Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 21 maja 2025 19:31
Data zakończenia: 21 maja 2025 19:48

Egzamin zdany!

Wynik: 25/40 punktów (62,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Który z standardów Gigabit Ethernet pozwala na stworzenie segmentów sieci o długości 550 m/5000 m przy szybkości przesyłu danych 1 Gb/s?

A. 1000Base-FX

B. 1000Base-LX

C. 1000Base-SX

D. 1000Base-T

Wybór innych odpowiedzi, takich jak 1000Base-FX, 1000Base-SX czy 1000Base-T, opiera się na niepełnym zrozumieniu specyfikacji i właściwości tych standardów. 1000Base-T, na przykład, jest standardem zaprojektowanym do pracy w sieciach miedzianych i obsługuje długości do 100 m, co czyni go niewłaściwym rozwiązaniem dla wymagań dotyczących większych odległości. Jego zastosowanie jest ograniczone do lokalnych sieci, gdzie nie można osiągnąć długości przekraczających 100 m, co znacznie ogranicza jego funkcjonalność w kontekście budowy segmentów o długościach 550 m lub więcej. 1000Base-SX, z kolei, jest przeznaczony głównie do zastosowań w światłowodach wielomodowych, oferując maksymalną długość transmisji do 550 m, jednak nie spełnia wymogów dla dłuższych połączeń. Ostatecznie, 1000Base-FX, mimo że jest kompatybilny z mniejszymi odległościami w technologii światłowodowej, nie oferuje na tyle dużych zasięgów, aby konkurować z 1000Base-LX w kontekście wielodystansowych wdrożeń sieciowych. Warto więc dążyć do pełniejszego zrozumienia różnic między poszczególnymi standardami, aby podejmować trafne decyzje w projektowaniu i implementacji sieci.

Pytanie 2

Z analizy oznaczenia pamięci DDR3 PC3-16000 można wywnioskować, że ta pamięć:

A. charakteryzuje się przepustowością 160 GB/s

B. działa z częstotliwością 16000 MHz

C. działa z częstotliwością 160 MHz

D. posiada przepustowość 16 GB/s

Mówiąc szczerze, przypisanie pamięci DDR3 PC3-16000 do częstotliwości 160 MHz to spore nieporozumienie. To oznaczenie dotyczy przepustowości, a nie częstotliwości, która jest znacznie wyższa, zwykle od 800 do 1600 MHz. Ważne, żeby zrozumieć, że pamięć DDR (czyli Double Data Rate) przesyła dane na obu zboczach sygnału zegarowego, co sprawia, że efektywnie mamy do czynienia z podwojoną prędkością. Więc dla PC3-16000, odpowiednia frekwencja wynosi 2000 MHz (16 GB/s podzielone przez 8, bo w 1 GB mamy 8 bajtów). A co do tej 160 GB/s, to też jest błąd, bo pamięć DDR3 nie ma takich możliwości. Takie nieporozumienia mogą wynikać z nieznajomości jednostek miary i zasad działania pamięci. Dobrze zrozumieć te oznaczenia, kiedy budujemy systemy komputerowe, żeby uniknąć nieodpowiednich konfiguracji, które mogą pogorszyć wydajność albo wprowadzić problemy z kompatybilnością.

Pytanie 3

Jaką metodę stosuje się do dostępu do medium transmisyjnego z wykrywaniem kolizji w sieciach LAN?

A. WINS

B. NetBEUI

C. CSMA/CD

D. IPX/SPX

CSMA/CD (Carrier Sense Multiple Access with Collision Detection) to metoda dostępu do medium transmisyjnego stosowana w tradycyjnych sieciach Ethernet. Działa na zasadzie detekcji kolizji, co oznacza, że urządzenia w sieci najpierw nasłuchują medium, aby sprawdzić, czy jest wolne, zanim rozpoczną transmisję danych. Jeśli dwa urządzenia spróbują nadać jednocześnie, dochodzi do kolizji. CSMA/CD wykrywa tę kolizję i inicjuje procedurę retransmisji, co znacząco zwiększa efektywność komunikacji w sieci. Przykładowo, w sieciach LAN opartych na technologii Ethernet, CSMA/CD pozwala na efektywne zarządzanie dostępem do wspólnego medium, co jest kluczowe w środowiskach z dużą liczbą użytkowników. Standard IEEE 802.3 definiuje CSMA/CD jako podstawowy mechanizm w Ethernet, co czyni go fundamentem nowoczesnej komunikacji sieciowej. Technologia ta jest powszechnie stosowana w różnych zastosowaniach, od biur po centra danych, zapewniając wyspecjalizowane i niezawodne połączenia.

Pytanie 4

Jaką maskę podsieci powinien mieć serwer DHCP, aby mógł przydzielić adresy IP dla 510 urządzeń w sieci o adresie 192.168.0.0?

A. 255.255.254.0

B. 255.255.255.128

C. 255.255.252.0

D. 255.255.255.192

Maska 255.255.254.0 (ciężkości /23) pozwala na stworzenie sieci, która może obsłużyć do 510 adresów IP. W kontekście sieci IPv4, każda podmaska dzieli przestrzeń adresową na mniejsze segmenty. Maska /23 oznacza, że 23 bity są używane do identyfikacji sieci, co pozostawia 9 bitów dla hostów. Wzór na obliczenie liczby dostępnych adresów IP w sieci to 2^(liczba bitów hostów) - 2, gdzie odejmujemy 2 z powodu adresu sieci i adresu rozgłoszeniowego. W tym przypadku: 2^9 - 2 = 512 - 2 = 510. Taka konfiguracja jest często stosowana w lokalnych sieciach komputerowych, gdzie serwery DHCP przydzielają adresy IP w oparciu o zdefiniowaną pulę. Dobre praktyki w zarządzaniu adresacją IP sugerują staranne planowanie puli adresów, by uniknąć konfliktów i zapewnić odpowiednią ilość dostępnych adresów dla wszystkich urządzeń w danej sieci.

Pytanie 5

Norma TIA/EIA-568-B.2 definiuje szczegóły dotyczące parametrów transmisji

A. świetlnych

B. fal radiowych

C. kablów koncentrycznych

D. kabli UTP

Norma TIA/EIA-568-B.2 definiuje specyfikację parametrów transmisyjnych dla kabli UTP (skrętków nieekranowanych). Jest to istotny standard w branży telekomunikacyjnej, który określa wymagania dotyczące wydajności kabli stosowanych w sieciach lokalnych (LAN). Kable UTP są najczęściej wykorzystywanym medium transmisyjnym w biurach i domach do przesyłania danych w sieciach Ethernet. W ramach tej normy określone są m.in. wymagania dotyczące pasma przenoszenia sygnału, tłumienności, jakości sygnału oraz odporności na zakłócenia elektromagnetyczne. Przykładowo, kable kategorii 5e i 6, które są zgodne z tą normą, umożliwiają transmisję danych z prędkościami do 1 Gbps (Gigabit Ethernet) oraz 10 Gbps (10-Gigabit Ethernet) na krótkich dystansach. Normy te przyczyniają się do zapewnienia niezawodności i efektywności sieci, co jest kluczowe w kontekście rosnącej liczby urządzeń podłączonych do internetu oraz zwiększonego zapotrzebowania na przepustowość. Zrozumienie tych norm jest ważne dla projektantów i instalatorów sieci, aby mogli optymalizować infrastruktury zgodnie z najlepszymi praktykami.

Pytanie 6

Na rysunku ukazano diagram

A. zasilacza impulsowego

B. przełącznika kopułkowego

C. karty graficznej

D. przetwornika DAC

Schematy elektroniczne mogą być mylące, zwłaszcza gdy brak jest doświadczenia w ich interpretacji. Zasilacz impulsowy, jak przedstawiony na rysunku, różni się znacząco od innych urządzeń takich jak karta graficzna, przetwornik DAC czy przełącznik kopułkowy. Karta graficzna składa się z elementów takich jak procesor graficzny (GPU), pamięć RAM i układy zasilania, ale nie zawiera typowych elementów zasilacza impulsowego, jak mostek prostowniczy czy tranzystor kluczujący. Przetwornik DAC (Digital-to-Analog Converter) to urządzenie zamieniające sygnał cyfrowy na analogowy, używane w systemach audio i wideo, które nie wymaga kondensatorów filtrujących i diod prostowniczych charakterystycznych dla zasilaczy. Przełącznik kopułkowy, stosowany w klawiaturach, to mechaniczny element składający się z kopułki przewodzącej, który nie ma związku z przetwarzaniem sygnałów elektrycznych jak zasilacz impulsowy. Typowym błędem jest mylenie komponentów, co podkreśla znaczenie zrozumienia funkcji każdego elementu w schemacie. Kluczowe jest skupienie się na sygnaturze działania zasilacza, takiej jak przetwornica DC-DC, aby poprawnie identyfikować urządzenia na podstawie ich schematów i zastosowań.

Pytanie 7

Urządzeniem w zestawie komputerowym, które obsługuje zarówno dane wejściowe, jak i wyjściowe, jest

A. głośnik.

B. urządzenie do skanowania.

C. rysownik.

D. modem.

Wybór odpowiedzi dotyczących plotera, skanera czy głośnika jako elementów zestawu komputerowego przetwarzających dane wejściowe i wyjściowe jest błędny, ponieważ każda z tych jednostek ma ograniczone funkcje, które nie obejmują jednoczesnego przetwarzania obu typów danych. Ploter jest urządzeniem wyjściowym, które służy do tworzenia wydruków graficznych, takich jak plany architektoniczne, rysunki techniczne czy mapy, i nie przetwarza danych wejściowych. Skaner, z drugiej strony, jest urządzeniem wejściowym, które konwertuje fizyczne dokumenty na format cyfrowy, umożliwiając ich edycję lub archiwizację, ale również nie obsługuje danych wyjściowych. Głośnik, jako urządzenie wyjściowe, zamienia sygnały elektroniczne na dźwięki, co nas prowadzi do konkluzji, że nie przetwarza on danych wejściowych; jego funkcja jest jednoznacznie ograniczona do reprodukcji dźwięku. Takie podejście do analizy funkcji tych urządzeń może wynikać z nieporozumienia dotyczącego ich roli w systemie komputerowym. Kluczowe jest zrozumienie, że odpowiednie klasyfikowanie urządzeń wejściowych i wyjściowych jest fundamentem w nauce o komputerach i telekomunikacji, a ignorowanie tej zasady prowadzi do niewłaściwych wniosków dotyczących ich funkcji i zastosowania.

Pytanie 8

Jakie napięcie zasilające mają moduły pamięci DDR3 SDRAM?

A. 1,5 V

B. 2,5 V

C. 3 V

D. 1,8 V

Kości pamięci DDR3 SDRAM zasila się napięciem 1,5 V co jest istotnym parametrem odróżniającym je od starszych generacji pamięci takich jak DDR2 czy DDR. Zmniejszenie napięcia zasilania w DDR3 w porównaniu do DDR2 (które wymagało 1,8 V) było kluczowym krokiem w rozwoju technologii RAM ponieważ pozwalało na zmniejszenie zużycia energii oraz generowanego ciepła co jest szczególnie ważne w przypadku urządzeń mobilnych i centrów danych. Niższe napięcie przyczynia się do wydłużenia żywotności baterii w laptopach oraz mniejszego obciążenia systemów chłodzenia. Warto również zauważyć że niższe napięcie poprawia stabilność pracy i redukuje ryzyko uszkodzeń związanych z przepięciami. Zgodnie ze standardem JEDEC dla pamięci DDR3 ustalono napięcie 1,5 V jako optymalne co stało się powszechnie przyjętym standardem w branży. Dzięki temu użytkownicy mogą być pewni że moduły DDR3 są kompatybilne z większością płyt głównych co ułatwia modernizację i serwisowanie komputerów. To napięcie pozwala także na osiągnięcie wyższych częstotliwości pracy bez znacznego wzrostu poboru mocy co czyni pamięci DDR3 atrakcyjnym wyborem dla wielu zastosowań.

Pytanie 9

Na rysunku ukazany jest diagram blokowy zasilacza

A. awaryjnego (UPS)

B. impulsowego komputera

C. impulsowego matrycy RAID

D. analogowego komputera

Schemat blokowy przedstawiony na rysunku ilustruje budowę zasilacza awaryjnego, czyli systemu UPS (Uninterruptible Power Supply). UPS jest kluczowym urządzeniem w infrastrukturze IT, ponieważ zapewnia ciągłość zasilania w przypadku zaniku napięcia sieciowego. Główne komponenty UPS to ładowarka akumulatorów, zestaw akumulatorów, falownik oraz tłumik przepięć. Ładowarka odpowiada za utrzymanie akumulatorów w stanie pełnego naładowania, co jest kluczowe dla zapewnienia gotowości do pracy. W momencie zaniku zasilania sieciowego energia z akumulatorów jest przekształcana za pomocą falownika z prądu stałego na przemienny, dostarczając zasilanie do podłączonych urządzeń. Tłumik przepięć chroni przed nagłymi skokami napięcia, co jest zgodne ze standardami bezpieczeństwa IEC. Praktyczne zastosowanie UPS obejmuje ochronę sprzętu komputerowego, serwerów oraz aparatury medycznej, gdzie nawet krótkotrwała przerwa w zasilaniu może prowadzić do utraty danych lub uszkodzenia sprzętu. UPSy są powszechnie stosowane w centrach danych, szpitalach i przedsiębiorstwach wymagających niezawodności zasilania.

Pytanie 10

Adresy IPv6 są reprezentowane jako liczby

A. 64 bitowe, wyrażane w postaci ciągów binarnych

B. 128 bitowe, wyrażane w postaci ciągów szesnastkowych

C. 32 bitowe, wyrażane w postaci ciągów binarnych

D. 256 bitowe, wyrażane w postaci ciągów szesnastkowych

Adresy IPv6 są reprezentowane jako 128-bitowe wartości, co oznacza, że mogą one zawierać znacznie więcej unikalnych adresów niż ich poprzednicy w wersji IPv4, które mają długość 32 bity. W praktyce, IPv6 jest zapisywany w postaci szesnastkowych ciągów znaków, które są podzielone na osiem grup po cztery cyfry, co ułatwia odczytywanie i zarządzanie tymi adresami. Na przykład, adres IPv6 może wyglądać jak 2001:0db8:85a3:0000:0000:8a2e:0370:7334. W kontekście standardów, IPv6 zostało zaprojektowane zgodnie z dokumentem RFC 8200, który definiuje jego format i zasady działania. Przejście na IPv6 jest kluczowe dla rozwoju Internetu, ponieważ liczba dostępnych adresów w IPv4 jest niewystarczająca dla rosnącej liczby urządzeń podłączonych do sieci. Dzięki zastosowaniu IPv6, możliwe jest nie tylko większe przydzielanie adresów, ale także wprowadzenie ulepszonych mechanizmów zarządzania ruchem oraz bezpieczeństwa, co jest zgodne z dobrą praktyką w projektowaniu nowoczesnych sieci.

Pytanie 11

Jak nazywa się zestaw usług internetowych dla systemów operacyjnych Microsoft Windows, który pozwala na działanie jako serwer FTP i serwer WWW?

A. IIS

B. WINS

C. PROFTPD

D. APACHE

IIS, czyli Internet Information Services, to zestaw usług internetowych stworzonych przez firmę Microsoft, które umożliwiają hosting aplikacji webowych oraz pełnienie roli serwera FTP i serwera WWW. IIS jest głęboko zintegrowany z systemami operacyjnymi Windows Server, co zapewnia wysoką wydajność oraz łatwość w zarządzaniu. Dzięki jego elastyczności, IIS jest w stanie obsługiwać różnorodne aplikacje internetowe, w tym te oparte na technologii ASP.NET, co czyni go popularnym wyborem dla programistów .NET. Przykładem zastosowania IIS może być organizacja, która korzysta z niego do hostowania strony intranetowej oraz aplikacji webowych dla swoich pracowników. Warto również wspomnieć, że IIS wspiera protokoły takie jak HTTP, HTTPS, FTP, oraz FTPs, co sprawia, że jest to wszechstronny serwer. Ponadto, bezpieczeństwo jest kluczowym aspektem IIS, który zapewnia mechanizmy autoryzacji, uwierzytelniania oraz różnorodne opcje konfiguracji, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zabezpieczeń aplikacji webowych.

Pytanie 12

Wykorzystanie polecenia net accounts w konsoli systemu Windows, które ustawia maksymalny okres ważności hasła, wymaga zastosowania opcji

A. /MAXPWAGE

B. /TIMES

C. /EXPIRES

D. /FORCELOGOFF

Opcje /TIMES, /EXPIRES i /FORCELOGOFF niestety nie są odpowiednie, gdy mówimy o ustalaniu maksymalnej liczby dni ważności hasła. /TIMES służy do określenia godzin, w których użytkownicy mogą logować się do systemu, ale to zupełnie inny temat. /EXPIRES dotyczy daty wygaszenia konta użytkownika, a nie hasła, więc nie ma to wpływu na politykę haseł. Z kolei /FORCELOGOFF to opcja do wymuszania wylogowania użytkownika po pewnym czasie, co znowu mało ma wspólnego z hasłami. Często wybór tych opcji wynika z braku pełnego zrozumienia zasad bezpieczeństwa w systemach. Administratorzy powinni bardziej skupić się na zarządzaniu hasłami, żeby zapewnić odpowiedni poziom bezpieczeństwa.

Pytanie 13

Jak prezentuje się adres IP 192.168.1.12 w formacie binarnym?

A. 11000000.10101000.00000001.00001100

B. 11000010.10101100.00000111.00001101

C. 11000001.10111000.00000011.00001110

D. 11000100.10101010.00000101.00001001

Adres IP 192.168.1.12 w zapisie binarnym przyjmuje postać 11000000.10101000.00000001.00001100. Każda z czterech grup oddzielonych kropkami reprezentuje jeden oktet adresu IP, który jest liczbą całkowitą z zakresu od 0 do 255. W przypadku 192.168.1.12, konwersja poszczególnych wartości na zapis binarny polega na przekształceniu ich na system dwójkowy. Wartości oktetów, odpowiednio: 192 (11000000), 168 (10101000), 1 (00000001), 12 (00001100), tworzą kompletny zapis binarny. Wiedza na temat konwersji adresów IP jest kluczowa w kontekście sieci komputerowych, gdzie adresacja IP jest niezbędna do identyfikacji urządzeń w sieci. Umożliwia to efektywne zarządzanie ruchem sieciowym oraz zapewnia odpowiednie zasady routingu. W praktyce, znajomość zapisu binarnego adresów IP jest niezbędna dla administratorów sieci, którzy często muszą diagnozować problemy związane z połączeniami oraz konfigurować urządzenia sieciowe zgodnie z zasadami klasycznej architektury TCP/IP.

Pytanie 14

Jakie narzędzie w systemie Windows umożliwia kontrolę prób logowania do systemu?

A. systemu

B. instalacji

C. zabezpieczeń

D. programów

Dziennik zabezpieczeń w systemie Windows to kluczowe narzędzie odpowiedzialne za monitorowanie i rejestrowanie prób logowania oraz innych istotnych zdarzeń związanych z bezpieczeństwem. Odpowiedź "zabezpieczeń" (#3) jest prawidłowa, ponieważ dziennik ten zbiera informacje o wszystkich próbach logowania, zarówno udanych, jak i nieudanych, co jest niezbędne dla administratorów systemów w celu analizy potencjalnych incydentów bezpieczeństwa. Użycie dziennika zabezpieczeń pozwala na śledzenie aktywności użytkowników oraz identyfikację nieautoryzowanych prób dostępu. Przykładowo, administrator może wykorzystać informacje z dziennika zabezpieczeń do audytu działań użytkowników oraz do przeprowadzania analiz ryzyka, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania bezpieczeństwem informacji (np. ISO 27001). Dziennik ten jest również użyteczny w kontekście spełniania wymogów regulacyjnych, takich jak RODO, gdzie monitorowanie dostępu do danych osobowych jest kluczowym elementem zgodności. Regularna analiza dziennika zabezpieczeń jest istotna dla utrzymania wysokiego poziomu bezpieczeństwa w organizacji.

Pytanie 15

Zjawisko, w którym pliki przechowywane na dysku twardym są zapisywane w klastrach, które nie sąsiadują ze sobą, określane jest mianem

A. kodowaniem danych

B. defragmentacją danych

C. fragmentacją danych

D. konsolidacją danych

Defragmentacja danych, konsolidacja danych i kodowanie danych to terminy, które często są mylone z fragmentacją danych, mimo że każda z tych koncepcji odnosi się do różnych aspektów zarządzania danymi i wydajności systemu. Defragmentacja to proces odwrotny do fragmentacji, który ma na celu reorganizację danych w taki sposób, aby pliki były przechowywane w sąsiadujących klastrach, dzięki czemu przyspiesza się dostęp do informacji. W tym kontekście pomylenie defragmentacji z fragmentacją może prowadzić do nieporozumień w zarządzaniu przestrzenią dyskową i wydajnością systemu, co może być szkodliwe dla użytkowników niewiedzących o konieczności regularnego przeprowadzania defragmentacji. Konsolidacja danych to proces, który dotyczy gromadzenia i organizowania danych z różnych źródeł w jednolitą bazę, co również nie ma związku z fragmentacją danych. Jest to proces, który najczęściej stosuje się w kontekście analizy danych i ich przechowywania w bazach danych. Kodowanie danych odnosi się natomiast do przekształcania danych w inny format, co jest związane z bezpieczeństwem i integralnością danych, ale nie dotyczy bezpośrednio ich fizycznej organizacji na dysku. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich niepoprawnych wniosków obejmują mylenie funkcji zarządzania danymi oraz brak zrozumienia podstawowych różnic pomiędzy tymi pojęciami. Warto zatem zgłębić każdy z tych terminów, aby osiągnąć pełne zrozumienie tematu zarządzania danymi oraz skutecznego ich przechowywania.

Pytanie 16

Jakie jest połączenie używane do wymiany informacji pomiędzy urządzeniami mobilnymi, które stosuje cyfrową transmisję optyczną w trybie bezprzewodowym do przesyłania danych na stosunkowo krótką odległość?

A. Bluetooth

B. IrDA

C. IEEE 1394a

D. IEEE 1394c

Wybór IEEE 1394a i IEEE 1394c jako odpowiedzi na to pytanie jest błędny, ponieważ te standardy dotyczą interfejsu FireWire, który zazwyczaj jest używany w kontekście łączności przewodowej pomiędzy urządzeniami, takimi jak kamery cyfrowe, dyski twarde i urządzenia audio-wideo. FireWire umożliwia transfer danych na dużą odległość, zazwyczaj do 4.5 metra, co jest znacznie więcej niż typowy zasięg technologii IrDA. Dodatkowo, FireWire obsługuje wiele urządzeń podłączonych w szereg, co czyni go odpowiednim dla zastosowań multimedialnych, jednak nie jest to technologia bezprzewodowa. Z kolei Bluetooth to technologia bezprzewodowa, ale jest stworzona do komunikacji na średnie odległości, zazwyczaj do 100 metrów, i nie wykorzystuje technologii optycznej, lecz radiowej. Bluetooth jest powszechnie stosowany w urządzeniach audio, słuchawkach i smartfonach do przesyłania danych, jednak w kontekście krótkodystansowej transmisji optycznej, jak w przypadku IrDA, nie jest właściwym rozwiązaniem. Typowym błędem myślowym jest nieodróżnienie technologii bezprzewodowej od przewodowej oraz mylenie różnych standardów komunikacyjnych pod względem ich zastosowania i charakterystyki. Warto zrozumieć, że każdy z tych standardów ma swoje unikalne cechy i zastosowania, które należy brać pod uwagę przy wyborze odpowiedniego rozwiązania dla określonego problemu komunikacyjnego.

Pytanie 17

Aby przeprowadzić diagnozę systemu operacyjnego Windows oraz stworzyć plik z listą wszystkich ładujących się sterowników, konieczne jest uruchomienie systemu w trybie

A. przywracania usług katalogowych

B. rejestrowania rozruchu

C. debugowania

D. awaryjnym

Wybór trybu debugowania, przywracania usług katalogowych lub awaryjnego w kontekście diagnozy wczytywanych sterowników w systemie Windows może prowadzić do nieporozumień. Tryb debugowania jest przede wszystkim wykorzystywany do zaawansowanego rozwiązywania problemów programistycznych, gdzie umożliwia inżynierom monitorowanie i śledzenie działania aplikacji w czasie rzeczywistym. Choć może być użyteczny w określonych sytuacjach, nie dostarcza szczegółowych informacji o procesie uruchamiania systemu i wczytywanych komponentach w sposób, w jaki robi to rejestrowanie rozruchu. Z kolei tryb przywracania usług katalogowych skupia się na naprawie problemów związanych z aktywną strukturą usług katalogowych, co nie jest bezpośrednio związane z diagnostyką sterowników. Tryb awaryjny z kolei uruchamia system z minimalną liczbą wczytywanych sterowników i programów, co może być użyteczne do identyfikacji problemów, jednak nie generuje szczegółowego logu dotyczącego procesu rozruchu. Wybór tych opcji często wynika z braku zrozumienia ról poszczególnych trybów rozruchu, co może prowadzić do frustracji i utraty cennego czasu w procesie diagnostyki. Kluczowe jest, aby zrozumieć, że każdy z tych trybów ma swoje specyficzne zastosowania, a ich niewłaściwe użycie może jedynie pogłębić problemy rodzaju technicznego w systemie operacyjnym.

Pytanie 18

Procesor RISC to procesor o

A. zmniejszonej liście instrukcji

B. pełnej liście instrukcji

C. głównej liście instrukcji

D. rozbudowanej liście instrukcji

Procesor RISC (Reduced Instruction Set Computer) charakteryzuje się zredukowaną listą rozkazów, co oznacza, że implementuje mniejszą liczbę instrukcji w porównaniu do procesorów CISC (Complex Instruction Set Computer). Dzięki temu architektura RISC może oferować większą efektywność poprzez uproszczenie cyklu wykonania instrukcji, co prowadzi do zwiększenia wydajności. Zredukowana liczba rozkazów pozwala na łatwiejszą optymalizację kodu oraz szybsze dekodowanie i wykonywanie instrukcji, co jest kluczowe w nowoczesnych systemach komputerowych. W praktyce procesory RISC często mają jednolitą długość rozkazów, co ułatwia ich dekodowanie, a także umożliwia wykonanie wielu instrukcji w jednym cyklu zegara. Powszechnie stosowane architektury RISC obejmują takie procesory jak ARM, MIPS czy PowerPC, które znalazły zastosowanie w wielu urządzeniach mobilnych, wbudowanych systemach czy serwerach. Architektura ta jest często wykorzystywana w aplikacjach wymagających wysokiej wydajności oraz niskiego zużycia energii, co jest zgodne z aktualnymi trendami w projektowaniu układów scalonych.

Pytanie 19

Aby serwerowa płyta główna mogła działać poprawnie, potrzebuje pamięci z rejestrem. Który z poniższych modułów pamięci będzie z nią zgodny?

A. Kingston Hynix B 8GB 1600 MHz DDR3L CL11 ECC SODIMM 1,35V

B. Kingston 4GB 1333 MHz DDR3 Non-ECC CL9 DIMM

C. Kingston 4GB 1600 MHz DDR3 ECC CL11 DIMM 1,5V

D. Kingston 8GB 1333 MHz DDR3 ECC Reg CL9 DIMM 2Rx8

Wybór pamięci niezgodnej z wymaganiami serwera,bądź serwerowej płyty głównej prowadzi do problemów z kompatybilnością, co może skutkować niemożnością uruchomienia systemu lub niestabilnością działania. W przypadku pamięci Kingston 4GB 1600 MHz DDR3 ECC CL11 DIMM 1,5V, mimo że jest to pamięć ECC, brakuje jej rejestru, co czyni ją nieodpowiednią dla serwerów, które wymagają pamięci Registered. Druga opcja, Kingston 4GB 1333 MHz DDR3 Non-ECC CL9 DIMM, jest całkowicie nieodpowiednia, ponieważ nie obsługuje korekcji błędów, co jest kluczowe w aplikacjach serwerowych. Pamięci Non-ECC mogą prowadzić do błędów danych, co w środowisku krytycznym może mieć katastrofalne skutki. Z kolei Kingston Hynix B 8GB 1600 MHz DDR3L CL11 ECC SODIMM 1,35V, choć posiada funkcję ECC, jest modułem SODIMM, co oznacza, że jest przeznaczony do laptopów i nie pasuje do standardowych slotów DIMM w serwerach. Użycie niewłaściwej pamięci może prowadzić do nieoptymalnej pracy systemów operacyjnych i aplikacji, co zwiększa ryzyko awarii. W praktyce, przy wyborze pamięci do serwerów, należy kierować się specyfikacjami producenta płyty głównej i stosować tylko takie moduły, które są zgodne z wymaganiami technicznymi oraz standardami branżowymi.

Pytanie 20

W jakim protokole komunikacyjnym adres nadawcy ma długość 128 bitów?

A. IPv6

B. DNS

C. UDP

D. IPv4

IPv6, czyli Internet Protocol wersja 6, wprowadza nowe możliwości w zakresie adresowania, w tym znaczące zwiększenie przestrzeni adresowej. Adres źródłowy w IPv6 składa się z 128 bitów, co pozwala na tworzenie znacznie większej liczby unikalnych adresów IP niż w przypadku IPv4, który używa 32 bitów. Przykładowo, dzięki IPv6 można przypisać unikalny adres do każdego urządzenia w sieci, co jest kluczowe w kontekście rosnącej liczby urządzeń podłączonych do Internetu w ramach koncepcji Internetu Rzeczy (IoT). Ponadto, IPv6 wprowadza uproszczenia w procesie routingu i lepsze zarządzanie siecią, dzięki czemu operatorzy mogą skuteczniej zarządzać ruchem internetowym. Adresy IPv6 często zapisywane są w formacie szesnastkowym, co ułatwia ich zrozumienie i wykorzystanie w różnych aplikacjach sieciowych, zgodnie z aktualnymi standardami branżowymi, takimi jak RFC 8200.

Pytanie 21

Jaką maskę domyślną mają adresy IP klasy B?

A. 255.255.0.0

B. 255.255.255.0

C. 255.255.255.255

D. 255.0.0.0

Domyślna maska dla adresów IP klasy B to 255.255.0.0. Klasa B obejmuje adresy IP od 128.0.0.0 do 191.255.255.255 i jest przeznaczona głównie dla średnich do dużych sieci. Maska 255.255.0.0 pozwala na utworzenie 65 536 adresów IP w jednej sieci (2^16), co czyni ją odpowiednią dla organizacji wymagających dużej liczby hostów. W praktyce, ta maska używana jest w dużych korporacjach, instytucjach edukacyjnych i centrach danych, gdzie zarządzanie dużymi zbiorami urządzeń jest kluczowe. Warto również zauważyć, że zgodnie z konwencją CIDR (Classless Inter-Domain Routing), maska ta może być zapisywana jako /16, co ułatwia zrozumienie zakresu adresów w danej sieci. Odpowiednie przydzielanie i zarządzanie adresami IP jest fundamentalne dla efektywności działania sieci, a znajomość masek podsieci pozwala na lepsze planowanie infrastruktury sieciowej.

Pytanie 22

Na dysku obok systemu Windows zainstalowano system Linux Ubuntu. W celu ustawienia kolejności uruchamiania systemów operacyjnych, konieczna jest modyfikacja zawartości

A. /etc/inittab

B. bcdedit

C. /etc/grub.d

D. boot.ini

Odpowiedzi związane z /etc/inittab, boot.ini i bcdedit są nietrafione. To są rzeczy, które dotyczą zupełnie innych systemów i nie pasują do Linuxa. Plik /etc/inittab był kiedyś używany w starszych wersjach Linuxa, ale teraz nie służy do zarządzania bootowaniem systemów, gdy mamy GRUB. Boot.ini to plik Windowsowy, który nie ma nic wspólnego z Linuxem. A bcdedit to narzędzie do konfiguracji Windows, więc też do Linuxa się nie nadaje. To dość powszechny błąd, że ludzie mieszają te różne systemy i ich metody bootowania. Każdy system ma swoje własne zasady, więc ważne jest, aby nie mieszać tych rzeczy, bo to może prowadzić do problemów z uruchomieniem. Także zawsze lepiej trzymać się odpowiednich narzędzi i plików konfiguracyjnych dla danego systemu.

Pytanie 23

Aby zmierzyć tłumienie światłowodowego łącza w dwóch zakresach długości fal 1310 nm i 1550 nm, należy zastosować

A. reflektometr TDR

B. miernika mocy optycznej

C. rejestratora cyfrowego

D. testera UTP

Miernik mocy optycznej to urządzenie, które idealnie nadaje się do pomiaru tłumienia łącza światłowodowego w różnych oknach transmisyjnych, takich jak 1310 nm i 1550 nm. Tłumienie, które wyraża się w decybelach (dB), jest określane jako różnica mocy sygnału przed i po przejściu przez medium, co pozwala na ocenę jakości łącza. Mierniki mocy optycznej są zgodne z normami ITU-T G.651 oraz G.652, które definiują wymagania dotyczące jakości sieci światłowodowych. W praktyce, podczas testowania łącza, nadajnik o znanej mocy jest używany do wprowadzenia sygnału do włókna, a miernik mocy optycznej rejestruje moc na końcu łącza. Dzięki temu możliwe jest precyzyjne określenie wartości tłumienia oraz identyfikacja ewentualnych problemów, takich jak zanieczyszczenia, złe połączenia lub uszkodzenia włókna. Regularne pomiary tłumienia są kluczowe dla utrzymania niezawodności i wydajności sieci światłowodowych, co jest istotne w kontekście rosnących wymagań dotyczących przepustowości i jakości usług.

Pytanie 24

Wyższą efektywność aplikacji multimedialnych w systemach z rodziny Windows zapewnia technologia

A. jQuery

B. CUDA

C. DirectX

D. GPU

Technologia DirectX to zestaw aplikacji programistycznych (API) opracowanych przez firmę Microsoft, które umożliwiają wykorzystanie sprzętowej akceleracji w aplikacjach multimedialnych, szczególnie w grach i programach graficznych. DirectX zapewnia jednolitą platformę dla rozwoju gier i aplikacji 3D, co pozwala programistom na tworzenie bardziej zaawansowanych oraz wydajnych rozwiązań. Dzięki DirectX, programy mogą lepiej zarządzać zasobami sprzętowymi, co przekłada się na wyższą jakość grafiki oraz płynność działania. Przykładem mogą być gry komputerowe, które wykorzystują DirectX do renderowania trójwymiarowych światów, co pozwala na realizację złożonych efektów wizualnych, takich jak cienie, oświetlenie czy tekstury. Warto również zauważyć, że standardy DirectX są regularnie aktualizowane, co oznacza, że programiści mają dostęp do najnowszych technologii i funkcji, które poprawiają wydajność i jakość dźwięku oraz obrazu. Użycie DirectX w grach stało się niemalże normą, tworząc w ten sposób standardy branżowe, do których dostosowują się inne technologie multimedialne.

Pytanie 25

Firma zamierza zrealizować budowę lokalnej sieci komputerowej, która będzie zawierać serwer, drukarkę oraz 10 stacji roboczych, które nie mają kart bezprzewodowych. Połączenie z Internetem umożliwia ruter z wbudowanym modemem ADSL oraz czterema portami LAN. Które z poniższych urządzeń sieciowych jest konieczne, aby sieć działała prawidłowo i miała dostęp do Internetu?

A. Wzmacniacz sygnału bezprzewodowego

B. Access Point

C. Przełącznik 8 portowy

D. Przełącznik 16 portowy

Przełącznik 16 portowy jest kluczowym elementem dla prawidłowego funkcjonowania lokalnej sieci komputerowej, szczególnie w kontekście wymagań przedstawionych w pytaniu. W przypadku tej sieci, która składa się z 10 stacji roboczych, serwera i drukarki, przełącznik 16 portowy zapewnia wystarczającą ilość portów do podłączenia wszystkich urządzeń, a także umożliwia przyszłe rozszerzenia. Przełącznik działa na zasadzie przełączania pakietów, co pozwala na efektywne zarządzanie ruchem danych w sieci lokalnej, minimalizując kolizje i zwiększając przepustowość. W praktyce, wykorzystanie przełącznika w sieci LAN pozwala na szybkie komunikowanie się urządzeń oraz zapewnia odpowiednie priorytetyzowanie ruchu, co jest szczególnie ważne w środowisku biurowym, gdzie liczne urządzenia muszą współdzielić zasoby. Dobrą praktyką jest również stosowanie przełączników z funkcjami zarządzania, które pozwalają na monitorowanie i optymalizację działania sieci oraz konfigurację VLAN, co może być istotne w przypadku większych organizacji. W kontekście dostępności do Internetu, przełącznik łączy lokalne urządzenia z routerem, który zapewnia połączenie z zewnętrzną siecią, co czyni go niezbędnym elementem infrastruktury sieciowej.

Pytanie 26

Długi oraz dwa krótkie dźwięki sygnałowe BIOS POST od AMI i AWARD sygnalizują problem

A. mikroprocesora

B. zegara systemowego

C. karty graficznej

D. karty sieciowej

Odpowiedź dotycząca karty graficznej jest prawidłowa, ponieważ jeden długi i dwa krótkie sygnały dźwiękowe BIOS POST AMI oraz AWARD jednoznacznie wskazują na problem związany z kartą graficzną. W standardach BIOS-u, sygnały dźwiękowe są używane do diagnostyki sprzętu, a ich interpretacja jest kluczowa dla szybkiego rozwiązywania problemów. Problemy z kartą graficzną mogą obejmować nieprawidłowe połączenia, uszkodzenia samej karty lub brak odpowiedniego zasilania. W praktyce, aby upewnić się, że karta graficzna działa poprawnie, warto regularnie sprawdzać jej połączenia, a także monitorować temperatury podczas pracy, co jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie konserwacji sprzętu komputerowego. W przypadku wystąpienia tego błędu, zaleca się również aktualizację sterowników oraz, w razie potrzeby, przetestowanie karty w innym porcie lub innym systemie, co może pomóc w identyfikacji źródła problemu.

Pytanie 27

Użytkownicy z grupy Pracownicy nie mają możliwości drukowania dokumentów za pośrednictwem serwera drukarskiego w systemie operacyjnym Windows Server. Przysługuje im jedynie uprawnienie 'Zarządzanie dokumentami'. Co należy uczynić, aby rozwiązać przedstawiony problem?

A. Dla grupy Administratorzy należy wycofać uprawnienia 'Zarządzanie dokumentami'

B. Dla grupy Pracownicy należy przyznać uprawnienia 'Drukuj'

C. Dla grupy Administratorzy należy wycofać uprawnienia 'Drukuj'

D. Dla grupy Pracownicy należy wycofać uprawnienia 'Zarządzanie dokumentami'

Odpowiedź, która sugeruje nadanie grupie Pracownicy uprawnienia 'Drukuj', jest prawidłowa, ponieważ użytkownicy tej grupy muszą mieć odpowiednie uprawnienia, aby móc wykonywać operacje związane z drukowaniem dokumentów. W systemie Windows Server uprawnienia do drukowania są kluczowe dla poprawnego funkcjonowania serwera wydruku. Użytkownicy, którzy posiadają jedynie uprawnienia 'Zarządzanie dokumentami', mogą jedynie zarządzać zadaniami drukowania (takimi jak zatrzymywanie lub usuwanie dokumentów z kolejki drukowania), ale nie mają możliwości fizycznego wydruku. Aby umożliwić użytkownikom z grupy Pracownicy drukowanie, administrator musi dodać im uprawnienia 'Drukuj'. To podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania uprawnieniami w systemach operacyjnych, które zalecają przydzielanie minimalnych, ale wystarczających uprawnień dla użytkowników, co zwiększa bezpieczeństwo i kontrolę nad zasobami. Na przykład, w organizacjach, gdzie dostęp do drukarek jest ograniczony, uprawnienia te powinny być nadawane na poziomie grupy, aby uprościć proces zarządzania i audytu. Zastosowanie tego rozwiązania powinno poprawić efektywność pracy w biurze oraz zminimalizować problemy związane z niewłaściwym dostępem do zasobów wydruku.

Pytanie 28

Jakie będą całkowite wydatki na materiały potrzebne do wyprodukowania 20 kabli połączeniowych typu patchcord o długości 1,5 m każdy, jeżeli koszt jednego metra kabla wynosi 1 zł, a wtyk to 50 gr?

A. 30 zł

B. 60 zł

C. 40 zł

D. 50 zł

Aby obliczyć łączny koszt materiałów do wykonania 20 kabli połączeniowych typu patchcord o długości 1,5 m każdy, należy dokładnie przeanalizować koszty zarówno kabla, jak i wtyków. Koszt jednego metra kabla wynosi 1 zł. Zatem, na wykonanie jednego kabla o długości 1,5 m potrzeba 1,5 m x 1 zł/m = 1,5 zł. Koszt wtyku wynosi 50 gr, co odpowiada 0,5 zł. Łączny koszt materiałów do wykonania jednego kabla wynosi zatem 1,5 zł + 0,5 zł = 2 zł. Aby obliczyć łączny koszt dla 20 kabli, należy pomnożyć koszt jednego kabla przez ich liczbę: 20 x 2 zł = 40 zł. Warto jednak zauważyć, że odpowiedź 50 zł była błędnie oznaczona jako poprawna. Również, przy projektowaniu i realizacji połączeń kablem, ważne jest przestrzeganie standardów dotyczących długości kabli, aby zapewnić optymalną jakość sygnału oraz minimalizację strat sygnałowych. W praktyce, projektanci często uwzględniają dodatkowe koszty związane z materiałami eksploatacyjnymi oraz ewentualne zmiany w projekcie, które mogą wpłynąć na całkowity koszt.

Pytanie 29

Zawarty w listingach kod zawiera instrukcje pozwalające na

Switch>enable
 Switch#configure terminal
 Switch(config)#interface range fastEthernet 0/1-10
 Switch(config-if-range)#switchport access vlan 10
 Switch(config-if-range)#exit

A. wyłączenie portów 0 i 1 ze sieci vlan

B. zmianę prędkości dla portu 0/1 na fastethernet

C. przypisanie nazwy fastEthernet pierwszym dziesięciu portom switcha

D. utworzenie wirtualnej sieci lokalnej o nazwie vlan 10 na przełączniku

Listing zawiera polecenia do konfiguracji portów 0/1 do 0/10 na przełączniku, aby przypisać je do VLAN 10. Polecenie enable przełącza przełącznik w tryb uprzywilejowany, a configure terminal wprowadza do trybu konfiguracji globalnej. W ramach interfejsu range fastEthernet 0/1-10 wybieramy zakres portów. Polecenie switchport access vlan 10 przypisuje porty do VLAN 10, co jest praktyką pozwalającą na segmentację sieci i zwiększenie bezpieczeństwa oraz wydajności. VLAN (Virtual Local Area Network) to logicznie rozdzielone sieci na jednym fizycznym przełączniku, umożliwiające oddzielenie ruchu pomiędzy różnymi grupami użytkowników bez potrzeby dodatkowego sprzętu. Stosowanie VLAN jest zgodne z najlepszymi praktykami, takimi jak stosowanie zgodności z IEEE 802.1Q, który jest standardem dla tagowania ramek sieciowych i zapewnia interoperacyjność między urządzeniami różnych producentów. VLAN 10 może być użyty dla określonego działu firmy, minimalizując ryzyko nieautoryzowanego dostępu i optymalizując przepustowość sieci dzięki izolacji ruchu.

Pytanie 30

Do jakiej grupy w systemie Windows Server 2008 powinien być przypisany użytkownik odpowiedzialny jedynie za archiwizację danych zgromadzonych na dysku serwera?

A. Operatorzy kopii zapasowych

B. Użytkownicy pulpitu zdalnego

C. Użytkownicy zaawansowani

D. Użytkownicy domeny

Operatorzy kopii zapasowych w Windows Server 2008 to naprawdę ważna grupa. Mają specjalne uprawnienia, które pozwalają im na tworzenie kopii zapasowych oraz przywracanie danych. Użytkownicy, którzy są w tej grupie, mogą korzystać z narzędzi, jak Windows Server Backup, żeby zabezpieczyć istotne dane na serwerze. Na przykład, mogą ustawić harmonogram regularnych kopii zapasowych, co jest super istotne dla ciągłości działania organizacji. Warto, żeby każda firma miała swoje procedury dotyczące tworzenia kopii zapasowych, w tym ustalanie, co powinno być archiwizowane i jak często to robić. Ciekawe jest podejście 3-2-1, gdzie przechowujesz trzy kopie danych na dwóch różnych nośnikach, z jedną kopią w innym miejscu. To wszystko pokazuje, że przypisanie użytkownika do grupy operatorów kopii zapasowych jest nie tylko zgodne z technicznymi wymaganiami, ale też z najlepszymi praktykami w zarządzaniu danymi.

Pytanie 31

Jakie ustawienie należy wprowadzić przy konfiguracji serwera DHCP?

A. Czas trwania dzierżawy adresu MAC

B. Czas trwania dzierżawy adresu IP

C. Stopień bezpieczeństwa IPSec (ang. Internet Protocol Security)

D. Adres MAC interfejsu sieciowego serwera DHCP

Wybór niewłaściwych parametrów podczas konfiguracji serwera DHCP może prowadzić do poważnych problemów w działaniu sieci. Czas trwania dzierżawy adresu MAC nie jest istotnym parametrem, ponieważ DHCP nie wykorzystuje adresów MAC do przydzielania dzierżaw. Adres MAC jest unikalnym identyfikatorem sprzętowym, ale nie powinien być mylony z czasem dzierżawy, który dotyczy adresów IP. Wprowadzenie takiego parametru do konfiguracji serwera DHCP może prowadzić do nieporozumień i trudności w zarządzaniu siecią, ponieważ DHCP przydziela adresy IP na podstawie adresów MAC klientów, ale nie przypisuje dzierżaw w oparciu o nie. Podobnie, podanie adresu MAC karty sieciowej serwera DHCP jako parametru również nie jest wymagane. Serwer DHCP jest w stanie pracować bez konieczności wskazywania swojego adresu MAC, który zresztą nie ma wpływu na jego funkcjonowanie. Co więcej, poziom zabezpieczeń IPSec jest zagadnieniem związanym z bezpieczeństwem protokołów IP, ale nie jest on bezpośrednio związany z konfiguracją serwera DHCP. Ignorowanie tych kluczowych elementów może prowadzić do błędów w projektowaniu sieci, takich jak problemy z przydzielaniem adresów IP lub naruszenia bezpieczeństwa, co w konsekwencji wpływa na wydajność i stabilność całej infrastruktury sieciowej.

Pytanie 32

Pomiar strukturalnego okablowania metodą Permanent Link polega na

A. żadna z wymienionych odpowiedzi nie jest prawidłowa

B. pomiarze z gniazda do gniazda

C. pomiarze od gniazda z jednym kablem krosowym

D. pomiarze z użyciem 2 kabli krosowych

Pomiar od gniazda z jednym kablem krosowym nie jest właściwym podejściem do metody Permanent Link. Główna zasada tej metody polega na tym, że pomiar powinien obejmować pełną trasę sygnału od gniazda do gniazda, co oznacza, że wszystkie elementy, w tym kable stałe, muszą być uwzględnione. Użycie jednego kabla krosowego wprowadza dodatkową zmienną, która może zafałszować wyniki pomiaru. Zmiany w topologii sieci, takie jak wprowadzenie krosowania, mogą prowadzić do zmniejszenia jakości sygnału, co jest szczególnie istotne w kontekście standardów dotyczących wydajności. Innym często popełnianym błędem jest pomiar z użyciem dwóch kabli krosowych, co również nie jest zgodne z definicją Permanent Link. W tym przypadku pomiar jest przeprowadzany przez dwa różne kable, co wpływa na dokładność oceny i może prowadzić do błędnych wniosków na temat jakości instalacji. Warto pamiętać, że standardy okablowania, takie jak ISO/IEC 11801, zaznaczają, jak ważne jest, aby pomiary były przeprowadzane w warunkach zbliżonych do rzeczywistych, co oznacza eliminację elementów, które mogłyby wpływać na wyniki, takich jak dodatkowe krosowania. Przy nieprawidłowych pomiarach, instalatorzy mogą nie zauważyć problemów, które mogą wystąpić podczas eksploatacji sieci, co w dłuższym okresie może prowadzić do poważnych awarii i problemów z wydajnością sieci.

Pytanie 33

Jaki rodzaj kabla powinien być użyty do połączenia komputera w obszarze podlegającym wpływom zakłóceń elektromagnetycznych?

A. UTP Cat 5e

B. UTP Cat 5

C. FTP Cat 5e

D. UTP Cat 6

Kabel FTP Cat 5e to naprawdę dobry wybór, gdy mamy do czynienia z zakłóceniami elektromagnetycznymi. W porównaniu do kabli UTP, które nie mają żadnej osłony, kable FTP mają folię, która działa jak ekran. Dzięki temu sygnał jest dużo stabilniejszy, co jest bardzo ważne w miejscach, gdzie są urządzenia emitujące silne pola, na przykład silniki elektryczne czy nadajniki radiowe. W praktyce, używanie FTP Cat 5e pozwala na mniejsze błędy w przesyłaniu danych i lepsze połączenie, a to jest istotne zwłaszcza w biurach czy zakładach przemysłowych. Standardy TIA/EIA-568-B mówią, że w takich warunkach trzeba używać ekranowanych kabli, więc wybór FTP Cat 5e jest jak najbardziej na miejscu.

Pytanie 34

Podczas wymiany uszkodzonej karty graficznej, która współpracowała z monitorem posiadającym jedynie wejście analogowe, jaką kartę należy wybrać?

A. Sapphire Radeon R7 250X FLEX, 1GB GDDR5 (128 Bit), HDMI, 2xDVI, DP, LITE

B. ZOTAC GeForce GT 730 Synergy Edition, 4GB DDR3 (128 Bit), 2xDVI, miniHDMI

C. Gigabyte GeForce GT 740 OC, 1GB GDDR5 (128 Bit), HDMI, DVI, D-Sub

D. Sapphire Radeon R7 250, 1GB GDDR5 (128 Bit), microHDMI, DVI, miniDP LP, BULK

Wybór karty graficznej Gigabyte GeForce GT 740 OC, 1GB GDDR5 (128 Bit), HDMI, DVI, D-Sub jest prawidłowy, ponieważ ta karta oferuje wyjście D-Sub, które jest standardowym analogowym złączem wykorzystywanym przez starsze monitory. W przypadku monitorów wyposażonych tylko w wejście analogowe, istotne jest, aby karta graficzna miała możliwość przesyłania sygnału wideo w formacie analogowym. Karta ta jest również zgodna z technologią HDMI oraz DVI, co czyni ją wszechstronną opcją dla różnych konfiguracji. W praktyce, jeśli użytkownik planuje modernizację swojego systemu, warto zwrócić uwagę na kompatybilność z już posiadanym sprzętem. Standard DVI-D również może być użyty z adapterem DVI do D-Sub, co stwarza dodatkowe możliwości podłączenia. Ponadto, w kontekście norm branżowych, zadbanie o odpowiednią zgodność z wejściem monitora jest kluczowe dla optymalizacji jakości obrazu oraz eliminacji problemów z wyświetlaniem. Dlatego wybór karty graficznej z analogowym wyjściem jest istotny w przypadku starszych monitorów.

Pytanie 35

Do umożliwienia komunikacji pomiędzy sieciami VLAN, wykorzystuje się

A. Router

B. Punkt dostępowy

C. Modem

D. Koncentrator

Router jest urządzeniem, które umożliwia komunikację między różnymi sieciami, w tym sieciami VLAN. VLAN, czyli Virtual Local Area Network, to technologia, która pozwala na segregację ruchu sieciowego w obrębie tej samej fizycznej sieci. Aby dane mogły być wymieniane między różnymi VLAN-ami, konieczne jest użycie routera, który zajmuje się przesyłaniem pakietów danych między tymi odrębnymi segmentami sieci. Router jest w stanie analizować adresy IP oraz inne informacje w nagłówkach pakietów, co pozwala na ich prawidłowe kierowanie. Przykładowo, w dużych organizacjach, gdzie różne działy mogą mieć swoje VLAN-y (np. dział finansowy i IT), router umożliwia tym działom wymianę informacji, przy jednoczesnym zachowaniu bezpieczeństwa i segregacji danych. Stosowanie routerów w kontekście VLAN-ów jest zgodne z dobrą praktyką w projektowaniu rozbudowanych architektur sieciowych, co podkreśla znaczenie tych urządzeń w zwiększaniu efektywności i bezpieczeństwa komunikacji sieciowej.

Pytanie 36

Na ilustracji zaprezentowano zrzut ekranu z ustawień DMZ na routerze. Aktywacja opcji "Enable DMZ" spowoduje, że komputer o adresie IP 192.168.0.106

A. będzie widoczny publicznie w Internecie

B. będzie zabezpieczony przez firewalla

C. utraci możliwość dostępu do internetu

D. zostanie schowany w sieci lokalnej

Stwierdzenie, że komputer w DMZ zostanie ukryty w sieci lokalnej, jest błędne, ponieważ DMZ to strefa zaprojektowana do umożliwienia zdalnego dostępu z Internetu. Komputery w DMZ są celowo widoczne i dostępne, aby umożliwić zdalne połączenia do usług, które hostują, takich jak serwery WWW czy aplikacje obsługujące klientów zewnętrznych. Koncepcja utraty dostępu do internetu przez umieszczenie w DMZ również jest niepoprawna. W rzeczywistości, komputer w DMZ pozostaje w pełni zdolny do komunikacji z Internetem, z tą różnicą, że jest bezpośrednio narażony na dostęp zewnętrzny, co może wiązać się z zagrożeniami bezpieczeństwa. Ostatnią błędną koncepcją jest myślenie, że DMZ zapewnia ochronę firewalla. W praktyce jest odwrotnie, ponieważ urządzenia w DMZ są często mniej chronione przez główny firewall sieciowy, co czyni je bardziej podatnymi na ataki. To dlatego umieszczanie komputerów w DMZ powinno być ograniczone do sytuacji, gdy jest to absolutnie konieczne, a urządzenia powinny być odpowiednio zabezpieczone innymi środkami ochrony, takimi jak własne firewalle czy regularne aktualizacje zabezpieczeń. W efekcie, DMZ jest narzędziem używanym w specyficznych przypadkach, gdzie dostępność usług zewnętrznych jest priorytetem, a nie metodą zabezpieczenia samego urządzenia.

Pytanie 37

Co oznacza dziedziczenie uprawnień?

A. przeniesieniu uprawnień z obiektu nadrzędnego na obiekt podrzędny

B. przekazanie uprawnień z obiektu podrzędnego do obiektu nadrzędnego

C. przyznawanie uprawnień użytkownikowi przez admina

D. przeprowadzanie transferu uprawnień pomiędzy użytkownikami

Dziedziczenie uprawnień jest kluczowym mechanizmem w zarządzaniu dostępem w systemach informatycznych, który polega na przeniesieniu uprawnień z obiektu nadrzędnego na obiekt podrzędny. Przykładem może być sytuacja w systemie plików, w którym folder (obiekt nadrzędny) ma przypisane określone uprawnienia do odczytu, zapisu i wykonania. Jeżeli stworzony zostaje podfolder (obiekt podrzędny), to domyślnie dziedziczy on te same uprawnienia. Dzięki temu zarządzanie bezpieczeństwem i dostępem staje się bardziej efektywne, ponieważ administratorzy mogą zdefiniować uprawnienia dla grupy zasobów, zamiast ustalać je indywidualnie dla każdego elementu. Dobre praktyki zarządzania systemami informatycznymi, takie jak stosowanie modelu RBAC (Role-Based Access Control), opierają się na koncepcji dziedziczenia uprawnień, co pozwala na uproszczenie administracji oraz zwiększenie bezpieczeństwa. To podejście jest istotne w kontekście zapewnienia, że użytkownicy mają dostęp tylko do tych zasobów, które są im niezbędne do wykonywania pracy, co minimalizuje ryzyko nieautoryzowanego dostępu.

Pytanie 38

W jakiej topologii sieci fizycznej każdy komputer jest połączony z dokładnie dwoma sąsiadującymi komputerami, bez użycia dodatkowych urządzeń aktywnych?

A. Siatki

B. Pierścienia

C. Gwiazdy

D. Magistrali

Topologia pierścienia to struktura, w której każdy komputer (lub węzeł) jest połączony z dokładnie dwoma sąsiednimi komputerami, tworząc zamknięty krąg. W tej konfiguracji dane przesyłane są w jednym kierunku, co minimalizuje ryzyko kolizji. Przykładem zastosowania topologii pierścienia są starzejące się sieci token ring, gdzie token (znacznik) krąży w sieci, umożliwiając dostęp do medium transmisyjnego tylko jednemu urządzeniu na raz. Dzięki tej metodzie zapewniono porządek w przesyłaniu danych, co było kluczowe w środowiskach o dużym ruchu. Standardy IEEE 802.5 regulują techniczne aspekty takich sieci, wskazując na korzyści z używania topologii pierścienia w złożonych systemach wymagających synchronizacji. W praktyce, mimo że topologia pierścienia nie jest tak popularna jak inne, może być korzystna w określonych zastosowaniach, gdzie ważne są niski koszt i prostota instalacji.

Pytanie 39

Jakie zakresy częstotliwości określa klasa EA?

A. 600 MHz

B. 250 MHz

C. 300 MHz

D. 500 MHz

Odpowiedzi 600 MHz, 250 MHz i 300 MHz są błędne, bo pewnie źle zrozumiałeś, jakie częstotliwości przypisane są do klasy EA. 600 MHz to nie to, bo zwykle jest powiązane z telewizją cyfrową i niektórymi usługami mobilnymi, co może wprowadzać w błąd. Jeśli chodzi o 250 MHz, to jest częścią pasm używanych w różnych systemach, ale nie ma to nic wspólnego z EA. Czasem można spotkać te częstotliwości w systemach satelitarnych czy radiowych, więc łatwo się pomylić. Z kolei 300 MHz też jest niepoprawne, bo dotyczy pasm z lokalnych systemów, jak w niektórych aplikacjach IoT, ale też nie ma związku z definicją klasy EA. Z mojego doświadczenia wynika, że błędy przy wyborze odpowiedzi zwykle biorą się z nie do końca zrozumianych terminów dotyczących częstotliwości i ich zastosowania w różnych technologiach. Ważne jest, aby pojąć, że specyfikacje pasm częstotliwości są ściśle regulowane i przypisane do konkretnych zastosowań, co jest kluczowe w telekomunikacji.

Pytanie 40

Jakie polecenie należy wykorzystać, aby w terminalu pokazać przedstawione informacje o systemie Linux?

A. uptime

B. uname -a

C. hostname

D. factor 22

Przy wyborze właściwego polecenia do wyświetlania informacji o systemie Linux, zrozumienie każdego z dostępnych poleceń jest kluczowe. Polecenie 'hostname' zwraca nazwę hosta systemu, co jest przydatne w kontekście sieci, ale nie dostarcza szczegółowych informacji o systemie operacyjnym, takich jak wersja jądra. Nie jest to więc odpowiednie narzędzie do uzyskania pełnego obrazu systemu. Z kolei 'factor 22' to polecenie służące do faktoryzacji liczby, które obliczy czynniki pierwsze liczby 22, ale nie ma nic wspólnego z uzyskiwaniem informacji o systemie operacyjnym. Jest to typowy błąd myślowy oparty na niezrozumieniu zastosowania danego polecenia. Polecenie 'uptime' pokazuje czas działania systemu, co jest przydatne dla monitorowania wydajności i stabilności, ale również nie dotyczy szczegółowej charakterystyki systemu. Wybór polecenia 'uname -a' bazuje na jego zdolności do dostarczania kompleksowych informacji o systemie operacyjnym, co jest standardową praktyką w administracji systemami Linux. Właściwy wybór narzędzia do zadania jest kluczowy, a zrozumienie różnicy w działaniu poszczególnych poleceń pomaga uniknąć błędów w praktyce zawodowej.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej