Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik fotografii i multimediów
Kwalifikacja: AUD.02 - Rejestracja, obróbka i publikacja obrazu
Data rozpoczęcia: 21 maja 2025 08:50
Data zakończenia: 21 maja 2025 09:06

Egzamin zdany!

Wynik: 34/40 punktów (85,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jaką nazwą określa się zjawisko optyczne manifestujące się w postaci półprzezroczystych, kolorowych okręgów, które pojawiają się na zdjęciu robionym w kierunku słońca?

A. Koma

B. Dystorsja beczkowata

C. Flara

D. Winietowanie

Flara to efekt optyczny, który występuje, gdy intensywne światło, takie jak słońce, dostaje się do obiektywu aparatu. Ten efekt objawia się jako półprzezroczyste, różnokolorowe okręgi, które mogą wyglądać niezwykle atrakcyjnie, ale także mogą wpływać na jakość zdjęcia. Flara jest wynikiem odbić światła wewnątrz soczewek obiektywu, co prowadzi do zakłócenia kontrastu i może spowodować utratę szczegółów w jasnych partiach obrazu. W praktyce, fotografowie często starają się unikać flary, używając osłonki obiektywu lub zmieniając kąt padania światła. W niektórych przypadkach, gdy flara jest kontrolowana, może być wykorzystywana jako artystyczny element w kompozycji zdjęcia. Wiedza o tym zjawisku oraz technikach jego zarządzania jest kluczowa dla każdego fotografa, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży fotografii. Ostatecznie, umiejętność świadomego wykorzystania flary może znacząco podnieść jakość wizualną prac fotograficznych.

Pytanie 2

Aby uzyskać reprodukcję kolorowego oryginału na negatywnym materiale przeznaczonym do ekspozycji na światło dzienne, jakie oświetlenie powinno być zastosowane?

A. rozproszone o temperaturze barwowej 3200 K

B. rozproszone o temperaturze barwowej 5500 K

C. skierowane o temperaturze barwowej 5500 K

D. skierowane o temperaturze barwowej 3200 K

Odpowiedź "rozproszone o temperaturze barwowej 5500 K" jest poprawna, ponieważ idealnie odwzorowuje naturalne światło dzienne, które ma temperaturę barwową w okolicach 5500 K. Przy takim oświetleniu, kolory na materiale negatywowym są reprodukowane bardziej wiernie. Oświetlenie rozproszone minimalizuje cienie i pozwala na równomierne oświetlenie fotografowanej sceny, co jest kluczowe w procesie reprodukcji. Przykładem zastosowania tej metody jest fotografowanie dzieł sztuki, gdzie celem jest jak najwierniejsze odwzorowanie kolorów oryginału. Standardy fotograficzne, takie jak ISO 3664, wskazują na znaczenie odpowiedniej temperatury barwowej w kontekście reprodukcji kolorów, co potwierdza wybór 5500 K jako optymalnego dla tego typu prac. Ponadto, stosując oświetlenie rozproszone, można uniknąć efektu prześwietlenia lub niedoświetlenia, co jest często spotykane przy użyciu źródeł światła o charakterze skierowanym.

Pytanie 3

W cyfrowych aparatach, pomiar intensywności światła w centralnej części kadru nazywany jest pomiarem

A. punktowym

B. matrycowym

C. wielopunktowym

D. centralnie ważonym

Pomiar punktowy w aparatach cyfrowych odnosi się do metody, w której intensywność światła jest mierzona w jednym, konkretnym punkcie kadru, zazwyczaj w centrum. Ta technika pomiarowa jest szczególnie przydatna w sytuacjach, gdy obiekt, na którym koncentrujemy uwagę, jest znacznie jaśniejszy lub ciemniejszy niż otoczenie. Dzięki temu, aparat może dokładniej określić ekspozycję, co skutkuje lepszym odwzorowaniem detali w obszarze zainteresowania, co jest kluczowe w fotografii portretowej czy makrofotografii. W praktyce, stosowanie pomiaru punktowego pozwala fotografom na uzyskanie odpowiedniego balansu światła, minimalizując ryzyko niedoświetlenia lub prześwietlenia. Warto dodać, że w standardach branżowych oraz w instrukcjach obsługi wielu aparatów, technika ta jest szczególnie zalecana w sytuacjach wymagających precyzyjnego ustawienia ekspozycji.

Pytanie 4

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 5

Aby uwiecznić rozległy krajobraz, należy skorzystać z aparatu z obiektywem o ogniskowej

A. 28 mm

B. 50÷180 mm

C. 100÷300 mm

D. 85 mm

Ogniskowa 28 mm jest idealnym wyborem do fotografowania rozległych krajobrazów, ponieważ oferuje szerszy kąt widzenia, co pozwala uchwycić większy obszar w kadrze. Obiektywy szerokokątne, takie jak 28 mm, są powszechnie stosowane w fotografii krajobrazowej, aby pokazać majestat i rozległość przyrody. Dzięki temu, fotograficy mogą uchwycić głębię i perspektywę, co jest kluczowe dla oddania charakteru krajobrazu. W praktyce, używając obiektywu 28 mm, możemy z powodzeniem rejestrować zarówno elementy pierwszego planu, jak i tło, co jest istotne w kompozycji zdjęcia. Standardy branżowe zalecają stosowanie szerokokątnych obiektywów w fotografii krajobrazowej, aby uzyskać efektywniejsze kadry. Warto również pamiętać o technikach takich jak HDR, które mogą być stosowane w połączeniu z tym obiektywem, aby uzyskać bardziej zrównoważony zakres tonalny, co dodatkowo podniesie jakość zdjęć krajobrazowych.

Pytanie 6

Jaką substancję konserwującą wykorzystuje się w wywoływaczu?

A. wodorotlenek sodu

B. węglan potasu

C. siarczyn sodu

D. węglan sodu

Siarczyn sodu jest substancją konserwującą, która skutecznie zapobiega utlenianiu się substancji w wywoływaczach, a także ogranicza rozwój mikroorganizmów. Jego działanie polega na redukcji stężenia tlenu w roztworze, co wpływa na stabilizację chemiczną i biologiczną preparatów. Siarczyn sodu jest szeroko stosowany w przemyśle spożywczym jako dodatek E221, ale również w przemyśle fotograficznym, gdzie ma na celu ochronę emulsji światłoczułych. Przykłady jego zastosowania obejmują konserwację win, owoców oraz soków, gdzie skutecznie przedłuża trwałość produktów. Warto dodać, że stosowanie siarczynu sodu jest ściśle regulowane przez przepisy prawa, co zapewnia bezpieczeństwo konsumentów oraz jakość produktów. Dobrze zrozumieć zastosowanie tej substancji w kontekście stabilizacji i jakości wyrobów, co podkreśla znaczenie przestrzegania standardów branżowych w produkcji.

Pytanie 7

Który zbiór działań nie odnosi się wyłącznie do organizacji planu zdjęciowego?

A. Wybór sprzętu fotograficznego, ustawienie oświetlenia, rejestracja obrazu

B. Wybór tła, ustawienie oświetlenia, dobór kontrastu oświetlenia

C. Ustawienie oświetlenia, wybór akcesoriów fotograficznych, próba wyzwolenia błysku

D. Montaż sprzętu fotograficznego, oświetlenie obiektów fotografowanych, pomiar natężenia światła

Wybór odpowiedzi dotyczącej sprzętu fotograficznego, ustawienia oświetlenia i rejestracji obrazu jest jak najbardziej trafny. To są podstawowe czynności, które naprawdę wpływają na proces fotografowania, a nie tylko na to, co robimy przed sesją. Dobranie właściwego sprzętu wymaga od nas zrozumienia, co będzie na sesji, czyli jakie aparaty i obiektywy najlepiej się sprawdzą, żeby osiągnąć zamierzony efekt. Oświetlenie to z kolei kluczowy element, który naprawdę może zadecydować o jakości zdjęć, dlatego warto wcześniej zaplanować, z jakich źródeł światła skorzystamy, ich moc i kierunek. A sama rejestracja obrazu to moment, gdy wszystkie nasze wcześniejsze decyzje zaczynają działać, więc znajomość technik takich jak ekspozycja, balans bieli czy ostrość jest tu naprawdę ważna. Wszystko to trzeba przemyśleć, żeby uzyskać efekt, który będzie satysfakcjonujący, co jest zgodne z tym, co dobrze funkcjonuje w fotografii.

Pytanie 8

Podczas robienia zdjęć na materiale kolorowym w świetle słonecznym, aby rozjaśnić cienie, należy doświetlić je światłem o temperaturze barwowej

A. 5500 K

B. 6500 K

C. 3200 K

D. 3800 K

Odpowiedź 5500 K jest prawidłowa, ponieważ temperatura barwowa 5500 K odpowiada naturalnemu światłu dziennemu w słoneczne dni. Takie światło jest neutralne i ma równą proporcję barw, co pozwala na wierne odwzorowanie kolorów w fotografii, zwłaszcza na materiałach barwnych. Doświetlanie cieni tym światłem przyczynia się do ich rozjaśnienia, eliminując niepożądane zafarby, które mogą pojawić się przy użyciu innych źródeł światła. W praktyce, stosując światło o temperaturze 5500 K, można uzyskać bardziej równomierną iluminację, co jest szczególnie istotne w fotografii portretowej i produktowej. Użycie lampy błyskowej o tej samej temperaturze barwowej co światło dzienne pozwala na zachowanie spójności kolorystycznej w całej kompozycji. Ponadto, standardy branżowe, takie jak te ustalone przez International Color Consortium (ICC), podkreślają znaczenie zgodności temperatury barwowej w procesie fotografowania oraz obróbki zdjęć, co wpływa na jakość końcowych efektów wizualnych.

Pytanie 9

W procesie druku solnego wykorzystuje się jako materiał światłoczuły

A. azotan srebra

B. chlorek srebra

C. bromek srebra

D. jodek srebra

Chlorek srebra (AgCl) jest jednym z kluczowych materiałów światłoczułych wykorzystywanych w procesie druku solnego. Jego zastosowanie wynika z właściwości fotochemicznych, które pozwalają na tworzenie obrazów w wyniku reakcji na światło. Gdy chlorek srebra jest naświetlany, jego struktura chemiczna ulega zmianie, co skutkuje powstawaniem nieodwracalnych śladów, które mogą być rozwijane w procesie chemicznym, umożliwiając uzyskanie wysokiej jakości odbitek. W praktyce, chlorek srebra jest często stosowany w procesach chemicznych, takich jak fotokopiowanie oraz w fotografii tradycyjnej. Warto również zauważyć, że standardy jakości w branży fotograficznej kładą nacisk na użycie materiałów światłoczułych, które charakteryzują się wysoką stabilnością i reprodukowalnością obrazów. Odpowiednie przygotowanie emulsji z chlorkiem srebra oraz właściwe techniki naświetlania są kluczowe dla uzyskania satysfakcjonujących rezultatów. Przykładem może być klasyczna fotografia czarno-biała, gdzie użycie chlorku srebra w emulsjach daje możliwość uzyskania subtelnych tonów i detali w obrazach.

Pytanie 10

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 11

Jaki obiektyw powinno się wykorzystać do fotografowania dużej części wnętrza z niewielkiej odległości?

A. Szerokokątny o ogniskowej 35 mm

B. Teleobiektyw o ogniskowej 200 mm

C. Długoogniskowy o ogniskowej 80 mm

D. Standardowy o ogniskowej 50 mm

Szerokokątny obiektyw o ogniskowej 35 mm jest idealnym narzędziem do uchwycenia dużych fragmentów pomieszczeń z bliskiej odległości. Takie obiektywy charakteryzują się szerszym kątem widzenia, co pozwala na rejestrowanie większej części sceny w kadrze. Przykładem zastosowania może być fotografia wnętrz, gdzie szerokokątny obiektyw umożliwia pokazanie zarówno całego pomieszczenia, jak i jego detali, co jest kluczowe dla architektów oraz projektantów wnętrz. Szerokokątne obiektywy mają również tendencję do minimalizowania zniekształceń na brzegach, co jest korzystne w kontekście fotografii architektury. Dodatkowo, w warunkach ograniczonej przestrzeni, takich jak małe mieszkania czy ciasne korytarze, szerokokątny obiektyw pozwala na efektywne uchwycenie kompozycji bez potrzeby stawania w odległości, która mogłaby wywołać problemy z perspektywą. W praktyce oznacza to, że fotografowie mogą lepiej ukazywać cechy architektoniczne i aranżacyjne, co czyni ten wybór uzasadnionym w kontekście efektywnej komunikacji wizualnej.

Pytanie 12

Główne dane zawarte w każdym obiektywie to

A. ogniskowa i minimalna przysłona

B. stabilizacja obrazu oraz minimalna przysłona

C. liczba soczewek i stabilizacja obrazu

D. liczba soczewek oraz typ autofokusa

Podstawową informacją umieszczoną na każdym obiektywie fotograficznym jest ogniskowa oraz minimalna przysłona. Ogniskowa obiektywu, wyrażona w milimetrach, określa, jak daleko znajduje się punkt ogniskowy od soczewek obiektywu. Krótsza ogniskowa (np. 18 mm) oznacza szerszy kąt widzenia, idealny do fotografii krajobrazowej, natomiast dłuższa ogniskowa (np. 200 mm) pozwala na uzyskanie wąskiego kąta widzenia, co jest korzystne w fotografii portretowej czy przyrodniczej. Minimalna przysłona, z kolei, wskazuje na najszersze otwarcie przysłony, co wpływa na ilość światła wpadającego do aparatu oraz na głębię ostrości. Dobrze dobrana ogniskowa oraz przysłona są kluczowe w procesie tworzenia zdjęć o pożądanej estetyce. Standardy branżowe podkreślają znaczenie tych parametrów przy wyborze obiektywu, a ich zrozumienie jest podstawą umiejętności fotograficznych, które można rozwijać na przykład podczas warsztatów fotograficznych.

Pytanie 13

Podczas retuszu portretu w programie graficznym, które z wymienionych narzędzi najlepiej nadaje się do wygładzania skóry?

A. Różdżka magiczna

B. Smudge

C. Klonowanie

D. Rozmycie Gaussa

Używanie klonowania do wygładzania skóry nie jest najlepszym wyborem, ponieważ to narzędzie służy głównie do usuwania lub zastępowania niechcianych elementów na zdjęciu przez kopiowanie pikseli z jednego miejsca w inne. Choć może pomóc w usunięciu pojedynczych niedoskonałości takich jak pryszcze, nie jest skuteczne w wygładzaniu dużych powierzchni skóry. Narzędzie Smudge, które rozmazuje piksele, może być użyteczne w niektórych sytuacjach, ale często prowadzi do nienaturalnie wyglądających wyników, zwłaszcza jeśli jest stosowane na dużą skalę. Jest trudne do kontrolowania i wymaga dużo wprawy, aby uzyskać zadowalające efekty. Różdżka magiczna, z kolei, służy do zaznaczania obszarów o podobnych kolorach i nie ma żadnej funkcji wygładzania skóry. Jest przydatna w selekcji, ale nie w retuszu i wygładzaniu. W rezultacie, wybór tych narzędzi do wygładzania skóry może prowadzić do frustracji i niezadowalających efektów, dlatego też należy korzystać z metod dedykowanych do tego celu, takich jak Rozmycie Gaussa, które są bardziej odpowiednie i efektywne.

Pytanie 14

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 15

Aby uzyskać na zdjęciu portretowym en face efekt oświetlenia sylwetkowego, modela należy ustawić

A. bokiem w stronę padającego światła

B. w kierunku padającego światła

C. w taki sposób, aby światło padało z góry

D. odwróconego tyłem do padającego światła

Odpowiedź 'tyłem do padającego światła' jest prawidłowa, ponieważ aby uzyskać efekt oświetlenia sylwetkowego w portrecie en face, model powinien stać w taki sposób, aby źródło światła padało na jego plecy. Taki układ sprawia, że światło nie oświetla bezpośrednio twarzy modela, ale tworzy kontrast pomiędzy sylwetką a tłem, co pozwala na wyeksponowanie kształtów i detali. W praktyce, fotografowie często wykorzystują ten efekt w celu uzyskania dramatycznego wyrazu portretu, podkreślając kontury i nadając im głębię. Dodatkowo, można zastosować dodatkowe źródło światła, np. lampę błyskową ustawioną z przodu, aby subtelnie doświetlić twarz, co pozwoli uzyskać pożądany balans między oświetleniem sylwetki a detalami na twarzy. Takie podejście jest zgodne z zasadami fotografii portretowej i jest szeroko stosowane w branży, przyczyniając się do tworzenia bardziej złożonych i interesujących kompozycji.

Pytanie 16

Systemy Focus Peaking w zaawansowanych aparatach cyfrowych wspomagają

A. wybór punktów ostrości w trybie wielopunktowego autofokusa

B. pomiar ekspozycji przez analizę punktową jasnych obszarów

C. ręczne ustawianie ostrości przez podświetlanie ostrych krawędzi

D. redukcję szumów przy wysokich wartościach ISO

Wszystkie alternatywne odpowiedzi, choć mogą brzmieć przekonująco, nie odnoszą się do istoty działania systemów Focus Peaking. Na przykład, pomiar ekspozycji przez analizę punktową jasnych obszarów to technika używana do oceny, jak światło wpływa na zdjęcie, ale nie ma nic wspólnego z ustawianiem ostrości. To narzędzie, które pomaga w zrozumieniu, jak skomponować zdjęcie z odpowiednią ilością światła, ale nie pomaga w precyzyjnym ostrzeniu obiektów. Kolejna z niepoprawnych odpowiedzi dotyczy redukcji szumów przy wysokich wartościach ISO. Ta funkcjonalność odnosi się do poprawy jakości zdjęć przy słabym oświetleniu, ale także nie ma związku z Focus Peaking. To dwie różne dziedziny, które choć są ważne w fotografii, nie mają ze sobą bezpośredniego związku. Wiele osób może mylić te pojęcia, co prowadzi do błędnych wniosków o ich funkcjonalności. Należy zwrócić uwagę, że wybór punktów ostrości w trybie wielopunktowego autofokusa to także oddzielna technologia, która skupia się na automatycznym ustawianiu ostrości na wybranych obszarach w kadrze, co nie wymaga manualnej interwencji. Wszystkie te koncepcje mają swoje miejsce w fotografii, jednak nie są związane z główną funkcjonalnością systemów Focus Peaking, które są narzędziem wsparcia w manualnym ustawianiu ostrości. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla poprawnego korzystania z aparatu i osiągnięcia najlepszych rezultatów w praktyce fotograficznej.

Pytanie 17

W trakcie chemicznej obróbki materiałów wrażliwych na światło, substancją służącą do utrwalania jest

A. siarczan hydroksylaminy

B. chlorek srebra

C. żelazicyjanek potasu

D. tiosiarczan sodu

Tiosiarczan sodu, który może się wydawać skomplikowany, jest tak naprawdę ważnym składnikiem w fotografii. Działa jak substancja, która utrwala obrazy na papierze fotograficznym. Jego głównym zadaniem jest pozbycie się resztek srebra z emulsji. To pozwala na stabilizację obrazu i zapobiega dalszemu „rozwojowi” zdjęcia, kiedy jest naświetlane. Wyobraź sobie, że po naświetleniu filmu, tiosiarczan sodu wchodzi do akcji, by „ugasić” obraz, dzięki czemu pozostaje on wyraźny i nie blaknie. Warto dodać, że w fotografii czarno-białej to naprawdę kluczowy proces, a normy branżowe, na przykład ISO 12232, mówią jasno, jak ważne jest użycie odpowiednich substancji. Tiosiarczan sodu jest powszechnie stosowany w laboratoriach fotograficznych, a jego stosowanie idealnie wpisuje się w dobre praktyki w obróbce materiałów światłoczułych.

Pytanie 18

Fotograf, który do robienia zdjęć krajobrazowych ustawił przysłonę na f/1.2, czułość matrycy na ISO 1400 oraz czas naświetlania na 30 sekund, najprawdopodobniej planuje uchwycić te obrazy przy świetle dziennym

A. po południu

B. w południe

C. nocą

D. o świcie

Odpowiedź na noc jest jak najbardziej trafna. Ustawienia aparatu pokazują, że fotografowanie w nocy wymaga innego podejścia. Przysłona f/1.2 jest naprawdę szeroka, co pozwala na wpuścić więcej światła na matrycę, co w ciemnościach jest mega ważne. ISO 1400 to niezły wybór, bo zwiększa wrażliwość na światło, co w nocy jest kluczowe. Czas naświetlania 30 sekund też pasuje do nocnych zdjęć, ponieważ długi czas otwarcia migawki potrafi uchwycić piękne detale, takie jak gwiazdy czy różne sztuczne światła. Właśnie takie ustawienia są często używane w nocnej fotografii, a ich celem jest uchwycenie wyraźnych i dobrze doświetlonych obrazów nawet w trudnych warunkach. Z własnego doświadczenia mogę powiedzieć, że zdjęcia nocnych miast, gdzie światła uliczne i neony robią niesamowite efekty wizualne, wyglądają świetnie.

Pytanie 19

Który element aparatu fotograficznego odpowiada za regulację czasu naświetlania materiału światłoczułego?

A. Matówka

B. Migawka

C. Przysłona

D. Obiektyw

Migawka to kluczowy element aparatu fotograficznego, który odpowiada za regulację czasu naświetlania materiału światłoczułego. Jej główną funkcją jest otwieranie i zamykanie się w określonym czasie, co pozwala na kontrolę ilości światła docierającego do matrycy lub kliszy. W praktyce, czas otwarcia migawki wpływa na to, jak zdjęcie będzie wyglądać – dłuższy czas naświetlania pozwala uchwycić więcej światła, co jest przydatne w słabo oświetlonych warunkach lub przy fotografowaniu ruchu, podczas gdy krótki czas pozwala na zarejestrowanie ostrego obrazu w jasnym świetle. Warto także znać różne rodzaje migawkek, takie jak migawki centralne i migawki szczelinowe, które mają różne zastosowania w fotografii. Zrozumienie roli migawki w kontekście ekspozycji, a także jej interakcji z innymi elementami, jak przysłona czy ISO, jest fundamentalne dla uzyskania pożądanych efektów w fotografii. W praktyce, wiele aparatów oferuje różne tryby pracy, w których można manualnie ustawić czas naświetlania, co pozwala na eksperymentowanie z kreatywnymi efektami. Dzięki tym informacjom, możemy lepiej zrozumieć, jak ważna jest migawka w procesie tworzenia zdjęć.

Pytanie 20

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 21

W programie Photoshop narzędzie do rysowania ścieżek to

A. Pióro

B. Zaznaczenie eliptyczne

C. Szybkie zaznaczenie

D. Lasso wielokątne

Pióro jest jednym z najpotężniejszych narzędzi w programie Photoshop, które umożliwia precyzyjne rysowanie ścieżek oraz tworzenie złożonych kształtów. Jego główną zaletą jest możliwość tworzenia krzywych Béziera, co pozwala na uzyskanie gładkich i wyrafinowanych konturów. Użytkownik może dostosować punkty kontrolne, co zapewnia pełną kontrolę nad kształtem ścieżki. Przykładem zastosowania narzędzia Pióro jest projektowanie logo, gdzie precyzja kształtów jest kluczowa. Warto także zauważyć, że ścieżki utworzone za pomocą Pióra mogą być łatwo konwertowane na zaznaczenia lub maski, co jest niezbędne w wielu procesach edycyjnych w grafice rastrowej. Łączenie ścieżek za pomocą narzędzia Pióro z innymi funkcjami Photoshopa, takimi jak warstwy i style warstw, umożliwia tworzenie zaawansowanych efektów wizualnych. Zgodnie z zasadami dobrych praktyk w projektowaniu graficznym, zaleca się regularne korzystanie z narzędzi do rysowania ścieżek w celu uzyskania profesjonalnych efektów graficznych.

Pytanie 22

Przy fotografowaniu spadającej kropli wody, aby uzyskać efekt jej zatrzymania w ruchu, należy zastosować czas otwarcia migawki

A. 1/15 s

B. 1/2000 s

C. 1/60 s

D. 1/125 s

Użycie czasu otwarcia migawki 1/2000 s podczas fotografowania spadającej kropli wody pozwala na uchwycenie jej ruchu w momencie, gdy jest w pełnym biegu. Krótkie czasy naświetlania są kluczowe do zamrożenia dynamicznych scen, ponieważ minimalizują rozmycie ruchu spowodowane ruchem samego obiektu oraz drżeniem rąk fotografa. W praktyce, stosując czas 1/2000 s, można uzyskać wyraźne detale, jak kształt kropli czy rozpryskujące się cząstki wody. W fotografii sportowej czy przyrodniczej często korzysta się z takich czasów, aby uchwycić szybko poruszające się obiekty, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży. Warto również pamiętać o odpowiednim doborze ISO oraz przysłony, aby uniknąć nadmiernego prześwietlenia zdjęcia. Z mojego doświadczenia, planując podobne ujęcia, warto także pomyśleć o użyciu statywu lub stabilizacji obrazu, by jeszcze bardziej zmniejszyć ryzyko rozmycia obrazu.

Pytanie 23

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 24

Jakiego filtru należy użyć, aby uzyskać delikatny efekt klasycznej fotografii w odcieniu sepii?

A. Połówkowy

B. Szary

C. Konwersyjny

D. Polaryzacyjny

Użycie filtrów takich jak polaryzacyjny, połówkowy czy szary w kontekście uzyskania efektu sepii jest nieadekwatne i może prowadzić do mylnych wniosków. Filtr polaryzacyjny, na przykład, służy do redukcji odblasków oraz zwiększenia nasycenia kolorów, co jest pomocne w fotografii krajobrazowej. Niemniej jednak, jego właściwości nie są zgodne z celem uzyskania tonacji sepii, która wymaga intensyfikacji specyficznych ciepłych tonów. Z kolei filtr połówkowy, który jest używany do wyrównania różnic w ekspozycji pomiędzy jasnymi a ciemnymi obszarami obrazu, nie wpływa na kolorystykę w sposób, który pozwalałby uzyskać efekt sepii. Zastosowanie filtra szarego, który obniża ilość światła docierającego do matrycy aparatu, również nie odpowiednio wspiera zamierzony efekt, gdyż skupia się na kontroli ekspozycji, a nie na manipulacji kolorami. To niezrozumienie praktycznego zastosowania filtrów i ich właściwości prowadzi do błędnych wyborów w procesie twórczym. Dobrze jest zrozumieć, że każdy filtr ma swoje specyficzne przeznaczenie, a ich wybór powinien być przemyślany w kontekście zamierzonego efektu artystycznego.

Pytanie 25

Wykonanie serii zdjęć tej samej sceny za pomocą aparatu fotograficznego przy automatycznych, skokowych zmianach parametrów naświetlenia pozwala na

A. afocus

B. stabilizację obrazu

C. autobracketing

D. automatyczny balans bieli

Autobracketing to technika, która umożliwia wykonanie serii zdjęć tego samego obiektu przy różnych wartościach ekspozycji, co jest szczególnie przydatne w sytuacjach, gdy oświetlenie jest zmienne lub trudne do uchwycenia. W praktyce oznacza to, że aparat automatycznie wykonuje kilka ujęć, zmieniając parametry naświetlenia, takie jak czas otwarcia migawki, przysłona i ISO, co pozwala na uzyskanie zdjęć z różnym poziomem jasności. Dzięki tej metodzie, fotograf ma możliwość wyboru najlepszego ujęcia, które najlepiej oddaje zamierzony efekt estetyczny. Autobracketing jest szczególnie popularny w fotografii krajobrazowej oraz w sytuacjach, gdzie konieczne jest uchwycenie szczegółów zarówno w jasnych, jak i ciemnych partiach zdjęcia. Użytkownicy aparatów cyfrowych powinni znać i wykorzystywać tę funkcję, aby zwiększyć swoje możliwości twórcze i osiągnąć wyższe standardy w swoich pracach.

Pytanie 26

Określ nazwę zjawiska, które występuje w srebrowych warstwach materiałów światłoczułych na skutek intensywnego, krótkiego naświetlania?

A. Guma

B. Dagerotypia

C. Solaryzacja

D. Izohelia

Izohelia odnosi się do zjawiska związane z równomiernym oświetleniem w kontekście reprodukcji barw, a nie do efektów ciemnienia warstw światłoczułych pod wpływem intensywnego naświetlania. Zjawisko to jest często mylone z solaryzacją, ponieważ obie koncepcje dotyczą światła i jego oddziaływania z materiałami, ale mają różne zastosowania i mechanizmy. Izohelia była używana w kontekście analizy odbicia światła oraz w procesach kalibracji kolorów, jednak nie ma bezpośredniego związku z procesami chemicznymi, jakie zachodzą w srebrowych emulsjach. Dagerotypia to jedna z najwcześniejszych technik fotograficznych, polegająca na rejestrowaniu obrazu na metalowej płycie pokrytej jodkiem srebra. Choć dagerotypia wiąże się z naświetlaniem, nie opisuje zjawiska ciemnienia pod silnym światłem, a jej proces jest znacznie bardziej skomplikowany i nie dotyczy soli srebra w kontekście solaryzacji. W przypadku gumy, termin ten odnosi się do procesu gumy bichromate, który jest inną techniką fotograficzną, polegającą na naświetlaniu emulsji zawierającej gumę oraz chromian potasu. To zjawisko również nie jest związane z solaryzacją, ponieważ skupia się na innych aspektach tworzenia obrazu. Wniosek z tych niepoprawnych odpowiedzi jest często rezultatem mylenia różnych pojęć w dziedzinie fotografii oraz prób ich zastosowania w kontekście, w którym nie są one właściwe. Zrozumienie podstawowych różnic między tymi zjawiskami jest kluczowe dla prawidłowej analizy procesów fotograficznych i ich zastosowań.

Pytanie 27

Metoda tworzenia obrazu, w której przeważają ciemne tonacje oraz czerń, to

A. low key

B. pigment

C. high key

D. guma

Teknika low key odnosi się do stylu fotografii i sztuki wizualnej, w której dominują ciemne tony oraz czerń, co pozwala na uzyskanie dramatycznego i głębokiego efektu wizualnego. W tej technice kluczowym elementem jest kontrast między światłem a cieniem, co tworzy atmosferę tajemniczości oraz intensywności. Przykładami zastosowania low key mogą być portrety artystyczne, w których gra światła i cienia podkreśla rysy twarzy modela, nadając im wyrazistość i charakter. Fotografowie często stosują takie metody w fotografii mody czy portretowej, aby skoncentrować uwagę widza na danym obiekcie. Efekty low key są również wykorzystywane w filmie i sztukach performatywnych, aby wywołać emocje poprzez atmosferę. W branży filmowej technika ta ma zastosowanie w tworzeniu napięcia i dramatyzmu, co można zaobserwować w wielu filmach kryminalnych i thrillerach, gdzie ciemne, niejednoznaczne oświetlenie wpływa na odbiór narracji. Zrozumienie tej techniki jest kluczowe dla profesjonalnych fotografów, którzy pragną bawić się światłem, aby osiągać zamierzone efekty wizualne.

Pytanie 28

Podstawowym wyposażeniem fotografa, który planuje zrealizować makrofotografię starożytnych monet, jest aparat fotograficzny oraz

A. pierścienie pośrednie

B. adapter bezprzewodowy

C. filtr połówkowy

D. pierścienie redukcyjne

Pierścienie pośrednie to akcesoria fotograficzne, które pozwalają na zbliżenie obiektywu do obiektu fotografowanego, co jest kluczowe w makrofotografii. Dzięki nim możliwe jest uzyskanie większego powiększenia, co jest niezbędne do szczegółowego uchwycenia detali starych monet. Umożliwiają one zmianę odległości między obiektywem a matrycą aparatu, co przekłada się na lepszą jakość zdjęć z bliskich odległości. Praktycznym przykładem zastosowania pierścieni pośrednich może być sytuacja, w której fotograf chce uchwycić drobne detale, takie jak inskrypcje czy rysy na monecie. Użycie pierścieni pośrednich jest zatem szeroko akceptowane w branży fotograficznej jako standardowa praktyka dla makrofotografii. Dodatkowo, pierścienie te są dostępne w różnych długościach, co pozwala na dostosowanie ich do konkretnego typu obiektywu i zamierzonego efektu, zwiększając elastyczność pracy fotografa.

Pytanie 29

Zdjęcie studyjne zostało wykonane z wykorzystaniem

A. oświetlenia bocznego i kontrastu barw.

B. oświetlenia przedniego i kontrastu wielkości.

C. oświetlenia przedniego i kontrastu jasności.

D. oświetlenia bocznego i kontrastu wielkości.

Odpowiedź "oświetlenia bocznego i kontrastu wielkości" jest jak najbardziej trafna. W fotografii studyjnej światło boczne naprawdę robi różnicę – dodaje głębi i tekstury do zdjęć. Kiedy robimy portrety czy martwą naturę, to dokładnie to oświetlenie potrafi wydobyć detale, bo cienie dodają życia i pomagają lepiej pokazać fakturę. Co do kontrastu wielkości, to jest super technika! Zestawiając obiekty o różnych rozmiarach, przyciągamy wzrok i wprowadzamy dynamikę. Przykład? Duży kubek obok małej filiżanki robi robotę. Fotografowie często mieszają różne źródła światła, żeby osiągnąć zamierzony efekt i przy tym korzystają z zasad sztuki, jak zasada trójpodziału czy teoria kolorów. Te umiejętności zdecydowanie mają zastosowanie w branży fotograficznej!

Pytanie 30

Czy oświetlenie rembrandtowskie można uzyskać przez umiejscowienie światła głównego

A. bezpośrednio nad obiektywem

B. poniżej obiektywu

C. w miejscu przednio-górno-bocznym

D. za modelem, w kierunku obiektywu

Oświetlenie rembrandtowskie charakteryzuje się specyficzną konfiguracją, która prowadzi do powstania charakterystycznego trójkątnego światła na policzku modela. Aby uzyskać ten efekt, światło główne powinno być umieszczone w pozycji przednio-górno-bocznej, co oznacza, że znajduje się ono na wysokości oczu modela lub nieco powyżej, a z boku, tworząc kąt około 45 stopni w stosunku do osi obiektywu. Taka lokalizacja światła pozwala na odpowiednie modelowanie rysów twarzy, uwydatniając cienie i światła, co jest istotne dla stworzenia dramatycznego, ale jednocześnie naturalnego efektu. W praktyce, oświetlenie rembrandtowskie jest często stosowane w portretach, szczególnie w fotografii studyjnej oraz malarstwie, gdzie zależy nam na uzyskaniu głębi i tekstury w obrazie. Ważnym aspektem jest również użycie odpowiednich modyfikatorów światła, takich jak softboxy czy reflektory, które mogą pomóc w kontrolowaniu intensywności i kierunku światła, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie fotografii.

Pytanie 31

Jaką długość ogniskowej powinien mieć obiektyw aparatu małoobrazkowego, aby uzyskać widoczny efekt dystorsji beczkowatej na zdjęciu?

A. 200 mm

B. 10 mm

C. 500 mm

D. 50 mm

Ogniskowa 10 mm w obiektywie do aparatu małoobrazkowego skutkuje widocznym efektem dystorsji beczkowatej ze względu na bardzo szeroki kąt widzenia, który ten obiektyw oferuje. Dystorsja beczkowata jest szczególnie zauważalna w obiektywach szerokokątnych, gdzie linie prostoliniowe, zwłaszcza te, które są bliskie krawędzi kadru, zaczynają się zakrzywiać na zewnątrz od centrum, tworząc efekt przypominający kształt beczki. Przykładem zastosowania obiektywu 10 mm mogą być zdjęcia architektury lub krajobrazów, gdzie operator chce uchwycić jak najwięcej elementów w kadrze, jednakże musi być świadomy, że wprowadza to pewne zniekształcenia obrazu. W fotografii wnętrz, obiektywy o tak krótkiej ogniskowej są używane do szerokiego uchwycenia przestrzeni, ale wymagają także umiejętności obróbki zdjęć, aby zredukować efekty dystorsji. Zgodnie z branżowymi standardami, stosowanie obiektywów szerokokątnych powinno być przemyślane, z uwzględnieniem ich wpływu na perspektywę obrazu oraz na sposób, w jaki widzowie postrzegają fotografowane obiekty.

Pytanie 32

Aby wymienić żarówkę w powiększalniku, najpierw należy

A. odkręcić śruby zabezpieczające

B. wymontować zużytą żarówkę

C. odłączyć powiększalnik od zasilania

D. usunąć negatyw z urządzenia powiększającego

Odłączenie powiększalnika od zasilania przed przystąpieniem do wymiany żarówki jest kluczowym krokiem, który zapewnia bezpieczeństwo podczas pracy z urządzeniem. Praca z urządzeniem elektrycznym, takim jak powiększalnik, wiąże się z ryzykiem porażenia prądem, dlatego zawsze należy najpierw odłączyć je od źródła zasilania. W tym przypadku, działając zgodnie z zasadami BHP (Bezpieczeństwa i Higieny Pracy), eliminujemy ryzyko niewłaściwego działania urządzenia oraz potencjalnych uszkodzeń. Dobre praktyki w obsłudze sprzętu fotograficznego i laboratoryjnego zalecają, aby przed jakąkolwiek konserwacją lub wymianą części, upewnić się, że urządzenie jest wyłączone. Po odłączeniu zasilania można bezpiecznie przystąpić do wymiany żarówki, co pozwala na zabezpieczenie nie tylko zdrowia operatora, ale i samego sprzętu. Pamiętaj, aby używać odpowiednich narzędzi i technik zgodnych z instrukcją producenta, co dodatkowo zwiększa bezpieczeństwo i efektywność pracy.

Pytanie 33

Który czas ekspozycji jest najbardziej odpowiedni do osiągnięcia efektu zamrożenia ruchu w fotografii sportowej?

A. 1/30 s

B. 1/125 s

C. 1/250 s

D. 1/60 s

Czas naświetlenia 1/250 s jest optymalny w fotografii sportowej, ponieważ skutecznie zamraża ruch, co jest kluczowe przy uchwyceniu szybko poruszających się obiektów, takich jak sportowcy. Przy tak krótkim czasie naświetlenia, matryca aparatu rejestruje mniej ruchu, co pozwala na uzyskanie wyraźnych zdjęć, które oddają dynamikę i intensywność sportowych wydarzeń. W praktyce, stosując ten czas naświetlenia, można uchwycić detale, takie jak woda pryskająca podczas skoku w wodzie czy wyraz twarzy sportowca w sytuacji wygranej. Standardy branżowe, takie jak te stosowane w fotografii sportowej, często zalecają czasy naświetlenia w okolicach 1/500 s lub krótsze, jednak 1/250 s jest często wystarczające przy dobrym oświetleniu i odpowiednim ustawieniu czułości ISO. Dodatkowo, warto pamiętać o stabilizacji obrazu i technikach, takich jak śledzenie obiektów czy używanie obiektywów o odpowiedniej ogniskowej, co jeszcze bardziej zwiększa szansę na uzyskanie perfekcyjnych ujęć.

Pytanie 34

Czym są pierścienie Newtona?

A. źródło światła w lampach błyskowych z pierścieniami

B. zjawisko zachodzące przy kopiowaniu z użyciem powiększalnika

C. rodzaj pierścieni pośrednich wykorzystywanych w makrofotografii

D. zjawisko zachodzące podczas robienia zdjęć "pod światło"

Zrozumienie zjawiska pierścieni Newtona jest kluczowe w optyce, jednak odpowiedzi sugerujące inne interpretacje tego zjawiska są mylące i nieadekwatne. Przykładowo, pierwsza odpowiedź sugeruje, że pierścienie Newtona to efekt fotografowania 'pod światło', co jest nieprecyzyjne. Fotografowanie pod światło może prowadzić do prześwietlenia obrazu lub niepożądanych odblasków, ale nie ma bezpośredniego związku z interferencyjnymi pierścieniami, które są wynikiem nakładania się fal świetlnych. Druga odpowiedź wspomina o typie pierścieni pośrednich w makrofotografii, co również jest błędne. W makrofotografii pierścienie są używane jako narzędzia do oświetlenia obiektów, co nie ma związku z interferencją światła ani z pierścieniami Newtona. Ostatnia odpowiedź, która sugeruje, że pierścienie Newtona są źródłem światła w lampach błyskowych, myli pojęcia, ponieważ pierścienie te są efektem optycznym, a nie źródłem światła. W rzeczywistości źródła światła w lampach błyskowych generują światło, które może być używane w różnych technikach fotograficznych, ale to nie odnosi się do specyfiki pierścieni Newtona. Takie nieścisłości mogą prowadzić do błędnych wniosków i utrudniać naukę oraz zastosowanie wiedzy w praktyce optycznej. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla prawidłowego posługiwania się sprzętem fotograficznym oraz dla efektywnego uczenia się o zjawiskach optycznych.

Pytanie 35

Redukcję naświetlonych halogenków srebra metalicznego można osiągnąć dzięki procesowi

A. kąpieli końcowej

B. wywołania

C. utrwalania

D. kąpieli pośredniej

Odpowiedź 'wywołania' jest prawidłowa, ponieważ proces ten jest kluczowy w redukcji halogenków srebra metalicznego. Wywołanie polega na zastosowaniu odpowiednich chemikaliów, które powodują przekształcenie naświetlonych halogenków srebra (AgBr, AgCl) w metalliczne srebro. W standardowym procesie fotograficznym, halogenki srebra, które nie zostały naświetlone, są rozpuszczane w kąpieli wywołującej, a te, które były naświetlone, ulegają redukcji. Przykładowo, w przypadku czarno-białego filmu, wywoływacz, taki jak roztwór metol-kwas borny, jest stosowany do przekształcania naświetlonych halogenków w srebro metaliczne, co finalnie tworzy obraz. Proces wywołania jest niezwykle istotny, ponieważ to właśnie on umożliwia wizualizację naświetlonego materiału, co sprawia, że jest fundamentem w fotografii tradycyjnej. Zastosowanie standardowych procedur wywoływania zapewnia wysoką jakość obrazu oraz jego trwałość, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży fotograficznej.

Pytanie 36

W najnowszych profesjonalnych systemach lamp studyjnych funkcja HSS (High Speed Sync) umożliwia

A. automatyczną kalibrację mocy błysku w zależności od odległości od obiektu

B. bezprzewodową komunikację między lampami w systemie

C. zapisywanie ustawień lampy w pamięci wewnętrznej urządzenia

D. synchronizację lampy z migawką przy czasach krótszych niż standardowy czas synchronizacji

Funkcja HSS, czyli High Speed Sync, jest niezwykle przydatna w przypadku fotografii z użyciem lamp błyskowych. Jej główną zaletą jest to, że umożliwia synchronizację lampy z migawką aparatu przy czasach krótszych niż standardowe czasy synchronizacji, które zazwyczaj wynoszą około 1/200 sekundy. Dzięki HSS można uzyskać doskonałe efekty podczas fotografowania w jasnym świetle dziennym, gdzie trzeba używać krótszych czasów naświetlania, aby uniknąć prześwietlenia zdjęcia. Przykładowo, jeśli chcesz uchwycić dynamiczny moment, jak np. skok sportowca, używając krótkiego czasu migawki, HSS pozwoli na błysk lampy nawet przy takich ustawieniach. To daje fotografowi większą kreatywność i kontrolę nad ostatecznym wyglądem zdjęcia. Warto również wspomnieć, że wykorzystanie HSS wymaga zgodnych lamp i aparatów, co jest standardem w profesjonalnej fotografii.

Pytanie 37

Metoda uchwytywania zdjęć, których zakres tonalny przewyższa zdolności matrycy aparatu cyfrowego to

A. DSLR

B. HDR

C. Ultra HD

D. HD

HDR, czyli High Dynamic Range, to technika, która pozwala na rejestrowanie obrazów o znacznie szerszej rozpiętości tonalnej, niż jest to w stanie uchwycić pojedyncza klatka aparatu. Dzięki HDR, możliwe jest uchwycenie zarówno jasnych, jak i ciemnych szczegółów w jednej kompozycji, co jest szczególnie przydatne w fotografii krajobrazowej czy architektonicznej, gdzie często występują duże różnice w oświetleniu. W praktyce HDR polega na wykonaniu kilku zdjęć tego samego obiektu z różnymi ustawieniami ekspozycji, a następnie połączeniu ich w programie graficznym, co pozwala uzyskać obraz z szerszym zakresem tonalnym. Zastosowanie HDR jest szerokie, od tradycyjnej fotografii po filmy, gdzie technika ta pozwala uzyskać bardziej realistyczne odwzorowanie sceny. Warto również wspomnieć, że wiele nowoczesnych aparatów i smartfonów ma wbudowane funkcje HDR, co znacząco upraszcza proces fotografowania i pozwala uzyskać lepsze rezultaty bez konieczności posiadania zaawansowanej wiedzy o edycji zdjęć. Zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, stosowanie HDR staje się standardem w fotografii profesjonalnej.

Pytanie 38

Jaki typ kadru należy wykorzystać, aby uzyskać zdjęcie przedstawiające 3/4 postaci ludzkiej w ujęciu do kolan?

A. Średni

B. Totalny

C. Amerykański

D. Pełny

Odpowiedź "Amerykański" jest prawidłowa, ponieważ ten typ planu charakteryzuje się ujęciem przedstawiającym postać od kolan do głowy, co idealnie wpisuje się w opisane wymagania. Ujęcie amerykańskie jest często stosowane w filmie oraz fotografii portretowej, gdyż pozwala na uwydatnienie gestów i wyrazu twarzy, a jednocześnie pokazuje część sylwetki, co stanowi atrakcyjne połączenie. Przykładem jego zastosowania jest klasyczny styl westernów, gdzie bohaterowie są fotografowani w ten sposób, by uwydatnić ich postawę oraz charakter. Tego rodzaju ujęcie jest uznawane za standardowe w wielu kontekstach komercyjnych, takich jak reklama odzieży czy sesje portretowe, gdyż pozwala na prezentację detali stroju, a jednocześnie tworzy intymną relację między modelem a widzem. Użycie planu amerykańskiego w fotografii podkreśla również dynamikę obrazu, co sprawia, że fotografie stają się bardziej ekspresyjne.

Pytanie 39

W procesie obróbki zdjęć format ProPhoto RGB w porównaniu do sRGB

A. oferuje znacznie szerszą przestrzeń barw

B. poprawia ostrość krawędzi obiektów

C. zapewnia lepszą kompresję przy tej samej jakości

D. zmniejsza rozmiar pliku o około 50%

Format ProPhoto RGB jest znany z tego, że oferuje znacznie szerszą przestrzeń barw w porównaniu do standardowego sRGB. Przestrzeń barw ProPhoto RGB obejmuje znacznie większy zakres kolorów, co jest szczególnie istotne w przypadku zaawansowanej obróbki zdjęć, gdzie dokładność i szerokość gamy kolorystycznej mają kluczowe znaczenie. Umożliwia to artystom i fotografom uchwycenie bardziej subtelnych niuansów i odcieni kolorów, co jest istotne w procesach takich jak retusz, korekcja kolorów, czy drukowanie zdjęć. Przykładowo, jeżeli zdjęcie jest edytowane w ProPhoto RGB, fotograf ma więcej możliwości, by zachować tony i szczegóły w jasnych i ciemnych partiach obrazu, co jest trudniejsze do osiągnięcia w sRGB. Dodatkowo, wiele profesjonalnych programów graficznych, jak Adobe Photoshop, obsługuje ten format, co sprawia, że jest on preferowanym wyborem wśród profesjonalnych twórców. Użycie ProPhoto RGB ma sens, gdy celem jest przygotowanie obrazów do druku lub wyświetlenia na wysokiej jakości monitorach, które mogą wyświetlić pełną gamę jego kolorów.

Pytanie 40

Aby uzyskać równomierne i poprawiające wygląd oświetlenie twarzy modelki podczas sesji zdjęciowej w studio, co należy wykorzystać?

A. soczewkę Fresnela

B. wrota

C. stożkowy tubus

D. softbox i blendy

Softbox i blendy są niezwykle skutecznymi narzędziami do uzyskania równomiernego i przyjemnego oświetlenia w fotografii studyjnej. Softbox działa poprzez rozproszenie światła, co eliminuje ostre cienie i tworzy delikatne, naturalnie wyglądające oświetlenie, które jest szczególnie korzystne dla portretów. Użycie blendy pomaga odbić światło i skierować je w odpowiednie miejsca, co pozwala na dodatkowe modelowanie światła oraz podkreślenie rysów twarzy modelki. Dobrze ustawione blendy mogą również zredukować kontrasty i dostosować temperaturę barwową światła, co jest kluczowe w kontekście zachowania naturalnych tonów skóry. W praktyce, aby uzyskać optymalne rezultaty, warto umieścić softbox pod kątem 45 stopni w stosunku do modelki, a blendy używać na przeciwnym boku, co pomoże zbalansować światło i cienie. Taka konfiguracja jest zalecana w branży, aby zapewnić wysoką jakość zdjęć, która spełnia standardy profesjonalnej fotografii portretowej.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej