Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik logistyk
  • Kwalifikacja: SPL.04 - Organizacja transportu
  • Data rozpoczęcia: 16 maja 2025 18:58
  • Data zakończenia: 16 maja 2025 18:59

Egzamin niezdany

Wynik: 13/40 punktów (32,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jaką technologię transportu intermodalnego wykorzystuje się do przewozu zestawu członowego na wagonach niskopodwoziowych?

A. Modalohr
B. Ruchoma droga
C. Na barana
D. Cargobeamer
Odpowiedzi, które wskazują na transport na barana, Modalohr oraz Cargobeamer, mylą podstawowe zasady dotyczące transportu intermodalnego oraz specyfikę przewozu zestawów członowych. Transport na barana, popularny w kontekście przewozu kontenerów, opiera się na innej zasadzie operacyjnej, polegającej na umieszczaniu ładunków na platformach, które następnie są transportowane na wagonach kolejowych. Ta metoda, choć efektywna, nie jest dostosowana do specyfiki przewozu zestawów członowych, które wymagają innych rozwiązań technologicznych. Modalohr to innowacyjny system, który umożliwia załadunek i rozładunek samochodów ciężarowych na wagony, jednak nie obsługuje zestawów członowych w ten sam sposób, co ruchoma droga. Cargobeamer z kolei jest systemem, który transportuje ładunki intermodalne przy użyciu specjalnych wagonów, ale również nie odpowiada na potrzeby przewozu zestawów członowych. Typowym błędem myślowym jest zakładanie, że wszystkie metody transportu intermodalnego można stosować zamiennie, podczas gdy każda technologia ma swoje unikalne cechy i zastosowania. Zrozumienie specyfiki i ograniczeń różnych technologii transportowych jest kluczowe dla efektywnego planowania i realizacji transportu w branży logistycznej.

Pytanie 2

Licznik samochodu dostawczego wskazuje 317 000 km. Zgodnie z zaleceniami producenta, dokładna inspekcja układu hamulcowego powinna być przeprowadzana co 50 000 km. Oblicz, ile kilometrów pojazd może przejechać do następnej inspekcji układu hamulcowego?

A. 43 000 km
B. 33 000 km
C. 23 000 km
D. 28 000 km
Wybór odpowiedzi innej niż 33 000 km wskazuje na nieporozumienie dotyczące zasad obliczania pozostałego dystansu do kontroli układu hamulcowego. Warto zrozumieć, że kontrola układu hamulcowego co 50 000 km oznacza, iż każde 50 000 km od ostatniej kontroli powinno być traktowane jako cykl, w którym niezbędne jest przeprowadzenie przeglądu. W przypadku stanu licznika 317 000 km, ostatnia kontrola miała miejsce przy 300 000 km. Zatem pozostałe kilometry do najbliższej kontroli można obliczyć poprzez odjęcie przebiegu, który już przeszedł od tej ostatniej kontroli, czyli 17 000 km, od 50 000 km. Wszelkie inne odpowiedzi, takie jak 28 000 km, 43 000 km, czy 23 000 km, wynikają z błędnego zrozumienia zasad obliczeń. Często błędne odpowiedzi są wynikiem pomyłek w podstawowych zasadach matematycznych lub niedostatecznego zrozumienia interwałów serwisowych. Takie nieporozumienia mogą prowadzić do niedokładnych szacunków dotyczących stanu technicznego pojazdu, co w dłuższej perspektywie może prowadzić do poważnych problemów z bezpieczeństwem i niezawodnością pojazdu. Dlatego ważne jest, aby dokładnie przestrzegać instrukcji producenta oraz regularnie monitorować stan techniczny pojazdu, aby uniknąć ewentualnych awarii.

Pytanie 3

Transport samochodów na statek powinien być realizowany z wykorzystaniem technologii przeładunkowej?

A. roll on - roll off
B. ro - la
C. lift on - lift off
D. pump in - pump out
Wybór odpowiedzi spośród pozostałych opcji wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące elementów technologii przeładunkowej. Metoda "lift on - lift off" (LoLo) polega na podnoszeniu ładunków przy użyciu dźwigów, co jest rozwiązaniem stosowanym głównie w transporcie kontenerowym, a nie w przypadku pojazdów, które są zaprojektowane do samodzielnego wjazdu na statek. Użycie dźwigów w tym kontekście może być czasochłonne i nieefektywne, gdyż wymaga dodatkowego sprzętu oraz zwiększa ryzyko uszkodzenia ładunku. Z kolei „pump in - pump out” odnosi się do technologii transportu cieczy, a nie twardych ładunków takich jak samochody, co całkowicie wyklucza tę metodę w kontekście załadunku pojazdów na statek. Niepoprawne odpowiedzi można również skojarzyć z pomyłką w zrozumieniu zastosowań technologii transportowych. W branży morskiej efektywność operacyjna i minimalizacja ryzyka uszkodzeń są kluczowe, dlatego wybór metody musi być zgodny z typem ładunku oraz specyfiką operacji. Warto zwracać uwagę na standardy i zalecenia branżowe, które podkreślają znaczenie właściwego doboru technologii przeładunkowej do specyficznych warunków transportu.

Pytanie 4

Jaką jednostkę stosuje się do określenia pracy przewozowej w przypadku samochodów ciężarowych?

A. pkm
B. t/h
C. tkm
D. tkm/h
Wybór jednostek t/h, tkm/h i pkm do pytania o pracę przewozową ciężarówki to chyba jakieś nieporozumienie. t/h, czyli ton na godzinę, to miara wydajności, a nie pracy – mówi nam, ile ładunku przewozimy w danym czasie, ale nie bierze pod uwagę dystansu. Nie jest to więc odpowiednia jednostka pracy, bo nie pokazuje, jak efektywny jest transport w całości, bo przecież ważne są i masa ładunku, i odległość. Z kolei tkm/h, która oznacza tonokilometry na godzinę, też nie jest tym, co szukamy – to bardziej wydajność w czasie, a nie pracy. A pkm, czyli pasażerokilometr, to jednostka dla transportu pasażerskiego, więc tutaj to w ogóle nie pasuje do transportu towarowego. W nauce o transporcie ważne jest, żeby rozumieć różne jednostki i ich użycie. Niestety, źle przypisane jednostki mogą prowadzić do pomyłek w analizie kosztów czy planowaniu, a to może obniżyć wydajność operacyjną firm. Dlatego ważne jest, aby zawsze wybierać odpowiednie jednostki miary, żeby mieć jasne i przydatne informacje.

Pytanie 5

Z pełnej ładowności pojazdu o masie 20 ton, który dostarczył towar ważący 18 ton do klienta, a w drodze powrotnej nie miał żadnego ładunku, wykorzystanie było na poziomie

A. w 55%
B. w 45%
C. w 90%
D. w 10%
Wybór odpowiedzi wskazujących na 10%, 90% lub 55% jako poziom wykorzystania ładowności pojazdu jest wynikiem niepoprawnego zrozumienia koncepcji efektywności transportu. Po pierwsze, wyliczenia oparte na 10% sugerują, że przewożone ładunki są marginalizowane w stosunku do całkowitej ładowności, co w tej sytuacji nie ma zastosowania, ponieważ pojazd przewiózł 18 ton towaru, co stanowi znaczną część jego możliwości. Druga koncepcja, która wskazuje na 90% wykorzystania, odnosi się jedynie do etapu dostawy, ignorując fakt, że podczas powrotu pojazd był niezaładowany, co w praktyce prowadzi do nieefektywności operacyjnej. Zastosowanie tej odpowiedzi jest zatem jednostronne i nie uwzględnia pełnego cyklu transportowego. Co więcej, 55% również nie jest adekwatnym wskaźnikiem, gdyż nie odzwierciedla rzeczywistego stanu wykorzystania ładowności. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że efektywność transportu powinna być analizowana w kontekście całej operacji, w tym zarówno dostawy, jak i powrotu, które powinny być jak najbardziej zoptymalizowane, aby zmniejszyć koszty operacyjne oraz zwiększyć wydajność floty. Praktyki takie jak planowanie tras czy wykorzystanie systemów zarządzania flotą są niezbędne w celu osiągnięcia maksymalnej efektywności. Każda z tych odpowiedzi nie uwzględnia złożoności operacji transportowych oraz realnych wyzwań związanych z zarządzaniem transportem.

Pytanie 6

Na podstawie cennika oblicz cenę usługi transportowej, polegającej na przewozie 20 ton ładunku na odległość 500 km.

Cennik przewozu
do 50 km0,20 zł/tkm
do 200 km0,30 zł/tkm
do 400 km0,40 zł/tkm
do 600 km0,50 zł/tkm

A. 2 000,00 zł
B. 4 000,00 zł
C. 5 000,00 zł
D. 3 000,00 zł
Dobra robota z wyliczeniem kosztu! W zasadzie, żeby obliczyć całkowity koszt przewozu 20 ton na 500 km, musisz pomnożyć wagę przez odległość i stawkę, która w tym wypadku wynosi 0,50 zł za tonokilometr. Więc wychodzi: 20 ton x 500 km x 0,50 zł/tkm = 5 000,00 zł. To jest taka standardowa metoda w transporcie i pokazuje, jak ważne jest rozumienie, że ceny są ustalane w zależności od wagi i dystansu. Fajnie jest też sprawdzić cenniki przed zleceniem transportu, bo to pomaga kontrolować wydatki i porównywać oferty różnych przewoźników. To naprawdę istotny krok w logistyce, jeśli chcesz mieć wszystko pod kontrolą i znaleźć najlepszą opcję.

Pytanie 7

W międzynarodowej konwencji ustalono zasady dotyczące minimalnego wieku kierowcy, czasu prowadzenia pojazdu, przerw oraz odpoczynków kierowcy, a także obowiązek montażu i korzystania z urządzenia kontrolnego?

A. AETR
B. TIR
C. ADR
D. ATP
Odpowiedź AETR (Umowa europejska dotycząca pracy załóg pojazdów wykonujących międzynarodowy transport drogowy) jest prawidłowa, ponieważ reguluje ona zasady dotyczące minimalnego wieku kierowcy, czasu prowadzenia pojazdu oraz przerw i odpoczynków. Konwencja AETR została ustanowiona w celu zapewnienia bezpieczeństwa na drogach oraz poprawy warunków pracy kierowców. Na przykład, zgodnie z AETR, kierowcy muszą przestrzegać przepisów dotyczących maksymalnego czasu jazdy oraz minimalnych okresów odpoczynku, co ma kluczowe znaczenie dla zapobiegania zmęczeniu i zwiększania bezpieczeństwa. Standardy te są zgodne z praktykami branżowymi, w tym regulacjami unijnymi, które również dążą do harmonizacji przepisów dotyczących transportu drogowego w Europie. Wprowadzenie i użycie urządzeń kontrolnych, takich jak tachografy, jest również wymagane w celu monitorowania czasu pracy i odpoczynku kierowców. W praktyce oznacza to, że firmy transportowe muszą być świadome tych regulacji, aby uniknąć potencjalnych kar i zapewnić efektywne zarządzanie czasem pracy swoich kierowców.

Pytanie 8

Do podstawowych narzędzi rywalizacji na rynku usług transportowych zalicza się

A. oferowany zakres usług przewozowych
B. zapotrzebowanie na usługi przewozowe
C. elastyczność firm konkurencyjnych
D. różnorodność propozycji firm produkcyjnych
Niektóre z opcji, jak elastyczność firm konkurencyjnych czy popyt na usługi przewozowe, mogą wydawać się ważne na pierwszy rzut oka, ale nie są one bezpośrednimi narzędziami konkurencji. Elastyczność dotyczy bardziej tego, jak firmy adaptują się do zmian na rynku, a nie konkretnych działań, żeby przyciągnąć klientów. Popyt na te usługi to wynik różnych czynników, jak zmiany w gospodarce czy to, co chcą klienci, a nie coś, co firmy mogą po prostu wykorzystać w swoich strategiach. Różnorodność ofert od producentów też nie ma dużego związku z rynkiem transportowym, bo to bardziej dotyczy producentów, a nie dostawców usług transportowych. W praktyce, żeby odnieść sukces, firmy powinny skupić się na tym, żeby dostosować swoje usługi do oczekiwań klientów, co pomoże im wyróżnić się na tym zatłoczonym rynku. Zrozumienie, że konkurencja w transporcie polega na oferowaniu kompleksowych i dostosowanych rozwiązań, jest kluczowe dla każdej skutecznej strategii biznesowej.

Pytanie 9

Aby zrealizować transport ponadgabarytowy, konieczne jest uzyskanie

A. licencji.
B. świadectwa.
C. zezwolenia.
D. zezwolenia na przewóz.
Licencja, świadectwo oraz certyfikat jakości, mimo że mogą być ważnymi dokumentami w kontekście działalności transportowej, nie są wystarczające ani odpowiednie w przypadku przewozu ponadgabarytowego. Licencja transportowa jest dokumentem, który potwierdza zdolność przewoźnika do prowadzenia działalności transportowej, ale sama w sobie nie uprawnia do transportu ładunków przekraczających normy. Świadectwo, które często jest mylone z licencją, może dotyczyć różnych aspektów, takich jak stan techniczny pojazdów, ale nie odnosi się bezpośrednio do kwestii przewozu ponadgabarytowego. Certyfikat jakości, z kolei, odnosi się do standardów zarządzania jakością i może być istotny w kontekście obsługi klienta czy efektywności operacyjnej, lecz nie ma zastosowania w kwestiach prawnych związanych z transportem ładunków o dużych gabarytach. Typowym błędem myślowym jest mylenie tych dokumentów z zezwoleniem, które jest konkretnym wymogiem dla transportu ponadgabarytowego. Przewoźnicy często nie zdają sobie sprawy, że brak odpowiedniego zezwolenia może prowadzić do poważnych konsekwencji, takich jak mandaty czy nawet wstrzymanie przewozu, co podkreśla znaczenie znajomości przepisów i procedur w branży transportowej.

Pytanie 10

Z danych przedstawionych w tabeli wynika, że koszt transportu przypadający na jeden kilometr w roku 2021 r. w stosunku do 2020 r.

Zestawienie danych przedsiębiorstwa transportowego
WyszczególnienieUzyskany wynik
2020 r.2021 r.
Koszty transportu [zł]765 000,00821 600,00
Liczba przejechanych kilometrów [km]450 000520 000

A. wzrósł o 0,12 zł
B. zmniejszył się o 1,58 zł
C. zmniejszył się o 0,12 zł
D. wzrósł o 1,58 zł
Wybór odpowiedzi, która sugeruje wzrost lub zmniejszenie kosztów transportu o kwoty inne niż 0,12 zł, wskazuje na błędną interpretację danych. Osoby, które zaznaczyły te odpowiedzi, mogły być wprowadzone w błąd przez nieprecyzyjne zrozumienie różnicy między wartościami kosztów z lat 2020 i 2021. Wzrost kosztu o 1,58 zł byłby znacznym negatywnym sygnałem dla firmy, wskazującym na problemy w efektywności operacyjnej, podczas gdy wzrost o 0,12 zł, chociaż mniejszy, również nie znajduje potwierdzenia w danych. Kluczowe w analizowaniu kosztów jest zrozumienie, że każda zmiana powinna być dokładnie zweryfikowana poprzez porównanie danych z dwóch lat. Typowym błędem myślowym, który może prowadzić do takich niepoprawnych wniosków, jest automatyczne zakładanie, że wzrost kosztów następuje w sytuacjach, gdy widoczna jest nawet minimalna zmiana w wartościach. W praktyce, aby uniknąć takich nieporozumień, istotne jest ścisłe przestrzeganie zasad analizy danych i korzystanie z narzędzi statystycznych do weryfikacji wniosków. Dobrym podejściem jest także regularne szkolenie zespołu w zakresie analizy finansowej, co zwiększa dokładność podejmowanych decyzji.

Pytanie 11

Firma transportowa otrzymała zlecenie na przewóz 20 ton ładunku do czterech odbiorców, wykorzystując cztery pojazdy samochodowe. Jakie środki transportu powinny być użyte, aby masa dostawy do każdego odbiorcy była równa, a wykorzystanie ładowności maksymalne?

A. Wysokotonażowe
B. Małotonażowe
C. Średniotonażowe
D. Nieprzystosowane
Wybór nienormatywnych, niskotonażowych lub wysokotonażowych pojazdów dla przewozu 20 ton ładunku do czterech odbiorców jest wynikiem błędnego rozumienia zależności między typem pojazdu a efektywnością transportu. Nienormatywne pojazdy, przystosowane do przewozu ładunków o nietypowych wymiarach, nie są odpowiednie w tym przypadku, ponieważ ich użycie wiąże się z dodatkowymi procedurami i kosztami, które mogą wpłynąć na rentowność transportu. Niskotonażowe pojazdy, mające ograniczoną ładowność, wymagałyby przeprowadzenia większej liczby kursów, co niewątpliwie zwiększyłoby koszty i czas transportu. Wysokotonażowe pojazdy, mimo że mogą przewozić większe ładunki, mogą nie być efektywne w dostawach do kilku odbiorców, zwłaszcza w miastach, gdzie ograniczenia dotyczące wjazdu i parkowania są powszechne. Typowe błędy, które prowadzą do takich wniosków, to brak uwzględnienia specyfiki dostawy czy nieznajomość zasad optymalizacji tras. Właściwe zrozumienie pojęcia ładowności oraz jej zjawisk, takich jak efekt skali, jest kluczowe w logistyce, ponieważ nieefektywne wykorzystanie pojazdów prowadzi do zwiększenia kosztów operacyjnych oraz wpływa na środowisko.

Pytanie 12

Jak określa się system organizacji przewozu towarów, w którym znajduje się seria punktów przeładunkowych, w których towary są przekładane na mniejsze środki transportu i dostarczane do odbiorcy?

A. Obwodowy
B. Promienisty
C. Sztafetowy
D. Wahadłowy
Odpowiedź sztafetowy jest poprawna, ponieważ odnosi się do systemu organizacji zadań transportowych, który charakteryzuje się zastosowaniem szeregu punktów przeładunkowych. W tym modelu transportu towary są rozdzielane na mniejsze partie, które następnie są dostarczane do klientów za pomocą mniejszych środków transportu, takich jak furgonetki czy samochody dostawcze. Przykładem zastosowania systemu sztafetowego mogą być centra dystrybucji, które obsługują rynek lokalny. W takich centrach produkty są przyjmowane z dużych magazynów, a następnie rozdzielane do poszczególnych punktów sprzedaży lub klientów indywidualnych. Takie podejście zwiększa efektywność operacyjną oraz pozwala na lepsze dopasowanie do potrzeb klientów, minimalizując jednocześnie koszty transportu. Stosowanie tego rodzaju systemu jest zgodne z dobrymi praktykami w logistyce, które kładą nacisk na optymalizację procesów oraz zrównoważony rozwój.

Pytanie 13

Firma transportowa obliczyła koszt przewozu jednej tony ładunku na dystansie jednego kilometra na 0,20 zł. Jaki procent zysku stosuje firma, jeśli cenę jednego tonokilometra (tkm) ustaliła na 0,28 zł?

A. 71,0%
B. 1,4%
C. 40,0%
D. 140,0%
Poprawna odpowiedź to 40,0%, ponieważ obliczamy narzut zysku na podstawie różnicy między ceną sprzedaży a kosztem jednostkowym. Koszt przewozu jednej tony ładunku na odległość jednego kilometra wynosi 0,20 zł. Cena tkm została ustalona na poziomie 0,28 zł. Narzut zysku obliczamy według wzoru: (Cena sprzedaży - Koszt) / Koszt * 100%. W tym przypadku: (0,28 zł - 0,20 zł) / 0,20 zł * 100% = 40%. Tego typu kalkulacje są kluczowe dla firm transportowych, ponieważ pozwalają na ustalenie rentowności usług. Praktyczne zastosowania takiej analizy obejmują nie tylko określenie konkurencyjnych cen, ale również planowanie budżetu oraz strategii marketingowej. W branży transportowej standardem jest monitorowanie kosztów operacyjnych oraz regularne dostosowywanie cen do zmieniających się warunków rynkowych, co pozwala na zachowanie rentowności i przewagi konkurencyjnej.

Pytanie 14

Aby przewieźć 1 sztukę niepodzielnego ładunku o masie 37 ton, powinno się zastosować ciągnik

A. rolniczy z HMBH dwuosiową
B. balastowy z naczepy wieloosiową
C. siodłowy z naczepą dwuosiową
D. rolniczy z przyczepą wieloosiową
Odpowiedź "balastowego z naczepy wieloosiową" jest całkiem trafna. Jak wiadomo, przewóz ładunków ważących 37 ton to nie przelewki i potrzebne są do tego odpowiednio przystosowane pojazdy. Ciągniki balastowe są zaprojektowane z myślą o ciężkich ładunkach, a ich budowa sprawia, że świetnie stabilizują masę. Naczepy wieloosiowe z kolei pomagają w efektywnym transportowaniu większych obciążeń, co jest mega istotne, gdy mówimy o takich masach jak 37 ton. Można tu na przykład pomyśleć o przewozie dużych maszyn budowlanych czy elementów konstrukcyjnych. Z drugiej strony, przy przewozie takich ładunków trzeba też pamiętać o odpowiednich zezwoleniach i zgłoszeniach, żeby wszystko było zgodne z prawem i bezpieczne na drodze. W praktyce to wybór balastowego ciągnika z naczepą wieloosiową to nie tylko techniczne dopasowanie, ale też ważny aspekt regulacyjny, którego nie można zlekceważyć w planowaniu transportu.

Pytanie 15

Długość trasy z Kruszwicy do Gdańska to 225 km. Ładunek powinien znajdować się na placu składowym w Gdańsku 5 godzin przed wypłynięciem statku, który wyrusza o godzinie 17:30. Najpóźniej o której godzinie należy wyjechać z Kruszwicy, jeśli samochód transportujący kontener jedzie ze średnią prędkością 50 km/h?

A. O 6:30
B. O 11:00
C. O 8:00
D. O 12:30
Żeby obliczyć, o której najpóźniej trzeba wyjechać z Kruszwicy, musisz najpierw pomyśleć, kiedy ładunek ma być w Gdańsku przed odpłynięciem statku. Pamiętaj, że statek wypływa o 17:30, czyli ładunek musi być w Gdańsku do 12:30 (5 godzin wcześniej). Trasa z Kruszwicy do Gdańska to 225 km, a jak jedziemy średnio 50 km/h, to podróż zajmie nam 4,5 godziny, co się przekłada na 4 godziny i 30 minut. Żeby zdążyć, musisz dodać ten czas do 12:30, co znaczy, że musisz wyjechać z Kruszwicy najpóźniej o 8:00. Takie obliczenia są przydatne, zwłaszcza w transporcie, gdzie czas to kluczowa sprawa. W praktyce pomaga to dostarczać ładunki na czas i spełniać wymagania klientów oraz przepisy.

Pytanie 16

Jaką średnią prędkość osiągnął pojazd, który przebył 25 km w czasie 30 minut?

A. 40 km/h
B. 30 km/h
C. 60 km/h
D. 50 km/h
Podczas analizy średniej prędkości pojazdu, istotne jest zrozumienie, jak poprawnie przeprowadzić obliczenia. W przypadku odpowiedzi wskazujących na prędkości 40 km/h, 60 km/h, czy 30 km/h, można zauważyć typowe błędy myślowe, które prowadzą do nieprawidłowych wniosków. Na przykład, przy założeniu średniej prędkości 40 km/h, obliczenia sugerowałyby, że pojazd pokonałby odległość 20 km w 30 minut, co jest niezgodne z rzeczywistością. Analogicznie, wybór 60 km/h oznaczałby, że pojazd przejechałby 30 km w tym samym czasie, co również jest błędne. Co więcej, prędkość 30 km/h implikuje, że pojazd przebyłby jedynie 15 km w ciągu 30 minut, co nie odpowiada podanym danym. W takich przypadkach kluczowe jest, aby skupić się na właściwej interpretacji wzorów fizycznych i ich zastosowania do problemu. Obliczanie średniej prędkości to nie tylko kwestia zastosowania prostego wzoru, ale także zrozumienia jednostek miary, co jest zgodne z dobrymi praktykami w naukach ścisłych. Warto również pamiętać, że w kontekście transportu, prędkości mogą być regulowane przez przepisy, a ich przekraczanie może prowadzić do konsekwencji prawnych oraz zwiększonego ryzyka wypadków. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla odpowiedzialnego korzystania z dróg.

Pytanie 17

Jaki typ umowy między współpracującymi firmami powinien zostać zastosowany, gdy jedna ze stron zobowiązuje się do zorganizowania, wysłania oraz transportu przesyłki?

A. Umowa spedycji
B. Umowa agencyjna
C. Umowa przechowania
D. Umowa przewozu
Umowa spedycji to idealny wybór, kiedy trzeba zająć się przygotowaniem, wysłaniem i przewozem przesyłki. W tej umowie spedytor w zasadzie działa na rzecz zleceniodawcy, organizując wszystko związane z transportem towaru. Przykład? No, powiedzmy, że jakaś firma handluje towarami międzynarodowo i musi zorganizować ich wysyłkę z kraju do kraju. Wtedy spedytor jest odpowiedzialny za to, jak to wszystko powinno być zorganizowane – wybiera najlepszą trasę, środek transportu i dba o potrzebne dokumenty. Warto pamiętać, że umowa spedycji musi być zgodna z przepisami, jak na przykład Konwencja CMR w transporcie drogowym, która określa, jakie obowiązki mają spedytorzy i jakie prawa przysługują stronom umowy. Przy okazji, korzystanie z umowy spedycji może naprawdę pomóc w obniżeniu kosztów transportu i poprawie efektywności działań logistycznych, co jest mega istotne w biznesie, gdzie konkurencja jest ogromna.

Pytanie 18

Linie kolejowe w Polsce, zaklasyfikowane jako pierwszorzędne, są przystosowane do poruszania się z prędkością

A. od 80 km/h do 120 km/h
B. powyżej 120 km/h
C. od 60 km/h do 80 km/h
D. poniżej 60 km/h
Wybór odpowiedzi wskazujących na prędkości poniżej 80 km/h, takie jak 'od 60 km/h do 80 km/h' czy 'poniżej 60 km/h', wynika z nieporozumienia dotyczącego klasyfikacji linii kolejowych i ich parametrów technicznych. Linie pierwszorzędne w Polsce nie są przystosowane do tak niskich prędkości, ponieważ ich głównym celem jest zapewnienie szybkiego i efektywnego transportu pasażerskiego oraz towarowego. Odpowiedzi te sugerują, że linie te mogą być używane dla pociągów regionalnych, co jest nieścisłe, ponieważ pociągi regionalne często korzystają z innej infrastruktury, przeznaczonej do mniejszych prędkości. Dodatkowo, zbyt niski zakres prędkości sugeruje, że takie linie nie spełniają europejskich standardów, które wymagają, aby nowoczesne sieci kolejowe były zdolne do obsługi pociągów z wyższymi prędkościami. Biorąc pod uwagę rozwijające się standardy europejskie, które coraz częściej kładą nacisk na efektywność energetyczną i czas przejazdu, linie o niższych prędkościach są w dużej mierze niekompatybilne z nowoczesnym podejściem do transportu kolejowego. Stąd, typowym błędem myślowym jest mylenie linii o różnym przeznaczeniu i parametrach, co prowadzi do mylnego wnioskowania na temat ich zdolności operacyjnych.

Pytanie 19

Przewozy międzynarodowe drogowe dla towarów niebezpiecznych regulowane są przez Umowę

A. CMR
B. ADR
C. ATP
D. AETR
Umowy CMR, ATP i AETR, mimo że dotyczą transportu, nie regulują bezpośrednio przewozu towarów niebezpiecznych. CMR (Międzynarodowa Konwencja o Umowie Transportu Drogowego) dotyczy ogólnych zasad transportu towarów drogami międzynarodowymi, koncentrując się na odpowiedzialności przewoźnika i warunkach umowy. Nie uwzględnia ona specyficznych przepisów dotyczących towarów niebezpiecznych, co sprawia, że nie jest wystarczająca dla firm zajmujących się tym obszarem. Z kolei ATP (Umowa o międzynarodowym przewozie towarów wymagających szczególnego traktowania) koncentruje się na transporcie towarów wymagających chłodzenia, takich jak żywność i leki, ale również nie obejmuje towarów niebezpiecznych. AETR (Umowa europejska dotycząca pracy załóg pojazdów transportu drogowego) reguluje przepisy dotyczące czasu pracy kierowców, jednakże nie odnosi się do specyfiki transportu materiałów niebezpiecznych. Stosowanie tych umów w kontekście transportu towarów niebezpiecznych może prowadzić do poważnych błędów w interpretacji obowiązków i odpowiedzialności, co z kolei może wpływać na bezpieczeństwo przewozów i prowadzić do naruszeń prawa. Dlatego kluczowe jest, aby osoby zajmujące się transportem niebezpiecznych towarów znały i stosowały przepisy ADR, a nie opierały się na innych umowach, które nie są w stanie w pełni zabezpieczyć ich działań.

Pytanie 20

Aby przewieźć 30 palet z cementem w workach, należy skorzystać z wagonu

A. węglarki
B. platformy
C. specjalnego
D. krytego
Wybór wagonu węglarki do przewozu cementu w workach jest nieodpowiedni z kilku powodów. Węglarki są przystosowane przede wszystkim do przewozu węgla oraz innych materiałów sypkich, które nie wymagają specjalnej ochrony przed warunkami atmosferycznymi. Ich konstrukcja, otwarta na górze, nie zapewnia odpowiedniego zabezpieczenia towaru, co jest kluczowe w przypadku cementu, który musi być chroniony przed wilgocią. Wybierając węglarkę, można narazić cement na opady deszczu, co prowadzi do jego zgrubienia i spadku jakości. Z drugiej strony, wagon specjalny, choć może być przystosowany do różnych towarów, nie jest konieczny w tym przypadku, gdyż standardowy wagon kryty doskonale spełnia wymagania transportowe. Podobnie, użycie platformy nie jest właściwe, ponieważ platformy są przeznaczone do transportu towarów wymagających otwartej przestrzeni, jak kontenery czy maszyny. W przypadku materiałów sypkich, platformy nie oferują żadnej ochrony, co naraża przewożony cement na zewnętrzne czynniki. Kluczowym błędem jest myślenie, że każdy rodzaj wagonu może być użyty do transportu różnych towarów, co nie bierze pod uwagę specyfikacji materiałów oraz wymagań transportowych. Zrozumienie tych zasad jest niezbędne dla prawidłowego planowania transportu oraz zapewnienia bezpieczeństwa i jakości przewożonych towarów.

Pytanie 21

Na ilustracji jest przedstawione rozmieszczenie paletowych jednostek ładunkowych (pjł) w naczepie o pojemności 100 m3. Ile wynosi współczynnik wykorzystania pojemności naczepy, jeżeli objętość jednej pjł B wynosi 1,5 m3, a jednej pjł D 2,0 m3?

Ilustracja do pytania
A. 0,50
B. 0,56
C. 0,66
D. 0,60
Analizując odpowiedzi na to pytanie, łatwo zauważyć typowe pułapki myślowe, które prowadzą do błędnych wniosków. Wiele osób może skoncentrować się na prostym dzieleniu objętości naczepy przez objętość jednostek ładunkowych bez uwzględnienia ich rzeczywistego rozmieszczenia w przestrzeni. To prowadzi do obliczeń, które mogą wydawać się logiczne, ale nie biorą pod uwagę, że w rzeczywistości nie każda jednostka ładunkowa, nawet jeśli zmieściłaby się w naczepie, musi być załadowana. W praktyce, przekroczenie współczynnika 1.0 oznacza, że objętość ładunków przekracza dostępną przestrzeń, co jest fizycznie niemożliwe. Kluczowym błędem jest również nieoptymalne planowanie załadunku i niewłaściwe rozumienie, jak różne jednostki ładunkowe wpływają na całkowite wykorzystanie przestrzeni. Warto pamiętać, że prawidłowe obliczenia wymagałyby szczegółowej analizy dostępnych jednostek oraz ich rozmieszczenia na paletach, a także uwzględnienia ewentualnych przestrzeni, które mogą pozostać niewykorzystane ze względu na kształt i rozmiar ładunków. Właściwe zrozumienie i stosowanie tych zasad jest kluczowe dla efektywności transportu oraz zarządzania łańcuchem dostaw.

Pytanie 22

Jaki system transmisji danych jest wykorzystywany do automatycznej rejestracji jednostek logistycznych wychodzących z magazynu i załadowywanych do pojazdów, przy użyciu fal radiowych?

A. GPS
B. RFID
C. EDI
D. GSM
Wybór innych systemów, takich jak GPS, GSM czy EDI, może wydawać się logiczny, ale każda z tych technologii ma swoje specyficzne zastosowania, które nie są adekwatne do automatycznej rejestracji jednostek logistycznych. GPS, czyli Global Positioning System, jest systemem lokalizacji, który służy do określania pozycji obiektów na podstawie sygnałów z satelitów. Choć GPS może wspierać zarządzanie flotą transportową, nie jest on używany do rejestracji obiektów opuszczających magazyn, ponieważ działa na zasadzie lokalizacji a nie identyfikacji. GSM, czyli Global System for Mobile Communications, również nie jest odpowiednim rozwiązaniem, gdyż jest to standard komunikacyjny dla telefonii komórkowej, nie służy do identyfikacji obiektów. Z kolei EDI, czyli Electronic Data Interchange, to standard wymiany danych między systemami komputerowymi, głównie w kontekście zamówień i faktur. Nie obsługuje on jednak procesów związanych z automatyczną rejestracją jednostek logistycznych w czasie rzeczywistym. Wybór niewłaściwego systemu odbywa się często przez mylenie funkcji identyfikacji z lokalizacją lub wymiany danych, co prowadzi do nieefektywności w procesach logistycznych. Kluczowym błędem jest zatem brak rozróżnienia pomiędzy technologiami identyfikacji a metodami komunikacji czy lokalizacji, co jest istotne dla zrozumienia ich zastosowań w branży logistycznej.

Pytanie 23

Umowa ATP dotyczy międzynarodowych transportów drogowych

A. ładunków nienormatywnych
B. artykułów spożywczych w kontrolowanej temperaturze
C. materiałów niebezpiecznych w małych ilościach
D. żywych zwierząt
Zrozumienie, że umowa ATP dotyczy wyłącznie transportu artykułów spożywczych w temperaturze kontrolowanej, jest kluczowe dla prawidłowego rozpoznania obszaru zastosowania tej umowy. Odpowiedzi takie jak ładunki nienormatywne, materiały niebezpieczne w niewielkich ilościach czy żywe zwierzęta są nieadekwatne, ponieważ każdy z tych przypadków ma swoje specyficzne regulacje. Przewóz ładunków nienormatywnych podlega innym normom prawnym, które zajmują się głównie bezpieczeństwem transportu i infrastrukturą drogową. Z kolei materiały niebezpieczne, nawet w małych ilościach, muszą być transportowane zgodnie z przepisami ADR, które są całkowicie odrębne od norm ATP. Przewóz żywych zwierząt również nie jest objęty umową ATP, ponieważ wymaga zastosowania przepisów dotyczących dobrostanu zwierząt oraz transportu zwierząt żywych. Typowym błędem w myśleniu jest przypuszczenie, że umowy międzynarodowe mogą mieć szersze zastosowanie niż rzeczywiście mają. W rzeczywistości, każda z tych kategorii wymaga specyficznych przepisów, co podkreśla znaczenie znajomości właściwych regulacji w branży transportowej oraz ich ścisłej koordynacji z wymaganiami bezpieczeństwa i jakości. Dlatego ważne jest, aby osoby zajmujące się transportem rozumiały granice zastosowania każdej umowy i przepisów, co pozwala na uniknięcie nieporozumień oraz potencjalnych problemów prawnych.

Pytanie 24

Jaką odległość przebywa pojazd w czasie 4 h i 12 min, jeśli porusza się z średnią prędkością 50 km/h?

A. 204 km
B. 212 km
C. 206 km
D. 210 km
Często w obliczeniach związanych z prędkością i czasem popełniane są błędy, które prowadzą do mylnych wyników. Na przykład, w przypadku odpowiedzi 206 km, możliwe było, że użytkownik błędnie przeliczył czas na godziny, co jest kluczowym krokiem w rozwiązaniu tego zadania. Istotne jest, aby pamiętać, że konwersja czasu z minut na godziny jest niezbędna do uzyskania właściwej wartości, a niewłaściwe przeliczenie może skutkować znacznymi rozbieżnościami w wynikach. Podobnie, jeśli ktoś obliczył 212 km, mógł błędnie zinterpretować wartość średniej prędkości lub pomylić się w obliczeniach matematycznych. Ponadto, w przypadku odpowiedzi 204 km, może to wynikać z założenia, że czas powinien być krótszy, co z kolei mogłoby być konsekwencją niepoprawnej analizy danych lub założeń dotyczących odległości. Rozumienie podstawowych zasad prędkości, czasu i odległości jest kluczowe w wielu dziedzinach, w tym w logistyce i transporcie, gdzie precyzyjne dane są niezbędne do efektywnego zarządzania zasobami. Ważne jest, aby zawsze weryfikować obliczenia oraz używać odpowiednich narzędzi lub wzorów, aby uniknąć tych typowych pułapek obliczeniowych w przyszłości.

Pytanie 25

Która z międzynarodowych umów dotyczy transportu szybko psujących się produktów spożywczych?

A. ADN
B. ATP
C. AGC
D. ADR
AGC, czyli Umowa dotycząca międzynarodowego przewozu towarów, nie ma zastosowania w kontekście szybko psujących się artykułów żywnościowych, gdyż dotyczy bardziej ogólnych regulacji transportowych, a nie specyficznych wymagań dotyczących żywności. Z kolei ADR, dotycząca międzynarodowego przewozu towarów niebezpiecznych, jest skoncentrowana na bezpieczeństwie transportu materiałów, które mogą stanowić zagrożenie dla zdrowia ludzi oraz środowiska, co jest zupełnie inną kategorią niż przewóz żywności. Natomiast ADN dotyczy transportu towarów w stanie płynnym na wodach, co również nie ma związku z wymaganiami dotyczącymi szybko psujących się artykułów żywnościowych. Często mylone koncepcje wynikają z nieprecyzyjnego rozumienia specyfiki różnych umów i ich zastosowania w kontekście branżowym. Należy pamiętać, że dla każdego rodzaju transportu istnieją odrębne regulacje, a ich znajomość jest kluczowa dla efektywnego i zgodnego z prawem prowadzenia działalności gospodarczej w obszarze logistyki i transportu. Brak znajomości tych regulacji może prowadzić do poważnych konsekwencji, w tym do narażenia zdrowia konsumentów oraz strat finansowych przedsiębiorstw.

Pytanie 26

Jeżeli zamawiający uiszcza opłatę za zdolność przewozową pojazdu niezależnie od ilości oraz objętości ładunku, to oznacza, że mamy do czynienia z przewozem

A. tranzytowym
B. drobnicowym
C. całopojazdowym
D. intermodalnym
Odpowiedź 'całopojazdowy' jest poprawna, ponieważ odnosi się do sytuacji, w której zleceniodawca płaci za cały pojazd, niezależnie od ilości i objętości przewożonego towaru. W praktyce oznacza to, że ładunek zajmuje całą przestrzeń ładunkową pojazdu, co czyni transport bardziej efektywnym w przypadku dużych przesyłek. W transporcie całopojazdowym zleceniodawca ma pełną kontrolę nad przewożonym towarem, co zmniejsza ryzyko uszkodzeń i zwiększa bezpieczeństwo. Przykładowo, przewóz samochodów osobowych z jednego salonu do drugiego, gdzie używa się samochodu ciężarowego o odpowiedniej ładowności, jest klasycznym przykładem transportu całopojazdowego. Taki sposób transportu jest zgodny z praktykami branżowymi, które często preferują tego rodzaju przewozy w celu optymalizacji kosztów i czasu dostawy, a także w celu zminimalizowania przestojów. Warto zaznaczyć, że w transporcie całopojazdowym kluczowe jest odpowiednie zabezpieczenie ładunku oraz dostosowanie pojazdu do specyfiki towaru, co podnosi standardy przewozu.

Pytanie 27

Międzynarodowe normy dotyczące identyfikacji ładunków wspierają działania

A. planowania produkcji
B. kalkulacji kosztu jednostkowego
C. kompletowania dostaw w magazynie
D. wyceny wyrobów gotowych
Międzynarodowe standardy identyfikacji ładunków, takie jak systemy kodów kreskowych i RFID, odgrywają kluczową rolę w efektywnym kompletowaniu dostaw w magazynie. Dzięki tym standardom, możliwe jest jednoznaczne oznaczanie towarów, co ułatwia ich lokalizację oraz kontrolę stanu zapasów. Przykładowo, w magazynach korzystających z automatyzacji, kody kreskowe pozwalają na szybkie skanowanie produktów, co znacznie przyspiesza proces zbierania zamówień. Zastosowanie standardów identyfikacji prowadzi do redukcji błędów ludzkich, ponieważ systemy informatyczne mogą automatycznie aktualizować stany magazynowe, eliminując konieczność manualnego wprowadzania danych. Warto również wspomnieć o standardzie GS1, który jest powszechnie stosowany w globalnym łańcuchu dostaw. Umożliwia on nie tylko identyfikację produktów, ale także ich śledzenie w całym procesie logistycznym, co jest niezbędne dla zapewnienia transparentności i efektywności operacji magazynowych.

Pytanie 28

W magazynie trzeba rozładować 375 paletowych jednostek ładunkowych (pjł). Średni czas transportu jednego wózka wynosi 4 minuty. Wózek może przewieźć jednorazowo jedną pjł. Magazyn dysponuje trzema wózkami widłowymi, a planuje wynająć jeszcze dwa. Koszt wynajmu jednego wózka widłowego na godzinę to 125,00 zł. Oblicz koszt wynajmu dwóch wózków, zakładając, że wszystkie wózki będą pracować w równym stopniu.

A. 375,00 zł
B. 1 250,00 zł
C. 625,00 zł
D. 1 000,00 zł
Analiza błędnych odpowiedzi często wskazuje na nieprawidłowe zrozumienie podstawowych zasad obliczania kosztów w kontekście wynajmu wózków widłowych. Wiele osób może nie zrozumieć, że koszt wynajmu wózków zależy nie tylko od stawki godzinowej, ale przede wszystkim od całkowitego czasu pracy, który w tym przypadku wynosi 5 godzin dla dwóch wózków. Niekiedy można mylnie założyć, że wynajem dwóch wózków wiąże się z prostym pomnożeniem stawki za wynajem przez liczbę wózków, co jest błędem. Ponadto, obliczenia mogą być uproszczone, zapominając o faktycznym czasie potrzebnym na wykonanie całej pracy, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków o kosztach. W przypadku odpowiedzi takich jak 625,00 zł czy 375,00 zł, można zauważyć typowy błąd w szacowaniu, w którym nie uwzględniono pełnego okresu wynajmu. Często jest to wynik zbytniego uproszczenia lub braku uwzględnienia wszystkich zmiennych w równaniu. W logistyce istotne jest, aby wszystkie decyzje dotyczące kosztów były dobrze przemyślane i oparte na pełnych danych, aby uniknąć nieefektywności oraz niepotrzebnych wydatków.

Pytanie 29

Jak określa się szczegółowy spis ładunku na statku, który zawiera numery konosamentów, oznaczenia i ilość sztuk towaru, nazwiska załadowców oraz odbiorców, całkowitą masę ładunku, wysokość frachtu i miejsce jego uiszczenia?

A. Nota bukingowa
B. Kwit sternika
C. Manifest ładunkowy
D. List przewozowy
Wybór innych odpowiedzi mógł wynikać z tego, że nie do końca rozumiesz, czym różnią się dokumenty w transporcie morskim. Spójrz, kwit sternika dotyczy umowy o przewóz towaru, ale nie zawiera szczegółowych informacji o ładunku, tak jak manifest ładunkowy. Nota bukingowa to potwierdzenie, że masz zarezerwowane miejsce na statku, ale też brak tam wszystkich detali o ładunku. Wiadomo, że jest bardziej administracyjna niż operacyjna. List przewozowy to takie ogólne określenie dla dokumentów przewozowych, ale w transporcie morskim zazwyczaj chodzi o konosament, który także nie ma pełnego zestawienia wszystkich towarów. Często ludzie mylą te dokumenty i ich rolę. Zrozumienie ich funkcji jest kluczowe, żeby zarządzać logistyką i być zgodnym z przepisami. Wiedza o każdym z tych dokumentów pomoże uniknąć pomyłek i opóźnień w transporcie, co jest naprawdę ważne dla sprawnego działania logistyki.

Pytanie 30

Zgodnie z przedstawionym fragmentem ustawy Prawo o ruchu drogowym ładunek na pojeździe musi być umieszczony w taki sposób, aby

Fragment ustawa z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym

Art. 61. 1. Ładunek nie może powodować przekroczenia dopuszczalnej masy całkowitej lub dopuszczalnej ładowności pojazdu.

2. Ładunek na pojeździe umieszcza się w taki sposób, aby:

1) nie powodował przekroczenia dopuszczalnych nacisków osi pojazdu na drogę;

2) nie naruszał stateczności pojazdu;

3) nie utrudniał kierowania pojazdem;

4) nie ograniczał widoczności drogi lub nie zasłaniał świateł, urządzeń sygnalizacyjnych, tablic rejestracyjnych lub innych tablic albo znaków, w które pojazd jest wyposażony.

3. Ładunek umieszczony na pojeździe powinien być zabezpieczony przed zmianą położenia lub wywoływaniem nadmiernego hałasu. Nie może on mieć odrażającego wyglądu lub wydzielać odrażającej woni.

4. Urządzenia służące do mocowania ładunku powinny być zabezpieczone przed rozluźnieniem się, swobodnym zwisaniem lub spadnięciem podczas jazdy. (...)

A. naruszał stateczność pojazdu.
B. utrudniał kierowanie pojazdem.
C. przekroczył dopuszczalną ładowność pojazdu.
D. nie ograniczał widoczności drogi.
Wybór odpowiedzi, która sugeruje, że ładunek powinien utrudniać kierowanie pojazdem, jest nie tylko nieprawidłowy, ale także niebezpieczny. Prawidłowe umieszczenie ładunku na pojeździe ma kluczowe znaczenie dla bezpieczeństwa. Odpowiedzi, które sugerują, że ładunek może przekraczać dopuszczalną ładowność lub naruszać stateczność pojazdu, opierają się na błędnych założeniach dotyczących przepisów ruchu drogowego. Przekroczenie ładowności skutkuje nie tylko naruszeniem przepisów, ale również może prowadzić do katastrofalnych skutków, takich jak zwiększona droga hamowania, utrata kontroli nad pojazdem, a w skrajnych przypadkach nawet wypadki drogowe. Ponadto, umieszczanie ładunku w sposób, który naruszałby stateczność pojazdu, narażałoby kierowcę i innych uczestników ruchu na poważne niebezpieczeństwo. W praktyce, kierowcy powinni znać zasady dotyczące prawidłowego rozmieszczania ładunku i stosować się do nich, aby zapewnić bezpieczny transport. Ignorowanie tych zasad prowadzi nie tylko do potencjalnych konsekwencji prawnych, ale także zwiększa ryzyko wypadków, co jest sprzeczne z podstawowymi zasadami bezpieczeństwa w ruchu drogowym.

Pytanie 31

Zanim zacznie się korzystać z urządzenia wymagającego nadzoru technicznego, osoba eksploatująca to urządzenie

A. zgłasza na piśmie urządzenie do odpowiedniego organu jednostki nadzoru technicznego w celu uzyskania decyzji o zezwoleniu na eksploatację
B. realizuje badanie specjalne, określone w dokumentacji projektowej urządzenia lub w technicznie uzasadnionych przypadkach, na żądanie odpowiedniego organu dozoru technicznego
C. wykonuje próby techniczne przed rozpoczęciem działania urządzenia oraz w warunkach pracy ustalonych w technicznych zasadach nadzoru technicznego i przekazuje wyniki do nadzoru technicznego
D. sama przeprowadza ocenę urządzenia poprzez weryfikację zgodności jego wykonania z dokumentacją oraz warunkami technicznymi nadzoru technicznego
Wiele osób mogących być odpowiedzialnych za eksploatację urządzeń podlegających dozorowi technicznemu często ma błędne wyobrażenie o tym, jakie obowiązki na nich spoczywają przed rozpoczęciem użytkowania. Często pojawia się przekonanie, że wystarczy przeprowadzić rutynowe kontrole lub próby techniczne, aby móc rozpocząć eksploatację urządzenia. Jednak takie podejście nie uwzględnia kluczowego momentu, jakim jest formalne zgłoszenie urządzenia do odpowiedniego organu dozoru technicznego. Odpowiedź wskazująca na przeprowadzenie badań specjalnych, badania urządzenia czy prób technicznych pomija fundamentalny obowiązek zgłoszenia, który jest niezbędny do uzyskania zezwolenia na eksploatację. Zgłoszenie to jest pierwszym krokiem, który uruchamia procedurę oceny technicznej, a bez tego działania, nawet najlepiej przeprowadzone badania mogą okazać się niewystarczające. Niestety, nieznajomość lub ignorowanie tego wymogu może prowadzić do poważnych konsekwencji prawnych oraz zagrożeń dla bezpieczeństwa. Eksploatacja urządzeń bez odpowiedniego zgłoszenia i zezwolenia naraża użytkowników na nieprzewidziane sytuacje, mogące skutkować wypadkami, szkodami materialnymi oraz karami finansowymi. Dlatego tak ważne jest, aby zrozumieć, że każdy aspekt eksploatacji urządzenia musi być zgodny z wymaganiami prawnymi oraz standardami bezpieczeństwa, a zgłoszenie to kluczowy element tego procesu.

Pytanie 32

Kierowca ciężarówki o ładowności przekraczającej 3,5 tony musi pokonać 770 km przy średniej prędkości 70 km/h. Jak długi będzie czas transportu, uwzględniając minimalną przymusową przerwę oraz regularny dzienny okres odpoczynku?

A. 22 godziny
B. 22 godziny i 45 minut
C. 20 godzin i 45 minut
D. 24 godziny
Chociaż każda z błędnych odpowiedzi może wydawać się logiczna na pierwszy rzut oka, wszystkie one pomijają kluczowe elementy przepisów dotyczących czasu pracy kierowców. W przypadku transportu towarowego, kierowcy są zobowiązani do przestrzegania ściśle określonych norm, które regulują maksymalny czas jazdy oraz minimalne przerwy i odpoczynki. Obliczając czas przewozu, nie można ograniczyć się tylko do sumy czasu jazdy, ponieważ istotne jest uwzględnienie przerw, które są wymagane przez prawo. Na przykład, jeśli ktoś oblicza czas jazdy jako 11 godzin, ale nie uwzględnia ani przerwy 45 minutowej, ani obowiązkowego odpoczynku, może dojść do całkowicie błędnych wniosków, co prowadzi do niepoprawnych odpowiedzi. Warto również pamiętać, że czas odpoczynku nie jest jedynym czynnikiem wpływającym na całkowity czas transportu; należy również zwrócić uwagę na wszelkie dodatkowe przerwy, które mogą być konieczne w zależności od długości trasy i warunków drogowych. Ignorowanie tych przepisów może prowadzić do naruszeń prawa oraz potencjalnych zagrożeń bezpieczeństwa. Dlatego kluczowe jest, aby każdy kierowca i menedżer transportu dokładnie znał i przestrzegał norm dotyczących czasu pracy, co ma nie tylko konsekwencje prawne, ale także wpływa na efektywność i bezpieczeństwo operacji transportowych.

Pytanie 33

Do transportu betonu powinno się użyć pojazdu o konstrukcji

A. furgonowej.
B. izotermicznej.
C. specjalistycznej.
D. uniwersalnej.
Odpowiedź "specjalistycznym" jest prawidłowa, ponieważ do przewozu betonu wymagane jest zastosowanie samochodu, który jest przystosowany do transportu materiałów budowlanych o specyficznych wymaganiach. Samochody specjalistyczne, takie jak betoniarki, są zaprojektowane z myślą o utrzymaniu odpowiedniej konsystencji betonu podczas transportu, co wymaga zastosowania odpowiednich mechanizmów mieszających oraz systemów izolacji. Dzięki temu beton nie tylko nie stwardnieje w trakcie transportu, ale także będzie transportowany w sposób, który minimalizuje ryzyko jego uszkodzenia. W praktyce, wybór odpowiedniego środka transportu ma kluczowe znaczenie w kontekście efektywności budowy oraz spełnienia norm budowlanych. Samochody specjalistyczne są również często wyposażone w systemy umożliwiające monitorowanie temperatury i wilgotności, co jest istotne dla jakości betonu. W branży budowlanej, zgodność z normami krajowymi i europejskimi dotyczącymi transportu materiałów budowlanych jest kluczowa dla zapewnienia bezpieczeństwa i jakości realizowanych projektów.

Pytanie 34

Aby zrealizować transport żywych zwierząt, firma przewozowa musi posiadać pojazd lub zestaw drogowy

A. specjalistycznym
B. izotermicznym
C. uniwersalnym typu firanka
D. uniwersalnym bez burt
Odpowiedź, którą wybrałeś, jest jak najbardziej na miejscu. Przewóz żywych zwierząt to nie byle co, bo musi odbywać się w odpowiednich warunkach. Po pierwsze, takie samochody są projektowane tak, żeby zapewnić zwierzakom komfort, a to oznacza dobrą wentylację i odpowiednią temperaturę. Często są nawet dodatkowo wyposażane w klatki czy maty, które zapobiegają poślizgom. Takie pojazdy idealnie nadają się na transport bydła, gdzie musisz zwrócić uwagę na rozmiary i całe wyposażenie, żeby zwierzęta czuły się bezpiecznie i nie miały z tym stresu. Przepisy mówią jasno, że transport żywych zwierząt musi spełniać normy, co zresztą jest bardzo ważne. Na przykład, zgodnie z unijną dyrektywą, pojazdy muszą być dostosowane do przewozu różnych gatunków zwierząt, bo to wpływa na ich dobrostan w trakcie transportu.

Pytanie 35

Każdy środek transportu przewożący substancje niebezpieczne powinien być zaopatrzony w podstawowy zestaw ratunkowy, który zawiera

A. klin pod koła, dwa stojące znaki ostrzegawcze, co najmniej dwie kamizelki ostrzegawcze oraz latarkę dla każdego członka załogi
B. klin pod koła, dwa znaki ostrzegawcze stojące, kamizelkę ostrzegawczą, okulary i rękawice ochronne dla każdego członka załogi oraz przynajmniej jedną latarkę
C. dwa kliny pod koła, znak ostrzegawczy stojący, kamizelkę ostrzegawczą, rękawice oraz okulary ochronne dla każdego członka załogi
D. co najmniej jeden klin pod koła, dwa stojące znaki ostrzegawcze oraz dla każdego członka załogi: kamizelka ostrzegawcza, rękawice ochronne, okulary ochronne i latarka
W analizowanych odpowiedziach można dostrzec kilka kluczowych błędów, które wynikają z niepełnego zrozumienia wymogów dotyczących wyposażenia pojazdów przewożących materiały niebezpieczne. Przede wszystkim, niektóre z propozycji pomijają istotne elementy, które są konieczne do zapewnienia bezpieczeństwa. Na przykład, w przypadku braku latarki w zestawie awaryjnym, załoga może stanąć przed poważnymi trudnościami w identyfikacji zagrożeń w nocy lub w warunkach ograniczonej widoczności. Kolejnym problemem jest pomijanie minimalnych wymagań dotyczących ilości i rodzaju znaków ostrzegawczych, które powinny być obecne. Prawidłowe oznakowanie jest kluczowe dla zminimalizowania ryzyka wypadków, ponieważ informuje innych uczestników ruchu o specyfice transportowanego ładunku. W odpowiedziach, które sugerują mniejszą ilość klinów pod koła, można dostrzec typowy błąd polegający na niedocenianiu znaczenia stabilizacji pojazdu w sytuacjach awaryjnych. W kontekście transportu materiałów niebezpiecznych, każdy element wyposażenia musi być traktowany jako część całościowego systemu bezpieczeństwa, który ma na celu ochronę zarówno załogi, jak i osób postronnych. Zrozumienie tych wymogów jest kluczowe dla efektywnego zarządzania ryzykiem i zgodności z przepisami prawnymi.

Pytanie 36

System "ruchomej drogi" opiera się na transporcie

A. ciągnika z naczepą w postaci wagonu kolejowego, tzw. niskopodwoziowego
B. naczepy poruszającej się po torach kolejowych na specjalnych wózkach wagonowych
C. samochodów ciężarowych na dedykowanych wagonach kieszeniowych
D. ciągnika siodłowego z naczepą na dedykowanych wagonach kieszeniowych
Jak wybrałeś inne metody transportu niż te naczepy na wózkach, to pojawia się kilka błędów w zrozumieniu. Na przykład przewożenie ciągników siodłowych z naczepą albo samochodów ciężarowych na wagonach kieszeniowych nie ma nic wspólnego z systemem "ruchomej drogi". To podejście sugeruje, że transportujesz cały pojazd, w tym silnik, co jest nieefektywne. Tak samo, transport ciągnika z naczepą na niskopodwoziowych wagonach jest dla ciężkiego sprzętu i nie dotyczy systemu naczep. W praktyce, mylenie tych dwóch systemów to błąd, który prowadzi do złego rozumienia operacji transportowych. Ruchoma droga koncentruje się na naczepach jako oddzielnych jednostkach, co daje więcej elastyczności i szybkości. Główne plusy naczep to ich łatwość załadunku na wagonach, co oszczędza czas i redukuje przestoje. Jeśli nie zrozumiesz tego systemu dobrze, to planowanie transportu może być kiepskie, a to nie jest korzystne w logistyce.

Pytanie 37

Transport całopojazdowy został zrealizowany przy użyciu pojazdu drogowego o ładowności 24 t oraz wymiarach wewnętrznych naczepy 13 620 x 2 480 x 2 700 mm (dł. x szer. x wys.). Załadowano do naczepy: 40 paletowych jednostek ładunkowych o wymiarach 1 200 x 1 000 x 1 000 mm (dł. x szer. x wys.) i masie brutto 340 kg/pjł oraz 20 skrzyń o wymiarach 1 000 x 500 x 800 mm (dł. x szer. x wys.) i masie brutto 400 kg/skrzynię. Jakie jest, wyrażone w procentach, wykorzystanie ładowności pojazdu drogowego?

A. 44%
B. 95%
C. 61%
D. 90%
Kiedy wybierasz inne odpowiedzi, to wiele osób może mieć problem z właściwym obliczeniem wskaźnika wykorzystania ładowności pojazdu. Czasami ludzie mylnie skupiają się na różnych częściach ładunku, a nie na tym, jak obliczyć całkowitą masę. Może się zdarzyć, że źle podsumują masse jednostkowe albo po prostu nie przeliczą jednostek jak należy. Często też zapomina się o maksymalnej ładowności zestawu drogowego, a skupienie się jedynie na wymiarach ładunku potrafi prowadzić do nieporozumień. Ważne jest, żeby rozumieć, że wskaźnik wykorzystania ładowności to nie tylko to, jak wszystko wygląda wymiarowo, ale też, że trzeba umiejętnie zbilansować masy. Złe podejście do tych obliczeń może prowadzić do nierealnych albo nieadekwatnych wartości, co w efekcie źle wpływa na zarządzanie ładunkiem. Dlatego tak ważne jest, żeby przy obliczeniach brać pod uwagę zarówno wymiar, jak i masę, bo to standard w branży. W praktyce błędne obliczenia mogą doprowadzić do przekroczenia dopuszczalnej masy, co jest niebezpieczne i może wiązać się z karami dla przewoźników. Dlatego dobrze jest znać zasady dotyczące obliczania wskaźnika, to fundamentalna sprawa dla efektywności transportu.

Pytanie 38

Załadunek paletowych jednostek ładunkowych (pjł) do kontenera rozpoczął się o godzinie 8:00. Ładunek został rozmieszczony w kontenerze w dwóch warstwach, w każdej warstwie w liczbie zgodnej z przedstawionym rysunkiem. O której godzinie najwcześniej pojazd z kontenerem będzie mógł wyjechać w trasę, jeżeli załadunek 1 pjł trwa 2 minuty, a czas załadunku kontenera na środek transportu drogowego wynosi 10 minut?

Rozmieszczenie paletowych jednostek ładunkowych w kontenerze w jednej warstwie

Ilustracja do pytania
A. O godzinie 9:00
B. O godzinie 10:00
C. O godzinie 9:50
D. O godzinie 9:10
Jak się wybiera niepoprawną odpowiedź, to może się zdarzyć, że umkną najważniejsze rzeczy w całym procesie załadunku. Czasami ludzie myślą o całym czasie załadunku jak o prostej sumie minut dla każdej jednostki, zapominając o dodatkowym czasie na załadunek kontenera. To bardzo łatwo przeoczyć i prowadzi do błędnych decyzji. Czas załadunku trzeba patrzeć w kontekście całego procesu, a nie tylko pojedynczych elementów. W logistyce musisz pamiętać, że każde opóźnienie ma wpływ na czas transportu. Często zbyt optymistyczne założenia na temat czasu załadunku mogą skończyć się problemami z harmonogramem. Dlatego warto zawsze zostawić trochę zapasu czasowego w planowaniu, żeby uniknąć stresu i poprawić ogólne wyniki. Nie zapominaj też o standardach branżowych, które podpowiadają, żeby dokładnie planować czas każdego kroku – to naprawdę ułatwia zarządzanie całym procesem.

Pytanie 39

W międzynarodowym transporcie drogowym do przewozu ładunku wykorzystuje się list przewozowy

A. CIM
B. SMGS
C. MAWB
D. CMR
Odpowiedź CMR jest prawidłowa, ponieważ list przewozowy CMR (Convention on the Contract for the International Carriage of Goods by Road) jest dokumentem stosowanym w międzynarodowym transporcie drogowym. CMR reguluje prawa i obowiązki stron umowy przewozu, w tym przewoźnika oraz nadawcy. Dokument ten potwierdza zawarcie umowy przewozu, określa rodzaj przewożonego ładunku, miejsce nadania i odbioru, a także warunki przewozu. Praktyczne zastosowanie CMR jest kluczowe w logistyce, ponieważ umożliwia skuteczne zarządzanie procesem transportu oraz zapewnia ochronę prawną dla wszystkich zaangażowanych stron. CMR jest uznawany na całym świecie i jego stosowanie ułatwia rozliczenia oraz minimalizuje ryzyko sporów prawnych. Dodatkowo, znajomość tego dokumentu jest niezbędna dla wszystkich profesjonalistów zajmujących się logistyką i transportem, a właściwe jego wypełnienie może znacząco wpłynąć na efektywność operacyjną przedsiębiorstw. Warto również zauważyć, że w przypadku braku listu CMR, przewoźnik może być narażony na trudności w dochodzeniu swoich praw w sytuacjach spornych.

Pytanie 40

Zgodnie z INCOTERMS 2010, zasada handlowa FOB jest stosowana w transakcjach handlowych realizowanych przy użyciu środków transportu

A. morskiego i lotniczego
B. kolejowego i śródlądowego
C. morskiego
D. drogowego
Formuła handlowa FOB (Free On Board) według INCOTERMS 2010 odnosi się do transakcji handlowych, w których dostawca jest odpowiedzialny za dostarczenie towarów na pokład statku w porcie załadunku. Oznacza to, że ryzyko i koszty przenoszone są na nabywcę w momencie, gdy towar przekroczy burtę statku. Zastosowanie tej formuły ma miejsce wyłącznie w transporcie morskim, co wynika z jej charakterystyki, w której kluczowym elementem jest dostarczenie towaru do portu załadunku. W praktyce, dla firm zajmujących się importem lub eksportem, wybór FOB może być korzystny, ponieważ pozwala na lepszą kontrolę nad kosztami transportu oraz ryzykiem. Współczesne firmy logistyczne często stosują FOB w celu optymalizacji procesów transportowych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi. Ponadto, ważne jest, aby wszystkie strony zaangażowane w transakcję miały jasne zrozumienie warunków FOB, aby uniknąć nieporozumień dotyczących odpowiedzialności za transport.