Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
Data rozpoczęcia: 15 maja 2025 15:32
Data zakończenia: 15 maja 2025 15:50

Egzamin zdany!

Wynik: 31/40 punktów (77,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Opracowanie materiału promocyjnego do ekspozycji na maszcie windera wymaga

A. zainstalowania stalowych oczek

B. wzmocnienia krawędzi kapitałką

C. nasączenia środkiem odpornym na działanie słońca

D. przeszycia tunelu na tkaninie

Przeszycie tunelu na tkaninie jest kluczowym procesem w przygotowaniu materiału reklamowego do ekspozycji na maszcie windera. Tworzenie tunelu umożliwia wprowadzenie masztu, co jest istotne dla stabilności i prawidłowego wyeksponowania reklamy. Użycie techniki przeszycia zapewnia trwałe połączenie, które lepiej znosi różnorodne warunki atmosferyczne, w tym silny wiatr. Dobre praktyki branżowe wskazują, że materiał powinien być wykonany z tkanin odpornych na działanie promieni UV, co także zwiększa jego żywotność. Przykładowo, w reklamach outdoorowych często stosuje się tkaniny poliestrowe z powłoką PVC, które nie tylko są elastyczne, ale również odporne na rozdarcia. Ponadto, przeszyty tunel pozwala na płynny ruch materiału na maszcie, co z kolei umożliwia optymalną ekspozycję reklamy oraz minimalizuje ryzyko uszkodzeń. Warto pamiętać, że odpowiednie przygotowanie materiału do zamocowania na maszcie windera ma fundamentalne znaczenie dla efektywności kampanii reklamowej.

Pytanie 2

Jaki jest główny cel kalibracji monitora w procesie przygotowywania publikacji cyfrowych?

A. Aby uzyskać dokładne odwzorowanie kolorów

B. Aby zwiększyć jasność wyświetlacza

C. Aby poprawić szybkość odświeżania

D. Aby zredukować zużycie energii

Kalibracja monitora jest kluczowym elementem w procesie przygotowywania publikacji cyfrowych, ponieważ pozwala na uzyskanie dokładnego odwzorowania kolorów. W branży graficznej jest to niezbędne, aby zapewnić, że kolory widoczne na ekranie będą zgodne z tymi, które pojawią się w finalnym produkcie, takim jak druk czy publikacja cyfrowa. Bez kalibracji, monitor może wyświetlać kolory, które są zbyt jasne, zbyt ciemne lub nieodpowiednio zbalansowane kolorystycznie, co prowadzi do błędów w reprodukcji kolorów. Kalibracja polega na dostosowaniu ustawień monitora do standardowych wartości kolorów, które są zgodne z międzynarodowymi normami, takimi jak sRGB lub Adobe RGB. To pozwala na zachowanie spójności kolorów pomiędzy różnymi urządzeniami, co jest niezwykle ważne w środowisku profesjonalnym. Dodatkowo, kalibracja może być przeprowadzana za pomocą specjalistycznych narzędzi, takich jak kolorymetry, które mierzą i regulują barwy wyświetlane na ekranie, zapewniając ich zgodność z rzeczywistością.

Pytanie 3

W jakiej przestrzeni barwnej powinny być tworzone materiały graficzne przeznaczone do naświetlania form drukarskich oraz procesu druku offsetowego?

A. HSB

B. L*a*b*

C. CMYK

D. RGB

Odpowiedź CMYK jest prawidłowa, ponieważ jest to przestrzeń barwna, która najlepiej odzwierciedla proces drukowania offsetowego. Model CMYK, czyli Cyan, Magenta, Yellow i Key (Czarny), jest standardem w branży poligraficznej. Używa się go do przygotowywania materiałów graficznych przeznaczonych do druku, ponieważ opiera się na subtraktywnym mieszaniu kolorów, które jest zgodne z rzeczywistym procesem nakładania tuszy na papier. Drukując w systemie CMYK, kolory powstają poprzez odejmowanie od białego światła, co odzwierciedla sposób, w jaki tusze łączą się na papierze. Przykładem zastosowania CMYK może być projektowanie broszur, plakatów czy etykiet, gdzie precyzyjne odwzorowanie kolorów jest kluczowe. W praktyce przygotowanie plików graficznych w tej przestrzeni barwnej pozwala na osiągnięcie optymalnych rezultatów w druku offsetowym, co jest zgodne z normami ISO 12647, dotyczących zarządzania jakością w procesach drukowania.

Pytanie 4

Jakie połączenie należy zastosować do złączenia wkładu z okładką w zeszycie?

A. nićmi

B. drutem

C. wiskozą

D. taśmą

Mimo że taśma, wiskoza i nici są popularnymi materiałami stosowanymi w różnych dziedzinach introligatorskich, ich zastosowanie do łączenia wkładu z okładką w oprawie zeszytowej nie jest odpowiednie. Taśma, chociaż łatwa w użyciu, nie zapewnia wystarczającej trwałości i elastyczności, co może prowadzić do szybkiego uszkodzenia. W przypadku zeszytów intensywnie użytkowanych, takich jak te używane w szkołach, taśma może się odkleić, co skutkuje odpadaniem kartek. Kierowanie się praktycznością i funkcjonalnością w oprawie zeszytowej, taśma jest niewystarczającym rozwiązaniem. Podobnie wiskoza, która jest materiałem stosowanym w szyciu, nie jest najlepszym rozwiązaniem do łączenia papieru z okładką. Może nie utrzymywać odpowiedniego napięcia, co prowadzi do deformacji zeszytu. Z kolei nić, mimo że może być używana w niektórych technikach introligatorskich, wymaga znacznie więcej czasu i umiejętności, by uzyskać trwałe połączenie. W praktyce użycie nici do łączenia wkładów w zeszytach jest bardziej skomplikowane, co czyni je mniej efektywnym rozwiązaniem w porównaniu do drutu. W związku z tym, niezrozumienie tych różnic może prowadzić do wyboru mniej trwałych i funkcjonalnych metod łączenia, co negatywnie wpływa na jakość końcowego produktu.

Pytanie 5

Jakie są wymiary brutto afisza o formacie netto A3, jeśli zastosowane spady wynoszą 5 mm z każdej strony?

A. 297 x 420 mm

B. 310 x 440 mm

C. 297 x 430 mm

D. 307 x 430 mm

Wymiar brutto afisza o rozmiarze netto A3 (297 x 420 mm) z zastosowaniem spadów wynosi 307 x 430 mm. Spady to dodatkowy margines, który jest dodawany do projektu graficznego, aby zapewnić, że tło lub elementy graficzne sięgają aż do krawędzi po przycięciu. W tym przypadku, przy dodaniu 5 mm spadu z każdej strony, do wymiaru netto 297 mm w szerokości dodajemy 10 mm (5 mm z każdej strony), co daje 307 mm. Podobnie, do wysokości 420 mm również dodajemy 10 mm, co daje 430 mm. Stosowanie spadów to standard w druku, ponieważ eliminuje ryzyko białych krawędzi, które mogą wystąpić w wyniku niewielkich błędów w procesie cięcia. W praktyce, projektanci graficzni i drukarnie zawsze zalecają uwzględnienie spadów, szczególnie w materiałach reklamowych, plakatach czy afiszach, aby finalny produkt był estetyczny i profesjonalny.

Pytanie 6

Jaki typ formatu dotyczy pracy z grafiką rastrową?

A. SVG

B. PSD

C. EPS

D. CDR

Format PSD (Photoshop Document) jest natywnym formatem plików stosowanym w oprogramowaniu Adobe Photoshop, które jest jednym z najpopularniejszych narzędzi do obróbki grafiki bitmapowej. Pliki PSD mogą przechowywać różne elementy projektu, takie jak warstwy, maski, efekty, teksty i inne, co umożliwia zaawansowaną edycję i manipulację obrazami. Dzięki możliwości pracy na warstwach, użytkownicy mogą łatwo wprowadzać zmiany w poszczególnych częściach obrazu bez wpływu na resztę. Przykładowo, projektanci graficzni często korzystają z PSD do tworzenia materiałów reklamowych, takich jak banery czy grafiki na media społecznościowe, gdzie konieczność edytowania poszczególnych elementów jest niezbędna. Format ten jest szeroko akceptowany w branży kreatywnej i jest standardem dla wielu pracowników zajmujących się grafiką. Warto zauważyć, że pliki PSD mogą być również importowane do innych programów graficznych, co czyni je uniwersalnym narzędziem w obróbce grafiki.

Pytanie 7

Najlepszym programem do przygotowania 1000-stronicowego leksykonu do druku jest

A. Adobe InDesign

B. Microsoft Publisher

C. Adobe Acrobat

D. Corel Draw

Adobe InDesign jest uznawanym standardem w branży graficznej do przygotowywania publikacji drukowanych, w tym leksykonów, książek i czasopism. Program ten oferuje zaawansowane narzędzia do układania tekstu oraz grafiki, co pozwala na uzyskanie profesjonalnej jakości wydania. Dzięki możliwościom pracy z wieloma stronami, stylami tekstu oraz precyzyjnym zarządzaniem typografią, InDesign umożliwia efektywne przygotowanie dużych dokumentów, takich jak 1000-stronicowy leksykon. W praktyce, projektowanie w InDesign pozwala na zastosowanie szablonów, co znacznie przyspiesza proces produkcji. Ponadto, program współpracuje z innymi aplikacjami Adobe, co ułatwia integrację z grafikami stworzonymi w Photoshopie czy Illustratorze. Dobre praktyki w zakresie projektowania publikacji obejmują również tworzenie spisów treści czy indeksów, co jest kluczowe w przypadku leksykonów. Dzięki InDesign, użytkownicy mają pełną kontrolę nad formatowaniem, co jest niezbędne dla uzyskania spójnego i estetycznego efektu końcowego.

Pytanie 8

Przygotowano 500 wydruków w formacie B1 do foliowania. Jaką powierzchnię folii należy zarezerwować na jednostronne pokrycie tych wydruków?

A. 20 m2

B. 350 m2

C. 50 m2

D. 1 000 m2

Odpowiedź 350 m2 jest poprawna, ponieważ aby obliczyć powierzchnię folii potrzebną do jednostronnego pokrycia 500 wydruków formatu B1, należy znać wymiary tego formatu. Format B1 ma wymiary 1000 mm x 707 mm, co po przeliczeniu na metry daje 1 m x 0,707 m. Powierzchnia jednego wydruku wynosi więc 0,707 m2. Aby uzyskać łączną powierzchnię folii potrzebną do pokrycia 500 wydruków, wystarczy pomnożyć powierzchnię jednego wydruku przez ich liczbę: 0,707 m2 * 500 = 353,5 m2. W praktyce, biorąc pod uwagę niewielkie straty podczas cięcia folii oraz konieczność zachowania zapasów, aby uniknąć uszkodzeń, warto przyjąć wartość 350 m2 jako odpowiednią. W branży poligraficznej i reklamowej, znajomość wymiarów formatów oraz umiejętność precyzyjnego obliczania potrzebnych materiałów jest kluczowa dla optymalizacji kosztów i efektywności produkcji. Takie umiejętności są również niezbędne do zachowania zgodności z standardami jakości, co jest istotne w kontekście zadowolenia klienta i terminowej realizacji zleceń.

Pytanie 9

Określanie barw w druku "cyjan i magenta z jednej strony, czarny z drugiej strony" nazywa się technologicznie

A. 2 + 2

B. 2 x 2

C. 2 x 1

D. 2 + 1

Odpowiedź "2 + 1" jest poprawna, ponieważ opisuje specyfikację technologiczną w druku, w której na jednej stronie używa się dwóch kolorów (cyjan i magenta), a na drugiej stronie jednego koloru (czarnego). Taki proces nazywany jest także konfiguracją druku i jest powszechnie stosowany w przemyśle poligraficznym, szczególnie w druku offsetowym. Przykładowo, w druku reklamowym czy materiałów promocyjnych często wykorzystywana jest technika dwustronnego druku, co pozwala na oszczędność papieru i materiałów eksploatacyjnych, jednocześnie zwiększając estetykę końcowego produktu. W praktyce, korzystając z takiej konfiguracji, można zrealizować złożone projekty graficzne, które łączą żywe kolory z głębokimi odcieniami czerni, co jest nieocenione w takich aplikacjach jak katalogi, broszury czy plakaty. Co więcej, standardy branżowe zalecają stosowanie takich rozwiązań, ponieważ zwiększają one efektywność produkcji oraz jakość wydruków, co ma kluczowe znaczenie dla zadowolenia klienta oraz rentowności przedsiębiorstwa.

Pytanie 10

Próbne odbitki barwne (proof kontraktowy) wykonuje się, między innymi, aby

A. ocenić liniaturę rastra

B. sprawdzić rozmieszczenie stron na arkuszu drukarskim

C. realizować adjustacje publikacji

D. sporządzić wzór kolorystyczny dla drukarza

Barwna odbitka próbna, znana jako proof kontraktowy, jest kluczowym elementem w procesie przygotowania materiałów do druku. Jej głównym celem jest przygotowanie wzoru barwnego dla drukarza, co pozwala na weryfikację i potwierdzenie, że kolory użyte w projekcie odpowiadają oczekiwaniom klienta oraz standardom branżowym. Przykładowo, przed rozpoczęciem masowej produkcji, drukarze korzystają z próbnych odbitek, aby upewnić się, że wszystkie kolory są odwzorowane zgodnie z wymaganiami, oraz aby zidentyfikować ewentualne problemy, takie jak błędy w przestrzeni kolorów czy niewłaściwe ustawienia maszyny. Dobrą praktyką jest stosowanie międzynarodowych standardów, takich jak ISO 12647, które definiują wymagania dotyczące jakości druku, w tym kolory, co pozwala na uzyskanie spójnych wyników niezależnie od zastosowanego sprzętu. Proofy kontraktowe mogą również pomóc w komunikacji między projektantem a drukarzem, co jest istotne dla zachowania wysokiej jakości i zadowolenia klienta.

Pytanie 11

Termin 'pagina' odnosi się do numeracji

A. rozdziału

B. działu

C. tomu

D. strony

Termin „pagina” pochodzi z języka łacińskiego i odnosi się do strony w publikacji. W kontekście literackim oraz edytorskim, numerowanie stron jest kluczowe dla organizacji treści oraz ułatwienia nawigacji po dokumencie. Zastosowanie numeracji stron zapewnia czytelnikom łatwość w odnajdywaniu konkretnych informacji. Przykładowo, w książkach oraz artykułach naukowych, numer strony jest często używany w przypisach i bibliografiach, co pozwala na szybkie odnalezienie cytowanych fragmentów. W praktyce, efektywne zarządzanie numeracją stron jest zgodne z najlepszymi praktykami w edytorstwie i publikacji, w tym standardami takimi jak APA czy MLA, które oferują wytyczne dotyczące formatowania i struktury dokumentów. W sytuacjach, gdy tekst jest długi lub złożony, odpowiednie numerowanie stron pozwala na łatwiejsze poruszanie się po treści, co jest istotne zarówno dla autorów, jak i dla odbiorców.

Pytanie 12

Ile minimalnie arkuszy drukarskich jest koniecznych do wydrukowania książki liczącej 240 stron w formacie A5?

A. 15

B. 12

C. 16

D. 60

Aby obliczyć minimalną liczbę arkuszy drukarskich potrzebnych do wydrukowania książki o objętości 240 stron w formacie A5, musimy wziąć pod uwagę, że standardowy arkusz papieru A4 może być składany na pół, co daje dwa arkusze A5 z jednego arkusza A4. W praktyce, typowe zadrukowanie arkusza A4 w formacie A5 pozwala na umieszczenie czterech stron (dwie na każdej stronie arkusza). Dlatego, aby obliczyć liczbę arkuszy potrzebnych do wydrukowania 240 stron, dzielimy całkowitą liczbę stron przez liczbę stron, które można wydrukować na jednym arkuszu. W naszym przypadku: 240 stron / 4 strony na arkusz = 60 arkuszy A4. Następnie, aby obliczyć liczbę arkuszy potrzebnych do druku, musimy uwzględnić, że każdy arkusz A4 można złożyć, co oznacza, że potrzebujemy 15 arkuszy A5 (60 arkuszy A4 dzielone przez 4 strony). W branży drukarskiej, takie obliczenia są kluczowe w procesie kalkulacji kosztów i planowania produkcji, co pozwala na efektywne zarządzanie zasobami oraz optymalizację procesu drukowania.

Pytanie 13

Oprogramowaniem służącym do tworzenia wielostronicowego katalogu z grafiką i tekstem, a także do generowania pliku PDF zgodnego ze standardem do druku, jest

A. Gimp

B. IrfanView

C. Adobe InDesign

D. Adobe Bridge

Adobe InDesign to profesjonalne oprogramowanie do składu publikacji, które jest szczególnie cenione w branży wydawniczej za swoje zaawansowane funkcje. Program ten umożliwia tworzenie wielostronicowych dokumentów, takich jak katalogi ofertowe, magazyny czy broszury, które mogą zawierać zarówno tekst, jak i grafikę. Dzięki wsparciu dla standardów PDF, Adobe InDesign pozwala na generowanie plików PDF o wysokiej jakości, które są zgodne z wymaganiami drukarskimi. Przykładem zastosowania InDesign może być przygotowanie katalogu produktów, gdzie można z łatwością zorganizować układ stron, wykorzystać style tekstu oraz wprowadzać elementy graficzne, takie jak zdjęcia i ilustracje. Program oferuje także możliwości współpracy z innymi aplikacjami Adobe, co pozwala na jeszcze większą elastyczność w pracy nad projektami. Dzięki narzędziom takim jak 'Master Pages' czy 'Styles', użytkownicy mogą utrzymać spójność wizualną w całym dokumencie, co jest kluczowe w profesjonalnych publikacjach. Warto dodać, że Adobe InDesign jest powszechnie stosowany w agencjach reklamowych i wydawnictwach, co potwierdza jego znaczenie w branży kreatywnej.

Pytanie 14

Kwadrat stanowi jednostkę typograficzną równą

A. 48 punktom typograficznym

B. 12 punktom typograficznym

C. 4 punktom typograficznym

D. 16 punktom typograficznym

Odpowiedź, że jeden kwadrat odpowiada 48 punktom typograficznym, jest prawidłowa, ponieważ w typografii kwadrat to jednostka miary szerokości, która jest równoważna 48 punktom. Wartość ta wynika z konwencji typograficznych, które są powszechnie stosowane w druku oraz projektowaniu graficznym. Przykładem zastosowania tej jednostki jest określenie odległości między wierszami (interlinii) lub marginesów w dokumencie. W standardach typograficznych, takich jak TeX czy Adobe InDesign, kwadrat jest często wykorzystywany do precyzyjnego ustawienia rozmiarów czcionek i layoutów. Użycie kwadratów w projektowaniu pozwala na zachowanie spójności i harmonii wizualnej. Zrozumienie tej jednostki jest istotne dla każdego projektanta, który musi umiejętnie łączyć tekst i grafikę, aby uzyskać estetyczne i funkcjonalne rezultaty. W praktyce, znajomość konwersji jednostek typograficznych, w tym kwadratów, jest kluczowa, aby móc efektywnie komunikować się z drukarniami oraz innymi specjalistami.

Pytanie 15

Które z poniższych działań jest niezbędne przy przygotowywaniu pliku do druku cyfrowego zawierającego dużą ilość tekstu?

A. Konwersja wszystkich elementów graficznych na bitmapy

B. Zmniejszenie rozdzielczości pliku do 72 dpi

C. Eksport pliku do formatu GIF

D. Zamiana czcionek na krzywe

Zamiana czcionek na krzywe to jedna z najpewniejszych metod, aby zapewnić poprawne wyświetlanie tekstu w pliku przygotowanym do druku cyfrowego, zwłaszcza gdy projekt zawiera dużo tekstu. Dzięki temu tekst przekształca się w niezależne od fontów obiekty wektorowe, które nie wymagają obecności oryginalnych czcionek na komputerze drukarni. To eliminuje ryzyko podmiany kroju pisma lub pojawiania się tzw. "krzaczków" w przypadku braku fontu. Nawet jeśli drukarnia posiada większość popularnych fontów, drobna różnica w wersji lub zestawie znaków może popsuć wrażenie – szczególnie przy dużej ilości tekstu, gdzie konsekwencje są trudne do wychwycenia przed drukiem. Branżowy standard przewiduje zamianę na krzywe zwłaszcza tam, gdzie zależy nam na perfekcyjnej zgodności typografii, np. w plakatach, ulotkach, wizytówkach, a tym bardziej w publikacjach z dużą ilością treści. Moim zdaniem, to w praktyce minimalizuje ryzyko błędów i pozwala zachować pełną kontrolę nad wyglądem tekstu. Dodatkowo, pliki zawierające tekst zamieniony na krzywe są bardziej uniwersalne i mniej podatne na nieprzewidziane zmiany na etapie produkcji. Szczerze, nie znam drukarni, która nie preferowałaby takiego podejścia – to po prostu dobra praktyka i duże ułatwienie w pracy.

Pytanie 16

Mapy turystyczne klasyfikowane są jako akcydensy

A. informacyjne

B. wydawnicze

C. przemysłowe

D. manipulacyjne

Wybór odpowiedzi dotyczącej map turystycznych jako akcyjnych przemysłowych lub informacyjnych jest błędny, ponieważ nie uwzględnia kontekstu, w jakim mapy te są tworzone i wykorzystywane. Mapy przemysłowe odnoszą się do materiałów wykorzystywanych głównie w kontekście działalności przemysłowej, takich jak mapy zasobów czy infrastruktur przemysłowych, co znacznie różni się od zastosowania map turystycznych, które skupiają się na usługach związanych z turystyką i rekreacją. Z kolei określenie map jako informacyjnych może prowadzić do mylnego wniosku, że ich jedynym celem jest dostarczanie danych, podczas gdy kluczowym aspektem map turystycznych jest ich wydawnicza jakość oraz projektowanie. W dodatku, klasyfikacja ich jako manipulacyjnych nie ma podstaw w kontekście ich funkcji – mapy te nie mają na celu manipulowania opinią publiczną, lecz raczej mają służyć jako narzędzie do orientacji i planowania podróży. Takie błędne rozumienie może wynikać z braku znajomości różnic w typach publikacji oraz ich zastosowania w praktyce. Kluczowe jest zrozumienie, że mapy turystyczne są elementem rynku wydawniczego, który koncentruje się na kreowaniu wartościowych i użytecznych produktów dla użytkowników.

Pytanie 17

Jaką kwotę trzeba przeznaczyć na wykonanie form drukarskich koniecznych do druku ulotek w kolorystyce 4 + 1, jeśli koszt przygotowania jednej formy wynosi 30,00 zł?

A. 90,00 zł

B. 150,00 zł

C. 180,00 zł

D. 120,00 zł

Koszt przygotowania form do ulotek w kolorystyce 4 + 1 to 150,00 zł. To wynika z tego, ile form musimy mieć, żeby zrealizować taki projekt. W druku offsetowym, kolorystyka 4 + 1 to tak naprawdę cztery kolory podstawowe (CMYK) i jeden dodatkowy kolor, zazwyczaj jakiś specjalny lub lakier. Przy druku ulotek musimy mieć osobne formy dla każdego koloru, więc liczymy, że jedna forma kosztuje 30,00 zł. A skoro 4 kolory i 1 dodatkowy to razem pięć form, to 5 x 30,00 zł daje nam 150,00 zł. Takie kalkulacje są super ważne w poligrafii, bo pomagają nam w oszacowaniu kosztów produkcji, żeby projekt się opłacał. W praktyce to widać przy każdym zleceniu druku, gdzie trzeba dobrze zaplanować koszty form, żeby nie mieć niespodzianek i móc zarobić.

Pytanie 18

Jakie ma znaczenie termin adiustacja?

A. Skonstruowanie użytków w wersji kopii

B. Zaznaczenie błędów składu na próbkach wydruku

C. Weryfikacja poprawności treści zarówno pod kątem merytorycznym, jak i stylistycznym

D. Naniesienie na szkicu wskazówek dotyczących składu i łamania publikacji

Wiele osób myli termin adiustacji z innymi działaniami związanymi z procesem wydawniczym, co prowadzi do wyboru niepoprawnych odpowiedzi. Sprawdzanie poprawności tekstu pod względem merytorycznym i stylistycznym odnosi się do redakcji, która koncentruje się na treści i języku, a nie na aspekcie wizualnym składu. To zadanie, choć kluczowe, nie dotyczy adiustacji, która skupia się na technicznych aspektach przygotowania do druku. Oznaczenie błędów składu na odbitkach próbnych to proces proofingowy, który ma na celu sprawdzenie, czy poprawki wprowadzone podczas adiustacji zostały poprawnie naniesione, ale nie jest to definicja adiustacji. Zmontowanie użytków w formę kopiową wskazuje na proces edycji materiału, co także różni się od adiustacji. Typowym błędem myślowym jest utożsamianie wszystkich działań związanych z przygotowaniem publikacji z adiustacją, podczas gdy jest to jedynie jeden z etapów. Zrozumienie, że adiustacja koncentruje się na rozmieszczeniu i formatowaniu elementów, a nie na samym tekście czy błędach składu, jest kluczowe dla poprawnego rozumienia tego pojęcia. W praktyce, prawidłowe przeprowadzenie adiustacji jest niezbędne do osiągnięcia wysokich standardów jakości w druku, co jest istotne dla utrzymania reputacji wydawcy oraz zadowolenia klientów.

Pytanie 19

Aby przeprowadzić digitalizację wielokolorowych slajdów z myślą o wykorzystaniu ich w projekcie graficznym, konieczne będzie użycie

A. skanera bębnowego

B. naświetlarki CtP

C. spektrofotometru

D. drukarki wielkoformatowej

Naświetlarka CtP (czyli Computer to Plate) to urządzenie, które używa się do naświetlania form introligatorskich, które potem idą do druku. Chociaż trzeba znać, jak to działa, to nie ma to nic wspólnego z digitalizowaniem slajdów. Ta naświetlarka nie potrafi uchwycić detali wizualnych, które bez problemu dostaniesz ze skanera. A spektrfotometr? To raczej narzędzie do analizy kolorów. Może przydać się do kalibracji i oceniania jakości druku, ale nie skanuje obrazów. Z kolei drukarka wielkoformatowa służy do reprodukcji obrazów, które już istnieją, więc nie użyjesz jej do skanowania slajdów. Często ludzie mylą skanowanie z drukowaniem, co prowadzi do błędnych wniosków. Żeby dobrze ogarnąć te sprawy z digitalizacją, warto znać różnice między urządzeniami wykorzystywanymi w różnych etapach produkcji graficznej. Dobrze dobrany sprzęt do digitalizacji naprawdę wpływa na jakość projektu, więc znajomość narzędzi w tej branży to podstawa.

Pytanie 20

Ile arkuszy RA1 (860 x 610 mm) potrzebnych jest do wydrukowania 8 000 egzemplarzy akcydensów w formacie A4, nie biorąc pod uwagę naddatku technologicznego?

A. 800

B. 900

C. 1 100

D. 1 000

Odpowiedź 1 000 arkuszy RA1 jest poprawna, ponieważ aby obliczyć liczbę arkuszy potrzebnych do wydrukowania 8 000 sztuk formatu A4, należy najpierw ustalić, ile arkuszy A4 można wydrukować z jednego arkusza RA1. Wymiary arkusza A4 wynoszą 210 x 297 mm, a arkusz RA1 ma wymiary 860 x 610 mm. Wymiary arkusza RA1 pozwalają na umieszczenie na nim 6 arkuszy A4 w układzie poziomym (3 wzdłuż krótszego boku i 2 wzdłuż dłuższego). W związku z tym, z jednego arkusza RA1 otrzymujemy 6 sztuk formatu A4. Aby wydrukować 8 000 sztuk, dzielimy 8 000 przez 6, co daje około 1 333,33. Zaokrąglając w górę, potrzebujemy 1 334 arkuszy RA1. Jednak w praktyce, uwzględniając naddatek technologiczny, może być konieczne zwiększenie tej liczby. Na standardowych maszynach drukarskich, które często nie mogą optymalnie wykorzystać całego arkusza, należy również wziąć pod uwagę straty, co może skutkować tym, że zaleca się zamówienie 1 000 arkuszy. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest optymalizacja produkcji w drukarniach, gdzie istotną rolę odgrywa redukcja kosztów materiałów eksploatacyjnych.

Pytanie 21

Ile mniej więcej arkuszy o wymiarach 1 000 × 707 mm oraz gramaturze 200 g/m² znajduje się w magazynie, jeżeli całkowita masa papieru wynosi 141 kg?

A. 1 200 arkuszy

B. 1 000 arkuszy

C. 1 100 arkuszy

D. 1 300 arkuszy

Aby obliczyć liczbę arkuszy papieru o wymiarach 1 000 × 707 mm i gramaturze 200 g/m² w magazynie, musimy najpierw obliczyć masę pojedynczego arkusza. Powierzchnia jednego arkusza wynosi 1 m², co oznacza, że jego masa wynosi 0,2 kg (200 g/m²). Teraz przeliczmy powierzchnię arkusza papieru: 1 000 mm × 707 mm = 0,707 m². Masa jednego arkusza wynosi wtedy 0,2 kg × 0,707 m² = 0,1414 kg. Jeśli całkowita masa papieru w magazynie to 141 kg, to możemy obliczyć liczbę arkuszy dzieląc masę całkowitą przez masę jednego arkusza: 141 kg / 0,1414 kg ≈ 1 000 arkuszy. Taka kalkulacja jest zgodna z praktykami stosowanymi w przemyśle papierniczym, gdzie znajomość gramatury i wymiarów arkusza jest kluczowa w zarządzaniu zapasami oraz planowaniu produkcji.

Pytanie 22

Proces wykonywania kolorowego wydruku przed jego finalnym drukowaniem to

A. proofing

B. rendering

C. tracking

D. kerning

Odpowiedź "proofing" jest poprawna, ponieważ odnosi się do procesu przygotowania próbnych odbitek przed finalnym drukiem. Proofing to kluczowy etap w branży poligraficznej, który pozwala na ocenę i kontrolę jakości kolorów oraz szczegółów projektu. Umożliwia to projektantom, klientom i drukarniom wprowadzenie niezbędnych korekt zanim rozpocznie się właściwy proces drukowania. Istnieją różne rodzaje proofingu, w tym proofing cyfrowy, który jest wykorzystywany do sprawdzenia, jak projekt będzie wyglądał po wydruku, oraz proofing offsetowy, stosowany w bardziej tradycyjnych technikach drukarskich. Praktyczne zastosowanie tego procesu pozwala na uniknięcie kosztownych błędów i zapewnia, że końcowy produkt będzie zgodny z oczekiwaniami. Dobre praktyki w proofingu obejmują korzystanie z odpowiednich profili kolorów oraz zastosowanie sprzętu kalibracyjnego, co pozwala na zachowanie spójności kolorystycznej w całym procesie produkcji. Właściwe przeprowadzenie proofingu jest niezbędne dla osiągnięcia wysokiej jakości druku oraz satysfakcji klienta.

Pytanie 23

Błąd typograficzny, który polega na zostawieniu bardzo krótkiego wiersza, najczęściej składającego się z jednego wyrazu, na końcu akapitu to

A. sierota

B. wdowa

C. szewc

D. bękart

Błędy typograficzne są częścią szerszego kontekstu projektowania tekstu, a ich zrozumienie jest kluczowe dla każdego, kto zajmuje się publikowaniem materiałów. Terminy takie jak "bękart" czy "sierota" są często mylone z pojęciem wdowy, ale odnoszą się do różnych rodzajów błędów. Bękart to termin używany w kontekście pozostawienia pojedynczego wiersza na początku nowego akapitu, co również jest niepożądane w typografii, ale działa na innej zasadzie niż wdowa. Sierota natomiast oznacza sytuację, w której pojedynczy wiersz z końca akapitu zostaje przeniesiony na nową stronę. W praktyce, błędne rozumienie tych terminów może prowadzić do chaosu w organizacji tekstu i obniżenia jego czytelności, co jest szkodliwe w kontekście publikacji profesjonalnych. Dlatego ważne jest, aby osoby pracujące z tekstem znały dokładne definicje i różnice między tymi pojęciami oraz stosowały odpowiednie techniki typograficzne, aby poprawić jakość swoich produkcji. Ignorowanie tych zasad może skutkować nie tylko brakiem estetyki, ale również negatywnym odbiorem materiałów przez ich odbiorców.

Pytanie 24

Jak nazywa się procedura, która polega na przekształceniu rzeczywistej skali tonalnej oryginału w obraz złożony z małych kropek, które po wydrukowaniu tworzą wrażenie półtonów?

A. Rastrowanie

B. Digitalizacja

C. Wektoryzacja

D. Impozycja

Zrozumienie pojęć związanych z konwersją obrazów może być trudne, zwłaszcza jak się nie ma kontekstu. Impozycja to w sumie układanie stron do druku, a nie chodzi o konwersję tonalną. Digitalizacja dotyczy przekształcania analogowych danych w cyfrowe, co oczywiście jest ważne, ale nie ma to bezpośredniego związku z tym, w jaki sposób zamienia się tonacje obrazów na kropki. A wektoryzacja? To jest robienie z rastrowych obrazów formatów wektorowych, co też nie odpowiada na twoje pytanie o zamianę skali tonalnej na kropki. Często myli się te procesy, bo nie wszyscy wiedzą, jakie są różnice między grafiką rastrową a wektorową i gdzie się je stosuje. W mojej opinii, zrozumienie tych terminów jest kluczowe dla każdego, kto zaczyna swoją przygodę z grafiką komputerową, bo każda metoda ma swoje własne właściwości i zastosowania. Żeby lepiej ogarnąć, jak i kiedy te techniki stosować, warto spojrzeć na praktyki w branży oraz na konkretne przykłady zastosowań w projektach graficznych.

Pytanie 25

Liczba egzemplarzy plakatu formatu Al ustalona została na 1 500 sztuk. Oblicz, ile zadrukowanych arkuszy powinien otrzymać dział introligatorni, jeśli naddatek materiału na procesy krojenia wynosi 2%?

A. 1 620

B. 1 580

C. 1 520

D. 1 530

Aby obliczyć liczbę zadrukowanych arkuszy, należy uwzględnić nakład plakatu oraz naddatek materiałowy przeznaczony na procesy krojenia. W tym przypadku nakład wynosi 1 500 sztuk, a naddatek materiałowy to 2%. Obliczenia można przeprowadzić według wzoru: liczba arkuszy = nakład + (naddatek * nakład). W tym przypadku: 1 500 + (0,02 * 1 500) = 1 500 + 30 = 1 530. W praktyce oznacza to, że dział introligatorni powinien otrzymać 1 530 zadrukowanych arkuszy, co zapewni odpowiednią ilość materiału do dalszej obróbki. Tego typu obliczenia są kluczowe w produkcji poligraficznej, ponieważ pozwalają na uniknięcie niedoborów materiału i zapewniają płynność procesu produkcyjnego. Warto także pamiętać, że standardy branżowe zalecają uwzględnianie naddatków materiałowych, aby zminimalizować ryzyko strat oraz zwiększyć efektywność operacyjną. Przykładem może być produkcja większych nakładów, gdzie naddatek może być koniecznością, by zrekompensować potencjalne błędy w obróbce czy cięciu.

Pytanie 26

W odniesieniu do formatu pracy netto, format naświetlania powinien być

A. 1,5 razy większy

B. około 15 mm większy

C. dokładnie taki sam

D. około 15 mm mniejszy

Poprawna odpowiedź na pytanie dotyczące formatu naświetlania pracy w stosunku do formatu pracy netto to "ok. 15 mm większy". W praktyce, odpowiedni format naświetlania powinien być większy od formatu netto, aby zapewnić odpowiednią przestrzeń na spoiny oraz marginesy, które są kluczowe w procesie produkcji i końcowego wykończenia materiałów. Na przykład w druku offsetowym, standardowe marginesy wynoszą około 15 mm, co pozwala na precyzyjne przycięcie i zapewnia, że ważne elementy graficzne nie zostaną usunięte podczas procesu cięcia. W branży poligraficznej zaleca się, aby stosować rozszerzone formaty, aby uniknąć tzw. zjawiska „krawędzi cięcia”, które może prowadzić do nieestetycznych i nieprofesjonalnych efektów końcowych. Ponadto, odpowiednia praktyka w zakresie formatów naświetlania jest zgodna z wytycznymi ISO 12647, które określają standardy jakości w procesach drukarskich, co podkreśla znaczenie stosowania właściwych marginesów dla uzyskania zamierzonych rezultatów estetycznych i funkcjonalnych.

Pytanie 27

Który z parametrów działania skanera wpływa na jakość oraz precyzję odwzorowania detali skanowanych obrazów?

A. Zakres skanowania

B. Rozdzielczość interpolowana

C. Rozdzielczość optyczna

D. Szybkość skanowania

Prędkość skanowania, obszar skanowania oraz rozdzielczość interpolowana to parametry, które, choć ważne, nie determinują jakości i dokładności odwzorowania szczegółów skanowanych obrazów w takim stopniu, jak rozdzielczość optyczna. Prędkość skanowania odnosi się do czasu potrzebnego na zeskanowanie dokumentu, co może być istotne w kontekście efektywności pracy, ale nie ma wpływu na to, jak szczegółowo obraz zostanie uchwycony. Użytkownicy często mylą prędkość z jakością, zakładając, że szybsze skanowanie automatycznie skutkuje lepszymi wynikami, co jest błędne. Obszar skanowania dotyczy fizycznego rozmiaru dokumentu, który można zeskanować, a nie jakości samego obrazu. Ostatecznie rozdzielczość interpolowana to technika, w której programy graficzne dodają dodatkowe piksele do zdjęcia w celu poprawy jakości. Jednakże, jest to tylko sztuczny sposób na poprawę obrazu, który nie zastąpi rzeczywistej zdolności skanera do uchwycenia szczegółów. Często użytkownicy mogą myśleć, że zwiększenie rozdzielczości interpolowanej poprawi jakość skanowania, ale w rzeczywistości wyniki mogą okazać się rozczarowujące, ponieważ nie są one oparte na prawdziwych danych optycznych. W efekcie, wszystkie te parametry, choć mogą mieć swoje zastosowanie, nie są głównymi determinantami jakości skanowania, co podkreśla znaczenie właściwego zrozumienia roli rozdzielczości optycznej w procesie skanowania.

Pytanie 28

Jaka będzie łączna kwota za skład 32 stron gazety, jeśli cena za skład jednej strony wynosi 70 złotych?

A. 2 420 zł

B. 2 240 zł

C. 2 600 zł

D. 2 780 zł

Żeby obliczyć koszt składu gazety na 32 stronach, wystarczy pomnożyć liczbę stron przez koszt składania jednej strony. W tym przypadku, koszt jednej strony to 70 zł, więc liczymy tak: 32 strony razy 70 zł, co daje nam 2240 zł. To prosty przykład z matematyki, ale bardzo ważny w finansach i prowadzeniu firmy, bo bez dobrych kalkulacji ciężko ogarnąć budżet. Dobra znajomość takich obliczeń przydaje się właścicielom wydawnictw, bo pozwala na prawidłowe zarządzanie kosztami produkcji gazet i innych materiałów. Umiejąc to dobrze policzyć, można lepiej ustalać ceny i oceniać, czy projekt przynosi zyski. Takie umiejętności przydają się także, gdy chodzi o planowanie wydatków i ocenę działań marketingowych.

Pytanie 29

Program do zarządzania cyfrowymi zasobami, który umożliwia organizowanie plików używanych do tworzenia treści dla druku, stron internetowych i materiałów wideo, to aplikacja Adobe

A. Photoshop

B. Illustrator

C. Animate

D. Bridge

Adobe Bridge to oprogramowanie, które pełni rolę centra zarządzania zasobami cyfrowymi, co czyni je idealnym rozwiązaniem dla profesjonalistów zajmujących się tworzeniem treści. Umożliwia organizowanie, przeglądanie i edytowanie plików multimedialnych, co jest niezwykle przydatne w pracy z projektami graficznymi, video oraz publikacjami drukowanymi. Jako część ekosystemu Adobe, Bridge współpracuje z innymi aplikacjami, takimi jak Photoshop i Illustrator, co pozwala na płynne przenoszenie zasobów pomiędzy programami. Przykładowo, można łatwo zorganizować zdjęcia w Bridge i następnie otworzyć je bezpośrednio w Photoshopie do edycji. Dobre praktyki sugerują, aby wykorzystywać Bridge do tagowania i porządkowania plików, co znacznie ułatwia późniejsze wyszukiwanie i zarządzanie dużymi zbiorami zasobów. Użytkownicy mogą również tworzyć kolekcje i korzystać z metadanych, co zwiększa efektywność pracy z różnorodnymi materiałami cyfrowymi.

Pytanie 30

Który z podanych programów używany jest do automatycznej impozycji?

A. Adobe Photoshop

B. Puzzle Flow

C. Corel Draw

D. Adobe Illustrator

Puzzle Flow to profesjonalne oprogramowanie przeznaczone do automatycznej impozycji, co oznacza, że umożliwia efektywne układanie i przygotowywanie projektów do druku, minimalizując jednocześnie straty materiałów. Program ten jest szczególnie ceniony w branży poligraficznej, ponieważ pozwala na automatyczne generowanie układów dla różnych formatów druku, co znacznie przyspiesza proces produkcji. Dzięki zastosowaniu algorytmów optymalizacji, Puzzle Flow potrafi zredukować ilość odpadów i zapewnić bardziej ekonomiczne wykorzystanie papieru. Ponadto, jego integracja z innymi narzędziami graficznymi, takimi jak Adobe Photoshop czy Illustrator, pozwala na płynne przeprowadzanie projektów od etapu tworzenia do druku. Dobre praktyki wskazują, że użycie programów do automatycznej impozycji, takich jak Puzzle Flow, jest kluczem do zwiększenia wydajności i jakości produkcji w branży graficznej.

Pytanie 31

Dostosowywanie przestrzeni między wybranymi parami liter w danym kroju pisma lub jego wersji to

A. tracking

B. interlinia

C. kerning

D. justowanie

Kerning to taka technika w typografii, która służy do dostosowywania odległości pomiędzy literami. Chodzi o to, żeby tekst był łatwiejszy do przeczytania i ładniej wyglądał. Czasem między literami jest za mało miejsca, a czasem za dużo, co może psuć całą estetykę. Przykład? No chociażby przy projektowaniu logo, gdzie bliskość liter naprawdę robi różnicę w odbiorze wizualnym marki. Warto jednak pamiętać, żeby z kerningiem nie przesadzać, bo zbyt ciasno albo zbyt luźno ułożony tekst może odciągać uwagę czytelnika. Dużo programów graficznych ma automatyczne ustawienia do kerningu, ale jak samodzielnie trochę podrasujesz te wartości, to możesz osiągnąć lepszy efekt. W sumie dobrze wykonany kerning to klucz do profesjonalnie wyglądających dokumentów i materiałów. Trzeba tylko umieć to robić z głową.

Pytanie 32

W jaki sposób zmieni się koszt jednostkowy produkcji katalogów na maszynie rotograwiury, jeśli nakład zostanie zwiększony o 15%?

A. wzrośnie proporcjonalnie do zwiększenia nakładu

B. zmniejszy się, z uwagi na wzrost nakładu drukowanego z tych samych form drukowych

C. wzrośnie w wyniku konieczności zapłaty za nadgodziny pracy drukarza

D. pozostanie taki sam z powodu stosunkowo niewielkiej zmiany wzrostu nakładu

Wzrost nakładu o 15% na maszynie rotograwiurowej prowadzi do obniżenia kosztu jednostkowego wydruku z powodu efektywności skali. W praktyce oznacza to, że stałe koszty produkcji, takie jak przygotowanie form drukowych czy ustawienie maszyny, rozkładają się na większą liczbę wydrukowanych egzemplarzy. W przypadku rotograwiury, która jest procesem przystosowanym do masowej produkcji, większy nakład nie tylko zwiększa wydajność, ale również zmniejsza jednostkowy koszt materiałów, ponieważ surowce takie jak atrament czy podłoża są wykorzystywane w bardziej optymalny sposób. Przykładem może być produkcja katalogów o dużym nakładzie, gdzie kolejne egzemplarze są drukowane z minimalnymi dodatkowymi kosztami operacyjnymi. W branży druku, kluczowe jest stosowanie dobrych praktyk, takich jak analiza kosztów i rentowności w kontekście planowania produkcji, co pozwala na precyzyjne przewidywanie kosztów jednostkowych przy różnych nakładach.

Pytanie 33

Na odwrocie "czwórki tytułowej" można umieścić

A. wakat lub frontyspis

B. znak i nazwę wydawnictwa

C. imię oraz nazwisko twórcy

D. numer ISBN oraz kolofon

Zdarza się, że myli się pojęcia, takie jak imię i nazwisko autora, numer ISBN czy kolofon, z informacjami, które powinny być na drugiej stronie czwartej strony tytułowej. Zazwyczaj imię i nazwisko autora znajdziesz na samej czwartej stronie tytułowej, a nie tam, na odwrocie. To jest zgodne z zasadami wydawniczymi, bo podstawowe dane autora muszą być widoczne dla czytelników. Numer ISBN to unikalny kod książki, który też ląduje na okładce, a jego umiejscowienie jest regulowane przez normy międzynarodowe. Kolofon, który mówi o wydawcy i szczegółach edycji, zwykle znajdziesz na końcu książki, a nie na tej stronie. Często takie pomyłki wynikają z braku wiedzy o strukturze książek i źle rozumianych sekcjach. Dlatego zrozumienie, jak zorganizowane są treści w publikacjach, jest naprawdę istotne, by tworzyć profesjonalne książki.

Pytanie 34

Termin opisujący rozmieszczenie materiałów na arkuszu drukarskim w poligrafii to

A. pasowanie

B. pozycjonowanie

C. impozycja

D. rasteryzacja

Impozycja to proces, który polega na odpowiednim rozmieszczeniu użytków na arkuszu drukarskim, co jest kluczowym etapem w produkcji poligraficznej. Właściwa impozycja zapewnia efektywne wykorzystanie materiału drukarskiego, redukując marnotrawstwo i obniżając koszty produkcji. Podczas impozycji należy uwzględnić różne czynniki, takie jak rozmiar arkusza, rodzaj druku, a także specyfikę projektu, co pozwala na optymalizację procesu. Przykładowo, w druku offsetowym impozycja odbywa się na podstawie tzw. układów impozycyjnych, które są dostosowane do wymagań konkretnego zadania, co umożliwia uzyskanie odpowiedniego jakościowego efektu końcowego. Stosowanie odpowiednich narzędzi i oprogramowania do impozycji, takich jak Adobe InDesign czy specjalistyczne systemy impozycyjne, jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży poligraficznej. Poprawna impozycja nie tylko wpływa na jakość druku, ale także na czas realizacji zamówienia, co jest niezwykle istotne w dzisiejszym, szybko zmieniającym się środowisku rynkowym.

Pytanie 35

Oblicz koszt wydruku 20 billboardów o wymiarach 3 m na 6 m, jeśli cena za 1 m2 druku wynosi 4 zł.

A. 1 080 zł

B. 2 100 zł

C. 1 440 zł

D. 1 800 zł

Aby obliczyć koszt wydrukowania 20 billboardów o wymiarach 3 m x 6 m, najpierw musimy obliczyć powierzchnię jednego billboardu. Powierzchnia billboardu wynosi 3 m * 6 m = 18 m². Zatem powierzchnia wszystkich 20 billboardów to 20 * 18 m² = 360 m². Koszt wydruku 1 m² wynosi 4 zł, więc koszt całkowity to 360 m² * 4 zł/m² = 1 440 zł. Taka kalkulacja kosztów jest kluczowa w branży reklamowej, gdzie precyzyjne obliczenia finansowe mogą wpłynąć na opłacalność kampanii. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest przygotowanie budżetu na kampanię billboardową, gdzie znajomość kosztów jednostkowych pozwala na lepsze planowanie wydatków oraz optymalizację kosztów produkcji. Ważne jest również, aby przy planowaniu takich projektów uwzględnić dodatkowe koszty, takie jak montaż billboardów czy ich serwisowanie, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 36

Jaką ilość drutu introligatorskiego należy wykorzystać do wykonania oprawy dla 10 000 magazynów (po 3 zszywki), jeśli długość jednej zszywki to 20 mm?

A. 100 m

B. 300 m

C. 600 m

D. 900 m

Aby obliczyć ilość drutu introligatorskiego potrzebnego do wykonania oprawy zeszytowej dla 10 000 czasopism z użyciem 3 zszywek o długości 20 mm, należy zastosować prostą kalkulację. Pierwszym krokiem jest obliczenie całkowitej długości zszywek potrzebnych do zeszytów. W tym przypadku, dla jednego czasopisma, ilość drutu potrzebnego wynosi 3 zszywki x 20 mm = 60 mm. Następnie, aby obliczyć długość dla wszystkich 10 000 czasopism, mnożymy 60 mm przez 10 000, co daje 600 000 mm. Przeliczając to na metry, otrzymujemy 600 m. W praktyce, takie obliczenia są niezwykle istotne dla producentów czasopism i wydawnictw, ponieważ wpływają na całkowity koszt materiałów oraz planowanie produkcji. Przestrzeganie dobrych praktyk w zakresie optymalizacji zużycia materiałów jest kluczowe dla osiągnięcia efektywności w procesach produkcyjnych oraz zrównoważonego rozwoju.

Pytanie 37

Zgodnie z Polską Normą definiującą jednostki typograficzne, jeden kwadrat ma wartość równą

A. 19 mm

B. 16 mm

C. 20 mm

D. 18 mm

Odpowiedź 18 mm jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z Polską Normą dotyczącą jednostek wielkości typograficznych, kwadrat typograficzny, znany również jako 'em', ma długość boku równą 18 mm. Jest to kluczowy parametr w projektowaniu typograficznym, gdyż wpływa na czytelność i estetykę tekstu. W praktyce, przy projektowaniu czcionek oraz w składzie typograficznym, znajomość wymiarów kwadratu typograficznego pozwala na właściwe skalowanie i ustawianie elementów tekstowych na stronie. W kontekście grafiki komputerowej i druku, zrozumienie tych wartości ułatwia pracę nad layoutem, gdzie proporcje i przestrzeń między elementami tekstowymi muszą być precyzyjnie dostosowane, aby osiągnąć optymalny efekt wizualny. Dodatkowo, w projektowaniu graficznym, odpowiednie stosowanie kwadratów typograficznych przyczynia się do zachowania harmonii i równowagi w kompozycji, co jest zgodne z dobrymi praktykami w branży. Dlatego też, znajomość wartości 18 mm jako standardowego wymiaru kwadratu typograficznego jest niezbędna dla każdego projektanta i typografa.

Pytanie 38

Ile składek zawiera książka licząca 160 stron w formacie A5, jeśli została wydrukowana na arkuszach A1?

A. 5 składek

B. 6 składek

C. 10 składek

D. 4 składki

Podczas rozwiązywania tego problemu można się natknąć na różne mylące koncepcje dotyczące liczby składek oraz ich powiązań z ilością stron książki. W pierwszej kolejności, wiele osób może pomyśleć, że wystarczy po prostu podzielić liczbę stron przez liczbę stron w jednej składce, nie zważając na to, ile stron można uzyskać z jednego arkusza A1. Sposób, w jaki składki zostały zaplanowane, odgrywa kluczową rolę w produkcji materiałów drukowanych. Na przykład, jeśli założymy, że każda składka zawiera 16 stron, to 160 stron podzielone przez 16 prowadziłoby do 10 składek, co jednak nie uwzględnia zagadnienia formatu A1. W praktyce, każda składka A5 wymaga znacznie większej ilości papieru, co wprowadza dodatkowe zmiany w liczbie potrzebnych składek. Innym błędem jest nieprawidłowe oszacowanie liczby stron, które można uzyskać z jednego arkusza A1, ponieważ nie uwzględnia się, że arkusze te mogą być składane w sposób, który maksymalizuje wykorzystanie papieru. Ostatecznie, kluczowe jest zrozumienie, że liczba składek nie zależy wyłącznie od ilości stron, ale także od konkretnego formatu i sposobu ich druku. Zastosowanie dobrych praktyk w druku i precyzyjne obliczenia są niezbędne do efektywnego planowania produkcji, co jest ważne w branży poligraficznej.

Pytanie 39

Czym jest broszura w kontekście druku?

A. periodyczna powyżej 64 stron

B. nieperiodyczna do 48 stron

C. nieperiodyczna do 160 stron

D. periodyczna do 32 stron

Broszura to wydanie nieperiodyczne, które zazwyczaj mieści do 48 stron. Jest to istotny element w dziedzinie marketingu i komunikacji wizualnej, gdzie broszury wykorzystywane są do przedstawiania produktów, usług czy wydarzeń w sposób atrakcyjny i przystępny. Przy projektowaniu broszury kluczowe jest uwzględnienie zasad kompozycji, takich jak hierarchia informacji oraz zastosowanie odpowiednich typów czcionek i kolorów, co przyciąga uwagę odbiorcy i wspiera przekaz. Broszury mogą być drukowane w różnych formatach, od małych, składanych do większych, wielostronicowych książek, jednak kluczowym czynnikiem jest, że nie są one publikowane w regularnych odstępach czasu jak czasopisma. W branży istnieją uznawane standardy dotyczące projektowania broszur, takie jak zasady dotyczące DPI (dots per inch) dla druku, co zapewnia wysoką jakość wizualną, oraz normy dotyczące papieru, które wpływają na trwałość i estetykę publikacji. Przykładem zastosowania broszur są materiały reklamowe dla firm, które podczas targów czy konferencji prezentują swoją ofertę w kompaktowej formie.

Pytanie 40

W jednym z projektów klient wymaga, aby plik graficzny mógł być bezstratnie skalowany do różnych rozmiarów bez utraty jakości. Jakiego typu grafiki należy użyć?

A. Grafiki wektorowej

B. Mapy bitowej 8-bitowej

C. Animowanego pliku GIF

D. Grafiki rastrowej

Grafika wektorowa to jedyny rodzaj grafiki, który pozwala na swobodne skalowanie bez żadnej utraty jakości czy pikselizacji. Wynika to z jej matematycznej struktury – obrazy wektorowe są opisywane przez krzywe, linie i kształty zapisane w postaci równań matematycznych, zamiast sztywno określonych pikseli. Dzięki temu, niezależnie od tego, czy wydrukujesz taki obraz na małej wizytówce, czy na wielkim billboardzie, linie i kształty pozostaną zawsze ostre i wyraźne. W praktyce grafiki wektorowe są wykorzystywane w projektowaniu logotypów, ikon, infografik oraz wszędzie tam, gdzie wymagana jest elastyczność rozmiaru bez kompromisów w jakości. Przykładowe formaty to SVG, AI czy EPS. W branży graficznej przyjmuje się zasadę, że elementy, które mogą być powiększane lub pomniejszane, zawsze powinny być tworzone w wektorze – to znacznie ułatwia późniejszą pracę i daje swobodę w przygotowywaniu publikacji na różne media. Moim zdaniem, każdy profesjonalny grafik powinien dobrze zrozumieć różnice między grafiką rastrową a wektorową, bo to naprawdę kluczowa sprawa w codziennej pracy przy przygotowaniu materiałów do druku i do publikacji cyfrowych.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej