Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
Data rozpoczęcia: 8 maja 2025 10:54
Data zakończenia: 8 maja 2025 11:14

Egzamin zdany!

Wynik: 26/40 punktów (65,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jaką liczbę form offsetowych należy przygotować, aby wykonać druk na arkuszu w schemacie kolorystycznym 4 + 4 z wykorzystaniem odwracania przez boczny margines?

A. 2 formy.

B. 6 form.

C. 8 form.

D. 4 formy.

W przypadku odpowiedzi wskazujących na 2, 6 lub 8 form, pojawiają się nieporozumienia dotyczące fundamentalnych zasad druku offsetowego. Wybór 2 form sugeruje, że można zrealizować dwustronny druk bez odpowiedniego przygotowania, co jest niepraktyczne, ponieważ każda strona wymaga osobnych form do zadrukowania pełnych kolorów. Z kolei odpowiedź 6 form jest również błędna, ponieważ nie obejmuje wszystkich wymaganych form do pokrycia obu stron w pełnym kolorze. Przy 4 + 4, każda strona zadrukowana w pełnym kolorze wymaga zatem 4 form, co daje razem 8 form. Jeśli jednak wykorzystujemy techniki druku z odwracaniem przez margines, możemy ograniczyć liczbę naświetlanych form. Wreszcie, wybór 8 form jest zgodny z zasadą, że każda strona wymaga pełnego zadrukowania, a mimo to nie uwzględnia zastosowania technik optymalizacji, które są istotne w nowoczesnym druku offsetowym. Takie podejście prowadzi do nieefektywności i nieekonomicznych rozwiązań, które są sprzeczne z dobrymi praktykami w branży, które dążą do redukcji kosztów przy zachowaniu wysokiej jakości produkcji.

Pytanie 2

Jaką rozdzielczość skanowania powinien posiadać wielobarwny oryginał, zakładając, że podczas druku zostanie on powiększony 6 razy?

A. 600 dpi

B. 3600 dpi

C. 300 dpi

D. 1800 dpi

Rozdzielczość skanowania wielobarwnego oryginału wynosząca 1800 dpi została obliczona na podstawie wymagań dotyczących jakości druku. Kiedy planujemy powiększenie obrazu 6-krotnie, istotne jest, aby zrozumieć, że każdy punkt (pixel) na skanowanym obrazie zostanie powiększony do takiej samej proporcji. W związku z tym, aby zachować odpowiednią jakość i szczegółowość po powiększeniu, musimy rozpocząć od wyższej rozdzielczości. Standardowo, dla wysokiej jakości wydruków, zaleca się rozdzielczości skanowania w zakresie 300-600 dpi. Jednak w przypadku, gdy mamy zamiar powiększyć obraz, jak w tym przypadku (6-krotnie), odpowiednia rozdzielczość skanowania powinna wynosić 1800 dpi, aby zapewnić, że szczegóły obrazu będą widoczne i wyraźne. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest skanowanie fotografii do druku na dużych nośnikach, gdzie zachowanie detali jest kluczowe. Przy takich rozdzielczościach możliwe jest uzyskanie wydruków, które nie tracą na jakości podczas powiększenia, co jest istotne w branży fotograficznej i graficznej, gdzie jakość obrazu jest niezbędna.

Pytanie 3

Bezpośrednie kopiowanie obrazu z komputera na płytę offsetową realizowane jest przy użyciu technologii tworzenia form drukarskich, oznaczanej symbolem

A. CtF

B. CtP

C. OCR

D. RIP

Odpowiedź CtP, czyli Computer-to-Plate, odnosi się do technologii, która umożliwia bezpośrednie przenoszenie obrazu cyfrowego z komputera na płytę drukarską. Jest to kluczowy proces w druku offsetowym, który przyczynił się do znacznego zwiększenia efektywności i precyzji produkcji. W przeciwieństwie do starszych metod, takich jak CtF (Computer-to-Film), w CtP eliminowane są pośrednie etapy, co skraca czas przygotowania i redukuje ryzyko błędów. Przykładowo, w zastosowaniach komercyjnych, gdzie liczy się czas realizacji zleceń, CtP pozwala na szybkie dostosowywanie projektów oraz łatwiejsze nanoszenie poprawek. Technologie CtP są zgodne z normami ISO, co zapewnia wysoką jakość druku oraz zgodność z wymaganiami klientów. Zastosowanie CtP w profesjonalnych drukarniach umożliwia także wykorzystanie złożonych procesów kolorystycznych i zwiększa stabilność oraz powtarzalność wyników drukarskich, co jest kluczowe w produkcjach masowych."

Pytanie 4

Podczas produkcji ulotki w kolorystyce 2 + 2 przy zastosowaniu metody odwracania przez margines boczny, jaki będzie koszt jednostkowy ulotki w porównaniu do drukowania z 4 form drukowych?

A. zwiększy się

B. zmniejszy się

C. pozostanie bez zmian

D. nie da się przewidzieć

Stwierdzenie, że koszt jednostkowy ulotki pozostanie bez zmian, jest błędne, ponieważ ignoruje fundamentalne zasady efektywności kosztowej w druku. Każda forma drukowa wiąże się z kosztami przygotowania, które są jednorazowe, ale rozkładają się na ilość wyprodukowanych egzemplarzy. W przypadku drukowania ulotki w technologii 2 + 2, zmniejszenie liczby form prowadzi do mniejszych kosztów stałych przypadających na każdą jednostkę produktu. Z kolei opcja, że koszt wzrośnie, również jest nieprawidłowa; taka sytuacja mogłaby mieć miejsce, gdyby np. zmieniała się jakość materiałów lub technologia, ale opisany proces nie implikuje takich zmian. Zwiększenie kosztów jednostkowych byłoby możliwe jedynie przy dodatkowych wymaganiach dotyczących jakości druku lub specyfikacji, które nie były uwzględnione w pytaniu. Odpowiedź sugerująca, że nie da się przewidzieć kosztów jednostkowych, również pomija kluczowe aspekty analizy kosztów w poligrafii. Na każdym etapie produkcji można i należy przeprowadzać analizy kosztowe, aby przewidzieć i zoptymalizować wydatki. Dlatego, aby skutecznie zarządzać procesem drukowania i unikać nieporozumień, ważne jest zrozumienie wpływu liczby form na całkowity koszt produkcji.

Pytanie 5

Jaki jest czas potrzebny na wydrukowanie 10 000 płyt CD na cyfrowej maszynie pracującej z wydajnością 4 000 szt./h?

A. 0,5 h

B. 1 h

C. 2,5 h

D. 4 h

Aby obliczyć czas potrzebny na wydrukowanie 10 000 płyt CD przy użyciu maszyny cyfrowej o wydajności 4 000 sztuk na godzinę, należy zastosować proste równanie czasu, które opiera się na wydajności maszyny. Czas drukowania można obliczyć dzieląc całkowitą liczbę płyt przez wydajność maszyny. W tym przypadku: 10 000 płyt / 4 000 sztuk/h = 2,5 h. W praktyce oznacza to, że maszyna jest w stanie wydrukować 2 500 płyt w ciągu godziny, co przekłada się na 2,5 godziny potrzebne na zrealizowanie całego zlecenia. W branży produkcji cyfrowej, efektywność maszyn jest kluczowym wskaźnikiem, który pozwala na optymalizację procesów produkcyjnych oraz oszacowanie kosztów. Dobrą praktyką jest również monitorowanie wydajności sprzętu oraz planowanie produkcji, aby zminimalizować przestoje i maksymalizować efektywność, co z kolei przekłada się na konkurencyjność firmy.

Pytanie 6

Oblicz całkowity koszt wyprodukowania offsetowych form drukarskich w technologii CtP wymaganych do zadrukowania arkuszy w schemacie kolorystycznym 4 + 1, jeśli koszt naświetlenia pojedynczej formy wynosi 35,00 zł?

A. 175,00 zł

B. 70,00 zł

C. 140,00 zł

D. 280,00 zł

Koszt wykonania offsetowych form drukowych w technologii CtP (Computer-to-Plate) zależy od liczby form wymaganych do zadrukowania arkuszy w danej kolorystyce. W przypadku kolorystyki 4 + 1, oznacza to, że wykorzystujemy cztery kolory procesowe (cyan, magenta, yellow, black) oraz dodatkowy kolor, na przykład specjalny kolor Pantone lub lakier. W związku z tym potrzebujemy pięciu form, z których każda kosztuje 35,00 zł. Różnica w tej technologii polega na tym, że forma jest naświetlana bezpośrednio na płycie, co pozwala na uzyskanie wysokiej jakości druku oraz oszczędności czasu. Kalkulując całkowity koszt, mnożymy koszt jednej formy przez pięć. 5 form * 35,00 zł = 175,00 zł. Tę metodę można zastosować w wielu procesach produkcyjnych, gdzie istotna jest precyzja i szybkość, co jest zgodne z obecnymi standardami w branży poligraficznej.

Pytanie 7

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 8

Jaką długość drutu należy zastosować do produkcji 1 000 sztuk broszur szytych przygrzbietowo z użyciem 2 zszywek, jeżeli długość drutu przypadająca na pojedynczą zszywkę wynosi 30 mm?

A. 30 m

B. 55 m

C. 60 m

D. 50 m

Aby obliczyć, ile metrów drutu potrzeba do wykonania 1000 egzemplarzy broszur szytych przygrzbietowo na 2 zszywki, należy najpierw ustalić całkowitą długość drutu potrzebnego dla jednego egzemplarza. Dla każdej zszywki potrzebne jest 30 mm drutu, a ponieważ mamy 2 zszywki na broszurę, łączna długość drutu dla jednej broszury wynosi 30 mm x 2 = 60 mm. Następnie, przeliczając na metry, konwertujemy 60 mm na metry, co daje 0,06 m. W przypadku 1000 egzemplarzy, musimy pomnożyć 0,06 m przez 1000, co daje 60 m. To podejście jest zgodne z praktycznymi standardami w produkcji broszur, które zakładają obliczanie materiałów na podstawie wymagań dla pojedynczego egzemplarza, co jest kluczowe dla efektywności kosztowej i planowania zasobów. Przykładowo, w branży poligraficznej, precyzyjne obliczenia materiałów są niezbędne, aby uniknąć nadmiaru lub niedoboru materiałów, co może prowadzić do strat finansowych oraz opóźnień w produkcji.

Pytanie 9

Do wykonania 15 000 wielobarwnych ulotek reklamowych A4 złamywanych do A5 należy użyć następującego zestawu maszyn i urządzeń:

proofer	stanowisko DTP	stanowisko DTP	skaner bębnowy
kopiorama	naświetlarka CtP	naświetlarka CtP	naświetlarka CtF
2-kolorowa maszyna offsetowa zwojowa	4-kolorowa arkuszowa maszyna offsetowa	4-kolorowa maszyna sitodrukowa	8-kolorowa maszyna rotograwiurowa
krajarka krążkowa	krajarka jednonożowa	krajarka trójnożowa	nożyce introligatorskie
złamywarka kasetowo-nożowa	złamywarka kasetowa	bigówko-perforówka	złamywarka nożowa
A.	B.	C.	D.

A. A.

B. B.

C. D.

D. C.

W odpowiedziach, które nie zostały wybrane, są jakieś spore błędy odnośnie tego, jakie maszyny są potrzebne do robienia ulotek. Na przykład odpowiedź A sugeruje użycie 2-kolorowej maszyny offsetowej, co bardzo ogranicza możliwości druku. To na pewno nie jest dobre, bo ulotki muszą wyglądać atrakcyjnie, a użycie tylko dwóch kolorów na pewno nie pomoże w tym. Odpowiedź C wskazuje na maszynę sitodrukową, która nie nadaje się do produkcji ulotek. Sitodruk jest fajny, ale głównie do materiałów tekstylnych, a nie do takich detali, jakie są potrzebne w ulotkach. Z kolei odpowiedź D ma maszynę 8-kolorową, ale korzysta z technologii rotograwiuru, co jest bardziej do dużych nakładów jak gazety czy opakowania. Nie za bardzo pasuje do ulotek, które muszą zmieniać format i mają mniejsze nakłady. Podsumowując, kluczowe błędy wynikają z tego, że nie wybrano odpowiednich technologii druku do zadania, co ostatecznie wpływa na jakość druku.

Pytanie 10

Wskaż najodpowiedniejsze materiały do druku dwustronnej, kolorowej ulotki reklamowej?

A. Papier dwustronnie powlekany o gramaturze 135-170 g/m2

B. Karton jednostronnie powlekany o gramaturze 300-315 g/m2

C. Papier offsetowy o gramaturze 70 g/m2

D. Tektura introligatorska o gramaturze 1200 g/m2

Papier dwustronnie powlekany o gramaturze 135-170 g/m2 jest najlepszym wyborem do wydruku dwustronnej, wielobarwnej ulotki reklamowej, ponieważ charakteryzuje się wysoką jakością oraz doskonałymi właściwościami drukarskimi. Jego dwustronne powlekanie pozwala na uzyskanie intensywnych i wyrazistych kolorów, co jest kluczowe w przypadku materiałów reklamowych, gdzie estetyka ma duże znaczenie. Dodatkowo, gramatura w przedziale 135-170 g/m2 zapewnia odpowiednią sztywność ulotki, co sprawia, że jest ona bardziej trwała i odporna na zagięcia. W praktyce, ulotki wykonane z tego typu papieru lepiej prezentują się w rękach odbiorców, a ich jakość może zwiększyć postrzeganą wartość oferty. Użycie papieru dwustronnie powlekanego jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży poligraficznej, co potwierdzają standardy takie jak ISO 12647, które definiują właściwości barwne i jakość wydruków. Dlatego wybór tego podłoża jest korzystny zarówno z perspektywy technicznej, jak i marketingowej.

Pytanie 11

Jaką ilość drutu itroligatorskiego należy przygotować do produkcji 1 000 broszur zszywanych dwiema zszywkami o długości 20 mm?

A. 60 m

B. 40 m

C. 20 m

D. 80 m

Aby obliczyć ilość drutu itroligatorskiego potrzebnego do wykonania 1 000 broszur zszywanych dwiema zszywkami o długości 20 mm, należy zastosować prostą kalkulację. Każda broszura wymaga dwóch zszywek, co łącznie daje 2 zszywki na jedną broszurę. W przypadku 1 000 broszur, oznacza to 2 000 zszywek. Każda zszywka ma długość 20 mm, co oznacza, że całkowita długość drutu potrzebnego do wykonania 2 000 zszywek wynosi: 2 000 zszywek * 20 mm = 40 000 mm. Przeliczając na metry, otrzymujemy 40 m. Przykład ten ilustruje znaczenie precyzyjnych obliczeń i planowania w procesie produkcji materiałów drukowanych. W praktyce, zrozumienie takich kalkulacji pozwala uniknąć marnotrawstwa surowców i zapewnia efektywność produkcji, co jest kluczowe w standardach branżowych takich jak ISO 9001, które podkreślają znaczenie zarządzania jakością w procesach produkcyjnych.

Pytanie 12

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 13

Jakie oprogramowanie wykorzystuje się do kompresji dużych plików graficznych?

A. WinRar

B. Audacity

C. Eset Nod32

D. ArtiosCad

WinRar to bardzo znany program do archiwizacji plików, zwłaszcza tych większych. Obsługuje różne formaty, jak RAR czy ZIP, co jest super wygodne. Jego główna funkcja to kompresja dużych plików, więc zaoszczędzisz miejsce na dysku, a przesyłanie danych będzie znacznie łatwiejsze. Ma też sporo fajnych opcji, jak możliwość ustawienia stopnia kompresji, szyfrowania archiwów, a nawet podziału plików na mniejsze części. Przydaje się to, gdy masz do wysłania większe zbiory, czy to przez e-mail, czy na chmurę. Dla grafika WinRar to wręcz must-have, bo pomaga w organizacji pracy i zarządzaniu zasobami. Ogólnie, ze względu na prostotę i funkcjonalność, jest to program, który wielu profesjonalistów uznaje za standard w archiwizacji danych.

Pytanie 14

Jak długo zajmie wydrukowanie 50 banerów o wymiarach 5 x 9 m, gdy prędkość drukowania plotera wynosi 45 m²/h?

A. 45 h

B. 55 h

C. 50 h

D. 40 h

Wybór czasu produkcji z odpowiedzi 45 h, 40 h lub 55 h opiera się na błędnym zrozumieniu podstawowych zasad obliczeń związanych z wielkościami powierzchni oraz prędkościami drukowania. Zdarza się, że osoby mylą jednostki miary i zakładają, że prędkość plotera jest wystarczająca do osiągnięcia zakładanego celu bez odpowiednich obliczeń. Na przykład, niektórzy mogą pomyśleć, że wydrukowanie mniejszej ilości banerów w krótszym czasie to kwestia jedynie prostej kalibracji sprzętu, co w rzeczywistości jest złudzeniem. W rzeczywistości, prędkość drukowania plotera odzwierciedla jedynie maksymalną efektywność, która nie uwzględnia dodatkowych czynników, takich jak ustawianie materiału, czas na przestoje związane z konserwacją czy też czas potrzebny na wymianę materiałów eksploatacyjnych. Takie podejście prowadzi do niewłaściwych oszacowań czasu produkcji. Dlatego kluczowe jest, aby każda osoba zajmująca się drukiem rozumiała, jak obliczać całkowity czas pracy, uwzględniając zarówno powierzchnię, jak i prędkość, aby unikać nieporozumień i opóźnień w realizacji projektów. Aby poprawić swoje umiejętności w tej dziedzinie, warto stosować kalkulatory do obliczeń ilości materiałów oraz czasów produkcji, co ułatwia planowanie i zwiększa efektywność pracy.

Pytanie 15

W jakim formacie powinny być zapisane obrazy przeznaczone do druku?

A. WEBP

B. MP4

C. TIFF

D. GIF

Format TIFF (Tagged Image File Format) jest powszechnie używany do zapisu obrazów przeznaczonych do druku. Jego największa zaleta to obsługa bezstratnej kompresji danych, co oznacza, że jakość obrazu nie ulega pogorszeniu podczas zapisu i ponownego otwierania pliku. TIFF pozwala również na przechowywanie obrazów w dużej rozdzielczości, co jest kluczowe w druku, gdzie szczegóły i jakość obrazu są niezwykle istotne. Dodatkowo, format ten obsługuje 16-bitową głębię kolorów na kanał, co umożliwia zachowanie szerokiego zakresu tonalnego i bardziej precyzyjne odwzorowanie kolorów. To wszystko sprawia, że TIFF jest preferowanym formatem dla profesjonalnych drukarni oraz fotografów. Stosowanie tego formatu jest zgodne z branżowymi standardami, ponieważ zapewnia on kompatybilność z większością programów do edycji grafiki oraz urządzeniami drukującymi. W praktyce, wykorzystanie TIFF w druku to gwarancja, że efekt końcowy będzie najwyższej jakości, co jest kluczowe dla profesjonalnych publikacji.

Pytanie 16

Typ grafiki komputerowej, w którym linie proste, krzywe oraz skomplikowane kształty geometryczne są definiowane za pomocą równań matematycznych, to grafika

A. rastrowa i wektorowa

B. ruchoma i bitmapowa

C. interaktywna i rastrowa

D. wektorowa i obiektowa

Wybór odpowiedzi zawierających terminy takie jak 'ruchoma', 'bitmapowa', 'interakcyjna' i 'rastrowa' wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące podstawowych różnic pomiędzy typami grafiki komputerowej. Grafika rastrowa, na przykład, opiera się na matrycach pikseli, co oznacza, że podczas powiększania obrazu może wystąpić utrata jakości, co jest istotną wadą w kontekście projektowania, gdzie wymagana jest skalowalność. Z kolei grafika ruchoma odnosi się do animacji i filmów, które są z natury różne od statycznych obrazów wektorowych. Grafika interakcyjna, choć innowacyjna i szeroko stosowana w projektach internetowych i aplikacjach, nie jest terminem odnoszącym się do rodzaju grafiki w sensie technicznym, a bardziej do sposobu, w jaki użytkownicy wchodzą w interakcje z treściami wizualnymi. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do wyboru niepoprawnych odpowiedzi, to mylenie różnych klas grafik oraz brak zrozumienia ich zastosowań. W praktyce, istotne jest, aby rozróżniać te terminy, aby skutecznie wykorzystać odpowiednie narzędzia i techniki w zależności od wymagań projektu.

Pytanie 17

Który z poniższych formatów plików jest używany do przechowywania obrazów rastrowych?

A. EPS

B. PDF

C. JPEG

D. SVG

JPEG to jeden z najpopularniejszych formatów plików graficznych używanych do przechowywania obrazów rastrowych. Jego pełna nazwa to Joint Photographic Experts Group, która wskazuje na organizację, która go opracowała. JPEG jest szeroko stosowany w fotografii cyfrowej i publikacjach internetowych, głównie ze względu na możliwość kompresji stratnej, która pozwala na znaczną redukcję rozmiaru pliku przy stosunkowo niewielkiej utracie jakości obrazu. Format ten jest idealny do przechowywania zdjęć, które mają mnóstwo kolorów i detali. W praktyce JPEG jest najczęściej używany do zdjęć z wakacji, ilustracji w artykułach internetowych czy obrazów w mediach społecznościowych. Co więcej, jest kompatybilny z niemal wszystkimi przeglądarkami i oprogramowaniem do edycji grafiki, co czyni go niezwykle wszechstronnym. Warto jednak pamiętać, że nie nadaje się do przechowywania grafik z dużymi obszarami jednolitego koloru lub tekstu, ponieważ kompresja stratna może w takich przypadkach powodować widoczne artefakty.

Pytanie 18

Aby ocenić zgodność kolorów podczas druku prac wielobarwnych, należy wykorzystać

A. densytometru transmisyjnego

B. densytometru refleksyjnego

C. kalibratora

D. lupki poligraficznej

Kalibrator, densytometr refleksyjny i densytometr transmisyjny to narzędzia o różnych zastosowaniach, które nie są optymalne do bezpośredniej oceny spasowania kolorów w pracach wielobarwnych. Kalibrator służy do ustawiania parametrów urządzeń drukarskich oraz ich optymalizacji, co jest ważne, lecz nie obejmuje analizy kolorów na poziomie detali, która jest kluczowa w druku wielobarwnym. Użycie densytometru refleksyjnego, który mierzy gęstość światła odbitego od powierzchni druku, może dawać jedynie ogólny obraz jakości druku, ale nie umożliwia precyzyjnej analizy kolorów. Densytometr transmisyjny, z kolei, jest używany głównie do analizy materiałów przezroczystych, takich jak folie czy przezroczyste papiery, co sprawia, że jest on nieadekwatny do oceny kolorów w kontekście druku na papierze. Zastosowanie tych narzędzi mogłoby prowadzić do wyciągania błędnych wniosków i zaniżania jakości nadruku. Zamiast tego, by skutecznie ocenić spasowanie kolorów w druku wielobarwnym, konieczne jest korzystanie z lupki poligraficznej, która pozwala na dokładną analizę i identyfikację potencjalnych problemów, co jest kluczowe dla zachowania standardów jakości w branży poligraficznej.

Pytanie 19

Tworzenie obiektu wektorowego z kształtów bitmapowych odbywa się przy użyciu narzędzia, które w programach Adobe nosi nazwę

A. pędzla

B. pióra

C. stempla

D. ołówka

Narzędzie pióra w programach Adobe, takich jak Adobe Illustrator, jest kluczowym elementem w procesie tworzenia obiektów wektorowych poprzez odrysowywanie kształtów z bitmap. Pióro umożliwia precyzyjne rysowanie krzywych i linii, co czyni je idealnym narzędziem do odwzorowywania skomplikowanych kształtów. Użytkownik może w łatwy sposób tworzyć i edytować punkty kotwiczące, co pozwala na dużą kontrolę nad ostatecznym wyglądem wektora. Przykładowo, w przypadku tworzenia logo lub ilustracji, wykorzystanie narzędzia pióra pozwala na uzyskanie czystych i wyraźnych linii, które są podstawą estetyki projektów graficznych. Ponadto, praca z wektorami zapewnia skalowalność, co oznacza, że stworzony obiekt nie traci jakości przy zmianach rozmiaru, co jest kluczowe w wielu zastosowaniach, takich jak druk czy media cyfrowe. W branży graficznej pióro uznawane jest za standard w grafice wektorowej, co tylko podkreśla jego znaczenie i funkcjonalność.

Pytanie 20

Który z typów plików graficznych nie wspiera przezroczystości tła?

A. JPEG

B. GIF

C. TIFF

D. PNG

Format JPEG, czyli Joint Photographic Experts Group, to taki popularny sposób na przechowywanie obrazków rastrowych. Głównie wyróżnia się tym, że nie ma opcji przezroczystości tła. JPEG świetnie nadaje się do kompresji zdjęć, które mają dużo kolorów i detali, więc idealnie sprawdza się w fotografii i wszędzie tam, gdzie przezroczystość nie jest potrzebna. Można go spotkać na stronach internetowych, w mediach społecznościowych czy w druku. Jego zalety to spora jakość zdjęć przy małej wielkości pliku, co czyni go faworytem wśród projektantów i fotografów. W branży często poleca się JPEG, gdy nie musimy martwić się o przezroczystość, a bardziej zależy nam na optymalizacji obrazu.

Pytanie 21

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 22

Jaki czynnik nie ma wpływu na koszt realizacji procesu drukowania nakładu publikacji?

A. Metoda drukowania

B. Liczba form drukarskich

C. Liczba stron publikacji

D. Ilość złamów w składce

Liczba złamów w składce nie wpływa na koszt procesu drukowania nakładu publikacji, ponieważ jest to aspekt związany z układem treści w ramach projektu graficznego, a nie bezpośrednio z samym procesem drukowania. W praktyce, złamanie to podział tekstu i grafiki na odpowiednie kolumny, co ma znaczenie dla estetyki oraz funkcjonalności publikacji, ale nie generuje dodatkowych kosztów związanych z samym procesem produkcji druku. Wymagania techniczne dotyczące form drukowych, techniki drukowania oraz ilości stron publikacji są kluczowe, ponieważ wpływają na zużycie materiałów, czas produkcji oraz urządzenia wykorzystywane w procesie drukowania. Na przykład, wybór technologii druku cyfrowego w porównaniu do offsetowego może znacząco zmienić koszty, zwłaszcza przy dużych nakładach. Dobrze zrozumiana konstrukcja składu publikacji oraz świadome podejście do wyboru technik drukowania przyczyniają się do efektywności kosztowej oraz optymalizacji procesu produkcji.

Pytanie 23

Strona publikacji, która nie jest zadrukowana, nazywana jest

A. wakatem

B. łamem

C. składką

D. kolumną

Termin "wakat" odnosi się do niezadrukowanej strony w publikacji, co ma znaczenie w kontekście projektowania materiałów wydawniczych. Wakat to przestrzeń, która może być wykorzystana na różnorodne sposoby, takie jak umieszczanie dodatkowych treści, ilustracji, czy reklamy. W praktyce, dobrym przykładem zastosowania wakatu jest wykorzystanie go do zamieszczenia informacji o autorze, spisu treści lub reklam, co może zwiększyć wartość publikacji i przyciągnąć uwagę czytelnika. Wydawcy i graficy muszą być świadomi znaczenia wakatów, aby efektywnie zarządzać przestrzenią na stronie i zapewnić, że publikacja jest nie tylko estetyczna, ale też funkcjonalna. W branży wydawniczej, zgodnie z standardami projektowania stron, wakaty są istotnym elementem, który pozwala na elastyczność w dostosowywaniu treści do potrzeb odbiorców oraz spełnianiu wymagań reklamodawców.

Pytanie 24

Najlepszym materiałem do druku wielobarwnej pocztówki jest

A. karton jednostronnie powlekany o gramaturze 300-400 g/m2

B. papier offsetowy o gramaturze 100 g/m2

C. papier dwustronnie kredowany o gramaturze 135 g/m2

D. tektura introligatorska o gramaturze 800 g/m2

Tektura introligatorska o gramaturze 800 g/m2, choć wydaje się być solidnym wyborem, w rzeczywistości nie jest odpowiednia do druku wielobarwnego pocztówki. Jej wysoka gramatura czyni ją zbyt sztywną, co może prowadzić do problemów podczas obróbki, pakowania i wysyłki. W przypadku druku, wysoka gramatura często skutkuje także trudnościami w uzyskiwaniu jednorodnego, estetycznego wykończenia. Ponadto tektura introligatorska nie jest przystosowana do uzyskiwania wyrazistych kolorów, co jest kluczowe w przypadku materiałów reklamowych. Z kolei papier dwustronnie kredowany o gramaturze 135 g/m2 może być zbyt cienki, co wpływa na trwałość pocztówki oraz jej zdolność do przetrwania w transporcie. Choć kredowanie obu stron poprawia jakość druku, to nie dostarcza wystarczającej sztywności. Papier offsetowy o gramaturze 100 g/m2 jest zdecydowanie zbyt lekki i nie zapewnia odpowiedniego wsparcia dla wielobarwnego druku, co może skutkować pojawieniem się zagnieceń lub uszkodzeń w trakcie korzystania. Kluczowym błędem w rozważaniach nad wyborem podłoża jest nie uwzględnianie wymagań jakościowych oraz funkcjonalnych, które powinny być kierunkowskazem w takich decyzjach. W poligrafii istotne jest, aby dobrać materiał nie tylko na podstawie gramatury, ale również jego właściwości technologicznych, które wpływają na końcowy efekt wizualny oraz trwałość produktu.

Pytanie 25

Przed przystąpieniem do procesu naświetlania form drukarskich z wielokolorowego pliku graficznego, należy wykonać

A. usunięcie kanału alfa

B. buforowanie pliku

C. kalibrowanie monitora

D. separację barwną

Separacja barwna to naprawdę ważny proces w druku wielobarwnym. Chodzi o to, że musimy podzielić kolory z pliku graficznego na różne warstwy, które później wykorzystamy w trakcie drukowania. Zwykle korzystamy z modelu barw CMYK, czyli cyjan, magenta, żółty i czarny. Każdy z tych kolorów traktuje się osobno, co daje możliwość uzyskania fajnych odcieni i tonacji. Na przykład, w druku offsetowym, każdy kolor jest naświetlany osobno, co daje świetne efekty. Takie standardy jak ISO 12647 pokazują, jak ważna jest ta dokładna separacja barwna, żeby wszystko wyglądało spójnie w różnych procesach produkcji. Warto też zapamiętać, że jeśli separacja nie będzie odpowiednia, to mogą pojawić się błędy z odwzorowaniem kolorów, co może znacznie pogorszyć jakość finalnego produktu. Dlatego zanim zaczniemy naświetlać formy, warto sprawdzić, czy wszystkie kolory są dobrze oddzielone i przygotowane do druku.

Pytanie 26

Które oprogramowanie z pakietu Adobe pozwala na automatyczne katalogowanie oraz zarządzanie zdjęciami?

A. Dreamweaver

B. Flash

C. Media Encoder

D. Bridge

Adobe Flash to technologia służąca głównie do tworzenia animacji oraz interaktywnych aplikacji webowych. Choć ma swoje zastosowanie w projektowaniu i publikacji treści multimedialnych, nie ma funkcji katalogowania zdjęć. Flash opiera się na działaniach związanych z animacją, co czyni go nieodpowiednim narzędziem do zarządzania plikami. W branży projektowej coraz rzadziej się go wykorzystuje, a jego popularność spadła z uwagi na rozwój technologii HTML5, które oferują bardziej efektywne i mobilne rozwiązania. Media Encoder, z kolei, jest programem skoncentrowanym na konwersji i kodowaniu audio oraz wideo, a nie na zarządzaniu zdjęciami. Użytkownicy często mylą jego funkcjonalność, co prowadzi do nieporozumień na temat jego zastosowania. Dreamweaver to edytor HTML, który koncentruje się na tworzeniu stron internetowych, a nie na katalogowaniu zdjęć. Typowym błędem jest zakładanie, że programy do tworzenia treści mają również funkcjonalności związane z zarządzaniem plikami multimedialnymi. Aby skutecznie zarządzać multimediami, warto korzystać z dedykowanych narzędzi, takich jak Adobe Bridge, które są specjalnie zaprojektowane do efektywnego porządkowania i przetwarzania zdjęć.

Pytanie 27

Masz przygotować grafikę na stronę internetową, która ma być szybko ładowana i dobrze wyświetlać się na różnych urządzeniach. Jakie działania optymalizacyjne powinieneś zastosować?

A. Użyć profilu kolorów CMYK zamiast RGB

B. Zastosować format TIFF bez kompresji

C. Zwiększyć liczbę warstw w pliku graficznym

D. Zmniejszyć rozdzielczość oraz skompresować plik z zachowaniem akceptowalnej jakości obrazu

Optymalizacja grafiki na potrzeby stron internetowych polega przede wszystkim na znalezieniu kompromisu pomiędzy jakością obrazu a rozmiarem pliku. Zmniejszenie rozdzielczości grafiki do wymiarów rzeczywistego wyświetlania na stronie oraz odpowiednia kompresja (np. JPEG, WebP, PNG z optymalizacją) znacząco przyspiesza ładowanie się strony i zmniejsza zużycie transferu, co jest kluczowe zwłaszcza w przypadku urządzeń mobilnych. Z mojego doświadczenia, wielu początkujących grafików zostawia grafiki w zbyt dużych rozdzielczościach, licząc na 'lepszą jakość', a efekt jest odwrotny – spowolnienie strony i strata użytkowników. W branży webowej przyjmuje się zasadę, że plik graficzny nie powinien być większy niż to konieczne, a kompresja powinna być na takim poziomie, żeby artefakty nie były zauważalne gołym okiem. Przykładowo, zdjęcia na banery warto zapisywać w JPEG z kompresją ok. 70-80%, natomiast grafiki z przezroczystością jako zoptymalizowane PNG lub WebP. Dzięki temu strona ładuje się szybko zarówno na komputerach, jak i smartfonach, co pozytywnie wpływa na SEO i ogólne doświadczenie użytkownika. Ta praktyka jest standardem nie tylko w pracy grafików webowych, lecz także w wytycznych Google PageSpeed Insights czy Web.dev.

Pytanie 28

Żywa pagina to informacja umieszczona

A. na spuszczonych kolumnach.

B. na tytułach czterech i dwóch.

C. w pojedynczym wierszu na górze strony.

D. na stronach z wolnymi miejscami.

Żywa pagina to termin związany z publikowaniem informacji w formie wizualnej, która ma na celu przyciągnięcie uwagi czytelnika. Umieszczanie żywej paginy w jednym wierszu u góry strony jest standardem w wielu wydawnictwach i praktykach graficznych. Takie umiejscowienie sprawia, że informacja jest łatwo zauważalna i dostępna bez konieczności przewijania treści dokumentu. Przykładem zastosowania żywej paginy może być umieszczenie tytułu artykułu na górze strony, co ułatwia jego identyfikację oraz przyciąga potencjalnych czytelników. W kontekście standardów, praktyka ta jest zgodna z zasadami typografii, które podkreślają znaczenie struktury i hierarchii informacji w publikacjach. Odpowiednie formatowanie oraz wyeksponowanie żywej paginy przyczynia się do poprawy czytelności dokumentu oraz zwiększa jego atrakcyjność wizualną. Wydawcy i projektanci powinni zatem zwracać szczególną uwagę na te aspekty, aby efektywnie komunikować treści i przyciągać uwagę odbiorców.

Pytanie 29

Jakim formatem plików, stosowanych w druku cyfrowym i zgodnych ze standardami druku, można się posługiwać?

A. PDF

B. CDR

C. EPS

D. INDD

Wybór formatu CDR, EPS lub INDD nie jest odpowiedni w kontekście drukowania cyfrowego jako standardowego formatu. Format CDR, będący natywnym plikiem programu CorelDRAW, jest często używany do projektowania wektorowego, ale nie jest powszechnie akceptowany przez drukarnie jako format do druku. Wymaga on konwersji do bardziej uniwersalnego formatu, co może prowadzić do problemów z zachowaniem jakości lub układu. EPS (Encapsulated PostScript) to starszy format, który również nie jest tak wszechstronny jak PDF. Choć EPS może być używany do druku, nie zapewnia takiej samej kompatybilności i łatwości w użyciu jak PDF, co może skutkować problemami w procesie produkcyjnym. Format INDD, używany przez program Adobe InDesign, jest bardziej przeznaczony do edycji i projektowania niż do finalnego druku. Choć INDD pozwala na tworzenie skomplikowanych układów, wymaga eksportu do formatu PDF przed wysłaniem do drukarni. Wybór niewłaściwego formatu może prowadzić do wydłużenia procesów produkcyjnych, a także do problemów z jakością i spójnością wydruków. Dlatego kluczowe jest zrozumienie specyfiki każdego formatu oraz ich zastosowań w kontekście drukowania, aby uniknąć typowych pułapek i błędów w pracy z plikami graficznymi.

Pytanie 30

Jaką rozdzielczość powinno mieć skanowanie wielobarwnego oryginału, jeśli jego powiększenie podczas drukowania wyniesie 6 razy?

A. 1 800 dpi

B. 600 dpi

C. 216 dpi

D. 6 000 dpi

Aby uzyskać wysoką jakość wydruku, ważne jest, aby rozdzielczość skanowania oryginału była odpowiednio dobrana w stosunku do planowanego powiększenia. W tym przypadku, jeśli planujemy powiększenie oryginału 6-krotnie, to przyjmuje się, że minimalna rozdzielczość skanowania powinna wynosić 300 dpi dla druku w jakości wysokiej. Zatem, aby uzyskać optymalną jakość przy powiększeniu 6-krotnym, konieczne jest pomnożenie wymaganej rozdzielczości przez współczynnik powiększenia. 300 dpi x 6 = 1800 dpi. Oznacza to, że dla uzyskania wysokiej jakości druku z zachowaniem szczegółów i wyrazistości, skanowanie oryginału wielobarwnego powinno odbywać się z rozdzielczością 1 800 dpi. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie grafiki i druku, gdzie odpowiednia rozdzielczość skanowania ma kluczowe znaczenie dla uzyskania satysfakcjonującego efektu wizualnego.

Pytanie 31

Bitmapa w dziedzinie grafiki komputerowej to termin oznaczający

A. obiekty utworzone poprzez połączenie punktów, których lokalizację określają współrzędne matematyczne

B. grafikę zbudowaną z pikseli

C. zbiór elementów osadzonych w klatkach kluczowych

D. obiekty w formie wielokątów umiejscowionych w przestrzeni trójwymiarowej

Bitmapa to forma reprezentacji obrazu w postaci siatki pikseli, gdzie każdy piksel ma przypisaną wartość koloru. Obrazy bitmapowe są najczęściej wykorzystywane w grafice komputerowej, w tym w tworzeniu zdjęć cyfrowych, grafik internetowych oraz ilustracji w programach graficznych. Każdy piksel w bitmapie jest elementarnym składnikiem, który łącznie z innymi tworzy pełen obraz. Przykłady popularnych formatów bitmapowych to JPEG, PNG oraz BMP. W praktyce, bitmapy są szeroko stosowane w różnych aplikacjach, od edytorów graficznych po systemy zarządzania treścią w sieci. Warto również zauważyć, że bitmapy mają swoje ograniczenia, takie jak duża wielkość plików przy wysokiej rozdzielczości, co może wpływać na wydajność i szybkość ładowania w aplikacjach webowych. Znajomość bitmap jest kluczowa dla projektantów graficznych, ponieważ pozwala na świadome podejmowanie decyzji dotyczących wyboru formatu oraz jakości obrazu.

Pytanie 32

Ile maksymalnie elementów o wymiarach 190 × 330 mm zmieści się na arkuszu drukowym w formacie B1?

A. 9 elementów.

B. 8 elementów.

C. 10 elementów.

D. 12 elementów.

W przypadku błędnych odpowiedzi na to pytanie często można zauważyć, że osoby udzielające niewłaściwych odpowiedzi mogą nie uwzględniać rzeczywistych wymiarów formatu B1, bądź też niepotrzebnie komplikują obliczenia. Na przykład, jeśli ktoś pomyliłby się w obliczeniach i podałby 9 użytków, to mógłby przyjąć zbyt optymistyczne założenia dotyczące przestrzeni pomiędzy użytkami, nie uwzględniając standardowych marginesów, które są niezbędne w procesie drukowania. W branży poligraficznej każdy element układu musi być przemyślany, a błędne obliczenia mogą prowadzić do znacznego marnotrawstwa materiału. Również błędna orientacja użytków (np. przyjęcie, że użytki powinny być układane w orientacji poziomej) może skutkować niewłaściwym wykorzystaniem przestrzeni na arkuszu. Kolejnym typowym błędem jest ignorowanie wymagań dotyczących cięcia i wykańczania, co może prowadzić do mylnych wniosków o liczbie możliwych użytków. Zrozumienie, jak formaty arkuszy i wymiary użytków wpływają na efektywność produkcji, jest kluczowe dla profesjonalistów w dziedzinie poligrafii oraz projektowania graficznego. Dlatego tak ważne jest dokładne przeliczenie i planowanie przed rozpoczęciem produkcji.

Pytanie 33

Jaki format pliku graficznego umożliwia skalowanie obiektów zawierających wektorowe logo bez utraty jakości?

A. AI

B. JPEG

C. BMP

D. PSD

Wybór formatu BMP, JPEG lub PSD nie jest odpowiedni w kontekście zachowania jakości przy skalowaniu obiektów graficznych. Format BMP (Bitmap) przechowuje obrazy w postaci rastrów, co oznacza, że składają się one z pikseli. Przy powiększaniu bitmapy, obraz traci na jakości, staje się rozmyty i zniekształcony, co czyni go nieodpowiednim do zastosowań, gdzie wymagana jest elastyczność rozmiaru. Z kolei JPEG, będący formatem kompresji stratnej, również traci jakość, zwłaszcza przy wielokrotnym zapisywaniu i otwieraniu pliku. Jest to format rekomendowany głównie do zdjęć i obrazów z dużą ilością kolorów, ale nie nadaje się do grafiki, która wymaga ostrości i precyzji, jak logo. Format PSD (Photoshop Document) to natomiast format pliku stosowany w programie Adobe Photoshop, który obsługuje warstwy, maski i inne zaawansowane funkcje edycji. Mimo że PSD jest niezwykle potężny w edytowaniu obrazów rastrowych, nie jest on formatem wektorowym, co oznacza, że nie zachowuje jakości przy skalowaniu, w przeciwieństwie do formatu AI. Wybierając niewłaściwe formaty, można łatwo popełnić błąd w procesie projektowania, prowadząc do nieprofesjonalnych rezultatów. Dlatego istotne jest, aby zrozumieć różnice między formatami graficznymi i ich odpowiednie zastosowanie w praktyce. Zachowanie jakości obrazu jest kluczowe w wielu dziedzinach, w tym w projektowaniu graficznym, marketingu i reklamie, gdzie profesjonalny wygląd jest niezbędny do skutecznej komunikacji wizualnej.

Pytanie 34

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 35

Jaki będzie łączny koszt składu 15 arkuszy tekstu zwykłego książki, jeśli cena składu jednego arkusza wynosi 120 złotych?

A. 1 800 zł

B. 1 500 zł

C. 2 100 zł

D. 1 200 zł

Koszt składu 15 arkuszy tekstu prostego można łatwo obliczyć. Wystarczy pomnożyć liczbę arkuszy przez koszt jednego arkusza. W tym przypadku mamy 15 arkuszy i 120 zł za arkusz, co daje nam 1800 zł. Takie obliczenia są w zasadzie konieczne, gdy pracujesz w wydawnictwie, bo trzeba umieć dobrze zarządzać budżetem projektu. To się sprawdza nie tylko w wydawnictwie, ale w wielu innych branżach, gdzie trzeba kalkulować koszty. Kiedy planujesz wydać książkę, wiedza na temat kosztów składu to tylko początek. Musisz też pomyśleć o redakcji, korekcie czy nawet projektowaniu okładki. Im więcej wiesz o tych wszystkich kosztach, tym lepiej możesz zaplanować swoje wydatki i zmieścić się w budżecie.

Pytanie 36

Do wydatków związanych z produkcją baneru reklamowego zalicza się:

A. siatkę mesh, atrament solwentowy, oczkowanie, wynagrodzenie

B. folię laminującą, tusz, zawieszanie baneru, energię elektryczną

C. papier satynowy, toner, sklejanie, przegląd serwisowy drukarki

D. płótno banerowe, farby drukarskie, wykrawanie, części zamienne

Siatka mesh, atrament solwentowy, oczkowanie oraz wynagrodzenie to kluczowe elementy składające się na koszty wytworzenia baneru reklamowego. Siatka mesh to materiał znany z wysokiej przepuszczalności powietrza, co jest istotne w przypadku banerów wystawianych na zewnątrz, gdyż zapobiega gromadzeniu się wiatru, co mogłoby prowadzić do uszkodzeń. Atrament solwentowy charakteryzuje się wysoką odpornością na warunki atmosferyczne, co czyni go idealnym wyborem do druku banerów, które często są eksponowane na działanie słońca i deszczu. Oczkowanie to proces, który polega na wycinaniu otworów w materiale, co pozwala na łatwe zawieszanie baneru, a także zabezpiecza go przed rozerwaniem. Wynagrodzenie dla pracowników zaangażowanych w produkcję banerów również stanowi istotny element kosztów wytworzenia. Ujęcie tych wszystkich kosztów w kalkulacji jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi i pozwala na dokładne oszacowanie pełnych wydatków związanych z produkcją banerów reklamowych, co jest niezbędne do efektywnego planowania budżetu.

Pytanie 37

Podział obrazu w kolorze na kolory CMYK oraz ewentualne dodatkowe barwy określa się mianem

A. wektoryzacją

B. trappingiem

C. separacją

D. skanowaniem

Separacja to proces przekształcania obrazu barwnego na kolory składowe CMYK (cyjan, magenta, żółty, czarny), który jest standardowym modelem kolorów stosowanym w druku. W praktyce polega to na rozdzieleniu obrazu na poszczególne warstwy kolorów, które następnie są drukowane osobno. Proces ten jest kluczowy w poligrafii, ponieważ pozwala na uzyskanie szerokiej gamy kolorów poprzez ich nakładanie. Wykorzystanie separacji jest istotne w przypadku druku offsetowego oraz cyfrowego, gdzie precyzyjne odwzorowanie kolorów jest kluczowe dla jakości finalnego produktu. Dobre praktyki przy separacji obejmują optymalizację ustawień kolorów w oprogramowaniu graficznym, co może znacznie poprawić jakość druku i zminimalizować problemy związane z konwersją kolorów. Ponadto, warto zwrócić uwagę na możliwość dodawania kolorów dodatkowych, które mogą być stosowane w celu uzyskania specyficznych efektów kolorystycznych, takich jak intensywne odcienie lub kolory metaliczne, co może zwiększyć atrakcyjność wydruku.

Pytanie 38

Jaki jest koszt przygotowania form drukarskich CtP do zadrukowania arkuszy w schemacie kolorystycznym 4 + 1, jeśli cena jednej formy wynosi 40 zł?

A. 40 zł

B. 160 zł

C. 200 zł

D. 80 zł

Koszt wykonania form drukowych CtP do zadrukowania arkuszy w kolorystyce 4 + 1 wynosi 200 zł, ponieważ w procesie druku offsetowego wykorzystuje się zazwyczaj pięć form (cztery kolory plus dodatkowy kolor, często stosowany jako kolor specjalny lub czarny). Każda forma kosztuje 40 zł, co po pomnożeniu przez pięć daje 200 zł. Warto zwrócić uwagę, że technologia CtP (Computer to Plate) jest standardem w nowoczesnym druku, umożliwiającym uzyskanie wysokiej jakości i precyzyjnego odwzorowania kolorów. Przykładem zastosowania tej technologii może być produkcja broszur, plakatów czy katalogów, gdzie kluczowa jest jakość kolorów oraz detali. Stosowanie form CtP w druku pozwala na znaczne przyspieszenie procesu produkcji i ograniczenie błędów, co wpływa na efektywność kosztową oraz czasową realizacji zlecenia.

Pytanie 39

Jakie urządzenie kontrolne powinno być użyte w procesie produkcji wyrobów poligraficznych, aby sprawdzać gęstość optyczną wydruków?

A. Skalibrowany monitor

B. Kalibrator

C. Proofer cyfrowy

D. Densytometr

Kalibrator, proofer cyfrowy oraz skalibrowany monitor są często mylone z densytometrem, jednak pełnią one inne funkcje w procesie produkcji poligraficznej. Kalibrator służy przede wszystkim do regulacji i kalibracji urządzeń, co ma na celu zapewnienie ich prawidłowego działania, ale nie jest narzędziem do pomiaru gęstości optycznej. Proofer cyfrowy to urządzenie, które generuje próbne wydruki, umożliwiając ocenę kolorystyczną i jakościową przed właściwym drukiem. Choć jest to ważny krok w procesie produkcji, nie dokonuje pomiarów gęstości optycznej. Z kolei skalibrowany monitor, mimo że jest niezbędny do oceny kolorów w procesie projektowania, także nie jest narzędziem do bezpośredniego pomiaru gęstości optycznej. Te podejścia są częstymi źródłami nieporozumień, które mogą prowadzić do błędnych wniosków dotyczących jakości druku. Kluczowym błędem myślowym jest założenie, że urządzenia te mogą zastąpić densytometr w pomiarach gęstości optycznej. W rzeczywistości gęstość optyczna jest ściśle powiązana z jakością wydruku i jej precyzyjne pomiary są niezbędne do spełnienia norm jakościowych, takich jak ISO 12647-2. Używanie niewłaściwych narzędzi do tych pomiarów może prowadzić do niezgodności w produkcie końcowym oraz przekroczenia standardów jakości, co w dłuższym czasie negatywnie wpływa na reputację producenta w branży.

Pytanie 40

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej