Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 20 maja 2025 11:37
Data zakończenia: 20 maja 2025 11:51

Egzamin niezdany

Wynik: 15/40 punktów (37,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Na schemacie przedstawiono sieć o strukturze

A. gwiazd

B. siatek

C. drzew

D. magistrali

Topologia magistrali to struktura sieciowa, w której wszystkie urządzenia są podłączone do jednego wspólnego medium transmisyjnego, najczęściej kabla, nazywanego magistralą. W tego typu sieci każde urządzenie może komunikować się bezpośrednio z innym poprzez to wspólne medium, co upraszcza proces instalacji i zmniejsza koszty materiałowe. Główna zaleta topologii magistrali to jej prostota i efektywność w małych sieciach, gdzie dane są przesyłane w jednym kierunku i nie ma potrzeby skomplikowanego zarządzania ruchem. Współczesne przykłady zastosowania to starsze sieci Ethernet, gdzie przesyłanie danych odbywa się w postaci ramek. Standardy takie jak IEEE 802.3 opisują specyfikacje dla sieci tego typu. Magistrala jest korzystna tam, gdzie wymagane są ekonomiczne rozwiązania w prostych konfiguracjach. Jednakże w miarę wzrostu liczby urządzeń mogą pojawić się problemy z przepustowością oraz kolizjami danych, dlatego w dużych sieciach często wybiera się inne topologie. Dodatkową korzyścią jest łatwość diagnozowania problemów przy użyciu narzędzi takich jak analizatory sygnałów, co przyspiesza proces rozwiązywania problemów technicznych.

Pytanie 2

W ramce przedstawiono treść jednego z plików w systemie operacyjnym MS Windows. Jest to plik

[boot loader]
Time out=30
Default=Multi(0)disk(0)rdisk(0)partition(1)WINDOWS
[operating system]
Multi(0)disk(0)rdisk(0)partition(1)WINDOWS="Microsoft Windows XP Home Edition"/
fastdetect/NoExecute=OptOut

A. dziennika, zawierający dane o zainstalowanych urządzeniach

B. tekstowy, zawierający wykaz zainstalowanych systemów operacyjnych

C. wsadowy, przeznaczony do uruchamiania instalatora

D. wykonywalny, otwierający edytor rejestru systemowego

Plik przedstawiony w ramce to plik "boot.ini" używany w starszych wersjach systemu operacyjnego Windows takich jak Windows XP i Windows 2000. Ten plik jest tekstowy, co oznacza, że można go edytować za pomocą standardowego edytora tekstu jak Notatnik. Plik ten zawiera listę zainstalowanych systemów operacyjnych, umożliwiając użytkownikowi wybór, który system ma zostać uruchomiony przy starcie komputera. Jest to kluczowy element w procesie startowym systemu, ponieważ definiuje ścieżki do plików systemowych potrzebnych do uruchomienia konkretnych wersji Windows. Dobrą praktyką jest, aby przed dokonaniem jakichkolwiek zmian w pliku "boot.ini", wykonać jego kopię zapasową, co pozwala na odzyskanie go w przypadku błędnej edycji. Zawartość takiego pliku może zawierać ważne informacje konfiguracyjne, jak timeout, czyli czas oczekiwania na wybór systemu, oraz domyślną ścieżkę do uruchamiania systemu. W kontekście bezpieczeństwa i stabilności systemu, prawidłowe zarządzanie plikami startowymi jest ważnym aspektem administracji IT i stanowi część profesjonalnych standardów zarządzania systemami operacyjnymi.

Pytanie 3

Aby zapobiegać i eliminować szkodliwe oprogramowanie, takie jak exploity, robaki oraz trojany, konieczne jest zainstalowanie oprogramowania

A. antymalware.

B. antyspyware.

C. antyspam.

D. adblok.

Odpowiedź 'antymalware' jest naprawdę trafna. To oprogramowanie ma za zadanie wykrywać, blokować i usuwać różne rodzaje szkodliwego oprogramowania, takie jak exploity, robaki czy trojany. Działa na zasadzie skanowania systemów w poszukiwaniu znanych zagrożeń i wykorzystuje różne techniki, żeby znaleźć nowe, które jeszcze nikomu się nie trafiły. Myślę, że dobrym przykładem użycia antymalware jest regularne przeszukiwanie komputera, żeby upewnić się, że jest on bezpieczny. Ważne jest, żeby każda firma miała coś takiego zainstalowanego i aktualizowanego, bo to pomaga chronić dane przed najnowszymi zagrożeniami. Oprócz samego antymalware, warto też mieć dodatkowe zabezpieczenia, takie jak zapory ogniowe czy systemy wykrywania intruzów, co jeszcze bardziej zwiększa naszą ochranę przed atakami.

Pytanie 4

Czym jest OTDR?

A. tester kabli miedzianych.

B. spawarka.

C. reflektometr.

D. urządzenie światłowodowe dla przełącznika.

OTDR, czyli Optical Time Domain Reflectometer, to zaawansowane urządzenie służące do pomiaru i diagnostyki włókien optycznych. Jego główną funkcją jest wykrywanie i lokalizowanie strat sygnału oraz niedoskonałości w instalacjach światłowodowych. OTDR działa na zasadzie wysyłania impulsów światła przez włókno optyczne i analizowania powracającego sygnału, co pozwala na określenie odległości do miejsca wystąpienia problemu. Przykładowe zastosowanie OTDR obejmuje inspekcję i konserwację sieci telekomunikacyjnych oraz monitorowanie jakości połączeń światłowodowych. W branży telekomunikacyjnej, zgodnie z normami ITU-T G.650, OTDR jest niezbędnym narzędziem do zapewnienia optymalnej wydajności sieci. Dzięki precyzyjnym pomiarom użytkownik może szybko identyfikować problematyczne odcinki, co znacząco przyspiesza proces naprawy oraz minimalizuje przestoje w sieci. Warto również zwrócić uwagę, że wiele nowoczesnych OTDR oferuje funkcje automatycznej analizy danych, co ułatwia diagnozowanie oraz dokumentowanie wyników pomiarów.

Pytanie 5

Określ prawidłową sekwencję działań, które należy wykonać, aby nowy laptop był gotowy do użycia?

A. Podłączenie zewnętrznego zasilania sieciowego, włączenie laptopa, montaż baterii, instalacja systemu operacyjnego, wyłączenie laptopa po instalacji systemu operacyjnego

B. Podłączenie zewnętrznego zasilania sieciowego, włączenie laptopa, instalacja systemu operacyjnego, montaż baterii, wyłączenie laptopa po instalacji systemu operacyjnego

C. Montaż baterii, podłączenie zewnętrznego zasilania sieciowego, włączenie laptopa, instalacja systemu operacyjnego, wyłączenie laptopa po instalacji systemu operacyjnego

D. Włączenie laptopa, montaż baterii, instalacja systemu operacyjnego, podłączenie zewnętrznego zasilania sieciowego, wyłączenie laptopa po instalacji systemu operacyjnego

Właściwa kolejność operacji przy uruchamianiu nowego laptopa zaczyna się od montażu baterii, co jest kluczowe, ponieważ bateria zapewnia mobilność urządzenia oraz pozwala na jego działanie bez zewnętrznego zasilania. Następnie podłączenie zewnętrznego zasilania sieciowego jest istotne, ponieważ zapewnia odpowiednią moc podczas pierwszego uruchomienia laptopa, co może być pomocne w przypadku, gdy bateria nie jest w pełni naładowana. Kolejnym krokiem jest włączenie laptopa, co umożliwia rozpoczęcie procesu konfiguracji systemu operacyjnego. Instalacja systemu operacyjnego jest kluczowym etapem, ponieważ to właśnie od niego zależy, jakie oprogramowanie i funkcje będą dostępne dla użytkownika. Po zakończeniu instalacji ważne jest, aby wyłączyć laptopa, co kończy proces przygotowania urządzenia do pracy. Taka sekwencja stanowi dobry przykład przestrzegania standardów i najlepszych praktyk w branży IT, które podkreślają znaczenie odpowiedniego przygotowania sprzętu przed jego użyciem, co przekłada się na dłuższą żywotność urządzenia oraz optymalną wydajność.

Pytanie 6

Nazwa protokołu, który pozwala na konwersję 32-bitowych adresów IP na 48-bitowe fizyczne adresy MAC w sieciach Ethernet, to:

A. NAT

B. RARP

C. DNS

D. ARP

Wybór protokołu DNS (Domain Name System) jest niewłaściwy, ponieważ DNS jest odpowiedzialny za tłumaczenie nazw domenowych na adresy IP, co jest kluczowe dla działania internetu, ale nie odnosi się do konwersji adresów IP na adresy MAC. To podejście może prowadzić do pomyłek, zwłaszcza w kontekście funkcjonowania sieci lokalnych, gdzie istotne jest, aby znać fizyczne adresy urządzeń. RARP (Reverse Address Resolution Protocol) jest używany do odwrotnego procesu, czyli przekształcania adresów MAC na adresy IP, co jest rzadziej stosowane, a NAT (Network Address Translation) to technika, która służy do modyfikacji adresów IP w pakietach przechodzących przez router, co umożliwia używanie prywatnych adresów IP w sieciach lokalnych. Typowym błędem myślowym jest mylenie funkcji tych protokołów oraz ich zastosowania w różnych warstwach modelu OSI. Wiele osób nie zdaje sobie sprawy, że ARP jest kluczowe dla komunikacji w sieciach lokalnych, co może prowadzić do nieporozumień przy rozwiązywaniu problemów związanych z adresowaniem. Aby skutecznie zarządzać siecią, ważne jest, aby zrozumieć różnice pomiędzy tymi protokołami oraz ich rolę w infrastrukturze sieciowej.

Pytanie 7

Które z kont nie jest standardowym w Windows XP?

A. asystent

B. użytkownik gość

C. admin

D. administrator

Wybór konta 'gość', 'pomocnik' lub 'administrator' jako nie-wbudowanego w systemie Windows XP jest niepoprawny, ponieważ wszystkie te konta są integralną częścią tego systemu operacyjnego. Konto 'gość' to konto z ograniczonymi uprawnieniami, które pozwala na dostęp do systemu bez konieczności posiadania pełnego konta użytkownika. Konto 'administrator' jest kluczowe, ponieważ zapewnia pełny dostęp do zasobów systemowych oraz możliwość zarządzania innymi kontami użytkowników. Konto 'pomocnik' jest wykorzystywane do wsparcia technicznego i również jest wbudowane. Błędem jest myślenie, że 'admin' to standardowe konto w Windows XP; w rzeczywistości, system stosuje termin 'administrator' maksymalnie. Tego rodzaju pomyłki mogą wynikać z nieznajomości dokumentacji technicznej lub faktu, że wiele osób korzysta z różnych wersji systemów operacyjnych, które mogą mieć różne domyślne konta użytkowników. W praktyce, zrozumienie struktury kont użytkowników w systemie operacyjnym jest kluczowe dla administratorów, aby móc efektywnie zabezpieczać system oraz zarządzać dostępem do zasobów. Dlatego ważne jest, aby zdobywać wiedzę na temat uprawnień użytkowników i najlepszych praktyk w zakresie zarządzania kontami, co w znaczący sposób wpływa na bezpieczeństwo i stabilność całego środowiska IT.

Pytanie 8

Ile par kabli w standardzie 100Base-TX jest używanych do transmisji danych w obie strony?

A. 4 pary

B. 2 pary

C. 3 pary

D. 1 para

W przypadku błędnych odpowiedzi, pojawia się często nieporozumienie dotyczące liczby par przewodów używanych w standardzie 100Base-TX. Niektórzy mogą uznawać, że jedna para jest wystarczająca do komunikacji, jednak to podejście nie uwzględnia koncepcji pełnodupleksu. Użycie jednej pary oznaczałoby transmisję danych w trybie półdupleksowym, co ograniczałoby jednoczesne przesyłanie informacji w obu kierunkach. Takie ograniczenie byłoby nieefektywne w kontekście nowoczesnych aplikacji sieciowych, które wymagają wysokiej wydajności i niskich opóźnień. Warto zauważyć, że w standardach Ethernet liczba przewodów ma krytyczne znaczenie dla wydajności sieci. Przyjęcie, że do prawidłowej komunikacji wystarczą trzy pary lub wszystkie cztery, jest również mylące, ponieważ w standardzie 100Base-TX tylko dwie pary są zarezerwowane do transmisji danych. Pozostałe pary, chociaż mogą być wykorzystywane w innych standardach, nie mają zastosowania w tym kontekście. Rozumienie architektury sieci i standardów transmisji danych jest kluczowe dla efektywnego projektowania i wdrażania rozwiązań sieciowych.

Pytanie 9

Zachowanie kopii często odwiedzanych witryn oraz zwiększenie ochrony przez filtrowanie pewnych treści witryn internetowych można osiągnąć dzięki

A. konfiguracji serwera pośredniczącego proxy

B. automatycznemu wyłączaniu plików cookies

C. używaniu systemu z uprawnieniami administratora

D. zainstalowaniu oprogramowania antywirusowego i aktualizacji bazy wirusów

Konfiguracja serwera pośredniczącego proxy jest kluczowym rozwiązaniem, które pozwala na wydajne zarządzanie dostępem do sieci oraz zwiększenie bezpieczeństwa użytkowników. Serwer proxy działa jako pośrednik między użytkownikiem a stroną docelową, co pozwala na przechowywanie kopii często odwiedzanych stron w pamięci podręcznej. Dzięki temu, gdy użytkownik ponownie żąda dostępu do tej samej strony, serwer proxy może dostarczyć ją znacznie szybciej, co poprawia doświadczenie użytkownika. Dodatkowo, serwery proxy mogą filtrować i blokować niepożądane treści, takie jak złośliwe oprogramowanie czy nieodpowiednie strony, co zwiększa bezpieczeństwo. W praktyce, organizacje często implementują serwery proxy, aby kontrolować i monitorować ruch internetowy, a także w celu ochrony danych wrażliwych. Warto zauważyć, że zgodnie z dobrymi praktykami w zakresie bezpieczeństwa, konfiguracja serwera proxy powinna być regularnie aktualizowana i dostosowywana do zmieniających się zagrożeń.

Pytanie 10

Zakres adresów IPv4 od 224.0.0.0 do 239.255.255.255 jest przeznaczony do jakiego rodzaju transmisji?

A. unicast

B. anycast

C. broadcast

D. multicast

Wybór odpowiedzi związanej z innymi typami transmisji, takimi jak anycast, broadcast czy unicast, oparty jest na niewłaściwym zrozumieniu zasad funkcjonowania sieci komputerowych. Anycast to metoda, w której dane są przesyłane do najbliższego węzła w grupie serwerów, co w praktyce oznacza, że wysyłanie danych do jednej z wielu lokalizacji jest zależne od najlepszej trasy w danym momencie. W przypadku broadcastu dane są wysyłane do wszystkich urządzeń w danej sieci lokalnej, co nie tylko marnuje pasmo, ale także może prowadzić do problemów z wydajnością, gdyż każde urządzenie odbiera te same dane, niezależnie od potrzeby. Unicast natomiast to metoda, w której dane są przesyłane do pojedynczego, konkretnego odbiorcy. Podejścia te mają swoje zastosowania, ale w kontekście podanego zakresu adresów IPv4 nie są odpowiednie, ponieważ nie pozwalają na efektywne przesyłanie informacji do wielu użytkowników jednocześnie. Wybierając inną odpowiedź, można przeoczyć kluczowe cechy multicastu, takie jak efektywność w komunikacji grupowej oraz zastosowanie protokołów, które umożliwiają dynamiczne zarządzanie uczestnikami grupy. Rozumienie tych różnic jest istotne dla projektowania wydajnych systemów komunikacyjnych i sieciowych.

Pytanie 11

Co oznacza skrót "DNS" w kontekście sieci komputerowych?

A. Dynamic Network Server

B. Data Network Service

C. Domain Name System

D. Digital Network Stream

Pozostałe odpowiedzi sugerują różne interpretacje skrótu "DNS", które w rzeczywistości nie mają zastosowania w kontekście sieci komputerowych. "Data Network Service" brzmi jak usługa związana z przesyłaniem danych, ale nie ma związku z systemem nazw domenowych. Taka odpowiedź może wynikać z błędnego założenia, że DNS jest bezpośrednio związany z zarządzaniem danymi w sieci, podczas gdy jego głównym zadaniem jest translacja nazw domenowych na adresy IP. "Digital Network Stream" sugeruje przepływ danych w sieci cyfrowej, co bardziej pasuje do technologii przesyłania strumieniowego danych, jak np. multimedia, niż do systemu DNS. To nieporozumienie może wynikać z podobieństwa terminologicznego, ale prowadzi do nieprawidłowego wniosku. "Dynamic Network Server" sugeruje dynamiczną funkcję serwera sieciowego, co jest mylące, ponieważ DNS nie działa na zasadzie dynamicznego zarządzania siecią, lecz na zasadzie statycznej bazy danych dla nazw domenowych. Takie błędne interpretacje mogą wynikać z niepełnego zrozumienia funkcji DNS oraz jego roli w infrastrukturze internetowej. Warto zatem pogłębiać wiedzę na temat rzeczywistych zastosowań DNS, aby unikać takich pomyłek.

Pytanie 12

Który zakres adresów pozwala na komunikację multicast w sieciach z użyciem adresacji IPv6?

A. 2002::/24

B. 3ffe::/16

C. ::/96

D. ff00::/8

Wybór adresów, takich jak ::/96, 3ffe::/16 czy 2002::/24, jest błędny z różnych powodów. Adres ::/96 jest częścią adresacji IPv6, która jest stosowana do translacji adresów IPv4, ale nie jest dedykowana do komunikacji multicast. Z kolei adres 3ffe::/16 był częścią zarezerwowanej przestrzeni adresowej IPv6 przeznaczonej dla zastosowań eksperymentalnych, co również nie ma związku z multicastem. Adres 2002::/24 jest związany z protokołem 6to4, który służy do tunelowania IPv6 przez IPv4, a więc również nie odnosi się do multicastu. W kontekście adresacji IPv6, nieprawidłowe podejście do wyboru adresów może prowadzić do nieefektywnej komunikacji w sieci, ponieważ nie każda pula adresów ma zastosowanie w różnych scenariuszach komunikacyjnych. Kluczowe jest, aby w przypadku rozważań nad multicastem korzystać z odpowiednio zdefiniowanych standardów, które wskazują na konkretne zakresy adresów, a także rozumieć ich różne zastosowania. Ignorowanie tych zasad prowadzi do nieporozumień i trudności w implementacji rozwiązań sieciowych, co może poważnie wpłynąć na jakość i wydajność usług świadczonych w sieci.

Pytanie 13

W drukarce laserowej do utrwalenia wydruku na papierze stosuje się

A. głowice piezoelektryczne

B. promienie lasera

C. rozgrzane wałki

D. taśmy transmisyjne

Wybór promieni lasera jako metody utrwalania obrazu w drukarce laserowej jest mylny i wynika z nieporozumienia dotyczącego działania tego typu urządzeń. Promień lasera nie jest wykorzystywany do utrwalania obrazu na papierze, lecz do tworzenia naświetlenia bębna światłoczułego, na którym toner jest przyciągany i następnie przenoszony na kartkę. Laser jest kluczowy w etapach tworzenia obrazu, ale to rozgrzane wałki są odpowiedzialne za rzeczywiste utrwalenie tonera na papierze. Taśmy transmisyjne są elementami stosowanymi w drukarkach igłowych, a nie laserowych, co dodatkowo myli koncepcję działania drukarek. Z kolei głowice piezoelektryczne występują w drukarkach atramentowych i nie mają zastosowania w technologii druku laserowego. Pojmowanie, że laser mógłby pełnić funkcję utrwalającą, prowadzi do błędnych wniosków o mechanizmach działania drukarki. Ważne jest, aby zrozumieć, że każdy typ drukarki operuje na odmiennych zasadach technologicznych i nie można ich mylić. Poza tym, zrozumienie roli poszczególnych komponentów w procesie druku jest kluczowe dla oceny wydajności i jakości wydruków, a także dla dokonywania świadomych wyborów związanych z zakupem i eksploatacją sprzętu drukującego.

Pytanie 14

Aby chronić systemy sieciowe przed atakami z zewnątrz, należy zastosować

A. zapory sieciowej

B. protokołu SSH

C. menedżera połączeń

D. serwera DHCP

Menedżer połączeń nie jest odpowiednim narzędziem do zabezpieczania systemów sieciowych. Jego główną funkcją jest zarządzanie połączeniami sieciowymi i nie ma możliwości ochrony przed zagrożeniami z zewnątrz. Takie podejście może prowadzić do mylnych wniosków, że administracja połączeniami wystarczy do zapewnienia bezpieczeństwa. Z kolei protokół SSH, choć istotny w kontekście zabezpieczania komunikacji, szczególnie w zdalnym dostępie do systemów, nie jest narzędziem ochrony przed atakami z zewnątrz. SSH jest protokołem umożliwiającym szyfrowaną komunikację, ale nie blokuje niepożądanego ruchu czy ataków, dlatego jego zastosowanie w tym kontekście jest błędne. Serwer DHCP również nie ma zastosowania w kontekście zabezpieczeń. Jego rola polega na dynamicznym przydzielaniu adresów IP urządzeniom w sieci, ale nie dostarcza on mechanizmów ochrony przed intruzami ani nie monitoruje ruchu sieciowego. Często pojawia się błędne przekonanie, że jedynie technologie komunikacyjne mogą zapewnić bezpieczeństwo, podczas gdy kluczowym elementem jest właśnie zapora sieciowa, która zapewnia aktywną ochronę przed różnorodnymi zagrożeniami.

Pytanie 15

Co może być przyczyną problemów z wydrukiem z drukarki laserowej przedstawionych na ilustracji?

A. sprawny podajnik

B. wyschnięty tusz

C. uszkodzony bęben światłoczuły

D. brak tonera w kartridżu

Uszkodzony bęben światłoczuły w drukarce laserowej może prowadzić do powtarzających się wzorów lub smug na wydruku takich jak te widoczne na załączonym rysunku. Bęben światłoczuły jest kluczowym elementem drukarki odpowiedzialnym za przenoszenie tonera na papier. Jego powierzchnia musi być idealnie gładka i równomiernie naelektryzowana aby toner mógł być dokładnie przeniesiony. Jeśli bęben jest uszkodzony lub ma defekty te mogą powodować niejednolity transfer tonera co skutkuje powtarzalnymi defektami na wydruku. Takie uszkodzenia mogą być spowodowane przez zużycie mechaniczne cząstki zanieczyszczeń lub nieodpowiednie przechowywanie. W praktyce zaleca się regularne czyszczenie i konserwację drukarki a w przypadku zauważenia problemów szybkie sprawdzenie stanu bębna. Standardy branżowe rekomendują również korzystanie z oryginalnych materiałów eksploatacyjnych co może znacznie wydłużyć żywotność bębna i poprawić jakość wydruków. Wiedza o tym jak działa bęben światłoczuły i jakie są symptomy jego uszkodzeń pozwala na skuteczniejsze diagnozowanie problemów i lepszą konserwację urządzeń biurowych.

Pytanie 16

Na ilustracji pokazano końcówkę kabla

A. telefonicznego

B. koncentrycznego

C. światłowodowego

D. typy skrętki

Złącza telefoniczne najczęściej odnoszą się do złączy RJ, takich jak RJ-11, które są używane głównie w tradycyjnych liniach telefonicznych. Nie wykorzystują one technologii światłowodowej, która jest kluczowa dla nowoczesnych, szybkich połączeń internetowych. Skrętka, czyli kabel typu twisted pair, to najpopularniejszy rodzaj okablowania używanego w sieciach komputerowych do przesyłania danych. Składa się z par przewodników skręconych ze sobą, co redukuje zakłócenia elektromagnetyczne. Jest to jednak technologia elektryczna, a nie optyczna, co czyni ją nieodpowiednią do opisu światłowodów. Kabel koncentryczny, z kolei, składa się z centralnego przewodnika, izolatora i oplotu przewodzącego, co czyni go odpornym na zakłócenia i przydatnym w transmisji sygnałów telewizyjnych oraz radiowych. Jednakże, podobnie jak skrętka, jest to medium elektryczne, które nie korzysta z optycznej transmisji danych. Wybór odpowiedniego rodzaju kabla jest kluczowy dla spełnienia określonych wymagań technologicznych, a pomylenie tych rodzajów może prowadzić do nieoptymalnej pracy sieci lub całkowitej awarii połączenia. Ważne jest, aby rozumieć różnice między tymi technologiami oraz ich zastosowania, aby skutecznie projektować i zarządzać nowoczesnymi systemami komunikacji.

Pytanie 17

Który z poniższych adresów należy do klasy B?

A. 192.168.0.1

B. 191.168.0.1

C. 224.0.0.1

D. 10.0.0.1

Adres 10.0.0.1 należy do klasy A, która obejmuje zakres adresów od 0.0.0.0 do 127.255.255.255. Klasa A jest wykorzystywana głównie przez bardzo duże organizacje, które potrzebują znacznej liczby adresów IP. Z kolei adres 192.168.0.1 jest przykładem adresu klasy C, który jest szeroko stosowany w sieciach lokalnych (LAN) i obejmuje zakres od 192.0.0.0 do 223.255.255.255. Często stosuje się go w domowych routerach oraz mniejszych sieciach, gdzie nie jest wymagane wiele adresów IP. Adres 224.0.0.1 jest adresem multicastowym, który znajduje się w zakresie klasy D (od 224.0.0.0 do 239.255.255.255). Adresy multicastowe są używane do przesyłania danych do wielu odbiorców jednocześnie, co jest przydatne w aplikacjach takich jak strumieniowanie wideo czy konferencje online. Typowym błędem przy wyborze klasy adresu IP jest mylenie zakresów i ich zastosowań, co może prowadzić do problemów z konfiguracją sieci. Aby uniknąć takich nieporozumień, ważne jest, aby dobrze zrozumieć zasady dotyczące klasyfikacji adresów IP oraz ich praktyczne zastosowania w różnych typach sieci.

Pytanie 18

Jakie procesory można wykorzystać w zestawie komputerowym z płytą główną wyposażoną w gniazdo procesora typu Socket AM3?

A. Itanium

B. Phenom II

C. Core i7

D. Pentium D

W przypadku wyboru procesora Core i7, należy zauważyć, że jest to jednostka stworzona przez firmę Intel, która korzysta z zupełnie innego gniazda, takiego jak LGA 1156 czy LGA 2011 w zależności od konkretnej generacji. Procesory Intel z rodziny Core mają komplementarne architektury i funkcjonalności, które nie są kompatybilne z gniazdem Socket AM3, co czyni je niewłaściwym wyborem. Itanium, z kolei, to architektura opracowana przez Intela dla serwerów i aplikacji wymagających dużej mocy obliczeniowej, która również nie jest zgodna z Socket AM3, ponieważ jest przeznaczona do zupełnie innych zastosowań oraz wymaga specjalnych płyt głównych. Wybór Pentium D jest również nietrafiony; jest to procesor już przestarzały, który bazuje na starszej architekturze, a co ważniejsze, nie jest zgodny z gniazdem AM3. Takie błędne podejścia, jak mylenie architektur oraz standardów gniazd, są typowymi pułapkami, w które wpadają osoby mniej zaznajomione z budową komputerów. Zrozumienie, że nie każde gniazdo obsługuje wszystkie procesory, jest kluczowe przy budowie własnych systemów komputerowych. W kontekście standardów branżowych, stosowanie komponentów, które są zgodne ze sobą, jest podstawową zasadą zapewniającą sprawność i długowieczność całego zestawu.

Pytanie 19

W systemie operacyjnym wystąpił problem z sterownikiem TWAIN, co może wpływać na nieprawidłowe działanie

A. plotera

B. klawiatury

C. drukarki

D. skanera

Zarówno ploter, jak i drukarka są urządzeniami, które nie korzystają z interfejsu TWAIN w taki sposób, jak skanery. Ploter jest urządzeniem przeznaczonym głównie do rysowania, a jego komunikacja z komputerem odbywa się zazwyczaj przez inne protokoły, takie jak HP-GL. W przypadku drukarki, komunikacja również opiera się na różnorodnych protokołach, takich jak PCL czy PostScript. Problemy ze sterownikami drukarek lub ploterów mogą być związane z ich własnymi dedykowanymi sterownikami, a nie z TWAIN. Klawiatura natomiast jest urządzeniem wejściowym, które nie wymaga sterowników TWAIN w ogóle, ponieważ przekazuje dane do systemu operacyjnego na zupełnie innej zasadzie. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich mylnych wniosków obejmują niepełne zrozumienie roli, jaką odgrywają różne interfejsy w komunikacji z urządzeniami peryferyjnymi. Użytkownicy mogą błędnie zakładać, że problemy ze sterownikami mogą dotyczyć wszystkich urządzeń peryferyjnych, co prowadzi do zamieszania i frustracji. Kluczowe jest zrozumienie, że każdy typ urządzenia korzysta z odmiennych standardów i protokołów komunikacyjnych, co podkreśla znaczenie dokładnej diagnozy problemów w kontekście konkretnego urządzenia.

Pytanie 20

Urządzenie komputerowe, które powinno być koniecznie podłączone do zasilania za pomocą UPS, to

A. serwer sieciowy

B. ploter

C. dysk zewnętrzny

D. drukarka atramentowa

Ploter, drukarka atramentowa oraz dysk zewnętrzny to urządzenia, które z reguły nie wymagają takiej samej niezawodności i dostępności jak serwer sieciowy. Plotery, używane głównie w grafice i projektowaniu, zazwyczaj nie są krytyczne dla codziennej operacyjności firmy i ich przerwy w pracy mogą być tolerowane. Użytkownicy mogą w takich przypadkach po prostu poczekać na wznowienie pracy urządzenia lub ewentualnie skorzystać z alternatywnych metod wydruku. Podobnie, drukarki atramentowe, które często służą do niewielkich zadań biurowych, nie mają tak wysokich wymagań w zakresie zasilania nieprzerwanego. To samo dotyczy dysków zewnętrznych, które są używane głównie jako nośniki danych. Choć zasilanie jest ważne, wykorzystanie UPS nie jest tak krytyczne, ponieważ dane mogą być tymczasowo przechowywane na lokalnym urządzeniu, a ich ewentualna utrata nie ma na ogół tak poważnych konsekwencji jak w przypadku serwera. Często błędne jest myślenie, że wszystkie urządzenia komputerowe wymagają takiego samego poziomu ochrony przed przerwami w zasilaniu, co może prowadzić do niepotrzebnych wydatków na infrastrukturę, która nie jest niezbędna w danym środowisku pracy. Należy pamiętać, aby podejść do kwestii zasilania i ochrony danych w sposób zrównoważony, biorąc pod uwagę specyfikę i krytyczność używanych urządzeń.

Pytanie 21

Jakiego rodzaju interfejsem jest UDMA?

A. interfejsem szeregowym, używanym do podłączania urządzeń wejściowych

B. interfejsem równoległym, stosowanym między innymi do łączenia kina domowego z komputerem

C. interfejsem szeregowym, który umożliwia wymianę danych pomiędzy pamięcią RAM a dyskami twardymi

D. interfejsem równoległym, który został zastąpiony przez interfejs SATA

Interfejsy równoległe i szeregowe różnią się fundamentalnie w sposobie przesyłania danych, co jest kluczowe dla zrozumienia, dlaczego niektóre odpowiedzi są błędne. Odpowiedzi podające, że UDMA jest interfejsem szeregowym, mylą jego charakterystykę z innymi technologiami, takimi jak SATA, które rzeczywiście korzystają z przesyłu szeregowego. Szeregowy transfer danych, jak w przypadku SATA, pozwala na przesyłanie bitów danych jeden po drugim, co przyczynia się do większej efektywności w dłuższej perspektywie, ale UDMA, jako interfejs równoległy, przesyła wiele bitów jednocześnie, co w danym kontekście daje mu przewagę, gdyż umożliwia szybszy transfer na krótszych dystansach. Warto również zauważyć, że UDMA nie jest używane do podłączania urządzeń wejścia, co stanowi błąd w zrozumieniu jego zastosowania. UDMA ma na celu wymianę danych pomiędzy pamięcią RAM a dyskami twardymi, a nie urządzeniami peryferyjnymi. Pojęcia związane z interfejsem UDMA muszą być właściwie zrozumiane, aby uniknąć typowych błędów myślowych, takich jak pomylenie interfejsów równoległych z szeregowymi, co może prowadzić do niewłaściwego doboru sprzętu lub technologii w projektach informatycznych.

Pytanie 22

Korzystając z polecenia taskmgr, użytkownik systemu Windows może

A. przerwać działanie problematycznej aplikacji

B. przeprowadzić aktualizację sterowników systemowych

C. odzyskać uszkodzone obszary dysku

D. naprawić błędy w systemie plików

Polecenie taskmgr, czyli Menedżer zadań, jest narzędziem dostarczanym przez system Windows, które umożliwia użytkownikom monitorowanie i zarządzanie uruchomionymi procesami oraz aplikacjami. Jedną z kluczowych funkcji taskmgr jest możliwość zakończenia działania wadliwych aplikacji, które mogą powodować spowolnienie systemu lub jego całkowite zawieszenie. Użytkownik może zidentyfikować problematyczne aplikacje na liście procesów, a następnie skorzystać z opcji 'Zakończ zadanie', aby natychmiastowo przerwać ich działanie. Przykładowo, gdy program graficzny przestaje odpowiadać, użytkownik może szybko przejść do Menedżera zadań, aby go zamknąć, co pozwoli na powrót do normalnego funkcjonowania systemu. Dobrą praktyką jest regularne monitorowanie użycia zasobów przez aplikacje, co może pomóc w identyfikacji potencjalnych problemów zanim staną się one krytyczne, co jest szczególnie istotne w środowiskach produkcyjnych, gdzie stabilność systemu ma kluczowe znaczenie.

Pytanie 23

Jakie informacje można uzyskać dzięki programowi Wireshark?

A. Ruch pakietów sieciowych

B. Krótkie spięcia w przewodach

C. Usterki w okablowaniu

D. Połączenia par żył przewodów

Wybór odpowiedzi związanych z zwarciem przewodów, połączeniami par przewodów i przerwami w okablowaniu wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące funkcji i zastosowania narzędzi do analizy sieci. Zwarcie przewodów jest problemem fizycznym, który dotyczy uszkodzeń kabli i może być diagnozowane za pomocą narzędzi pomiarowych, ale nie przy użyciu oprogramowania takiego jak Wireshark. Chociaż Wireshark oferuje korzyści w analizie ruchu sieciowego, nie jest w stanie zidentyfikować problemów związanych z fizycznym uszkodzeniem kabli. Połączenia par przewodów dotyczą specyfikacji i standardów okablowania, takich jak kable Ethernet, ale Wireshark nie dostarcza informacji na temat stanu tych połączeń. Podobnie, przerwy w okablowaniu są problemem, który wymaga fizycznych inspekcji oraz narzędzi do testowania kabli, a nie analizy ruchu danych. Stąd, wybór tych opcji może wynikać z braku zrozumienia, jak różne narzędzia i techniki są używane w diagnostyce sieci. Aby skutecznie diagnozować problemy z siecią, należy połączyć umiejętności analizy pakietów z technikami testowania kabli, co jest zgodne z najnowszymi standardami branżowymi, takimi jak ISO/IEC 11801 dla okablowania strukturalnego.

Pytanie 24

Aby zabezpieczyć komputery w lokalnej sieci przed nieautoryzowanym dostępem oraz atakami typu DoS, konieczne jest zainstalowanie i skonfigurowanie

A. filtru antyspamowego

B. zapory ogniowej

C. bloku okienek pop-up

D. programu antywirusowego

Zainstalowanie i skonfigurowanie zapory ogniowej jest kluczowym krokiem w zabezpieczaniu komputerów w sieci lokalnej przed nieautoryzowanym dostępem oraz atakami typu DoS (Denial of Service). Zasada działania zapory ogniowej polega na monitorowaniu i kontrolowaniu ruchu sieciowego, który wchodzi i wychodzi z sieci. Dzięki regułom skonfigurowanym w zaporze, można zablokować podejrzany ruch oraz pozwalać tylko na ten, który jest autoryzowany. Przykładowo, zapora może blokować nieznane adresy IP, które próbują uzyskać dostęp do lokalnych zasobów, co znacząco podnosi poziom bezpieczeństwa. W praktyce, organizacje korzystają z zapór zarówno sprzętowych, jak i programowych, aby stworzyć wielowarstwową architekturę zabezpieczeń. Dobrą praktyką jest również regularne aktualizowanie reguł zapory oraz audytowanie logów w celu wykrywania potencjalnych zagrożeń. Normy takie jak ISO/IEC 27001 zalecają wykorzystanie zapór ogniowych jako elementu ochrony informacji, co podkreśla ich znaczenie w kontekście globalnych standardów bezpieczeństwa.

Pytanie 25

Funkcje z różnych dziedzin (data i czas, finanse, tekst, matematyka, statystyka) są składnikiem

A. edytora tekstowego

B. programów do tworzenia prezentacji multimedialnych

C. arkusza kalkulacyjnego

D. przeglądarki internetowej

Funkcje różnych kategorii, takich jak daty i czasu, finansowe, tekstowe, matematyczne oraz statystyczne, są integralnym elementem arkuszy kalkulacyjnych, takich jak Microsoft Excel czy Google Sheets. Arkusze kalkulacyjne zostały zaprojektowane z myślą o obliczeniach, analizie danych oraz automatyzacji zadań, co czyni je niezwykle użytecznymi narzędziami w biznesie i nauce. Przykładowo, funkcje finansowe pozwalają na obliczanie wartości obecnej netto (NPV) lub przyszłej wartości (FV), co jest kluczowe przy podejmowaniu decyzji inwestycyjnych. Funkcje tekstowe umożliwiają manipulację danymi tekstowymi, co jest istotne podczas analizy danych pochodzących z różnych źródeł. Ponadto, funkcje statystyczne, takie jak ŚREDNIA czy MEDIANA, ułatwiają analizę zbiorów danych, co jest nieocenione w badaniach rynkowych. Stosowanie tych funkcji zgodnie z dobrymi praktykami poprawia efektywność pracy i minimalizuje ryzyko błędów, co jest istotne w kontekście profesjonalnego zarządzania danymi.

Pytanie 26

W norma PN-EN 50174 brak jest wskazówek odnoszących się do

A. realizacji instalacji wewnątrz obiektów

B. zapewnienia jakości instalacji kablowych

C. uziemień instalacji urządzeń przetwarzania danych

D. realizacji instalacji na zewnątrz obiektów

Norma PN-EN 50174, która dotyczy instalacji systemów okablowania strukturalnego, nie wnosi wytycznych dotyczących zapewnienia jakości instalacji okablowania. Użytkownicy mogą być mylnie przekonani, że jakość instalacji można ocenić na podstawie samej normy, jednak w rzeczywistości normy te nie obejmują kryteriów jakości, które są kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania systemów. Jakość instalacji powinna być zapewniona poprzez stosowanie odpowiednich procedur testowych oraz standardów jakości, takich jak ISO 9001, które koncentrują się na systemach zarządzania jakością. W odniesieniu do wykonania instalacji wewnątrz budynków, norma PN-EN 50174 oferuje wskazówki, lecz nie jest jedynym dokumentem, na którym można się opierać. Z kolei instalacje na zewnątrz budynków również wymagają szczegółowych wytycznych, które nie są zawarte wyłącznie w tej normie. Każda instalacja musi spełniać określone normy dotyczące odporności na warunki atmosferyczne oraz ochrony przed uszkodzeniami mechanicznymi, co należy łączyć z innymi przepisami czy normami branżowymi. Stąd wynika, że ignorowanie aspektów jakości oraz specyfikacji dla instalacji zewnętrznych prowadzi do błędnych wniosków, przyczyniających się do nieprawidłowej eksploatacji systemów okablowania.

Pytanie 27

Na podstawie zrzutu ekranu ilustrującego ustawienia przełącznika można wnioskować, że

A. maksymalny czas obiegu w sieci komunikatów protokołu BPDU to 20 sekund

B. maksymalny czas między zmianami statusu łącza wynosi 5 sekund

C. minimalny czas obiegu w sieci komunikatów protokołu BPDU wynosi 25 sekund

D. czas pomiędzy wysyłaniem kolejnych powiadomień o prawidłowym działaniu urządzenia wynosi 3 sekundy

Czas między wysyłaniem kolejnych komunikatów o poprawnej pracy urządzenia znany jest jako Hello Time w protokole STP (Spanning Tree Protocol). Ustawienie to określa interwał, co ile sekund przełącznik wysyła komunikaty BPDU (Bridge Protocol Data Unit), które służą do detekcji pętli w sieci oraz potwierdzania poprawności działania topologii. Na załączonym zrzucie ekranu widzimy, że parametr Hello Time jest ustawiony na 3 sekundy, co oznacza, że co trzy sekundy przełącznik wysyła komunikat o swojej obecności i stanie sieci. W praktyce oznacza to, że sieć jest regularnie monitorowana pod kątem zmian w topologii, co jest kluczowe dla utrzymania stabilności i unikania problemów takich jak pętle sieciowe. Ustawienia te są zgodne ze standardowymi zaleceniami dla protokołu STP, które zapewniają optymalną równowagę między częstotliwością komunikatów a obciążeniem sieci. Właściwie skonfigurowany Hello Time pozwala na szybkie wykrywanie zmian w sieci, co jest kluczowe dla dużych i dynamicznych infrastruktur, gdzie zmiany mogą występować często.

Pytanie 28

Do eliminowania plików lub folderów w systemie Linux używa się polecenia

A. cat

B. tar

C. rm

D. ls

Polecenie 'rm' w systemie Linux służy do usuwania plików oraz katalogów. Jest to jedno z podstawowych narzędzi w zarządzaniu systemem plików i jego użycie jest niezbędne w codziennej pracy administratorów i użytkowników. Przy pomocy 'rm' można usunąć pojedyncze pliki, na przykład polecenie 'rm plik.txt' usunie plik o nazwie 'plik.txt'. Można również użyć opcji '-r', aby usunąć katalogi i ich zawartość rekurencyjnie, na przykład 'rm -r katalog' usunie katalog oraz wszystkie pliki i podkatalogi w nim zawarte. Istotne jest, aby korzystać z tego polecenia z ostrożnością, gdyż działania są nieodwracalne. Dobrym nawykiem jest stosowanie opcji '-i', która powoduje, że system pyta o potwierdzenie przed każdym usunięciem, co zmniejsza ryzyko przypadkowego skasowania ważnych danych. W praktyce, zarządzanie plikami i katalogami w systemie Linux wymaga znajomości takich poleceń jak 'rm', aby skutecznie utrzymywać porządek w systemie.

Pytanie 29

Na dysku obok systemu Windows zainstalowano system Linux Ubuntu. W celu dostosowania kolejności uruchamiania systemów operacyjnych, należy zmienić zawartość

A. bcdedit

B. /etc/inittab

C. boot.ini

D. /etc/grub

W sumie, jak chcesz zarządzać wieloma systemami na jednym komputerze, musisz wiedzieć, jak ustawić ich kolejność uruchamiania. Wybierając złe odpowiedzi, łatwo się pogubić w tym, jak systemy się uruchamiają. Aha, opcja bcdedit dotyczy Windowsa i służy do edytowania danych rozruchowych, więc w Linuxie nie zadziała. Boot.ini to coś, co było w starszym Windowsie, tak jak XP, ale w Linuxie jest nieprzydatne. Plik /etc/inittab też nie zajmuje się ustawianiem kolejności systemów, tylko określa, co ma się uruchomić podczas startu. Myśląc o tym, warto rozróżniać mechanizmy uruchamiania różnych systemów, bo to się często myli. Wiedza o różnicach między tymi plikami pomoże lepiej zarządzać systemami na komputerze.

Pytanie 30

Komputer K1 jest połączony z interfejsem G0 rutera, a komputer K2 z interfejsem G1 tego samego urządzenia. Na podstawie adresacji przedstawionej w tabeli określ właściwy adres bramy dla komputera K2.

A. 172.16.0.2

B. 192.168.0.1

C. 172.16.0.1

D. 192.168.0.2

Wybór adresów 172.16.0.1 lub 172.16.0.2 jako bramy dla komputera K2 jest błędny, ponieważ te adresy należą do innej sieci. Interfejs G0 rutera ma adres 172.16.0.1, ale K2 jest podłączony do interfejsu G1, który korzysta z innej podsieci (192.168.0.0/24). Zgodnie z zasadami routingu, każde urządzenie w sieci musi mieć bramę, która jest w tej samej podsieci, aby mogło nawiązać komunikację. W przypadku K2, jego adres IP musi być zgodny z maską 255.255.255.0, co oznacza, że wszystkie urządzenia muszą mieć adresy z zakresu 192.168.0.1 do 192.168.0.254. Wybór adresu 192.168.0.2 również jest nietrafiony, ponieważ ten adres, chociaż mieszczący się w poprawnej podsieci, nie jest adresem bramy. Adres bramy musi być przypisany do interfejsu G1, co w tym przypadku skutkuje wyborem 192.168.0.1 jako poprawnego adresu bramy. Często popełnianym błędem jest mylenie adresów IP z różnych podsieci, co prowadzi do problemów z komunikacją i konfiguracją. Dlatego kluczowe jest, aby podczas planowania adresacji sieci zawsze zwracać uwagę na zgodność adresów IP urządzeń i przypisanych im bram.

Pytanie 31

Rodzaj ataku komputerowego, który polega na pozyskiwaniu wrażliwych informacji osobistych poprzez podszywanie się pod zaufaną osobę lub instytucję, to

A. spoofing

B. spam

C. phishing

D. backscatter

Phishing to technika ataku komputerowego, w której cyberprzestępcy podszywają się pod zaufane instytucje lub osoby, aby wyłudzić poufne informacje, takie jak hasła, numery kart kredytowych czy dane osobowe. Ataki phishingowe często przyjmują formę e-maili lub wiadomości, które wyglądają na autentyczne, zawierają linki prowadzące do fałszywych stron internetowych, które imitują prawdziwe witryny. W praktyce użytkownicy powinni być świadomi, że prawdziwe instytucje nigdy nie proszą o poufne informacje za pośrednictwem e-maila. Aby chronić się przed phishingiem, zaleca się wdrażanie technik, takich jak weryfikacja adresów URL przed kliknięciem, korzystanie z programów antywirusowych oraz edukacja w zakresie rozpoznawania podejrzanych wiadomości. Dobre praktyki branżowe obejmują również wdrażanie polityk bezpieczeństwa, takich jak dwuskładnikowe uwierzytelnianie, które znacznie podnosi poziom bezpieczeństwa danych osobowych.

Pytanie 32

Wtyczka zaprezentowana na fotografie stanowi element obwodu elektrycznego zasilającego

A. dyski wewnętrzne SATA

B. stację dyskietek

C. napędy CD-ROM

D. procesor ATX12V

Wtyczka ATX12V, w przeciwieństwie do złączy używanych do zasilania stacji dyskietek, napędów CD-ROM czy dysków SATA, jest przeznaczona do zasilania procesorów, co wynika z rosnących potrzeb energetycznych nowoczesnych CPU. Stacje dyskietek oraz napędy CD-ROM wykorzystywały starsze standardy zasilania, takie jak Molex lub Berg, które dostarczały napięcia 5V i 12V, ale ich zastosowanie zostało wyparte przez bardziej zaawansowane technologie. Dyski SATA, z kolei, używają specyficznych złącz SATA power, które dostarczają napięcia 3.3V, 5V oraz 12V, co jest niezbędne dla ich prawidłowego funkcjonowania. Błędne przekonanie, że wtyczka ATX12V mogłaby być używana do takich celów, wynika z niedostatecznego zrozumienia specyfikacji złączy oraz ich zastosowań. Każde złącze w komputerze ma przypisaną unikalną rolę, która jest zgodna ze specyfikacjami producentów i standardami branżowymi. Dlatego zrozumienie różnic między nimi jest kluczowe dla prawidłowego montażu i użytkowania komponentów komputerowych oraz unikania potencjalnych problemów związanych z nieprawidłowym zasilaniem elementów sprzętowych.

Pytanie 33

Dane dotyczące kont użytkowników w systemie LINUX są zapisane w pliku

A. /etc/passwd

B. /etc/shells

C. /etc/group

D. /etc/shadow

Wybór plików /etc/shells, /etc/group oraz /etc/shadow jako lokalizacji przechowywania informacji o kontach użytkowników w systemie Linux jest błędny z kilku powodów. Plik /etc/shells zawiera listę powłok, które są dozwolone dla użytkowników, co ma na celu zabezpieczenie systemu poprzez ograniczenie dostępu do znanych, bezpiecznych powłok. Jego zawartość nie odnosi się bezpośrednio do zarządzania kontami, a jedynie do opcji, jakie użytkownicy mogą mieć. Z kolei plik /etc/group przechowuje informacje o grupach użytkowników, co oznacza, że jest używany do zarządzania uprawnieniami grupowymi, a nie do przechowywania szczegółowych danych o kontach użytkowników. Zrozumienie tego pliku jest kluczowe, ale nie zastępuje konieczności korzystania z /etc/passwd. Plik /etc/shadow jest z kolei odpowiedzialny za przechowywanie zaszyfrowanych haseł użytkowników oraz dodatkowych informacji zabezpieczających ich konta, co oznacza, że nie zawiera informacji o podstawowych danych konta, takich jak UID, GID czy powłoka. Wybór tych plików może wynikać z nieporozumienia co do ich funkcji w systemie. Aby skutecznie zarządzać kontami użytkowników i ich uprawnieniami, niezbędne jest zrozumienie, jakie dane są przechowywane w każdym z tych plików oraz ich prawidłowe wykorzystanie w praktyce administracyjnej.

Pytanie 34

Karta sieciowa przedstawiona na ilustracji jest w stanie przesyłać dane z maksymalną szybkością

A. 54 Mb/s

B. 108 Mb/s

C. 300 Mb/s

D. 11 Mb/s

Odpowiedź 54 Mb/s jest poprawna, ponieważ karta sieciowa widoczna na rysunku obsługuje standard IEEE 802.11g. Standard ten, wprowadzony w 2003 roku, został zaprojektowany, aby zapewnić maksymalną przepustowość wynoszącą właśnie 54 Mb/s. To znaczne usprawnienie w stosunku do wcześniejszego standardu 802.11b, który oferował prędkość do 11 Mb/s. Standard 802.11g działa na częstotliwości 2.4 GHz, co umożliwia kompatybilność wsteczną z urządzeniami 802.11b. Dzięki temu starsze urządzenia mogą nadal komunikować się w sieci, choć z niższą prędkością. Karty sieciowe 802.11g były popularne w wielu gospodarstwach domowych i biurach, umożliwiając szybkie surfowanie po internecie, przesyłanie plików oraz korzystanie z multimediów strumieniowych. Mimo że współczesne technologie, takie jak 802.11n czy 802.11ac, oferują dużo wyższe prędkości, standard 802.11g był ważnym krokiem w ewolucji sieci bezprzewodowych. Znajomość tego standardu jest istotna dla zrozumienia rozwoju technologii Wi-Fi i zarządzania starszymi urządzeniami w sieciach mieszanych.

Pytanie 35

Urządzenie z funkcją Plug and Play, które zostało ponownie podłączone do komputera, jest identyfikowane na podstawie

A. unikalnego identyfikatora urządzenia

B. lokalizacji oprogramowania urządzenia

C. specjalnego oprogramowania sterującego

D. lokalizacji sprzętu

Podczas analizowania innych odpowiedzi, warto zauważyć, że specjalny sterownik programowy nie jest jedynym czynnikiem wpływającym na rozpoznawanie urządzeń Plug and Play. Sterowniki są z pewnością istotne, ale kluczowym elementem procesu identyfikacji urządzenia jest unikalny identyfikator, który odgrywa dominującą rolę w systemach operacyjnych. Z kolei lokalizacja sterownika urządzenia lub lokalizacja urządzenia nie są skutecznymi metodami identyfikacji. Lokalne sterowniki mogą być różnie zainstalowane w systemie i nie zawsze muszą być powiązane z danym urządzeniem, co może prowadzić do błędów. Dodatkowo, lokalizacja urządzenia nie ma znaczenia w kontekście identyfikacji. Można na przykład podłączyć to samo urządzenie do różnych portów USB w tym samym komputerze, a system nadal musi być w stanie je zidentyfikować. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich niepoprawnych wniosków często wynikają z mylenia pojęcia lokalizacji z unikalnym identyfikatorem, a także z niedoceniania roli automatycznego rozpoznawania przez system operacyjny. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że identyfikacja urządzeń w systemach komputerowych opiera się na unikalnych identyfikatorach, które pozwalają na profesjonalne zarządzanie sprzętem oraz sterownikami.

Pytanie 36

Aby zorganizować pliki na dysku w celu poprawy wydajności systemu, należy:

A. przeskanować dysk programem antywirusowym

B. wykonać defragmentację

C. usunąć pliki tymczasowe

D. odinstalować programy, które nie są używane

Defragmentacja dysku to proces optymalizacji zapisu danych na nośniku magnetycznym. W systemach operacyjnych, które wykorzystują tradycyjne dyski twarde (HDD), pliki są często rozproszone po powierzchni dysku. Gdy plik jest zapisany, może zająć więcej niż jedną lokalizację, co prowadzi do fragmentacji. Defragmentacja reorganizuje te fragmenty, tak aby pliki były zapisane w pojedynczych, sąsiadujących ze sobą lokalizacjach. Dzięki temu głowica dysku twardego ma mniejszą odległość do przebycia, co przyspiesza ich odczyt i zapis. Przykładem zastosowania defragmentacji może być regularne jej przeprowadzanie co kilka miesięcy w przypadku intensywnego użytkowania komputera, co znacznie poprawia wydajność systemu. Warto również wspomnieć, że w przypadku dysków SSD (Solid State Drive) defragmentacja jest niezalecana, ponieważ nie działają one na zasadzie mechanicznego ruchu głowicy. W takich przypadkach zamiast defragmentacji stosuje się inne metody, takie jak TRIM, aby utrzymać wydajność dysku. Dobre praktyki branżowe sugerują, aby defragmentację przeprowadzać na systemach plików NTFS, które są bardziej podatne na fragmentację.

Pytanie 37

Jakie urządzenie powinno się zastosować do podłączenia żył kabla skrętki do gniazda Ethernet?

A. Wciskacz LSA

B. Zaciskarkę RJ-45

C. Zaciskarkę BNC

D. Zaciskarkę RJ-11

Zaciskarka BNC, RJ-45 i RJ-11 to narzędzia, które są niby do różnych zastosowań w telekomunikacji i nie da się ich użyć do podłączania żył kabli skrętki do gniazd Ethernet. Zaciskarka BNC jest głównie do kabli koncentrycznych, które są używane w systemach CCTV i do przesyłania sygnałów wideo. Nie zadziała z Ethernetem, bo nie obsługuje transmisji danych tak, jak skrętka. Zaciskarka RJ-45, mimo że wygląda na odpowiednią, nie jest do wciśnięcia żył w LSA, a to jest kluczowe dla jakości połączenia. Co do zaciskarki RJ-11, ona działa z cieńszymi kablami telefonicznymi, które mają inną konfigurację żył. Jak użyjesz tych narzędzi w niewłaściwy sposób, to możesz mieć problemy z połączeniem, takie jak utraty pakietów czy niska przepustowość. Ci, co zajmują się instalacją sieci, muszą pamiętać, że używanie odpowiednich narzędzi jest istotne, żeby mieć dobrze działającą infrastrukturę telekomunikacyjną. Wiedza o tym, jak i gdzie używać tych narzędzi, pozwala uniknąć typowych błędów, które mogą powodować poważne kłopoty w działaniu sieci.

Pytanie 38

Jakie urządzenie powinno być użyte do połączenia sprzętu peryferyjnego, które posiada bezprzewodowy interfejs komunikujący się za pomocą fal świetlnych w podczerwieni, z laptopem, który nie dysponuje takim interfejsem, lecz ma port USB?

A. Rys. B

B. Rys. A

C. Rys. D

D. Rys. C

Opcja Rys. A ilustruje adapter Bluetooth który nie jest odpowiedni do komunikacji przez podczerwień ponieważ Bluetooth to inna technologia bezprzewodowa oparta na falach radiowych. Użycie adaptera Bluetooth jest typowym błędem w sytuacji gdy wymagana jest podczerwień ponieważ te technologie mimo że obie bezprzewodowe działają na innych zasadach oraz w innych pasmach częstotliwości. Urządzenia Bluetooth i IRDA nie są ze sobą kompatybilne i wymagają różnych interfejsów do komunikacji. Z kolei Rys. C przedstawia adapter USB-WiFi co także nie jest odpowiednim wyborem ponieważ WiFi to technologia służąca do łączenia się z sieciami bezprzewodowymi na większe odległości i nie obsługuje urządzeń opartych na podczerwieni. Adaptery WiFi są przeznaczone do innych zastosowań takich jak połączenie z internetem czy sieciami lokalnymi. Natomiast Rys. D ukazuje adapter USB-C który służy do konwersji portów i nie ma związku z komunikacją w standardzie IRDA. Wybór takiego adaptera byłby błędny w kontekście zadanej funkcji ponieważ nie zmienia on typu komunikacji a jedynie rodzaj portu fizycznego. Błędem w myśleniu może być założenie że wszystkie adaptery USB mają podobne funkcje podczas gdy każdy z nich jest zaprojektowany do specyficznego celu i użycie niewłaściwego skutkuje brakiem możliwości połączenia urządzeń które wymagają konkretnego standardu komunikacji co w tym przypadku jest IRDA.

Pytanie 39

Który z interfejsów można uznać za interfejs równoległy?

A. LPT

B. RS232

C. PS/2

D. USB

Wybór interfejsu USB, PS/2 lub RS232 jako odpowiedzi na pytanie o interfejs równoległy wynika z powszechnego mylenia tych standardów z interfejsem równoległym. Interfejs USB (Universal Serial Bus) to standard szeregowy, który przesyła dane jedną linią, co oznacza, że dane są przesyłane w szeregach, a nie równocześnie. Jest to interfejs, który zdobył popularność dzięki swoje elastyczności i wszechstronności w podłączaniu różnych urządzeń do komputerów. Podobnie, PS/2, który jest używany do podłączania urządzeń wejściowych, takich jak klawiatury i myszy, także jest standardem szeregowym. Mimo że PS/2 wygląda na złącze równoległe pod względem konstrukcyjnym, to jego działanie opiera się na przesyłaniu danych w trybie szeregowym. Z kolei RS232 to również interfejs szeregowy, stosowany często w komunikacji z urządzeniami takimi jak modemy. Jego ograniczenia, takie jak niska prędkość transmisji oraz ograniczony zasięg, sprawiają, że jest mniej praktyczny w nowoczesnych zastosowaniach. Błędne podejście do klasyfikacji tych interfejsów jako równoległych może prowadzić do nieprawidłowego zrozumienia architektury systemów komputerowych i ich interakcji z urządzeniami peryferyjnymi. Kluczowe jest zrozumienie, że interfejsy mogą różnić się nie tylko konstrukcją złącz, ale również podstawowym sposobem transmisji danych, co ma istotny wpływ na ich zastosowanie w praktyce.

Pytanie 40

Minimalna ilość pamięci RAM wymagana dla systemu operacyjnego Windows Server 2008 wynosi przynajmniej

A. 1 GB

B. 1,5 GB

C. 2 GB

D. 512 MB

Wybór odpowiedzi wskazujących na wartości poniżej 2 GB, takie jak 512 MB, 1,5 GB czy 1 GB, opiera się na nieaktualnych założeniach dotyczących wymagań systemowych. W początkowych latach istnienia systemów operacyjnych, takie jak Windows Server 2003 czy starsze wersje, rzeczywiście mogły funkcjonować przy mniejszych ilościach pamięci RAM. Jednak wraz z rozwojem technologii oraz wzrostem wymagań aplikacji i usług, minimalne wymagania dotyczące pamięci RAM znacznie się zwiększyły. Użytkownicy często mylą 'minimalne' wymagania z 'zalecanymi', co prowadzi do nieporozumień. Używanie serwera z pamięcią niższą niż 2 GB w kontekście Windows Server 2008 może prowadzić do poważnych problemów wydajnościowych, takich jak wolniejsze działanie aplikacji, długie czasy odpowiedzi oraz częstsze przestoje. W systemach serwerowych pamięć RAM ma kluczowe znaczenie dla utrzymania wydajności i zdolności obsługi wielu jednoczesnych połączeń. Należy również pamiętać, że zbyt mała ilość pamięci może ograniczać możliwości zarządzania zasobami oraz wprowadzać ograniczenia w zakresie funkcjonalności serwera, co w konsekwencji może prowadzić do nieefektywności w operacjach biznesowych.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej