Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
Data rozpoczęcia: 24 maja 2025 21:36
Data zakończenia: 24 maja 2025 21:49

Egzamin zdany!

Wynik: 22/40 punktów (55,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jakim symbolem określa się format papieru o rozmiarach 297 x 420 mm?

A. A1

B. A3

C. A4

D. A2

Odpowiedź A3 to strzał w dziesiątkę! Format A3 ma wymiary 297 x 420 mm, więc to idealny wybór. Używa się go często w druku, bo świetnie nadaje się do plakatów, broszur i innych dużych dokumentów. W wielu biurach i szkołach A3 jest na porządku dziennym, a szczególnie w reklamie, gdzie grafika i prezentacje są na czołowej pozycji. W systemie ISO 216 jest jasno powiedziane, że A3 to ten format, który podałeś. Dzięki A3 wszystko jest bardziej czytelne, a skomplikowane informacje można przedstawić w lepszy sposób. Zresztą, A3 jest dokładnie dwa razy większy od A4, co też ma znaczenie, jeśli chodzi o planowanie wydruków i publikacji – rozmiar naprawdę robi różnicę w odbiorze materiałów.

Pytanie 2

Ile form drukarskich jest koniecznych do przygotowania kalendarza planszowego w formacie A1 z kolorystyką 4 + 4?

A. 6 form.

B. 2 formy.

C. 4 formy.

D. 8 form.

Odpowiedź 8 form jest prawidłowa, ponieważ przy drukowaniu kalendarza planszowego formatu A1 w kolorystyce 4 + 4, należy przygotować osobne formy dla każdej strony oraz dla przodu i tyłu na każdy z miesięcy. W standardowej produkcji kalendarzy w tej kolorystyce używa się pełnoekranowego druku, co oznacza, że każda strona kalendarza będzie miała osobną formę. Dodatkowo, biorąc pod uwagę, że kalendarze często mają 12 miesięcy, a także mogą zawierać inne elementy, takie jak okładka, konieczne jest zaplanowanie co najmniej 8 form. Przykładem zastosowania może być produkcja kalendarza, gdzie każda strona wymaga unikalnego projektu graficznego, co w praktyce zwiększa liczbę form. Zastosowanie dobrych praktyk drukarskich, takich jak optymalizacja form i precyzyjne przygotowanie, jest kluczowe w tym procesie, aby osiągnąć najwyższą jakość wydruku.

Pytanie 3

Plakat zaprojektowany ma format netto A1. Jakie będą wymiary brutto plakatu, jeśli zastosowane zostały spady o wielkości 3 mm?

A. 426 x 600 mm

B. 597 x 844 mm

C. 423 x 597 mm

D. 600 x 847 mm

Wybór innej odpowiedzi niż 600 x 847 mm często wynika z braku zrozumienia zasad dotyczących spadów w projektowaniu graficznym. Odpowiedzi 426 x 600 mm oraz 423 x 597 mm znacznie odbiegają od standardowych wymiarów formatu A1, które wynoszą 594 x 841 mm. Zastosowanie błędnych wymiarów może prowadzić do zniszczenia estetyki projektu, ponieważ nie uwzględniają one odpowiednich spadów. Często projektanci, którzy nie dodają spadów, ryzykują, że po przycięciu ich projekt będzie miał białe krawędzie, co negatywnie wpłynie na jego profesjonalny wygląd. Odpowiedź 597 x 844 mm z kolei, mimo że jest zbliżona do wymiarów A1, również nie dodaje odpowiednich spadów, co czyni ją nieprawidłową. Kluczowym błędem myślowym jest mylenie wymiarów netto z wymiarami brutto, co prowadzi do nieporozumień w kwestii przygotowania materiałów do druku. W projektowaniu graficznym, zrozumienie różnicy między wymiarami netto a brutto jest niezbędne do zapewnienia, że finalny produkt będzie spełniał wszystkie wymagania branżowe oraz estetyczne.

Pytanie 4

Aby uniknąć problemów z brakiem fontów użytych w projekcie graficznym do naświetlania form drukowych, należy przekształcić tekst na

A. glify

B. krzywe

C. bitmapy

D. gify

Odpowiedź 'krzywe' jest prawidłowa, gdyż konwersja tekstu na krzywe (czyli na ścieżki wektorowe) jest standardową praktyką w projektowaniu graficznym, szczególnie w kontekście przygotowania materiałów do druku. Główną zaletą tej metody jest to, że niezależnie od tego, czy dany font jest zainstalowany na komputerze, tekst zostaje przekształcony w obiekty wektorowe, co pozwala na zachowanie jego wyglądu i kształtu. W przypadku braku fontu w systemie, aplikacja graficzna nie będzie miała problemu z wyświetleniem tekstu. Ponadto, konwersja tekstu na krzywe pozwala na dalsze manipulacje, takie jak edytowanie kształtu liter czy dodawanie efektów graficznych. Wiele programów graficznych, takich jak Adobe Illustrator czy CorelDRAW, oferuje opcję konwersji tekstu na krzywe, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży. Przykładem zastosowania może być projektowanie ulotek, gdzie pewność, że każdy element tekstowy będzie wyglądał dokładnie tak, jak zamierzono, jest kluczowa dla zachowania spójności wizualnej.

Pytanie 5

Stworzenie zdjęcia panoramicznego z kilku cyfrowych fotografii wymaga użycia polecenia w Adobe Photoshop, które określa się jako

A. photomerge

B. scalaniem do HDR Pro

C. korekcją obiektywu

D. stykówką

Odpowiedź "photomerge" jest poprawna, ponieważ jest to specjalistyczna funkcja w Adobe Photoshop, która umożliwia łączenie kilku zdjęć w jedną panoramę. Technika ta wykorzystuje algorytmy do analizy i łączenia zdjęć w sposób, który minimalizuje zniekształcenia i różnice w oświetleniu. Po wybraniu zdjęć, które mają być połączone, użytkownicy mogą skorzystać z opcji "Photomerge" w menu 'File', co automatycznie generuje obraz panoramiczny. Przykładem zastosowania może być tworzenie panoram z krajobrazów, gdzie zdjęcia są robione z różnych kątów. Technika ta jest niezwykle użyteczna w fotografii architektonicznej i krajobrazowej, gdzie szerokie ujęcia są istotne. W branży fotograficznej standardem jest stosowanie funkcji automatycznego łączenia zdjęć, aby uzyskać jak najlepszą jakość i szczegółowość obrazu.

Pytanie 6

Główne czynniki wpływające na koszt realizacji danego zlecenia to

A. liczba łamów oraz cena form drukarskich

B. jakość form drukarskich oraz rozdzielczość bitmap

C. liniatura rastra oraz liczba złamów

D. nakład i kolorystyka produktu

Rozważając inne odpowiedzi, warto zauważyć, że nie wszystkie z nich uwzględniają kluczowe czynniki decydujące o kosztach druku. Pierwsza koncepcja, która odnosi się do ilości łamów i kosztu form drukowych, nie uwzględnia istotnych aspektów, takich jak nakład i kolorystyka. Koszt form w rzeczywistości ma znaczenie, ale wpływa na niego przede wszystkim liczba wydruków. W przypadku niskonakładowych zleceń, koszt jednostkowy formy może być znacząco wyższy, co nie koresponduje z zasadą efektywności kosztowej. Odpowiedź dotycząca liniatury rastra i ilości złamów również nie oddaje pełnego obrazu sytuacji. Liniatura rastra ma istotne znaczenie dla jakości obrazu, jednak nie jest bezpośrednim wskaźnikiem kosztów, a bardziej technicznym parametrem wydruku. Z kolei ilość złamów wpływa na format i układ publikacji, co może mieć znaczenie w kontekście kosztów, ale nie jest to główny czynnik decydujący. Ostatnia propozycja, dotycząca jakości form drukowych i rozdzielczości bitmap, także nie przywiązuje wystarczającej wagi do kwestii kosztów nakładu i wyboru kolorystyki. Wysoka jakość form i odpowiednia rozdzielczość są kluczowe dla uzyskania dobrego efektu wizualnego, ale to nakład i typ druku, czy jest to druk 1- czy 4-kolorowy, mają bezpośredni wpływ na koszty. Typowe błędy myślowe w tym kontekście polegają na nadmiernym skupieniu się na aspektach technicznych druku, które mają mniejsze znaczenie w porównaniu do ekonomicznych i produkcyjnych uwarunkowań, co prowadzi do mylnego wniosku o czynnikach kosztotwórczych.

Pytanie 7

Ile składek potrzebnych jest do złożenia broszury liczącej 32 strony o wymiarach 145 x 206 mm, jeżeli została wydrukowana na arkuszach w formacie SRA3?

A. Wymagana jest 3 składki

B. Wymagana jest 4 składki

C. Wymagana jest 1 składka

D. Wymagana jest 2 składki

Odpowiedzi, które sugerują mniej niż cztery składki, są nieprawidłowe, ponieważ w przypadku wydruków broszur wymagane jest, aby liczba składek była dopasowana do liczby stron w broszurze. Na przykład, jeśli odpowiedź wskazuje na 2 składki, wówczas można by uzyskać jedynie 16 stron (2 x 8), co nie jest wystarczające dla 32-stronicowej broszury. Użytkownicy mogą pomylić się, sądząc, że jedna składka wystarczy, aby pomieścić wszystkie strony, ale prawidłowe zrozumienie konstrukcji broszury wymaga znajomości podstawowych zasad poligrafii. Broszura musi być podzielona na arkusze, a każdy arkusz składa się z wielu stron, które są powielane w sposób symetryczny. Trzy składki również nie spełniają wymogu, gdyż dają jedynie 24 strony (3 x 8), co nadal nie wystarcza. Warto zrozumieć, że prawidłowe przygotowanie materiałów do druku i ich złożenie w odpowiednie składki jest kluczowe dla uzyskania poprawnego końcowego produktu. Praktyka ta opiera się na fundamentalnych zasadach druku i składu, które są powszechnie stosowane w branży, aby zapewnić jakość i efektywność produkcji.

Pytanie 8

Aby pozbyć się drobnych plam na skanie wiekowej mapy, w programie Adobe Photoshop należy skorzystać z narzędzia

A. rozmywanie

B. wyostrzanie

C. falowanie

D. stempel

Narzędzie stempel w programie Adobe Photoshop jest idealnym rozwiązaniem do usuwania niewielkich plam na skanach, ponieważ pozwala na precyzyjne kopiowanie fragmentów obrazu z jednego miejsca i wklejanie ich w inne. To narzędzie działa na zasadzie klonowania, co oznacza, że użytkownik może wybrać obszar, który ma być skopiowany, a następnie nałożyć go na obszar, który wymaga poprawy. W przypadku klasycznych map, na których mogą występować plamy, zarysowania czy inne niedoskonałości, stempel umożliwia zachowanie spójności tekstur i kolorów, co jest kluczowe dla estetyki i czytelności mapy. Przykładem zastosowania może być usunięcie plamy powstałej z powodu kontaktu z wilgocią lub zanieczyszczeniami. W praktyce, korzystając z narzędzia stempel, warto dostosować jego rozmiar oraz twardość pędzla, aby uzyskać jak najbardziej naturalne efekty, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w retuszu obrazów. Ponadto, użycie narzędzia stempel zaleca się również w połączeniu z warstwami, co pozwala na łatwiejszą korekcję ewentualnych błędów.

Pytanie 9

Boczek, główka, okienko oraz drabinka to typowe składniki dla

A. tekstów gładkich

B. tabel dziełowych

C. wzorów chemicznych

D. tekstów obcojęzycznych

Odpowiedź "tabel dziełowych" jest prawidłowa, ponieważ boczek, główka, okienko i drabinka to elementy, które występują w kontekście organizacji i struktury tabel. Tabele dziełowe są używane do przedstawiania różnych danych w sposób przejrzysty i uporządkowany, a elementy te pełnią określone funkcje w układzie tabeli. Boczek odnosi się do obramowania tabeli, które może zawierać dodatkowe informacje lub funkcje, główka to część tabeli, w której zazwyczaj znajdują się nazwy kolumn, okienko to miejsce, gdzie umieszczane są dane, a drabinka to sposób prezentacji hierarchii informacji. W praktyce, tabele dziełowe są niezwykle ważne w różnych dziedzinach, od naukowych po biznesowe, gdzie przejrzystość i organizacja danych mają kluczowe znaczenie. Zgodnie z standardami organizacji, takich jak ISO 8601 czy normy dotyczące prezentacji danych, stosowanie tabel jest najlepszą praktyką, szczególnie w dokumentach, raportach i analizach. Przykładem zastosowania mogą być zestawienia danych finansowych, które wymagają jasnej i zrozumiałej prezentacji informacji.

Pytanie 10

Który z poniższych materiałów graficznych nie jest poddawany digitalizacji?

A. Fotografia cyfrowa

B. Obraz negatywowy

C. Obwoluta książki

D. Odbitka fotograficzna

Obraz negatywowy, odbitka fotograficzna oraz obwoluta książki to materiały graficzne, które rzeczywiście podlegają procesowi digitalizacji. Obraz negatywowy to rodzaj zdjęcia, które zostało zarejestrowane na filmie w formie negatywu, co oznacza, że wymaga dodatkowego kroku, aby przekształcić go w format cyfrowy. Proces ten polega na skanowaniu filmu, co pozwala na uchwycenie detali obrazu w postaci cyfrowej, co jest zgodne z najlepszymi praktykami archiwizacji i konserwacji materiałów wizualnych. Odbitka fotograficzna to tradycyjny sposób prezentacji zdjęć, który również można zdigitalizować za pomocą skanera lub aparatu, co jest istotne w kontekście zachowania historii rodzinnych czy dokumentacji artystycznej. Obwoluta książki, mimo że nie jest bezpośrednio związana z fotografią, również może być poddana digitalizacji; często jest skanowana w celu stworzenia cyfrowych archiwów lub publikacji online. Typowym błędem myślowym jest założenie, że tylko materiały już istniejące w formacie cyfrowym są gotowe do użycia bez procesu digitalizacji. W rzeczywistości każdy analogowy obraz, aby mógł być wykorzystany w środowisku cyfrowym, musi przejść przez ten kluczowy etap, co jest zgodne z praktykami stosowanymi w różnych dziedzinach, od archiwistyki po edukację.

Pytanie 11

Podczas przygotowywania projektu ulotki do druku klient wymaga, aby wszystkie elementy graficzne wychodziły poza krawędź cięcia arkusza. Jak należy poprawnie przygotować plik do produkcji poligraficznej?

A. Dodać spady wokół formatu netto

B. Zwiększyć rozdzielczość do 600 dpi

C. Zmienić paletę kolorów na RGB

D. Ustawić marginesy wewnętrzne na 0 mm

Poprawne przygotowanie pliku do druku, gdy elementy graficzne mają wychodzić poza krawędź cięcia, wymaga zastosowania tzw. spadów. Spad, czyli margines zewnętrzny poza formatem netto, to obszar, o który powiększa się projekt względem ostatecznego formatu. Najczęściej dodaje się 2–5 mm z każdej strony. Elementy tła, grafiki czy kolory, które mają „wychodzić poza krawędź”, muszą zostać poprowadzone aż do końca spadu. Dzięki temu podczas cięcia na gilotynie, nawet drobne przesunięcia maszyny nie spowodują powstania białych pasków na krawędziach wydruku. To absolutny standard w branży poligraficznej, uznawany zarówno w małych drukarniach, jak i w dużych zakładach produkcyjnych. W praktyce, jeśli projekt nie ma spadów, drukarnia zwykle odrzuca plik lub prosi o poprawki. Spady to podstawa profesjonalnych przygotowań do druku – od wizytówek po plakaty i katalogi. Z mojego doświadczenia, niedodanie spadów to jeden z najczęstszych błędów na etapie prepress, a jego skutki bywają naprawdę kosztowne. Warto zawsze sprawdzać, czy są ustawione i czy wszystkie grafiki oraz tła sięgają do końca tego obszaru.

Pytanie 12

Skrót dpi odnosi się do jednostki miary związanej z

A. zapisem danych dotyczących impozycji

B. zapisem grafiki wektorowej

C. liniaturą rastra autotypowego

D. rozdzielczością przy naświetlaniu i skanowaniu

Liniatura rastra autotypijnego odnosi się do rozkładu punktów w druku, jednak nie ma bezpośredniego związku z jednostką dpi. Liniatura to miara gęstości punktów rastra, wyrażana w liniach na cal, a jej zrozumienie wymaga innego podejścia do analizy druku. Z kolei zapis grafiki wektorowej nie wykorzystuje dpi, ponieważ grafika wektorowa opiera się na matematycznych równaniach, które pozwalają na skalowanie bez utraty jakości, niezależnie od rozdzielczości. Im więcej pikseli w obrazie, tym wyższa jego jakość, co jest podstawą koncepcji dpi. Zapis danych związanych z impozycją również nie ma związku z dpi, ponieważ impozycja odnosi się do układania stron przed ich drukiem, a nie do rozdzielczości skanowania. Często pomyłki w rozumieniu tych terminów wynikają z braku zrozumienia różnic między różnymi typami grafiki i procesami drukarskimi. Kluczowe jest zrozumienie, że dpi odnosi się ściśle do rozdzielczości obrazów bitmapowych, co odgrywa znaczącą rolę w druku i skanowaniu, a nie w innych procesach związanych z grafiką.

Pytanie 13

Podczas skanowania w skali 1:1, jaka powinna być rozdzielczość skanowania dla oryginałów z kodami kreskowymi?

A. 300 ppi

B. 600 ppi

C. 220 ppi

D. 1200 ppi

Skanowanie oryginałów kreskowych w rozdzielczości 1200 ppi (pikseli na cal) jest standardem w branży, ponieważ zapewnia najwyższą jakość odwzorowania szczegółów. Przy tej rozdzielczości możliwe jest uchwycenie nawet najmniejszych detali na etykietach czy kodach kreskowych, co jest kluczowe dla późniejszego przetwarzania i odczytu. Kody kreskowe, zwłaszcza te o wysokiej gęstości, wymagają precyzyjnego skanowania, aby uniknąć błędów odczytu. Przykładowo, w zastosowaniach magazynowych i logistycznych, gdzie automatyzacja i dokładność są kluczowe, skanowanie w 1200 ppi minimalizuje ryzyko błędów związanych z rozmyciem czy zniekształceniem obrazu. Dobre praktyki zalecają również, aby skanować w tej rozdzielczości, gdyż umożliwia to późniejsze wykorzystanie skanów w różnych zastosowaniach, takich jak archiwizacja czy reprodukcja w wysokiej jakości. W przemyśle drukarskim oraz w obszarze weryfikacji jakości, odpowiednia rozdzielczość jest również istotna dla reprodukcji graficznej i identyfikacji błędów. W przypadku skanowania materiałów, gdzie szczegóły są kluczowe, 1200 ppi to wartość, która zapewnia zgodność z normami branżowymi.

Pytanie 14

Aby wydrukować wizytówkę, jakie podłoże należy wykorzystać?

A. papier powlekany 90 g/m2

B. papier samoprzylepny 120 g/m2

C. karton fakturowany 300 g/m2

D. bibułę barwioną 180 g/m2

Wybór materiału do druku wizytówek jest kluczowym elementem, który wpływa na ich odbiór. Papier powlekany o gramaturze 90 g/m2 jest zbyt lekki i cienki, co może prowadzić do łatwego zniszczenia wizytówki, szczególnie przy częstym użytkowaniu. Taki materiał, mimo że ma gładką powierzchnię idealną do druku, nie zapewnia wystarczającej solidności. Użytkownicy mogą założyć, że papier samoprzylepny o gramaturze 120 g/m2 będzie odpowiedni, jednak w praktyce nie jest on przeznaczony do produkcji wizytówek. Może być użyty w przypadku etykiet lub oznaczeń, a nie wizytówek, które powinny być bardziej trwałe i profesjonalne. Bibuła barwiona o gramaturze 180 g/m2 również nie jest odpowiednim wyborem, ponieważ jej delikatna struktura sprawia, że nie jest wystarczająco sztywna, co wpływa na trwałość i ogólny wygląd wizytówki. Błędem jest także założenie, że cieńsze materiały mogą spełniać tę samą funkcję, co grubsze kartony; w rzeczywistości, odpowiedni dobór materiałów określa ich zastosowanie, a wizytówki nie mogą być traktowane jak inne, mniej trwałe produkty papiernicze. Kluczowe jest, aby wizytówki były wykonane z materiałów, które odzwierciedlają profesjonalizm i dbałość o detale, dlatego zastosowanie kartonu fakturowanego 300 g/m2 jest najlepszym wyborem w tej dziedzinie.

Pytanie 15

Oblicz koszt produkcji form drukarskich CtP, które są niezbędne do zadrukowania arkusza w kolorystyce 4 + 2, jeśli cena wykonania jednej formy wynosi 32 zł?

A. 144 zł

B. 128 zł

C. 192 zł

D. 160 zł

Aby policzyć, ile będą kosztować formy drukowe dla zadrukowania arkusza w kolorach 4 + 2, trzeba najpierw ogarnąć, o co chodzi z tymi liczbami. 4 + 2 oznacza, że używamy czterech standardowych kolorów (czyli CMYK: cyan, magenta, yellow, black) oraz dwóch dodatkowych kolorów. W sumie daje to sześć form, które musimy przygotować. Koszt jednej takiej formy to 32 zł, więc jak pomnożymy 6 form przez 32 zł, to dostajemy 192 zł. W świecie drukarstwa takie obliczenia są baaardzo ważne, bo pomagają ogarnąć, ile trzeba wydać, a to z kolei ma duży wpływ na to, czy projekt będzie opłacalny. Przykład? Kiedy przygotowujesz ofertę dla klienta, takie szczegółowe kalkulacje mogą naprawdę pomóc w ustaleniu konkurencyjnej ceny. Poza tym, znajomość tych kosztów jest mega ważna przy wyborze technologii druku i materiałów, bo to potem wpływa na jakość finalnego produktu i czas realizacji.

Pytanie 16

W jakim formacie powinny być zapisane obrazy przeznaczone do druku?

A. GIF

B. TIFF

C. MP4

D. WEBP

Format TIFF (Tagged Image File Format) jest powszechnie używany do zapisu obrazów przeznaczonych do druku. Jego największa zaleta to obsługa bezstratnej kompresji danych, co oznacza, że jakość obrazu nie ulega pogorszeniu podczas zapisu i ponownego otwierania pliku. TIFF pozwala również na przechowywanie obrazów w dużej rozdzielczości, co jest kluczowe w druku, gdzie szczegóły i jakość obrazu są niezwykle istotne. Dodatkowo, format ten obsługuje 16-bitową głębię kolorów na kanał, co umożliwia zachowanie szerokiego zakresu tonalnego i bardziej precyzyjne odwzorowanie kolorów. To wszystko sprawia, że TIFF jest preferowanym formatem dla profesjonalnych drukarni oraz fotografów. Stosowanie tego formatu jest zgodne z branżowymi standardami, ponieważ zapewnia on kompatybilność z większością programów do edycji grafiki oraz urządzeniami drukującymi. W praktyce, wykorzystanie TIFF w druku to gwarancja, że efekt końcowy będzie najwyższej jakości, co jest kluczowe dla profesjonalnych publikacji.

Pytanie 17

Na projekcie opakowania, oznaczone na szkicu symbolem X, niezadrukowane fragmenty podłoża pozostawia się w celu

A. zaznaczenia, od której strony następuje bigowanie.

B. umożliwienia prawidłowego wnikania kleju w podłoże.

C. wskazania miejsca lakierowania wybiórczego.

D. umieszczenia w tym miejscu znaków akcyzy.

Wybór odpowiedzi, że niezadrukowane fragmenty podłoża na projekcie opakowania pozostawia się w celu umożliwienia prawidłowego wnikania kleju w podłoże, jest jak najbardziej trafny. W praktyce, niezadrukowane miejsca są projektowane z myślą o zapewnieniu, że klej ma odpowiednią powierzchnię do penetracji, co jest kluczowe dla uzyskania trwałego połączenia dwóch elementów opakowania. Wiele standardów branżowych podkreśla znaczenie tego aspektu, zwłaszcza w kontekście trwałości i funkcjonalności opakowań. Przykładem może być produkcja pudełek kartonowych, gdzie niewłaściwe przygotowanie stref klejenia może prowadzić do osłabienia struktury opakowania i ostatecznie do jego uszkodzenia w trakcie transportu lub użytkowania. Wiedza na temat odpowiednich technik klejenia oraz właściwego projektowania stref klejenia jest niezbędna, aby zapewnić jakość i efektywność opakowań. Warto również zauważyć, że w przypadku braku takich stref, klej może wnikać w zadrukowane miejsca, co wpływa negatywnie na estetykę oraz może prowadzić do problemów z jej trwałością.

Pytanie 18

Klient złożył zamówienie na 20 000 ulotek w kolorystyce 4+4 oraz formacie A6. W specyfikacji zaznaczył, że ulotki mają być pakowane w zestawy po 250 sztuk. Ile zestawów z ulotkami zostanie dostarczonych do klienta?

A. 40

B. 20

C. 80

D. 60

Odpowiedź 80 jest poprawna, ponieważ obliczamy liczbę paczek, dzieląc całkowitą liczbę ulotek przez liczbę ulotek w jednej paczce. Klient zamówił 20 000 ulotek, a każda paczka zawiera 250 sztuk. Wykonując obliczenia: 20 000 ÷ 250 = 80. Oznacza to, że do klienta zostanie wysłanych dokładnie 80 paczek. W praktyce, taka procedura pakowania jest standardem w branży poligraficznej, co pozwala na efektywne zarządzanie zamówieniami oraz ich transportem. Warto również zauważyć, że stosowanie paczek o stałej liczbie ulotek ułatwia nie tylko logistykę, ale także kontrolę jakości, ponieważ mniejsze jednostki pakowe są łatwiejsze do monitorowania pod względem zgodności z zamówieniem. Dobrą praktyką jest również informowanie klientów o szczegółach dotyczących pakowania, co zwiększa ich zadowolenie oraz pozwala na sprawniejsze odbieranie przesyłek.

Pytanie 19

Jakie urządzenie pozwala na digitalizację zdjęć z filmu?

A. drukarka natryskowa

B. skaner

C. aparat fotograficzny analogowy

D. naświetlarka

Aparat fotograficzny analogowy nie ma możliwości digitalizacji zdjęć z negatywu. Jego funkcja polega na rejestrowaniu obrazu na filmie, co jest procesem analogowym, a nie cyfrowym. W przeciwieństwie do skanera, aparat nie przekształca obrazu w postać cyfrową, lecz tworzy fizyczny negatyw, który następnie można wykorzystać do wywołania zdjęć. Naświetlarka, choć może być używana do naświetlania papieru fotograficznego, również nie jest narzędziem do digitalizacji. Jej główną funkcją jest tworzenie odbitek zdjęć na papierze, a nie przekształcanie negatywu w format cyfrowy. Drukarka natryskowa to urządzenie przeznaczone do reprodukcji już istniejących obrazów w formacie cyfrowym, a nie do skanowania negatywów. Wybór tych urządzeń w kontekście digitalizacji może wynikać z nieporozumienia dotyczącego ich funkcji. Właściwe zrozumienie różnic pomiędzy technologiami analogowymi i cyfrowymi jest kluczowe, aby uniknąć błędnych wniosków. Aby efektywnie digitalizować zdjęcia z negatywów, konieczne jest korzystanie z odpowiednich narzędzi, takich jak skanery, które są zaprojektowane z myślą o tej konkretnej funkcji, co zapewnia wysoką jakość i precyzję odwzorowania obrazu.

Pytanie 20

Jaki typ formatu zapisu pozwala na uzyskanie największej wierności odwzorowania zdjęcia podczas fotografowania?

A. PXR

B. RAW

C. PPM

D. JPG

Format RAW to standard w fotografii cyfrowej, który zachowuje wszystkie dane zbierane przez sensor aparatu podczas rejestracji obrazu. W przeciwieństwie do formatów skompresowanych, takich jak JPG, RAW nie traci żadnej informacji, co pozwala na zachowanie pełnej wierności odwzorowania kolorów, szczegółów oraz dynamicznego zakresu. Przykład zastosowania RAW można zauważyć w profesjonalnej fotografii, gdzie edytowanie zdjęć, takie jak korekcja ekspozycji czy balansu bieli, wymagają jak najwięcej informacji. Dzięki temu, można uzyskać znacznie lepsze rezultaty w postprodukcji. Format ten jest używany przez większość zaawansowanych aparatów oraz programów graficznych, co czyni go standardem branżowym w pracy z obrazami. Dla fotografów, którzy chcą uzyskać najwyższą jakość oraz pełną kontrolę nad swoimi zdjęciami, wybór formatu RAW jest kluczowy, ponieważ pozwala to na stosowanie zaawansowanych technik edycyjnych bez obawy o utratę jakości.

Pytanie 21

Jaką liczbę arkuszy papieru w formacie SRA3 należy wykorzystać do wydrukowania 100 kalendarzy planszowych formatu A4, przy uwzględnieniu 20% naddatku technologicznego?

A. 50 arkuszy

B. 100 arkuszy

C. 60 arkuszy

D. 120 arkuszy

Odpowiedź 60 arkuszy jest poprawna, gdyż aby wydrukować 100 kalendarzy planszowych formatu A4, musimy najpierw obliczyć całkowitą powierzchnię papieru potrzebną do ich produkcji. Format A4 ma wymiary 210 mm x 297 mm, co daje powierzchnię 0,06237 m² na jeden arkusz. W przypadku 100 kalendarzy planszowych, całkowita powierzchnia wynosi 100 x 0,06237 m² = 6,237 m². Następnie, z uwagi na 20% naddatek technologiczny, zwiększamy tę wartość o 20%, co daje 6,237 m² x 1,2 = 7,4844 m². Arkusz papieru SRA3 ma wymiary 320 mm x 450 mm, co przekłada się na powierzchnię 0,144 m². Aby obliczyć liczbę arkuszy SRA3 potrzebnych do pokrycia 7,4844 m², dzielimy tę wartość przez powierzchnię jednego arkusza SRA3: 7,4844 m² / 0,144 m² ≈ 52 arkuszy. Jednak w praktyce, biorąc pod uwagę konieczność pełnego wykorzystania arkuszy oraz krawędzi arkusza, zaleca się zaokrąglenie w górę do 60 arkuszy, co zapewnia efektywność produkcji i minimalizuje straty. Dlatego odpowiedź 60 arkuszy jest zgodna z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 22

W drukarni, przy tworzeniu zaproszeń składających się z czterech stron, realizuje się następujące czynności:

A. przygotowanie pliku PDF, wykonanie formy drukowej, złamanie.

B. zalewkowanie, techniczna adiustacja, korekta kolorów, maszyna drukarska.

C. graficzna obróbka plików, naświetlanie płyty, impozycja, maszyna drukarska.

D. techniczna adiustacja, graficzna obróbka plików, łamanie, impozycja.

Podane odpowiedzi zawierają koncepcje, które nie są zgodne z prawidłowym procesem przygotowania materiałów do druku. Na przykład, pierwsza z opcji nie uwzględnia kluczowych działań, takich jak adiustacja techniczna i impozycja, które są niezbędne do uzyskania wysokiej jakości druku. Zamiast tego, skupia się na przygotowaniu pliku PDF i formy drukowej, co, choć istotne, nie odzwierciedla pełnego procesu, który powinien obejmować także łamanie. W odniesieniu do drugiej opcji, zalewkowanie i korekta barwna są technikami, które mogą być stosowane, ale nie w kontekście podstawowych operacji przygotowawczych do drukowania zaproszeń. Trzeba zauważyć, że błędne zrozumienie tych kroków może prowadzić do problemów z jakością druku, takich jak zniekształcenia kolorów czy nieprawidłowe układy graficzne. Ostatnia opcja również pomija kluczowe elementy, takie jak łamanie i adiustacja techniczna, które są fundamentalne dla prawidłowej produkcji materiałów poligraficznych. Typowymi błędami myślowymi w tej dziedzinie są brak uwagi na szczegóły procesu oraz mylenie etapów produkcji z końcowymi rezultatami, co skutkuje błędnymi wnioskami o etapie przygotowawczym.

Pytanie 23

Grafiki wektorowej nie można stworzyć w aplikacji

A. Illustrator

B. Corel Draw

C. PostScript

D. Inkscape

Wybór odpowiedzi, że można przygotować grafikę wektorową w programach takich jak Inkscape, Corel Draw czy Illustrator wynika z powszechnego przekonania, że wszystkie te aplikacje są narzędziami do tworzenia grafiki wektorowej. Inkscape oraz Corel Draw to popularne programy, które oferują pełen zestaw funkcji do tworzenia i edytowania grafiki wektorowej, pozwalając na swobodną manipulację krzywymi i kształtami, co jest kluczowe w projektowaniu. Illustrator, z kolei, to standard branżowy dla profesjonalnych grafików, szczególnie w kontekście pracy z wektorami. Jednakże, kluczowym błędem myślowym jest mylenie narzędzia do edycji i tworzenia grafiki wektorowej z językiem opisu grafiki, jakim jest PostScript. PostScript nie jest aplikacją, lecz językiem, który interpretuje i przetwarza opisy grafiki na urządzenia wyjściowe. Dlatego nie można w nim stworzyć grafiki wektorowej, lecz można przygotować polecenia do jej renderowania. To rozróżnienie jest istotne, ponieważ w praktyce tylko aplikacje takie jak Inkscape, Corel Draw czy Illustrator umożliwiają projektowanie i edytowanie wektorów w intuicyjny sposób. Rozpoznawanie tych różnic jest kluczowe dla zrozumienia procesu tworzenia grafiki i wykorzystania odpowiednich narzędzi w zależności od wymagań projektu. Dobrze jest zatem pamiętać, że każdy z tych programów ma swoje specyficzne zastosowanie, a PostScript pełni rolę bardziej techniczną w kontekście finalizacji projektów graficznych.

Pytanie 24

Ile stron formatu B5 ma broszura, która została wydrukowana na 2 arkuszach formatu B2?

A. 24 strony

B. 32 strony

C. 48 stron

D. 40 stron

Niepoprawne odpowiedzi często wynikają z błędnej interpretacji pojęcia formatu papieru oraz procesu drukowania. Wiele osób może pomyśleć, że broszura wydrukowana na arkuszach B2 ma mniej stron, co jest wynikiem niepełnego zrozumienia, jak wiele stron można uzyskać z jednego arkusza w wyniku jego składania i cięcia. Przykłady błędnych założeń to przyjęcie, że każdy arkusz B2 może dać tylko 24 strony B5, co nie uwzględnia faktu, że przy odpowiednim składaniu liczba ta znacząco rośnie. Inne odpowiedzi, takie jak 40 lub 48 stron, mogą wynikać z nieprawidłowego zrozumienia pojęcia złożoności broszury, gdzie użytkownicy nie biorą pod uwagę, że nie każda strona musi być zadrukowana. Ponadto, pomijanie różnic w formatach papieru i ich wpływu na ostateczny produkt jest typowym błędem myślowym, który prowadzi do nieprecyzyjnych obliczeń. Aby poprawnie zrozumieć, jak działa proces drukowania i składania, ważne jest, aby mieć na uwadze zasady związane z rzemiosłem drukarskim i projektowaniem publikacji drukowanych. Kluczowe jest zrozumienie, jakie są praktyki w branży i jak te zasady wpływają na efektywność i zakres produkcji materiałów drukowanych.

Pytanie 25

Który z podanych programów jest przeznaczony do realizacji impozycji użytków?

A. AutoCAD

B. PuzzleFlow Organizer

C. Adobe InDesign

D. Adobe Premiere

PuzzleFlow Organizer to dedykowane oprogramowanie, które umożliwia efektywną impozycję użytków, co jest kluczowym procesem w przygotowywaniu materiałów drukarskich. Impozycja polega na odpowiednim rozmieszczeniu elementów graficznych na arkuszu, aby maksymalnie wykorzystać przestrzeń i zminimalizować odpady. W praktyce, korzystając z PuzzleFlow Organizer, projektanci mogą łatwo układać różne formaty dokumentów, co jest szczególnie przydatne w przypadku zleceń druku offsetowego. Oprogramowanie to obsługuje różne formaty plików, co pozwala na integrację z innymi narzędziami graficznymi. Dobre praktyki w zakresie impozycji obejmują umiejętność dostosowywania marginesów, układania użytków w sposób zapewniający optymalne cięcie oraz wykorzystanie kolorów i typografii zgodnie z wytycznymi branżowymi. PuzzleFlow Organizer jest również zgodny z normami, takimi jak PDF/X, co zapewnia wysoką jakość wydruku i zgodność z wymaganiami technicznymi drukarni.

Pytanie 26

Którą operację obróbki bitmapy przedstawia ilustracja?

A. Nakładanie gradientu.

B. Korektę kolorystyczną.

C. Przycinanie obrazu.

D. Wypaczanie kształtów.

Korekta kolorystyczna to jedna z kluczowych operacji w obróbce bitmapy, która pozwala na uzyskanie bardziej dynamicznych i estetycznych efektów w obrazach. Zastosowanie narzędzi takich jak krzywe tonalne umożliwia precyzyjny wpływ na jasność oraz kontrast poszczególnych kanałów kolorów. W kontekście aplikacji graficznych, takich jak Adobe Photoshop, wykorzystanie krzywych pozwala na znacznie bardziej zaawansowaną kontrolę nad kolorystyką niż tradycyjne suwakowe korekty. Umożliwia to artystom i grafików dostosowanie kolorów do specyficznego stylu lub atmosfery, co jest niezwykle istotne w procesie tworzenia wizualnych narracji. Przykładowo, w pracy nad zdjęciami portretowymi, manipulacja krzywymi pozwala na subtelne poprawki cery modela, co może całkowicie odmienić odbiór zdjęcia. W branży fotograficznej oraz graficznej, korekta kolorystyczna zgodnie z dobrymi praktykami zapewnia nie tylko estetyczny efekt, ale także spójność kolorystyczną w całym projekcie.

Pytanie 27

Znak korektorski >——-< wskazuje, że w tekście należy zastosować

A. likwidację kursywy

B. dodatkową interlinię

C. rozspacjowanie

D. likwidację spacjowania

Wybór usunięcia kursywy, rozspacjowania lub dodatkowej interlinii w odpowiedzi na znak korektorski >——-< wskazuje na nieporozumienie dotyczące funkcji tego symbolu w edytorstwie. Usunięcie kursywy nie jest związkowane z tym znakiem, ponieważ stosowanie kursywy jest często uzasadnione w celu wyróżnienia pewnych fragmentów tekstu, takich jak tytuły, terminy techniczne czy myśli autorów. Z perspektywy typograficznej, kursywa ma swój cel i nie powinna być usuwana bez konkretnego uzasadnienia, gdyż może to prowadzić do utraty kontekstu lub znaczenia. Rozspacjowanie natomiast oznacza dodanie spacji, co jest całkowicie sprzeczne z zamierzeniem znaku, który wskazuje na konieczność usunięcia nadmiaru przestrzeni. Dodatkowa interlinia może być używana do zwiększenia odstępów między wierszami, co również nie ma związku z usuwaniem spacjowania. W praktyce, błędne interpretacje takich oznaczeń mogą prowadzić do niechlujnego formatowania dokumentów, co obniża ich profesjonalizm oraz wpływa na odbiór treści przez czytelników. Dlatego tak istotne jest zrozumienie i prawidłowa interpretacja każdego znaku korektorskiego, aby tworzyć teksty, które są nie tylko estetyczne, ale i klarowne dla odbiorcy. Ignorowanie tych zasad może skutkować chaotycznym układem tekstu, co z pewnością nie sprzyja efektywnej komunikacji.

Pytanie 28

Jakie proporcje użyte w tworzeniu kolumny książkowej odpowiadają zasadzie złotego podziału?

A. 1 : 1,618

B. 1 : 1,353

C. 1 : 0,376

D. 1 : 0,667

Wybór proporcji 1 : 1,353, 1 : 0,667, czy 1 : 0,376 jako odpowiedzi na to pytanie jest nieprawidłowy, ponieważ żadna z tych wartości nie odzwierciedla zasady złotego podziału. Proporcje te mogą być mylnie interpretowane jako korzystne w designie, jednakże nie spełniają one kryteriów estetycznych i harmonijnych, jakie zapewnia złoty podział. Proporcja 1 : 1,353 nie jest stosowana w żadnym uznawanym standardzie projektowym; z kolei 1 : 0,667 i 1 : 0,376 nie mają żadnego uzasadnienia w kontekście estetyki wizualnej, co czyni je nieodpowiednimi. Właściwe zrozumienie zasady złotego podziału, która wynosi około 1 : 1,618, jest kluczowe dla projektantów, którzy pragną tworzyć kompozycje wizualne, które są nie tylko funkcjonalne, ale i przyjemne dla oka. Typowe błędy w myśleniu prowadzą do stosowania nieodpowiednich proporcji, które mogą wydawać się atrakcyjne na pierwszy rzut oka, ale w rzeczywistości nie zapewniają harmonii. W projektowaniu kluczowe jest dążenie do proporcji, które są zgodne z naturalnymi preferencjami ludzkiego oka, co znajduje odzwierciedlenie w liczbie phi. Dlatego istotne jest, aby w każdej pracy projektowej bazować na uznanych zasadach i standardach, co pozwala uniknąć pułapek myślowych związanych z subiektywnym postrzeganiem estetyki.

Pytanie 29

Jaka jest cena wykonania offsetowych form drukowych w technologii CtP, niezbędnych do zadrukowania arkuszy w kolorystyce 4 + 1, jeśli koszt naświetlenia jednej formy wynosi 35 zł?

A. 175 zł

B. 280 zł

C. 140 zł

D. 70 zł

W odpowiedzi na pytanie o koszt wykonania offsetowych form drukowych w technologii CtP, poprawna kwota wynosi 175 zł. Koszt naświetlenia jednej formy wynoszący 35 zł odnosi się do sytuacji, w której w kolorystyce 4 + 1 potrzeba 5 form. Zatem całkowity koszt można obliczyć, mnożąc koszt jednej formy przez liczbę form: 35 zł x 5 = 175 zł. W praktyce, technologia CtP (Computer to Plate) pozwala na bezpośrednie naświetlanie form drukowych z plików cyfrowych, co znacznie zwiększa efektywność i precyzję produkcji. Użycie tej technologii pozwala na eliminację pośrednich procesów, co przekłada się na niższe koszty i wyższą jakość druku, czyniąc ją standardem w nowoczesnych drukarniach. Dodatkowo, znajomość kosztów produkcji form jest kluczowa dla planowania budżetu oraz negocjacji z klientami. Dzięki temu można lepiej przewidzieć koszty całego projektu drukarskiego, co jest istotne w kontekście zarządzania finansami w branży poligraficznej.

Pytanie 30

Według zasad typografii, na końcu wersetu nie powinno się umieszczać

A. "wiszących" spójników.

B. wielokropków.

C. dwukropków.

D. znaków łamania.

Umieszczanie znaków przeniesienia, wielokropków czy dwukropków na końcu wiersza, choć nie jest zalecane, nie wpływa na czytelność tekstu w takim stopniu jak "wiszące" spójniki. Znaki przeniesienia są istotne w kontekście łamania tekstu i powinny być stosowane zgodnie z zasadami składniowymi, a ich obecność czy brak na końcu wiersza zależy od kontekstu. W przypadku wielokropków, ich zastosowanie sugeruje niedokończoność myśli, co w pewnych kontekstach może być pożądane, a w innych może wprowadzać w błąd, zwłaszcza jeśli nie ma wyraźnego wskazania, że zdanie wymaga kontynuacji. Natomiast dwukropek może być użyty do wprowadzenia przykładu lub wyliczenia, co również niekoniecznie musi być źle widziane na końcu wiersza, o ile kontekst jest odpowiednio sformułowany. W praktyce edytorskiej należy jednak pamiętać o pewnych zasadach, które mają na celu poprawę czytelności tekstu oraz ułatwienie odbioru informacji. Często błędem jest przeświadczenie, że jakiekolwiek zakończenie wiersza jest akceptowalne, podczas gdy w rzeczywistości powinno się dążyć do jasności, klarowności oraz spójności logicznej przekazu. Każdy element składniowy w zdaniu pełni swoją rolę i powinien być używany świadomie, a unikanie spójników na końcu wiersza jest jednym z podstawowych kroków do osiągnięcia wysokiej jakości tekstu.

Pytanie 31

Ile offsetowych form drukarskich CtP trzeba przygotować, aby zadrukować arkusz w kolorystyce 2 + 2 metodą odwracania arkusza przez margines boczny?

A. 3 formy

B. 1 formę

C. 4 formy

D. 2 formy

Przygotowanie nieodpowiedniej liczby form drukowych może prowadzić do poważnych komplikacji w procesie druku. W przypadku odpowiedzi sugerujących, że wystarczy jedna forma, warto zauważyć, że w druku offsetowym każdy kolor wymaga osobnej formy. Oznacza to, że dla kolorystyki 2 + 2, czyli dwóch kolorów na awersie i dwóch na rewersie, konieczne jest przygotowanie co najmniej dwóch form. Odpowiedzi wskazujące na trzy lub cztery formy również są niepoprawne w kontekście opisanej sytuacji. Przygotowanie trzech form sugerowałoby, że jeden z kolorów byłby stosowany na obu stronach, co nie odpowiada założonej kolorystyce. Z kolei przygotowanie czterech form byłoby zbędne, gdyż każdy z kolorów musi być naniesiony na formę oddzielnie. Często zdarza się, że osoby nowicjusze w druku offsetowym nie zdają sobie sprawy z tego, jak ważne jest precyzyjne przygotowanie form oraz zrozumienie, że efektywna produkcja wymaga starannego planowania i zarządzania zasobami. W praktyce, nieodpowiednia liczba form może prowadzić do odrzucenia całej serii druku z powodu błędów w kolorze lub jakości, co wiąże się z dodatkowymi kosztami i stratami czasu. Warto więc przyswoić sobie te zasady, aby uniknąć przyszłych komplikacji w procesie produkcji.

Pytanie 32

W grafice komputerowej proces wektoryzacji polega na

A. identyfikacji krawędzi w bitmapie i przekształceniu ich w obrysy wektorowe

B. modyfikacji rozmiarów oraz kształtów obiektu wektorowego

C. zamianie obiektu wektorowego na bitmapę o danej rozdzielczości

D. konwersji obiektów wektorowych z wymiarów dwuwymiarowych na trójwymiarowe

Wektoryzacja to kluczowy proces w grafice komputerowej, który polega na wykrywaniu krawędzi w obrazach bitmapowych i ich konwersji na obrysy wektorowe. Dzięki temu możliwe jest przekształcenie obrazów rastrowych, które są złożone z pikseli, w format wektorowy, który opiera się na matematycznych równaniach. Taki format ma wiele zalet, w tym skalowalność bez utraty jakości. Przykładem zastosowania wektoryzacji jest tworzenie logo czy ikon, które muszą być wyświetlane w różnych rozmiarach, a ich jakość musi być zachowana niezależnie od skali. W branży grafiki komputerowej istotne jest przestrzeganie standardów takich jak SVG (Scalable Vector Graphics), które umożliwiają tworzenie elastycznych i responsywnych projektów. Wektoryzacja jest także wykorzystywana w procesach takich jak animacja, gdzie obiekty wektorowe łatwiej poddają się manipulacji, co przyspiesza workflow projektowania. Szerokie zastosowanie tego procesu w różnych dziedzinach designu i reklamy podkreśla jego znaczenie w nowoczesnej grafice komputerowej.

Pytanie 33

Aby jednostronnie zalaminować 100 kalendarzy w formacie B1, potrzebna jest folia o powierzchni użytkowej

A. 100 m2

B. 35 m2

C. 70 m2

D. 350 m2

Podjęcie błędnych decyzji dotyczących ilości folii potrzebnej do zalaminowania kalendarzy może skutkować większymi kosztami oraz stratami materiałowymi. Odpowiedzi, takie jak 35 m², opierają się na zaniżeniu potrzebnej powierzchni, co może prowadzić do sytuacji, w której folii nie wystarczy na pokrycie wszystkich jednostek. Podobnie, odpowiedzi wskazujące na 350 m² lub 100 m² również nie biorą pod uwagę prawidłowych wymiarów formatu B1 oraz liczby jednostek. Odpowiedź 350 m² jest szczególnie nieproporcjonalna, ponieważ odpowiadałaby potrzebie na więcej niż pięciokrotność rzeczywistej powierzchni wymaganej do zalaminowania 100 kalendarzy, co wskazuje na fundamentalne błędy w analizie danych. Typowe błędy myślowe przy takich obliczeniach to brak zrozumienia wymagań technicznych materiałów oraz nieprawidłowe przeliczenie jednostek miary. Warto zauważyć, że w przemyśle produkcyjnym zawsze powinno się dążyć do precyzyjnego planowania, aby uniknąć nadmiernych kosztów i odpadów materiałowych, co jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju i efektywności produkcji. Niezbędne jest zatem stosowanie dokładnych wyliczeń oraz znajomość wymiarów i potrzeb materiałowych, co pozwala na racjonalne gospodarowanie zasobami i minimalizację ryzyka błędów w produkcji.

Pytanie 34

Ile arkuszy B2 należy przygotować, aby wydrukować 1 000 plakatów o formacie A3, biorąc pod uwagę naddatek technologiczny wynoszący 5%?

A. 1 000 arkuszy

B. 500 arkuszy

C. 1 050 arkuszy

D. 525 arkuszy

Odpowiedzi, które wskazują na 500 lub 1 000 arkuszy B2, są oparte na błędnych założeniach dotyczących ilości wymaganych plakatów oraz naddatku technologicznego. W pierwszym przypadku, przyjęcie, że wystarczy 500 arkuszy B2, ignoruje 5% naddatku, co prowadzi do zaniżenia rzeczywistej liczby potrzebnych arkuszy. Użycie samej liczby plakatów bez uwzględnienia naddatku technologicznego jest typowym błędem w obliczeniach w branży poligraficznej. Z kolei wskazanie 1 000 arkuszy B2 jako odpowiedzi pomija całkowicie konieczność dodania naddatku, co jest kluczowe w tym procesie. Dodatkowo, wybór 1 050 arkuszy, mimo że uwzględnia naddatek, nie jest zgodny z rzeczywistym procesem produkcyjnym, w którym na arkuszu B2 można umieścić tylko dwa plakaty A3; zatem potrzebne są 525 arkusze. Prawidłowe podejście do obliczeń w przemyśle druku obejmuje nie tylko znajomość wymiarów arkuszy i formatów, ale także umiejętność stosowania zasad naddatku technologicznego, co jest niezbędne do zapewnienia efektywności produkcji oraz jakości końcowego produktu. Ignorowanie tych zasad prowadzi do zwiększenia kosztów i marnotrawienia materiałów, co jest niezgodne z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 35

Która barwa przedstawiona na ilustracji odpowiada składowi kolorystycznemu: C0 M30 Y100 K0?

A. C.

B. B.

C. D.

D. A.

Wybór innej opcji niż D może wynikać z nieporozumienia dotyczącego wartości składowych w przestrzeni kolorystycznej CMYK. Często mylone są proporcje składowych, co prowadzi do błędnych wniosków o końcowym odcieniu koloru. Na przykład, niektórzy mogą sądzić, że wyższe wartości Magenta mogą wywołać bardziej intensywne odcienie czerwonego, co jest tylko częściowo prawdą, ale w kontekście składu C0 M30 Y100 K0, to nie wystarczy. Dominacja żółtego w tym przypadku jest kluczowa, a brak składowej Cyan oraz Black prowadzi do jasnego, ciepłego koloru, a nie do chłodnego odcienia. Takie pomyłki mogą prowadzić do istotnych błędów w projektach graficznych, gdzie dobór koloru ma bezpośredni wpływ na odbiór wizualny. Zrozumienie, że różne kombinacje kolorów mogą dawać różne efekty jest fundamentalne w grafice komputerowej oraz druku, dlatego warto przemyśleć, jakie wartości kolorystyczne są używane i jak wpływają na ostateczny efekt. Rekomenduję dokładne zapoznanie się z teorią koloru oraz praktycznymi zastosowaniami w branży kreatywnej, aby uniknąć takich nieporozumień w przyszłości.

Pytanie 36

Jakiego rodzaju materiał kolorowy powłokotwórczy powinno się wykorzystać do cyfrowego drukowania baneru reklamowego, który będzie wystawiony na działanie czynników atmosferycznych?

A. Atrament solwentowy

B. Tusz lateksowy

C. Toner proszkowy

D. Farbę UV

Atrament solwentowy jest uznawany za najlepszy wybór do druku banerów reklamowych narażonych na działanie warunków atmosferycznych. Jego skład chemiczny sprawia, że ma doskonałą odporność na czynniki zewnętrzne, takie jak promieniowanie UV, wilgoć, oraz zmiany temperatury. Atrament solwentowy wnika w materiał, co zwiększa trwałość nadruku. W praktyce jest powszechnie wykorzystywany do produkcji materiałów outdoorowych, ponieważ zapewnia intensywność kolorów oraz długoterminową trwałość, co jest niezwykle ważne w przypadku banerów reklamowych narażonych na działania atmosferyczne. Dodatkowo, wiele drukarek wielkoformatowych wykorzystuje te atramenty zgodnie z normami branżowymi, co potwierdza ich skuteczność i niezawodność. Standardy jakościowe, takie jak ISO 12647, podkreślają znaczenie stosowania atramentów o wysokiej odporności na blaknięcie oraz działanie warunków atmosferycznych, co czyni atrament solwentowy optymalnym wyborem w tej kategorii.

Pytanie 37

Zgodnie z Polską Normą definiującą jednostki typograficzne, jeden kwadrat ma wartość równą

A. 20 mm

B. 16 mm

C. 18 mm

D. 19 mm

Odpowiedź 18 mm jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z Polską Normą dotyczącą jednostek wielkości typograficznych, kwadrat typograficzny, znany również jako 'em', ma długość boku równą 18 mm. Jest to kluczowy parametr w projektowaniu typograficznym, gdyż wpływa na czytelność i estetykę tekstu. W praktyce, przy projektowaniu czcionek oraz w składzie typograficznym, znajomość wymiarów kwadratu typograficznego pozwala na właściwe skalowanie i ustawianie elementów tekstowych na stronie. W kontekście grafiki komputerowej i druku, zrozumienie tych wartości ułatwia pracę nad layoutem, gdzie proporcje i przestrzeń między elementami tekstowymi muszą być precyzyjnie dostosowane, aby osiągnąć optymalny efekt wizualny. Dodatkowo, w projektowaniu graficznym, odpowiednie stosowanie kwadratów typograficznych przyczynia się do zachowania harmonii i równowagi w kompozycji, co jest zgodne z dobrymi praktykami w branży. Dlatego też, znajomość wartości 18 mm jako standardowego wymiaru kwadratu typograficznego jest niezbędna dla każdego projektanta i typografa.

Pytanie 38

Jakiego rodzaju oprawa została wykorzystana w broszurze złożonej metodą "składka w składkę" i zszytej drutem wzdłuż grzbietu?

A. Twarda

B. Kombinowana

C. Specjalna

D. Zeszytowa

Odpowiedź "zeszytowa" jest poprawna, ponieważ w przypadku broszury skompletowanej metodą "składka w składkę" i zszytej drutem przez grzbiet, mamy do czynienia z jedną z najczęściej stosowanych form oprawy. Oprawa zeszytowa charakteryzuje się tym, że złożone arkusze papieru są zszywane wzdłuż grzbietu, co umożliwia łatwe otwieranie i przeglądanie stron. Tego typu oprawa jest popularna w produkcji książek, notatników oraz różnego rodzaju publikacji, takich jak broszury i katalogi, ponieważ zapewnia stabilność oraz estetyczny wygląd. Dodatkowo, oprawa zeszytowa jest stosunkowo niedroga w produkcji, co czyni ją ekonomicznym rozwiązaniem dla wydawców. Przykładem mogą być wszelkie materiały promocyjne czy edukacyjne, które wymagają dużej liczby stron, ale niekoniecznie muszą być oprawione w bardziej kosztowne formy, jak twarda oprawa. Standardy branżowe sugerują, że w przypadku materiałów, które mają być intensywnie użytkowane, oprawa zeszytowa jest odpowiednim wyborem, ponieważ umożliwia wygodne korzystanie z publikacji.

Pytanie 39

Celem definiowania nadruku czarnych elementów podczas procesu przygotowania do druku jest

A. przyspieszenie naświetlania form drukowych

B. uzyskanie innego koloru

C. ułatwienie dopasowania czarnych elementów

D. oszczędzenie części farb CMY

Użycie nadruku czarnych elementów w procesie przygotowania do drukowania ma na celu ułatwienie precyzyjnego pasowania czarnych elementów w projekcie graficznym. Podczas druku wielokolorowego, każdy kolor musi być nałożony na papier w odpowiedniej kolejności, co wymaga dużej precyzji. Czarny nadruk, jako element referencyjny, pozwala na lepsze dopasowanie pozostałych kolorów, minimalizując ryzyko wystąpienia przesunięć, które mogą prowadzić do nieczytelnych lub nieestetycznych rezultatów. Przykład zastosowania tej techniki można zauważyć w druku materiałów reklamowych, gdzie czarny nadruk jest używany do podkreślenia istotnych informacji, a także w pracach artystycznych, gdzie precyzyjne nałożenie kolorów jest kluczowe dla uzyskania zamierzonego efektu wizualnego. Dobre praktyki branżowe zalecają stosowanie nadruku czarnych elementów w projektach, co przyczynia się do poprawy jakości finalnych wyrobów drukarskich oraz skraca czas produkcji, umożliwiając szybsze wprowadzenie projektu na rynek.

Pytanie 40

Które z poniżej wymienionych urządzeń stanowią cyfrowe wyjścia używane w poligrafii?

A. Skanery, naświetlarki CtF, kopiarki stykowe

B. Drukarki, plotery wielkoformatowe, naświetlarki CtF

C. Cyfrowe kamery, naświetlarki CtP, kopioramy

D. Analogowe kamery, drukarki laserowe, proofery cyfrowe

W tych odpowiedziach widać różne urządzenia, ale nie wszystkie z nich są cyfrowymi urządzeniami wyjścia w poligrafii. Cyfrowe aparaty i kopiarki mają swoje miejsce, ale nie są urządzeniami wyjścia, bo głównie służą do rejestrowania obrazów, a nie do drukowania na finalnym produkcie. Skanery czy kopiarki stykowe też raczej się w to nie wpisują, bo ich główną rolą jest skanowanie lub kopiowanie, a nie bezpośredni druk. Naświetlarki CtF to z kolei trochę inny temat, bo one naświetlają filmy do druku offsetowego, ale nie drukują bezpośrednio na papierze. Podobnie z analogowymi aparatami czy drukarkami laserowymi – one działają na innych zasadach. Warto więc te różnice chyba dobrze zrozumieć, żeby móc dobrać odpowiednie technologie do konkretnego projektu.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej