Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik weterynarii
Kwalifikacja: ROL.11 - Prowadzenie chowu i inseminacji zwierząt
Data rozpoczęcia: 2 kwietnia 2025 13:08
Data zakończenia: 2 kwietnia 2025 13:27

Egzamin zdany!

Wynik: 32/40 punktów (80,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Wyrostki kolczyste nie są wyczuwalne, kościec kręgosłupa a także guzy biodrowe i kulszowe nie są widoczne, nasada ogona jest dobrze otłuszczona, sylwetka krowy jest mocno zaokrąglona. Jaką wartość w skali BCS powinno się przypisać krowie mlecznej na podstawie powyższego opisu?

A. 5

B. 2

C. 3

D. 4

Wybór ocen niższych niż 5 wynika z nieprawidłowej interpretacji opisu dotyczącego kondycji ciała krowy. Oceny 2, 3 i 4 wskazują na stany głodzenia lub niedoboru tkanki tłuszczowej, co jest sprzeczne z podanymi informacjami. Ocena 4 może sugerować, że krowa jest w dobrej kondycji, ale nie osiągnęła jeszcze pełnej optymalności, co również nie pasuje do opisu, który wyraźnie wskazuje na nadmiar tkanki tłuszczowej. Przy ocenie kondycji ciała, kluczowe jest zrozumienie, że miskowate kształty oraz brak wyczuwalności wyrostków kolczystych są charakterystyczne dla zwierząt z nadmiarem tkanki tłuszczowej. Typowym błędem jest na przykład pomijanie kontekstu dotyczącego laktacji, co może prowadzić do nieprawidłowych ocen. Właściwe zarządzanie żywieniem i stanem zdrowia zwierząt powinno opierać się na dokładnej ocenie kondycji ciała oraz dostosowywaniu strategii żywieniowych do aktualnych potrzeb fizjologicznych zwierząt, co podkreśla znaczenie poprawnej interpretacji danych dotyczących stanu ciała. Zrozumienie tych aspektów pozwala na zapobieganie problemom zdrowotnym oraz zwiększenie wydajności produkcji mleka.

Pytanie 2

Co można uznać za paszę wysokobiałkową?

A. serwatka świeża

B. mączka rybna

C. melasa

D. śruta jęczmienna

Melasa, śruta jęczmienna i świeża serwatka to nie są pasze, które można by nazwać wysokobiałkowymi, bo mają bardzo mało białka w porównaniu do mączki rybnej. Melasa to właściwie odpad z produkcji cukru, ma dużo węglowodanów, ale białka to tam ledwo co. Śruta jęczmienna, chociaż trochę białka ma, to jakościowo nie jest najlepsza, bo zawiera tylko około 10-12% białka. Do tego aminokwasy w niej nie są zróżnicowane, co ogranicza jej użycie w dietach. Serwatka świeża, jak sama nazwa wskazuje, to resztka z mleka, też nie jest wysokobiałkowa, bo białka ma tylko około 0,6-0,8%, co stawia ją daleko w tyle w porównaniu do mączki rybnej. Wiele osób może mylić wysoką zawartość białka z bogactwem składników odżywczych, ale to nie zawsze idzie w parze. W tworzeniu pasz trzeba naprawdę dobrze понимать proporcje składników i ich wpływ na zdrowie zwierzaków, żeby zrobić to dobrze.

Pytanie 3

Następną mieszanką stosowaną w żywieniu tuczników po mieszance typu "grower" jest mieszanka

A. starter

B. super prestarter

C. finiszer

D. prestarter

Wybór mieszanki starter, prestarter lub super prestarter sugeruje nieporozumienie dotyczące etapów żywienia tuczników. Mieszanka starter jest przeznaczona dla prosiąt, które dopiero zaczynają przyjmować pokarm stały, co oznacza, że nie jest ona odpowiednia dla tuczników, które są na etapie intensywnego wzrostu. Mieszanka prestarter również skupia się na młodszych zwierzętach, które potrzebują diety ułatwiającej adaptację do paszy stałej. Z kolei super prestarter to mieszanka mająca na celu maksymalizację przyrostów masy u prosiąt w pierwszych tygodniach życia, co jest zbyt wczesnym podejściem w kontekście tuczników. Wprowadzanie tych rodzajów paszy w etapie 'grower' może prowadzić do niewłaściwego rozwoju i marnotrawienia potencjału produkcyjnego zwierząt. Ponadto, niewłaściwe dobieranie paszy może skutkować problemami zdrowotnymi, takimi jak zaburzenia trawienne czy osłabienie odporności. Kluczowe w żywieniu tuczników jest dostosowanie mikroskładników i makroskładników do ich specyficznych potrzeb w danym etapie produkcji, co jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju i efektywności w hodowli zwierząt.

Pytanie 4

Poprawny sposób postępowania z rozmrożonym nasieniem podczas wykonywania zabiegu inseminacji krów zawiera wariant

Czas od rozmrożenia nasienia do wykonania inseminacji

Wariant	Rodzaj nasienia
Wariant	konwencjonalne (minuty)	seksowane (minuty)
I	5	15
II	15	5
III	20	15
IV	15	20

A. III

B. I

C. IV

D. II

Wybór innych wariantów może wynikać z niepełnego zrozumienia procesu inseminacji oraz znaczenia odpowiednich czasów przygotowania nasienia. Wariant I, który sugeruje zbyt krótki czas na przygotowanie nasienia konwencjonalnego, może prowadzić do niewłaściwej aktywacji plemników, co w konsekwencji obniża szanse na skuteczne zapłodnienie. Ponadto, nieodpowiednie przygotowanie nasienia seksowanego, które wymaga krótszego czasu, może również skutkować nieefektywnością zabiegu. Wariant III, który mógłby sugerować nadmierne wydłużenie czasu, jest równie niewłaściwy, ponieważ plemniki mogą stracić swoją aktywność po dłuższym czasie rozmrożenia. Należy pamiętać, że każdy typ nasienia ma swoje specyficzne wymagania czasowe, które powinny być ściśle przestrzegane, aby maksymalizować efekty inseminacji. Błędy w ocenie potrzeby czasu na przygotowanie nasienia mogą prowadzić do mylnych wniosków i decyzji, co jest zdecydowanie niepożądane w praktyce hodowlanej. Dlatego ważne jest, aby hodowcy oraz specjalisty od inseminacji kierowali się aktualnymi standardami i wytycznymi, które są opracowywane na podstawie badań naukowych oraz doświadczeń praktyków w branży.

Pytanie 5

Do grupy zwierząt mięsnych zalicza się świnie, które

A. dojrzewają wcześnie i rosną wolno

B. dojrzewają wcześnie i rosną szybko

C. dojrzewają późno i rosną szybko

D. dojrzewają późno i rosną wolno

Wszystkie pozostałe odpowiedzi zawierają błędne koncepcje dotyczące cech użytkowych świń w kontekście ich przeznaczenia na mięso. Odpowiedzi wskazujące na wczesne dojrzewanie i szybki wzrost są mylące, ponieważ szybki wzrost powinien iść w parze z późnym dojrzewaniem w przypadku produkcji mięsnej. Wczesne dojrzewanie może skutkować wcześniejszym ubojem, co obniża całkowitą wydajność gospodarstwa, a także wpływa na jakość mięsa, które może nie osiągnąć optymalnych walorów smakowych i teksturalnych. Odpowiedzi sugerujące wolny wzrost są również niepoprawne, ponieważ wolno rosnące świnie nie są ekonomicznie opłacalne w intensywnej produkcji mięsnej, gdzie czas oraz zasoby mają kluczowe znaczenie. Użytkownicy często popełniają błąd w rozumieniu, jak różne czynniki wpływają na efektywność hodowli, co prowadzi do mylnych wniosków o pożądanych cechach. Właściwe podejście do hodowli świń mięsnych powinno zawsze uwzględniać synergistyczne połączenie późnego dojrzewania i szybkiego wzrostu, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży, mając na celu osiągnięcie optymalnych wyników zarówno ekonomicznych, jak i jakościowych.

Pytanie 6

Siano, owies oraz marchew to pasze wykorzystywane głównie w żywieniu

A. świń

B. koni

C. kóz

D. owiec

Siano, owies i marchew to pasze stosowane głównie w żywieniu koni, ponieważ te zwierzęta mają specyficzne potrzeby żywieniowe, których zaspokojenie jest kluczowe dla ich zdrowia i wydajności. Siano, szczególnie lucernowe lub łąkowe, jest bogate w błonnik, co sprzyja prawidłowemu funkcjonowaniu układu pokarmowego koni. Owies, jako źródło łatwostrawnych węglowodanów, dostarcza energii niezbędnej do wykonywania intensywnej pracy, co czyni go idealnym pokarmem dla sportowych koni. Marchew, natomiast, jest doskonałym źródłem witamin i składników odżywczych, które wspierają ich ogólne zdrowie. Warto zaznaczyć, że odpowiednie żywienie koni zgodnie z ich wymaganiami energetycznymi i zdrowotnymi jest zgodne z najlepszymi praktykami w hodowli tych zwierząt i jest kluczowe dla zapobiegania problemom zdrowotnym, takim jak otyłość czy choroby metaboliczne.

Pytanie 7

Przeciętna ilość zwierząt w różnych grupach technologicznych przez rok wynosi

A. przelotowość

B. bilans zwierząt

C. stan średnioroczny

D. obrót stada

Stan średnioroczny to kluczowe pojęcie w zarządzaniu zasobami zwierzęcymi, które odnosi się do przeciętnej liczby zwierząt w danym stadzie w ciągu roku. Dzięki temu wskaźnikowi można ocenić efektywność produkcji zwierzęcej, planować zasoby paszy oraz podejmować decyzje dotyczące sprzedaży lub zakupu zwierząt. Przykładem zastosowania stanu średniorocznego jest analiza rentowności hodowli bydła, gdzie hodowcy mogą porównywać dane z różnych lat, aby ocenić wpływ zmian w zarządzaniu stadem na jego wydajność. W kontekście dobrych praktyk hodowlanych, stan średnioroczny jest często wykorzystywany w raportach okresowych i audytach, co pozwala na lepsze zarządzanie ryzykiem i przewidywanie potrzeb rynkowych. Ponadto, znajomość stanu średniorocznego wpływa na strategię rozwoju stada, co może prowadzić do zwiększenia efektywności produkcji i poprawy dobrostanu zwierząt.

Pytanie 8

Obecność kwasu powoduje obniżenie jakości kiszonki?

A. mlekowego

B. octowego

C. propionowego

D. masłowego

Obecność kwasów w kiszonkach jest zjawiskiem naturalnym wynikającym z procesu fermentacji, jednak nie wszystkie kwasy są równorzędne pod względem ich wpływu na jakość produktu. Kwas mlekowy, na przykład, jest pożądany, ponieważ świadczy o skutecznej fermentacji przez bakterie mlekowe, co prowadzi do poprawy wartości odżywczych i smakowych. Kwas octowy również jest akceptowalny w pewnych ilościach, ponieważ wspomaga zachowanie produktu i przyczynia się do jego dłuższej trwałości. Natomiast kwas propionowy, choć może występować w niektórych fermentacjach, nie jest typowy dla procesu kiszenia warzyw i jego nadmiar może powodować nieprzyjemny posmak. Mylenie kwasu masłowego z innymi kwasami, takimi jak mlekowy czy octowy, prowadzi do błędnych wniosków na temat jakości kiszonek. Kwas masłowy powstaje w wyniku rozkładu białek i jest wskaźnikiem nieodpowiednich warunków fermentacji, co może sugerować niewłaściwe praktyki w procesie produkcyjnym. Stąd, podczas wytwarzania kiszonek, kluczowe jest zrozumienie, jakie bakterie dominują i jakie kwasy są produkowane, aby uniknąć powstawania niepożądanych substancji, które mogą obniżyć jakość i bezpieczeństwo żywności. Dlatego właściwe podejście do fermentacji polega na kontroli warunków, co pozwala na uzyskanie produktów o wysokich walorach zdrowotnych i smakowych.

Pytanie 9

Jakie są kolejności odcinków jelita grubego u psa?

A. jelito ślepe, okrężnica, odbytnica

B. dwunastnica, jelito ślepe, jelito biodrowe

C. dwunastnica, jelito ślepe, okrężnica

D. okrężnica, jelito ślepe, odbytnica

Jelito grube psa składa się z kilku segmentów, które pełnią kluczowe funkcje w procesie trawienia i wchłaniania składników odżywczych. Kolejność jelita grubego rozpoczyna się od jelita ślepego, które jest pierwszym odcinkiem, gdzie odbywa się fermentacja resztek pokarmowych oraz wchłanianie wody i elektrolitów. Następnie następuje okrężnica, która jest odpowiedzialna za dalsze formowanie kału poprzez absorpcję płynów oraz przechowywanie go do momentu wydalenia. Ostatnim segmentem jelita grubego jest odbytnica, która pełni funkcję magazynującą i pozwala na kontrolowanie procesu defekacji. Zrozumienie tej struktury jest istotne dla diagnozowania problemów zdrowotnych, takich jak zaparcia czy biegunki, które mogą być wynikiem nieprawidłowego funkcjonowania któregokolwiek z tych odcinków. Właściwa znajomość anatomii przewodu pokarmowego psa jest niezbędna dla profesjonalnych weterynarzy oraz właścicieli psów, którzy chcą zapewnić swoim pupilom odpowiednią dietę i profilaktykę zdrowotną."

Pytanie 10

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 11

Określ temperaturę krytyczną, powyżej której plemniki buhaja ulegną gwałtownemu uszkodzeniu, na przykład podczas wydobywania nasienia z pojemnika.

A. –130°C

B. –150°C

C. –190°C

D. –170°C

Temperatura graniczna –130°C jest kluczowym punktem, powyżej którego plemniki buhaja mogą ulec szybkiej degradacji w trakcie wyjmowania nasienia z kontenera. W praktyce, przechowywanie komórek jajowych i plemników w ciekłym azocie (nawet w temperaturach sięgających –196°C) ma na celu ich długoterminową konserwację. W momencie wyjmowania nasienia, należy zminimalizować czas, w którym plemniki znajdują się w temperaturze wyższej niż –130°C. Warto zauważyć, że przy takich temperaturach, komórki zaczynają doświadczać nieodwracalnych uszkodzeń błon komórkowych, co prowadzi do ich śmierci. Dobrą praktyką jest szybkie przenoszenie nasienia do medium transportowego, które utrzymuje niską temperaturę. W sektorze hodowli zwierząt, świadome zarządzanie tym procesem jest kluczowe dla zapewnienia wysokiej jakości nasienia, co z kolei wpływa na efektywność rozmnażania i hodowli. Takie podejście jest zgodne z zaleceniami organizacji zajmujących się biotechnologią reprodukcyjną, które podkreślają znaczenie precyzyjnych warunków przechowywania i transportu komórek.

Pytanie 12

Witamina odpowiedzialna za prawidłowy proces krzepnięcia krwi to

A. K

B. B1

C. E

D. D3

Witamina K to naprawdę istotny składnik, jeśli chodzi o krzepnięcie krwi. Bez niej nasz organizm nie potrafi dobrze produkować czynników krzepnięcia, jak na przykład protrombina, czy inne czynniki krwi. Te białka są robione w wątrobie i potrzebują witaminy K, żeby właściwie działać. Jak jej brakuje, to możemy mieć problem z krwawieniem. Jest parę rzeczy, które warto wiedzieć o witaminie K. Mamy jej dwa rodzaje – K1, którą znajdziemy w zielonych warzywach jak szpinak czy brokuły, a także K2, produkowaną przez bakterie w jelitach. Warto wrzucić do diety jakieś produkty fermentowane, na przykład natto. Jeśli ktoś bierze leki przeciwzakrzepowe, to musi uważać na poziom witaminy K, bo może być potrzebna zmiana dawkowania leków. Wiedza o tym, jak działa witamina K, jest istotna dla zdrowia układu krążenia.

Pytanie 13

Elementy mieszanek treściwych, które mają za zadanie łączenie toksycznych metabolitów oraz mykotoksyn produkowanych przez niepożądane mikroorganizmy, to

A. przeciwutleniacze

B. detoksykanty

C. prebiotyki

D. enzymy

Detoksykanty to składniki mieszanek treściwych, które odgrywają kluczową rolę w procesie wiązania toksycznych metabolitów oraz mykotoksyn produkowanych przez szkodliwe mikroorganizmy. Substancje te działają poprzez adsorpcję toksyn w przewodzie pokarmowym, co znacząco ogranicza ich wchłanianie do organizmu. Przykłady detoksykantów obejmują związki takie jak węgiel aktywowany, bentonit czy różne naturalne substancje roślinne. W praktyce wykorzystuje się je w suplementach diety, które mają na celu wsparcie detoksykacji organizmu oraz ochronę przed skutkami narażenia na szkodliwe substancje. Stosowanie detoksykantów jest zgodne z dobrymi praktykami w dziedzinie zdrowia publicznego oraz ochrony żywności, jako że efektywnie wspomagają one eliminację szkodliwych związków i poprawiają ogólny stan zdrowia. Warto zaznaczyć, że detoksykanty powinny być stosowane w sposób przemyślany, z uwzględnieniem indywidualnych potrzeb organizmu oraz w konsultacji z specjalistą.

Pytanie 14

Obliczanie przelotowości zwierząt opiera się na

A. układzie stada.

B. spisie pasz.

C. rachunku zwierząt.

D. ruchu stada.

Odpowiedź 'obrotu stada' jest prawidłowa, ponieważ przelotowość zwierząt, czyli wskaźnik rotacji zwierząt w danym stadzie, jest ściśle związana z dynamiką obrotu stada. Przelotowość oblicza się jako stosunek liczby zwierząt, które zostały wprowadzone lub wyprowadzone z użytku w danym okresie do całkowitej liczby zwierząt w stadzie na początku tego okresu. Przykładowo, w produkcji mlecznej zrozumienie obrotu stada pozwala na optymalizację wydajności mlecznej poprzez zarządzanie czasem udoju i wyborem zwierząt, które powinny pozostać w stadzie na dłużej. W praktyce, odpowiednie zarządzanie obrotem stada umożliwia zwiększenie wydajności ekonomicznej oraz lepsze wykorzystanie zasobów paszowych. Ponadto, w świetle standardów branżowych, takie jak normy ISO w zakresie dobrostanu zwierząt, znajomość oraz analiza przelotowości jest kluczowa dla zapewnienia wysokiej jakości produkcji oraz zdrowia zwierząt. Obserwacje dotyczące obrotu stada powinny być regularnie dokumentowane, co umożliwia podejmowanie dobrze uzasadnionych decyzji zarządczych.

Pytanie 15

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 16

Celem synchronizacji rui jest

A. rozpoznawanie rui w danym czasie.

B. wydłużenie rui w grupie.

C. skrócenie rui w grupie.

D. wywołanie rui w danym czasie.

Wywołanie rui w określonym czasie jest kluczowym celem synchronizacji rui w hodowli zwierząt, zwłaszcza bydła. Proces ten polega na zastosowaniu metod hormonalnych, które umożliwiają synchronizację cyklu rujowego, co pozwala na jednoczesne wystąpienie rui w grupie zwierząt. Dzięki temu hodowcy mogą zaplanować inseminację w optymalnym czasie, co zwiększa efektywność reprodukcji. Praktycznym przykładem jest zastosowanie prostaglandyn, które indukują regresję ciałka żółtego, a następnie hormonalne stymulowanie rujy, aby uzyskać synchronizację. W efekcie, hodowcy mogą maksymalizować wykorzystanie samców do inseminacji, co prowadzi do lepszego zarządzania stadem i optymalizacji kosztów. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, takie podejście jest powszechnie stosowane w nowoczesnym chowie zwierząt, co przyczynia się do zwiększenia produktywności i poprawy wyników ekonomicznych. Dodatkowo, stosowanie technologii takich jak ultrasonografia pozwala na precyzyjne monitorowanie stanu zwierząt, co further enhances the effectiveness of this method.

Pytanie 17

Zgodnie z "Normami żywienia" zapotrzebowanie kur niosek wynosi: 16,5% białka ogólnego oraz 2700 kcal energii metabolicznej na 1 kg paszy pełnowartościowej. Kura zjada dziennie od 100 do 120 g paszy. Jaką minimalną ilość białka spożywa stado składające się z 50 kur?

A. 990

B. 6000

C. 825

D. 5000

Prawidłowa odpowiedź wynika z analizy norm żywieniowych dla kur niosek. Kura, zgodnie z 'Normami żywienia', wymaga 16,5% białka ogólnego w jednej kilogramie paszy. Przy założeniu, że każda kura pobiera od 100 do 120 g paszy dziennie, weźmy średnią wartość, czyli 110 g. Dla stada 50 kur, całkowita dzienna konsumpcja paszy wynosi 50 kur x 110 g = 5500 g. Następnie, aby obliczyć ilość białka, należy pomnożyć całkowitą masę paszy przez procent białka: 5500 g x 16,5% = 907,5 g. W praktyce skupiamy się na minimalnym spożyciu, więc przyjmując założenie, że stado powinno mieć co najmniej 825 g białka, jest to zgodne z zaleceniami. Przestrzeganie norm żywieniowych jest kluczowe dla zdrowia i wydajności produkcyjnej kur, co wpływa na jakość jaj oraz ogólny stan stada.

Pytanie 18

Czy obcinanie części ogona u prosiąt bez użycia znieczulenia może być przeprowadzane?

A. w pierwszym miesiącu życia

B. do 2 tygodnia życia

C. tylko w pierwszym dniu życia

D. maksymalnie do siódmego dnia życia

Odpowiedź "maksymalnie do siódmego dnia życia" jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z zaleceniami weterynaryjnymi oraz przepisami dotyczącymi dobrostanu zwierząt, obcinanie ogonów u prosiąt powinno być przeprowadzane w pierwszym tygodniu życia. W tym okresie prosięta są jeszcze na etapie najintensywniejszego wzrostu i rozwijającego się układu nerwowego, co sprawia, że wykonanie tego zabiegu w tym czasie minimalizuje ból i stres. W praktyce, obcinanie ogonów jest stosowane w celu zapobiegania urazom oraz problemom z zachowaniem, które mogą wystąpić w przypadku, gdy prosięta zaczynają się gryźć nawzajem. Warto zaznaczyć, że zabieg ten powinien być wykonywany przez wykwalifikowany personel, który zna najlepsze praktyki i standardy związane z przeprowadzaniem tego typu procedur. Zastosowanie znieczulenia nie jest wymagane w przypadku zabiegów przeprowadzanych w tym krótkim okresie życia, jednak w miarę możliwości powinno się stosować metody minimalizujące ból, co jest zgodne z zasadami dobrostanu zwierząt.

Pytanie 19

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 20

Do pasz o przeciętnej zawartości białka (6-14%) zaliczane są

A. nasiona roślin strączkowych

B. wysłodki buraczane

C. rośliny okopowe

D. ziarna zbóż

Ziarna zbóż, takie jak pszenica, kukurydza czy jęczmień, są podstawowym źródłem energii i białka w diecie zwierząt gospodarskich. Zawartość białka w ziarnach zbóż mieści się w przedziale 6-14%, co czyni je idealnym składnikiem pasz o średniej zawartości białka. Przykładowo, pszenica zawiera około 10-12% białka, co czyni ją popularnym dodatkiem do pasz dla bydła i drobiu. Ziarna te są także źródłem węglowodanów, witamin oraz minerałów, co zapewnia zbilansowaną dietę. W praktyce, ziarna zbóż często mieszane są z innymi składnikami takimi jak rośliny strączkowe, aby uzyskać pasze o wysokiej wartości odżywczej, zgodnie z zaleceniami dotyczącymi żywienia zwierząt. Użycie zbóż w paszach wspiera nie tylko zdrowie zwierząt, ale również przyczynia się do efektywności produkcji zwierzęcej, co jest kluczowe w kontekście zrównoważonego rozwoju rolnictwa.

Pytanie 21

W oparciu o dane zamieszczone w tabeli oblicz, ile litrów EM Probiotyku potrzeba do jednorazowego opryskania pomieszczenia dla niosek o powierzchni 1 000 m²przy aplikacji raz na tydzień

Pomieszczenia	EM Probiotyk	Woda	Łączna ilość	Ilość aplikacji
1 m²	10 ml	40 ml	50 ml	Co 3 dni
1 m²	25 ml	75 ml	100 ml	1 x na tydzień
100 m²	1 litr	4 litry	5 litrów	Co 3 dni
100 m²	2,5 litra	7,5 litra	10 litrów	1 x na tydzień

A. 25 litrów

B. 75 litrów

C. 40 litrów

D. 10 litrów

Tak, 25 litrów to na pewno dobra odpowiedź. Z tabeli wynika, że na 100 m² potrzebujesz 2,5 litra EM Probiotyku, więc przy 1000 m² to już 2,5 litra razy 10, czyli 25 litrów. To ważne, żeby stosować odpowiednie dawki tego preparatu, bo jak dasz za mało, to nie zadziała tak, jak powinno, a jak za dużo, to może być nieekonomicznie. Trzymanie się tych zaleceń pomaga poprawić mikroflorę w hodowlach i wpływa pozytywnie na zdrowie niosek oraz jakość jaj. Swoją drogą, badania też pokazują, że probiotyki mają rzeczywiście dobry wpływ na zwierzęta, więc warto się w to zagłębić.

Pytanie 22

Pierwsza pomoc, jaką rolnik powinien udzielić psu po użądleniu przez pszczołę, polega na wyjęciu żądła

A. i delikatnym wymasowaniu obszaru użądlenia

B. i przygotowaniu ciepłego okładu z octu lub kwasku cytrynowego

C. i nalaniu na miejsce użądlenia strumienia ciepłej wody

D. i nałożeniu zimnego okładu

Odpowiedź dotycząca usunięcia żądła i zrobienia zimnego okładu jest prawidłowa, ponieważ jest zgodna z zaleceniami pierwszej pomocy w przypadku użądlenia przez pszczoły. Po pierwsze, usunięcie żądła jest kluczowe, ponieważ pozostawienie go w skórze może prowadzić do dalszego uwalniania toksyn, co nasila reakcję zapalną oraz ból. Po usunięciu żądła, zastosowanie zimnego okładu znacząco zmniejsza opuchliznę oraz łagodzi ból poprzez zwężenie naczyń krwionośnych i redukcję przepływu krwi do miejsca użądlenia. To działanie jest zgodne z zasadami pierwszej pomocy, które zalecają stosowanie zimnych kompresów w celu zmniejszenia stanów zapalnych. Praktyczne przykłady to użycie lodu owiniętego w kawałek materiału lub specjalnych dwustronnych kompresów żelowych, które można schłodzić przed nałożeniem. Dobrą praktyką jest również monitorowanie stanu zdrowia psa, aby zauważyć ewentualne reakcje alergiczne, które mogą wymagać natychmiastowej interwencji weterynaryjnej.

Pytanie 23

W ekologicznej hodowli zwierząt nie używa się

A. leków homeopatycznych

B. preparatów ziołowych

C. probiotyków

D. szczepionek, które nie są wymagane przez przepisy

W ekologicznym chowie zwierząt stosowanie probiotyków, preparatów ziołowych oraz leków homeopatycznych wcale nie jest sprzeczne z zasadami hodowli ekologicznej. Probiotyki są powszechnie uznawane za korzystne w utrzymaniu zdrowia zwierząt, wspierając ich układ immunologiczny oraz poprawiając trawienie. Są to preparaty zawierające żywe mikroorganizmy, które wpływają pozytywnie na mikroflorę jelitową, co jest szczególnie istotne w kontekście zwiększania odporności zwierząt hodowlanych na choroby. Preparaty ziołowe, takie jak różnorodne napary i ekstrakty, również mają swoje miejsce w ekologicznym chowie, oferując naturalne wsparcie w walce z różnymi dolegliwościami zdrowotnymi. Wspierają one organizm zwierząt bez wprowadzania sztucznych substancji chemicznych, co jest zgodne z duchem ekologii. Leki homeopatyczne, na bazie naturalnych składników, również mogą być stosowane w hodowli ekologicznej, gdyż ich filozofia opiera się na lepszym dostosowaniu terapii do indywidualnych potrzeb zwierząt. W przeciwieństwie do szczepionek niewymaganych urzędowo, te metody wspierają zdrowie zwierząt, a ich zastosowanie jest zgodne z ekologicznymi standardami produkcji. Warto jednak pamiętać, że każdy z tych elementów powinien być wprowadzany z rozwagą, by nie zakłócić naturalnych procesów w organizmach zwierząt, co może prowadzić do niepożądanych efektów. W praktyce ważne jest, aby hodowcy dokładnie rozumieli zasady ekologicznego chowania i stosowali odpowiednie rozwiązania, które wspierają zdrowie ich zwierząt, jednocześnie przestrzegając norm ekologicznych.

Pytanie 24

Najmniej moczu wydalają

A. świnie

B. indyki

C. psy

D. konie

Indyki, jako ptaki, mają zdolność do oszczędzania wody w organizmie, co jest szczególnie istotne w ich naturalnym środowisku. W porównaniu do ssaków, ptaki często wydalają mocz w postaci pasty moczowej, co pozwala im na minimalizację utraty wody. W praktyce oznacza to, że indyki wydalają stosunkowo niewielkie ilości wody w porównaniu do zwierząt takich jak konie czy psy, które wydalają bardziej rozcieńczony mocz, zawierający większe ilości wody. To podejście jest zgodne z przystosowaniami ewolucyjnymi, które pozwalają ptakom na przetrwanie w warunkach, gdzie dostępność wody jest ograniczona. Dobrą praktyką w hodowli indyków jest zapewnienie im odpowiednich warunków żywienia oraz dostępu do wody, co wspiera ich zdrowie i optymalne funkcjonowanie. Zrozumienie tych potrzeb jest kluczowe dla hodowców, aby mogli oni skutecznie zarządzać ich dobrostanem.

Pytanie 25

Substancje wydzielane przez zwierzęta do ich środowiska, które powodują specyficzne reakcje organizmów innych przedstawicieli tego samego gatunku, to

A. hormony

B. feromony

C. gestageny

D. estrogeny

Feromony są to chemiczne substancje wydzielane przez organizmy, które mają na celu wywołanie specyficznych reakcji u innych osobników tego samego gatunku. Ich podstawowa rola polega na komunikacji między osobnikami, co jest kluczowe dla wielu aspektów życia społecznego zwierząt, takich jak zachowania związane z rozmnażaniem, obroną terytoriów czy ostrzeganiem przed zagrożeniami. Przykładem mogą być feromony seksualne, które przyciągają osobniki płci przeciwnej w celu rozmnażania. Feromony odgrywają także ważną rolę w ekosystemach, wpływając na dynamikę populacji i interakcje międzygatunkowe. W praktyce ich badanie ma zastosowanie m.in. w rolnictwie, gdzie stosuje się feromony do zwalczania szkodników poprzez wprowadzanie pułapek feromonowych, co jest bardziej ekologiczne niż tradycyjne pestycydy. Zrozumienie działania feromonów jest zatem kluczowe dla biologii, zoologii oraz ekologii, a ich zastosowanie w różnych dziedzinach może przynieść korzyści w ochronie środowiska.

Pytanie 26

W rzepaku największa zawartość witaminy E występuje

A. w nasionach

B. w liściach

C. w korzeniach

D. w łodygach

Odpowiedź 'w nasionach' jest poprawna, ponieważ nasiona rzepaku są najbogatszym źródłem witaminy E w całej roślinie. Witamina E, będąca grupą związków rozpuszczalnych w tłuszczach, pełni kluczową rolę jako przeciwutleniacz, chroniąc komórki przed uszkodzeniem oksydacyjnym. W praktyce, nasiona rzepaku są wykorzystywane do produkcji oleju rzepakowego, który jest popularnym składnikiem zdrowej diety. Olej rzepakowy, ze względu na swoją korzystną proporcję kwasów tłuszczowych omega-3 i omega-6 oraz wysoką zawartość witaminy E, jest zalecany w diecie jako źródło zdrowych tłuszczy. Badania wskazują, że regularne spożywanie nasion rzepaku i ich przetworów może przyczynić się do zmniejszenia ryzyka chorób sercowo-naczyniowych, a także wspierać układ odpornościowy. W związku z tym, warto włączyć produkty rzepakowe do codziennego jadłospisu, mając na uwadze ich wartości odżywcze i zdrowotne.

Pytanie 27

Zgodnie z zasadami dotyczącymi obrotu stadem bydła, przewidywany wskaźnik wycieleń krów z początkowego stanu szacuje się na 90%. Początkowa liczba krów wynosi 150 sztuk. Jak wiele cieląt uzyskamy "z urodzenia"?

A. 135

B. 45

C. 90

D. 150

Poprawna odpowiedź to 135 cieląt, co wynika z zastosowania planowanego wskaźnika wycieleń na poziomie 90% do stanu początkowego krów, który wynosi 150 sztuk. Aby obliczyć liczbę cieląt z urodzenia, należy pomnożyć liczbę krów przez wskaźnik wycieleń. Wzór wygląda następująco: 150 krów x 0,90 (90%) = 135 cieląt. Obliczenie to jest fundamentalne w zarządzaniu stadem bydła, ponieważ pozwala na przewidywanie liczby cieląt, co jest kluczowe w planowaniu produkcji mleka i mięsa. Przykładowo, jeśli gospodarstwo rolne planuje sprzedaż cieląt lub ich dalsze użytkowanie w produkcji, znajomość tego wskaźnika jest istotna dla podejmowania decyzji biznesowych oraz optymalizacji zasobów. Stosowanie takiej analizy pozwala na lepsze zarządzanie stanem zwierząt oraz poprawę efektywności produkcji, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży hodowlanej.

Pytanie 28

Jakie są nazwy naczyń, którymi krew powraca z obwodu ciała do serca?

A. Tętnice

B. Żyły

C. Naczynia limfatyczne

D. Naczynia włosowate

Żyły to takie naczynia, które zbierają krew z ciała i prowadzą ją do serca. W przeciwieństwie do tętnic, które przenoszą krew pełną tlenu do naszych narządów, żyły głównie zajmują się transportowaniem krwi ubogiej w tlen, a często pełnej dwutlenku węgla. W środku żył są zastawki, które zapobiegają cofaniu się krwi – szczególnie w kończynach, gdzie krew musi pokonywać siłę grawitacji. Weźmy na przykład żyły główne, takie jak żyła główna górna i dolna – te zabierają krew z górnej i dolnej części ciała i prowadzą do prawego przedsionka serca. Zrozumienie, jak działają żyły, jest naprawdę ważne, zwłaszcza przy problemach zdrowotnych jak żylaki. Te powstają, gdy ścianki żył są osłabione lub zastawki nie działają prawidłowo. To wiedza, która przyda się każdemu, kto myśli o pracy w medycynie lub rehabilitacji.

Pytanie 29

Gdy pies saneczkuje i liże okolice odbytu, co należy zrobić?

A. przystrzyc mu sierść w okolicy odbytu

B. podać mu leki przeciwwirusowe

C. opróżnić mu gruczoły okołoodbytowe

D. odpchlić go i wykąpać

Odpowiedź polegająca na opróżnieniu gruczołów okołoodbytowych jest prawidłowa, ponieważ te gruczoły mogą gromadzić nadmiar wydzieliny, co prowadzi do dyskomfortu u psa. W sytuacji, gdy pies saneczkuje, może to oznaczać, że czuje ból lub swędzenie w okolicy odbytu, co jest często związane z zatkaniem lub stanem zapalnym gruczołów. Opróżnienie gruczołów okołoodbytowych należy przeprowadzać regularnie, szczególnie u ras predysponowanych do tego problemu, takich jak Basset Hound czy Cocker Spaniel. W przypadku zatkanych gruczołów, ich opróżnienie może przywrócić komfort zwierzęcia i zapobiec dalszym powikłaniom, takim jak infekcje czy ropnie. Warto również monitorować zachowanie psa po opróżnieniu gruczołów, aby upewnić się, że problem został rozwiązany. W praktyce, zaleca się wizyty u weterynarza w celu prawidłowego przeprowadzenia tej procedury, zwłaszcza jeśli właściciel nie ma doświadczenia w tej kwestii. Dobre praktyki weterynaryjne obejmują także edukację właścicieli na temat objawów wskazujących na problemy z gruczołami, co pozwala na szybszą interwencję.

Pytanie 30

Aby zapewnić bezpieczne dojenie krów i uniknąć kopnięć, stosuje się

A. dutkę

B. poskrom laskowy

C. klucz Harmsa

D. kantar

Poskrom laskowy jest narzędziem szczególnie przydatnym w bezpiecznej obsłudze krów podczas doju, ponieważ umożliwia skuteczne ograniczenie ruchów zwierzęcia, co znacząco redukuje ryzyko kopnięcia. Działa na zasadzie mocowania kończyn zwierzęcia w sposób, który minimalizuje jego zdolność do ruchu. Zastosowanie poskromu laskowego jest zgodne z zaleceniami dotyczącymi dobrostanu zwierząt, które nakładają na hodowców obowiązek zapewnienia bezpieczeństwa zarówno dla zwierząt, jak i ludzi. W praktyce, stosując poskrom laskowy, można nie tylko uniknąć niebezpiecznych sytuacji, ale także zredukować stres u krów, co wpływa na wydajność doju oraz jakość mleka. Warto zaznaczyć, że poskrom powinien być stosowany przez wykwalifikowany personel, który wie, jak właściwie go używać, aby zminimalizować dyskomfort zwierzęcia. Przykładem zastosowania poskromu laskowego może być jego użycie w stajniach podczas rutynowego doju, gdzie krówki są indywidualnie przeprowadzane do stanowisk dojenia. Właściwe użycie tego narzędzia jest zgodne z praktykami dobrego zarządzania w hodowli bydła, które kładą nacisk na bezpieczeństwo i efektywność operacyjną.

Pytanie 31

Zwierzęta wymagają najwyższego poziomu oświetlenia w pomieszczeniach

A. rosnące

B. opasane

C. chorujące

D. rozrodcze

Odpowiedź "rosnące" to strzał w dziesiątkę! Zwierzęta w fazie wzrostu naprawdę potrzebują sporo światła, żeby prawidłowo się rozwijać. Dobre oświetlenie pomaga im w procesach metabolicznych i podkręca apetyt, co jest mega ważne dla ich zdrowia i wzrostu. Na przykład w hodowli drobiu są konkretne normy dotyczące natężenia światła, które mają na celu zapewnienie młodym ptakom jak najlepszych warunków, by rosły zdrowo i wydajnie. Zresztą, jak się spojrzy na rośliny, to też młode siewki muszą mieć odpowiednie światło, żeby efektywnie fotosyntezować. Także, zapewnienie dobrego oświetlenia dla rosnących zwierząt to klucz do ich zdrowia i dobrych wyników w hodowli.

Pytanie 32

Najniższy poziom uwolnienia amoniaku do atmosfery osiąga się przy hodowli zwierząt w systemie

A. bezściołowym, na podłogach pełnych

B. bezściołowym, na podłogach szczelinowych

C. rusztowym

D. ściołowym

System ściołowy, w którym zwierzęta są utrzymywane na warstwie ściółki, minimalizuje emisję amoniaku do atmosfery z kilku powodów. Po pierwsze, ściółka absorbuje mocz i inne wydzieliny zwierząt, co ogranicza ich bezpośredni kontakt z powietrzem i redukuje procesy uwalniania amoniaku. Dodatkowo, odpowiednio dobrana ściółka, jak słoma czy trociny, może wspierać rozwój mikroorganizmów, które przyczyniają się do naturalnego rozkładu związków azotowych, co further ogranicza emisję gazów. Praktyczne zastosowanie systemu ściołowego jest powszechnie obserwowane w hodowli drobiu i trzody chlewnej, gdzie na przykład stosuje się słomę jako materiał ściółkowy, co nie tylko poprawia warunki bytowe, ale także wpływa korzystnie na zdrowie zwierząt. Zgodnie z dobrymi praktykami hodowlanymi, takie podejście sprzyja również zrównoważonemu rozwojowi, co jest zgodne z zaleceniami organizacji zajmujących się ochroną środowiska.

Pytanie 33

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 34

U ptaków nastroszenie piór, unoszenie skrzydeł oraz przyspieszony oddech z otwartym dziobem to zachowania, które wskazują na

A. zbyt niską temperaturę w otoczeniu

B. zbyt wysoką temperaturę w otoczeniu

C. zbyt wysoką wilgotność w otoczeniu

D. zbyt małą wilgotność w otoczeniu

Zachowania takie jak nastroszenie piór, podnoszenie skrzydeł oraz przyspieszenie oddechu przy otwartym dziobie u ptaków są oznakami stresu termicznego, co najczęściej wskazuje na zbyt wysoką temperaturę otoczenia. Ptaki, w przeciwieństwie do ssaków, nie mają efektywnego sposobu na regulację temperatury ciała poprzez pocenie się. Aby schłodzić swoje ciało, ptaki mogą stosować różne mechanizmy, takie jak otwieranie dzioba w celu zwiększenia wentylacji płuc oraz unikanie nadmiernego wysiłku. Ponadto, nastroszenie piór może pomóc w zwiększeniu powierzchni ciała, co wspomaga odparowanie wody. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy jest istotne, zwłaszcza w kontekście hodowli ptaków i ich dobrostanu; zapewnienie odpowiednich warunków termicznych jest kluczowe dla ich zdrowia. W środowiskach hodowlanych należy stosować wentylację i systemy chłodzenia, aby uniknąć przegrzewania. Właściwa temperatura i wilgotność są zgodne z wytycznymi dotyczących dobrostanu zwierząt, co wzmacnia ich odporność na choroby oraz stres.

Pytanie 35

Do jakiej czynności stosuje się tarnik?

A. kopyt

B. sierści

C. wymienia

D. skóry

Tarnik to super narzędzie, które pomaga dbać o kopyta koni. Jego główną rolą jest pozbycie się nadmiaru rogu, co jest ważne dla zdrowia konika. Jak często go używać? Najlepiej co 4-6 tygodni, ale to zależy od tego, jak dużo koń pracuje i w jakich warunkach żyje. Regularne korzystanie z tarnika zapobiega różnym problemom, takim jak rogowacenie kopyt czy infekcje, które mogą doprowadzić do kulawizny, a tego przecież wszyscy chcemy uniknąć. Warto też mieć pojęcie o anatomii kopyta, bo to pomoże nam nie uszkodzić delikatnych struktur. Można też poszerzyć swoją wiedzę o to, jak dobierać odpowiednie narzędzia czy techniki strugania, co na pewno przyda się każdemu, kto zajmuje się końmi.

Pytanie 36

Termin określający krycie lochy nasieniem różnych knurów w trakcie tej samej rui to

A. ejakulacja

B. bioasekuracja

C. spermatogeneza

D. heterospermia

Heterospermia to coś, co oznacza, że locha może być kryta przez kilka knurów podczas jednej rui. Z mojego doświadczenia wynika, że to może być całkiem ciekawe rozwiązanie w hodowli. Dzięki temu potomstwo może być bardziej różnorodne genetycznie, a to jest ważne, bo mamy wtedy większe szanse na uzyskanie pożądanych cech u zwierząt. W hodowli to już uznawane jest za nowoczesną metodę, która może pomóc lepiej zarządzać genotypem całego stada. Ale trzeba pamiętać, że wprowadzenie takiego systemu wymaga sporej kontroli nad zdrowiem i jakością nasienia, żeby nie ryzykować przenoszeniem chorób. Praktyki związane z heterospermią powinny być zgodne z tym, co zalecają organizacje zajmujące się zdrowiem zwierząt. Moim zdaniem, takie podejście może zwiększyć efektywność hodowli i poprawić dobrostan zwierząt, bo dajemy im lepsze geny do rozwoju.

Pytanie 37

Aby prosięta ssące w pierwszym tygodniu życia mogły cieszyć się dobrym samopoczuciem, temperatura w ich otoczeniu powinna wynosić około

A. 38°C

B. 42°C

C. 33°C

D. 18°C

Wybór 42°C jako temperatury dla prosiąt ssących w pierwszym tygodniu życia jest niewłaściwy, ponieważ tak wysoka temperatura może prowadzić do przegrzania organizmu młodych zwierząt. Prosięta, będące mało odporne na ekstremalne warunki, mogą w takich warunkach doświadczyć stresu cieplnego, który ma negatywne konsekwencje dla ich zdrowia. Wysokie temperatury mogą powodować obniżoną apetyt, co z kolei wpływa na przyrost masy ciała i ogólny rozwój. Przy 18°C prosięta mogą odczuwać chłód, co zmusza je do wydatkowania dodatkowej energii na ogrzewanie ciała, co jest szkodliwe dla ich wzrostu w kluczowym okresie rozwoju. Z kolei 38°C, chociaż bardziej odpowiednie niż 42°C, nadal jest zbyt wysoka dla nowonarodzonych prosiąt, które nie mają jeszcze rozwiniętych mechanizmów termoregulacji. W prawidłowo zarządzanej hodowli, kluczowe jest dostosowanie temperatury do specyficznych potrzeb prosiąt, a standardy branżowe zalecają utrzymanie wartości w granicach 30-33°C aby zapewnić im komfort i wspierać ich prawidłowy rozwój w pierwszych dniach życia. Właściwe zarządzanie środowiskiem jest niezbędne do zapewnienia dobrostanu zwierząt i optymalizacji wyników produkcyjnych.

Pytanie 38

Rozwojowa nieprawidłowość objawiająca się brakiem lub niepełnym zstąpieniem jąder do moszny to

A. aplazja

B. stulejka

C. spodziectwo

D. wnętrostwo

Wnętrostwo, znane również jako kryptorchizm, to wada rozwojowa, która polega na braku lub niecałkowitym zstąpieniu jąder do moszny. Jądra u zdrowych chłopców zazwyczaj zstępują do moszny przed narodzinami, a ich obecność w prawidłowej lokalizacji jest kluczowa dla odpowiedniego rozwoju układu rozrodczego. Nieleczone wnętrostwo może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych, w tym zwiększonego ryzyka wystąpienia nowotworów jądra oraz zaburzeń hormonalnych. W praktyce medycznej, diagnostyka wnętrostwa obejmuje badania fizykalne oraz obrazowe, takie jak ultrasonografia. Leczenie najczęściej polega na chirurgicznym zstąpieniu jądra do moszny, czyli orchidopeksji, co powinno być przeprowadzone przed ukończeniem trzeciego roku życia, aby zminimalizować ryzyko powikłań. Warto pamiętać, że regularne badania kontrolne są istotne dla monitorowania stanu zdrowia chłopców z wnętrostwem.

Pytanie 39

Najlepsza jakość pokarmowa występuje w zielonce z traw ściętych w etapie

A. krzewienia roślin.

B. kwitnienia roślin.

C. dojrzałości woskowej ziarniaków.

D. strzelania w źdźbło i początku kłoszenia.

Zielonka z traw koszonych w fazie strzelania w źdźbło i początku kłoszenia jest uważana za najlepszą pod względem jakości pokarmowej. W tym stadium rozwoju rośliny osiągają optymalny stosunek białka do włókna, co przekłada się na większą strawność paszy oraz lepszą przyswajalność składników odżywczych przez zwierzęta. Rośliny w tej fazie mają więcej chlorofilu, co wpływa na ich wartość odżywczą oraz smakowitość. Koszenie traw w tym momencie pozwala na uzyskanie paszy o wysokiej jakości, co jest szczególnie istotne w żywieniu bydła mlecznego i mięsnego. W praktyce, zaleca się planować koszenie traw w tym okresie, aby maksymalizować produkcję mleka i przyrosty masy ciała zwierząt, jednocześnie minimalizując koszty związane z suplementacją paszy. Standardy jakości pasz, takie jak normy ustalone przez Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności, podkreślają znaczenie zbioru traw w odpowiedniej fazie wzrostu dla zapewnienia wysokiej jakości produktów zwierzęcych.

Pytanie 40

Po porodzie, jedynym pokarmem, jaki powinna otrzymać locha, jest

A. posolone pójło z otrąb pszennych

B. taki sam pokarm jak przed porodem

C. woda

D. posolone pójło z otrąb żytnich

Posolone pójło z otrąb pszennych to odpowiedni pokarm, który locha powinna otrzymać po porodzie. Otręby pszenne są bogate w błonnik oraz składniki odżywcze, które są kluczowe dla regeneracji organizmu samicy po porodzie oraz dla produkcji mleka. W tym krytycznym okresie locha potrzebuje odpowiednich zasobów energetycznych oraz minerałów, a sól w pójle wspomaga równowagę elektrolitową, co jest istotne w kontekście laktacji. W praktyce, dostarczenie takiego pokarmu sprzyja nie tylko lepszemu samopoczuciu lochy, ale również wpływa na zdrowie i wzrost prosiąt. Dobrym przykładem zastosowania tej wiedzy jest wprowadzenie posolonego pójła z otrąb pszennych do diety loch w hodowlach, gdzie priorytetem jest zdrowie zarówno samicy, jak i jej potomstwa, co jest zgodne z wytycznymi dla dobrostanu zwierząt w nowoczesnej hodowli.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej