Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik fotografii i multimediów
Kwalifikacja: AUD.02 - Rejestracja, obróbka i publikacja obrazu
Data rozpoczęcia: 22 maja 2025 19:58
Data zakończenia: 22 maja 2025 20:24

Egzamin zdany!

Wynik: 21/40 punktów (52,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Aby uchwycić obrazy w scenach charakteryzujących się dużym kontrastem, należy w aparacie fotograficznym ustawić tryb pomiaru, aby poprawnie zarejestrować detale w jasnych obszarach

A. matrycowy

B. punktowy

C. centralnie ważony

D. uśredniony

Wybór trybu pomiaru uśrednionego nie jest odpowiedni do fotografowania scen o dużym kontraście, ponieważ ten tryb działa poprzez zbieranie i uśrednianie informacji o jasności z całego kadru. W sytuacjach, gdzie mamy do czynienia z dużymi różnicami w oświetleniu, wyniki pomiaru mogą prowadzić do błędnego ustawienia ekspozycji, co skutkuje utratą detali zarówno w jasnych, jak i w ciemnych partiach obrazu. Tryb matrycowy, podobnie jak uśredniony, analizuje obraz na podstawie większego obszaru, co w przypadku wyraźnych kontrastów prowadzi do podobnych problemów. Możliwe jest, że aparat ustawi ekspozycję na poziomie, który nie oddaje rzeczywistych warunków oświetleniowych w wybranym punkcie. Z kolei centralnie ważony pomiar również nie daje takiej precyzji w trudnych warunkach, ponieważ koncentruje się na centralnej części kadru, co może być niewystarczające w sytuacjach z dużym kontrastem, gdzie kluczowe są detale w jasnych partiach. Często popełnianym błędem przez początkujących fotografów jest zaufanie do ogólnych trybów pomiaru w warunkach, które wymagają bardziej szczegółowego podejścia. Zrozumienie, w jakich sytuacjach każdy z trybów pomiaru działa najlepiej, jest kluczowe dla uzyskania wysokiej jakości zdjęć.

Pytanie 2

Co oznacza termin temperatura barwowa w kontekście skali?

A. Fahrenheita

B. Rankine'a

C. Kehdna

D. Celcjusza

Temperatura barwowa to wartość wyrażająca kolor światła emitowanego przez źródło światła w porównaniu do temperatury ciała doskonałego, znajdującego się w równowadze termicznej. Jednostką miary temperatury barwowej jest kelwin (K), a nie żadna z pozostałych wymienionych jednostek. W praktyce, temperatura barwowa jest kluczowym parametrem w różnych dziedzinach, takich jak fotografia, grafika komputerowa, projektowanie oświetlenia oraz w przemyśle filmowym. Na przykład, światło o temperaturze barwowej wynoszącej około 3200 K jest typowe dla oświetlenia studyjnego, co odpowiada ciepłemu, pomarańczowemu światłu. Z kolei światło dzienne ma temperaturę barwową w zakresie 5000-6500 K, co nadaje mu chłodny, niebieskawy odcień. Zrozumienie temperatury barwowej pozwala na dobór odpowiednich źródeł światła w zależności od zamierzonych efektów wizualnych oraz atmosfery, jaką chcemy stworzyć w danym pomieszczeniu czy podczas zdjęć. Warto również wspomnieć o normach ISO i standardach branżowych, które podkreślają znaczenie precyzyjnego pomiaru temperatury barwowej w kontekście uzyskiwania jak najwyższej jakości obrazu.

Pytanie 3

Wskaż elementy dodatkowe do lamp studyjnych, które nie są przeznaczone do rozpraszania światła?

A. Plaster miodu

B. Soft Box

C. Parasol

D. Strumiennica

Soft Box, parasol i plaster miodu to akcesoria, które mają na celu rozpraszanie światła, co sprawia, że są często mylone z innymi elementami w systemie oświetleniowym. Soft Box działa na zasadzie rozpraszania światła poprzez dużą powierzchnię, co pozwala na uzyskanie miękkiego i równomiernego oświetlenia, idealnego do portretów czy fotografii produktowej. Parasol również pełni podobną funkcję, ale jego konstrukcja umożliwia dalsze rozpraszanie światła, a także zwiększa jego zasięg. Plaster miodu to akcesorium, które może być używane w połączeniu z lampami studyjnymi, aby kontrolować rozpraszanie i kierunek światła, ale wciąż jest narzędziem, które współpracuje z rozpraszaniem, a nie jego eliminacją. Mylenie tych akcesoriów z strumiennicą wynika z nieporozumienia dotyczącego ich zastosowania. Kluczem do prawidłowego wykorzystania oświetlenia w fotografii czy filmie jest zrozumienie różnicy między akcesoriami rozpraszającymi a tymi, które skupiają światło. Właściwe dobranie narzędzi do konkretnych zadań oświetleniowych jest fundamentem profesjonalnego podejścia, co podkreśla istotność edukacji w tym zakresie. Ostatecznie, nieprawidłowe przypisanie roli strumiennicy do grupy akcesoriów rozpraszających może prowadzić do nieefektywnego wykorzystania źródeł światła i ograniczonej kreatywności w pracy z obrazem.

Pytanie 4

Przy takich samych warunkach oświetlenia zastosowanie filtru fotograficznego o współczynniku 2 wymusi zmianę wartości przesłony z 8 na

A. 16

B. 11

C. 4

D. 5,6

Odpowiedzi takie jak 11, 4 oraz 16 wynikają z błędnego rozumienia zasady działania przysłon oraz wpływu filtrów na ekspozycję. W przypadku wartości 11, przyjęto, że konieczne jest zwiększenie przysłony do wartości wyższej, co w rzeczywistości prowadziłoby do znacznego zmniejszenia ilości światła wpadającego do aparatu, co jest sprzeczne z naszym celem, jakim jest utrzymanie identycznej ekspozycji. Z kolei przysłona 4 to znaczne otwarcie obiektywu, co nie tylko zwiększa ilość światła, ale i może spowodować prześwietlenie zdjęcia, co jest również błędne. 16 natomiast oznacza, że przysłona jest zbyt mocno zamknięta, co ponownie prowadzi do zmniejszenia ilości światła napływającego do matrycy, a w konsekwencji do niedoświetlenia. Te błędne odpowiedzi wskazują na typowe błędy myślowe, takie jak niepełne zrozumienie stosunków między przysłonami oraz ich wpływu na ilość światła, co jest kluczowe w fotografii. Właściwe zrozumienie działania przysłon oraz ich wpływu na ekspozycję jest fundamentalne dla każdych działań fotograficznych. Aby uniknąć takich błędów, warto zapoznać się z podstawowymi zasadami ekspozycji, a także praktykować, aby we właściwy sposób interpretować wpływ filtrów i przysłon na ostateczny efekt fotografii.

Pytanie 5

W profesjonalnym procesie kalibracji kolorów parametr whitepoint oznacza

A. maksymalną wartość luminancji osiąganą przez monitor

B. punkt odniesienia do korekcji balansu bieli na zdjęciu

C. najjaśniejszy punkt na krzywej gamma monitora

D. temperaturę barwową określającą wygląd bieli na urządzeniu wyjściowym

Odpowiedź, że parametr whitepoint oznacza temperaturę barwową określającą wygląd bieli na urządzeniu wyjściowym, jest jak najbardziej trafna. Whitepoint to kluczowy termin w kalibracji kolorów, który odnosi się do konkretnego punktu w przestrzeni barw, często wyrażanego w kelwinach. W praktyce oznacza to, że każdy wyświetlacz, drukarka czy inna forma reprodukcji kolorów ma swój własny whitepoint, który powinien odpowiadać standardom branżowym, takim jak D65 (6500K) czy D50 (5000K). Na przykład, jeśli pracujesz nad projektem graficznym, a whitepoint twojego monitora jest ustawiony na D65, kolory będą się wydawać bardziej naturalne i wierne rzeczywistości, ponieważ odpowiadają one typowemu oświetleniu dziennemu. Warto również zauważyć, że nieprawidłowo ustawiony whitepoint może prowadzić do niezgodności kolorów między różnymi urządzeniami, co jest szczególnie problematyczne w procesach takich jak drukowanie czy postprodukcja wideo. Kalibracja whitepoint jest zatem fundamentem w tworzeniu spójnych i profesjonalnych kolorów w projektach multimedialnych.

Pytanie 6

Przygotowane zapotrzebowanie na sprzęt i materiały do realizacji zdjęć w plenerze z wykorzystaniem promieniowania podczerwonego powinno zawierać aparat fotograficzny z zestawem obiektywów oraz statyw, a także

A. filtr IR i film czuły na promieniowanie długofalowe

B. filtr jasnoczerwony i film ortochromatyczny

C. filtr IR i film ortochromatyczny

D. filtr UV i film wrażliwy na promieniowanie długofalowe

Odpowiedź jest poprawna, ponieważ stosowanie filtru IR (podczerwonego) oraz filmu czułego na promieniowanie długofalowe jest kluczowe w fotografii podczerwonej. Filtr IR pozwala na przepuszczenie jedynie promieniowania podczerwonego, blokując jednocześnie widzialne światło, co pozwala uzyskać unikalne efekty wizualne, charakterystyczne dla tego typu zdjęć. Film czuły na promieniowanie długofalowe jest niezbędny, aby uchwycić te długości fal, które są dla ludzkiego oka niewidoczne, co poszerza możliwości kreatywne fotografa. Przykładem zastosowania może być fotografia krajobrazowa, gdzie IR umożliwia uzyskanie dramatycznych kontrastów między roślinnością a niebem, a także zdjęcia medyczne, w których podczerwień pomaga w analizie ciepłoty ciała. Dobre praktyki w tej dziedzinie obejmują także uwzględnienie odpowiednich ustawień aparatu oraz oświetlenia, aby maksymalizować jakość uzyskiwanych obrazów.

Pytanie 7

W jakim typie pomiaru światła czujnik rejestruje od 60% do 90% danych z centralnej części kadru, a pozostałą część z innych obszarów?

A. W pomiarze centralnie ważonym

B. W pomiarze matrycowym

C. W pomiarze wielopunktowym

D. W pomiarze punktowym

Pomiar centralnie ważony jest techniką, która zbiera większość informacji świetlnych ze środkowej części kadru, skoncentrowując się na obszarze, gdzie najczęściej znajduje się główny obiekt fotografowany. Zwykle czujnik w tym trybie zbiera od 60% do 90% danych z centralnej części kadru, co oznacza, że obszar ten ma największe znaczenie w obliczeniach ekspozycji. Dzięki temu pomiar ten jest szczególnie efektywny w fotografii portretowej lub przy zdjęciach, gdzie kluczowym elementem jest postać znajdująca się w centrum kadru. W praktyce, użycie tego trybu pozwala na uzyskanie właściwej ekspozycji, eliminując wpływ intensywnego światła lub ciemnych obszarów na brzegach kadru. W aparatach cyfrowych, tryb centralnie ważony jest preferowany w sytuacjach, gdzie obiekt jest wyraźnie zdefiniowany, a otoczenie ma mniejsze znaczenie. Warto znać tę technikę, gdyż jej zastosowanie może znacznie podnieść jakość zdjęć w wielu rodzajach fotografii, zwłaszcza w warunkach, gdzie kontrasty są wyraźne.

Pytanie 8

Pomiar intensywności światła wykonuje się za pomocą światłomierza ustawionego przed fotografowanym obiektem, skierowanym w stronę

A. modela

B. aparatu

C. tła

D. źródła światła

Błędne odpowiedzi na to pytanie często wynikają z nieporozumienia dotyczącego roli światłomierza i kierunku, w którym powinno się go umieszczać. Umieszczanie światłomierza skierowanego w stronę modela może prowadzić do nieprawidłowych pomiarów, ponieważ nie uwzględnia ono, jak światło wpływa na rejestrację przez aparat. Z kolei ukierunkowanie światłomierza na tło sprawia, że pomiar nie odzwierciedla rzeczywistych warunków oświetleniowych, które będą miały miejsce w kadrze. Taki sposób pomiaru może prowadzić do nienaturalnych efektów świetlnych na zdjęciach, a w rezultacie do niewłaściwej ekspozycji. Skierowanie światłomierza w stronę źródła światła również jest nieodpowiednie, ponieważ pomiar ten nie uwzględni, jak światło rzeczywiście oświetla fotografowany obiekt. Pomijanie kierunku do aparatu podczas pomiarów może skutkować błędnym oszacowaniem ilości światła, które dostaje się do sensora. Najlepszą praktyką w pomiarze światła jest uwzględnienie rzeczywistego ustawienia aparatu i obiektu, aby zapewnić, że pomiar odzwierciedla rzeczywiste warunki oświetleniowe, co jest kluczowe dla uzyskania wysokiej jakości zdjęć. Są to elementarne błędy, które mogą zostać łatwo uniknięte poprzez stosowanie odpowiednich technik pomiarowych oraz zrozumienie zasad działania światłomierzy.

Pytanie 9

Który parametr monitora jest najważniejszy dla fotoretuszerów przy pracy z fotografią kolorową?

A. rozdzielczość minimum 8K

B. częstotliwość odświeżania minimum 120 Hz

C. czas reakcji poniżej 1 ms

D. pokrycie przestrzeni barw Adobe RGB minimum 95%

Pokrycie przestrzeni barw Adobe RGB minimum 95% jest kluczowe dla fotoretuszerów, ponieważ pozwala na wierniejsze odwzorowanie kolorów w fotografii. Standard Adobe RGB zapewnia szerszą gamę kolorów niż przestrzeń sRGB, co jest niezbędne w profesjonalnej obróbce zdjęć. W praktyce oznacza to, że monitor potrafi wyświetlić bardziej nasycone kolory i subtelne odcienie, co jest szczególnie ważne w przypadku zdjęć o bogatej kolorystyce, takich jak krajobrazy czy portrety. Używając monitora z tak wysokim pokryciem przestrzeni barw, fotoretuszerzy mają pewność, że kolory, które widzą na ekranie, będą zbliżone do tych, które będą wyświetlane w druku lub na innych urządzeniach. W branży często zaleca się, aby profesjonaliści korzystali z monitorów charakteryzujących się kalibracją fabryczną oraz z możliwością dalszej kalibracji, aby utrzymać spójność kolorów. Dlatego dla osób zajmujących się obróbką zdjęć kolorowych, wybór monitora z tak wysokim pokryciem przestrzeni barw jest absolutnie kluczowy.

Pytanie 10

Przy fotografowaniu nocnego nieba z widocznymi gwiazdami należy ustawić

A. wysoką wartość ISO, szeroki otwór przysłony i odpowiednio długi czas naświetlania

B. wysoką wartość ISO, małą przysłonę i krótki czas naświetlania

C. niską wartość ISO, małą przysłonę i długi czas naświetlania

D. niską wartość ISO, szeroki otwór przysłony i krótki czas naświetlania

Fotografowanie nocnego nieba wymaga przemyślanej strategii dotyczącej ustawień aparatu, a niektóre koncepcje mogą prowadzić do marnowania potencjału sprzętu. Ustawienie niskiej wartości ISO, jak sugeruje jedna z opcji, zmniejsza czułość matrycy, co może skutkować ciemniejszymi zdjęciami z niewielką ilością detali. To podejście jest nieodpowiednie w kontekście nocnej fotografii, gdzie ilość dostępnego światła jest znikoma. Ponadto, wybór małego otworu przysłony, czyli dużej wartości f, ogranicza ilość światła wpadającego do aparatu, co w efekcie prowadzi do niższej jakości obrazu. Przy krótkim czasie naświetlania, który nie jest wystarczający do uchwycenia detali w słabym oświetleniu, zdjęcia będą nieostre i niewyraźne, co jest szczególnie widoczne w przypadku gwiazd. W kontekście astrofotografii, kluczowe jest zrozumienie, że długi czas naświetlania jest niezbędny do zarejestrowania tak niskiego poziomu światła, a jego skrócenie może prowadzić do utraty istotnych informacji na zdjęciu. Warto pamiętać, że dobór właściwych ustawień to nie tylko kwestia techniki, ale także zrozumienia warunków panujących w danym momencie, co ma ogromny wpływ na końcowy efekt fotografii.

Pytanie 11

Jakiego filtra należy użyć podczas robienia zdjęć w podczerwieni?

A. Polaryzacyjny

B. UV

C. Połówkowy

D. IR

Filtr IR (podczerwieni) jest niezbędnym narzędziem podczas wykonywania zdjęć w tym zakresie spektralnym, ponieważ jego zadaniem jest przepuszczenie promieniowania podczerwonego, a jednocześnie zablokowanie widocznego światła. W fotografii podczerwonej, szczególnie w zastosowaniach artystycznych i naukowych, kluczowe jest uchwycenie detali, które są niewidoczne dla ludzkiego oka. Przykładowo, w fotografii krajobrazowej, użycie filtru IR pozwala na uzyskanie niezwykłych efektów wizualnych, takich jak jasne niebo w kontrastującym tle zieleni roślinności, która odbija podczerwień. Dzięki zastosowaniu filtra IR, można również badać termiczne właściwości obiektów, co znajduje zastosowanie w naukach przyrodniczych oraz medycynie. Standardy branżowe zalecają użycie filtrów IR o wysokiej przepuszczalności w zakresie długości fal 700-1200 nm, co zapewnia odpowiednią jakość obrazu oraz minimalizuje zniekształcenia.

Pytanie 12

Aby zredukować drgania aparatu fotograficznego podczas długiego naświetlania, używa się

A. monopod.

B. blendę.

C. mieszek.

D. statecznik.

Monopod jest doskonałym rozwiązaniem dla fotografów, którzy potrzebują wsparcia przy długich czasach naświetlania, ponieważ znacząco redukuje drgania aparatu. Użycie monopodu stabilizuje kamerę, co pozwala na wykonywanie zdjęć z dłuższymi czasami naświetlania bez ryzyka poruszenia obrazu. Przykładowo, podczas fotografowania przy zachodzie słońca, gdzie światło jest ograniczone, a czasy naświetlania mogą wynosić kilka sekund, monopod zapewnia stabilność potrzebną do zachowania ostrości zdjęcia. Ponadto, monopody są lżejsze i bardziej poręczne niż pełnowymiarowe statywy, co czyni je idealnym wyborem do fotografii w ruchu, takich jak fotografia reporterska lub sportowa. Warto również zauważyć, że korzystanie z monopodu jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży fotograficznej, które zalecają wsparcie sprzętu przy dłuższych ekspozycjach, aby poprawić jakość zdjęć i zredukować ryzyko uszkodzenia sprzętu spowodowanego drganiami.

Pytanie 13

Na jaki format powinien zostać zmieniony plik PSD, by można go było zamieścić w mediach społecznościowych?

A. RAW

B. JPEG

C. DOCX

D. TIFF

Format JPEG (Joint Photographic Experts Group) jest najczęściej używanym formatem plików graficznych w sieci, w tym na portalach społecznościowych. Jest to format stratny, co oznacza, że podczas kompresji pliku część danych jest usuwana, co pozwala znacząco zmniejszyć rozmiar pliku bez zauważalnej utraty jakości dla standardowego użytkownika. Dzięki temu zdjęcia w formacie JPEG ładowane są szybciej, co jest kluczowe w kontekście mediów społecznościowych, gdzie użytkownicy oczekują natychmiastowego dostępu do treści. Warto również zaznaczyć, że JPEG obsługuje pełną gamę kolorów, co jest istotne przy publikacji zdjęć, zapewniając im atrakcyjny wygląd. W praktyce, przy publikowaniu na platformach takich jak Facebook, Instagram czy Twitter, pliki JPEG są preferowane ze względu na ich powszechność i łatwość przetwarzania. Z tego powodu konwersja pliku PSD (Adobe Photoshop Document) do JPEG staje się standardem w branży, umożliwiającym efektywne udostępnianie wysokiej jakości grafik.

Pytanie 14

Jakiego filtru należy użyć, aby uzyskać delikatny efekt klasycznej fotografii w odcieniu sepii?

A. Połówkowy

B. Polaryzacyjny

C. Konwersyjny

D. Szary

Użycie filtrów takich jak polaryzacyjny, połówkowy czy szary w kontekście uzyskania efektu sepii jest nieadekwatne i może prowadzić do mylnych wniosków. Filtr polaryzacyjny, na przykład, służy do redukcji odblasków oraz zwiększenia nasycenia kolorów, co jest pomocne w fotografii krajobrazowej. Niemniej jednak, jego właściwości nie są zgodne z celem uzyskania tonacji sepii, która wymaga intensyfikacji specyficznych ciepłych tonów. Z kolei filtr połówkowy, który jest używany do wyrównania różnic w ekspozycji pomiędzy jasnymi a ciemnymi obszarami obrazu, nie wpływa na kolorystykę w sposób, który pozwalałby uzyskać efekt sepii. Zastosowanie filtra szarego, który obniża ilość światła docierającego do matrycy aparatu, również nie odpowiednio wspiera zamierzony efekt, gdyż skupia się na kontroli ekspozycji, a nie na manipulacji kolorami. To niezrozumienie praktycznego zastosowania filtrów i ich właściwości prowadzi do błędnych wyborów w procesie twórczym. Dobrze jest zrozumieć, że każdy filtr ma swoje specyficzne przeznaczenie, a ich wybór powinien być przemyślany w kontekście zamierzonego efektu artystycznego.

Pytanie 15

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 16

Aby wzmocnić detale obrazu przez podkreślenie widocznych krawędzi, w programie Photoshop należy użyć

A. wymazywacza

B. filtru

C. gąbki

D. progu

Stosowanie gumki w kontekście wyostrzania obrazu jest niewłaściwe, ponieważ gumka jest narzędziem służącym do usuwania pikseli z warstwy, a nie do ich modyfikacji w celu poprawy ostrości. Użycie gumki może prowadzić do utraty ważnych detali, a także do usunięcia krawędzi, które powinny zostać uwydatnione. Z kolei próg, jako narzędzie, służy do konwersji obrazu w monochromatyczny, co również nie ma związku z wyostrzaniem. Umożliwia jedynie selektywne wyodrębnienie obszarów o określonej jasności, a nie poprawie krawędzi obrazu. Gąbka, z drugiej strony, służy do manipulacji nasyceniem kolorów, co również nie przyczynia się do wyostrzania detali. Często błędy w wyborze narzędzi do edycji wynikają z niepełnego zrozumienia ich funkcji i możliwości. Kluczowym elementem efektywnej edycji zdjęć jest wykorzystanie odpowiednich narzędzi zgodnie z przeznaczeniem, co podkreśla znaczenie znajomości programów graficznych. Aby skutecznie wyostrzać obrazy, należy korzystać z filtrów dedykowanych do tego celu, co zapewnia najlepsze rezultaty oraz zgodność z zasadami profesjonalnej edycji graficznej.

Pytanie 17

Który z wymienionych elementów sprzętu w studio fotograficznym najlepiej zlikwiduje niepożądane odbicia podczas robienia zdjęć katalogowych błyszczącego, metalowego przedmiotu?

A. Stół reprodukcyjny

B. Strurnienica

C. Beauty dish

D. Namiot bezcieniowy

Namiot bezcieniowy to jeden z najskuteczniejszych narzędzi wykorzystywanych w fotografii produktowej, szczególnie w przypadku błyszczących przedmiotów, takich jak metalowe akcesoria. Jego konstrukcja pozwala na równomierne rozproszenie światła, eliminując niepożądane bliki, które mogą zniekształcić obraz produktu. W praktyce, namiot bezcieniowy działa jak kontrolowane środowisko, w którym można ustawić źródła światła z różnych kątów, co pomaga uzyskać naturalny i estetyczny efekt. Zastosowanie namiotu bezcieniowego w fotografii katalogowej pozwala również na uzyskanie jednolitego tła, co zwiększa atrakcyjność wizualną zdjęcia i ułatwia późniejsze edytowanie. Standardy branżowe w fotografii produktowej zalecają użycie namiotów bezcieniowych jako podstawowego narzędzia, ponieważ znacząco poprawiają jakość zdjęć i pozwalają na skuteczniejsze prezentowanie błyszczących materiałów. Dodatkowo, dzięki możliwości użycia różnych źródeł światła, takich jak lampy LED czy błyski, można kontrolować intensywność i kierunek światła, co pozwala na swobodne eksperymentowanie z oświetleniem.

Pytanie 18

Zastosowanie techniki przenikania obrazów (blending modes) w programach graficznych pozwala na

A. zwiększenie rozdzielczości obrazu bez utraty jakości

B. usunięcie szumów cyfrowych z niedoświetlonych partii obrazu

C. automatyczną korekcję balansu bieli

D. tworzenie efektów specjalnych poprzez określenie sposobu mieszania warstw

Wiele osób popełnia błąd, sądząc, że techniki przenikania obrazów są związane ze zwiększaniem rozdzielczości czy automatyczną korekcją kolorów. W rzeczywistości, zwiększenie rozdzielczości obrazu wymaga zastosowania algorytmów interpolacyjnych, które na podstawie istniejących pikseli generują nowe, ale nie mają nic wspólnego z mieszaniem warstw. Użycie przenikania obrazów nie wpłynie na jakość obrazu w kontekście rozdzielczości, ale raczej na sposoby, w jakie kolory i tekstury swoich warstw będą współdziałać. Automatyczna korekcja balansu bieli to proces, który ma na celu dostosowanie kolorów zdjęcia tak, aby wyglądały naturalnie w różnych warunkach oświetleniowych. Techniki przenikania obrazów nie są w stanie automatycznie analizować i korygować kolorów, lecz jedynie wpływają na wygląd warstw w stosunku do siebie. Usuwanie szumów cyfrowych to kolejny proces wymagający zastosowania algorytmów filtrowania, które mogą poprawić jakość obrazu w szczególności w niedoświetlonych obszarach. Pomocne mogą być tu różne wtyczki lub filtry, ale ponownie, przenikanie obrazów nie ma tu zastosowania. W skrócie, technika przenikania obrazów to potężne narzędzie dla artystów graficznych, ale jej zastosowanie w kontekście podawanych odpowiedzi jest nieprawidłowe, co dowodzi, jak ważne jest zrozumienie różnorodnych technik pracy z obrazami.

Pytanie 19

W technice fotografii studyjnej spill oznacza

A. celowe prześwietlenie tła dla uzyskania efektu high-key

B. połączenie dwóch źródeł światła dla uzyskania efektu kluczowego

C. niepożądane rozproszenie światła na obszary, które powinny pozostać nieoświetlone

D. ustawienie świateł w trójkąt oświetleniowy dla portretu

Odpowiedź dotycząca spill w fotografii studyjnej jest prawidłowa, ponieważ spill odnosi się do niepożądanego rozproszenia światła na obszary, które powinny pozostać nieoświetlone. W praktyce oznacza to, że światło, które powinno oświetlać jedynie wyznaczone elementy kompozycji (takie jak model czy obiekt), przypadkowo pada na inne fragmenty tła, co może prowadzić do nieestetycznych efektów. Aby uniknąć spill, fotografowie często korzystają z modyfikatorów światła, takich jak softboxy czy reflektory, które kierują światło dokładnie tam, gdzie to potrzebne. Dobre praktyki w fotografii studyjnej sugerują również użycie odpowiednich kątów oraz odległości między źródłami światła a obiektami, co pozwala na kontrolę nad tym, jak światło się rozprzestrzenia. Przykładem może być ustawienie świateł w taki sposób, aby uniknąć przypadkowego oświetlania tła, co jest kluczowe dla uzyskania czystych i profesjonalnych zdjęć.

Pytanie 20

Aby na fotografii uzyskać efekt zatrzymania ruchu kolarzy na zamazanym tle, jakie parametry należy ustawić w aparacie?

A. f/16 i 1/60 s

B. f/8 i 1/125 s

C. f/5,6 i 1/250 s

D. f/22 i 1/30 s

Ustawienia, które nie działają na zamrożenie ruchu, zazwyczaj są wynikiem źle dobranych parametrów ekspozycji. Na przykład, f/22 z czasem 1/30 s prowadzi do prześwietlenia i małej głębi ostrości, co skutkuje tym, że obiekty w ruchu i tło będą rozmyte. Podobna sytuacja z f/16 i czasem 1/60 s, bo to już za długi czas migawki - kolarze znów będą zamazane. W kontekście sportowej fotografii trzeba naprawdę dobrze dobierać te ustawienia, żeby złapać dynamiczne momenty w ostrości. Użycie f/8 i 1/125 s może dać lepszy efekt, ale czas migawki jest jeszcze za długi, żeby zamrozić ruch tych szybko poruszających się obiektów. Ważne jest, żeby dobrze zrozumieć, jak przysłona, czas migawki i ISO wpływają na zdjęcia. No i warto pamiętać, że zmiany w tych ustawieniach podczas robienia zdjęć w zmiennym świetle mogą pomóc uniknąć błędów, takich jak słaba ekspozycja czy rozmycie ruchu.

Pytanie 21

Najlepszym materiałem do archiwizowania wydruków fotograficznych jest papier

A. zwykły biurowy 80 g/m²

B. kalka techniczna

C. kredowy błyszczący

D. bezkwasowy o wysokiej gramaturze

Papier bezkwasowy o wysokiej gramaturze jest najlepszym wyborem do archiwizowania wydruków fotograficznych, ponieważ nie zawiera kwasów, które mogą powodować degradację materiału w dłuższym okresie czasu. Wysoka gramatura sprawia, że jest on bardziej odporny na uszkodzenia mechaniczne, a także na działanie światła i wilgoci. W praktyce, takie papiery są często wykorzystywane w muzeach i galeriach do przechowywania cennych dokumentów oraz fotografii, co potwierdza ich trwałość i niezawodność. Standardy archiwizacji, takie jak ISO 9706, zalecają stosowanie papierów o pH wyższym niż 7, co zapewnia ich trwałość na wiele lat. Dodatkowo, papier bezkwasowy może mieć różne tekstury i wykończenia, które pozwalają na lepsze odwzorowanie kolorów i detali, co jest kluczowe w fotografii. Dlatego wybór takiego materiału jest nie tylko bezpieczny, ale także korzystny z punktu widzenia jakości przechowywanych prac fotograficznych.

Pytanie 22

Pomiar, który nie uwzględnia luminancji filmowanej sceny to:

A. punktowy, na cienie.

B. punktowy, na światła.

C. integralny światła odbitego.

D. światła padającego.

Pomiar luminancji sceny nie uwzględnia nie tylko światła padającego, ale także wiele błędnych koncepcji związanych ze sposobem, w jaki rozumiemy iluminację obiektów. Odpowiedzi dotyczące pomiaru punktowego na światła i cienie mogą wydawać się uzasadnione, ponieważ te metody pozwalają na lokalizację konkretnych źródeł światła. Jednakże, pomiar na światła odnosi się do intensywności światła, które pada na dany obiekt, co nie uwzględnia pełnego kontekstu luminancji w fotografii. Z kolei pomiar na cienie może prowadzić do błędnych wyników, gdy scena jest oświetlona w sposób, który nie oddaje rzeczywistego stanu luminancji, zwłaszcza w warunkach silnego kontrastu. Integralny pomiar światła odbitego również nie dostarcza pełnych informacji o luminancji sceny. Kluczowym błędem jest zakładanie, że wystarczy zmierzyć światło, które jest odbite od obiektów, aby uzyskać pełen obraz sceny. Z tego powodu, zrozumienie różnicy między tymi metodami a pomiarem światła padającego jest kluczowe dla uzyskania poprawnych i wiarygodnych wyników w fotografii. Bez właściwego zrozumienia tych koncepcji, fotografowie mogą napotkać problemy z ekspozycją, co prowadzi do zdjęć o nieodpowiedniej jasności i kontrastach.

Pytanie 23

Jakie urządzenie jest wykorzystywane do konwersji obrazów analogowych na cyfrowe?

A. skaner

B. kserokopiarka

C. nagrywarka

D. drukarka

Skaner to urządzenie, które służy do przetwarzania obrazów analogowych na postać cyfrową. Działa poprzez skanowanie powierzchni dokumentu lub obrazu, rejestrując zawarte na nim dane wizualne i konwertując je na format cyfrowy. W praktyce, skanery są wykorzystywane w biurach, archiwach oraz w domach do cyfryzacji dokumentów, co znacząco ułatwia ich przechowywanie oraz udostępnianie. W standardzie ISO 19005, definiującym wymagania dla archiwizacji dokumentów elektronicznych, podkreślono znaczenie skanowania wysokiej jakości, co zapewnia trwałość i dostępność dokumentów w przyszłości. Skanery różnią się między sobą między innymi rozdzielczością, co wpływa na jakość skanowanych obrazów. Użycie skanera w procesie digitalizacji zdjęć, plików papierowych czy rysunków technicznych jest kluczowe w dzisiejszym świecie, w którym dominują dane cyfrowe.

Pytanie 24

W profesjonalnym procesie modelowania 3D na podstawie fotografii metoda Structure from Motion (SfM) wykorzystuje

A. specjalny system oświetlenia strukturalnego z projektorem wzorów

B. technikę fotografowania z ruchomym źródłem światła

C. serię zdjęć wykonanych z różnych punktów widzenia do rekonstrukcji geometrii obiektu

D. technologię skanowania laserowego połączoną z fotografią

Metoda Structure from Motion (SfM) to technika wykorzystywana w modelowaniu 3D, która opiera się na analizie serii zdjęć wykonanych z różnych punktów widzenia. Poprzez odpowiednią rekonstrukcję geometrii obiektu możliwe jest uzyskanie trójwymiarowego modelu, który wiernie odwzorowuje detale i kształty. W praktyce, wykorzystuje się SfM w różnych dziedzinach, takich jak architektura, archeologia, czy grafika komputerowa. Na przykład, w architekturze można wykonać model 3D budynku, fotografując go z różnych kątów, a następnie przetwarzając zdjęcia za pomocą oprogramowania SfM, co pozwala na dokładny wgląd w strukturę budowli. Ważnym aspektem SfM jest to, że nie wymaga specjalistycznego sprzętu, wystarczą standardowe aparaty fotograficzne. Zastosowanie tej metody zwiększa efektywność procesu tworzenia modeli 3D i pozwala na szybsze uzyskiwanie wyników.

Pytanie 25

Jaką metodę należy zastosować w trakcie chemicznej obróbki diapozytywu?

A. E-6

B. R-3

C. C-41

D. RA-4

Wybór innych metod przetwarzania chemicznego, takich jak R-3, C-41 czy RA-4, nie jest odpowiedni dla diapozytywu. Proces R-3 jest przeznaczony głównie do czarno-białych filmów, co sprawia, że jego zastosowanie w kontekście diapozytywów jest niewłaściwe. C-41 jest standardowym procesem dla kolorowych filmów negatywowych, co również nie odpowiada wymaganiom obróbki diapozytywów. Z kolei RA-4 jest techniką używaną w przypadku kolorowych odbitek z filmów negatywnych, a nie do diapozytywów, które wymagają specyficznego podejścia, jakim jest E-6. Wybór niewłaściwego procesu obróbcze może prowadzić do nieprawidłowego wywołania, co skutkuje utratą szczegółów, zniekształceniem kolorów oraz ogólnym pogorszeniem jakości obrazu. Typowe błędy myślowe obejmują mylenie różnych procesów oraz ich zastosowań, co często wynika z braku znajomości specyfiki poszczególnych metod. Aby uzyskać najlepsze rezultaty w obróbce diapozytywów, należy zawsze stosować odpowiedni proces chemiczny, w tym przypadku E-6, który jest w pełni przystosowany do tego celu.

Pytanie 26

Wskaź typy aparatów, które nie mają opcji nagrywania wideo?

A. Kompaktowe

B. Wielkoformatowe

C. Bezlusterkowe

D. Wodoodporne kompaktowe

Wybór aparatów bezlusterkowych, wodoodpornych kompaktów czy aparatów kompaktowych jako typów, które nie rejestrują wideo, jest mylny. Bezlusterkowce to nowoczesne aparaty, które często oferują zarówno funkcje fotograficzne, jak i możliwość nagrywania wideo w wysokiej jakości. Wiele z nich jest używanych przez profesjonalnych filmowców oraz vlogerów, co pokazuje ich wszechstronność i zastosowanie w różnych dziedzinach, od fotografii po produkcję filmową. Wodoodporne aparaty kompaktowe, zaprojektowane z myślą o ekstremalnych warunkach, również zazwyczaj oferują funkcje nagrywania wideo, co czyni je odpowiednimi do dokumentowania aktywności w wodzie czy podczas podróży na świeżym powietrzu. Aparaty kompaktowe, mimo że są mniejsze i prostsze w obsłudze, również często mają możliwość rejestrowania filmów, co czyni je popularnym wyborem wśród amatorów i podróżników. Warto zauważyć, że niektóre osoby mogą mylnie zakładać, że mniejszy rozmiar sprzętu wiąże się z ograniczeniami funkcjonalnymi. Takie myślenie może prowadzić do niewłaściwego doboru sprzętu w zależności od potrzeb, co z kolei może osłabić jakość finalnych materiałów zarówno fotograficznych, jak i wideo. Kluczowe jest, aby przed zakupem aparatu dokładnie zbadać jego specyfikacje i możliwości, aby podejmować świadome decyzje w oparciu o wymagania danego projektu.

Pytanie 27

Jaki symbol w aparatach cyfrowych wskazuje na tryb automatyki z wyborem czasu ekspozycji?

A. P

B. M

C. S

D. A

Odpowiedź S oznacza tryb automatyki z preselekcją czasu otwarcia migawki, co jest istotnym aspektem w fotografii cyfrowej. W tym trybie fotograf ma możliwość ustalenia czasu otwarcia migawki, a aparat dobiera odpowiednią wartość przysłony, aby uzyskać prawidłową ekspozycję. Jest to szczególnie przydatne w sytuacjach, gdy fotograficy chcą uchwycić ruch, na przykład w przypadku sportów lub dynamicznych scen. Wybierając czas migawki, użytkownik może kontrolować efekt rozmycia ruchu - krótsze czasy migawki (np. 1/1000 sekundy) pozwalają na zamrożenie akcji, podczas gdy dłuższe czasy (np. 1/30 sekundy) mogą wprowadzać efekt ruchu. Wartości te są zgodne z dobrymi praktykami w fotografii, co pozwala na artystyczne wyrażanie się poprzez kontrolę nad parametrami ekspozycji. Tryb S jest popularny wśród zaawansowanych fotografów, którzy chcą mieć większą kontrolę nad swoimi zdjęciami.

Pytanie 28

Do fotografowania architektury najlepiej wykorzystać obiektyw

A. makro

B. standardowy o stałej ogniskowej

C. tilt-shift

D. teleobiektyw

Wybór niewłaściwego obiektywu do fotografowania architektury może prowadzić do wielu problemów, które negatywnie wpływają na jakość zdjęć. Standardowy obiektyw o stałej ogniskowej, choć może dostarczać wyraźne obrazy, nie oferuje elastyczności potrzebnej do uchwycenia skomplikowanej geometracji budynków. Przy fotografowaniu wysokich budynków często można zauważyć efekt 'zbiegania się' linii, co sprawia, że zdjęcia wyglądają nieprofesjonalnie. Makro obiektyw, skoncentrowany na detalu, jest zupełnie nieodpowiedni w kontekście architektury, ponieważ nie jest stworzony do uchwycenia dużych obiektów w ich całości. Teleobiektyw, z kolei, mimo że może być użyteczny w niektórych sytuacjach, ogranicza perspektywę i może powodować problemy z proporcjami, a także nie oddaje w pełni kontekstu architektonicznego. W przypadku architektury najważniejsze jest uchwycenie całego obiektu w odpowiedniej perspektywie, a to wymaga zastosowania technik, które obiektyw tilt-shift skutecznie zapewnia. Źle dobrany obiektyw może zaszkodzić nie tylko estetyce zdjęcia, ale również jego funkcjonalności w kontekście dokumentacji architektonicznej.

Pytanie 29

Aby przenieść cyfrowy obraz na światłoczuły papier fotograficzny, co powinno być użyte?

A. kopioramę

B. procesor

C. digilab

D. powiększalnik

Wybór innych odpowiedzi, takich jak procesor, powiększalnik czy kopiorama, wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące technologii przenoszenia obrazów. Procesor w kontekście obróbki zdjęć odnosi się głównie do urządzenia, które przetwarza dane cyfrowe, a nie do bezpośredniego przenoszenia ich na papier. Procesor operuje na plikach graficznych, ale nie jest w stanie fizycznie zrealizować wydruku na światłoczułym papierze. Jeśli chodzi o powiększalnik, jest to sprzęt wykorzystywany w tradycyjnej fotografii do powiększania negatywów na papier fotograficzny; jego zastosowanie jest ograniczone do analogowych materiałów i nie ma on możliwości pracy z obrazami cyfrowymi. Natomiast kopiorama, stosowana do kopiowania obrazów z jednego medium na drugie, również nie jest dedykowana do przenoszenia cyfrowych zdjęć na papier fotograficzny. Właściwe zrozumienie różnic między tymi technologiami jest kluczowe dla efektywnej pracy w dziedzinie fotografii, gdzie każde urządzenie ma swoje specyficzne zastosowania i ograniczenia. Ostatecznie, nieprawidłowy wybór narzędzi może prowadzić do utraty jakości obrazu oraz niewłaściwego odwzorowania kolorów.

Pytanie 30

Aby uzyskać wydruk w formacie 10 x 15 cm przy rozdzielczości 300 dpi, zdjęcie o wymiarach 20 x 30 cm powinno być zeskanowane z minimalną rozdzielczością

A. 600 PPI

B. 150 PPI

C. 300 PPI

D. 75 PPI

Odpowiedź 150 PPI jest jak najbardziej trafna. Jak chcesz uzyskać wydruk o wymiarach 10 x 15 cm przy rozdzielczości 300 dpi, to musisz dobrze policzyć, ile pikseli potrzebujesz. Na przykład, zdjęcie 20 x 30 cm to tak naprawdę 8 x 12 cali. Przy 300 dpi dla formatu 10 x 15 cm potrzebujemy 300 punktów na cal, co daje nam 1200 pikseli w szerokości i 1800 w wysokości. Dlatego całkowita rozdzielczość dla 10 x 15 cm to 1200 x 1800 pikseli, co daje 2,16 miliona pikseli. Jeśli skanujesz zdjęcie 20 x 30 cm (czyli 8 x 12 cali) z 150 PPI, to wychodzi 1200 pikseli szerokości i 1800 wysokości, co idealnie pasuje do wymagań. Taki sposób działania to naprawdę dobry standard, bo pozwala zachować jakość obrazu i szczegółowość, która jest kluczowa przy druku.

Pytanie 31

W kontekście procesu wywoływania forsownego materiału światłoczułego, nie jest prawdą, że ten proces

A. zmniejsza ziarnistość

B. redukuje ostrość

C. zwiększa wrażliwość

D. podnosi kontrast

Odpowiedź, że proces wywoływania forsownego materiału światłoczułego nie zmniejsza ziarnistości, jest prawidłowa. W rzeczywistości proces ten zazwyczaj prowadzi do zwiększenia ziarnistości, ponieważ intensywne wywoływanie może powodować większe agregaty świecących kryształów emulsji światłoczułej. W kontekście fotografii, ziarnistość jest istotnym czynnikiem wpływającym na jakość obrazu, szczególnie w czarno-białej fotografii. Często stosuje się techniki forsownego wywoływania, aby podkreślić pewne aspekty obrazu, ale nie wpływa to na redukcję ziarnistości. W praktyce, fotografowie, którzy poszukują wyważonego kontrastu i ostrości, powinni być świadomi, że forsowne wywoływanie może nie być najlepszym rozwiązaniem dla zachowania czystości i subtelności szczegółów. Przykładem może być fotografia analogowa, gdzie dla uzyskania pożądanych efektów często wybiera się odpowiednie chemikalia i czasy wywoływania, aby zoptymalizować ostateczny rezultat bez nadmiernego zwiększania ziarnistości emulsji.

Pytanie 32

Metoda, która polega na częściowym lub całkowitym przekształceniu obrazu negatywnego w pozytywowy na skutek intensywnego i krótkiego naświetlenia, nosi nazwę

A. cyjanotypia

B. guma

C. bromolej

D. solaryzacja

Solaryzacja to taka ciekawa technika w fotografii, która pozwala na trochę odwrócenie obrazu negatywowego, żeby uzyskać pozytywowy. Działa to dzięki intensywnemu, choć krótkotrwałemu naświetleniu. W praktyce jest często używana w artystycznej fotografii, bo pozwala na osiąganie naprawdę nieprzewidywalnych efektów wizualnych. Z tego, co widziałem, to w XX wieku ta technika była bardzo popularna wśród fotografów awangardowych, którzy chcieli pokazać coś nowego i oryginalnego. Na przykład w portretach solaryzacja może dać super kontrasty i ciekawe tekstury, co nadaje głębi i dramatyzmu. Generalnie rzecz biorąc, solaryzacja to narzędzie do tworzenia unikalnych dzieł, które naprawdę mogą wyróżniać się w portfolio artysty czy na wystawach. Ale trzeba pamiętać, że z nią trzeba uważać, bo jak za mocno naświetlisz, to efekty mogą być zupełnie inne, niż przewidywałeś, więc lepiej się trochę zastanowić przed używaniem tej techniki.

Pytanie 33

Jakie jest pole widzenia obiektywu standardowego w fotografii analogowej?

A. 62°

B. 47°

C. 28°

D. 18°

Niepoprawne odpowiedzi sugerują różne kąty widzenia, które nie odpowiadają standardowym wartościom dla obiektywów. Kąt 28° jest typowy dla obiektywów szerokokątnych, które oferują szersze pole widzenia, co może skutkować zniekształceniem perspektywy, np. w fotografii architektury. Zastosowanie obiektywu szerokokątnego wymaga umiejętności w zakresie kompozycji, ponieważ łatwo jest wprowadzić zniekształcenia, zwłaszcza przy krawędziach kadru. Kąt 62° natomiast odpowiada obiektywom o ogniskowej nieco dłuższej, co zmienia sposób postrzegania głębi i proporcji w zdjęciach, czyniąc je mniej naturalnymi w odbiorze. Z kolei 18° to wartość charakterystyczna dla obiektywów rybiego oka, które wprowadzają ekstremalne zniekształcenia, a ich zastosowanie wymaga zaawansowanego podejścia do kompozycji i sztuki fotografii. Błąd w wyborze kąta widzenia często wynika z nieporozumienia dotyczącego typów obiektywów i ich zastosowań, co prowadzi do niewłaściwego doboru sprzętu do zamierzonych efektów artystycznych.

Pytanie 34

Materiał, który nie wywołuje reakcji alergicznych na światło, reaguje na promieniowanie o kolorze

A. zielonym

B. czerwonym

C. żółtym

D. niebieskim

Odpowiedzi wskazujące na czułość materiału na światło o barwie czerwonej, zielonej czy żółtej opierają się na nieporozumieniu co do zasad działania materiałów optycznych oraz ich interakcji z różnymi długościami fal świetlnych. Barwa czerwona, będąca na końcu widma, często wiąże się z przesunięciem ku dłuższym falom, co może prowadzić do sytuacji, w której materiały nieuczulone optycznie mogą absorbować część tego zakresu, zniekształcając obraz. W przypadku barwy zielonej, choć niektóre materiały mogą być na nią czułe, nie jest to standardowa właściwość materiałów optycznie neutralnych. Materiały te powinny charakteryzować się równomiernym rozkładem transmisji w całym zakresie widma widzialnego, co oznacza, że ich czułość na konkretne kolory jest zredukowana. Z kolei barwa żółta, będąca połączeniem czerwonego i zielonego światła, również nie jest związana z optycznym neutralnością materiału. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do takich wniosków, wynikają z pomieszania pojęć dotyczących filtracji barwnej i materiałów, które mają zachować optyczną neutralność. Warto pamiętać, że w branży optycznej materiały optycznie neutralne są kluczowe dla zachowania integralności wizualnej, co podkreśla znaczenie ich właściwej selekcji w projektach technologicznych.

Pytanie 35

Który format pliku jest najczęściej używany do druku wysokojakościowych fotografii?

A. SVG

B. WEBP

C. TIFF

D. GIF

GIF, czyli Graphics Interchange Format, znany jest głównie ze swojej zdolności do przechowywania animacji, ale jest ograniczony do 256 kolorów. W kontekście druku, taki ograniczony zakres kolorów jest niewystarczający do oddania pełnej palety barw i detali, jakie oferują wysokojakościowe fotografie. SVG, czyli Scalable Vector Graphics, to format oparty na wektorach, idealny do grafiki, która musi być skalowalna, jak loga czy ikony. Jednakże, SVG nie nadaje się do przechowywania zdjęć, które są rastrowe, a nie wektorowe. Użycie SVG w druku fotografii mogłoby prowadzić do utraty detali i niedokładnego odwzorowania kolorów. WEBP, stosunkowo nowy format opracowany przez Google, oferuje lepszą kompresję niż JPEG, ale wciąż jest stratny i nie jest szeroko wspierany przez oprogramowanie do druku wysokojakościowego. WEBP może być atrakcyjny dla stron internetowych ze względu na mniejsze rozmiary plików, ale nie jest odpowiedni dla profesjonalnych zastosowań drukarskich, gdzie każdy szczegół i jakość kolorów są kluczowe. Wybór GIF, SVG lub WEBP do druku fotografii to typowe błędne podejścia wynikające z niezrozumienia ich przeznaczenia i ograniczeń technicznych.

Pytanie 36

W aparacie lustrzanym, podczas robienia zdjęcia, obraz w wizjerze staje się na chwilę niewidoczny, ponieważ

A. ustawia się ostrość

B. zamyka się migawka

C. otwiera się przesłona

D. zmienia się ustawienie lustra

W lustrzance jednoobiektywowej (DSLR) obraz w wizjerze staje się niewidoczny w momencie, gdy aparat rejestruje zdjęcie, ponieważ zmienia się pozycja lustra. W standardowej konstrukcji DSLR znajdują się dwa lustra: jedno, które kieruje światło do wizjera, oraz drugie, które odbija światło w kierunku matrycy, gdy naciśniesz spust migawki. Kiedy aparat jest gotowy do zrobienia zdjęcia, lustro unosi się, co powoduje, że obraz zniknie z wizjera na krótki moment. To zjawisko jest integralną częścią procesu fotografowania w lustrzankach, ponieważ pozwala na dokładny pomiar ekspozycji i ostrości. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy leży w zrozumieniu, jak działa aparat, co ułatwia dostosowanie ustawień do różnych warunków oświetleniowych oraz kompozycji fotografii. Zrozumienie mechanizmu działania lustra w DSLR jest kluczowe dla efektywnego korzystania z tego typu sprzętu i uzyskania pożądanych efektów wizualnych. Warto również zauważyć, że zmiana pozycji lustra jest standardową normą w projektowaniu lustrzanek, co podkreśla ich unikalność w porównaniu z innymi typami aparatów, takimi jak bezlusterkowce.

Pytanie 37

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 38

Aby zrealizować reprodukcję czarno-białego obrazu przeznaczonego do dużych powiększeń, konieczne jest użycie negatywu o czułości

A. 100 ASA

B. 400 ASA

C. 25 ASA

D. 1 600 ASA

Odpowiedź 25 ASA jest prawidłowa, ponieważ niska czułość filmu negatywowego jest kluczowa w procesie reprodukcji czarno-białej grafiki, zwłaszcza gdy planujemy wykonanie dużych powiększeń. Filmy o czułości 25 ASA oferują lepszą jakość obrazu, mniejszą ziarnistość i wyższą rozdzielczość, co jest niezwykle ważne przy dużych powiększeniach, gdzie każdy detal ma znaczenie. Niska czułość filmu pozwala na uzyskanie bardziej szczegółowych i wyrafinowanych tonów szarości, co jest istotne w reprodukcji wysokiej jakości prac graficznych. W praktyce, przy użyciu filmu 25 ASA, można uzyskać zdjęcia, które bardziej oddają subtelności i detale oryginalnych prac, co jest kluczowe w kontekście ich dalszej obróbki. Ponadto, filmy o niskiej czułości są mniej podatne na szumy, co często stanowi problem w przypadku wyższych czułości, takich jak 400 ASA czy 1600 ASA, które mogą wprowadzać niepożądane artefakty w obrazach po powiększeniu.

Pytanie 39

W cyfrowych aparatach fotograficznych, pomiar natężenia światła obejmujący 2÷5% powierzchni w centralnej części kadru określa się jako pomiar

A. centralnie ważony

B. punktowy

C. wielopunktowy

D. matrycowy

Pomiar wielopunktowy, matrycowy oraz centralnie ważony to różne techniki pomiaru natężenia światła, które różnią się pod względem obszaru, który obejmują oraz metodologii, w jakiej analizują scenę. Pomiar wielopunktowy analizuje kilka punktów w kadrze, co umożliwia aparatowi ocenę ekspozycji na podstawie całego obrazu. Jest to technika, która dobrze sprawdza się w złożonych scenach, ale może nie być wystarczająco precyzyjna, jeśli chodzi o szczegółowe obiekty, które są tylko częścią kadru. Z kolei pomiar matrycowy to zaawansowana forma pomiaru, która przydziela różne wagi do różnych obszarów w kadrze, co pozwala na bardziej złożoną analizę. W praktyce, przy złożonych scenach może prowadzić to do nadmiernego skompensowania jasnych lub ciemnych obszarów, co w rezultacie może skutkować błędnymi ustawieniami ekspozycji. Centralnie ważony pomiar natężenia światła również różni się od pomiaru punktowego, ponieważ skupia się na centralnej części kadru, ale bierze pod uwagę szerszy kontekst otoczenia, co może prowadzić do nieoptymalnych wyników, szczególnie w przypadku obiektów umiejscowionych na tle o dużym kontraście. Dlatego, nieprzemyślane wybory w zakresie techniki pomiaru mogą skutkować nieprawidłowym odwzorowaniem sceny i jej elementów, co jest kluczowe w profesjonalnej fotografii.

Pytanie 40

Ile odcieni można uzyskać, zapisując obrazek w 8-bitowej palecie kolorów?

A. 256

B. 156

C. 16

D. 18

Liczba 18 i 16 jako potencjalne odpowiedzi odzwierciedlają błędne zrozumienie koncepcji reprezentacji kolorów w systemach komputerowych. W przypadku 16 kolorów, często odnosi się to do obrazów w trybie monochromatycznym lub do bardzo ograniczonych palet, które nie wykorzystują pełnych możliwości, jakie oferuje 8-bitowa przestrzeń kolorów. Przykładowo, przy 16 kolorach system jest ograniczony i nie może w pełni odzwierciedlić złożoności i różnorodności kolorów, co jest istotne w nowoczesnej grafice komputerowej. Z kolei liczba 18 nie ma podstawowego uzasadnienia w kontekście binarnym, ponieważ nie jest to liczba, która mogłaby wynikać z jakiejkolwiek popularnej palety barw. Typowym błędem myślowym jest zakładanie, że ograniczenie liczby bitów automatycznie prowadzi do mniejszych palet, co nie jest prawdą. W rzeczywistości 8-bitowa paleta barw opiera się na zasadzie, że każdy z 256 kolorów jest unikalny, co jest kluczowe w kontekście kompresji danych. Użytkownicy często mylą te osoby z trybami kolorów, które są rzadziej stosowane w nowoczesnej grafice, co prowadzi do nieporozumień. Współczesne standardy, takie jak RGB, CMYK czy HSV, operują na bardziej złożonych zasadach, co czyni 8-bitową paletę barw fundamentalnym zagadnieniem dla zrozumienia działania kolorów w przestrzeni cyfrowej.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej