Pytanie 1
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Wyniki egzaminu
Informacje o egzaminie:
- Zawód: Technik weterynarii
- Kwalifikacja: ROL.11 - Prowadzenie chowu i inseminacji zwierząt
- Data rozpoczęcia: 7 maja 2025 23:46
- Data zakończenia: 7 maja 2025 23:57
Egzamin zdany!
Wynik: 27/40 punktów (67,5%)
Wymagane minimum: 20 punktów (50%)
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 2
Ziemniaki są podawane świniom
A. gotowane i pokruszone
B. gotowane i całe
C. surowe i pokruszone
D. surowe i w całości
Wybieranie surowych i rozdrobnionych ziemniaków dla świń nie jest najlepszym pomysłem. Surowe ziemniaki zawierają solaninę, której lepiej unikać, bo może być szkodliwa dla zwierząt. Surowe ziemniaki mogą powodować problemy trawienne, a nawet zatrucia, co nie jest zgodne z zasadami prawidłowego żywienia w hodowli świń. Parowanie ziemniaków oraz ich podawanie w całości też nie jest optymalne, bo całe ziemniaki mogą być trudniejsze do strawienia. Zwierzęta mogą je zjeść w sposób, który ogranicza ich przyswajalność. To wszystko może prowadzić do słabszego wykorzystania składników odżywczych, co w dłuższym czasie może odbić się na zdrowiu i wzroście świń. Dlatego kluczowe jest stosowanie parowanych i rozdrobnionych ziemniaków, co jest zgodne z aktualnymi standardami żywienia w hodowli świń.
Pytanie 3
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 4
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 5
Loszki białych ras osiągają dojrzałość płciową, gdy mają
A. 7-9 miesięcy i wagę 100-120 kg
B. 12-13 miesięcy i wagę 130-140 kg
C. 4-6 miesięcy i wagę 70-90 kg
D. 10-11 miesięcy i wagę 125-135 kg
Odpowiedzi sugerujące, że loszki ras białych osiągają dojrzałość rozpłodową w wieku 4-6 miesięcy, 10-11 miesięcy lub 12-13 miesięcy i odpowiednich wagach są nieprawidłowe, ponieważ nie odzwierciedlają rzeczywistych standardów hodowlanych. W pierwszym przypadku, zbyt wczesna dojrzałość może prowadzić do problemów zdrowotnych, takich jak niska płodność oraz trudności w porodzie, które są typowe dla zwierząt, które nie osiągnęły jeszcze odpowiedniego etapu rozwoju. Zbyt późna dojrzałość, jak w przypadkach 10-11 i 12-13 miesięcy, również jest nieoptymalna, ponieważ może prowadzić do obniżenia wydajności produkcyjnej oraz zwiększenia kosztów utrzymania zwierząt. Odpowiedni wiek i waga są kluczowe dla zdrowia loszek oraz ich późniejszej produkcji, a hodowcy powinni kierować się zaleceniami specjalistów i praktykami branżowymi, które mówią o osiągnięciu dojrzałości w przedziale 7-9 miesięcy. W praktyce, łamanie tych zasad może prowadzić do strat ekonomicznych i niskiej efektywności produkcji, co jest istotnym czynnikiem w zarządzaniu hodowlą trzody chlewnej.
Pytanie 6
W ekologicznej hodowli bydła mięsnego nie rekomenduje się rasy
A. belgijska błękitno-biała
B. aberdeen angus
C. hereford
D. limousine
Jak się wybiera rasy bydła, to ważne jest, żeby rozumieć, że każda rasa ma swoje specyficzne cechy i to wpływa na metody chowu. Na przykład, Aberdeen Angus jest znany z fajnego mięsa i łagodnego temperamentu, więc często się go używa w ekologii. Limousine też ma niezłe właściwości mięsne, jest łatwy w hodowli i dość odporny na choroby. A Hereford to już kompletny hit, bo super nadaje się do naturalnego chowu, zwłaszcza na pastwiska. Wybierając te rasy w ekologii, bierze się pod uwagę, że są dobrze przystosowane do lokalnych warunków i mają naturalne predyspozycje do dobrostanu. Czasami jednak można nie zrozumieć, czemu niektóre rasy, jak belgijska błękitno-biała, nie nadają się do ekologii i można przez to wyciągać złe wnioski. Często hodowcy myślą tylko o wydajności, zapominając o zdrowiu i dobrostanie zwierząt. Dlatego warto pamiętać, że wybór rasy powinien chodzić nie tylko o wydajność, ale także o potrzeby zwierząt i wymogi ekologiczne, bo to ważne dla zrównoważonego rozwoju hodowli.
Pytanie 7
Aby uniknąć wystąpienia tężyczki pastwiskowej, zwierzęta powinny otrzymać
A. wapń
B. żelazo
C. magnez
D. karoten
Magnez jest kluczowym minerałem, który odgrywa istotną rolę w metabolizmie zwierząt, a zwłaszcza w profilaktyce tężyczki pastwiskowej, która może wystąpić w wyniku niedoboru tego pierwiastka. Tężyczka pastwiskowa to stan spowodowany skurczami mięśni szkieletowych, często wywołany niskim poziomem magnezu we krwi. Magnez wpływa na przewodnictwo nerwowe i funkcjonowanie mięśni, w tym na regulację skurczów. W praktyce, aby zapobiec temu schorzeniu, zwierzęta hodowlane, szczególnie bydło, powinny otrzymywać suplementację magnezu, zwłaszcza w okresie intensywnego wzrostu traw na pastwiskach, kiedy ich zawartość magnezu może być obniżona. Dobre praktyki obejmują monitorowanie poziomu magnezu w diecie zwierząt oraz stosowanie preparatów wspomagających, takich jak sole magnezowe, które są łatwo przyswajalne. Właściwe zarządzanie paszami oraz ich składnikami odżywczymi jest kluczowe dla zdrowia i wydajności produkcyjnej zwierząt, a także dla ograniczenia ryzyka wystąpienia poważnych schorzeń, takich jak tężyczka pastwiskowa.
Pytanie 8
Jakie oznaczenie w klasyfikacji EUROP otrzyma tusza bydlęca o umięśnieniu na poziomie poniżej 40%?
A. R
B. P
C. E
D. S
Oznaczenie P w klasyfikacji EUROP odnosi się do tuszy bydlęcej o najsłabszym umięśnieniu, co oznacza, że zawartość mięśni w tuszy jest poniżej 40%. Klasyfikacja EUROP, stosowana w Unii Europejskiej, ma na celu oceny jakości tuszy zwierząt rzeźnych, co jest kluczowe dla przemysłu mięsnego. Oznaczenie P wskazuje na tusze, które mają niewielką ilość mięśni i nie spełniają wyższych standardów, takich jak R, S czy E, które oznaczają coraz lepsze umięśnienie. Przykładem praktycznym może być ocena tuszy w rzeźniach, gdzie dokładne klasyfikowanie zwierząt determinuje cenę, jaką producenci otrzymują za mięso. Klasyfikacja ta wpływa również na strategię sprzedaży i marketingu produktów mięsnych, co jest istotne dla zysków w branży. Znajomość tych standardów jest kluczowa dla producentów i rzeźników, aby mogli dostosować swoje techniki hodowlane i przetwórcze, aby osiągnąć lepsze wyniki.
Pytanie 9
Do wysokobiałkowych pasz zaliczają się
A. śruty poekstrakcyjne oraz nasiona roślin strączkowych
B. zboża oraz wysłodki buraczane
C. kiszonki i marchew
D. mączki zwierzęce i okopowe
Śruty poekstrakcyjne i nasiona roślin strączkowych są uznawane za pasze wysokobiałkowe, ponieważ dostarczają one znaczną ilość białka potrzebnego w diecie zwierząt. Śruty poekstrakcyjne, takie jak śruta sojowa czy rzepakowa, są produktem ubocznym procesu ekstrakcji oleju z nasion oleistych i charakteryzują się wysoką zawartością białka, często przekraczającą 40%. Nasiona roślin strączkowych, takie jak groch czy fasola, również są bogate w białko, co czyni je idealnym składnikiem w żywieniu zwierząt, szczególnie w dietach bydła, świń oraz drobiu. W praktyce, wykorzystanie pasz wysokobiałkowych jest kluczowe w przemysłowej produkcji mięsa, mleka i jaj, gdzie odpowiednia podaż białka wpływa na wzrost, wydajność oraz zdrowie zwierząt. Zgodnie z zaleceniami żywieniowymi, stosowanie tych pasz powinno być zrównoważone z innymi składnikami diety, aby zapewnić optymalne warunki do produkcji zwierzęcej oraz zdrowy rozwój organizmów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w hodowli zwierząt.
Pytanie 10
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 11
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 12
W dokumencie "Zgłoszenie owiec do rejestru" jagnię, którego matka należy do rasy merynos polski, a ojciec do rasy texel, zostanie oznaczone kodem
A. krzyżówki z rasami mięsnymi
B. rasy matki
C. rasy ojca
D. krzyżówki z rasami plennymi
Odpowiedź "krzyżówki z rasami mięsnymi" jest poprawna, ponieważ w przypadku, gdy matka jagnięcia należy do rasy merynos polski, a ojciec do rasy texel, jagnię to klasyfikowane jest jako krzyżówka. Merynos polski to rasa owiec o wysokiej jakości wełny, podczas gdy texel jest rasą mięsną, znaną z dobrej wydajności mięsnej. W systemie rejestracyjnym owiec, takie krzyżówki są często oznaczane w sposób, który odzwierciedla ich pochodzenie, a w tym przypadku klasyfikacja obejmuje rasy mięsne. Umożliwia to hodowcom lepsze zrozumienie genotypu i fenotypu zwierząt, co ma kluczowe znaczenie dla produkcji oraz selekcji. Zrozumienie tej klasyfikacji pozwala hodowcom na przewidywanie cech potomstwa oraz optymalizację strategii hodowlanych, co jest zgodne z dobrą praktyką w branży. Przykłady zastosowania tej wiedzy obejmują planowanie krzyżówek w celu uzyskania najlepszych cech nie tylko w zakresie jakości wełny, ale także wydajności mięsnej, co jest niezwykle istotne w nowoczesnych hodowlach owiec.
Pytanie 13
Nasienie używane w sztucznym unasiennianiu powinno pochodzić od zwierząt wpisanych do
A. ksiąg hodowlanych
B. ksiąg hodowlanych lub rejestrów
C. rejestru ministra rolnictwa
D. rejestru głównego lekarza weterynarii
Udzielając odpowiedzi, która odnosi się do rejestru głównego lekarza weterynarii lub rejestru ministra rolnictwa, można popełnić błąd w postrzeganiu roli tych instytucji w procesie hodowli. Mimo że są one istotne dla regulacji prawnych i nadzoru weterynaryjnego, nie zajmują się one bezpośrednio oceną jakości nasienia rozpłodników. Rejestry te mogą zawierać informacje o zwierzętach, ale nie pełnią one funkcji, jaką mają księgi hodowlane, które skupiają się na kryteriach genetycznych i hodowlanych. To może prowadzić do mylnego przekonania, że jakikolwiek rejestr byłby wystarczający do przyjęcia nasienia do sztucznego unasienniania. W praktyce, wykorzystanie nasienia niepochodzącego z ksiąg hodowlanych może skutkować obniżeniem jakości potomstwa, co negatywnie wpływa na całą działalność hodowlaną. W związku z tym ważne jest, aby opierać się na uznanych źródłach, które gwarantują odpowiednie standardy hodowlane. Dobre praktyki w hodowli zwierząt nakładają na hodowców obowiązek korzystania z materiału genetycznego, który jest sprawdzony i dokumentowany w księgach hodowlanych.
Pytanie 14
U ptaków takich jak drób, czynności takie jak grzebanie, dziobanie, wyszukiwanie i zbieranie pokarmu, rozkładanie oraz trzepotanie skrzydłami oraz straszenie piór świadczą o
A. normalnym zachowaniu
B. kwoczeniu
C. przepierzaniu się
D. pterofagii
Odpowiedź "normalnego zachowania" jest całkowicie na miejscu. Zachowania jak grzebanie, dziobanie czy trzepotanie skrzydłami to coś, co drobiu przychodzi naturalnie. W końcu to ich instynkty, które są potrzebne do szukania jedzenia i dbania o zdrowie. Obserwowanie tych czynności u ptaków, które mogą się poruszać na świeżym powietrzu, jest ważne, bo pokazuje, w jakiej są kondycji. Hodowcy powinni pamiętać, że dobry dobrostan ptaków zależy od tego, czy mają możliwość zachowywać się tak, jak w naturze. Na przykład, świetnym pomysłem jest dodanie różnych materiałów do grzebania lub stworzenie przestrzeni, w której mogą się poruszać swobodnie. To wszystko ma ogromny wpływ na ich zdrowie oraz na jakość mięsa i jajek.
Pytanie 15
Metoda bilansowa, która polega na określeniu ilości składnika pobranego z paszy oraz ilości tego składnika wydalonego z kałem, służy do ustalania
A. kaloryczności paszy
B. składu chemicznego paszy
C. strawności paszy
D. zbilansowania paszy
Metoda bilansowa, polegająca na określeniu ilości składnika pobranego w paszy i ilości tego składnika wydalonego w kale, jest kluczowym narzędziem do ustalania strawności paszy. Strawność odnosi się do zdolności organizmu do przyswajania składników odżywczych zawartych w paszy, co ma bezpośredni wpływ na wydajność zwierząt gospodarskich. Przykładem zastosowania tej metody jest analiza strawności białka, gdzie ustalamy, ile białka zostało zaabsorbowane przez organizm zwierzęcia w porównaniu do ilości białka, które znajduje się w wydalanym kale. Wyniki tych badań są niezbędne do optymalizacji diety zwierząt, co prowadzi do lepszej wydajności produkcyjnej oraz zdrowia zwierząt. W praktyce, poprawne ustalanie strawności paszy pozwala na dostosowanie składników diety do wymagań żywieniowych zwierząt, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w hodowli zwierząt oraz standardami jakości pasz.
Pytanie 16
Najbardziej rozwinięte jelito ślepe występuje
A. u psa
B. u konia
C. u bydła
D. u świni
Jelito ślepe, znane również jako cecum, jest u koni najsilniej rozwinięte w porównaniu do innych zwierząt gospodarskich. U koni jelito ślepe osiąga znaczne rozmiary, co jest adaptacją do ich diet roślinnych, składających się głównie z włókien. Jego pojemność, która może wynosić nawet od 30 do 40 litrów, pozwala na fermentację pokarmu i efektywne wchłanianie składników odżywczych. Właściwe funkcjonowanie jelita ślepego jest kluczowe dla zdrowia koni, gdyż pomaga w przetwarzaniu celulozy, co jest niezbędne dla ich energii. W praktyce, hodowcy i weterynarze muszą monitorować zdrowie jelita, aby zapobiec problemom zdrowotnym, takim jak kolki, które mogą być wynikiem nieodpowiedniej diety lub zaburzeń w trawieniu. Dobrą praktyką w żywieniu koni jest dostosowywanie diety do ich potrzeb, aby wspierać zdrową mikroflorę jelitową i zapobiegać problemom trawiennym.
Pytanie 17
Wiosenne dokarmianie pszczół polega na dostarczaniu im
A. pyłku
B. cukru
C. wosku
D. nektaru
Podawanie pszczół nektaru wiosną, mimo że może wydawać się naturalnym wyborem, nie jest praktykowane ze względu na jego niedostępność w tym okresie. Nektar jest produktem pracy kwiatów, które zaczynają kwitnąć dopiero w późniejszym czasie. Dlatego wiosną pszczoły nie mają wystarczającego dostępu do nektaru, co czyni tę odpowiedź niewłaściwą. Pyłek, chociaż jest cennym źródłem białka, nie pełni roli energetycznej, której pszczoły potrzebują tuż po zimie. Pszczoły potrzebują głównie węglowodanów, aby uzyskać energię do pracy, a pyłek nie jest wystarczającym źródłem tych składników. Wosk, z kolei, jest materiałem budulcowym, który pszczoły produkują same, ale nie ma zastosowania w kontekście dokarmiania. Wosk nie dostarcza żadnych wartości odżywczych, więc pomysł podawania go pszczołom nie ma sensu. Kluczowym błędem myślowym jest mylenie potrzeb energetycznych pszczół z ich potrzebami budowlanymi czy odżywczymi. Dlatego zrozumienie bazowych zasad żywienia pszczół oraz ich potrzeb w różnych porach roku jest istotne dla każdego pszczelarza, aby skutecznie zarządzać rodzinami pszczelimi i zapewnić im optymalne warunki do rozwoju.
Pytanie 18
Który organ nadzoruje, czy gospodarstwo realizuje produkcję zwierzęcą z zachowaniem Zwykłej Dobrej Praktyki Rolniczej?
A. Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa
B. Wydział Ochrony Środowiska
C. Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi
D. Inspekcja Weterynaryjna
Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, czyli ARiMR, odgrywa naprawdę ważną rolę w monitorowaniu tego, co dzieje się w rolnictwie, głównie w produkcji zwierzęcej. Zwykła Dobra Praktyka Rolnicza to zbiór zasad, które mają na celu zapewnienie jakości i bezpieczeństwa w produkcji rolniczej. ARiMR, jako instytucja, która pilnuje wdrażania polityki rolnej w Polsce, regularnie sprawdza gospodarstwa, aby ocenić, czy producenci stosują się do norm. Na przykład, kontrolując gospodarstwa, ARiMR zwraca uwagę na to, czy hodowcy zwierząt stosują odpowiednie metody żywienia i utrzymania tych zwierząt, a także dbają o ich zdrowie zgodnie z dobrą praktyką. Ważne jest, aby o to dbać, nie tylko dla dobrego samopoczucia zwierząt, ale też dla jakości produktów, co ma znaczenie na rynku. ARiMR też współpracuje z innymi instytucjami, jak Inspekcja Weterynaryjna. To pomaga w zapewnieniu lepszej kontroli i przestrzegania przepisów w sektorze rolnym, co jest istotne dla utrzymania zaufania konsumentów.
Pytanie 19
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 20
Jakie narząd produkuje hormony - insulinę i glukagon?
A. wątrobę
B. nadnercze
C. śledzionę
D. trzustkę
Insulina i glukagon są hormonami produkowanymi przez trzustkę, która pełni kluczową rolę w regulacji metabolizmu glukozy w organizmie. Insulina, wydzielana przez komórki beta wysp Langerhansa, obniża poziom glukozy we krwi poprzez wspomaganie transportu glukozy do komórek oraz stymulowanie syntezy glikogenu w wątrobie i mięśniach. Przykładowo, po posiłku, kiedy poziom glukozy we krwi wzrasta, insulina jest wydzielana, co pozwala na efektywne wykorzystanie glukozy jako źródła energii. Z kolei glukagon, produkowany przez komórki alfa, działa w przeciwnym kierunku; jego głównym zadaniem jest zwiększenie poziomu glukozy we krwi poprzez stymulację glikogenolizy i glukoneogenezy w wątrobie. Dzięki tym dwóm hormonem organizm utrzymuje homeostazę poziomu glukozy, co jest szczególnie istotne dla osób z cukrzycą, które muszą monitorować i regulować te procesy.
Pytanie 21
Indeks selekcyjny jest najbardziej obiektywną i porównywalną miarą wartości hodowlanej buhajów. W Polsce dla bydła mlecznego stosuje się indeks
A. PF
B. TPI
C. CMS
D. PROS
Indeks PF, czyli Polski Indeks Hodowlany, stanowi kluczowe narzędzie oceny wartości hodowlanej buhajów w Polsce, zwłaszcza w kontekście bydła mlecznego. Jego obliczanie opiera się na szeregu danych, takich jak wydajność mleka, jakość mleka, cechy siły życiowej, oraz inne parametry, które są istotne dla efektywności produkcji mleczarskiej. Indeks PF umożliwia hodowcom dokonywanie świadomych wyborów w zakresie doboru reproduktorów, co w efekcie prowadzi do poprawy jakości stada. Przykładowo, buhaje z wyższym indeksem PF są zazwyczaj bardziej pożądane, ponieważ ich potomstwo ma potencjał do wyższej wydajności mlecznej oraz lepszej jakości mleka. Dobrą praktyką w hodowli bydła mlecznego jest regularne monitorowanie i aktualizowanie danych dotyczących wartości hodowlanej, co pozwala na precyzyjne dostosowywanie strategii selekcji. Znajomość i umiejętność interpretacji indeksu PF są zatem niezbędne dla każdego hodowcy, który pragnie osiągnąć sukces w branży mleczarskiej.
Pytanie 22
Jaką formę ma właściwie ukształtowane wymię u krów?
A. obwisłą
B. kulistą
C. piętrową
D. miskowatą
Prawidłowo zbudowane wymię u krów ma kształt miskowaty, co oznacza, że jest szerokie i płaskie w górnej części oraz lekko zaokrąglone w dolnej. Taki kształt jest szczególnie istotny dla zapewnienia odpowiedniej produkcji mleka oraz komfortu zwierzęcia. Wymię o kształcie miskowatym sprzyja lepszemu wypełnieniu jego przestrzeni mlecznej, co przekłada się na wydajność laktacyjną. Przykładowo, w hodowli bydła mlecznego, zwierzęta o tym kształcie wymienia często osiągają wyższe wyniki w testach laktacyjnych. Dobre praktyki w hodowli krów mlecznych uwzględniają także obserwację kształtu wymienia przy selekcji zwierząt do dalszej hodowli. Wymię miskowate pozwala na efektywniejszy proces doju, co jest istotne zarówno dla dobrostanu zwierząt, jak i dla wydajności produkcji mlecznej. Dlatego w hodowli krów mlecznych kształt wymienia jest jednym z kluczowych elementów oceny jakości zwierząt i ich potencjału produkcyjnego.
Pytanie 23
Aby prawidłowo wytwarzać erytrocyty, konieczne jest
A. witamina D3
B. witamina C
C. witamina K
D. witamina B12
Witamina B12, znana również jako kobalamina, odgrywa kluczową rolę w produkcji erytrocytów, ponieważ jest niezbędna do prawidłowej syntezy DNA, co jest niezwykle istotne w procesie tworzenia komórek krwi. Niedobór tej witaminy prowadzi do zaburzeń w hematopoezie, co może skutkować anemią megaloblastyczną, charakteryzującą się obecnością dużych, nieprawidłowych erytrocytów. Dla zapewnienia odpowiedniego poziomu witaminy B12 w diecie, zaleca się spożywanie produktów pochodzenia zwierzęcego, takich jak mięso, ryby, jaja oraz nabiał. Osoby na diecie wegetariańskiej lub wegańskiej powinny rozważyć suplementację B12 lub włączenie do diety produktów wzbogaconych w tę witaminę, aby uniknąć niedoborów. W standardach żywieniowych, takich jak zalecenia żywieniowe dla populacji, witamina B12 jest wyróżniana jako kluczowy składnik odżywczy, którego odpowiedni poziom jest niezbędny do utrzymania zdrowia i prawidłowego funkcjonowania organizmu. Dbałość o wystarczający poziom tej witaminy jest więc nie tylko elementem zdrowego stylu życia, ale także zapobiega poważnym schorzeniom hematologicznym.
Pytanie 24
Który z narządów pełni funkcję magazynowania krwi w organizmie?
A. śledziona
B. aorta
C. serce
D. żyła wątrobowa
Śledziona jest narządem odpowiedzialnym za magazynowanie krwi oraz pełni funkcję w układzie odpornościowym. Znajduje się w lewym górnym kwadrancie jamy brzusznej, blisko żołądka. Jej zdolność do przechowywania krwi pozwala na szybkie uwolnienie większych ilości erytrocytów i płytek krwi w odpowiedzi na różne potrzeby organizmu, na przykład przy utracie krwi lub w stanach zwiększonego zapotrzebowania na tlen. Śledziona jest również odpowiedzialna za degradację starych i uszkodzonych krwinek czerwonych, co ma kluczowe znaczenie dla utrzymania zdrowia układu krwionośnego. W praktyce, w przypadku urazów lub schorzeń wpływających na krzepliwość krwi, znajomość funkcji śledziony jest istotna dla zapewnienia odpowiedniej interwencji medycznej. Warto również podkreślić znaczenie śledziony w kontekście transfuzji krwi, gdzie jej właściwości mogą wpływać na wybór dawcy i biorcy. Zatem, znajomość roli śledziony w gospodarce krwi jest ważna nie tylko dla zrozumienia anatomii, ale również dla praktycznego zastosowania w medycynie.
Pytanie 25
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 26
Wysoka zawartość włókna surowego w pożywieniu dla tuczników skutkuje
A. mniejszym zużyciem paszy
B. spadkiem strawności
C. większymi przyrostami masy
D. łatwiejszym trawieniem
Odpowiedzi sugerujące, że duża zawartość włókna surowego w diecie tuczników prowadzi do większych przyrostów, mniejszego zużycia paszy lub łatwiejszego trawienia opierają się na nieporozumieniach dotyczących roli włókna w diecie zwierząt. Włókno surowe jest istotnym elementem diety, jednak jego nadmiar może wpływać negatywnie na procesy trawienne i ogólną wydajność hodowli. Przykładowo, zwiększenie ilości włókna w diecie często prowadzi do obniżenia dostępności energii, co jest sprzeczne z ideą zwiększenia przyrostów. W rzeczywistości, zbyt duża ilość włókna może powodować wydłużenie czasu pasażu treści pokarmowej, co skutkuje mniejszymi przyrostami masy ciała przez zwierzęta. Ponadto, włókno nie jest w stanie dostarczyć odpowiednich ilości niezbędnych składników odżywczych, co prowadzi do nieefektywnego wykorzystania paszy. Przyzwyczajenie do myślenia, że dodanie włókna zawsze jest korzystne, może prowadzić do błędnych decyzji w żywieniu, co negatywnie wpływa na całkowite wyniki produkcji. Warto zwrócić uwagę na naukowe podstawy żywienia zwierząt i stosować się do aktuialnych wytycznych, które uwzględniają zrównoważenie wszystkich składników diety.
Pytanie 27
Aby uzyskać 1 kg siana, ile zielonki jest potrzebne?
A. 4-5 kg zielonki
B. 8-9 kg zielonki
C. 6-7 kg zielonki
D. 2-3 kg zielonki
Wybór niewłaściwej ilości zielonki potrzebnej do wyprodukowania 1 kg siana często wynika z nieporozumień dotyczących procesów zachodzących w czasie suszenia roślin. Odpowiedzi sugerujące, że potrzebne jest 6-7 kg, 2-3 kg lub 8-9 kg zielonki, nie uwzględniają realnych strat masy, które mają miejsce podczas obróbki roślin. W rzeczywistości, zielonka składa się w dużej mierze z wody, co oznacza, że jej masa drastycznie maleje po wysuszeniu. Użycie 6-7 kg zielonki mogłoby sugerować zbyt dużą ilość, co prowadziłoby do nieefektywności w gospodarstwie, a przy 2-3 kg zielonki, nie uzyskano by wystarczającej ilości siana. Natomiast 8-9 kg zielonki to nadmiar, który nie tylko zwiększa koszty produkcji, ale również może prowadzić do strat i marnotrawstwa zasobów. Zrozumienie właściwego przelicznika jest kluczowe w kontekście efektywności produkcji rolnej, a także wpływa na ekonomię gospodarstwa. Dlatego warto jest podchodzić do tematu z większą uwagą, biorąc pod uwagę różnorodne czynniki wpływające na wydajność procesu produkcji siana takie jak wilgotność, rodzaj rośliny, a także czas zbiorów.
Pytanie 28
Na jaki czas od daty przeprowadzenia zabiegu sztucznego unasienniania przechowuje się kopię dokumentu potwierdzającego?
A. 4 lat
B. 5 lat
C. 1 roku
D. 2 lat
Odpowiedzi 1 roku, 2 lat i 4 lat nie uwzględniają wymogów związanych z przechowywaniem dokumentacji dotyczącej sztucznego unasienniania, co może prowadzić do poważnych konsekwencji w kontekście odpowiedzialności prawnej oraz zarządzania hodowlą. W przypadku 1 roku, czas przechowywania jest zbyt krótki, aby zapewnić adekwatną możliwość weryfikacji i traceability, co jest kluczowe w przypadku wystąpienia problemów zdrowotnych u zwierząt czy weryfikacji pochodzenia nasienia. Natomiast w przypadku 2 lat, nadal nie dostarcza to wystarczającej ochrony ani dla hodowców, ani dla zwierząt, ponieważ wiele kwestii związanych z reprodukcją może ujawniać się dopiero po dłuższym czasie. Odpowiedź 4 lat również nie jest zgodna z obowiązującymi przepisami, ponieważ nie daje wystarczającej marży czasowej na zbadanie długoterminowych efektów zabiegów. W praktyce, niewłaściwe podejście do przechowywania dokumentacji może prowadzić do konfliktów z organami nadzoru, a także wpływać na reputację hodowli. Problemy te mogą wynikać z niepełnej wiedzy o standardach branżowych oraz z bagatelizowania znaczenia dokumentacji w zarządzaniu hodowlą. Dlatego kluczowe jest, aby hodowcy byli świadomi zobowiązań związanych z przechowywaniem dokumentacji przez odpowiedni czas, aby zapewnić pełne przestrzeganie norm prawa oraz dobre praktyki w branży.
Pytanie 29
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 30
Najwyższy poziom dobrostanu dla zwierząt osiąga się przy chowie
A. intensywnym
B. kombinowanym
C. ekstensywnym
D. półintensywnym
Chów półintensywny, intensywny oraz kombinowany, choć mogą oferować pewne korzyści w zakresie wydajności produkcji, nie zapewniają one najwyższego poziomu dobrostanu zwierząt. W przypadku chowu półintensywnego, zwierzęta mają ograniczony dostęp do naturalnych zasobów, a ich ruch w przestrzeni jest często ograniczony. Taki model może wprowadzać stres związany z niewystarczającą przestrzenią do wykazywania naturalnych zachowań, co negatywnie wpływa na ich zdrowie i dobrostan. Z kolei intensywny chów często opiera się na dużej gęstości zwierząt w pomieszczeniach zamkniętych, co prowadzi do zwiększonego ryzyka wystąpienia chorób, stresu oraz zaburzeń behawioralnych. Zwierzęta w takich warunkach rzadko mają możliwość interakcji z otoczeniem, co jest niezbędne dla ich prawidłowego rozwoju psychicznego. Chów kombinowany, który łączy elementy chowu intensywnego i ekstensywnego, również może nie spełniać wymogów najwyższego dobrostanu, gdyż nie zawsze oferuje wystarczającą przestrzeń oraz naturalne warunki. Często w tym modelu dominują praktyki intensywne, co ogranicza dobrostan zwierząt. Warto również zauważyć, że przy wyborze modelu chowu należy kierować się zaleceniami ekspertów oraz standardami określającymi dobrostan, aby unikać typowych błędów myślowych prowadzących do fałszywych wniosków na temat dobrostanu zwierząt.
Pytanie 31
Częstotliwość rui u owiec wynosi średnio co ile dni?
A. 10 dni
B. 17 dni
C. 21 dni
D. 28 dni
Ruja u owiec, znana również jako rujący cykl, powtarza się średnio co 17 dni, co jest kluczową informacją dla hodowców i specjalistów zajmujących się zarządzaniem stadem. Cykl ten jest istotny dla reprodukcji owiec, ponieważ indywidualne samice są w stanie zapłodnić się tylko w określonym oknie czasowym, które trwa od 24 do 36 godzin. Zrozumienie tego cyklu jest niezbędne, aby zoptymalizować proces krycia i zwiększyć wydajność rozmnażania. Hodowcy często stosują techniki monitorowania ruji, takie jak śledzenie zachowań samic czy używanie specjalnych urządzeń do detekcji rui. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy może obejmować planowanie krycia w odpowiednich terminach, co prowadzi do lepszego zarządzania stadem oraz zwiększenia efektywności produkcji mleka i mięsa. Dostępność i znajomość cyklu rui jest również powiązana z dobrymi praktykami hodowlanymi, które koncentrują się na zdrowiu i dobrostanie zwierząt.
Pytanie 32
Określ warunki, które należy spełnić, aby rozpocząć użytkowanie rozpłodowe dla loszki i knurka, uwzględniając ich wiek oraz masę ciała.
A. Loszka 10 miesięcy i 120-130 kg, knurek 10-12 miesięcy
B. Loszka 8 miesięcy i 110-120 kg, knurek 8-10 miesięcy
C. Loszka 6 miesięcy i 80-90 kg, knurek 8-10 miesięcy
D. Loszka 8 miesięcy i 110-120 kg, knurek 6-8 miesięcy
Odpowiedzi, które wskazują na loszki w wieku poniżej 8 miesięcy, są niezgodne z praktykami hodowlanymi, ponieważ przedwcześnie rozpoczęte użytkowanie rozpłodowe może prowadzić do nieprawidłowego rozwoju fizycznego loszek. Wiek 6 miesięcy dla loszki, jak w jednej z odpowiedzi, jest zdecydowanie zbyt wczesny, ponieważ w tym czasie zwierzęta są jeszcze w fazie intensywnego wzrostu, co może wpłynąć negatywnie na ich zdolność do rozrodu oraz zdrowie potomstwa. Ponadto, masa ciała 80-90 kg dla loszki poniżej 8 miesięcy nie spełnia wymagań zdrowotnych, co może prowadzić do komplikacji przy porodzie lub problemów z laktacją. W przypadku knurków, odpowiedzi sugerujące ich użytkowanie w wieku 6-8 miesięcy są nieodpowiednie z perspektywy biologicznej; knurek powinien osiągnąć co najmniej 8 miesięcy, aby zapewnić pełną dojrzałość i odpowiednią jakość nasienia. Warto wskazać, że w hodowli trzody chlewnej, standardowe wytyczne dotyczące wieku i masy ciała zwierząt rozpłodowych są kluczowe dla uzyskania zdrowego potomstwa oraz wysokiej wydajności produkcyjnej. Wiele hodowli stosuje konkretne protokoły dopuszczenia do krycia, które obejmują nie tylko wiek, ale także ocenę kondycji fizycznej zwierząt, co w rezultacie prowadzi do lepszej efektywności ekonomicznej produkcji mięsnej.
Pytanie 33
Jaką jednostką mierzy się natężenie dźwięku?
A. bar.
B. herc.
C. luks.
D. decybel.
Decybel (dB) jest jednostką miary intensywności dźwięku, która służy do oceny natężenia hałasu. Jest to logarytmiczna jednostka, co oznacza, że zmiana o 10 dB odpowiada dziesięciokrotnemu wzrostowi natężenia dźwięku. W praktyce, decybel jest używany w akustyce, inżynierii dźwięku oraz w ochronie środowiska, aby ocenić poziom hałasu w różnych środowiskach, takich jak miejsca pracy, drogi czy obszary mieszkalne. Przykładowo, normalna rozmowa ma poziom około 60 dB, podczas gdy hałas uliczny może osiągać 80 dB, co jest już uważane za nieprzyjemne dla ucha. W kontekście ochrony zdrowia, długotrwałe narażenie na dźwięki powyżej 85 dB może prowadzić do uszkodzenia słuchu. Zgodnie z normami ISO, pomiar hałasu powinien być przeprowadzany w określonych warunkach, aby uzyskać wiarygodne wyniki, co podkreśla znaczenie decybela w pomiarach akustycznych.
Pytanie 34
Która rasa owiec jest klasyfikowana jako plenna?
A. Polską owcę długowełnistą
B. Owcę kamieniecką
C. Owcę fińską
D. Owcę nizinną polską
Polska owca nizinna, owca kamieniecka oraz polska owca długowełnista są rasami, które nie wykazują cech plennych, występujących w owcy fińskiej. Polska owca nizinna, chociaż dobrze dostosowana do warunków krajowych, charakteryzuje się ograniczoną płodnością w porównaniu z rasami plennościowymi. W praktyce, hodowcy tej rasy mogą zauważyć mniejsze przyrosty liczby jagniąt, co wpływa na ogólną efektywność produkcji. Owca kamieniecka, znana z produkcji wysokiej jakości wełny, nie jest typowa dla hodowli nastawionej na dużą liczbę miotów, co również ogranicza jej przydatność w systemach intensywnej produkcji. Natomiast polska owca długowełnista, chociaż ceniona za swoje wełniane właściwości, również nie osiąga takich wskaźników płodności jak owca fińska. Często hodowcy mogą mylnie oceniać te rasy w kontekście ich wydajności reprodukcyjnej, co prowadzi do błędnych wniosków o ich opłacalności w produkcji. Niezrozumienie różnic między rasami i ich specyfiką może skutkować stratami ekonomicznymi oraz nieefektywnym zarządzaniem stadem. Dlatego istotne jest, aby hodowcy byli świadomi cech reprodukcyjnych różnych ras i dostosowywali swoje strategie hodowlane do wybranych celów produkcyjnych, co pozwoli na maksymalizację efektywności i rentowności gospodarstwa.
Pytanie 35
Jakie obciążenie pastwiska w DJP występuje, gdy na 1 ha pasie się równocześnie 20 krów o średniej masie ciała 5 dt?
A. 25
B. 15
C. 10
D. 20
Obciążenie pastwiska w Dziennych Jednostkach Paszowych (DJP) można obliczyć na podstawie liczby krów i ich średniej masy ciała. W tym przypadku mamy 20 krów, z których każda ma średnią masę 5 dt. Aby obliczyć obciążenie w DJP, stosujemy wzór: liczba zwierząt * (masa ciała w dt / 1,0). Każda krowa waży 5 dt, co oznacza, że w przeliczeniu na DJP (gdzie 1 DJP odpowiada 1 dt masy ciała), obciążenie wynosi 20 krów * 5 dt = 100 dt. Ponieważ mamy 1 ha pastwiska, obciążenie wynosi 100 dt/1 ha = 20 DJP. Znajomość tego zagadnienia jest kluczowa dla efektywnego zarządzania pastwiskami, aby uniknąć ich nadmiernej eksploatacji i zachować równowagę ekologiczną. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy obejmuje planowanie intensywności wypasu, co jest zgodne z wytycznymi dotyczącymi zrównoważonego rozwoju w hodowli zwierząt.
Pytanie 36
Trójgraniak jest wykorzystywany do
A. trokarowania
B. dekoracji
C. oznaczania
D. kurtyzowania
Trójgraniec jest narzędziem stosowanym w medycynie do trokarowania, co oznacza wprowadzenie trokara do ciała pacjenta w celu umożliwienia dostępu do jamy ciała. Użycie trójgraniaca w procedurach takich jak laparoskopowa chirurgia jest istotne, ponieważ pozwala na minimalizowanie inwazyjności zabiegów. Dobre praktyki branżowe zalecają, aby trójgraniec był stosowany w sytuacjach, gdzie wymagana jest precyzyjna i kontrolowana wentylacja, co jest kluczowe w wielu operacjach. Na przykład, w przypadku laparoskopowej cholecystektomii, zastosowanie trójgraniaca umożliwia chirurgowi wprowadzenie narzędzi operacyjnych przez minimalne nacięcia, co skraca czas rekonwalescencji pacjenta. Dodatkowo, trójgraniec wykonany z wysokiej jakości materiałów zapewnia bezpieczeństwo i efektywność podczas zabiegów. Warto również wspomnieć, że standardy procedur medycznych podkreślają znaczenie widoczności i dostępu do obszarów operacyjnych, co trójgraniec ułatwia, zmniejszając ryzyko powikłań.
Pytanie 37
Aby przyspieszyć rozwój żwacza u cieląt, stosuje się
A. kiszonki
B. siarę
C. mleko
D. siano
Podanie siary, mleka czy kiszonek w diecie cieląt może wydawać się odpowiednim podejściem, jednak nie stymuluje to w prawidłowy sposób rozwoju żwacza. Siara, choć niezwykle wartościowa, dostarcza immunoglobulin i składników odżywczych, które są kluczowe dla odporności cieląt, ale nie wpływa na rozwój żwacza w taki sposób, jak siano. Mleko, będące podstawowym pokarmem w pierwszych tygodniach życia, również nie zawiera wystarczającej ilości włókna, które jest niezbędne do prawidłowego rozwoju żwacza. Kiszonki, choć mogą być cennym składnikiem diety bydła dorosłego, nie są odpowiednie dla cieląt w początkowej fazie życia ze względu na zawartość kwasów i fermentujących substancji, które mogą być trudne do strawienia przez młode organizmy. Cielęta potrzebują stopniowego wprowadzania pokarmów stałych, a siano jako źródło błonnika jest kluczowe dla ich rozwoju, co często jest pomijane w praktykach hodowlanych. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć rolę siana w diecie cieląt, aby uniknąć błędów, które mogą prowadzić do problemów zdrowotnych i wzrostowych w przyszłości.
Pytanie 38
Oksytocyna jest rodzajem hormonu
A. przyśpieszającym proces owulacji
B. wspierającym przebieg ciąży
C. hamującym wydzielanie mleka
D. ulepszającym wydalenie płodu
Oksytocyna jest hormonem peptydowym, który odgrywa kluczową rolę w procesie porodowym, szczególnie w fazie wypierania płodu. Hormon ten stymuluje skurcze macicy, co jest niezbędne do skutecznego narodzin dziecka. Oksytocyna jest wydzielana przez przysadkę mózgową i jej działanie jest znane jako 'hormon miłości', ponieważ również sprzyja tworzeniu więzi emocjonalnych. W praktyce klinicznej, oksytocyna jest często stosowana w indukcji porodu lub w celu wzmocnienia skurczów macicy podczas porodu. Zrozumienie roli oksytocyny w porodzie jest istotne dla personelu medycznego, ponieważ właściwe jej zastosowanie może znacznie poprawić wyniki porodowe i zminimalizować ryzyko powikłań. Ponadto, badania pokazują, że oksytocyna ma również wpływ na zachowania społeczne i empatię, co czyni ją interesującym obszarem badań w kontekście psychologii i psychiatrii.
Pytanie 39
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 40
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.