Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik optyk
Kwalifikacja: MEP.02 - Montaż i naprawa elementów i układów optycznych
Data rozpoczęcia: 25 lutego 2025 20:32
Data zakończenia: 25 lutego 2025 20:46

Egzamin zdany!

Wynik: 27/40 punktów (67,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Który z wymiarów grubości uzyskanej soczewki nie jest właściwy dla wartości 2+0,05 mm?

A. 1,94 mm

B. 2,03 mm

C. 1,98 mm

D. 2,05 mm

Odpowiedź 1,94 mm jest jak najbardziej trafna, bo w kontekście wymiaru 2+0,05 mm grubość soczewki powinna być w przedziale od 2,00 mm do 2,05 mm. To znaczy, że każde odchylenie może mieć wpływ na to, jak soczewka działa. Dla soczewek korekcyjnych to naprawdę ważne. Soczewki o grubości 1,94 mm są po prostu za cienkie, co może prowadzić do błędnego refrakcji światła i ogólnie gorszej jakości widzenia. W branży mamy normy, na przykład ISO 14889, które jasno podkreślają, jak istotne są dokładne wymiary przy produkcji soczewek. Świetnym przykładem jest dobór soczewek do korekcji wzroku – jeśli grubość nie jest dokładna, to nie tylko widzenie może być kiepskie, ale też komfort ich noszenia. Wiedza o tym jest naprawdę ważna dla ludzi pracujących w optyce, bo precyzyjne pomiary mogą naprawdę zdziałać cuda w poprawie jakości widzenia.

Pytanie 2

Który z poniższych materiałów jest używany do przymocowywania soczewek w trakcie polerowania?

A. Gips

B. Filc

C. Smoła

D. Wosk

Smoła jest materiałem szeroko stosowanym w procesie mocowania soczewek podczas polerowania, głównie ze względu na swoje właściwości adhezyjne i plastyczność. W procesach optycznych, gdzie precyzja jest kluczowa, smoła pozwala na stabilne trzymanie soczewek w trakcie skomplikowanych operacji polerowania, co minimalizuje ryzyko ich uszkodzenia. Dodatkowo, smoła jest łatwa do usunięcia po zakończeniu polerowania, co jest niezwykle ważne w kontekście zachowania czystości soczewek. Przykładem zastosowania smoły jest praca nad soczewkami wysokiej jakości, gdzie dąży się do uzyskania idealnej przejrzystości i gładkości powierzchni. Standardy branżowe, takie jak ISO 10110, sugerują stosowanie odpowiednich materiałów mocujących, aby zapewnić najwyższą jakość optyczną. Dzięki swoim właściwościom smoła jest preferowanym wyborem w rozwoju nowych technologii optycznych, a jej zastosowanie jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży.

Pytanie 3

Jakie urządzenie można wykorzystać do zmierzenia pola widzenia lunet?

A. lunetkę wychylną

B. kolimator szerokokątny

C. lunetę autokolimacyjną

D. dynametr Czapskiego

Kolimator szerokokątny jest narzędziem optycznym, które umożliwia precyzyjny pomiar pola widzenia lunet. Działa na zasadzie wyświetlania punktu odniesienia na tle obiektu, co pozwala na określenie kątów widzenia. Za pomocą kolimatora szerokokątnego można uzyskać szeroki zakres pomiarów, co jest szczególnie istotne w kontekście astronomii oraz w zastosowaniach wojskowych, gdzie precyzyjne określenie pola widzenia ma kluczowe znaczenie. Przykładem zastosowania kolimatora może być obserwacja obiektów na dużych odległościach, gdzie dokładne określenie granic pola widzenia lunety pozwala na lepsze zaplanowanie działań. Dobrą praktyką w branży jest stosowanie kolimatorów szerokokątnych w połączeniu z innymi narzędziami pomiarowymi, co zwiększa dokładność i wiarygodność wyników. Standardy branżowe, takie jak ISO 9050, wskazują na konieczność stosowania narzędzi o wysokiej precyzji, co czyni kolimator szerokokątny odpowiednim wyborem.

Pytanie 4

Pryzmaty odbijające produkuje się z materiału szklanego

A. BaF2

B. BaCF2

C. BaLF5

D. BaK2

Wybór innych materiałów, takich jak BaCF2, BaF2 czy BaLF5, może prowadzić do nieoptymalnych wyników w aplikacjach optycznych. BaCF2, czyli barium fluoride, jest znany z wysokiej przezroczystości, ale jego odporność na działanie wilgoci jest ograniczona, co może prowadzić do problemów w trudnych warunkach atmosferycznych. Z tego powodu nie jest zalecany jako materiał do pryzmatów odbijających. BaF2, także barium fluoride, pomimo że ma dobre właściwości optyczne, wykazuje tendencję do kruszenia się przy ekstremalnych warunkach, co wpływa negatywnie na jego trwałość w zastosowaniach przemysłowych. BaLF5, z kolei, nie jest standardowo wykorzystywany w przemyśle optycznym ze względu na swoją złożoną strukturę i wyższe koszty produkcji. Typowe błędy myślowe polegają na nieodróżnianiu właściwości mechanicznych i chemicznych tych materiałów, co może prowadzić do niepoprawnych wyborów w projektowaniu systemów optycznych. W kontekście standardów branżowych, wybór odpowiednich materiałów jest kluczowy dla zapewnienia niezawodności i wydajności systemów optycznych, dlatego istotne jest zrozumienie ich właściwości przed podjęciem decyzji.

Pytanie 5

Aby zmierzyć przepuszczalność w szkle optycznym, należy użyć

A. fotometr.

B. goniometr.

C. spektometr.

D. refraktometr.

Wybór goniometru, refraktometru lub spektrometru jako narzędzi do sprawdzania przepuszczalności szkła optycznego jest błędny, ponieważ każde z tych urządzeń ma odmienny zakres zastosowań. Goniometr, choć użyteczny do pomiaru kątów i analizy układów optycznych, nie jest przeznaczony do oceny przepuszczalności światła przez materiały. Jego zastosowanie koncentruje się na pomiarach geometrii i kątów odbicia lub załamania światła, co nie dostarcza informacji o ilości światła, które przeszło przez szkło. Refraktometr, z drugiej strony, mierzy współczynniki załamania światła, co jest ważne w analizie materiałów optycznych, ale nie informuje o przepuszczalności, a zatem nie może być użyty w tym kontekście. Spektrometr może analizować różne długości fal światła, ale również nie jest to narzędzie dedykowane do bezpośredniego pomiaru przepuszczalności, a raczej do analizy widmowej materiałów. Typowe błędy myślowe, prowadzące do tych niepoprawnych wniosków, obejmują mylenie różnych właściwości optycznych i ich pomiarów. Warto zauważyć, że odpowiednie narzędzie jest kluczowe dla uzyskania wiarygodnych wyników, co podkreśla znaczenie stosowania fotometrii w praktyce analitycznej.

Pytanie 6

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 7

Jaką metodę należy wykorzystać do oceny zdolności rozdzielczej obiektywów mikroskopowych?

A. test gwiaździsty

B. preparat pleurosigma angulatum

C. kolimator z testem

D. test kreskowy

Wybór testu kreskowego, gwiaździstego czy kolimatora do badania zdolności obiektywów mikroskopowych to temat trochę zawiły. Z mojego doświadczenia, test kreskowy się sprawdza w niektórych przypadkach, ale bardziej chodzi o to, żeby ocenić, jak mikroskop widzi linie na tle. Moim zdaniem, to nie zawsze da pełny obraz zdolności rozdzielczej. Test gwiaździsty może wydawać się interesujący, ale też nie daje jasnych informacji o tym, jak mikroskop rozdziela szczegóły. Kolimator, choć przydatny do pomiarów, nie nadaje się do oceny mikroskopowej rozdzielczości, bo patrzy na to od strony geometrycznej, a nie na te drobne mikroskopijne detale. Dlatego w mikroskopii lepiej używać sprawdzonych preparatów, jak pleurosigma angulatum, które pozwalają na prawidłową ocenę obiektywów. Brak zrozumienia, co jest istotne w tych badaniach, może prowadzić do błędnych wniosków o jakości sprzętu.

Pytanie 8

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 9

Jakie zjawisko związane jest z dwójłomnością?

A. interferencją światła

B. kolimacją wiązki

C. polaryzacją światła

D. budową światłowodów

Zjawisko kolimacji wiązki światła polega na ułożeniu promieni świetlnych w równoległych liniach, co nie ma bezpośredniego związku z dwójłomnością. Kolimacja jest ważna w kontekście optyki, ale odnosi się do jakości wiązki światła, a nie do interakcji materiału z polaryzacją. Interferencja światła z kolei jest zjawiskiem, które zachodzi, gdy dwie lub więcej fal świetlnych nakłada się na siebie, tworząc wzory interferencyjne. Chociaż interferencja może być związana z polaryzacją, nie jest to zjawisko, które z definicji dotyczy dwójłomności. Konstrukcja światłowodów opiera się na zjawisku całkowitego wewnętrznego odbicia i nie odnosi się bezpośrednio do dwójłomności, chociaż materiały używane w światłowodach mogą wykazywać różne właściwości optyczne. Polaryzacja światła to kluczowy aspekt, ale nie wszystkie zjawiska, takie jak interferencja czy kolimacja, są związane z dwójłomnością. Typowe błędy myślowe mogą obejmować mylenie różnych zjawisk optycznych, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków o ich zastosowaniach. Aby w pełni zrozumieć te pojęcia, istotne jest przestudiowanie ich definicji oraz mechanizmów fizycznych, które je opisują, co pozwala na ich prawidłową interpretację w kontekście optyki.

Pytanie 10

Aby przeprowadzić kontrolę pęcherzykowatości szkła optycznego, konieczne jest użycie oświetlenia

A. prostopadłego do kierunku patrzenia

B. równoległego do kierunku patrzenia

C. skośnego

D. rozproszonego

Stosowanie oświetlenia rozproszonego nie jest optymalnym rozwiązaniem w kontekście kontroli pęcherzykowatości szkła optycznego. Oświetlenie to, choć może wydawać się korzystne w kontekście równomiernego oświetlenia powierzchni, nie dostarcza wystarczającego kontrastu do identyfikacji defektów takich jak pęcherzyki. Pęcherzyki w szkle optycznym, jako drobne niedoskonałości, wymagają skoncentrowanego światła, aby ich krawędzie były wyraźnie widoczne. Oświetlenie skośne, z kolei, może prowadzić do zniekształceń w percepcji obrazów, ponieważ światło padające pod kątem może ukrywać niektóre niedoskonałości, tworząc iluzję gładkości powierzchni. W praktyce, światło równoległe do kierunku obserwacji również nie jest zalecane, ponieważ może doprowadzić do odbicia, które zniekształca wizualizację ewentualnych defektów. Warto zauważyć, że profesjonalne inspekcje optyczne często opierają się na standardach, które jasno określają najlepsze praktyki dotyczące oświetlenia. Typowe błędy myślowe w tym kontekście to na przykład zbyt duża pewność co do skuteczności oświetlenia rozproszonego lub skośnego, które w rzeczywistości mogą maskować wady, zamiast je uwidaczniać. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że właściwy dobór oświetlenia ma fundamentalne znaczenie dla precyzyjnej oceny jakości szkła optycznego.

Pytanie 11

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 12

W jakim urządzeniu stosuje się pryzmat pięciokątny?

A. w powiększalniku

B. w aparacie fotograficznym

C. w lornetce pryzmatycznej

D. w refraktometrze zanurzeniowym

Pryzmat pentagonalny jest elementem optycznym, który znajduje zastosowanie w aparatach fotograficznych, a jego główną rolą jest zmiana kierunku światła w taki sposób, aby uzyskać pożądany kąt widzenia. Ten typ pryzmatu, dzięki swojej konstrukcji, umożliwia kompozycję obrazu w prosty i efektywny sposób, co jest kluczowe w fotografii. Użycie pryzmatu pentagonalnego pozwala na uzyskanie klarownych i wyraźnych zdjęć, minimalizując aberracje chromatyczne oraz inne zniekształcenia optyczne. Przykładowo, w aparatach z wymiennymi obiektywami, takich jak lustrzanki, pryzmaty są kluczowe w mechanizmach wizjerów, co pozwala fotografowi zobaczyć dokładnie, co zostanie uchwycone przez obiektyw. Zastosowanie pryzmatów w aparatach fotograficznych jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży, a ich projektowanie uwzględnia rygorystyczne normy dotyczące jakości obrazu i ergonomii użytkowania, co podkreśla ich znaczenie w nowoczesnej optyce.

Pytanie 13

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 14

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 15

Jakie połączenie elementów w systemach optycznych jest trwałe?

A. Śrubowe

B. Zawalcowane

C. Bagnetowe

D. Wciskane

Wybór innych rodzajów połączeń mechanicznych, takich jak śrubowe, wciskane czy bagnetowe, wiąże się z istotnymi ograniczeniami, które mogą negatywnie wpłynąć na działanie układów optycznych. Połączenie śrubowe, mimo że może zapewniać pewne możliwości regulacji, wprowadza ryzyko luzów, które mogą prowadzić do pogorszenia jakości obrazu, zwłaszcza w systemach o wysokiej precyzji. Wciskane połączenia mogą być stosunkowo łatwe w montażu, jednak ich długoterminowa stabilność jest często problematyczna, szczególnie pod wpływem zmian temperatury, co może skutkować nieodwracalnymi deformacjami. Z kolei bagnetowe połączenia, chociaż oferują łatwość w wymianie komponentów, mogą nie zapewniać wystarczającej sztywności i precyzji, co jest kluczowe w układach wymagających stałej kalibracji. Ponadto, zastosowanie połączeń, które nie są odpowiednio zabezpieczone, może prowadzić do przypadkowych odłączeń lub przemieszczeń elementów optycznych, co negatywnie wpłynie na ich funkcjonalność. W związku z tym, w inżynierii optycznej kluczowe jest stosowanie połączeń, które zapewniają nie tylko solidność, ale także długotrwałą stabilność i precyzję, co w przypadku wymienionych opcji nie zawsze jest gwarantowane.

Pytanie 16

Współczynnik absorpcji światła w szkle optycznym można określić przy użyciu

A. spektroskopu

B. refraktometru

C. fotometru

D. frontofokometru

Fotometr jest urządzeniem, które służy do pomiaru natężenia światła oraz jego właściwości, co czyni go odpowiednim narzędziem do określenia współczynnika absorpcji szkła optycznego. Współczynnik absorpcji to miara tego, jak dużo światła jest pochłaniane przez materiał, a zatem fotometr może być użyty do porównania intensywności światła przed i po przejściu przez próbkę szkła. Przykład zastosowania fotometrii w przemyśle optycznym to analiza jakości soczewek okularowych, gdzie kluczowe jest zapewnienie odpowiednich parametrów optycznych, w tym minimalizacji strat światła. Optymalizacja tych parametrów jest zgodna z normami ISO, które określają metody badania właściwości optycznych materiałów. Dzięki zastosowaniu fotometrii można uzyskać rzetelne wyniki, które są niezbędne do zapewnienia wysokiej jakości produktów optycznych oraz ich zgodności z wymaganiami branżowymi, takimi jak normy EN 1836 dotyczące okularów przeciwsłonecznych.

Pytanie 17

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 18

Paracentrycznością w mikroskopach optycznych określa się stałość

A. ostrości widzenia preparatu przy wymianie obiektywu

B. położenia centralnego punktu pola widzenia przy wymianie obiektywu

C. ostrości widzenia preparatu przy wymianie okularu

D. położenia centralnego punktu pola widzenia przy wymianie okularu

Paracentryczność w mikroskopach optycznych odnosi się do zdolności układu optycznego do zachowania stałego położenia centralnego punktu pola widzenia podczas zmiany obiektywu. Oznacza to, że kiedy zmieniamy obiektywy mikroskopu, centralny punkt obserwacji pozostaje w tym samym miejscu, co pozwala na swobodne przechodzenie między różnymi powiększeniami bez utraty ostrości lub konieczności ponownego ustawiania próbki. Takie podejście jest kluczowe w pracach badawczych i diagnostycznych, gdzie precyzyjne śledzenie obiektów jest niezbędne. W praktyce, paracentryczność ułatwia również pracę w laboratoriach, gdzie czas jest istotnym czynnikiem, a także w edukacji, gdy uczniowie mogą łatwo porównywać różne powiększenia bez konieczności ciągłych korekcji. Wysokiej jakości mikroskopy optyczne, zgodne z międzynarodowymi standardami, takie jak ISO 9345, często implementują mechanizmy paracentryczne jako standardową funkcjonalność, co świadczy o ich zaawansowanej konstrukcji optycznej i ergonomii użytkowania. Zrozumienie i wykorzystanie paracentryczności jest zatem istotne dla każdego, kto pracuje z mikroskopami optycznymi.

Pytanie 19

Jaki typ frezu powinien być użyty do wiercenia otworów w szkle metodą trepanacyjną?

A. Tarcza

B. Rurkowy

C. Walcowy

D. Trzpieniowy

Frez rurkowy to chyba najlepszy wybór do wiercenia otworów w szkle. Jego konstrukcja naprawdę pomaga w precyzyjnym usuwaniu materiału, co jest dodatkowo ważne, gdy pracujemy z takim kruchym materiałem jak szkło. Te rurki mają otwartą końcówkę, co sprawia, że możemy robić większe otwory bez strachu, że coś pęknie. Widzę, że jest to narzędzie popularne w szklarskich zakładach czy w rzemiośle artystycznym, bo precyzja to klucz. Przy użyciu freza rurkowego da się też zrobić różne rodzaje otworów, zarówno dekoracyjnych, jak i tych, przez które coś ma przechodzić. No i warto dodać, że podczas pracy z tym narzędziem używa się wody jako chłodziwa, dzięki czemu nie dochodzi do przegrzewania. To wszystko sprawia, że frezy rurkowe są naprawdę niezastąpione w obróbce szkła.

Pytanie 20

Ciecze immersyjne są wykorzystywane

A. w celu chłodzenia powierzchni szlifowanego szkła

B. do polepszenia zdolności rozdzielczej w mikroskopii

C. jako roztwór w procesie aplikacji powłok metodą CVD

D. do nanoszenia powłoki na szkło metodą zanurzeniową

Ciecze immersyjne raczej są używane w mikroskopii, więc odpowiedzi dotyczące innych procesów mogą być mylące. Na przykład, chłodzenie szlifowanego szkła nie wymaga cieczy immersyjnych, bo to bardziej związane z obróbką mechaniczną i termiczną, gdzie stosuje się inne rzeczy, jak płyny chłodzące. Jeśli chodzi o nakładanie powłok metodą CVD, to jest chemiczny proces, w którym potrzebne są gazy, a nie cieczy immersyjne. Więc w kontekście nanoszenia powłok, ich zastosowanie jest błędne, bo to nie jest ich miejsce. Ostatnia odpowiedź o nanoszeniu powłok na szkło metodą zanurzeniową również mija się z celem, bo ciecze immersyjne są stworzone głównie do poprawy jakości obrazowania w mikroskopach. Typowy błąd to mylenie różnych zastosowań, gdzie ciecze immersyjne w ogóle się nie pojawiają. Znajomość poprawnego użycia cieczy immersyjnych jest naprawdę istotna, jeśli chcesz osiągnąć dobre wyniki w badaniach mikroskopowych.

Pytanie 21

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 22

Jakiego rodzaju szkła optycznego dotyczy symbol BK516-64?

A. ciężki flint

B. lekki flint

C. kron

D. barowy kron

Barowy kron, oznaczany symbolem BK516-64, jest rodzajem szkła optycznego o wysokiej transmisji świetlnej oraz niskiej rozpraszalności. Jest to materiał szczególnie ceniony w aplikacjach optycznych, takich jak soczewki czy pryzmaty, ze względu na jego zdolność do minimalizacji aberracji oraz wysoką jakość obrazowania. Barowy kron charakteryzuje się niskim współczynnikiem załamania, co pozwala na uzyskiwanie wyraźnych i kontrastowych obrazów. W praktyce, szkło to znajduje zastosowanie w produkcji zaawansowanych systemów optycznych, takich jak kamery, teleskopy czy mikroskopy. Jego właściwości optyczne są zgodne z normami branżowymi, co czyni go pierwszym wyborem dla inżynierów optyki. Dodatkowo, barowy kron ma zastosowanie w branży fotoniki, gdzie jego unikalne cechy są wykorzystywane do budowy elementów optoelektroniki. Warto zaznaczyć, że w porównaniu do innych rodzajów szkła, barowy kron wykazuje większą odporność na zmiany temperatury, co jest kluczowe w wielu aplikacjach przemysłowych.

Pytanie 23

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 24

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 25

W urządzeniach optycznych, aby uzyskać efekt odwrócenia obrazu, nie wykorzystuje się

A. układu pryzmatycznego Porro II-go typu

B. układu pryzmatycznego Porro I-go typu

C. pryzmatu dachowego Schmidta

D. pryzmatu dachowego Lemana

Układ pryzmatyczny Porro I-go i II-go rodzaju oraz pryzmat dachowy Lemana są szeroko stosowane w przyrządach optycznych do uzyskiwania efektu odwrócenia obrazu. Pryzmaty te, poprzez swoje specyficzne kształty i zastosowanie, pozwalają na skuteczne przekształcenie obrazu z odwróconego na prosty, co jest niezbędne w wielu zastosowaniach. Na przykład, pryzmat Porro I-go rodzaju działa na zasadzie dwóch odbić, które pozwalają na zachowanie kierunku i odwrócenie obrazu, co jest fundamentalne w lornetkach. W przypadku pryzmatu dachowego Lemana, jego konstrukcja zapewnia bardzo kompaktowe urządzenia optyczne, które również skutecznie odwracają obraz. Z kolei pryzmat dachowy Schmidta, który nie jest zaprojektowany do tego celu, nie spełnia wymogów dotyczących uzyskania poprawnego obrazu. Wybór niewłaściwego pryzmatu może prowadzić do zniekształcenia obrazu, co może być mylące dla użytkowników, którzy mogą sądzić, że jakikolwiek pryzmat dachowy będzie działał na tych samych zasadach, co te z systemów Porro. Kluczowe jest zrozumienie, że nie każdy pryzmat dachowy ma zdolność do odwracania obrazu, a dobór odpowiedniego układu optycznego powinien być uzależniony od specyficznych wymagań użytkownika i zastosowania. Zatem wiedza na temat budowy i funkcji pryzmatów jest niezbędna do prawidłowego wykorzystania technologii optycznych.

Pytanie 26

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 27

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 28

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 29

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 30

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 31

Która z podanych aberracji w systemach optycznych skutkuje zamazaniem obrazu na ekranie w formie przesuniętych okręgów?

A. Koma

B. Sferyczna

C. Dystorsja

D. Astygmatyzm

Koma to aberracja optyczna, która występuje w układach optycznych, gdy promienie świetlne docierają do soczewki pod różnymi kątami, co prowadzi do rozmycia obrazu w postaci przesuniętych kół. Ta aberracja jest szczególnie zauważalna w systemach, w których obiekty są sfokusowane na krawędziach pola widzenia, jak w teleskopach czy obiektywach szerokokątnych. Przy projektowaniu układów optycznych, takich jak aparaty fotograficzne czy projektory, istotne jest minimalizowanie efektów komy, aby zapewnić ostrość obrazu na całej powierzchni. W praktyce, inżynierowie optycy często stosują elementy korekcyjne, takie jak soczewki asferyczne, które potrafią zredukować wpływ komy. Warto również zauważyć, że koma jest bardziej wyraźna przy dużych aperturach i w układach o wyższej liczbie F, co jest istotne przy projektowaniu sprzętu do astrofotografii czy w optyce samochodowej.

Pytanie 32

Która z wymienionych aberracji w układach optycznych prowadzi do zniekształcenia obrazu w formie beczki?

A. Dystorsja

B. Koma

C. Astygmatyzm

D. Sferyczna

Dystorsja to aberracja optyczna, która powoduje zniekształcenie obrazu w taki sposób, że jego kształt staje się podobny do beczki, zwanej również dystorsją beczkowatą. Ta aberracja występuje głównie w obiektywach szerokokątnych, gdzie promienie świetlne są zniekształcane w kierunku krawędzi obraz. W praktyce, dystorsja może mieć znaczący wpływ na zdjęcia architektoniczne, gdzie prostokątne kształty budynków mogą wydawać się zakrzywione, co utrudnia dokładne przedstawienie rzeczywistego wyglądu obiektu. Aby zminimalizować dystorsję, projektanci obiektywów często stosują techniki korekcyjne, takie jak wykorzystanie elementów asferycznych. Dystorsja jest również brana pod uwagę w standardach jakości optyki, takich jak ISO 12233, który określa metody pomiaru jakości obrazów w systemach optycznych. W obrębie fotografii i filmowania, zrozumienie i kontrola dystorsji są kluczowe dla uzyskania estetycznie poprawnych obrazów oraz przy zachowaniu proporcji i kształtów obiektów.

Pytanie 33

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 34

Jakie materiały są wykorzystywane do produkcji soczewek w mikroskopach monochromatycznych?

A. z fluorytu lub rubinu

B. z kwarcu lub fluorytu

C. z kwarcu lub rubinu

D. z szkła neodymowego

Soczewki obiektywów mikroskopowych typu monochromat są kluczowym elementem w optyce mikroskopowej. Wykonane z kwarcu lub fluorytu, oferują znacznie lepsze właściwości optyczne w porównaniu do tradycyjnego szkła. Kwarc charakteryzuje się wysoką przezroczystością w zakresie UV oraz stabilnością chemiczną, co czyni go idealnym materiałem do zastosowań wymagających precyzyjnych pomiarów. Fluoryt natomiast, dzięki niskiemu współczynnikowi załamania światła, pozwala na uzyskanie wyższej jakości obrazów oraz redukcję aberracji chromatycznych. Te właściwości są szczególnie istotne w kontekście badań naukowych, gdzie detale są kluczowe dla interpretacji wyników. W praktyce, zastosowanie soczewek z tych materiałów umożliwia lepsze oddzielanie fal świetlnych i uzyskiwanie wyraźniejszych obrazów, co jest niezbędne w mikroskopii fluorescencyjnej oraz w badaniach biologicznych i materiałowych, gdzie precyzyjne obrazowanie jest fundamentem analizy. Standardy branżowe, takie jak normy ISO dotyczące mikroskopów, podkreślają znaczenie odpowiednich materiałów w konstrukcji optycznej, co zapewnia niezawodność i jakość wyników.

Pytanie 35

Dokładny pomiar średnicy wałka z precyzją ±0,01 mm, pozwala na

A. przymiar liniowy

B. mikrometr zewnętrzny

C. sprawdzian dwugraniczny

D. suwmiarka uniwersalna

Mikrometr zewnętrzny to narzędzie pomiarowe, które umożliwia niezwykle precyzyjne pomiary średnic obiektów, takich jak wałki, z dokładnością do ±0,01 mm. Jego konstrukcja składa się z ruchomego i stałego ramienia oraz skali, co pozwala na bardzo dokładne ustalenie wartości pomiarowej. Mikrometry są powszechnie stosowane w inżynierii mechanicznej, wytwarzaniu elementów maszyn oraz w laboratoriach metrologicznych, gdzie precyzja pomiarów jest kluczowa. Na przykład, w procesie produkcji wałów napędowych, dokładność pomiaru średnicy jest niezbędna do zachowania odpowiednich luzów i dopasowań z innymi elementami. Standardy ISO określają wymagania dotyczące dokładności i kalibracji mikrometrów, co dodatkowo podkreśla znaczenie tego narzędzia w branży. W przypadku mikrometrów zewnętrznych, użytkownicy powinni pamiętać o odpowiednim użytkowaniu i regularnej kalibracji, aby zapewnić długotrwałą dokładność pomiarów.

Pytanie 36

Wymiar $14H6/s7 wskazuje rodzaj pasowania

A. lekko wtłaczane

B. wciskane

C. wtłaczane zwykłe

D. suwliwe

Zapis wymiaru 14H6/s7 wskazuje na pasowanie wtłaczane zwykłe, które charakteryzuje się przyległością elementów pasujących w taki sposób, że jeden z nich (część pasująca) wchodzi w drugi (otwór) bez nadmiernego luzu. Oznaczenie '14' oznacza średnicę zewnętrzną 14 mm, 'H6' to tolerancja otworu, a 's7' to tolerancja dla części pasującej. Pasowania wtłaczane zwykłe często stosuje się w konstrukcjach maszyn, gdzie wymagana jest wysoka precyzja połączeń, takich jak osie w silnikach czy wały w przekładniach. Dzięki zastosowaniu tego typu pasowania, inżynierowie mogą uzyskać odpowiednie przeniesienie momentu obrotowego, a także wyeliminować ryzyko luzów, co jest kluczowe w zastosowaniach wymagających dużej stabilności i wytrzymałości. Zgodnie z normą ISO 286, wtłaczane pasowania są często stosowane w połączeniu z odpowiednimi materiałami, co zapewnia trwałość i niezawodność. W praktyce, dobór odpowiedniego pasowania ma znaczący wpływ na żywotność komponentów oraz efektywność ich działania.

Pytanie 37

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 38

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 39

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 40

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej