Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik żywienia i usług gastronomicznych
Kwalifikacja: HGT.02 - Przygotowanie i wydawanie dań
Data rozpoczęcia: 25 kwietnia 2025 12:31
Data zakończenia: 25 kwietnia 2025 13:05

Egzamin zdany!

Wynik: 27/40 punktów (67,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jaką metodę obróbki cieplnej uznaje się za najbardziej optymalną w dietetyce?

A. tradycyjne pieczenie

B. smażenie na tłuszczu

C. gotowanie w wodzie lub na parze

D. duszenie po wcześniejszym obsmażeniu

Gotowanie w wodzie lub na parze to jedna z najzdrowszych metod obróbki cieplnej, która pozwala zachować wartości odżywcze produktów. Proces ten umożliwia minimalizację strat witamin i minerałów, które mogą występować podczas innych metod, takich jak smażenie. W trakcie gotowania w wodzie czy na parze, substancje odżywcze w jedzeniu są zachowane w większym stopniu, ponieważ nie są one narażone na działanie wysokiej temperatury oraz tłuszczu. Przykłady zastosowania tej metody obejmują przygotowywanie warzyw na parze, ryb, a także gotowanie kasz czy ryżu. Warto także zauważyć, że gotowanie na parze pozwala na uzyskanie delikatniejszych i smaczniejszych potraw, ponieważ jedzenie nie wchodzi w bezpośredni kontakt z wodą, co pozwala na lepsze zachowanie aromatu i tekstury. Ta metoda jest zgodna z zaleceniami wielu organizacji zdrowotnych, które promują zdrowe nawyki żywieniowe i wskazują na korzyści płynące z ograniczenia tłuszczu w diecie, co jest szczególnie istotne w kontekście zapobiegania otyłości i chorobom sercowo-naczyniowym.

Pytanie 2

Galaretę wieprzową powinno się przygotować

A. z łopatki, podgardla

B. ucha. z golonki, nóżek, głowizny

C. z łopatki, nóżek, szynki

D. z golonki, boczku, szynki

Galareta wieprzowa sporządzana z ucha, golonki, nóżek i głowizny to klasyczna potrawa, która wykorzystuje mięso bogate w kolagen. Kolagen jest kluczowym składnikiem, który po długim gotowaniu wytwarza żelatynę, nadającą galarecie odpowiednią konsystencję. Ucho, nóżki oraz głowizna zawierają znaczną ilość tego składnika, co sprawia, że galareta jest nie tylko smaczna, ale również ma właściwości odżywcze. Przygotowując galaretę, warto pamiętać o odpowiednim procesie gotowania, który powinien trwać kilka godzin, aby uzyskać odpowiednią gęstość. Dobrą praktyką jest również dodanie przypraw, takich jak czosnek, pieprz czy liść laurowy, co wzbogaci smak końcowego dania. Warto zwrócić uwagę na estetykę podania tej potrawy, co jest istotne w kontekście kulinarnym, szczególnie podczas świąt czy rodzinnych uroczystości. Galareta wieprzowa z ucha jest również często serwowana jako przystawka, co czyni ją wszechstronnym elementem stołu.

Pytanie 3

Najbardziej znanym trunkiem z Japonii jest

A. rum

B. sake

C. cachaca

D. anyżówka

Wybór anyżówki, cachacy lub rumu jako najpopularniejszego japońskiego alkoholu jest błędny z kilku powodów. Anyżówka to likier o smaku anyżu, znany głównie w krajach takich jak Francja i Włochy, ale nie jest typowym japońskim alkoholem. Jej produkcja opiera się na destylacji, co jest odmienne od tradycyjnej metody fermentacji stosowanej w produkcji sake. Cachaca, z kolei, to brazylijski alkohol wytwarzany z trzciny cukrowej, który nie ma żadnych japońskich korzeni ani znaczenia w tamtejszej kulturze. W przypadku rumu, również jest to napój alkoholowy o korzeniach w Karaibach, gdzie produkcja bazuje na melasie. Odpowiedzi te ilustrują typowy błąd, polegający na myleniu regionalnych specjałów i nieznajomości lokalnych tradycji kulinarnych. Japońska kultura alkoholu jest bogata i różnorodna, a sake odgrywa w niej kluczową rolę od wieków. Ignorowanie tego aspektu prowadzi do nieprecyzyjnych wniosków na temat międzynarodowych napojów alkoholowych. Sake nie tylko reprezentuje sztukę winiarską Japonii, ale także jest symbolem narodowej tożsamości, co czyni go unikalnym w kontekście globalnym.

Pytanie 4

Przygotować rozczyn z zaparzonej mąki, dodać jaja, resztę mąki, roztopiony tłuszcz, a następnie wszystko dobrze wyrobić. Jakie ciasto powstaje w wyniku zastosowanej metody?

A. Drożdżowe

B. Kruche

C. Biszkoptowe

D. Parzone

Wybór ciast parzonych, biszkoptowych albo kruchych nie jest zgodny z tym, co opisałeś. Ciasto parzone też wymaga zaparzenia mąki, ale nie ma takiej ilości jajek i tłuszczu jak drożdżowe, a jego przygotowanie opiera się na ubijaniu masy i dodawaniu większej ilości wody. Z drugiej strony, biszkoptowe głównie opiera się na ubitych jajkach, co daje mu powietrzną strukturę, a nie taką jak w drożdżowym. Ciasto kruche to znów inne podejście, bo bazuje głównie na suchych składnikach, jak mąka i tłuszcz, więc tutaj nie ma potrzeby zaparzać mąki ani dodawać drożdży. Często popełniane błędy to mylenie technik przygotowania różnych ciast albo brak zrozumienia, jak funkcjonują drożdże podczas fermentacji. Warto te różnice znać, bo są kluczowe w pieczeniu, żeby uzyskać właściwą konsystencję ciasta.

Pytanie 5

Która potrawa powinna znaleźć się w menu punktu gastronomicznego?

A. Paluszki rybne z frytkami

B. Małże w salsie pomidorowej

C. Terrina z łososiem

D. Bliny z kawiorem

Paluszki rybne z frytkami to klasyczna potrawa, która cieszy się dużą popularnością w punktach gastronomicznych, zwłaszcza w kontekście fast foodów oraz rodzinnych restauracji. Ich przygotowanie jest stosunkowo proste, co umożliwia szybkie i sprawne serwowanie, co jest istotnym wymogiem w branży gastronomicznej. Paluszki rybne można przygotować z różnych gatunków ryb, co pozwala na dostosowanie menu do lokalnych preferencji i dostępności produktów. Poza aspektem kulinarnym, danie to ma również wysoką wartość odżywczą, dostarczając białka i kwasów omega-3, co jest zgodne z zasadami zdrowego żywienia promowanymi przez agencje zdrowia. Serwowanie frytek jako dodatku z kolei zwiększa wartość kaloryczną potrawy, co czyni ją atrakcyjną dla klientów poszukujących sycących i smacznych posiłków. Warto również zwrócić uwagę na standardy sanitarno-epidemiologiczne przy przygotowywaniu tych potraw, aby zapewnić bezpieczeństwo żywności i zadowolenie klientów.

Pytanie 6

Które z wymienionych warzyw jest znane jako bogate źródło karotenu?

A. Dynia

B. Kalafior

C. Cebula

D. Cukinia

Dynia jest warzywem znanym z wysokiej zawartości karotenoidów, w tym beta-karotenu, który jest prekursorem witaminy A. Witamina A jest niezbędna dla zdrowia wzroku, systemu odpornościowego oraz funkcji reprodukcyjnych. Karotenoidy działają jako silne przeciwutleniacze, co oznacza, że pomagają w neutralizowaniu wolnych rodników w organizmie, zmniejszając ryzyko wielu chorób przewlekłych, w tym chorób serca i nowotworów. Praktyczne zastosowanie dyni w codziennej diecie może obejmować przygotowanie zup, puree, a także pieczenie i gotowanie, co nie tylko poprawia smak potraw, ale także zwiększa ich wartość odżywczą. Warto również zauważyć, że jedzenie warzyw bogatych w karotenoidy, takich jak dynia, jest zgodne z zaleceniami dietetycznymi, które promują spożycie różnych, kolorowych warzyw, co jest kluczowe dla zbilansowanej diety.

Pytanie 7

Który składnik kulinarny pochodzi z tuszy jagnięcej?

A. Comber

B. Gicz

C. Schab

D. Rostbef

Comber to część tuszy jagnięcej, która znajduje się w okolicy grzbietu zwierzęcia. Jest to mięso, które charakteryzuje się wysoką jakością oraz wybornym smakiem, co czyni je bardzo popularnym w kuchni. Comber jagnięcy, zwany także jako 'lędźwie', jest doskonały do pieczenia, smażenia oraz grillowania. Jego delikatna struktura i intensywny smak sprawiają, że idealnie nadaje się do przygotowywania dań na specjalne okazje. Warto również zaznaczyć, że comber jagnięcy jest często wykorzystywany w tradycyjnych przepisach, takich jak jagnięcina pieczona z ziołami, co podkreśla jego walory smakowe. W kontekście standardów kulinarnych, mięso z combra powinno być odpowiednio dojrzewane, aby uzyskać maksymalny smak i teksturę. Przykładem może być przygotowanie comberu jagnięcego w stylu francuskim, gdzie jest marynowany w ziołach i podawany z sosem na bazie czerwonego wina, co jest zgodne z dobrymi praktykami gastronomicznymi.

Pytanie 8

Jaką metodę obróbki cieplnej wykorzystuje się do przygotowania pyz ziemniaczanych?

A. Gotowanie na parze

B. Smażenie w głębokim tłuszczu

C. Gotowanie w wodzie

D. Smażenie bez użycia tłuszczu

Gotowanie w wodzie to kluczowa technika obróbki cieplnej stosowana do przygotowywania pyz ziemniaczanych. W procesie tym surowe ziemniaki, po ugotowaniu i przetworzeniu, tworzą elastyczną masę, która jest następnie formowana w kulki lub placki. Gotowanie w wodzie pozwala na równomierne i delikatne ugotowanie ziemniaków, co jest niezbędne dla uzyskania odpowiedniej konsystencji. W praktyce, po ugotowaniu ziemniaków, często są one tłuczone, co umożliwia uzyskanie gładkiej masy. Warto wspomnieć, że odpowiednia temperatura gotowania i czas to kluczowe elementy, które wpływają na jakość końcowego produktu. Aby uzyskać najlepszy efekt, ziemniaki powinny być gotowane w osolonej wodzie, co podkreśla ich smak. W gastronomii, przestrzeganie dobrych praktyk kulinarnych, takich jak dokładne ważenie składników oraz kontrola czasu gotowania, jest niezwykle ważne, aby osiągnąć optymalny rezultat.

Pytanie 9

Osoba pracująca przy oczyszczaniu ziemniaków w przygotowalni powinna korzystać z jakiego środka ochrony indywidualnej?

A. gumowych butów

B. gumowych rękawic

C. białej zapaski

D. spodni ochronnych

Gumowe rękawice to naprawdę ważny element ochrony dla osób, które pracują przy oczkowaniu ziemniaków. Ich zadaniem jest ochrona rąk przed różnymi substancjami chemicznymi, które mogą być na roślinach, oraz przed ewentualnymi urazami, które mogą się zdarzyć podczas pracy. Te rękawice tworzą swojego rodzaju barierę, co naprawdę zmniejsza ryzyko, że skóra wejdzie w kontakt z czymś szkodliwym. To się zgadza z zasadami BHP w rolnictwie. Na przykład, jak używasz nawozów czy środków ochrony roślin, to gumowe rękawice są absolutnie niezbędne, bo te chemikalia mogą podrażnić skórę. Każdy, kto pracuje w tym zawodzie, powinien mieć takie rękawice, aby zminimalizować ryzyko zdrowotne i czuć się bezpieczniej w pracy. No i warto pamiętać, żeby regularnie je zmieniać, żeby nie straciły swojej ochrony, bo to może prowadzić do nieprzyjemnych konsekwencji zdrowotnych.

Pytanie 10

Paszteciki z ciasta naleśnikowego tworzy się

A. w sakiewkę

B. w rulon o bokach otwartych

C. w rulon o bokach zamkniętych

D. w chusteczkę

Odpowiedź 'w rulon o bokach zamkniętych' jest całkowicie na miejscu. Paszteciki z ciasta naleśnikowego najczęściej robi się tak, żeby były szczelne, co jest mega ważne, żeby nadzienie nie uciekło podczas pieczenia. Zawinięcie ciasta w rulon i zlepienie krawędzi to klucz do sukcesu! Przykładowo, paszteciki z mięsem czy serami, które po upieczeniu mają złotą, chrupiącą skórkę i soczyste wnętrze, są tego doskonałym dowodem. Fajnie jest też upewnić się, że przed włożeniem do pieca wszystkie krawędzie są zlepione, bo to nie tylko ładnie wygląda, ale ma też wpływ na smak i teksturę. W sumie, takie podejście jest zgodne z kulinarnymi zasadami, gdzie dobrze wykonane formowanie potraw daje najlepsze efekty.

Pytanie 11

Spośród wymienionych surowców, który jest najmniej trwały?

A. ocet

B. ryż

C. drób

D. cukier

Drób jest najmniej trwałym surowcem spośród wymienionych. Jego krótki okres przydatności do spożycia wynika z wysokiej zawartości wody oraz sprzyjających warunków do rozwoju mikroorganizmów, co stawia go w grupie produktów łatwo psujących się. W praktyce oznacza to, że drób powinien być przechowywany w odpowiednich warunkach chłodniczych i spożyty w ciągu kilku dni od zakupu, aby zminimalizować ryzyko zatrucia pokarmowego. Dla zachowania jakości i bezpieczeństwa żywności, normy sanitarno-epidemiologiczne zalecają, aby surowy drób był przechowywany w temperaturze poniżej 4°C. Warto również zwrócić uwagę na proces gotowania, który powinien odbywać się w temperaturze wewnętrznej osiągającej przynajmniej 75°C, co eliminuje większość patogenów, ale nie zmienia faktu, że sama surowa postać mięsa ma ograniczoną trwałość. W przeciwieństwie do cukru, ryżu czy octu, które mają dłuższe okresy przechowywania, drób wymaga staranniejszego traktowania i szybszego spożycia, co czyni go najmniej trwałym surowcem.

Pytanie 12

Jaki składnik mięsny jest odpowiedni do przygotowania rumsztyku?

A. Bark

B. Polędwica

C. Polędwica wieprzowa

D. Mięso z pręgi

Polędwica to najbardziej odpowiedni wybór do sporządzenia rumsztyku, ponieważ charakteryzuje się wysoką jakością mięsa, niską zawartością tłuszczu oraz wyjątkową delikatnością. Ten rodzaj mięsa pochodzi z dolnej części kręgosłupa zwierzęcia, co sprawia, że jest wyjątkowo soczysty i łatwy do obróbki. W kuchni polskiej polędwica jest często wykorzystywana do przygotowania różnych potraw, w tym steków i rumsztyków, które wymagają zarówno odpowiedniej obróbki cieplnej, jak i technik kulinarnych, takich jak smażenie czy grillowanie. Dobrą praktyką jest marynowanie polędwicy przed przyrządzaniem, co dodatkowo podnosi jej walory smakowe. Ponadto, zgodnie z zasadami gastronomii, rumsztyk z polędwicy powinien być smażony na wysokiej temperaturze przez krótki czas, co pozwala zachować jego soczystość. Jeśli chcesz uzyskać idealny rumsztyk, upewnij się, że mięso jest świeże i wysokiej jakości, co jest kluczowe dla uzyskania odpowiedniego smaku oraz tekstury.

Pytanie 13

Jaką masę miały mrożonki rybne na początku, jeśli odnotowany 2% ubytek to 2 kg?

A. 80 kg

B. 120 kg

C. 60 kg

D. 100 kg

W przypadku błędnych odpowiedzi warto skupić się na zrozumieniu, dlaczego wyniki odbiegają od rzeczywistości. Odpowiedzi takie jak 80 kg i 60 kg mogą wynikać z błędnych obliczeń lub niepoprawnego zrozumienia, jak procent działa w kontekście masy. Na przykład, przy założeniu, że 80 kg to całkowita masa, 2% z tej wartości wyniosłoby 1,6 kg, co nie odpowiada stwierdzonemu ubytkowi 2 kg. W podobny sposób, 60 kg dałoby jeszcze mniejszy ubytek - tylko 1,2 kg. To pokazuje typowy błąd polegający na myleniu procentów z bezpośrednimi wartościami, co nie jest zgodne z zasadami matematyki procentowej. Z kolei odpowiedzi 120 kg może wydawać się bliska prawdy, ale również się myli, ponieważ 2% z tej wartości wynosi 2,4 kg, co przekracza stwierdzony ubytek. Kluczowe jest zrozumienie, że ubytek masy w postaci procentów to proporcja do całkowitej masy, a nie wartość absolutna. Aby uniknąć takich błędów myślowych, warto przećwiczyć różne scenariusze obliczeń procentowych i zapoznać się z zasadami dotyczącymi procentów w kontekście zarządzania zapasami, zwłaszcza w branży spożywczej, gdzie precyzja i zgodność z normami są kluczowe dla jakości i bezpieczeństwa produktów.

Pytanie 14

Surowiec, który w kuchni wymaga osobnego miejsca do przechowywania, to

A. sól

B. jaja

C. mleko

D. ziemniaki

Jaja są surowcem, który wymaga szczególnej uwagi w zakresie przechowywania w zakładach gastronomicznych. Ze względu na ich wrażliwość na temperaturę i ryzyko skażenia, powinny być przechowywane w specjalnie dedykowanych magazynach, gdzie panują odpowiednie warunki. Standardy sanitarno-epidemiologiczne oraz wymagania HACCP (Hazard Analysis and Critical Control Points) zalecają, aby jaja były trzymane w chłodniach, z kontrolowaną temperaturą nieprzekraczającą 7°C. Takie warunki pozwalają na zachowanie świeżości i minimalizują ryzyko rozwoju bakterii, takich jak Salmonella. Przykładem dobrej praktyki jest oddzielenie przechowywania jaj od innych surowców, co zapobiega zanieczyszczeniu krzyżowemu. Warto również stosować system FIFO (First In, First Out) przy zarządzaniu zapasami jaj, co zapewnia ich odpowiednią rotację i minimalizuje straty. W odpowiednich warunkach jaja mogą być przechowywane do 4-5 tygodni, co czyni je atrakcyjnym surowcem w przemyśle gastronomicznym.

Pytanie 15

Podczas przechowywania mięsa dochodzi do procesu

A. oddychania

B. denaturacji

C. autolizy

D. kiełkowania

Autoliza to kluczowy proces, który zachodzi w mięsie podczas jego przechowywania. Polega on na enzymatycznym rozkładzie tkanek, co prowadzi do naturalnej degradacji białek i innych składników komórkowych. Proces ten jest istotny, ponieważ wpływa na teksturę, smak oraz zapach mięsa. Na etapie autolizy, enzymy proteolityczne, które są aktywne po śmierci zwierzęcia, zaczynają działać na białka mięśniowe, co prowadzi do ich denaturacji i rozkładu. Dzięki temu, mięso staje się bardziej miękkie i łatwiejsze do strawienia. W praktyce, proces autolizy jest wykorzystywany w produkcji różnego rodzaju przetworów mięsnych, takich jak wędliny, gdzie kontrolowane warunki przechowywania sprzyjają pożądanym zmianom smakowym i teksturalnym. Standardy przechowywania mięsa, takie jak te określone przez HACCP, kładą duży nacisk na utrzymanie odpowiednich temperatur i warunków, które mogą wpływać na szybkość autolizy, co jest istotne dla jakości końcowego produktu.

Pytanie 16

Do metod konserwacji żywności za pomocą wysokich temperatur można zaliczyć

A. liofilizację i peklowanie

B. mrożenie i apertyzację

C. suszenie i fermentację

D. sterylizację i pasteryzację

Sterylizacja i pasteryzacja to dwie kluczowe metody utrwalania żywności wysokimi temperaturami, których podstawowym celem jest eliminacja mikroorganizmów oraz przedłużenie trwałości produktów spożywczych. Sterylizacja, zazwyczaj przeprowadzana w temperaturze powyżej 100°C, ma na celu zniszczenie wszystkich form życia mikrobiologicznego, w tym bakterii, wirusów oraz ich przetrwalników. Jest ona często stosowana w przemyśle spożywczym do konserwacji żywności w puszkach oraz do produkcji żywności gotowej do spożycia. Pasteryzacja, z kolei, to proces polegający na podgrzewaniu żywności do temperatury około 60-85°C przez określony czas, co pozwala na zredukowanie liczby mikroorganizmów patogennych, ale nie prowadzi do ich całkowitego zniszczenia. Ten proces jest szeroko stosowany w produkcji mleka, soków owocowych oraz przetworów owocowych. Obie metody są zgodne z zaleceniami Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) oraz międzynarodowymi standardami bezpieczeństwa żywności, co czyni je fundamentalnymi dla zapewnienia bezpieczeństwa konsumentów.

Pytanie 17

Jaka jest wartość kosztu jednostkowego obiadu, jeśli całkowity wydatek na wyżywienie 100 kuracjuszy w sanatorium wynosi 4500 zł, a suma kosztów pozostałych posiłków (śniadanie, podwieczorek i kolacja) dla jednego kuracjusza to 25 zł?

A. 45 zł

B. 25 zł

C. 20 zł

D. 15 zł

Aby obliczyć koszt jednostkowy obiadu, należy najpierw ustalić całkowity koszt wyżywienia dla kuracjusza. Całodzienny koszt wyżywienia dla 100 kuracjuszy wynosi 4500 zł, więc koszt dla jednego kuracjusza to 4500 zł / 100 = 45 zł. Z tego kosztu musimy odjąć koszt pozostałych posiłków, które wynoszą 25 zł na osobę (śniadania, podwieczorek i kolacja). Koszt obiadu można więc obliczyć jako 45 zł - 25 zł = 20 zł. Ta odpowiedź jest znacząca, ponieważ pokazuje, jak ważne jest zrozumienie struktury kosztów w kontekście zarządzania wyżywieniem w instytucjach takich jak sanatoria. Zastosowanie tej wiedzy w praktyce może pomóc w optymalizacji budżetu żywieniowego oraz w zapewnieniu zrównoważonego i zdrowego wyżywienia dla kuracjuszy, co jest zgodne z normami branżowymi dotyczącymi jakości usług gastronomicznych.

Pytanie 18

Aby przygotować medalion, należy zastosować

A. karkówki

B. łopatki

C. schabu

D. łat

Medalion to specyficzny rodzaj potrawy, w której kluczowym składnikiem jest schab. Jest to część mięsa pochodząca z grzbietu świń, charakteryzująca się delikatnością i niską zawartością tłuszczu, co czyni ją idealną do szybkiego smażenia lub grillowania. Przygotowanie medalionów ze schabu polega na pokrojeniu mięsa na cienkie plastry, które następnie można marynować w przyprawach, co wzbogaca ich smak. Przykłady zastosowania medalionów ze schabu obejmują serwowanie ich z różnorodnymi sosami, warzywami lub jako element dań głównych w restauracjach. Schab jest również często stosowany w kuchni polskiej, gdzie jego przygotowanie i obróbka są zgodne z wieloma tradycyjnymi recepturami. Znajomość odpowiednich technik kulinarnych oraz standardów bezpieczeństwa żywności, takich jak właściwe przechowywanie i obróbka mięsa, są kluczowe, aby zapewnić najwyższą jakość podawanych potraw.

Pytanie 19

Jaką metodę obróbki termicznej wykorzystuje się do przygotowania gniazdek poznańskich?

A. Duszenie.

B. Wrzenie.

C. Smażenie.

D. Pieczenie.

Smażenie to technika obróbki cieplnej, która polega na gotowaniu składników w tłuszczu, co nadaje potrawom charakterystyczny smak oraz teksturę. W przypadku gniazdek poznańskich, smażenie jest kluczowym krokiem, który pozwala na uzyskanie chrupiącej skórki, a jednocześnie zachowanie soczystości wnętrza. Technika ta jest często stosowana w gastronomii, ponieważ pozwala na szybkie przygotowanie potraw, a właściwie dobrany tłuszcz może znacząco wpłynąć na walory smakowe potrawy. Przykładem jest użycie oleju rzepakowego lub masła, które dodają smaku i aromatu. W standardach kulinarnych ważne jest również utrzymanie odpowiedniej temperatury smażenia, co zapewnia równomierne przyrumienienie i unikanie przylegania składników do patelni. Warto zwrócić uwagę na dobór odpowiednich narzędzi kuchennych, takich jak patelnie z nieprzywierającą powłoką, które ułatwiają proces i zapewniają lepsze efekty kulinarne.

Pytanie 20

Jaką temperaturę powinny mieć mrożonki przyjmowane do magazynu?

A. -10°C

B. -15°C

C. -13°C

D. -18°C

Temperatura, w jakiej przyjmujemy mrożonki do magazynu, powinna być poniżej -18°C. To jest zgodne z normami europejskimi w przechowywaniu żywności, w tym z regulacjami Unii Europejskiej i zasadami HACCP. Utrzymywanie tej temperatury to klucz do tego, żeby bakterie i pleśnie były w stanie hibernacji. Dzięki temu ryzyko psucia się produktów jest znacznie mniejsze, a ich wartości odżywcze zostają zachowane. Weźmy na przykład przemysł spożywczy, gdzie mrożonki, jak owoce czy mięso, transportuje się i magazynuje w odpowiednio chłodnych warunkach. Jeśli temperatura jest właściwa, to produkty mogą być świeże i bezpieczne dla nas przez dłuższy czas. Warto pamiętać, że przestrzeganie tych norm jest ważne nie tylko dla jakości jedzenia, ale też dla zdrowia publicznego i mniejszych strat finansowych związanych z utratą jakości.

Pytanie 21

Kisiel mleczny powinien być zagęszczony

A. jajami

B. mąką ziemniaczaną

C. mąką pszenną

D. śmietanką

Mąka ziemniaczana jest najczęściej stosowanym składnikiem do zagęszczania kisielu mlecznego, ponieważ charakteryzuje się wysoką zdolnością do tworzenia gęstej, jednorodnej konsystencji przy zachowaniu przejrzystości produktu. Mąka ziemniaczana, w przeciwieństwie do mąki pszennej, nie zawiera glutenu, co czyni ją idealnym wyborem dla osób z nietolerancją na gluten. W praktyce, dodanie mąki ziemniaczanej pozwala na uzyskanie gładkiej struktury kisielu, co jest szczególnie istotne w przypadku deserów, gdzie konsystencja ma kluczowe znaczenie. Dodatkowo, mąka ziemniaczana działa jako stabilizator, co pozwala na dłuższe utrzymanie pożądanej konsystencji produktu końcowego. Warto również zauważyć, że proces zagęszczania powinien być przeprowadzany stopniowo, poprzez rozpuszczenie mąki w niewielkiej ilości zimnego mleka przed dodaniem do reszty składników, co pozwoli na uniknięcie grudek. Zgodnie z dobrą praktyką kulinarną, należy pamiętać o odpowiednich proporcjach, aby uzyskać pożądaną gęstość.

Pytanie 22

W systemie "cook-serve" gorące potrawy, które są przechowywane w temperaturze przekraczającej 65 °C, powinny być serwowane od momentu ich przygotowania w ciągu

A. 7 godzin

B. 5 godzin

C. 6 godzin

D. 4 godzin

Wybór innej odpowiedzi, takiej jak 6, 7 czy 5 godzin, opiera się na błędnym zrozumieniu zasad dotyczących bezpieczeństwa żywności oraz przechowywania potraw w systemie 'cook-serve'. Czas przechowywania dań ciepłych w temperaturze powyżej 65 °C jest ściśle regulowany przez normy sanitarnoprawne, które mają na celu zminimalizowanie ryzyka wystąpienia chorób przenoszonych przez żywność. Odpowiedzi 6, 7 czy 5 godzin sugerują, że dania mogą być przechowywane dłużej, co jest niezgodne z praktykami opartymi na badaniach dotyczących rozwoju mikroorganizmów. W rzeczywistości, po 4 godzinach w takich warunkach, ryzyko kontaminacji i rozwoju bakterii, takich jak Salmonella czy E. coli, znacznie wzrasta. W kontekście gastronomicznym, kluczowe jest zrozumienie, że czas przechowywania żywności ma bezpośredni wpływ na jej jakość i bezpieczeństwo. Typowym błędem myślowym jest założenie, że dłuższy czas przechowywania w wysokiej temperaturze nie wpływa na jakość potraw. Z tego powodu konieczne jest ścisłe przestrzeganie ograniczeń czasowych oraz monitorowanie temperatury, by zapewnić zdrowie konsumentów oraz zgodność z normami HACCP.

Pytanie 23

Jakiego składnika spulchniającego powinno się użyć do przygotowania sufletów?

A. Utarte żółtka

B. Pianę z białek

C. Proszek do pieczenia

D. Sodę oczyszczoną

Piana z białek jest kluczowym składnikiem wykorzystywanym do przygotowania sufletów, ponieważ nadaje im lekkość i puszystość. Kiedy białka są ubijane na sztywną pianę, powstają pęcherzyki powietrza, które w trakcie pieczenia rozprężają się, co sprawia, że suflet rośnie. Użycie piany z białek jest standardową techniką w piekarnictwie, szczególnie w przypadku dań wymagających delikatnej struktury. Dobrym przykładem jest suflet czekoladowy, gdzie połączenie ubitych białek z masą czekoladową pozwala uzyskać niezwykle lekką i aromatyczną konsystencję. Ważne jest, aby białka były ubijane w odpowiedniej temperaturze oraz w czystych naczyniach, ponieważ jakiekolwiek zanieczyszczenia mogą uniemożliwić osiągnięcie odpowiedniej objętości. Ponadto, w branży gastronomicznej, zaleca się stosowanie świeżych jaj, ponieważ ich jakość ma bezpośredni wpływ na stabilność piany. Dlatego piana z białek jest niezastąpiona w procesie tworzenia sufletów, będąc elementem, który determinuje ich końcowy efekt.

Pytanie 24

Aby przygotować 7 porcji polędwicy flambirowanej, wykorzystano 350 ml koniaku. Ile koniaku będzie potrzebne do zrobienia 21 porcji polędwicy flambirowanej?

A. 0,105 l

B. 0,150 l

C. 1,50 l

D. 1,05 l

Aby przygotować 7 porcji polędwicy flambirowanej, zużyto 350 ml koniaku, co daje nam 350 ml / 7 = 50 ml koniaku na jedną porcję. Zatem, do przygotowania 21 porcji, potrzebujemy 21 porcji * 50 ml/porcja = 1050 ml koniaku. Przeliczając jednostki, 1050 ml to 1,05 l. Flambirowanie to technika kulinarna, która polega na podpaleniu alkoholu (w tym przypadku koniaku) w celu wzbogacenia smaku potrawy. Przy zastosowaniu tej metody ważne jest, aby używać odpowiedniej ilości alkoholu, aby uzyskać pożądany efekt wizualny oraz smakowy. Ważne jest także, aby pamiętać, że użycie zbyt dużej ilości koniaku może prowadzić do nadmiernego płomienia, co może być niebezpieczne i wpłynąć na końcowy smak potrawy. W praktyce kulinarnej, precyzyjne wyważenie składników jest kluczowe do uzyskania doskonałych rezultatów, co jest zgodne z ogólnymi zasadami gastronomii.

Pytanie 25

Oblicz, ile czasu trzeba przewidzieć na upieczenie 15 porcji zapiekanek, jeśli w ciągu 30 minut da się przygotować 3 porcje.

A. 2,0 godz

B. 3,0 godz

C. 1,5 godz

D. 2,5 godz

Aby obliczyć czas potrzebny do upieczenia 15 porcji zapiekanek, należy najpierw zrozumieć, ile porcji można upiec w danym czasie. W zadaniu podano, że w ciągu 30 minut można upiec 3 porcje. Obliczając, w jakim czasie upieczemy wszystkie 15 porcji, dzielimy 15 przez 3, co daje nam 5, co oznacza, że potrzebujemy 5 cykli pieczenia. Ponieważ każdy cykl trwa 30 minut, mnożymy 5 cykli przez 30 minut, co daje 150 minut. Przeliczając to na godziny, 150 minut to 2,5 godziny. Przykład ten pokazuje, jak ważne jest posługiwanie się proporcjami w kuchni. Znajomość czasu pieczenia poszczególnych potraw oraz umiejętność ich przekształcania w dłuższe lub krótsze okresy jest kluczowa, zwłaszcza przy planowaniu większych posiłków czy cateringów. Ponadto, w gastronomii standardowym podejściem jest optymalizacja procesów, co pozwala na minimalizację czasu oraz zasobów przy jednoczesnym zachowaniu jakości potrawy.

Pytanie 26

Jakie słodkie wypieki są typowe dla regionu Podlasia?

A. Rynczoki

B. Pierniczki

C. Sękacze

D. Moskole

Rynczoki, pierniczki i moskole, choć mogą być popularnymi wyrobami cukierniczymi, nie są tradycyjnymi słodkościami charakterystycznymi dla kuchni Podlasia. Rynczoki to rodzaj pierogów, które mogą być nadziewane różnymi składnikami, ale nie są one słodkim wyrobem cukierniczym. Pierniczki, popularne w całej Polsce, mają swoje korzenie w różnych regionach, ale nie są specyficzne dla Podlasia. Z kolei moskole to rodzaj placków ziemniaczanych, które również nie wpisują się w kategorię wyrobów cukierniczych. Typowym błędem myślowym jest utożsamianie różnych tradycyjnych potraw z wyrobami cukierniczymi, podczas gdy klasyfikacja powinna być o wiele bardziej precyzyjna. Aby poprawnie zrozumieć regionalne aspekty kulinarne, warto zwracać uwagę na konkretne składniki i metody przygotowania. Uwzględnienie różnorodności regionalnych specjałów oraz ich kontekstu kulturowego jest kluczowe w analizie kuchni polskiej, co pozwala uniknąć mylnych wniosków i uproszczeń, które mogą prowadzić do nieporozumień w zakresie tradycji kulinarnej.

Pytanie 27

W hotelowej restauracji dostępny jest następujący zestaw na śniadanie: kawa z mlekiem lub śmietanką, pieczywo, masło, dżem, miód oraz jajo gotowane w szklance z masłem. Jakie to śniadanie?

A. angielskie

B. kontynentalne wzmocnione

C. kontynentalne proste

D. wiedeńskie

Śniadanie kontynentalne proste nie obejmuje tak bogatego zestawu dań, jak ten opisany w pytaniu. Zazwyczaj składa się jedynie z pieczywa, masła, dżemu oraz napojów, co nie odzwierciedla pełnego opisu oferowanego zestawu. Takie podejście może prowadzić do mylnego wniosku, że każdy rodzaj pieczywa i dodatków wystarcza, by uznać posiłek za kontynentalne proste. Śniadanie angielskie, z kolei, charakteryzuje się zupełnie innym zestawem, który zazwyczaj obejmuje takie elementy jak kiełbasy, bekon, fasola, jajka sadzone i pomidory, co również jest dalekie od przedstawionego opisu. Z kolei śniadanie kontynentalne wzmocnione może zawierać dodatkowe opcje, ale nadal nie spełnia kryteriów danego zestawu. Typowe błędy myślowe w tym przypadku obejmują nadmierne uproszczenie definicji posiłków oraz nieprawidłowe kojarzenie elementów z różnych tradycji kulinarnych. Wiedza na temat regionalnych specjałów oraz ich składników jest kluczowa w gastronomii, a błędne klasyfikacje mogą prowadzić do niezrozumienia oczekiwań gości oraz obniżenia jakości usług gastronomicznych.

Pytanie 28

W placówkach zbiorowego żywienia typu zamkniętego, przez jaki czas przechowuje się próbki żywności?

A. 24 godziny

B. 72 godziny

C. 48 godzin

D. 12 godzin

Przechowywanie próbek żywności przez krótszy czas, jak 12 lub 24 godziny, może wydawać się wystarczające, ale w praktyce jest to nieodpowiednie dla zakładów żywienia zbiorowego. Taki okres nie zapewnia odpowiednich możliwości na przeprowadzenie kompleksowych badań mikrobiologicznych, które mogą być niezbędne w przypadku wykrycia zanieczyszczeń lub chorób przenoszonych przez żywność. Ustalenie długości przechowywania próbek na poziomie 48 godzin również nie jest wystarczające, ponieważ może to ograniczać zdolność do analizy ewentualnych problemów zdrowotnych, które mogą wystąpić kilka dni po spożyciu żywności. Standardy branżowe, takie jak HACCP (Analiza Zagrożeń i Krytyczne Punkty Kontroli), sugerują, że przechowywanie próbek przez przynajmniej 72 godziny zapewnia wystarczający czas na zidentyfikowanie potencjalnych zagrożeń. Kluczowym błędem jest przeświadczenie, że krótszy czas przechowywania nie wpłynie na jakość badań. W rzeczywistości, bez odpowiedniego okresu przechowywania, zakłady mogą nie być w stanie skutecznie reagować na sytuacje kryzysowe, co może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych dla konsumentów. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa żywności oraz przestrzegania przepisów prawnych.

Pytanie 29

Z 1 kg mięsa wołowego, 80 g tłuszczu oraz soli przygotowano 6 porcji pieczeni wołowej w stylu angielskim. Ile porcji uda się wykonać z 6500 g wołowiny?

A. 36 porcji

B. 65 porcji

C. 39 porcji

D. 108 porcji

Odpowiedź 39 porcji jest poprawna, gdyż obliczenia opierają się na proporcjonalności składników użytych do przygotowania pieczeni wołowej. Z 1 kg wołowiny przygotowano 6 porcji, co oznacza, że na jedną porcję przypada około 166,67 g wołowiny. W przypadku 6500 g wołowiny, należy podzielić tę wartość przez 166,67 g, co daje 39 porcji. Takie podejście jest zgodne z praktycznymi standardami w gastronomii, gdzie kluczowe jest zachowanie odpowiednich proporcji składników, aby zapewnić jednolitą jakość potrawy. Wiedza ta jest istotna dla kucharzy, którzy planują duże przyjęcia lub catering, ponieważ pozwala na efektywne zarządzanie surowcami oraz maksymalizację wydajności. Użycie takich obliczeń w kuchni pozwala również uniknąć marnotrawstwa, co jest zgodne z ideą zrównoważonego rozwoju w gastronomii, promując optymalne wykorzystanie dostępnych zasobów.

Pytanie 30

Podaj nazwę kuchni, w której część dań przygotowuje się na oczach klientów z użyciem wózka kelnerskiego?

A. Francuska

B. Angielska

C. Niemiecka

D. Rosyjska

Odpowiedź "Angielski" jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do stylu serwowania potraw, który znany jest jako "table-side service" lub "flambé service". W tej metodzie potrawy są przygotowywane na oczach gości, co dodaje elementu teatralności i interakcji w doświadczeniu kulinarnym. Przykłady takich potraw to sałatka Caesar, która może być przygotowywana z wykorzystaniem świeżych składników bezpośrednio przy stole, lub dania flambé, takie jak crepes Suzette czy steak Diane. Tego typu serwis jest zgodny z najlepszymi praktykami branżowymi, które podkreślają znaczenie personalizacji doświadczeń gastronomicznych oraz angażowania klientów. Umożliwia to również restauracjom wyróżnienie się na tle konkurencji, oferując unikalne i zapadające w pamięć doświadczenia. W związku z tym, metoda ta jest często stosowana w restauracjach o wyższej kategorii, które dążą do zapewnienia gościom wyjątkowych doznań smakowych oraz wizualnych, co potwierdza rosnący trend w branży gastronomicznej.

Pytanie 31

Korpusy ptysi powinny być przygotowywane z ciasta

A. parzonego

B. drożdżowego

C. biszkoptowego

D. francuskiego

Korpusy ptysi przygotowuje się z ciasta parzonego, co jest kluczowe dla uzyskania odpowiedniej tekstury i struktury wypieku. Ciasto parzone, znane również jako pâte à choux, charakteryzuje się wysoką zawartością wody, co w trakcie pieczenia powoduje, że para wodna unosi ciasto, tworząc pustą przestrzeń wewnątrz. To właśnie ta pustka pozwala na napełnienie ptysi różnorodnymi kremami czy nadzieniami. Ważne jest również, aby ciasto parzone było odpowiednio wymieszane, co zapewnia właściwą emulsję tłuszczu i wody, a jego przygotowanie wymaga precyzyjnego podejścia. W praktyce, wiele renomowanych cukierni stosuje techniki polegające na schładzaniu ciasta przed dodaniem jajek, co ułatwia kontrolowanie konsystencji. Czasem dodawane są także składniki takie jak skrobia, które poprawiają strukturę ciasta. Wiedza na temat ciasta parzonego jest niezbędna w branży cukierniczej, aby móc tworzyć różnorodne desery, takie jak eklerki czy profiterole, które są popularne w wielu kuchniach świata.

Pytanie 32

Każdy pracownik, który ma do czynienia z żywnością, powinien dysponować wynikami badań na nosicielstwo, które zapewniają, że nie stanowi zagrożenia dla innych osób w przypadku zakażenia

A. laseczkami jadu kiełbasianego

B. pałeczkami salmonella

C. gronkowcem złocistym

D. pałeczkami czerwonki

Wybór odpowiedzi związanej z laseczkami jadu kiełbasianego, pałeczkami czerwonki czy gronkowcem złocistym wskazuje na pewne nieporozumienie dotyczące zagrożeń związanych z żywnością. Laseczki jadu kiełbasianego są odpowiedzialne za ciężkie zatrucia pokarmowe, ale ich występowanie w kontekście pracowników gastronomii jest mniej powszechne, a ich badanie jest zazwyczaj wymagane tylko w przypadku pewnych specyficznych sytuacji. Pałeczki czerwonki, będące patogenem wywołującym biegunkę, są również istotne, jednak ich obecność nie jest tak powszechna w kontekście pracowników mających bezpośredni kontakt z żywnością. Gronkowiec złocisty, chociaż jest niebezpiecznym patogenem, jest głównie związany z zakażeniami ran i może przenikać do żywności przez nieodpowiednie praktyki higieniczne. W kontekście zatrucia pokarmowego, Salmonella jest najbardziej niebezpiecznym czynnikiem, który może prowadzić do poważnych chorób. Zrozumienie, które patogeny są najgroźniejsze w kontekście żywności, jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa żywności. Niezrozumienie tej hierarchii zagrożeń może prowadzić do nieprawidłowych praktyk w zakresie zdrowia publicznego oraz bezpieczeństwa żywności, co z kolei zwiększa ryzyko zakażeń w społeczeństwie.

Pytanie 33

Jaką mąkę należy wykorzystać do przygotowania sosu beszamelowego?

A. Pszenną-typ 2000

B. Żytnią-typ 1850

C. Żytnią-typ 580

D. Pszenną-typ 500

Wybór mąki pszennej typ 500 do przygotowania sosu beszamelowego jest uzasadniony jej właściwościami technologicznymi. Mąka ta charakteryzuje się średnią zawartością białka, co zapewnia odpowiednią strukturę i elastyczność sosu. Przy produkcji beszamelu mąka ma za zadanie zagęszczenie sosu, a mąka typu 500, dzięki optymalnej zawartości glutenu, tworzy stabilną emulsję, co jest kluczowe dla uzyskania gładkiej konsystencji. Użycie mąki o niższej zawartości białka, jak typ 2000, prowadziłoby do uzyskania sosu o większej gęstości i mniejszej elastyczności, co jest niepożądane w klasycznym przepisie na beszamel. Mąka żytnia, na przykład typ 1850 czy 580, ma znacznie inną strukturę białek i może wprowadzać intensywniejszy, niepożądany smak, a także nie zapewnia odpowiedniego efektu zagęszczenia, przez co sos mógłby mieć gruboziarnistą konsystencję. W praktyce, sos beszamelowy jest bazą do wielu dań, a jego jakość w dużej mierze zależy od doboru odpowiednich składników, w tym mąki.

Pytanie 34

Korzystając z zamieszczonego normatywu surowcowego, należy sporządzić

Normatyw surowcowy na 5 porcji
Nazwa surowca	Ilość
Wołowina bez kości	700 g
Mąka	10 g
Smalec	50 g
Masło	20 g

A. befsztyki.

B. szaszłyki.

C. kotlety.

D. bryzole.

Odpowiedzi takie jak befsztyki, kotlety czy szaszłyki są niezgodne z normatywem surowcowym, który szczegółowo określa składniki i metody przygotowania bryzoli. W przypadku befsztyków, danie to opiera się na stosunkowo dużych kawałkach mięsa, które zazwyczaj są grillowane lub smażone w całości, co odbiega od charakterystyki bryzoli. Kotlety, z drugiej strony, mogą przywoływać na myśl różne rodzaje mięsa oraz różne metody przygotowania, ale nie odpowiadają specyfice bryzoli, które wymaga obtaczania w mące i smażenia na smalcu. Szaszłyki to potrawa, która składa się z kawałków mięsa i warzyw, pieczonych na rożnie lub na patyku, co również nie pasuje do normatywu dotyczącego bryzoli. Typowym błędem myślowym jest mylenie kategorii mięsnych, gdzie zamiast koncentrować się na specyfikach dania, można skupić się na ogólnych cechach potraw. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że każdy typ potrawy ma swoje unikalne właściwości i metody przygotowania. Tylko poprzez szczegółowe zapoznanie się z normatywami surowcowymi można skutecznie i poprawnie przygotować potrawy, które będą odpowiadały wymaganiom zarówno gastronomicznym, jak i oczekiwaniom klientów.

Pytanie 35

Do przygotowywania potraw w wyższej temperaturze powinno się używać

A. naczynia akutermiczne

B. kotły do gotowania

C. mikrofale

D. naczynia ciśnieniowe

Garnki ciśnieniowe to urządzenia, które pozwalają na gotowanie w podwyższonej temperaturze dzięki zastosowaniu szczelnego zamknięcia, które zwiększa ciśnienie wewnątrz naczynia. Wysokie ciśnienie powoduje, że temperatura wrzenia wody podnosi się powyżej 100°C, co przyspiesza proces gotowania i pozwala na szybsze przygotowanie potraw. Przykładowo, potrawy takie jak gulasz czy zupa mogą być gotowane w znacznie krótszym czasie niż w tradycyjnych garnkach. Stosowanie garnków ciśnieniowych jest zgodne z najlepszymi praktykami kulinarnymi, zwłaszcza w gastronomii, gdzie czas i efektywność są kluczowe. Dodatkowo, gotowanie pod ciśnieniem zachowuje więcej wartości odżywczych w produktach, co jest istotne z punktu widzenia zdrowego odżywiania. Warto również zauważyć, że odpowiednie użytkowanie garnków ciśnieniowych wymaga przestrzegania zasad bezpieczeństwa, takich jak regularne sprawdzanie uszczelek oraz ciśnieniomierza, co zapewnia ich długotrwałe i bezpieczne użytkowanie.

Pytanie 36

Na podstawie danych z tabeli określ wartość energetyczną 1 porcji kopytek.

Lp	Nazwa produktu	Ilość na 1 porcję kopytek [g]	Wartość energetyczna w 100 g produktu [kcal]
1.	Ziemniaki	200	80
2.	Mąka pszenna	40	350
3.	Mąka ziemniaczana	8	325
4.	Jaja	10	150
5.	Słonina	10	800

A. 1705 kcal

B. 1605 kcal

C. 421 kcal

D. 321 kcal

Nieprawidłowe odpowiedzi, takie jak 1605 kcal, 321 kcal czy 1705 kcal, wynikają z błędnych obliczeń oraz nieprawidłowego zrozumienia zasad obliczania wartości energetycznej potraw. Często błędy te mogą wynikać z nieprawidłowego sumowania wartości energetycznych lub pomijania niektórych składników, co prowadzi do znaczącego zawyżenia lub zaniżenia całkowitej ilości kalorii. Na przykład, odpowiedź 1605 kcal może sugerować, że uczestnik testu błędnie zsumował wartości energetyczne, nie uwzględniając odpowiednich proporcji czy ilości użytych składników. Często też mylone są gramatury, co prowadzi do obliczeń opartych na niewłaściwych danych. Wartością średnią w błędnych odpowiedziach może być również zrozumienie, że suma poszczególnych elementów nie odpowiada rzeczywistej ilości kalorii w porcji. Dlatego, aby właściwie obliczać wartość energetyczną potrawy, kluczowe jest przyjrzenie się proporcjom składników oraz ich rzeczywistym wartościom energetycznym na 100g. Tylko w ten sposób można uniknąć typowych błędów myślowych, które prowadzą do niepoprawnych wniosków w kontekście obliczeń kalorycznych.

Pytanie 37

Jaką czynność należy wykonać w pierwszej kolejności, udzielając pierwszej pomocy osobie z krwawieniem z przedramienia?

A. Nałożyć poszkodowanemu opaskę uciskową poniżej rany

B. Zadbać o prawidłowe oddychanie poszkodowanego

C. Zabezpieczyć poszkodowanego przed utratą ciepła

D. Nałożyć poszkodowanemu opaskę uciskową powyżej rany

Zabezpieczenie przed utratą ciepła oraz oddychanie poszkodowanego są odpowiedziami, które mogą wydawać się istotne, jednak w przypadku krwotoku z przedramienia, nie są one priorytetowe w pierwszej kolejności. W praktyce, krwotok z żył lub tętnic wymaga natychmiastowych działań w celu zminimalizowania utraty krwi, ponieważ może to prowadzić do szybkiego pogorszenia stanu zdrowia poszkodowanego. Zabezpieczenie poszkodowanego przed utratą ciepła jest ważne, ale powinno być realizowane równolegle z innymi działaniami, a nie jako pierwsze. Podobnie, chociaż zapewnienie prawidłowego oddychania jest kluczowe w przypadku ogólnych sytuacji medycznych, w sytuacji krwotoku kluczowe jest najpierw zatrzymanie krwi. Użycie opaski uciskowej poniżej rany jest nieprawidłowe, ponieważ nie zatrzymuje krwi, która już wypłynęła, co może prowadzić do dalszych komplikacji. Właściwe podejście w takiej sytuacji wymaga zrozumienia mechanizmu krwawienia oraz odpowiedniej hierarchii działań w udzielaniu pierwszej pomocy. Dlatego ważne jest, aby osoby udzielające pomocy posiadały odpowiednie przeszkolenie i wiedzę, jak postępować w przypadkach nagłych.

Pytanie 38

Do oceny organoleptycznej chrupkości używa się zmysłu

A. czucia

B. zapachu

C. widzenia

D. słuchu

Różnorodność zmysłów, które można wykorzystać do oceny organoleptycznej, często prowadzi do błędnych przekonań dotyczących ich zastosowania w kontekście chrupkości. Odpowiedzi opierające się na wzroku, węchu czy zapachu ignorują kluczowy aspekt oceny tekstur, który jest ściśle związany z percepcją dźwięku. Wzrok, chociaż istotny w ocenie wyglądu produktu, nie dostarcza informacji o jego właściwościach mechanicznych. Z kolei węch i zapach są bardziej związane z oceną aromatu i smaku, co również nie ma bezpośredniego wpływu na percepcję chrupkości. Istnieje powszechne przekonanie, że intensywność zapachu może sugerować świeżość lub jakość produktu, co jednak nie przekłada się na jego teksturę. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich błędnych wniosków często wynikają z mylenia różnych parametrów sensorycznych. W rzeczywistości ocena chrupkości powinna koncentrować się na zjawiskach akustycznych, ponieważ dźwięki, jakie wydaje produkt, są bezpośrednio związane z jego strukturą i sposobem, w jaki reaguje na siłę żucia. Dlatego, aby prawidłowo ocenić chrupkość, kluczowe jest zrozumienie roli, jaką odgrywa zmysł słuchu, co podkreśla również znaczenie praktyk sensorycznych w badaniach jakości produktów spożywczych.

Pytanie 39

Wątróbka wieprzowa w stylu saute powinna być zaklasyfikowana jako potrawa

A. gotowana

B. duszona

C. pieczona

D. smażona

Wątróbka wieprzowa saute to potrawa, która jest przygotowywana w technice smażenia. Smażenie polega na obróbce termicznej, gdzie składniki są gotowane w małej ilości tłuszczu na dużym ogniu przez krótki czas. W przypadku wątróbki wieprzowej, zastosowanie tej metody pozwala na uzyskanie chrupiącej skórki z zewnątrz, zachowując jednocześnie soczystość i delikatność wnętrza. W praktycznym użyciu, wątróbka smażona w ten sposób może być podawana z różnymi dodatkami, takimi jak cebula, jabłka, czy sosy, co podkreśla jej smak. Ważne jest, aby nie przesmażyć wątróbki, ponieważ może to prowadzić do utraty jej wartości odżywczych oraz nieprzyjemnego smaku. W branży kulinarnej przyjęto standard, że mięso smażone powinno być gotowane na średnim ogniu, co zapewnia odpowiednią teksturę i smak, co czyni tę technikę odpowiednią dla wątróbki wieprzowej.

Pytanie 40

Podczas wystawnej kolacji jako aperitif powinno się serwować wino

A. deserowe

B. półsłodkie

C. słodkie

D. wytrawne

Deserowe, słodkie oraz półsłodkie wina nie są odpowiednie jako aperitif, ponieważ ich wysoka zawartość cukru może przytłoczyć zmysły i zniechęcić do dalszej degustacji potraw. Słodkie wina, takie jak Tokaj czy Sauternes, mają tendencję do dominowania nad podniebieniem, co nie jest pożądane na początku posiłku, kiedy celem jest stymulacja apetytu. Ich użycie jako aperitif może skutkować tym, że goście nie będą w stanie w pełni docenić smaków kolejnych dań. Półsłodkie wina również nie są w stanie wprowadzić odpowiedniego klimatu. Często są mylone z winami wytrawnymi, jednak ich słodycz może być przyczyną rozczarowania w trakcie posiłku. W związku z tym, wiele osób popełnia błąd, myśląc, że słodkie wina są dobre na rozpoczęcie posiłku, co jest niezgodne z najlepszymi praktykami wino-podawania. W branży gastronomicznej zaleca się, aby aperitify były orzeźwiające, co skutkuje lepszym przygotowaniem kubków smakowych do dalszej części kolacji. Stąd wytrawne wina, ze swoją złożonością smakową i równowagą, są zdecydowanym liderem w kategorii aperitifów.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej