Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
Data rozpoczęcia: 29 maja 2025 08:25
Data zakończenia: 29 maja 2025 08:47

Egzamin zdany!

Wynik: 31/40 punktów (77,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Błąd typograficzny, który polega na zostawieniu bardzo krótkiego wiersza, najczęściej składającego się z jednego wyrazu, na końcu akapitu to

A. wdowa

B. sierota

C. bękart

D. szewc

Błędy typograficzne są częścią szerszego kontekstu projektowania tekstu, a ich zrozumienie jest kluczowe dla każdego, kto zajmuje się publikowaniem materiałów. Terminy takie jak "bękart" czy "sierota" są często mylone z pojęciem wdowy, ale odnoszą się do różnych rodzajów błędów. Bękart to termin używany w kontekście pozostawienia pojedynczego wiersza na początku nowego akapitu, co również jest niepożądane w typografii, ale działa na innej zasadzie niż wdowa. Sierota natomiast oznacza sytuację, w której pojedynczy wiersz z końca akapitu zostaje przeniesiony na nową stronę. W praktyce, błędne rozumienie tych terminów może prowadzić do chaosu w organizacji tekstu i obniżenia jego czytelności, co jest szkodliwe w kontekście publikacji profesjonalnych. Dlatego ważne jest, aby osoby pracujące z tekstem znały dokładne definicje i różnice między tymi pojęciami oraz stosowały odpowiednie techniki typograficzne, aby poprawić jakość swoich produkcji. Ignorowanie tych zasad może skutkować nie tylko brakiem estetyki, ale również negatywnym odbiorem materiałów przez ich odbiorców.

Pytanie 2

Jakie są wymiary brutto afisza o formacie netto A3, jeśli zastosowane spady wynoszą 5 mm z każdej strony?

A. 297 x 430 mm

B. 310 x 440 mm

C. 307 x 430 mm

D. 297 x 420 mm

Wymiar brutto afisza o rozmiarze netto A3 (297 x 420 mm) z zastosowaniem spadów wynosi 307 x 430 mm. Spady to dodatkowy margines, który jest dodawany do projektu graficznego, aby zapewnić, że tło lub elementy graficzne sięgają aż do krawędzi po przycięciu. W tym przypadku, przy dodaniu 5 mm spadu z każdej strony, do wymiaru netto 297 mm w szerokości dodajemy 10 mm (5 mm z każdej strony), co daje 307 mm. Podobnie, do wysokości 420 mm również dodajemy 10 mm, co daje 430 mm. Stosowanie spadów to standard w druku, ponieważ eliminuje ryzyko białych krawędzi, które mogą wystąpić w wyniku niewielkich błędów w procesie cięcia. W praktyce, projektanci graficzni i drukarnie zawsze zalecają uwzględnienie spadów, szczególnie w materiałach reklamowych, plakatach czy afiszach, aby finalny produkt był estetyczny i profesjonalny.

Pytanie 3

Jakie parametry technologiczne mają kluczowe znaczenie podczas przygotowywania okładek do druku?

A. Parametry urządzenia drukującego, liniatura rastra

B. Typ podłoża, metoda drukowania

C. Typ oprawy, technologia produkcji form drukowych

D. Wymiary okładki po rozwinięciu, kolorystyka

Wybór nieodpowiednich parametrów, jak maszyna drukująca czy rodzaj podłoża, może prowadzić do zamieszania w przygotowaniach do druku. Oczywiście, parametry maszyny są ważne, ale w kontekście projektowania okładek nie są kluczowe. Wymiary i kolorystyka to podstawa, bo definiują, jak produkt będzie wyglądał i jak zadziała w praktyce. Rodzaj podłoża czy technologia druku też mają swoje znaczenie, ale nie wpływają tak mocno na wizualny aspekt, który wyznaczają najpierw kolory i wymiary. Wybór technologii wykonania form drukowych też nie jest pierwszorzędny na etapie projektowania. Ważne, żeby najpierw skupić się na estetyce i funkcjonalności okładki, a potem dopiero dobierać techniczne szczegóły, jak materiały czy maszyny. Dobre praktyki w projektowaniu graficznym powinny koncentrować się na spełnieniu oczekiwań estetycznych i funkcjonalnych przed rozważaniem aspektów technologicznych.

Pytanie 4

Ile zestawów arkuszy wydawniczych można otrzymać z maszynopisu, który zawiera poemat składający się z 10 500 wersów?

A. 9 szt.

B. 6 szt.

C. 15 szt.

D. 12 szt.

Wybór błędnych odpowiedzi wynika często z nieporozumienia dotyczącego definicji arkuszy wydawniczych oraz sposobu, w jaki tekst jest formatowany. Odpowiedzi sugerujące mniejszą liczbę arkuszy, takie jak 9, 12 czy 6, wskazują na naiwne podejście do obliczeń. Często błędnie zakłada się, że liczba wersów przekłada się bezpośrednio na ilość arkuszy, co jest mylące. W rzeczywistości, w procesie edycji tekstu do publikacji, kluczowe są nie tylko same wersy, ale także marginesy, kroje pisma, interlinie oraz ogólny układ strony, które wpływają na ostateczną ilość arkuszy. Dodatkowo, nie uwzględniając standardowych praktyk wydawniczych, takich jak podział tekstu na mniejsze fragmenty, łatwo można doprowadzić do znacznego zaniżenia liczby wymaganych arkuszy. Typowym błędem jest również brak uwzględnienia faktu, że kilka wersów na stronę jest standardem w poezji, co może prowadzić do pomyłek w obliczeniach. W związku z tym, dobrze jest przed podjęciem prób obliczenia liczby arkuszy, zrozumieć, jakie czynniki wpływają na formatowanie tekstu i jak każde z nich przyczynia się do ostatecznej liczby arkuszy wydawniczych.

Pytanie 5

Jakie są wymiary formatu A6?

A. 176 x 250 mm

B. 105 x 148 mm

C. 210 x 297 mm

D. 148 x 210 mm

Odpowiedź 105 x 148 mm jest zgodna z definicją formatu A6, który jest częścią międzynarodowego systemu formatów papieru ISO 216. Format A6 jest połową formatu A5, a A5 jest połową formatu A4, co oznacza, że każdorazowe dzielenie formatu na pół prowadzi do kolejnych rozmiarów w serii A. Przyjmuje się, że standardowe formaty papieru A są powszechnie stosowane w druku oraz biurach na całym świecie, co ułatwia ich zastosowanie w różnych projektach. Format A6 jest często używany do produkcji pocztówek, broszur oraz małych książek, co czyni go praktycznym wyborem w branży wydawniczej. Jego popularność wynika z optymalnych proporcji względem wielkości, co umożliwia efektywne wykorzystanie papieru w druku oraz łatwe przechowywanie. Dzięki takiej standaryzacji użytkownicy mogą mieć pewność, że każdy arkusz A6 będzie pasował do odpowiednich kopert i innych materiałów biurowych. Dodatkowo, stosowanie standardowych formatów sprzyja bardziej ekologicznym praktykom, ponieważ pozwala na minimalizację odpadów papierowych.

Pytanie 6

Próbne odbitki barwne (proof kontraktowy) wykonuje się, między innymi, aby

A. realizować adjustacje publikacji

B. ocenić liniaturę rastra

C. sporządzić wzór kolorystyczny dla drukarza

D. sprawdzić rozmieszczenie stron na arkuszu drukarskim

Barwna odbitka próbna, znana jako proof kontraktowy, jest kluczowym elementem w procesie przygotowania materiałów do druku. Jej głównym celem jest przygotowanie wzoru barwnego dla drukarza, co pozwala na weryfikację i potwierdzenie, że kolory użyte w projekcie odpowiadają oczekiwaniom klienta oraz standardom branżowym. Przykładowo, przed rozpoczęciem masowej produkcji, drukarze korzystają z próbnych odbitek, aby upewnić się, że wszystkie kolory są odwzorowane zgodnie z wymaganiami, oraz aby zidentyfikować ewentualne problemy, takie jak błędy w przestrzeni kolorów czy niewłaściwe ustawienia maszyny. Dobrą praktyką jest stosowanie międzynarodowych standardów, takich jak ISO 12647, które definiują wymagania dotyczące jakości druku, w tym kolory, co pozwala na uzyskanie spójnych wyników niezależnie od zastosowanego sprzętu. Proofy kontraktowe mogą również pomóc w komunikacji między projektantem a drukarzem, co jest istotne dla zachowania wysokiej jakości i zadowolenia klienta.

Pytanie 7

Jaką liczbę separacji barwnych należy przygotować do wykonania form drukowych w technologii offsetowej dla druku o kolorystyce 4+2?

A. 4 separacje

B. 8 separacji

C. 2 separacje

D. 6 separacji

Odpowiedź 6 separacji jest prawidłowa, ponieważ w druku offsetowym o kolorystyce 4+2 mamy do czynienia z drukowaniem w pełnym kolorze oraz dodatkowymi kolorami specjalnymi. Standardowe kolory w druku offsetowym to CMYK (Cyan, Magenta, Yellow, Key/Black), które odpowiadają za uzyskanie szerokiej gamy kolorów. W przypadku kolorystyki 4+2, oznacza to, że oprócz tych czterech podstawowych farb, przygotowujemy także dwie dodatkowe separacje, które mogą być użyte do zwiększenia zakresu kolorów, takich jak kolory Pantone lub inne odcienie, które są kluczowe dla ostatecznego efektu wizualnego. Tego typu podejście jest powszechnie stosowane w projektach wymagających precyzyjnego odwzorowania kolorów, co zapewnia większą atrakcyjność graficzną i zgodność z wymaganiami klientów. W praktyce oznacza to dodatkowe etapy w procesie produkcji, takie jak przygotowanie form drukowych oraz dobór odpowiednich farb, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży druku.

Pytanie 8

Z uwagi na metodę obserwacji, oryginały klasyfikujemy na

A. jednobarwne i wielobarwne

B. regularne i nieregularne

C. analogowe i cyfrowe

D. refleksyjne i transparentne

Wybór błędnych kategorii oryginałów opartych na nieprawidłowych kryteriach klasyfikacji może prowadzić do istotnych nieporozumień w analizie materiałów. Odpowiedzi takie jak "regularne i nieregularne" wprowadzają pojęcia, które dotyczą bardziej geometrii lub struktury, a nie sposobu obserwacji oryginałów. Klasyfikacja ta nie odnosi się do tego, jak światło oddziałuje z materiałem, co jest kluczowe dla zrozumienia różnicy między refleksyjnością a transparentnością. Z kolei termin "analogowe i cyfrowe" odnosi się do technologii przetwarzania i zapisu danych, a nie do samej obserwacji oryginałów. Oryginały analogowe to te, które zachowują ciągłość danych, podczas gdy cyfrowe przekładają te dane na formę binarną. W kontekście obserwacji oryginałów, te pojęcia są nieadekwatne, ponieważ nie opisują jakości interakcji światła z danym materiałem. Ostatnia kategoria, "jednobarwne i wielobarwne", dotyczy raczej właściwości wizualnych obiektów, ale nie wskazuje na sposób ich obserwacji w kontekście fizyki optycznej. Takie myślenie może prowadzić do błędnych wniosków w analizach naukowych, gdyż pomija fundamentalne różnice w optyce, które są kluczowe dla zrozumienia zachowań światła i materiałów. Dlatego ważne jest, aby klasyfikować obiekty nie tylko według ich właściwości wizualnych, ale także w kontekście fizycznych zasad rządzących ich obserwacją.

Pytanie 9

Jaką maksymalną liczbę użytków można umieścić na arkuszu B2, biorąc pod uwagę montaż zaproszeń w formacie 102 x 213 mm z uwzględnieniem spadów wynoszących 3 mm?

A. 24

B. 6

C. 12

D. 9

W kontekście obliczeń dotyczących rozkładu użytków na arkuszu B2, można spotkać różne błędne podejścia, które prowadzą do niepoprawnych wniosków. Na przykład, wybierając 9 jako odpowiedź, można popełnić zasadniczy błąd w obliczeniach wymiarów zaproszeń. Często pomija się fakt, że należy uwzględnić spady, co w tym przypadku wynosi 3 mm z każdej strony. W rezultacie, nieprawidłowe wymiary zaproszenia prowadzą do błędnych wyników. Podobnie, odpowiedzi takie jak 6 i 24 mogą wynikać z nieprawidłowego postrzegania układu, gdzie nie uwzględnia się rzeczywistych wymiarów oraz marginesów. W druku ważne jest, aby dokładnie obliczać zarówno wymiary użytków, jak i marginesy, aby uniknąć sytuacji, w której finalny produkt nie spełnia standardów jakości. Pominięcie spadów i przyjęcie niepoprawnych wymiarów użytku skutkuje niewłaściwym obliczeniem liczby, co może prowadzić do zwiększenia kosztów produkcji i marnotrawstwa materiału. Praktyki branżowe wskazują, że zawsze należy dokładnie analizować wszystkie wymiary oraz spady, aby zoptymalizować proces produkcji. Kluczowym elementem jest również planowanie, które powinno uwzględniać rzeczywiste wymiary z marginesami, co pozwala na zwiększenie efektywności całego procesu drukarskiego.

Pytanie 10

Rozdzielczość plików z obrazami etykiet, które będą zadrukowywane metodą fleksograficzną, powinna mieścić się w zakresie

A. 220 ÷ 300 dpi

B. 50 ÷ 80 dpi

C. 150 ÷ 200 dpi

D. 70 ÷ 120 dpi

Odpowiedź 220 ÷ 300 dpi jest poprawna, ponieważ dla technologii fleksograficznej, która jest powszechnie stosowana w druku etykiet, istotne jest uzyskanie odpowiedniej jakości odwzorowania detali oraz wyrazistości kolorów. Rozdzielczość w tym przedziale zapewnia wystarczającą jakość druku, co jest kluczowe dla zachowania szczegółowości grafiki i tekstu na etykietach. W praktyce, drukarki fleksograficzne, które obsługują taką rozdzielczość, potrafią reprodukować złożone wzory, co jest istotne w kontekście branding’u i identyfikacji wizualnej produktu. Przykładem zastosowania tej rozdzielczości może być druk etykiet na butelki, gdzie konieczne jest zachowanie ostrości zarówno tekstu, jak i elementów graficznych na zadrukowanej powierzchni. Standardy branżowe, takie jak ISO 12647, rekomendują właśnie takie parametry dla uzyskania optymalnej jakości druku w różnych technologiach, w tym fleksografii, co podkreśla znaczenie właściwego doboru rozdzielczości w procesie tworzenia etykiet.

Pytanie 11

Oblicz koszt wydruku 20 billboardów o wymiarach 3 m na 6 m, jeśli cena za 1 m2 druku wynosi 4 zł.

A. 1 080 zł

B. 2 100 zł

C. 1 800 zł

D. 1 440 zł

Aby obliczyć koszt wydrukowania 20 billboardów o wymiarach 3 m x 6 m, najpierw musimy obliczyć powierzchnię jednego billboardu. Powierzchnia billboardu wynosi 3 m * 6 m = 18 m². Zatem powierzchnia wszystkich 20 billboardów to 20 * 18 m² = 360 m². Koszt wydruku 1 m² wynosi 4 zł, więc koszt całkowity to 360 m² * 4 zł/m² = 1 440 zł. Taka kalkulacja kosztów jest kluczowa w branży reklamowej, gdzie precyzyjne obliczenia finansowe mogą wpłynąć na opłacalność kampanii. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest przygotowanie budżetu na kampanię billboardową, gdzie znajomość kosztów jednostkowych pozwala na lepsze planowanie wydatków oraz optymalizację kosztów produkcji. Ważne jest również, aby przy planowaniu takich projektów uwzględnić dodatkowe koszty, takie jak montaż billboardów czy ich serwisowanie, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 12

Jakie równanie wykorzystuje się do przybliżonego przeliczania miar typograficznych na metryczne?

A. liczba punktów = 3/8 x ilość milimetrów

B. liczba punktów = 8/3 x ilość milimetrów

C. liczba punktów = 9/3 x ilość milimetrów

D. liczba punktów = 3/9 x ilość milimetrów

Odpowiedź "liczba punktów = 3/8 x ilość milimetrów" jest prawidłowa, ponieważ w typografiach stosuje się klasyczną konwersję pomiędzy punktami a milimetrami. W typografii 1 punkt typograficzny odpowiada 0,3528 milimetra. Stąd przeliczenie, które wykonujemy, polega na obliczeniu, ile milimetrów zawiera dany wymiar w punktach. W praktyce, kiedy projektujemy dokumenty, ulotki czy inne materiały graficzne, bardzo istotne jest prawidłowe odwzorowanie wymiarów, aby zachować estetykę i czytelność. Używając tej konwersji, można łatwo przełączać się pomiędzy jednostkami, co jest szczególnie użyteczne w oprogramowaniu graficznym, które preferuje różne jednostki miary. Przykładem może być program Adobe InDesign, w którym można ustawić jednostki miary na punkty lub milimetry, co ułatwia pracę projektantom. Znajomość tej konwersji jest również niezbędna do zachowania odpowiednich marginesów i odległości między elementami w układzie, co jest kluczowe w projektowaniu materiałów drukowanych.

Pytanie 13

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 14

Podczas obliczania wydatków na druk 1 000 egzemplarzy plakatów metodą offsetową, stwierdzono, że cena druku pojedynczego plakatu wynosi 5 zł. Jeśli liczba zamawianych egzemplarzy wzrośnie do 2 000, to koszt wyprodukowania jednego plakatu

A. zostanie niezmieniony

B. zmniejszy się z racji mniejszej liczby form drukowych

C. wzrośnie

D. spadnie z powodu podziału kosztów formy drukowej oraz czasu pracy maszyny na większy nakład

Dobra robota! Zwiększenie nakładu plakatów z 1 000 do 2 000 rzeczywiście prowadzi do obniżenia kosztów jednostkowych. To dlatego, że w druku offsetowym mamy pewne stałe koszty, takie jak przygotowanie formy czy praca maszyny, które nie zmieniają się z wielkością zamówienia. Jak zwiększamy nakład, to te koszty rozkładają się na więcej egzemplarzy, więc koszt jednostkowy spada. Weźmy na przykład ten koszt przygotowania formy, powiedzmy 1 000 zł — przy nakładzie 1 000 plakatów to wyjdzie 1 zł za sztukę, a przy 2 000 plakatów już tylko 0,50 zł. Generalnie, dla ludzi zajmujących się drukiem, większe zamówienia są korzystniejsze, bo to jest w sumie zasada ekonomii skali. Trzeba też pamiętać, że zarządzanie kosztami produkcji to kluczowy temat w poligrafii, bo każda firma chce być jak najwydajniejsza i jak najtańsza.

Pytanie 15

Formaty, w jakich można zapisać książkę w postaci e-publikacji do wyświetlania w sieci, to

A. CDR, EPUB, HTML

B. CSV, PSD, EPUB

C. PDF, EPUB, HTML

D. AI, EPUB, FLA

Odpowiedź PDF, EPUB, HTML jest poprawna, ponieważ wszystkie te formaty są standardowo stosowane do publikacji elektronicznych. PDF (Portable Document Format) jest niezwykle popularnym formatem, który zapewnia zachowanie układu strony i jest szeroko akceptowany w świecie wydawniczym. Umożliwia on użytkownikom wyświetlenie dokumentu w sposób identyczny na różnych urządzeniach, co czyni go idealnym do publikacji książek, raportów i innych dokumentów. EPUB (Electronic Publication) to z kolei format zaprojektowany specjalnie do e-booków, który pozwala na dynamiczne dostosowanie treści do rozmiaru ekranu urządzenia. Oferuje on również funkcje takie jak możliwość zmiany czcionek i kolorów, co wpływa na komfort czytania. HTML (HyperText Markup Language) jest podstawowym językiem używanym do tworzenia stron internetowych, co czyni go idealnym do publikacji książek, które mają być dostępne online. Umożliwia on interaktywność, wstawianie multimediów i linków, co może wzbogacić doświadczenie czytelnika. Wybór tych trzech formatów odzwierciedla aktualne standardy w branży e-publikacji, które koncentrują się na dostępności, elastyczności i łatwości użycia.

Pytanie 16

Boczek, główka, okienko oraz drabinka to typowe składniki dla

A. tekstów gładkich

B. tabel dziełowych

C. tekstów obcojęzycznych

D. wzorów chemicznych

Odpowiedź "tabel dziełowych" jest prawidłowa, ponieważ boczek, główka, okienko i drabinka to elementy, które występują w kontekście organizacji i struktury tabel. Tabele dziełowe są używane do przedstawiania różnych danych w sposób przejrzysty i uporządkowany, a elementy te pełnią określone funkcje w układzie tabeli. Boczek odnosi się do obramowania tabeli, które może zawierać dodatkowe informacje lub funkcje, główka to część tabeli, w której zazwyczaj znajdują się nazwy kolumn, okienko to miejsce, gdzie umieszczane są dane, a drabinka to sposób prezentacji hierarchii informacji. W praktyce, tabele dziełowe są niezwykle ważne w różnych dziedzinach, od naukowych po biznesowe, gdzie przejrzystość i organizacja danych mają kluczowe znaczenie. Zgodnie z standardami organizacji, takich jak ISO 8601 czy normy dotyczące prezentacji danych, stosowanie tabel jest najlepszą praktyką, szczególnie w dokumentach, raportach i analizach. Przykładem zastosowania mogą być zestawienia danych finansowych, które wymagają jasnej i zrozumiałej prezentacji informacji.

Pytanie 17

Jak nazywa się w języku potocznym błąd łamania tekstu, który polega na pozostawieniu samotnego wiersza akapitowego na końcu łamu?

A. Bękart

B. Wdowa

C. Sierota

D. Szewc

Wybór innych odpowiedzi, takich jak 'Bękart', 'Sierota' i 'Wdowa', wskazuje na nieporozumienie związane z terminologią typograficzną. 'Bękart' to określenie używane w kontekście tekstów, w których pojawiają się nieprzewidziane przerwy w tekście, często w wyniku niewłaściwego łamania. 'Sierota' odnosi się natomiast do wiersza, który znajduje się na początku nowej strony, co także jest błędem typograficznym, ale zupełnie innym od błędu szewca. 'Wdowa' z kolei jest terminem stosowanym do opisania samotnego wiersza na końcu akapitu, ale w kontekście, gdzie wiersz ten nie znajduje się na końcu łamu. Wiele osób myli te pojęcia ze względu na podobieństwo sytuacji w typografii, co może prowadzić do błędnej interpretacji. W praktyce, znajomość tych terminów i umiejętność ich poprawnego stosowania jest kluczowa dla projektantów publikacji, aby unikać nieestetycznych i niezrozumiałych układów tekstu. Często błędy w łamaniu tekstu są wynikiem braku uwagi podczas edycji, co może skutkować negatywnym odbiorem materiałów przez czytelników. Ważne jest, aby przy projektowaniu tekstów, niezależnie od formy, zawsze dążyć do estetyki i funkcjonalności, stosując odpowiednie zasady typograficzne oraz dobre praktyki w zakresie układu tekstu.

Pytanie 18

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 19

Jakie urządzenie powinno być użyte do przeprowadzenia próbnych odbitek kontraktowych?

A. Skaner

B. Powielacz risograficzny

C. Proofer

D. Naświetlarka CtP

Proofer to zaawansowane urządzenie do wykonywania próbnych odbitek kontraktowych, które pozwala na precyzyjne odwzorowanie kolorów i detali na różnych rodzajach papieru. Umożliwia to drukarzom i projektantom ocenę, jak finalny produkt będzie wyglądał przed rozpoczęciem właściwej produkcji. Proofer działa na zasadzie symulacji procesu drukowania, co pozwala na dostosowanie parametrów kolorystycznych, takich jak nasycenie, kontrast czy jasność. Użytkownicy mogą korzystać z profili ICC, aby zapewnić zgodność kolorystyczną między odbitkami a finalnym wydrukiem. W praktyce, korzystając z proofera, można szybko wprowadzać poprawki do projektów graficznych, co znacznie zmniejsza ryzyko kosztownych błędów w ostatecznej produkcji. W branży poligraficznej, zastosowanie proofera jest standardem, który podnosi jakość usług i zadowolenie klientów poprzez zapewnienie, że finalne produkty spełniają ich oczekiwania. Dla profesjonalnych drukarń, które zajmują się wysokiej jakości reprodukcją, proofer to istotny element procesu produkcyjnego.

Pytanie 20

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 21

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 22

Który element kompozycji tekstowej jest pokazany na rysunku w czerwonej ramce?

A. Pagina.

B. Łam.

C. Stronica.

D. Kolumna.

Odpowiedź "łam" jest poprawna, ponieważ odnosi się do kluczowego elementu kompozycji tekstowej w poligrafii. Łam to graficzny układ strony, na który składają się kolumny tekstu, a jego właściwe zaprojektowanie jest kluczowe dla czytelności publikacji. W przypadku wizualizacji, której dotyczą pytanie i odpowiedź, łam jest obszarem, w którym tekst jest układany w określony sposób, często z uwzględnieniem zasad typografii oraz estetyki. Przykładowo, w czasopismach i gazetach układ łamów ma za zadanie przyciągnąć uwagę czytelnika oraz umożliwić mu łatwe przyswajanie informacji. Dobrze zaprojektowany łam uwzględnia marginesy, interlinia oraz odstępy między kolumnami, co wpływa na ogólną estetykę publikacji i komfort czytania. W branży poligraficznej standardy dotyczące łamów są kluczowe do zapewnienia spójności i profesjonalizmu wydania, co jest ważne zarówno dla wydawców, jak i dla czytelników.

Pytanie 23

Przekształcanie danych z matrycy światłoczułej aparatu zapisanych w formacie RAW na format JPG jest możliwe dzięki programowi

A. Adobe Dreamweaver

B. Adobe Camera Raw

C. Ableton Live

D. Corel Duplexing Wizard

Adobe Camera Raw jest wtyczką do programów graficznych, która umożliwia edytowanie plików RAW, które są surowymi danymi zapisanymi przez matrycę światłoczułą aparatu. Format RAW zachowuje więcej informacji o obrazie niż standardowe formaty, co umożliwia szersze możliwości edycyjne, takie jak korekcja ekspozycji, balansu bieli czy kontrastu. Adobe Camera Raw jest szeroko stosowane przez profesjonalnych fotografów, którzy cenią sobie jakość i elastyczność w obróbce zdjęć. Po edycji zdjęcia w formacie RAW użytkownik może je wyeksportować do formatu JPG, co jest standardowym formatem używanym do publikacji w internecie i druku. Warto zauważyć, że przetwarzanie RAW w Adobe Camera Raw pozwala na nieniszczące edytowanie, co oznacza, że oryginalne dane pozostają nietknięte. Dodatkowo, Adobe Camera Raw obsługuje wiele dodatkowych funkcji, takich jak zastosowanie presetów oraz zaawansowane narzędzia do maskowania, co czyni go nieocenionym narzędziem w pracy z fotografią cyfrową.

Pytanie 24

Który z wymienionych programów służy głównie do obróbki rastrowych obrazów fotograficznych?

A. CorelDRAW

B. Adobe Photoshop

C. Adobe After Effects

D. Microsoft Word

Adobe Photoshop to branżowy standard w dziedzinie obróbki rastrowych obrazów fotograficznych, wykorzystywany zarówno przez grafików, jak i fotografów czy projektantów publikacji cyfrowych. Program ten pozwala na zaawansowaną edycję zdjęć, retusz, korekcję kolorów, pracę na warstwach, maskowanie czy nakładanie efektów specjalnych. Jego szerokie możliwości wynikają z obsługi plików rastrowych, czyli takich, które składają się z siatki pikseli – to właśnie ten typ grafiki dominuje w fotografii. Photoshop umożliwia też przygotowanie materiałów do druku i Internetu, zgodnie z wymaganiami branżowymi dotyczącymi rozdzielczości, formatu plików i zarządzania kolorem. W praktyce, jeśli ktoś chce poprawić zdjęcie, usunąć niedoskonałości, połączyć kilka obrazów czy stworzyć cyfrową ilustrację opartą na zdjęciach, Photoshop jest właściwym narzędziem. W środowisku zawodowym uznaje się tę aplikację za podstawowe narzędzie do pracy z bitmapami, a umiejętność jej obsługi jest wręcz wymagana w większości studiów graficznych i agencji reklamowych. Z mojego doświadczenia wynika, że nawet podstawowa znajomość Photoshopa otwiera szerokie możliwości dalszego rozwoju w branży graficznej, a znajomość typowych narzędzi jak warstwy, maski czy filtry, mocno ułatwia codzienną pracę.

Pytanie 25

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 26

Który z wymienionych formatów jest najlepszy do publikowania grafik wektorowych w Internecie?

A. JPEG

B. PNG

C. SVG

D. TIFF

SVG, czyli Scalable Vector Graphics, to format zaprojektowany specjalnie do publikacji grafik wektorowych w Internecie. Jest to otwarty standard stworzony przez konsorcjum W3C, co oznacza, że jest szeroko wspierany przez przeglądarki internetowe. W odróżnieniu od formatów rastrowych, SVG bazuje na matematycznych definicjach kształtów, co pozwala na nieskończone skalowanie grafiki bez utraty jakości. To kluczowa zaleta w porównaniu do grafik rastrowych, które przy powiększaniu mogą tracić ostrość. Dzięki swojej strukturze XML, SVG jest również łatwe do edytowania, co pozwala na dynamiczne zmiany bez potrzeby używania specjalistycznego oprogramowania graficznego. SVG umożliwia także osadzanie interaktywnych elementów oraz animacji, co czyni go idealnym wyborem dla nowoczesnych stron internetowych. W praktyce, SVG jest często wykorzystywany do tworzenia ikon, logotypów, map i diagramów. Jego lekkość i możliwość optymalizacji bezpośrednio przekłada się na szybsze ładowanie stron, co jest kluczowym elementem optymalizacji SEO i doświadczenia użytkownika.

Pytanie 27

Ile matryc drukarskich jest koniecznych do zrealizowania wydruku czterostronicowego zaproszenia w technice wielobarwnej (CMYK) z elementami lakieru wybiórczego na stronach pierwszej i czwartej?

A. 4 matryce

B. 8 matryc

C. 6 matryc

D. 5 matryc

Analizując odpowiedzi, można zauważyć, że niektóre z nich zakładają niewłaściwe zrozumienie procesu druku i liczby form wymaganych do wykonania zadania. Przykładowo, oszacowanie 8 form mogłoby wynikać z błędnego założenia, że każdy kolor i dodatkowe efekty, takie jak lakierowanie, wymagają oddzielnych form dla każdej strony. Takie podejście nie bierze pod uwagę, że w przypadku druku z wykorzystaniem technologii offsetowej, możliwe jest zastosowanie jednej formy do zadrukowania różnych stron, o ile nie zachodzi potrzeba indywidualnego nałożenia kolorów lub efektów. Z kolei wskazanie tylko 4 form sugeruje, że lakierowanie wybiórcze nie wymaga osobnej formy, co jest nieprawidłowe - lakierowanie to oddzielny proces, który musi być uwzględniony w liczbie form. W praktyce, każdy z tych błędów prowadzi do nieprecyzyjnego zaplanowania procesu produkcji, co może skutkować problemami w realizacji zamówienia, wydłużeniem czasów produkcji i potencjalnymi dodatkowymi kosztami. Zrozumienie, jak efekty takie jak lakierowanie wybiórcze, wpływają na liczbę wymaganych form, jest kluczowe dla efektywnego zarządzania projektem drukarskim i realizacji produktu o wysokiej jakości.

Pytanie 28

Projekty graficzne, które mają być drukowane metodą offsetową, powinny być opracowywane w przestrzeni kolorystycznej

A. HSV

B. LAB

C. HSB

D. CMYK

Odpowiedź CMYK jest poprawna, ponieważ projekty graficzne przeznaczone do druku offsetowego powinny być przygotowane w przestrzeni barwnej CMYK (Cyan, Magenta, Yellow, Black). Ta przestrzeń barwna odpowiada procesom druku kolorowego, w którym kolory są uzyskiwane przez nakładanie na siebie podstawowych atramentów. Dzięki temu, kiedy projekt jest tworzony w CMYK, projektanci mogą dokładniej przewidzieć, jak kolory będą wyglądać po wydrukowaniu, eliminując ryzyko niezgodności kolorystycznych. W praktyce, aby zapewnić najlepsze rezultaty druku, zaleca się także stosowanie profili kolorów ICC, które pomagają w zarządzaniu kolorami i ich reprodukcji na różnych urządzeniach. Na przykład, wiele drukarni wymaga dostarczenia plików w formacie PDF, gdzie kolory są już skonwertowane do CMYK, aby uniknąć problemów z kolorami RGB, które mogą wyglądać inaczej na ekranie, niż w druku. Przygotowanie projektów w przestrzeni CMYK jest standardową praktyką w branży graficznej i jest kluczowe dla uzyskania wysokiej jakości wydruków.

Pytanie 29

W jakiej przestrzeni barwnej powinny być tworzone materiały graficzne przeznaczone do naświetlania form drukarskich oraz procesu druku offsetowego?

A. CMYK

B. RGB

C. HSB

D. L*a*b*

Odpowiedź CMYK jest prawidłowa, ponieważ jest to przestrzeń barwna, która najlepiej odzwierciedla proces drukowania offsetowego. Model CMYK, czyli Cyan, Magenta, Yellow i Key (Czarny), jest standardem w branży poligraficznej. Używa się go do przygotowywania materiałów graficznych przeznaczonych do druku, ponieważ opiera się na subtraktywnym mieszaniu kolorów, które jest zgodne z rzeczywistym procesem nakładania tuszy na papier. Drukując w systemie CMYK, kolory powstają poprzez odejmowanie od białego światła, co odzwierciedla sposób, w jaki tusze łączą się na papierze. Przykładem zastosowania CMYK może być projektowanie broszur, plakatów czy etykiet, gdzie precyzyjne odwzorowanie kolorów jest kluczowe. W praktyce przygotowanie plików graficznych w tej przestrzeni barwnej pozwala na osiągnięcie optymalnych rezultatów w druku offsetowym, co jest zgodne z normami ISO 12647, dotyczących zarządzania jakością w procesach drukowania.

Pytanie 30

Ile składek potrzebnych jest do złożenia broszury liczącej 32 strony o wymiarach 145 x 206 mm, jeżeli została wydrukowana na arkuszach w formacie SRA3?

A. Wymagana jest 1 składka

B. Wymagana jest 3 składki

C. Wymagana jest 4 składki

D. Wymagana jest 2 składki

Odpowiedź "Z 4 składek" jest prawidłowa, ponieważ broszura o 32 stronach musi być skompletowana na arkuszach papieru w taki sposób, aby każda karta broszury zawierała odpowiednią liczbę stron. Arkusz formatu SRA3 (320 x 450 mm) ma wystarczającą powierzchnię, aby pomieścić więcej niż jedną składkę. W przypadku broszur, standardowa zasada zakłada, że składki są wielokrotności czterech stron, ponieważ każda składka powinna mieć co najmniej dwie strony z przodu i dwie z tyłu. Sześć składek (6 x 4 = 24 strony) nie wystarczyłoby, aby pomieścić 32 strony. Cztery składki (4 x 8 = 32 strony) są zatem odpowiednie, co stanowi typową praktykę w branży poligraficznej, gdzie produkcja broszur odbywa się na arkuszach wielkoformatowych. Wydruk na SRA3 umożliwia optymalne wykorzystanie papieru oraz minimalizację odpadów, co jest zgodne z zasadą efektywności ekonomicznej i środowiskowej druku.

Pytanie 31

W programie Adobe Acrobat funkcja "podgląd wyjściowy" przed naświetlaniem formatek drukarskich umożliwia ocenę poprawności

A. zamiany tekstu na krzywe

B. separacji barwnych do druku

C. wymiarów netto dokumentu

D. rozdzielczości bitmap

Odpowiedź dotycząca separacji barwnych do druku jest poprawna, ponieważ narzędzie 'podgląd wyjściowy' w Adobe Acrobat odgrywa kluczową rolę w ocenie, czy dokument jest prawidłowo przygotowany do druku. Separacja barw polega na rozdzieleniu poszczególnych kolorów w dokumentach, co umożliwia ich poprawne odwzorowanie na papierze. Przygotowanie do druku wiąże się z użyciem modelu kolorów CMYK, gdzie każdy kolor jest reprezentowany przez osobną separację. Narzędzie to pozwala na wizualizację, jak kolory będą wyglądać po naświetleniu, co jest niezbędne do zapewnienia wysokiej jakości druku. W praktyce, sprawdzenie separacji barw pozwala zidentyfikować potencjalne problemy, takie jak nadmiarowe kolory, które mogą prowadzić do zniekształceń lub niezgodności kolorystycznych. Poprawne przygotowanie i weryfikacja separacji barwnych są zgodne z najlepszymi praktykami w branży poligraficznej, które zalecają przeprowadzanie dokładnych kontroli przed oddaniem materiałów do druku.

Pytanie 32

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 33

Żywa pagina to informacja umieszczona

A. na stronach z wolnymi miejscami.

B. w pojedynczym wierszu na górze strony.

C. na spuszczonych kolumnach.

D. na tytułach czterech i dwóch.

Żywa pagina to termin związany z publikowaniem informacji w formie wizualnej, która ma na celu przyciągnięcie uwagi czytelnika. Umieszczanie żywej paginy w jednym wierszu u góry strony jest standardem w wielu wydawnictwach i praktykach graficznych. Takie umiejscowienie sprawia, że informacja jest łatwo zauważalna i dostępna bez konieczności przewijania treści dokumentu. Przykładem zastosowania żywej paginy może być umieszczenie tytułu artykułu na górze strony, co ułatwia jego identyfikację oraz przyciąga potencjalnych czytelników. W kontekście standardów, praktyka ta jest zgodna z zasadami typografii, które podkreślają znaczenie struktury i hierarchii informacji w publikacjach. Odpowiednie formatowanie oraz wyeksponowanie żywej paginy przyczynia się do poprawy czytelności dokumentu oraz zwiększa jego atrakcyjność wizualną. Wydawcy i projektanci powinni zatem zwracać szczególną uwagę na te aspekty, aby efektywnie komunikować treści i przyciągać uwagę odbiorców.

Pytanie 34

Który z formatów graficznych ma charakter zamknięty i umożliwia zapisanie pracy graficznej w aktualnym standardzie druku?

A. TIFF

B. PSD

C. PDF

D. RAW

Format PDF (Portable Document Format) jest powszechnie uznawany za standard w branży drukarskiej, ponieważ gwarantuje, że dokumenty będą wyglądać identycznie na różnych urządzeniach i systemach operacyjnych. PDF jest formatem zamkniętym, co oznacza, że jego struktura jest zdefiniowana przez standardy opracowane przez Adobe, a tym samym zapewnia wysoką jakość odwzorowania kolorów oraz precyzyjnego layoutu. Jest to niezwykle istotne w kontekście przygotowania materiałów do druku, ponieważ użytkownicy mogą mieć pewność, że teksty, obrazy i grafiki będą wydrukowane zgodnie z zamierzeniami. Przykładem zastosowania PDF w praktyce może być przygotowanie broszur, ulotek czy raportów, które są później przesyłane do drukarni. Warto również wspomnieć, że PDF obsługuje różne profile kolorów, co jest kluczowe dla zapewnienia prawidłowego odwzorowania kolorów w druku. W przypadku przekazywania plików do druku, PDF jest często preferowanym wyborem, ponieważ pozwala na osadzenie wszystkich niezbędnych elementów, takich jak czcionki i obrazy, w jednym pliku, eliminując ryzyko utraty jakości podczas drukowania.

Pytanie 35

Etap przygotowawczy do drukowania, który polega na konwersji obrazu ciągłotonalnego w obraz rastrowy, jest znany pod akronimem

A. DTP

B. CMS

C. CTP

D. PJP

Niepoprawne odpowiedzi wskazują na mylenie różnych pojęć związanych z procesem przygotowania materiałów do druku. CTP, czyli Computer to Plate, odnosi się do procesu, w którym obrazy są bezpośrednio przenoszone na płyty drukarskie, a więc jest to krok, który następuje po etapie PJP. Odpowiedzi CMS (Color Management System) dotyczą zarządzania kolorami w procesie druku, co jest istotne, lecz nie opisuje samej konwersji obrazu ciągłotonalnego na rastrowy. DTP, czyli Desktop Publishing, jest terminem szerszym, obejmującym różne aspekty przygotowania publikacji do druku, ale także nie odnosi się bezpośrednio do procesu rasteryzacji. Te koncepcje, mimo że są związane z przygotowaniem do druku, nie dotyczą bezpośrednio procesu przygotowania plików w kontekście zamiany obrazów ciągłotonalnych na rastrowe. Wiele osób może mylić te etapy, co prowadzi do nieporozumień dotyczących workflow w drukarniach. Kluczowe jest zrozumienie, że każdy z tych terminów ma swoje specyficzne zastosowanie i rolę, a nieprawidłowe postrzeganie ich jako synonimów może skutkować błędami w przygotowaniu materiałów do druku.

Pytanie 36

Na drugiej stronie dwójki tytułowej w publikacji zwartej obecna jest

A. karta przytytułowa

B. strona redakcyjna

C. spis treści

D. karta tytułowa

W odpowiedziach wskazujących na spis treści, kartę tytułową i kartę przytytułową, pojawiają się typowe nieporozumienia związane z strukturą publikacji. Spis treści, umieszczony zazwyczaj na początku książki, stanowi zestawienie rozdziałów i sekcji, co jest przydatne, ale nie ma związku z tytułową dwójką. Karta tytułowa, będąca pierwszą stroną książki, zawiera tytuł, autorów oraz wydawnictwo, ale nie znajduje się na drugiej stronie dwójki tytułowej. Karta przytytułowa, z kolei, jest stosunkowo rzadkim elementem, który w praktyce jest używany do dodatkowego przedstawienia tytułu, często w formie alternatywnej lub w kontekście wydania specjalnego. Koncepcje te są mylone z funkcją strony redakcyjnej, co prowadzi do błędnego zrozumienia struktury książki. W literaturze fachowej zachowanie właściwej kolejności oraz zrozumienie poszczególnych elementów jest kluczowe dla prawidłowego odnalezienia informacji i ich weryfikacji. Dlatego znajomość standardów edytorskich oraz struktury publikacji jest niezbędna dla każdego, kto pracuje w branży wydawniczej lub akademickiej, aby uniknąć nieporozumień i błędów w zarządzaniu informacją.

Pytanie 37

Które z poniżej wymienionych urządzeń stanowią cyfrowe wyjścia używane w poligrafii?

A. Drukarki, plotery wielkoformatowe, naświetlarki CtF

B. Analogowe kamery, drukarki laserowe, proofery cyfrowe

C. Cyfrowe kamery, naświetlarki CtP, kopioramy

D. Skanery, naświetlarki CtF, kopiarki stykowe

Drukarki, plotery i naświetlarki CtF są naprawdę super ważnymi urządzeniami w poligrafii cyfrowej. Dzięki nim możemy przenieść nasze cyfrowe projekty na fizyczne nośniki. Drukarki atramentowe i laserowe są najczęściej używane, zwłaszcza przy produkcji materiałów reklamowych, gazet czy książek. Plotery wielkoformatowe natomiast świetnie się sprawdzają przy tworzeniu banerów, plakatów czy innych dużych rzeczy, bo dają naprawdę wysoką jakość druku. Naświetlarki CtF to już inna bajka – naświetlają filmy drukarskie i są ważnym krokiem w produkcji offsetowej. Wybór odpowiedniego sprzętu powinien być dostosowany do tego, co chcemy osiągnąć w naszym projekcie, no i oczywiście do jakości, jaką chcemy uzyskać. Standardy jak ISO 12647 mówią nam, czego możemy się spodziewać po jakości druku, więc te urządzenia to podstawa w każdym profesjonalnym miejscu zajmującym się poligrafią.

Pytanie 38

Do czego służy program Adobe InDesign?

A. Do renderowania 3D

B. Do projektowania i składu publikacji

C. Do tworzenia animacji

D. Do edycji zdjęć

Adobe InDesign to profesjonalne oprogramowanie do projektowania i składu publikacji, które jest powszechnie używane w branży wydawniczej i projektowej. Program ten umożliwia tworzenie różnorodnych materiałów drukowanych i cyfrowych, takich jak książki, magazyny, broszury, plakaty czy interaktywne dokumenty PDF. Kluczową funkcją InDesign jest precyzyjna kontrola nad układem tekstu i grafiki, co jest niezbędne w procesie przygotowywania publikacji, gdzie liczy się każdy detal. Użytkownicy mogą dokładnie dostosować marginesy, odstępy, kolumny i style, co pozwala na zachowanie spójności i estetyki projektu. InDesign wspiera również zaawansowane funkcje typograficzne, takie jak ligatury, kerning czy kontrola nad akapitami, co czyni go narzędziem nieocenionym dla profesjonalistów dbających o jakość publikacji. Z mojego doświadczenia wynika, że InDesign jest niezastąpiony w pracy nad większymi projektami, gdzie nie tylko estetyka, ale i efektywność pracy mają kluczowe znaczenie. Dzięki możliwości integracji z innymi programami Adobe, takimi jak Photoshop czy Illustrator, użytkownik może płynnie przechodzić między różnymi etapami tworzenia projektu, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 39

Który z typów plików graficznych nie wspiera przezroczystości tła?

A. TIFF

B. GIF

C. JPEG

D. PNG

Format JPEG, czyli Joint Photographic Experts Group, to taki popularny sposób na przechowywanie obrazków rastrowych. Głównie wyróżnia się tym, że nie ma opcji przezroczystości tła. JPEG świetnie nadaje się do kompresji zdjęć, które mają dużo kolorów i detali, więc idealnie sprawdza się w fotografii i wszędzie tam, gdzie przezroczystość nie jest potrzebna. Można go spotkać na stronach internetowych, w mediach społecznościowych czy w druku. Jego zalety to spora jakość zdjęć przy małej wielkości pliku, co czyni go faworytem wśród projektantów i fotografów. W branży często poleca się JPEG, gdy nie musimy martwić się o przezroczystość, a bardziej zależy nam na optymalizacji obrazu.

Pytanie 40

Jaką ilość drutu introligatorskiego należy wykorzystać do wykonania oprawy dla 10 000 magazynów (po 3 zszywki), jeśli długość jednej zszywki to 20 mm?

A. 600 m

B. 900 m

C. 300 m

D. 100 m

Aby obliczyć ilość drutu introligatorskiego potrzebnego do wykonania oprawy zeszytowej dla 10 000 czasopism z użyciem 3 zszywek o długości 20 mm, należy zastosować prostą kalkulację. Pierwszym krokiem jest obliczenie całkowitej długości zszywek potrzebnych do zeszytów. W tym przypadku, dla jednego czasopisma, ilość drutu potrzebnego wynosi 3 zszywki x 20 mm = 60 mm. Następnie, aby obliczyć długość dla wszystkich 10 000 czasopism, mnożymy 60 mm przez 10 000, co daje 600 000 mm. Przeliczając to na metry, otrzymujemy 600 m. W praktyce, takie obliczenia są niezwykle istotne dla producentów czasopism i wydawnictw, ponieważ wpływają na całkowity koszt materiałów oraz planowanie produkcji. Przestrzeganie dobrych praktyk w zakresie optymalizacji zużycia materiałów jest kluczowe dla osiągnięcia efektywności w procesach produkcyjnych oraz zrównoważonego rozwoju.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej