto lubi. Później robimy ciasto naleśnikowe, które trzeba dobrze wymieszać, żeby było gładkie i ładnie się smażyło. Smażenie na rozgrzanej patelni z tłuszczem to kluczowy moment, bo wtedy naleśniki dostają tej fajnej tekstury i koloru. No a na końcu formujemy je – możesz je zawijać lub składać w różne kształty, co super wygląda na talerzu i jest łatwiejsze do jedzenia. Pamiętaj, że w kuchni ważne są zasady HACCP, żeby wszystko było bezpieczne i smaczne.

Pytanie 12

Warzywa powinno się kroić na desce

A. czerwonej

B. brązowej

C. żółtej

D. zielonej

Rozdrabnianie warzyw na desce w kolorze zielonym jest praktyką zgodną z zaleceniami dotyczącymi bezpieczeństwa żywności. Deski w kolorze zielonym są przeznaczone do przygotowywania warzyw i owoców, co minimalizuje ryzyko kontaminacji krzyżowej. Rozdrabniając warzywa na dedykowanej desce, można oddzielić je od surowego mięsa czy ryb, co jest istotne dla zachowania higieny w kuchni. Przykładem może być krojenie sałaty, pomidorów czy papryki na desce zielonej, co pozwala na zachowanie świeżości i smaku składników. Przy wyborze deski warto zwrócić uwagę na materiały, z których są wykonane, preferowane są deski drewniane lub plastikowe, które łatwo można dezynfekować bez uszkadzania powierzchni. Stosowanie deski w odpowiednim kolorze nie tylko wspiera praktyki kulinarne, ale także wpisuje się w normy HACCP, które mają na celu zapewnienie bezpieczeństwa żywności.

Pytanie 13

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 14

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 15

Kuchnia staropolska jest znana

A. z bigosu i blinów gryczanych

B. z żuru oraz schabu pieczonego ze śliwkami

C. z zupy cebulowej oraz karpia na szaro

D. z zupy gulaszowej oraz zrazów zawijanych

Odpowiedzi, które nie uznają żuru i schabu pieczonego ze śliwkami jako reprezentatywnych dla tradycyjnej kuchni staropolskiej, często wskazują na potrawy, które nie mają tak silnego związku z polskimi tradycjami. Na przykład zupa gulaszowa, choć popularna w niektórych regionach, jest bardziej związana z kuchnią węgierską niż polską. Również zrazy zawijane, mimo że mogą być podawane w Polsce, są interpretacją międzynarodową, a nie autentycznym daniem staropolskim. Bigos, który pojawia się w niektórych odpowiedziach, to rzeczywiście tradycyjne danie, ale bliny gryczane są bardziej typowe dla kuchni wschodniosłowiańskiej, a nie staropolskiej. Zupa cebulowa, z kolei, to danie, które ma swoje korzenie w kuchni francuskiej i nie jest charakterystyczne dla Polski. Warto zrozumieć, że staropolska kuchnia opiera się na głęboko zakorzenionych lokalnych tradycjach, które kształtowały się przez wieki, a wybrane potrawy powinny reprezentować tę unikalną historię. Przy wyborze potraw do tradycyjnych kuchni, istotne jest uwzględnienie ich kulturowego kontekstu oraz autentyczności, co jest kluczowe dla prawidłowego rozumienia dziedzictwa kulinarnego danego regionu.

Pytanie 16

Jakie produkty skrobiowe są stosowane w potrawach mięsnych smażonych?

A. kasze sypkie oraz kopytka

B. frytki oraz kluski półfrancuskie

C. frytki i ziemniaki gotowane na wodzie

D. kluski śląskie oraz puree ziemniaczane

Kiedy myślimy o dodatkach do mięs smażonych, często kierujemy się intuicją lub stereotypami kulinarnymi, które nie zawsze są zgodne z zasadami biomechaniki smaku i tekstury. Odpowiedzi takie jak kluski śląskie i ziemniaki puree mogą wydawać się odpowiednie, jednak w rzeczywistości nie są one standardowym dodatkiem do dań smażonych. Kluski śląskie, mimo że są popularnym daniem, mają zupełnie inną teksturę i charakter, co sprawia, że nie są one idealnym uzupełnieniem dla dań smażonych, które wymagają dodatków o bardziej chrupiącej konsystencji. Podobnie, frytki i kluski półfrancuskie tworzą zbyt dużą konkurencję w kontekście teksturowym, co może prowadzić do rozmycia smaków. Kasze na sypko i kopytka również nie wpisują się w ramy klasycznych dodatków do potraw smażonych. Kasze są bardziej związane z obróbką gotowania w wodzie lub na parze, co nie koresponduje z metodą smażenia, a kopytka mają tendencję do bycia mokrymi i ciężkimi. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć, że odpowiedni dobór dodatków do dań mięsnych nie tylko wpływa na smak, ale także na ogólne wrażenia kulinarne, co jest istotnym elementem w gastronomii. Przykłady błędnych wyborów dodatków mogą prowadzić do braków w harmonii smakowej i obniżenia satysfakcji klientów, co jest kluczowe w standardach gastronomicznych.

Pytanie 17

Długotrwałe gotowanie mieszanki z pokrojonych buraków skutkuje zmianą jego ciemnoczerwonej barwy na

A. żółtobrązową

B. fioletową

C. jasnoróżową

D. oliwkową

Odpowiedzi, które sugerują inne kolory, takie jak oliwkowa, jasnoróżowa, czy fioletowa, wynikają z nieporozumienia na temat chemicznych właściwości buraków oraz ich barwników. Oliwkowa barwa jest efektem obecności chlorofilu i może wystąpić w roślinach zielonych, jednak nie jest związana z burakami. Jasnoróżowy kolor mógłby sugerować, że barwniki nie uległy degradacji, co jest błędne przy długotrwałym gotowaniu, gdzie proces ten prowadzi do utraty intensywności barwy. Z kolei fioletowa barwa jest typowa dla świeżych, nieprzetworzonych buraków, które zachowują swoje barwniki w optymalnych warunkach. Dlatego, w kontekście obróbki cieplnej, odpowiedzi te są nieadekwatne. Długotrwałe gotowanie buraków prowadzi do utleniania i degradacji betalain, co skutkuje zmianą barwy na bardziej stonowaną, czyli żółtobrązową. Zrozumienie tego procesu jest kluczowe dla profesjonalnych kucharzy i technologów żywności, którzy muszą być świadomi, jak różne metody obróbki mogą wpłynąć na końcowy wygląd i jakość produktu. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do tych niepoprawnych odpowiedzi, to niedostateczna znajomość chemii żywności oraz niewłaściwa interpretacja wyników gotowania, co może skutkować nieporozumieniami w praktykach kulinarnych.

Pytanie 18

Podczas podgrzewania skrobi w wodzie następuje

A. retrogradacja

B. dekstrynizacja

C. karmelizacja

D. kleikowanie

Kleikowanie skrobi to proces, który zachodzi, gdy skrobia jest podgrzewana w obecności wody, co prowadzi do jej pęcznienia i rozkładu struktury granularnej. Skrobia, będąca polisacharydem, składa się z dwóch głównych komponentów: amylozy i amylopektyny. Podczas ogrzewania w wodzie, cząsteczki wody wnikają do granulek skrobi, co powoduje ich pęcznienie i przekształcenie w żelową substancję. Proces ten jest kluczowy w kuchni oraz przemyśle spożywczym, gdzie skrobia jest wykorzystywana do zagęszczania sosów, zup i innych potraw. Przykładem zastosowania kleikowania jest przygotowanie budyniu, gdzie skrobia działa jako substancja zagęszczająca, nadając mu odpowiednią konsystencję. Warto również zaznaczyć, że kleikowanie ma istotne znaczenie w piekarnictwie, gdzie skrobia wpływa na strukturę i teksturę wypieków. Proces ten jest zgodny z zasadami dobrych praktyk kulinarnych oraz technologii żywności, a jego zrozumienie jest kluczowe dla profesjonalnych kucharzy i technologów żywności.

Pytanie 19

Oblicz wartość gastronomiczną netto jednej porcji surówki, jeśli koszt składników wynosi 3,5 zł, a marża wynosi 200%?

A. 10,50 zł

B. 7,00 zł

C. 12,00 zł

D. 9,50 zł

Wybór niewłaściwej odpowiedzi może wynikać z nieprawidłowego zrozumienia sposobu ustalania ceny gastronomicznej. Odpowiedzi takie jak 12,00 zł, 9,50 zł czy 7,00 zł ilustrują różne błędne podejścia do obliczeń. Odpowiedź 12,00 zł mogłaby sugerować, że marża została zrozumiana jako kwota do dodania, a nie procent, co prowadzi do zawyżenia ceny. Z kolei odpowiedź 9,50 zł mogłaby wynikać z niepełnego uwzględnienia marży, co zmniejszałoby rzeczywistą wartość ceny do zapłaty przez konsumenta. Odpowiedź 7,00 zł natomiast może sugerować, że koszt surowców był błędnie interpretowany jako cena końcowa z dodaną marżą, co jest technicznie niepoprawne. W każdym z tych przypadków kluczowym błędem myślowym jest brak zrozumienia, że marża wyrażona w procentach odnosi się do kosztu, a nie jest stałą kwotą, którą można po prostu dodać do ceny. Zrozumienie mechanizmu obliczania marży jest niezwykle istotne w branży gastronomicznej, aby unikać strat związanych z błędnym ustalaniem cen. W praktyce, wiedza na temat właściwego obliczania cen pozwala restauratorom na lepsze planowanie budżetu, redukcję strat i maksymalizację zysków, co jest niezbędne w silnie konkurencyjnym środowisku gastronomicznym.

Pytanie 20

Ile białka zwierzęcego dostarczy organizmowi człowieka spożycie 1 porcji koktajlu z jogurtu i czarnej porzeczki?

Nazwa potrawy: Koktajl z jogurtu i czarnej porzeczki
Lp.	Nazwa produktu	Ilość na 1 porcję [g]	Zawartość w 100 g produktu
Lp.	Nazwa produktu	Ilość na 1 porcję [g]	Wapń [mg]	Witamina C [mg]	Białko [g]
1.	Jogurt 2%	200	170	1,0	4,3
2.	Czarna porzeczka	50	40	183	1,3
3.	Cukier	10	-	-	-

A. 9,3 g

B. 8,6 g

C. 4,3 g

D. 5,6 g

Odpowiedzi 9,3 g, 5,6 g i 4,3 g białka wskazują na nieporozumienia dotyczące obliczeń białka w koktajlu. Wybór 9,3 g może wynikać z błędnego zaokrąglenia lub mylenia wartości białka zawartego w składnikach. Zrozumienie, jak suma białka w koktajlu jest obliczana, jest kluczowe. Jogurt dostarcza 8,6 g białka, a czarna porzeczka, mimo że ma niewielką ilość białka, dodaje 0,65 g. Wartości 5,6 g i 4,3 g są zbyt niskie i mogą wynikać z błędnych założeń dotyczących zawartości białka w jogurcie lub ignorowania wkładu czarnej porzeczki. Często błędem jest pomijanie danych dotyczących konkretnego produktu. Należy zawsze sprawdzać etykiety żywności, aby uzyskać dokładne informacje o wartościach odżywczych. Niezrozumienie, jak różne składniki wpływają na całkowitą wartość odżywczą, może prowadzić do niedoszacowania białka w diecie. Edukacja w zakresie żywienia, w tym umiejętność czytania etykiet, jest niezbędna dla efektywnego planowania diety i osiągania celów zdrowotnych.

Pytanie 21

Kilka dni przechowywania owoców i warzyw w szczelnych plastikowych pojemnikach prowadzi do

A. zachowania cech organoleptycznych

B. rozwoju i aktywności drobnoustrojów

C. hamowania wzrostu drobnoustrojów

D. zwiększenia bezpieczeństwa żywności

Twoja odpowiedź na temat drobnoustrojów w zamkniętych opakowaniach jest całkiem trafna. I rzeczywiście, te pojemniki ograniczają dostęp tlenu, co sprzyja rozwojowi bakterii gnilnych oraz pleśni. Wysoka temperatura i wilgoć wewnątrz to idealne warunki dla tych mikroorganizmów. Na przykład, pokrojone owoce w szczelnym pojemniku mogą szybko zbrązowieć i zmienić smak, bo enzymy i mikroby działają na nie najszybciej. Moim zdaniem, warto pamiętać o takich technikach jak blanszowanie, żeby inaktywować te enzymy przed pakowaniem. Dobrze też korzystać z opakowań, które pozwalają na wymianę gazów, jak mikroperforowane. Pamiętaj, że przestrzeganie zasad higieny i kontrolowanie temperatury również mają kluczowe znaczenie dla jakości przechowywanych produktów.

Pytanie 22

Aby przygotować ciasto biszkoptowe, potrzebne jest 2 kg jaj. Ile jaj o masie 50 gramów powinno być uwzględnionych w tym przepisie?

A. 40 sztuk

B. 20 sztuk

C. 50 sztuk

D. 30 sztuk

Poprawna odpowiedź to 40 jaj, ponieważ do sporządzenia 2 kg jajek przy wadze pojedynczego jaja wynoszącej 50 gramów, należy przeprowadzić proste obliczenia. 2 kg to 2000 gramów. Dzieląc 2000 gramów przez 50 gramów, otrzymujemy 40. W praktyce, zrozumienie wagi składników jest kluczowe w piekarstwie i cukiernictwie, gdzie precyzja ma ogromne znaczenie. Używanie odpowiednich proporcji zapewnia, że tekstura, smak i wygląd ciasta są zgodne z oczekiwaniami. W branży gastronomicznej, znajomość przeliczania gramów na sztuki, a także umiejętność dostosowywania przepisów do różnych wielkości porcji, jest niezbędna. Dodatkowo, w standardach przechowywania i zarządzania surowcami, ważne jest, aby zachować odpowiednie proporcje, aby uniknąć marnotrawstwa, które może prowadzić do nieefektywności operacyjnej oraz strat finansowych. Zdobytą wiedzę można zastosować także w innych dziedzinach kulinarnych, gdzie precyzyjne obliczenia składników są kluczowe dla osiągnięcia pożądanych rezultatów.

Pytanie 23

W lokalu gastronomicznym, w którym odkryto obecność odchodów gryzoni, należy niezwłocznie wykonać

A. dezynfekcję

B. dezaktywację

C. dezynsekcję

D. deratyzację

Wybór dezaktywacji, dezynfekcji czy dezynsekcji w odpowiedzi na obecność odchodów gryzoni jest niewłaściwy, ponieważ te działania nie rozwiązują problemu obecności gryzoni. Dezaktywizacja zazwyczaj odnosi się do procesu neutralizacji aktywnych substancji biobójczych, co nie ma zastosowania w przypadku, gdy problemem są szkodniki. Z kolei dezynfekcja to proces eliminacji mikroorganizmów, który mógłby być stosowany w kontekście eliminacji patogenów, ale nie odnosi się do kwestii gryzoni, które wymagają odrębnych metod eliminacji. Dezynsekcja dotyczy zwalczania insektów, co również nie ma zastosowania w przypadku gryzoni. Osoby, które wybierają te odpowiedzi, mogą mylić różne pojęcia związane z kontrolą szkodników oraz sanitarną dezynfekcją środowiska. W kontekście gastronomicznym, odpowiednie postępowanie w przypadku stwierdzenia obecności gryzoni polega na natychmiastowej deratyzacji, gdyż to jedyna skuteczna metoda, która pozwala na eliminację źródła problemu. Ignorowanie obecności gryzoni lub stosowanie niewłaściwych środków może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych oraz prawnych, a także do utraty reputacji lokalu. Zastosowanie niewłaściwych metod w takiej sytuacji to typowy błąd myślowy, który może wynikać z braku zrozumienia specyfiki problemu i konieczności zastosowania właściwych działań w zależności od rodzaju szkodników.

Pytanie 24

W hotelowej restauracji zamówiono danie kuchni węgierskiej. Które danie nie powinno być serwowane gościom?

A. Naleśniki a la Gundel

B. Zupa gulaszowa

C. Pierogi

D. Risotto

Wybór potrawy, która nie przynależy do kuchni węgierskiej, wymaga głębszego zrozumienia charakterystyki kulinarnej tego regionu. Pierogi, będące popularnym daniem w kuchni polskiej i ukraińskiej, są nadziewanymi ciastami, które nie mają swoich odpowiedników w węgierskich tradycjach kulinarnych. Chociaż pierogi mogą być przygotowane z różnymi farszami, od mięsa po owoce, ich obecność w menu kuchni węgierskiej jest błędem, ponieważ nie wpisują się w typowe smaki i składniki tego kraju. Risotto, z kolei, to włoska potrawa, która bazuje na ryżu Arborio, gotowanym w bulionie i często wzbogacanym o sery oraz warzywa. Chociaż ryż jest składnikiem wielu kuchni, nie jest charakterystyczny dla Węgier. Naleśniki a la Gundel to z kolei deser, który, choć może być podawany w kontekście kuchni węgierskiej, jest bardziej skomplikowanym daniem, które nie jest tak powszechnie znane jak zupa gulaszowa. Wybór potraw w kontekście restauracji tematycznych powinien być zgodny z klasycznymi daniami, aby zapewnić autentyczność doświadczenia kulinarnego, co jest kluczowym standardem branżowym. Dlatego ważne jest, aby dokładnie rozumieć, które potrawy są reprezentatywne dla danej kuchni, aby uniknąć nieporozumień i zapewnić gościom prawdziwe doświadczenie kulinarne.

Pytanie 25

Zupy specjalne należy serwować

A. w wazach

B. w małych porcelanowych filiżankach

C. w bulionówkach o dwóch uszkach

D. w głębokich talerzach

Podawanie zup specjalnych w małych porcelanowych filiżankach jest zgodne z kulturą serwowania wykwintnych dań. Filiżanki te, dzięki swoim niewielkim rozmiarom, pozwalają na elegancką prezentację potrawy oraz ułatwiają degustację. Zupy serwowane w takich naczyniach mogą być podane z różnymi dodatkami, takimi jak śmietana, świeże zioła czy przyprawy, co dodatkowo wzbogaca ich smak. Ponadto, porcelana jako materiał charakteryzuje się doskonałymi właściwościami izolacyjnymi, co pozwala na dłuższe utrzymywanie optymalnej temperatury zupy. W kontekście gastronomii, znać należy zasady savoir-vivre, które podkreślają znaczenie estetyki podania oraz właściwego doboru naczyń. Filiżanki doskonale wpisują się w ramy nowoczesnej gastronomii, gdzie nie tylko smak, ale i wygląd potrawy mają kluczowe znaczenie dla ogólnego wrażenia klienta. Warto wspomnieć, że serwując zupy w filiżankach, restauracja może też wyróżnić się na tle konkurencji, oferując nietypowe doświadczenia kulinarne.

Pytanie 26

Jakie ryzyko może wyniknąć z konsumowania kiełbasy z mięsa dzika, które nie zostało przebadane przez weterynarza?

A. Zatrucie jadem kiełbasianym

B. Zarażenie włośniami

C. Zatrucie pestycydami

D. Zakażenie pałeczkami Salmonella

Zatrucie pestycydami nie jest związane z konsumpcją mięsa dzików, gdyż pestycydy to substancje chemiczne stosowane w rolnictwie do zwalczania szkodników i chwastów. Chociaż mogą one przedostawać się do organizmów zwierząt, ich obecność w mięsie dzików nie jest głównym zagrożeniem, a bardziej dotyczy produktów rolnych. Zakażenie pałeczkami Salmonella, choć występuje w produktach mięsnych, nie jest specyficzne dla mięsa dzików, a wynika z niewłaściwej obróbki lub przechowywania mięsa, co jest problemem o szerszym zasięgu. Zatrucie jadem kiełbasianym również nie odnosi się do mięsa dzika w tym kontekście, ponieważ jest to toksyna produkowana przez bakterie Clostridium botulinum, związana raczej z niewłaściwie przechowywaną żywnością, a nie bezpośrednio z mięsem dzików. Takie błędne wnioski mogą wynikać z niepełnej wiedzy o zagrożeniach związanych z żywnością i braku świadomości, jakie konkretne patogeny są związane z danym rodzajem mięsa. Wiedza o specyficznych zagrożeniach oraz przestrzeganie standardów bezpieczeństwa żywności są kluczowe dla zrozumienia ryzyk związanych z konsumpcją surowców pochodzących z dzikich zwierząt.

Pytanie 27

Kiedy tłuszcz jest podgrzewany powyżej swojej temperatury dekompozycji, co powstaje?

A. aminokwasy oraz kwasy tłuszczowe

B. glicerol i akroleina

C. aminokwasy oraz związki Maillarda

D. akroleina oraz wolne grupy prostetyczne

Odpowiedzi, które sugerują powstawanie aminokwasów, związków Maillarda czy wolnych grup prostetycznych, opierają się na nieporozumieniach dotyczących procesów chemicznych zachodzących podczas obróbki tłuszczy. Aminokwasy są produktami białkowym, które są uwalniane w procesie hydrolizy białek, a nie tłuszczy. Związki Maillarda są efektem reakcji między aminokwasami a cukrami redukującymi, co prowadzi do brązowienia żywności, ale nie są one bezpośrednio związane z rozkładem tłuszczy w wysokich temperaturach. Kwasy tłuszczowe, które mogą być wynikiem utleniania tłuszczy, nie są jednak tymi produktami, które powstają w wyniku wysokotemperaturowych przemian tłuszczy. Ostatnia odpowiedź, dotycząca wolnych grup prostetycznych, zupełnie mija się z tematem, gdyż grupy te są związane z białkami i enzymami, a nie z procesami rozkładu tłuszczy. Prawidłowe zrozumienie procesów chemicznych związanych z obróbką żywności jest kluczowe dla uniknięcia błędów w kuchni oraz w przemyśle spożywczym. Wiedza ta pozwala na lepsze zarządzanie jakością produktów oraz ich bezpieczeństwem, co jest zgodne z wymaganiami regulacyjnymi w branży gastronomicznej.

Pytanie 28

Jakie rodzaje produktów spożywczych, przechowywane w odpowiednich warunkach, mogą poprawić ich walory organoleptyczne?

A. Cytrusów

B. Przypraw

C. Serów

D. Warzyw

Choć warzywa, przyprawy i cytrusy również wymagają odpowiednich warunków przechowywania, ich wpływ na jakość organoleptyczną nie jest tak znaczący jak w przypadku serów. Warzywa, na przykład, powinny być przechowywane w chłodnym miejscu, ale ich smak i tekstura najczęściej ulegają pogorszeniu znacznie szybciej niż w przypadku serów. Często są narażone na utratę witamin i minerałów, a ich właściwości organoleptyczne mogą znacznie się zmieniać przy niewłaściwym przechowywaniu. Przyprawy z kolei, choć mogą zachować swoje aromaty przez długi czas, nie są tak wrażliwe na zmiany temperatury i wilgotności jak sery. Ich przechowywanie w hermetycznie zamkniętych pojemnikach w suchym i chłodnym miejscu zapewnia optymalne warunki, ale nie wpływa na ich jakość w sposób bezpośredni jak w przypadku serów. Cytrusy, choć świeże i soczyste, również nie osiągają takiego poziomu jakości organoleptycznej jak sery, gdyż ich smak nie zmienia się drastycznie w wyniku niewłaściwego przechowywania. Typowym błędem jest mylenie wrażliwości tych produktów. Istnieje przekonanie, że każde jedzenie wymaga podobnych warunków przechowywania, co jest mylne. Każdy z tych produktów ma swoje unikalne wymagania, które należy wziąć pod uwagę, aby zapewnić ich optymalną jakość i świeżość.

Pytanie 29

Hotele, które w dłuższym okresie świadczą usługi gastronomiczne, dążą do tego, aby na podstawie analizy portfelowej te usługi klasyfikowały się do grupy produktów nazywanych

A. dojnymi krowami

B. znakami zapytania

C. wschodzącymi gwiazdami

D. psami

Wybór odpowiedzi "psy" sugeruje mylne zrozumienie terminologii używanej w analizie portfelowej. W kontekście macierzy BCG nie istnieje kategoria produktów określanych jako "psy". Możliwe, że odniesienie to zostało wybrane w wyniku nieprecyzyjnego myślenia lub skojarzeń, które nie mają podstaw w rzeczywistości branżowej. Z kolei odpowiedź "znaki zapytania" odnosi się do produktów, które mają potencjał, ale jeszcze nie osiągnęły wysokiego udziału w rynku. To może być mylne, ponieważ usługi żywieniowe w dobrze prosperujących hotelach zazwyczaj są już rozwinięte. Z kolei "wschodzące gwiazdy" to produkty, które są w fazie szybkiego wzrostu i wymagają znacznych inwestycji, co nie odpowiada profilowi usług żywieniowych, które są stabilne i generują dochód. Wybór niepoprawnych odpowiedzi często wynika z braku pełnego zrozumienia dynamiki rynku oraz niewłaściwego przyporządkowania kategorii produktów. Ważne jest, aby w analizach rynkowych dokładnie oceniać, jakie usługi przynoszą zyski i jak są one postrzegane w kontekście całej oferty hotelowej.

Pytanie 30

Jaką czynność obróbki wstępnej ryby należy wykonać podczas przygotowywania "ryby na niebiesko"?

A. Umyć gorącą wodą

B. Umyć starannie, aby usunąć z niej śluz

C. Umyć delikatnie, aby nie pozbawić jej śluzu

D. Umyć sokiem z cytryny

Odpowiedź 'Umyć delikatnie, aby nie usunąć z niej śluzu' jest prawidłowa, ponieważ podczas obróbki wstępnej ryby do przygotowania 'ryby na niebiesko' kluczowe jest zachowanie naturalnej otoczki śluzu, która pełni istotną rolę w procesie gotowania. Śluz, który pokrywa rybę, nie tylko chroni ją przed bakteriami, ale także wpływa na teksturę i smak gotowego dania. Przygotowując rybę w tym stylu, należy delikatnie umyć ją pod bieżącą wodą, aby usunąć ewentualne zanieczyszczenia, nie naruszając przy tym naturalnego śluzu. W praktyce oznacza to, że ryba powinna być traktowana z szacunkiem, aby nie uszkodzić jej struktury. Ważne jest, aby przestrzegać standardów higieny i bezpieczeństwa żywności, co przyczynia się do zachowania jakości produktów rybnych. Należy również pamiętać, że ryby na niebiesko często przygotowuje się z wykorzystaniem octu, co dodatkowo podkreśla ich smak. Umiejętność prawidłowego mycia ryb jest niezbędna w kuchni i świadczy o profesjonalizmie kucharza.

Pytanie 31

Wskaż, ile mąki pszennej i jaj należy użyć do sporządzenia 45 porcji klusek, jeżeli do sporządzenia 10 porcji klusek zużywa się 400 g mąki pszennej i 2 jaj.

	Ilość mąki pszennej (w kg)	Ilość jaj (w szt.)
A.	1,8	9
B.	1,8	10
C.	4,5	9
D.	4,5	10

A. B.

B. A.

C. C.

D. D.

Odpowiedź A jest jak najbardziej trafna, bo dobrze ogarnąłeś, jak to wszystko policzyć. Żeby zrobić 45 porcji klusek, trzeba zastosować proporcje. Mamy przepis na 10 porcji, gdzie potrzebujemy 400 g mąki i 2 jajka. Dobrze jest najpierw policzyć, ile tego weźmiemy na jedną porcję, czyli dzielimy przez 10. Jak to zrobimy, to mamy 40 g mąki i 0,2 jajka na jedną porcję. Potem już tylko mnożymy przez 45 i wyjdzie nam 1,8 kg mąki i 9 jajek. Takie przeliczenia są mega ważne, zwłaszcza w kuchni czy gastronomii, gdzie precyzja jest kluczowa, żeby wszystko wyszło smacznie. Takie metody znajdziesz często w książkach kucharskich czy też u profesjonalnych kucharzy, którzy dostosowują przepisy do większych grup.

Pytanie 32

Jakiego składnika spulchniającego powinno się użyć do przygotowania sufletów?

A. Pianę z białek

B. Utarte żółtka

C. Sodę oczyszczoną

D. Proszek do pieczenia

Soda oczyszczona jest środkiem spulchniającym, który działa na zasadzie reakcji chemicznej z kwasami, jednak nie jest odpowiednia do sufletów. Jej działanie opiera się na wydzielaniu dwutlenku węgla, co powoduje, że ciasto rośnie, ale w przypadku sufletów struktura wymaga innego podejścia. Suflety powinny być lekkie i delikatne, a soda oczyszczona może nadmiernie wpływać na ich teksturę, czyniąc je cięższymi. Utarte żółtka również pełnią ważną rolę w wielu przepisach, jednak ich zastosowanie w sufletach ma głównie charakter wzbogacający smak i nadający koloru, nie zaś spulchniający. Żółtka nie mają właściwości, które mogłyby pomóc w uzyskaniu pożądanej struktury sufletu. Proszek do pieczenia, mimo że jest popularnym środkiem spulchniającym, również nie jest najlepszym wyborem do sufletów, ponieważ jego działanie różni się od piany z białek. Proszek do pieczenia, choć skutecznie podnosi ciasto, działa w sposób, który nie zapewnia lekkości i delikatności, jaką oferuje piana. Właściwa technika przygotowania sufletu opiera się na umiejętności ubicia białek do idealnej konsystencji, co jest kluczowe dla uzyskania odpowiedniego efektu końcowego. Użycie innych składników spulchniających może prowadzić do niepożądanych rezultatów i sprawić, że suflet nie osiągnie swojej typowej formy i lekkości.

Pytanie 33

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 34

Który z posiłków zapewnia po zjedzeniu największą ilość błonnika pokarmowego?

A. Pierogi leniwe

B. Mleczko waniliowe

C. Rosół wołowy

D. Surówka z kapusty

Surówka z kapusty to rewelacyjne źródło błonnika, który jest mega ważny dla naszego układu pokarmowego. Pomaga w trawieniu, wspiera jelita i może nawet obniżyć cholesterol we krwi! Kapusta nie tylko jest bogata w błonnik, ale również ma sporo witamin, jak C i K oraz minerałów, takich jak potas i magnez. Dietetycy zalecają, żeby wprowadzać surówki do diety, bo to świetny sposób na zwiększenie ilości błonnika, który jemy na co dzień. Warto też pamiętać, że błonnik może sprawić, że czujemy się pełniejsi, co jest istotne w kontroli wagi. Zgodnie z tym, co mówią specjaliści, dorosłe osoby powinny dążyć do spożywania 25-30 gramów błonnika dziennie. Dlatego surówki z kapusty są super dodatkiem do zdrowej diety. Robienie surówki z kapusty jako dodatek do posiłków to praktyczny sposób na wzbogacenie smaków potraw i dbanie o zdrowie.

Pytanie 35

Z przedstawionego normatywu surowcowego na 10 porcji zupy krem ze szparagów wynika, że zupę należy zagęścić

Normatyw surowcowy
Nazwa surowca	j. m.	ilość
wywar z mięsa	g	1300
szparagi	g	1200
mleko	g	250
masło	g	30
mąka	g	30
śmietana 18%	g	200
żółtko jaja	g	60

A. zawiesiną z mąki, mleka i żółtka.

B. zawiesiną z mąki, śmietany i jaja.

C. podprawą zacieraną, żółtkiem i śmietaną.

D. zasmażką II stopnia, jajem i śmietaną.

Podprawa zacierana to technika, która jest szeroko stosowana w kuchni do zagęszczania zup i sosów, a jej kluczowym elementem jest zachowanie odpowiednich proporcji pomiędzy mąką a tłuszczem, co w tym przypadku wynosi 1:1. W normatywie surowcowym na 10 porcji zupy krem ze szparagów mąka oraz masło są podane w takich ilościach, które pozwalają na uzyskanie optymalnej konsystencji. Po przetarciu zupy, co jest istotnym krokiem w przygotowaniu zupy kremowej, dodanie żółtka i śmietany nie tylko wprowadza aksamitność, ale również wzbogaca smak, co jest niezwykle istotne dla zup kremowych. Zastosowanie tej techniki jest zgodne z najlepszymi praktykami kulinarnymi, które podkreślają znaczenie użycia składników wysokiej jakości, aby zupa miała pełny, intensywny smak. Warto również zaznaczyć, że takie podejście do zagęszczania zup zapewnia im odpowiednią kremowość oraz stabilność, co jest kluczowe dla zachowania ich walorów podczas późniejszego przechowywania.

Pytanie 36

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 37

Jakiej zupy dotyczy użycie podprawy zacieranej w celu jej zagęszczenia?

A. Krupniku z ryżem

B. Ogórkowej z kluskami

C. Barszczu z uszkami

D. Kremu z borowików

Odpowiedź 'Krem z borowików' jest prawidłowa, ponieważ podprawa zacierana jest techniką, która szczególnie dobrze sprawdza się w zupach o gęstszej konsystencji, takich jak kremy. Krem z borowików, będący potrawą na bazie grzybów i często wzbogacany śmietaną, wymaga odpowiedniego zagęszczenia, aby uzyskać pożądaną kremową konsystencję. Podprawa zacierana, składająca się z mąki i wody, jest idealna do takich zup, gdyż nadaje im aksamitność i bogaty smak. W praktyce, gotując krem z borowików, można na przykład dodać ją na końcu gotowania, co pozwoli uniknąć zbrylenia się mąki i zapewni równomierne zagęszczenie. Dobrze przygotowana podprawa zacierana nie tylko zagęszcza zupę, ale również wzbogaca jej smak, co jest zgodne z najlepszymi praktykami kulinarnymi. Warto zaznaczyć, że w przypadku innych zup, takich jak barszcz czy krupnik, techniki zagęszczania są inne i zazwyczaj opierają się na dodatku składników, które same w sobie mają gęstą konsystencję, jak ziemniaki czy kasze.

Pytanie 38

Ilość usmażonego fileta saute z sandacza wynosi 100 g. Oblicz zapotrzebowanie na 180 porcji filetów saute wykonanych ze świeżych ryb, biorąc pod uwagę, że ubytek masy podczas smażenia filetów wynosi 25%.

A. 30,00 kg

B. 26,00 kg

C. 28,00 kg

D. 24,00 kg

Wiele osób może pomylić się w obliczeniach związanych z zapotrzebowaniem na rybne filety, co prowadzi do błędnych wniosków dotyczących ilości potrzebnych surowców. Często nie uwzględniają oni ubytku masy, co jest kluczowym czynnikiem w procesie smażenia. Odpowiedzi, które wskazują na 30,00 kg, 26,00 kg czy 28,00 kg, mogą wynikać z nieprawidłowego obliczenia początku masy świeżego fileta. Niektórzy mogą przyjąć, że masa porcji 100 g jest jedyną wartością, jaką należy pomnożyć przez 180, co prowadzi do ignorowania utraty masy. W rzeczywistości, właściwe podejście powinno uwzględniać, że masa surowego fileta przed smażeniem będzie większa o te 25%. Nie uwzględnienie tego czynnika może skutkować niedoborem składników w kuchni, co ma wpływ na jakość posiłków oraz na całkowite koszty działalności gastronomicznej. W procesie kulinarnym, szczególnie w gastronomii profesjonalnej, kluczowe jest stosowanie dokładnych obliczeń i znajomość strat masy, aby efektywnie zarządzać zapasami oraz kosztami. Warto również zaznaczyć, że nieznajomość tych zasad może prowadzić do marnotrawienia surowców i zwiększania kosztów operacyjnych, co jest niekorzystne dla każdej restauracji.

Pytanie 39

Jakie urządzenie pozwala na skrócenie czasu przygotowywania potraw?

A. Kocioł warzelny

B. Cyrkulator zanurzeniowy

C. Salamander

D. Bemar

Salamander to urządzenie wykorzystywane głównie do zapiekania potraw oraz ich podgrzewania. Jego funkcjonalność skupia się na intensywnym podgrzewaniu z góry, co sprawia, że jest idealny do wykończenia potraw lub nadawania im apetycznego wyglądu przed podaniem. Nie jest to jednak urządzenie, które skraca czas gotowania, ponieważ nie jest przeznaczone do długoterminowego gotowania potraw, a jedynie do ich finalizacji. Cyrkulator zanurzeniowy, znany również jako sous-vide, umożliwia gotowanie w wodzie w stałej temperaturze, co jest korzystne w kontekście uzyskiwania specyficznych tekstur i smaków, ale proces ten jest czasochłonny i nie skraca czasu gotowania w porównaniu do tradycyjnych metod. Bemar, z kolei, służy do utrzymywania potraw w odpowiedniej temperaturze, co jest kluczowe w kontekście serwowania dań w restauracjach, ale również nie wpływa na przyspieszenie procesu gotowania. Typowe błędy myślowe związane z tymi odpowiedziami polegają na pomieszaniu funkcji różnych urządzeń kuchennych. Użytkownicy mogą mylnie przypisywać właściwości skracające czas gotowania urządzeniom, które w rzeczywistości mają inne zastosowania, co zaprzecza ich prawdziwej funkcjonalności. Podczas korzystania z różnych technologii w kuchni, niezwykle ważne jest zrozumienie specyfikacji i przeznaczenia określonych urządzeń, aby efektywnie zarządzać czasem oraz jakością przygotowywanych potraw.

Pytanie 40

Proces, który ma na celu eliminację insektów w lokalu gastronomicznym, to

A. dezynfekcja

B. deratyzacja

C. dezynsekcja

D. dezodoryzacja

Dezynfekcja, deratyzacja i dezodoryzacja to trzy różne procesy, które nie powinny być mylone z dezynsekcją, mimo że wszystkie mają na celu poprawę warunków sanitarnych. Dezynfekcja odnosi się do eliminacji drobnoustrojów, takich jak bakterie i wirusy, a nie do owadów. W kontekście zakładów gastronomicznych, dezynfekcja jest kluczowa dla zapobiegania chorobom przenoszonym przez żywność, jednak nie ma bezpośredniego związku z problemem insektów. Deratyzacja to proces eliminacji gryzoni, takich jak szczury czy myszy, które mogą stanowić zagrożenie dla zdrowia publicznego, ale również nie dotyczy owadów. Z kolei dezodoryzacja polega na neutralizacji nieprzyjemnych zapachów, często związanych z niewłaściwą higieną lub obecnością szkodników, ale nie jest to metoda eliminacji samych owadów. Często osoby nieobeznane z tematyką mogą pomylić te pojęcia, co prowadzi do niewłaściwego zarządzania problemami sanitarno-epidemiologicznymi w lokalach gastronomicznych. Kluczowe jest zrozumienie różnicy między tymi procesami, aby skutecznie dbać o higienę i bezpieczeństwo żywności.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej