Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
Data rozpoczęcia: 24 maja 2025 14:06
Data zakończenia: 24 maja 2025 14:21

Egzamin zdany!

Wynik: 29/40 punktów (72,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Aby katalogować i archiwizować duże pliki graficzne, należy użyć programu

A. ArtiosCad

B. WinRar

C. Audacity

D. Eset Nod32

WinRar to program do kompresji i archiwizacji, który jest szeroko stosowany do zarządzania plikami graficznymi, szczególnie gdy mają one dużą wielkość. Kompresja plików graficznych pozwala na zredukowanie ich rozmiaru, co ułatwia przechowywanie oraz transfer danych. Dzięki WinRar można tworzyć archiwa w formatach RAR i ZIP, które są powszechnie akceptowane i efektywne w przechowywaniu dużych zbiorów danych. Na przykład, jeśli posiadasz folder z setkami zdjęć w wysokiej rozdzielczości, używając WinRar, możesz skompresować te pliki do jednego archiwum, co znacznie uprości ich przesyłanie przez e-mail lub na serwery chmurowe. Program oferuje również funkcje, takie jak szyfrowanie archiwów, co zabezpiecza dane przed nieautoryzowanym dostępem, oraz możliwość podziału dużych archiwów na mniejsze części, co jest przydatne przy ograniczeniach dotyczących rozmiaru plików na niektórych platformach. W kontekście standardów branżowych, WinRar spełnia wymagania dotyczące efektywności i bezpieczeństwa przesyłania danych, co czyni go odpowiednim narzędziem do katalogowania i archiwizacji plików graficznych.

Pytanie 2

Jakie są szacunkowe wydatki na zakup 10 000 arkuszy papieru offsetowego w formacie A1 o gramaturze 150 g/m², jeśli cena za kilogram tego materiału wynosi 2,50 zł?

A. 1 575

B. 1 675

C. 1 975

D. 1 875

Aby obliczyć koszt zakupu 10 000 arkuszy papieru offsetowego formatu A1 o gramaturze 150 g/m², należy najpierw obliczyć całkowitą masę papieru. Format A1 ma wymiary 594 mm x 841 mm, co daje powierzchnię 0,5 m². Przy 10 000 arkuszach, całkowita powierzchnia wynosi 10 000 x 0,5 m² = 5 000 m². Przy gramaturze 150 g/m², całkowita masa papieru wynosi 5 000 m² x 150 g/m² = 750 000 g, co po przeliczeniu daje 750 kg. Jeżeli cena jednego kilograma podłoża wynosi 2,50 zł, to całkowity koszt zakupu wyniesie 750 kg x 2,50 zł/kg = 1 875 zł. Tego rodzaju obliczenia są istotne w branży poligraficznej, gdzie dokładność w określaniu kosztów materiałów ma kluczowe znaczenie dla efektywności produkcji oraz zyskowności. Warto także znać różne gramatury papieru oraz ich zastosowanie w praktyce, co umożliwia dobór odpowiednich materiałów do konkretnych projektów graficznych, reklamowych czy wydawniczych.

Pytanie 3

Bitmapa w dziedzinie grafiki komputerowej to termin oznaczający

A. obiekty w formie wielokątów umiejscowionych w przestrzeni trójwymiarowej

B. zbiór elementów osadzonych w klatkach kluczowych

C. grafikę zbudowaną z pikseli

D. obiekty utworzone poprzez połączenie punktów, których lokalizację określają współrzędne matematyczne

Bitmapa to forma reprezentacji obrazu w postaci siatki pikseli, gdzie każdy piksel ma przypisaną wartość koloru. Obrazy bitmapowe są najczęściej wykorzystywane w grafice komputerowej, w tym w tworzeniu zdjęć cyfrowych, grafik internetowych oraz ilustracji w programach graficznych. Każdy piksel w bitmapie jest elementarnym składnikiem, który łącznie z innymi tworzy pełen obraz. Przykłady popularnych formatów bitmapowych to JPEG, PNG oraz BMP. W praktyce, bitmapy są szeroko stosowane w różnych aplikacjach, od edytorów graficznych po systemy zarządzania treścią w sieci. Warto również zauważyć, że bitmapy mają swoje ograniczenia, takie jak duża wielkość plików przy wysokiej rozdzielczości, co może wpływać na wydajność i szybkość ładowania w aplikacjach webowych. Znajomość bitmap jest kluczowa dla projektantów graficznych, ponieważ pozwala na świadome podejmowanie decyzji dotyczących wyboru formatu oraz jakości obrazu.

Pytanie 4

Jaki rodzaj oprogramowania powinien być użyty, by przenieść maszynopis książki do formy edytowalnej oraz umożliwić dalsze skład i łamanie tekstu?

A. CCR

B. OCR

C. GCR

D. ACR

OCR (Optical Character Recognition) to technologia, która umożliwia przekształcanie tekstów z obrazów lub skanów dokumentów do formatu edytowalnego. Jest to szczególnie przydatne w przypadku maszynopisów książek, gdzie oryginalne dokumenty są w formie papierowej. Dzięki zastosowaniu algorytmów rozpoznawania tekstu, OCR analizuje obrazy i identyfikuje znaki, co pozwala na ich konwersję do formatu, który można edytować w programach tekstowych. Przykładowo, wiele wydawnictw korzysta z OCR, aby digitalizować stare książki, co ułatwia ich dalsze przetwarzanie, skład i łamanie. Dobre praktyki w branży zalecają stosowanie oprogramowania OCR, które charakteryzuje się wysoką dokładnością rozpoznawania, szczególnie w przypadku dokumentów o różnej jakości skanów. Warto również zaznaczyć, że nowoczesne aplikacje OCR często wspierają wiele języków i formatów, co zwiększa ich uniwersalność i zastosowanie w różnych dziedzinach, od archiwizacji po automatyzację procesów biznesowych.

Pytanie 5

Oprogramowanie używane do identyfikacji znaków w zeskanowanym dokumencie określa się akronimem

A. CMS

B. SCT

C. STL

D. OCR

OCR, czyli Optical Character Recognition, to technologia umożliwiająca przekształcanie zeskanowanych dokumentów na tekst cyfrowy, co jest niezwykle przydatne w wielu dziedzinach, takich jak archiwizacja dokumentów, automatyzacja biurowa oraz przetwarzanie danych. Dzięki OCR, firmy mogą digitalizować swoje zasoby, co pozwala na łatwiejszy dostęp do informacji oraz ich efektywne zarządzanie. Przykłady zastosowania obejmują skanowanie książek, przetwarzanie formularzy oraz masową archiwizację dokumentów. Standardy branżowe, takie jak ISO/IEC 19794-2, określają wymagania dotyczące jakości rozpoznawania tekstu i dokładności, co jest kluczowe dla zapewnienia wiarygodności wyników procesów OCR. Dobre praktyki obejmują stosowanie wysokiej jakości skanów oraz odpowiednie przygotowanie dokumentów przed ich zeskanowaniem, co znacząco wpływa na skuteczność rozpoznawania znaków.

Pytanie 6

Ile barw separacyjnych należy przygotować do stworzenia form drukowych offsetowych w technologii CtF dla druku w kolorystyce 4+0?

A. Jedną separację

B. Cztery separacje

C. Pięć separacji

D. Osiem separacji

Aby przygotować offsetowe formy drukowe w technologii CtF (Computer-to-Film) dla druku o kolorystyce 4+0, należy wykonać cztery separacje. Technika ta polega na oddzieleniu poszczególnych składowych kolorów CMYK (Cyan, Magenta, Yellow, Key/Black), które są podstawą druku kolorowego w technologii offsetowej. Proces ten wymaga przygotowania oddzielnych filmów dla każdego z kolorów, co jest niezbędne do precyzyjnego odtworzenia pełnej palety barw na finalnym produkcie. Przykładowo, jeśli projekt graficzny zawiera elementy w kolorze niebieskim, czerwonym, żółtym i czarnym, każda z tych barw będzie drukowana z osobnym filmem, co zapewnia wysoką jakość oraz dokładność odwzorowania. Przygotowanie czterech separacji jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży, które zalecają stosowanie standardowych modeli kolorów, aby zapewnić spójność i precyzję w procesie druku.

Pytanie 7

Która metoda drukowania nie jest wykorzystywana do produkcji płyt CD?

A. Wklęsłodruk

B. Offset

C. Sitodruk

D. Druk cyfrowy

Wklęsłodruk, znany też jako gravure, to technika druku, która nie nadaje się do produkcji płyt CD. Płyty CD zazwyczaj drukuje się technologiami takimi jak sitodruk, offset czy druk cyfrowy. Wklęsłodruk lepiej sprawdza się w dużych nakładach, głównie w przemyśle opakowaniowym. Używamy go do druku na różnych materiałach, jak folie czy papiery samoprzylepne, gdzie ważna jest jakość szczegółów. Jeśli chodzi o płyty CD, to druk musi być naprawdę precyzyjny i dostosowany do podłoża, dlatego techniki sitodruku, offsetu i druku cyfrowego są bardziej praktyczne. Na przykład, druk cyfrowy pozwala na personalizację projektów na każdej płycie, co jest super, zwłaszcza przy limitowanych edycjach albumów. Stąd wklęsłodruk nie wchodzi w grę w tej dziedzinie.

Pytanie 8

Wymień procesy technologiczne typowe dla etapu prepress?

A. Złamanie, reprodukcja poligraficzna, druk, cięcie, pakowanie

B. Składanie, łamanie, reprodukcja poligraficzna, utworzenie pliku PDF

C. Skład, narządzanie, reprodukcja poligraficzna, utworzenie pliku AI

D. Kompletacja, złamanie, szycie, utworzenie pliku EPS

Odpowiedź wskazująca na składanie, łamanie, reprodukcję poligraficzną oraz wykonanie pliku PDF jest prawidłowa, ponieważ wszystkie te operacje są kluczowe na etapie prepress. Składanie to proces organizowania elementów graficznych i tekstowych w całość, co jest niezbędne do uzyskania odpowiedniego układu. Łamanie odgrywa istotną rolę w dostosowywaniu treści do formatu publikacji, co jest szczególnie ważne w przypadku materiałów drukowanych. Reprodukcja poligraficzna odnosi się do przygotowania materiałów do druku, w tym konwersji kolorów oraz zapewnienia, że wszystkie elementy są zgodne z wymaganiami technicznymi. Wykonanie pliku PDF jest standardem w branży, gdyż format ten zachowuje jakość i układ dokumentu niezależnie od platformy, na której jest otwierany. Przykłady praktycznego zastosowania obejmują przygotowywanie broszur, książek czy plakatów, gdzie każdy z tych kroków jest niezbędny do uzyskania profesjonalnego i estetycznego produktu końcowego. Dobre praktyki w prepress obejmują również dbałość o kolorystykę i rozdzielczość, co ma kluczowe znaczenie dla jakości druku.

Pytanie 9

Czwarta strona 'czwórki tytułowej' określana jest mianem strony

A. redakcyjnej

B. przedtytułowej

C. tytułowej

D. wakatowej

Czwarta strona "czwórki tytułowej" nosi nazwę strony redakcyjnej, co jest zgodne z przyjętymi standardami w publikacjach naukowych i technicznych. Strona redakcyjna zawiera istotne informacje dotyczące wydania, takie jak nazwa redakcji, adres oraz dane kontaktowe. To kluczowy element, który wspiera transparentność i umożliwia łatwy kontakt z redakcją w przypadku pytań czy potrzeb związanych z treścią publikacji. Na przykład, w przypadku czasopism naukowych, strona redakcyjna może również zawierać informacje o recenzentach oraz polityce wydawniczej. Umożliwia to budowanie zaufania wśród czytelników oraz przyczynia się do profesjonalizmu całego wydania. Warto zwrócić uwagę, że zgodnie z zasadami etyki wydawniczej, publikacje powinny jasno przedstawiać informacje o redakcji, co z kolei wpływa na wiarygodność publikowanych treści, a także na możliwość uzyskania kredytów autorskich przez poszczególnych badaczy.

Pytanie 10

Podstawowym materiałem do wykonania cyfrowej odbitki próbnej jest

A. plik w formacie PDF

B. plik w formacie DOC

C. forma drukowa

D. diapozytyw

Odpowiedź "plik w formacie PDF" jest prawidłowa, ponieważ PDF (Portable Document Format) to standardowy format plików, który jest szeroko stosowany w branży wydruku. Pliki PDF zachowują oryginalny układ dokumentu, co oznacza, że czcionki, obrazy i inne elementy graficzne są prezentowane tak, jak zostały zaprojektowane, niezależnie od systemu operacyjnego czy oprogramowania używanego do otwarcia pliku. Ponadto, PDF jest preferowany w kontekście cyfrowych odbitek próbnych, ponieważ umożliwia również dodanie informacji o kolorach, co jest kluczowe w procesie druku. Standardy branżowe, takie jak PDF/X, definiują specyfikacje techniczne dla plików PDF, które mają być używane w druku, zapewniając, że dokumenty te są wolne od błędów i gotowe do produkcji. W praktyce, korzystając z plików PDF do wydruku, można uniknąć nieporozumień, które mogą wystąpić w przypadku innych formatów, takich jak DOC, który jest bardziej związany z edytowaniem tekstu, a nie z precyzyjnym odwzorowaniem układu graficznego. W związku z tym, dla profesjonalnych usług druku, PDF stanowi materiał wyjściowy o najwyższej jakości.

Pytanie 11

Jakie wymiary posiadają plakaty brutto, jeśli gotowy plakat ma format A1, a spad wynosi 4 mm?

A. 602 × 849 mm

B. 420 × 594 mm

C. 508 × 708 mm

D. 849 × 1197 mm

Odpowiedź 602 × 849 mm jest prawidłowa, ponieważ odpowiada formatowi A1, uwzględniając dodatkowy spad wynoszący 4 mm. Format A1 w standardzie ISO 216 ma wymiary 594 × 841 mm. Aby uwzględnić spad, należy dodać 4 mm do każdej z krawędzi, co daje wymiary 602 × 849 mm. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy znajduje się w branży poligraficznej, gdzie spady są kluczowe dla zapewnienia, że kolor i obraz pokrywają całą powierzchnię po przycięciu. W przypadku projektowania plakatów lub innych materiałów drukowanych, istotne jest, aby zaplanować odpowiedni spad, co minimalizuje ryzyko białych krawędzi po przycięciu i zapewnia estetyczny wygląd finalnego produktu. Ponadto, znajomość standardowych formatów papierów, takich jak A1, pozwala na lepsze planowanie oraz organizację pracy w drukarniach, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 12

Projektant otrzymał zadanie przygotowania grafiki do druku offsetowego. Plik źródłowy został przygotowany w przestrzeni barwnej RGB. Jaki będzie skutek pozostawienia tej przestrzeni przy druku offsetowym?

A. Plik zostanie automatycznie poprawnie wydrukowany

B. Kolory na wydruku mogą być niezgodne z projektem

C. Zwiększy się nasycenie kolorów na wydruku

D. Wydruk będzie miał wyższą rozdzielczość

Pozostawienie pliku w przestrzeni RGB przy przygotowaniu materiałów do druku offsetowego to jeden z częstszych błędów, szczególnie u osób początkujących w branży poligraficznej. Druk offsetowy opiera się na modelu barw CMYK, czyli czterech farbach podstawowych – cyan, magenta, yellow, black – które mieszane są na papierze. Natomiast RGB to model wykorzystywany w ekranach i monitorach, gdzie kolory powstają przez mieszanie światła czerwonego, zielonego i niebieskiego. Różnica między tymi modelami sprawia, że wiele barw możliwych do uzyskania na ekranie (w RGB) nie da się odwzorować w druku (CMYK). Jeśli plik zostanie przygotowany w RGB i nie zostanie przekonwertowany do CMYK przed drukiem, to drukarnia zwykle automatycznie przeprowadzi konwersję – często bez kontroli projektanta nad końcowym efektem. Skutkuje to widocznymi różnicami w kolorystyce: barwy mogą stać się matowe, mniej nasycone lub całkiem inne niż te, które projektant widział na monitorze. W praktyce może to być powodem reklamacji, niezadowolenia klienta i strat finansowych. Dlatego jednym z kluczowych standardów przygotowania plików do druku jest zawsze konwersja do CMYK i kontrola kolorów przed wysłaniem do drukarni. To podstawa w branży DTP i grafiki użytkowej.

Pytanie 13

W trakcie przygotowania materiałów do druku offsetowego tworzy się elementy w kolorze

A. czarnego

B. purpurowego

C. niebieskozielonego

D. żółtego

Wybrałeś czarny kolor, co jest super, bo w druku offsetowym czarny (oznaczany jako K w CMYK) jest naprawdę ważny. Bez czerni, trudno byłoby uzyskać fajny kontrast i szczegóły w druku. To dlatego, że druk offsetowy opiera się na czterech kolorach: cyjanie, magencie, żółtym i czarnym. Czarny to ten kolor, który nadaje wyrazistość liniom i sprawia, że tło wygląda bardziej intensywnie. W praktyce najczęściej używa się go do druku tekstów i różnych grafik, więc jest nie do przecenienia w procesie przygotowania do druku. Warto też wiedzieć, że czarny kolor często łączy się z innymi kolorami, co pozwala nam uzyskać szeroką paletę barw, co jest zgodne z zasadami kolorystycznymi. Dobre praktyki w druku podpowiadają, żeby czarny był bazą, bo to naprawdę podnosi jakość finalnego produktu.

Pytanie 14

Jaką łączną liczbę arkuszy drukarskich należy przygotować, gdy rzeczywisty nakład wynosi 7 000 netto, a przewidziany naddatek technologiczny na materiał drukowy to 3%?

A. 7 100 arkuszy

B. 7 030 arkuszy

C. 7 070 arkuszy

D. 7 210 arkuszy

Aby obliczyć łączną liczbę arkuszy drukowych do przygotowania, musimy uwzględnić nakład rzeczywisty oraz naddatek technologiczny. W tym przypadku, nakład wynosi 7000 arkuszy, a naddatek technologiczny to 3%. Naddatek ten obliczamy, mnożąc nakład przez 3%: 7000 * 0,03 = 210 arkuszy. Następnie dodajemy tę wartość do nakładu: 7000 + 210 = 7210 arkuszy. W praktyce, przygotowanie odpowiedniej liczby arkuszy jest kluczowe w procesie produkcji drukarskiej, aby zminimalizować straty materiałowe i zapewnić odpowiednią ilość wydruków, uwzględniając ryzyko błędów lub uszkodzeń w trakcie produkcji. Standardy branżowe, takie jak ISO 12647, podkreślają znaczenie dokładnych obliczeń naddatków technologicznych, co przyczynia się do optymalizacji procesów produkcyjnych oraz redukcji kosztów. Dlatego poprawne przygotowanie arkuszy jest niezbędne do osiągnięcia efektywności i jakości w druku.

Pytanie 15

Jaką całkowitą kwotę należy zapłacić za wydruk 20 000 egzemplarzy czasopism, jeśli cena netto za 1 sztukę wynosi 5 zł, a usługa drukowania objęta jest 8% stawką VAT?

A. 100 000 zł

B. 124 000 zł

C. 108 000 zł

D. 116 000 zł

Aby obliczyć całkowity koszt wydrukowania 20 000 egzemplarzy czasopism, należy uwzględnić zarówno cenę netto za jeden egzemplarz, jak i obowiązującą stawkę VAT. Cena netto za jeden egzemplarz wynosi 5 zł. Zatem, koszt netto dla 20 000 egzemplarzy to 5 zł * 20 000 = 100 000 zł. Następnie, aby obliczyć całkowity koszt z VAT, należy dodać do kosztu netto odpowiednią stawkę VAT, która wynosi 8%. Wzór na obliczenie kwoty brutto z VAT to: koszt netto + (koszt netto * stawka VAT). W tym przypadku będzie to 100 000 zł + (100 000 zł * 0,08) = 100 000 zł + 8 000 zł = 108 000 zł. Taki sposób obliczeń jest zgodny z zasadami rachunkowości i podatkami obowiązującymi w Polsce. Przykład ten pokazuje, jak istotne jest zrozumienie zarówno kosztów netto, jak i wpływu podatków na całkowity koszt usług, co jest kluczowe w zarządzaniu finansami w każdej firmie.

Pytanie 16

Kiedy stosuje się proces offsetowy w poligrafii?

A. Do druku na żądanie

B. Do druku na materiałach tekstylnych

C. Do druku w małym formacie

D. Do dużych nakładów druku

Proces drukowania offsetowego jest powszechnie stosowany w poligrafii, zwłaszcza gdy mamy do czynienia z dużymi nakładami druku. Dlaczego? Przede wszystkim dlatego, że offset oferuje doskonałą jakość druku przy stosunkowo niskim koszcie jednostkowym, co jest kluczowe przy produkcji dużych ilości kopii. Druk offsetowy działa na zasadzie pośredniego przenoszenia farby z formy drukarskiej na papier poprzez cylinder pośredni, co pozwala na uzyskanie bardzo precyzyjnego odwzorowania szczegółów. Dzięki temu, możemy osiągnąć żywe kolory i ostre detale, co jest niezbędne w profesjonalnych publikacjach. Ponadto, offset sprawdza się doskonale przy drukowaniu na różnych typach papieru, co daje dużą elastyczność przy wyborze materiałów. Proces ten jest również bardzo wydajny, ponieważ maszyny offsetowe są w stanie pracować z dużą prędkością, co znacznie skraca czas realizacji zamówień. W praktyce drukarnie często korzystają z tej techniki przy produkcji gazet, magazynów, książek oraz wszelkiego rodzaju materiałów promocyjnych, gdzie liczy się zarówno jakość, jak i koszt jednostkowy.

Pytanie 17

Jakie będą wydatki na zadrukowanie 15 000 arkuszy przy użyciu maszyny drukarskiej, która ma wydajność 5 000 ark./h, jeżeli koszt roboczogodziny wynosi 300 zł?

A. 1 500 zł

B. 900 zł

C. 1 200 zł

D. 600 zł

Koszt zadrukowania 15 000 arkuszy na maszynie drukarskiej o wydajności 5 000 ark./h można obliczyć na podstawie czasu potrzebnego na wykonanie tego zadania oraz kosztu roboczogodziny. Pierwszym krokiem jest oszacowanie czasu drukowania: 15 000 arkuszy podzielone przez wydajność maszyny (5 000 ark./h) daje 3 godziny. Następnie mnożymy ten czas przez koszt roboczogodziny, który wynosi 300 zł. Wzór wygląda następująco: 3 godziny x 300 zł/godzina = 900 zł. Takie obliczenia są standardowym podejściem w branży drukarskiej, gdzie precyzyjne kalkulacje kosztów są kluczowe dla rentowności projektu. Zrozumienie tych podstawowych zasad pozwala na dokładne oszacowanie kosztów związanych z produkcją druków, co jest niezbędne dla efektywnego zarządzania budżetem oraz planowania zasobów w drukarniach.

Pytanie 18

Na ilustracji przedstawiono operację

A. tworzenia maski przycinającej.

B. korekty obiektywu.

C. selekcji obszaru.

D. kadrowania bitmapy.

Kadrowanie bitmapy jest kluczowym procesem w edycji grafiki, który ma na celu dostosowanie obrazu do konkretnych wymagań wizualnych. Na ilustracji zauważamy zaznaczony obszar obrazu, co wskazuje na gotowość do kadrowania. W praktyce kadrowanie polega na wybraniu konkretnej części bitmapy, która przykuje uwagę odbiorcy, oraz na usunięciu niepotrzebnych fragmentów, co zwiększa efektywność komunikacyjną wizualizacji. W branży graficznej, kadrowanie jest standardową praktyką stosowaną w przygotowaniu materiałów marketingowych, publikacji czy też w mediach społecznościowych, gdzie estetyka obrazu ma kluczowe znaczenie. Dobre praktyki związane z kadrowaniem obejmują zachowanie zasad kompozycji, takich jak reguła trzecich, co może znacząco wpłynąć na odbiór wizualny. Ponadto, kadrowanie umożliwia dostosowanie obrazu do różnych formatów, co jest niezwykle istotne w kontekście publikacji na różnych platformach medialnych.

Pytanie 19

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 20

Aby stworzyć ulotkę według projektu wydawniczego, sformatować tekst publikacji oraz umieścić w niej elementy graficzne, należy przeprowadzić

A. złamywanie

B. łamanie

C. rastrowanie

D. kaszerowanie

Wybór odpowiedzi 'rastrowanie' odzwierciedla powszechne nieporozumienie dotyczące procesów związanych z grafiką i przygotowaniem materiałów do druku. Rastrowanie to proces konwersji obrazów wektorowych na bitmapy, przy czym kluczowym celem jest uzyskanie obrazów, które mogą być wyświetlane na ekranie lub drukowane. Nie ma jednak bezpośredniego związku z układaniem tekstu lub organizowaniem elementów wizualnych w publikacji. Typowym błędem jest mylenie rastrowania z łamaniem, co prowadzi do nieprawidłowego zrozumienia procesu projektowania. Złamywanie, podobnie jak kaszerowanie, to terminy, które również nie mają zastosowania w kontekście projektowania ulotek. Złamywanie odnosi się do procesu produkcji papierowych materiałów, które są nacinane i składane, a kaszerowanie to technika pokrywania elementów graficznych folią, co ma na celu poprawę ich wyglądu lub trwałości, ale nie dotyczy rozmieszczenia treści. Te terminy mogą być mylone z łamaniem, ponieważ wszystkie odnoszą się do pracy w branży graficznej, ale ich funkcjonalności są zupełnie różne. Ważne jest, aby zrozumieć, że łamanie to kluczowy etap w procesie projektowania, który wpływa na końcowy wygląd i funkcjonalność publikacji, podczas gdy inne wymienione opcje nie mają bezpośredniego wpływu na układ treści.

Pytanie 21

Ile arkuszy RA2 (430 x 610 mm) powinno się zamówić, aby wydrukować 1 000 sztuk ulotek formatu A4, przy naddatku technologicznym wynoszącym 10%?

A. 250 arkuszy

B. 275 arkuszy

C. 300 arkuszy

D. 200 arkuszy

Aby obliczyć liczbę arkuszy RA2 potrzebnych do wydrukowania 1000 sztuk ulotek formatu A4, należy najpierw określić, ile ulotek można wydrukować na jednym arkuszu RA2. Wymiary arkusza RA2 wynoszą 430 x 610 mm, a standardowy format A4 ma wymiary 210 x 297 mm. Na jednym arkuszu RA2 można zmieścić 2 ulotki A4 w orientacji pionowej, co daje nam 2 ulotki na jednym arkuszu. Zatem do wydrukowania 1000 ulotek potrzebujemy 500 arkuszy A4. Ze względu na naddatek technologiczny w wysokości 10%, musimy uwzględnić dodatkowe arkusze. Obliczamy to w następujący sposób: 500 arkuszy + 10% z 500, co daje 500 + 50 = 550 arkuszy. Następnie, obliczamy, ile arkuszy RA2 musimy zamówić w tej samej proporcji. Biorąc pod uwagę, że na jednym arkuszu RA2 możemy wydrukować 2 ulotki A4, dzielimy 550 przez 2, co daje nam 275 arkuszy RA2. Ta metoda obliczeń uwzględnia zarówno wymogi produkcyjne, jak i naddatek technologiczny, co jest zgodne z dobrymi praktykami w branży poligraficznej.

Pytanie 22

Jaką powierzchnię folii potrzeba do jednostronnego laminowania 1 000 arkuszy formatu A3?

A. 115 m2

B. 125 m2

C. 130 m2

D. 110 m2

Aby obliczyć ilość folii potrzebnej do jednostronnego laminowania 1000 arkuszy formatu A3, należy uwzględnić wymiary samego arkusza. Format A3 ma wymiary 297 mm x 420 mm, co daje 0,125 m2 na jeden arkusz. Zatem, dla 1000 arkuszy, całkowita powierzchnia do laminowania wynosi 0,125 m2 x 1000 = 125 m2. W praktyce, można wykorzystać tę wiedzę w branży poligraficznej, gdzie laminowanie jest powszechną metodą ochrony dokumentów i materiałów reklamowych. Laminowanie nie tylko zwiększa trwałość wydruków, ale również poprawia ich estetykę. Warto także pamiętać, że odpowiednia ilość folii jest kluczowa dla efektywności produkcji, aby uniknąć przerw w pracy z powodu niewystarczających zapasów. W związku z tym, znajomość tych obliczeń jest niezbędna dla specjalistów zajmujących się obróbką graficzną i drukiem.

Pytanie 23

Jaki będzie koszt jednostronnego zadrukowania arkusza w jednym kolorze na pełnoformatowej maszynie offsetowej, jeśli jego cena wynosi 8 groszy? Ile będzie kosztować druk 20 000 jednokolorowych plakatów formatu B2?

A. 800 zł

B. 200 zł

C. 80 zł

D. 1 600 zł

Podane odpowiedzi, które nie są prawidłowe, często wynikają z nieprawidłowych założeń dotyczących ilości arkuszy potrzebnych do wydrukowania określonej liczby plakatów. Wiele osób może przyjąć, że koszt wydruku 20 000 plakatów można obliczyć bezpośrednio przez pomnożenie liczby plakatów przez jednostkowy koszt druku, co jest mylne. Gdyby ktoś na przykład pomylił się w wyliczeniu arkuszy i stwierdził, że potrzebuje 20 000 arkuszy, co prowadziłoby do obliczenia 20 000 x 0,08 zł, uzyskując 1 600 zł, nie uwzględniałby, że z jednego arkusza można wydrukować dwa plakaty B2 jednocześnie. Inna możliwość to błędne założenie, że koszt jednostkowy druku dla większych nakładów ulega znaczącemu obniżeniu, co mogłoby skłonić kogoś do określenia kosztu na 200 zł lub 80 zł. Należy pamiętać, że w poligrafii ceny za wykonaną usługę zależą od specyfiki zamówienia, a nie tylko od nakładu. Prawidłowe podejście do wyceny druku wymaga uwzględnienia nie tylko kosztu jednostkowego, ale również efektywności produkcji oraz systemu, w jakim realizowane są zamówienia. Dlatego kluczowe jest zrozumienie metodologii obliczania kosztów, co pozwala uniknąć typowych błędów myślowych i zapewnia dokładność w procesie wyceny.

Pytanie 24

Jaki format koperty nadaje się do umieszczenia dyplomu A4 bez jego zginania?

A. A4

B. B5

C. C4

D. A5

Wybór niewłaściwego formatu koperty może prowadzić do wielu problemów, szczególnie w kontekście przesyłania ważnych dokumentów. Odpowiedź A4 sugeruje użycie koperty o tym samym formacie, co dokument, co oznacza, że dokument musiałby być składany, co prowadzi do zagnieceń, uszkodzeń oraz ogólnego obniżenia estetyki przesyłki. W profesjonalnej korespondencji zaleca się unikanie składania dokumentów, co jest szczególnie istotne w przypadku dyplomów czy certyfikatów, które powinny być prezentowane w nienaruszonej formie. Odpowiedź A5, będąca mniejszym formatem, również jest nieodpowiednia, ponieważ nie jest w stanie pomieścić dokumentów A4 bez ich złożenia. Z kolei B5, który ma wymiary 176 x 250 mm, również nie zapewni odpowiedniej przestrzeni dla dokumentów A4, co skutkuje koniecznością ich składania. Typowym błędem myślowym prowadzącym do takich wyborów jest brak zrozumienia wymagań dotyczących przechowywania i przesyłania dokumentów oraz nieznajomość standardów wymiarowych. Rezygnacja z używania odpowiednich formatów kopert nie tylko zmniejsza profesjonalizm, ale także może negatywnie wpływać na postrzeganie firmy przez odbiorców. Warto zatem zawsze kierować się zasadami prawidłowego doboru materiałów biurowych, w tym kopert, aby zapewnić jakość i integralność przesyłanych dokumentów.

Pytanie 25

Format naświetlania formy kopiowej w technologii CtF powinien mieć

A. wielkość większą niż format określonej strony w projekcie

B. wielkość równą formatowi określonej strony w projekcie

C. wielkość mniejszą niż format określonej strony w projekcie

D. wielkość równą maksymalnemu formatowi danej naświetlarki

Nieprawidłowe podejście do ustalania formatu naświetlania formy kopiowej w technologii CtF często wynika z mylnego przekonania o tym, że format naświetlania powinien być mniejszy lub równy formatowi zdefiniowanej strony w projekcie. Wybór formatu mniejszego od tego, który jest wymagany, może prowadzić do sytuacji, w której istotne elementy projektu nie zostaną uwzględnione w finalnym wydruku. Z kolei odpowiedź sugerująca, że format naświetlania powinien być równy maksymalnemu formatowi danej naświetlarki, nie uwzględnia praktycznych aspektów związanych z marginesami i przesunięciami podczas naświetlania. W rzeczywistości, naświetlarki są projektowane z myślą o pewnym marginesie i przestrzeni roboczej, co czyni ich maksymalny format niewłaściwym odniesieniem. Zastosowanie formatu równego zdefiniowanej stronie w projekcie również może prowadzić do nieprawidłowości, zwłaszcza jeżeli projekt zawiera elementy, które sięgają krawędzi strony, co grozi ich obcięciem lub zniekształceniem. Typowy błąd myślowy polega na ignorowaniu znaczenia marginesów bezpieczeństwa. Osoby podejmujące decyzje w tej kwestii powinny być świadome, że poprawne przygotowanie materiałów do druku, w tym prawidłowe określenie formatu naświetlania, jest kluczowe dla uzyskania wysokiej jakości druku, a także dla redukcji kosztów związanych z błędami produkcyjnymi.

Pytanie 26

Jakie wymiary odpowiadają formatowi plakatu brutto, kiedy gotowy plakat ma format A1, a spad wynosi 4 mm?

A. 849 x 1197 mm

B. 420 x 594 mm

C. 508 x 708 mm

D. 602 x 849 mm

Odpowiedź 602 x 849 mm jest poprawna, ponieważ odpowiada wymiarom formatu A1 z uwzględnieniem spadu wynoszącego 4 mm. Format A1 ma znormalizowane wymiary 594 x 841 mm, co w przypadku dodania spadu dookoła plakatów skutkuje wymiarami roboczymi 602 x 849 mm. W praktyce oznacza to, że wydrukowany plakat będzie miał większe wymiary, aby umożliwić przycięcie go do właściwego formatu bez utraty istotnych elementów projektu. Proces dodawania spadu jest kluczowy w druku wielkoformatowym, ponieważ gwarantuje, że przycięcie nie usunie istotnych elementów graficznych lub tekstowych. W branży poligraficznej standardowe spady wynoszą zazwyczaj od 3 mm do 5 mm, co czyni 4 mm odpowiednią wartością. Utrzymanie takich standardów jest niezbędne w celu zapewnienia wysokiej jakości wydruków oraz zminimalizowania ryzyka błędów podczas cięcia. Dobrą praktyką jest zawsze projektowanie z uwzględnieniem spadu, co nie tylko zwiększa estetykę końcowego produktu, ale również jego funkcjonalność.

Pytanie 27

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 28

Jakie technologie mogą być zastosowane do wykonania odbitek próbnych?

A. polimerowej i tradycyjnej

B. fotopolimerowej oraz cyfrowej

C. fotochemicznej oraz cyfrowej

D. fotoutwardzalnej i mechanicznej

Wybór niepoprawnych technologii, takich jak "polimerowa i klasyczna" czy "fotoutwardzalna i mechaniczna", nie oddaje rzeczywistości współczesnych procesów produkcji odbitek próbnych. Technologia polimerowa, choć jest stosowana w niektórych procesach druku, nie jest typowo używana do odbitek próbnych. W kontekście druku, polimery są bardziej związane z metodami takimi jak druk fleksograficzny, gdzie wykorzystuje się elastyczne formy drukarskie, a nie bezpośrednio do wywoływania obrazów na bazie światłoczułych materiałów. Klasyczna technologia daje nam do czynienia z tradycyjnymi metodami, jak sitodruk czy offset, które mogą mieć ograniczenia w zakresie szybkości i elastyczności w porównaniu do nowoczesnych technik. Odpowiedzi takie jak "fotochemiczna" są bliskie, jednak nie uwzględniają pełnego spektrum dostępnych rozwiązań. Ostatecznie stosowanie technologii fotoutwardzalnej i mechanicznej odzwierciedla przestarzałe podejścia, które są mniej efektywne w porównaniu do metod cyfrowych, które pozwalają na szybsze prototypowanie i testowanie projektów. Kluczowym błędem myślowym jest zatem utożsamianie tych technologii z nowoczesnym podejściem do produkcji odbitek, co prowadzi do nieadekwatnych wniosków na temat ich zastosowania w praktyce.

Pytanie 29

Próbny wydruk cyfrowy to

A. cromalin

B. ozalid

C. matchprint

D. proof

Cyfrowy wydruk próbny, nazywany również proof, to kluczowy etap w procesie druku, który ma na celu weryfikację kolorów, szczegółów i ogólnego wyglądu projektu przed jego finalnym wydrukowaniem. Proofowanie jest szczególnie istotne w branży poligraficznej, gdzie precyzja kolorów i jakości wydruku ma kluczowe znaczenie dla satysfakcji klienta. Istnieje kilka typów proofów, w tym proof cyfrowy, który jest tworzony za pomocą drukarek cyfrowych i jest stosowany do wizualizacji, jak projekt będzie wyglądał po wydrukowaniu w danym procesie druku, na przykład offsetowym. W praktyce, proofy są wykorzystywane do akceptacji kolorów przez klienta, co pozwala uniknąć kosztownych błędów na etapie produkcji. Profesjonalne studia graficzne i drukarnie zazwyczaj stosują standaryzowane metody proofowania, takie jak FOGRA lub GRACoL, aby zapewnić spójność i jakość wydruków. Warto zaznaczyć, że proofy nie są identyczne jak gotowy produkt, ale ich celem jest maksymalne zbliżenie do oczekiwań klienta.

Pytanie 30

Książka licząca 320 stron w formacie A5, drukowana na arkuszach B1, składa się z

A. 32 składek

B. 20 składek

C. 10 składek

D. 16 składek

Wybór innych opcji może wynikać z podstawowych nieporozumień związanych z terminologią i zasadami poligrafii. Na przykład, obliczając liczbę składek, można pomylić się w interpretacji, ile stron mieści się na arkuszu i ile arkuszy jest potrzebnych do uzyskania pożądanej liczby stron. W przypadku odpowiedzi wskazujących na 32, 16 lub 20 składek, można zauważyć, że błędnie przyjęto liczbę stron przypadających na jedną składkę. Przykładowo, odpowiedź z 32 składkami sugeruje, że każda składka miałaby tylko 10 stron, co jest technicznie niemożliwe, ponieważ w standardowym składzie, gdzie mamy 4 strony na arkuszu A5, każda składka powinna składać się z 8 stron. W przypadku 16 składek, sytuacja jest podobna, ponieważ tego rodzaju obliczenia nie uwzględniają, iż każda grupa składek obejmuje więcej stron niż podano. Odpowiedź z 20 składkami również nie uwzględnia, że pełny arkusz B1 pozwala na wyprodukowanie znacznie większej ilości arkuszy A5 niż sugerowane 20 składek. Błędy te pokazują, jak istotne jest dokładne zrozumienie struktury dokumentów i prawidłowe stosowanie zasad składania, co jest kluczowe dla uzyskania optymalnych rezultatów w procesie produkcji drukarskiej.

Pytanie 31

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 32

W projekcie opakowania graficznego warstwa wykrojnika, grafika oraz znaczniki drukarskie powinny być

A. uporządkowane w kolejności od najbardziej widocznych elementów

B. usytuowane na oddzielnych warstwach

C. połączone w jedną warstwę

D. zapisane w pliku tylko w formacie zamkniętym

Umieszczanie siatki wykrojnika, grafiki i znaczników drukarskich na osobnych warstwach jest kluczowym elementem profesjonalnego projektowania opakowań. Taka organizacja pliku pozwala na łatwiejsze wprowadzanie zmian oraz precyzyjne zarządzanie każdym z elementów. Na przykład, w przypadku konieczności edytowania grafiki, można to zrobić bez wpływu na siatkę wykrojnika czy znaczniki drukarskie. Dobre praktyki projektowe sugerują, aby każdy z tych elementów był dostępny na oddzielnej warstwie, co nie tylko ułatwia edytowanie, ale także pozwala na lepszą kontrolę jakości w procesie druku. Dzięki temu, projektanci mogą uniknąć przypadkowego przesunięcia elementów, co jest istotne w kontekście precyzyjnego druku. Ponadto, umieszczanie elementów na osobnych warstwach jest zgodne z wytycznymi wielu standardów branżowych, co zwiększa szanse na prawidłowe odwzorowanie projektu w finalnym produkcie. Zastosowanie tej metody w praktyce przyczynia się do oszczędności czasu oraz redukcji kosztów produkcji, ponieważ minimalizuje ryzyko błędów. Warto również zauważyć, że takie podejście jest szczególnie istotne w kontekście pracy zespołowej, gdzie różni członkowie mogą zajmować się różnymi aspektami projektu jednocześnie.

Pytanie 33

Który z wymienionych programów służy głównie do obróbki rastrowych obrazów fotograficznych?

A. Adobe After Effects

B. Microsoft Word

C. CorelDRAW

D. Adobe Photoshop

Adobe Photoshop to branżowy standard w dziedzinie obróbki rastrowych obrazów fotograficznych, wykorzystywany zarówno przez grafików, jak i fotografów czy projektantów publikacji cyfrowych. Program ten pozwala na zaawansowaną edycję zdjęć, retusz, korekcję kolorów, pracę na warstwach, maskowanie czy nakładanie efektów specjalnych. Jego szerokie możliwości wynikają z obsługi plików rastrowych, czyli takich, które składają się z siatki pikseli – to właśnie ten typ grafiki dominuje w fotografii. Photoshop umożliwia też przygotowanie materiałów do druku i Internetu, zgodnie z wymaganiami branżowymi dotyczącymi rozdzielczości, formatu plików i zarządzania kolorem. W praktyce, jeśli ktoś chce poprawić zdjęcie, usunąć niedoskonałości, połączyć kilka obrazów czy stworzyć cyfrową ilustrację opartą na zdjęciach, Photoshop jest właściwym narzędziem. W środowisku zawodowym uznaje się tę aplikację za podstawowe narzędzie do pracy z bitmapami, a umiejętność jej obsługi jest wręcz wymagana w większości studiów graficznych i agencji reklamowych. Z mojego doświadczenia wynika, że nawet podstawowa znajomość Photoshopa otwiera szerokie możliwości dalszego rozwoju w branży graficznej, a znajomość typowych narzędzi jak warstwy, maski czy filtry, mocno ułatwia codzienną pracę.

Pytanie 34

Oblicz czas konieczny do wykonania druku 40 000 odbitek czterokolorowych jednostronnie zadrukowanych w formacie A4 na maszynie dwukolorowej formatu B2, która ma maksymalną wydajność wynoszącą 4 000 odbitek/h.

A. 6 h

B. 8 h

C. 4 h

D. 5 h

Obliczanie, ile czasu zajmie zrobienie 40 000 odbitek czterokolorowych na maszynie dwukolorowej, jest całkiem proste. Maszyna ma wydajność 4 000 odbitek na godzinę, więc żeby wyprodukować 40 000 odbitek, dzielimy 40 000 przez 4 000 i wychodzi 10 godzin. Jednak pamiętajmy, że maszyna dwukolorowa w rzeczywistości produkuje tylko połowę tego, co jednokolorowa w tym samym czasie. Dlatego, jakbyśmy podzielili to przez 2, to wychodzi, że tak naprawdę potrzebujemy 5 godzin na cały proces. Takie obliczenia są mega ważne w poligrafii, bo pozwalają lepiej planować czas produkcji i koszty. W praktyce, ogarnianie wydajności maszyn to klucz w optymalizacji druku.

Pytanie 35

W procesie cyfrowego przygotowania do druku zalewki dla wektorowych elementów publikacji ustala się w trakcie

A. przetwarzania bitmap

B. naświetlania matrycy drukarskiej

C. tworzenia pliku postscriptowego

D. przygotowywania tekstów w edytorze

Zarówno naświetlanie formy drukowej, jak i obróbka bitmap, to procesy, które są istotne w kontekście druku, ale nie dotyczą bezpośrednio definiowania zalewki dla wektorowych elementów publikacji. Naświetlanie formy drukowej polega na przenoszeniu obrazu z formatu cyfrowego na formę drukową, co jest kluczowe w procesach takich jak offset. W tym etapie formy są przygotowywane do druku, jednak nie zajmują się one szczegółowym definiowaniem zalewki, która była już ustalona w poprzednich krokach, takich jak przygotowanie pliku PostScript. Obróbka bitmap jest procesem przekształcania i edytowania obrazów rastrowych, a nie wektorowych. Przy obróbce bitmap chodzi o manipulację pikselami, co nie ma związku z wektorowym opisem elementów graficznych. Przygotowanie tekstów w edytorze również nie dotyczy definiowania zalewki, ponieważ edytory tekstu skupiają się na formatujowaniu treści i układzie, a nie na szczegółach związanych z drukiem. Często błędne myślenie prowadzi do zamiany pojęć dotyczących grafiki wektorowej z bitmapową, a także do mylenia kolejności procesów w przygotowaniu do druku.

Pytanie 36

Jaką liczbę zadrukowanych arkuszy A2 powinien otrzymać pracownik obsługujący złamywarkę, jeśli nakład 16-stronicowego czasopisma w formacie A4 wynosi 5 000 egzemplarzy, a naddatek technologiczny na procesy introligatorskie to 3%?

A. 5 300 sztuk

B. 10 300 sztuk

C. 10 600 sztuk

D. 5 150 sztuk

Zauważyłem, że wybrałeś 10 600, 5 300 albo 5 150, co nie do końca się zgadza. Często takie pomyłki wynikają z błędnych obliczeń. Na przykład, odpowiedź 10 600 może sugerować, że nadmiar naddatku technologicznego został dodany w złym miejscu. Przypomnij sobie, naddatek wynosi 3%, a powinno się go obliczać na podstawie 10 000 arkuszy A2, nie dodawać do błędnej wartości. W przypadku 5 300 i 5 150, może popełniłeś błąd przy dzieleniu nakładu na arkusze A2. Możliwe, że nie uwzględniłeś wszystkich 16 stron lub pomyliłeś się w liczbie potrzebnych arkuszy A4. Takie błędy w obliczeniach mogą prowadzić do problemów, bo w poligrafii każdy szczegół ma znaczenie. Dlatego ważne jest, aby na spokojnie wszystko przeliczyć przed zamówieniem.

Pytanie 37

Czym zajmuje się system produkcji CIP3 w branży poligraficznej?

A. komputerowe przygotowanie materiałów do druku

B. przepływ informacji dotyczącej drukowanej pracy z naświetlarki bezpośrednio do maszyny drukującej

C. zarządzanie obiegiem treści stron internetowych klientów

D. kalibracja kolorów monitorów grafików w sieci

Wybór odpowiedzi niepoprawnych jest często wynikiem mylenia różnych aspektów procesu produkcji druku. Na przykład, pierwsza odpowiedź, mówiąca o komputerowym przygotowaniu publikacji do druku, odnosi się do etapu projektowania, który jest związany z grafika komputerową i DTP (Desktop Publishing). W rzeczywistości, CIP3 nie zajmuje się tym etapem, lecz koncentruje się na automatyzacji i integracji systemów produkcyjnych, co może prowadzić do błędnych wniosków, że wszystkie aspekty druku są ze sobą powiązane. Kolejna niepoprawna koncepcja dotyczy kalibracji kolorystycznej monitorów, co jest procesem związanym z zapewnieniem spójności kolorów między ekranem a wydrukiem. Choć to ważny etap, nie jest to zadanie, które realizuje CIP3, ponieważ ten standard odnosi się głównie do transferu danych między urządzeniami w procesie druku. Ostatnia błędna odpowiedź dotycząca zarządzania przepływem treści stron internetowych klientów sugeruje, że CIP3 jest używane w kontekście publikacji internetowych, co jest całkowicie odrębne od jego zastosowania w druku. W rzeczywistości CIP3 dotyczy fizycznych procesów produkcyjnych w druku offsetowym, co czyni tę odpowiedź nieadekwatną. Takie nieporozumienia mogą prowadzić do nieefektywności w procesach produkcyjnych oraz błędów w zrozumieniu roli poszczególnych technologii w branży poligraficznej.

Pytanie 38

Masz przygotować grafikę na stronę internetową, która ma być szybko ładowana i dobrze wyświetlać się na różnych urządzeniach. Jakie działania optymalizacyjne powinieneś zastosować?

A. Zmniejszyć rozdzielczość oraz skompresować plik z zachowaniem akceptowalnej jakości obrazu

B. Zwiększyć liczbę warstw w pliku graficznym

C. Użyć profilu kolorów CMYK zamiast RGB

D. Zastosować format TIFF bez kompresji

Optymalizacja grafiki na potrzeby stron internetowych polega przede wszystkim na znalezieniu kompromisu pomiędzy jakością obrazu a rozmiarem pliku. Zmniejszenie rozdzielczości grafiki do wymiarów rzeczywistego wyświetlania na stronie oraz odpowiednia kompresja (np. JPEG, WebP, PNG z optymalizacją) znacząco przyspiesza ładowanie się strony i zmniejsza zużycie transferu, co jest kluczowe zwłaszcza w przypadku urządzeń mobilnych. Z mojego doświadczenia, wielu początkujących grafików zostawia grafiki w zbyt dużych rozdzielczościach, licząc na 'lepszą jakość', a efekt jest odwrotny – spowolnienie strony i strata użytkowników. W branży webowej przyjmuje się zasadę, że plik graficzny nie powinien być większy niż to konieczne, a kompresja powinna być na takim poziomie, żeby artefakty nie były zauważalne gołym okiem. Przykładowo, zdjęcia na banery warto zapisywać w JPEG z kompresją ok. 70-80%, natomiast grafiki z przezroczystością jako zoptymalizowane PNG lub WebP. Dzięki temu strona ładuje się szybko zarówno na komputerach, jak i smartfonach, co pozytywnie wpływa na SEO i ogólne doświadczenie użytkownika. Ta praktyka jest standardem nie tylko w pracy grafików webowych, lecz także w wytycznych Google PageSpeed Insights czy Web.dev.

Pytanie 39

Jakim formatem plików, stosowanych w druku cyfrowym i zgodnych ze standardami druku, można się posługiwać?

A. CDR

B. INDD

C. PDF

D. EPS

Format PDF (Portable Document Format) jest powszechnie stosowanym standardem do cyfrowego drukowania, który zapewnia spójność i wysoką jakość wydruków. Jego zaletą jest to, że niezależnie od systemu operacyjnego czy oprogramowania, plik PDF zachowuje oryginalne układy, czcionki i grafiki. W praktyce, PDF jest szeroko używany w branży graficznej i drukarskiej, ponieważ umożliwia tworzenie dokumentów, które są gotowe do druku bez konieczności dalszej obróbki. Standard ten wspiera wiele funkcji, takich jak kolor zarządzany ICC, opcje kompresji oraz warstwy, co czyni go idealnym do projektów wymagających precyzji kolorystycznej i detali. Drukarnie często preferują pliki PDF ze względu na ich stabilność oraz możliwość embedowania wszystkich niezbędnych elementów, co minimalizuje ryzyko błędów przy wydruku. W związku z tym, znajomość formatu PDF oraz umiejętność jego prawidłowego tworzenia i edytowania jest kluczowa dla każdego profesjonalisty w dziedzinie grafiki i druku.

Pytanie 40

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej