Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
Kwalifikacja: PGF.05 - Drukowanie cyfrowe i obróbka druków
Data rozpoczęcia: 15 maja 2025 13:44
Data zakończenia: 15 maja 2025 13:46

Egzamin niezdany

Wynik: 13/40 punktów (32,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Aby uzyskać nadruk w kolorze zielonym w cyfrowych maszynach drukarskich laserowych, konieczne jest zastosowanie tonerów

A. zielononiebieskiego (C) i żółtego (Y)

B. czarnego (K) i purpurowego (M)

C. purpurowego (M) i zielononiebieskiego (C)

D. zielononiebieskiego (C) i czarnego (K)

Odpowiedzi, które wskazują na użycie tonerów czarnego (K) oraz purpurowego (M) w kontekście uzyskania koloru zielonego, są mylące. Kolor czarny jest wykorzystywany głównie do uzyskiwania głębi i kontrastu w druku, ale nie wchodzi w skład tworzenia koloru zielonego w systemie CMYK. Purpurowy toner (M) również nie współdziała z zielononiebieskim w sposób, który mógłby skutkować uzyskaniem koloru zielonego. Aby stworzyć kolor zielony, niezbędne jest połączenie odpowiednich tonerów, co wyjaśnia, dlaczego te odpowiedzi są nieprawidłowe. Typowym błędem myślowym jest założenie, że każdy kolor można uzyskać przez dodawanie lub mieszanie tonerów bez zrozumienia zasad działania modelu kolorów. W rzeczywistości, aby uzyskać konkretne kolory, należy zastosować odpowiednie kombinacje kolorów podstawowych, co jest podstawą w teorii kolorów i druku. W branży poligraficznej ważne jest, aby zrozumieć, jak różne kolory wpływają na końcowy efekt wizualny, co ma kluczowe znaczenie w procesie projektowania i produkcji materiałów graficznych.

Pytanie 2

Jakie techniki są wykorzystywane do finalizacji kart wizytowych?

A. Złocenie, kompletowanie

B. Bindowanie, foliowanie

C. Krojenie, szycie

D. Krojenie, laminowanie

Wybór odpowiednich operacji wykończeniowych dla kart wizytowych jest kluczowy dla ich funkcjonalności oraz estetyki. Odpowiedzi, które nie uwzględniają krojenia i laminowania, wskazują na brak zrozumienia najważniejszych procesów produkcyjnych. Szycie, jako metoda łączenia materiałów, jest rzadko stosowane w kontekście kart wizytowych, które najczęściej wymagają prostego wykończenia, a nie skomplikowanej obróbki. Bindowanie, które z kolei odnosi się do łączenia większej liczby stron w jedną publikację, a nie do pojedynczych kart, również nie ma zastosowania w tym przypadku. Foliowanie jest bliskie laminowaniu, jednak różni się od niego technologią i typem używanych materiałów. Złocenie, choć to efektowna technika dekoracyjna, zazwyczaj jest stosowane w kontekście bardziej luksusowych materiałów, a nie standardnych wizytówek. Warto zwrócić uwagę, że wybór niewłaściwych technik wykończeniowych może prowadzić do obniżenia jakości wizytówki, co z kolei wpłynie na postrzeganie marki przez klientów. Należy mieć na uwadze, że estetyka i trwałość kart wizytowych są kluczowe w budowaniu pozytywnego wrażenia, dlatego ważne jest stosowanie uznanych metod, takich jak laminowanie i precyzyjne krojenie.

Pytanie 3

W jakiej postaci należy przekazać klientowi wydruki przeznaczone do ekspozycji w systemie roll-up?

A. Zrolowanej

B. Zbigowanej

C. Kaszerowanej

D. Złożonej

Wydruki przeznaczone do prezentacji w systemie roll-up powinny być dostarczane w formie zrolowanej. Taki sposób pakowania jest zgodny z najlepszymi praktykami w branży reklamowej i wystawienniczej, ponieważ zrolowane materiały są mniej narażone na uszkodzenia mechaniczne podczas transportu. Wydruki te, wykonane na odpowiednim podłożu, powinny posiadać odpowiednią gramaturę i jakość druku, aby zapewnić ich estetyczny wygląd po rozwinięciu. Zrolowanie pozwala również na łatwe i wygodne przenoszenie, co jest kluczowe podczas transportu na różne wydarzenia czy targi. Dodatkowo, stosując tę metodę, minimalizujemy ryzyko powstawania zagnieceń czy fałd, które mogłyby negatywnie wpłynąć na prezentację materiału. Warto pamiętać, że roll-upy są przeznaczone do wielokrotnego użytku, dlatego ich odpowiedni transport i przechowywanie są niezbędne, aby maksymalizować ich żywotność i efektywność wizualną.

Pytanie 4

Jakie urządzenia są konieczne do wykonania naklejki w formie liścia o średnicy około 250 cm?

A. Drukarka cyfrowa i krajarka jednonożowa

B. Ploter wielkoformatowy i ploter tnący

C. Naświetlarka CtP i złamywarka kasetowa

D. Drukarka elkograficzna i ploter rysujący

Wybór innych urządzeń, takich jak drukarka elkograficzna i ploter rysujący, nie jest odpowiedni dla produkcji dużych naklejek. Drukarki elkograficzne są przeznaczone głównie do druku na papierze, co ogranicza ich zastosowanie w kontekście tworzenia trwałych naklejek, które muszą być odporne na warunki atmosferyczne oraz uszkodzenia mechaniczne. Ploter rysujący, z kolei, stosowany jest głównie do prac graficznych, ale nie zapewnia odpowiedniej precyzji i efektywności w produkcji naklejek na dużą skalę. W przypadku drukarki cyfrowej i krajarki jednonożowej, chociaż mogą one być użyteczne, to jednak krajarka jednonożowa ogranicza możliwości wycinania skomplikowanych kształtów, co jest kluczowe dla uzyskania precyzyjnego konturu liścia. Naświetlarka CtP i złamywarka kasetowa to urządzenia, które są stosowane w procesach druku offsetowego, a nie w produkcji naklejek, co czyni je nieodpowiednimi narzędziami dla tego rodzaju pracy. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich nieprawidłowych wniosków to brak zrozumienia specyfiki używanych technologii oraz ich zastosowań w kontekście różnych materiałów i form graficznych, co jest kluczowe w branży reklamowej.

Pytanie 5

Jaki format papieru jest najlepszy do druku folderu o wymiarach netto 297 x 420 mm?

A. SRA2

B. SRA3

C. B5

D. A3

Wybór formatu A3, który ma wymiary 297 x 420 mm, może wydawać się logiczny, jednak pomija kluczowy aspekt związany z przestrzenią na spady. Drukując folder na formacie A3, nie mamy wystarczającej przestrzeni na dodanie standardowych spadów, co prowadzi do ryzyka pojawienia się białych krawędzi po obcięciu. Z kolei format B5, mający wymiary 176 x 250 mm, jest zdecydowanie zbyt mały, aby pomieścić folder o podanych wymiarach, co skutkuje koniecznością skalowania projektu lub jego deformacji, co jest nieodpowiednie w kontekście profesjonalnego druku. Podobnie, SRA2, wymiary 450 x 640 mm, choć większy od wymaganych, nie jest optymalny z racji swojej nadmiernej powierzchni, co może prowadzić do nieefektywnego wykorzystania materiałów oraz wyższych kosztów produkcji. W branży druku kluczowe jest dobranie formatu, który nie tylko odpowiada wymiarom projektu, ale również uwzględnia wymagania dotyczące spadów i marginesów, co jest istotne dla zachowania estetyki i funkcjonalności końcowego produktu. Niezrozumienie tych zasad może prowadzić do poważnych błędów w procesie projektowania i druku, które mogą wpłynąć na jakość finalnego materiału.

Pytanie 6

Jaką technikę obróbki powierzchni wydruków należy zastosować, aby uzyskać produkt z tektury falistej pokrytej warstwą papieru zadrukowanego techniką offsetową?

A. Kalandrowanie.

B. Kaszerowanie.

C. Laminowanie.

D. Pokrywanie.

Wybór innych operacji technologicznych, takich jak powlekanie, laminowanie czy kalandrowanie, wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące ich specyfiki i zastosowania w kontekście produkcji z tektury falistej z nałożoną warstwą papieru offsetowego. Powlekanie zazwyczaj polega na nanoszeniu cienkiej warstwy materiału na powierzchnię, co ma na celu zwiększenie jej odporności na czynniki zewnętrzne, jednak nie zapewnia takiego poziomu estetyki i jakości druku, jak kaszerowanie. Laminowanie, z kolei, to proces pokrywania powierzchni folią, co zwiększa jej wytrzymałość i odporność na działanie wody, ale nie jest to technika dedykowana do łączenia dwóch różnych materiałów, jak w przypadku zadrukowanego papieru i tektury falistej. Kalandrowanie jest procesem, który polega na przetwarzaniu materiałów poprzez ich przeprowadzanie przez zestaw walców, co ma na celu nadanie im odpowiedniej grubości i gładkości, ale nie jest procesem, który prowadzi do uzyskania pożądanej struktury kompozytowej, jaką daje kaszerowanie. Wybierając nieodpowiednią technikę, można nie tylko obniżyć jakość finalnego produktu, ale także zwiększyć koszty produkcji oraz wpłynąć na czas realizacji zamówień. Zrozumienie różnic między tymi procesami jest kluczowe dla osiągnięcia wysokiej jakości w branży opakowań.

Pytanie 7

Jakie materiały wymagają dokonania personalizacji?

A. Pendrive.

B. Ulotki reklamowe.

C. Długopisy.

D. Bilety lotnicze.

Bilety lotnicze wymagają personalizacji w celu dostosowania ich do konkretnego pasażera. Każdy bilet musi zawierać dane osobowe, takie jak imię, nazwisko, numer dokumentu tożsamości oraz szczegóły dotyczące trasy lotu, co jest niezbędne do identyfikacji pasażera przez linie lotnicze oraz na lotnisku. Personalizacja biletów jest również kluczowa z perspektywy bezpieczeństwa, aby zapobiegać oszustwom związanym z podróżowaniem na cudze nazwisko. Dodatkowo, bilety lotnicze często zawierają informacje dotyczące konkretnego miejsca w samolocie, co również jest elementem personalizacji. W praktyce, proces ten jest regulowany przez standardy branżowe, takie jak IATA, które określają zasady wydawania biletów i zarządzania danymi pasażerów. Warto dodać, że w dzisiejszych czasach wiele linii lotniczych korzysta z systemów komputerowych do automatyzacji personalizacji biletów, co zwiększa efektywność i redukuje ryzyko błędów.

Pytanie 8

Którego z wymienionych materiałów używa się z acetonem do uzyskania gładkiej powierzchni po druku?

A. Nylon

B. PLA

C. PETG

D. ABS

Wybór innych materiałów, jak PLA czy PETG, nie ma nic wspólnego z acetonem i ich wygładzaniem. PLA jest na bazie skrobi, więc nie reaguje z acetonem. Kiedy użyjesz acetonu na PLA, możesz zepsuć model, bo to nie działa na ten plastik. PETG też nie reaguje z acetonem i w zasadzie nie zmienisz nic w jego powierzchni. Nylon to znowu inna historia, bo jest super mocny, ale też nie za bardzo reaguje z acetonem. Jak spróbujesz go wygładzić acetonem, to możesz uszkodzić strukturę i wtedy model będzie słabszy. Często myślimy, że wszystkie materiały można tak przerabiać, ale każdy z nich ma swoje zasady. Dlatego dobrze jest wiedzieć, jak działają materiały, zanim zaczniemy je obrabiać, żeby nie zepsuć wydruków.

Pytanie 9

Do druku na sprzęcie cyfrowym nie powinno się używać papieru o gramaturze

A. powyżej 350 g/m2

B. 160–200 g/m2

C. 110–150 g/m2

D. poniżej 100 g/m2

Drukowanie na maszynie cyfrowej wiąże się z określonymi wymaganiami dotyczącymi rodzaju papieru, na którym realizowane są projekty. Papier o gramaturze powyżej 350 g/m2 jest zazwyczaj zbyt gruby dla większości maszyn cyfrowych, które nie są przystosowane do pracy z materiałami o dużej gęstości. W przypadku maszyn cyfrowych, takich jak drukarki laserowe czy atramentowe, zaleca się stosowanie papieru o gramaturze od 90 g/m2 do 350 g/m2, co zapewnia optymalną jakość druku oraz minimalizuje ryzyko zacięć. Przykładem praktycznego zastosowania mogą być ulotki, które zazwyczaj drukuje się na papierze o gramaturze 150-300 g/m2, co gwarantuje ich odpowiednią sztywność i estetyczny wygląd. Warto także zwrócić uwagę na specyfikacje producentów maszyn drukarskich, które często wskazują maksymalne gramatury papieru, co stanowi standard w branży i powinno być przestrzegane dla zachowania jakości oraz niezawodności procesu drukowania.

Pytanie 10

Który z podanych materiałów nie jest wykorzystywany do produkcji reklamy na siatce Mesh?

A. Oczka aluminiowe

B. Atrament solwentowy

C. Linki poliestrowe

D. Suchy toner

Suchy toner nie jest stosowany w produkcji reklamy na siatce Mesh, ponieważ ta technika druku opiera się głównie na technologii druku atramentowego. Atrament solwentowy, który jest powszechnie używany do druku na siatkach, zapewnia doskonałą przyczepność do materiałów o otwartej strukturze, jakimi są siatki Mesh. Siatki te są szczególnie popularne w reklamie zewnętrznej, ponieważ umożliwiają swobodny przepływ powietrza, co minimalizuje ryzyko uszkodzenia materiału w wyniku silnych wiatrów. W praktyce, stosowanie atramentu solwentowego zapewnia również wysoką odporność na warunki atmosferyczne i długotrwałość kolorów. Oczka aluminiowe oraz linki poliestrowe z kolei to niezbędne akcesoria do montażu siatki, które zapewniają stabilność i trwałość całej konstrukcji reklamowej. W kontekście standardów branżowych, ważne jest, aby przy produkcji materiałów reklamowych na siatkach Mesh stosować techniki i materiały, które zapewnią nie tylko estetykę, ale i funkcjonalność, a tym samym efektywność reklamy.

Pytanie 11

Jaką metodę należy wykorzystać do połączenia wkładu z okładką w prostym uszkodzeniu?

A. Szycie drutem

B. Łączenie klejem

C. Szycie nićmi

D. Łączenie spiralą

Szycie drutem, szycie nićmi oraz łączenie spiralą to techniki, które, mimo że mają swoje zastosowanie w różnych formach oprawy, nie są optymalne dla prostej oprawy książkowej. Szycie drutem stosuje się zazwyczaj w przypadkach, gdzie wymagana jest większa wytrzymałość, na przykład w produkcji teczek czy albumów fotograficznych. Tego rodzaju oprawa może być mniej estetyczna w kontekście typowej książki, a także może ograniczać swobodę otwierania stron, co nie jest pożądane w przypadku literatury. Szycie nićmi, choć wciąż popularne, wiąże się z większym nakładem pracy oraz czasem produkcji, co czyni tę metodę kosztowną w przypadku masowej produkcji książek. Co więcej, szycie nićmi wiąże się z koniecznością stosowania grubszych okładek, co może wpływać na ogólny wygląd publikacji. Łączenie spiralą, z kolei, jest techniką idealną dla notatników, zeszytów czy dokumentów roboczych, ale nie znajduje zastosowania w standardowej oprawie książkowej z okładkami, które mają być estetyczne i funkcjonalne. Każda z tych metod niesie ze sobą ograniczenia, które w kontekście oprawy prostej są niekorzystne. Dlatego ważne jest, aby wybierać metodę łączenia, która nie tylko odpowiada na potrzeby funkcjonalne, ale również estetyczne, co decyduje o ogólnej jakości produktu.

Pytanie 12

Termin stosowany do określenia obróbki końcowej wydruków 3D to

A. 3D-press

B. Postprocessing

C. Prepress

D. 3D-treatment

Odpowiedź 'Postprocessing' jest poprawna, ponieważ odnosi się do procesów obróbczych, które są wykonywane po zakończeniu druku 3D w celu poprawy jakości i funkcjonalności wydruku. Proces ten może obejmować różne techniki, takie jak szlifowanie, malowanie, lakierowanie, a także usuwanie podpór czy wygładzanie powierzchni. Postprocessing jest kluczowym etapem w produkcji wydruków 3D, szczególnie w zastosowaniach przemysłowych i artystycznych, gdzie estetyka oraz precyzja są niezwykle istotne. Na przykład, w przypadku wydruków przeznaczonych do użytku w medycynie, jak protezy czy implanty, postprocessing może obejmować sterylizację oraz precyzyjne wykończenie, aby spełnić rygorystyczne normy jakościowe. Zastosowanie odpowiednich metod postprocessingu pozwala na zwiększenie wytrzymałości oraz poprawę właściwości mechanicznych materiałów, co jest niezbędne w wielu zastosowaniach inżynieryjnych. W standardach branżowych, takich jak ISO 527 dla badań właściwości mechanicznych, uwzględnia się również wpływ obróbki wykończeniowej na końcowe parametry produktów.

Pytanie 13

Przed przystąpieniem do druku oraz wszelkich działań przygotowawczych stół roboczy drukarki 3D powinien zostać oczyszczony

A. bieżącą wodą

B. suchą ściereczką

C. wodą utlenioną

D. alkoholem izopropylowym

Czyszczenie stołu roboczego drukarki 3D za pomocą wody utlenionej, suchej ściereczki lub bieżącej wody nie jest zalecane z różnych powodów. Woda utleniona, mimo że posiada właściwości dezynfekujące, nie jest skutecznym środkiem do usuwania tłuszczy i resztek materiałów drukarskich, które mogą wpływać na przyleganie filamentu. Jej zastosowanie może prowadzić do niedostatecznego czyszczenia stołu, a w konsekwencji do problemów z wydrukami. Użycie suchej ściereczki również nie jest optymalne, ponieważ może jedynie rozprowadzać zanieczyszczenia zamiast je usunąć, co powoduje, że powierzchnia pozostaje brudna. Ponadto, w przypadku bieżącej wody, istnieje ryzyko pozostawienia na powierzchni wilgoci, która mogłaby negatywnie wpłynąć na proces drukowania. Nawet jeśli stół zostanie umyty, jego powierzchnia może nie być wystarczająco przygotowana do druku, co prowadzi do problemów takich jak odklejanie się warstw. Kluczową zasadą w przygotowywaniu stołu roboczego jest zapewnienie mu czystości i suchych warunków, co można osiągnąć jedynie przy użyciu alkoholu izopropylowego, który nie tylko skutecznie odtłuszcza, ale i szybko odparowuje. Dlatego ważne jest, aby znać odpowiednie metody czyszczenia, aby uniknąć problemów w trakcie wydruku.

Pytanie 14

Ploter solwentowy wykorzystuje 20 ml tuszy CMYK na 1 m² wydruku. Jaką powierzchnię można pokryć drukiem przy użyciu czterech pojemników o objętości 960 ml?

A. 192 m2

B. 96 m2

C. 240 m2

D. 480 m2

Wybierając złe odpowiedzi, można się pogubić w zasadach liczenia, jaką powierzchnię można zadrukować, mając dany atrament. Na przykład, jeśli ktoś wybiera opcje z większymi wartościami niż 192 m², to może to oznaczać, że nie przeliczył dobrze atramentu na m². Często ludzie zakładają, że mając więcej atramentu, będą mogli pokryć większą powierzchnię, nie myśląc o tym, ile naprawdę potrzeba. Atrament, w zależności od jego jakości i rodzaju druku, ma stałe zużycie na danym m², więc każdy metr kwadratowy wymaga określonej ilości materiału. Dlatego ważne jest, by dobrze zrozumieć, jakie są wymagania dotyczące zużycia atramentu, zwłaszcza w planowaniu produkcji. Często popełnia się też błąd, myśląc, że atrament można wykorzystać bardziej efektywnie, co może prowadzić do zawyżania szacunków. W przemyśle poligraficznym każde zlecenie warto analizować pod kątem zużycia atramentu i tego, czy jest to ekonomicznie opłacalne, żeby nie wpaść w pułapki i nie stracić materiałów.

Pytanie 15

Jaką rozdzielczość bitmapy o wymiarach 105 x 148 mm powinno się użyć do druku cyfrowego w formacie A4?

A. 150 dpi

B. 600 dpi

C. 450 dpi

D. 300 dpi

Wybór rozdzielczości 450 dpi, 300 dpi lub 150 dpi może wynikać z niepełnego zrozumienia, jak rozdzielczość wpływa na jakość druku. Rozdzielczości 300 dpi i 150 dpi są powszechnie stosowane, ale nie zawsze są wystarczające do zadowalającego odwzorowania szczegółów w mniejszych formatach. 300 dpi jest standardem w druku offsetowym i wielu zastosowaniach, jednak w przypadku druku cyfrowego, gdzie detale mogą wymagać wyższej rozdzielczości, 600 dpi jest bardziej odpowiednie. 150 dpi to najniższa zalecana rozdzielczość dla druku, co może skutkować wyraźnym spadkiem jakości, szczególnie w projektach, gdzie detale są kluczowe. Typowym błędem jest założenie, że niższa rozdzielczość wystarczy, co może prowadzić do rozmycia lub pikselizacji obrazu. Zrozumienie, że wyższa rozdzielczość skutkuje lepszą jakością, jest fundamentalne w branży graficznej. Warto również pamiętać, że w zależności od zastosowanego materiału i technologii druku, różne rozdzielczości mogą być bardziej odpowiednie, jednak dla zadania wymagającego wysokiej jakości zaleca się stosowanie 600 dpi, aby uniknąć niepożądanych efektów wizualnych.

Pytanie 16

Jak można zabezpieczyć kartonowe identyfikatory drukowane cyfrowo w formie elektronicznych kluczy przed mechanicznymi uszkodzeniami oraz działaniem wilgoci?

A. Kaszerując z obu stron

B. Lakierując selektywnie

C. Dwustronnie laminując

D. Zaklejając zewnętrznie

Lakierowanie wybiórcze to metoda, która może być stosowana do ochrony powierzchni, jednak w kontekście zabezpieczania identyfikatorów kartonowych przed uszkodzeniami mechanicznymi i wilgocią, jej skuteczność jest ograniczona. Wybiórcze lakierowanie polega na nałożeniu lakieru tylko na wybrane obszary, co może prowadzić do nierównomiernej ochrony. Takie podejście nie zapewnia pełnej ochrony całej powierzchni identyfikatora, co czyni je bardziej podatnym na uszkodzenia. Kaszerowanie dwustronne, choć zwiększa sztywność i trwałość, nie stanowi wystarczającego zabezpieczenia przed działaniem wilgoci, ponieważ w przypadku uszkodzenia zewnętrznej warstwy, materiał wewnętrzny może być narażony na wodę, co prowadzi do jego degradacji. Zaklejanie powierzchniowe, podobnie jak lakierowanie, nie gwarantuje kompleksowej ochrony, ponieważ ta metoda może być mało odporna na długotrwałe działanie czynników atmosferycznych. Często pojawia się błąd myślowy polegający na założeniu, że jedynie zewnętrzna warstwa materiału wymaga uwagi, podczas gdy całość musi być zabezpieczona w sposób systemowy. Właściwe podejście do ochrony identyfikatorów wymaga kompleksowego uwzględnienia ich zastosowania oraz środowiska, w jakim będą używane.

Pytanie 17

Funkcją druku cyfrowego nie jest

A. personalizacja wydruków.

B. cyfrowy zapis pracy.

C. krótki czas wykonania.

D. niski koszt form drukowych.

Wszystkie wymienione cechy druku cyfrowego są jego charakterystycznymi zaletami. Krótki czas realizacji to jedna z kluczowych zalet druku cyfrowego. Dzięki bezpośredniemu przetwarzaniu plików, nie ma potrzeby długiego procesu przygotowawczego, co umożliwia szybkie dostarczenie gotowych produktów. W praktyce oznacza to, że klienci mogą otrzymać zamówione materiały w znacznie krótszym czasie niż w druku offsetowym, co jest szczególnie istotne w branżach wymagających szybkiej reakcji na zmieniające się potrzeby rynku. Personalizacja wydruków to kolejny atut druku cyfrowego. Możliwość łatwego wprowadzania zmian w projektach sprawia, że idealnie nadaje się do produkcji materiałów reklamowych, które mogą być dostosowane do indywidualnych potrzeb klientów. Stosując druk cyfrowy, firmy mogą tworzyć unikalne propozycje dla każdego klienta, co zwiększa efektywność kampanii marketingowych. Natomiast cyfrowy zapis pracy odnosi się do możliwości tworzenia plików cyfrowych, które są łatwe do przechowywania, udostępniania oraz edytowania, co znacznie ułatwia zarządzanie projektami. W związku z tym, nieosiągalne w druku cyfrowym są jedynie niskie koszty form drukowych, gdyż ta technika nie opiera się na ich tworzeniu, a ich koszt w kontekście druku cyfrowego nie ma zastosowania, co często prowadzi do nieporozumień w postrzeganiu tej metody druku.

Pytanie 18

Zlecenie do druku z informacją "kolorystyka 4 + 1" sugeruje, że arkusze będą drukowane

A. czterema kolorami z jednej strony, jednym kolorem z drugiej strony

B. jednostronnie czterema kolorami

C. trzema kolorami z jednej strony, dwoma kolorami z drugiej strony

D. jednostronnie pięcioma kolorami

Wybór jednostronnie pięcioma kolorami jako odpowiedzi może wynikać z mylnego zrozumienia zasad druku kolorowego. Pojęcie 'kolorystyka 4 + 1' nie odnosi się do pięciu kolorów na jednej stronie, lecz wskazuje na podział kolorów pomiędzy dwoma stronami arkusza. Inną nieprawidłową koncepcją jest jednostronne czterema kolorami, co nie uwzględnia drugiej strony arkusza, która również musi być zadrukowana, nawet jeżeli nie jest to kolorowy zadruk. Ponadto podejście do stosowania trzech kolorów z jednej strony i dwóch kolorów z drugiej strony ignoruje istotę wyrażenia '4 + 1', które ma wyraźnie określoną strukturę. Typowym błędem myślowym w takich przypadkach jest nieznajomość standardów druku oraz mylenie parametrów związanych z jednostronnym i dwustronnym zadrukiem. Warto też zaznaczyć, że w branży druku panują określone normy, które precyzują, jak powinny być przygotowane projekty, aby efektywniej wykorzystać kolory i odpowiednio zorganizować zadruk. Dlatego kluczowe jest zrozumienie i stosowanie terminologii oraz koncepcji związanych z drukiem, aby uniknąć nieporozumień i błędnych interpretacji.

Pytanie 19

Jaką rozdzielczość powinna mieć bitmapa o wymiarach 80 x 70 mm przeznaczona do drukowania cyfrowego w formacie nieprzekraczającym SRA3?

A. 72 dpi

B. 900 dpi

C. 96 dpi

D. 300 dpi

Rozdzielczość 300 dpi (punktów na cal) jest standardem w branży druku, szczególnie w przypadku materiałów, które mają być drukowane na papierze w formacie SRA3. Umożliwia to uzyskanie wysokiej jakości wydruków, co jest szczególnie istotne w przypadku grafiki, zdjęć oraz wszelkich materiałów promocyjnych. W przypadku bitmapy o wymiarach 80 x 70 mm, przy rozdzielczości 300 dpi, obraz ma 944 x 827 pikseli. Taka rozdzielczość zapewnia odpowiednią ilość szczegółów, co przekłada się na ostrość i jakość druku. W praktyce, korzystając z tej rozdzielczości, możemy być pewni, że wydruk będzie wyglądał profesjonalnie, a detale, takie jak tekst czy elementy graficzne, będą czytelne. Warto również pamiętać, że niższe rozdzielczości, takie jak 72 dpi czy 96 dpi, są odpowiednie jedynie do zastosowań internetowych, gdzie jakość nie jest tak kluczowa. Dlatego, w kontekście druku, stawianie na 300 dpi jest najlepszym wyborem, który odpowiada na wymagania branżowe i oczekiwania klientów.

Pytanie 20

Z jakiego powodu wymianę tonerów w urządzeniu laserowym należy przeprowadzać tylko po odłączeniu go od zasilania?

A. Z powodu ryzyka porażenia prądem

B. Ponieważ zabezpieczenia pojemników na papier uniemożliwiają ich wyjęcie w innym przypadku

C. Ze względu na normy ochrony środowiska oraz oszczędność energii

D. Gdyż tylko wtedy wygasają sygnały świetlne urządzenia

Wymiana tonerów w maszynie laserowej powinna być przeprowadzana po odłączeniu urządzenia od zasilania, aby uniknąć ryzyka porażenia prądem. Maszyny laserowe często wykorzystują wysokie napięcia do generowania obrazu na bębnie światłoczułym, co oznacza, że nawet po wyłączeniu urządzenia, pozostałe napięcia mogą być niebezpieczne. Zgodnie z zaleceniami producentów oraz standardami BHP, przed przystąpieniem do jakichkolwiek prac konserwacyjnych, w tym wymiany tonera, zawsze należy odłączyć urządzenie od źródła zasilania. Przykładem może być sytuacja, w której użytkownik chce wymienić toner w biurze – upewnienie się, że maszyna jest odłączona, jest kluczowe dla bezpieczeństwa. Dodatkowo, dobrze jest również odczekać chwilę po wyłączeniu, aby upewnić się, że wszelkie elementy, które mogły być pod napięciem, zdążyły się rozładować. Znajomość procedur bezpieczeństwa pozwala nie tylko na ochronę zdrowia, ale również na wydłużenie żywotności samego urządzenia.

Pytanie 21

Który z parametrów wpływa na jakość cyfrowych odbitek w druku seryjnym?

A. Liczba wykorzystanych form drukarskich

B. Typ podłoża, na którym wykonuje się druk

C. Jednolite oświetlenie przestrzeni

D. Rozmiar nakładu

Wybór podłoża drukowego jest kluczowy dla jakości cyfrowych odbitek, podczas gdy inne wymienione czynniki, choć istotne, nie mają bezpośredniego wpływu na jakość druku w takim stopniu. Ilość użytych form drukowych dotyczy bardziej tradycyjnych technik druku, takich jak offset, gdzie zużycie form bezpośrednio wpływa na koszt produkcji, ale nie na jakość odbitki w kontekście cyfrowym. Z kolei wielkość nakładu jest istotna z perspektywy ekonomicznej i organizacyjnej, a nie technicznej jakości druku. Ponadto, równomierne oświetlenie pomieszczenia, chociaż ważne dla oceny kolorów, nie jest czynnikiem wpływającym na sam proces druku ani na jakość finalnych odbitek. Często myli się znaczenie kontekstu produkcyjnego z fizycznymi właściwościami materiałów, co prowadzi do nieporozumień. Aby uzyskać wysokiej jakości wydruki, kluczowe jest zrozumienie, jak różne podłoża wpływają na interakcję tuszu z papierem oraz jak technologia druku cyfrowego bazuje na tych interakcjach, co potwierdzają różne badania i standardy branżowe.

Pytanie 22

Drukowanie w trybie dupleksowym jest metodą właściwą do realizacji wydruków

A. dwustronnych

B. z lakierem wybiórczym

C. jednostronnych

D. na folii

Drukowanie na folii, jednostronne oraz z lakierem wybiórczym to techniki, które nie są zgodne z definicją drukowania dupleksowego. W przypadku druku na folii, zazwyczaj dotyczy to projekcji obrazów lub grafik, gdzie kluczowe są aspekty transparentności i trwałości materiału, co nie ma zastosowania w kontekście drukowania dwustronnego. Druk jednostronny to technika, w której treść jest umieszczona tylko na jednej stronie kartki. Choć jest to powszechna praktyka, nie wykorzystuje ona możliwości efektywnego gospodarowania papierem, co jest jednym z głównych atutów druku dupleksowego. Z kolei lakier wybiórczy to technika wykończeniowa stosowana w druku, która polega na nałożeniu lakieru tylko na wybrane elementy projektu, co również nie ma związku z drukowaniem na obu stronach kartki. Te błędne odpowiedzi wynikają z nieporozumienia dotyczącego funkcjonalności i celów różnych technik druku. W kontekście współczesnych wymagań dotyczących zrównoważonego rozwoju oraz efektywności, drukowanie dupleksowe stanowi znacznie bardziej praktyczne i korzystne podejście, które pozwala na optymalizację zarówno kosztów, jak i wpływu na środowisko. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć, że choć inne techniki mają swoje zastosowania, to w kontekście określonego pytania tylko drukowanie dwustronne spełnia wymagane kryteria.

Pytanie 23

Ploter ma możliwość pracy z rolką papieru o szerokości 1 064 mm. Jaką długość w metrach bieżących podłoża wykorzysta się do wydrukowania 100 arkuszy A4 bez spadów?

A. 5,94m

B. 7,92m

C. 6,93m

D. 8,91m

Czasami, jak nie wychodzi odpowiedź, to najczęściej przez małe błędy w obliczeniach albo źle zrozumiane wymiary papieru. Może ktoś myślał, że rolka o szerokości 1064 mm pomieści więcej arkuszy A4, niż tak naprawdę jest. Ważne jest, żeby pamiętać, że to szerokość rolki ogranicza liczbę arkuszy w jednym rzędzie. Każdy arkusz A4 zajmuje 210 mm, więc maksymalnie 5 arkuszy zmieści się w 1064 mm. Błędy mogą też pochodzić z nieprawidłowego przeliczenia całkowitej długości papieru. Czasem można zapomnieć, że długość papieru trzeba liczyć na podstawie liczby arkuszy, które chcemy wydrukować, plus długość formatu. Czyli przy 100 arkuszach A4, mamy 20 długości, co przy 297 mm daje nam 5940 mm. To może prowadzić do marnowania materiału, co w przemyśle oznacza wyższe koszty i więcej odpadów. Dlatego warto przed rozpoczęciem druku jeszcze raz policzyć, co i jak potrzeba, żeby wszystko działało sprawnie i taniej.

Pytanie 24

Kiedy w trakcie druku laserowego zauważono "efekt ducha", jakie elementy należy dostosować w odniesieniu do podłoża?

A. liczbę rolek

B. temperaturę rolek

C. prędkość rolek

D. odległość rolek

Zmiana prędkości wałków, ich odległości albo liczby to nie jest sposób na rozwiązanie problemu z "efektem ducha" w druku laserowym. Owszem, prędkość wałków wpływa na tempo nanoszenia tonera, ale sama w sobie nie poprawi przylegania tonera do papieru. Może wydawać się, że zmniejszenie prędkości to dobre podejście, ale w rzeczywistości nie zmienia to właściwości tonera. Również zmiana odległości wałków dotyczy głównie transportu papieru, a nie jakości druku. Liczba wałków też nie jest kluczowym czynnikiem w tym kontekście. Ich rozmieszczenie i funkcjonalność są zaprojektowane tak, by optymalizować cały proces druku. W branży druku laserowego, najważniejsza jest odpowiednia temperatura, bo to właśnie ona decyduje o jakości wydruków. Ignorowanie tych zasad może prowadzić do niepotrzebnych komplikacji i kosztów związanych z poprawkami.

Pytanie 25

Jakie urządzenie powinno być wykorzystane do druku spersonalizowanej fototapety na ścianę?

A. Plotera lateksowego

B. Karuzeli sitodrukowej

C. Drukarki 3D

D. Maszyny fleksograficznej

Ploter lateksowy to urządzenie, które wykorzystuje tusze na bazie lateksu, co sprawia, że jest idealne do drukowania zindywidualizowanych fototapet ściennych. Tusze lateksowe są ekologiczne, bezwonne i charakteryzują się wysoką odpornością na uszkodzenia mechaniczne oraz działanie światła. Dzięki temu wydruki są trwałe i zachowują swoje właściwości przez długi czas, co jest kluczowe w przypadku materiałów używanych do dekoracji wnętrz. Ponadto, ploter lateksowy pozwala na drukowanie na różnych typach materiałów, w tym na specjalnych foliach i tekstyliach, co zwiększa możliwości kreatywne projektów. Przykładem zastosowania może być drukowanie fototapet z unikalnymi wzorami lub grafikami stworzonymi przez klientów, co umożliwia personalizację przestrzeni mieszkalnych oraz komercyjnych. Standardy jakości druku, takie jak ISO 12647, podkreślają znaczenie precyzyjnego odwzorowania kolorów, co ploter lateksowy również zapewnia dzięki zaawansowanej technologii druku.

Pytanie 26

Ocenianie jakości dwustronnych wydruków cyfrowych w wielu kolorach obejmuje między innymi weryfikację

A. pasowania obrazu zarówno na awersie, jak i rewersie druku

B. kierunku włókien w podłożu, które zostało zadrukowane

C. wodoodporności materiału w obszarach zadrukowanych

D. kolorów w odniesieniu do wzorca Lab

Odpowiedź dotycząca pasowania obrazu na awersie i rewersie wydruku jest kluczowym aspektem oceny jakości dwustronnych cyfrowych wydruków wielobarwnych. Pasowanie obrazu odnosi się do precyzyjnego umiejscowienia elementów graficznych na obu stronach podłoża, co ma fundamentalne znaczenie dla estetyki i funkcjonalności końcowego produktu. Niewłaściwe pasowanie może prowadzić do niechcianych przesunięć wizualnych, co wpływa na odbiór oraz profesjonalizm wydruku. W praktyce, aby zapewnić odpowiednie pasowanie, często stosuje się techniki takie jak linie pomocnicze czy próbne wydruki. Wiele standardów branżowych, takich jak ISO 12647 dotyczący kolorów, podkreśla znaczenie zarówno kolorystyki, jak i pasowania w kontekście jakości druku. Warto również rozważyć, że odpowiednie pasowanie obrazów ma zastosowanie w produkcji materiałów reklamowych, gdzie spójność wizualna jest kluczowa dla efektywnej komunikacji marketingowej.

Pytanie 27

Która z metod uszlachetniania dużych wydruków umożliwia zwiększenie ich odporności na działanie promieni UV oraz zarysowania?

A. Złocenie

B. Laminowanie

C. Tłoczenie

D. Klimatyzowanie

Tłoczenie to technika, która służy do nadania trójwymiarowego efektu na powierzchni materiału, ale nie ma na celu zwiększania odporności na promieniowanie UV ani zadrapania. Proces ten polega na wytłaczaniu wzorów lub napisów, co może poprawić estetykę, ale nie wpływa na trwałość samego wydruku. Złocenie, z drugiej strony, polega na nakładaniu cienkiej warstwy złota lub złoconej folii na powierzchnię, co także ma głównie charakter dekoracyjny, a nie ochronny. Ta metoda może zwiększyć atrakcyjność wizualną, ale nie zapewnia odporności na uszkodzenia mechaniczne, ani na promieniowanie UV. Klimatyzowanie jest z kolei procesem związanym z kontrolowaniem warunków środowiskowych, zwłaszcza wilgotności, co może być ważne w procesie druku, ale nie wpływa bezpośrednio na trwałość wydruków. Wybierając odpowiednią metodę uszlachetniania wydruków, ważne jest zrozumienie ich różnorodnych właściwości i zastosowań. Często, błędne wybory wynikają z mylnego przekonania, że wszystkie techniki uszlachetniania mają na celu poprawę trwałości, podczas gdy wiele z nich koncentruje się głównie na walorach estetycznych. Właściwa analiza potrzeb i zastosowanie odpowiednich metod uszlachetniania są kluczowe dla uzyskania pożądanych efektów w wydrukach.

Pytanie 28

Który z poniższych formatów plików nie jest używany w cyfrowych materiałach do druku wielkoformatowego?

A. WMA

B. PDF

C. JPG

D. TIFF

Rozważając odpowiedzi, można dostrzec pewne nieporozumienia dotyczące zastosowania poszczególnych formatów plików w kontekście druku wielkoformatowego. PDF to format szeroko stosowany w branży poligraficznej, ponieważ pozwala na zachowanie układu dokumentu oraz wysokiej jakości grafiki. Umożliwia on również zarządzanie fontami, kolorami oraz innymi elementami wizualnymi, co czyni go idealnym do przygotowania profesjonalnych materiałów drukowanych. TIFF, z kolei, to format, który obsługuje wysoką jakość obrazów rastrowych, często używany w fotografii oraz projektach graficznych wymagających detali. Jego bezstratna kompresja sprawia, że jest niezwykle popularny wśród grafików i drukarzy, którzy potrzebują zachować jak najwyższą jakość obrazów. JPG to format, który, mimo że jest skompresowany, jest powszechnie stosowany w przypadkach, gdzie ważna jest mniejsza wielkość pliku, jak w przypadku mediów internetowych. Dla wielu osób mylącym może być zrozumienie, dlaczego WMA, który jest formatem audio, został wymieniony wśród formatów używanych do druku. Często występuje błędne przekonanie, że wszystkie formaty plików mogą być używane zamiennie, co prowadzi do problemów przy wyborze odpowiednich plików do druku. Kluczowe jest zrozumienie, że różne formaty plików są zaprojektowane z myślą o różnych zastosowaniach i użycie formatu audio w kontekście druku jest niewłaściwe.

Pytanie 29

Jak długo zajmie zrealizowanie druku 20 000 plastikowych identyfikatorów, jeżeli maszyna do druku cyfrowego działa z efektywnością 5 000 sztuk na godzinę?

A. 5 godzin

B. 2 godziny

C. 10 godzin

D. 4 godziny

Zarówno odpowiedź 2 godziny, jak i 5 godzin, a także 10 godzin, są niepoprawne, ponieważ opierają się na błędnych założeniach dotyczących wydajności maszyny. Na przykład, odpowiedź sugerująca 10 godzin, może wynikać z nieprawidłowego zrozumienia wydajności, która wynosi 5 000 sztuk na godzinę. Wydaje się, że w tym przypadku osoba odpowiadająca mogła pomylić jednostki czasu lub nie uwzględnić odpowiedniego podziału. Kolejna niepoprawna odpowiedź, 5 godzin, również implikuje błędne przeliczenie, ponieważ 20 000 szuka wymaga 4 godzin, co może być zrozumiane jako wynik zbyt niski lub zbyt wysoki w porównaniu do rzeczywistej wydajności. Zrozumienie tych konkretów jest kluczowe w kontekście przemysłu druku, gdzie precyzyjne obliczenia dotyczące wydajności maszyn pozwalają na efektywne planowanie produkcji. W rzeczywistości, umiejętność obliczania czasu produkcji na podstawie wydajności jest fundamentalna dla optymalizacji procesów, zmniejszenia kosztów oraz wzmocnienia konkurencyjności na rynku. Warto także pamiętać, że niewłaściwe oszacowanie czasu produkcji może prowadzić do opóźnień w dostawach, niezadowolenia klientów oraz zwiększonych kosztów operacyjnych.

Pytanie 30

Jak nazywa się technika kończenia wydruków, która polega na mechanicznym zginaniu kartonów i tektur, tworząc w miejscu zgięcia wyżłobienie?

A. nadkrawanie

B. złamywanie

C. bigowanie

D. perforowanie

Bigowanie to kluczowa technika stosowana w przemyśle poligraficznym i opakowaniowym, polegająca na tworzeniu wyżłobień w kartonach i tekturach, co ułatwia ich późniejsze zginanie. Proces ten polega na mechanicznym narzuceniu zgięcia na materiał, co pozwala na uzyskanie precyzyjnych i estetycznych kształtów. Bigowanie znajduje zastosowanie w produkcji opakowań, takich jak pudełka, teczki czy wszelkiego rodzaju materiały reklamowe, gdzie estetyka i funkcjonalność są kluczowe. Przykładem zastosowania bigowania jest produkcja opakowań typu kartonowego, które po złożeniu muszą zachować odpowiednią wytrzymałość oraz wygląd. W branży poligraficznej istotne jest również przestrzeganie standardów, takich jak ISO 12647, które zapewniają jakość procesów produkcyjnych. Warto zauważyć, że odpowiednie przygotowanie matrycy bigującej i dobór parametrów maszyny mają kluczowe znaczenie dla jakości wykończonego produktu.

Pytanie 31

Jakim akronimem oznaczane jest urządzenie, które pozwala na kontynuowanie pracy drukarki 3D przez pewien czas podczas przerwy w dostawie prądu?

A. TSR

B. BCA

C. STOP

D. UPS

UPS, czyli zasilacz awaryjny, to urządzenie, które zapewnia ciągłość zasilania dla drukarek 3D oraz innych urządzeń elektronicznych w przypadku przerwy w dostawie prądu. Zasilacze te działają na zasadzie przechowywania energii w akumulatorach, co pozwala na chwilowe zasilenie sprzętu, dopóki nie zostanie przywrócone normalne zasilanie. W kontekście drukowania 3D, wykorzystanie UPS ma kluczowe znaczenie, ponieważ awaria prądu może prowadzić do uszkodzenia modelu, spowodować przestoje w produkcji, a w ekstremalnych przypadkach nawet unieważnić cały projekt. Przykładami praktycznego zastosowania UPS są sytuacje, gdy realizowane są długie wydruki, które mogą trwać wiele godzin lub nawet dni. Użycie UPS zwiększa niezawodność procesu produkcyjnego i jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży druku 3D, które zalecają zabezpieczenie procesów przed nagłymi przerwami w zasilaniu. Dobrej jakości zasilacz awaryjny powinien oferować odpowiednią moc dla urządzenia oraz czas podtrzymania, który pozwoli na bezpieczne zakończenie pracy drukarki.

Pytanie 32

Jakie środki ochrony osobistej powinien stosować operator cyfrowej maszyny drukującej atramentami utwardzanymi promieniowaniem UV?

A. Okulary i rękawice ochronne

B. Maskę przeciwpyłową oraz kask

C. Obuwie z noskami i ochraniacze słuchu

D. Fartuch ochronny oraz obuwie z antypoślizgową podeszwą

Wybór innych środków ochrony indywidualnej, takich jak maski przeciwpyłowe, kaski, obuwie z noskami czy fartuchy ochronne, nie uwzględnia specyficznych zagrożeń związanych z pracą przy cyfrowych maszynach drukujących atramentami UV. Maski przeciwpyłowe są stosowane do ochrony dróg oddechowych przed cząstkami stałymi, ale nie chronią przed toksycznymi oparami chemicznymi, które mogą być obecne podczas procesów drukowania. Kaski są zazwyczaj używane w kontekście ochrony głowy w miejscach, gdzie istnieje ryzyko urazów od upadających przedmiotów, co nie ma zastosowania w środowisku pracy operatora maszyny drukującej. Obuwie z noskami oraz ochraniacze słuchu mogą być przydatne w innych kontekstach przemysłowych, jednak w przypadku druku UV kluczowe jest zabezpieczenie oczu i rąk przed chemikaliami i promieniowaniem, co sprawia, że te środki są niewłaściwie dobrane. Fartuch ochronny, mimo że może zapewnić pewien poziom ochrony, nie zastąpi specjalistycznych rękawic, które chronią przed bezpośrednim kontaktem z niebezpiecznymi substancjami. Właściwe postrzeganie zagrożeń i dobór odpowiednich środków ochrony indywidualnej jest kluczowy dla zapewnienia bezpieczeństwa w miejscu pracy.

Pytanie 33

Na urządzeniach przeznaczonych do druku wielkoformatowego nie można zadrukować podłoża w formie

A. tkaniny poliestrowej

B. papieru fotograficznego

C. folii samoprzylepnej

D. metalowej tuby

Zadrukowanie podłoża w postaci metalowej tuby jest niemożliwe z powodu specyfikacji technologii druku wielkoformatowego. Urządzenia do druku wielkoformatowego, takie jak drukarki atramentowe, są zaprojektowane do pracy z materiałami, które można swobodnie zwinąć, rozłożyć lub umieścić w formacie, który umożliwia równomierne nałożenie atramentu. Metalowe powierzchnie są trudne do obróbki; wymagają specjalnych przygotowań, takich jak pokrycie odpowiednimi farbami podkładowymi, co nie jest typowe dla zastosowań w druku wielkoformatowym. Zamiast tego, techniki takie jak sitodruk czy druk UV mogą być wykorzystywane do zadrukowywania metalu, ale w znacząco różniących się warunkach i z wykorzystaniem innych urządzeń. W praktyce, do druku wielkoformatowego w preferowanych zastosowaniach używa się materiałów takich jak tkaniny poliestrowe, papier fotograficzny i folie samoprzylepne, które zapewniają odpowiednią absorpcję atramentu oraz możliwość uzyskania wysokiej jakości druku.

Pytanie 34

Specjalne papiery satynowe przeznaczone do drukowania cyfrowego podnoszą jakość wydruku i redukują zużycie

A. prądu

B. elementów chłodzenia

C. wałków utrwalających

D. tonera

Odpowiedzi takie jak prąd, elementy chłodzenia czy wałki utrwalające są nieprawidłowe, ponieważ nie dotyczą bezpośrednio głównego aspektu wpływu papierów satynowych na zużycie tonera. Prąd, jako zasób energetyczny, jest istotny w kontekście ogólnego funkcjonowania urządzeń drukujących, ale nie ma bezpośredniego związku z jakością nadruku czy zużyciem tonera. Z kolei elementy chłodzenia są stosowane w drukarkach w celu zapobiegania przegrzewaniu się komponentów, co nie ma wpływu na interakcję tonera z papierem. Wałki utrwalające, z drugiej strony, są kluczowe dla procesu utrwalania obrazu na papierze, ale ich efektywność nie jest bezpośrednio związana z rodzajem papieru, a raczej z technologią druku oraz ustawieniami urządzenia. Tego typu myślenie może prowadzić do błędnych wniosków, gdyż ignoruje się główny wpływ, jaki ma jakość papieru na proces drukowania. W rzeczywistości, aby osiągnąć optymalne rezultaty, istotne jest zastosowanie odpowiednich materiałów, które harmonizują z technologią druku oraz używanym tonerem.

Pytanie 35

Aby wydrukować pojedynczy egzemplarz plakatu w formacie A1 na podłożu z folii samoprzylepnej, jakiego sprzętu należy użyć?

A. drukarki termosublimacyjnej

B. plotera solwentowego

C. drukarki laserowej

D. offsetowej maszyny heatsetowej

Drukarka termosublimacyjna jest popularnym narzędziem w druku, ale lepiej nie używać jej do robienia plakatów na folii samoprzylepnej. Ta technologia działa tak, że tusz zmienia się w parę i osadza na podłożu, więc najlepiej działa z materiałami, które mają specjalną powłokę. Jak spróbujesz użyć termosublimacji na folii samoprzylepnej, to może być problem z trwałością i przyczepnością, przez co efekt końcowy może być kiepski. Z kolei drukarka laserowa też nie jest idealna do folii, bo tusz może się słabo przyczepiać do powierzchni. Maszyna offsetowa heatsetowa to już całkiem inna bajka, bo jest stworzona do drukowania dużych nakładów na papierze, a nie na foli. Używa ciepła do utwardzania tuszu, przez co folia nie może być zbyt elastyczna. Wybierając złą technologię, można stracić kasę na marnowanie materiałów i na kiepską jakość wydruków. Ważne jest, żeby dobrze zrozumieć, które podłoża najlepiej pasują do danych technologii druku, bo to fundament dla udanych projektów graficznych.

Pytanie 36

Jak długo potrzeba na wydrukowanie 54 m² fototapety przy wydajności urządzenia wynoszącej 18 m²/godzinę?

A. 3,0 godziny

B. 1,5 godziny

C. 4,5 godziny

D. 2,0 godziny

Dobre obliczenie czasu wydruku fototapety to kluczowy element w zarządzaniu produkcją, a błędy przy takich obliczeniach mogą prowadzić do kłopotów. Kiedy ktoś myśli, że to zajmie 1,5 godziny czy 2 godziny, to może być efekt złego zrozumienia wydajności maszyny. Wydajność 18 m² na godzinę oznacza, że w ciągu jednej godziny maszyna jest w stanie wydrukować tę powierzchnię. Żeby wydrukować 54 m², trzeba dobrze pomyśleć o czasie, co często prowadzi do błędnych obliczeń, jeśli nie stosuje się proporcji. Często też zdarza się, że ludzie zapominają o jednostkach miary albo źle je przeliczają, co zmienia wynik. Ważne, by każdy w branży druku wiedział, jak działają maszyny i umiał robić właściwe obliczenia. To pozwala uniknąć opóźnień i problemów w produkcji. Ignorowanie tych podstawowych zasad może nie tylko narazić firmę na straty, ale też zrujnować jej reputację oraz zadowolenie klientów.

Pytanie 37

Aby skutecznie zarządzać kolorami podczas druku na ploterze wielkoformatowym, należy zastosować

A. kontroler z oprogramowaniem RIP

B. spektrofotometr do kalibracji monitora

C. oprogramowanie Adobe

D. skaner bębnowy

Zarządzanie kolorami w druku wielkoformatowym to nie jest taka prosta sprawa, jak by się mogło wydawać. Oprogramowanie Adobe na pewno daje wiele możliwości w edytowaniu grafik, ale to nie wystarczy. Potrzebne jest oprogramowanie RIP, które przekształca obrazy w dane, które drukarka zrozumie, a także pomaga w zarządzaniu kolorami. Skanery bębnowe są przydatne do skanowania, ale nie mają nic wspólnego z drukowaniem, ich zadaniem jest tylko digitalizacja. Z kolei spektrofotometr przydaje się do kalibracji monitorów, ale nie zastąpi RIP-a, który współpracuje z ploterami. Często ludzie myślą, że same programy do edycji obrazów wystarczą, ale to nieprawda, bo trzeba uwzględnić specyfikę technologii druku i to, jak obrazy są przetwarzane przez RIP. Bez względu na to, co się używa, ważne jest, żeby rozumieć, jak kluczową rolę odgrywa RIP w zarządzaniu kolorami, bo to fundament profesjonalnego druku.

Pytanie 38

Krawędzie banera reklamowego, który ma być zawieszony na linkach, powinny być wyposażone w metalowe

A. listwy

B. oczka

C. tuleje

D. stelaże

Stelaże, listwy i tuleje nie są odpowiednimi rozwiązaniami do wzmacniania krawędzi banerów reklamowych przeznaczonych do zawieszenia na linkach. Stelaże są konstrukcjami, które służą do podtrzymywania banerów w stałej pozycji, ale nie zabezpieczają w sposób efektywny krawędzi materiału. W przypadku banerów, które mają być zawieszane, stelaż mógłby być nadmiarowy i niepraktyczny, szczególnie w kontekście mobilnych i łatwych do transportu rozwiązań reklamowych. Listwy mogą być używane do wsparcia strukturalnego, jednak są one bardziej przeznaczone do banerów montowanych na stałe i nie zapewniają elastyczności wymaganego przy zawieszaniu na linkach. Tuleje, z kolei, są elementami stosowanymi do łączenia różnych części konstrukcji, ale nie pełnią funkcji mocujących w kontekście krawędzi banerów. Zastosowanie tych elementów może prowadzić do błędów w montażu, takich jak niewłaściwe napięcie materiału czy nierównomierne rozłożenie ciężaru, co może skutkować uszkodzeniem banera lub jego zerwaniem. Właściwe zrozumienie materiałów i metod montażu banerów reklamowych jest kluczowe dla ich skuteczności oraz trwałości.

Pytanie 39

Jakiego typu materiał barwiący należy użyć w drukowaniu cyfrowym elektrofotograficznym?

A. Suchy toner

B. Farba na bazie wody

C. Taśma z barwnikiem

D. Tusz utwardzany UV

Inne rodzaje nośników barwiących, takie jak farba wodna, tusz UV czy taśma barwiąca, nie są odpowiednie do druku cyfrowego elektrofotograficznego z kilku kluczowych powodów. Farba wodna opiera się na zupełnie innych zasadach technologicznych, głównie przeznaczona jest do druku offsetowego, gdzie emulsja farbowa jest stosowana na dużych arkuszach papieru. Niezwykle ważne jest, aby farba wodna wysychała w odpowiednim tempie, co w przypadku druku cyfrowego, który wymaga natychmiastowego przetwarzania, nie jest możliwe. Natomiast tusz UV, chociaż używany w niektórych technologiach druku cyfrowego, nie jest dedykowany dla systemów elektrofotograficznych. Proces utwardzania tuszów UV wymaga naświetlania promieniami ultrafioletowymi, co nie jest elementem klasycznego druku laserowego. Taśmy barwiące, z kolei, są stosowane głównie w drukarkach termicznych czy w technologii woskowej, co również nie jest zgodne z zasadami druku elektrofotograficznego. Wybór niewłaściwego nośnika barwiącego może prowadzić do problemów z jakością druku, nieprawidłowego utrwalenia obrazu oraz zwiększenia kosztów eksploatacji, co jest sprzeczne z dobrymi praktykami branżowymi w obszarze druku. Dobrze jest zatem zawsze stosować odpowiednie materiały eksploatacyjne, aby zapewnić wysoką jakość i efektywność procesów drukarskich.

Pytanie 40

Techniki cyfrowego druku nie obejmują

A. jonografia

B. rotograwiura

C. elektrofotografia

D. ink-jet

Rotograwiura jest techniką drukarską, która nie należy do kategorii druku cyfrowego. W przeciwieństwie do technik takich jak ink-jet, jonografia czy elektrofotografia, które polegają na bezpośrednim generowaniu obrazu na podłożu w wyniku działań elektronicznych, rotograwiura opiera się na tradycyjnych metodach druku wypukłego. W tym procesie obraz jest wyryty w cylindrze, a farba jest przenoszona na papier za pomocą docisku. Technika ta jest powszechnie stosowana w produkcji dużych nakładów, takich jak magazyny, opakowania czy materiały reklamowe, gdzie kluczowa jest wysoka jakość druku i precyzja odwzorowania kolorów. Pomimo że rotograwiura oferuje wyjątkową jakość na dużych nakładach, wymaga znacznych nakładów początkowych oraz dłuższego czasu przygotowania, co czyni ją mniej elastyczną w porównaniu do technik cyfrowych, szczególnie w kontekście niskonakładowych projektów, gdzie dominują metody cyfrowe.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej