Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik fotografii i multimediów
Kwalifikacja: AUD.02 - Rejestracja, obróbka i publikacja obrazu
Data rozpoczęcia: 21 maja 2025 10:12
Data zakończenia: 21 maja 2025 10:19

Egzamin niezdany

Wynik: 17/40 punktów (42,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jakie ustawienia parametrów ekspozycji powinny być zastosowane w fotografii portretowej przy użyciu światła błyskowego, aby uzyskać efekt rozmytego tła?

A. f/22, 1/125 s

B. f/2,8, 1/125 s

C. f/11, 1/60 s

D. f/5,6, 1/250 s

Odpowiedź f/2,8, 1/125 s jest prawidłowa, ponieważ szeroka przysłona (f/2,8) pozwala na uzyskanie efektu małej głębi ostrości, co jest kluczowe w fotografii portretowej, szczególnie przy wykorzystaniu oświetlenia błyskowego. Szeroka przysłona wpuszcza więcej światła, co pozwala na zarejestrowanie szczegółów twarzy modela, jednocześnie rozmywając tło. Przy takiej wartości przysłony tło staje się mniej wyraźne, co podkreśla postać i przyciąga uwagę do jej cech. Czas ekspozycji 1/125 s jest odpowiedni, aby zminimalizować ryzyko ruchu, zarówno ze strony modela, jak i aparatu, zwłaszcza w warunkach oświetlenia błyskowego. Używając tej kombinacji parametrów, można uzyskać portret o estetycznym wyglądzie, gdzie tło nie odciąga uwagi od głównego obiektu.

Pytanie 2

Efekt mory na zdjęciach cyfrowych pojawia się najczęściej przy fotografowaniu

A. obiektów ruchomych przy długim czasie ekspozycji

B. regularnych wzorów tekstylnych i architektonicznych

C. zachodu słońca z użyciem filtrów neutralnych

D. jasnych powierzchni z odbiciami światła

Fotografowanie jasnych powierzchni z odbiciami światła może generować różne problemy, jak na przykład prześwietlenia czy zniekształcenia kolorów, ale nie jest to przyczyna efektu mory. Odbicia światła mają tendencję do wprowadzania trudności w balansie bieli oraz w ogólnym zarządzaniu kontrastem obrazu, co może skutkować utratą detali, jednak nie tworzą one charakterystycznych wzorów interferencyjnych, które definiują moiré. Zachód słońca z użyciem filtrów neutralnych to technika, która ma na celu regulację ekspozycji i poprawę kolorystyki zdjęcia, ale nie wpływa na wystąpienie efektu moiré. Natomiast obiekty ruchome przy długim czasie ekspozycji prowadzą do rozmycia ruchu, co jest zupełnie innym zjawiskiem. Wynika to z niezdolności aparatu do uchwycenia ostrości na obiektach w ruchu, co skutkuje rozmyciem, a nie interferencjami. Często błędnym wnioskiem jest utożsamienie wszystkich problemów z obrazem z efektem mory, co prowadzi do błędnej identyfikacji przyczyn problemu. W rzeczywistości, zrozumienie różnorodności efektów i ich przyczyn jest kluczowe dla każdego fotografa, aby skutecznie unikać takich pułapek w swojej pracy.

Pytanie 3

Błąd obrazu, którego nie można skorygować w trakcie edycji cyfrowej, to błąd

A. perspektywy

B. kadru

C. ostrości

D. balansu bieli

Każda z pozostałych odpowiedzi sugeruje błędy, które są w rzeczywistości możliwe do skorygowania podczas obróbki cyfrowej. W przypadku błędu kadrowania, możemy łatwo przyciąć obraz, aby uzyskać lepszą kompozycję. Programy graficzne, takie jak Adobe Photoshop czy Lightroom, oferują narzędzia do precyzyjnego przycinania i zmiany kadru, co pozwala na dostosowanie zdjęcia do zamierzonych efektów wizualnych. Błąd balansu bieli również można skutecznie skorygować, stosując odpowiednie filtry kolorów lub narzędzia do edycji kolorów, które umożliwiają dostosowanie temperatury barwowej obrazu do warunków oświetleniowych, w jakich zostało zrobione zdjęcie. Użytkownicy powinni być świadomi, jak różne oświetlenie wpływa na kolory i jak można to poprawić w postprodukcji. Z kolei błędna perspektywa, na przykład wynikająca z niewłaściwego kąt ustawienia aparatu, także może zostać skorygowana. Wiele programów do edycji zdjęć oferuje funkcję prostowania linii horyzontu oraz narzędzia do transformacji, które pozwalają na zmianę kąta i zniekształcenia perspektywy. Pomimo że każde z tych błędów można naprawić, kluczowe jest zrozumienie, że najlepsze rezultaty osiąga się poprzez odpowiednie przygotowanie i staranne planowanie przed wykonaniem zdjęcia. Właściwe przygotowanie sprzętu oraz technik fotograficznych jest kluczowe dla uzyskania optymalnej jakości obrazu.

Pytanie 4

Z jakiej odległości powinien fotograf oświetlić obiekt, jeśli wykorzystuje lampę błyskową o LP=42, przy ISO 100 oraz przysłonie f/8?

A. Około 15 m

B. Około 30 m

C. Około 1 m

D. Około 5 m

W kontekście fotografii, zrozumienie odległości, z jakiej powinno się oświetlać obiekty przy użyciu lamp błyskowych, jest kluczowe dla uzyskania odpowiedniej ekspozycji i jakości zdjęć. Wybór odległości 1 m, 15 m lub 30 m w tym zadaniu opiera się na błędnych założeniach dotyczących działania lamp błyskowych i ich liczby przewodniej. Oświetlenie obiektu z odległości 1 m byłoby niewystarczające do uzyskania pożądanej głębi ostrości i mogłoby prowadzić do prześwietlenia obrazu, ponieważ światło z lampy błyskowej byłoby zbyt intensywne w stosunku do odległości i otoczenia. Z kolei wybór odległości 15 m lub 30 m jest równie problematyczny, ponieważ w takich przypadkach intensywność światła staje się zbyt niska, co prowadzi do niedoświetlenia obiektu. To także może spowodować utratę detali i jakości zdjęcia. Takie pomyłki są często wynikiem niepełnego zrozumienia zasad działania lamp błyskowych i ich zastosowania w praktyce. Przy fotografowaniu z użyciem lamp błyskowych, kluczowe jest, aby pamiętać o ich liczbie przewodniej, która wskazuje na maksymalną odległość, z jakiej lampa może efektywnie oświetlać obiekt przy danym ustawieniu, oraz o wartości przesłony i ISO, które wpływają na ilość światła docierającego do matrycy aparatu. Właściwe podejście do tych parametrów gwarantuje profesjonalne rezultaty i znacznie poprawia jakość wykonywanych zdjęć.

Pytanie 5

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 6

Efekt mikrokontrastu w fotografii oznacza

A. niedoświetlenie najciemniejszych partii obrazu

B. zdolność obiektywu do odwzorowania drobnych detali z zachowaniem kontrastu

C. prześwietlenie najjaśniejszych partii obrazu

D. odwzorowanie tonów pośrednich na fotografii

Koncepcje prześwietlenia najjaśniejszych partii obrazu oraz niedoświetlenia najciemniejszych partii obrazu odnoszą się do problemów związanych z dynamicznym zakresem fotografii, jednak nie mają one bezpośredniego związku z efektem mikrokontrastu. Prześwietlenie oznacza, że zbyt wiele światła dociera do matrycy, co prowadzi do utraty szczegółów w jasnych obszarach, natomiast niedoświetlenie skutkuje brakiem detali w cieniach. W obu przypadkach, kluczowym problemem jest balans ekspozycji, a nie sama jakość odwzorowania detali. Z kolei odwzorowanie tonów pośrednich w zdjęciach również nie jest tym samym co mikrokontrast. Tony pośrednie odnoszą się do gradacji między światłem a cieniem, a nie do szczegółów w drobnych elementach obrazu. Mikrokontrast dotyczy bardziej szczegółowego odwzorowania tekstur i detali, co może być kluczowe w profesjonalnej fotografii. Typowym błędem myślowym jest mylenie ogólnych problemów z ekspozycją z możliwościami obiektywu w zakresie odwzorowania szczegółów. Warto zwrócić uwagę na technikę, jakość sprzętu oraz umiejętności w postprodukcji, aby uzyskać zadowalające rezultaty, zamiast koncentrować się na błędnym zrozumieniu mikrokontrastu jako pojęcia związane z ekspozycją.

Pytanie 7

W programie Adobe Photoshop, aby pozbyć się małego przebarwienia na policzku, należy wykorzystać

A. gumkę

B. stempel

C. pędzel

D. lasso

Stempel w programie Adobe Photoshop jest narzędziem, które doskonale sprawdza się w usuwaniu niedoskonałości na zdjęciach, w tym przebarwień na skórze. Działa na zasadzie klonowania fragmentu obrazu, co oznacza, że możemy skopiować zdrowy fragment skóry z innej części twarzy i umieścić go w miejscu, gdzie występuje przebarwienie. Używanie stempla jest zgodne z praktykami retuszu w fotografii, ponieważ pozwala na zachowanie naturalnego wyglądu skóry, unikając efektu „wygładzenia”, który często towarzyszy innym technikom. Ważne jest, aby dopasować wielkość i miękkość pędzla stempla do obszaru, który chcemy poprawić. Warto również zwrócić uwagę na ustawienie opcji, takich jak „Aligned” czy „Sample All Layers”, co pozwala na jeszcze lepsze dostosowanie efektu. Przykładowo, wybierając stempel, można ustawić przezroczystość na niższy poziom, co umożliwia delikatniejsze wtapianie skopiowanego fragmentu w tło, co jest przydatne w przypadku subtelnych poprawek. Kluczowym elementem jest także praca na warstwach, co pozwala na nieniszczący retusz i łatwe cofnięcie zmian, jeśli efekt nie będzie zadowalający.

Pytanie 8

Urządzenie umożliwiające kontrolowaną ekspozycję materiału wrażliwego na światło oraz obliczenie jego światłoczułości, to

A. densytometr.

B. fotometr.

C. sensytometr.

D. luksometr.

Sensytometr to specjalistyczne urządzenie służące do oceny światłoczułości materiałów światłoczułych, takich jak filmy fotograficzne czy materiały graficzne. Dzięki kontrolowanej ekspozycji na światło, sensytometr umożliwia dokładne określenie charakterystyki filmu, co jest niezbędne w procesach fotograficznych oraz w grafice komputerowej. W praktyce, sensytometr pozwala na ustalenie krzywej charakterystycznej materiału, co jest kluczowe dla optymalizacji parametrów naświetlania w różnych warunkach. Profesjonaliści w dziedzinie fotografii i druku graficznego wykorzystują sensytometry do doskonalenia technik naświetlania oraz do zapewnienia wysokiej jakości reprodukcji kolorów. Przykładem zastosowania sensytometru jest przygotowanie materiałów do druku, gdzie dokładne dopasowanie światłoczułości jest kluczowe dla uzyskania właściwych efektów końcowych. Standardy branżowe, takie jak ISO 6 czy ISO 9, wskazują na znaczenie tych pomiarów w zachowaniu jakości obrazu i zgodności z normami.

Pytanie 9

Aby odtworzyć obraz przeznaczony do dużych powiększeń, należy użyć czarno-białego materiału negatywowego o czułości

A. 200 ISO

B. 100 ISO

C. 400 ISO

D. 25 ISO

Wybór materiału negatywowego o wyższej czułości, takiego jak 100 ISO, 200 ISO czy 400 ISO, wiąże się z kilkoma istotnymi ograniczeniami, które wpływają na jakość obrazu. Filmy o wyższej czułości są bardziej wrażliwe na światło, co prowadzi do większego ziarna. W praktyce oznacza to, że przy dużych powiększeniach, szczegóły mogą być mniej wyraźne, a obraz może być narażony na szumy, które zniekształcają odwzorowanie rzeczywistości. W kontekście technik reprodukcji obrazów, jak skanowanie czy drukowanie, wysoka czułość jest niekorzystna, gdyż może prowadzić do utraty istotnych detali oraz wprowadzać artefakty, które są szczególnie widoczne przy przybliżeniu. Ponadto, w fotografii artystycznej czy dokumentacyjnej, istotne jest zachowanie dynamiki tonalnej, co jest łatwiejsze do osiągnięcia przy niższej czułości. Producenci materiałów fotograficznych, tacy jak Kodak czy Fujifilm, zalecają stosowanie niskoczułych filmów w sytuacjach, gdy priorytetem jest jakość obrazu oraz szczegółowość. Wybierając film o zbyt wysokiej czułości, można nieświadomie skompromitować jakość końcowego obrazu, co jest wynikiem niepełnego zrozumienia technicznych właściwości materiałów negatywowych.

Pytanie 10

Jakie aplikacje pozwalają na edytowanie pliku zapisanego w formacie RAW?

A. Adobe Illustrator i GIMP

B. Adobe Photoshop i CorelDRAW

C. Adobe Photoshop i Adobe Lightroom

D. Adobe Flash i Adobe InDesign

Adobe Photoshop oraz Adobe Lightroom to dwa z najbardziej powszechnie stosowanych programów do edycji zdjęć w formacie RAW, który jest używany przez profesjonalnych fotografów. Format ten umożliwia zapisanie danych z matrycy aparatu w sposób, który zachowuje najwięcej informacji o obrazie, co jest kluczowe podczas późniejszej obróbki. Adobe Photoshop oferuje zaawansowane narzędzia do edycji zdjęć, w tym funkcje warstw, maski, różnorodne filtry oraz możliwość retuszu. Z kolei Adobe Lightroom jest bardziej wyspecjalizowany w zarządzaniu i organizacji dużych zbiorów zdjęć, oferując jednocześnie potężne narzędzia do podstawowej korekcji kolorów i ekspozycji. Oba programy obsługują różne profile kolorów, co jest ważne dla zachowania spójności wizualnej w projektach graficznych. W praktyce użycie formatu RAW pozwala na większą elastyczność w edytowaniu, co jest istotne w postprodukcji, zwłaszcza w kontekście wydruków o wysokiej jakości i publikacji cyfrowych.

Pytanie 11

Zastosowanie techniki przenikania obrazów (blending modes) w programach graficznych pozwala na

A. tworzenie efektów specjalnych poprzez określenie sposobu mieszania warstw

B. usunięcie szumów cyfrowych z niedoświetlonych partii obrazu

C. zwiększenie rozdzielczości obrazu bez utraty jakości

D. automatyczną korekcję balansu bieli

Wiele osób popełnia błąd, sądząc, że techniki przenikania obrazów są związane ze zwiększaniem rozdzielczości czy automatyczną korekcją kolorów. W rzeczywistości, zwiększenie rozdzielczości obrazu wymaga zastosowania algorytmów interpolacyjnych, które na podstawie istniejących pikseli generują nowe, ale nie mają nic wspólnego z mieszaniem warstw. Użycie przenikania obrazów nie wpłynie na jakość obrazu w kontekście rozdzielczości, ale raczej na sposoby, w jakie kolory i tekstury swoich warstw będą współdziałać. Automatyczna korekcja balansu bieli to proces, który ma na celu dostosowanie kolorów zdjęcia tak, aby wyglądały naturalnie w różnych warunkach oświetleniowych. Techniki przenikania obrazów nie są w stanie automatycznie analizować i korygować kolorów, lecz jedynie wpływają na wygląd warstw w stosunku do siebie. Usuwanie szumów cyfrowych to kolejny proces wymagający zastosowania algorytmów filtrowania, które mogą poprawić jakość obrazu w szczególności w niedoświetlonych obszarach. Pomocne mogą być tu różne wtyczki lub filtry, ale ponownie, przenikanie obrazów nie ma tu zastosowania. W skrócie, technika przenikania obrazów to potężne narzędzie dla artystów graficznych, ale jej zastosowanie w kontekście podawanych odpowiedzi jest nieprawidłowe, co dowodzi, jak ważne jest zrozumienie różnorodnych technik pracy z obrazami.

Pytanie 12

Który format zapisu zdjęć pozwala na największą elastyczność podczas obróbki cyfrowej?

A. JPEG

B. RAW

C. GIF

D. PNG

Format RAW jest najczęściej wybieranym standardem w fotografii cyfrowej, gdyż zapewnia największą elastyczność w obróbce zdjęć. Pliki RAW przechowują dane bezpośrednio z matrycy aparatu, co oznacza, że zachowują pełną gamę informacji o kolorach i szczegółach, które są kluczowe w procesie edycji. Dzięki temu, podczas postprodukcji, możemy m.in. korygować ekspozycję, balans bieli czy kontrast bez utraty jakości. Przykładowo, profesjonalni fotografowie używają RAW-a, aby móc w pełni wykorzystać programy takie jak Adobe Lightroom czy Capture One, które oferują zaawansowane narzędzia do edycji. Warto też wspomnieć, że pliki RAW nie kompresują danych, co pozwala na zachowanie maksymalnej jakości, co jest nieocenione w przypadku późniejszego druku czy wystaw fotograficznych. Obowiązujące standardy branżowe, takie jak Adobe RGB czy sRGB, w połączeniu z plikami RAW, umożliwiają uzyskanie znakomitej precyzji kolorów, co jest istotne w wielu dziedzinach, od fotografii artystycznej po reklamową.

Pytanie 13

Aby uzyskać ciepły ton kolorystyczny podczas fotografowania przy użyciu lamp błyskowych, należy

A. zwiększyć moc błysku

B. użyć filtru podnoszącego temperaturę barwową

C. zredukować moc błysku

D. użyć filtru zmniejszającego temperaturę barwową

Idea zmniejszenia energii błysku w celu ocieplenia barw jest mylnym podejściem do problematyki fotografowania z użyciem lamp błyskowych. Zmniejszając energię błysku, osiągniemy efekt słabszego naświetlenia, co może prowadzić do zbyt niskiej ekspozycji zdjęcia, a nie do ocieplenia tonacji kolorystycznej. Również pomysł na zastosowanie filtru obniżającego temperaturę barwową jest sprzeczny z założeniem, ponieważ takie filtry są używane do zmniejszenia ciepłoty kolorów, a nie ich ocieplenia. Odnośnie zwiększenia energii błysku, może to prowadzić do niepożądanych efektów, takich jak prześwietlenie obrazu, co w efekcie pogorszy jakość zdjęcia. Z kolei filtr podnoszący temperaturę barwową, choć na pierwszy rzut oka wydaje się być właściwym rozwiązaniem, w rzeczywistości nie jest efektywnym sposobem na ocieplenie sceny w kontekście fotografii z lampą błyskową. Filtry ciepłe są zazwyczaj stosowane w sytuacjach, gdzie źródło światła jest zimne, a celem jest zbliżenie się do naturalnego ciepła. Wniosek, że zmniejszenie energii błysku lub zwiększenie jej bez odpowiedniej analizy sytuacji oświetleniowej to często wynik braku zrozumienia podstawowych zasad działania światła i jego wpływu na kolorystykę zdjęć. Kluczowe jest zrozumienie, jak różne temperatury barwowe wpływają na efekt końcowy oraz jak stosowanie filtrów powinno być dostosowane do konkretnej sytuacji oświetleniowej.

Pytanie 14

Aby zredukować czerwoną dominację na wydruku kolorowym, należy podczas kopiowania stosować metodę subtraktywną, co należy zrobić?

A. zwiększyć intensywność filtrów żółtego i purpurowego

B. zmniejszyć intensywność filtrów żółtego i niebiesko-zielonego

C. zmniejszyć intensywność filtrów żółtego i purpurowego

D. zwiększyć intensywność filtru niebiesko-zielonego

Odpowiedź zwiększyć gęstość filtrów żółtego i purpurowego jest prawidłowa, ponieważ w metodzie subtraktywnej, która jest podstawą druku kolorowego, czerwony kolor powstaje z połączenia niebieskiego i żółtego. Aby usunąć dominację czerwonego koloru na odbitce, należy zwiększyć gęstość filtrów żółtego oraz purpurowego. Żółty filtr pochłania niebieskie światło, podczas gdy purpurowy filtr pochłania zielone. W wyniku zwiększenia gęstości tych filtrów, uzyskuje się większe zrównoważenie barw, co prowadzi do osłabienia czerwonej dominacji. W praktyce, podczas procesu kopiowania lub druku, operatorzy często muszą dostosować gęstość filtrów barwnikowych, aby osiągnąć pożądany efekt kolorystyczny. Dlatego umiejętność poprawnego zarządzania filtrami barwnymi jest kluczowa w pracy z technologią druku oraz w precyzyjnym odwzorowywaniu kolorów, zgodnie z normami ISO 12647-2, które określają standardy dla druku kolorowego.

Pytanie 15

Na czym polega wywoływanie forsowne?

A. wydłużonym czasie wywołania

B. wywoływaniu w niższej temperaturze

C. skróconym czasie wywołania

D. nieustannym mieszaniu reagentów

Ciągłe mieszanie odczynników, przedłużony czas wywoływania oraz wywoływanie w obniżonej temperaturze to metody, które nie są zgodne z definicją wywoływania forsownego. Ciągłe mieszanie odczynników może prowadzić do zwiększenia reaktywności chemicznej, co nie jest celem wywoływania forsownego. Wywoływanie wymaga stabilnych warunków, aby uzyskać powtarzalne wyniki. Jeśli chodzi o przedłużony czas wywoływania, to nie jest to metoda forsowna, a raczej standardowy czas, który może być stosowany w różnych procesach chemicznych. Z kolei wywoływanie w obniżonej temperaturze prowadzi do spowolnienia reakcji chemicznych, co może skutkować niedostatecznym rozwojem obrazu. Takie podejście jest sprzeczne z ideą uzyskiwania wyraźnych i kontrastowych efektów, które są oczekiwane w procesie wywoływania forsownego. Typowym błędem jest mylenie różnych technik wywoływania, co prowadzi do nieporozumień w zakresie ich zastosowania, efektywności i wpływu na jakość uzyskiwanych wyników. Aby unikać takich nieścisłości, warto zaznajomić się z literaturą branżową oraz dobrą praktyką, która jasno definiuje zasady wywoływania chemicznego.

Pytanie 16

Metoda frequency separation w retuszu fotograficznym polega na

A. usuwaniu szumów przez separację sygnału od zakłóceń

B. konwersji obrazu do przestrzeni Lab dla lepszego retuszu skóry

C. rozdzieleniu detali i kolorów na oddzielne warstwy w celu selektywnej edycji

D. regulacji zróżnicowanych zakresów kolorów przez edycję kanałów HSL

Wybór niepoprawnych odpowiedzi wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące metod stosowanych w retuszu fotograficznym. Przykładowo, regulacja zróżnicowanych zakresów kolorów przez edycję kanałów HSL to technika bardziej związana z kolor korekcją niż bezpośrednio z metodą frequency separation. Chociaż edycja kanałów Hue, Saturation i Lightness jest istotnym elementem pracy nad kolorystyką, nie ma ona na celu rozdzielenia detali od kolorów. Kolejna koncepcja, czyli usuwanie szumów przez separację sygnału od zakłóceń, odnosi się do zupełnie innych technik obróbki, takich jak redukcja szumów w zdjęciach, ale nie dotyczy metod retuszu, które skupiają się na aspekcie wizualnym i szczegółowym obrazu. Ostatnia opcja, konwersja obrazu do przestrzeni Lab, to przydatna technika w kontekście edycji kolorów, jednak nie jest kluczowym elementem frequency separation, która opiera się na pracy z detalami i kolorami w oddzielnych warstwach. Warto zrozumieć, że prawidłowe podejście do retuszu wymaga solidnej znajomości technik i ich zastosowań, co pomaga unikać typowych błędów myślowych i nieporozumień w zakresie ich efektywności.

Pytanie 17

Który z poniższych programów jest najczęściej używany do zaawansowanej obróbki graficznej?

A. Blender

B. Microsoft Word

C. Adobe Photoshop

D. Audacity

Adobe Photoshop jest jednym z najbardziej popularnych i uznawanych programów do zaawansowanej obróbki graficznej. Jest to narzędzie powszechnie używane przez profesjonalistów na całym świecie, od fotografów, przez grafików, aż po artystów cyfrowych. Photoshop oferuje szeroką gamę funkcji, które umożliwiają precyzyjną edycję zdjęć, tworzenie grafik od podstaw i zaawansowaną manipulację obrazów. Dzięki funkcjom takim jak warstwy, maski, efekty specjalne i obsługa trybów kolorów, użytkownik ma pełną kontrolę nad każdym aspektem obrazu. Co więcej, Photoshop jest kompatybilny z innymi programami Adobe, co pozwala na płynną integrację w procesie twórczym. Warto też wspomnieć, że Adobe regularnie aktualizuje Photoshopa, wprowadzając nowe funkcje i ulepszenia, co sprawia, że program ten jest zawsze na bieżąco z najnowszymi trendami i technologiami. To wszystko czyni go idealnym wyborem dla każdego, kto chce profesjonalnie zajmować się obróbką graficzną.

Pytanie 18

Podaj temperaturę barwową światła słonecznego w godzinach południowych.

A. 5500 K

B. 2000 K

C. 2800 K

D. 3200 K

Wybierając inne wartości temperatury barwowej, można napotkać na różne nieporozumienia dotyczące charakterystyki światła. Odpowiedź 3200 K, na przykład, jest typowa dla światła żarowego, które ma bardziej ciepły, pomarańczowy odcień. Tego rodzaju oświetlenie nie oddaje naturalnych kolorów w sposób, który byłby porównywalny do światła dziennego. Z kolei wartość 2800 K, zbliżona do temperatury barwowej lamp halogenowych, również wprowadza do obrazów nieco ciepłotę, co może zniekształcać postrzeganie kolorów w kontekście naturalnego światła. Odpowiedź 2000 K odnosi się do światła świecowego, które emituje bardzo ciepłe, żółte światło. Takie światło jest zupełnie nieodpowiednie jako punkt odniesienia w kontekście analizy kolorów, ponieważ tworzy silne odcienie, które mogą wprowadzać w błąd przy ocenie rzeczywistych kolorów obiektów. Często błędne odpowiedzi wynikają z nieprzemyślanej analogii do codziennych źródeł światła, które różnią się znacznie od naturalnego światła słonecznego. To prowadzi do mylnego wniosku, że inne źródła światła mogą pełnić tę samą funkcję w kontekście kalibracji kolorów, co jest nieprawdziwe. Zrozumienie różnicy pomiędzy temperaturą barwową a percepcją kolorów jest kluczowe dla operatorów w dziedzinie fotografii, telewizji oraz przy projektowaniu oświetlenia profesjonalnego.

Pytanie 19

Filtr fotograficzny oznaczony symbolem ND jest również znany jako filtr

A. polaryzacyjny

B. konwersyjny

C. UV

D. szary

Filtr ND, znany również jako filtr szary, jest kluczowym narzędziem w fotografii, które ogranicza ilość światła wpadającego do obiektywu, nie zmieniając jednocześnie barwy zdjęcia. Umożliwia to uzyskanie dłuższych czasów naświetlania, co jest szczególnie przydatne w warunkach silnego oświetlenia, takich jak zdjęcia krajobrazów w słoneczne dni. Dzięki zastosowaniu filtra ND możemy np. uzyskać efekt rozmycia wody, co nadaje zdjęciom artystyczny charakter. Oprócz tego, filtr ten może być używany do kontrolowania głębi ostrości, pozwalając na wykorzystanie szerokich otworów przysłony nawet w jasnych warunkach. Stosowanie filtrów ND jest zgodne z dobrymi praktykami w fotografii, ponieważ pozwala na większą kreatywność i kontrolę nad procesem twórczym. Warto również zwrócić uwagę na różne stopnie zaciemnienia filtrów ND, co pozwala na precyzyjne dostosowanie ustawień do konkretnego ujęcia.

Pytanie 20

Aby zmniejszyć kontrast obrazu przy kopiowaniu na papierze o różnym kontraście, używa się filtra

A. szary

B. fioletowy

C. żółty

D. błękitnozielony

Wybór niebieskozielonego filtru oparty jest na błędnym zrozumieniu jego właściwości. Filtr niebieskozielony, który ma na celu wydobycie detali w obszarach o wysokim kontraście, w rzeczywistości może intensyfikować kontrast, co jest przeciwne do zamierzonego celu obniżania go. Stosowanie takiego filtru w kontekście papieru wielokontrastowego prowadzi do nadmiernego podkreślenia ciemnych tonów, co skutkuje niekorzystnym efektem w obrazie. Z drugiej strony, filtr purpurowy, choć może oferować niewielką redukcję niektórych tonów, nie jest skuteczny w kontekście ogólnego obniżania kontrastu. Przede wszystkim, purpurowy filtr działa na zasadzie neutralizacji niektórych odcieni zieleni, co może prowadzić do niewłaściwego odwzorowania tonalności. Wreszcie, filtr szary, znany jako neutralny, nie jest filtrem kolorowym i nie zmienia barwy, co czyni go zupełnie nieodpowiednim w kontekście regulacji kontrastu. Zastosowanie filtra szarego nie wpłynie na kontrast, lecz jedynie na ekspozycję, co nie jest tym, co chcemy osiągnąć w kontekście obniżania kontrastu na papierze wielokontrastowym. W praktyce, nieprawidłowy dobór filtrów może prowadzić do znacznie gorszej jakości reprodukcji, co jest kluczowym błędem w procesie twórczym w fotografii.

Pytanie 21

Jakiego koloru tło powinno być użyte przy robieniu zdjęcia do dowodu osobistego lub paszportu?

A. Beżowego

B. Czarnego

C. Białego

D. Szarego

Białe tło jest standardowym kolorem stosowanym w fotografii dokumentowej, w tym zdjęciach do dowodów tożsamości i paszportów. Tego rodzaju tło jest wymagane, ponieważ minimalizuje cienie oraz odbicia, co pozwala na dokładne odwzorowanie rysów twarzy. Wiele krajów, w tym Polska, wymaga zdjęć z białym tłem, co jest zgodne z międzynarodowymi normami, takimi jak te ustalone przez Organizację Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego (ICAO). Oprócz białego tła, istotne jest, aby osoba na zdjęciu miała neutralną ekspresję twarzy, a także unikała ubrań czy akcesoriów, które mogą zlewać się z tłem. Zastosowanie białego tła sprzyja także lepszemu odwzorowaniu naturalnych kolorów skóry, co jest kluczowe dla identyfikacji. W praktyce, fotografujące osoby powinny zawsze upewnić się, że tło jest jednolite, czyste i dobrze oświetlone, aby zdjęcie spełniało wymagania formalne.

Pytanie 22

Niedostateczne naświetlenie materiału negatywowego może być spowodowane zbyt

A. długim czasem ekspozycji

B. niską czułością filmu

C. dużym otworem przysłony

D. długim czasem naświetlania

Długi czas utrwalenia zazwyczaj nie wpływa na niedoświetlenie filmu, a raczej na jego jakość. Czas ten odnosi się do czasu, w którym film jest przetwarzany w chemikaliach, a nie do tego, jak długo film jest eksponowany na światło. W praktyce, zbyt długi czas utrwalenia może prowadzić do niepożądanych efektów, takich jak ziarno lub nadmierne kontrasty, ale nie do niedoświetlenia. Duży otwór przysłony zwiększa ilość światła, które dociera do filmu, co w rzeczywistości powinno przeciwdziałać niedoświetleniu, zakładając, że inne ustawienia są odpowiednie. W przypadku zbyt długiego naświetlania, fotograf ma zazwyczaj ryzyko prześwietlenia, a nie niedoświetlenia, ponieważ nadmiar światła może prowadzić do utraty detali w jasnych obszarach zdjęcia. Typowym błędem jest mylenie pojęć związanych z czasem ekspozycji i czasem utrwalenia, co może prowadzić do nieporozumień dotyczących ich oddziaływania na proces fotografii. Dlatego ważne jest, aby rozumieć, że czułość filmu jest jedną z kluczowych parametrów, które należy wziąć pod uwagę przy planowaniu sesji zdjęciowych w różnych warunkach oświetleniowych.

Pytanie 23

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 24

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 25

Który z poniższych elementów wpływa na balans bieli w fotografii cyfrowej?

A. Przysłona

B. Oświetlenie

C. Czas naświetlania

D. Czułość ISO

W fotografii cyfrowej istnieją różne błędne przekonania dotyczące parametrów wpływających na balans bieli. Czas naświetlania, choć kluczowy dla ilości światła, nie wpływa na jego kolorystykę. Można by myśleć, że dłuższy czas naświetlania może zmienić sposób, w jaki kolory są rejestrowane, ale tak nie jest. To parametr związany z ekspozycją, nie z balansem bieli. Przysłona, podobnie jak czas naświetlania, wpływa na ilość światła docierającego do matrycy aparatu, ale nie zmienia charakterystyki barwowej światła. Jej główną rolą jest kontrola głębi ostrości i ilości światła, co nie ma bezpośredniego wpływu na kolorystykę zdjęcia. Czułość ISO, odpowiedzialna za wzmocnienie sygnału świetlnego rejestrowanego przez matrycę, również nie wpływa na kolorystykę światła. Zwiększenie ISO może prowadzić do większej ilości szumów na zdjęciu, co nie odnosi się do zmiany koloru światła. Wypływają stąd nieporozumienia, ponieważ czasem zwiększona czułość ISO może wpływać na percepcję kolorów przez ich degradację, jednak nie jest to równoznaczne z wpływem na balans bieli. Wszystkie te parametry są istotne dla ekspozycji i jakości zdjęcia, ale to oświetlenie jest kluczowe dla właściwego ustawienia balansu bieli.

Pytanie 26

Jakie promieniowanie o kolorze jest przepuszczane przez filtr purpurowy?

A. zielonej i niebieskiej

B. zielonej i czerwonej

C. zielonej

D. niebieskiej i czerwonej

Rozważając błędne odpowiedzi, należy zrozumieć, że każde z podejść do wyboru kolorów niezgodnych z filtrami nie opiera się na dobrze ugruntowanej wiedzy dotyczącej spektrum świetlnego. Filtr purpurowy, z definicji, nie przepuszcza zielonego światła, co jest kluczowym aspektem jego działania. Odpowiedzi sugerujące, że filtr ten przepuszcza zieleń, są oparte na mylnym założeniu, że wszystkie kolory są w równym stopniu dostępne przez filtr, co jest nieprawdziwe. Przykładem pomyłki może być wyobrażenie sobie, że filtr purpurowy, działający w zakresie długości fal czerwonych i niebieskich, może też pozwolić na przechodzenie innych barw, mimo że w rzeczywistości jest to technicznie niemożliwe. Ponadto, w kontekście praktycznym, wiele osób myli się, zakładając, że filtry działają na zasadzie ogólnego przepuszczania światła, nie dostrzegając, że każdy filtr ma swoje specyficzne właściwości optyczne. Właściwe zrozumienie działania filtrów jest kluczowe w wielu dziedzinach, takich jak optyka, fotografia czy grafika komputerowa. Prawidłowe użycie filtrów w praktyce wymaga także zrozumienia, które kolory są potrzebne do uzyskania pożądanego efektu, co jest niezbędne w profesjonalnym przetwarzaniu obrazu oraz w standardach jakości w branży kreatywnej.

Pytanie 27

Jakiego negatywowego materiału średnioformatowego należy użyć do wykonania zdjęć małemu dziecku w naturalnym świetle w pomieszczeniu o niskim natężeniu oświetlenia?

A. Typ 220 o czułości ISO 200

B. Typ 220 o czułości ISO 50

C. Typ 135 o czułości ISO 200

D. Typ 135 o czułości ISO 50

Wybór niewłaściwego materiału negatywowego wpływa na jakość uzyskiwanych zdjęć, szczególnie w trudnych warunkach oświetleniowych. Na przykład, wybór filmu typu 135 o czułości ISO 200 może wydawać się właściwy, jednak w kontekście fotografii dzieci w słabo oświetlonym pomieszczeniu, film o mniejszych wymiarach (135) ogranicza pole widzenia i jakość szczegółów, co jest kluczowe przy uchwyceniu dynamicznych i naturalnych momentów. Dodatkowo, użycie filmu o czułości ISO 50, niezależnie od formatu, jest niewłaściwe w warunkach niskiego oświetlenia, gdyż wymaga znacznie dłuższego czasu naświetlania, co zwiększa ryzyko poruszenia zdjęcia, zwłaszcza w przypadku dzieci, które są trudne do uchwycenia w statycznej pozycji. Przy fotografowaniu w takich warunkach, istotne jest, aby film miał odpowiednią czułość, co wiąże się z minimalizacją szumów oraz maksymalizacją detali. Niezrozumienie tego aspektu może prowadzić do decyzyjnych błędów, które wpływają na końcowy rezultat. Warto zatem stosować filmy o wyższej czułości, w połączeniu z odpowiednim doborem formatu, aby uzyskać optymalne wyniki. Znajomość właściwości materiałów fotograficznych jest kluczowa w praktyce fotograficznej.

Pytanie 28

Technika uchwytywania obrazów, których zakres tonalny przekracza możliwości matrycy cyfrowego aparatu, to

A. HDR

B. Ultra HD

C. HD

D. DSLR

HDR (High Dynamic Range) to technika rejestrowania obrazów, która pozwala na uchwycenie szerszej rozpiętości tonalnej, niż jest to możliwe za pomocą standardowych aparatów. Dzięki HDR możliwe jest łączenie kilku zdjęć o różnych ekspozycjach, co pozwala na uchwycenie detali zarówno w jasnych, jak i ciemnych partiach obrazu. Przykładem zastosowania tej metody jest fotografia krajobrazów, gdzie oświetlenie może bardzo różnić się w różnych częściach kadru. W praktyce, aby uzyskać efekt HDR, fotografuje się ten sam obiekt z różnymi ustawieniami ekspozycji, a następnie łączy się te zdjęcia w programie graficznym. Technika ta jest szczególnie popularna wśród profesjonalnych fotografów oraz twórców treści wizualnych, którzy chcą uzyskać bardziej realistyczne i atrakcyjne zdjęcia. Warto dodać, że stosowanie HDR wymaga odpowiedniego sprzętu oraz znajomości programów do obróbki zdjęć, takich jak Adobe Photoshop czy Lightroom, które oferują zaawansowane narzędzia do tworzenia obrazów HDR, zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 29

Który z ruchów czołówki kamery wielkoformatowej pozwala na skorygowanie konwergencji linii pionowych podczas robienia zdjęcia wysokiemu budynkowi z poziomu jezdni?

A. Odchylenie pionowe

B. Przesuw pionowy

C. Przesuw poziomy

D. Odchylenie poziome

Przesuw pionowy jest kluczowym ruchem czołówki kamery wielkoformatowej, który pozwala na korekcję zbieżności linii pionowych, co jest szczególnie istotne podczas fotografowania wysokich budynków z poziomu ulicy. Gdy kamera jest ustawiona na poziomie ulicy, zbieżność linii pionowych, znana również jako efekt perspektywy, może prowadzić do zniekształcenia obrazu, gdzie prostokątne obiekty wydają się zwężać ku górze. Przesuw pionowy pozwala na równoległe ustawienie osi optycznej kamery z liniami pionowymi obiektu, co skutkuje prostymi i wyraźnymi krawędziami zdjęcia. Przykładowo, w architekturze, gdy dokumentujemy fasady budynków, zastosowanie tego ruchu umożliwia uzyskanie realistycznych proporcji, co jest niezwykle ważne w kontekście archiwizacji i reklamy. W praktyce to podejście wspiera standardy fotograficzne, które dążą do minimalizacji zniekształceń w obrazowaniu, co z kolei podnosi jakość finalnych prac fotograficznych.

Pytanie 30

Aby zredukować drgania aparatu fotograficznego podczas długiego naświetlania, używa się

A. statecznik.

B. monopod.

C. blendę.

D. mieszek.

Choć wszystkie wymienione opcje mogą wpływać na jakość zdjęć, tylko monopod skutecznie eliminuje drgania aparatu w kontekście długich czasów naświetlania. Statecznik, który jest często używany w filmowaniu, ma na celu stabilizację ruchomych ujęć, a nie statycznych fotografii. Jego konstrukcja jest bardziej skomplikowana i nie zawsze nadaje się do statycznych sytuacji, gdzie kluczowe jest sztywne wsparcie aparatu. Blenda jest narzędziem używanym do kontrolowania światła wpadającego na obiekt, co może poprawić jakość zdjęcia, ale nie wpływa na drgania aparatu. Używanie blendy podczas długich naświetleń nie rozwiązuje problemu stabilności, co może prowadzić do poruszenia obrazu. Mieszek, z kolei, jest akcesorium stosowanym głównie w fotografii makro i nie ma zastosowania w eliminacji drgań. Może być użyty do regulacji odległości między obiektywem a matrycą, ale nie zapewnia stabilności aparatu. Kluczowym błędem myślowym jest mylenie zastosowania odpowiednich akcesoriów w kontekście różnych technik fotograficznych. Każde z wymienionych narzędzi ma swoją specyfikę i zastosowanie, jednak tylko monopod spełnia wymogi stabilności i wsparcia w przypadku długich czasów naświetlania.

Pytanie 31

Trójpodział kadru w fotografii to podział

A. zdjęcia na trzy części.

B. na plany pierwszy, drugi oraz trzeci.

C. na plany ogólny, średni i zbliżony.

D. pozwalający na wyznaczenie mocnych elementów w obrazie.

Podział kadru na trzy obrazy, plany pierwszy, drugi i trzeci czy też plany ogólny, średni i zbliżenie to koncepcje, które mogą mylnie sugerować, że trójpodział kadru opiera się na fizycznym podziale zdjęcia na mniejsze sekcje. W rzeczywistości, trójpodział to bardziej złożona zasada kompozycji, która nie skupia się na ilości obrazów, ale na ich rozmieszczeniu i interakcji w jednym kadrze. Rozumienie trójpodziału jako podziału na plany może prowadzić do błędnych praktyk w fotografii, ponieważ plany te odnoszą się do perspektywy i głębi obrazu, a nie do jego kompozycji. Niekiedy fotograficy mogą nieświadomie unikać mocnych punktów, co sprawia, że ich zdjęcia stają się mniej angażujące i trudniejsze do analizy wizualnej. Ponadto, koncentrowanie się jedynie na technice podziału kadru na plany może ograniczać kreatywność, gdyż nie uwzględnia innych elementów kompozycyjnych, takich jak linie prowadzące, symetria czy balans, które są kluczowe w tworzeniu estetycznych obrazów. Warto zatem zgłębić te zasady i praktykować ich zastosowanie w różnych kontekstach fotograficznych, aby uzyskać pełniejsze zrozumienie ich wpływu na kompozycję i ostateczny efekt wizualny.

Pytanie 32

Nisko zawieszone słońce w godzinach popołudniowych skutkuje w fotografii

A. delikatne cienie

B. krótkie cienie

C. subtelne cienie

D. długie cienie

Wybór odpowiedzi dotyczących delikatnych, krótkich czy miękkich cieni wynika z nieporozumienia dotyczącego podstawowych zasad, jakimi rządzi się światło i cień w fotografii. Delikatne cienie są często kojarzone z rozproszonym światłem, które tworzy bardziej subtelne i mniej wyraźne kontury. Taki efekt można uzyskać w przypadku obłoków lub przy użyciu filtru rozpraszającego. Krótkie cienie mają miejsce, gdy źródło światła znajduje się wysoko nad horyzontem, co jest typowe dla południowego słońca, a nie dla popołudniowego, nisko położonego słońca. Z kolei miękkie cienie zazwyczaj pojawiają się w sytuacjach, gdy światło jest rozproszone, co również nie jest zgodne z warunkami panującymi w godzinach popołudniowych, kiedy słońce jest bliskie zachodu. Zrozumienie dynamiki światła i cienia jest kluczowe dla osiągnięcia pożądanych efektów w fotografii. W praktyce, fotografowie powinni badać i obserwować, jak różne warunki oświetleniowe wpływają na cienie, a także wykorzystywać tę wiedzę do tworzenia odpowiednich kompozycji. Błędy w myśleniu często wynikają z braku znajomości fizycznych podstaw działania światła, co prowadzi do mylnych interpretacji efektów wizualnych.

Pytanie 33

Technika Tethered Shooting w fotografii studyjnej oznacza

A. synchronizację wielu lamp studyjnych za pomocą systemu radiowego

B. korzystanie ze statywów z głowicą umożliwiającą precyzyjny ruch w trzech osiach

C. fotografowanie z wykorzystaniem wyzwalaczy czasowych

D. podłączenie aparatu bezpośrednio do komputera w celu natychmiastowego przesyłania zdjęć

Podłączanie aparatu do komputera w technice Tethered Shooting nie jest tożsame z innymi metodami, które mogą wydawać się podobne, ale mają zupełnie inne zastosowanie. Synchronizacja lamp studyjnych za pomocą systemu radiowego to technika, która pozwala na zdalne sterowanie oświetleniem, co jest przydatne w sytuacjach, gdy fotograf chce uzyskać różnorodne efekty świetlne bez potrzeby manualnego dostosowywania każdej lampy. Jednak nie zapewnia ona możliwości bezpośredniego podglądania i przesyłania zdjęć, co jest kluczowe w Tethered Shooting. Korzystanie ze statywów z głowicą umożliwiającą precyzyjny ruch w trzech osiach, choć niezwykle przydatne, dotyczy głównie stabilizacji i precyzji w ustawieniu aparatu, a nie interakcji z komputerem. Z drugiej strony, fotografowanie z wykorzystaniem wyzwalaczy czasowych to zupełnie inna kwestia, mylona często z Tethered Shooting. Wyzwalacze czasowe służą do automatyzacji robienia zdjęć w określonych odstępach, co nie wiąże się z natychmiastowym przesyłaniem obrazów na komputer. Warto zrozumieć, że każda z tych technik ma swoje miejsce w fotografii, jednak tylko Tethered Shooting łączy aparat i komputer w sposób, który wpływa na sposób pracy fotografa i jakość końcowego produktu.

Pytanie 34

Który z podanych czynników wpływa na zakres głębi ostrości?

A. Czas ekspozycji matrycy

B. Obiekt, który jest fotografowany

C. Typ aparatu

D. Wartość przysłony

Liczba przysłony to kluczowy parametr wpływający na głębię ostrości w fotografii. W miarę jak zmniejszamy wartość f (np. f/2.8 do f/22), zmienia się ilość światła wpadającego do obiektywu, a także zakres głębi ostrości. Mniejsza liczba przysłony (większa apertura) skutkuje mniejszym zakresem głębi ostrości, co pozwala na uzyskanie efektu rozmycia tła i wyeksponowanie głównego obiektu. Przykładowo, w portretach często używa się szerokiej przysłony, aby skupić uwagę widza na osobie, a tło staje się mniej wyraźne. Z kolei większa liczba przysłony (np. f/16) zwiększa głębię ostrości, co jest pożądane w fotografii krajobrazowej, gdzie ważne jest, aby zarówno pierwszy plan, jak i tło były ostre. Umiejętne korzystanie z przysłony jest jednym z fundamentalnych aspektów techniki fotografii, a jej zrozumienie pozwala na kreatywne podejście do komponowania zdjęć oraz osiąganie zamierzonych efektów artystycznych.

Pytanie 35

Mieszek pozwala na wykonywanie zdjęć w dużej skali odwzorowania?

A. ludzi.

B. budowli.

C. widoków.

D. owadów.

Wybór owadów jako obiektu fotografowania w dużej skali odwzorowania jest poprawny, ponieważ tego typu fotografia, znana jako makrofotografia, umożliwia uchwycenie detali, które są niedostrzegalne gołym okiem. Mieszek, w kontekście fotografii, odnosi się do obiektywu używanego w makrofotografii, który pozwala na bliskie zbliżenie i szczegółowe odwzorowanie małych obiektów, takich jak owady. Przykładowo, fotografowanie pszczół w ich naturalnym środowisku pozwala na uchwycenie nie tylko ich kolorów, ale także subtelnych detali, takich jak tekstura ciała, co jest niezwykle istotne w dokumentowaniu różnorodności biologicznej. Dobrą praktyką w makrofotografii jest użycie statywu i źródła światła, co poprawia jakość zdjęć oraz pozwala na dłuższe czasy naświetlania bez ryzyka poruszenia obrazu. Osobom zajmującym się nauką lub hobbystom, którzy chcą uwiecznić owady, zaleca się również korzystanie z obiektywów makro o dużej przysłonie, co pozwala na uzyskanie efektu bokeh, podkreślającego główny obiekt i redukującego niepożądane tło.

Pytanie 36

Podczas robienia zdjęcia panoramicznego ustalono parametry ekspozycji: czas naświetlania 1/125 s oraz liczba przysłony f/11. Jakie ustawienia ekspozycji należy wybrać, zakładając na obiektyw filtr o współczynniku krotności 2?

A. 1/60 s, f/11

B. 1/60 s, f/8

C. 1/125 s, f/5,6

D. 1/125 s, f/8

Odpowiedź 1/60 s, f/11 jest prawidłowa, ponieważ zastosowanie filtra o współczynniku krotności 2 podwaja ilość światła, które dociera do matrycy aparatu. Aby zrekompensować to zwiększenie ilości światła, należy skrócić czas naświetlania. Czas 1/125 s, który był pierwotnie ustawiony, można skrócić do 1/60 s, co jest najbliższą wartością naświetlania, zapewniającą prawidłową ekspozycję. Zachowanie wartości przysłony na poziomie f/11 jest istotne, ponieważ pozwala utrzymać głębię ostrości, co jest szczególnie ważne w fotografii panoramicznej, gdzie ostrość od najbliższego do najdalszego punktu jest kluczowa. Ostatecznie, wybór 1/60 s, f/11 gwarantuje prawidłową równowagę między czasem naświetlania a głębią ostrości, co jest zgodne z dobrymi praktykami w fotografii, gdzie zmiany w jednym parametrze ekspozycji powinny być rekompensowane przez inne, aby uzyskać zamierzony efekt.

Pytanie 37

W jakim typie pomiaru światła czujnik pozyskuje od 60% do 90% danych ze środkowego obszaru kadru, a resztę z reszty jego fragmentów?

A. Matrycowym.

B. Centralnie ważonym.

C. Punktowym.

D. Wielopunktowym.

Odpowiedź 'Centralnie ważonym' jest poprawna, ponieważ w tym trybie pomiaru światła czujnik koncentruje się głównie na środkowej części kadru, zbierając od 60% do 90% informacji z tego obszaru. Pozostałe dane pochodzą z krawędzi kadru, co pozwala na uzyskanie równowagi między ekspozycją a szczegółowością obrazu. W praktyce, tryb centralnie ważony jest powszechnie stosowany w sytuacjach, gdzie główny obiekt znajduje się w centrum kadru, co umożliwia dokładniejsze odwzorowanie jego tonalności i jasności. Na przykład, w fotografii portretowej, gdy osoba stoi na tle, tryb ten zapewnia, że twarz będzie odpowiednio naświetlona, nawet jeśli tło jest znacznie jaśniejsze lub ciemniejsze. Standardy pomiaru ekspozycji w aparatach fotograficznych i kamerach, takie jak te opracowane przez producentów sprzętu, często podkreślają znaczenie trybu centralnie ważonego w kontekście uzyskiwania naturalnych i realistycznych kolorów w zdjęciach.

Pytanie 38

Technika scanography (skanografia) polega na

A. tworzeniu obrazów artystycznych za pomocą skanera płaskiego

B. cyfrowej rekonstrukcji starych, uszkodzonych fotografii

C. wykonywaniu zdjęć aparatem cyfrowym z funkcją skanowania 3D

D. wykonywaniu wielu zdjęć tego samego obiektu pod różnymi kątami

Skanografia jest techniką, która koncentruje się na tworzeniu obrazów artystycznych z wykorzystaniem skanera płaskiego. Dlatego odpowiedzi dotyczące wykonywania zdjęć aparatem cyfrowym z funkcją skanowania 3D oraz wykonywania wielu zdjęć tego samego obiektu pod różnymi kątami są mylące i niepoprawne. W pierwszym przypadku, funkcja skanowania 3D w aparacie cyfrowym odnosi się do zupełnie innej technologii, która polega na uchwyceniu obiektu w trzech wymiarach, co jest odmienne od płaskiego skanowania. Ponadto, ta technika nie wykorzystywana jest do celów artystycznych w tym samym sensie, co skanografia. W przypadku odpowiedzi o wykonywaniu wielu zdjęć tego samego obiektu, często mylimy techniki fotografii z tworzeniem skanów. Takie podejście może prowadzić do nieporozumień, ponieważ krąg fotografii wymaga innego sprzętu i metodologii, niż skanowanie obiektów na płaskim skanerze. Dobrze jest pamiętać, że każda z tych technik ma swoje unikalne zastosowania i cele. Skanowanie na płaskim skanerze jest specyficzne i nieprzypadkowe, oferuje unikalne rezultaty artystyczne, które różnią się od możliwości, jakie oferuje tradycyjna fotografia czy skanowanie 3D. Takie pomyłki mogą wynikać z powierzchownego zrozumienia technologii, dlatego ważne jest, aby zgłębiać temat i poznawać różne metody pracy w dziedzinie sztuki i technologii.

Pytanie 39

Funkcja zebra pattern w zaawansowanych aparatach cyfrowych służy do

A. automatycznej korekcji balansu bieli

B. wizualnej pomocy przy ustawianiu ostrości na matówce

C. wizualnego ostrzegania o prześwietlonych obszarach obrazu

D. porównywania dwóch różnych ekspozycji tego samego kadru

Sądzę, że wiele osób może mylić funkcję zebra pattern z innymi elementami pracy z aparatem. Na przykład, niektórzy mogą sądzić, że ta funkcja pełni rolę wizualnej pomocy przy ustawianiu ostrości na matówce. To błędne rozumienie, ponieważ ustawienie ostrości jest procesem, który polega na precyzyjnym dopasowaniu odległości obiektywu do obiektu fotografowanego, a zebra pattern nie ma z tym nic wspólnego. Zamiast tego, ta funkcja koncentruje się na sygnalizowaniu obszarów, które są potencjalnie prześwietlone, a nie na pomocy w ostrości. Kolejna mylna koncepcja to automatyczna korekcja balansu bieli. Balans bieli odnosi się do tego, jak aparat interpretuje różne źródła światła i nie jest to coś, co zebra pattern może skorygować. To złożony proces, który wymaga analizy temperatury barwowej danego światła, co również nie ma nic wspólnego z zebrami. Również porównywanie dwóch różnych ekspozycji tego samego kadru to zbyt odmienna funkcja, która nie jest realizowana przez zebra pattern. Kiedy myślimy o dobrym fotografowaniu, ważne jest, aby rozumieć te różnice i nie mylić narzędzi, które mają różne cele i zastosowania. Każda z tych funkcji pełni swoją unikalną rolę w procesie fotografowania, a ich mylenie może prowadzić do frustracji i błędów w pracy nad zdjęciami.

Pytanie 40

Pomiar światła realizowany przez czujnik w aparacie fotograficznym, określany jako wielosegmentowy, to także pomiar

A. pomiar punktowy

B. całkowity

C. matrycowy

D. ważony centralnie

Centralnie ważony pomiar polega na tym, że aparat skupia się na centralnej części kadru, co może prowadzić do nieprawidłowych ocen oświetlenia, zwłaszcza w scenach z dużym kontrastem. W przypadku integralnego pomiaru, który uwzględnia wszystkie źródła światła, także pozostaje ryzyko, że nie uwzględni on lokalnych różnic w oświetleniu, co skutkuje niedokładnością w ekspozycji. Pomiar punktowy, z kolei, który analizuje bardzo wąski obszar kadru, może być przydatny w niektórych specyficznych sytuacjach, ale jego ograniczenia sprawiają, że często nie oddaje pełnego obrazu sceny. Używanie tych metod bez zrozumienia kontekstu, w jakim się znajdujemy, może prowadzić do błędów w ekspozycji, co jest szczególnie problematyczne podczas pracy w zmiennych warunkach oświetleniowych. Typowe pomyłki myślowe obejmują założenie, że pomiar centralny zawsze zapewni najlepsze rezultaty, co jest nieprawidłowe w sytuacjach, gdy w kadrze występuje znaczne zróżnicowanie jasności. Zrozumienie, kiedy i jak stosować różne metody pomiaru, jest kluczowe dla uzyskania optymalnych efektów w fotografii.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej