Pytanie 1
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Wyniki egzaminu
Informacje o egzaminie:
- Zawód: Technik mechatronik
- Kwalifikacja: ELM.03 - Montaż, uruchamianie i konserwacja urządzeń i systemów mechatronicznych
- Data rozpoczęcia: 8 maja 2025 01:14
- Data zakończenia: 8 maja 2025 01:50
Egzamin niezdany
Wynik: 17/40 punktów (42,5%)
Wymagane minimum: 20 punktów (50%)
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 2
Wielkością charakterystyczną układu elektrycznego, mierzona w watach, jest jaka?
A. moc czynna
B. moc pozorna
C. energia elektryczna
D. moc bierna
Moc bierna, energia elektryczna i moc pozorna to terminy, które sporo osób myli z mocą czynną. Słuchaj, moc bierna ma związek z elementami, które są indukcyjne i pojemnościowe w układzie elektrycznym i nie generują żadnej realnej pracy, tylko tak sobie 'krążą' w systemie. Więc moc bierna, mierzona w warach, nie przyczynia się do wykonywania pracy i przez to jest jakoś mniej istotna, jeśli chodzi o wydajność urządzeń. Z drugiej strony, energia elektryczna to całkowita ilość energii, którą zużywają urządzenia w określonym czasie, a mierzymy to w kilowatogodzinach (kWh). To też jest coś innego niż moc, która to jest miarą chwilową. Co do mocy pozornej, ona jest określona jako iloczyn napięcia i natężenia prądu bez brania pod uwagę kąta fazowego. To jest taka całkowita miara, ale nie pokazuje nam rzeczywistej wydajności systemu, bo nie bierze pod uwagę strat związanych z mocą bierną. Często ludzie mylą te pojęcia i to prowadzi do błędnych wniosków o efektywności i kosztach eksploatacji instalacji elektrycznych. W konsekwencji, ignorowanie tych różnic może skutkować nieodpowiednim projektowaniem instalacji i wyższymi opłatami za energię, ponieważ moc bierna może obciążać dostawców energii.
Pytanie 3
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 4
Aby zmierzyć nieznaną rezystancję z wysoką precyzją przy użyciu trzech rezystorów odniesienia o znanych wartościach, jaki przyrząd powinno się zastosować?
A. megaomomierz
B. mostek Thomsona
C. mostek Wheatstone'a
D. omomierz
Omomierz, mimo że na pierwszy rzut oka wydaje się odpowiednim narzędziem do pomiaru rezystancji, ma swoje ograniczenia, zwłaszcza w kontekście bardzo dokładnych pomiarów. Jego działanie opiera się na bezpośrednim pomiarze rezystancji, co może prowadzić do błędów wynikających z wpływu temperatury, pojemności czy indukcyjności. Ponadto, omomierze mogą mieć ograniczoną dokładność w przypadku pomiarów bardzo niskich lub wysokich wartości rezystancji, co czyni je mniej skutecznymi niż mostek Wheatstone'a. Megaomomierz, chociaż jest narzędziem do pomiaru dużych rezystancji, również może nie zapewniać wystarczającej precyzji w pomiarze wartości nieznanych, ponieważ jego zastosowanie jest głównie ograniczone do testów izolacji. Mostek Thomsona, z kolei, jest bardziej skomplikowanym układem, który nie jest powszechnie stosowany w praktycznych zastosowaniach w porównaniu do mostka Wheatstone'a. Typowe błędy myślowe prowadzące do wyboru tych narzędzi obejmują niedocenienie znaczenia równowagi w pomiarze oraz niezrozumienie wpływu czynników zewnętrznych na wyniki pomiarów. Dlatego istotne jest, aby przed dokonaniem wyboru narzędzia pomiarowego zrozumieć różnice między nimi oraz ich zastosowania w kontekście wymaganych standardów dokładności.
Pytanie 5
Wartość natężenia oświetlenia podczas wykonywania precyzyjnych zadań powinna wynosić
A. 100 lx
B. 600 lx
C. 300 lx
D. 800 lx
Wybór natężenia oświetlenia mniejszego niż 800 lx w kontekście precyzyjnych prac wiąże się z wieloma niebezpiecznymi konsekwencjami. Natężenie 600 lx, 300 lx czy 100 lx może wydawać się wystarczające w mniej wymagających warunkach, jednak w przypadku zadań wymagających dużej dokładności, takich jak montaż komponentów elektronicznych lub prace laboratoryjne, zbyt niskie oświetlenie może prowadzić do poważnych błędów. Przykładowo, oświetlenie na poziomie 600 lx może nie dostarczyć wystarczającej widoczności, co zwiększa ryzyko popełnienia błędów, które mogą skutkować uszkodzeniem delikatnych części lub złożeniem wadliwych produktów. Natężenie 300 lx to wartość, która w praktyce jest stosowana w biurach, ale nie jest to poziom odpowiedni dla precyzyjnych prac, gdzie każdy detal ma znaczenie. Natomiast 100 lx to wartość, która mogłaby być tolerowana w pomieszczeniach magazynowych, ale nie w sytuacjach wymagających szczególnej uwagi. Z tego względu, przy podejmowaniu decyzji o poziomie oświetlenia, ważne jest, aby kierować się standardami i zaleceniami branżowymi, które jasno określają wymagania w tej dziedzinie. Nieprawidłowe oszacowanie natężenia oświetlenia może prowadzić do nieefektywności pracy oraz zwiększenia ryzyka wypadków. Z tego względu, dla zapewnienia bezpieczeństwa i jakości, zawsze należy dążyć do osiągnięcia optymalnych warunków oświetleniowych.
Pytanie 6
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 7
Po wyczyszczeniu filtra używanego do wstępnego oczyszczania powietrza, kondensat należy
A. przefiltrować przy użyciu węgla aktywnego
B. osuszyć z nadmiaru wody
C. odprowadzić bezpośrednio do ścieków
D. oczyścić z resztek oleju
Odpowiedzi sugerujące odprowadzenie kondensatu bezpośrednio do kanalizacji, osuszenie z wody lub przefiltrowanie za pomocą węgla aktywnego są niewłaściwe z kilku powodów. Przede wszystkim, bezpośrednie wprowadzenie kondensatu do kanalizacji jest ryzykowne, ponieważ może on zawierać substancje ropopochodne, które są zabronione w wielu systemach kanalizacyjnych. Takie działania mogą prowadzić do zanieczyszczenia wód gruntowych i naruszenia przepisów dotyczących ochrony środowiska. Osuszanie kondensatu z wody nie ma sensu, ponieważ najważniejszym problemem są zanieczyszczenia olejowe, a nie stała obecność wody. Węgiel aktywny jest skuteczny w usuwaniu niektórych zanieczyszczeń chemicznych, jednak nie jest optymalnym rozwiązaniem w przypadku kondensatu, który zawiera cząstki olejowe. Proces filtracji węgla aktywnego wymaga odpowiedniej konfiguracji i często jest kosztowny w zastosowaniu. Typowe błędy myślowe, prowadzące do takich niepoprawnych wniosków, polegają na nieuwzględnieniu specyfiki zanieczyszczeń oraz nieznajomości regulacji prawnych związanych z gospodarowaniem odpadami. Właściwe podejście do zarządzania kondensatami wymaga dokładnej analizy składników zanieczyszczenia oraz zastosowania odpowiednich technologii oczyszczania zgodnych z normami branżowymi.
Pytanie 8
Efektor umieszczony na końcu ramienia robota pełni przede wszystkim funkcję
A. chwytania elementu z odpowiednią siłą
B. ochrony ramienia robota przed przeciążeniem
C. ochrony ramienia robota przed zderzeniem z operatorem
D. umieszczania elementu w odpowiedniej lokalizacji
Efektor umieszczony na końcu ramienia robota odgrywa kluczową rolę w procesie manipulacji obiektami, a jego podstawową funkcją jest chwytanie elementu z odpowiednią siłą. Efektory, w zależności od ich konstrukcji i przeznaczenia, mogą być wyposażone w różnorodne mechanizmy, takie jak szczęki, przyssawki czy chwytaki pneumatyczne, które umożliwiają precyzyjne uchwyty. Na przykład, w branży produkcyjnej, roboty stosowane do montażu często wykorzystują efektory do chwytania i manipulacji drobnymi komponentami, co zwiększa efektywność i precyzję procesu. Dobrą praktyką jest dostosowywanie siły chwytu do specyfiki materiałów – w przypadku delikatnych obiektów stosuje się mniejsze siły, aby uniknąć uszkodzeń. Efektory są również zaprojektowane zgodnie z normami bezpieczeństwa, co zapewnia, że ich działanie nie będzie zagrażać operatorom ani innym pracownikom. Wybór odpowiedniego efektora i jego parametrów jest zatem kluczowym elementem w projektowaniu systemów automatyzacji procesów.
Pytanie 9
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 10
Jakie urządzenie jest używane do mierzenia prędkości obrotowej wału silnika?
A. prądnica tachometryczna
B. czujnik termoelektryczny
C. mostek tensometryczny
D. potencjometr obrotowy
Czujnik termoelektryczny, mostek tensometryczny oraz potencjometr obrotowy, mimo że są to urządzenia pomiarowe, nie są przeznaczone do pomiaru prędkości obrotowej wału silnika. Czujniki termoelektryczne, takie jak termopary, służą do pomiaru temperatury, a ich zasada działania opiera się na efekcie Seebecka, gdzie różnica temperatury generuje napięcie. W kontekście pomiaru prędkości obrotowej, zastosowanie czujników termoelektrycznych jest niewłaściwe, ponieważ nie są one w stanie dokładnie rejestrować zmian w szybkości obrotu. Mostki tensometryczne są używane do pomiaru naprężeń i deformacji materiałów, co również nie jest związane z pomiarem prędkości obrotowej. Ich działanie bazuje na zjawisku zmiany oporu elektrycznego pod wpływem deformacji, co jest zupełnie innym rodzajem pomiaru. Potencjometry obrotowe, chociaż mogą być używane do pomiaru kątów obrotu, nie dostarczają informacji o prędkości obrotowej, ponieważ mierzą jedynie położenie wału w danym momencie, a nie jego szybkość obrotu. Typowym błędem myślowym jest mylenie pomiaru położenia z pomiarem prędkości, co prowadzi do nieporozumień w doborze odpowiednich narzędzi pomiarowych. Dlatego, aby prawidłowo zmierzyć prędkość obrotową, kluczowe jest stosowanie właściwych urządzeń, takich jak prądnice tachometryczne.
Pytanie 11
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 12
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 13
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 14
Jeśli na tłok siłownika o powierzchni S = 0,003 m2 działa ciśnienie czynnika wynoszące 2 MPa, to jaka jest siła działająca na tłok?
A. 12 kN
B. 2 kN
C. 6 kN
D. 9 kN
Aby obliczyć siłę naporu działającą na tłok siłownika, należy skorzystać ze wzoru F = p * S, gdzie F to siła, p to ciśnienie, a S to powierzchnia przekroju tłoka. W naszym przypadku ciśnienie p wynosi 2 MPa, co należy przeliczyć na pascale: 2 MPa = 2 * 10^6 Pa. Powierzchnia S wynosi 0,003 m². Podstawiając wartości do wzoru, otrzymujemy F = 2 * 10^6 Pa * 0,003 m² = 6000 N, co jest równoważne 6 kN. Zrozumienie tego działania ma fundamentalne znaczenie w hydraulice, gdzie siły generowane przez ciśnienie są kluczowe dla działania maszyn i systemów. Na przykład w układach hydraulicznych w samochodach, takich jak hamulce czy podnośniki, prawidłowe obliczenie siły pozwala na efektywne i bezpieczne działanie tych mechanizmów. Zastosowanie ciśnienia i przekroju tłoka jest również istotne przy projektowaniu urządzeń takich jak prasy hydrauliczne czy siłowniki, gdzie precyzyjna manipulacja siłą jest niezbędna.
Pytanie 15
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 16
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 17
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 18
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 19
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 20
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 21
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 22
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 23
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 24
Aby poprawić efektywność montażu połączeń gwintowych, wykorzystuje się klucze
A. płaskie
B. oczko
C. uniwersalne
D. zapadkowe
Klucze zapadkowe są specjalizowanymi narzędziami, które pozwalają na szybkie i efektywne dokręcanie oraz odkręcanie połączeń gwintowych, co znacznie zwiększa wydajność montażu. Ich konstrukcja pozwala na ciągłe obracanie klucza w jednym kierunku bez konieczności jego wyjmowania z miejsca pracy. Działa to na zasadzie mechanizmu zapadkowego, gdzie przekręcenie klucza w jedną stronę powoduje, że zapadka przeskakuje, umożliwiając kolejne ruchy. W praktyce oznacza to, że praca z kluczem zapadkowym jest znacznie szybsza i mniej męcząca, co ma kluczowe znaczenie w środowiskach przemysłowych, gdzie czas i efektywność są na wagę złota. Użycie kluczy zapadkowych jest zgodne z normami ergonomii oraz efektywności pracy, co czyni je bardzo popularnym rozwiązaniem w mechanice i montażu. Warto również zauważyć, że klucze zapadkowe są dostępne w różnych rozmiarach i konfiguracjach, co pozwala na ich stosowanie w różnorodnych zastosowaniach, od napraw samochodowych po prace w przemyśle budowlanym.
Pytanie 25
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 26
Jak można zmierzyć moc pobieraną przez urządzenie zasilane napięciem 24 V DC?
A. mostkiem Wheatstone'a
B. mostkiem Thompsona
C. watomierzem w układzie Arona
D. woltomierzem i amperomierzem
Pomiar mocy pobieranej przez urządzenie zasilane napięciem 24 V DC można zrealizować poprzez zastosowanie woltomierza oraz amperomierza. Woltomierz umożliwia zmierzenie napięcia w obwodzie, natomiast amperomierz mierzy natężenie prądu. Moc (P) można obliczyć korzystając z równania P = U * I, gdzie U to napięcie, a I to natężenie prądu. Przykładowo, jeśli woltomierz wskazuje 24 V, a amperomierz 2 A, moc wynosi 48 W. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami pomiarowymi, gdzie dokładność pomiarów jest kluczowa. Używanie woltomierza i amperomierza jest standardową metodą w wielu zastosowaniach, w tym w inżynierii elektrycznej i automatyce przemysłowej, co zapewnia wiarygodne i precyzyjne wyniki. Warto również pamiętać o prawidłowej kalibracji urządzeń pomiarowych, co wpływa na jakość wyników.
Pytanie 27
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 28
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 29
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 30
Układy cyfrowe realizowane w technologii TTL potrzebują zasilania napięciem stałym o wartości
A. 25 V
B. 15 V
C. 10 V
D. 5 V
Zasilanie scalonych układów cyfrowych wykonanych w technologii TTL nie powinno przekraczać 5 V, ponieważ wyższe napięcia, takie jak 10 V, 15 V czy 25 V, mogą prowadzić do uszkodzenia tych układów. Wysokie napięcia mogą przekraczać maksymalne wartości tolerancyjne dla tranzystorów stosowanych w TTL, co skutkuje ich nienormalnym działaniem, a w skrajnych przypadkach - całkowitym zniszczeniem. Niezrozumienie zasad działania technologii TTL oraz ich wymagań dotyczących zasilania może prowadzić do typowych błędów w projektowaniu. Na przykład, użytkownicy mogą mylnie zakładać, że wyższe napięcia zwiększają wydajność układów, co jest nieprawda. TTL działa w zakresie niskich napięć, co zapewnia odpowiednie poziomy sygnałów logicznych, a ich stabilność jest kluczowa dla poprawnego działania. Ponadto, użycie niewłaściwego napięcia zasilania może prowadzić do powstawania zakłóceń elektromagnetycznych, co negatywnie wpływa na inne komponenty systemu. Dlatego ważne jest, aby projektując obwody cyfrowe oparte na TTL, przestrzegać ściśle zalecanych parametrów zasilania, co przyczyni się do ich niezawodności oraz trwałości w dłuższym okresie. Kluczowym elementem każdej aplikacji elektronicznej jest zapewnienie zgodności z dokumentacją techniczną oraz standardami branżowymi, które wskazują na konieczność używania odpowiednich wartości napięcia dla różnych technologii.
Pytanie 31
Wprowadzenie przewodu do zacisku, delikatne wygięcia oraz wykonanie oczka na końcu przewodu z żyłą z drutu miedzianego, realizuje się cęgami
A. spiczastymi
B. uniwersalnymi
C. do cięcia czołowymi
D. do cięcia bocznymi
Cęgi uniwersalne, choć są dość uniwersalne, nie nadają się za bardzo do precyzyjnego wygięcia i wkładania przewodów w zaciskach. Ich szeroka budowa sprawia, że ciężko dotrzeć do wąskich miejsc, które często trzeba obsłużyć przy pracy z małymi elementami elektronicznymi. Korzystanie z cęgów do cięcia czołowego po prostu mija się z celem, bo te narzędzia są głównie do przecinania, a nie do formowania kształtu. Z kolei cęgi do cięcia bocznego, nawet jeśli mają ostrza, nie są najlepsze do precyzyjnej roboty jak robienie oczek. Często użytkownicy myślą, że każde narzędzie do cięcia nadaje się też do formowania, co nie jest prawdą. W praktyce złe dobranie narzędzia prowadzi do nieefektywnej pracy i potencjalnego uszkodzenia przewodów. Warto zawsze stosować narzędzia odpowiednie do danego zadania, bo to ma duże znaczenie dla jakości i bezpieczeństwa połączeń, o tym warto pamiętać.
Pytanie 32
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 33
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 34
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 35
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 36
Zwiększenie wartości częstotliwości wyjściowej falownika zasilającego silnik indukcyjny, przy niezmiennym obciążeniu silnika, prowadzi do
A. wzrostu rezystancji uzwojeń
B. zwiększenia prędkości obrotowej
C. zmniejszenia prędkości obrotowej
D. spadku rezystancji uzwojeń
Spadek prędkości obrotowej silnika indukcyjnego, gdy częstotliwość jego zasilania maleje, jest wynikiem nieporozumienia dotyczącego zasady działania silników elektrycznych oraz ich parametrów. Wyjściowe częstotliwości w falownikach są zaprojektowane tak, aby umożliwiały szeroki zakres regulacji prędkości, a ich zmiana wpływa na prędkość obrotową silnika. W rzeczywistości spadek częstotliwości nie prowadzi do wzrostu prędkości obrotowej, ale wręcz przeciwnie – zmniejsza ją, co jest zgodne z fundamentalnymi zasadami elektromagnetyzmu. Podobnie, twierdzenia dotyczące rezystancji uzwojeń są także nieprawidłowe. Wzrost częstotliwości nie wpływa na rezystancję uzwojeń, która pozostaje stała w normalnych warunkach operacyjnych. Możliwe jest jednak, że przy ekstremalnych warunkach, takich jak przegrzanie silnika, rezystancja może ulec zmianie, ale to nie jest związane z częstotliwością wyjściową. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe w kontekście efektywnego zarządzania napędami, a nieprawidłowe wnioski mogą prowadzić do błędnych decyzji w doborze i eksploatacji urządzeń elektrycznych. W praktyce oznacza to, że ignorowanie wpływu częstotliwości na prędkość obrotową silnika może prowadzić do niewłaściwego doboru falowników i potencjalnych usterek w systemach automatyki.
Pytanie 37
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 38
Silnik krokowy (skokowy) nie reaguje na próby zmiany prędkości obrotów. Możliwą przyczyną nieprawidłowego działania silnika może być
A. wysyłanie impulsów sterujących w błędnej kolejności
B. brak modyfikacji częstotliwości impulsów z kontrolera
C. zbyt wysokie napięcie zasilające
D. nadmierne obciążenie silnika
Podawanie impulsów sterujących w niewłaściwej kolejności może wpływać na działanie silnika krokowego, jednak nie jest to przyczyna braku zmiany prędkości obrotowej w kontekście tego pytania. Silniki krokowe działają na zasadzie sekwencyjnego przełączania poszczególnych cewek, które odpowiadają za obrót wirnika. Jeśli impulsy są podawane w niewłaściwej kolejności, może to skutkować zablokowaniem silnika lub nieprawidłowym ruchem, jednak nie wstrzyma to samej zmiany prędkości. Zbyt duże obciążenie silnika również może prowadzić do problemów, takich jak nadmierne grzanie lub zmniejszenie momentu obrotowego, ale nie bezpośrednio do braku zmiany prędkości - silnik może wciąż reagować na zmiany prędkości, nawet jeśli z trudnością. Z kolei zbyt wysokie napięcie zasilania przynosi ryzyko uszkodzenia silnika i nie jest standardem pracy silników krokowych, które powinny być zasilane napięciem zgodnym z ich specyfikacją. Te koncepcje często prowadzą do nieporozumień. Kluczowe jest zrozumienie, że silnik krokowy wymaga odpowiedniej częstotliwości impulsów, aby móc swobodnie zmieniać swoją prędkość obrotową. Osoby zajmujące się projektowaniem systemów automatyki powinny zwracać szczególną uwagę na konfigurację systemów sterowania, aby uniknąć takich błędów w przyszłości.
Pytanie 39
Jaką kolejność należy zastosować przy montażu zespołu do przygotowania powietrza, zaczynając od sprężarki?
A. filtr powietrza, zawór redukcyjny z manometrem, smarownica
B. smarownica, filtr powietrza, manometr
C. smarownica, filtr powietrza, zawór redukcyjny, manometr
D. manometr, filtr powietrza, smarownica
Odpowiedź "filtr powietrza, zawór redukcyjny z manometrem, smarownica" jest prawidłowa, ponieważ kolejność montażu tych elementów ma kluczowe znaczenie dla sprawności i bezpieczeństwa całego systemu przygotowania powietrza. Filtr powietrza powinien być zainstalowany jako pierwszy, ponieważ jego główną rolą jest usunięcie zanieczyszczeń i wilgoci z powietrza, co zapobiega ich przedostawaniu się do kolejnych komponentów systemu. Zawór redukcyjny, wyposażony w manometr, reguluje ciśnienie powietrza, co jest niezbędne do zapewnienia optymalnych warunków pracy dla maszyn i urządzeń odbierających sprężone powietrze. Na końcu montujemy smarownicę, która smaruje ruchome elementy urządzeń zasilanych sprężonym powietrzem, a jej umiejscowienie za zaworem redukcyjnym zapewnia, że smar znajduje się pod odpowiednim ciśnieniem. Taka kolejność montażu jest zgodna z najlepszymi praktykami branżowymi, co pozwala na długotrwałe i niezawodne działanie całego układu.
Pytanie 40
Kolejność montażu silnika elektrycznego w wiertarce stołowej powinna być następująca:
A. zamocować silnik w obudowie wiertarki przy użyciu śrub, założyć pasek klinowy, podłączyć źródło zasilania
B. podłączyć źródło zasilania, zamocować silnik w obudowie wiertarki przy użyciu śrub, założyć pasek klinowy
C. zamocować silnik w obudowie wiertarki przy użyciu śrub, podłączyć źródło zasilania, założyć pasek klinowy
D. podłączyć źródło zasilania, założyć pasek klinowy, zamocować silnik w obudowie wiertarki przy użyciu śrub
Montaż silnika elektrycznego w wiertarce stołowej powinien być przeprowadzany w określonej kolejności, aby zapewnić prawidłowe działanie urządzenia oraz bezpieczeństwo użytkownika. Pierwszym krokiem jest zamocowanie silnika w obudowie wiertarki przy pomocy śrub. Taka procedura zapewnia stabilność silnika, co jest kluczowe dla jego prawidłowego funkcjonowania oraz minimalizuje ryzyko uszkodzenia mechanicznego. Następnie zakłada się pasek klinowy, który łączy silnik z wrzecionem wiertarki. Pasek klinowy przenosi moc z silnika na narzędzie wiertarskie, dlatego jego prawidłowe umiejscowienie i napięcie są istotne dla efektywności pracy. Ostatnim krokiem jest podłączenie źródła zasilania. Przy takim podejściu unikamy sytuacji, w której silnik mógłby pracować bez odpowiedniego połączenia mechanicznego, co mogłoby prowadzić do uszkodzeń. Zgodność z tymi krokami uznaje się za najlepsze praktyki w branży montażu urządzeń elektrycznych, co zapewnia nie tylko ich wydajność, ale również bezpieczeństwo użytkowników.