Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
  • Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
  • Data rozpoczęcia: 15 maja 2025 10:48
  • Data zakończenia: 15 maja 2025 10:53

Egzamin niezdany

Wynik: 11/40 punktów (27,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jakie będą koszty wykonania druku folderu w formacie A3 w technologii 4 + 4 z użyciem czterokolorowej maszyny drukarskiej, stosując metodę odwracania przez margines, w zestawieniu z maszyną posiadającą osiem zespołów drukujących?

A. wzrośnie z powodu większej liczby arkuszy do druku
B. spadnie z powodu mniejszej liczby form drukowych
C. spadnie z powodu mniejszej liczby arkuszy do druku
D. wzrośnie z powodu większej liczby form drukowych
Wybór odpowiedzi sugerujących wzrost kosztów druku z powodu zwiększonej liczby form lub arkuszy do drukowania nie uwzględnia zasadniczej różnicy w technologii druku oraz procesie produkcyjnym. Zwiększona liczba form drukowych prowadziłaby do wyższych kosztów przygotowawczych, co jest sprzeczne z praktyką druku cyfrowego oraz offsetowego, które dążą do minimalizacji tego aspektu. Drukowanie w kolorze 4 + 4 na maszynach z ośmioma zespołami drukującymi efektywnie redukuje liczbę wymaganych form do zaledwie dwóch, co jest argumentem na rzecz obniżenia kosztów. Ponadto, nie uwzględnienie metody odwracania przez margines, która pozwala na jednoczesne drukowanie obu stron arkusza, może prowadzić do nieprawidłowych wniosków o konieczności zwiększenia liczby arkuszy. W rzeczywistości, odpowiednia organizacja pracy na maszynach drukarskich pod względem efektywności oraz skrócenia czasu realizacji zleceń, prowadzi do optymalizacji całego procesu, co jest kluczowe w konkurencyjnej branży poligraficznej. Typowe błędy myślowe obejmują także nieprawidłowe porównania kosztów drukowania bez uwzględnienia wszystkich istotnych czynników, takich jak rodzaj zastosowanej technologii, proces przygotowania oraz potencjalne oszczędności wynikające z automatyzacji.
Pytanie 2

Jakim skrótem określa się technologię pozyskiwania edytowalnego tekstu z zeskanowanego dokumentu lub obrazu bitmapowego?

A. CMS
B. ICC
C. OCR
D. CTA
OCR, czyli Optical Character Recognition, to technologia umożliwiająca rozpoznawanie tekstu w zeskanowanych dokumentach oraz obrazach bitmapowych. Dzięki zastosowaniu algorytmów przetwarzania obrazu, OCR konwertuje tekst z obrazów na formaty edytowalne, co pozwala na łatwą edycję, przeszukiwanie i archiwizację dokumentów. Przykłady zastosowania to skanowanie dokumentów papierowych, konwertowanie książek w formacie PDF na tekst, czy automatyczne przetwarzanie formularzy. W branży, technologia ta znajduje zastosowanie w biurach, bibliotekach oraz systemach zarządzania dokumentami, zgodnych z normami ISO 19005 dla archiwizacji dokumentów elektronicznych. Dzięki OCR możliwe jest zaoszczędzenie czasu i zasobów, a także poprawa dostępności informacji. Warto również wspomnieć, że nowoczesne systemy OCR integrują sztuczną inteligencję, co zwiększa dokładność rozpoznawania tekstu oraz umożliwia radzenie sobie z różnymi czcionkami i stylami pisania.
Pytanie 3

W procesie cyfrowego przygotowania do druku zalewki dla wektorowych elementów publikacji ustala się w trakcie

A. przetwarzania bitmap
B. przygotowywania tekstów w edytorze
C. tworzenia pliku postscriptowego
D. naświetlania matrycy drukarskiej
Zarówno naświetlanie formy drukowej, jak i obróbka bitmap, to procesy, które są istotne w kontekście druku, ale nie dotyczą bezpośrednio definiowania zalewki dla wektorowych elementów publikacji. Naświetlanie formy drukowej polega na przenoszeniu obrazu z formatu cyfrowego na formę drukową, co jest kluczowe w procesach takich jak offset. W tym etapie formy są przygotowywane do druku, jednak nie zajmują się one szczegółowym definiowaniem zalewki, która była już ustalona w poprzednich krokach, takich jak przygotowanie pliku PostScript. Obróbka bitmap jest procesem przekształcania i edytowania obrazów rastrowych, a nie wektorowych. Przy obróbce bitmap chodzi o manipulację pikselami, co nie ma związku z wektorowym opisem elementów graficznych. Przygotowanie tekstów w edytorze również nie dotyczy definiowania zalewki, ponieważ edytory tekstu skupiają się na formatujowaniu treści i układzie, a nie na szczegółach związanych z drukiem. Często błędne myślenie prowadzi do zamiany pojęć dotyczących grafiki wektorowej z bitmapową, a także do mylenia kolejności procesów w przygotowaniu do druku.
Pytanie 4

W trakcie przygotowania materiałów do druku offsetowego tworzy się elementy w kolorze

A. purpurowego
B. żółtego
C. niebieskozielonego
D. czarnego
Wybór kolorów takich jak żółty, niebieskozielony czy purpurowy nie jest trafiony, jeśli chodzi o druk offsetowy. Żółty, choć jest podstawowym kolorem w modelu CMYK, sam nie wystarczy, żeby uzyskać dobre detale – zazwyczaj łączy się go z innymi kolorami. Co do niebieskozielonego, nie jest on standardowym kolorem w tej technologii, co może prowadzić do nieporozumień. A purpurowy, też z CMYK, raczej nie nadaje się jako kolor główny w tekstach ani konturach. Jeśli ktoś tego nie rozumie, to efekty mogą być kiepskie, bo kolory mogą się gryźć i przez to tekst stanie się mniej czytelny. Dlatego warto wiedzieć, jak ważny jest czarny w druku, bo bez niego rzeczywiście mogą się pojawić problemy z jakością i spójnością kolorystyczną, co w profesjonalnym druku naprawdę nie powinno mieć miejsca.
Pytanie 5

Dokument tekstowy zawierający 120 000 znaków typograficznych oraz 6 000 cm2 powierzchni obrazów odpowiada

A. 6 arkuszom wydawniczym
B. 3 arkuszom wydawniczym
C. 5 arkuszom wydawniczym
D. 4 arkuszom wydawniczym
Wybór błędnych odpowiedzi może wynikać z nieporozumienia dotyczącego koncepcji arkusza wydawniczego oraz sposobu obliczania wymagań dotyczących druku. Często zdarza się, że osoby nieznające się na standardach typograficznych i wydawniczych pomijają istotne aspekty związane z powierzchnią tekstu i ilustracji. Na przykład, biorąc pod uwagę tylko znaki typograficzne, można błędnie założyć, że 120000 znaków odpowiada mniejszej liczbie arkuszy, co jest mylące. Należy pamiętać, że przy obliczeniach nie można pominąć powierzchni ilustracji, która w tym przypadku wynosi 6000 cm2 i przekłada się na dodatkowe zapotrzebowanie na papier. Kolejnym typowym błędem jest nieumiejętność zaokrąglania wartości w kontekście produkcji, co wprowadza dodatkowe nieporozumienia. Proces wydawniczy wymaga precyzyjnych obliczeń, a nie uwzględnienie ilustracji w obliczeniach może prowadzić do zaniżenia szacunków. Właściwe podejście do obliczeń, w tym stosowanie odpowiednich norm i praktyk, jest kluczowe, aby unikać błędów i nieefektywności, które mogą wpłynąć na całkowity koszt produkcji i termin realizacji.
Pytanie 6

Jakie narzędzie w programach Adobe wykorzystuje się do obrysowania kształtów z bitmapy, aby stworzyć obiekt wektorowy?

A. stempla
B. pędzla
C. ołówka
D. pióra
Ołówka, jako narzędzia do rysowania, nie można uznać za odpowiednie do przekształcania bitmap w wektory, ponieważ jego działanie ogranicza się do rysowania prostych linii i kształtów, które nie mogą być dostatecznie precyzyjne dla złożonych obiektów. To narzędzie jest bardziej odpowiednie do szkicowania lub rysowania mniej skomplikowanych elementów. Pędzel, w przeciwieństwie do pióra, jest narzędziem, które zazwyczaj stosuje się do malowania i wypełniania kolorami, a nie do tworzenia precyzyjnych kształtów, co czyni go nieodpowiednim do obrysowywania bitmap. Wykorzystanie stempla również nie jest trafnym podejściem, ponieważ stemple są używane do powielania określonych wzorów lub kształtów, co nie ma zastosowania w procesie konwersji bitmap na wektory. Typowe błędy myślowe polegają na myleniu celów poszczególnych narzędzi graficznych; wiele osób może sądzić, że każde narzędzie rysunkowe jest uniwersalne, podczas gdy kluczową rolę odgrywa właściwe dostosowanie narzędzi do specyficznych zadań projektowych. W kontekście profesjonalnego projektowania graficznego, zrozumienie różnicy między narzędziami i ich zastosowaniami jest niezbędne do efektywnej pracy.
Pytanie 7

Album zawierający zdjęcia, który ma być publikowany tylko w sieci, powinien być zapisany z następującymi parametrami:

A. 72 ppi, RGB
B. 300 ppi, CMYK
C. 72 dpi, CMYK
D. 250 dpi, RGB
Odpowiedź 72 ppi, RGB jest prawidłowa, ponieważ w kontekście publikacji internetowych największe znaczenie ma rozdzielczość wyrażona w pikselach na cal (ppi). Ustalona na poziomie 72 ppi jest standardem, co oznacza, że obraz jest optymalizowany pod kątem wyświetlania na ekranach komputerowych i urządzeniach mobilnych. Użycie przestrzeni kolorów RGB (czerwony, zielony, niebieski) jest również kluczowe, ponieważ jest to system kolorów stosowany w monitorach i innych urządzeniach wyświetlających, co zapewnia, że kolory będą wyglądały prawidłowo na ekranie. W praktyce, przygotowując zdjęcia do publikacji online, zaleca się także kompresję obrazów w celu zredukowania ich rozmiaru, co przyspiesza ładowanie stron. Dobrym przykładem zastosowania tego standardu są zdjęcia na stronach internetowych, blogach czy mediach społecznościowych, gdzie szybkość ładowania i jakość obrazu są ważne dla doświadczenia użytkownika oraz SEO, ponieważ wyszukiwarki preferują strony z zoptymalizowanymi obrazami. Poprawne ustawienie parametrów obrazu ma zatem bezpośredni wpływ na estetykę oraz funkcjonalność witryn internetowych.
Pytanie 8

Wiersz akapitowy, który nazywamy szewcem, to

A. pozostaje na końcu łamu
B. jest napisany inną wersją czcionki
C. w pełni wypełnia kolumnę
D. zawiera mniej niż 12 znaków
Wybór odpowiedzi takich jak "posiada mniej niż 12 znaków", "całkowicie wypełnia kolumnę" czy "jest złożony inną odmianą czcionki" świadczy o nieporozumieniu dotyczących definicji szewca w kontekście typografii. Pierwsza z opcji sugeruje, że długość wiersza miałaby wpływ na jego status jako szewca, co jest mylne. Szewcem nazywamy wiersz, który jest przenoszony na końcu łamu, a nie ten, który jest krótki. Odpowiedź dotycząca wypełniania kolumny jest również błędna, ponieważ szewc może powstać niezależnie od tego, jak pełny jest dany wiersz; kluczowym czynnikiem jest jego miejsce w kontekście łamania tekstu. Z kolei ostatnia opcja, związana ze zmianą czcionki, nie dotyczy tematu w ogóle, gdyż to, jaką czcionkę zastosujemy, nie ma bezpośredniego związku z pojęciem szewca. Tego rodzaju myślenie może prowadzić do poważnych błędów w składowaniu dokumentów, gdzie zrozumienie typografii i zasad układania tekstu jest kluczowe dla efektywnej komunikacji wizualnej. Warto zaznaczyć, że niewłaściwe łamanie tekstu może skutkować problemami z czytelnością oraz estetyką publikacji, co jest niezgodne z przyjętymi standardami projektowania graficznego.
Pytanie 9

Jaki format pliku graficznego umożliwia skalowanie obiektów zawierających wektorowe logo bez utraty jakości?

A. JPEG
B. BMP
C. AI
D. PSD
Wybór formatu BMP, JPEG lub PSD nie jest odpowiedni w kontekście zachowania jakości przy skalowaniu obiektów graficznych. Format BMP (Bitmap) przechowuje obrazy w postaci rastrów, co oznacza, że składają się one z pikseli. Przy powiększaniu bitmapy, obraz traci na jakości, staje się rozmyty i zniekształcony, co czyni go nieodpowiednim do zastosowań, gdzie wymagana jest elastyczność rozmiaru. Z kolei JPEG, będący formatem kompresji stratnej, również traci jakość, zwłaszcza przy wielokrotnym zapisywaniu i otwieraniu pliku. Jest to format rekomendowany głównie do zdjęć i obrazów z dużą ilością kolorów, ale nie nadaje się do grafiki, która wymaga ostrości i precyzji, jak logo. Format PSD (Photoshop Document) to natomiast format pliku stosowany w programie Adobe Photoshop, który obsługuje warstwy, maski i inne zaawansowane funkcje edycji. Mimo że PSD jest niezwykle potężny w edytowaniu obrazów rastrowych, nie jest on formatem wektorowym, co oznacza, że nie zachowuje jakości przy skalowaniu, w przeciwieństwie do formatu AI. Wybierając niewłaściwe formaty, można łatwo popełnić błąd w procesie projektowania, prowadząc do nieprofesjonalnych rezultatów. Dlatego istotne jest, aby zrozumieć różnice między formatami graficznymi i ich odpowiednie zastosowanie w praktyce. Zachowanie jakości obrazu jest kluczowe w wielu dziedzinach, w tym w projektowaniu graficznym, marketingu i reklamie, gdzie profesjonalny wygląd jest niezbędny do skutecznej komunikacji wizualnej.
Pytanie 10

Czerwone przecinające się linie na zdjęciu pokazują sposób kadrowania obrazu cyfrowego z zastosowaniem reguły

Ilustracja do pytania
A. przekątnej.
B. trójpodziału.
C. trójkąta.
D. złotej spirali.
Złote spirale, przekątne i trójkąty to różne koncepcje kompozycyjne, które, mimo że są ciekawe, nie odnoszą się bezpośrednio do przedstawionego kadrowania obrazu. Złota spirala, na przykład, bazuje na zasadzie złotego podziału, który stara się uchwycić naturalną harmonię, ale nie jest tak łatwy do zastosowania w codziennej fotografii jak reguła trójpodziału. Często może prowadzić do niezamierzonych efektów, ponieważ wymaga precyzyjnego obliczenia i wizualizacji krzywej. Przekątne są stosowane do wprowadzenia dynamiki, lecz nie dostarczają tak klarownego podziału jak trójpodział. Umożliwiają one prowadzenie wzroku widza przez obraz, co również może być przydatne, aczkolwiek nie jest to reguła kadrowania sama w sobie. Z kolei koncepcja trójkąta opiera się na tworzeniu stabilnych, trójwymiarowych kompozycji, co może być mylące w kontekście liniowego podziału na trzy części. Użycie tych podejść może skutkować chaotycznymi obrazami, w których kluczowe elementy są rozproszone, co nie sprzyja efektywnej komunikacji wizualnej. Wiele osób mylnie interpretuje te zasady jako zamienniki dla trójpodziału, co prowadzi do nieefektywnego przyciągania uwagi i braku harmonii w kadrze. Zrozumienie i umiejętne zastosowanie reguły trójpodziału jest kluczowe dla uzyskania wyważonej kompozycji, co czyni ją nie tylko istotną, ale również praktyczną w procesie twórczym.
Pytanie 11

W pliku graficznym opracowanym w programie Photoshop, przed przesłaniem go do drukarni offsetowej, konieczne jest przestawienie trybu kolorów na CMYK oraz

A. zrasteryzować obraz.
B. usunąć kanał alfa.
C. usunąć warstwy.
D. spłaszczyć obraz.
Znalezienie odpowiedzi na pytanie o przygotowanie pliku do druku offsetowego może być wyzwaniem, zwłaszcza w kontekście różnych praktyk w obróbce graficznej. Zrasteryzowanie obrazu może wydawać się sensowne, jednak nie jest to kluczowy krok w kontekście przygotowania pliku do druku. Zrasteryzowanie, czyli konwersja wektorów na piksele, jest procesem, który może prowadzić do utraty jakości, zwłaszcza w przypadku grafiki wektorowej, która w druku często lepiej się sprawdza. Usunięcie warstw to również podejście, które nie jest zgodne z najlepszymi praktykami. Warstwy mogą zawierać istotne informacje o edytowalnych elementach, a ich usunięcie przed wysłaniem do druku może uniemożliwić późniejsze poprawki. Usunięcie kanału alfa, co oznacza eliminację przezroczystości, również nie jest konieczne, a w niektórych przypadkach może być wręcz szkodliwe, ponieważ przezroczystość może być istotna dla efektu końcowego. Wreszcie, spłaszczenie obrazu to kluczowy proces, który łączy wszystkie warstwy w jedną, ale pomijanie tego kroku skutkuje niekompletnym plikiem graficznym, co może prowadzić do nieprzewidzianych efektów w druku. Zrozumienie tych koncepcji jest kluczowe dla efektywnego przygotowania materiałów do druku offsetowego oraz unikania typowych pułapek, które mogą wprowadzić chaos w procesie produkcyjnym.
Pytanie 12

Koszt realizacji procesu drukowania na danej maszynie nie jest uzależniony od

A. typy drukowanej pracy
B. stanu technicznego maszyny
C. liczby wydruków
D. metody przygotowania form drukowych
Koszt procesu drukowania na określonej maszynie jest ściśle powiązany z takim elementem jak nakład, ponieważ im większy nakład, tym koszt jednostkowy druku często maleje. Z tego powodu wiele firm korzysta z kalkulatorów kosztów, które uwzględniają różne progi nakładu, aby zoptymalizować wydatki. Również rodzaj drukowanej pracy ma kluczowe znaczenie, ponieważ zróżnicowane wymagania dotyczące jakości, formatu i rodzaju materiałów wpływają na czas produkcji i wykorzystanie zasobów, co bezpośrednio przekłada się na koszty. W konsekwencji, omawiając technologie wykonania form drukowych, należy zauważyć, że różne metody – takie jak offset, flexo czy cyfrowe – generują różne koszty w zależności od techniki i użytych materiałów. Typowym błędem jest pomijanie wpływu zmiennych technologicznych na koszt produkcji. Przykład z praktyki pokazuje, że w przypadku niskonakładowych zleceń, druk cyfrowy, mimo wyższej ceny jednostkowej, może być bardziej opłacalny w porównaniu do tradycyjnych metod, które wymagają kosztownej produkcji form. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla skutecznego zarządzania procesami drukarskimi i podejmowania decyzji dotyczących wyboru technologii oraz optymalizacji kosztów.
Pytanie 13

Typ grafiki komputerowej, w którym linie proste, krzywe oraz skomplikowane kształty geometryczne są definiowane za pomocą równań matematycznych, to grafika

A. interaktywna i rastrowa
B. ruchoma i bitmapowa
C. wektorowa i obiektowa
D. rastrowa i wektorowa
Odpowiedź 'wektorowa i obiektowa' jest poprawna, ponieważ grafika wektorowa polega na opisywaniu obrazów za pomocą linii prostych, krzywych i złożonych figur geometrycznych, które są definiowane matematycznie. W przeciwieństwie do grafiki rastrowej, która składa się z pikseli, grafika wektorowa zachowuje jakość obrazu przy skalowaniu, co czyni ją idealną do tworzenia logo, ikon oraz ilustracji, które mogą być wyświetlane w różnych rozmiarach bez utraty ostrości. Techniki wykorzystywane w grafice wektorowej obejmują krzywe Béziera, które umożliwiają tworzenie płynnych kształtów i złożonych form. Grafika obiektowa, z kolei, odnosi się do modelowania obiektów 3D w przestrzeni, gdzie obiekty są definiowane przez ich właściwości i zachowania, co pozwala na realistyczne renderowanie i animację. Przykłady zastosowania grafiki wektorowej można znaleźć w aplikacjach takich jak Adobe Illustrator czy CorelDRAW. W branży kreatywnej, grafika wektorowa jest często wykorzystywana do projektowania materiałów marketingowych, takich jak ulotki i plakaty, które wymagają wysokiej jakości wydruku.
Pytanie 14

Aby wydrukować 1 500 jednostronnych plakatów w pełnym kolorze (4 + 0) w formacie A2, co należy zastosować?

A. karton 250 g/m2, naświetlarkę CTF, maszynę fleksograficzną
B. papier powlekany 250 g/m2, naświetlarkę CTP, maszynę offsetową arkuszową
C. karton 200 g/m2, kopioramę, drukarkę cyfrową
D. papier powlekany 170 g/m2, wywoływarkę, ploter drukujący
Wybór kartonu 250 g/m2, naświetlarki CTF i maszyny fleksograficznej nie jest najlepszym rozwiązaniem dla produkcji jednostronnych, wielobarwnych plakatów w formacie A2. Karton o gramaturze 250 g/m2, chociaż może być atrakcyjny do niektórych zastosowań, zazwyczaj nie jest preferowany do druku plakatów o wysokiej jakości, ponieważ jest mniej elastyczny i może powodować trudności w uzyskaniu głębokich kolorów oraz szczegółów w druku. Naświetlarka CTF (Computer-to-Film) generuje film, który następnie jest używany do wykonania formy drukarskiej, co wprowadza dodatkowy krok w procesie produkcji oraz potencjalne straty jakości podczas transferu obrazu. W przypadku druku fleksograficznego, ta technika jest bardziej odpowiednia do druku na materiałach takich jak folia czy karton, ale nie jest optymalna dla wysokiej jakości druku na papierze przeznaczonym do plakatów. Flexografia, mimo że jest efektywna przy dużych nakładach, nie dorównuje jakości druku offsetowego w kontekście detali i kolorów, co jest kluczowe w przypadku plakatów reklamowych. Zastosowanie maszyny offsetowej arkuszowej pozostaje najlepszym wyborem w tej sytuacji, gdyż umożliwia osiągnięcie wysokiej jakości druku oraz wydajności, co jest niezbędne przy dużych nakładach, takich jak 1 500 sztuk.
Pytanie 15

Przy tworzeniu kosztorysu na wykonanie form drukarskich trzeba brać pod uwagę parametry technologiczne:

A. metodę drukowania, technologię wytwarzania form, format druku
B. podłoże dla druku, naddatek technologiczny, próbkę proof
C. liczbę wydruków, klasyfikację produktu graficznego, format druku
D. technologię wytwarzania form, naddatek technologiczny, podłoże dla druku
W każdej z niepoprawnych odpowiedzi brakuje kluczowych informacji, które są istotne dla prawidłowego kosztorysowania form drukowych. Na przykład, nakład czy klasyfikacja produktu poligraficznego są ważne, jednak nie obejmują one technologicznych aspektów, które mają kluczowy wpływ na koszty. Nakład to liczba odbitek, która może determinować skalę produkcji, ale nie uwzględnia szczegółów technicznych potrzebnych do realizacji druku. Klasyfikacja produktu poligraficznego nie odnosi się bezpośrednio do specyfikacji technologicznych, które są kluczowe przy tworzeniu kosztorysu. Niektóre odpowiedzi wskazują na naddatek technologiczny lub podłoże drukowe, które są istotne w kontekście samego procesu produkcji, ale nie dostarczają całościowego obrazu niezbędnych parametrów. Użytkownik myśli, że te elementy są wystarczające do kosztorysowania, jednak to podejście pomija fundamentalne aspekty, które wynikają z wyboru technologii druku oraz zastosowanej techniki. Właściwe zrozumienie wszystkich tych komponentów jest niezbędne do skutecznego zarządzania projektem drukarskim i realizacji zleceń zgodnie z oczekiwaniami klientów oraz obowiązującymi standardami jakości.
Pytanie 16

Jakie oznaczenie w dokumencie technologicznym dotyczy druku z obu stron w kolorach CMYK oraz dodatkowo z metaliczną srebrną farbą na pierwszej stronie?

A. 5 + 4
B. 4 + 4
C. 4 + 1
D. 5 + 0
Odpowiedź 5 + 4 jest prawidłowa, ponieważ opisuje projekt, w którym materiał jest zadrukowany z obu stron w pełnym zakresie kolorów CMYK, co oznacza, że każda z czterech podstawowych kolorów (cyjan, magenta, żółty i czarny) jest używana do drukowania. Dodatkowo, zapis 5 + 4 wskazuje na zastosowanie metalicznej srebrnej farby na pierwszej stronie, co jest istotnym elementem w kontekście druku specjalnego. W praktyce, użycie metalicznych farb może dodać wyjątkowego efektu wizualnego, co czyni projekt bardziej atrakcyjnym dla odbiorcy. W standardach druku, takich jak ISO 12647, zaleca się przestrzeganie odpowiednich norm jakościowych, co pozwala na uzyskanie pełnej gamy kolorów oraz efektywności druku. W przypadku projektów komercyjnych często korzysta się z dodatkowych efektów wykończeniowych, takich jak lakierowanie czy foliowanie, które również mogą być uwzględnione w specyfikacji produktu. Zrozumienie tych zapisów jest kluczowe do odpowiedniego przygotowania dokumentacji technologicznej i komunikacji z drukarnią.
Pytanie 17

Czwarta strona 'czwórki tytułowej' określana jest mianem strony

A. przedtytułowej
B. redakcyjnej
C. tytułowej
D. wakatowej
Wakatowa, tytułowa i przedtytułowa to pojęcia, które są często mylone z terminem "strona redakcyjna". Strona wakatowa odnosi się do miejsca, które jest przeznaczone na ogłoszenia dotyczące wolnych miejsc pracy lub innych ofert. Tego typu strona nie ma związku z publikacją treści naukowych czy redakcyjnych, co prowadzi do błędnej interpretacji roli, jaką pełnią strony w publikacjach. Strona tytułowa to pierwsza strona dokumentu, która zawiera tytuł pracy oraz informacje o autorze, ale nie adresuje kwestii redakcyjnych. Z kolei strona przedtytułowa, jeżeli jest obecna, zazwyczaj zawiera wprowadzenie do treści, natomiast nie przedstawia szczegółów dotyczących redakcji. Pomylenie tych terminów może wynikać z braku znajomości struktury publikacji i celów poszczególnych stron. Aby uniknąć takich nieporozumień, warto zaznajomić się z wytycznymi dla autorów oraz zasadami redakcyjnymi, które są zazwyczaj dostarczane przez wydawców. Zrozumienie różnic między tymi typami stron przyczynia się do lepszego zrozumienia całego procesu wydawniczego, co jest niezbędne w kontekście tworzenia profesjonalnych publikacji.
Pytanie 18

Jaką wartość ma koszt jednostkowy ulotki, jeśli całkowity koszt wydrukowania 1 000 sztuk wynosi 250 zł?

A. 20 gr
B. 28 gr
C. 25 gr
D. 22 gr
W przypadku prób obliczenia kosztu jednostkowego, wiele osób może pomylić się, myląc całkowity koszt z samą jednostką miary, jaką jest koszt ulotki. Odpowiedzi takie jak 20 gr, 22 gr czy 28 gr najprawdopodobniej wynikają z błędnych obliczeń lub niepoprawnej interpretacji danych. Często przyczyną takich pomyłek jest brak zrozumienia podstawowych zasad rachunkowości oraz kosztorysowania. Na przykład, aby obliczyć koszt jednostkowy, trzeba zrozumieć, że całkowity koszt wydrukowania ulotek odnosi się do wszystkich wydatków związanych z produkcją, a nie tylko do jednego z elementów, jak papier czy tusz. Często osoby obliczające koszty pomijają istotne składniki, co prowadzi do nieprawidłowych wyników. Przykładowo, koszt jednostkowy ulotki nie powinien być pomijany w kontekście takich wydatków jak wynagrodzenia pracowników czy koszty eksploatacyjne maszyn. Warto też zauważyć, że błędy mogą wynikać z nieprawidłowego zaokrąglania wartości, co często ma miejsce przy próbie określenia kosztów jednostkowych w praktyce. Właściwe zrozumienie i obliczenie kosztu jednostkowego jest kluczowe dla efektywności finansowej i strategicznego planowania w każdej działalności gospodarczej.
Pytanie 19

W trakcie cyfrowego przygotowania do druku (DTP) dyplomu składającego się z dwóch stron przeprowadza się następujące czynności:

A. tworzenie layoutu, impozycję, przygotowanie kompozytowego pliku PDF
B. narząd drukarski, impozycję, tworzenie layoutu
C. zalewkowanie, obróbkę bitmap, złamywanie, kontrolę odbitek
D. adiustację materiałów wydawniczych, łamanie, naświetlanie płyt
W analizie błędnych odpowiedzi widoczne są nieporozumienia dotyczące podstawowych pojęć związanych z przygotowaniem materiałów do druku. W pierwszej z niepoprawnych odpowiedzi, 'zalewkowanie, obróbkę bitmap, złamywanie, kontrolę odbitek', pojawia się termin 'zalewkowanie', które odnosi się do techniki stosowanej w druku offsetowym, ale nie jest to podstawowa operacja w DTP. Obróbka bitmap to proces, którego celem jest przetwarzanie obrazów, ale w kontekście DTP kluczowe jest raczej przygotowanie wektorowych plików źródłowych. Złamanie, które odnosi się do procesu łamania tekstu, jest zbyt wąskim pojęciem, aby opisać pełen zakres działań w przygotowaniu do druku. W drugiej odpowiedzi, 'adiustację materiałów wydawniczych, łamanie, naświetlanie płyt', 'naświetlanie płyt' dotyczy metody druku offsetowego i nie jest częścią standardowego DTP. Adiustacja natomiast odnosi się do przystosowywania materiałów, ale brakuje tu kluczowego etapu tworzenia layoutu. Ostatnia odpowiedź, 'narząd drukarski, impozycję, tworzenie layoutu', wprowadza pojęcie 'narząd drukarski', które nie jest terminem stosowanym w DTP, a impozycja i layout to jedynie fragmenty szerszego procesu przygotowania do druku. Kluczowym błędem w tych odpowiedziach jest brak zrozumienia sekwencji i kompleksowości działań, jakie są konieczne, aby efekt końcowy był zgodny z oczekiwaniami i standardami produkcji graficznej.
Pytanie 20

Ile maksymalnie elementów o wymiarach 190 × 330 mm zmieści się na arkuszu drukowym w formacie B1?

A. 10 elementów.
B. 9 elementów.
C. 12 elementów.
D. 8 elementów.
W przypadku błędnych odpowiedzi na to pytanie często można zauważyć, że osoby udzielające niewłaściwych odpowiedzi mogą nie uwzględniać rzeczywistych wymiarów formatu B1, bądź też niepotrzebnie komplikują obliczenia. Na przykład, jeśli ktoś pomyliłby się w obliczeniach i podałby 9 użytków, to mógłby przyjąć zbyt optymistyczne założenia dotyczące przestrzeni pomiędzy użytkami, nie uwzględniając standardowych marginesów, które są niezbędne w procesie drukowania. W branży poligraficznej każdy element układu musi być przemyślany, a błędne obliczenia mogą prowadzić do znacznego marnotrawstwa materiału. Również błędna orientacja użytków (np. przyjęcie, że użytki powinny być układane w orientacji poziomej) może skutkować niewłaściwym wykorzystaniem przestrzeni na arkuszu. Kolejnym typowym błędem jest ignorowanie wymagań dotyczących cięcia i wykańczania, co może prowadzić do mylnych wniosków o liczbie możliwych użytków. Zrozumienie, jak formaty arkuszy i wymiary użytków wpływają na efektywność produkcji, jest kluczowe dla profesjonalistów w dziedzinie poligrafii oraz projektowania graficznego. Dlatego tak ważne jest dokładne przeliczenie i planowanie przed rozpoczęciem produkcji.
Pytanie 21

Na czym polega różnica między naświetlarkami CtP a CtF?

A. naświetlają płyty offsetowe, a CtF w innych technikach
B. wykorzystują dane cyfrowe
C. naświetlają formy drukowe, a CtF formy papierowe
D. naświetlają formy drukowe, a CtF formy kopiowe
Naświetlarki CtP (Computer-to-Plate) są urządzeniami, które naświetlają formy drukowe bezpośrednio na płytach offsetowych, co jest kluczowym procesem w nowoczesnym druku offsetowym. W przeciwieństwie do CtF (Computer-to-Film), które naświetlają formy kopiowe na filmie, CtP oferuje bezpośrednie naświetlanie, co eliminuje krok pośredni w postaci filmu. Ta technologia znacząco zwiększa efektywność i jakość procesów drukarskich. Naświetlanie bezpośrednie na płytach pozwala na uzyskanie wyższej precyzji, a także redukuje koszty związane z produkcją filmów. W praktyce, przedsiębiorstwa drukarskie korzystające z CtP mogą szybciej wprowadzać zmiany w projektach i uzyskiwać lepszą jakość druku dzięki dokładniejszemu odwzorowaniu detali. Dodatkowo, CtP wspiera zrównoważony rozwój w druku przez ograniczenie odpadów związanych z materiałami filmowymi. W kontekście standardów branżowych, technologia CtP jest zgodna z najnowszymi normami ISO, co z kolei podkreśla jej znaczenie i zalety w przemyśle poligraficznym.
Pytanie 22

Przekształcanie danych z matrycy światłoczułej aparatu zapisanych w formacie RAW na format JPG jest możliwe dzięki programowi

A. Ableton Live
B. Adobe Camera Raw
C. Adobe Dreamweaver
D. Corel Duplexing Wizard
Wybór nieodpowiednich programów do konwersji formatu RAW na JPG może wynikać z braku zrozumienia, czym są poszczególne aplikacje i jakie mają zastosowania. Adobe Dreamweaver to program stworzony do tworzenia stron internetowych, w tym edytor HTML i CSS, który nie ma funkcji związanych z edycją zdjęć. Jego zastosowanie w kontekście obróbki zdjęć jest więc błędne, co prowadzi do mylnego wnioskowania, że można go użyć do konwersji formatów graficznych. Z kolei Ableton Live jest oprogramowaniem do produkcji muzycznej, które nie ma żadnych funkcji związanych z edycją czy konwersją obrazów. Każde z tych dwóch programów jest zaprojektowane w zupełnie innym celu, co ilustruje typowy błąd myślowy polegający na przypisywaniu funkcji jednego oprogramowania do innego bez zrozumienia ich specyfiki. Corel Duplexing Wizard również nie jest odpowiednim narzędziem do konwersji formatów graficznych; to aplikacja służąca do zarządzania drukiem dwustronnym. Takie pomyłki mogą wynikać z nieznajomości aplikacji oraz ich podstawowych funkcji. Kluczowe jest, aby przed wyborem oprogramowania do obróbki zdjęć, zrozumieć jego przeznaczenie i oferowane możliwości, co pozwoli uniknąć nieefektywnego wykorzystania narzędzi oraz pomyłek w procesie konwersji.
Pytanie 23

Logotyp wektorowy, który powinien zachować skalowalność bez utraty jakości detali, wymaga zapisu w pliku o formacie

A. PSD
B. PHP
C. AI
D. JPG
Wybór formatu JPG to trochę zła decyzja. To format rastrowy, czyli obraz jest zbudowany z pikseli. Jak spróbujesz powiększyć taki obraz, to jakość spadnie. Logo powinno być używane w różnych rozmiarach i na różnych materiałach, więc JPG nie jest najlepszym wyborem. Format PSD, choć używany w Photoshopie, też jest rastrowy. Zwykle go używa się do edytowania zdjęć czy grafik, a nie do logo, które musi być skalowalne. PHP to w ogóle nie jest format pliku graficznego, tylko język skryptowy, więc w kontekście projektowania logo to kompletnie nie pasuje. Często popełniamy błąd myśląc, że wszystkie formaty graficzne są takie same, a tak nie jest. Ważne, żeby zrozumieć, w jaki sposób różne formaty wpływają na jakość i skalowalność projektów, żeby móc świadomie podejmować decyzje w projektowaniu. W branży kluczowe jest, by używać odpowiednich narzędzi, bo wybór formatu pliku naprawdę wpływa na końcowy efekt wizualny.
Pytanie 24

Jakie urządzenie umożliwia certyfikację proofa?

A. Ekspozytory.
B. Kolorymetr.
C. Skaner.
D. Spektrofotometr.
Spektrofotometr to urządzenie, które analizuje światło przechodzące przez substancję, mierząc jego intensywność w różnych długościach fal. Jest to kluczowe w procesie certyfikacji proofa, ponieważ pozwala na dokładne określenie właściwości optycznych materiałów. Umożliwia to pomiar parametrów takich jak współczynnik odbicia, przepuszczalność oraz barwa, co jest niezbędne w wielu zastosowaniach przemysłowych, od druku cyfrowego po produkcję farb i lakierów. Przykładem zastosowania spektrofotometru jest certyfikacja kolorów w procesie produkcji materiałów reklamowych, gdzie precyzyjna zgodność kolorystyczna jest niezbędna. Dobre praktyki branżowe wskazują na konieczność regularnej kalibracji spektrofotometrów oraz porównywania wyników z ustalonymi standardami, takimi jak ISO 12647, które określają kryteria jakości w druku. Dzięki zastosowaniu spektrofotometrów możliwe jest utrzymanie wysokiej jakości produktów oraz zgodności z wymaganiami klientów.
Pytanie 25

Ile minimalnie arkuszy papieru w formacie SRA3 (320 x 450 mm) jest potrzebnych do wydrukowania 800 sztuk biletów wstępu o wymiarach netto 146 x 56 mm?

A. 50
B. 80
C. 30
D. 20
Zarówno odpowiedzi 30, 20, jak i 80 nie uwzględniają właściwego podejścia do obliczania ilości potrzebnego papieru do druku. W przypadku odpowiedzi sugerującej 30 kartek, wynika to z niedostatecznego oszacowania powierzchni, jaką zajmują bilety. Przy takim założeniu użytkownik mógł nie zrealizować prawidłowego podziału powierzchni kartki SRA3, co prowadzi do nieprawidłowego wniosku o mniejszej ilości papieru. Odpowiedź 20 również jest błędna, ponieważ nie tylko ignoruje straty materiałowe, ale także nie bierze pod uwagę, że nawet jeśli technicznie można uzyskać 17 biletów na kartkę, dla 800 biletów wymagana byłaby co najmniej 48 kartek, co już przekracza podaną wartość. Co do odpowiedzi 80, to jest ona zbyt wysoka i wskazuje na nadmierny zapas papieru w stosunku do obliczonej potrzeby, co nie tylko generuje zbędne koszty, ale również wpływa na efektywność procesu produkcyjnego. W druku przemysłowym kluczowe jest zrozumienie właściwych proporcji oraz uwzględnienie każdego aspektu, w tym strat, również w kontekście optymalizacji kosztów. Typowym błędem w takich obliczeniach jest również pomijanie marginesów czy przestrzeni między biletami, co prowadzi do zawyżania wyników. Dlatego każda kalkulacja powinna dokładnie uwzględniać wszystkie te czynniki.
Pytanie 26

Jaką kwotę należy przeznaczyć na przygotowanie folderu reklamowego do druku, jeśli czas realizacji wynosi 4 dni po 3 godziny dziennie, a stawka za godzinę pracy operatora DTP to 80 zł?

A. 240 zł
B. 960 zł
C. 560 zł
D. 320 zł
Niepoprawne odpowiedzi często wynikają z błędów w obliczeniach lub niepełnego zrozumienia, jakie elementy należy uwzględnić przy kalkulacji kosztów. W przypadku podanych opcji, wiele osób może pomylić się, podsumowując godziny pracy lub myśląc, że stawka godzinowa odnosi się tylko do niektórych dni. Na przykład, wybór 560 zł mógł wynikać z obliczenia 7 godzin pracy (co jest nieprawidłowe, bo 4 dni po 3 godziny to 12 godzin) i pomnożenia tej liczby przez stawkę 80 zł. Innym typowym błędem jest zignorowanie pełnych dni roboczych, co prowadzi do niepoprawnych założeń dotyczących całkowitego czasu pracy. Warto podkreślić, że w branży DTP kluczowe jest precyzyjne liczenie czasu poświęconego na projekt, aby uniknąć niedoszacowania kosztów. Ostatecznie, koszt przygotowania folderu reklamowego powinien być wynikiem dokładnych obliczeń, które uwzględniają wszystkie godziny pracy, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie wyceny usług w sektorze kreatywnym. Dokładność w kalkulacji jest istotna, ponieważ błędne oszacowanie kosztów może prowadzić do problemów finansowych dla firmy oraz niezadowolenia klientów.
Pytanie 27

Jaki będzie łączny koszt składu 15 arkuszy tekstu zwykłego książki, jeśli cena składu jednego arkusza wynosi 120 złotych?

A. 2 100 zł
B. 1 800 zł
C. 1 200 zł
D. 1 500 zł
Koszt składu 15 arkuszy tekstu prostego można łatwo obliczyć. Wystarczy pomnożyć liczbę arkuszy przez koszt jednego arkusza. W tym przypadku mamy 15 arkuszy i 120 zł za arkusz, co daje nam 1800 zł. Takie obliczenia są w zasadzie konieczne, gdy pracujesz w wydawnictwie, bo trzeba umieć dobrze zarządzać budżetem projektu. To się sprawdza nie tylko w wydawnictwie, ale w wielu innych branżach, gdzie trzeba kalkulować koszty. Kiedy planujesz wydać książkę, wiedza na temat kosztów składu to tylko początek. Musisz też pomyśleć o redakcji, korekcie czy nawet projektowaniu okładki. Im więcej wiesz o tych wszystkich kosztach, tym lepiej możesz zaplanować swoje wydatki i zmieścić się w budżecie.
Pytanie 28

Zgodnie z zasadami układu tekstu w publikacjach, jako ostatnie znaki wiersza nie powinny się pojawiać

A. znaku wielokropka
B. przeniesień sylab
C. wiszących spójników
D. znaku przeniesienia
Odpowiedź 'wiszące spójniki' jest prawidłowa, ponieważ w standardach składu tekstu głównego publikacji unika się pozostawiania wiszących spójników na końcu linii. Wiszący spójnik to taki, który kończy wiersz, co może prowadzić do nieczytelności tekstu i zaburzenia jego płynności. Dobre praktyki w składzie tekstu zalecają, aby spójniki, takie jak 'i', 'oraz', 'lub', były umieszczane w taki sposób, aby tekst był jak najbardziej przejrzysty dla czytelnika. W praktyce, jeśli spójnik pozostaje na końcu wiersza, a jego składnik (np. zdanie, fraza) jest kontynuowany w następnym wierszu, może to wprowadzać w błąd i utrudniać zrozumienie tekstu. Dla zachowania estetyki i przejrzystości tekstu należy również dostosować interlinijkę oraz marginesy, aby uniknąć takich sytuacji. Warto także zwrócić uwagę na konwencje typograficzne w danej dziedzinie, które mogą różnić się w zależności od kontekstu publikacji.
Pytanie 29

Jakie równanie wykorzystuje się do przybliżonego przeliczania miar typograficznych na metryczne?

A. liczba punktów = 3/9 x ilość milimetrów
B. liczba punktów = 3/8 x ilość milimetrów
C. liczba punktów = 8/3 x ilość milimetrów
D. liczba punktów = 9/3 x ilość milimetrów
Odpowiedzi, które podają nieprawidłowe zależności, opierają się na błędnym zrozumieniu konwersji między jednostkami miary. Można zauważyć, że każda z tych odpowiedzi zawiera błędny stosunek, co prowadzi do niepoprawnych przeliczeń. Przykładowo, odpowiedź "liczba punktów = 8/3 x ilość milimetrów" sugeruje, że jeden punkt odpowiada znacznie większej wartości w milimetrach niż to jest w rzeczywistości. To prowadzi do znacznych nieścisłości w wymiarach typograficznych, które są kluczowe w projektach graficznych. W rzeczywistości, takie mylenie jednostek może skutkować nieodpowiednią wielkością czcionki, co z kolei wpływa na czytelność tekstu. Typowym błędem myślowym jest przyjmowanie, że jednostki miary są całkowicie wymienne bez uwzględnienia ich rzeczywistych proporcji. Tego rodzaju pomyłki mogą się pojawić, gdy projektanci nie mają wystarczającej wiedzy o standardach typograficznych, co może prowadzić do nieefektywnej pracy lub konieczności poprawek w drukowanych materiałach. Aby uniknąć tych problemów, ważne jest, aby projektanci byli świadomi właściwych konwersji i potrafili stosować je w praktyce, co zwiększa jakość i profesjonalizm ich pracy.
Pytanie 30

Operacje związane z skalowaniem i kadrowaniem bitmap są typowe dla jakiego programu?

A. Adobe Photoshop
B. Adobe Dreamweaver
C. Microsoft Word
D. PuzzleFlow Organizer
Wybór odpowiedzi spośród innych programów, takich jak Microsoft Word, PuzzleFlow Organizer czy Adobe Dreamweaver, może prowadzić do nieporozumień dotyczących funkcji i przeznaczenia tych narzędzi. Microsoft Word jest przede wszystkim edytorem tekstu, który umożliwia tworzenie dokumentów, ale nie jest zoptymalizowany do edycji grafiki rastrowej. Jego ograniczone możliwości dotyczące obrazów skupiają się głównie na wstawianiu i skalowaniu, ale brak mu zaawansowanych funkcji edytorskich, takich jak kadrowanie czy manipulacja pikselami, które są kluczowe w Photoshopie. PuzzleFlow Organizer to aplikacja do zarządzania projektami, a nie do edycji grafiki, więc nie ma związku z operacjami na bitmapach. Z kolei Adobe Dreamweaver jest narzędziem do tworzenia stron internetowych, które obsługuje kodowanie HTML, CSS i JavaScript, a jego funkcje związane z grafiką są minimalne i koncentrują się głównie na osadzaniu obrazów w projektach webowych. Zrozumienie różnic między tymi programami a Adobe Photoshop jest istotne, aby właściwie dobierać narzędzia w zależności od potrzeb projektowych. Typowym błędem jest założenie, że każde oprogramowanie może pełnić tę samą rolę, co prowadzi do niewłaściwych decyzji w zakresie wyboru narzędzi, co z kolei wpływa na jakość i efektywność pracy w dziedzinie projektowania i edycji grafiki.
Pytanie 31

Jak wiele arkuszy znajduje się w magazynie, jeżeli waga papieru o wymiarach 1 000 × 700 mm i gramaturze 100 g/m2 wynosi 210 kg?

A. 2 900 arkuszy
B. 2 700 arkuszy
C. 2 500 arkuszy
D. 3 000 arkuszy
Obliczenie liczby arkuszy w magazynie wymaga uwzględnienia gramatury papieru oraz jego wymiarów. W przypadku papieru o wymiarach 1000 × 700 mm oraz gramaturze 100 g/m², najpierw obliczamy powierzchnię jednego arkusza. Powierzchnia arkusza wynosi 1 m², co oznacza, że jeden arkusz waży 100 g. Następnie, posługując się masą całkowitą papieru wynoszącą 210 kg, musimy przeliczyć tę wartość na gramy: 210 kg = 210 000 g. Teraz dzielimy całkowitą masę przez masę jednego arkusza: 210 000 g / 100 g/arkusz = 2100 arkuszy. Otrzymaną liczbę musimy jednak dostosować do wymiarów arkuszy, ponieważ jeden arkusz to 0,7 m², co oznacza, że papiery mogą być cięte na mniejsze jednostki. Ostatecznie, 3 000 arkuszy to poprawne obliczenie, zwłaszcza biorąc pod uwagę standardy przemysłowe w produkcji papieru oraz optymalne strategie pakowania. Zrozumienie obliczeń związanych z masą i wymiarami papieru jest kluczowe w branży poligraficznej, gdzie precyzja ma fundamentalne znaczenie dla planowania produkcji oraz zarządzania zasobami.
Pytanie 32

Jakie urządzenie powinno być użyte do przeprowadzenia próbnych odbitek kontraktowych?

A. Powielacz risograficzny
B. Proofer
C. Skaner
D. Naświetlarka CtP
Skaner, choć przydatny w procesie digitalizacji, nie jest odpowiedni do tworzenia próbnych odbitek kontraktowych. Służy on głównie do przekształcania obrazów fizycznych na formaty cyfrowe, co jest przydatne w archiwizacji lub edycji, ale nie dostarcza informacji na temat wydajności kolorystycznej czy jakości druku. Naświetlarka CtP (Computer to Plate) pełni inną rolę - przygotowuje matryce do druku, ale nie służy do wytwarzania odbitek kontraktowych. Jej funkcjonalność jest skierowana na bezpośrednie przetwarzanie danych cyfrowych na płyty drukarskie, co jest etapem przed właściwą produkcją, a nie próbnym drukiem. Powielacz risograficzny, mimo że może generować odbitki, jest urządzeniem stworzonym z myślą o produkcji masowej i nie zapewnia precyzyjnego odwzorowania kolorów, co jest kluczowe w kontekście próbnych odbitek kontraktowych. Wszystkie te urządzenia mają swoje miejsce w procesie drukarskim, ale ich zastosowanie w kontekście próbnych odbitek kontraktowych jest ograniczone i nieefektywne. Często mylenie ich funkcji prowadzi do błędnych decyzji w procesie produkcyjnym, co może skutkować niezadowoleniem klienta oraz wysokimi kosztami związanymi z poprawkami.
Pytanie 33

Który z systemów wystawowych umożliwia prezentację przenośnej pionowej reklamy na materiale frontlite o wymiarach 1 x 2 m?

A. Roll Up
B. Potykacz B2
C. Cityscroll
D. Gablota szklana
Gablota szklana to elegancka forma wystawiennicza, która służy głównie do eksponowania statycznych materiałów, takich jak plakaty czy ulotki. Jej główna funkcja polega na ochronie wyświetlanych treści przed zewnętrznymi czynnikami, co nie jest odpowiednie dla przenośnej reklamy, której celem jest łatwe przemieszczanie oraz szybka zmiana miejsca ekspozycji. Cityscroll to system, który łączy elementy reklamy z informacją miejską, a jego konstrukcja nie jest dostosowana do przenośnych reklam o specyficznych wymiarach, jak 1 x 2 m. Potykacz B2, choć może być wykorzystywany do prezentacji reklam na zewnątrz, ma ograniczenia w zakresie mobilności i zabezpieczenia treści, a jego wymiary są zazwyczaj dostosowane do mniejszych ogłoszeń. Niezrozumienie różnicy pomiędzy tymi systemami a roll-upem często prowadzi do błędnych wniosków dotyczących ich zastosowania. Kluczowe jest zrozumienie, że roll-upy są projektowane z myślą o mobilności i efektywności wizualnej, co czyni je idealnym rozwiązaniem dla zmieniających się warunków wystawienniczych. Wybór odpowiedniego systemu wystawienniczego powinien opierać się na analizie specyficznych potrzeb reklamowych, a także na praktycznym zastosowaniu, co często pomija się, wybierając bardziej statyczne rozwiązania.
Pytanie 34

Ile stron składa się na arkusz formatu A4 utworzony z jednego pełnoformatowego arkusza papieru?

A. 4
B. 32
C. 8
D. 16
Odpowiedzi 8, 32 i 4 są błędne, bo nie do końca rozumieją, jak działają struktury składek papierowych i ich formaty. Wiele osób może się pomylić z podstawowymi jednostkami miary i nie myśli o tym, że każdy arkusz A0, po odpowiednim złożeniu, daje szereg mniejszych arkuszy. Na przykład, odpowiedź 8 sugeruje, że jedno złożenie A0 daje tylko 8 stron A4, co nie jest prawdziwe, bo nie biorą pod uwagę, że każde kolejne złożenie podwaja liczbę stron. Odpowiedź 32 twierdzi, że arkusz A0 podzielony na cztery części daje znacznie więcej stron, co nie jest zgodne z tym, co zaplanowano w standardowych składkach. Z kolei odpowiedź 4 nie uwzględnia, jak duży potencjał ma jeden arkusz A0 podczas składania. Ważne jest, żeby ucząc się zasad druku i obróbki papieru, zwracać uwagę na międzynarodowe standardy, jak ISO 216, które definiują formaty papieru i ich zastosowanie. Zrozumienie tych zasad pomoże w lepszym planowaniu projektów graficznych i optymalizacji procesów produkcyjnych w poligrafii. Warto zrozumieć, jak arkusz A0 przekształca się w mniejsze formaty, bo to klucz do unikania błędów i lepszego wykorzystania materiałów.
Pytanie 35

Ile form drukarskich trzeba przygotować do wydrukowania ulotki A4 w kolorystyce 4 + 4 na maszynie półformatowej, korzystając z metody odwracania przez boczny margines?

A. 4 formy
B. 2 formy
C. 6 form
D. 8 form
Wybór innej liczby form drukowych może wynikać z nieporozumienia dotyczącego zasad druku wielokolorowego. Wiele osób może myśleć, że potrzebują jedynie jednej formy na każdy kolor, co prowadzi do błędnego wniosku o konieczności przygotowania dwóch lub nawet sześciu form. Takie podejście jest jednak nieprawidłowe w kontekście druku ulotek w kolorystyce 4 + 4. W rzeczywistości, proces druku wymaga oddzielnych form dla każdej strony ulotki i dla każdego używanego koloru. Dla ulotki A4, która jest drukowana na dwóch stronach, każdy kolor wymaga swojej formy. W przypadku, gdybyśmy zastosowali niepoprawne podejście, mogłoby to prowadzić do niekompletnego odwzorowania kolorów na ulotce, co z kolei wpływałoby na estetykę oraz jakość końcowego produktu. Należy również zwrócić uwagę, że w branży druku, standardy zakładają pełne pokrycie kolorów przez wszystkie używane formy, co wymaga starannego przemyślenia liczby form, aby uniknąć błędów w druku i zapewnić wysoką jakość usługi. Dlatego ważne jest, aby stosować się do sprawdzonych praktyk oraz standardów w procesie produkcji materiałów drukowanych. Zrozumienie tych zasad oraz umiejętność ich zastosowania w praktyce to klucz do sukcesu w branży poligraficznej.
Pytanie 36

Przedstawiony na rysunku layout dotyczy

Ilustracja do pytania
A. ulotki.
B. broszury.
C. plakatu.
D. książki.
Wybranie odpowiedzi "książki" jest trafne ze względu na specyfikację dokumentu przedstawionego w oknie dialogowym "Nowy dokument". Posiada on 192 strony, co jest typowe dla książek, które często mają większą liczbę stron w porównaniu do broszur, ulotek czy plakatów. Format B5 to standardowy wymiar dla publikacji książkowych, co jest również istotnym wskaźnikiem. W kontekście projektowania, dobrym przykładem są publikacje naukowe lub literackie, które korzystają z tego formatu. Warto również zauważyć, że marginesy użyte w tym projekcie są zgodne z normami edytorskimi dla książek, co wpływa na estetykę i czytelność tekstu. Użycie odpowiednich marginesów oraz formatu jest fundamentalne w procesie projektowania wydawnictw, ponieważ ma wpływ na sposób, w jaki czytelnik odbiera treść. Standardy projektowania książek, takie jak wytyczne APA czy MLA, mogą wymagać specyficznych ustawień, które są w pełni spełnione w przedstawionym przykładzie, co dodatkowo potwierdza poprawność wyboru.
Pytanie 37

Jaki rodzaj czcionki jest najczęściej zalecany do długich tekstów w druku?

A. bezszeryfowa
B. monospace
C. szeryfowa
D. script
Czcionki bezszeryfowe, mimo że popularne w projektach cyfrowych, są mniej zalecane do długich tekstów w druku. Brak szeryfów sprawia, że oczy mogą szybciej się męczyć przy długotrwałym czytaniu, szczególnie w przypadku mniejszych rozmiarów czcionki. Czcionki monospace, używane często w kodowaniu, mają tę samą szerokość dla każdej litery, co może utrudniać płynność czytania i jest mniej naturalne dla oka, zwłaszcza w publikacjach dłuższych tekstów. Są one bardziej odpowiednie dla dokumentów technicznych czy kodów, a nie dla książek czy artykułów. Czcionki script, które imitują pismo odręczne, są zazwyczaj dekoracyjne i stosowane w nagłówkach lub krótszych tekstach, ale mogą szybko męczyć wzrok przy długotrwałym czytaniu ze względu na ich skomplikowane formy. Często są też mniej czytelne w mniejszych rozmiarach, co dodatkowo zniechęca do ich użycia w długich publikacjach drukowanych. Z mojego doświadczenia, wybór czcionek w projektowaniu drukowanym musi uwzględniać komfort i płynność czytania, co czcionki szeryfowe oferują w pełni.
Pytanie 38

Jaką ilość drutu itroligatorskiego należy przygotować do produkcji 1 000 broszur zszywanych dwiema zszywkami o długości 20 mm?

A. 60 m
B. 40 m
C. 80 m
D. 20 m
Aby obliczyć ilość drutu itroligatorskiego potrzebnego do wykonania 1 000 broszur zszywanych dwiema zszywkami o długości 20 mm, należy zastosować prostą kalkulację. Każda broszura wymaga dwóch zszywek, co łącznie daje 2 zszywki na jedną broszurę. W przypadku 1 000 broszur, oznacza to 2 000 zszywek. Każda zszywka ma długość 20 mm, co oznacza, że całkowita długość drutu potrzebnego do wykonania 2 000 zszywek wynosi: 2 000 zszywek * 20 mm = 40 000 mm. Przeliczając na metry, otrzymujemy 40 m. Przykład ten ilustruje znaczenie precyzyjnych obliczeń i planowania w procesie produkcji materiałów drukowanych. W praktyce, zrozumienie takich kalkulacji pozwala uniknąć marnotrawstwa surowców i zapewnia efektywność produkcji, co jest kluczowe w standardach branżowych takich jak ISO 9001, które podkreślają znaczenie zarządzania jakością w procesach produkcyjnych.
Pytanie 39

Proces wykonywania kolorowego wydruku przed jego finalnym drukowaniem to

A. tracking
B. kerning
C. rendering
D. proofing
Odpowiedzi takie jak tracking, kerning czy rendering, choć związane z procesami graficznymi, nie odnoszą się do operacji wykonywania barwnej odbitki przed drukiem. Tracking to proces regulacji odstępów pomiędzy wszystkimi literami w danym tekście. W kontekście typografii, odpowiednie dobranie odstępów może znacznie poprawić czytelność i estetykę tekstu, ale nie ma to związku z przygotowaniem próbnych odbitek. Kerning z kolei odnosi się do dostosowywania odstępów pomiędzy parami liter w celu uzyskania lepszej wizualnej równowagi. Choć istotny dla typografii, kerning nie odnosi się do kwestii kolorów i próbnych odbitek. Rendering jest procesem generowania obrazów z modeli 3D lub grafiki wektorowej, co jest kluczowe w animacji i grafice komputerowej, jednak również nie ma związku z realizacją próbnych wydruków. Często mylenie tych terminów wynika z braku zrozumienia ich specyficznych definicji oraz odmiennych zastosowań w praktyce graficznej i poligraficznej. Kluczowe jest zrozumienie, że proofing to proces związany bezpośrednio z kontrolą jakości wydruków, co różni się od działań typograficznych czy renderujących, które są bardziej związane z przygotowaniem grafiki do druku, a nie z samym procesem weryfikacji kolorów i detali przed drukiem. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla efektywnej pracy w branży wydawniczej oraz poligraficznej.
Pytanie 40

Oblicz masę netto papieru w formacie B1 (700 x 1 000 mm) o gramaturze 135 g/m2, potrzebną do wydrukowania 8 000 materiałów w formacie B4?

A. 98,6 kg
B. 92,5 kg
C. 94,5 kg
D. 96,4 kg
Analizując dostępne odpowiedzi, można zauważyć, że błędy w obliczeniach wynikają z nieprawidłowego oszacowania powierzchni papieru oraz zastosowania nieadekwatnych jednostek miary. Niektóre odpowiedzi mogły wynikać z mylnego przeliczenia gramatury na masę bez uwzględnienia całkowitej powierzchni wymaganej do druku. Warto również zauważyć, że niepoprawne oszacowania mogą wynikać z pomyłek w założeniach dotyczących ilości drukowanych arkuszy. Często spotyka się sytuacje, w których użytkownicy pomijają istotne elementy, takie jak różnice w formatach papieru, co prowadzi do nieprawidłowych wyników. Kluczowym błędem jest także niewłaściwe przeliczenie masy papieru, gdzie pomija się podstawowe zasady dotyczące przeliczeń jednostek. W praktyce branżowej ważne jest, aby dokładnie znać wymiary papieru oraz jego gramaturę, gdyż pozwala to na poprawne oszacowanie kosztów i potrzebnych materiałów. Zastosowanie odpowiednich wzorów matematycznych do obliczeń jest fundamentem do uzyskania prawidłowych wyników, a ich zrozumienie jest niezbędne do efektywnego zarządzania procesami druku.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej