Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
  • Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
  • Data rozpoczęcia: 19 maja 2025 21:06
  • Data zakończenia: 19 maja 2025 21:32

Egzamin zdany!

Wynik: 27/40 punktów (67,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Ile arkuszy trzeba przygotować do druku, aby uzyskać 5 000 plakatów formatu A1, biorąc pod uwagę, że naddatek technologiczny na materiał do druku wynosi 5%?

A. 5 500 arkuszy
B. 5 250 arkuszy
C. 5 350 arkuszy
D. 5 100 arkuszy
Aby obliczyć liczbę arkuszy potrzebnych do uzyskania 5 000 plakatów netto, należy uwzględnić dodatkowy naddatek technologiczny wynoszący 5%. Obliczenia można przeprowadzić w następujący sposób: najpierw obliczamy całkowitą liczbę plakatów, które muszą zostać wydrukowane, aby uzyskać 5 000 sztuk po uwzględnieniu naddatku. Wzór na to wygląda następująco: liczba plakatów netto / (1 - naddatek technologiczny). Wstawiając nasze liczby: 5 000 / (1 - 0,05) = 5 000 / 0,95 = 5 263,16. Oznacza to, że potrzebujemy około 5 263 arkuszy. Jednakże, ponieważ nie możemy przygotować ułamkowej części arkusza, zaokrąglamy do najbliższej liczby całkowitej, co daje 5 250 arkuszy. Tego rodzaju obliczenia są kluczowe w branży drukarskiej, gdzie precyzyjne planowanie materiałów jest niezbędne do utrzymania efektywności produkcji oraz zminimalizowania strat materiałowych. W praktyce, zrozumienie zasad naddatku technologicznego jest istotne, ponieważ pozwala to na skuteczne zarządzanie zasobami i optymalizację kosztów produkcji.

Pytanie 2

Jakie parametry technologiczne mają kluczowe znaczenie podczas przygotowywania okładek do druku?

A. Typ oprawy, technologia produkcji form drukowych
B. Typ podłoża, metoda drukowania
C. Parametry urządzenia drukującego, liniatura rastra
D. Wymiary okładki po rozwinięciu, kolorystyka
Wybór nieodpowiednich parametrów, jak maszyna drukująca czy rodzaj podłoża, może prowadzić do zamieszania w przygotowaniach do druku. Oczywiście, parametry maszyny są ważne, ale w kontekście projektowania okładek nie są kluczowe. Wymiary i kolorystyka to podstawa, bo definiują, jak produkt będzie wyglądał i jak zadziała w praktyce. Rodzaj podłoża czy technologia druku też mają swoje znaczenie, ale nie wpływają tak mocno na wizualny aspekt, który wyznaczają najpierw kolory i wymiary. Wybór technologii wykonania form drukowych też nie jest pierwszorzędny na etapie projektowania. Ważne, żeby najpierw skupić się na estetyce i funkcjonalności okładki, a potem dopiero dobierać techniczne szczegóły, jak materiały czy maszyny. Dobre praktyki w projektowaniu graficznym powinny koncentrować się na spełnieniu oczekiwań estetycznych i funkcjonalnych przed rozważaniem aspektów technologicznych.

Pytanie 3

Jaką techniką można zadrukować powierzchnie kuliste?

A. typooffsetowa
B. fleksograficzna
C. tampondrukowa
D. rotograwiurowa
Tampondruk to metoda druku, która wykorzystuje elastyczny stempel (tampon) do przenoszenia farby na nierówne lub kuliste powierzchnie. Dzięki swojej elastyczności tampon dostosowuje się do kształtu podłoża, co czyni go idealnym rozwiązaniem do zadruku przedmiotów o skomplikowanej geometrii, takich jak piłki, kubki czy części samochodowe. Proces ten jest szczególnie popularny w branży reklamowej, gdzie często stosuje się go do zadruku gadżetów reklamowych. Tampondruk umożliwia uzyskanie wyrazistych i szczegółowych wydruków, co jest istotne w kontekście marketingowym. Przykładowo, w przemyśle kosmetycznym wykorzystuje się go do znakowania opakowań, takich jak butelki perfum, które mają nietypowe kształty. Dodatkowo, technika ta jest stosunkowo efektywna kosztowo przy niskich nakładach, a także pozwala na szybkie zmiany w projektach graficznych, co czyni ją elastyczną metodą w produkcji. Pożądana precyzja oraz jakość nadruku w tampondruku są zgodne z najwyższymi standardami przemysłowymi, co potwierdza jego powszechne zastosowanie.

Pytanie 4

W przypadku, gdy nakład etykiet drukowanych techniką offsetową zostanie zmniejszony o 50%, jaki będzie wpływ na jednostkowy koszt druku?

A. zmniejszy się
B. nie da się tego przewidzieć
C. zwiększy się
D. pozostanie bez zmian
Jak ktoś myśli, że zmniejszenie nakładu etykiet drukowanych metodą offsetową o połowę zmniejszy lub utrzyma koszty na tym samym poziomie, to jest mocno w błędzie. To zresztą dość powszechne myślenie, które bierze się z braku zrozumienia, jak działają koszty w druku offsetowym. W tym przypadku to raczej stałe koszty dominują, a nie zmienne. Kiedy nakład jest mniejszy, te stałe koszty - jak przygotowanie form, wynajem maszyn czy wynagrodzenie dla operatorów - są rozkładane na mniejszą liczbę etykiet, co sprawia, że jednostkowe koszty rosną. Wiele osób myśli, że zmniejszenie nakładu od razu oznacza niższe koszty, nie zdając sobie sprawy, że część kosztów zostaje bez zmian. Jeszcze innym błędem jest założenie, że koszty zmienne, takie jak materiały czy atrament, są najważniejsze w całej układance, a to nie jest prawda w kontekście druku offsetowego. W rzeczywistości te zmienne są jedynie częścią całości, a ich wpływ jest dużo mniejszy niż tych stałych. Żeby lepiej zrozumieć, jak kalkulować koszty w druku offsetowym, warto się przyjrzeć wszystkim kosztom i ich wpływowi na całość produkcji.

Pytanie 5

Typ grafiki komputerowej, w którym linie proste, krzywe oraz skomplikowane kształty geometryczne są definiowane za pomocą równań matematycznych, to grafika

A. rastrowa i wektorowa
B. ruchoma i bitmapowa
C. wektorowa i obiektowa
D. interaktywna i rastrowa
Wybór odpowiedzi zawierających terminy takie jak 'ruchoma', 'bitmapowa', 'interakcyjna' i 'rastrowa' wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące podstawowych różnic pomiędzy typami grafiki komputerowej. Grafika rastrowa, na przykład, opiera się na matrycach pikseli, co oznacza, że podczas powiększania obrazu może wystąpić utrata jakości, co jest istotną wadą w kontekście projektowania, gdzie wymagana jest skalowalność. Z kolei grafika ruchoma odnosi się do animacji i filmów, które są z natury różne od statycznych obrazów wektorowych. Grafika interakcyjna, choć innowacyjna i szeroko stosowana w projektach internetowych i aplikacjach, nie jest terminem odnoszącym się do rodzaju grafiki w sensie technicznym, a bardziej do sposobu, w jaki użytkownicy wchodzą w interakcje z treściami wizualnymi. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do wyboru niepoprawnych odpowiedzi, to mylenie różnych klas grafik oraz brak zrozumienia ich zastosowań. W praktyce, istotne jest, aby rozróżniać te terminy, aby skutecznie wykorzystać odpowiednie narzędzia i techniki w zależności od wymagań projektu.

Pytanie 6

Tworzenie obiektu wektorowego z kształtów bitmapowych odbywa się przy użyciu narzędzia, które w programach Adobe nosi nazwę

A. ołówka
B. pędzla
C. stempla
D. pióra
Wybór stempli, pędzli lub ołówków jako narzędzi do odrysowywania kształtów z bitmapy w kontekście tworzenia obiektów wektorowych jest nieodpowiedni. Stempel, który zazwyczaj służy do powielania wzorów lub tekstur, nie pozwala na precyzyjne odwzorowanie kształtów, co jest kluczowe w pracy z grafiką wektorową. Użycie pędzla, z kolei, jest bardziej związane z technikami malarskimi i tworzeniem tekstur, a nie z precyzyjnym rysowaniem konturów. Ołówek, mimo że może być użyty do rysowania, również nie oferuje takich możliwości edycyjnych jak narzędzie pióra. Często mylone jest pojęcie rysowania z malowaniem, co prowadzi do wyboru niewłaściwych narzędzi do zadań wymagających dużej precyzji. W kontekście projektowania graficznego, kluczowe jest zrozumienie, że narzędzia muszą być dostosowane do specyfiki zadań. W przypadku pracy z grafiką wektorową, pióro jest narzędziem, które pozwala na kontrolę nad każdym punktem i krzywą, podczas gdy inne narzędzia mają swoje ograniczenia, które mogą wpływać na jakość i precyzję projektu. Z tego względu, wybór odpowiedniego narzędzia jest fundamentalny dla sukcesu w każdym projekcie graficznym.

Pytanie 7

Oblicz całkowity koszt wykonania form drukarskich, które są niezbędne do wydruku jednokolorowego wkładu książkowego liczącego 160 stron w formacie A5 na maszynie półformatowej, wiedząc, że koszt stworzenia jednej formy to 35 zł.

A. 560 zł
B. 840 zł
C. 980 zł
D. 700 zł
Analizując błędne odpowiedzi, można zauważyć, że wiele z nich wynika z niepoprawnego zrozumienia, jak oblicza się koszty form drukowych i ich zastosowanie w praktyce. Odpowiedzi, które wskazują kwoty wyższe niż 700 zł, mogą sugerować, że osoba odpowiadająca nie uwzględniła odpowiedniej liczby form potrzebnych do druku. W przypadku druku książek często przyjmuje się, że jedna forma jest potrzebna na każdą stronę, co jest dosyć logiczne, jednakże nie biorąc pod uwagę, że w przypadku większych nakładów i efektywnego projektowania, można zredukować liczbę form. Szacowanie kosztów w druku wymaga znajomości technik druku i sposobów ich zastosowania w praktyce. Warto również zaznaczyć, że wiele z podanych kwot nawet nie odzwierciedla rzeczywistych kosztów za formy, co może prowadzić do błędnych wniosków. Osoby, które wskazują takie odpowiedzi, mogą nie rozumieć, jak istotne jest korzystanie z aktualnych informacji o cenach i technikach produkcyjnych. Dobrą praktyką w branży poligraficznej jest dokładne przeliczenie potrzebnych zasobów i ich kosztów, co pozwala na bardziej precyzyjne zarządzanie budżetem i planowaniem projektu.

Pytanie 8

Kontrola kolorystyki wydruków w oparciu o analizę odbitki próbnej zrealizowanej na prooferze cyfrowym wymaga

A. przygotowania plików wektorowych i zwiększenia nasycenia kolorów
B. wykonania odbitki z pliku przeznaczonego do druku bez skalowania pliku
C. skalowania pliku oraz druku na oddzielnych urządzeniach testowych oraz graficznych
D. kalibracji kolorystyki z monitorem i oznaczania kolorów
Wykonanie odbitki z pliku przeznaczonego do druku bez skalowania pliku jest kluczowym krokiem w procesie weryfikacji kolorystycznej. Taki proces zapewnia, że kolory na odbitce odpowiadają tym, które będą reprodukowane na finalnym produkcie. Skalowanie pliku może prowadzić do zniekształcenia kolorów, co wpływa na dokładność oceny. Przykładem zastosowania tej zasady może być przygotowanie materiałów reklamowych, gdzie precyzyjna reprodukcja kolorów jest niezbędna dla zachowania spójności marki. Zgodnie z dobrymi praktykami w branży poligraficznej, wszelkie próbki powinny być drukowane z oryginalnych plików, a nie z ich skalowanych wersji, aby uniknąć błędów w kolorze. Kalibracja sprzętu, w tym monitora oraz proofera, jest również istotna, jednak to wykonanie odzwierciedlającej reprodukcji kolorystycznej na podstawie oryginalnych plików ma kluczowe znaczenie dla prawidłowej oceny. Przykłady standardów, takich jak ISO 12647, podkreślają znaczenie weryfikacji kolorystycznej w procesie druku.

Pytanie 9

Ile offsetowych form drukarskich CtP trzeba przygotować, aby zadrukować arkusz w kolorystyce 2 + 2 metodą odwracania arkusza przez margines boczny?

A. 2 formy
B. 4 formy
C. 1 formę
D. 3 formy
Aby zadrukować arkusz w kolorystyce 2 + 2 metodą odwracania arkusza przez margines boczny, należy przygotować 2 formy drukowe. W technice CtP (Computer-to-Plate) każdy kolor wymaga osobnej formy, co oznacza, że dla pełnokolorowego druku z dwoma kolorami na awersie i dwoma na rewersie potrzeba dwóch form dla awersu oraz dwóch form dla rewersu. W przypadku druku offsetowego standardem jest wykorzystanie oddzielnych form dla każdego koloru, co jest zgodne z praktykami branżowymi. Dobrą praktyką jest również kontrolowanie jakości form przed ich użyciem, aby zapewnić wysoką jakość druku. W sytuacjach, gdzie wykorzystuje się odwracanie arkusza, ważne jest, aby zrozumieć, że każdy z kolorów musi być naniesiony na formę indywidualnie, co pozwala na precyzyjne odwzorowanie kolorystyki. Przykładowo, jeśli projekt wymaga intensywnego koloru na obu stronach, jego uzyskanie będzie możliwe jedynie przy użyciu odpowiednich form, co podkreśla znaczenie staranności w przygotowaniu form drukowych.

Pytanie 10

Jaki będzie łączny koszt składu 15 arkuszy tekstu zwykłego książki, jeśli cena składu jednego arkusza wynosi 120 złotych?

A. 1 500 zł
B. 2 100 zł
C. 1 800 zł
D. 1 200 zł
Koszt składu 15 arkuszy tekstu prostego można łatwo obliczyć. Wystarczy pomnożyć liczbę arkuszy przez koszt jednego arkusza. W tym przypadku mamy 15 arkuszy i 120 zł za arkusz, co daje nam 1800 zł. Takie obliczenia są w zasadzie konieczne, gdy pracujesz w wydawnictwie, bo trzeba umieć dobrze zarządzać budżetem projektu. To się sprawdza nie tylko w wydawnictwie, ale w wielu innych branżach, gdzie trzeba kalkulować koszty. Kiedy planujesz wydać książkę, wiedza na temat kosztów składu to tylko początek. Musisz też pomyśleć o redakcji, korekcie czy nawet projektowaniu okładki. Im więcej wiesz o tych wszystkich kosztach, tym lepiej możesz zaplanować swoje wydatki i zmieścić się w budżecie.

Pytanie 11

Która metoda reprodukcji graficznej umożliwia cyfrowe zapisanie projektu na płycie offsetowej?

A. Wektoryzacja
B. Naświetlanie
C. Renderowanie
D. Digitalizacja
Digitalizacja, choć istotna w kontekście przetwarzania obrazów, nie odnosi się bezpośrednio do procesu zapisu projektu graficznego na płycie offsetowej. Digitalizacja to proces przekształcania analogowych danych zarówno w obrazy, jak i dźwięki na postać cyfrową, co może być przydatne w kontekście przygotowania materiałów do druku, ale nie jest metodą bezpośredniego zapisu na płycie offsetowej. Renderowanie to technika związana z tworzeniem obrazów 2D lub 3D na podstawie modeli komputerowych, która również nie jest wykorzystywana do przenoszenia grafiki na płyty offsetowe. Z kolei wektoryzacja to proces przekształcania obrazów rastrowych w wektory, co może być przydatne w tworzeniu grafiki wektorowej, ale nie ma zastosowania w kontekście bezpośredniego zapisu na płycie offsetowej. Te koncepcje, choć istotne w swoich dziedzinach, są mylnie utożsamiane z procesem naświetlania. Typowym błędem myślowym jest przyjęcie, że jakiekolwiek przetwarzanie obrazu automatycznie wiąże się z jego przygotowaniem do druku, podczas gdy kluczowe znaczenie ma odpowiednie naświetlenie płyty, które zapewnia właściwą jakość druku oraz odwzorowanie kolorów. W związku z tym, zrozumienie różnicy pomiędzy tymi procesami jest kluczowe dla skutecznego zarządzania produkcją w poligrafii.

Pytanie 12

Podczas produkcji ulotki w kolorystyce 2 + 2 przy zastosowaniu metody odwracania przez margines boczny, jaki będzie koszt jednostkowy ulotki w porównaniu do drukowania z 4 form drukowych?

A. zwiększy się
B. nie da się przewidzieć
C. pozostanie bez zmian
D. zmniejszy się
Odpowiedź, że koszt jednostkowy ulotki zmniejszy się, jest prawidłowa, ponieważ zastosowanie metody druku 2 + 2 przy użyciu odwracania przez margines boczny wprowadza efektywniejsze wykorzystanie materiałów i zasobów. W tej metodzie nadrukowuje się dwa kolory z przodu i dwa z tyłu ulotki, co pozwala na zredukowanie ilości form drukowych. Przy drukowaniu z 4 form drukowych, każda forma generuje dodatkowe koszty związane z przygotowaniem i eksploatacją. Zmniejszenie liczby form pozwala na optymalizację procesu produkcji, a co za tym idzie, na obniżenie kosztów jednostkowych. W praktyce, firmy drukarskie często stosują tę metodę, aby zredukować koszty drukowania ulotek, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży poligraficznej. Na przykład, gdy zlecenie obejmuje dużą liczbę ulotek, oszczędności mogą być znaczne, co czyni tę metodę szczególnie korzystną dla klientów z ograniczonym budżetem. Dodatkowo, przy odpowiednim planowaniu produkcji, można również zaoszczędzić czas realizacji zlecenia, co ma kluczowe znaczenie w kontekście konkurencyjności na rynku.

Pytanie 13

Kolorystykę zaproszenia w odcieniu zielononiebieskim (C) oraz czarnym (K) z jednej strony, a czarnym (K) z drugiej strony, technicznie definiuje się symbolem

A. 4 + 1
B. 4 + 2
C. 2 + 2
D. 2 + 1
Odpowiedź 2 + 1 jest na pewno dobrze dobrana, bo świetnie oddaje kolorystykę zaproszenia w technice CMYK. Zielononiebieski kolor, który tu mamy, składa się z zielonego (C) i niebieskiego, więc mamy łącznie dwa kolory na jednej stronie. Na drugiej stronie jest czarny (K), co daje nam jeszcze jeden kolor. Więc wychodzi 2 na pierwszej stronie i 1 na drugiej, czyli 2 + 1. Jak się projektuje zaproszenia, to warto pamiętać o tym modelu kolorów, żeby efekt wizualny był taki, jak planowaliśmy. W poligrafii często korzysta się z różnych kombinacji kolorów, i to powinno być zgodne z normami prepress, żeby końcowy produkt wyglądał tak, jak w projekcie. Na przykład, przy druku offsetowym, istotne jest, żeby rozumieć, jak kolory będą ze sobą współgrać - to klucz do ładnego i funkcjonalnego efektu.

Pytanie 14

Interlinia oznacza przestrzeń między sąsiadującymi

A. łamami
B. wyrazami
C. kolumnami
D. wierszami
Interlinia odnosi się do odległości pomiędzy kolejnymi wierszami tekstu, co jest kluczowym elementem w typografii i projektowaniu dokumentów. Właściwe ustawienie interlinii ma istotny wpływ na czytelność tekstu oraz ogólny wygląd dokumentu. Zbyt mała interlinia może prowadzić do wrażenia zagracenia, podczas gdy zbyt duża może rozpraszać uwagę czytelnika. Zazwyczaj przyjmuje się, że interlinia powinna wynosić od 1,15 do 1,5 wysokości czcionki, aby zapewnić optymalny komfort czytania. Przykładowo, w pracy akademickiej, często zaleca się stosowanie podwójnej interlinii, aby ułatwić dodawanie uwag i komentarzy. Użycie właściwej interlinii jest szczególnie ważne w dokumentach formalnych, takich jak CV czy raporty, gdzie estetyka i przejrzystość są kluczowe.

Pytanie 15

Ile wizytówek o wymiarach 90 x 50 mm ze spadami 2 mm, przygotowanych do druku cyfrowego, można efektywnie umieścić na arkuszu A3?

A. 40 użytków
B. 30 użytków
C. 20 użytków
D. 10 użytków
Odpowiedź 20 użytków wizytówek jest poprawna, ponieważ uwzględnia wszystkie istotne parametry techniczne. Wizytówki o wymiarach 90 x 50 mm z dodatkowym spadem 2 mm wymagają uwzględnienia wymiarów do druku, co w tym przypadku daje 94 x 54 mm. Arkusz A3 ma wymiary 420 x 297 mm. Po obliczeniu, ile wizytówek zmieści się w pionie i poziomie, otrzymujemy: w pionie 5 wizytówek (297 mm / 54 mm) oraz w poziomie 4 wizytówki (420 mm / 94 mm). Mnożąc te wartości otrzymujemy 20 użytków. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w druku, które zakładają uwzględnienie spadów, aby uniknąć białych krawędzi po przycięciu. W praktyce, prawidłowe rozmieszczenie wizytówek na arkuszu A3 pozwala zaoszczędzić na kosztach druku, co jest kluczowe w zarządzaniu budżetem w projektach graficznych, czy reklamowych.

Pytanie 16

Jaką kwotę należy przeznaczyć na przygotowanie folderu reklamowego do druku, jeśli czas realizacji wynosi 4 dni po 3 godziny dziennie, a stawka za godzinę pracy operatora DTP to 80 zł?

A. 960 zł
B. 560 zł
C. 320 zł
D. 240 zł
Koszt przygotowania do druku folderu reklamowego oblicza się na podstawie czasu pracy operatora DTP oraz jego stawki godzinowej. W tym przypadku, operator pracował przez 4 dni, po 3 godziny dziennie, co łącznie daje 12 godzin pracy (4 dni * 3 godziny/dzień). Przy stawce 80 zł za godzinę, całkowity koszt wynosi 960 zł (12 godzin * 80 zł/godz.). Obliczenia te są zgodne z powszechnie stosowanymi praktykami w branży graficznej, gdzie czas pracy oraz stawki są kluczowymi czynnikami wpływającymi na koszt projektów. Przykładem może być sytuacja, w której agencje reklamowe kalkulują koszty dla klientów na podstawie rzeczywistego czasu pracy specjalistów, co zapewnia transparentność oraz dokładność w wycenach. Takie podejście pozwala na lepsze zarządzanie budżetem projektem oraz na uniknięcie nieporozumień dotyczących kosztów w przyszłości.

Pytanie 17

Jaką maszynę do druku powinno się wykorzystać do wydrukowania serii 100 zaproszeń o wymiarach brutto 210 x 140 mm na kartonie o gramaturze 230 g/m2?

A. Termosublimacyjną
B. Elektrofotograficzną
C. Sitodrukową
D. Offsetową
Wybór maszyny elektrofotograficznej do drukowania nakładu 100 zaproszeń o wymiarach 210 x 140 mm na kartonie o gramaturze 230 g/m² jest uzasadniony jej właściwościami technicznymi. Drukarka elektrofotograficzna, znana również jako drukarka laserowa, charakteryzuje się wysoką jakością druku, dużą prędkością oraz możliwością druku na różnych rodzajach papieru i kartonów. W przypadku zaproszeń o wysokiej gramaturze, elektrofotografia zapewnia dobrą jakość kolorystyczną i ostrość detali, co jest istotne w produkcji materiałów promocyjnych. Ponadto, elektrofotografia jest efektywna kosztowo przy mniejszych nakładach, co czyni ją idealnym wyborem dla produkcji 100 egzemplarzy. W praktyce, wiele firm korzysta z tej technologii do druku materiałów reklamowych, wizytówek czy zaproszeń, co potwierdza jej popularność i zastosowanie w branży poligraficznej. Dodatkowo, nowoczesne maszyny elektrofotograficzne oferują funkcjonalności, takie jak duplex (druk dwustronny) oraz różnorodność mediów, co zwiększa ich wszechstronność.

Pytanie 18

Technologia realizacji kolorowego nadruku na 50 spersonalizowanych torbach na prezenty obejmuje druk

A. cyfrowy i wykrawanie
B. sitowy i okrawanie
C. offsetowy i przekrawanie
D. tamponowy i wycinanie
Wszystkie inne odpowiedzi zawierają techniki, które nie są optymalne dla produkcji personalizowanych torebek na prezenty w małych seriach. Druk tamponowy, na przykład, jest techniką, której głównym atutem jest zdolność do nanoszenia nadruku na nierównych powierzchniach, jednak jego zastosowanie w przypadku wielu kolorów i szczegółowych wzorów może być ograniczone. Proces ten wymaga także skomplikowanej produkcji matryc, co w praktyce czyni go mniej elastycznym dla personalizacji. Sitodruk, z drugiej strony, jest doskonały dla dużych serii produkcyjnych, ale jego przygotowanie dla małych nakładów jest kosztowne, a proces ten jest czasochłonny, co czyni go nieodpowiednim dla produkcji 50 sztuk torebek, gdzie wymagana jest różnorodność i szybkość. Offsetowy druk, mimo że zapewnia wysoką jakość wydruku, również nie jest idealny do małych serii ze względu na wysokie koszty przygotowania matryc. Dodatkowo, przekrawanie to technika, która może być używana w połączeniu z każdym rodzajem druku, ale w kontekście niniejszego pytania, kluczowym aspektem jest odpowiedni wybór metody druku, który w przypadku personalizacji powinien być elastyczny i szybki, a te tradycyjne metody nie spełniają tych kryteriów. Wybór niewłaściwych technologii może prowadzić do zwiększenia kosztów produkcji oraz wydłużenia czasu realizacji zamówienia, co w branży opartej na szybkości i elastyczności jest nie do przyjęcia.

Pytanie 19

Kluczowym elementem właściwego odwzorowania kolorów w procesie druku jest zastosowanie systemu zarządzania kolorami, który szczególnie uwzględnia określenie

A. składu barw RGB oraz nasycenia kolorów
B. profilu ICC oraz skali szarości
C. przestrzeni barwnej oraz profilu ICC
D. modułu dopasowania barw oraz jasności barw
Odpowiedź 'przestrzeni barwnej oraz profilu ICC' jest prawidłowa, ponieważ oba te elementy są kluczowe w zarządzaniu kolorami w produkcji poligraficznej. Przestrzeń barwna definiuje, jakie kolory mogą być reprezentowane w danym systemie, a jej wybór wpływa na to, jak kolory będą wyglądać w finalnym produkcie. Najczęściej stosowane przestrzenie barwne w druku to CMYK (cyan, magenta, yellow, black) oraz RGB (red, green, blue) dla mediów elektronicznych. Profil ICC (International Color Consortium) to standard, który umożliwia opisanie charakterystyki urządzeń w sposób, który pozwala na konwersję kolorów pomiędzy różnymi urządzeniami (np. z monitora na drukarkę). Dzięki zastosowaniu profili ICC, można uzyskać większą wierność kolorystyczną oraz spójność kolorów pomiędzy różnymi etapami produkcji. Przykładowo, w druku offsetowym, zastosowanie odpowiednich profili ICC dla drukarek pozwala na osiągnięcie zamierzonych efektów kolorystycznych, a także minimalizuje ryzyko różnic w odczuciu kolorów w różnych partiach druku. Dlatego zrozumienie i stosowanie zarówno przestrzeni barwnej, jak i profilu ICC, jest kluczowe dla uzyskania wysokiej jakości wydruków.

Pytanie 20

Jakie technologie mogą być zastosowane do wykonania odbitek próbnych?

A. fotoutwardzalnej i mechanicznej
B. fotopolimerowej oraz cyfrowej
C. polimerowej i tradycyjnej
D. fotochemicznej oraz cyfrowej
Odpowiedź "fotochemicznej i cyfrowej" jest poprawna, ponieważ obie te technologie są powszechnie stosowane do produkcji odbitek próbnych w różnych dziedzinach, takich jak grafika, fotografia czy przemysł poligraficzny. Technologia fotochemiczna polega na wykorzystaniu reakcji chemicznych wywoływanych przez światło do tworzenia obrazów na materiałach światłoczułych. Przykładem może być proces wywoływania odbitek na papierze fotograficznym, gdzie naświetlanie materiału powoduje rozwój obrazu. Z drugiej strony, technologia cyfrowa, w tym druk cyfrowy, oferuje dużą elastyczność i szybkość, umożliwiając łatwe tworzenie i modyfikację odbitek przy użyciu komputerów. Dzięki technologii cyfrowej możliwe jest również osiągnięcie wysokiej precyzji i jakości reprodukcji, co czyni ją idealnym rozwiązaniem do tworzenia prototypów i odbitek próbnych w krótkich seriach. Ponadto, zgodnie z dobrą praktyką branżową, obie technologie są często łączone, co pozwala na uzyskanie najlepszych efektów w różnych zastosowaniach.

Pytanie 21

Jaką ilość drutu introligatorskiego należy wykorzystać do wykonania oprawy dla 10 000 magazynów (po 3 zszywki), jeśli długość jednej zszywki to 20 mm?

A. 900 m
B. 100 m
C. 300 m
D. 600 m
Rozważając odpowiedzi 300 m, 100 m, oraz 900 m, możemy zauważyć, że każda z nich opiera się na błędnych założeniach dotyczących długości używanego drutu. W przypadku odpowiedzi 300 m, istnieje prawdopodobieństwo, że osoba odpowiadająca pomyliła się w obliczeniach, nie uwzględniając, że każda zszywka ma 20 mm, a dla 10 000 czasopism łączna długość będzie znacznie większa. Wybór 100 m również nie jest uzasadniony, ponieważ to zaniża rzeczywistą potrzebną długość drutu, co sugeruje, że osoba mogła zapomnieć o pomnożeniu przez liczbę zszywek. Z kolei odpowiedź 900 m, mimo że leży bliżej poprawnego wyniku, nadal jest błędna. Można przypuszczać, że osoba udzielająca tej odpowiedzi dodała dodatkową długość, myląc się w proporcjach lub traktując długość zszywek w inny sposób. W każdym z tych przypadków, kluczową pomyłką jest zignorowanie konieczności uwzględnienia całkowitej długości drutu dla wszystkich zszywek w odniesieniu do liczby czasopism. Zrozumienie, jak działania matematyczne przyczyniają się do uzyskania właściwego wyniku, jest niezbędne w kontekście produkcji i projektowania, gdzie precyzja i dokładność są kluczowe dla efektywności operacyjnej.

Pytanie 22

Ile offsetowych form druku jest koniecznych do przygotowania w celu zadrukowania arkusza w systemie 4 + 4 z wykorzystaniem metody odwracania arkusza przez boczny margines?

A. 4 formy
B. 8 form
C. 2 formy
D. 6 form
Aby zadrukować arkusz w kolorystyce 4 + 4, co oznacza pełny zadruk zarówno po stronie frontowej, jak i tylnej, wymagane jest przygotowanie czterech offsetowych form drukowych. Każda forma odpowiada za jeden z podstawowych kolorów, z których składa się proces druku w technologii offsetowej, czyli cyjan, magenta, żółty i czarny (CMYK). Przy druku dwustronnym, każda strona wymaga osobnej formy dla tych kolorów, co łącznie daje cztery formy. W praktyce oznacza to, że każda forma jest wykorzystywana do nałożenia jednego z kolorów na arkusz. Proces druku offsetowego jest często stosowany w produkcji materiałów reklamowych, broszur, katalogów oraz różnych publikacji, gdzie wysoka jakość kolorystyki jest kluczowa. W branży stosuje się standardy związane z przygotowaniem form, takie jak ISO 12647, które pozwalają na uzyskanie spójnych rezultatów w produkcji drukarskiej. Zastosowanie czterech form w tym przypadku jest zgodne z normami efektywności i jakości, co przyczynia się do uzyskania profesjonalnych efektów wizualnych.

Pytanie 23

Jak nazywa się system, który pozwala na bezpośrednie przenoszenie obrazu drukowego z komputera do maszyny drukarskiej?

A. CTPlate
B. CTPrint
C. CTPress
D. CTFilm
CTPrint, CTPlate i CTFilm to terminy, które mogą być trochę mylące, jeśli chodzi o drukowanie. CTPrint to szersza nazwa, która nie wskazuje na konkretny system naświetlania. CTPlate kojarzy się z tradycyjnymi płytami, co jest trochę staromodne, gdy mamy teraz takie nowinki technologiczne. W poligrafii stawiamy na technologie, które są bardziej wydajne, żeby zmniejszyć czas i koszty, a CTPlate tu się nie sprawdza. No i CTFilm to znowu wykorzystanie filmów do przygotowania do druku, co wcale nie jest najlepszym rozwiązaniem w porównaniu do systemów jak CTPress. Użycie filmów może wprowadzać zbędne kroki w produkcji, co zwiększa prawdopodobieństwo błędów i wydłuża czas realizacji. Często ludzie myślą, że wszystkie terminy związane z drukiem można stosować wymiennie, a to błąd, bo każdy z tych terminów ma swoje zastosowania i ograniczenia.

Pytanie 24

Którego modelu kolorów powinno się używać w materiałach przeznaczonych do druku offsetowego?

A. HSB
B. LAB
C. CMYK
D. RGB
Model barw CMYK jest standardem stosowanym w druku offsetowym, co wynika z jego zdolności do oddawania rzeczywistych kolorów przy pomocy czterech podstawowych atramentów: cyjanowego (C), magentowego (M), żółtego (Y) oraz czarnego (K). Druk offsetowy, który jest jedną z najpopularniejszych metod produkcji materiałów drukowanych, polega na nanoszeniu atramentu na papier w procesie, który wymaga precyzyjnej kontroli kolorów. Użycie modelu CMYK zapewnia, że kolory będą wyglądały tak, jak zaplanowano w projektach graficznych. Na przykład, przy projektowaniu broszur czy plakatów, ważne jest, aby kolory na papierze były spójne z tymi widocznymi na ekranie, dlatego przekształcanie modeli RGB do CMYK podczas przygotowywania plików do druku jest kluczowe. Warto także zaznaczyć, że różne programy graficzne, takie jak Adobe Photoshop czy Illustrator, umożliwiają konwersję kolorów i dobieranie ich w modelu CMYK, co jest niezbędnym krokiem w przygotowaniach do druku.

Pytanie 25

Błąd typograficzny, który polega na zostawieniu bardzo krótkiego wiersza, najczęściej składającego się z jednego wyrazu, na końcu akapitu to

A. sierota
B. wdowa
C. szewc
D. bękart
Błędy typograficzne są częścią szerszego kontekstu projektowania tekstu, a ich zrozumienie jest kluczowe dla każdego, kto zajmuje się publikowaniem materiałów. Terminy takie jak "bękart" czy "sierota" są często mylone z pojęciem wdowy, ale odnoszą się do różnych rodzajów błędów. Bękart to termin używany w kontekście pozostawienia pojedynczego wiersza na początku nowego akapitu, co również jest niepożądane w typografii, ale działa na innej zasadzie niż wdowa. Sierota natomiast oznacza sytuację, w której pojedynczy wiersz z końca akapitu zostaje przeniesiony na nową stronę. W praktyce, błędne rozumienie tych terminów może prowadzić do chaosu w organizacji tekstu i obniżenia jego czytelności, co jest szkodliwe w kontekście publikacji profesjonalnych. Dlatego ważne jest, aby osoby pracujące z tekstem znały dokładne definicje i różnice między tymi pojęciami oraz stosowały odpowiednie techniki typograficzne, aby poprawić jakość swoich produkcji. Ignorowanie tych zasad może skutkować nie tylko brakiem estetyki, ale również negatywnym odbiorem materiałów przez ich odbiorców.

Pytanie 26

Oprogramowanie do konwersji obrazu ciągłotonalnego identyfikuje się symbolem

A. RGB
B. DTP
C. RIP
D. GCR
Odpowiedź RIP (Raster Image Processor) jest prawidłowa, ponieważ oznacza oprogramowanie odpowiedzialne za przetwarzanie obrazów rastrowych w kontekście druku i publikacji. RIP konwertuje dane wektorowe na obrazy rastrowe, co jest kluczowe w procesie druku, zwłaszcza w systemach DTP (Desktop Publishing). Oprogramowanie to jest wykorzystywane w profesjonalnych drukarniach i studio graficznych, gdzie wymagane jest precyzyjne odwzorowanie kolorów oraz detali w finalnym produkcie. RIP obsługuje różne profile kolorów i techniki zarządzania barwą, co pozwala na uzyskanie wysokiej jakości wydruków. W branży wydawniczej standardem jest korzystanie z RIP, aby zapewnić zgodność z postanowieniami norm ISO dotyczących kolorów i jakości druku. Przykładowo, przy przygotowywaniu plików do druku offsetowego, RIP jest niezbędnym narzędziem, które przekształca dane wektorowe z programów graficznych do formatu rastrowego, eliminując błędy i poprawiając jakość finalnego wydruku.

Pytanie 27

W jaki sposób zmieni się koszt jednostkowy produkcji katalogów na maszynie rotograwiury, jeśli nakład zostanie zwiększony o 15%?

A. wzrośnie proporcjonalnie do zwiększenia nakładu
B. wzrośnie w wyniku konieczności zapłaty za nadgodziny pracy drukarza
C. pozostanie taki sam z powodu stosunkowo niewielkiej zmiany wzrostu nakładu
D. zmniejszy się, z uwagi na wzrost nakładu drukowanego z tych samych form drukowych
Wzrost nakładu o 15% na maszynie rotograwiurowej prowadzi do obniżenia kosztu jednostkowego wydruku z powodu efektywności skali. W praktyce oznacza to, że stałe koszty produkcji, takie jak przygotowanie form drukowych czy ustawienie maszyny, rozkładają się na większą liczbę wydrukowanych egzemplarzy. W przypadku rotograwiury, która jest procesem przystosowanym do masowej produkcji, większy nakład nie tylko zwiększa wydajność, ale również zmniejsza jednostkowy koszt materiałów, ponieważ surowce takie jak atrament czy podłoża są wykorzystywane w bardziej optymalny sposób. Przykładem może być produkcja katalogów o dużym nakładzie, gdzie kolejne egzemplarze są drukowane z minimalnymi dodatkowymi kosztami operacyjnymi. W branży druku, kluczowe jest stosowanie dobrych praktyk, takich jak analiza kosztów i rentowności w kontekście planowania produkcji, co pozwala na precyzyjne przewidywanie kosztów jednostkowych przy różnych nakładach.

Pytanie 28

Jaki format wykorzystuje się w fotografii do zapisu obrazu o najwyższej jakości?

A. RAW
B. JPG
C. PXR
D. PPM
Format RAW jest uznawany za najlepszy wybór do zapisu obrazów w fotografii ze względu na swoją zdolność do przechowywania danych w najwyższej jakości. Pliki RAW nie są skompresowane ani nie podlegają stratom jakości, co oznacza, że każdy detal oryginalnego obrazu jest zachowany. Fotografowie często korzystają z tego formatu, aby mieć maksymalną kontrolę nad postprodukcją, umożliwiając precyzyjne dostosowania parametrów takich jak ekspozycja, balans bieli czy kontrast bez degradacji jakości obrazu. Dla przykładu, w przypadku zdjęć krajobrazowych, gdzie istotne są detale zarówno w cieniach, jak i w jasnych partiach, format RAW pozwala na ich zachowanie, co jest kluczowe w edytowaniu. Warto również zauważyć, że standardy branżowe, takie jak Adobe RGB czy ProPhoto RGB, są często stosowane w połączeniu z plikami RAW, co dodatkowo zwiększa zakres kolorów i ich odwzorowanie. W związku z tym, dla profesjonalnych fotografów, wybór formatu RAW jest zgodny z najlepszymi praktykami w branży.

Pytanie 29

Pierwszy wiersz akapitu nazywamy szewcem, gdy

A. pozostaje na końcu łamu
B. jest napisany inną czcionką
C. wypełnia całą kolumnę
D. ma mniej niż 12 znaków
Analizując inne odpowiedzi, można dostrzec pewne nieporozumienia dotyczące definicji szewca w typografii. Opcja wskazująca na to, że szewcem jest wiersz, który całkowicie wypełnia kolumnę, jest błędna, ponieważ szewec to nie ostateczne wypełnienie przestrzeni tekstu, ale element, który powinien być odpowiednio umiejscowiony na końcu łamu, aby zachować estetykę i przejrzystość. Również stwierdzenie, że szewcem jest wiersz, który posiada mniej niż 12 znaków, jest mylne, gdyż długość wiersza nie ma bezpośredniego związku z jego kwalifikacją jako szewca. Szewce mogą mieć zróżnicowaną długość i nie są ograniczone do konkretnej liczby znaków. Ostatnia wskazówka, że szewcem jest wiersz złożony inną odmianą czcionki, jest również fałszywa. Typografia bazuje na spójności wizualnej, a zastosowanie różnych odmian czcionek w obrębie jednego akapitu mogłoby wprowadzać chaos w odbiorze tekstu. Dlatego kluczowe jest, aby zrozumieć, że definicja szewca w typografii odnosi się bardziej do umiejscowienia i kontekstu w układzie, aniżeli do jego długości czy zastosowanej czcionki.

Pytanie 30

Projekty graficzne, które mają być drukowane metodą offsetową, powinny być opracowywane w przestrzeni kolorystycznej

A. CMYK
B. HSV
C. LAB
D. HSB
Odpowiedź CMYK jest poprawna, ponieważ projekty graficzne przeznaczone do druku offsetowego powinny być przygotowane w przestrzeni barwnej CMYK (Cyan, Magenta, Yellow, Black). Ta przestrzeń barwna odpowiada procesom druku kolorowego, w którym kolory są uzyskiwane przez nakładanie na siebie podstawowych atramentów. Dzięki temu, kiedy projekt jest tworzony w CMYK, projektanci mogą dokładniej przewidzieć, jak kolory będą wyglądać po wydrukowaniu, eliminując ryzyko niezgodności kolorystycznych. W praktyce, aby zapewnić najlepsze rezultaty druku, zaleca się także stosowanie profili kolorów ICC, które pomagają w zarządzaniu kolorami i ich reprodukcji na różnych urządzeniach. Na przykład, wiele drukarni wymaga dostarczenia plików w formacie PDF, gdzie kolory są już skonwertowane do CMYK, aby uniknąć problemów z kolorami RGB, które mogą wyglądać inaczej na ekranie, niż w druku. Przygotowanie projektów w przestrzeni CMYK jest standardową praktyką w branży graficznej i jest kluczowe dla uzyskania wysokiej jakości wydruków.

Pytanie 31

Do czego służy program Adobe InDesign?

A. Do projektowania i składu publikacji
B. Do renderowania 3D
C. Do tworzenia animacji
D. Do edycji zdjęć
Adobe InDesign to profesjonalne oprogramowanie do projektowania i składu publikacji, które jest powszechnie używane w branży wydawniczej i projektowej. Program ten umożliwia tworzenie różnorodnych materiałów drukowanych i cyfrowych, takich jak książki, magazyny, broszury, plakaty czy interaktywne dokumenty PDF. Kluczową funkcją InDesign jest precyzyjna kontrola nad układem tekstu i grafiki, co jest niezbędne w procesie przygotowywania publikacji, gdzie liczy się każdy detal. Użytkownicy mogą dokładnie dostosować marginesy, odstępy, kolumny i style, co pozwala na zachowanie spójności i estetyki projektu. InDesign wspiera również zaawansowane funkcje typograficzne, takie jak ligatury, kerning czy kontrola nad akapitami, co czyni go narzędziem nieocenionym dla profesjonalistów dbających o jakość publikacji. Z mojego doświadczenia wynika, że InDesign jest niezastąpiony w pracy nad większymi projektami, gdzie nie tylko estetyka, ale i efektywność pracy mają kluczowe znaczenie. Dzięki możliwości integracji z innymi programami Adobe, takimi jak Photoshop czy Illustrator, użytkownik może płynnie przechodzić między różnymi etapami tworzenia projektu, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 32

Skład materiałów do druku offsetowego z uwzględnieniem wszystkich znaków typograficznych powinien być zrealizowany w oprogramowaniu

A. InDesign
B. Print.NET
C. Fireworks
D. Photoshop
InDesign to super program do składu publikacji. W branży graficznej i poligraficznej jest naprawdę popularny. Dzięki niemu można łatwo ogarniać układ stron, typografię czy znaki drukarskie – to wszystko jest mega istotne, zwłaszcza przy druku offsetowym. Obsługuje różne formaty plików, a do tego pozwala precyzyjnie ustawić marginesy, kolumny i inne elementy graficzne. Na przykład, jak projektujesz magazyn, to InDesign pozwala stworzyć szablon, który można wykorzystać na wszystkich stronach. Dzięki temu wszystko wygląda spójnie. No i nie zapominajmy o tym, że możesz eksportować pliki w PDF, co jest standardem w tym świecie. A te funkcje preflight i pakietów? To świetna sprawa, bo pomagają wyeliminować błędy przed wysłaniem do druku, co jest niezbędne w profesjonalnej roboty. Więc jak chodzi o skład publikacji do druku offsetowego, to InDesign to strzał w dziesiątkę i naprawdę warto go używać.

Pytanie 33

Ile oddzielnych kolorów trzeba przygotować do druku offsetowego w schemacie 2+4?

A. 6 oddzielnych kolorów
B. 8 oddzielnych kolorów
C. 2 oddzielne kolory
D. 3 oddzielne kolory
Odpowiedź wskazująca na 6 separacji barwnych w kontekście druku offsetowego w kolorystyce 2+4 jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do systemu kolorów używanego w tej technologii. W druku offsetowym najczęściej wykorzystuje się model kolorów CMYK (Cyan, Magenta, Yellow, Black), co daje 4 podstawowe barwy. Z kolei termin '2+4' sugeruje, że oprócz tych czterech kolorów, wykorzystuje się dodatkowe dwa kolory spotowe. Może to być na przykład kolor Pantone, który pozwala na dokładniejsze odwzorowanie specyficznych barw, które nie mogą być osiągnięte przez standardowe mieszanie CMYK. Stąd suma 4 kolorów podstawowych oraz 2 dodatkowych daje 6 separacji. W praktyce, takie podejście jest wykorzystywane w projektach, które wymagają większej precyzji w odwzorowaniu kolorów, takich jak materiały reklamowe, które muszą być zgodne z identyfikacją wizualną marki. Stosowanie separacji barwnych zgodnie z tą zasadą jest standardem w branży, co zapewnia wysoką jakość wydruku oraz zgodność z oczekiwaniami klientów.

Pytanie 34

Jaką liczbę arkuszy trzeba uwzględnić jako 6% zapasu technologicznego, jeśli wiadomo, że do wydrukowania nakładu potrzebne jest 6 000 arkuszy?

A. 180 sztuk
B. 240 sztuk
C. 320 sztuk
D. 360 sztuk
Aby obliczyć naddatek technologiczny w wysokości 6% na wydrukowanie nakładu wynoszącego 6000 arkuszy, zastosujemy prostą formułę matematyczną. Należy najpierw obliczyć 6% z liczby 6000, co daje nam 360 arkuszy (6000 * 0,06 = 360). Naddatek technologiczny jest kluczowym elementem w procesie drukowania, ponieważ obejmuje straty materiałowe oraz ewentualne błędy w produkcji. W praktyce, zawsze należy uwzględniać taki naddatek, aby zapewnić, że końcowy nakład będzie kompletny, a także aby zminimalizować ryzyko braku wystarczającej ilości materiału. Dobrą praktyką w branży poligraficznej jest dodawanie naddatków do różnych procesów, takich jak cięcie czy sortowanie, aby mieć pewność, że nawet w przypadku nieprzewidzianych okoliczności, posiadamy wystarczającą ilość materiałów. Dlatego zaplanowanie i obliczenie naddatku technologicznego jest fundamentalne dla efektywności procesu produkcyjnego oraz jakości końcowego produktu.

Pytanie 35

Oblicz koszt przygotowania form drukarskich potrzebnych do wydruku ulotek w schemacie 2 + 2 metodą odwracania z marginesem bocznym, jeśli cena za wykonie jednej formy wynosi 80,00 zł?

A. 80,00 zł
B. 160,00 zł
C. 240,00 zł
D. 320,00 zł
Rozważając błędne odpowiedzi, warto zauważyć, że nieprawidłowe oszacowania kosztów wykonania form drukowych wynikają z niepełnego zrozumienia procesu technologicznego. W przypadku odpowiedzi sugerujących koszt 80,00 zł, wynika to z założenia, że wystarczy jedna forma do drukowania. To podejście jest błędne, ponieważ nie uwzględnia faktu, że w metodzie 2 + 2 potrzebne są dwie oddzielne formy. Z kolei odpowiedzi 240,00 zł oraz 320,00 zł wiążą się z błędnym multiplikowaniem kosztów, które nie odnosi się do rzeczywistych potrzeb produkcyjnych. Przy kosztach formy na poziomie 80,00 zł, pomnożenie przez trzy czy cztery formy jest całkowicie nieuzasadnione w kontekście przedstawionego zadania. Kluczowe jest zrozumienie, że w druku offsetowym każdy kolor wymaga oddzielnej formy, a ograniczenie się do jednego kosztu przy założeniu dwóch kolorów prowadzi do nieprawidłowych wniosków. Pomocne może być przywołanie standardów druku i dobrych praktyk, które wskazują na potrzebę dokładnego przeliczenia kosztów produkcji w zależności od liczby wymaganych form oraz rodzaju druku, co jest podstawą efektywności finansowej w każdym projekcie poligraficznym.

Pytanie 36

Który typ pliku graficznego nie wspiera kanału alfa?

A. TIFF
B. PSD
C. PNG
D. JPEG
Odpowiedź JPEG jest poprawna, ponieważ format ten nie obsługuje kanału alfa, który jest niezbędny do przechowywania przezroczystości w obrazach. JPEG (Joint Photographic Experts Group) to format skompresowanego obrazu, który koncentruje się na minimalizacji rozmiaru pliku przy jednoczesnym zachowaniu jakości wizualnej, co czyni go idealnym do fotografii cyfrowej. W praktyce oznacza to, że obrazy w formacie JPEG są powszechnie stosowane w Internecie i mediach społecznościowych, gdzie szybkość ładowania strony ma kluczowe znaczenie. W przeciwieństwie do PNG, który obsługuje kanał alfa i umożliwia przezroczystość, a także TIFF i PSD, które również mogą zarządzać przezroczystością, JPEG zrezygnował z tych funkcji na rzecz wyższej kompresji. Dobrą praktyką jest stosowanie JPEG do zdjęć, gdzie przezroczystość nie jest wymagana, natomiast do grafik wymagających przezroczystości preferowane są formaty, które to umożliwiają, takie jak PNG. Zrozumienie ograniczeń formatu JPEG jest kluczowe dla skutecznego zarządzania obrazami w różnych aplikacjach graficznych.

Pytanie 37

Stworzenie wizytówki oraz realizacja próbnego wydruku wymaga zestawu:

A. komputer z systemem operacyjnym, tablet graficzny, skaner
B. komputer z systemem operacyjnym, program graficzny, drukarka cyfrowa
C. oprogramowanie graficzne, naświetlarka, maszyna offsetowa
D. oprogramowanie graficzne, tablet graficzny, drukarka cyfrowa
Prawidłowa odpowiedź to komputer z systemem operacyjnym, program graficzny oraz drukarka cyfrowa, ponieważ każdy z tych elementów odgrywa kluczową rolę w procesie projektowania wizytówki i jej wydruku. Komputer z systemem operacyjnym to podstawowe narzędzie, które umożliwia uruchamianie oprogramowania graficznego. Program graficzny, taki jak Adobe Illustrator czy CorelDRAW, pozwala na tworzenie profesjonalnych projektów wizytówek, wykorzystując różnorodne narzędzia do rysowania, edytowania grafiki, oraz tekstu. Drukarka cyfrowa natomiast umożliwia uzyskanie wysokiej jakości wydruku, co jest kluczowe dla finalnego efektu wizytówki. W praktyce, po zaprojektowaniu wizytówki w programie graficznym, użytkownik może przetestować różne opcje wydruku, co pozwala na optymalizację jakości przed podjęciem decyzji o masowym druku. Warto również zwrócić uwagę na standardy kolorystyczne, jak CMYK, które są istotne w kontekście druku, by uzyskać zgodność między tym, co widać na ekranie, a tym, co jest drukowane.

Pytanie 38

Narzędziem służącym do identyfikacji tekstu w zeskanowanych obrazach lub dokumentach PDF jest

A. ZIP
B. OCR
C. RIP
D. RAR
Wybór ZIP, RAR czy RIP to trochę nieporozumienie, bo te terminy dotyczą różnych rzeczy. ZIP i RAR to formaty do kompresji plików, czyli zmniejszania ich rozmiaru, co jest przydatne przy przesyłaniu danych, ale one nie mają nic wspólnego z rozpoznawaniem tekstu. Może się zdarzyć, że pomylisz kompresję z digitalizacją, ale pamiętaj, że kompresja to nie to samo co przekształcanie obrazów w tekst. A RIP? To skrót od Raster Image Processor i odnosi się do tego, jak drukarki przetwarzają obrazy do wydruku. Choć jest to kluczowe w kontekście druku, to znowu nie ma związku z OCR. Tutaj łatwo popełnić błąd, myląc różne technologie przetwarzania danych. Dobrze jest wiedzieć, w jakim kontekście każda z tych technologii działa i jakie ma funkcje.

Pytanie 39

Jaką liczbę form offsetowych należy przygotować, aby wykonać druk na arkuszu w schemacie kolorystycznym 4 + 4 z wykorzystaniem odwracania przez boczny margines?

A. 2 formy.
B. 6 form.
C. 4 formy.
D. 8 form.
Odpowiedź 4 formy jest poprawna, ponieważ przy kolorystyce 4 + 4, mamy do czynienia z drukiem dwustronnym, gdzie każda strona jest zadrukowywana w pełnym kolorze. Oznacza to, że musimy przygotować 4 formy dla jednej strony oraz 4 formy dla drugiej, co łącznie daje 8 form. Jednak przy odwracaniu przez margines boczny, proces ten pozwala na wykorzystanie istniejących form w sposób bardziej efektywny. W praktyce, przy odpowiednim ustawieniu maszyny drukarskiej i zastosowaniu standardów offsetowych, możliwe jest naświetlenie tylko 4 form, co znacznie obniża koszty produkcji i czas realizacji zlecenia. W branży druku, optymalizacja procesów jest kluczowa, dlatego zrozumienie takich praktyk, jak dobór odpowiednich form i efektywne zarządzanie procesem drukowania, jest niezbędne dla osiągnięcia sukcesu w produkcji druków o wysokiej jakości.

Pytanie 40

Jakie oznaczenie odpowiada jednostce rozdzielczości próbkowania skanera?

A. lpi
B. ppi
C. dpi
D. spi
Odpowiedź 'spi' jest poprawna, ponieważ odnosi się do jednostki rozdzielczości próbkowania, która jest kluczowym parametrem w pracy urządzeń skanujących. Skrót ten oznacza Samples Per Inch, co dosłownie przekłada się na liczbę próbek na cal. Jest to istotne w kontekście jakości skanowania, ponieważ wyższa wartość spi oznacza, że urządzenie skanujące rejestruje więcej szczegółów w obrazach, co przekłada się na lepszą jakość finalnego skanu. Przykładem zastosowania spi jest skanowanie dokumentów i zdjęć, gdzie istotne jest uchwycenie detali, takich jak tekstura, kolor czy drobne elementy. W praktyce, dla profesjonalnych zastosowań, takich jak druk cyfrowy czy archiwizacja dokumentów, zaleca się stosowanie urządzeń skanujących z wysokim spi, co pozwala na dokładniejsze odwzorowanie oryginału. Standardem w branży jest również łączenie spi z innymi parametrami, takimi jak dpi (dots per inch), co wspiera lepsze zrozumienie wydajności sprzętu skanującego.