Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 23 marca 2025 21:57
Data zakończenia: 23 marca 2025 22:08

Egzamin zdany!

Wynik: 24/40 punktów (60,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Oznaczenie CE świadczy o tym, że

A. producent ocenił produkt pod kątem wydajności i ergonomii

B. wyrób został wyprodukowany na terenie Unii Europejskiej

C. wyrób jest zgodny z normami ISO

D. wyrób spełnia wymagania dotyczące bezpieczeństwa użytkowania, ochrony zdrowia oraz ochrony środowiska

Często tam, gdzie wybiera się błędne odpowiedzi, pojawia się zamieszanie związane z tym, co tak naprawdę znaczy oznaczenie CE. Odpowiedzi mówiące, że produkt musi być zgodny z normami ISO albo że musi być wyprodukowany w UE, są w błędzie. CE nie ma nic wspólnego z normami ISO, które są dobrowolne, a nie obowiązkowe. To znaczy, że coś może być zgodne z ISO, ale nie spełniać wymogów CE. A także warto wiedzieć, że produkt może mieć oznaczenie CE nawet jeśli powstał poza Unią Europejską, byleby spełniał unijne wymagania. Wartościowym tematem do zrozumienia jest to, że oznaczenie CE angażuje się przede wszystkim w bezpieczeństwo i zdrowie, a nie w wydajność czy ergonomię, co to się ocenia na podstawie innych norm. Często te błędne myśli wynikają z nieznajomości różnicy między normami bezpieczeństwa a innymi rzeczami jak wydajność czy komfort. Fajnie by było bardziej zgłębić temat tych dyrektyw unijnych oraz związanych z nimi norm, żeby w pełni ogarnąć, co tak naprawdę oznacza oznakowanie CE i dlaczego jest tak ważne dla naszego bezpieczeństwa.

Pytanie 2

Dobrze zaprojektowana sieć komputerowa powinna zapewniać możliwość rozbudowy, czyli charakteryzować się

A. wydajnością

B. redundancją

C. nadmiarowością

D. skalowalnością

Skalowalność to kluczowa cecha każdej nowoczesnej sieci komputerowej, która pozwala na jej rozbudowę w miarę potrzeb bez konieczności przeprowadzania kosztownych zmian w infrastrukturze. Oznacza to, że użytkownicy mogą dodawać nowe urządzenia, węzły lub usługi bez negatywnego wpływu na wydajność całego systemu. Przykładem zastosowania skalowalności jest architektura oparta na chmurze, która umożliwia elastyczne zwiększanie zasobów obliczeniowych w odpowiedzi na zmieniające się zapotrzebowanie. W praktyce, gdy firma rośnie, może łatwo dostosować swój system do nowych wymagań, dodając serwery lub korzystając z rozwiązań chmurowych, które automatycznie dostosowują się do obciążenia. Dobre praktyki w projektowaniu sieci, takie jak stosowanie protokołów routingu, jak OSPF czy BGP, czy zaprojektowanie sieci według architektury hierarchicznej, wspierają skalowalność. Dzięki tym podejściom, sieci mogą rosnąć w sposób zorganizowany, eliminując problemy związane z wydajnością oraz zarządzaniem ruchem.

Pytanie 3

Usługa, umożliwiająca zdalną pracę na komputerze z systemem Windows z innego komputera z systemem Windows, który jest połączony z tą samą siecią lub z Internetem, to

A. serwer plików

B. FTP

C. pulpit zdalny

D. DHCP

Usługa pulpitu zdalnego pozwala użytkownikom na zdalny dostęp do komputerów z systemem Windows, co jest szczególnie użyteczne w kontekście pracy zdalnej, obsługi technicznej czy szkoleń online. Pulpit zdalny wykorzystuje protokół RDP (Remote Desktop Protocol), który umożliwia przesyłanie obrazu ekranu oraz danych wejściowych (takich jak mysz i klawiatura) pomiędzy komputerem lokalnym a zdalnym. Dzięki temu użytkownik może korzystać z pełnej funkcjonalności zdalnego systemu, jakby siedział bezpośrednio przed nim. Przykłady zastosowania obejmują umożliwienie pracownikom pracy zdalnej z biura, co zwiększa elastyczność i wydajność pracy, a także udzielanie wsparcia technicznego przez specjalistów IT. W praktyce, aby skonfigurować pulpit zdalny, użytkownicy muszą upewnić się, że odpowiednie ustawienia w systemie operacyjnym są aktywne, a także że porty sieciowe są odpowiednio skonfigurowane w zaporze sieciowej. Ponadto, stosowanie dobrych praktyk w zakresie bezpieczeństwa, takich jak korzystanie z silnych haseł oraz dwuskładnikowej autoryzacji, jest kluczowe dla ochrony danych podczas korzystania z pulpitu zdalnego.

Pytanie 4

Jakim parametrem definiuje się stopień zmniejszenia mocy sygnału w danej parze przewodów po przejściu przez cały tor kablowy?

A. przenik zbliżny

B. długość

C. tłumienie

D. przenik zdalny

Tłumienie jest kluczowym parametrem w telekomunikacji, który określa, o ile moc sygnału maleje podczas jego przejścia przez medium, takie jak przewody czy tor kablowy. W praktyce, tłumienie można opisać jako straty energii sygnału, które mogą wynikać z różnych czynników, takich jak opór, absorpcja materiału oraz zakłócenia elektromagnetyczne. Przykładowo, w instalacjach telekomunikacyjnych, takich jak światłowody lub kable miedziane, odpowiednie pomiary tłumienia są niezbędne do zapewnienia jakości sygnału. W branży telekomunikacyjnej standardy, takie jak ITU-T G.652 dla światłowodów, określają maksymalne poziomy tłumienia, aby gwarantować niezawodność transmisji. Zrozumienie tego parametru jest istotne dla projektowania sieci oraz doboru odpowiednich komponentów, co w efekcie przekłada się na lepszą jakość usług świadczonych użytkownikom.

Pytanie 5

Jaki skrót odpowiada poniższej masce podsieci: 255.255.248.0?

A. /21

B. /23

C. /24

D. /22

Skrócony zapis /21 odpowiada masce podsieci 255.255.248.0, co oznacza, że pierwsze 21 bitów adresu IP jest zarezerwowanych dla identyfikacji podsieci, a pozostałe 11 bitów dla hostów w tej podsieci. Taka konfiguracja pozwala na skonfigurowanie do 2046 hostów (2^11 - 2, ponieważ musimy odjąć adres sieci oraz adres rozgłoszeniowy). W praktyce, maski podsieci są kluczowe dla efektywnego zarządzania adresacją w sieciach komputerowych. Umożliwiają one podział dużych sieci na mniejsze, bardziej zarządzalne segmenty, co zwiększa bezpieczeństwo oraz efektywność transmisji danych. W kontekście standardów sieciowych, stosowanie maski /21 jest powszechnie spotykane w większych przedsiębiorstwach, gdzie istnieje potrzeba podziału sieci na mniejsze grupy robocze. Warto również zauważyć, że każda zmiana maski podsieci wpływa na rozkład adresów IP, co czyni umiejętność ich odpowiedniego stosowania niezbędną w pracy administratora sieci.

Pytanie 6

Komputer A, który musi wysłać dane do komputera B znajdującego się w sieci z innym adresem IP, najpierw przekazuje pakiety do adresu IP

A. alternatywnego serwera DNS

B. bramy domyślnej

C. serwera DNS

D. komputera docelowego

Odpowiedź "bramy domyślnej" jest jak najbardziej trafna. Kiedy komputer A chce przesłać dane do komputera B w innej sieci, najpierw musi skontaktować się z bramą domyślną, czyli routerem. To właśnie ten router ma dostęp do różnych sieci. Brawo, brama domyślna kieruje ruch poza lokalną sieć. Więc kiedy komputer A wysyła pakiet do B, to najpierw ten pakiet trafia do bramy, która decyduje, gdzie te dane powinny dalej iść, zapewniając, że trafią na odpowiednią trasę. Właśnie to jest zgodne z modelem OSI, gdzie warstwa sieciowa odpowiada za to adresowanie. Dobrze jest wiedzieć, że jeśli na komputerze A zostanie ustawiona brama, to wszystkie pakiety do adresów IP zewnętrznych przejdą przez nią. To naprawdę istotny element w zarządzaniu ruchem w sieci, który jest kluczowy w projektowaniu i administrowaniu sieciami.

Pytanie 7

Aby naprawić uszkodzony sektor rozruchowy dysku w systemie Windows 7, należy użyć polecenia

A. nircmd /standby

B. fixmbr /all

C. bootrec /fixmbr

D. fixboot /renew

Polecenie 'bootrec /fixmbr' jest prawidłowe, ponieważ służy do naprawy MBR (Master Boot Record), co jest kluczowe w przypadku uszkodzenia sektora rozruchowego dysku. MBR jest pierwszym sektorem na dysku twardym, który informuje system operacyjny, jak załadować system. Przy użyciu tego polecenia można przywrócić poprawne działanie sektora rozruchowego, co jest niezbędne, jeśli system nie uruchamia się prawidłowo. W praktyce, aby użyć tego polecenia, należy uruchomić system z nośnika instalacyjnego Windows 7, wybrać opcję naprawy systemu, a następnie wprowadzić polecenie 'bootrec /fixmbr' w wierszu poleceń. To działanie powinno eliminować problemy związane z uruchamianiem systemu, takie jak błędne wskazania partycji lub uszkodzenia MBR. Używanie tego polecenia jest zgodne z zaleceniami Microsoftu w sytuacjach kryzysowych związanych z rozruchem systemu.

Pytanie 8

W ustawieniach haseł w systemie Windows Server aktywowano opcję, że hasło musi spełniać wymagania dotyczące złożoności. Z jakiej minimalnej liczby znaków musi składać się hasło użytkownika?

A. 10 znaków

B. 5 znaków

C. 12 znaków

D. 6 znaków

Hasło użytkownika w systemie Windows Server, gdy włączona jest opcja wymuszająca złożoność, musi składać się z co najmniej 6 znaków. To wymóg, który ma na celu zwiększenie bezpieczeństwa kont użytkowników. Złożone hasła powinny zawierać kombinację wielkich i małych liter, cyfr oraz znaków specjalnych, co sprawia, że są trudniejsze do odgadnięcia. Na przykład, silne hasło może wyglądać jak 'P@ssw0rd!' i zawierać wszystkie te elementy. Warto pamiętać, że stosowanie złożonych haseł jest zalecane przez wiele organizacji zajmujących się bezpieczeństwem, w tym NIST (National Institute of Standards and Technology). Zastosowanie takiego podejścia przyczynia się do ochrony przed atakami słownikowymi oraz innymi formami nieautoryzowanego dostępu, co jest kluczowe w środowiskach, gdzie bezpieczeństwo danych jest priorytetem.

Pytanie 9

Jaką komendę należy wpisać w miejsce kropek, aby w systemie Linux wydłużyć standardowy odstęp czasowy między kolejnymi wysyłanymi pakietami przy użyciu polecenia ping?

ping ........... 192.168.11.3

A. -s 75

B. -i 3

C. -a 81

D. -c 9

Polecenie ping jest narzędziem diagnostycznym używanym do sprawdzania dostępności oraz jakości połączenia z innym hostem w sieci. Opcja -a w ping jest czasami używana w różnych implementacjach do uruchomienia alarmu akustycznego gdy host odpowiada jednak nie jest to standardowa opcja w kontekście zmiany interwału czasowego między pakietami. W trybie diagnostycznym flaga -c określa liczbę pakietów które mają być wysłane co jest użyteczne gdy chcemy ograniczyć liczbę próbek do analizy ale nie wpływa na odstęp między nimi. Użycie tej opcji jest istotne gdy potrzebujemy jednorazowej analizy zamiast ciągłego wysyłania pakietów. Opcja -s ustala rozmiar pakietu ICMP co może być przydatne do testowania jak różne rozmiary pakietów wpływają na jakość połączenia jednak również nie ma związku z częstotliwością wysyłania pakietów. W kontekście zwiększania odstępu czasowego wszystkie te opcje są niewłaściwe ponieważ nie wpływają na harmonogram wysyłania pakietów. Zrozumienie i właściwe użycie dostępnych opcji jest kluczowe w skutecznym diagnozowaniu i optymalizowaniu sieci co pozwala na bardziej świadome zarządzanie zasobami sieciowymi i ograniczenie potencjalnych problemów związanych z przepustowością i opóźnieniami. Poprawne przypisanie flag do ich funkcji wymaga zrozumienia specyfiki protokołów i mechanizmów sieciowych co jest istotne w profesjonalnym podejściu do administracji siecią.

Pytanie 10

Jakie narzędzie powinno być użyte do uzyskania rezultatów testu POST dla komponentów płyty głównej?

A. C

B. A

C. D

D. B

Karta diagnostyczna POST, którą widzisz na obrazku B, to bardzo ważne narzędzie do diagnozowania problemów z płytą główną. POST, czyli Power-On Self-Test, to taki proces, który uruchamia się zaraz po włączeniu komputera. Jego celem jest sprawdzenie podstawowych elementów systemu. W trakcie POST, wyniki pokazywane są jako kody błędów. Można je odczytać właśnie za pomocą karty diagnostycznej, wkładając ją do gniazda PCI lub PCIe. Dzięki temu, technicy szybko dowiadują się, co nie działa. Karty te pomagają zidentyfikować problemy z pamięcią RAM, procesorem czy kartą graficzną. Osobiście uważam, że to niezwykle przydatne narzędzie, bo w serwisach komputerowych czas jest na wagę złota, a te karty naprawdę przyspieszają diagnozowanie i naprawy. W praktyce, dzięki nim można szybko zorientować się w problemach i to jest kluczowe, by sprzęt znów działał bez zarzutu.

Pytanie 11

W systemie Linux komenda cd ~ umożliwia

A. przejście do folderu głównego

B. odnalezienie znaku ~ w zapisanych danych

C. stworzenie katalogu /~

D. przejście do katalogu domowego użytkownika

Wszystkie pozostałe odpowiedzi są nieprawidłowe i opierają się na błędnych założeniach dotyczących działania polecenia 'cd ~'. Twierdzenie, że 'cd ~' tworzy katalog '/~', jest całkowicie nieporozumieniem. W rzeczywistości polecenie 'cd' (change directory) nie ma funkcji tworzenia katalogów; jego głównym zadaniem jest zmiana bieżącego katalogu roboczego na podany w argumentach. Podobnie, stwierdzenie, że polecenie to przenosi użytkownika do katalogu głównego, jest mylące. Katalog główny, reprezentowany przez '/', jest odrębnym pojęciem w systemie plików, a 'cd ~' odnosi się wyłącznie do katalogu domowego aktualnie zalogowanego użytkownika. Próba zrozumienia tego polecenia jako wyszukiwania znaku '~' w zapisanych danych jest także błędna. Symbol '~' nie jest traktowany jako tekst do wyszukiwania, lecz jako specyficzny skrót w kontekście powłoki systemu Linux. Typowe błędy myślowe mogą wynikać z nieznajomości podstawowych koncepcji struktury systemu plików w Linuxie oraz domyślnych zachowań powłoki. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że polecenia w Linuxie są często kontekstowe i mają przypisane specyficzne znaczenie, które mogą różnić się od oczekiwań użytkownika, co podkreśla znaczenie znajomości dokumentacji oraz praktyki w codziennej pracy z systemem.

Pytanie 12

Zaproponowany fragment ustawień zapory sieciowej umożliwia przesył danych przy użyciu protokołów ```iptables -A INPUT --protocol tcp --dport 443 -j ACCEPT iptables -A INPUT --protocol tcp --dport 143 -j ACCEPT iptables -A OUTPUT --protocol tcp --dport 443 -j ACCEPT iptables -A OUTPUT --protocol tcp --dport 143 -j ACCEPT```

A. HTTP, SMPT

B. FTP, SSH

C. HTTPS, IMAP

D. POP3, TFTP

Wszystkie błędne odpowiedzi dotyczą różnych protokołów, które nie są zgodne z konfiguracją zapory przedstawioną w pytaniu. Odpowiedź wskazująca na FTP i SSH pomija kluczowe aspekty związane z portami. FTP, używany do transferu plików, standardowo działa na portach 21 i 20, co nie znajduje odzwierciedlenia w podanych regułach. SSH, natomiast, działa na porcie 22, co również nie jest zgodne z przedstawionym ruchem. Odpowiedzi związane z POP3 i TFTP wskazują na kolejne nieporozumienia. POP3 zazwyczaj korzysta z portu 110 i nie ma związku z portem 143, który jest już zarezerwowany dla IMAP. TFTP, używając portu 69, również nie zgadza się z wymaganiami związanymi z konfiguracją. Odpowiedzi związane z HTTP i SMTP są mylące, ponieważ port 80 (HTTP) i port 25 (SMTP) nie mają żadnego odniesienia w podanym kodzie iptables. Te różnice mogą prowadzić do nieprawidłowej konfiguracji zapory, co w efekcie naraża system na ataki oraz utrudnia prawidłowe funkcjonowanie aplikacji. Ważne jest zrozumienie, że dla każdej aplikacji sieciowej muszą być odpowiednio dobrane porty, co jest kluczowym elementem w zarządzaniu bezpieczeństwem sieci.

Pytanie 13

Urządzenie warstwy dystrybucji, które umożliwia komunikację pomiędzy różnymi sieciami, to

A. routerem

B. serwerem

C. koncentratorem

D. przełącznikiem

Router jest urządzeniem, które działa na trzeciej warstwie modelu OSI, czyli warstwie sieci. Jego głównym zadaniem jest przekazywanie danych pomiędzy różnymi sieciami, co jest kluczowe w przypadku, gdy te sieci są oddzielne. Router analizuje otrzymane pakiety danych i, na podstawie ich adresów docelowych, podejmuje decyzje dotyczące trasowania, czyli wyboru najefektywniejszej drogi do przesłania danych. Przykładem zastosowania routerów są sieci domowe, gdzie router łączy lokalną sieć (LAN) z internetem. Dzięki funkcjom takim jak NAT (Network Address Translation) routery pozwalają na wykorzystanie jednego adresu IP do łączenia wielu urządzeń w sieci lokalnej. Ponadto, routery są zgodne z różnymi protokołami sieciowymi, co umożliwia im współpracę z innymi urządzeniami oraz integrację z systemami zarządzania siecią, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 14

Na ilustracji pokazano tylną część panelu

A. koncentratora

B. mostu

C. modemu

D. routera

Tylna część urządzenia przedstawiona na rysunku to router co jest rozpoznawalne po charakterystycznych portach Ethernet oznaczonych jako WAN i LAN Routery pełnią kluczową rolę w sieciach komputerowych umożliwiając połączenie różnych urządzeń i zarządzanie ruchem sieciowym Port WAN służy do podłączenia do sieci szerokopasmowej takiej jak internet i jest zazwyczaj połączony z modemem lub innym urządzeniem dostępowym Z kolei porty LAN są używane do połączenia lokalnych urządzeń w sieci takich jak komputery drukarki czy inne urządzenia sieciowe Współczesne routery często oferują dodatkowe funkcje takie jak obsługa sieci Wi-Fi firewall VPN i QoS co umożliwia lepsze zarządzanie przepustowością i bezpieczeństwem sieci Routery są zgodne ze standardami IEEE 802.11 co zapewnia interoperacyjność między różnymi urządzeniami Dostępne porty USB umożliwiają podłączenie urządzeń peryferyjnych takich jak dyski twarde drukarki co rozszerza funkcjonalność sieci domowej Routery są powszechnie stosowane zarówno w sieciach domowych jak i w małych oraz średnich przedsiębiorstwach umożliwiając efektywne zarządzanie ruchem danych i bezpieczeństwem sieci

Pytanie 15

Aby zweryfikować integralność systemu plików w systemie Linux, które polecenie powinno zostać użyte?

A. fstab

B. fsck

C. man

D. mkfs

Wybór polecenia 'man' jako odpowiedzi sugeruje niepełne zrozumienie roli narzędzi w systemie Linux. 'Man' służy do wyświetlania dokumentacji i pomocy dotyczącej komend i programów, co jest bardzo przydatne w nauce obsługi systemu, ale nie ma funkcji diagnostyki ani naprawy systemu plików. Istotnym jest zauważyć, że chociaż dokumentacja jest ważna, sama w sobie nie wpływa na integralność danych. Kolejną nieprawidłową odpowiedzią jest 'mkfs', które jest używane do tworzenia nowych systemów plików, a nie do ich sprawdzania. Użycie 'mkfs' na istniejącym systemie plików skutkuje utratą danych, co czyni je zupełnie nieodpowiednim w kontekście naprawy. Ostatnia odpowiedź 'fstab' odnosi się do pliku konfiguracyjnego, który zawiera informacje o systemach plików i ich punktach montowania, ale nie ma żadnej funkcji diagnostycznej ani naprawczej. Użytkownicy mogą mylić te narzędzia, myśląc, że mają one podobne funkcje, co może prowadzić do niebezpiecznych praktyk w zarządzaniu danymi. Zrozumienie różnicy między tymi komendami jest kluczowe dla efektywnego i bezpiecznego zarządzania systemem operacyjnym oraz unikania niezamierzonych konsekwencji, takich jak utrata danych.

Pytanie 16

Regulacje dotyczące konstrukcji systemu okablowania strukturalnego, parametry kabli oraz procedury testowania obowiązujące w Polsce są opisane w normach

A. EN 50169

B. EN 50167

C. PN-EN 50173

D. PN-EN 50310

Wybór odpowiedzi związanych z normami EN 50167 i EN 50169 może wynikać z nieporozumienia dotyczącego zakresu obowiązków poszczególnych norm. EN 50167 dotyczy systemów zarządzania kablami i nie zawiera szczegółowych informacji dotyczących okablowania strukturalnego, a EN 50169 to norma zajmująca się infrastrukturą przyłączeniową dla systemów telekomunikacyjnych, ale nie obejmuje całościowego podejścia do projektowania i testowania okablowania, co jest kluczowe w kontekście normy PN-EN 50173. Wybór PN-EN 50310 również nie jest poprawny, gdyż ta norma koncentruje się na złączach i połączeniach w systemach okablowania, a nie na kompleksowej specyfikacji okablowania strukturalnego. Zrozumienie różnicy między tymi normami jest kluczowe dla właściwego projektowania infrastruktury telekomunikacyjnej. Typowym błędem myślowym jest sądzenie, że wszystkie normy związane z kablami są wymienne, podczas gdy każda z nich ma swój specyficzny zakres zastosowania. Dobrą praktyką jest zawsze odniesienie się do najnowszych i najbardziej odpowiednich norm w kontekście projektowania i testowania sieci, aby uniknąć nieefektywności i potencjalnych problemów w przyszłości. Dlatego kluczowe jest dokładne zrozumienie, które normy są właściwe w kontekście danego przedsięwzięcia.

Pytanie 17

Aby aktywować funkcję S.M.A.R.T. dysku twardego, która odpowiada za monitorowanie i wczesne ostrzeganie przed awariami, należy skorzystać z

A. opcji polecenia chkdsk

B. ustawień panelu sterowania

C. rejestru systemowego

D. BIOS-u płyty głównej

Odpowiedzi wskazujące na rejestr systemu, panel sterowania oraz opcję polecenia chkdsk są błędne w kontekście aktywacji funkcji S.M.A.R.T. Rejestr systemu nie jest odpowiednim miejscem do zarządzania sprzętem na poziomie BIOS, ponieważ dotyczy on konfiguracji i ustawień systemu operacyjnego, a nie sprzętu. Panel sterowania, mimo że umożliwia zarządzanie niektórymi funkcjami systemowymi, nie ma opcji aktywacji S.M.A.R.T., co jest kluczową funkcjonalnością związaną z hardwarem. Opcja chkdsk służy do sprawdzania i naprawy błędów systemu plików na dyskach, ale nie ma możliwości włączenia funkcji monitorowania dysku twardego, jaką oferuje S.M.A.R.T. Główne błędne przekonanie może wynikać z mylnego założenia, że wszystkie ustawienia związane z urządzeniami pamięci mogą być konfigurowane w systemie operacyjnym, podczas gdy wiele krytycznych funkcji wymaga dostępu do BIOS-u. Zrozumienie tej różnicy jest kluczowe dla efektywnego zarządzania systemem komputerowym oraz dla zapewnienia jego stabilności i bezpieczeństwa, co podkreśla znaczenie znajomości BIOS jako miejsca zarządzania sprzętem.

Pytanie 18

W metodzie dostępu do medium CSMA/CD (Carrier Sense Multiple Access with Collision Detection) stacja, która planuje rozpocząć transmisję, nasłuchuje, czy w sieci występuje aktywność, a następnie

A. po zauważeniu ruchu w sieci czeka, aż medium stanie się dostępne

B. oczekuje na ustalenie priorytetu transmisji przez koncentrator

C. czeka na token umożliwiający rozpoczęcie nadawania

D. wysyła prośbę o zezwolenie na transmisję

W odpowiedzi na pytanie, poprawną opcją jest "po wykryciu ruchu w sieci czeka aż nośnik będzie wolny". Metoda CSMA/CD (Carrier Sense Multiple Access with Collision Detection) operuje na zasadzie nasłuchiwania medium transmisyjnego przed rozpoczęciem nadawania. Gdy stacja chce wysłać dane, najpierw sprawdza, czy medium jest wolne, co oznacza, że nie zachodzi żaden ruch. Jeżeli medium jest zajęte, stacja nie rozpoczyna transmisji, lecz czeka, aż stanie się wolne. To podejście ma na celu minimalizację kolizji, które są kosztowne w kontekście wydajności sieci. Przykładami zastosowania tej metody mogą być starsze sieci Ethernet, które korzystały z kabli koncentrycznych, gdzie kolizje były powszechne. Dobre praktyki w projektowaniu sieci zalecają stosowanie CSMA/CD w środowiskach, gdzie równocześnie może nadawać wiele urządzeń, co jest kluczowe dla zapewnienia efektywności transmisji danych oraz ich integralności. Znajomość tej metodologii jest istotna, ponieważ pozwala na lepsze zrozumienie, jak funkcjonują różne typy sieci i jakie mechanizmy są wdrażane, aby zapewnić ich stabilność i wydajność.

Pytanie 19

Jaką jednostką określa się szybkość przesyłania danych w sieciach komputerowych?

A. mips

B. dpi

C. ips

D. bps

Odpowiedź 'bps' oznacza 'bits per second', co jest jednostką używaną do pomiaru szybkości transmisji danych w sieciach komputerowych. Szybkość ta określa liczbę bitów, które mogą być przesyłane w ciągu jednej sekundy. W praktyce, bps jest kluczowym wskaźnikiem, pozwalającym ocenić wydajność sieci, na przykład w kontekście szerokopasmowego dostępu do internetu, gdzie operatorzy często podają prędkość łącza w megabitach na sekundę (Mbps). W kontekście protokołów sieciowych i technologii takich jak Ethernet, bps jest również używane do określenia maksymalnej przepustowości połączenia. Standardy takie jak IEEE 802.3 definiują różne prędkości transmisji, w tym 10, 100 i 1000 Mbps, które są fundamentem nowoczesnych sieci lokalnych. Oprócz bps, inne jednostki, takie jak Kbps (kilobits per second) czy Mbps, są również powszechnie używane, aby precyzyjnie określić szybkość transferu. Rozumienie tej jednostki jest niezbędne dla specjalistów IT oraz osób zajmujących się administracją sieci, aby móc efektywnie zarządzać infrastrukturą sieciową oraz optymalizować wydajność przesyłania danych.

Pytanie 20

Wskaż błędny sposób podziału dysku MBR na partycje?

A. 1 partycja podstawowa oraz 1 rozszerzona

B. 1 partycja podstawowa oraz 2 rozszerzone

C. 2 partycje podstawowe oraz 1 rozszerzona

D. 3 partycje podstawowe oraz 1 rozszerzona

Wykorzystywanie nieprawidłowych kombinacji partycji na dysku MBR często prowadzi do nieporozumień i problemów z zarządzaniem przestrzenią dyskową. W przypadku wyboru połączenia jednej partycji podstawowej i dwóch rozszerzonych, istnieje fundamentalne nieporozumienie dotyczące architektury MBR. MBR, jako standardowy sposób zarządzania partycjami na tradycyjnych dyskach twardych, pozwala jedynie na jedną partycję rozszerzoną. Partycja rozszerzona jest specjalnym rodzajem partycji, która pełni rolę kontenera dla wielu partycji logicznych. Oznacza to, że nie można mieć dwóch partycji rozszerzonych na jednym dysku MBR, ponieważ naruszyłoby to podstawowe zasady dotyczące struktury partycji. Błędne podejście do liczby partycji może prowadzić do błędów przy próbie uruchomienia systemu operacyjnego, a także do trudności w alokacji i zarządzaniu przestrzenią dyskową. Ważne jest, aby zrozumieć, że efektywne zarządzanie partycjami nie tylko wpływa na prawidłowe działanie systemu operacyjnego, ale także na bezpieczeństwo i wydajność przechowywanych danych. Dobrą praktyką jest również monitorowanie i regularne przeglądanie struktury partycji oraz ich wykorzystania, co pozwala na lepsze planowanie przyszłych potrzeb w zakresie przechowywania danych.

Pytanie 21

Jaką topologię fizyczną charakteryzuje zapewnienie nadmiarowych połączeń między urządzeniami sieciowymi?

A. Siatkową

B. Magistralną

C. Gwiazdkową

D. Pierścieniową

Topologia siatki jest uznawana za jedną z najbardziej niezawodnych struktur w sieciach komputerowych, ponieważ zapewnia nadmiarowe połączenia między urządzeniami. W tej topologii każde urządzenie jest zazwyczaj połączone z wieloma innymi, co pozwala na alternatywne trasy przesyłania danych. Taki układ minimalizuje ryzyko awarii, ponieważ nawet jeśli jedno połączenie przestanie działać, dane mogą być przesyłane inną trasą. Przykłady zastosowań topologii siatki obejmują sieci rozległe (WAN) w dużych organizacjach, gdzie niezawodność i możliwość szybkiego przywrócenia łączności są kluczowe. W praktyce, wdrażając tę topologię, należy przestrzegać standardów takich jak IEEE 802.3 dla Ethernetu, co zapewnia kompatybilność i wydajność. Dobrze zaprojektowana sieć siatkowa zwiększa także wydajność dzięki równoległemu przesyłaniu danych, co jest istotne w aplikacjach wymagających dużej przepustowości. W związku z tym, stosowanie topologii siatki w projektach sieciowych jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży, co czyni ją preferowanym wyborem dla krytycznych zastosowań.

Pytanie 22

Protokół User Datagram Protocol (UDP) należy do

A. warstwy łącza danych bezpołączeniowej w modelu ISO/OSI

B. warstwy transportowej z połączeniem w modelu TCP/IP

C. połączeniowych protokołów warstwy łącza danych w ISO/OSI

D. transportowych protokołów bezpołączeniowych w modelu TCP/IP

Zrozumienie, że User Datagram Protocol (UDP) jest bezpołączeniowym protokołem warstwy transportowej modelu TCP/IP, jest kluczowe dla analizy danych przesyłanych w sieci. Protokół UDP, w przeciwieństwie do TCP, który jest protokołem połączeniowym, nie wymaga zestawienia sesji przed wysłaniem danych, co prowadzi do większej efektywności w transmisji, ale kosztem niezawodności. Odpowiedzi sugerujące, że UDP jest protokołem bezpołączeniowym warstwy łącza danych modelu ISO/OSI, mylą pojęcia dotyczące warstw modelu. Warstwa łącza danych odpowiada za przesyłanie ramek między urządzeniami w tej samej sieci, co nie jest zadaniem UDP, który działa na wyższej warstwie transportowej, odpowiadając za przesyłanie datagramów pomiędzy aplikacjami. Protokół TCP/IP i model ISO/OSI różnią się w kontekście warstw i funkcji, co często prowadzi do nieporozumień. Ponadto, pomysł, że UDP jest połączeniowym protokołem transportowym, jest błędny, ponieważ nie oferuje on kontroli błędów ani potwierdzeń przesyłania danych. Protokół TCP, z kolei, zapewnia te mechanizmy, co jest kluczowe dla aplikacji wymagających niezawodności. Błędy te mogą wynikać z mylnego zrozumienia podstawowych zasad działania protokołów i ich zastosowania w praktyce, co jest istotne w kontekście projektowania i implementacji systemów komunikacyjnych.

Pytanie 23

Jaką topologię fizyczną sieci komputerowej przedstawia rysunek?

A. Magistrali

B. Pierścienia

C. Gwiazd

D. Siatki

Topologia gwiazdy jest jedną z najbardziej popularnych i najczęściej stosowanych struktur sieciowych. W jej architekturze wszystkie urządzenia są połączone do centralnego punktu, którym jest najczęściej koncentrator lub przełącznik sieciowy. W przypadku awarii centralnego urządzenia cała sieć przestaje działać, co jest jednym z głównych ograniczeń tego rozwiązania. Jednakże prostota instalacji i zarządzania sprawia, że jest to często preferowany wybór w małych i średnich firmach. Topologia magistrali, z kolei, polega na tym, że wszystkie urządzenia są podłączone do jednego przewodu komunikacyjnego, co czyni ją mniej kosztowną pod względem okablowania. Jednakże trudności z diagnozowaniem problemów oraz ograniczona przepustowość sprawiają, że ta topologia jest coraz rzadziej stosowana w nowoczesnych sieciach. Topologia pierścienia, gdzie każde urządzenie jest połączone z dwoma innymi, tworząc zamkniętą pętlę, również ma swoje ograniczenia. W przypadku przerwania pierścienia cała sieć może przestać działać, chyba że zastosuje się dodatkowe mechanizmy redundancji. Każda z tych topologii ma swoje unikalne właściwości, które sprawiają, że są one stosowane w różnych scenariuszach, jednak żadna z nich nie oferuje poziomu niezawodności i skalowalności charakterystycznych dla topologii siatki, stąd wybór innej odpowiedzi byłby błędny w kontekście przedstawionego rysunku.

Pytanie 24

Który z portów na zaprezentowanej płycie głównej umożliwia podłączenie zewnętrznego dysku przez interfejs e-SATA?

A. 4

B. 3

C. 2

D. 1

Port numer 2 to e-SATA, czyli ten typ złącza, który pozwala na szybkie przesyłanie danych. W praktyce działa to tak, że podłączasz do niego zewnętrzne dyski twarde i masz możliwość przenoszenia dużych ilości info z naprawdę niezłą prędkością, sięgającą nawet 6 Gb/s. To czyni go całkiem konkurencyjnym wobec USB 3.0 i Thunderbolt. Z mojego doświadczenia wynika, że e-SATA jest świetny, gdy potrzebujesz szybko przesłać dane bez zbędnych opóźnień. Fajnie, że nie ma problemów z zakłóceniami elektromagnetycznymi, bo złącze jest dość solidnie zrobione. Jednak trzeba pamiętać, że e-SATA nie zapewnia zasilania przez kabel, dlatego zewnętrzne urządzenia często potrzebują swojego osobnego źródła zasilania. Generalnie, jest to technologia, która sprawdza się w pracy z dużymi zbiorem danych, takimi jak edycja wideo czy duże bazy danych.

Pytanie 25

Jakim materiałem eksploatacyjnym jest ploter solwentowy?

A. komplet metalowych rylców

B. atrament na bazie żelu

C. ostrze tnące

D. farba na bazie rozpuszczalników

Farba na bazie rozpuszczalników jest kluczowym materiałem eksploatacyjnym w ploterach solwentowych, ponieważ pozwala na uzyskanie wysokiej jakości druku na różnorodnych powierzchniach, takich jak folia, banery czy materiały tekstylne. Solwentowe farby mają zdolność do penetracji porów w materiałach, co zapewnia doskonałą przyczepność i trwałość nadruku. W praktyce, ploter solwentowy wykorzystuje te farby do produkcji reklam, oznakowań oraz materiałów graficznych, które muszą być odporne na czynniki atmosferyczne. W branży reklamowej i graficznej farby solwentowe są preferowane za ich wydajność oraz żywotność kolorów. Standardy jakości, takie jak ISO 9001, podkreślają znaczenie stosowania odpowiednich materiałów eksploatacyjnych, co przekłada się na efektywność produkcji oraz satysfakcję klientów.

Pytanie 26

Do czego służy program CHKDSK?

A. defragmentacji dysku

B. zmiany systemu plików

C. odbudowy logicznej struktury dysku

D. odbudowy fizycznej struktury dysku

Program CHKDSK (Check Disk) jest narzędziem systemowym w systemach operacyjnych Windows, które jest używane do diagnostyki i naprawy problemów związanych z logiczną strukturą dysku. Jego głównym celem jest identyfikacja oraz naprawa błędów w systemie plików, co może obejmować problemy z alokacją przestrzeni dyskowej, uszkodzone sektory oraz inne nieprawidłowości, które mogą wpływać na integralność danych. Na przykład, jeżeli pliki są uszkodzone z powodu nieprawidłowego zamknięcia systemu lub awarii zasilania, CHKDSK może naprawić te problemy, przywracając prawidłowe wskazania w systemie plików. Ponadto, zgodnie z dobrymi praktykami w zakresie zarządzania danymi, regularne używanie CHKDSK jako części konserwacji systemu może znacząco zwiększyć długoterminową niezawodność dysków twardych. Narzędzie to wspiera standardy zarządzania systemami informatycznymi przez zapewnienie, że nośniki danych są w odpowiednim stanie do przechowywania i przetwarzania informacji.

Pytanie 27

Komputer K1 jest połączony z interfejsem G0 rutera, a komputer K2 z interfejsem G1 tego samego urządzenia. Na podstawie adresacji przedstawionej w tabeli określ właściwy adres bramy dla komputera K2.

A. 172.16.0.2

B. 172.16.0.1

C. 192.168.0.1

D. 192.168.0.2

Wybór adresów 172.16.0.1 lub 172.16.0.2 jako bramy dla komputera K2 jest błędny, ponieważ te adresy należą do innej sieci. Interfejs G0 rutera ma adres 172.16.0.1, ale K2 jest podłączony do interfejsu G1, który korzysta z innej podsieci (192.168.0.0/24). Zgodnie z zasadami routingu, każde urządzenie w sieci musi mieć bramę, która jest w tej samej podsieci, aby mogło nawiązać komunikację. W przypadku K2, jego adres IP musi być zgodny z maską 255.255.255.0, co oznacza, że wszystkie urządzenia muszą mieć adresy z zakresu 192.168.0.1 do 192.168.0.254. Wybór adresu 192.168.0.2 również jest nietrafiony, ponieważ ten adres, chociaż mieszczący się w poprawnej podsieci, nie jest adresem bramy. Adres bramy musi być przypisany do interfejsu G1, co w tym przypadku skutkuje wyborem 192.168.0.1 jako poprawnego adresu bramy. Często popełnianym błędem jest mylenie adresów IP z różnych podsieci, co prowadzi do problemów z komunikacją i konfiguracją. Dlatego kluczowe jest, aby podczas planowania adresacji sieci zawsze zwracać uwagę na zgodność adresów IP urządzeń i przypisanych im bram.

Pytanie 28

Aby sprawdzić dostępną przestrzeń na dysku twardym w systemie Linux, można wykorzystać polecenie

A. df

B. tr

C. cd

D. ln

W przypadku polecenia 'tr', jego główną funkcją jest tłumaczenie lub zamiana znaków w strumieniach tekstowych. To narzędzie nie ma związku z zarządzaniem przestrzenią dyskową, co czyni je niewłaściwym wyborem. Użytkownicy mogą mylnie sądzić, że 'tr' może dostarczać informacji o plikach, jednak jego zastosowanie ogranicza się do manipulacji danymi tekstowymi. Przechodząc do polecenia 'cd', jego funkcja polega na zmianie katalogów roboczych w systemie plików. Chociaż 'cd' jest istotne w nawigacji po systemie plików, nie dostarcza żadnych informacji dotyczących wykorzystania przestrzeni dyskowej. Mistyfikacja związana z tym poleceniem może wynikać z mylnego założenia, że zmiana katalogów wiąże się z zarządzaniem dyskiem. Wreszcie, polecenie 'ln' służy do tworzenia linków symbolicznych lub twardych do plików, co również nie ma nic wspólnego z monitorowaniem przestrzeni dyskowej. Nieprawidłowe zrozumienie funkcji tych narzędzi może prowadzić do frustracji, gdy użytkownicy poszukują odpowiednich poleceń do zarządzania dyskiem. Kluczowe jest, aby użytkownicy rozumieli, jakie polecenia są przeznaczone do jakich zadań, aby unikać pomyłek i efektywnie korzystać z narzędzi dostępnych w systemie Linux.

Pytanie 29

Aby podłączyć drukarkę igłową o wskazanych parametrach do komputera, należy umieścić kabel dołączony do drukarki w porcie

A. Ethernet

B. USB

C. Centronics

D. FireWire

Wybór interfejsu USB, Ethernet czy FireWire w kontekście drukarki igłowej marki OKI jest błędny ze względu na specyfikę i standardy komunikacyjne tych technologii. Interfejs USB, pomimo swojej popularności w nowoczesnych urządzeniach, nie był standardem stosowanym w starszych drukarkach igłowych, które zazwyczaj korzystają z równoległych połączeń, jak Centronics. Zastosowanie USB wymagałoby użycia adapterów, co może wprowadzać dodatkowe opóźnienia i problemy z kompatybilnością. Interfejs Ethernet jest przeznaczony głównie dla drukarek sieciowych, co oznacza, że jego zastosowanie w kontekście drukarki igłowej, która może nie obsługiwać tego standardu, jest niewłaściwe. FireWire, choć szybszy od USB w określonych zastosowaniach, nie jest typowym interfejsem do komunikacji z drukarkami igłowymi i w praktyce nie znajduje zastosowania w takich urządzeniach. Typowym błędem jest mylenie różnych technologii komunikacyjnych oraz przywiązywanie ich do nieodpowiednich typów urządzeń, co często prowadzi do problemów z konfiguracją i użytkowaniem sprzętu. W praktyce, skuteczne podłączenie drukarki igłowej powinno polegać na stosowaniu standardów, które były pierwotnie zaprojektowane dla tych urządzeń, co zapewnia stabilność i niezawodność połączenia.

Pytanie 30

Jaki rodzaj routingu jest najbardziej odpowiedni w dużych, szybko zmieniających się sieciach?

A. Statyczny

B. Dynamiczny

C. Lokalny

D. Zewnętrzny

Routing dynamiczny jest najbardziej odpowiedni dla rozbudowanych, szybko zmieniających się sieci ze względu na swoją zdolność do automatycznego dostosowywania się do zmian w topologii sieci. W przeciwieństwie do routingu statycznego, gdzie trasy są konfigurowane ręcznie, routing dynamiczny wykorzystuje protokoły takie jak OSPF, EIGRP czy BGP, które umożliwiają urządzeniom sieciowym wymianę informacji o osiągalnych trasach. Dzięki temu, w przypadku awarii jednego z węzłów, sieć natychmiast znajdzie alternatywną ścieżkę, co zwiększa jej niezawodność i dostępność. Przykładowo, w dużych środowiskach korporacyjnych, gdzie zmiany w infrastrukturze są na porządku dziennym, routing dynamiczny pozwala na efektywne zarządzanie zasobami oraz minimalizację przestojów. Ponadto, protokoły dynamiczne mają możliwość uczenia się i adaptacji do zmieniających się warunków w sieci, co jest kluczowe w przypadku aplikacji wymagających wysokiej dostępności i niskich opóźnień.

Pytanie 31

Standardowe napięcie zasilające dla modułów pamięci RAM DDR4 wynosi

A. 1,2 V

B. 1,5 V

C. 1,35 V

D. 1,65 V

Wybór napięcia zasilania 1,5 V, 1,65 V lub 1,35 V dla modułów pamięci RAM DDR4 jest błędny, ponieważ napięcia te odpowiadają starym standardom lub innym technologiom pamięci. Napięcie 1,5 V jest charakterystyczne dla pamięci RAM DDR3, która była powszechnie stosowana przed wprowadzeniem DDR4. Przy pracy na wyższym napięciu, DDR3 generuje więcej ciepła, co prowadzi do obniżenia efektywności energetycznej systemu. Z kolei napięcie 1,65 V często jest związane z pamięcią RAM działającą na wyższych częstotliwościach, ale nie jest zgodne z DDR4. Używanie modułów z takimi specyfikacjami zasilania w systemach zaprojektowanych pod kątem DDR4 może prowadzić do uszkodzenia pamięci lub niestabilności systemu. Napięcie 1,35 V, choć jest stosowane w niektórych wariantach DDR4 (np. Low Voltage DDR4), nie jest standardowym napięciem dla ogólnych zastosowań DDR4. W praktyce, wybór niewłaściwego napięcia może prowadzić do problemów z kompatybilnością, co jest powszechnym błędem wśród użytkowników, którzy nie są świadomi różnic między wersjami pamięci. Kluczowe jest, aby przy projektowaniu i budowie systemów komputerowych przestrzegać specyfikacji JEDEC oraz stosować komponenty zgodne z tymi standardami, co zapewnia nie tylko stabilność, ale i wydajność sprzętu.

Pytanie 32

Zainstalowanie w komputerze przedstawionej karty pozwoli na

A. rejestrację, przetwarzanie oraz odtwarzanie obrazu telewizyjnego

B. podłączenie dodatkowego urządzenia peryferyjnego, takiego jak skaner lub ploter

C. zwiększenie wydajności magistrali komunikacyjnej komputera

D. bezprzewodowe połączenie z siecią LAN z użyciem interfejsu BNC

Karta przedstawiona na obrazku to karta telewizyjna, która umożliwia rejestrację przetwarzanie oraz odtwarzanie sygnału telewizyjnego. Takie karty są używane do odbierania sygnału telewizyjnego na komputerze pozwalając na oglądanie telewizji bez potrzeby posiadania oddzielnego odbiornika. Karta tego typu zazwyczaj obsługuje różne standardy sygnału telewizyjnego takie jak NTSC PAL i SECAM co czyni ją uniwersalnym narzędziem do odbioru telewizji z różnych regionów świata. Ponadto karty te mogą mieć wbudowane funkcje nagrywania co pozwala na zapisywanie programów telewizyjnych na dysku twardym do późniejszego odtwarzania. Dzięki temu użytkownik może łatwo zarządzać nagranymi materiałami korzystając z oprogramowania do edycji i archiwizacji. Karty telewizyjne często współpracują z aplikacjami które umożliwiają zaawansowane funkcje takie jak zmiana kanałów planowanie nagrań czy dodawanie efektów specjalnych podczas odtwarzania. Montaż takiej karty w komputerze zwiększa jego funkcjonalność i pozwala na bardziej wszechstronne wykorzystanie urządzenia w kontekście multimediów.

Pytanie 33

Wskaź protokół działający w warstwie aplikacji, który umożliwia odbieranie wiadomości e-mail, a w pierwszym etapie pobiera jedynie nagłówki wiadomości, podczas gdy pobranie ich treści oraz załączników następuje dopiero po otwarciu wiadomości.

A. MIME

B. SNMP

C. FTAM

D. IMAP

Wybór jednego z pozostałych protokołów jako odpowiedzi na to pytanie może prowadzić do nieporozumień dotyczących podstawowych funkcji i zastosowań każdego z tych rozwiązań. Protokół SNMP (Simple Network Management Protocol) jest wykorzystywany do zarządzania urządzeniami w sieciach komputerowych, takich jak routery i przełączniki. Jego głównym celem jest monitorowanie i zarządzanie siecią, a nie obsługa poczty elektronicznej. Stąd, jego wybór w kontekście zarządzania wiadomościami e-mail jest błędny. MIME (Multipurpose Internet Mail Extensions) to z kolei standard, który pozwala na przesyłanie różnorodnych formatów danych, takich jak obrazy, dźwięki czy dokumenty w wiadomościach e-mail. MIME nie jest protokołem do odbierania poczty, ale raczej sposobem kodowania treści wiadomości, co czyni ten wybór również niewłaściwym. FTAM (File Transfer Access and Management) to protokół używany w kontekście transferu plików, a nie bezpośrednio do obsługi wiadomości e-mail. To również potwierdza, że nie jest to odpowiedni protokół do odpowiedzi na postawione pytanie. Zrozumienie różnic między tymi protokołami jest kluczowe dla efektywnego zarządzania systemami komunikacji elektronicznej. Dlatego ważne jest, aby nie mylić protokołów przeznaczonych do różnych zastosowań, co może prowadzić do niewłaściwego korzystania z technologii.

Pytanie 34

Wskaż poprawną wersję maski podsieci?

A. 255.255.255.255

B. 255.255.0.128

C. 255.255.252.255

D. 0.0.0..0

Odpowiedź 255.255.255.255 to tzw. maska podsieci, która jest używana do określenia adresu sieci i rozróżnienia pomiędzy częścią adresu identyfikującą sieć a częścią identyfikującą hosta. Ta specyficzna maska, określana również jako maska broadcast, jest stosowana w sytuacjach, gdy komunikacja musi być skierowana do wszystkich urządzeń w danej sieci. W praktyce, maska 255.255.255.255 oznacza, że wszystkie bity są ustawione na 1, co skutkuje tym, że nie ma zdefiniowanej podsieci, a wszystkie adresy są traktowane jako adresy docelowe. Jest to szczególnie istotne w kontekście protokołu IPv4, który wykorzystuje klasy adresowe do określenia rozmiaru podsieci oraz liczby możliwych hostów. Przy użyciu tej maski, urządzenia mogą komunikować się ze wszystkimi innymi w tej samej sieci, co jest kluczowe w scenariuszach takich jak broadcasting w sieciach lokalnych. W kontekście standardów, zgodność z protokołami TCP/IP jest fundamentalna, a poprawne stosowanie masek podsieci jest niezbędne dla efektywnego zarządzania ruchem w sieci.

Pytanie 35

Na ilustracji złącze monitora, które zostało zaznaczone czerwoną ramką, będzie współdziałać z płytą główną posiadającą interfejs

A. DisplayPort

B. HDMI

C. DVI

D. D-SUB

DisplayPort to naprawdę fajny i nowoczesny interfejs, który pozwala na przesyłanie sygnałów wideo i audio z komputera do monitora. W branży IT korzystają z niego wszyscy, bo ma super możliwości przesyłania danych oraz świetną jakość obrazu. Ogólnie ma lepsze rozdzielczości i częstotliwości odświeżania niż stare złącza jak D-SUB czy DVI, a to sprawia, że jest idealny dla profesjonalistów, którzy zajmują się grafiką komputerową, edycją wideo czy grami. Co więcej, DisplayPort wspiera technologie jak FreeSync i G-Sync, które poprawiają obraz podczas dynamicznych scen. Fajną funkcją jest też możliwość podłączenia kilku monitorów do jednego portu dzięki MST (Multi-Stream Transport). Dlatego właśnie DisplayPort stał się takim standardem w nowoczesnych komputerach i monitorach. No i warto dodać, że jego złącza są lepiej zabezpieczone przed utratą sygnału, bo mają dodatkowe zatrzaski, które stabilizują połączenie.

Pytanie 36

W przypadku drukarki igłowej, jaki materiał eksploatacyjny jest używany?

A. toner

B. pigment

C. atrament

D. taśma barwiąca

Drukarka igłowa wykorzystuje taśmę barwiącą jako materiał eksploatacyjny, co jest kluczowe dla procesu drukowania. Taśma barwiąca składa się z materiału, który w trakcie pracy drukarki styka się z papierem, a igły drukujące przenoszą farbę na powierzchnię papieru, tworząc obraz lub tekst. Ten typ drukarki jest często wykorzystywany w zastosowaniach, gdzie wymagana jest trwałość druku, na przykład w fakturach, dokumentach i etykietach. Przykładem są drukarki igłowe, które znajdują zastosowanie w biurach do drukowania dokumentów księgowych lub w systemach punktów sprzedaży, gdzie szybkość i niezawodność są kluczowe. Warto zaznaczyć, że taśmy barwiące charakteryzują się różnorodną kolorystyką oraz długością życia, co sprawia, że ich dobór powinien być dostosowany do specyficznych potrzeb użytkownika. Ponadto, w kontekście standardów branżowych, zastosowanie taśmy barwiącej jest zgodne z wymogami jakości druku i efektywności kosztowej.

Pytanie 37

Zbiór usług sieciowych dla systemów z rodziny Microsoft Windows jest reprezentowany przez skrót

A. HTTP

B. FTPS

C. HTTPS

D. IIS

IIS, czyli Internet Information Services, to serwer WWW stworzony przez Microsoft, który jest integralną częścią systemów operacyjnych rodziny Windows. Umożliwia hosting aplikacji internetowych oraz stron WWW, a także zarządzanie nimi poprzez intuicyjny interfejs graficzny. IIS obsługuje różne protokoły, takie jak HTTP, HTTPS, FTP, a także pozwala na korzystanie z ASP.NET, co czyni go potężnym narzędziem do tworzenia dynamicznych aplikacji webowych. Przykłady zastosowania IIS obejmują serwisowanie stron internetowych dla małych firm, jak i dużych korporacji, które wymagają stabilnych i skalowalnych rozwiązań. Zastosowanie IIS w praktyce obejmuje również konfigurację zabezpieczeń, monitorowanie wydajności oraz integrację z innymi technologiami Microsoft, co czyni go standardowym rozwiązaniem w środowisku Windows. Warto także zaznaczyć, że IIS wspiera standardy branżowe, takie jak HTTP/2, co zwiększa efektywność transferu danych. W kontekście dobrych praktyk, ważne jest regularne aktualizowanie serwera, aby zapewnić bezpieczeństwo oraz wsparcie dla najnowszych protokołów i technologii.

Pytanie 38

Czym jest układ RAMDAC?

A. jest typowy dla standardu S-ATA

B. zawiera przetwornik analogowo-cyfrowy

C. stanowi wyjście końcowe karty graficznej

D. jest specyficzny dla standardu ATA

Błędne odpowiedzi na to pytanie, takie jak związki RAMDAC z standardem S-ATA czy ATA, wskazują na nieporozumienia dotyczące funkcji i zastosowania różnych komponentów komputerowych. Standardy S-ATA oraz ATA odnoszą się do interfejsów komunikacyjnych używanych głównie do podłączania dysków twardych i innych urządzeń magazynujących, a nie do przetwarzania sygnałów graficznych. Różnica w tych technologiach opiera się na ich zastosowaniu; ATA (Advanced Technology Attachment) to starszy standard, który był szeroko stosowany, natomiast S-ATA (Serial ATA) to nowocześniejsza wersja, która oferuje wyższe prędkości transferu danych oraz prostsze połączenie. Zrozumienie, jak funkcjonują te interfejsy, jest kluczowe, jednak nie mają one nic wspólnego z wyjściem wideo, za które odpowiada RAMDAC. Dodatkowo, odpowiedzi sugerujące, że RAMDAC zawiera konwerter analogowo-cyfrowy, są mylące; w rzeczywistości RAMDAC wykonuje odwrotną funkcję, czyli konwersję sygnałów cyfrowych na analogowe. W konsekwencji, mylenie tych terminów może prowadzić do nieporozumień w dziedzinie technologii komputerowej i grafiki, dlatego kluczowe jest precyzyjne zrozumienie roli każdego z tych komponentów w systemie.

Pytanie 39

W jakim typie członkostwa w VLAN port może należeć do wielu sieci VLAN?

A. Port-Based VLAN

B. Dynamicznym VLAN

C. Multi-VLAN

D. Statycznym VLAN

Odpowiedź 'Multi-VLAN' jest poprawna, ponieważ ten rodzaj członkostwa w VLAN (Virtual Local Area Network) pozwala na przypisanie portu do wielu VLAN-ów jednocześnie. W praktyce oznacza to, że jeden port na przełączniku może obsługiwać ruch sieciowy z różnych VLAN-ów, co jest szczególnie przydatne w środowiskach, gdzie wiele różnych usług jest dostarczanych przez jedną infrastrukturę. Na przykład, port używany do podłączenia serwera może być skonfigurowany jako członek VLAN-u dla ruchu biurowego oraz VLAN-u dla gości, umożliwiając jednocześnie różnym grupom użytkowników dostęp do określonych zasobów. Tego typu konfiguracja jest zgodna z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania ruchem w sieci i zwiększa elastyczność oraz efektywność operacyjną. Dodatkowo, w przypadku użycia protokołów takich jak 802.1Q, tagowanie ramek VLAN rozwiązuje kwestie związane z segregacją ruchu i zapewnia bezpieczeństwo, co czyni Multi-VLAN istotnym rozwiązaniem w nowoczesnych sieciach komputerowych.

Pytanie 40

Po zainstalowaniu systemu Linux, użytkownik pragnie skonfigurować kartę sieciową poprzez wprowadzenie ustawień dotyczących sieci. Jakie działanie należy podjąć, aby to osiągnąć?

A. /etc/network/interfaces

B. /etc/shadow

C. /etc/resolv.configuration

D. /etc/profile

Poprawna odpowiedź to /etc/network/interfaces, ponieważ jest to główny plik konfiguracyjny używany w wielu dystrybucjach systemu Linux do zarządzania ustawieniami sieciowymi. W tym pliku użytkownik może definiować różne interfejsy sieciowe, przypisywać im adresy IP, maski podsieci oraz inne istotne parametry, takie jak brama domyślna i serwery DNS. Na przykład, aby skonfigurować interfejs eth0 z adresem IP 192.168.1.10, użytkownik wpisze: 'iface eth0 inet static' oraz 'address 192.168.1.10'. Warto zaznaczyć, że w zależności od wybranej dystrybucji, dostępne są różne narzędzia do edytowania tego pliku, takie jak nano czy vim. Praktyczna znajomość edycji pliku /etc/network/interfaces jest kluczowa dla administratorów systemu, którzy muszą zarządzać połączeniami sieciowymi w sposób wydajny i zgodny z najlepszymi praktykami branżowymi. Użytkowanie tego pliku wpisuje się w standardy konfiguracji systemów Unix/Linux, co czyni go niezbędnym narzędziem do zrozumienia i zarządzania infrastrukturą sieciową.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej