Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 2 maja 2025 01:40
Data zakończenia: 2 maja 2025 01:53

Egzamin zdany!

Wynik: 31/40 punktów (77,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Aplikacją, która umożliwia wyświetlenie listy aktywnych urządzeń w sieci LAN, jest

A. Ultimate Boot

B. Advanced IP Scaner

C. Ace Utilities

D. Netstat

Advanced IP Scanner to narzędzie do skanowania sieci, które umożliwia identyfikację aktywnych urządzeń w lokalnej sieci LAN. Program ten przepuszcza pakiety do różnych adresów IP w podanym zakresie, co pozwala na wykrycie wszystkich urządzeń podłączonych do sieci. Użytkownicy mogą korzystać z zaawansowanych opcji, takich jak wykrywanie adresów MAC, a także uzyskiwanie informacji o dostawcach sprzętu. Advanced IP Scanner jest szczególnie przydatny dla administratorów sieci, którzy chcą szybko ocenić stan swojej infrastruktury, a także dla użytkowników domowych, którzy chcą mieć kontrolę nad urządzeniami w swojej sieci. Dzięki prostemu interfejsowi i możliwości eksportowania wyników do plików CSV, narzędzie to staje się wygodne do codziennego użytku. W kontekście dobrych praktyk branżowych, regularne skanowanie sieci pozwala na zidentyfikowanie nieautoryzowanych urządzeń oraz zapewnia lepsze bezpieczeństwo sieciowe.

Pytanie 2

Dwie stacje robocze w tej samej sieci nie mają możliwości komunikacji. Która z poniższych okoliczności może być przyczyną tego problemu?

A. Identyczne adresy IP stacji roboczych

B. Różne bramy domyślne dla stacji roboczych

C. Identyczne nazwy użytkowników

D. Inne systemy operacyjne stacji roboczych

Odpowiedź dotycząca takich samych adresów IP stacji roboczych jest poprawna, ponieważ w sieciach komputerowych każdy węzeł musi mieć unikalny adres IP, aby umożliwić poprawną komunikację. Gdy dwa urządzenia mają ten sam adres IP, wówczas występuje konflikt adresów, co prowadzi do problemów z routingiem i przesyłaniem danych. Przykładem może być sytuacja, w której dwa komputery w tej samej podsieci – na przykład 192.168.1.10 – próbują jednocześnie wysłać dane do routera. Router nie będzie w stanie zidentyfikować, które urządzenie jest źródłem danych, co skutkuje niemożnością nawiązania komunikacji. Zgodnie z zasadami TCP/IP, każdy interfejs sieciowy musi mieć unikalny adres, co jest kluczowe dla funkcjonowania sieci lokalnych i internetu. W praktyce, aby uniknąć takich konfliktów, powinno się stosować protokoły DHCP, które automatycznie przydzielają unikalne adresy IP urządzeniom w sieci, minimalizując tym samym ryzyko błędów związanych z powielającymi się adresami.

Pytanie 3

Czym jest kopia różnicowa?

A. kopiowaniem wyłącznie plików, które zostały zmienione od utworzenia ostatniej kopii pełnej

B. kopiowaniem jedynie tej części plików, która została dodana od momentu stworzenia ostatniej kopii pełnej

C. kopiowaniem tylko plików, które powstały od ostatniej kopii pełnej

D. kopiowaniem jedynie tych plików, które zostały stworzone lub zmodyfikowane od momentu wykonania ostatniej kopii pełnej

Kopia różnicowa polega na kopiowaniu plików, które zostały utworzone lub zmienione od czasu ostatniej pełnej kopii zapasowej. To podejście ma kluczowe znaczenie w zarządzaniu danymi, ponieważ pozwala na oszczędność czasu i miejsca na dysku, eliminując potrzebę wielokrotnego kopiowania tych samych danych. W praktyce, po wykonaniu pełnej kopii zapasowej, system śledzi zmiany dokonywane w plikach, co umożliwia późniejsze zidentyfikowanie tych, które wymagają aktualizacji. Na przykład, jeśli pełna kopia zapasowa została wykonana w poniedziałek, a użytkownik dodał nowe pliki oraz zmodyfikował istniejące w ciągu tygodnia, to w sobotę kopia różnicowa obejmie tylko te pliki, które zostały zmienione lub dodane od poniedziałku. Taki model pozwala na szybkie przywracanie danych: w przypadku utraty informacji, wystarczy przywrócić najnowszą pełną kopię i stosować kolejne kopie różnicowe. Warto zaznaczyć, że standardy dotyczące kopii zapasowych, takie jak ISO 27001, podkreślają znaczenie regularnych kopi zapasowych, aby zapewnić integralność i dostępność danych.

Pytanie 4

Aby zmierzyć tłumienie łącza światłowodowego w dwóch zakresach transmisyjnych 1310nm oraz 1550nm, powinno się zastosować

A. testera UTP

B. reflektometru TDR

C. miernika mocy optycznej

D. rejestratora cyfrowego

Miernik mocy optycznej jest kluczowym narzędziem do pomiaru tłumienia łącza światłowodowego w określonych długościach fal, takich jak 1310 nm i 1550 nm. Oferuje on możliwość dokładnego określenia ilości energii optycznej przechodzącej przez włókno, co pozwala na ocenę jego wydajności oraz jakości transmisji. Tłumienie w systemach światłowodowych jest mierzona w decybelach na kilometr (dB/km) i jest istotnym parametrem dla inżynierów zajmujących się projektowaniem oraz konserwacją sieci. Przykładem zastosowania miernika mocy optycznej jest wykonywanie pomiarów w sytuacjach, gdy wprowadzane są nowe segmenty łącza lub podczas przeprowadzania regularnych testów konserwacyjnych, aby zapewnić, że tłumienie nie przekracza dopuszczalnych norm, co zazwyczaj wynosi 0,35 dB/km dla długości fali 1550 nm i 0,5 dB/km dla 1310 nm. Praktyczne zastosowanie miernika mocy optycznej zgodnie z normami ANSI/TIA-568 i ITU-T G.652 umożliwia zachowanie wysokiej jakości sygnału oraz wykrywanie potencjalnych problemów, takich jak uszkodzenia włókna czy niewłaściwe połączenia spawane.

Pytanie 5

Podanie nieprawidłowych napięć do płyty głównej może skutkować

A. puchnięciem kondensatorów, zawieszaniem się procesora oraz nieoczekiwanymi restartami

B. uruchomieniem jednostki centralnej z kolorowymi pasami i kreskami na wyświetlaczu

C. brakiem możliwości instalacji aplikacji

D. pojawieniem się błędów w pamięci RAM

Dostarczanie nieprawidłowych napięć do płyty głównej może prowadzić do puchnięcia kondensatorów, zawieszania się jednostki centralnej oraz niespodziewanych restartów. Kondensatory na płycie głównej są kluczowymi elementami odpowiedzialnymi za stabilizację napięcia zasilającego różne komponenty systemu. Kiedy napięcie przekracza dopuszczalne wartości, kondensatory mogą ulec uszkodzeniu, co objawia się ich puchnięciem lub wyciekiem. Zjawisko to jest szczególnie istotne w kontekście kondensatorów elektrolitycznych, które są wrażliwe na zbyt wysokie napięcia. Dodatkowo, nieprawidłowe napięcie wpływa na stabilność pracy procesora oraz pamięci RAM, co może prowadzić do zawieszeń, bluescreenów oraz niespodziewanych restartów. W branży komputerowej standardem jest stosowanie zasilaczy z certyfikatem 80 Plus, które gwarantują efektywność i stabilność napięcia, co minimalizuje ryzyko uszkodzenia komponentów. Dbanie o odpowiednie parametry zasilania to kluczowy element utrzymania długowieczności sprzętu i jego niezawodności.

Pytanie 6

Na schemacie przedstawionej płyty głównej zasilanie powinno być podłączone do gniazda oznaczonego numerem

A. 7

B. 5

C. 6

D. 3

Złącze numer 6 to faktycznie najlepsze miejsce do podłączenia zasilania na płycie głównej. Z reguły złącza zasilające są umieszczane w okolicy krawędzi, co zdecydowanie ułatwia dostęp i porządkowanie kabli w obudowie. Wiesz, że to wszystko jest zgodne z normami ATX? Te standardy mówią nie tylko o typach złączy, ale też o ich rozmieszczeniu. To złącze, które jest oznaczone jako ATX 24-pin, jest kluczowe, bo to dzięki niemu płyta główna dostaje odpowiednie napięcia do działania, od procesora po pamięć RAM czy karty rozszerzeń. Jeśli wszystko dobrze podłączysz, komputer działa stabilnie i nie grozi mu uszkodzenie. Pamiętaj, żeby na etapie montażu skupić się na prawidłowym wpięciu wtyczek z zasilacza – to nie tylko wpływa na porządek w środku komputera, ale także na jego wydajność i bezpieczeństwo. A tak przy okazji, dobrym pomysłem jest, żeby ogarnąć te kable, bo lepsza organizacja poprawia przepływ powietrza, co zdecydowanie wpływa na chłodzenie. Rekomenduję używanie opasek zaciskowych i innych gadżetów do kabli, bo dzięki temu łatwiej będzie utrzymać porządek.

Pytanie 7

Układy sekwencyjne stworzone z grupy przerzutników, zazwyczaj synchronicznych typu D, wykorzystywane do magazynowania danych, to

A. kodery

B. bramki

C. dekodery

D. rejestry

Rejestry to układy sekwencyjne, które składają się z przerzutników, najczęściej typu D, i służą do przechowywania danych w postaci binarnej. Dzięki synchronizacji z sygnałem zegarowym, rejestry umożliwiają precyzyjne wprowadzanie i odczytywanie danych w określonych momentach. Ich zastosowanie jest niezwykle szerokie, od małych mikrokontrolerów po zaawansowane procesory. W standardowych architekturach komputerowych rejestry są kluczowymi elementami, które przechowują tymczasowe dane, adresy czy wyniki operacji arytmetycznych. Przykładowo, rejestry w procesorach mogą przechowywać dane operacyjne, co pozwala na szybsze wykonywanie złożonych obliczeń. W kontekście dobrych praktyk, projektując systemy cyfrowe, istotne jest uwzględnienie odpowiednich typów rejestrów, a także ich wpływu na wydajność oraz optymalizację całego układu. Dobrze zaprojektowany rejestr powinien uwzględniać takie aspekty jak czas propagacji sygnałów czy rozkład sygnałów zegarowych, co ma kluczowe znaczenie dla stabilności i niezawodności systemów cyfrowych.

Pytanie 8

Router Wi-Fi działający w technologii 802.11n umożliwia osiągnięcie maksymalnej prędkości przesyłu danych

A. 600 Mb/s

B. 54 Mb/s

C. 11 Mb/s

D. 1000 Mb/s

Odpowiedzi 11 Mb/s, 54 Mb/s oraz 1000 Mb/s są nieprawidłowe w kontekście maksymalnej prędkości transmisji dostępnej dla standardu 802.11n. Standard 802.11b, który działa na prędkości 11 Mb/s, był jednym z pierwszych standardów Wi-Fi, a jego ograniczenia w zakresie prędkości są znane i zrozumiałe w kontekście starszych technologii. Z kolei standard 802.11g, który osiąga maksymalnie 54 Mb/s, zapewnia lepszą wydajność od 802.11b, ale nadal nie dorównuje możliwościom 802.11n. Zrozumienie tych wartości jest kluczowe, aby uniknąć mylnych wniosków o wydajności sieci. Ponadto, odpowiedź wskazująca na 1000 Mb/s jest myląca, ponieważ odnosi się do standardów, które nie są jeszcze powszechnie implementowane w użytkowanych routerach. W rzeczywistości maksymalna prędkość 1000 Mb/s odnosi się do standardu 802.11ac, który wprowadza jeszcze bardziej zaawansowane technologie, takie jak MU-MIMO oraz lepsze wykorzystanie pasma 5 GHz. Typowym błędem jest postrzeganie routerów Wi-Fi jako jedynie komponentów sprzętowych, bez zrozumienia ich pełnych możliwości oraz ograniczeń wynikających z zastosowanych technologii. Użytkownicy powinni być świadomi, że różne standardy mają różne zastosowania i mogą wpływać na to, jak wpływają na codzienne korzystanie z internetu. Dobrze jest również regularnie monitorować wydajność swojego routera oraz dostosowywać jego ustawienia, aby zapewnić optymalną prędkość i niezawodność połączenia.

Pytanie 9

Gdy system operacyjny laptopa działa normalnie, na ekranie wyświetla się komunikat o konieczności sformatowania wewnętrznego dysku twardego. Może to sugerować

A. uszkodzoną pamięć RAM

B. błędy systemu operacyjnego spowodowane szkodliwym oprogramowaniem

C. niezainicjowany lub nieprzygotowany do pracy nośnik

D. przegrzewanie się procesora

Prawidłowa odpowiedź wskazuje na problem z nośnikiem danych, który może być niezainicjowany lub nieprzygotowany do pracy. W praktyce, aby system operacyjny mógł zainstalować i uruchomić aplikacje, niezbędne jest, aby dysk twardy był prawidłowo sformatowany i zainicjowany. Niezainicjowany nośnik to taki, który nie posiada przypisanej struktury partycji i systemu plików, przez co nie jest widoczny dla systemu operacyjnego. W takich przypadkach komunikat o konieczności formatowania jest standardową reakcją, aby użytkownik mógł podjąć działania w celu prawidłowego skonfigurowania nośnika. W standardach branżowych, zwłaszcza w kontekście systemów operacyjnych Windows i Linux, inicjalizacja dysku jest kluczowa przed przystąpieniem do jego używania. Przykładem może być sytuacja, gdy nowy dysk twardy jest dodawany do systemu; użytkownik musi go najpierw zainicjować, a następnie sformatować, aby był gotowy do przechowywania danych. Oprócz tego, konieczne jest regularne sprawdzanie stanu dysków twardych przy użyciu narzędzi diagnostycznych, aby upewnić się, że nie występują błędy, które mogą prowadzić do problemów z dostępnością danych.

Pytanie 10

Na ilustracji przedstawiono część procesu komunikacji z serwerem, która została przechwycona przez aplikację Wireshark. Jaki to serwer?

A. FTP

B. DHCP

C. WWW

D. DNS

DHCP czyli Dynamic Host Configuration Protocol to protokół sieciowy używany do automatycznego przypisywania adresów IP urządzeniom w sieci. Proces komunikacji DHCP można podzielić na cztery główne etapy: Discover Offer Request i ACK. Etap Discover polega na wysłaniu przez klienta DHCP zapytania do sieci w celu odnalezienia dostępnych serwerów DHCP. Na ten sygnał odpowiada serwer DHCP wysyłając pakiet Offer zawierający proponowany adres IP. Gdy klient zaakceptuje ofertę wysyła do serwera prośbę DHCP Request potwierdzając tym samym wybór adresu IP. Ostatecznie serwer DHCP wysyła potwierdzenie ACK zatwierdzając przypisanie adresu IP dla klienta. Praktyczne zastosowanie DHCP jest powszechne w sieciach domowych oraz korporacyjnych co pozwala na efektywne zarządzanie adresacją IP bez potrzeby ręcznego konfigurowania każdego urządzenia. DHCP jest zdefiniowany w standardzie RFC 2131 i jest uważany za niezawodną metodę automatyzacji procesu przypisywania adresów IP co zmniejsza ryzyko błędów związanych z ręczną konfiguracją adresów w dużych sieciach.

Pytanie 11

Wskaż poprawną wersję maski podsieci?

A. 255.255.0.128

B. 255.255.255.255

C. 0.0.0..0

D. 255.255.252.255

Odpowiedź 255.255.255.255 to tzw. maska podsieci, która jest używana do określenia adresu sieci i rozróżnienia pomiędzy częścią adresu identyfikującą sieć a częścią identyfikującą hosta. Ta specyficzna maska, określana również jako maska broadcast, jest stosowana w sytuacjach, gdy komunikacja musi być skierowana do wszystkich urządzeń w danej sieci. W praktyce, maska 255.255.255.255 oznacza, że wszystkie bity są ustawione na 1, co skutkuje tym, że nie ma zdefiniowanej podsieci, a wszystkie adresy są traktowane jako adresy docelowe. Jest to szczególnie istotne w kontekście protokołu IPv4, który wykorzystuje klasy adresowe do określenia rozmiaru podsieci oraz liczby możliwych hostów. Przy użyciu tej maski, urządzenia mogą komunikować się ze wszystkimi innymi w tej samej sieci, co jest kluczowe w scenariuszach takich jak broadcasting w sieciach lokalnych. W kontekście standardów, zgodność z protokołami TCP/IP jest fundamentalna, a poprawne stosowanie masek podsieci jest niezbędne dla efektywnego zarządzania ruchem w sieci.

Pytanie 12

Jakie oprogramowanie służy do sprawdzania sterowników w systemie Windows?

A. debug

B. verifier

C. replace

D. sfc

Odpowiedź 'verifier' jest prawidłowa, ponieważ narzędzie to, znane jako Driver Verifier, jest specjalistycznym programem wbudowanym w system operacyjny Windows, który służy do weryfikacji i analizy działania sterowników. Umożliwia ono identyfikację problematycznych sterowników, które mogą powodować niestabilność systemu, błędy BSOD (Blue Screen of Death) oraz inne problemy związane z wydajnością. W praktyce, po uruchomieniu Driver Verifier, system zaczyna monitorować aktywność sterowników i zgłaszać wszelkie naruszenia zasad programowania, takie jak błędy w zarządzaniu pamięcią czy niepoprawne operacje na obiektach. Przykładowo, administratorzy systemów mogą używać tego narzędzia do diagnozowania problemów po aktualizacji sprzętu lub sterowników, a także do testowania nowych sterowników przed ich wdrożeniem w środowisku produkcyjnym. Dobre praktyki w zakresie zarządzania systemem operacyjnym zalecają regularne korzystanie z Driver Verifier jako część procesu wdrażania i utrzymania systemów, aby zapewnić ich stabilność i bezpieczeństwo.

Pytanie 13

Jakie urządzenie jest używane do łączenia lokalnej sieci bezprzewodowej z siecią kablową?

A. modem

B. switch

C. access point

D. hub

Koncentrator, przełącznik i modem to urządzenia, które pełnią różne funkcje w infrastrukturze sieciowej, ale nie są odpowiednie do bezpośredniego połączenia lokalnej sieci bezprzewodowej z siecią przewodową. Koncentratory to urządzenia, które działają na warstwie fizycznej modelu OSI i mają za zadanie rozdzielanie sygnałów z jednego portu na wiele, co prowadzi do kolizji i zmniejsza efektywność sieci. Z kolei przełączniki operują na warstwie drugiej, czyli warstwie łącza danych, i służą do kierowania ruchu w lokalnych sieciach przewodowych, ale nie zapewniają funkcji bezprzewodowej. Modem, w kontekście połączeń internetowych, konwertuje sygnały cyfrowe na analogowe i vice versa, umożliwiając dostęp do internetu, ale również nie jest odpowiedni do łączenia sieci bezprzewodowej z przewodową. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do mylenia tych urządzeń, to niedostateczne zrozumienie ich funkcji oraz pomijanie różnic w sposobie, w jaki komunikują się z siecią. Istotne jest, aby przy projektowaniu sieci zrozumieć, jakie urządzenia są odpowiednie do określonych zadań, aby zapewnić optymalną wydajność i bezpieczeństwo sieci.

Pytanie 14

W systemie Windows, zainstalowanym w wersji obsługującej przydziały dyskowe, użytkownik o nazwie Gość

A. nie może być członkiem żadnej grupy

B. może być członkiem grup lokalnych oraz grup globalnych

C. nie może być tylko w grupie o nazwie Goście

D. nie może być wyłącznie członkiem grupy globalnej

Odpowiedź mówiąca, że użytkownik o nazwie Gość może należeć do grup lokalnych i grup globalnych, jest zgodna z zasadami zarządzania użytkownikami w systemie Windows. W systemach operacyjnych Windows, grupy użytkowników są kluczowe dla zarządzania uprawnieniami i dostępem do zasobów. Użytkownik Gość, mimo że ma ograniczone uprawnienia, może być członkiem grup, co pozwala na nadanie mu specyficznych uprawnień. Przykładowo, członkostwo w lokalnej grupie 'Użytkownicy' umożliwia Gościowi korzystanie z podstawowych funkcji systemu, takich jak logowanie się oraz dostęp do publicznych folderów. Z kolei dołączenie do globalnej grupy, na przykład 'Użytkownicy domeny', pozwala na zarządzanie dostępem do zasobów w sieci w zależności od polityki i potrzeb organizacji. Zgodnie z dobrymi praktykami, takim jak zasada najmniejszych uprawnień, przydzielanie użytkownikom, w tym Gościowi, odpowiednich grup lokalnych i globalnych ułatwia kontrolowanie dostępu i minimalizowanie ryzyka, co jest szczególnie ważne w środowiskach produkcyjnych oraz w organizacjach z restrykcyjnymi politykami bezpieczeństwa.

Pytanie 15

Wskaż symbol umieszczany na urządzeniach elektrycznych przeznaczonych do sprzedaży i obrotu w Unii Europejskiej?

A. Rys. D

B. Rys. B

C. Rys. A

D. Rys. C

Wybór oznaczenia innego niż CE na urządzeniach elektrycznych przeznaczonych do obrotu w Unii Europejskiej może wynikać z kilku nieporozumień. Po pierwsze, niektóre znaki takie jak ten w odpowiedzi A mogą być używane w określonych lokalizacjach lub branżach ale nie spełniają wymogów unijnych. Takie oznaczenia mogą symbolizować inne standardy lub normy które są specyficzne dla określonych rynków regionalnych co nie czyni ich odpowiednimi dla całego rynku UE. Kolejny przykład jak w odpowiedzi C to oznaczenie które może być mylnie interpretowane jako międzynarodowy znak zgodności jednak takie symbole są często związane z normami obowiązującymi w innych krajach na przykład w Stanach Zjednoczonych czy Azji gdzie obowiązuje inna legislacja. Natomiast odpowiedź D może sugerować zgodność z pewnymi certyfikatami ekologicznymi lub ergonomicznymi co mimo że wartościowe nie odnosi się do ogólnoeuropejskich wymagań bezpieczeństwa i zdrowia. Kluczowym błędem myślowym jest założenie że jakiekolwiek oznaczenie które może wyglądać profesjonalnie jest równoważne z certyfikatem CE. Aby uniknąć tych pomyłek ważne jest zrozumienie że CE jest obowiązkowym oznaczeniem dla szerokiego zakresu produktów i jego brak może skutkować odmową dostępu do rynku unijnego wysokimi karami lub potrzebą wycofania produktu z rynku co może wpłynąć negatywnie na reputację producenta. Dlatego kluczowe jest szczegółowe zapoznanie się z dyrektywami UE i właściwe oznakowanie produktów które mają być wprowadzone na rynek europejski co jest nie tylko wymogiem prawnym ale i ważnym krokiem w zapewnieniu bezpieczeństwa użytkownikom.

Pytanie 16

Narzędziem wykorzystywanym do diagnozowania połączeń między komputerami w systemie Windows jest

A. route

B. ipconfig

C. traceroute

D. ping

Odpowiedź 'ping' jest poprawna, ponieważ jest to podstawowe narzędzie diagnostyczne wykorzystywane do sprawdzania dostępności hostów w sieci IP. Ping działa na zasadzie wysyłania pakietów ICMP Echo Request do danego adresu IP i oczekiwania na odpowiedź w postaci ICMP Echo Reply. Dzięki temu administratorzy sieci mogą szybko ocenić, czy dany host jest osiągalny, a także zmierzyć czas odpowiedzi, co jest istotne w diagnostyce opóźnień sieciowych. Przykładowo, jeśli próbujesz nawiązać połączenie z serwerem i otrzymujesz odpowiedź ping, oznacza to, że serwer jest aktywny i dostępny w sieci. Narzędzie to jest powszechnie stosowane w praktykach monitorowania sieci oraz rozwiązywania problemów z połączeniami sieciowymi. Warto również dodać, że ping może być używane w różnych systemach operacyjnych, nie tylko w Windows, co czyni je wszechstronnym narzędziem w arsenale każdego specjalisty IT. Używanie ping jako pierwszego kroku w diagnostyce sieci jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, co podkreśla jego znaczenie w codziennej pracy administracyjnej.

Pytanie 17

Program, który ocenia wydajność zestawu komputerowego, to

A. debugger

B. benchmark

C. sniffer

D. kompilator

Benchmark to program służący do oceny wydajności zestawu komputerowego poprzez przeprowadzanie zestawu standaryzowanych testów. Jego głównym celem jest porównanie wydajności różnych komponentów sprzętowych, takich jak procesory, karty graficzne czy pamięci RAM, w warunkach kontrolowanych. Przykłady popularnych benchmarków to Cinebench, 3DMark oraz PassMark, które umożliwiają użytkownikom zarówno oceny aktualnego stanu swojego sprzętu, jak i porównania go z innymi konfiguracjami. Rekomendacje dotyczące użycia benchmarków są ściśle związane z praktykami optymalizacji sprzętu oraz oceny jego zgodności. Użytkownicy mogą również korzystać z wyników benchmarków do planowania przyszłej modernizacji sprzętu oraz do monitorowania wpływu wprowadzanych zmian. Warto pamiętać, że wiarygodność wyników benchmarków zależy od ich prawidłowego przeprowadzenia, co powinno obejmować eliminację wszelkich potencjalnych zakłóceń, takich jak uruchomione w tle aplikacje. Stosowanie benchmarków jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży IT, gdzie regularne testy wydajności pozwalają na utrzymanie sprzętu w optymalnym stanie.

Pytanie 18

Jaką rolę odgrywa ISA Server w systemie operacyjnym Windows?

A. Pełni funkcję firewalla

B. Rozwiązuje nazwy domenowe

C. Stanowi system wymiany plików

D. Jest serwerem stron internetowych

Odpowiedzi wskazujące na inne funkcje ISA Server, takie jak system wymiany plików, serwer stron internetowych czy rozwiązywanie nazw domenowych, mylą podstawowe zadania, jakie to oprogramowanie ma do spełnienia w architekturze IT. Choć systemy wymiany plików, takie jak FTP, służą do przechowywania i udostępniania plików, ISA Server nie pełni takiej roli. Zamiast tego, jego podstawową funkcją jest zabezpieczanie sieci poprzez kontrolowanie ruchu internetowego i blokowanie potencjalnych zagrożeń. Porównując ISA Server z serwerami WWW, warto zauważyć, że jego rola nie polega na hostowaniu stron, lecz na działaniu jako warstwa ochrony przed atakami, co jest całkowicie odmiennym celem. W kontekście rozwiązywania nazw domenowych, takie funkcje są typowe dla serwerów DNS, a nie zabezpieczeń sieciowych. Istnieje ryzyko, że błędne zrozumienie funkcji ISA Server jako prostego serwera czy systemu wymiany plików prowadzi do nieefektywnego zabezpieczania sieci. Przykładem może być organizacja, która zaimplementowała ISA Server, myląc jego rolę z funkcjami serwera WWW, co skutkowało niewłaściwą konfiguracją i narażeniem na ataki. Kluczowe jest zrozumienie, że ISA Server to narzędzie do zarządzania bezpieczeństwem, a nie do hostingu czy wymiany danych. Przy podejmowaniu decyzji o wyborze odpowiednich narzędzi do zabezpieczenia sieci, konieczne jest głębsze zrozumienie ich funkcji i zastosowań.

Pytanie 19

Aby uzyskać więcej wolnego miejsca na dysku bez tracenia danych, co należy zrobić?

A. defragmentację dysku

B. oczyszczanie dysku

C. weryfikację dysku

D. kopię zapasową dysku

Oczyszczanie dysku to proces, który pozwala na zwolnienie miejsca na nośniku danych, eliminując zbędne pliki, takie jak tymczasowe pliki systemowe, pliki dziennika, a także inne elementy, które nie są już potrzebne. Używając narzędzi takich jak 'Oczyszczanie dysku' w systemie Windows, użytkownicy mogą szybko zidentyfikować pliki, które można usunąć, co skutkuje poprawą wydajności systemu oraz większą ilością dostępnego miejsca. Przykładem zastosowania oczyszczania dysku może być sytuacja, gdy system operacyjny zaczyna zgłaszać niedobór miejsca na dysku, co może powodować spowolnienie działania aplikacji. Regularne oczyszczanie dysku jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania systemami, które zalecają utrzymywanie porządku na dysku i usuwanie zbędnych danych, co nie tylko zwiększa wydajność, ale także wpływa na długowieczność sprzętu. Dodatkowo, oczyszczanie dysku przyczynia się do lepszej organizacji danych, co jest niezbędne w kontekście złożonych operacji IT.

Pytanie 20

Jaka jest prędkość przesyłania danych w standardzie 1000Base-T?

A. 1 Mbit/s

B. 1 GB/s

C. 1 MB/s

D. 1 Gbit/s

Odpowiedź 1 Gbit/s jest prawidłowa, ponieważ standard 1000Base-T, który jest częścią rodziny standardów Ethernet, zapewnia prędkość transmisji danych wynoszącą 1 gigabit na sekundę. Jest to technologia szeroko stosowana w nowoczesnych sieciach lokalnych, pozwalająca na szybki transfer danych przy użyciu skrętkowych kabli miedzianych kategorii 5e lub wyższej. Przykładem zastosowania tego standardu może być budowanie infrastruktury sieciowej w biurach oraz centrach danych, gdzie wymagana jest duża przepustowość. Standard 1000Base-T korzysta z kodowania 4D-PAM5, co pozwala na efektywne wykorzystanie dostępnego pasma i minimalizację zakłóceń. Dodatkowo, w porównaniu do starszych standardów, takich jak 100Base-TX, 1000Base-T oferuje znacznie lepszą wydajność, co czyni go preferowanym wyborem dla aplikacji wymagających przesyłania dużych ilości danych, takich jak strumieniowanie wideo w wysokiej rozdzielczości czy wirtualizacja. Regularne korzystanie z tego standardu i jego wdrażanie w sieciach lokalnych jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, co zapewnia przyszłość sieci i elastyczność w dostosowywaniu się do rosnących potrzeb użytkowników.

Pytanie 21

Jakie urządzenie w warstwie łącza danych modelu OSI analizuje adresy MAC zawarte w ramkach Ethernet i na tej podstawie decyduje o przesyłaniu sygnału pomiędzy segmentami sieci lub jego blokowaniu?

A. repeater

B. bridge

C. access point

D. hub

Most (bridge) jest urządzeniem sieciowym działającym na warstwie łącza danych modelu OSI, które analizuje ramki Ethernet pod kątem adresów MAC. Dzięki właściwej analizie, most jest w stanie podejmować decyzje o przesyłaniu lub blokowaniu sygnału, co zwiększa efektywność sieci. Jego działanie opiera się na tabeli adresów MAC, którą tworzy poprzez monitorowanie ruchu w sieci. Przykładem zastosowania mostu może być sytuacja, w której w dużej sieci lokalnej (LAN) istnieją różne segmenty, a most łączy je, eliminując kolizje i zmniejszając obciążenie. Mosty są szczególnie pomocne w rozdzielaniu ruchu w sieci, co pozwala na efektywniejsze zarządzanie pasmem oraz zwiększa bezpieczeństwo, ograniczając rozprzestrzenianie się niepożądanego ruchu. W praktyce, mosty są zgodne z normami IEEE 802.1D, które definiują protokoły i procedury stosowane w sieciach lokalnych. Zastosowanie mostów jest kluczowe w projektowaniu nowoczesnych infrastruktury sieciowych, gdzie wydajność i segregacja ruchu są priorytetem.

Pytanie 22

Na załączonym rysunku przedstawiono

A. ściągacz do izolacji

B. złączak konektorów

C. lokalizator kabli

D. nóż do terminacji

Lokalizator przewodów to naprawdę fajne narzędzie, które pomaga nam znaleźć i śledzić przewody w różnych instalacjach elektrycznych i telekomunikacyjnych. W zasadzie to urządzenie składa się z nadajnika, co emituje sygnał elektryczny, i odbiornika, który ten sygnał łapie wzdłuż trasy przewodu. Dzięki temu możemy szybko znaleźć przewody, które są schowane w ścianach czy pod ziemią – to naprawdę przydatne, zwłaszcza gdy przychodzi czas na naprawy czy modernizacje. Warto też dodać, że lokalizatory są nie tylko dla instalacji elektrycznych, ale i sieciowych, co jest mega ważne w różnych biurach czy fabrykach. No i nie możemy zapominać o tym, że według standardów branżowych, musimy być dokładni i bezpieczni, pracując z tymi instalacjami. Dobre praktyki mówią, że trzeba regularnie kalibrować taki sprzęt, żeby działał jak należy. Jak widzisz, znajomość obsługi lokalizatora przewodów jest niezbędna dla techników, co zajmują się elektryką, telekomunikacją czy IT. To naprawdę zwiększa efektywność i pozwala zaoszczędzić czas przy rozwiązywaniu problemów.

Pytanie 23

Jaką liczbę warstw określa model ISO/OSI?

A. 7

B. 5

C. 3

D. 9

Model ISO/OSI to naprawdę podstawowa rzecz, jaką trzeba znać w sieciach komputerowych. Obejmuje on siedem warstw, każda z nich ma swoje zadanie. Mamy tu warstwę fizyczną, która przesyła bity, potem łącza danych, sieciową, transportową, sesji, prezentacji i na końcu aplikacji. Dobrze jest zrozumieć, jak te warstwy działają, bo każda z nich ma swoje miejsce i rolę. Na przykład warstwa aplikacji to ta, z którą użytkownicy bezpośrednio pracują, a warstwa transportowa dba o przesyłanie danych. Bez znajomości tych warstw, ciężko byłoby poradzić sobie z problemami w sieci. To trochę jak z budowaniem domu – nie można ignorować fundamentów, jeśli chcemy, żeby całość stała. A model OSI jest właśnie takim fundamentem dla przyszłych inżynierów sieciowych.

Pytanie 24

Która z grup w systemie Windows Server ma najniższe uprawnienia?

A. Operatorzy kont

B. Administratorzy

C. Użytkownicy

D. Wszyscy

Odpowiedź 'Wszyscy' jest poprawna, ponieważ ta grupa użytkowników w systemie Windows Server ma najmniejsze uprawnienia w porównaniu do innych wymienionych grup. Użytkownicy z tej grupy mają dostęp jedynie do podstawowych funkcji i zasobów, co jest zgodne z zasadą najmniejszych uprawnień (least privilege principle). Dzięki temu, nawet w przypadku wykrycia luk bezpieczeństwa, potencjalne zagrożenia są ograniczone, co jest kluczowe w zarządzaniu bezpieczeństwem w infrastrukturze IT. W praktyce oznacza to, że użytkownicy mogą korzystać z systemu, ale nie mają możliwości wprowadzania istotnych zmian w konfiguracji systemu ani dostępu do danych, które mogłyby narazić organizację na ryzyko. Dobrą praktyką jest regularne przeglądanie i aktualizowanie uprawnień użytkowników, aby zapewnić, że nie mają oni więcej dostępów, niż jest to konieczne do wykonywania ich zadań.

Pytanie 25

Program w wierszu poleceń systemu Windows, który pozwala na konwersję tablicy partycji z GPT na MBR, to

A. bcdedit

B. gparted

C. diskpart

D. cipher

Odpowiedź 'diskpart' jest poprawna, ponieważ jest to narzędzie wiersza poleceń w systemie Windows, które pozwala na zarządzanie wolumenami dysków oraz partycjami. W przypadku konwersji tablicy partycji GPT na MBR, 'diskpart' oferuje odpowiednie polecenia, takie jak 'convert mbr', które umożliwiają przekształcenie struktury partycji. GPT (GUID Partition Table) jest nowoczesnym sposobem organizacji danych na dysku, który oferuje wiele zalet w porównaniu do starszej metody MBR (Master Boot Record), jednak w niektórych sytuacjach, na przykład w przypadku starszych systemów operacyjnych, może być konieczna konwersja na MBR. Praktyczne zastosowanie 'diskpart' wymaga uruchomienia go z uprawnieniami administratora, a użytkownik powinien być ostrożny, ponieważ niewłaściwe użycie tego narzędzia może prowadzić do utraty danych. Standardowe praktyki bezpieczeństwa zalecają tworzenie kopii zapasowych przed przeprowadzaniem takich operacji. 'Diskpart' jest szeroko stosowany w administracji systemami oraz w sytuacjach, gdy zachodzi konieczność dostosowania struktury partycji do wymagań oprogramowania lub sprzętu.

Pytanie 26

Aby zweryfikować poprawność przebiegów oraz wartości napięć w układzie urządzenia elektronicznego, można zastosować

A. oscyloskop cyfrowy.

B. watomierz.

C. tester płyt głównych.

D. miernik uniwersalny.

Wybór watomierza albo testera płyt głównych do analizy napięć w układach elektronicznych, to nie do końca dobry pomysł. Watomierz jest głównie do pomiaru energii, a nie do obserwacji sygnałów w czasie. Wiadomo, możemy monitorować moc, ale nie zobaczymy, jak napięcia się zmieniają w czasie, co jest ważne w diagnostyce. Tester płyt głównych, choć jest przydatny w sprawdzaniu komponentów, nie pokazuje nam przebiegów napięć na żywo. Zajmuje się raczej podstawowymi usterkami. Miernik uniwersalny też ma swoje ograniczenia, bo pokazuje tylko wartości statyczne, więc nie da rady zobaczyć dynamiki sygnału. Często ludzie myślą, że jeśli coś może mierzyć napięcie, to nadaje się do analizy sygnałów, co jest błędne. Tak naprawdę, jeśli chcemy robić poważną analizę elektryczną, oscyloskop to jedyne sensowne narzędzie, bo inne urządzenia nie dają takiej precyzji i informacji, jakich potrzebujemy.

Pytanie 27

Oblicz całkowity koszt kabla UTP Cat 6, który będzie użyty do połączenia 5 punktów abonenckich z punktem dystrybucji, mając na uwadze, że średnia odległość pomiędzy każdym punktem abonenckim a punktem dystrybucji wynosi 8 m oraz że cena za 1 m kabla wynosi 1 zł. W obliczeniach uwzględnij zapas 2 m kabla na każdy punkt abonencki.

A. 50 zł

B. 32 zł

C. 40 zł

D. 45 zł

Aby obliczyć koszt brutto kabla UTP Cat 6 potrzebnego do połączenia 5 punktów abonenckich z punktem dystrybucyjnym, należy uwzględnić zarówno średnią długość kabla, jak i zapas na każdy punkt abonencki. Średnia długość pomiędzy punktem abonenckim a punktem dystrybucyjnym wynosi 8 m, co oznacza, że na każdy z 5 punktów potrzebujemy 8 m kabla. Dodatkowo, dla każdego punktu abonenckiego uwzględniamy zapas 2 m, co daje łącznie 10 m na punkt. Zatem dla 5 punktów abonenckich potrzebujemy 5 * 10 m = 50 m kabla. Koszt 1 m kabla wynosi 1 zł, więc całkowity koszt brutto wynosi 50 m * 1 zł = 50 zł. W praktyce, przy projektowaniu sieci komputerowych, zawsze warto uwzględniać zapasy na kable, aby zminimalizować ryzyko wystąpienia problemów związanych z niewystarczającą ilością materiałów. Taka praktyka jest zgodna z dobrymi praktykami inżynieryjnymi w zakresie instalacji sieciowych.

Pytanie 28

Procesory AMD z gniazdem AM2+ będą prawidłowo funkcjonować na płycie głównej, która ma podstawkę socket

A. AM3+

B. FM2

C. AM3

D. AM2

Odpowiedź AM2 jest poprawna, ponieważ procesory AMD z gniazdem AM2+ są kompatybilne z płytami głównymi wyposażonymi w podstawkę AM2. Złącze AM2+ wprowadza większe możliwości w zakresie wydajności, ale wciąż jest wstecznie kompatybilne z AM2. W praktyce oznacza to, że użytkownicy mogą zainstalować procesor AM2+ na płycie głównej obsługującej AM2, co pozwala na dalsze wykorzystanie istniejącego sprzętu bez potrzeby wymiany całej platformy. Dobrą praktyką jest sprawdzenie listy obsługiwanych procesorów na stronie producenta płyty głównej, aby upewnić się, że dany model chipsetu obsługuje dany procesor. Warto również zwrócić uwagę na to, że procesory AM2+ mogą oferować lepszą wydajność, ale ich pełen potencjał można wykorzystać na płytach AM2+, które oferują więcej funkcji, takich jak wsparcie dla pamięci DDR2 i DDR3. To ułatwia przyszłą rozbudowę systemu oraz zwiększa jego żywotność.

Pytanie 29

W systemie Linux, polecenie usermod -s dla danego użytkownika umożliwia

A. zmianę jego katalogu domowego

B. blokadę jego konta

C. przypisanie go do innej grupy

D. zmianę jego powłoki systemowej

Polecenie usermod -s w systemie Linux jest używane do zmiany powłoki systemowej (shell) dla określonego użytkownika. Powłoka systemowa to program, który interpretuje polecenia wprowadzane przez użytkownika, a jej zmiana ma duże znaczenie w kontekście zarządzania użytkownikami oraz bezpieczeństwa. Przykładem zastosowania może być sytuacja, gdy administrator chce, aby użytkownik korzystał z innej powłoki, takiej jak /bin/bash zamiast domyślnej powłoki. Zmiana powłoki może wpływać na dostęp do różnych narzędzi czy skryptów, które są specyficzne dla danej powłoki. Dobre praktyki w zarządzaniu kontami użytkowników zalecają, aby powłoka była odpowiednia do zadań, jakie użytkownik ma wykonywać. Warto również zauważyć, że zmiana powłoki może wymagać ponownego zalogowania się użytkownika, aby zmiany mogły być w pełni zastosowane, co jest istotne w kontekście użytkowania systemu. Przykład użycia polecenia: 'usermod -s /bin/bash username', gdzie 'username' to nazwa konta użytkownika, którego powłokę chcemy zmienić.

Pytanie 30

W systemie Linux do bieżącego śledzenia działających procesów wykorzystuje się polecenie:

A. proc

B. sed

C. sysinfo

D. ps

Wybór polecenia 'proc' jako narzędzia do monitorowania procesów w systemie Linux jest nieprawidłowy, ponieważ 'proc' odnosi się do systemu plików, a nie polecenia. System plików '/proc' jest virtualnym systemem plików, który dostarcza informacji o bieżących procesach i stanie jądra, ale nie jest bezpośrednim narzędziem do monitorowania procesów. Użytkownicy mogą uzyskać wiele przydatnych informacji, przeglądając zawartość katalogu '/proc', jednak wymaga to znajomości ostrożnych komend do odczytu danych z tego systemu. Z kolei 'sysinfo' to nieistniejąca komenda w standardowym zestawie poleceń Linux; chociaż istnieją narzędzia, które dostarczają informacje o systemie, nie mają one bezpośredniego odpowiednika. Na koniec, 'sed' to edytor strumieniowy, który służy do przetwarzania i manipulacji tekstem, a nie do monitorowania procesów. Pomieszanie tych narzędzi pokazuje typowy błąd myślowy, polegający na myleniu funkcji różnych poleceń. Kluczem do skutecznego zarządzania systemem jest umiejętność rozróżnienia narzędzi i ich właściwego zastosowania. Właściwe polecenia, takie jak 'ps', stanowią podstawę efektywnej administracji systemami Linux, a ich zrozumienie jest kluczowe dla każdej osoby zajmującej się zarządzaniem systemami.

Pytanie 31

Czym jest klaster komputerowy?

A. komputer z systemem macierzy dyskowej

B. komputer rezerwowy, na którym regularnie tworzy się kopię systemu głównego

C. zespół komputerów działających równocześnie, tak jakby stanowiły jeden komputer

D. komputer z wieloma rdzeniami procesora

Klaster komputerowy to grupa komputerów, które współpracują ze sobą w celu realizacji zadań, jakby były jednym, potężnym systemem. Taka konfiguracja pozwala na równoległe przetwarzanie danych, co znacząco zwiększa wydajność i niezawodność systemu. Przykłady zastosowania klastrów obejmują obliczenia naukowe, analizy danych big data oraz usługi w chmurze, gdzie wiele maszyn wspólnie wykonuje zadania, dzieląc obciążenie i zwiększając dostępność. W praktyce klastry mogą być implementowane w różnych architekturach, na przykład klaster obliczeniowy, klaster serwerów czy klaster do przechowywania danych. Standardy takie jak OpenStack dla chmur obliczeniowych czy Apache Hadoop dla przetwarzania danych również korzystają z koncepcji klastrów. Kluczowe korzyści to poprawa wydajności, elastyczność oraz wysoka dostępność, co czyni klastry istotnym elementem nowoczesnych rozwiązań IT.

Pytanie 32

Jaki standard Ethernet należy wybrać przy bezpośrednim połączeniu urządzeń sieciowych, które dzieli odległość 1 km?

A. 10GBase-SR

B. 1000Base-SX

C. 1000Base-LX

D. 10GBase-T

Odpowiedzi, które sugerują standardy takie jak 10GBase-T, 10GBase-SR oraz 1000Base-SX, wyraźnie nie są odpowiednie do opisanego przypadku. Standard 10GBase-T, mimo że operuje na prędkości 10 Gb/s, ma ograniczenia związane z długością kabla miedzianego, gdzie maksymalna odległość wynosi zazwyczaj 100 m. Taki zasięg jest niewystarczający dla połączenia o długości 1 km, co czyni ten standard niewłaściwym wyborem. Z kolei 10GBase-SR, skoncentrowany na krótszych dystansach oraz włóknach wielomodowych, jest przeznaczony do odległości do 300 m przy zastosowaniu odpowiednich kabli i sprzętu, co również nie odpowiada wymaganiom dla 1 km. Odpowiedź 1000Base-SX jest pod względem technicznym lepsza od 10GBase-SR, gdyż umożliwia transmisję na odległości do 550 m przy użyciu włókien wielomodowych, jednakże wciąż nie jest wystarczająco wydajna dla 1 km. Typowym błędem myślowym jest zakładanie, że standardy przeznaczone do krótszych odległości mogą być rozszerzone na dłuższe dystanse bez konsekwencji, co prowadzi do nieprawidłowych wyborów w projektowaniu sieci. Zrozumienie różnic pomiędzy standardami oraz ich zastosowaniami jest kluczowe dla budowy efektywnych i niezawodnych systemów sieciowych.

Pytanie 33

Jaką usługę serwerową wykorzystuje się do automatycznej konfiguracji interfejsów sieciowych urządzeń klienckich?

A. SIP (Session Initiation Protocol)

B. DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol)

C. ICMP (Internet Control Message Protocol)

D. RIP (Routing Information Protocol)

DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) to protokół, który automatyzuje proces przypisywania adresów IP i innych ustawień sieciowych stacjom klienckim w sieci. Dzięki DHCP, administratorzy sieci mogą zdalnie zarządzać konfiguracją interfejsów sieciowych, co znacznie upraszcza proces wprowadzania nowych urządzeń do sieci oraz minimalizuje ryzyko błędów, jakie mogą wystąpić przy ręcznym przypisywaniu adresów IP. Protokół ten pozwala na dynamiczne przydzielanie adresów IP z puli dostępnych adresów, co jest szczególnie przydatne w środowiskach z wieloma urządzeniami mobilnymi lub w sytuacji, gdy liczba urządzeń w sieci zmienia się często. Przykładem zastosowania DHCP może być biuro, gdzie pracownicy przynoszą swoje laptopy i smartfony, a serwer DHCP automatycznie przydziela im odpowiednie adresy IP oraz inne ustawienia, takie jak brama domyślna czy serwery DNS. Stosowanie DHCP jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania siecią, co pozwala na efektywne i bezpieczne zarządzanie infrastrukturą sieciową.

Pytanie 34

Jakie procesory można wykorzystać w zestawie komputerowym z płytą główną wyposażoną w gniazdo procesora typu Socket AM3?

A. Phenom II

B. Core i7

C. Pentium D

D. Itanium

Procesor Phenom II jest zgodny z gniazdem Socket AM3, co czyni go odpowiednim wyborem do montażu na płycie głównej obsługującej ten standard. Socket AM3 został zaprojektowany z myślą o procesorach AMD, w tym rodzinie Phenom, Phenom II oraz Athlon II. Użycie procesora Phenom II w zestawie komputerowym zapewnia dobrą wydajność w zastosowaniach multimedialnych oraz gier, co czyni go popularnym wyborem wśród entuzjastów. Przykładowo, procesory z tej serii oferują wielordzeniową architekturę, co pozwala na równoległe przetwarzanie zadań, co jest istotne w dzisiejszych aplikacjach wymagających dużej mocy obliczeniowej. Warto dodać, że Phenom II obsługuje także pamięć DDR2 i DDR3, co pozwala na większą elastyczność w konfiguracji systemu. W kontekście standardów branżowych, zgodność z gniazdem jest kluczowa dla zapewnienia stabilności i wydajności, a wybór odpowiednich komponentów zgodnych z płytą główną to fundamentalna zasada w budowie komputerów.

Pytanie 35

Jeśli sieć 172.16.6.0/26 zostanie podzielona na dwie równe podsieci, to ile adresowalnych hostów będzie w każdej z nich?

A. 30 hostów

B. 32 hosty

C. 29 hostów

D. 28 hostów

Odpowiedź 30 hostów jest prawidłowa, ponieważ sieć 172.16.6.0/26 posiada 64 adresy IP (od 172.16.6.0 do 172.16.6.63), gdzie pierwszy adres jest adresem sieci, a ostatni jest adresem rozgłoszeniowym (broadcast). Oznacza to, że 62 adresy mogą być użyte do adresowania hostów. Podzielając tę sieć na dwie równe podsieci, otrzymujemy dwie podsieci o prefiksie /27, co daje 32 adresy IP w każdej z nich. Z tych 32 adresów, jeden jest adresem sieci, a drugi adresem rozgłoszeniowym, co pozwala nam na skuteczne zaadresowanie 30 hostów. Tego typu podziały są powszechnie stosowane w inżynierii sieciowej, aby efektywnie zarządzać adresowaniem IP i minimalizować marnotrawstwo dostępnych adresów. Dobrą praktyką jest planowanie podsieci z odpowiednim marginesem, aby uniknąć problemów w przyszłości związanych z rozbudową sieci.

Pytanie 36

Ile różnych sieci obejmują komputery z adresami IP podanymi w tabeli oraz przy standardowej masce sieci?

A. Czterech

B. Dwóch

C. Sześciu

D. Jednej

Wybór jakiejkolwiek liczby mniejszej niż cztery wskazuje na niezrozumienie zasady klasyfikacji adresów IP oraz ich maskowania. W przypadku wyboru jednej sieci można by założyć, że wszystkie adresy IP są w jednej podsieci, co jest błędne, ponieważ każdy z wymienionych adresów IP zaczyna się od innego drugiego oktetu. Wybór dwóch lub trzech sieci sugeruje, że moglibyśmy zgrupować niektóre z tych adresów IP, co również nie jest zgodne z rzeczywistością. Na przykład, adresy 172.16.15.5 oraz 172.18.15.6 należą do różnych sieci, ponieważ różnią się w pierwszym lub drugim oktetach. Ponadto, przy zastosowaniu klasycznej metody maskowania dla klasy A, adresy IP o różnym pierwszym oktetach nie mogą być w tej samej sieci. Typowym błędem jest także mylenie pojęcia sieci z pojęciem adresu IP. W praktyce, aby poprawnie zarządzać siecią, ważne jest, aby mieć pełne zrozumienie, jak adresy IP są strukturalnie podzielone i jak wpływa to na ich klasyfikację. Bez właściwego zrozumienia tych zasad, można łatwo wpaść w pułapkę nieprawidłowych założeń, co w efekcie prowadzi do błędnych decyzji w zakresie konfiguracji i zarządzania siecią.

Pytanie 37

Która z usług umożliwia rejestrowanie oraz identyfikowanie nazw NetBIOS jako adresów IP wykorzystywanych w sieci?

A. WINS

B. HTTPS

C. DHCP

D. WAS

WINS (Windows Internet Name Service) to usługa, która umożliwia rejestrację i rozpoznawanie nazw NetBIOS, co jest kluczowe w środowisku sieciowym. WINS działa na zasadzie przekształcania nazw NetBIOS na odpowiadające im adresy IP. Jest to szczególnie ważne w sieciach, które nie zawsze korzystają z protokołu DNS (Domain Name System) lub w scenariuszach, gdzie urządzenia pracują w systemach starszych, które polegają na nazwach NetBIOS do komunikacji. W praktyce, kiedy komputer lub inna urządzenie w sieci próbuje nawiązać połączenie z innym urządzeniem, WINS sprawdza swoją bazę danych, aby znaleźć odpowiedni adres IP przypisany do danej nazwy. Dobre praktyki w administracji sieciowej przewidują wdrożenie usługi WINS w sieciach lokalnych, szczególnie w przypadku starszych aplikacji lub urządzeń, które są uzależnione od protokołów NetBIOS. Dzięki tej usłudze można uniknąć problemów z połączeniem, które mogą wystąpić w przypadku braku odpowiedniego systemu nazw. Ponadto, WINS może znacząco ułatwić zarządzanie adresami IP w dużych środowiskach sieciowych.

Pytanie 38

Obrazek ilustruje rezultat działania programu

A. sort

B. dir

C. tree

D. vol

Polecenie tree jest używane w systemach operacyjnych do wyświetlania struktury katalogów w formie drzewa. Prezentuje hierarchię plików i folderów, co jest przydatne do wizualizacji złożonych struktur. Przykładowo, administracja serwerami Linux często wykorzystuje tree do szybkiego przeglądu struktury katalogów aplikacji lub danych. W porównaniu do polecenia dir, które wyświetla tylko listę plików w bieżącym katalogu, tree oferuje bardziej kompleksowy widok obejmujący podkatalogi. To narzędzie jest zgodne z dobrymi praktykami w zarządzaniu plikami, ponieważ umożliwia szybkie identyfikowanie ścieżek dostępu, co jest kluczowe w systemach, gdzie struktura danych ma krytyczne znaczenie. Dodatkowo, użycie tree ułatwia zrozumienie organizacji plików w projektach programistycznych, co jest przydatne dla deweloperów w celu szybkiej nawigacji i odnajdywania odpowiednich zasobów. Tree można również zintegrować ze skryptami automatyzacji, aby dynamicznie tworzyć dokumentację struktury katalogów, co wspiera zarządzanie konfiguracjami i kontrolę wersji. Polecenie to jest więc niezwykle użyteczne w wielu aspektach profesjonalnej administracji systemami informatycznymi.

Pytanie 39

Po wydaniu polecenia route skonfigurowano ```route add 192.168.35.0 MASK 255.255.255.0 192.168.0.2```

A. koszt metryki równy 0 przeskoków

B. 25-bitowa maska dla adresu sieci docelowej

C. maska 255.255.255.0 dla adresu IP bramy 192.168.0.2

D. adres sieci docelowej to 192.168.35.0

Polecenie "route add 192.168.35.0 MASK 255.255.255.0 192.168.0.2" jest używane do dodawania trasy statycznej do tablicy routingu w systemach operacyjnych. W tej komendzie adres docelowej sieci to 192.168.35.0. Użycie maski 255.255.255.0 oznacza, że trasa ta dotyczy całej podsieci, która obejmuje adresy od 192.168.35.1 do 192.168.35.254. Dzięki temu ruch skierowany do tej podsieci będzie przesyłany do bramy 192.168.0.2. Dodawanie tras statycznych jest kluczowe w sytuacjach, gdy dynamiczne routowanie nie jest wystarczające, na przykład w małych sieciach lub w przypadku specyficznych wymagań dotyczących routingu. Przykładem praktycznego zastosowania może być sytuacja, w której administrator sieci chce zabezpieczyć komunikację między różnymi segmentami sieci, zapewniając, że określony ruch jest kierowany przez konkretną bramę. W kontekście standardów, zarządzanie trasami statycznymi powinno być zgodne z zasadami najlepszych praktyk, takimi jak zapewnienie trasy do najważniejszych zasobów w sieci, co może przyczynić się do zwiększenia bezpieczeństwa i efektywności komunikacji.

Pytanie 40

Protokół poczty elektronicznej, który umożliwia zarządzanie wieloma skrzynkami pocztowymi oraz pobieranie i manipulowanie na wiadomościach przechowywanych na zdalnym serwerze, to

A. IMAP

B. POP3

C. TCP

D. SMTP

Wybór protokołu TCP nie jest właściwy w kontekście zarządzania pocztą elektroniczną. TCP, czyli Transmission Control Protocol, to protokół komunikacyjny, który zapewnia niezawodne przesyłanie danych w sieci, ale nie jest związany bezpośrednio z przetwarzaniem wiadomości e-mail. TCP działa na poziomie transportu, co oznacza, że zarządza przepływem danych pomiędzy różnymi hostami, natomiast IMAP funkcjonuje na poziomie aplikacji, umożliwiając interakcję z wiadomościami. Z kolei POP3, chociaż jest protokołem używanym do odbierania e-maili, w przeciwieństwie do IMAP, nie obsługuje zarządzania folderami ani synchronizacji na wielu urządzeniach. Oba podejścia - zarówno TCP, jak i POP3 - mogą prowadzić do nieporozumień, ponieważ są stosowane w kontekście e-mail, ale służą różnym celom. SMTP (Simple Mail Transfer Protocol) jest protokołem odpowiedzialnym za wysyłanie wiadomości, a nie za ich odbieranie czy zarządzanie. Wybierając ten protokół, można błędnie zrozumieć jego rolę w całym ekosystemie poczty elektronicznej. Kluczowe jest zrozumienie, że IMAP został zaprojektowany do efektywnego zarządzania wiadomościami na serwerze, co jest kluczowe w dobie rosnącej liczby urządzeń i wymagających aplikacji pocztowych.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej