Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik informatyk
  • Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
  • Data rozpoczęcia: 17 maja 2025 13:10
  • Data zakończenia: 17 maja 2025 13:27

Egzamin zdany!

Wynik: 24/40 punktów (60,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

W systemie Linux komenda chown pozwala na

A. przeniesienie pliku
B. naprawę systemu plików
C. zmianę parametrów pliku
D. zmianę właściciela pliku
Polecenie chown (change owner) w systemie Linux służy do zmiany właściciela pliku lub katalogu. Właściciel pliku ma prawo do zarządzania nim, co obejmuje możliwość jego edytowania, przesuwania czy usuwania. W praktyce, polecenie to jest kluczowe w kontekście zarządzania uprawnieniami w systemach wieloużytkownikowych, gdzie różni użytkownicy mogą potrzebować dostępu do różnych zasobów. Na przykład, aby zmienić właściciela pliku na użytkownika 'janek', użyjemy polecenia: `chown janek plik.txt`. Ważne jest, aby użytkownik wykonujący to polecenie miał odpowiednie uprawnienia, najczęściej wymaga to posiadania roli administratora (root). Zmiana właściciela pliku jest również stosowana w przypadku przenoszenia plików pomiędzy różnymi użytkownikami, co pozwala na odpowiednią kontrolę nad danymi. W kontekście bezpieczeństwa IT, właściwe zarządzanie właścicielami plików jest istotne dla ochrony danych i zapobiegania nieautoryzowanemu dostępowi.

Pytanie 2

Na zaprezentowanej płycie głównej komputera złącza oznaczono cyframi 25 i 27

Ilustracja do pytania
A. PS 2
B. LPT
C. RS 232
D. USB
Złącza USB, oznaczone na płycie głównej jako 25 i 27, są jednym z najpopularniejszych interfejsów do podłączania urządzeń peryferyjnych do komputera. USB, czyli Universal Serial Bus, jest wszechstronnym złączem, które pozwala na podłączenie różnorodnych urządzeń, takich jak myszki, klawiatury, drukarki, kamery, a nawet dyski zewnętrzne. Dzięki swojej uniwersalności i szerokiej kompatybilności, USB stało się standardem przemysłowym. Złącza te zapewniają nie tylko transfer danych, ale także zasilanie dla podłączonych urządzeń. Istnieją różne wersje USB, w tym USB 1.0, 2.0, 3.0, a także najnowsze USB-C, które oferuje jeszcze szybszy transfer danych i większą moc zasilania. Złącza USB różnią się także kształtem i przepustowością, co jest istotne przy doborze odpowiednich kabli i urządzeń. Cechą charakterystyczną złączy USB jest ich zdolność do hot-pluggingu, co oznacza, że urządzenia można podłączać i odłączać bez konieczności wyłączania komputera. Współczesne urządzenia często korzystają z USB do ładowania i wymiany danych, co czyni je niezwykle praktycznymi w codziennym użytkowaniu. Dlatego złącza USB są kluczowym elementem współczesnych komputerów i ich poprawne rozpoznanie jest istotne w pracy technika informatyka.

Pytanie 3

W jakim typie skanera wykorzystuje się fotopowielacze?

A. Płaskim
B. Ręcznym
C. Bębnowym
D. Kodów kreskowych
Wybór skanera płaskiego, ręcznego lub kodów kreskowych wskazuje na pewne nieporozumienie w zakresie zasad działania tych urządzeń. Skanery płaskie, chociaż szeroko stosowane w biurach i domach, wykorzystują inne technologie, takie jak przetworniki CCD, a nie fotopowielacze. Ich działanie polega na skanowaniu dokumentów umieszczonych na szkle, co powoduje, że nie są one w stanie osiągnąć tak wysokiej jakości skanów jak skanery bębnowe, zwłaszcza w kontekście detali kolorystycznych czy teksturalnych. Skanery ręczne, z kolei, zazwyczaj są stosowane do skanowania mniejszych dokumentów, ale ich jakość skanowania oraz efektywność są ograniczone w porównaniu do skanera bębnowego. Gdy mówimy o skanowaniu kodów kreskowych, również nie mamy do czynienia z fotopowielaczami - te urządzenia stosują lasery lub technologie obrazowania do odczytu kodów, co jest zupełnie innym procesem. Zrozumienie różnic między tymi różnymi typami skanerów i ich zastosowaniami jest kluczowe, aby uniknąć nieporozumień i nieprawidłowych wniosków. Warto zwrócić uwagę, że wybór odpowiedniego skanera powinien być oparty na specyficznych wymaganiach skanowania i rodzaju dokumentów, co często prowadzi do błędów w ocenie ich funkcjonalności.

Pytanie 4

Ramka danych przesyłanych z komputera PC1 do serwera www znajduje się pomiędzy ruterem R1 a ruterem R2 (punkt A). Jakie adresy są w niej zawarte?

Ilustracja do pytania
A. Źródłowy adres IP komputera PC1, docelowy adres rutera R2, adres źródłowy MAC komputera PC1, adres docelowy MAC serwera
B. Źródłowy adres IP rutera R1, docelowy adres IP rutera R2, adres źródłowy MAC komputera PC1, adres docelowy MAC serwera
C. Źródłowy adres IP komputera PC1, docelowy adres IP serwera, adres źródłowy MAC rutera R1, adres docelowy MAC rutera R2
D. Źródłowy adres IP komputera PC1, docelowy adres IP serwera, adres źródłowy MAC komputera PC1, adres docelowy MAC serwera
W przypadku wysyłania danych z komputera PC1 do serwera WWW, ramka, która przemieszcza się między ruterami R1 i R2, zawiera specyficzne informacje. Adres IP źródłowy to adres komputera PC1, ponieważ to on inicjuje połączenie. Adres IP docelowy to adres serwera WWW, gdyż dane mają ostatecznie dotrzeć do tego urządzenia. Na poziomie warstwy łącza danych protokołu Ethernet adresy MAC ulegają zmianie przy każdym przejściu przez ruter. Dlatego adres źródłowy MAC pochodzi od rutera R1, przez który ramka właśnie przeszła, a adres docelowy MAC to adres rutera R2, do którego ramka zmierza przed dalszym przekazywaniem. Takie zachowanie jest zgodne ze standardem IEEE 802.3 i zasadą trasowania w sieciach IP, gdzie adresy MAC są wykorzystywane do komunikacji w sieciach lokalnych, a adresy IP do komunikacji między sieciami. W praktyce, znajomość tego mechanizmu jest kluczowa dla zrozumienia, jak dane są przekazywane w sieciach złożonych z wielu segmentów i urządzeń sieciowych.

Pytanie 5

Polecenie dsadd służy do

A. zmiany atrybutów obiektów w katalogu
B. dodawania użytkowników, grup, komputerów, kontaktów i jednostek organizacyjnych do usługi Active Directory
C. usuwania użytkowników, grup, komputerów, kontaktów oraz jednostek organizacyjnych z usługi Active Directory
D. przemieszczania obiektów w ramach jednej domeny
Polecenie dsadd to całkiem ważne narzędzie w Active Directory. Dzięki niemu można dodawać różne obiekty jak użytkownicy, grupy, a nawet komputery czy kontakty. Z moich doświadczeń wynika, że dobra znajomość tego polecenia jest kluczowa dla każdego administratora, bo umożliwia lepsze zarządzanie strukturą organizacyjną. Przykładowo, gdy tworzysz nowego użytkownika, to właśnie dsadd pozwala wprowadzić wszystkie potrzebne dane, takie jak nazwa, hasło czy grupy, do których ten użytkownik ma przynależeć. Zastosowanie dsadd w życiu codziennym ułatwia automatyzację, co zdecydowanie zwiększa efektywność pracy. Co więcej, fajnie jest łączyć to z PowerShell, gdyż można wtedy masowo dodawać obiekty, co oszczędza sporo czasu, zwłaszcza w dużych firmach, gdzie użytkowników jest całkiem sporo.

Pytanie 6

W cenniku usług informatycznych znajdują się poniższe wpisy. Jaki będzie koszt dojazdu serwisanta do klienta, który mieszka poza miastem, w odległości 15km od siedziby firmy?

Dojazd do klienta na terenie miasta – 25 zł netto
Dojazd do klienta poza miastem – 2 zł netto za każdy km odległości od siedziby firmy liczony w obie strony.

A. 30 zł
B. 25 zł + 2 zł za każdy km poza granicami miasta
C. 60 zł + VAT
D. 30 zł + VAT
Błędne odpowiedzi wynikają z nieprawidłowej interpretacji zasad kalkulacji kosztów dojazdu zawartych w cenniku. Jednym z typowych błędów jest nieuwzględnienie że koszt 2 zł za kilometr dotyczy odległości liczonej w obie strony. Oznacza to że jeśli klient mieszka 15 km od siedziby firmy serwisant faktycznie pokonuje 30 km (15 km tam i 15 km z powrotem) co daje łączny koszt 60 zł netto. Niektóre z odpowiedzi mogą sugerować że koszt 25 zł lub 30 zł netto obejmuje pełen koszt dojazdu ale nie uwzględniają one specyfiki rozliczeń poza miastem które zakładają dodatkową opłatę za każdy kilometr. Błędne podejście polega na traktowaniu opłaty za dojazd w obrębie miasta jako wystarczającego wyznacznika kosztów co jest niepoprawne gdy klient mieszka poza jego granicami. Myślenie że stawki miejskie mogą być stosowane do większych odległości prowadzi do niedoszacowania faktycznego kosztu usług. Zrozumienie tych zasad jest istotne zarówno dla serwisantów jak i dla klientów umożliwiając obu stronom dokładne planowanie logistyczne i finansowe.

Pytanie 7

Aby zdalnie i jednocześnie bezpiecznie zarządzać systemem Linux, należy zastosować protokół

A. SMTP
B. Telnet
C. SSH2
D. FTP
SSH2 (Secure Shell 2) jest protokołem, który umożliwia bezpieczne zdalne logowanie oraz administrowanie systemami operacyjnymi opartymi na Linuxie. Zapewnia szyfrowanie przesyłanych danych, co chroni je przed podsłuchiwaniem i manipulacją. Dzięki użyciu SSH2, administratorzy mogą bezpiecznie łączyć się z serwerami, zdalnie wydawać polecenia i zarządzać systemem bez obaw o utratę poufnych informacji. Przykładowe zastosowanie SSH2 obejmuje zdalne aktualizacje systemu, monitorowanie stanu serwera, a także transfer plików za pomocą SFTP (SSH File Transfer Protocol). W praktyce, każdy serwer Linux powinien być skonfigurowany do akceptacji połączeń SSH2, aby zapewnić zarówno bezpieczeństwo, jak i wygodę w zdalnym zarządzaniu. Użycie SSH2 jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie bezpieczeństwa IT, które zalecają szyfrowanie wszystkich połączeń zdalnych. Z tego powodu, SSH2 jest powszechnie uznawany za standard w zabezpieczonym dostępie do systemów zdalnych.

Pytanie 8

Jakie polecenie służy do przeprowadzania aktualizacji systemu operacyjnego Linux korzystającego z baz RPM?

A. zypper
B. rm
C. chmode
D. upgrade
Odpowiedzi 'upgrade', 'rm' oraz 'chmod' pokazują nieporozumienie co do funkcji i zastosowania poleceń w systemie Linux. Polecenie 'upgrade' nie jest standardowym narzędziem w systemach opartych na RPM; zamiast tego, użytkownicy zypper powinni używać polecenia 'zypper update' do aktualizacji pakietów. Kolejne polecenie, 'rm', jest wykorzystywane do usuwania plików i katalogów, co jest całkowicie przeciwne do zamiaru aktualizacji systemu. Użycie 'rm' do aktualizacji może prowadzić do katalizowania problemów z systemem i usunięcia istotnych plików. Z kolei 'chmod' służy do zmiany uprawnień plików, co również nie ma związku z aktualizacją systemu. Typowym błędem myślowym jest pomylenie różnych poleceń i ich funkcji w systemie. Użytkownicy muszą zrozumieć, że każde z tych poleceń ma określony kontekst i zastosowanie, niezwiązane z aktualizacją systemu operacyjnego. Niewłaściwe użycie takich poleceń może prowadzić do utraty danych lub destabilizacji całego systemu. Aby skutecznie zarządzać systemem operacyjnym, kluczowe jest zrozumienie, jaki cel służą poszczególne polecenia oraz jakie są dobre praktyki dotyczące ich używania.

Pytanie 9

W systemie Linux zarządzanie parametrami transmisji w sieciach bezprzewodowych jest możliwe dzięki

A. iwconfig
B. ifconfig
C. ipconfig
D. winipcfg
Odpowiedzi 'ifconfig', 'ipconfig' i 'winipcfg' są nieprawidłowe, ponieważ każda z tych opcji ma inny zakres zastosowania i nie spełnia funkcji zarządzania parametrami transmisji bezprzewodowej w systemie Linux. 'ifconfig' jest narzędziem używanym do konfiguracji interfejsów sieciowych w systemach UNIX i Linux, ale koncentruje się głównie na interfejsach przewodowych oraz ogólnych ustawieniach sieciowych, a nie zarządzaniu specyficznymi parametrami sieci bezprzewodowej. 'ipconfig' jest powiązane z systemem Windows i służy do wyświetlania lub zmiany konfiguracji pamięci IP, co również nie obejmuje funkcji dla połączeń bezprzewodowych w systemie Linux. Z kolei 'winipcfg' to starsze narzędzie, również dedykowane systemowi Windows, które pozwala zobaczyć informacje o konfiguracji IP, ale nie jest używane w kontekście sieci bezprzewodowych w Linuxie. Te błędne odpowiedzi wynikają z nieporozumienia dotyczącego funkcji narzędzi sieciowych oraz z pomylenia systemów operacyjnych. Ważne jest, aby znać różnice pomiędzy tymi narzędziami i ich zastosowaniem w odpowiednich środowiskach, co jest kluczowe dla efektywnego zarządzania sieciami.

Pytanie 10

Wykonanie polecenia net localgroup w systemie Windows skutkuje

A. tworzeniem dowolnej grupy użytkowników
B. kompresowaniem wszystkich plików
C. defragmentowaniem plików
D. prezentowaniem lokalnych grup użytkowników zdefiniowanych w systemie
Odpowiedzi sugerujące skompresowanie plików, utworzenie dowolnej grupy użytkowników czy defragmentację plików odnoszą się do zupełnie innych funkcji i narzędzi w systemie Windows. Skompresowanie plików jest procesem redukcji rozmiaru plików, co odbywa się za pomocą różnych algorytmów kompresji, które nie mają nic wspólnego z zarządzaniem użytkownikami ani grupami. Z kolei utworzenie nowej grupy użytkowników jest możliwe przy pomocy polecenia 'net localgroup', jednak nie jest to funkcjonalność samego polecenia, które wyłącznie wyświetla istniejące grupy. Defragmentacja plików to proces reorganizacji danych na dysku twardym w celu poprawy efektywności dostępu do danych, co również nie ma związku z zarządzaniem grupami użytkowników. Błędne zrozumienie funkcji polecenia 'net localgroup' może prowadzić do nieefektywnego zarządzania dostępem i bezpieczeństwem w systemie, dlatego ważne jest, aby przed przystąpieniem do zarządzania użytkownikami dobrze poznać i zrozumieć zakres działania poszczególnych poleceń w systemie operacyjnym.

Pytanie 11

W systemie Windows Professional aby ustawić czas dostępności dla drukarki, należy skorzystać z zakładki

A. Zaawansowane w Właściwościach drukarki
B. Konfiguracja w Preferencjach drukowania
C. Ustawienia w Preferencjach drukowania
D. Zabezpieczenia w Właściwościach drukarki
Odpowiedź 'Zaawansowane we Właściwościach drukarki' jest prawidłowa, ponieważ to właśnie w tej zakładce można skonfigurować zaawansowane opcje dotyczące dostępności drukarki. Umożliwia to określenie harmonogramu, kiedy drukarka jest dostępna dla użytkowników, co jest kluczowe w środowiskach biurowych, gdzie wiele osób korzysta z tej samej drukarki. Na przykład, można ustawić dostępność drukarki tylko w godzinach pracy, co pozwala na oszczędność energii i zmniejsza zużycie materiałów eksploatacyjnych. Praktyka ta wspiera również zarządzanie zasobami w firmie, co jest zgodne z zasadami efektywnego zarządzania IT. Warto także zauważyć, że optymalizacja dostępności drukarki może wpłynąć na wydajność pracy zespołu, eliminując niepotrzebne przestoje spowodowane brakiem dostępu do urządzenia. Dobrą praktyką jest regularne przeglądanie i aktualizowanie tych ustawień, aby dostosować je do zmieniających się potrzeb organizacji.

Pytanie 12

Jakie jest ciało odpowiedzialne za publikację dokumentów RFC (Request For Comments), które określają zasady rozwoju Internetu?

A. ANSI (American National Standards Institute)
B. IETF (Internet Engineering Task Force)
C. ISO (International Organization for Standarization)
D. IEEE (The Institute of Electrical and Electronics Engineers)
Organizacje takie jak ISO, ANSI czy IEEE odgrywają ważną rolę w tworzeniu standardów, ale ich zakres działania różni się od tego, co oferuje IETF w kontekście rozwoju Internetu. ISO (Międzynarodowa Organizacja Normalizacyjna) jest odpowiedzialna za szeroki zakres standardów przemysłowych, obejmujących różne dziedziny, od technologii po zarządzanie jakością. Przykładowo, ISO 9001 koncentruje się na systemach zarządzania jakością, co jest istotne, ale nie odnosi się bezpośrednio do protokołów internetowych. Z drugiej strony, ANSI (Amerykański Narodowy Instytut Standardów) skupia się głównie na standardach krajowych w Stanach Zjednoczonych i nie ma takiego samego międzynarodowego wpływu jak IETF. Ich dokumenty często dotyczą regulacji i standardów w danym kraju, a nie globalnych rozwiązań technologicznych. IEEE (Institute of Electrical and Electronics Engineers) koncentruje się głównie na standardach elektronicznych i elektrycznych, takich jak standardy komunikacji bezprzewodowej (np. 802.11 dla Wi-Fi), ale nie jest bezpośrednio zaangażowane w rozwój protokołów internetowych w takim stopniu jak IETF. Dlatego też, przyznawanie znaczenia tym organizacjom w kontekście rozwoju Internetu może prowadzić do mylnych wniosków, które mogą wpływać na zrozumienie całościowego obrazu standardyzacji w tej dziedzinie.

Pytanie 13

Wskaź protokół działający w warstwie aplikacji, który umożliwia odbieranie wiadomości e-mail, a w pierwszym etapie pobiera jedynie nagłówki wiadomości, podczas gdy pobranie ich treści oraz załączników następuje dopiero po otwarciu wiadomości.

A. SNMP
B. MIME
C. IMAP
D. FTAM
Protokół IMAP (Internet Message Access Protocol) jest jednym z najpopularniejszych protokołów używanych do zarządzania pocztą elektroniczną. Jego kluczową cechą jest umożliwienie użytkownikom dostępu do wiadomości na serwerze bez konieczności ich pobierania na lokalne urządzenie. W początkowej fazie użytkownik pobiera jedynie nagłówki wiadomości, co pozwala na szybkie przeszukiwanie i selekcję e-maili, a pełne treści wiadomości oraz załączniki są pobierane dopiero w momencie, gdy użytkownik zdecyduje się otworzyć konkretnego maila. To podejście jest szczególnie korzystne dla osób korzystających z urządzeń mobilnych lub z ograniczonym miejscem na dysku, ponieważ pozwala na oszczędność danych i przestrzeni. Ponadto, IMAP wspiera synchronizację między różnymi urządzeniami, co oznacza, że zmiany dokonane na jednym urządzeniu (np. usunięcie wiadomości) są odzwierciedlane na wszystkich pozostałych. Standardy związane z IMAP zostały zdefiniowane przez IETF, co zapewnia jego szeroką kompatybilność i stabilność w użytkowaniu. Warto zaznaczyć, że IMAP jest często preferowany w środowiskach korporacyjnych, gdzie zarządzanie dużymi ilościami wiadomości jest na porządku dziennym.

Pytanie 14

Które stwierdzenie opisuje profil tymczasowy użytkownika?

A. Umożliwia używanie dowolnego komputera w sieci z ustawieniami i danymi użytkownika przechowywanymi na serwerze
B. Jest generowany przy pierwszym logowaniu do komputera i przechowywany na lokalnym dysku twardym
C. Po wylogowaniu się użytkownika, zmiany dokonane przez niego w ustawieniach pulpitu oraz w plikach nie będą zachowane
D. Jest tworzony przez administratora systemu i zapisywany na serwerze, tylko administrator systemu ma prawo wprowadzać w nim zmiany
Wszystkie odpowiedzi, które zakładają, że profil tymczasowy użytkownika może przechowywać zmiany po wylogowaniu, są błędne. Profil tymczasowy jest zaprojektowany tak, aby użytkownik mógł korzystać z komputera bez wpływania na system lub inne profile użytkowników. Odpowiedzi sugerujące, że profil tymczasowy przechowuje dane na serwerze lub na lokalnym dysku, są mylące i nie oddają rzeczywistego charakteru tego typu profilu. Użytkownicy mylą pojęcia związane z profilem tymczasowym i profilami stałymi. Profil stały, tworzony przez administratora, rzeczywiście może przechowywać ustawienia i dane na serwerze, co umożliwia użytkownikowi dostęp do tych samych danych i ustawień niezależnie od miejsca logowania. Ludzie często utożsamiają profil tymczasowy z technologią chmurową, zakładając, że dane są automatycznie synchronizowane między urządzeniami, co nie jest prawdą. Takie myślenie prowadzi do nieporozumień w przypadku zarządzania użytkownikami i ich danymi. W rzeczywistości, zastosowanie profilu tymczasowego w praktyce ma na celu nie tylko uproszczenie zarządzania danymi użytkowników, ale również zwiększenie bezpieczeństwa systemu operacyjnego poprzez unikanie nieautoryzowanych zmian. To ważne, aby zrozumieć, jak różne rodzaje profili wpływają na zarządzanie użytkownikami i jakie są ich konsekwencje w kontekście bezpieczeństwa systemu.

Pytanie 15

Który z standardów korzysta z częstotliwości 5 GHz?

A. 802.11 b
B. 802.11 a
C. 802.11 g
D. 802.11
Standard 802.11a jest jednym z pierwszych standardów sieci bezprzewodowych, który wprowadził obsługę pasma 5 GHz. Oferuje on maksymalną przepustowość do 54 Mb/s, co czyni go znacznie szybszym od wcześniejszych standardów działających w pasmie 2,4 GHz, takich jak 802.11b i 802.11g. Praca w paśmie 5 GHz pozwala na mniejsze zakłócenia, ponieważ to pasmo jest mniej zatłoczone, co jest szczególnie ważne w środowiskach o dużym natężeniu sygnałów, takich jak biura czy mieszkania. Standard ten jest szczególnie przydatny w aplikacjach wymagających dużych prędkości transmisji oraz krótszych czasów ping, takich jak transmisja wideo w wysokiej rozdzielczości czy gry online. Warto również zauważyć, że 802.11a, mimo iż ma zasięg mniejszy niż 802.11b czy 802.11g, zapewnia lepszą jakość połączenia w obrębie jego zasięgu, co czyni go odpowiednim do zastosowań w miejscach, gdzie prędkość jest kluczowa.

Pytanie 16

Jaki skrót oznacza rodzaj licencji Microsoft dedykowanej dla szkół, uczelni, instytucji rządowych oraz dużych firm?

A. VLSC
B. OEM
C. MOLP
D. BOX
Wybór VLSC, OEM czy BOX jako typów licencji nie jest właściwy w kontekście organizacji takich jak szkoły i uczelnie. VLSC, czyli Volume Licensing Service Center, to platforma zarządzająca licencjami dla dużych organizacji, ale sama w sobie nie jest licencją, a narzędziem do jej zarządzania. Używanie tej platformy nie dostarcza licencji, które mogłyby być bezpośrednio przypisane do użytkowników, co czyni ten wybór mylnym. Licencje OEM (Original Equipment Manufacturer) są zaś przypisane do konkretnego sprzętu i nie mogą być przenoszone pomiędzy urządzeniami, co ogranicza ich elastyczność w instytucjach, które często aktualizują lub zmieniają sprzęt. Licencje BOX to jednostkowe licencje, które są sprzedawane w formie fizycznego nośnika, co nie jest praktyczne dla instytucji edukacyjnych, które potrzebują dostępu do oprogramowania na wielu komputerach w różnych lokalizacjach. Wybierając nieodpowiednią licencję, instytucje mogą napotkać problemy z zarządzaniem zasobami, co może prowadzić do niezgodności z regulacjami prawnymi oraz zwiększenia kosztów operacyjnych. Właściwe zrozumienie różnic pomiędzy typami licencji jest niezbędne dla efektywnego zarządzania zasobami IT oraz zapewnienia zgodności z wymaganiami prawnymi.

Pytanie 17

Symbol przedstawiony na ilustracji oznacza rodzaj złącza

Ilustracja do pytania
A. FIRE WIRE
B. COM
C. DVI
D. HDMI
Odpowiedzi wskazujące na DVI COM czy HDMI są błędne gdyż każda z tych technologii pełni inne funkcje i ma unikalną specyfikację techniczną. DVI czyli Digital Visual Interface jest standardem stosowanym do przesyłania sygnału wideo między komputerem a monitorem. Charakteryzuje się możliwością przesyłania zarówno sygnału analogowego jak i cyfrowego co czyni go wszechstronnym wyborem dla urządzeń wyświetlających. Złącza DVI są łatwo rozpoznawalne dzięki swojej szerokiej prostokątnej konstrukcji z wieloma pinami. COM to skrót od Communication Port który odnosi się do złączy szeregowych używanych w komputerach do komunikacji z urządzeniami peryferyjnymi takimi jak modemy czy drukarki. COM jest starszym standardem który stopniowo ustępuje miejsca nowszym technologiom USB. Złącza te są zazwyczaj 9-pinowe i mają charakterystyczny trapezoidalny kształt. HDMI czyli High-Definition Multimedia Interface to nowoczesny standard stosowany do przesyłania zarówno obrazu jak i dźwięku w wysokiej jakości. HDMI jest powszechnie wykorzystywane w urządzeniach takich jak telewizory konsole do gier czy projektory. Złącza HDMI są prostokątne i bardziej kompaktowe niż DVI co ułatwia ich stosowanie w mniejszych urządzeniach. Zrozumienie różnic między tymi technologiami pozwala na właściwe ich zastosowanie w zależności od konkretnych potrzeb co jest kluczowe w rozwoju zawodowym techników i inżynierów w dziedzinie elektroniki i telekomunikacji.

Pytanie 18

Narzędzie diagnostyczne tracert służy do ustalania

Ikona CMDWiersz polecenia
_ X
C:\>tracert wp.pl
Trasa śledzenia do wp.pl [212.77.100.101]
przewyższa maksymalną liczbę przeskoków 30
1    2 ms    3 ms    2 ms  192.168.0.1
2    8 ms    8 ms   10 ms  10.135.96.1
3    *       *       *     Upłynął limit czasu żądania.
4    9 ms    7 ms   10 ms  upc-task-gw.task.gda.pl [153.19.0.5]
5   10 ms   14 ms   10 ms  task-tr-wp.pl [153.19.102.1]
6   91 ms    *      10 ms  zeu.ptr02.sdm.wp-sa.pl [212.77.105.29]
7   11 ms   10 ms   11 ms  www.wp.pl [212.77.100.101]

Śledzenie zakończone.

C:\>

A. ścieżki do miejsca docelowego
B. wydajności połączenia w protokole IPX/SPX
C. możliwości analizy struktury systemu DNS
D. poprawności ustawień protokołu TCP/IP
Polecenie tracert nie służy do diagnozowania infrastruktury systemu DNS. System DNS (Domain Name System) jest odpowiedzialny za tłumaczenie nazw domenowych na adresy IP, ale tracert koncentruje się na śledzeniu ścieżki pakietów IP przez różne węzły sieciowe. Próba użycia tracert w celu diagnozy DNS może prowadzić do błędnych wniosków, ponieważ nie bada on ani poprawności, ani wydajności serwerów DNS. Tracert nie diagnozuje również sprawności połączenia przy użyciu protokołu IPX/SPX, który nie jest nawet kompatybilny z analizowanym protokołem TCP/IP. IPX/SPX był używany w sieciach Novell NetWare i jego funkcjonalność różni się od TCP/IP. Polecenie to także nie służy do weryfikacji poprawności konfiguracji protokołu TCP/IP. Narzędzia takie jak ping czy ipconfig są bardziej odpowiednie do sprawdzania konfiguracji sieci IP. Tracert dostarcza informacji o ścieżce pakietu w sieci, co jest kluczowe dla rozwiązywania problemów z routingiem i identyfikacji miejsc, gdzie połączenie może być ograniczone, ale nie bada konfiguracji TCP/IP jako takiej. Pomylenie funkcji tego narzędzia z innymi można przypisać do zbyt ogólnego podejścia do narzędzi sieciowych i braku zrozumienia ich specyficznych zastosowań. Zrozumienie, kiedy i jak stosować każde narzędzie, jest kluczowe dla skutecznego zarządzania siecią komputerową.

Pytanie 19

Narzędzie w systemie Windows umożliwiające monitorowanie prób logowania do systemu to dziennik

A. Setup
B. zabezpieczeń
C. aplikacji
D. System
Odpowiedź "zabezpieczeń" jest poprawna, ponieważ to właśnie dziennik zabezpieczeń w systemie Windows rejestruje wszystkie zdarzenia związane z bezpieczeństwem, w tym próby logowania. Dziennik ten zawiera informacje o skutecznych i nieudanych próbach logowania, co jest kluczowe dla monitorowania i analizy incydentów związanych z bezpieczeństwem. Administratorzy systemów mogą korzystać z tego dziennika do identyfikacji podejrzanych działań, takich jak wielokrotne nieudane próby logowania, które mogą wskazywać na próby włamania. Aby uzyskać dostęp do dziennika zabezpieczeń, można użyć narzędzia 'Podgląd zdarzeń', które pozwala na przeszukiwanie, filtrowanie i analizowanie zarejestrowanych zdarzeń. Dobrą praktyką jest regularne sprawdzanie tego dziennika, co w połączeniu z innymi metodami zabezpieczeń, takimi jak stosowanie silnych haseł i autoryzacji wieloskładnikowej, może znacząco zwiększyć poziom ochrony systemu.

Pytanie 20

Osobiste prawo autorskie twórcy do software'u

A. nigdy nie traci ważności
B. obowiązuje przez 50 lat od daty pierwszej publikacji
C. obowiązuje wyłącznie przez okres życia jego autora
D. obowiązuje przez 70 lat od daty pierwszej publikacji
Autorskie prawo osobiste twórcy do programu komputerowego nie wygasa, co oznacza, że twórca ma prawo do uznawania autorstwa swojego dzieła przez całe życie, niezależnie od upływu czasu. To prawo jest fundamentalne w kontekście ochrony intelektualnej, ponieważ zapewnia twórcy kontrolę nad tym, w jaki sposób jego utwór jest wykorzystywany i rozpowszechniany. W praktyce oznacza to, że nawet po wielu latach od stworzenia programu, autor może żądać uznania swojego autorstwa, co ma kluczowe znaczenie w przypadku publikacji, licencjonowania czy sprzedaży oprogramowania. Z perspektywy branżowej, ważne jest, aby programiści i twórcy oprogramowania rozumieli, że ich prawa osobiste są niezbywalne, a naruszenie tych praw może prowadzić do poważnych konsekwencji prawnych. Ponadto, w kontekście licencjonowania oprogramowania, twórcy mogą zastrzegać sobie te prawa, nawet jeśli udzielają określonych licencji na użycie swojego dzieła, co wpisuje się w najlepsze praktyki ochrony praw autorskich w branży IT.

Pytanie 21

Liczba 45(H) przedstawiona w systemie ósemkowym jest równa

A. 102
B. 110
C. 105
D. 108
Odpowiedź 105 w systemie ósemkowym jest poprawna, ponieważ liczba 45 w systemie dziesiętnym odpowiada 105 w systemie ósemkowym. Aby to zrozumieć, musimy najpierw przeliczyć liczbę 45 dziesiętną na system ósemkowy. Proces konwersji polega na wielokrotnym dzieleniu liczby przez 8 i zapisywaniu reszt. Dzielimy 45 przez 8, co daje nam 5 z resztą 5. Następnie bierzemy wynik dzielenia, czyli 5, i dzielimy go ponownie przez 8, co daje 0 z resztą 5. Zbierając reszty od ostatniego dzielenia do pierwszego, otrzymujemy 55, co w systemie ósemkowym zapisywane jest jako 105. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy jest istotne w programowaniu, gdzie różne systemy liczbowania są używane, na przykład w systemach plików, adresowaniu pamięci oraz w wielu algorytmach, które wymagają konwersji między różnymi systemami liczbowymi. Wiedza na temat konwersji systemów liczbowych jest również kluczowa w informatyce i inżynierii, gdzie zachodzi potrzeba efektywnego przetwarzania danych.

Pytanie 22

Aby przekształcić serwer w kontroler domeny w systemach Windows Server, konieczne jest użycie komendy

A. regsvr32
B. dcpromo
C. dcgpofix
D. winnt32
Kiedy mówimy o promocji serwera do roli kontrolera domeny, warto zauważyć, że istnieje wiele komend systemowych, które mogą być mylące w tym kontekście. Na przykład, 'dcgpofix' jest narzędziem służącym do przywracania domyślnych obiektów polityki grupowej (Group Policy Objects) w Active Directory. Choć związane z zarządzaniem domeną, nie ma zastosowania podczas procesu promocji serwera do roli kontrolera domeny. Użytkownicy często mylą 'dcpromo' z innymi komendami, co może prowadzić do błędnej konfiguracji i problemów z zarządzaniem. 'regsvr32' jest narzędziem służącym do rejestrowania bibliotek DLL, co również nie ma żadnego związku z rolą kontrolera domeny. Można je wykorzystać w kontekście instalacji oprogramowania, ale nie w kontekście zarządzania domeną. Kolejnym mylnym podejściem jest 'winnt32', które służy do uruchamiania instalacji systemu Windows, ale nie ma zastosowania w kontekście promocji serwera do roli kontrolera. Użytkownicy często popełniają błąd, łącząc różne aspekty zarządzania siecią z promocją kontrolera domeny, co prowadzi do nieporozumień i błędnych decyzji. Ważne jest, by zrozumieć właściwe zastosowanie każdej komendy oraz ich kontekst, aby skutecznie zarządzać infrastrukturą IT.

Pytanie 23

Aby zainstalować serwer FTP w systemach z rodziny Windows Server, konieczne jest dodanie roli serwera

A. aplikacji
B. DHCP
C. DNS
D. sieci Web
Instalacja serwera plików FTP wymaga zrozumienia, że wprawdzie są różne komponenty w systemach Windows Server, to jednak nie każdy z nich jest odpowiedni do tego zadania. Wybór roli DNS, czyli Domain Name System, jest błędny, ponieważ DNS odpowiada za tłumaczenie nazw domen na adresy IP, a nie za zarządzanie transferem plików. Rola DHCP, czyli Dynamic Host Configuration Protocol, również nie ma nic wspólnego z FTP, ponieważ odpowiada za automatyczne przydzielanie adresów IP urządzeniom w sieci. Rola aplikacji z kolei odnosi się do hostowania aplikacji webowych, co nie obejmuje funkcji FTP. Istnieje zatem powszechne nieporozumienie dotyczące ról serwerowych w Windows Server, gdzie użytkownicy mogą mylić zadania związane z obsługą sieci z funkcjami zarządzania plikami. Właściwe zrozumienie, które role są odpowiednie do konkretnych zadań, jest kluczowe dla efektywnego zarządzania infrastrukturą IT. Wybierając niewłaściwe role, można narazić system na problemy z wydajnością i bezpieczeństwem, co stanowi typowy błąd w podejściu do konfiguracji serwerów. Dlatego ważne jest, aby przed podjęciem decyzji o instalacji określonej roli serwera, dokładnie przeanalizować jej funkcje oraz zastosowanie w kontekście wymagań organizacyjnych.

Pytanie 24

Jakiego numeru kodu należy użyć w komendzie do zmiany uprawnień folderu w systemie Linux, aby właściciel miał dostęp do zapisu i odczytu, grupa miała prawo do odczytu i wykonania, a pozostali użytkownicy mogli jedynie odczytywać zawartość?

A. 765
B. 654
C. 751
D. 123
Poprawna odpowiedź 654 oznacza, że właściciel folderu ma pełne uprawnienia do odczytu i zapisu (6), grupa ma uprawnienia do odczytu i wykonania (5), a pozostali użytkownicy mają tylko uprawnienia do odczytu (4). W systemie Linux uprawnienia są reprezentowane w systemie ósemkowym, gdzie każdy z trzech poziomów (właściciel, grupa, pozostali) może mieć przypisane różne uprawnienia: 'r' (odczyt), 'w' (zapis), 'x' (wykonanie). W tym przypadku suma uprawnień dla właściciela to 4 (odczyt) + 2 (zapis) = 6, dla grupy 4 (odczyt) + 1 (wykonanie) = 5, a dla pozostałych użytkowników tylko 4 (odczyt). Użycie polecenia 'chmod 654 folder' pozwoli na odpowiednie ustawienie uprawnień, co jest zgodne z najlepszymi praktykami bezpieczeństwa w zarządzaniu danymi. Zachowanie minimalnych uprawnień, jakie są potrzebne do funkcjonowania, jest kluczowe w zarządzaniu systemem, co ogranicza ryzyko nieautoryzowanego dostępu.

Pytanie 25

Aby serwer mógł przesyłać dane w zakresach częstotliwości 2,4 GHz oraz 5 GHz, konieczne jest zainstalowanie w nim karty sieciowej działającej w standardzie

A. 802.11a
B. 802.11g
C. 802.11b
D. 802.11n
Standard 802.11n, znany również jako Wi-Fi 4, to jedna z najpopularniejszych technologii bezprzewodowych, która obsługuje zarówno pasmo 2,4 GHz, jak i 5 GHz. Dzięki temu, urządzenia pracujące w tym standardzie mogą korzystać z większej liczby kanałów i zyskać lepszą wydajność oraz stabilność połączenia. W praktyce oznacza to, że użytkownicy mogą jednocześnie przesyłać dane na różnych częstotliwościach, co jest szczególnie przydatne w środowiskach z dużą liczbą urządzeń. Standard 802.11n wprowadza także technologię MIMO (Multiple Input Multiple Output), która pozwala na równoczesne przesyłanie danych z użyciem wielu anten, co znacznie zwiększa wydajność sieci. Dzięki temu, wiele nowoczesnych routerów i punktów dostępowych oferuje wsparcie dla tego standardu, co pozwala na lepsze wykorzystanie dostępnego pasma, a tym samym na zapewnienie szybszej i bardziej niezawodnej komunikacji bezprzewodowej.

Pytanie 26

Część programu antywirusowego działająca w tle jako kluczowy element zabezpieczeń, mająca na celu nieustanne monitorowanie ochrony systemu komputerowego, to

A. skaner skryptów
B. monitor antywirusowy
C. firewall
D. moduł przeciwspywaczowy
Monitor antywirusowy to naprawdę ważny kawałek oprogramowania, który działa w tle i cały czas pilnuje naszego komputera. Jego zadanie to śledzenie, co się dzieje w systemie, a także wykrywanie zagrożeń w czasie rzeczywistym i blokowanie wirusów, zanim zdążą nam namieszać w plikach. Na przykład, jak ściągasz coś z netu, to monitor automatycznie skanuje ten plik, żeby sprawdzić, czy nie ma tam jakichś wirusów. To bardzo rozsądne podejście, bo w branży IT zaleca się, żeby mieć różne warstwy ochrony, a monitor to właśnie ta pierwsza linia obrony. W nowoczesnych systemach antywirusowych często używa się sztucznej inteligencji, co znacząco podnosi skuteczność ochrony. Szczególnie w firmach, gdzie bezpieczeństwo danych jest na pierwszym miejscu, taki monitor jest niezbędny.

Pytanie 27

Aby wydobyć informacje znajdujące się w archiwum o nazwie dane.tar, osoba korzystająca z systemu Linux powinna zastosować komendę

A. tar –cvf dane.tar
B. gzip –r dane.tar
C. tar –xvf dane.tar
D. gunzip –r dane.tar
Wybór innych opcji może wydawać się zrozumiały, jednak każda z nich zawiera istotne błędy w kontekście operacji na archiwach. Polecenie 'gzip –r dane.tar' nie jest właściwe, ponieważ 'gzip' jest narzędziem do kompresji plików, a nie do rozpakowywania archiwów tar. Dodatkowo, flaga '-r' nie odnosi się do kompresji archiwum tar, a raczej do rekurencyjnego przetwarzania katalogów, co w przypadku archiwum tar nie ma zastosowania. Z kolei 'tar –cvf dane.tar' jest komendą do tworzenia archiwum, gdzie '-c' oznacza 'create' (utworzenie), co również nie jest zgodne z wymogiem wydobywania plików. Niepoprawne jest zatem stosowanie polecenia do archiwizowania, gdy celem jest ich wydobycie. Ostatecznie, 'gunzip –r dane.tar' również nie ma sensu, ponieważ 'gunzip' to narzędzie do dekompresji plików skompresowanych za pomocą 'gzip'. W tym kontekście, użycie '-r' w komendzie 'gunzip' jest nieodpowiednie, gdyż nie można dekompresować archiwum tar, które nie zostało wcześniej skompresowane za pomocą gzip. Warto pamiętać, że operacje na archiwach wymagają precyzyjnego zrozumienia stosowanej terminologii oraz funkcji poszczególnych poleceń, co jest kluczowe w administrowaniu systemami Linux.

Pytanie 28

Instalacja systemów Linux oraz Windows 7 odbyła się bez żadnych problemów. Systemy zainstalowały się prawidłowo z domyślnymi konfiguracjami. Na tym samym komputerze, przy tej samej specyfikacji, podczas instalacji systemu Windows XP pojawił się komunikat o braku dysków twardych, co może sugerować

A. brak sterowników
B. nieodpowiednio ustawione bootowanie urządzeń
C. uszkodzenie logiczne dysku twardego
D. nieprawidłowe ułożenie zworek na dysku twardym
Brak sterowników w czasie instalacji systemu Windows XP jest najczęściej spotykaną przyczyną problemów z wykrywaniem dysków twardych. W przeciwieństwie do nowszych systemów operacyjnych, takich jak Windows 7, które posiadają wbudowane sterowniki dla współczesnych urządzeń, Windows XP może nie zawierać odpowiednich sterowników dla nowszych kontrolerów SATA lub RAID. W takim przypadku, gdy instalator systemu nie odnajduje dysków, użytkownicy powinni dostarczyć odpowiednie sterowniki za pomocą zewnętrznego nośnika, takiego jak pendrive, lub dyskietka. Dobrą praktyką przy instalacji starszych systemów operacyjnych jest posiadanie najnowszych sterowników dostarczanych przez producentów sprzętu. Warto również sprawdzić, czy w BIOSie komputera nie ma ustawień, które mogą wpływać na wykrywanie dysków, takich jak tryb pracy kontrolera SATA (np. IDE vs AHCI).

Pytanie 29

Karta dźwiękowa, która może odtworzyć plik w formacie MP3, powinna być zaopatrzona w układ

A. RTC
B. GPU
C. DAC
D. ALU
Odpowiedzi GPU, ALU i RTC nie są właściwe w kontekście odtwarzania plików MP3, ponieważ nie pełnią one roli konwerterów cyfrowo-analogowych. GPU (Graphics Processing Unit) jest układem odpowiedzialnym za przetwarzanie grafiki i obrazów, co jest zupełnie niezwiązane z przetwarzaniem dźwięku. Jego głównym zadaniem jest renderowanie obrazów w grach i aplikacjach multimedialnych, co nie ma zastosowania w kontekście odtwarzania audio. ALU (Arithmetic Logic Unit) to jednostka arytmetyczno-logiczna, która wykonuje operacje matematyczne i logiczne, a nie zajmuje się konwersją sygnałów audio. Choć ALU jest kluczowa w procesorach, jej rola nie obejmuje przetwarzania dźwięku w formie analogowej. RTC (Real-Time Clock) jest układem zegarowym, który śledzi czas i datę, co również nie ma zastosowania w kontekście odtwarzania dźwięku. Powszechnym błędem jest mylenie tych układów z funkcjami związanymi z dźwiękiem, co wynika z braku zrozumienia ich podstawowych ról w architekturze komputerowej. W przypadku dźwięku kluczowe jest zrozumienie, że konwersja sygnałów cyfrowych na analogowe, którą zapewnia DAC, jest niezbędna do prawidłowego odtwarzania muzyki i innych dźwięków.

Pytanie 30

Dokumentacja końcowa dla planowanej sieci LAN powinna między innymi zawierać

A. raport pomiarowy torów transmisyjnych
B. założenia projektowe sieci lokalnej
C. wykaz rysunków wykonawczych
D. kosztorys prac instalacyjnych
Dokumentacja powykonawcza projektowanej sieci LAN jest kluczowym elementem procesu projektowania i wdrażania infrastruktury sieciowej. Raport pomiarowy torów transmisyjnych jest niezbędnym dokumentem, który zawiera szczegółowe wyniki pomiarów parametrów sieci, takich jak przepustowość, opóźnienia czy jakość sygnału. Zgodnie z zaleceniami standardów branżowych, takich jak ANSI/TIA-568 oraz ISO/IEC 11801, pomiary te są fundamentalne dla zapewnienia zgodności z wymaganiami technicznymi i gwarancji prawidłowego działania sieci. Przykładowo, raport pomiarowy powinien obejmować informacje o wykonanych testach, użytych narzędziach pomiarowych oraz odniesienia do norm, według których były prowadzone. Takie dokumenty są nie tylko istotne dla weryfikacji jakości instalacji, ale także stanowią ważny materiał dowodowy w przypadku ewentualnych reklamacji czy napraw. Dobrze udokumentowane pomiary torów transmisyjnych wspierają również późniejsze utrzymanie i rozwój sieci, co jest szczególnie ważne w dynamicznie zmieniającym się środowisku technologicznym.

Pytanie 31

Adres MAC (Medium Access Control Address) stanowi fizyczny identyfikator interfejsu sieciowego Ethernet w obrębie modelu OSI

A. trzeciej o długości 32 bitów
B. drugiej o długości 32 bitów
C. trzeciej o długości 48 bitów
D. drugiej o długości 48 bitów
Wszystkie podane odpowiedzi, które wskazują na długość 32 bitów, są niepoprawne, ponieważ adres MAC zawsze ma długość 48 bitów, co odpowiada 6 bajtom. Wartość 32 bitów jest typowa dla adresów IPv4, które są używane w warstwie trzeciej modelu OSI, natomiast adresy MAC funkcjonują w warstwie drugiej. To fundamentalne rozróżnienie jest kluczowe dla zrozumienia architektury sieciowej. Adresy w warstwie drugiej służą do lokalizacji urządzeń w sieci lokalnej, zaś adresy w warstwie trzeciej są używane do komunikacji między różnymi sieciami. Często myli się te dwie warstwy, co prowadzi do błędnych wniosków. Adres MAC nie jest przypisywany na poziomie routingu, a raczej jest on używany w kontekście ramki danych w sieci Ethernet. Ponadto, wskazywanie na 'trzecią warstwę' w kontekście adresu MAC może wskazywać na nieporozumienie dotyczące modelu OSI. Adresy MAC są kluczowe w protokołach takich jak ARP (Address Resolution Protocol), który działa na poziomie warstwy drugiej, umożliwiając mapowanie adresów IP na adresy MAC. W praktyce, zrozumienie adresacji MAC jest niezbędne do efektywnego projektowania i zarządzania nowoczesnymi sieciami komputerowymi.

Pytanie 32

Mamy do czynienia z siecią o adresie 192.168.100.0/24. Ile podsieci można utworzyć, stosując maskę 255.255.255.224?

A. 6 podsieci
B. 12 podsieci
C. 4 podsieci
D. 8 podsieci
Wybór odpowiedzi 8 jako podsieci jest trafny. Jak wiesz, przy masce 255.255.255.224 (czyli /27) możemy podzielić główną sieć 192.168.100.0/24 na mniejsze podsieci. Ta pierwotna sieć ma 256 adresów IP – zaczynając od 192.168.100.0 do 192.168.100.255. Gdy zmienimy maskę na /27, otrzymujemy po 32 adresy IP w każdej z podsieci. Na przykład, pierwsza podsieć to 192.168.100.0 do 192.168.100.31, następna to 192.168.100.32 do 192.168.100.63 i tak dalej. Możemy łatwo policzyć, że 256 podzielone przez 32 to 8, więc faktycznie mamy 8 podsieci. Taki podział jest mega przydatny w dużych firmach, bo łatwiej wtedy zarządzać ruchem, a także poprawia to bezpieczeństwo sieci. Używając maski /27, możemy lepiej kontrolować adresy IP, co jest zgodne z tym, co mówi RFC 1918 na temat prywatnych adresów IP.

Pytanie 33

Nośniki informacji, takie jak dysk twardy, gromadzą dane w jednostkach określanych jako sektory, których rozmiar wynosi

A. 1024KB
B. 512KB
C. 128B
D. 512B
Odpowiedź 512B jest trafiona, bo to właśnie standardowy rozmiar sektora w dyskach twardych. W różnych systemach plików i architekturach pamięci, 512 bajtów to powszechnie używana wielkość. Kiedy dane są zapisywane na dysku, to ten sektor 512B jest tym, w czym odczyt i zapis realizuje kontroler. To podejście ma sporo zalet, na przykład lepsze zarządzanie przestrzenią dyskową i optymalizację operacji I/O. Choć teraz coraz częściej pojawiają się większe sektory, takie jak 4096B, to wciąż sporo starszych urządzeń korzysta z 512B. Wiedza o tych sektorach jest ważna, zwłaszcza przy projektowaniu baz danych i systemów plików, bo wydajność dysków ma kluczowe znaczenie w zastosowaniach, gdzie operacje I/O są naprawdę istotne.

Pytanie 34

Który z portów na pokazanej płycie głównej pozwala na podłączenie zewnętrznego dysku za pośrednictwem interfejsu e-SATA?

Ilustracja do pytania
A. 2
B. 3
C. 4
D. 1
Interfejs e-SATA, który jest przedstawiony pod numerem 2 na zdjęciu, jest specjalnym portem umożliwiającym podłączanie zewnętrznych dysków twardych oraz innych urządzeń pamięci masowej, oferując wyższe prędkości transferu danych niż standardowy USB. Standard e-SATA został zaprojektowany z myślą o zapewnieniu szybkiego i stabilnego połączenia z urządzeniami zewnętrznymi, co jest szczególnie korzystne w przypadku pracy z dużymi plikami czy w środowisku wymagającym wysokiej wydajności. W odróżnieniu od standardowego SATA, e-SATA zapewnia lepszą ochronę przed zakłóceniami elektromagnetycznymi, co jest kluczowe w sytuacjach, gdy urządzenia są podłączane i odłączane często. Warto zauważyć, że e-SATA nie dostarcza zasilania, w przeciwieństwie do niektórych wersji USB, co oznacza, że zewnętrzne dyski podłączane przez e-SATA często wymagają osobnego źródła zasilania. Jest to zgodne z praktykami branżowymi, gdzie e-SATA jest wykorzystywane w profesjonalnych rozwiązaniach do przechowywania danych, takich jak serwery NAS czy systemy do edycji video. Znajomość tego portu i jego zastosowań pozwala na lepsze projektowanie rozwiązań IT, które wymagają niezawodnego i szybkiego dostępu do danych.

Pytanie 35

Umowa, na podstawie której użytkownik ma między innymi dostęp do kodu źródłowego oprogramowania w celu jego analizy i ulepszania, to licencja

A. OEM
B. OLP
C. MOLP
D. GNU GPL
GNU GPL to jedna z popularniejszych licencji open source, która daje szansę każdemu na dostęp do kodu źródłowego oprogramowania. Dzięki temu można go analizować, zmieniać i dzielić się nim z innymi. To fajne, bo sprzyja współpracy i innowacjom wśród programistów. Przykładowo, Linux, który jest rozwijany przez wielu ludzi, korzysta z tej licencji. Z mojego doświadczenia, korzystanie z GNU GPL to krok w dobrym kierunku, bo to pozwala na większą transparentność i tworzenie lepszego oprogramowania, które odpowiada na potrzeby użytkowników. W ogóle, takie licencje są bardzo ważne w ruchu open source, bo dostępność kodu to klucz do rozwoju technologii i współpracy w IT.

Pytanie 36

W przypadku dłuższego nieużytkowania drukarki atramentowej, pojemniki z tuszem powinny

A. zostać umieszczone w specjalnych pudełkach, które zapobiegną zasychaniu dysz
B. pozostać w drukarce, którą należy zabezpieczyć folią
C. pozostać w drukarce, bez podejmowania dodatkowych działań
D. zostać wyjęte z drukarki i przechowane w szafie, bez dodatkowych zabezpieczeń
Zabezpieczenie pojemników z tuszem w specjalnych pudełkach uniemożliwiających zasychanie dysz jest najlepszym rozwiązaniem podczas dłuższych przestojów drukarki atramentowej. Takie pudełka są zaprojektowane w sposób, który minimalizuje kontakt tuszu z powietrzem, co znacząco obniża ryzyko wysychania dysz. W przypadku drukarek atramentowych, zatkane dysze to częsty problem, który prowadzi do niedokładnego drukowania, a w najgorszym wypadku do konieczności wymiany całego pojemnika z tuszem. Warto również zwrócić uwagę na regularne konserwowanie drukarki, w tym jej czyszczenie i używanie programów do automatycznego czyszczenia dysz, co zwiększa ich żywotność. Zastosowanie odpowiednich pudełek do przechowywania tuszy to jeden z elementów dobrej praktyki, który może znacząco wpłynąć na jakość druku oraz wydajność urządzenia.

Pytanie 37

Wykonanie komendy NET USER GRACZ * /ADD w wierszu poleceń systemu Windows spowoduje

A. utworzenie konta GRACZ bez hasła i nadanie mu uprawnień administratora komputera
B. zaprezentowanie komunikatu o błędnej składni polecenia
C. wyświetlenie monitora o podanie hasła
D. utworzenie konta GRACZ z hasłem *
Wybór opcji dodania konta GRACZ z hasłem '*' może wydawać się logiczny, jednak w rzeczywistości jest niepoprawny. Podczas wykonywania polecenia 'NET USER GRACZ * /ADD' system Windows nie interpretuje znaku '*' jako rzeczywistego hasła, ale używa go jako wskazówki do wywołania monitu o hasło. Implementacja tego polecenia nie umożliwia bezpośredniego wprowadzenia hasła, co jest kluczowym krokiem w procesie tworzenia konta. Kolejna mylna koncepcja dotyczy przekonania, że polecenie to może dodać konto bez hasła. Takie podejście jest niezgodne z zasadami zabezpieczeń systemu, które wymagają, aby każde konto użytkownika miało przypisane hasło, aby zminimalizować ryzyko nieautoryzowanego dostępu. Również przypisanie kontu uprawnień administratora poprzez to polecenie jest niemożliwe bez dodatkowych parametrów i nie jest automatycznie realizowane podczas jego wykonania. Istotne jest zrozumienie, że proces tworzenia użytkowników w systemach operacyjnych, w tym Windows, powinien być przeprowadzany zgodnie z ustalonymi standardami, aby zapewnić bezpieczeństwo oraz odpowiednie zarządzanie dostępem do zasobów. Brak zrozumienia tych mechanizmów często prowadzi do osłabienia zabezpieczeń i zwiększenia podatności systemów na ataki.

Pytanie 38

Jaką rolę należy przypisać serwerowi z rodziny Windows Server, aby mógł świadczyć usługi rutingu?

A. Usługi domenowe w Active Directory
B. Usługi zarządzania dostępem w Active Directory
C. Serwer sieci Web (IIS)
D. Usługi zasad i dostępu sieciowego
Usługi zasad i dostępu sieciowego to kluczowa rola w systemach operacyjnych z rodziny Windows Server, która umożliwia zarządzanie ruchem sieciowym oraz zapewnia funkcje rutingu. Dzięki tej roli, administratorzy mogą konfigurować serwer do działania jako router, co pozwala na przesyłanie pakietów pomiędzy różnymi segmentami sieci. Implementacja tej roli jest zgodna z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania infrastrukturą IT, umożliwiając integrację z usługami Active Directory i kontrolę dostępu w oparciu o zasady. Przykładowo, w środowisku przedsiębiorstwa, serwer z tą rolą może płynnie przesyłać ruch między różnymi lokalizacjami, co jest szczególnie ważne w przypadku rozbudowanych sieci z oddziałami rozproszonymi. Dzięki zastosowaniu modeli dostępu, takich jak RADIUS, administratorzy mogą również wdrażać polityki bezpieczeństwa, co podnosi poziom ochrony danych i ogranicza nieautoryzowany dostęp. Wszystko to sprawia, że usługi zasad i dostępu sieciowego są kluczowym elementem współczesnej infrastruktury sieciowej.

Pytanie 39

Jakie narzędzie jest używane do zakończenia skrętki przy pomocy wtyku 8P8C?

A. zaciskarka wtyków RJ-45
B. narzędzie uderzeniowe
C. zaciskarka do złączy typu F
D. spawarka światłowodowa
Zaciskarka wtyków RJ-45 jest narzędziem dedykowanym do zakończenia skrętek sieciowych w standardzie Ethernet, które korzystają z wtyków 8P8C, często mylonych z RJ-45. Umożliwia ona precyzyjne połączenie przewodów skrętki z wtykiem poprzez ich odpowiednie zaciskanie. Tego typu zaciskarki są dostępne w wielu wariantach, od ręcznych po automatyczne, co ułatwia pracę w różnych warunkach. W praktyce, przy użyciu zaciskarki RJ-45, można zakończyć kable sieciowe w biurach, domach oraz w większych instalacjach teleinformatycznych. Zgodnie z normą ANSI/TIA-568, ważne jest, aby przewody były ułożone zgodnie z ustaloną kolorystyką, co może wpłynąć na wydajność i stabilność połączenia. Dobrze wykonane zakończenie, w tym użycie odpowiedniego narzędzia, jest kluczowe dla zapewnienia niezawodności sieci, co ma szczególne znaczenie w środowiskach o wysokim obciążeniu sieciowym, takich jak centra danych czy biura z wieloma stacjami roboczymi.

Pytanie 40

W wyniku polecenia net accounts /MINPWLEN:11 w systemie Windows, wartość 11 będzie przypisana do

A. minimalnej liczby minut, przez które użytkownik może być zalogowany
B. minimalnej liczby znaków w hasłach użytkowników
C. maksymalnej liczby dni między zmianami haseł użytkowników
D. maksymalnej liczby dni ważności konta
Polecenie net accounts /MINPWLEN:11 w systemie Windows ustawia minimalną długość haseł użytkowników na 11 znaków. Ustanowienie takiego wymogu jest kluczowe dla zwiększenia bezpieczeństwa haseł, ponieważ dłuższe hasła są trudniejsze do złamania przez atakujących, co znacząco zmniejsza ryzyko nieautoryzowanego dostępu. Praktyka ta jest zgodna z zaleceniami organizacji zajmujących się bezpieczeństwem, jak NIST (National Institute of Standards and Technology), które zaleca stosowanie haseł o długości co najmniej 12 znaków. Wdrażając politykę minimalnej długości haseł, administratorzy mogą wymusić na użytkownikach tworzenie bardziej złożonych i bezpiecznych haseł, co jest podstawowym elementem strategii zarządzania tożsamością i dostępem. Warto również rozważyć zastosowanie dodatkowych zabezpieczeń, takich jak wymuszanie złożoności haseł (użycie wielkich i małych liter, cyfr oraz znaków specjalnych) oraz regularna ich zmiana. Przykładem zastosowania tego rozwiązania w praktyce jest wprowadzenie polityki bezpieczeństwa w organizacjach, co może pomóc w obronie przed atakami typu brute force oraz innymi formami cyberzagrożeń.