Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 25 marca 2025 22:55
Data zakończenia: 25 marca 2025 23:19

Egzamin zdany!

Wynik: 24/40 punktów (60,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jakie złącze powinna posiadać karta graficzna, aby umożliwić przesyłanie cyfrowego sygnału audio i wideo bez utraty jakości z komputera do zewnętrznego urządzenia, które jest podłączone do jej wyjścia?

A. DVI-A

B. HDMI

C. VGA

D. D-Sub

Odpowiedź HDMI jest właściwa, ponieważ interfejs ten został zaprojektowany specjalnie do przesyłania nieskompresowanego sygnału audio i wideo w wysokiej jakości. HDMI (High Definition Multimedia Interface) umożliwia przesyłanie zarówno obrazu w rozdzielczości HD, jak i dźwięku wielokanałowego w jednym kablu, co jest znaczną zaletą w porównaniu do starszych technologii. Przykładowo, korzystając z karty graficznej wyposażonej w złącze HDMI, można podłączyć komputer do telewizora lub projektora, co pozwala na oglądanie filmów czy granie w gry w wysokiej rozdzielczości bez utraty jakości sygnału. HDMI wspiera również wiele zaawansowanych funkcji, takich jak ARC (Audio Return Channel) czy CEC (Consumer Electronics Control), co zwiększa komfort użytkowania. Dzięki powszechnemu zastosowaniu HDMI w nowoczesnych urządzeniach, jest to standard, który staje się dominujący w branży, umożliwiając integrację różnych komponentów multimedialnych.

Pytanie 2

W systemie Linux plik posiada uprawnienia ustawione na 765. Grupa przypisana do tego pliku ma możliwość

A. tylko odczytu

B. odczytu i zapisu

C. odczytu i wykonania

D. odczytu, zapisu oraz wykonania

Odpowiedź "odczytać i zapisać" jest prawidłowa, ponieważ w systemie Linux uprawnienia plików są reprezentowane przez trzy grupy: właściciela, grupę oraz pozostałych użytkowników. Liczba 765 w systemie uprawnień oznacza, że właściciel ma pełne uprawnienia (7 - odczyt, zapis, wykonanie), grupa ma uprawnienia do odczytu i zapisu (6 - odczyt, zapis, brak wykonania), a pozostałych użytkowników mają tylko prawo do wykonania (5 - odczyt, brak zapisu, wykonanie). Dlatego grupa przypisana do pliku może jedynie odczytywać oraz zapisywać plik, ale nie może go wykonać. Przykładem zastosowania takich uprawnień może być plik konfiguracyjny, gdzie administrator chciałby, aby członkowie grupy mogli go edytować, ale nie uruchamiać. Dobre praktyki wskazują, że należy starannie dobierać uprawnienia, aby zminimalizować ryzyko nieautoryzowanego dostępu oraz zapewnić odpowiednią kontrolę nad danymi. Utrzymywanie właściwych uprawnień plików jest kluczowe dla bezpieczeństwa systemu.

Pytanie 3

Problemy z laptopem, objawiające się zmienionymi barwami lub brakiem określonego koloru na ekranie, mogą być spowodowane uszkodzeniem

A. interfejsu HDMI

B. pamięci RAM

C. taśmy matrycy

D. portu D-SUB

Taśma matrycy jest kluczowym elementem łączącym ekran laptopa z jego płytą główną. Uszkodzenie taśmy matrycy może prowadzić do problemów z wyświetlaniem obrazu, takich jak zmienione kolory czy całkowity brak koloru. W przypadku uszkodzenia taśmy, sygnały video mogą nie być prawidłowo przesyłane z karty graficznej do matrycy, co skutkuje zniekształceniem obrazu. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być diagnozowanie problemów w laptopach podczas serwisowania; technicy najpierw sprawdzają połączenia taśmy matrycy, zanim przejdą do bardziej skomplikowanych testów związanych z innymi komponentami. Dobre praktyki wskazują, że przy wymianie lub naprawie taśmy matrycy warto zwrócić uwagę na jakość używanych komponentów, ponieważ taśmy niskiej jakości mogą szybko ulegać awariom, co wpływa na długowieczność sprzętu.

Pytanie 4

Złącze widoczne na ilustracji służy do podłączenia

A. drukarki

B. monitora

C. myszy

D. modemu

Złącze przedstawione na zdjęciu to złącze VGA (Video Graphics Array) które jest standardowym typem połączenia wykorzystywanym do podłączania monitorów do komputerów. VGA jest analogowym standardem przesyłania sygnału wideo który został wprowadzony w 1987 roku przez firmę IBM. Charakteryzuje się 15 pinami ułożonymi w trzy rzędy. Choć obecnie coraz częściej zastępowane jest przez złącza cyfrowe takie jak HDMI czy DisplayPort nadal znajduje zastosowanie w przypadku starszych monitorów projektorów czy kart graficznych. Złącze VGA przesyła sygnały wideo RGB oraz sygnały synchronizacji poziomej i pionowej co pozwala na obsługę różnych rozdzielczości ekranu. Podczas podłączania urządzeń za pomocą tego złącza kluczowe jest wykorzystanie odpowiedniego kabla VGA aby uniknąć zakłóceń sygnału i zapewnić dobrą jakość obrazu. W praktyce stosowanie złącza VGA w środowiskach gdzie wymagana jest wysoka jakość obrazu na przykład w prezentacjach lub przy pracy graficznej może wymagać dodatkowych konwerterów sygnału na cyfrowe aby zapewnić najwyższą jakość obrazu. Pomimo rozwoju technologii VGA nadal pozostaje szeroko wykorzystywany w wielu aplikacjach przemysłowych i edukacyjnych.

Pytanie 5

Aby możliwe było skierowanie wydruku na twardy dysk, konieczne jest w ustawieniach drukarki wybranie opcji drukowania do portu

A. USB001

B. FILE

C. LPT

D. COM

Wybór opcji USB001, LPT lub COM to nie to, co chcesz, jeśli chcesz zapisać dokument na dysku. USB001 to port, który przypisuje się do drukarek podłączanych przez USB, więc efektem jest, że wydrukujesz to bezpośrednio na drukarce, a nie zapiszesz na dysku. LPT to stary port, który kiedyś używano do drukowania, a COM to port szeregowy. Wybierając te porty, mylisz pojęcia, bo one nie służą do zapisywania plików. Fajnie by było, gdyby ludzie wiedzieli, jak działają porty drukarskie, bo jak się nie znasz, to możesz narobić sobie problemów z zarządzaniem dokumentami. Lepiej wybrać opcję FILE, bo wtedy można archiwizować dokumenty, edytować je i dzielić się z innymi. To jest ważne w dzisiejszej pracy, gdzie organizacja i efektywność są kluczowe.

Pytanie 6

Jaką przepustowość określa standard Ethernet IEEE 802.3z?

A. 100Mb

B. 1Gb

C. 1GB

D. 10Mb

W przypadku odpowiedzi 1 Gb, należy zauważyć, że standard IEEE 802.3z dotyczy przepływności 100 Mb/s, a nie 1 Gb/s. W rzeczywistości 1 Gb/s jest zdefiniowany przez inny standard, znany jako Gigabit Ethernet (IEEE 802.3ab), który umożliwia znacznie szybsze przesyłanie danych, ale nie jest to właściwy kontekst dla pytania. Odpowiedzi 10 Mb i 1GB również są mylące. 10 Mb/s, znany jako Ethernet, to starsza technologia, która nie spełnia wymagań współczesnych aplikacji, a 1GB/s odnosi się do prędkości, która przekracza możliwości standardu IEEE 802.3z. Mylne przypisanie tych wartości do odpowiedniego standardu może prowadzić do nieporozumień w kontekście projektowania sieci. Kluczowym błędem myślowym jest nieznajomość ewolucji standardów Ethernet oraz ich zastosowań w praktyce. Często zdarza się, że inżynierowie sieciowi nie rozumieją różnic pomiędzy poszczególnymi standardami, co skutkuje nieefektywnym wykorzystaniem zasobów sieciowych oraz narastającymi problemami z wydajnością. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla tworzenia efektywnych architektur sieciowych.

Pytanie 7

Graficzny symbol pokazany na ilustracji oznacza

A. bramę

B. przełącznik

C. koncentrator

D. most

Przełącznik, znany również jako switch, jest kluczowym elementem infrastruktury sieciowej stosowanym do zarządzania ruchem danych między różnymi urządzeniami w sieci lokalnej (LAN). Jego główną funkcją jest przekazywanie pakietów danych tylko do docelowych urządzeń, co zwiększa efektywność i bezpieczeństwo sieci. Przełącznik analizuje adresy MAC urządzeń podłączonych do jego portów, co pozwala na inteligentne przesyłanie danych tylko tam, gdzie są potrzebne. Przełączniki mogą działać w różnych warstwach modelu OSI, ale najczęściej funkcjonują na warstwie drugiej. W nowoczesnych sieciach stosuje się przełączniki zarządzalne, które oferują zaawansowane funkcje, takie jak VLAN, QoS czy możliwość zdalnego konfigurowania. Dzięki temu możliwa jest bardziej precyzyjna kontrola i optymalizacja ruchu sieciowego. W praktyce przełączniki są stosowane w wielu środowiskach, od małych sieci biurowych po duże centra danych, gdzie odpowiadają za skalowalne i efektywne zarządzanie zasobami sieciowymi. Zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, wybór odpowiedniego przełącznika powinien uwzględniać zarówno aktualne potrzeby sieci, jak i przyszłe możliwości jej rozbudowy.

Pytanie 8

Które z poniższych stwierdzeń NIE odnosi się do pamięci cache L1?

A. Zastosowano w niej pamięć typu SRAM

B. Jej wydajność jest równa częstotliwości procesora

C. Znajduje się we wnętrzu układu procesora

D. Czas dostępu jest dłuższy niż w przypadku pamięci RAM

Wybór odpowiedzi sugerującej, że pamięć cache L1 ma dłuższy czas dostępu niż pamięć RAM, jest błędny i wynika z nieścisłego rozumienia zasad działania różnych typów pamięci w systemach komputerowych. Pamięć cache L1 jest zaprojektowana, aby być szybsza niż pamięć RAM, a jej funkcjonalność jest kluczowa dla efektywności działania procesora. Czas dostępu do pamięci L1 wynosi zazwyczaj od 1 do 3 nanosekund, podczas gdy tradycyjna pamięć RAM (dynamiczna pamięć RAM typu DRAM) ma czas dostępu rzędu 10-100 nanosekund. To oznacza, że pamięć cache L1 jest z reguły około dziesięć razy szybsza od pamięci RAM. Istotnym błędem jest myślenie, że pamięć o wyższej pojemności musi być również szybsza; w rzeczywistości, pamięć cache jest zoptymalizowana pod kątem szybkości na koszt pojemności. Dodatkowo, pamięć L1 znajduje się bezpośrednio w rdzeniu procesora, co minimalizuje opóźnienia związane z przesyłaniem danych. Zwrócenie uwagi na architekturę procesora oraz sposób, w jaki różne rodzaje pamięci współpracują ze sobą w hierarchii pamięci, pozwala na lepsze zrozumienie ich zastosowania i znaczenia w kontekście efektywności systemów komputerowych. Właściwe zarządzanie pamięcią oraz znajomość jej hierarchii są kluczowe dla inżynierów projektujących nowoczesne systemy obliczeniowe.

Pytanie 9

Który z poniższych adresów należy do klasy B?

A. 192.168.0.1

B. 191.168.0.1

C. 10.0.0.1

D. 224.0.0.1

Adres 10.0.0.1 należy do klasy A, która obejmuje zakres adresów od 0.0.0.0 do 127.255.255.255. Klasa A jest wykorzystywana głównie przez bardzo duże organizacje, które potrzebują znacznej liczby adresów IP. Z kolei adres 192.168.0.1 jest przykładem adresu klasy C, który jest szeroko stosowany w sieciach lokalnych (LAN) i obejmuje zakres od 192.0.0.0 do 223.255.255.255. Często stosuje się go w domowych routerach oraz mniejszych sieciach, gdzie nie jest wymagane wiele adresów IP. Adres 224.0.0.1 jest adresem multicastowym, który znajduje się w zakresie klasy D (od 224.0.0.0 do 239.255.255.255). Adresy multicastowe są używane do przesyłania danych do wielu odbiorców jednocześnie, co jest przydatne w aplikacjach takich jak strumieniowanie wideo czy konferencje online. Typowym błędem przy wyborze klasy adresu IP jest mylenie zakresów i ich zastosowań, co może prowadzić do problemów z konfiguracją sieci. Aby uniknąć takich nieporozumień, ważne jest, aby dobrze zrozumieć zasady dotyczące klasyfikacji adresów IP oraz ich praktyczne zastosowania w różnych typach sieci.

Pytanie 10

Jaką topologię fizyczną sieci ukazuje przedstawiony rysunek?

A. Magistrali

B. Pełnej siatki

C. Gwiazdy

D. Podwójnego pierścienia

Topologia gwiazdy to jedna z najczęściej używanych struktur w sieciach komputerowych. W tej topologii wszystkie urządzenia są podłączone do centralnego punktu, którym zazwyczaj jest switch lub hub. Każde z urządzeń ma swój własny kabel, co oznacza, że jeśli jeden z kabli się uszkodzi, to reszta sieci dalej działa. To jest super ważne, bo łatwo można zlokalizować problem. W praktyce, topologia gwiazdy jest często wykorzystywana w sieciach lokalnych LAN, bo umożliwia łatwe dodawanie nowych urządzeń bez zakłócania działania już działających. Myślę, że dużą zaletą tej struktury jest to, że standardy takie jak Ethernet korzystają z gwiazdy, co zwiększa jej wydajność i niezawodność. Dodatkowo, cała komunikacja przez centralny punkt pozwala na lepsze monitorowanie dostępu i bezpieczeństwa. Tak więc, można powiedzieć, że to naprawdę elastyczne rozwiązanie.

Pytanie 11

Jakie są różnice pomiędzy poleceniem ps a poleceniem top w systemie Linux?

A. Polecenie top pokazuje aktualnie funkcjonujące procesy w systemie, regularnie aktualizując informacje, podczas gdy ps tego nie robi

B. Polecenie ps umożliwia wyświetlenie uprawnień, z jakimi działa proces, co nie jest możliwe w przypadku top

C. Polecenie top pozwala na pokazanie PID procesu, a ps nie ma takiej opcji

D. Polecenie ps nie przedstawia stopnia wykorzystania CPU, natomiast polecenie top oferuje tę funkcjonalność

Polecenie top jest narzędziem w systemie Linux, które umożliwia monitorowanie aktualnie działających procesów w czasie rzeczywistym, co oznacza, że informacje są regularnie odświeżane na ekranie. Dzięki temu użytkownicy mogą na bieżąco obserwować, jak różne procesy wykorzystują zasoby systemowe, takie jak CPU i pamięć. Zastosowanie polecenia top jest szczególnie przydatne podczas diagnozowania problemów ze wydajnością lub gdy zachodzi potrzeba identyfikacji procesów zajmujących zbyt dużo zasobów. W przeciwieństwie do tego, polecenie ps (process status) wyświetla statyczny stan procesów w momencie wywołania, co oznacza, że nie dostarcza informacji w czasie rzeczywistym. Użytkownicy mogą korzystać z ps do uzyskania szczegółowych informacji o procesach, ale muszą ponownie wywołać polecenie, aby uzyskać aktualne dane. W praktyce, administratorski sposób monitorowania aplikacji polega na używaniu top do ciągłego śledzenia, natomiast ps jest używane do analizowania konkretnych stanów procesów w chwili wykonania komendy.

Pytanie 12

Jaki protokół sygnalizacyjny jest wykorzystywany w technologii VoIP?

A. DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol)

B. SNMP (Simple Network Management Protocol)

C. SIP (Session Initiation Protocol)

D. POP (Post Office Protocol)

POP, czyli Post Office Protocol, to protokół, którego używamy do odbierania e-maili, więc nie ma sensu stosować go w telefonii VoIP. Jego główna rola to umożliwienie klientom poczty pobierania wiadomości z serwera, więc nie ogarnia zarządzania sesjami multimedialnymi – co w telefonii jest kluczowe. SNMP, czyli Simple Network Management Protocol, to coś, co służy do monitorowania urządzeń w sieci, ale znowu nie ma to nic wspólnego z tym, co robimy w sygnalizacji VoIP. A DHCP? To protokół do automatycznego przypisywania adresów IP w sieci, a nie do prowadzenia rozmów głosowych. Często myli się te protokoły, bo niektórzy myślą, że wszystkie protokoły to to samo, ale to nieprawda. Protokół SIP to zupełnie inna bajka, bo zaprojektowano go do zarządzania danymi audio i wideo, a inne z wymienionych nie mają tych funkcji. Warto zrozumieć te różnice, jeśli chcemy dobrze wdrażać technologie VoIP i telekomunikacyjne sieci.

Pytanie 13

Jakiego rodzaju rekord jest automatycznie generowany w chwili zakupu strefy wyszukiwania do przodu w ustawieniach serwera DNS w systemach Windows Server?

A. MX

B. NS

C. PTR

D. A

Rekord A służy do mapowania nazw domen na adresy IP, ale nie jest tak, że ten rekord jest tworzony automatycznie przy zakładaniu strefy DNS. Tak naprawdę, rekord A pojawia się dopiero, jak dodajesz konkretne zasoby, na przykład serwery, do strefy. Poza tym, rekord PTR jest do odwrotnego wyszukiwania DNS i działa w ten sposób, że mapuje adres IP na nazwę hosta. Dlatego w kontekście tworzenia strefy wyszukiwania do przodu, jest on w ogóle niepotrzebny. Rekord MX z kolei odpowiada za kierowanie e-maili do serwerów pocztowych, ale też nie ma nic wspólnego z zakładaniem strefy DNS. Jak źle zrozumiesz te funkcje, to możesz nieprawidłowo skonfigurować DNS i potem będą problemy z dostępnością usług. Ludzie mają tendencję do przypisywania różnych rodzajów rekordów do zadań, do których się nie nadają. Dlatego tak ważne jest, by wiedzieć, co każdy rekord robi w architekturze DNS i trzymać się standardów. Zrozumienie różnic między tymi rekordami jest kluczowe, żeby dobrze zarządzać strefami DNS.

Pytanie 14

Która z opcji konfiguracji ustawień konta użytkownika o ograniczonych uprawnieniach w systemie Windows jest dostępna dzięki narzędziu secpol?

A. Odebranie możliwości zapisu na płytach CD

B. Zezwolenie na zmianę czasu systemowego

C. Czyszczenie historii ostatnio otwieranych dokumentów

D. Blokadę wybranych elementów w panelu sterowania

Pozostałe odpowiedzi, mimo że dotyczą różnych aspektów zarządzania systemem, nie są związane z funkcjonalnością, którą oferuje przystawka secpol w kontekście ustawień użytkowników z ograniczonymi uprawnieniami. Odebranie możliwości zapisu na płytach CD, pomimo że może być istotne w kontekście zabezpieczeń, jest bardziej związane z zarządzaniem urządzeniami i zasadami grupowymi, a nie bezpośrednio z politykami bezpieczeństwa użytkowników. Blokowanie określonych elementów w panelu sterowania również nie jest funkcją dostępna w secpol. Również czyszczenie historii niedawno otwieranych dokumentów nie jest bezpośrednio powiązane z ustawieniami polityki bezpieczeństwa, lecz odnosi się do zarządzania prywatnością i historii użytkowania. Warto zauważyć, że nieprawidłowe interpretacje związane z funkcjonalnością secpol mogą prowadzić do błędnych decyzji w zakresie zarządzania uprawnieniami użytkowników i zabezpieczeń systemów. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, jakie konkretne funkcjonalności oferuje każdy z narzędzi w systemie Windows oraz ich odpowiednie zastosowanie w praktyce. Dobre praktyki w zarządzaniu bezpieczeństwem informatycznym wymagają starannego dobierania polityk, które pozwolą na maksymalizację bezpieczeństwa przy jednoczesnym minimalizowaniu wpływu na użytkowników.

Pytanie 15

Jakim interfejsem można osiągnąć przesył danych o maksymalnej przepustowości 6Gb/s?

A. SATA 3

B. USB 3.0

C. SATA 2

D. USB 2.0

USB 2.0, USB 3.0 oraz SATA 2 to interfejsy, które nie mogą zaspokoić wymogu przepustowości 6 Gb/s. USB 2.0, na przykład, ma maksymalną przepustowość wynoszącą 480 Mb/s, co znacząco ogranicza jego zastosowanie w kontekście nowoczesnych rozwiązań pamięci masowej. Podobnie, SATA 2 oferuje prędkości do 3 Gb/s, co również nie wystarcza w przypadku intensywnych operacji wymagających szybkiego transferu danych, na przykład przy pracy z dużymi plikami multimedialnymi. USB 3.0, mimo że zwiększa przepustowość do 5 Gb/s, nadal nie osiąga standardu SATA 3, co czyni go mniej preferowanym w kontekście bezpośrednich połączeń z dyskami twardymi, które mogą wymagać wyższej przepustowości. W praktyce, wybierając interfejs dla dysków SSD, powinno się kierować standardem SATA 3, aby uzyskać optymalną wydajność. Często błędne interpretacje wynikają z niewłaściwego porównania różnych standardów, a także z mylenia zastosowań interfejsów USB i SATA. Kluczowe jest zrozumienie, że SATA jest stworzony z myślą o pamięci masowej, podczas gdy USB służy głównie do połączeń urządzeń peryferyjnych, co sprawia, że ich porównywanie może prowadzić do nieporozumień.

Pytanie 16

Złącze IrDA służy do bezprzewodowej komunikacji i jest

A. złączem szeregowym

B. złączem radiowym

C. złączem umożliwiającym przesył danych na odległość 100m

D. rozszerzeniem technologii BlueTooth

Złącza radiowe, jak Wi-Fi czy Zigbee, bardzo różnią się od IrDA, bo to ostatnie używa podczerwieni do komunikacji. Te złącza radiowe mogą działać na znacznie większych odległościach niż te standardowe 1-2 metry, dlatego są wykorzystywane w różnych zastosowaniach, od domowych sieci internetowych po smart home. Kolejna kiepska koncepcja to mówienie o przesyłaniu danych na 100 m – z jednej strony, standardy radiowe mogą to umożliwiać, ale IrDA nie ma takich możliwości zasięgowych. No i pomylenie IrDA z Bluetooth to dość powszechny błąd, bo Bluetooth ma większy zasięg i działa całkiem inaczej niż IrDA, która jest raczej do punktu do punktu, a Bluetooth potrafi łączyć więcej urządzeń naraz. Warto też pamiętać, że IrDA to złącze szeregowe, więc dane lecą w kolejności. Można w łatwy sposób się pomylić, myląc te technologie, co prowadzi do błędnych wniosków o ich funkcjonalności i zastosowaniu.

Pytanie 17

Jakie będą wydatki na materiały potrzebne do produkcji 20 kabli typu patchcord o długości 50 cm?

A. 92,00 zł

B. 72,00 zł

C. 104,00 zł

D. 52,00 zł

Wybór odpowiedzi "92,00 zł" jako koszt materiałów do wykonania 20 patchcordów o długości 50 cm jest poprawny. Do stworzenia jednego patchcordu potrzebne są dwa wtyki RJ45, dwie koszulki ochronne oraz 50 cm skrętki UTP. Koszt jednego wtyku RJ45 to 1 zł, a zatem dwa wtyki kosztują 2 zł. Dwie koszulki ochronne również kosztują 2 zł. Koszt 50 cm skrętki UTP to 0,5 m razy 1,20 zł/m, co równa się 0,60 zł. Łączny koszt jednego kabla to więc 2 zł (wtyki) + 2 zł (koszulki) + 0,60 zł (skrętka) = 4,60 zł. Dla 20 kabli koszt wynosi 20 razy 4,60 zł, co daje 92 zł. Znajomość tych podstawowych kosztów i ich obliczenie jest kluczowe przy projektowaniu i tworzeniu sieci komputerowych. Umiejętność dokładnego oszacowania kosztów materiałów jest niezbędna nie tylko w profesjonalnym planowaniu budżetu projektowego, ale również w efektywnym zarządzaniu zasobami. Dobre praktyki branżowe wymagają precyzyjnego planowania i minimalizacji kosztów przy jednoczesnym zachowaniu jakości tworzonej infrastruktury sieciowej.

Pytanie 18

Pamięć podręczna Intel Smart Cache, która znajduje się w procesorach wielordzeniowych, takich jak Intel Core Duo, to pamięć

A. Cache L1 równo dzielona pomiędzy rdzenie

B. Cache L2 lub Cache L3, równo podzielona pomiędzy rdzenie

C. Cache L2 lub Cache L3, współdzielona przez wszystkie rdzenie

D. Cache L1 współdzielona pomiędzy wszystkie rdzenie

Błędy w niepoprawnych odpowiedziach często wynikają z nieporozumienia dotyczącego struktury pamięci podręcznej w architekturze procesorów. Pojęcie pamięci L1, L2 i L3 odnosi się do różnych poziomów pamięci podręcznej, których zadaniem jest zmniejszenie czasu dostępu do danych. Pamięć L1 jest najszybsza, ale również najmniejsza, zazwyczaj dedykowana dla pojedynczego rdzenia. W sytuacji, gdy pamięć L1 jest podzielona pomiędzy rdzenie, jak sugerują niektóre odpowiedzi, nie bierze się pod uwagę, że L1 działa jako pamięć lokalna, co oznacza, że każda jednostka przetwarzająca ma swoją własną, niezależną pamięć L1. Podobnie, błędne jest twierdzenie, że pamięć L2 czy L3 jest podzielona równo pomiędzy rdzenie. W rzeczywistości, pamięci L2 i L3 są często projektowane jako pamięci współdzielone, co zmniejsza opóźnienia związane z dostępem do danych, zapewniając lepsze wykorzystanie zasobów. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich nieprawidłowych wniosków obejmują mylenie lokalizacji pamięci i zrozumienia, że każda jednostka przetwarzająca wymaga swojego własnego zasobu pamięci podręcznej L1, podczas gdy L2 i L3 mogą być używane w sposób współdzielony. Takie zrozumienie jest kluczowe dla prawidłowego projektowania systemów komputerowych oraz efektywnego wykorzystania architektur wielordzeniowych.

Pytanie 19

Jaki port na tylnym panelu płyty głównej jest w dokumentacji określany jako port zgodny z normą RS232C?

A. COM

B. PS/2

C. USB

D. LPT

Port COM, znany również jako port szeregowy, jest zgodny z standardem RS232C, który definiuje sposób komunikacji szeregowej pomiędzy urządzeniami. RS232C był jednym z pierwszych standardów komunikacyjnych używanych w komputerach osobistych, a jego odpowiednikiem w dzisiejszych czasach są złącza USB, które jednak nie są kompatybilne z RS232C bez użycia odpowiednich adapterów. Porty COM są używane do podłączania różnych urządzeń, takich jak modemy, drukarki czy urządzenia przemysłowe. W praktyce, porty COM mogą być wykorzystywane w aplikacjach wymagających komunikacji w czasie rzeczywistym, gdzie opóźnienia muszą być minimalne. Standard RS232C korzysta z napięć do komunikacji, gdzie logiczna '1' odpowiada napięciu od -3V do -15V, a '0' od +3V do +15V. Zrozumienie portu COM i jego zastosowania jest istotne dla inżynierów i techników, szczególnie w kontekście starszych technologii, które wciąż znajdują zastosowanie w wielu systemach i urządzeniach.

Pytanie 20

Jakie medium transmisyjne gwarantuje izolację galwaniczną pomiędzy systemami przesyłu danych?

A. Skrętka nieekranowana

B. Przewód koncentryczny

C. Skrętka ekranowana

D. Światłowód

Skrętka ekranowana, skrętka nieekranowana oraz przewód koncentryczny to media transmisyjne, które nie zapewniają galwanicznej separacji pomiędzy systemami transmisji danych. Skrętka, zarówno ekranowana, jak i nieekranowana, jest popularnym medium w lokalnych sieciach komputerowych (LAN), ale ich działanie opiera się na przewodnictwie elektrycznym, co wprowadza możliwość zakłóceń elektromagnetycznych. W skrętce ekranowanej stosuje się dodatkową warstwę ekranu, która ma na celu redukcję zakłóceń z zewnątrz, jednak nie eliminuje problemu galwanicznego. W sytuacji, gdy różne systemy są uziemione w różny sposób, mogą wystąpić różnice potencjałów, prowadzące do uszkodzenia sprzętu lub utraty danych. Przewód koncentryczny, używany często w telekomunikacji i przesyle sygnałów telewizyjnych, również nie zapewnia separacji galwanicznej, a jego konstrukcja sprzyja powstawaniu zakłóceń. Błędem jest więc przypuszczenie, że wymienione media mogą być używane w warunkach, gdzie separacja galwaniczna jest wymagana. Do typowych błędów myślowych należy zakładanie, że ekranowanie przewodów wystarczy do zapewnienia ochrony przed zakłóceniami, co jest mylne w kontekście zastosowania w złożonych infrastrukturach IT. W praktyce, jeśli środowisko pracy stwarza zagrożenie dla stabilności połączeń, zastosowanie światłowodów jest najlepszym rozwiązaniem, które eliminuje te ryzyka.

Pytanie 21

Substancją używaną w drukarkach 3D jest

A. filament.

B. proszek węglowy.

C. środek katalityczny.

D. ciekły materiał.

Filament to materiał eksploatacyjny wykorzystywany w drukarkach 3D, najczęściej w technologii FDM (Fused Deposition Modeling). Jest to tworzywo w postaci cienkiego włókna, które jest podgrzewane i wytłaczane przez głowicę drukarki, tworząc obiekt warstwa po warstwie. Najpopularniejsze rodzaje filamentów to PLA (kwas polilaktyczny), ABS (akrylonitryl-butadien-styren) oraz PETG (tereftalan etylenu). Każdy z tych materiałów ma swoje unikalne właściwości: PLA jest biodegradowalny i łatwy w obróbce, ABS charakteryzuje się większą wytrzymałością i odpornością na wysokie temperatury, natomiast PETG łączy w sobie łatwość drukowania z wytrzymałością i odpornością chemiczną. Wybór odpowiedniego filamentu ma kluczowe znaczenie dla uzyskania wysokiej jakości wydruków oraz dla ich finalnego zastosowania, co czyni znajomość specyfiki różnych filamentów niezbędną dla każdego użytkownika drukarki 3D.

Pytanie 22

Jakie urządzenie jest przedstawione na rysunku?

A. Access Point.

B. Bridge.

C. Hub.

D. Switch.

Punkt dostępowy to urządzenie, które umożliwia bezprzewodowy dostęp do sieci komputerowej. Działa jako most pomiędzy siecią przewodową a urządzeniami bezprzewodowymi, takimi jak laptopy, smartfony czy tablety. W praktyce punkt dostępowy jest centralnym elementem sieci WLAN i pozwala na zwiększenie jej zasięgu oraz liczby obsługiwanych użytkowników. Standardy takie jak IEEE 802.11 regulują działanie tych urządzeń, zapewniając kompatybilność i bezpieczeństwo. W zastosowaniach domowych oraz biurowych punkty dostępowe są często zintegrowane z routerami, co dodatkowo ułatwia zarządzanie siecią. Ich konfiguracja może obejmować ustawienia zabezpieczeń, takie jak WPA3, aby chronić dane przesyłane przez sieć. Dobre praktyki sugerują umieszczanie punktów dostępowych w centralnych lokalizacjach w celu optymalizacji zasięgu sygnału i minimalizacji zakłóceń. Przy wyborze punktu dostępowego warto zwrócić uwagę na obsługiwane pasma częstotliwości, takie jak 2.4 GHz i 5 GHz, co pozwala na elastyczne zarządzanie przepustowością sieci.

Pytanie 23

Jaki typ grupy jest automatycznie przypisany dla nowo tworzonej grupy w kontrolerze domeny systemu Windows Server?

A. Lokalny w domenie

B. Dystrybucyjny

C. Uniwersalny

D. Globalny

Poprawna odpowiedź to "Globalny", ponieważ w kontrolerze domeny systemu Windows Serwer nowo utworzone grupy domyślnie przyjmują ten właśnie zakres. Grupy globalne są wykorzystywane do organizowania użytkowników i grup w ramach jednej domeny, co ma kluczowe znaczenie dla zarządzania uprawnieniami i dostępem do zasobów. Przykładowo, jeśli mamy grupę globalną o nazwie 'UżytkownicyMarketingu', można ją przypisać do określonych zasobów w domenie, takich jak udziały plików, umożliwiając wszystkim członkom tej grupy dostęp do niezbędnych danych. Ponadto, dobrą praktyką jest utrzymywanie grup globalnych w celu centralizacji zarządzania oraz uproszczenia administracji. Standardowym podejściem zgodnym z najlepszymi praktykami branżowymi jest ograniczanie liczby grup lokalnych i dystrybucyjnych, co zwiększa efektywność zarządzania w dużych środowiskach IT.

Pytanie 24

Skaner antywirusowy zidentyfikował niechciane oprogramowanie. Z opisu wynika, że jest to dialer, który pozostawiony w systemie

A. uzyska pełną kontrolę nad komputerem

B. połączy się z płatnymi numerami telefonicznymi przy użyciu modemu

C. zaatakuje sektor rozruchowy dysku

D. zainfekuje załączniki wiadomości email

Dialer to rodzaj złośliwego oprogramowania, które jest zaprojektowane do nawiązywania połączeń z płatnymi numerami telefonicznymi, często ukrytymi przed użytkownikami. Po zainstalowaniu w systemie, dialer wykorzystuje modem do dzwonienia na te numery, co generuje znaczne koszty dla użytkownika. W praktyce, dialery mogą być dostarczane w postaci aplikacji, które użytkownik instaluje, często myląc je z legalnym oprogramowaniem. W związku z tym, istotne jest, aby użytkownicy regularnie aktualizowali swoje oprogramowanie antywirusowe oraz stosowali filtry połączeń, aby zminimalizować ryzyko związane z złośliwym oprogramowaniem. Zgodnie z najlepszymi praktykami, warto również ograniczyć instalację oprogramowania tylko z zaufanych źródeł oraz być czujnym na wszelkie nieznane aplikacje w systemie, co pozwala na skuteczniejsze zabezpieczenie się przed dialerami i innymi zagrożeniami.

Pytanie 25

W hierarchicznym modelu sieci, komputery należące do użytkowników są składnikami warstwy

A. rdzenia

B. szkieletowej

C. dystrybucji

D. dostępu

Odpowiedzi wskazujące na warstwy szkieletową, dystrybucji oraz rdzenia są niepoprawne, ponieważ każda z nich ma inną rolę w hierarchicznej architekturze sieci. Warstwa szkieletowa, będąca najwyższym poziomem, odpowiada za szybkie przesyłanie dużych ilości danych między różnymi lokalizacjami, ale nie zajmuje się bezpośrednią interakcją z użytkownikami. Jest to warstwa, która łączy różne segmenty sieci, zapewniając przepustowość i niezawodność komunikacji, lecz nie angażuje się w końcowe łączenie użytkowników. Warstwa dystrybucji ma na celu agregację ruchu z warstwy dostępu oraz realizację polityk routingu i kontroli dostępu. W praktyce ta warstwa decyduje o kierowaniu ruchu w sieci oraz może implementować funkcje takie jak QoS (Quality of Service), jednak również nie jest to poziom, gdzie użytkownicy mają bezpośredni dostęp do zasobów sieciowych. Z kolei warstwa rdzenia to odpowiedzialna za główne połączenia w sieci, zapewniając wysoką wydajność i szybkość, ale nie angażując się w interakcję z końcowymi urządzeniami. Typowe błędy myślowe prowadzące do nieprawidłowych odpowiedzi na to pytanie często wynikają z mylenia roli warstw w architekturze sieciowej oraz braku zrozumienia, jak poszczególne warstwy współdziałają, aby zapewnić użytkownikom dostęp do zasobów sieciowych. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla skutecznego projektowania oraz zarządzania infrastrukturą sieciową.

Pytanie 26

Jaką bramkę logiczną reprezentuje to wyrażenie?

A. C.

B. B.

C. D.

D. A.

Wyrażenie A ⊕ B = Y opisuje bramkę logiczną XOR. Jest to ekskluzywna alternatywa, która daje wynik prawdziwy tylko wtedy, gdy dokładnie jedno z wejść jest prawdziwe. W diagramie odpowiednim symbolem dla bramki XOR jest bramka przedstawiona w odpowiedzi B. Bramki XOR są kluczowe w projektowaniu układów cyfrowych, szczególnie w operacjach arytmetycznych i algorytmach kryptograficznych. Na przykład są używane w sumatorach binarnych do obliczania bitów sumy. Bramki te są również wykorzystywane w systemach wykrywania błędów, takich jak kody parzystości. Podstawową własnością jest to, że XOR z dwoma identycznymi wejściami daje wynik fałszywy, co jest przydatne w porównywaniu bitów. Dzięki swojej unikalnej funkcji, bramka XOR jest fundamentem dla wielu bardziej złożonych operacji logicznych, gdzie selektywne odwracanie bitów jest wymagane. W praktyce bramki te są implementowane w układach scalonych jako część większych systemów cyfrowych.

Pytanie 27

Który profil użytkownika ulega modyfikacji i jest zapisywany na serwerze dla klienta działającego w sieci Windows?

A. Lokalny

B. Tymczasowy

C. Obowiązkowy

D. Mobilny

Profil mobilny to typ profilu użytkownika, który jest synchronizowany z serwerem i może być używany na różnych urządzeniach w sieci Windows. Oznacza to, że wszystkie ustawienia, dokumenty i preferencje użytkownika są przechowywane centralnie, co umożliwia dostęp do nich z dowolnego komputera w obrębie organizacji. Przykładem zastosowania profilu mobilnego jest sytuacja, gdy pracownik korzysta z kilku komputerów w biurze lub w terenie. Przy logowaniu na każdym z nich, ma dostęp do tych samych ustawień i plików, co znacząco ułatwia pracę i zwiększa efektywność. Standardy branżowe, takie jak Active Directory, oferują zarządzanie profilami mobilnymi, co pozwala administratorom na stosowanie polityk bezpieczeństwa oraz personalizację doświadczenia użytkowników. W praktyce, mobilne profile są kluczowe w środowiskach, gdzie elastyczność i mobilność pracowników są istotne, umożliwiając im pracę w różnych lokalizacjach bez utraty ciągłości dostępu do danych.

Pytanie 28

Jakie urządzenie należy wykorzystać do zestawienia komputerów w sieci przewodowej o strukturze gwiazdy?

A. regenerator

B. punkt dostępowy

C. router

D. przełącznik (switch)

Przełącznik (switch) jest urządzeniem sieciowym, które działa na poziomie warstwy drugiej modelu OSI, czyli warstwy łącza danych. Jego głównym zadaniem jest przekazywanie ramek danych pomiędzy urządzeniami znajdującymi się w tej samej sieci lokalnej. W topologii gwiazdy wszystkie komputery są połączone z centralnym urządzeniem, którym najczęściej jest właśnie przełącznik. W tej konfiguracji, gdy jeden komputer wysyła dane, przełącznik odbiera te dane i przesyła je tylko do odpowiedniego odbiorcy, co minimalizuje obciążenie sieci. Przełączniki są szeroko stosowane w nowoczesnych środowiskach biurowych, gdzie wielu użytkowników wymaga dostępu do zasobów sieciowych. Ich zastosowanie pozwala na łatwe rozbudowywanie sieci, gdyż wystarczy dodać nowe urządzenia do przełącznika, a nie do każdego z komputerów. Przełączniki wspierają także technologie VLAN (Virtual Local Area Network), co umożliwia segmentację sieci w celu zwiększenia bezpieczeństwa i wydajności. W praktyce stosowanie przełączników jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie projektowania sieci, co pozwala na osiągnięcie wysokiej wydajności i niezawodności całej infrastruktury.

Pytanie 29

Ustawienia przedstawione na ilustracji odnoszą się do

A. Drukarki

B. Modemu

C. Karty sieciowej

D. Skanera

Ustawienia przedstawione na rysunku dotyczą modemu, co można zrozumieć poprzez analizę opcji związanych z portem COM oraz użyciem buforów FIFO. Modemy często korzystają z portów szeregowych COM do komunikacji z komputerem. Standard UART 16550 jest używany w komunikacji szeregowej i pozwala na wykorzystanie buforów FIFO, co zwiększa efektywność transmisji danych. Bufory FIFO umożliwiają gromadzenie danych w kolejce, co minimalizuje przerwy i zwiększa płynność transmisji. Dzięki temu modem może obsługiwać dane w bardziej zorganizowany sposób, co jest kluczowe dla stabilności połączenia. Użycie buforów FIFO oznacza większą odporność na zakłócenia i mniejsze ryzyko utraty danych. W kontekście praktycznym, umiejętność konfiguracji takich ustawień jest ważna dla zapewnienia optymalnej wydajności i niezawodności komunikacji modemowej. Dobre praktyki zakładają dobór odpowiednich wartości buforów w zależności od specyfiki połączenia i wymagań sieciowych, co jest kluczowe dla profesjonalnej konfiguracji urządzeń komunikacyjnych.

Pytanie 30

Redukcja liczby jedynek w masce pozwoli na zaadresowanie

A. większej liczby sieci oraz większej liczby urządzeń

B. mniejszej liczby sieci oraz większej liczby urządzeń

C. mniejszej liczby sieci oraz mniejszej liczby urządzeń

D. większej liczby sieci oraz mniejszej liczby urządzeń

Zmniejszenie liczby jedynek w masce sieciowej oznacza, że więcej bitów jest dostępnych dla części hosta adresu IP, co z kolei pozwala na zaadresowanie większej liczby urządzeń w danej sieci. W praktyce, gdy maska sieciowa ma mniej bitów przeznaczonych na identyfikację sieci (czyli więcej bitów dla hostów), liczba możliwych adresów IP w podanej sieci rośnie, ponieważ każda z tych bitów może przyjmować wartość 0 lub 1. Na przykład, w przypadku maski /24 (255.255.255.0), mamy 256 możliwych adresów, co pozwala na zaadresowanie 254 urządzeń (2 adresy są zarezerwowane: adres sieci i adres rozgłoszeniowy). Jeśli zmniejszymy maskę do /23 (255.255.254.0), liczba dostępnych adresów wzrasta do 512, co umożliwia zaadresowanie 510 urządzeń. Zmiany w maskach sieciowych są kluczowe dla efektywnego zarządzania adresacją IP i powinny być zgodne z najlepszymi praktykami subnettingu, aby uniknąć problemów z zarządzaniem ruchem sieciowym oraz zapewnić odpowiednią wydajność i bezpieczeństwo sieci.

Pytanie 31

Jak nazywa się protokół, który pozwala na ściąganie wiadomości e-mail z serwera?

A. FTP

B. DNS

C. POP3

D. SMTP

Wybór innego protokołu, takiego jak DNS, FTP czy SMTP, wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące roli i funkcji tych technologii w kontekście komunikacji e-mail. DNS (Domain Name System) nie jest protokołem do pobierania wiadomości; jego główną funkcją jest tłumaczenie nazw domen na adresy IP, co umożliwia lokalizację serwerów w sieci. Bez DNS, użytkownicy musieliby pamiętać adresy IP serwerów, co znacząco utrudniłoby korzystanie z Internetu. Z kolei FTP (File Transfer Protocol) jest protokołem transferu plików, służącym do przesyłania plików pomiędzy komputerami, a nie do obsługi poczty elektronicznej. FTP umożliwia zarówno pobieranie, jak i wysyłanie plików, jednak nie ma zastosowania w kontekście wiadomości e-mail. SMTP (Simple Mail Transfer Protocol) jest natomiast używany do wysyłania wiadomości e-mail, nie zaś do ich pobierania. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla efektywnego zarządzania systemami pocztowymi oraz dla uniknięcia typowych błędów koncepcyjnych. Często mylone funkcje tych protokołów mogą prowadzić do nieporozumień w kwestii ich zastosowania, co może wpłynąć na wydajność i bezpieczeństwo komunikacji elektronicznej.

Pytanie 32

Tester strukturalnego okablowania umożliwia weryfikację

A. liczby komputerów w sieci

B. liczby przełączników w sieci

C. obciążenia ruchu sieciowego

D. mapy połączeń

Tester okablowania strukturalnego to urządzenie, które ma za zadanie sprawdzać, czy wszystko w instalacji sieciowej działa jak należy. Odpowiedź dotycząca mapy połączeń jest jak najbardziej na miejscu, bo te testery pomagają zrozumieć, jak kable są ze sobą połączone. Dzięki mapowaniu można łatwo zobaczyć, które kable idą do jakich portów na przełącznikach, co jest ważne, gdy coś zaczyna szwankować w sieci. Przykładowo, kiedy występują problemy z przesyłem danych, tester może szybko wskazać, gdzie może być awaria. A jak wiadomo, zgodnie z normami TIA/EIA-568, dobrze zaplanowane okablowanie to podstawa, żeby sieć działała płynnie. Analizując mapę połączeń, zarządcy sieci mogą też lepiej rozłożyć obciążenie, co przekłada się na lepszą jakość dla użytkowników. Z mojego doświadczenia, to naprawdę ułatwia życie w zarządzaniu siecią.

Pytanie 33

Napięcie dostarczane przez płytę główną dla pamięci typu SDRAM DDR3 może wynosić

A. 3,3 V

B. 2,5 V

C. 1,5 V

D. 1,2 V

Prawidłową wartością zasilania dla pamięci typu SDRAM DDR3 jest 1,5 V. Ta specyfikacja jest wynikiem postępu technologicznego w dziedzinie pamięci komputerowych, w której dąży się do zmniejszenia zużycia energii, przy jednoczesnym zwiększeniu wydajności. DDR3, w porównaniu do swojego poprzednika DDR2, oferuje znacznie wyższe prędkości transferu danych, a także zmniejszoną wartość napięcia, co przekłada się na mniejsze zużycie energii i niższe wydzielanie ciepła. W praktyce, niższe napięcie zasilania pozwala na bardziej efektywne działanie systemów komputerowych, co jest istotne nie tylko w przypadku komputerów stacjonarnych, ale także urządzeń mobilnych, gdzie oszczędność energii jest kluczowa. Ponadto, stosowanie pamięci DDR3 w nowoczesnych komputerach stacjonarnych i laptopach jest zgodne z zaleceniami organizacji takich jak JEDEC, która ustanawia standardy dla pamięci DRAM. Warto również zauważyć, że pamięci DDR3 są często wykorzystywane w kontekście gier komputerowych i aplikacji wymagających dużej wydajności, gdzie stabilność i szybkość transferu danych mają kluczowe znaczenie.

Pytanie 34

Aby podłączyć drukarkę igłową o wskazanych parametrach do komputera, trzeba umieścić kabel dołączony do drukarki w porcie

Producent	OKI
Ilość igieł	24
Wspierane systemy operacyjne	Windows 7, Windows Server 2008
Szybkość druku [znaki/s]	576
Maksymalna ilość warstw wydruku	6
Interfejs	IEEE 1284
Pamięć	128 KB
Poziom hałasu [dB]	57

A. Centronics

B. USB

C. Ethernet

D. FireWire

Odpowiedzi USB, Ethernet i FireWire to raczej nie są odpowiednie typy połączeń dla drukarek igłowych. USB stało się standardem dla nowych urządzeń peryferyjnych, bo jest uniwersalne i łatwe w użyciu, ale drukarki igłowe wolą korzystać z Centronics, bo to pasuje do ich budowy i zastosowań. USB jest szybkie, co jest ważne dla skanerów czy nowoczesnych drukarek laserowych, ale niekoniecznie dla igłowych, które potrzebują niezawodności w trudnych warunkach. Ethernet to głównie do sieci, żeby podłączać zdalnie drukarki, ale do lokalnych połączeń z igłowymi to zbędne. FireWire używano w urządzeniach, które musiały szybko przesyłać dużo danych, jak kamery wideo, a drukarki igłowe nie potrzebują aż takiego transferu, dlatego to nie dla nich. Wybór niewłaściwych interfejsów może wynikać z braku wiedzy o tym, czego te drukarki naprawdę potrzebują, a one wciąż korzystają z Centronics, bo to działa dobrze w zadaniach jak drukowanie faktur czy innych dokumentów. Rozumienie tych interfejsów może pomóc lepiej dopasować sprzęt do ich potrzeb.

Pytanie 35

Jakiego typu kopię zapasową należy wykonać, aby zarchiwizować wszystkie informacje, niezależnie od daty ich ostatniej archiwizacji?

A. Pełną

B. Przyrostową

C. Porównującą

D. Różnicową

Pełna kopia bezpieczeństwa to najskuteczniejsza metoda archiwizacji danych, ponieważ umożliwia zarchiwizowanie wszystkich plików i folderów w danym momencie. Bez względu na to, kiedy ostatnio wykonano archiwizację, pełna kopia bezpieczeństwa zapewnia, że wszystkie dane są aktualne i dostępne. W praktyce, podczas tworzenia pełnej kopii, wszystkie pliki są kopiowane do zewnętrznego nośnika lub chmury, co minimalizuje ryzyko utraty danych. Standardy branżowe, takie jak ISO 27001, podkreślają znaczenie regularnych pełnych kopii zapasowych w zarządzaniu bezpieczeństwem informacji. Przykładem zastosowania pełnej kopii bezpieczeństwa może być sytuacja, w której organizacja planuje migrację danych do nowego systemu lub infrastruktury, a pełna kopia zapewnia zabezpieczenie przed utratą danych podczas tego procesu. Ponadto, pełne kopie zapasowe są idealne w sytuacjach awaryjnych, gdy konieczne jest przywrócenie wszystkich danych do stanu sprzed awarii lub incydentu. W związku z tym, wdrażanie polityki regularnych pełnych kopii zapasowych powinno być kluczowym elementem strategii zarządzania danymi w każdej organizacji.

Pytanie 36

Który zakres adresów IPv4 jest poprawnie przypisany do danej klasy?

	Zakres adresów IPv4	Klasa adresu IPv4
A.	1.0.0.0 ÷ 127.255.255.255	A
B.	128.0.0.0 ÷ 191.255.255.255	B
C.	192.0.0.0 ÷ 232.255.255.255	C
D.	233.0.0.0 ÷ 239.255.255.255	D

A. D

B. C

C. B

D. A

Zrozumienie klas adresów IP jest fundamentalne dla projektowania i zarządzania sieciami komputerowymi. Klasa A obejmuje adresy od 1.0.0.0 do 127.255.255.255, z czego pierwszy oktet jest używany do identyfikacji sieci, a pozostałe trzy dla hostów, co pozwala na 126 sieci z ogromną liczbą hostów, jednak adres 127.0.0.0 jest zarezerwowany dla pętli zwrotnej. Klasa C, od 192.0.0.0 do 223.255.255.255, jest przeznaczona dla małych sieci, oferując dużą liczbę sieci, ale z ograniczoną liczbą hostów – maksymalnie 254 hosty na sieć. Klasa D, zaczynająca się od 224.0.0.0 do 239.255.255.255, jest zarezerwowana dla multicastingu i nie jest używana do adresacji hostów. Często błędnym założeniem jest przypisywanie klasy D do standardowej komunikacji między hostami, co nie jest zgodne z rzeczywistą funkcją tej klasy. Błędy w rozpoznawaniu klas mogą prowadzić do nieefektywnego wykorzystania zasobów adresowych i problemów z routingiem, dlatego ważne jest, aby dobrze rozumieć specyfikacje definiowane przez standardy takie jak RFC 791, które opisują struktury i użycie adresów IP w sieciach komputerowych.

Pytanie 37

Dostosowywanie parametrów TCP/IP hosta w oparciu o adres MAC karty sieciowej to funkcjonalność jakiego protokołu?

A. HTTP

B. DHCP

C. DNS

D. FTP

Protokół DHCP, czyli Dynamic Host Configuration Protocol, jest super ważny do zarządzania adresami IP w sieciach komputerowych. Jego główna rola to to, że przypisuje adresy IP do urządzeń na podstawie ich adresów MAC. Dzięki temu nie musimy każdorazowo ręcznie ustawiać wszystkiego, co jest naprawdę wygodne. Z automatycznym przypisywaniem przychodzi też kilka innych informacji jak maska podsieci czy serwery DNS. To, moim zdaniem, znacząco ułatwia pracę administratorów sieci, bo w większych biurach, gdzie jest dużo urządzeń, takie coś jak DHCP przyspiesza cały proces. Serio, wyobraź sobie, że masz w biurze setki laptopów i smartfonów – DHCP po prostu robi swoje, a ty nie musisz się martwić o każde urządzenie oddzielnie. Całość działa na wymianie wiadomości między klientami a serwerem, co jest zgodne z nowoczesnymi standardami. Jakbyś chciał wiedzieć, to DHCP trzyma się też norm z RFC 2131 i RFC 2132, które dokładnie mówią, jak to działa, co czyni ten protokół naprawdę popularnym w dzisiejszych sieciach IP.

Pytanie 38

Która z grup w systemie Windows Serwer dysponuje najmniejszymi uprawnieniami?

A. Operatorzy kont

B. Administratorzy

C. Użytkownicy

D. Wszyscy

Odpowiedzi wskazujące na grupy "Operatorzy kont", "Użytkownicy" oraz "Administratorzy" nie są poprawne, ponieważ każda z tych grup ma przypisane znacznie większe uprawnienia niż grupa "Wszyscy". Operatorzy kont mają możliwość zarządzania kontami użytkowników i mogą wykonywać określone operacje administracyjne, co czyni ich rolę bardziej odpowiedzialną i pozwala na potencjalne wprowadzenie zmian w systemie. Użytkownicy, w zależności od przypisanych uprawnień, mogą mieć dostęp do różnych zasobów i aplikacji, co również przekłada się na szerszy zakres uprawnień w porównaniu do grupy "Wszyscy". Administratorzy, z kolei, mają pełne uprawnienia do zarządzania systemem, co oznacza, że mogą wprowadzać zmiany w konfiguracji systemowej, instalować oprogramowanie oraz zarządzać bezpieczeństwem sieci. Często mylnie zakłada się, że wszystkie grupy użytkowników mają podobny poziom uprawnień, co może prowadzić do nieprawidłowego zarządzania dostępem i ryzyka związane z bezpieczeństwem. Właściwe zrozumienie ról i uprawnień przydzielanych grupom użytkowników jest kluczowe dla ochrony zasobów systemowych. W związku z tym, dla zapewnienia skutecznej polityki bezpieczeństwa, należy dokładnie przemyśleć przypisanie odpowiednich ról i uprawnień na podstawie zasad bezpieczeństwa oraz dobrych praktyk branżowych.

Pytanie 39

Polecenie tar w systemie Linux służy do

A. kompresji danych

B. archiwizacji danych

C. wyszukiwania danych w pliku

D. porównywania danych z dwóch plików

Polecenie tar w systemie Linux jest głównie używane do archiwizacji danych. Umożliwia tworzenie jednego pliku zawierającego wiele innych plików i katalogów, co jest szczególnie przydatne w celu ich przechowywania lub przenoszenia. Podczas archiwizacji, tar nie tylko łączy pliki, ale także zachowuje ich strukturę katalogów oraz metadane, takie jak daty modyfikacji i uprawnienia. Przykładowe zastosowanie to tworzenie kopii zapasowych danych przed ich modyfikacją lub migracją. Aby stworzyć archiwum, użytkownik może użyć polecenia `tar -cvf archiwum.tar /ścieżka/do/katalogu`, co utworzy plik `archiwum.tar`, a następnie można go rozpakować za pomocą `tar -xvf archiwum.tar`. W praktyce, tar często współpracuje z narzędziami do kompresji, takimi jak gzip, co pozwala na zmniejszenie rozmiaru archiwum. W branży informatycznej archiwizacja danych jest kluczowym aspektem strategii zarządzania danymi, zapewniającym ich integrację i bezpieczeństwo.

Pytanie 40

Jaki standard szyfrowania powinien być wybrany przy konfiguracji karty sieciowej, aby zabezpieczyć transmisję w sieci bezprzewodowej?

A. EAP

B. MAC

C. PPP

D. WPA

WPA (Wi-Fi Protected Access) to standard szyfrowania, który został opracowany w celu poprawy bezpieczeństwa sieci bezprzewodowych. Jest on następcą wcześniejszych protokołów, takich jak WEP, które okazały się nieefektywne w ochronie przed nieautoryzowanym dostępem. WPA wykorzystuje silniejsze algorytmy szyfrowania, w tym TKIP (Temporal Key Integrity Protocol), co znacząco zwiększa poziom bezpieczeństwa. W praktyce, zastosowanie WPA w konfiguracji karty sieciowej pozwala na szyfrowanie danych przesyłanych w sieci bezprzewodowej, co zminimalizuje ryzyko podsłuchiwania i ataków typu „man-in-the-middle”. Oprócz WPA, istnieje również WPA2 i WPA3, które oferują jeszcze większe bezpieczeństwo dzięki zastosowaniu AES (Advanced Encryption Standard) oraz bardziej zaawansowanym mechanizmom uwierzytelniania. Wybierając WPA, Administratorzy powinni również pamiętać o stosowaniu silnych haseł oraz regularnych aktualizacjach oprogramowania, aby zapewnić maksymalne bezpieczeństwo systemu.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej