Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik przemysłu mody
Kwalifikacja: MOD.03 - Projektowanie i wytwarzanie wyrobów odzieżowych
Data rozpoczęcia: 25 maja 2025 19:50
Data zakończenia: 25 maja 2025 19:59

Egzamin zdany!

Wynik: 32/40 punktów (80,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jaką wartość ma dodatek konstrukcyjny (luz odzieżowy) w obwodzie klatki piersiowej (opx) odzieży damskiej przeznaczonej na górną część ciała, gdy jest on największy dla

A. bluzki

B. żakietu

C. sukni

D. płaszcza

Płaszcze charakteryzują się największym dodatkiem konstrukcyjnym, czyli luzem odzieżowym, w obwodzie klatki piersiowej, co wynika z ich funkcji oraz konstrukcji. Dodatkowy luz w płaszczu jest niezbędny, aby umożliwić swobodne ruchy, szczególnie gdy nosimy pod nim inne warstwy odzieży, takie jak swetry czy kamizelki. Zgodnie z normami branżowymi, takie jak PN-EN 13402, które definiują wymiary odzieży, płaszcze powinny zapewniać przestrzeń na ruch ramion, co dodatkowo podkreśla znaczenie odpowiedniego dodatku konstrukcyjnego. Zastosowanie większego luzu w płaszczach jest również związane z ich projektowaniem, które często obejmuje elementy warstwowe i różne materiały, które mogą wpływać na komfort noszenia. W praktyce, projektanci mody często wprowadzają dodatkowe rozwiązania, takie jak rozcięcia czy luźniejsze rękawy, aby jeszcze bardziej poprawić funkcjonalność oraz estetykę odzieży wierzchniej.

Pytanie 2

Jakie czynności należy wykonać, aby poprawić bluzkę z zbyt głębokim dekoltem?

A. wszyciu nadmiaru materiału w bocznych szwach

B. poszerzeniu przedniej części na linii pachy oraz bokach

C. wszyciu nadmiaru tkaniny w szwach barkowych

D. wydłużeniu zaszewki piersiowej w okolicy boku

Wszycie nadmiaru tkaniny w szwach barkowych jest kluczowym podejściem w naprawie bluzki z zbyt głębokim podkrojem szyi, ponieważ pozwala na skorygowanie kształtu i głębokości podkroju bez wpływu na ogólną konstrukcję odzieży. W praktyce, ta technika polega na delikatnym zszyciu nadmiaru materiału w obszarze szwów barkowych, co w efekcie podnosi krawędź podkroju szyi, nadając mu bardziej estetyczny kształt. Tego typu poprawki są zgodne z zasadami szycia profesjonalnego, gdzie zapewnienie odpowiedniego dopasowania do sylwetki jest kluczowym elementem efektownego wykończenia. Warto dodać, że taka metoda jest stosunkowo prostym i mało inwazyjnym sposobem na dostosowanie odzieży, co czyni ją powszechnie stosowaną w praktyce krawieckiej. Przykładem może być sytuacja, gdy bluzka została uszyta z elastycznego materiału, który po praniu mógł stracić część swojej formy; wówczas wszycie nadmiaru tkaniny w szwach barkowych nie tylko podniesie linie podkroju, ale również poprawi ogólne dopasowanie bluzki na sylwetce.

Pytanie 3

Aby chronić odzież wykonaną z wełny przed skurczeniem oraz eliminować nadmierny połysk, należy zastosować

A. prasowanie

B. dekatyzowanie

C. przeprasowanie

D. odprasowanie

Dekatyzowanie to proces, który ma na celu usunięcie naprężeń wewnętrznych w tkaninach, a także zabezpieczenie ich przed kurczeniem się podczas prania. Działa to na zasadzie poddania materiału działaniu pary wodnej lub ciepła w kontrolowanych warunkach, co pozwala na ustabilizowanie włókien. W przypadku tkanin wełnianych, takie podejście jest kluczowe, ponieważ wełna ma naturalną skłonność do kurczenia się, szczególnie w wyniku kontaktu z wodą i wysoką temperaturą. Przykładem zastosowania dekatyzowania jest przygotowanie tkaniny przed szyciem odzieży, co zapewnia, że gotowy produkt nie zmniejszy się po pierwszym praniu. Stosowanie dekatyzowania jest standardem w wielu zakładach odzieżowych, co podkreśla jego znaczenie w branży tekstylnej. Dobre praktyki wskazują, że każda tkanina wełniana powinna być dekatyzowana przed jej dalszym wykorzystaniem, aby zachować jej właściwości i estetykę.

Pytanie 4

Aby zrealizować marszczenie dekoltu w damskiej bluzce, trzeba przenieść zaszewkę piersiową na linię

A. podkroju szyi

B. ramienia

C. boku

D. łopatek

Odpowiedź "podkroju szyi" jest prawidłowa, ponieważ marszczenie dekoltu w bluzce damskiej polega na przemieszczeniu zaszewki piersiowej w kierunku podkroju szyi, co ma na celu uzyskanie odpowiedniego kształtu dekoltu oraz dopasowanie tkaniny do sylwetki. Przesunięcie zaszewki w tym obszarze pozwala na lepsze modelowanie linii szyi i ramion, a także wpływa na ogólną estetykę bluzki. W praktyce, podczas szycia bluzek, krawcowe często stosują tę technikę, aby uniknąć nadmiaru materiału w okolicy biustu, co może prowadzić do nieestetycznych marszczeń. Dobrą praktyką jest również wykorzystanie odpowiednich materiałów, które dobrze się układają, by uzyskane marszczenie miało pożądany efekt wizualny. Użycie zaszewek w tym miejscu poprawia komfort noszenia odzieży, a także jej funkcjonalność, szczególnie w przypadku bluzek o bardziej dopasowanym kroju.

Pytanie 5

Ostateczna inspekcja wyrobu odzieżowego polega na weryfikacji

A. jakości materiałów odzieżowych poprzez porównanie ich właściwości z obowiązującymi normami.

B. jakości realizacji poszczególnych elementów odzieży przed ich montażem.

C. zgodności wykrojonych komponentów odzieży z wzorcami.

D. zgodności wykonania pojedynczych sztuk odzieży z zaakceptowanym modelem.

Odpowiedzi sugerujące kontrolę zgodności wykrojonych elementów odzieży z szablonami wzorcowymi oraz jakości wykonania poszczególnych elementów przed ich montażem nie odzwierciedlają właściwego podejścia do kontroli ostatecznej. Kontrola wykrojów jest częścią procesu produkcji, ale nie jest to kluczowy element końcowej weryfikacji. Weryfikacja jakości wykonania przed montażem stanowi etap wcześniejszy, którego celem jest wyeliminowanie wad, zanim produkt zostanie złożony. Natomiast kontrola ostateczna ma na celu sprawdzenie, czy gotowy wyrób odpowiada zatwierdzonemu modelowi. Z kolei odpowiedź dotycząca jakości materiałów nie dotyczy bezpośrednio końcowego sprawdzenia wyrobu, lecz etapu dostaw, gdzie kontroluje się zgodność surowców z normami. Typowym błędem myślowym jest przeświadczenie, że każdy aspekt produkcji musi być kontrolowany na końcu procesu, co prowadzi do niewłaściwej interpretacji etapów wytwarzania. Efektywna kontrola ostateczna opiera się na sprawdzeniu gotowych produktów pod kątem zgodności z projektem, co zabezpiecza przed wypuszczeniem na rynek wyrobów, które mogą nie spełniać oczekiwań konsumentów.

Pytanie 6

Ocenianie jakości dokonanej przeróbki sukni damskiej zazwyczaj następuje w momencie, gdy klientka odbiera suknię, a przed jej odebraniem

A. rozkłada suknię na stole, przygląda się jej, ocenia jakość oraz zakres wykonania przeróbki w porównaniu do stanu sukni sprzed przeróbki

B. nakłada suknię i, przeglądając się w lustrze, prosi wykonawcę przeróbki o ocenę swojego wyglądu

C. nakłada suknię i, przeglądając się w lustrze, porównuje wykonanie przeróbki z ustalonym zakresem oraz ocenia jakość jej realizacji

D. rozkłada suknię na stole, przygląda się i ocenia jakość wykonanej przeróbki w odniesieniu do wcześniej ustalonych wymagań

Odpowiedź wskazująca na nakładanie sukni i ocenę jej w lustrze jest prawidłowa, ponieważ kluczowym elementem kontroli jakości przeróbki odzieży jest subiektywna ocena klientki w rzeczywistym kontekście użytkowania. Zastosowanie lustra umożliwia dokładne dostrzeżenie ewentualnych niedoskonałości, które mogą być niewidoczne przy oglądaniu sukni na stole. Klientka ma możliwość oceny, czy przeróbka odpowiada jej indywidualnym wymaganiom oraz oczekiwaniom, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży. Właściwa ocena jakości przeróbki obejmuje między innymi sprawdzenie, czy zmiany zostały wykonane zgodnie z wcześniej uzgodnionymi detalami, na przykład długością, szerokością czy dopasowaniem do sylwetki. Użycie lustra pozwala również na ocenę komfortu noszenia, co jest kluczowe dla satysfakcji klienta. W ten sposób proces odbioru staje się interaktywny, a klientka może wyrazić swoje zadowolenie lub wprowadzić dodatkowe uwagi. Takie podejście zapewnia, że usługa przeróbki odzieży jest zgodna z wymaganiami klienta oraz standardami jakości w branży modowej.

Pytanie 7

Aby przerobić spodnie, należy je skrócić oraz doszyć mankiety z odciętych fragmentów nogawek, które zapinane są na 1 guzik. Cena jednego guzika wynosi 1,50 zł, a koszt robocizny to 47,00 zł. Jaką kwotę będzie trzeba zapłacić za przeróbkę?

A. 50,00 zł

B. 47,00 zł

C. 53,50 zł

D. 48,50 zł

Analizując inne odpowiedzi, można zauważyć pewne typowe błędy w logicznym rozumowaniu, które prowadzą do nieprawidłowych wyników. Odpowiedź 53,50 zł wynika z błędnego założenia, że do kosztów robocizny należy dodać więcej niż jeden guzik, co nie jest zgodne z treścią pytania. Przeróbka obejmuje doszycie jednego guzika, a nie wielu, co jest kluczowe w obliczeniach. Z kolei cena 48,50 zł, choć zbliżona do poprawnej odpowiedzi, pomija istotny aspekt związany z sumowaniem całkowitych kosztów. Warto zrozumieć, że każda przeróbka powinna być wyceniana z uwzględnieniem całości wydatków, a nie tylko robocizny. Odpowiedź 47,00 zł ignoruje koszt guzika, co jest fundamentalnym błędem w podejściu do kalkulacji kosztów, gdyż w branży krawieckiej koszty materiałów nigdy nie powinny być pomijane przy wycenie usług. Kluczowym aspektem jest także zrozumienie, że nie uwzględniając wszystkich elementów kosztowych, w tym materiałów i robocizny, można znacznie zaniżyć rzeczywisty koszt usługi. Prawidłowe podejście do kalkulacji kosztów przeróbek krawieckich powinno obejmować zarówno robociznę, jak i wszystkie niezbędne materiały, co pozwala na realne oszacowanie całkowitych wydatków.

Pytanie 8

Do tkanin wykonanych z materiałów, które można prasować na mokro w temperaturze nieprzekraczającej 200°C, należy zaliczyć

A. wełnę

B. bawełnę

C. len

D. naturalny jedwab

Prasowanie na mokro tkanin wykonanych z lnu w temperaturze nie przekraczającej 200°C jest zalecane ze względu na właściwości tego materiału. Len, jako naturalne włókno, jest bardzo wrażliwy na wysokie temperatury, co sprawia, że prasowanie na mokro pozwala na skuteczne wygładzanie zagnieceń bez ryzyka uszkodzenia tkaniny. Woda podczas prasowania działa jak środek zmiękczający, co ułatwia proces eliminacji zagnieceń. Warto zauważyć, że prasowanie na mokro jest często stosowane w przypadku lnu, ponieważ materiał ten ma tendencję do zagnieżdżania się i tworzenia trudnych do usunięcia zagnieceń. Dodatkowo, dobrze jest stosować tę metodę na świeżo wypranym lnie, co pozwala na uzyskanie lepszego efektu. W praktyce, stosowanie temperatury do 200°C w połączeniu z wilgotnością zwiększa efektywność prasowania, co jest zgodne z rekomendacjami producentów tkanin oraz standardami branżowymi, które zalecają unikanie przesadnego nagrzewania naturalnych włókien.

Pytanie 9

Optymalna temperatura żelazka do prasowania tkanin wykonanych z naturalnego jedwabiu wynosi

A. 280÷300°C

B. 115÷140°C

C. 140÷160°C

D. 180÷220°C

Fajnie, że zwróciłeś uwagę na temperaturę żelazka do prasowania jedwabiu! Optymalna temperatura to 140 do 160°C. To tak trochę jak z gotowaniem – zbyt wysoka temperatura może wszystko zepsuć. Jedwab jest delikatny i łatwo się uszkadza, więc dobrze, że masz to na uwadze. Trzymanie żelazka w tym przedziale pomoże Ci skutecznie wygładzić materiał, a jednocześnie nie zniszczyć go. Zanim zaczniesz prasować, warto sprawdzić, jak materiał reaguje w mało widocznym miejscu, żeby nie było potem niespodzianek. W sumie, dobrze jest używać jakiejś ściereczki parowej lub podkładu, bo to dodatkowo chroni tkaninę. Wiadomo, że kluczowe jest znalezienie odpowiedniego ustawienia żelazka, szczególnie gdy prasujesz delikatne tkaniny. Także ogólnie, dobrze, że jesteś świadomy tych rzeczy, bo to naprawdę pomaga utrzymać jakość ubrań.

Pytanie 10

Stos materiału składający się ze 100 warstw, przygotowany do wycinania sukienek w różnych rozmiarach, w klasycznie zorganizowanym procesie krojenia powinien być na początku podzielony na

A. rozmiary.

B. sekcje.

C. elementy.

D. części.

Odpowiedź 'sekcje' jest poprawna, ponieważ w procesie rozkroju tkaniny na wykroje sukienki kluczowe jest podział materiału na mniejsze partie, które ułatwiają dalsze kroki produkcji. Zazwyczaj w pierwszym etapie dokonuje się podziału na sekcje z uwagi na różnorodność elementów, które zostaną wycięte. Sekcje to fragmenty materiału, które odpowiadają określonym częściom sukienki, takim jak korpus, rękawy czy spódnica. Praktyczne zastosowanie tego podejścia można zauważyć w procesie produkcji, gdzie każda sekcja może być przetwarzana indywidualnie, co pozwala na lepsze zarządzanie czasem i zasobami. Dobre praktyki branżowe rekomendują także segregację sekcji według typów tkanin, co może być istotne w przypadku projektów zakładających użycie różnych materiałów. Przykładowo, jeśli sukienka ma elementy z różnych tkanin, ich segregacja na etapie rozkroju ułatwi późniejsze szycie oraz zapewni lepsze dopasowanie do wymagań klienta.

Pytanie 11

Do wykonania spódnicy damskiej w warsztacie krawieckim wykorzystano
0,80 m gabardyny w cenie 50,00 zł za 1 mb
0,50 m podszewki w kosztach 10,00 zł za 1 mb
1 zamek w cenie 5,00 zł za 1 szt.
Całkowity koszt szycia spódnicy na podszewce wynosi 100 zł.
Jaka jest wartość kosztów bezpośrednich, która obejmuje wydatki na materiały, akcesoria krawieckie oraz koszt robocizny dla tej usługi?

A. 145,00 zł

B. 140,00 zł

C. 165,00 zł

D. 150,00 zł

Aby obliczyć koszt bezpośredni usługi szycia spódnicy, należy uwzględnić wszystkie składniki kosztowe, w tym materiały, dodatki krawieckie oraz koszt robocizny. Koszt materiałów to: gabardyna (0,80 m x 50,00 zł/mb = 40,00 zł), podszewka (0,50 m x 10,00 zł/mb = 5,00 zł) oraz zamek (1 szt. x 5,00 zł = 5,00 zł). Łączny koszt materiałów wynosi 40,00 zł + 5,00 zł + 5,00 zł = 50,00 zł. Następnie dodajemy koszt robocizny, który wynosi 100,00 zł. Sumując koszty, otrzymujemy: 50,00 zł (materiały) + 100,00 zł (robocizna) = 150,00 zł. Taka metoda kalkulacji kosztów jest zgodna z przyjętymi standardami w branży odzieżowej, gdzie dokładne określenie kosztów materiałów i robocizny jest kluczowe dla ustalenia rentowności projektu. Zrozumienie tej kalkulacji jest istotne nie tylko dla właścicieli zakładów krawieckich, ale również dla osób zarządzających finansami w branży odzieżowej, co pozwala na lepsze planowanie budżetów i kontrolowanie wydatków.

Pytanie 12

Jakie urządzenie wykorzystuje się do wycinania elementów odzieżowych z materiału o grubości 100 mm?

A. Elektryczne nożyce z nożem wielokątnym

B. Ręczna krajarka z nożem pionowym

C. Ręczna krajarka z nożem tarczowym

D. Elektryczne nożyce z nożem kołowym

Nożyce elektryczne z nożem wielokątnym, krajarka ręczna z nożem tarczowym oraz nożyce elektryczne z nożem kołowym nie są odpowiednimi urządzeniami do wykrawania elementów odzieży z tak dużych nakładów jak 100 mm. Nożyce elektryczne z nożem wielokątnym, mimo że są przydatne w wielu zastosowaniach, nie są przystosowane do cięcia grubych materiałów i mogą prowadzić do niewłaściwego cięcia, co negatywnie wpływa na jakość wykroju. Krajarka ręczna z nożem tarczowym również ma swoje ograniczenia, szczególnie w kontekście grubości materiałów. Tego typu urządzenia są bardziej skierowane na cieńsze tkaniny, a ich użycie w przypadku grubych materiałów może skutkować niedokładnym cięciem i większymi stratami materiałowymi. Z kolei nożyce elektryczne z nożem kołowym, choć efektywne przy cięciu tkanin, nie są odpowiednie do grubych nakładów, ponieważ ich konstrukcja ogranicza siłę cięcia. W każdym z tych przypadków, operatorzy mogą napotkać trudności związane z zachowaniem precyzji i jakości cięcia, co jest kluczowe w procesie produkcji odzieży, w którym istotne jest nie tylko cięcie, ale także zachowanie wysokich standardów wykończenia i estetyki. Dlatego wybór odpowiedniego narzędzia jest kluczowy dla efektywności procesu produkcyjnego.

Pytanie 13

Przyczyną źle dopasowanego kołnierza w bluzce, który odstaje od szyi, jest zbyt

A. szeroki kołnierz

B. wąski kołnierz

C. duży podkrój szyi z tyłu

D. mały podkrój szyi z przodu

Szeroki kołnierz może na pierwszy rzut oka wydawać się przyczyną złego układania się kołnierza, jednakże w rzeczywistości problem wynika z ułożenia i konstrukcji podkroju szyi. Szeroki kołnierz, jeśli jest dobrze skonstruowany, powinien przylegać do ciała w odpowiednich miejscach, a jego szerokość nie powinna wpływać na odstawanie materiału od szyi. Wiele osób myli wrażenie odstajcego kołnierza ze zbyt dużą szerokością, co prowadzi do błędnych wniosków. Z kolei mały podkrój szyi w przodzie, choć może wpływać na komfort noszenia, nie jest bezpośrednią przyczyną odstającego kołnierza, a raczej może prowadzić do uczucia ściśnięcia. W przypadku wąskiego kołnierza, choć również może on wpływać na estetykę, nie jest to kluczowy element decydujący o tym, czy kołnierz będzie dobrze układał się na szyi. Kluczowym aspektem jest zrozumienie, że odpowiednie wymiary i proporcje między podkrojem a kołnierzem są podstawą do prawidłowego dopasowania odzieży. Właściwie skonstruowany kołnierz, niezależnie od jego szerokości, powinien dobrze przylegać do szyi, a każdy błąd w wymiarach podkroju skutkuje widocznymi niedociągnięciami, które wpływają na ogólny kształt bluzki.

Pytanie 14

Co powoduje powstawanie nieregularnego ściegu stębnowego podczas szycia na maszynie?

A. Nieodpowiednie zamocowanie igły w uchwycie

B. Pozostałości nici górnej w chwytaczu

C. Uszkodzona dziura w płytce ściegowej

D. Błędny transport materiału

Często, gdy ścieg stębnowy wychodzi nieregularnie, to znaczy, że coś poszło nie tak z transportem materiału. Kiedy szyjemy na maszynie, to materiał jest przesuwany przez specjalny mechanizm, w skład którego wchodzą zębatki i stopka dociskowa. Jak materiał nie jest dobrze przesuwany, to mogą się pojawić problemy, jak zbyt luźne albo napięte szwy. Na przykład, jeśli szyjemy z materiałów o różnej grubości, to cienki materiał może się przesuwać łatwiej niż gruby, co prowadzi do nierówności. Dlatego warto dostosować ustawienia maszyny i użyć odpowiedniej stopy dociskowej - to sprawdzona zasada szycia. Również, korzystanie z materiałów od zaufanych dostawców daje lepsze wyniki. A, nie zapomnij o regularnym serwisowaniu maszyny! To naprawdę ważne, żeby wszystko działało sprawnie i żeby ściegi były równe.

Pytanie 15

Jakiego typu wykończenie powinno się zastosować dla materiału bawełnianego przeznaczonego na odzież turystyczną?

A. Niemnący

B. Usztywniający

C. Odporny na brud

D. Odporny na wodę

Wybór wykończenia wodoodpornego dla tkaniny bawełnianej przeznaczonej na kurtkę turystyczną jest kluczowy, ponieważ zapewnia ochronę przed deszczem i wilgocią, co jest niezbędne w warunkach outdoorowych. Tkaniny wodoodporne są zazwyczaj pokryte specjalnymi powłokami, takimi jak poliuretan lub teflon, które zapobiegają przenikaniu wody do wnętrza materiału, jednocześnie pozwalając na odprowadzenie wilgoci z ciała, co jest istotne dla komfortu użytkownika. Przykładowo, kurtki turystyczne często wykorzystują membrany, takie jak Gore-Tex, które łączą wodoodporność z oddychalnością. Stosowanie tkanin wodoodpornych jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi w produkcji odzieży outdoorowej, gdzie kluczową rolę odgrywa funkcjonalność oraz wygoda użytkowania. Zastosowanie wodoodpornych wykończeń w odzieży turystycznej zapewnia nie tylko komfort, ale również bezpieczeństwo użytkowników, umożliwiając im aktywne spędzanie czasu na świeżym powietrzu nawet w trudnych warunkach atmosferycznych.

Pytanie 16

Regulację odległości pomiędzy dwoma następującymi przeplotami ściegu maszynowego w maszynie stębnowej wykonuje się przy pomocy regulatora

A. szerokości ściegu

B. skoku ściegu

C. napięcia nici górnej

D. siły docisku stopki

Skok ściegu jest kluczowym parametrem w maszynach stębnowych, który określa odległość między kolejnymi przeplotami ściegu. Odpowiednie ustawienie skoku ściegu jest istotne dla uzyskania pożądanych efektów szycia, szczególnie przy różnorodnych materiałach, takich jak dzianiny, tkaniny syntetyczne czy naturalne. Zmiana długości ściegu wpływa na estetykę i funkcjonalność wyrobu, co jest szczególnie ważne w przemyśle odzieżowym. Na przykład, dłuższy ścieg jest często stosowany w przypadku szycia szwów dekoracyjnych, natomiast krótszy stosuje się w szwach wymagających większej wytrzymałości. Standardy branżowe, takie jak ISO 4916, podkreślają znaczenie dostosowania skoku ściegu w zależności od rodzaju materiału, co pozwala na uzyskanie optymalnej jakości i trwałości szycia. W praktyce, właściwe ustawienie skoku ściegu zapewnia nie tylko estetykę, ale również funkcjonalność wyrobu, co jest kluczowe w kontekście oczekiwań klientów.

Pytanie 17

Jaką metodę klejenia wykorzystuje się do połączenia paska spodniowego z wkładem klejowym?

A. Wielkopowierzchniowego klejenia

B. Wkładów konstrukcyjnych

C. Wkładów sztywnikowych

D. Małych wklejek

Odpowiedź 'Małych wklejek' jest prawidłowa, ponieważ ta technika obróbki klejowej jest najczęściej stosowana przy łączeniu paska do spodni z wkładem klejowym. Małe wklejki to specyficzne elementy, które pozwalają na precyzyjne i mocne połączenie materiałów, a ich zastosowanie umożliwia uzyskanie estetycznego wyglądu oraz trwałości wyrobu. W praktyce, małe wklejki są stosowane tam, gdzie istotne jest zarówno wytrzymałe połączenie, jak i minimalizacja widoczności kleju lub łączenia. W branży odzieżowej, stosowanie małych wklejek stanowi standard, zwłaszcza w produktach wymagających wysokiej jakości wykończenia. Dzięki ich zastosowaniu, możliwe jest uzyskanie lepszej ergonomii oraz komfortu noszenia, co jest szczególnie ważne w odzieży codziennej. Dobrą praktyką jest również stosowanie materiałów klejących o odpowiednich właściwościach, co zapewnia ich odpowiednią elastyczność oraz odporność na działanie warunków zewnętrznych.

Pytanie 18

Ocena jakości odzieży po dokonaniu przeróbki odbywa się w trakcie

A. prasowania końcowego

B. odbioru wyrobu

C. drugiej przymiarki

D. pierwszej przymiarki

Odpowiedź "odbioru wyrobu" jest prawidłowa, ponieważ to na etapie odbioru końcowego dokonuje się kompleksowej oceny jakości wyrobu odzieżowego. W tym momencie sprawdzane są wszystkie aspekty techniczne, estetyczne oraz funkcjonalne, co jest zgodne z obowiązującymi standardami jakości w przemyśle odzieżowym. Na tym etapie można wykryć ewentualne wady, które mogły powstać podczas produkcji lub przeróbki. Przykładem może być ocena szwów, wykończenia, a także zgodności z zamówieniem. Odbiór wyrobu powinien być przeprowadzony zgodnie z określonymi procedurami, które gwarantują, że wyrób spełnia określone normy i oczekiwania klientów. W praktyce, procedura ta może obejmować weryfikację dokumentacji, takich jak raporty z kontroli jakości, a także przeprowadzanie testów użytkowych, co jest kluczowe dla zapewnienia satysfakcji klienta oraz minimalizacji kosztów reklamacji. Warto pamiętać, że odbiór wyrobu to także ostatni moment na dokonanie ewentualnych poprawek, zanim produkt trafi do klienta.

Pytanie 19

Aby zmierzyć wysokość krocza w krawiectwie miarowym, stosuje się

A. taśmę centymetrową oraz linijkę o długości 50 cm

B. tablicę pomiarową oraz antropometr

C. antropometr i linijkę o długości 50 cm

D. taśmę centymetrową i tablicę pomiarową

Ta odpowiedź jest prawidłowa, ponieważ do pomiaru wysokości krocza w krawiectwie miarowym najczęściej wykorzystuje się taśmę centymetrową oraz linijkę długości 50 cm. Taśma centymetrowa jest elastycznym narzędziem pomiarowym, które umożliwia dokładne i wygodne odczytywanie wymiarów. Wysokość krocza to jedna z kluczowych miar stosowanych w krawiectwie, szczególnie przy tworzeniu spodni oraz odzieży dopasowanej, co wymaga precyzyjnego pomiaru ciała. Użycie linijki długości 50 cm pozwala na dodatkowe zdefiniowanie pomiaru oraz zapewnia stabilność, co jest istotne w kontekście dokładności. Zgodnie z normami branżowymi, pomiary należy przeprowadzać w odzieży dopasowanej oraz na boso, co zwiększa ich trafność. W praktyce, dobrze wykonany pomiar wysokości krocza wpływa na ostateczny komfort noszenia odzieży oraz jej estetykę, dlatego tak ważne jest stosowanie odpowiednich narzędzi pomiarowych.

Pytanie 20

W koszuli z kołnierzykiem zbyt mocno przylega on do szyi. Jakie może być źródło tego problemu?

A. Podkrój szyi jest zbyt głęboki

B. Kołnierz ma za dużą szerokość

C. Podkrój szyi jest zbyt mały

D. Kołnierz jest nadmiernie długi

Fajnie, że wybrałeś tę odpowiedź, bo to naprawdę dobrze pokazuje, że podkrój szyi powinien być odpowiednio dopasowany. Jak jest za mały, to kołnierz się za bardzo przylega do szyi i to jest po prostu niewygodne. W projektowaniu odzieży, zwłaszcza przy bluzkach koszulowych, to dopasowanie jest mega ważne. Kołnierz musi mieć trochę luzu, żeby można było swobodnie poruszać głową. Weźmy na przykład sytuację, w której krawiec musi zmierzyć obwód szyi klienta – to kluczowy krok, żeby dobrze wykroić koszulę. W branży mamy różne normy, jak na przykład ISO 8559, które mówią o tym, jak mierzyć odzież. Uwzględnienie różnych typów sylwetek pozwala na zrobienie czegoś, co naprawdę dobrze leży i jest komfortowe. To umiejętność, którą warto mieć, bo dobrze dopasowana odzież to klucz do zadowolenia klientów.

Pytanie 21

Maszynę specjalistyczną typu ryglówka można wykorzystać, między innymi, do

A. naszywania dekoracyjnych taśm

B. łączenia wykrojów przy użyciu ściegu płaskiego

C. przyszywania ramiączek w damskiej bieliźnie

D. wykańczania krawędzi w dżinsach

Maszyna ryglówka, czyli taka do szycia z ryglowym ściegiem, to coś, co naprawdę przydaje się w przemyśle odzieżowym. Jej największa zaleta to stworzenie mocnego i elastycznego połączenia tkanin. To jest super ważne, szczególnie w bieliźnie damskiej, gdzie trzeba zadbać nie tylko o ładny wygląd, ale też o to, żeby wszystko dobrze trzymało się razem. Na przykład, przyszywanie ramiączek wymaga, żeby ścieg był solidny i jednocześnie wygodny, bo chcesz, aby ramiączka były tam, gdzie powinny, a przy tym było komfortowo. W praktyce ryglówki idealnie nadają się do szycia elastycznych materiałów jak lycra czy mikrofibra, więc to narzędzie jest wręcz niezbędne w produkcji bielizny. Dzięki temu, że ryglówki tworzą płaskie i estetyczne szwy, użytkownicy mogą cieszyć się nie tylko wygodą, ale też ładnym wyglądem odzieży. W branży jest to standard, że ryglówki są stosowane w bieliźnie damskiej, bo łączą funkcjonalność z estetyką, co jest bardzo istotne.

Pytanie 22

Do wszywania podszewki w damskim żakiecie powinna być używana maszyna

A. pikówkę

B. stębnówkę

C. renderówkę

D. fastrygówkę

Stębnówka, jako maszyna do szycia, jest kluczowym narzędziem w procesie wszywania podszewki w żakiecie damskim. Jej główna funkcjonalność polega na wykonywaniu prostych, mocnych szwów, co jest niezbędne do zapewnienia trwałości i estetyki wykończenia. Używanie stębnówki pozwala na precyzyjne łączenie materiałów, co jest szczególnie istotne w żakietach, gdzie podszewka musi być starannie wszyta, aby nie tworzyły się zniekształcenia czy marszczenia. Standardy branżowe wskazują, że dla odzieży o wysokiej jakości, która ma estetycznie wyglądać i dobrze leżeć, wykorzystanie maszyn stębnówkowych jest podstawą. Ponadto, stębnówki są dostosowane do różnych rodzajów tkanin, co umożliwia ich wszechstronne zastosowanie w krawiectwie. Dobre praktyki w szyciu sugerują, aby przed właściwym szyciem wykonać próbne szwy na skrawkach materiału, co pozwala na regulację ustawień maszyny i uniknięcie błędów w finalnym wyrobie.

Pytanie 23

Jaka jest norma zużycia tkaniny jedwabnej o szerokości 90 cm, którą należy wykorzystać do uszycia prostej sukienki o długości 80 cm dla szczupłej klientki, z krótkim rękawem o długości 30 cm?

A. 110 cm

B. 120 cm

C. 190 cm

D. 210 cm

Poprawna odpowiedź to 210 cm, co wynika z analizy normy zużycia materiałów w krawiectwie. Aby obliczyć ilość tkaniny potrzebnej do uszycia sukienki, uwzględniamy nie tylko jej długość, ale także krój, szerokość materiału oraz detale konstrukcyjne, takie jak rękawy. W przypadku sukienki o długości 80 cm oraz krótkim rękawie o długości 30 cm, tkanina będzie wymagała dodatkowego zapasu na szwy i wykończenia. Przy szerokości materiału wynoszącej 90 cm, najczęściej stosuje się dodatkowe 30 cm na zapasy oraz na dopasowanie kroju. W praktyce, standardowy przelicznik dla sukienek w zależności od długości oraz stylu wynosi od 2 do 2,5 razy długość wyrobu, co w tym przypadku daje około 210 cm. Taka wiedza jest niezbędna nie tylko w kontekście oszczędności materiału, ale także jakości końcowego produktu, jakim jest odzież.

Pytanie 24

Jakie wymiary są niezbędne do przekształcenia spódnicy z fałdami w spódnicę prostą?

A. ZWo, ZTv, ot

B. obt, ot

C. ZTv, ZKo, obt

D. ZTv, ZUo, ZKo

Odpowiedź obt, ot jest prawidłowa, ponieważ w procesie przeróbki spódnicy z fałdami na spódnicę prostą kluczowe jest poznanie wymiarów obwodu talii (ot) oraz obwodu bioder (obt). Obwód talii jest niezbędny do odpowiedniego dopasowania spódnicy, a obwód bioder do zapewnienia właściwej swobody ruchów w biodrach. W przypadku spódnic z fałdami, które zazwyczaj mają większą objętość, zmiana na prostą wymaga precyzyjnego przeliczenia tych wymiarów, aby uniknąć niepożądanych efektów wizualnych i komfortu noszenia. W praktyce, podczas szycia, warto również uwzględnić zapasy materiału na szwy oraz ewentualne korekty. Zastosowanie tych wymiarów jest zgodne z dobrą praktyką krawiecką, która polega na dokładnym pomiarze sylwetki klienta lub osoby, dla której wykonywana jest odzież, co pozwala na idealne dopasowanie i satysfakcję z noszenia odzieży.

Pytanie 25

Jaki rodzaj ściegu łańcuszkowego powinno się zastosować do łączenia fragmentów sukni damskiej wykonanej z dzianiny, nie obrabiając ich krawędzi?

A. Prosty dwunitkowy

B. Obrzucający czteronitkowy

C. Pokrywający czteronitkowy

D. Obrzucający trzynitkowy

Wybór innych rodzajów ściegów łańcuszkowych, takich jak obrzucający trzynitkowy, obrzucający czteronitkowy czy pokrywający czteronitkowy, jest nieodpowiedni w kontekście łączenia elementów sukni z dzianiny bez wykończenia krawędzi. Ścieg obrzucający trzynitkowy, mimo że jest często wykorzystywany do zabezpieczania krawędzi tkanin, nie gwarantuje elastyczności, co jest kluczowe przy pracy z dzianiną. Jego struktura bardziej nadaje się do tkanin wiskozowych i bawełnianych, które nie wymagają tak dużej rozciągliwości. Z kolei obrzucający czteronitkowy, choć zapewnia solidne wykończenie, jest przeznaczony do wzmacniania krawędzi szwów, co w przypadku materiałów elastycznych może prowadzić do niepożądanych efektów, takich jak marszczenie. Zastosowanie pokrywającego czteronitkowego ściegu jest równie niewłaściwe, ponieważ ma on na celu głównie ukrycie szwów, co nie jest wymagane, gdy decydujemy się na prosty ścieg łączący. W rezultacie, wybierając niewłaściwy ścieg, można narazić projekt na estetyczne i funkcjonalne niedociągnięcia, które mogą wpływać na zadowolenie klientów oraz trwałość gotowego wyrobu. Zrozumienie różnic w ściegach oraz ich zastosowań jest niezbędne do prawidłowego wykonania odzieży, co potwierdzają standardy branżowe oraz najlepsze praktyki w szyciu.

Pytanie 26

Zgodnie z przedstawionym rysunkiem instruktażowym wskaż metodę przyszycia rękawa do podkroju pachy?

A. Obrzucenie osobno krawędzi główki oraz podkroju pachy i zszycie ich razem

B. Wszycie główki rękawa do podkroju pachy oraz obszycie krawędzi lamówką

C. Obszycie lamówką krawędzi główki i podkroju pachy oraz zszycie ich razem

D. Wszycie główki rękawa do podkroju pachy oraz obrzucenie krawędzi wspólnie

Zastosowanie różnych metod wszywania rękawa do podkroju pachy, takich jak obracanie krawędzi lub zszywanie oddzielnych elementów, może prowadzić do niepożądanych efektów estetycznych i funkcjonalnych. Obrzucenie oddzielnie krawędzi główki rękawa oraz podkroju pachy, a następnie ich zszycie, może skutkować widocznymi szwami, które nie tylko szpecą projekt, ale mogą również powodować dyskomfort podczas noszenia odzieży. Tego typu podejście nie uwzględnia ważnych aspektów, takich jak odpowiednie dopasowanie oraz wsparcie strukturalne, które są kluczowe dla prawidłowego kształtu rękawa. Ponadto, technika ta może prowadzić do osłabienia krawędzi, co zwiększa ryzyko strzępienia i uszkodzeń materiału. Z kolei obrzucenie krawędzi i ich zszycie razem, bez zastosowania lamówki, może sprawić, że projekt stanie się mniej estetyczny. Warto również zauważyć, że niektóre metody wymagają znajomości konkretnego materiału oraz jego właściwości, co może prowadzić do błędów w wyborze odpowiednich narzędzi i technik. W praktyce, kluczowe jest, aby stosować sprawdzone metody, które zapewniają zarówno estetyczne, jak i funkcjonalne wykończenie odzieży, a także pamiętać o znaczeniu przygotowania i testowania rozwiązań przed realizacją projektu.

Pytanie 27

Fartuch medyczny wykonany z bawełnianego perkalu powinien być prasowany w temperaturze

A. 200°C z użyciem pary

B. 110°C bez użycia pary

C. 150°C bez użycia pary

D. 180°C z użyciem pary

Fartuch lekarski z bawełnianego perkalu należy prasować w temperaturze 200°C z użyciem pary, ponieważ taka wysoka temperatura pozwala na skuteczne usunięcie zagnieceń oraz zapewnia odpowiednią higienę tkaniny. Bawełniany perkal jest materiałem, który dobrze reaguje na działanie pary, co sprzyja lepszemu wygładzaniu i utrzymaniu estetyki odzieży. Dodatkowo, prasowanie z użyciem pary przyczynia się do zabicia bakterii, co jest szczególnie istotne w kontekście odzieży medycznej. Przykładem dobrych praktyk w tym zakresie jest stosowanie żelazek parowych, które umożliwiają precyzyjne ustawienie temperatury i intensywności pary, co wpływa na jakość prasowania. Warto również zwrócić uwagę na wskazówki producentów odzieży medycznej, które często zalecają konkretne temperatury i metody prasowania, aby zagwarantować trwałość materiału oraz jego estetyczny wygląd. Prasowanie w odpowiednich warunkach nie tylko poprawia prezencję fartucha, ale również wydłuża jego żywotność.

Pytanie 28

Symbol ukazany na ilustracji informuje o sposobie suszenia odzieży

A. w pozycji poziomej

B. w cieniu

C. w pozycji pionowej

D. na sznurze

Odpowiedź 'w cieniu' jest prawidłowa, ponieważ suszenie wyrobów odzieżowych w cieniu jest zalecane w celu ochrony tkanin przed szkodliwym działaniem promieni UV, które mogą powodować blaknięcie kolorów oraz uszkodzenia struktury materiału. Przykładowo, odzież wykonana z naturalnych włókien, takich jak bawełna czy len, jest szczególnie wrażliwa na światło słoneczne, co może prowadzić do osłabienia włókien. Suszenie w cieniu sprzyja również zachowaniu optymalnej wilgotności, co przyspiesza proces schnięcia, nie powodując jednocześnie nadmiernego zagnieceń. W praktyce najlepiej stosować specjalne wieszaki do suszenia, które zapewnią odpowiedni przepływ powietrza i umożliwią równomierne suszenie. Dobre praktyki branżowe, takie jak informowanie klientów o właściwych metodach suszenia, mają kluczowe znaczenie dla utrzymania jakości wyrobów odzieżowych oraz przedłużenia ich żywotności.

Pytanie 29

Jakie wykończenie należy zastosować do krawędzi szwów bocznych w damskim żakiecie bez podszewki?

A. wypustka

B. lampas

C. obłożenie

D. lamówka

Lamówka to szereg technik wykończeniowych, które polegają na obszywaniu krawędzi tkaniny w celu zwiększenia ich trwałości oraz estetyki. W przypadku żakietów damskich bez podszewki, zastosowanie lamówki jest szczególnie praktyczne, ponieważ pozwala na ukrycie surowego brzegu tkaniny, co nadaje elegancki wygląd oraz zabezpiecza przed strzępieniem. Lamówka może być wykonana z tej samej tkaniny, co żakiet, lub z materiału kontrastowego, co umożliwia uzyskanie interesujących efektów wizualnych. W branży mody zasady te są standardem, a ich stosowanie może znacząco wpłynąć na jakość końcowego produktu. Przykładem zastosowania lamówki w praktyce może być obszycie krawędzi kieszeni w żakiecie, co nie tylko zwiększa trwałość, ale także podkreśla detale konstrukcyjne. Dobrą praktyką jest również stosowanie lamówki w miejscach, gdzie krawędzie tkaniny są narażone na intensywne użytkowanie, co dodatkowo zabezpiecza odzież przed uszkodzeniem i wydłuża jej żywotność.

Pytanie 30

Jaki pomiar antropometryczny jest dokonywany na ciele kobiety od siódmego kręgu szyi, przez punkt szyjny boczny oraz brodawkowy, w kierunku pionowym do linii talii na przedzie?

A. Łuk długości przodu przez piersi

B. Łuk szerokości przodu przez piersi

C. Łuk długości przodu do piersi

D. Łuk szerokości tyłu na wysokości piersi

Łuk długości przodu przez piersi to pomiar antropometryczny, który mierzy odległość od siódmego kręgu szyi, przez punkt szyjny boczny i brodawkowy, aż do linii talii w przodzie. Jest to kluczowy pomiar w procesie projektowania odzieży, szczególnie dla kobiet, ponieważ pozwala na dokładne określenie kształtu i wymiarów biustu. W praktyce, ten pomiar jest niezbędny w krawiectwie, aby zapewnić odpowiednią dopasowanie bluzek, sukienek oraz innych elementów odzieży, które muszą być odpowiednio skrojone w okolicy biustu i talii. Dobrym przykładem zastosowania tego pomiaru jest produkcja biustonoszy, gdzie precyzyjne dostosowanie do indywidualnych wymiarów ciała jest kluczowe dla komfortu i estetyki. W standardach branżowych, takich jak ISO 8559:2017 dotyczący pomiarów antropometrycznych, podkreśla się znaczenie dokładności i metodologii pomiarowej, co w konsekwencji przekłada się na jakość końcowych produktów odzieżowych. Dobrze wykonany łuk długości przodu przez piersi jest zatem fundamentem dla dobrze zaprojektowanej odzieży, co wpływa na zadowolenie klientek oraz ich postrzeganie marki.

Pytanie 31

Do łączenia składników kurtki wykonanej z lodenu powinna być zastosowana technika połączeń

A. igłowanych

B. nitkowych

C. klejonych

D. zgrzewanych

Techniki połączeń igłowanych, nitkowych i klejonych, choć mają swoje zastosowania, nie są optymalnymi rozwiązaniami dla łączenia elementów kurtki z lodenu. Połączenia igłowane polegają na użyciu igły i nici, co może prowadzić do tworzenia mikroszczelin, przez które woda może przenikać, co w przypadku odzieży outdoorowej jest niepożądane. W praktyce, igły stosowane do szycia mogą również osłabiać materiał, co zwiększa ryzyko uszkodzeń. Z kolei technika połączeń nitkowych, mimo że często stosowana w szyciu odzieży, wymaga dodatkowego zabezpieczenia szwów przed wilgocią, co w przypadku lodenu może być skomplikowane i kosztowne. W przypadku połączeń klejonych, choć oferują one możliwość uzyskania szczelnych połączeń, ich skuteczność zależy od jakości użytego kleju oraz odpowiedniego przygotowania powierzchni. Wiele klejów traci swoje właściwości pod wpływem warunków atmosferycznych oraz czasu, co może prowadzić do osłabienia połączeń. W branży odzieżowej istotne jest przestrzeganie standardów, takich jak ISO 9001 dotyczący zarządzania jakością, aby zapewnić, że używane techniki są odpowiednie do specyfiki materiałów, co jest kluczowe dla funkcjonalności i bezpieczeństwa końcowego produktu.

Pytanie 32

Jakiego przyrządu pomocniczego powinno się używać do pikowania kurtki ortalionowej?

A. Linijki odległościowej

B. Narzędzia do szycia szwów nakładanych

C. Przyrządu do lamowania

D. Urządzenia do zwijania

Linijka odległościowa to kluczowy przyrząd w procesie pikowania kurtki ortalionowej, ponieważ umożliwia precyzyjne odmierzanie i zachowanie równych odstępów między szwami. Pikowanie to technika, która polega na przeszywaniu dwóch warstw materiału w celu uzyskania efektu wypukłości oraz wzmocnienia struktury tkaniny. W przypadku ortalionu, materiału często stosowanego w odzieży wierzchniej ze względu na jego wodoodporność i lekkość, precyzyjne rozmieszczenie szwów jest niezwykle ważne dla estetyki i funkcjonalności odzieży. Użycie linijki odległościowej pozwala na uzyskanie równych i symetrycznych pików, co wpływa na końcowy wygląd kurtki. W praktyce, linijka odległościowa może również pomóc w ustaleniu odległości od krawędzi materiału, co jest istotne w kontekście estetycznym oraz wytrzymałościowym całego wyrobu. Standardy branżowe zalecają stosowanie narzędzi, które zapewniają wysoką precyzję, aby unikać niejednolitości w produkcie końcowym, co jest kluczowe w przemyśle odzieżowym.

Pytanie 33

Aby zlikwidować wyświecenie, które pojawiło się na odzieży w wyniku obróbki parowo-cieplnej, należy zastosować

A. odparowanie

B. przeprasowanie

C. sprasowanie

D. wprasowanie

Odparowanie to skuteczna metoda usuwania wyświecenia z odzieży, która powstaje podczas obróbki parowo-cieplnej. Wyświecenie, czyli nadmiar wilgoci na powierzchni tkaniny, może prowadzić do nieestetycznego wyglądu wyrobu. Proces odparowania polega na usunięciu tej wilgoci w sposób kontrolowany, co pozwala na zachowanie pierwotnych właściwości materiału. Praktyczne zastosowanie tej metody można zaobserwować w przemyśle odzieżowym, gdzie odzież poddawana jest obróbce parowej w celu nadania jej odpowiedniego kształtu i wygładzenia. W tym kontekście, zastosowanie odparowania pozwala na redukcję ryzyka powstawania trwałych śladów na tkaninach, które mogą być wynikiem niewłaściwego użycia temperatury lub ciśnienia. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, odparowanie powinno być stosowane w połączeniu z odpowiednim zarządzaniem temperaturą i czasem obróbki, aby minimalizować ryzyko uszkodzenia włókien. Warto również pamiętać, że różne materiały wymagają różnorodnych podejść, dlatego zrozumienie właściwości tkanin jest kluczowe dla skutecznego usuwania wyświecenia.

Pytanie 34

Na jakość finalnego produktu odzieżowego nie oddziałują

A. standard materiałów oraz akcesoriów krawieckich

B. szerokość użytych materiałów

C. spojenia elementów konstrukcyjnych

D. wymiary indywidualnych części odzieży

Odpowiedź dotycząca szerokości zastosowanych materiałów jako czynnika, który nie wpływa na jakość gotowego wyrobu odzieżowego, jest prawidłowa, ponieważ szerokość materiału nie determinuje bezpośrednio jakości końcowego produktu. W praktyce, o jakości odzieży decydują inne czynniki, takie jak jakość użytych materiałów, dokładność połączeń konstrukcyjnych oraz precyzyjne wymiary elementów. Przykładowo, nawet jeśli materiał jest szeroki, ale nie wykazuje odpowiednich właściwości, jak trwałość czy elastyczność, to nie przyczyni się do wysokiej jakości gotowego wyrobu. Dobrze zdefiniowane standardy jakości odzieży, takie jak ISO 9001, podkreślają znaczenie zarówno właściwego doboru surowców, jak i poprawności wykonania. Niezależnie od zastosowanej szerokości materiału, kluczowe jest, aby używane tkaniny oraz dodatki krawieckie spełniały określone normy jakościowe, co ma bezpośredni wpływ na trwałość i funkcjonalność odzieży.

Pytanie 35

Klientka zleciła uszycie sukni, do której wykorzystano 1,50 m aksamitu. Cena za 1,00 m materiału wynosi 24,00 zł, a koszt robocizny to 40,00 zł. Jaka będzie całkowita cena za tę usługę?

A. 88,00 zł

B. 64,00 zł

C. 52,00 zł

D. 76,00 zł

Aby obliczyć całkowity koszt uszycia sukni, należy uwzględnić zarówno cenę materiału, jak i koszt robocizny. W tym przypadku zużyto 1,50 m aksamitu, a cena 1,00 m wynosi 24,00 zł. Dlatego koszt materiału wynosi: 1,50 m x 24,00 zł/m = 36,00 zł. Dodatkowo, koszt robocizny wynosi 40,00 zł. Zatem całkowity koszt usługi to: 36,00 zł (materiał) + 40,00 zł (robocizna) = 76,00 zł. W praktyce, przy planowaniu kosztów usług krawieckich, ważne jest dokładne oszacowanie zarówno materiałów, jak i pracy, aby zapewnić rentowność oraz konkurencyjność w branży. Umiejętność precyzyjnego kalkulowania kosztów jest kluczowa, zwłaszcza w małych przedsiębiorstwach, gdzie każdy element wpływa na wynik finansowy.

Pytanie 36

Zadania związane z poszerzeniem zbyt wąskiej spódnicy na linii bioder obejmują rozprucie szwów bocznych oraz

A. powiększenie spódnicy na linii kolan oraz jej wydłużenie

B. poszerzenie spódnicy na linii bioder oraz zszycie szwów bocznych

C. zwężenie spódnicy na linii bioder oraz w talii

D. zwężenie spódnicy na linii kolan oraz jej skrócenie

Poszerzenie spódnicy na linii bioder oraz zszycie szwów bocznych to kluczowe działania w procesie przeróbki zbyt wąskiej spódnicy. W pierwszej kolejności, rozprucie szwów bocznych umożliwia uzyskanie dodatkowego materiału, co pozwala na odpowiednie poszerzenie spódnicy w newralgicznej części, gdzie najczęściej występują problemy z dopasowaniem. Po dokonaniu poszerzenia, niezbędne jest zszycie szwów bocznych, co zapewnia trwałość oraz estetykę wykończenia. W praktyce, takie podejście pozwala na zachowanie oryginalnego kroju i proporcji spódnicy, co jest zgodne z dobrymi praktykami krawieckimi. Warto również zauważyć, że odpowiednie poszerzenie na linii bioder wpływa na komfort noszenia, a także na ogólny wygląd sylwetki, co jest istotne w kontekście mody. Pamiętajmy o tym, że każdy projekt krawiecki powinien być dostosowany do indywidualnych wymagań klienta, co w tym przypadku oznacza także uwzględnienie jakości materiałów oraz technik szycia, które zapewnią długotrwałość przeróbki.

Pytanie 37

Aby wykonać wykroje podstawowe spódnicy z jednolitym materiałem wełnianym typu flausz, formy powinny być umieszczone na tkaninie, z uwzględnieniem lokalizacji linii środka przodu i tyłu wzdłuż nitki

A. wątku, w jednym kierunku

B. osnowy, w dwóch kierunkach

C. wątku, w dwóch kierunkach

D. osnowy, w jednym kierunku

Odpowiedź 'osnowy, w jednym kierunku' jest poprawna, ponieważ podczas układania wykrojów spódnicy podstawowej na tkaninie wełnianej typu flausz, kluczowe jest, aby zachować odpowiednie położenie wykroju względem nitki osnowy. Osnowa jest to zestaw włókien rozmieszczonych wzdłuż długości tkaniny, a jej kierunek ma znaczenie dla tego, jak tkanina będzie się zachowywała podczas użytkowania. Ułożenie wykroju zgodnie z osnową zapewnia, że spódnica będzie miała odpowiednią stabilność oraz nie będzie deformować się w trakcie noszenia. Bardzo ważne jest, aby wykroje były układane w jedną stronę, co pozwala uniknąć niepożądanych efektów, takich jak skurczenie się materiału czy zniekształcenie kształtu spódnicy po praniu. W praktyce oznacza to, że chcemy, aby nitki osnowy były równoległe do krawędzi wykroju, co jest zgodne z najlepszymi praktykami szycia i konstrukcji odzieży. Dobrze zaprojektowana spódnica będzie wygodna w noszeniu i estetyczna, co jest kluczowe dla satysfakcji użytkownika.

Pytanie 38

Aby pozbyć się zagnieceń szwów bocznych, które pojawiły się w spodniach podczas prasowania, należy szwy poddać

A. ponownemu prasowaniu w wyższej temperaturze

B. wyłącznie działaniu pary

C. ponownemu prasowaniu w tych samych warunkach

D. ponownemu prasowaniu z wyższym naciskiem

Wybór metody ponownego sprasowania przy zwiększonym nacisku lub przy podwyższonej temperaturze może wydawać się logiczny, jednak obie te techniki mogą prowadzić do dalszego uszkodzenia tkaniny. Zastosowanie większego nacisku na tkaninę w przypadku wyświecenia szwów może spowodować jeszcze głębsze wcięcia w szwy, co intensyfikuje ich widoczność oraz może prowadzić do zniekształcenia materiału. Wysoka temperatura natomiast, szczególnie w przypadku delikatnych tkanin, takich jak jedwab czy poliester, może prowadzić do trwałego uszkodzenia włókien, co skutkuje topnieniem lub zniekształceniem struktury materiału. W kontekście standardów branżowych, najlepszym podejściem jest unikanie metod, które wymagają bezpośredniego kontaktu z gorącą powierzchnią żelazka, zwłaszcza w przypadku tkanin wrażliwych. Co więcej, odpowiedź sugerująca działanie wyłącznie pary podkreśla znaczenie technologii parowej w nowoczesnej pielęgnacji tkanin. Ignorowanie tych zasad może prowadzić do typowych błędów myślowych, takich jak założenie, że bardziej intensywne działanie zawsze przynosi lepsze rezultaty. Rzeczywiście, umiejętność doboru właściwych metod prasowania, które uwzględniają specyfikę materiałów, stanowi klucz do sukcesu w dbaniu o odzież.

Pytanie 39

Z jakiego rodzaju materiału odzieżowego można wykonać klasyczną, przewiewną bluzkę damską?

A. Z satyny

B. Z etaminy

C. Z flaneli

D. Z kretonu

Etamina to świetny materiał do szycia koszul damskich na lato. Jest lekka i super przewiewna, co sprawia, że w upalne dni nosi się ją bardzo komfortowo. Dodatkowo ma przyjemną, gładką powierzchnię, więc super się na niej pracuje. Koszule z etaminy ładnie układają się na ciele, co jest istotne, gdy chcemy dobrze wyglądać. Jest też dostępna w różnych kolorach i wzorach, co daje duże pole do popisu, jeśli chodzi o projektowanie. I co ważne, etamina dobrze znosi pranie oraz prasowanie, więc nie musisz się martwić o wygląd swojej koszuli po kilku użyciach. Jak dla mnie, etamina wpisuje się w obecne trendy mody, bo łączy elegancję z wygodą.

Pytanie 40

Aby połączyć boki spódnicy uszytej z szyfonu, należy użyć szwu

A. stykowego

B. francuskiego

C. nakładanego

D. wpuszczanego

Wybór szwu wpuszczanego do zszycia boków spódnicy z szyfonu jest uzasadniony ze względu na lekkość i delikatność tego materiału. Szew wpuszczany, znany również jako szew schowany, polega na wszyciu krawędzi materiału w taki sposób, że nie jest on widoczny na zewnątrz. Dzięki temu spódnica zyskuje estetyczny wygląd, a jednocześnie struktura szwu jest wzmocniona. W przypadku szyfonu, który jest tkaniną bardzo cienką i delikatną, szew wpuszczany minimalizuje ryzyko strzępienia się krawędzi i uszkodzeń materiału. W praktyce, technika ta polega na podwijaniu krawędzi materiału i następnie zszywaniu ich w taki sposób, aby szew znajdował się wewnątrz, co zapewnia zarówno trwałość, jak i estetykę. Warto również wspomnieć, że stosowanie szwu wpuszczanego jest zgodne z zaleceniami w zakresie szycia odzieży z delikatnych tkanin, co podkreślają liczne podręczniki krawieckie oraz kursy szycia.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej