Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik żywienia i usług gastronomicznych
Kwalifikacja: HGT.02 - Przygotowanie i wydawanie dań
Data rozpoczęcia: 14 maja 2025 18:30
Data zakończenia: 14 maja 2025 18:57

Egzamin zdany!

Wynik: 31/40 punktów (77,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Na podstawie normatywu surowcowego na 1 porcję i cen surowca, określ cenę gastronomiczną mleczka waniliowego. Marża gastronomiczna wynosi 50%.

Nazwa surowca	j.m.	ilość	cena detaliczna w zł	wartość w zł
mleko	l	0,070	2,00	0,14
jaja	szt	0,5	0,50	0,25
cukier	kg	0,120	4,0	0,48
cukier wanilinowy	kg	0,005	50	0,25

A. 1,68 zł

B. 1,56 zł

C. 1,12 zł

D. 2,11 zł

Wybór niepoprawnej odpowiedzi może wynikać z kilku błędnych założeń dotyczących obliczania ceny gastronomicznej. Często pojawia się nieporozumienie związane z tym, jak stosować marżę do kosztu surowców. Marża powinna być obliczana na podstawie całkowitych kosztów, a nie wskazanej ceny detalicznej. Na przykład, jeśli ktoś dodałby zbyt małą marżę lub stosowałby nieodpowiednią metodologię obliczeń, mógłby obliczyć zaniżoną cenę gastronomiczną, co skutkuje niższymi przychodami. Problemem może być również mylenie marży z narzutem, co jest częstym błędem. Marża określa, jaką część przychodu stanowi zysk, podczas gdy narzut odnosi się do procentu, który dodaje się do kosztu surowców. W praktyce, aby uzyskać odpowiednią cenę sprzedaży, konieczne jest prawidłowe zrozumienie tych pojęć oraz ich zastosowanie w praktyce. Warto również uwzględnić dynamiczne zmiany cen surowców, które mogą wpłynąć na obliczenia, a ich ignorowanie prowadzi do niewłaściwych decyzji finansowych. Te czynniki pokazują, że poprawne wyliczenia są kluczowe dla stabilności finansowej lokalu gastronomicznego.

Pytanie 2

Przy obieraniu marchwi powstaje 15% strat. Ile marchwi trzeba wykorzystać, aby uzyskać 85 kg półproduktu do surówki?

A. 85 kg

B. 100 kg

C. 70 kg

D. 95 kg

Aby uzyskać 85 kg półproduktu na surówkę, musimy uwzględnić straty podczas obierania marchwi. Zgodnie z danymi, podczas tego procesu powstaje 15% ubytków. Oznacza to, że z każdego kilograma marchwi, po obraniu, pozostaje jedynie 85% produktu. Aby obliczyć, ile marchwi należy zużyć, można skorzystać z wzoru: ilość marchwi = ilość półproduktu / procent pozostałego produktu. W tym przypadku: 85 kg / 0,85 = 100 kg. Oznacza to, że aby uzyskać 85 kg gotowego produktu, musimy zakupić 100 kg marchwi. W praktyce, w gastronomii i przemyśle spożywczym, istotne jest planowanie zakupów z uwzględnieniem takich ubytków, co pozwala na optymalne zarządzanie zasobami oraz minimalizację strat. Takie podejście jest zgodne z zasadami efektywności produkcji oraz zrównoważonego rozwoju w branży spożywczej.

Pytanie 3

Jaką kwotę należy przeznaczyć na zakup twarogu potrzebnego do przygotowania 80 porcji pasty rybnej, jeśli norma surowcowa na 4 porcje wynosi 250 g twarogu, a cena 1 kg twarogu to 15,00 zł?

A. 60,00 zł

B. 6,00 zł

C. 75,00 zł

D. 7,50 zł

Żeby obliczyć, ile twarogu potrzebujesz na 80 porcji pasty rybnej, dobrze jest na początek sprawdzić, ile tego twarogu potrzeba na jedną porcję. Z normatywu wychodzi, że na 4 porcje to 250 g. Więc na jedną porcję przypada 250 g podzielone przez 4, co daje 62,5 g. Jak chcesz zrobić 80 porcji, to musisz pomnożyć tę ilość przez 80, czyli 62,5 g razy 80 daje 5000 g, a to jest 5 kg. Jeżeli cena za 1 kg twarogu to 15,00 zł, to za te 5 kg zapłacisz 75,00 zł. Takie obliczenia są naprawdę ważne w gastronomii, bo precyzyjne liczenie kosztów surowców przekłada się na zyski. Trzymanie się normatywów i dokładne obliczenia są kluczowe, żeby dobrze zarządzać kosztami w restauracji czy cateringu.

Pytanie 4

Największą ilość kwasu szczawiowego zawierają:

A. endywia, boćwina

B. rukola, karczoch

C. szpinak, rabarbar

D. roszponka, fenkuł

Odpowiedź 'szpinak, rabarbar' jest prawidłowa, ponieważ te rośliny są znane z wysokiej zawartości kwasu szczawiowego, który w przypadku nadmiernego spożycia może prowadzić do problemów zdrowotnych, takich jak tworzenie kamieni nerkowych. Kwas szczawiowy jest organicznym kwasem, który występuje naturalnie w wielu roślinach, a jego wysoka zawartość w szpinaku i rabarbarze czyni je szczególnie interesującymi z punktu widzenia dietetyki i zdrowego żywienia. W praktyce oznacza to, że osoby, które mają skłonności do kamieni nerkowych, powinny ograniczać spożycie tych warzyw. Szpinak jest bogaty w witaminy A, C, K oraz minerały, takie jak żelazo i magnez, co czyni go wartościowym składnikiem diety. Rabarbar, z kolei, jest często stosowany w wypiekach i jako dodatek do dżemów, ale jego kwasowość i właściwości zdrowotne powinny być brane pod uwagę przy stosowaniu w kuchni. Warto również zwrócić uwagę na metody przygotowania tych warzyw; gotowanie może zredukować ich zawartość kwasu szczawiowego, co jest zalecane w praktykach kulinarnych dla osób z problemami zdrowotnymi.

Pytanie 5

Który z produktów charakteryzuje się wysoką zawartością nienasyconych kwasów tłuszczowych?

A. smalec

B. tran

C. czekolada

D. masło

Tran jest produktem, który zawiera wysoką zawartość nienasyconych kwasów tłuszczowych, zwłaszcza kwasów omega-3, takich jak kwas eikozapentaenowy (EPA) i kwas dokozaheksaenowy (DHA). Nienasycone kwasy tłuszczowe odgrywają kluczową rolę w zdrowiu człowieka, wspierając funkcje sercowo-naczyniowe oraz neurologiczne. Badania pokazują, że ich regularne spożycie może zmniejszać ryzyko chorób sercowo-naczyniowych poprzez obniżenie poziomu trójglicerydów we krwi oraz poprawę profilu lipidowego. Tran można wprowadzić do diety w formie suplementów, a także jako składnik potraw, co podkreśla jego wszechstronność. Aby skorzystać z korzyści zdrowotnych tran, zaleca się jego stosowanie kilka razy w tygodniu, w zgodzie z zaleceniami dietetyków oraz organizacji zdrowotnych. Często zalecany jest także w kontekście diety osób starszych i tych, które nie mają wystarczającej ilości ryb w swoim jadłospisie, co czyni go istotnym elementem zdrowego odżywiania.

Pytanie 6

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 7

Filetując, można uzyskać cztery filety z

A. turbota

B. karpia

C. śledzia

D. węgorza

Filetowanie innych rodzajów ryb, takich jak śledź, karp czy węgorz, nie prowadzi do uzyskania czterech filetów w taki sam sposób jak w przypadku turbota. Śledź, będący rybą o cienkim i delikatnym mięsie, zazwyczaj filetowany jest w sposób, który pozwala uzyskać dwa filety. Jego anatomia i budowa kostna sprawiają, że proces ten jest bardziej skomplikowany i wymaga innej techniki, co może skutkować większymi stratami mięsnymi. Z kolei karp, ryba słodkowodna, jest filetowany w sposób, który również generuje mniej filetów, gdyż jego budowa anatomiczna i obecność ości są wyzwaniem dla praktykującego. W przypadku węgorza, eliminacja skórki oraz struktura mięsa sprawiają, że filetowanie również nie prowadzi do uzyskania czterech równych filetów w standardowy sposób. Typowym błędem, który prowadzi do takich niepoprawnych wniosków, jest mylenie standardów filetowania różnych gatunków ryb oraz ich unikalnych cech anatomicznych. Każda ryba wymaga indywidualnego podejścia i techniki filetowania, co jest kluczowe dla uzyskania najlepszej jakości mięsa oraz zminimalizowania strat. Właściwa wiedza na temat anatomii ryb oraz stosowanie odpowiednich metod filetowania jest niezbędne, aby osiągnąć pożądane rezultaty w kuchni.

Pytanie 8

Który sos należy sporządzić, wykorzystując wszystkie składniki wymienione w normatywie?

Surowce i półprodukty	Normatyw
Masło	100 g
Mąka pszenna	90 g
Mleko	600 ml
Żółtka	4 szt.
Gałka muszkatołowa	do smaku
Sól	do smaku

A. Berneński.

B. Beszamelowy.

C. Potrawkowy.

D. Holenderski.

Wybór sosów potrawkowego, holenderskiego czy berneńskiego wynika z rozumienia ich składników oraz techniki przygotowania, co w przypadku sosu beszamelowego jest kluczowe. Sos potrawkowy często bazuje na bulionie i nie wykorzystuje techniki roux, co czyni go zupełnie odmiennym w porównaniu do sosu beszamelowego. Sos holenderski, z kolei, przygotowywany jest na bazie emulsji z masła i żółtek, a jego charakterystyczną cechą jest dodanie octu lub soku z cytryny, co wpływa na jego smak i konsystencję. Wybierając sos berneński, można zauważyć, że jego baza również opiera się na sosie holenderskim, ale wzbogacona jest o zioła i inne aromaty, co również odbiega od tradycyjnego sosu beszamelowego. Często błędne jest mylenie tych sosów z beszamelowym, co wynika z braku zrozumienia ich podstawowych różnic, zarówno w składzie, jak i technice przygotowania. Kluczowe jest zrozumienie, że sos beszamelowy jest sosem białym, bazującym na mleku, co różni go od pozostałych sosów, które mogą bazować na bulionach lub emulsjach. Takie nieporozumienia mogą prowadzić do nieprawidłowego doboru składników w kuchni oraz błędnych decyzji kulinarnych, co w efekcie wpływa na końcowy rezultat potrawy.

Pytanie 9

Które z warzyw jest głównym źródłem chlorofilu?

A. Dynia

B. Marchew

C. Bakłażan

D. Brokuł

Brokuł to warzywo, które zawiera dużą ilość chlorofilu, co nadaje mu charakterystyczny zielony kolor. Chlorofil jest kluczowym pigmentem w procesie fotosyntezy, który umożliwia roślinom przekształcanie energii słonecznej w energię chemiczną. Oprócz jego funkcji w procesie fotosyntezy, chlorofil ma również właściwości zdrowotne, takie jak działanie przeciwutleniające, detoksykujące i wspomagające układ pokarmowy. W praktyce, włączenie brokułów do diety może pomóc w zwiększeniu spożycia błonnika oraz witamin, takich jak witamina C i K. Standardy zdrowego odżywiania zalecają regularne spożywanie zielonych warzyw liściastych i krzyżowych, takich jak brokuł, z uwagi na ich korzystny wpływ na zdrowie. Warto również zauważyć, że gotowanie brokułów na parze zachowuje większość składników odżywczych, co czyni go doskonałym wyborem w zdrowym stylu życia.

Pytanie 10

Jaki proces zachodzi przy przygotowywaniu kisielu kawowego po dodaniu mieszanki z mlekiem i mąką?

A. Kleikowanie skrobi

B. Koagulacja białek

C. Żelowanie błonnika

D. Karmelizacja cukru

Kleikowanie skrobi to proces, który zachodzi, gdy skrobia, obecna w mące, jest poddawana działaniu ciepłej cieczy, co prowadzi do jej pęcznienia i tworzenia żelowej konsystencji. W przypadku kisielu kawowego, po dodaniu zawiesiny z mleka i mąki, skrobia zaczyna absorbować wodę i tworzy żel, co nadaje potrawie pożądaną gęstość i teksturę. Jest to istotny proces w kuchni, szczególnie w produkcji deserów, sosów czy zup, gdzie odpowiednia konsystencja jest kluczowa. W praktyce, dobrze przeprowadzone kleikowanie skrobi zapewnia równomierne rozmieszczenie składników, co przyczynia się do uzyskania smaku i estetyki dania. Warto zaznaczyć, że prawidłowe ciepło i czas gotowania są kluczowe dla uzyskania optymalnych rezultatów; zbyt krótki czas może skutkować niepełnym kleikowaniem, natomiast zbyt długi czas może prowadzić do rozkładu skrobi, co w efekcie wpłynie negatywnie na konsystencję. Dlatego w przemyśle gastronomicznym, znajomość procesu kleikowania skrobi jest niezbędna dla uzyskania wysokiej jakości produktów.

Pytanie 11

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 12

Jakie danie wigilijne jest tradycyjnym elementem polskiej kuchni?

A. pieczony indyk

B. żurek z białą kiełbasą

C. paszteciki z mięsem oraz grzybami

D. kluski z makiem

Kluski z makiem to tradycyjna potrawa wigilijna w Polsce, która ma ważne miejsce w polskiej kulturze i obrzędowości. Ta potrawa, przygotowywana na bazie ugotowanych klusek, często z dodatkiem maku, miodu oraz orzechów, symbolizuje bogactwo i dostatek w nadchodzącym roku. Kluski z makiem są często podawane jako deser po wigilijnym obiedzie, a ich historia sięga wielu pokoleń. W tradycji ludowej, potrawy przygotowywane na Wigilię muszą być postne, dlatego kluski z makiem są doskonałym przykładem dania, które wpisuje się w te normy. Warto również zwrócić uwagę, że ich przygotowanie może być doskonałym sposobem na integrację rodzinną, w której każdy członek rodziny może uczestniczyć w tworzeniu potrawy. W praktyce, można je serwować jako samodzielne danie lub jako dodatek do innych potraw wigilijnych, takich jak barszcz czerwony czy zupa grzybowa. Warto również pamiętać o regionalnych wariantach tego dania, które mogą różnić się składnikami i smakiem, co czyni je jeszcze bardziej interesującym elementem polskiej kuchni.

Pytanie 13

Ser kremowy w stylu brie klasyfikowany jest jako ser

A. półtwardy.

B. pleśniowy.

C. twardy.

D. topiony.

Ser kremowy typu brie należy do serów pleśniowych, co oznacza, że jest produkowany z mleka krowiego i charakteryzuje się specyficznym procesem dojrzewania przy użyciu kultur pleśniowych. W przypadku brie, jego biała skórka jest efektem działania pleśni Penicillium candidum, która nie tylko nadaje charakterystyczny smak, ale również wpływa na teksturę sera. Sery pleśniowe, w tym brie, są często stosowane w kuchni francuskiej, a ich delikatny smak sprawia, że idealnie komponują się z różnorodnymi dodatkami, takimi jak orzechy, owoce czy wina. W restauracjach i podczas degustacji serów, brie jest często serwowany jako element deski serów, co podkreśla jego walory smakowe oraz estetyczne. Zrozumienie klasyfikacji serów, w tym ich podziału na pleśniowe, twarde, półtwarde i topione, jest kluczowe dla profesjonalnych kucharzy i sommelierów, którzy pragną dobierać odpowiednie akompaniamenty do serów podczas serwowania potraw.

Pytanie 14

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 15

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 16

Który składnik kulinarny półtuszy wołowej powinien zostać wykorzystany do przygotowania potraw smażonych?

A. Golonka

B. Ligawa

C. Pręga

D. Polędwica

Polędwica to jeden z najdelikatniejszych i najcenniejszych elementów kulinarnych wołowiny, który charakteryzuje się niską zawartością tłuszczu oraz miękką strukturą. Dzięki tym właściwościom polędwica idealnie nadaje się do smażenia, co czyni ją doskonałym wyborem do potraw, gdzie liczy się kruchość i soczystość mięsa. Smażenie polędwicy, na przykład w formie steków, pozwala uzyskać doskonałą teksturę oraz smak, które są cenione przez smakoszy na całym świecie. W standardach branżowych podkreśla się znaczenie stosowania odpowiednich temperatur oraz technik, które umożliwiają zachowanie naturalnych soków mięsa, co dodatkowo podnosi jego walory smakowe. W praktyce, polędwicę można przygotować na wiele sposobów, w tym jako steki z grilla, smażoną w patelni z dodatkiem ziół i masła, co podkreśla jej delikatność i smak. Z tego powodu polędwica jest często preferowanym wyborem w restauracjach wysokiej klasy oraz w domowej kuchni.

Pytanie 17

Do grupy tłuszczów utwardzonych należy

A. margaryna

B. łój

C. słonina

D. smalec

Margaryna jest produktem tłuszczowym, który uzyskuje się poprzez proces utwardzania olejów roślinnych. Jest to przykład tłuszczu utwardzanego, który charakteryzuje się odpowiednią konsystencją i stabilnością, co czyni go popularnym składnikiem w przemyśle spożywczym. W procesie utwardzania, oleje roślinne są poddawane działaniu wysokiego ciśnienia oraz temperaturze, a także często wykorzystuje się katalizatory. Margaryna jest powszechnie stosowana w piekarnictwie, cukiernictwie, a także jako zamiennik masła w codziennym gotowaniu. Warto zwrócić uwagę na różnice pomiędzy margaryną a innymi tłuszczami, takimi jak łój, smalec czy słonina, które są pochodzenia zwierzęcego i posiadają inną strukturę oraz profil kwasów tłuszczowych. Stosowanie margaryny, zwłaszcza w kontekście ograniczenia tłuszczów nasyconych, jest zgodne z zaleceniami zdrowotnymi, które promują mniejsze spożycie tłuszczów pochodzenia zwierzęcego na rzecz roślinnych. Przy wyborze margaryny warto zwracać uwagę na skład, wybierając produkty z niską zawartością tłuszczów trans oraz z dodatkiem zdrowych składników, takich jak witaminy A i D, co może przyczynić się do zdrowszej diety.

Pytanie 18

Analiza zapachu, smaku, wilgotności oraz stopnia wypłukiwania i elastyczności glutenu jest częścią oceny jakości

A. mleka tłustego

B. mięsa wołowego

C. mąki pszennej

D. Masła roślinnego

Odpowiedzi wskazujące na mleko tłuste, mięso wołowe oraz masło roślinne są niepoprawne, ponieważ każda z tych substancji ma unikalne właściwości i metody oceny ich jakości. Mleko tłuste jest oceniane na podstawie zawartości tłuszczu, białka oraz innych składników odżywczych, a także pod kątem organoleptycznym, ale nie dotyczy to właściwości glutenu. Mięso wołowe natomiast, oceniane jest głównie pod kątem tekstury, koloru, świeżości oraz zawartości tłuszczu, a nie pod względem glutenu, który jest białkiem charakterystycznym dla zbóż. Masło roślinne, z kolei, podlega ocenie jakości na podstawie takich parametrów jak zawartość tłuszczu roślinnego, zapach oraz smak, ale również nie zawiera glutenu, co czyni te metody oceny nieadekwatnymi w kontekście pytania. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich niepoprawnych wniosków często wynikają z braku zrozumienia specyfiki analiza różnych produktów spożywczych oraz ich unikalnych właściwości. Warto zwrócić uwagę, że choć wszystkie te składniki mają swoje metody oceny jakości, to jednak skupiają się one na zupełnie innych aspektach, które nie mają zastosowania w kontekście badania mąki pszennej.

Pytanie 19

Która substancja wprowadzona do żywności pełni rolę konserwanta?

A. Benzoesan sodu

B. Aspartam

C. Lecytyna

D. Glutaminian sodu

Benzoesan sodu to sól sodowa kwasu benzoesowego, uznawana za skuteczny środek konserwujący stosowany w przemyśle spożywczym. Jego główną funkcją jest zapobieganie rozwojowi drobnoustrojów, w tym bakterii i pleśni, co pozwala na wydłużenie trwałości produktów spożywczych. Benzoesan sodu działa najlepiej w środowisku kwaśnym, dlatego często stosuje się go w napojach gazowanych, dżemach, sokach owocowych oraz konserwach. Zgodnie z regulacjami Unii Europejskiej, jego użycie jest ściśle kontrolowane, a maksymalne dopuszczalne stężenie wynosi 0,1 g na litr. W praktyce, dodawanie benzoesanu sodu do żywności jest zgodne z zasadami HACCP (Hazard Analysis and Critical Control Points), co zapewnia bezpieczeństwo i jakość produktów. Warto również zauważyć, że nadmierne spożycie benzoesanu sodu może prowadzić do reakcji alergicznych u niektórych osób, dlatego świadomość jego obecności w żywności jest kluczowa dla konsumentów.

Pytanie 20

Na podstawie opisanego sposobu przygotowania, określ metodę zagęszczania dania.
Sposób przygotowania:
Wykonać obróbkę wstępną marchwi, pokroić w drobną kostkę, zalać niewielką ilością wrzącej wody, dodać do gotującej się potrawy małą ilość masła, soli i cukru, gotować pod przykryciem. Pozostałe masło połączyć z mąką. Zmieszać z wywarem i powoli zagotować.

Marchew została zagęszczona

A. przez oprószanie

B. zasmażką I stopnia

C. zawiesiną

D. podprawą zacieraną

Odpowiedź 'podprawą zacieraną' jest poprawna, ponieważ w przypadku zagęszczania potraw, do których dodaje się tłuszcz oraz mąkę, mówimy właśnie o tej technice. W opisie procesu przygotowania potrawy, widzimy, że masło zostało utrarte z mąką, co odpowiada metodzie przygotowywania podprawy. W tym przypadku, podprawa zacierana jest używana do nadania potrawie odpowiedniej konsystencji oraz smaku, a także do łączenia składników. Technika ta jest powszechnie stosowana w kuchni polskiej i europejskiej, szczególnie w zupach i sosach. Przygotowanie podprawy zacieranej wymaga ścisłego przestrzegania proporcji mąki do tłuszczu, aby uzyskać optymalną gęstość, co jest kluczowe w profesjonalnym gotowaniu. Przykładem zastosowania może być przygotowanie tradycyjnego sosu beszamelowego, w którym wykorzystuje się podobne połączenie mąki i masła, a następnie dodaje się bulion lub mleko, co również skutkuje zagęszczeniem.

Pytanie 21

W sytuacji, gdy pracownik traci przytomność, najpierw powinno się

A. zadzwonić po pogotowie ratunkowe

B. podać mu do picia zimną, czystą wodę

C. wykonać sztuczne oddychanie

D. umieścić go w pozycji z nogami uniesionymi powyżej głowy

Odpowiedź polegająca na ułożeniu poszkodowanego w pozycji z nogami powyżej głowy jest prawidłowa, ponieważ ma na celu zwiększenie powrotu krwi do serca i mózgu, co jest kluczowe w przypadku omdlenia. Taki sposób postępowania jest zgodny z zasadami pierwszej pomocy, które wskazują na konieczność poprawy krążenia krwi w sytuacjach związanych z utratą przytomności. Ułożenie w tej pozycji może pomóc w przywróceniu świadomości oraz zapobiec dalszym powikłaniom, takim jak urazy głowy. W praktyce, jeśli pracownik omdlał, najpierw należy upewnić się, że otoczenie jest bezpieczne, a następnie delikatnie podnieść nogi poszkodowanego, co ułatwi krążenie. Tego rodzaju interwencje są również zalecane przez Europejskie Towarzystwo Ratunkowe oraz inne organizacje zajmujące się pierwszą pomocą. Dodatkowo, ważne jest, aby po udzieleniu pierwszej pomocy monitorować stan poszkodowanego i, jeśli to konieczne, wezwać pomoc medyczną.

Pytanie 22

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 23

Który zestaw dań na śniadanie można uznać za pełnowartościowy posiłek?

A. Chleb pszenny, masło, pomidor, bawarka.

B. Chleb mieszany, masło, szynka, pomidory, kakao.

C. Chleb pszenny, masło, ser żółty, herbata z cytryną.

D. Chleb mieszany, ser twarogowy, dżem, herbata.

Zestaw śniadaniowy składający się z pieczywa mieszanego, masła, szynki, pomidorów i kakao jest przykładem posiłku pełnowartościowego ze względu na zróżnicowanie składników, które dostarczają niezbędnych makro- i mikroelementów. Pieczywo mieszane, bogate w błonnik oraz węglowodany złożone, zapewnia długotrwałą energię, co jest istotne na początku dnia. Masło dostarcza niezbędnych kwasów tłuszczowych, a szynka jest dobrą źródłem białka, które jest kluczowe dla regeneracji mięśni oraz budowy tkanek. Pomidory stanowią bogate źródło witamin (szczególnie witaminy C i A) oraz minerałów, a także przeciwutleniaczy, co wspiera układ odpornościowy. Kakao, jeśli jest przygotowane z naturalnych składników, może dostarczać zdrowych przeciwutleniaczy i poprawić nastrój dzięki zawartości teobrominy, co jest istotne dla dobrego samopoczucia. Taki zestaw śniadaniowy promuje zdrowe nawyki żywieniowe i dostarcza wszystkich niezbędnych składników odżywczych, co jest zgodne z zaleceniami dietetyków oraz standardami żywienia.

Pytanie 24

Wpływ światła na przechowywaną żywność

A. opóźnia rozwój mikroorganizmów

B. przyspiesza proces wysychania

C. zwiększa tempo procesów utleniania

D. prowadzi do zakażeń mikrobiologicznych

Zakażenie mikrobiologiczne nie jest bezpośrednio związane z dostępem światła, lecz z warunkami przechowywania, takimi jak temperatura, wilgotność oraz czas ekspozycji produktów na nieodpowiednie środowisko. Światło nie sprzyja rozwojowi drobnoustrojów w taki sposób, jak na przykład wilgotność czy zanieczyszczenie, które mogą prowadzić do ich rozwoju. Przyspieszanie wysychania produktów spożywczych również jest mylną koncepcją. Chociaż światło może mieć wpływ na temperaturę danego otoczenia, to wysychanie jest procesem bardziej związanym z cyrkulacją powietrza i wilgotnością, a nie bezpośrednio z dostępem światła. Wreszcie, stwierdzenie, że dostęp światła spowalnia rozwój drobnoustrojów, jest niezgodne z rzeczywistością. W rzeczywistości utlenianie, które przyspiesza się pod wpływem światła, może prowadzić do powstawania substancji, które stają się pożywką dla mikroorganizmów, co w konsekwencji zwiększa ryzyko zepsucia się żywności. Typowy błąd myślowy w takich przypadkach polega na myleniu wpływu światła na procesy chemiczne i mikrobiologiczne, co prowadzi do niepoprawnych wniosków dotyczących jakości i bezpieczeństwa przechowywanej żywności. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że właściwe przechowywanie żywności wymaga nie tylko unikania kontaktu z światłem, ale także uwzględnienia innych czynników wpływających na jej trwałość.

Pytanie 25

Zalecana dzienna dawka żelaza dla kobiet w przedziale wiekowym 19-50 lat wynosi 19 mg. Jaką ilość wątróbki drobiowej należy zjeść, aby dostarczyć tę ilość żelaza, skoro 100 g zawiera 9,5 mg żelaza?

A. 38,00 g

B. 150,00 g

C. 200,00 g

D. 19,00 g

Aby obliczyć, ile wątróbki drobiowej należy spożyć, aby dostarczyć 19 mg żelaza, należy skorzystać z proporcji. Skoro 100 g wątróbki zawiera 9,5 mg żelaza, to najpierw obliczamy, ile mg żelaza znajduje się w 1 g wątróbki: 9,5 mg / 100 g = 0,095 mg/g. Następnie, aby uzyskać 19 mg żelaza, dzielimy tę wartość przez ilość żelaza w 1 g: 19 mg / 0,095 mg/g = 200 g. Odpowiednia podaż żelaza jest kluczowa dla zdrowia, szczególnie dla kobiet w wieku rozrodczym, które mogą być bardziej narażone na niedobory. Wątróbka drobiowa jest doskonałym źródłem żelaza hemowego, które jest lepiej przyswajalne niż żelazo niehemowe znajdujące się w roślinach. Warto pamiętać, że zalecana dzienna norma spożycia żelaza może różnić się w zależności od indywidualnych potrzeb, stanu zdrowia oraz diety, dlatego zawsze warto konsultować się z dietetykiem w celu optymalizacji diety.

Pytanie 26

Zupa z liściastych warzyw, w szczególności z kapusty, będąca popularna w rosyjskiej kuchni, to

A. soljanka

B. ucha

C. szczi

D. rossolnik

Szczi to tradycyjna zupa rosyjska, która jest głównie przygotowywana na bazie kapusty, z dodatkiem innych warzyw liściastych, takich jak marchew, cebula oraz ziemniaki. Właściwie przygotowane szczi powinno być gotowane na bulionie mięsnym lub warzywnym, co nadaje potrawie bogaty smak. Kluczowym elementem tej zupy jest kapusta, która nadaje jej charakterystyczny aromat i konsystencję. Szczi jest często podawane z kwaśną śmietaną, co dodatkowo wzbogaca smak i ułatwia trawienie. W kuchni rosyjskiej szczi ma swoje korzenie w kuchni chłopskiej, co czyni ją potrawą sycącą i odżywczą. Można spotkać różne warianty szczi, które różnią się składnikami w zależności od regionu. Na przykład, w północnych regionach Rosji często dodaje się ryby, a w innych miejscach można spotkać wersje z mięsem. Ta zupa jest doskonałym przykładem posiłku, który łączy tradycję z różnorodnością dań regionalnych. Warto zwrócić uwagę na proces przygotowania i dobór składników, aby uzyskać autentyczny smak szczi, zgodny z rosyjskimi standardami kulinarnymi.

Pytanie 27

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 28

Rokfor klasyfikowany jest jako ser

A. solankowy

B. kwasowy

C. miękki pleśniowy

D. twardy podpuszczkowy

Rokfor to ser, który należy do grupy serów miękkich pleśniowych, co oznacza, że jest produkowany przy użyciu kultury pleśni Penicillium roqueforti. Ser ten ma charakterystyczny, intensywny smak i zapach, a jego niepowtarzalny wygląd z niebieskimi żyłkami pleśni sprawia, że wyróżnia się wśród innych serów. Proces produkcji rokforu wymaga precyzyjnego zarządzania temperaturą i wilgotnością w czasie dojrzewania, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w produkcji serów pleśniowych. Rokfor jest często wykorzystywany w gastronomii jako dodatek do sałatek, sosów oraz jako składnik wykwintnych dań. Z uwagi na swoje właściwości organoleptyczne i unikalną teksturę, jest także popularnym serów do desek serów. Warto również zwrócić uwagę, że rokfor, podobnie jak inne sery pleśniowe, zawiera probiotyki, które mogą wspierać zdrowie układu pokarmowego. Wiedza o klasyfikacji serów oraz ich właściwościach sensorycznych jest kluczowa dla profesjonalnych kucharzy i sommelierów, którzy pragną tworzyć zrównoważone i smakowite potrawy.

Pytanie 29

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 30

Jaką metodę obróbki cieplnej powinno się zastosować przy przygotowywaniu potrawy mięsnej?

A. Smażenie

B. Gotowanie

C. Duszenie

D. Grillowanie

Duszenie, smażenie i grillowanie to techniki obróbki termicznej, które różnią się znacznie od gotowania, zarówno pod względem technologicznym, jak i wpływu na cechy organoleptyczne mięsa. Duszenie polega na długotrwałym gotowaniu w niewielkiej ilości płynu, co może prowadzić do intensywnego wydobycia aromatów z mięsa, ale nie zapewnia takiej samej konsystencji i delikatności, jak gotowanie w dużej objętości płynu. Smażenie natomiast, choć popularne, często wiąże się z utratą wilgotności mięsa, a wysoka temperatura może prowadzić do wysuszenia i zniekształcenia smaku. Grillowanie, z drugiej strony, nadaje potrawom charakterystyczny aromat wędzenia, ale wymaga precyzyjnego zarządzania temperaturą, aby uniknąć przegotowania i przypalenia zewnętrznej warstwy mięsa, co może skutkować twardością wewnętrznej części. W praktyce, te techniki mogą być stosowane w kombinacji, jednak w kontekście przygotowywania sztuki mięsa, gotowanie zostaje uznane za najbardziej efektywne i korzystne dla zachowania struktury oraz smakowitości produktu. Warto zrozumieć, że dobór odpowiedniej techniki obróbki wpływa nie tylko na smak, ale również na wartość odżywczą i bezpieczeństwo spożycia, co jest kluczowe w profesjonalnej gastronomii.

Pytanie 31

Jakiego oleju niezbędne jest przechowywanie w niskiej temperaturze?

A. Lniany

B. Palmowy

C. Ryżowy

D. Kokosowy

Odpowiedzi dotyczące oleju kokosowego, ryżowego oraz palmowego są niepoprawne, ponieważ te oleje nie wymagają przechowywania w warunkach chłodniczych. Olej kokosowy jest stabilnym olejem, który może być przechowywany w temperaturze pokojowej, dzięki swojej strukturze chemicznej oraz wysokiej zawartości nasyconych kwasów tłuszczowych. Podobnie olej ryżowy, zawierający głównie kwasy jednonienasycone i wielonienasycone, jest odporny na utlenianie, co czyni go idealnym do długoterminowego przechowywania w spiżarni. W przypadku oleju palmowego, jego wysoka zawartość nasyconych kwasów tłuszczowych również pozwala na przechowywanie w temperaturze pokojowej bez ryzyka szybkiej degradacji. Przechowywanie tych olejów w warunkach chłodniczych jest nie tylko niepotrzebne, ale może być wręcz niekorzystne, ponieważ zbyt niska temperatura może prowadzić do ich mętnienia lub krystalizacji. Zrozumienie właściwości różnych olejów i ich wymagań dotyczących przechowywania jest kluczowe dla zachowania ich jakości oraz wartości odżywczych. Często użytkownicy mylą wrażliwość różnych olejów na utlenianie, co prowadzi do błędnych praktyk w przechowywaniu, a w efekcie do utraty cennych właściwości zdrowotnych tych produktów.

Pytanie 32

Jaki proces polega na chemicznym eliminowaniu mikroorganizmów?

A. Dezynsekcja

B. Pasteryzacja

C. Dezynfekcja

D. Sterylizacja

Dezynfekcja to proces, który ma na celu chemiczne niszczenie drobnoustrojów, takich jak bakterie, wirusy i grzyby, na powierzchniach lub w materiałach. Jest to kluczowy zabieg w utrzymaniu higieny i bezpieczeństwa w różnych środowiskach, w tym w placówkach medycznych, gastronomicznych oraz w domach. Przykłady zastosowania dezynfekcji to stosowanie środków dezynfekujących na rękach, powierzchniach stołów w restauracjach, czy sprzęcie medycznym. Ważne jest, aby wybierać środki dezynfekujące zgodne z normami, takimi jak EN 1500 dla dezynfekcji rąk czy EN 1276 dotycząca dezynfekcji powierzchni. Regularne przeprowadzanie dezynfekcji zgodnie z zaleceniami producentów i standardami branżowymi znacząco zmniejsza ryzyko zakażeń i kontaminacji, co jest istotne dla ochrony zdrowia publicznego. W praktyce dezynfekcja odgrywa fundamentalną rolę w prewencji infekcji, szczególnie w kontekście pandemii, gdzie szczególną uwagę zwraca się na eliminację patogenów.

Pytanie 33

Boeuf Strogonow to danie przyrządzone z mięsa

A. gotowanego

B. smażonego

C. pieczonego

D. duszonego

Każda z podanych odpowiedzi zawiera niepoprawne interpretacje dotyczące technik kulinarnych stosowanych w przygotowywaniu Boeuf Strogonow. Pieczenie mięsa, na przykład, polega na gotowaniu go w wysokiej temperaturze, najczęściej w piekarniku, co prowadzi do innego profilu smakowego i struktury niż duszenie. W przypadku pieczenia, mięso może stać się zewnętrznie zrumienione, ale wewnętrzna wilgotność często jest trudna do utrzymania, co może skutkować suchym i twardym daniem. Smażenie, z drugiej strony, obejmuje gotowanie mięsa w wysokiej temperaturze na patelni z dodatkiem tłuszczu. Dla Boeuf Strogonow, smażenie jest jedynie pierwszym krokiem, a samo mięso nie powinno być podawane wyłącznie smażone, ponieważ wymaga dalszego duszenia, aby osiągnęło pożądany smak i teksturę. Gotowanie, chociaż może być stosowane w niektórych potrawach, nie jest również odpowiednią metodą dla Boeuf Strogonow, ponieważ nie pozwala na skoncentrowanie smaków i aromatów, które są kluczowe w tej potrawie. W skrócie, niepoprawne odpowiedzi wynikają z mylnych założeń na temat technik kulinarnych oraz ich wpływu na rezultat końcowy, co jest istotne w kontekście profesjonalnego gotowania. Zrozumienie różnicy pomiędzy tymi metodami jest kluczowe dla osiągnięcia wysokiej jakości potraw, co powinno być celem każdego kucharza.

Pytanie 34

Jakie parametry należy zastosować do przechowywania przetworów zbożowych?

A. temperatura 0 do 4°C, wilgotność względna około 60%

B. temperatura 10 do 14°C, wilgotność względna około 60%

C. temperatura 0 do 10°C, wilgotność względna około 95%

D. temperatura 15 do 20°C, wilgotność względna około 95%

Odpowiedź dotycząca temperatury 10 do 14°C oraz wilgotności względnej ok. 60% jest poprawna, ponieważ te parametry są optymalne dla przechowywania przetworów zbożowych, takich jak mąka, płatki owsiane czy kasze. Przechowywanie w tej temperaturze minimalizuje ryzyko rozwoju pleśni oraz mikroorganizmów, co jest kluczowe dla zachowania jakości i trwałości produktów. Wilgotność na poziomie 60% jest idealna, ponieważ zbyt wysoka wilgotność (np. 95%) sprzyja procesom fermentacyjnym oraz rozwojowi insektów, co może zagrażać bezpieczeństwu żywności. Standardy przechowywania żywności, takie jak te zawarte w kodeksie HACCP, podkreślają znaczenie kontrolowania warunków przechowywania, aby zapobiegać zanieczyszczeniom i zepsuciu. Dlatego kluczowe jest przestrzeganie tych parametrów, aby zapewnić długotrwałą świeżość i jakość zboża.

Pytanie 35

Jakie przyprawy są niewskazane w diecie lekkostrawnej?

A. Musztardy i chrzanu

B. Cynamonu oraz anyżku

C. Cytryny oraz wanilii

D. Koperku i kminku

Musztarda i chrzan są przyprawami, które ze względu na swoje właściwości drażniące nie są zalecane w diecie lekkostrawnej. Dieta lekkostrawna jest stosowana w przypadkach, gdy układ pokarmowy wymaga oszczędzenia, na przykład po operacjach, w chorobach układu pokarmowego, czy w rekonwalescencji. Musztarda, ze względu na zawartość kwasów, olejków eterycznych oraz substancji drażniących, może powodować podrażnienia błony śluzowej żołądka i jelit, co jest niepożądane w diecie lekkostrawnej. Chrzan natomiast, poprzez swoje właściwości rozgrzewające i drażniące, może powodować dyskomfort oraz nasilać objawy zgagi. W praktyce, osoby na diecie lekkostrawnej powinny unikać ostrych przypraw oraz tych, które mogą zwiększać wydzielanie soków żołądkowych. Zamiast tego, zaleca się stosowanie delikatniejszych przypraw, takich jak zioła, które nie tylko poprawiają smak potraw, ale również są łagodniejsze dla układu pokarmowego. Przykładowo, bazylia, pietruszka czy koper mogą być używane jako alternatywa, oferując jednocześnie walory smakowe oraz zdrowotne.

Pytanie 36

Korzystając z zamieszczonej receptury gastronomicznej, wskaż punkty krytyczne przygotowania kremu bawarskiego, w których może nastąpić zagrożenie jakości potrawy.

Receptura gastronomiczna – krem bawarski
Normatyw surowcowy na 4 porcje	Sposób wykonania
1) mleko – 500 ml 2) śmietanka 30% – 125 ml 3) cukier – 30 g 4) żółtka jaj (3 szt.) – 60 g 5) wanilia – 1 łaska 6) żelatyna – 8 g	1) namoczyć żelatynę w zimnej wodzie 2) zagotować mleko z dodatkiem wanilii 3) wybić jaja, oddzielić białka od żółtek 4) utrzeć żółtka z cukrem na puszystą masę 5) rozpuścić żelatynę w gorącym mleku 6) połączyć mleko z masą jajeczną, ciągle ubijając 7) ochłodzić masę do lekkiego stężenia 8) dodać ubitą śmietankę, lekko mieszając 9) wyporcjować deser do pucharków 10) schładzać przez 3 godziny 11) podawać udekorowany

Receptura gastronomiczna – krem bawarski

Normatyw surowcowy na 4 porcje

Sposób wykonania

1) mleko – 500 ml
2) śmietanka 30% – 125 ml
3) cukier – 30 g
4) żółtka jaj (3 szt.) – 60 g
5) wanilia – 1 łaska
6) żelatyna – 8 g

1) namoczyć żelatynę w zimnej wodzie
2) zagotować mleko z dodatkiem wanilii
3) wybić jaja, oddzielić białka od żółtek
4) utrzeć żółtka z cukrem na puszystą masę
5) rozpuścić żelatynę w gorącym mleku
6) połączyć mleko z masą jajeczną, ciągle ubijając
7) ochłodzić masę do lekkiego stężenia
8) dodać ubitą śmietankę, lekko mieszając
9) wyporcjować deser do pucharków
10) schładzać przez 3 godziny
11) podawać udekorowany

A. 3, 4, 9, 10, 11.

B. 6, 7, 9, 10, 11.

C. 1, 2, 4, 5, 6.

D. 1, 2, 5, 8, 9.

Wybór punktów krytycznych w przygotowaniu kremu bawarskiego wymaga szczegółowej analizy każdego etapu produkcji, a niektóre z zaproponowanych odpowiedzi pomijają istotne aspekty. Na przykład, oddzielenie białek od żółtek jest kluczowe w kontekście stabilności i tekstury kremu; brak tego kroku może prowadzić do uzyskania niepożądanej konsystencji. Inne punkty, takie jak utarcie żółtek z cukrem, również nie powinny być pomijane, gdyż wpływają na emulgowanie składników. Dodatkowo, wyprowadzenie deseru do pucharków bez zachowania odpowiednich norm higienicznych zwiększa ryzyko zanieczyszczeń mikrobiologicznych. Schładzanie kremu przez 3 godziny to nie tylko wymaganie estetyczne, ale również kwestia bezpieczeństwa żywności, gdyż niewłaściwe przechowywanie w zbyt wysokiej temperaturze może prowadzić do namnażania się bakterii. Wreszcie, odpowiednie dekorowanie potrawy ma znaczenie nie tylko wizualne, ale również wpływa na postrzeganą jakość. W kontekście gastronomii, ignorowanie tych punktów krytycznych może prowadzić do poważnych usterek w jakości finalnego dania i naruszenia standardów bezpieczeństwa żywności.

Pytanie 37

Która z wymienionych przypraw jest najczęściej używana do potraw kuchni włoskiej?

A. Bazylia

B. Kurkuma

C. Cynamon

D. Imbir

Bazylia jest jedną z najbardziej charakterystycznych przypraw używanych w kuchni włoskiej, znana ze swojego świeżego, aromatycznego smaku, który doskonale komponuje się z klasycznymi włoskimi daniami. Najczęściej stosuje się ją do sosów pomidorowych, które są podstawą wielu włoskich potraw, takich jak pizza czy makaron. Bazylia jest także niezastąpionym składnikiem pesto, tradycyjnego włoskiego sosu, który jest uwielbiany na całym świecie. W kuchni włoskiej bazylia jest często używana świeża, co podkreśla jej intensywny smak i aromat. Oprócz walorów smakowych, bazylia ma również korzyści zdrowotne: zawiera antyoksydanty, które mogą wspomagać układ odpornościowy i poprawiać zdrowie serca. Warto wspomnieć, że bazylia jest częścią klasycznego trio ziół, razem z oregano i tymiankiem, które są podstawą wielu włoskich przepisów. Zatem bazylia nie tylko dodaje smaku potrawom, ale także jest symbolem kuchni włoskiej, podkreślając jej naturalność i prostotę.

Pytanie 38

W tabeli przedstawiono sposób wykonania klusek

Sposób wykonania
1.	Do miski przesiać mąkę.
2.	Wymieszać jaja z wodą i solą.
3.	Wlać masę jajeczną do mąki mieszając.
4.	Metalową łyżką zwilżoną we wrzącej wodzie formować małe kluski.
5.	Kluski wrzucać do wrzącej wody. Gotować około 5 minut.

A. półfrancuskich.

B. lanych.

C. kładzionych.

D. francuskich.

Odpowiedź "kluski kładzione" jest poprawna, ponieważ technika ich przygotowania polega na używaniu metalowej łyżki do formowania ciasta i umieszczania go w wrzącej wodzie. Kluski kładzione charakteryzują się tym, że ciasto jest kładzione bezpośrednio do wrzątku, co pozwala na ich równomierne gotowanie. W praktyce, kluski te często stosuje się w tradycyjnych potrawach, takich jak zupy czy dania mięsne, ponieważ ich struktura i smak doskonale komponują się z różnorodnymi sosami. Warto również zwrócić uwagę na różnice między kluskami kładzionymi a innymi rodzajami, takimi jak kluski lane, które są formowane poprzez wlewanie ciasta do wrzącej wody, a także kluski francuskie, które wymagają innego procesu przygotowania. Zrozumienie tych różnic pozwala na lepsze wykorzystanie wiedzy kulinarnej oraz umożliwia tworzenie bardziej złożonych potraw zgodnych z tradycjami kulinarnymi. W kontekście branżowym, umiejętność rozróżniania i poprawnego przyrządzania różnych typów klusek jest kluczowa dla profesjonalnych kucharzy i osób zajmujących się gastronomią.

Pytanie 39

Wprowadzenie powietrza do masy cukrowo-jajowej oraz jej połączenie z mąką to kroki w procesie przygotowywania ciasta

A. biszkoptowego

B. parzonego

C. kruchego

D. piernikowego

Odpowiedź 'biszkoptowego' jest poprawna, ponieważ napowietrzanie masy cukrowo-jajowej oraz jej wymieszanie z mąką to kluczowe etapy w przygotowywaniu ciasta biszkoptowego. Proces ten polega na ubiciu jajek z cukrem, co umożliwia wprowadzenie powietrza do masy. W wyniku tego ciasto zyskuje objętość i lekkość, co jest charakterystyczne dla biszkoptów. Po dokładnym napowietrzeniu masy, dodaje się przesianą mąkę, delikatnie mieszając, aby nie stracić powietrza. Przykładem zastosowania tej techniki jest klasyczny biszkopt na tort, który jest podstawą wielu wypieków, w tym ciast warstwowych. Dobrym standardem w pieczeniu biszkoptów jest również używanie mąki tortowej, która ma niższą zawartość białka, co sprzyja uzyskaniu delikatnej struktury. W praktyce piekarniczej, umiejętność przygotowania biszkoptu jest niezbędna dla każdego cukiernika, gdyż stanowi fundament wielu bardziej złożonych deserów.

Pytanie 40

Który z deserów powinien być wykończony warstwą karmelizowanego cukru?

A. Krem brulee

B. Pana cotta

C. Krem sułtański

D. Tiramisu

Krem brulee to naprawdę klasyczny deser, który ma coś wyjątkowego w sobie. Chyba każdy uwielbia tę chrupiącą skorupkę z cukru, prawda? To ona nadaje całości charakteru. Skarmelizowanie cukru to sztuka – trzeba go podgrzać, aż zacznie się topić i zmienia kolor na złotobrązowy. Osobiście uważam, że najlepszy sposób na osiągnięcie idealnej skorupki to użycie palnika kuchennego. Pozwala on na naprawdę precyzyjne działanie, co jest super ważne, żeby nie przypalić cukru. Krem brulee powinien mieć fajny kontrast – chrupiąca skorupka i gładki, delikatny krem. W restauracjach często podają ten deser, żeby pokazać swoje umiejętności w cukiernictwie. I nie zapominajmy, jak ważne jest ładne podanie. Eleganckie naczynia naprawdę podnoszą estetykę dania, a to w gastronomii jest dzisiaj mega istotne.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej