Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik architektury krajobrazu
  • Kwalifikacja: OGR.03 - Projektowanie, urządzanie i pielęgnacja roślinnych obiektów architektury krajobrazu
  • Data rozpoczęcia: 17 maja 2025 15:29
  • Data zakończenia: 17 maja 2025 16:02

Egzamin zdany!

Wynik: 28/40 punktów (70,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jakie gatunki roślin można zalecić do uprawy w gospodarstwie szkółkarskim usytuowanym na glebach wapiennych?

A. Cis pospolity (Taxus baccata), perukowiec podolski (Cotinus coggygria)
B. Olsza czarna (Alnus glutinosa), wrzos pospolity (Calluna vulgaris)
C. Borówka czarna (Vaccinium myrtillus), buk pospolity (Fagus sylvatica)
D. Brzoza omszona (Betula pubescens), jesion wyniosły (Fraxinus excelsior)
Wybór gatunków do uprawy na glebach wapiennych wymaga zrozumienia ich specyfiki oraz wymagań środowiskowych. Borówka czarna (Vaccinium myrtillus) oraz buk pospolity (Fagus sylvatica) nie są zalecane do prowadzenia upraw na glebach wapiennych. Borówka czarna preferuje gleby kwaśne, co sprawia, że jej uprawa na glebach wapiennych prowadzi do obniżonej wydajności oraz gorszej jakości owoców, a w skrajnych przypadkach do obumierania roślin. Buk pospolity również nie jest przystosowany do takich warunków, preferując gleby o pH neutralnym lub lekko kwaśnym. Uprawa tych gatunków w niewłaściwych warunkach nie tylko prowadzi do strat w gospodarstwie, ale także do marnotrawstwa zasobów, co jest niezgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju. Kolejne błędne zestawienia, takie jak brzoza omszona (Betula pubescens) i jesion wyniosły (Fraxinus excelsior), także wskazują na nieodpowiedni wybór, ponieważ brzoza preferuje gleby wilgotne, a jesion wymaga gleb żyznych i o odpowiedniej strukturze. Olsza czarna (Alnus glutinosa) i wrzos pospolity (Calluna vulgaris) są roślinami, które również nie nadają się do uprawy na glebach wapiennych. Olsza czarna rośnie najlepiej w miejscach wilgotnych i podmokłych, podczas gdy wrzos pospolity preferuje gleby kwaśne i wyśmienicie rozwija się w torfowiskach. Wnioskując, nieprzemyślane zestawienia gatunków mogą prowadzić do nieefektywności w uprawie i straty finansowej, a także zniechęcać do zakupu ze strony klientów. Właściwy dobór roślin do specyficznych warunków glebowych jest kluczowy dla sukcesu każdego gospodarstwa szkółkarskiego.

Pytanie 2

Ile roślin jest potrzebnych do nasadzenia kwietnika sezonowego o powierzchni 10 m2, jeśli mają być to rośliny begonii bulwiastej sadzone w rozstawie 20 cm x 20 cm?

A. 120 sztuk
B. 250 sztuk
C. 160 sztuk
D. 440 sztuk
Żeby policzyć, ile roślin potrzebujesz do obsadzenia kwietnika o powierzchni 10 m², musisz najpierw ustalić, w jakiej odległości posadzisz rośliny. W przypadku begonii bulwiastej, mamy rozstaw 20 cm x 20 cm, co znaczy, że jedna roślina zajmuje 0,04 m². Licząc to, dzielimy 10 m² przez 0,04 m² i wychodzi nam 250 sztuk. To jest w pełni zgodne z ogólnymi zasadami sadzenia, które mówią, że rośliny powinny mieć odpowiednią przestrzeń do wzrostu, żeby dobrze się rozwijać i ładnie wyglądać. Pamiętaj, że warto też spojrzeć na inne rzeczy, jak rodzaj gleby czy nasłonecznienie, bo to też ma wpływ na to, jak gęsto możemy posadzić rośliny. Ale w normalnych warunkach, 250 roślin to będzie dobra liczba. Ustawienie odpowiednich odstępów to klucz do zdrowych roślin i ich rozwoju.

Pytanie 3

Jaki typ nawierzchni będzie najodpowiedniejszy na aleję spacerową w parku osiedlowym?

A. Płyty betonowe ażurowe
B. Trawnik
C. Kostka brukowa
D. Kostka z kamienia polnego
Mówiąc szczerze, bruk z kamienia polnego może wyglądać ładnie, ale nie jest najlepszym materiałem na nawierzchnię w parku osiedlowym. Jest nierówny i może być kłopotliwy dla osób starszych i dzieci. Kamień polny łatwo się psuje, zwłaszcza gdy dużo osób tam chodzi, co dla mnie jest poważnym problemem. Murawa, chociaż wygląda naturalnie, to wymaga dużej pielęgnacji, jak koszenie i podlewanie, a to może być trudne, zwłaszcza przy zmiennej pogodzie. Trawa nie trzyma się dobrze, przez co w deszczu powstaje błoto i nierówności. Co do płyt betonowych ażurowych, wyglądają nowocześnie, ale nie są zbyt wygodne ani ładne w parku, gdzie ludzie chcą się relaksować. Czasem nie myśli się o tym, jak woda ma cyrkulować, co wpływa na jakość nawierzchni. Wybór odpowiedniego materiału jest naprawdę ważny, bo zły wybór może po prostu zniechęcić ludzi do korzystania z parku.

Pytanie 4

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 5

W celu stabilizacji skarpy warto wykorzystać

A. sumaka octowca i bluszcz pospolity
B. różę pomarszczoną i hortensję bukietową
C. irgę poziomą oraz różę pomarszczoną
D. sosnę czarną oraz barwinek pospolity
Irgę poziomą (Cotoneaster horizontalis) oraz różę pomarszczoną (Rosa rugosa) stosuje się w umacnianiu skarp ze względu na ich efektywność w stabilizacji gleby. Irga pozioma, dzięki gęstemu systemowi korzeniowemu, skutecznie zatrzymuje erozję, a jej niskorosnące pędy tworzą naturalną barierę, która zapobiega spływaniu wody. Róża pomarszczona z kolei charakteryzuje się dużą odpornością na trudne warunki glebowe i atmosferyczne, co czyni ją idealnym wyborem do strefy przybrzeżnej i wybojów. Dodatkowo, jej korzenie są głębokie i rozległe, co pomaga w stabilizowaniu podłoża. Obie rośliny posiadają również walory estetyczne, co czyni je atrakcyjnymi w kontekście architektury krajobrazu. Zastosowanie tych gatunków w projektach inżynieryjnych jest zgodne z najlepszymi praktykami, które podkreślają znaczenie roślinności w zarządzaniu wodami opadowymi oraz minimalizacji skutków erozji.

Pytanie 6

Wzrost udziału powierzchni procentowej przyczynia się do poprawy wartości przyrodniczych krajobrazu?

A. zbiorników wodnych
B. zabudowy mieszkaniowej
C. obiektów drogowych
D. obiektów przemysłowych
Obiekty drogowe, zabudowa mieszkaniowa oraz obiekty przemysłowe wpływają na krajobraz w sposób niekorzystny z perspektywy przyrodniczej, co prowadzi do degradacji walorów ekologicznych. Zwiększenie powierzchni obiektów drogowych często wiąże się z fragmentacją siedlisk oraz ograniczeniem migracji dzikich zwierząt, co negatywnie wpływa na bioróżnorodność. Z kolei zabudowa mieszkaniowa nie tylko zwiększa powierzchnię zabudowaną, ale także zaśmieca tereny naturalne oraz zmienia ich funkcje ekologiczne, co prowadzi do zmniejszenia jakości środowiska. Obiekty przemysłowe generują dodatkowe zanieczyszczenia oraz odpady, co również przyczynia się do degradacji lokalnych ekosystemów. Typowym błędem myślowym jest niewłaściwe postrzeganie rozwoju przestrzennego tylko przez pryzmat wzrostu gospodarczego, ignorując przy tym konsekwencje dla zdrowia środowiska. W kontekście ochrony przyrody i zrównoważonego rozwoju kluczowe jest dążenie do zwiększenia powierzchni terenów zielonych oraz zbiorników wodnych, co sprzyja podniesieniu walorów przyrodniczych, a nie ich ograniczeniu.

Pytanie 7

Najskuteczniejszym sposobem nawadniania roślin znajdujących się w szkółkach, w pojemnikach o pojemności przekraczającej 25 litrów, jest nawadnianie

A. deszczowniane
B. zalewowe
C. podsiąkowe
D. kropelkowe
Nawadnianie kropelkowe jest uważane za najbardziej ekonomiczny sposób nawadniania roślin w szkółkach, zwłaszcza w przypadku pojemników o pojemności większej niż 25 litrów. System ten polega na dostarczaniu wody bezpośrednio do strefy korzeniowej roślin, co znacząco zmniejsza straty wody spowodowane parowaniem oraz zapewnia optymalne warunki dla wzrostu. Dzięki precyzyjnemu dozowaniu wody, rośliny otrzymują dokładnie taką ilość wilgoci, jaką potrzebują, co minimalizuje ryzyko przelania i chorób grzybowych. Nawadnianie kropelkowe jest również niezwykle elastyczne, umożliwiając dostosowanie ilości wody do specyficznych potrzeb różnych gatunków roślin. W praktyce, takie systemy można zautomatyzować, co pozwala na dalsze oszczędności i zwiększenie efektywności, co jest zgodne z obecnymi standardami zrównoważonego rozwoju w ogrodnictwie. Dzięki temu, kropelkowe nawadnianie wpisuje się w najlepsze praktyki dotyczące oszczędności zasobów wodnych i ochrony środowiska.

Pytanie 8

Umiejscowienie mas ziemi z wykopu w niewielkiej odległości od drzew oddziałuje na

A. przesuszenie systemu korzeniowego tych drzew
B. zanieczyszczanie gleby
C. obumieranie korzeni tych drzew
D. osuszanie terenu
Odwodnienie terenu to dość trudny temat, bo nie jest to takie proste. Ludzie często myślą, że składowanie ziemi blisko drzew spowoduje, że będą miały więcej wody. W rzeczywistości może być wręcz odwrotnie – przez zagęszczenie gleby może dojść do zatrzymywania wody, co wcale nie jest dobre. Korzenie drzew mogą wysychać z innego powodu, głównie przez brak powietrza i niewłaściwy drenaż, a nie przez samą obecność ziemi. Również stwierdzenie, że składowanie gleby prowadzi do zanieczyszczenia, jest nie do końca prawdziwe, bo bardziej chodzi o skład tych mas ziemi, a nie o ich samą obecność. Generalnie, obumieranie korzeni to skomplikowana sprawa, bo to wynik wielu czynników – nie tylko składowania, ale też, na przykład, złego zarządzania wodą czy zmian w glebie spowodowanych przez ludzi.

Pytanie 9

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 10

W trakcie dokładnej inwentaryzacji drzewostanu nie przeprowadza się

A. pomiaru powierzchni zajmowanej przez drzewa
B. określenia rodzaju drzew
C. oceny stanu zdrowia drzew
D. pomiaru obwodów pni drzew
W trakcie inwentaryzacji drzewostanu często pojawiają się nieporozumienia dotyczące tego, jakie pomiary są rzeczywiście istotne. Określenie gatunku drzew jest kluczowe, ponieważ różne gatunki mają różne wymagania i wartości ekologiczne. Pomiar obwodów pni drzew dostarcza istotnych informacji na temat wzrostu drzew oraz ich potencjalnej wartości użytkowej. Ocena stanu zdrowotnego drzew jest również niezbędna, aby zidentyfikować problemy, takie jak choroby, szkodniki czy inne czynniki stresowe wpływające na kondycję roślin. Wydawać by się mogło, że pomiar powierzchni zajmowanej przez drzewa mógłby być także przydatny, jednak nie jest to standardowa praktyka w inwentaryzacji drzewostanu. Pomiar powierzchni zajmowanej przez drzewa może być nieprecyzyjny i nie dostarczać istotnych danych, które są niezbędne do oceny stanu drzewostanu. Często prowadzi to do błędnych wniosków dotyczących zagęszczenia drzew oraz ich interakcji w danym ekosystemie. Kluczowe jest zrozumienie, że podstawowym celem inwentaryzacji jest zrozumienie struktury i zdrowia drzew, a nie tylko ich powierzchni, co podkreśla znaczenie stosowania odpowiednich metodologii w leśnictwie oraz dbałości o naukowe podejście do zarządzania zasobami leśnymi.

Pytanie 11

Rośliny dekoracyjne na sezonowych kwietnikach, umiejscowione w reprezentacyjnych lokalizacjach, przede wszystkim spełniają rolę

A. estetyczną
B. maskującą
C. użytkową
D. dydaktyczną
Rośliny ozdobne na kwietnikach sezonowych pełnią przede wszystkim funkcję estetyczną, co jest ich kluczowym zastosowaniem w architekturze krajobrazu. Estetyka odgrywa fundamentalną rolę w projektowaniu przestrzeni publicznych, ponieważ odpowiednio dobrane rośliny mogą znacząco poprawić wrażenia wizualne danego miejsca, tworząc harmonijną i przyjemną dla oka kompozycję. Przykładowo, w miejscach reprezentacyjnych, takich jak parki, skwery czy centra miast, wykorzystanie roślinności sezonowej pozwala na dynamiczną zmianę krajobrazu, co przyciąga uwagę mieszkańców i turystów. Warto również zauważyć, że zgodnie z zasadami projektowania zieleni, odpowiednia kolorystyka i tekstura roślin mogą być wykorzystane do podkreślenia charakteru danego miejsca, a także wpływać na samopoczucie ludzi przebywających w danym otoczeniu. Dobre praktyki w zakresie doboru roślin wskazują na wybór gatunków, które poza walorami estetycznymi, są odporne na warunki atmosferyczne oraz mają długi okres kwitnienia, co pozwala na utrzymanie atrakcyjności kwietników przez cały sezon. W związku z tym, prawidłowy wybór roślin oraz ich właściwa pielęgnacja są kluczowe dla osiągnięcia zamierzonego efektu estetycznego w przestrzeni publicznej.

Pytanie 12

Na oczyszczonym obszarze o wymiarach 2,0 × 3,0 m przygotowano miejsce do obsadzenia roślinami kwiatowymi. Jakie narzędzia i sprzęt będą potrzebne do zasadzania tego terenu roślinami jednorocznymi?

A. Widły, zagęszczarka, szpadel, wąż ogrodowy
B. Glebogryzarka, wał strunowy, sadzarka, system nawadniający
C. Łopata, wał gładki, szufelka, wiadro
D. Szpadel, grabie, łopatka, konewka
Odpowiedź zawierająca szpadel, grabie, łopatkę i konewkę jest poprawna, ponieważ te narzędzia są kluczowe w procesie przygotowania terenu pod obsadzenie roślinami jednorocznymi. Szpadel służy do wykopania gleby i jej rozluźnienia, co jest istotne dla prawidłowego wzrostu roślin. Grabie pomagają w wyrównaniu powierzchni oraz usuwaniu resztek roślinnych, co sprzyja lepszemu wchłanianiu wody i składników odżywczych. Łopatka pozwala na precyzyjne formowanie dołków pod sadzonki, a konewka jest niezbędna do nawadniania nowo posadzonych roślin. Użycie tych narzędzi jest zgodne z zaleceniami w zakresie pielęgnacji ogrodów, które podkreślają znaczenie staranności w procesie sadzenia, co wpływa na końcowy efekt estetyczny oraz zdrowie roślin. Przykładowo, w przypadku kwietników jednorocznych, odpowiednie przygotowanie gleby i regularne nawadnianie przyczyniają się do bujnego kwitnienia i odporności na choroby.

Pytanie 13

Roślina jednoliścienna, która tworzy kłącza, to

A. mniszek lekarski (Taraxacum officinale)
B. pokrzywa zwyczajna (Urtica dioica)
C. perz właściwy(Agropyron repens)
D. bylica pospolita (Artemisia vulgaris)
Bylica pospolita (Artemisia vulgaris), mniszek lekarski (Taraxacum officinale) oraz pokrzywa zwyczajna (Urtica dioica) to gatunki roślin, które nie spełniają kryteriów określających chwast wytwarzający kłącza oraz będący rośliną jednoliścienną. Bylica pospolita jest rośliną wieloletnią, jednak nie produkuje kłączy, lecz rozprzestrzenia się głównie przez nasiona. Jej właściwości lecznicze sprawiają, że jest często wykorzystywana w fitoterapii, ale nie jest uważana za chwast w kontekście ogrodnictwa. Mniszek lekarski, znany ze swoich właściwości odżywczych i zdrowotnych, również nie wytwarza kłączy, a jego nasiona są rozprzestrzeniane przez wiatr, co utrudnia kontrolę nad jego populacją, ale nie czyni go jednoliściennym chwastem. Pokrzywa zwyczajna, choć ma swoje zastosowania w medycynie naturalnej, również nie wytwarza kłączy i charakteryzuje się innym sposobem rozmnażania. Wybór niewłaściwej odpowiedzi często wynika z nieznajomości podstawowych różnic pomiędzy rodzajami roślin, ich rozmnażaniem oraz sposobami ich rozprzestrzeniania. Kluczowe jest zrozumienie, że kłącza są charakterystyczne dla niektórych roślin jednoliściennych, które mają zdolność do lateralnego wzrostu pod ziemią, co pozwala im na efektywne zajmowanie przestrzeni. Ignorowanie tych aspektów prowadzi do błędnych interpretacji i wyboru niewłaściwych odpowiedzi.

Pytanie 14

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 15

Różaneczniki oraz azalie powinny być sadzone w podłożu o pH

A. kwasowym
B. zasadowym
C. neutralnym
D. lekko kwasowym
Różaneczniki i azalie są roślinami, które preferują gleby o odczynie kwaśnym, zazwyczaj w zakresie pH od 4,5 do 6. Taki odczyn jest kluczowy dla ich prawidłowego wzrostu i rozwoju, ponieważ korzenie tych roślin mają trudności z przyswajaniem składników odżywczych w glebach o odczynie neutralnym lub zasadowym. W praktyce oznacza to, że przed sadzeniem należy przeprowadzić analizę gleby, aby określić jej pH. W przypadku stwierdzenia zbyt wysokiego pH, można zastosować materiały zakwaszające, takie jak siarka elementarna lub torf. Dodatkowo glebę warto wzbogacić w organiczne materiały, takie jak kompost, co pomoże nie tylko w utrzymaniu odpowiedniego odczynu, ale również w poprawie struktury gleby. Warto również pamiętać, że różaneczniki i azalie najlepiej rosną w miejscach półcienistych, co również wpływa na ich zdrowie i obfitość kwitnienia.

Pytanie 16

Która z podanych roślin jest typowa dla polskiego krajobrazu górskiego?

A. Wierzba
B. Topola
C. Kosodrzewina
D. Leszczyna
Kosodrzewina (Pinus mugo) to gatunek rośliny iglastej, który jest szczególnie charakterystyczny dla polskiego krajobrazu wysokogórskiego. Rośnie głównie w Tatrach oraz w innych pasmach górskich, gdzie występuje na wysokościach powyżej 1000 m n.p.m. Kosodrzewina odgrywa ważną rolę w ekosystemach górskich, pełniąc funkcje ochronne dla gleby oraz innych roślin. Jej zdolność do przetrwania w trudnych warunkach atmosferycznych, takich jak silne wiatry i niskie temperatury, czyni ją kluczowym elementem tamtejszych ekosystemów. W praktyce, kosodrzewina jest także wykorzystywana w ogrodnictwie i krajobrazie, często jako roślina ozdobna w ogrodach górskich. Ze względu na jej odporność na niekorzystne warunki, znajduje zastosowanie w rekultywacji terenów górskich, które uległy degradacji. Ponadto, kosodrzewina jest gatunkiem chronionym, co podkreśla jej znaczenie w zachowaniu bioróżnorodności i stabilności środowiska górskiego w Polsce.

Pytanie 17

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 18

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 19

Aby pozbyć się uschniętych oraz zaatakowanych przez patogeny konarów drzewa, powinno się przeprowadzić cięcia

A. odmładzające
B. sanitarne
C. formujące
D. prześwietlające
Cięcia sanitarne są kluczowym elementem dbałości o zdrowie drzew. Polegają one na usuwaniu suchych lub chorych gałęzi, które mogą stanowić źródło patogenów oraz chorób drzew. Takie działania mają na celu nie tylko poprawę estetyki roślin, ale przede wszystkim ich zdrowotności. W praktyce, przeprowadzanie cięć sanitarnych powinno być realizowane w odpowiednich porach roku, zaleca się to zazwyczaj wczesną wiosną lub późną jesienią, gdy drzewo jest w stanie spoczynku, co minimalizuje ryzyko stresu dla rośliny. Działania te są zgodne z dobrą praktyką arborystyczną, która zaleca regularne inspekcje drzew w celu identyfikacji potencjalnych problemów. Oprócz usuwania chorych gałęzi, cięcia sanitarne sprzyjają dobremu przewietrzaniu korony, co z kolei zmniejsza wilgotność w jej wnętrzu, a tym samym ryzyko wystąpienia chorób grzybowych. Ponadto, zdrowe gałęzie będą mogły lepiej absorbować światło słoneczne, co wspiera ich dalszy rozwój.

Pytanie 20

Jakie gatunki roślin należy wybrać, aby osiągnąć efekt rabaty rozwijającej się na początku wiosny?

A. Pierwiosnek (Primula sp.), śniedek baldaszkowaty (Ornithogalum umbellatum)
B. Szałwia omszona (Salvia nemorosa), aksamitka rozpierzchła (Tagetes patula)
C. Aster gawędka (Aster amellus), krwawnik wiązówkowaty (Gypsophila paniculata)
D. Złocień ogrodowy (Chrysanthemum indicum), miskant (Miscanthus sp.)
Wybór pierwiosnka (Primula sp.) oraz śniedka baldaszkowatego (Ornithogalum umbellatum) jest trafny, gdyż obie te rośliny kwitną wczesną wiosną, co pozwala na stworzenie efektownej rabaty w tym okresie. Pierwiosnek jest jedną z pierwszych roślin, które pojawiają się w ogrodzie po zimie, oferując bogactwo kolorów oraz różnorodność odmian, co czyni go doskonałym wyborem do rabat wczesnowiosennych. Śniedek baldaszkowaty, znany ze swojego delikatnego, białego kwiatostanu, również kwitnie w tym czasie, dodając elegancji i lekkości kompozycji. Dobierając rośliny do rabaty, warto kierować się zasadą różnorodności, aby uzyskać harmonijną kompozycję. Warto również zwrócić uwagę na wymagania glebowe oraz stanowisko słoneczne, które wpływają na zdrowie i witalność roślin. Przykładowo, pierwiosnki preferują gleby wilgotne i próchnicze, natomiast śniedki można sadzić w miejscach półcienistych. Użycie tych roślin w rabacie pozwala na uzyskanie efektu wczesnowiosennego kwitnienia, co jest szczególnie pożądane w ogrodnictwie, aby przedłużyć sezon kwitnienia oraz cieszyć się pięknem natury zaraz po zimie.

Pytanie 21

Jaką długość będzie miała na planie w skali 1:50 projektowanego kwietnika sezonowego, jeśli w rzeczywistości jego długość wynosi 3,0 m?

A. 12,0 cm
B. 15,0 cm
C. 1,5 cm
D. 6,0 cm
W skali 1:50 oznacza to, że 1 cm na planie odpowiada 50 cm w rzeczywistości. Dlatego, aby obliczyć długość kwietnika na planie, należy podzielić rzeczywistą długość (3,0 m) przez 50. 3,0 m to 300 cm, więc 300 cm / 50 = 6,0 cm. Taka metoda odwzorowania ma zastosowanie w architekturze i projektowaniu przestrzennym, gdzie precyzyjne odwzorowanie wymiarów jest kluczowe dla efektywnego planowania i realizacji projektów. W praktyce architekci często korzystają z różnych skal, aby dostosować przedstawienie obiektów do wielkości arkuszy rysunkowych. Zrozumienie koncepcji skalowania jest niezbędne w takich dziedzinach jak urbanistyka, architektura krajobrazu czy inżynieria, gdzie precyzyjne odwzorowanie elementów jest istotne dla efektywności i estetyki projektu. Dobrą praktyką jest również używanie odpowiednich narzędzi do rysowania, które umożliwiają precyzyjne odwzorowanie wymiarów oraz zapewniają zgodność z obowiązującymi normami projektowymi.

Pytanie 22

Jaką formę zadrzewień powinno się wybrać, projektując główny element kompozycyjny w ogrodzie?

A. Żywopłot
B. Aleję
C. Soliter
D. Grupę
Wybór formy solitera jako dominanty kompozycyjnej we wnętrzu ogrodowym jest najbardziej odpowiedni, ponieważ soliter to pojedyncza roślina, która przyciąga uwagę dzięki swojej formie, wielkości lub kolorystyce. Umożliwia to stworzenie punktu centralnego, wokół którego można organizować inne elementy ogrodu, takie jak rabaty kwiatowe czy ścieżki. Przykładem może być umiejscowienie dużego drzewa, na przykład dębu lub jodły, które wznosi się nad otoczeniem, dodając ogrodowi majestatyczności. W praktyce projektowania ogrodowego, zastosowanie solitera często wiąże się z przemyślanym doborem gatunku rośliny, która najlepiej wkomponuje się w estetykę ogrodu, uwzględniając także wymagania glebowe i świetlne. Standardy projektowania ogrodów, takie jak te opisane w normach z zakresu architektury krajobrazu, podkreślają znaczenie formy solitera w kontekście tworzenia przestrzeni, która jest zarazem funkcjonalna i estetyczna. Ponadto, soliter może być wykorzystywany do wyeksponowania konkretnego miejsca w ogrodzie, np. miejsca wypoczynku, co zwiększa jego atrakcyjność.

Pytanie 23

Podczas sadzenia drzew w trudnych warunkach glebowych zaleca się

A. znaczne zmniejszenie części nadziemnej drzewa
B. wapnowanie gleby w miejscu sadzenia
C. stosowanie intensywnego nawożenia po posadzeniu
D. zaprawianie dołów
Zaprawianie dołów to kluczowy proces, który zwiększa szanse na przetrwanie młodych drzew w trudnych warunkach siedliskowych. Polega on na przygotowaniu miejsca sadzenia poprzez dodanie odpowiednich składników odżywczych i poprawienie struktury gleby. Dzięki temu korzenie drzew mogą łatwiej przyjąć się w nowym środowisku, co jest szczególnie istotne w glebach ubogich w składniki pokarmowe lub o niekorzystnej strukturze. Przykładem może być dodanie kompostu, który dostarcza nie tylko składników pokarmowych, ale również poprawia właściwości fizyczne gleby, zwiększając jej zdolność do zatrzymywania wody. W praktyce, zaprawianie dołów można przeprowadzać przed sadzeniem lub bezpośrednio po posadzeniu. Dobre praktyki wskazują, że stosowanie tego procesu znacząco zwiększa przyjęcie roślin, co potwierdzają różne badania agronomiczne. Warto również pamiętać, że zaprawianie dołów powinno być dostosowane do specyficznych warunków lokalnych, co wymaga analizy składu gleby oraz potrzeb konkretnej gatunku drzewa.

Pytanie 24

Jakie skutki mają trawniki w obszarach zieleni?

A. silne emanowanie ciepła w nocy
B. redukcja temperatury otoczenia w upalne dni
C. zwiększenie zawartości jonów dodatnich w powietrzu
D. obniżenie wilgotności powietrza latem
Trawniki w terenach zieleni mają kluczowe znaczenie w obniżaniu temperatury otoczenia, szczególnie w gorące dni. Dzięki procesowi transpiracji, w którym rośliny odparowują wodę z liści, trawnik działa jak naturalny system klimatyzacji. Efekt ten jest szczególnie zauważalny w miastach, gdzie powierzchnie asfaltowe i betonowe akumulują ciepło, powodując tzw. efekt wyspy ciepła. Wprowadzenie trawników w przestrzenie miejskie pozwala na złagodzenie tego efektu, co jest zgodne z dobrymi praktykami z zakresu urbanistyki i architektury krajobrazu. Warto dodać, że trawniki nie tylko obniżają temperaturę, ale również poprawiają jakość powietrza poprzez absorpcję zanieczyszczeń. W kontekście zrównoważonego rozwoju, kreowanie terenów zielonych, w tym trawników, staje się niezbędne dla poprawy komfortu życia mieszkańców oraz ochrony lokalnego ekosystemu. Przykłady zastosowania to parki, skwery oraz tereny rekreacyjne, gdzie trawniki sprzyjają wypoczynkowi, a także pomagają w zarządzaniu wodą opadową, co jest istotne w kontekście zmian klimatycznych.

Pytanie 25

Aby zwalczyć mszyce w ogrodzie, należy używać preparatów z kategorii

A. moluskocydów
B. akarycydów
C. insektycydów
D. rodentycydów
Insektycydy to grupa preparatów chemicznych, które skutecznie zwalczają owady szkodliwe dla upraw, w tym mszyce. Mszyce są jednymi z najczęstszych szkodników w ogrodach, które mogą powodować poważne uszkodzenia roślin oraz przenosić choroby. Stosowanie insektycydów do walki z mszycami jest zgodne z dobrymi praktykami ochrony roślin. Warto wybierać preparaty, które są selektywne, by zminimalizować wpływ na pożyteczne owady, takie jak pszczoły czy biedronki. Przykładowo, insektycydy oparte na naturalnych składnikach, takie jak ekstrakt z neem, mogą być skuteczne w walce z mszycami i jednocześnie mniej szkodliwe dla środowiska. Kluczowe jest także przestrzeganie dawek oraz terminów aplikacji, aby uzyskać najlepsze efekty, co jest zgodne z zaleceniami zawartymi w etykietach preparatów i standardach nawożenia oraz ochrony roślin.

Pytanie 26

Nawozy, które zawierają związek chemiczny oznaczony symbolem K2O, są klasyfikowane jako nawozy

A. azotowe
B. fosforowe
C. wieloskładnikowe
D. potasowe

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź potasowe jest prawidłowa, ponieważ K2O, czyli tlenek potasu, jest głównym składnikiem nawozów potasowych. Potas jest niezbędnym makroelementem dla roślin, odgrywającym kluczową rolę w procesach takich jak fotosynteza, transport składników odżywczych oraz regulacja gospodarki wodnej. Nawozy potasowe wspierają rozwój systemu korzeniowego, poprawiają odporność roślin na choroby oraz stresy środowiskowe. Przykłady nawozów potasowych to m.in. chlorek potasu (KCl) i siarczan potasu (K2SO4). W praktyce, stosowanie nawozów potasowych jest szczególnie istotne w uprawach zbóż, warzyw i owoców, ponieważ potas wpływa na jakość plonów oraz ich smak. W standardach rolnictwa ekologicznego oraz konwencjonalnego, nawozy potasowe są zalecane jako sposób na zrównoważony rozwój upraw oraz ochronę środowiska, co czyni je niezbędnym elementem w nowoczesnym rolnictwie.

Pytanie 27

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 28

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 29

Jakie instrumenty powinno się zastosować do zmierzenia różnicy wysokości pomiędzy wejściem do parku a bramą wyjazdową oddaloną o 100 m?

A. Węgielnica, teodolit.
B. Poziomica, taśma.
C. Niwelator, łata.
D. Węgielnica, poziomnica.
Wykorzystanie poziomnicy oraz taśmy, węgielnicy i teodolitu, czy węgielnicy i poziomnicy do pomiaru różnicy wysokości nie jest optymalnym rozwiązaniem. Poziomnica, choć przydatna w pomiarach horyzontalnych, nie dostarcza informacji o różnicy wysokości, gdyż jej zastosowanie ogranicza się do sprawdzania poziomu powierzchni. Taśma może być użyta do pomiaru odległości, ale nie jest odpowiednia do określenia różnic wysokości w terenie. Węgielnica, podobnie jak poziomnica, jest narzędziem do pomiarów kątów, a nie różnic wysokości. Teodolit, choć wykorzystuje się go do pomiarów kątowych w geodezji, również nie jest narzędziem dedykowanym do bezpośredniego pomiaru różnic wysokości, co sprawia, że jego zastosowanie w tym kontekście byłoby nieefektywne. Należy pamiętać, że pomiary różnicy wysokości wymagają precyzyjnych i odpowiednich narzędzi, których celem jest eliminacja błędów pomiarowych oraz uzyskanie jak najwyższej dokładności. Typowym błędem jest sądzenie, że narzędzia przeznaczone do pomiarów kątowych mogą zastąpić te specyficznie zaprojektowane do pomiaru wysokości. Aby uzyskać wiarygodne wyniki, kluczowe jest stosowanie odpowiednich metod oraz narzędzi, które byłyby zgodne z międzynarodowymi standardami w geodezji.

Pytanie 30

Aby umożliwić zwierzętom przemieszczanie się w obrębie tras szybkiego ruchu, powinny być zainstalowane

A. przepusty.
B. estakady drogowe.
C. budowle habitatowe.
D. jazy.
Budowle habitatowe są kluczowym elementem infrastruktury transportowej, która wspiera migrację zwierząt w obszarach intensywnie wykorzystywanych przez ludzi. Celem budowli habitatowych jest stworzenie bezpiecznych przejść dla dzikiej fauny, co ma istotne znaczenie dla zachowania bioróżnorodności i ekosystemów. Przykłady takich konstrukcji to przejścia ekologiczne, czyli tunele lub mosty, które umożliwiają zwierzętom przekraczanie dróg i torów kolejowych bez ryzyka kolizji z pojazdami. W wielu krajach, na przykład w Kanadzie czy Szwecji, budowle te są projektowane zgodnie z lokalnymi i międzynarodowymi standardami ochrony środowiska, co przyczynia się do zrównoważonego rozwoju. Budowle habitatowe nie tylko minimalizują ryzyko wypadków drogowych z udziałem zwierząt, ale także pozwalają na zachowanie naturalnych szlaków migracyjnych, co jest niezbędne do przetrwania wielu gatunków, zwłaszcza tych, które są zagrożone wyginięciem. Warto zaznaczyć, że implementacja takich rozwiązań wymaga współpracy specjalistów z dziedziny ekologii, inżynierii oraz urbanistyki.

Pytanie 31

Wrzosowisko powinno być zlokalizowane w miejscu o charakterystyce

A. ocienionym i kwaśnym odczynie gleby
B. słonecznym i kwaśnym odczynie gleby
C. półcienistym i wysokim poziomie wilgotności
D. słonecznym i obojętnym odczynie gleby
Wrzosowiska to ekosystemy, które najlepiej rozwijają się w warunkach słonecznych, gdzie dostęp do światła jest maksymalny. Takie miejsca charakteryzują się również kwaśnym odczynem gleby, co jest kluczowe dla wzrostu roślin wrzosowatych. Kwaśne podłoże sprzyja rozwojowi roślin, takich jak wrzos, które są przystosowane do takich warunków. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy znajduje się w planowaniu ogrodów naturalnych oraz projektowaniu przestrzeni zielonych, gdzie często dąży się do stworzenia wrzosowisk. W takich projektach ważne jest, aby gleba miała pH w zakresie 4,5-5,5, co sprzyja rozwojowi roślin preferujących kwaśne środowisko. Zastosowanie odpowiednich technik ogrodniczych, jak dodawanie torfu czy kompostu, może pomóc w uzyskaniu pożądanych warunków dla wrzosowisk. Dodatkowo, zachowanie odpowiedniej ilości światła słonecznego jest kluczowe dla wydajności ekosystemu, co można osiągnąć poprzez odpowiednie umiejscowienie roślin oraz unikanie zasłaniania ich przez inne gatunki.

Pytanie 32

Środki chemiczne używane do zwalczania chwastów zielonych to

A. bakteriocydy
B. herbicydy
C. arborocydy
D. fungicydy
Herbicydy to takie chemiczne specyfiki, które służą do walki z chwastami. Te rośliny często konkurują z uprawami o wodę i składniki odżywcze, więc ich likwidacja jest bardzo ważna w rolnictwie. Dzięki herbicydom plony mogą być lepsze, a rośliny zdrowsze. Można je różnicować na kilka typów. Na przykład, herbicydy selektywne działają tylko na konkretne gatunki chwastów, a z kolei herbicydy nieselektywne zabijają wszystko, co znajdą. Glifosat i 2,4-D to jedne z najpopularniejszych preparatów do zbóż i traw. Żeby używać herbicydów w odpowiedni sposób, trzeba znać techniki aplikacji i normy bezpieczeństwa. W Unii Europejskiej na przykład jest dyrektywa, która mówi o zrównoważonym stosowaniu pestycydów. Dobre praktyki to również obserwowanie chwastów oraz korzystanie z feromonów do prognozowania ich wzrostu, co pomaga w precyzyjnym dawkowaniu i zmniejsza wpływ na środowisko.

Pytanie 33

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 34

Jakie rośliny nadają się do zasadzenia w parku na stanowisku zacienionym oraz w glebie wilgotnej?

A. bodziszek popielaty (Geranium cinereum)
B. krwawnik wiązówkowaty (Achillea filipendulina)
C. parzydło leśne (Aruncus dioicus)
D. jeżówka purpurowa (Echinacea purpurea)
Parzydło leśne (Aruncus dioicus) jest idealnym wyborem do uprawy w miejscach cienistych i wilgotnych, co czyni go doskonałym gatunkiem do parków i ogrodów leśnych. Roślina ta preferuje gleby bogate w substancje organiczne, a jej piękne, pierzaste kwiatostany mogą dodać uroku każdemu zacienionemu miejscu. W praktyce, parzydło leśne jest nie tylko estetycznie wartościowe, ale również pełni ważną rolę w ekosystemie, przyciągając owady zapylające. Dodatkowo, jego zdolność do tolerowania wilgotnych warunków sprawia, że jest doskonałym wyborem w miejscach, gdzie inne rośliny mogłyby mieć trudności z przetrwaniem. W standardach projektowania krajobrazu, wybór roślin dostosowanych do lokalnych warunków glebowych i klimatycznych jest kluczowy dla zrównoważonego rozwoju i utrzymania zdrowego ekosystemu. Warto również zauważyć, że parzydło leśne jest rośliną wieloletnią, co oznacza, że może być używane w długoterminowych projektach ogrodniczych oraz w tworzeniu naturalistycznych aranżacji.

Pytanie 35

Który z wymienionych przyrządów służy do wyznaczania w terenie kąta prostego?

A. Taśma miernicza
B. Poziomnica
C. Węgielnica podwójna
D. Niwelator optyczny
Taśma miernicza jest używana do mierzenia odległości, ale nie jest przeznaczona do wyznaczania kątów prostych. W praktyce, wykorzystanie taśmy w kontekście tyczenia kątów prostych może prowadzić do większych błędów, ponieważ taśma nie dostarcza informacji o kątach, a jedynie o długościach. Często pojawia się mylne przekonanie, że wystarczy zmierzyć długości boku trójkąta, aby uzyskać kąt prosty, co jest nieprawidłowe bez odpowiednich narzędzi do pomiaru kątów. Poziomnica, z kolei, służy do sprawdzania poziomu powierzchni, a nie do tyczenia kątów. Chociaż jest istotnym narzędziem w budownictwie, jej funkcjonalność koncentruje się na zapewnieniu odpowiedniej pionowości i poziomości, co jest zupełnie inną kwestią niż wyznaczanie kątów prostych. Niwelator optyczny to urządzenie służące do pomiaru różnic wysokości, a jego zastosowanie w kontekście tyczenia kątów prostych jest ograniczone. Niestety, wiele osób zaczyna korzystać z tych narzędzi bez zrozumienia ich specyfiki, co prowadzi do niewłaściwego ich użycia. W rezultacie, zamiast osiągnąć zamierzony efekt, użytkownicy narażają się na błędy pomiarowe, które mogą znacząco wpłynąć na jakość realizowanych projektów.

Pytanie 36

Kto ma obowiązek zgłoszenia wypadku przy pracy?

A. każdy pracownik, który dostrzegł takie zdarzenie
B. tylko osoba poszkodowana
C. bezpośredni przełożony osoby poszkodowanej
D. technik BHP
Obowiązek zgłoszenia wypadku przy pracy rzeczywiście spoczywa na każdym pracowniku, który zauważył takie zdarzenie. Zgodnie z przepisami prawa pracy, wszyscy pracownicy mają obowiązek nie tylko dbać o swoje bezpieczeństwo, ale również o bezpieczeństwo innych. W sytuacji, gdy dojdzie do wypadku, każdy świadek zdarzenia powinien niezwłocznie zgłosić ten fakt swojemu przełożonemu lub osobie odpowiedzialnej za bezpieczeństwo w pracy. Przejrzystość i szybkość reakcji są kluczowe, aby można było podjąć odpowiednie kroki w celu zminimalizowania skutków wypadku oraz, jeśli to możliwe, zapobiec podobnym incydentom w przyszłości. W praktyce oznacza to, że osoby, które zauważają potencjalne zagrożenia lub incydenty, powinny być szkolone i zachęcane do aktywnego zgłaszania problemów. Warto również pamiętać, że w niektórych organizacjach mogą istnieć określone procedury dotyczące zgłaszania wypadków, które powinny być znane wszystkim pracownikom, co może dodatkowo zwiększyć bezpieczeństwo pracy.

Pytanie 37

Krzewy okrywowe posadzone na stoku skarpy mają głównie zadanie

A. ochrony przed wiatrem
B. ochrony przed śniegiem
C. ochrony przed pożarem
D. ochrony przed erozją
Krzewy okrywowe posadzone na zboczu skarpy pełnią kluczową rolę w zapobieganiu erozji gleby, co jest ich podstawową funkcją. Ich system korzeniowy stabilizuje glebę, co ogranicza spływ wody podczas intensywnych opadów, a tym samym minimalizuje ryzyko osuwisk oraz degradacji terenu. W praktyce, wykorzystanie krzewów okrywowych w projektach inżynieryjnych czy krajobrazowych jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju i ochrony środowiska. Przykładem mogą być nasadzenia na zboczach dróg czy w pobliżu zbiorników wodnych, gdzie roślinność nie tylko chroni glebę, ale także poprawia estetykę krajobrazu. W standardach budowlanych oraz praktykach inżynieryjnych dotyczących ochrony przed erozją, wskazuje się na zastosowanie roślinności jako jednego z najbardziej efektywnych i naturalnych sposobów stabilizacji gruntów, co jest potwierdzone licznymi badaniami. Dodatkowo, krzewy okrywowe mogą pełnić funkcję siedliskową dla wielu gatunków fauny, co zwiększa bioróżnorodność danego terenu.

Pytanie 38

Jasny, pudrowaty osad grzybni oraz zarodników, zauważalny na liściach, to

A. fuzarioza
B. plamistość liści
C. rdza
D. mączniak prawdziwy
Mączniak prawdziwy to choroba roślin wywoływana przez grzyby z rodziny Erysiphaceae, która objawia się charakterystycznym białym, mączystym nalotem na liściach. Nalot ten jest wynikiem wzrostu grzybni, która rozwija się na powierzchni rośliny, a jej obecność jest wskazówką, że roślina jest zainfekowana. Ta choroba może prowadzić do osłabienia rośliny, a w skrajnych przypadkach do jej obumarcia. W praktyce, wczesne rozpoznanie mączniaka prawdziwego jest kluczowe dla skutecznego zarządzania chorobami roślin. Warto stosować zabiegi profilaktyczne, takie jak odpowiednie stany wzrostu roślin (zapewnienie właściwego rozstawu, nawadnianie, wentylacja), aby zminimalizować ryzyko zakażenia. W przypadku wystąpienia objawów, można zastosować fungicydy, które ograniczają rozwój patogenu, ale ważne jest, aby stosować je zgodnie z zaleceniami producenta oraz lokalnymi regulacjami dotyczącymi ochrony roślin. Dobre praktyki obejmują także rotację upraw oraz wybór odpornych na mączniaka odmian roślin, co może znacznie poprawić zdrowotność upraw.

Pytanie 39

Jaki sposób ochrony bryły korzeniowej rekomendujesz dla drzew wykopanych bezpośrednio z ziemi i przygotowanych do transportu?

A. Sadzenie w donicach
B. Zawijanie folią
C. Balotowanie
D. Związywanie sznurkiem
Doniczkowanie, foliowanie oraz sznurowanie to techniki, które w praktyce mogą być mniej efektywne w kontekście zabezpieczania bryły korzeniowej roślin drzewiastych przeznaczonych do transportu. Doniczkowanie, polegające na umieszczaniu roślin w donicach, jest praktyką stosowaną głównie w przypadku młodych roślin lub tych, które mają być uprawiane w systemie containerowym. Dla roślin wykopanych z gruntu ta metoda może być niewłaściwa, ponieważ wymaga ona dodatkowego czasu na adaptację rośliny do nowego środowiska, co może skutkować stresem i obniżoną odpornością. Foliowanie, czyli owinięcie rośliny folią, może prowadzić do zbyt wysokiej temperatury oraz wilgotności, co stwarza ryzyko gnicia korzeni oraz innych chorób grzybowych. Tego rodzaju metoda nie zapewnia odpowiedniej wentylacji, co jest kluczowe dla zachowania zdrowia rośliny. Sznurowanie, z kolei, może być mylnie postrzegane jako wystarczająca metoda zabezpieczenia, jednak nie chroni ono bryły korzeniowej przed uszkodzeniami mechanicznymi ani nie zapobiega utracie wilgoci. Ważne jest, aby zrozumieć, że każda z tych metod ma swoje ograniczenia i nie odpowiada na potrzeby transportowe roślin drzewiastych wykopanych z gruntu. Dlatego też balotowanie, jako najbardziej odpowiednia technika, zapewnia kompleksową ochronę, minimalizując ryzyko uszkodzenia oraz wspierając dalszy rozwój roślin po przetransportowaniu.

Pytanie 40

Szkodnikiem, który minuje liście kasztanowca białego oraz prowadzi do ich przedwczesnego opadania, jest

A. mszyca
B. szrotówek
C. wciornastek
D. opuchlak
Wciornastek, opuchlak i mszyca to organizmy, które również mogą powodować uszkodzenia roślin, jednak nie są bezpośrednio związane z kasztanowcem białym w kontekście minowania liści. Wciornastek, jako przedstawiciel roztoczy, atakuje różne gatunki roślin, lecz jego głównym działaniem jest wysysanie soków, co prowadzi do osłabienia roślin, a nie do tworzenia charakterystycznych min. Opuchlak, z kolei, to chrząszcz, który żeruje na korzeniach i łodygach, a jego obecność na liściach kasztanowca jest rzadkością. Z kolei mszyca to owad ssący, który może atakować kasztanowce, ale nie ma zdolności do minowania ich liści. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do wyboru tych odpowiedzi, polegają na zrozumieniu sposobu żerowania tych szkodników. Często mylone są objawy uszkodzeń roślin z ich przyczynami, co skutkuje nieprawidłowym przypisaniem odpowiedzialności za szkody. Dlatego kluczowe jest dokładne rozpoznanie szkodników oraz ich sposobów działania, co pozwala na skuteczniejsze zarządzanie i ochronę roślin. W przypadku kasztanowca białego, właściwa identyfikacja szrotówka jako sprawcy minowania liści jest niezbędna dla efektywnej ochrony gatunku przed jego negatywnym wpływem.