Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik fotografii i multimediów
Kwalifikacja: AUD.02 - Rejestracja, obróbka i publikacja obrazu
Data rozpoczęcia: 17 maja 2025 20:28
Data zakończenia: 17 maja 2025 20:46

Egzamin zdany!

Wynik: 30/40 punktów (75,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Który z poniższych elementów wpływa na czas naświetlania zdjęcia?

A. Rozdzielczość matrycy

B. Czas otwarcia migawki

C. Rodzaj użytego filtru

D. Ogniskowa obiektywu

Czas otwarcia migawki jest jednym z kluczowych parametrów wpływających na czas naświetlania zdjęcia. W fotografii czas otwarcia migawki określa, jak długo światło może padać na matrycę aparatu. Im dłużej migawka jest otwarta, tym więcej światła dociera do matrycy, co wpływa na jasność i ekspozycję zdjęcia. Dłuższy czas naświetlania może być użyty w sytuacjach, gdy chcemy uchwycić więcej światła, na przykład przy fotografowaniu w słabych warunkach oświetleniowych lub aby uzyskać efekt rozmycia ruchu. Z drugiej strony, krótszy czas naświetlania jest stosowany, gdy chcemy zamrozić dynamiczny ruch lub uniknąć prześwietlenia zdjęcia w jasnym otoczeniu. W praktyce, czas otwarcia migawki jest jednym z głównych elementów trójkąta ekspozycji, obok przysłony i czułości ISO, co czyni go nieodzownym narzędziem każdego fotografa. Warto podkreślić, że dobrze dobrany czas migawki pozwala na kreatywne wykorzystanie światła i ruchu, co jest esencją profesjonalnej fotografii.

Pytanie 2

Aby uzyskać pozytyw czarno-biały o bardzo wysokim kontraście obrazu, do kopiowania negatywu wywołanego do zalecanego gradientu należy użyć papieru fotograficznego o gradacji

A. miękkiej

B. normalnej

C. specjalnej

D. twardej

Aby uzyskać pozytyw czarno-biały o bardzo dużym kontraście, kluczowe jest zastosowanie papieru fotograficznego o gradacji twardej. Twarda gradacja pozwala na wyraźne oddanie różnic tonalnych w obrazie, co jest niezbędne w przypadku zdjęć wymagających intensywnego kontrastu. W praktyce oznacza to, że ciemniejsze obszary negatywu będą się bardziej utrwalać na papierze, co prowadzi do ostrzejszych i bardziej wyrazistych detali. Dobrą praktyką jest stosowanie papierów twardych w sytuacjach, gdy negatyw posiada duże różnice w jasności oraz w przypadku fotografii krajobrazowej, czarno-białej portretowej czy architektury. Warto również zwrócić uwagę na wybór odpowiednich chemikaliów do wywoływania, które mogą jeszcze bardziej podkreślić właściwości papeterii, zapewniając ostateczny efekt wizualny. Dobre rezultaty można osiągnąć, korzystając z uznanych marek papieru fotograficznego, które oferują twardą gradację oraz posiadają wysoką jakość powierzchni, co dodatkowo wpływa na końcowy efekt pracy.

Pytanie 3

Który z poniższych formatów zapisu obrazu pozwala na przechowywanie informacji o przezroczystości?

A. PNG

B. BMP

C. PCX

D. JPEG

Format JPEG, choć bardzo popularny, nie obsługuje przezroczystości. JPEG jest przeznaczony do kompresji obrazów fotograficznych, oferując wysoką kompresję przy pewnej utracie jakości. Jest to idealny format do zdjęć, gdzie przezroczystość nie jest wymagana. To powszechny błąd, że JPEG mógłby obsługiwać przezroczystość, ponieważ jest szeroko stosowany w fotografii cyfrowej, a nie w projektowaniu graficznym. Format BMP, z kolei, to format pliku obrazu, który również nie wspiera kanału alfa dla przezroczystości. BMP jest formatem bez kompresji lub z kompresją bezstratną, co skutkuje dużymi rozmiarami plików. Z tego powodu nie jest często używany w zastosowaniach, gdzie przechowywanie przezroczystości jest kluczowe. Format PCX, choć był popularny w przeszłości w aplikacjach DOS, również nie wspiera przezroczystości. PCX został zastąpiony przez nowsze i bardziej wszechstronne formaty, które lepiej spełniają dzisiejsze wymagania dotyczące grafiki komputerowej. W kontekście przechowywania przezroczystości, jedynie PNG spełnia te kryteria, co czyni go niezastąpionym w wielu współczesnych projektach graficznych.

Pytanie 4

W cyfrowym procesie postprodukcji określenie "clipping" oznacza

A. proces kadrowania obrazu do określonego formatu

B. usuwanie niepożądanych elementów ze zdjęcia

C. utratę detali w prześwietlonych lub niedoświetlonych obszarach

D. dodawanie efektów specjalnych do fotografii

Wybór nieprawidłowej odpowiedzi pokazuje pewne nieporozumienia dotyczące terminologii i praktyk w cyfrowej postprodukcji. Proces kadrowania obrazu do określonego formatu, choć ważny, nie ma nic wspólnego z clippingiem. Kadrowanie to technika, która polega na selektywnym wybieraniu fragmentu obrazu, co nie wpływa na utratę detali w jasnych lub ciemnych obszarach. Usuwanie niepożądanych elementów ze zdjęcia jest również osobnym procesem, który może polegać na retuszu czy edytowaniu, ale nie dotyczy bezpośrednio problemów z clippingiem, które są związane z zakresami tonalnymi. Dodawanie efektów specjalnych do fotografii, mimo że jest częścią postprodukcji, również nie odnosi się do zjawiska clippingu, które jest ściśle związane z jasnością i kontrastem. Różne podejścia do postprodukcji wymagają zrozumienia, jak wartości jasności i kolorów są interpretowane przez programy graficzne i jak mogą wpływać na końcowy efekt wizualny. Zrozumienie clippingu jest kluczowe dla fotografa czy videografa, ponieważ unikanie tego zjawiska pozwala na uzyskanie lepszej jakości obrazu i zachowanie detali, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do takich niepoprawnych wniosków, to ignorowanie podstawowych zasad ekspozycji oraz nieznajomość różnic między różnymi procesami edycyjnymi.

Pytanie 5

W cyfrowych aparatach fotograficznych, pomiar natężenia światła obejmujący 2÷5% powierzchni w centralnej części kadru określa się jako pomiar

A. matrycowy

B. wielopunktowy

C. centralnie ważony

D. punktowy

Pomiar punktowy w aparatach cyfrowych odnosi się do metody, w której natężenie światła jest mierzone w bardzo małym obszarze, zwykle obejmującym 2÷5% powierzchni kadru, z centralnym punktem na obiekcie fotografowanym. Ta technika jest szczególnie przydatna, gdy chcemy uzyskać precyzyjne ustawienia ekspozycji dla specyficznych elementów w kadrze, które mogą być znacznie jaśniejsze lub ciemniejsze niż reszta sceny. Przykładowo, pomiar punktowy będzie idealny w sytuacjach, gdzie obiekt, na którym się koncentrujemy, jest mały w porównaniu do tła, jak portret w jasnym otoczeniu. Dzięki temu, aparat może dokładnie określić wartość ekspozycji, co jest kluczowe dla uzyskania poprawnej jakości obrazu. Warto również zauważyć, że pomiar punktowy jest standardową praktyką w fotografii portretowej oraz w fotografii produktowej, gdzie detale i kolory mają kluczowe znaczenie. W połączeniu z umiejętnościami postprodukcji, pomiar punktowy pozwala na uzyskanie efektów, które są zbliżone do profesjonalnych standardów.

Pytanie 6

Metoda przechowywania zdjęć w archiwum z zachowaniem standardu 3-2-1 oznacza

A. przechowywanie przez 3 lata, w 2 kopiach, z 1 aktualizacją rocznie

B. kompresję danych do 3 formatów, z 2 kopiami zapasowymi i 1 wersją roboczą

C. zastosowanie 3 formatów plików, 2 różnych nośników i 1 systemu katalogowania

D. posiadanie 3 kopii danych, na 2 różnych nośnikach, z czego 1 poza miejscem pracy

Metoda 3-2-1 to uznawany w branży standard do przechowywania danych, który zapewnia bezpieczeństwo i dostępność informacji. Oznacza ona posiadanie trzech kopii danych, z których dwie znajdują się na różnych nośnikach, a jedna z nich jest przechowywana w innym miejscu niż główny system. Taki układ minimalizuje ryzyko utraty danych w przypadku awarii jednego z nośników lub lokalizacji. Na przykład, jeżeli przechowujemy zdjęcia na dysku twardym komputera, warto również zainwestować w zewnętrzny dysk lub chmurę, aby mieć drugą kopię. Dodatkowo, trzecia kopia w innej lokalizacji, jak biuro czy dom, może być kluczowa w przypadku kradzieży lub zniszczenia. Standard 3-2-1 jest szeroko stosowany w różnych branżach, jako najlepsza praktyka w zarządzaniu danymi. Warto również pamiętać o regularnych testach kopii zapasowych, aby upewnić się, że można je szybko przywrócić w razie potrzeby.

Pytanie 7

Jakie narzędzie w programie Adobe Photoshop pozwala na eliminację zniekształceń perspektywy, które występują na zdjęciu budowli wykonanym z niewielkiej odległości?

A. Skalowanie

B. Pociągnięcie pędzlem

C. Skraplanie

D. Korekcja obiektywu

Korekcja obiektywu w programie Adobe Photoshop to narzędzie, które pozwala na usunięcie zniekształceń perspektywicznych, które mogą wystąpić w przypadku fotografowania budynków z bliskiej odległości. Te zniekształcenia, zwane często 'efektem beczkowym' lub 'efektem podłogi', sprawiają, że budynki mogą wyglądać na przewrócone lub rozwichrzone. Korekcja obiektywu działa na zasadzie analizy metadanych zdjęcia oraz algorytmów, które dostosowują perspektywę obrazu. Przykładowo, jeśli fotografujemy wysoki budynek z dołu, możemy zauważyć, że jego górna część wydaje się być znacznie mniejsza w porównaniu do podstawy. Używając opcji Korekcji obiektywu, możemy zniekształcenia te skorygować, przywracając proporcje i równą perspektywę. To narzędzie jest szczególnie przydatne w architekturze i fotografii krajobrazowej, gdzie precyzyjne oddanie kształtów i proporcji jest kluczowe. Warto również zaznaczyć, że użytkownicy powinni korzystać z profili korekcyjnych specyficznych dla używanych obiektywów, co zwiększa efektywność korekcji.

Pytanie 8

W jakim typie pomiaru światła czujnik rejestruje od 60% do 90% danych z centralnej części kadru, a pozostałą część z innych obszarów?

A. W pomiarze wielopunktowym

B. W pomiarze punktowym

C. W pomiarze centralnie ważonym

D. W pomiarze matrycowym

Pomiar centralnie ważony jest techniką, która zbiera większość informacji świetlnych ze środkowej części kadru, skoncentrowując się na obszarze, gdzie najczęściej znajduje się główny obiekt fotografowany. Zwykle czujnik w tym trybie zbiera od 60% do 90% danych z centralnej części kadru, co oznacza, że obszar ten ma największe znaczenie w obliczeniach ekspozycji. Dzięki temu pomiar ten jest szczególnie efektywny w fotografii portretowej lub przy zdjęciach, gdzie kluczowym elementem jest postać znajdująca się w centrum kadru. W praktyce, użycie tego trybu pozwala na uzyskanie właściwej ekspozycji, eliminując wpływ intensywnego światła lub ciemnych obszarów na brzegach kadru. W aparatach cyfrowych, tryb centralnie ważony jest preferowany w sytuacjach, gdzie obiekt jest wyraźnie zdefiniowany, a otoczenie ma mniejsze znaczenie. Warto znać tę technikę, gdyż jej zastosowanie może znacznie podnieść jakość zdjęć w wielu rodzajach fotografii, zwłaszcza w warunkach, gdzie kontrasty są wyraźne.

Pytanie 9

W dziedzinie fotografii, technika znana jako wysoki klucz to inaczej

A. kalotypia

B. high key

C. low key

D. cyjanotypia

Technika wysokiego klucza, znana jako high key, jest stylem oświetleniowym, który wykorzystuje jasne i stonowane tony. Charakterystyczne dla tej techniki jest minimalne zastosowanie cieni oraz dominacja jasnych barw, co daje efekt lekkości i świeżości. W praktyce, fotografowie używają tej techniki w portretach, produktach czy zdjęciach mody, aby stworzyć pozytywną atmosferę oraz podkreślić detale. Wysoki klucz często stosowany jest także w reklamie kosmetyków czy odzieży, gdzie kluczowe jest uchwycenie detali w jasnym świetle. Standardy branżowe wskazują, że efektywny high key wymaga starannego planowania oświetlenia, gdzie główne źródło światła powinno być miękkie, a tło dobrze oświetlone, aby uniknąć kontrastów i cieni. Dla uzyskania pożądanego efektu, zaleca się użycie kilku źródeł światła, takich jak softboxy lub reflektory, które równomiernie oświetlają scenę. Kluczowe jest również zrozumienie, jak różne powierzchnie odbijają światło, co wpływa na końcowy rezultat. Technika ta jest ceniona w branży, gdyż pozwala na uchwycenie emocji i estetyki w sposób, który przyciąga uwagę widza.

Pytanie 10

Tryb pracy aparatu fotograficznego oznaczony symbolem M oznacza

A. automatyczny dobór ekspozycji z preselekcją czasu

B. automatyczny dobór ekspozycji z preselekcją przysłony

C. manualny dobór parametrów ekspozycji

D. tryb programowy z automatycznym doborem parametrów

Odpowiedź 'manualny dobór parametrów ekspozycji' jest prawidłowa, ponieważ tryb oznaczony literą M w aparatach fotograficznych rzeczywiście oznacza pełną kontrolę nad ustawieniami ekspozycji. W tym trybie fotograf ma możliwość samodzielnego ustawienia zarówno czasu naświetlania, jak i wartości przysłony. Dzięki temu możemy precyzyjnie dostosować sposób, w jaki światło wpada do aparatu, co jest kluczowe w fotografii artystycznej czy w warunkach o zmiennym oświetleniu. Przykładowo, w ciemnym pomieszczeniu, zmniejszenie wartości przysłony (większa liczba f) oraz wydłużenie czasu naświetlania pomoże uchwycić więcej światła, podczas gdy w jasnym świetle słonecznym można użyć krótszego czasu naświetlania oraz mniejszej przysłony, aby uniknąć prześwietlenia. Tryb M jest często preferowany przez profesjonalnych fotografów, ponieważ pozwala na pełną kontrolę nad efektem końcowym zdjęcia, co zwiększa kreatywność podczas pracy. To właśnie w tym trybie można najlepiej wykorzystać umiejętności i wiedzę na temat ekspozycji, co czyni go niezwykle cennym narzędziem w rękach kreatywnych fotografów.

Pytanie 11

Lokalne poprawki w cyfrowym obrazie, które polegają na wypełnieniu luk, można zrealizować przy użyciu narzędzia o nazwie

A. różdżka, stempel

B. lasso

C. szybka maska

D. stempel

Narzędzie stempel, znane również jako klon, jest niezwykle użyteczne w miejscowym retuszu obrazu cyfrowego, ponieważ pozwala na precyzyjne uzupełnianie ubytków poprzez kopiowanie pikseli z jednego obszaru obrazu do drugiego. Użytkownik może wybierać punkty źródłowe, z których będą pobierane piksele, co umożliwia dokładne dopasowanie tekstury i koloru. Przykładem zastosowania stempla jest usuwanie niechcianych obiektów, takich jak plamy czy zarysowania na zdjęciach. W profesjonalnych programach graficznych, takich jak Adobe Photoshop, narzędzie to jest standardem w procesie retuszu, a jego skuteczność wzrasta wraz z umiejętnościami użytkownika. Warto pamiętać o używaniu różnych rozmiarów pędzli oraz ajustowaniu twardości narzędzia, co pozwala na bardziej naturalny efekt końcowy i minimalizuje widoczność poprawek. Dobrą praktyką jest również praca na nowych warstwach, co umożliwia łatwe cofanie zmian oraz większą kontrolę nad efektem końcowym.

Pytanie 12

Metoda tworzenia obrazu, w której przeważają ciemne tonacje oraz czerń, to

A. guma

B. pigment

C. high key

D. low key

Teknika low key odnosi się do stylu fotografii i sztuki wizualnej, w której dominują ciemne tony oraz czerń, co pozwala na uzyskanie dramatycznego i głębokiego efektu wizualnego. W tej technice kluczowym elementem jest kontrast między światłem a cieniem, co tworzy atmosferę tajemniczości oraz intensywności. Przykładami zastosowania low key mogą być portrety artystyczne, w których gra światła i cienia podkreśla rysy twarzy modela, nadając im wyrazistość i charakter. Fotografowie często stosują takie metody w fotografii mody czy portretowej, aby skoncentrować uwagę widza na danym obiekcie. Efekty low key są również wykorzystywane w filmie i sztukach performatywnych, aby wywołać emocje poprzez atmosferę. W branży filmowej technika ta ma zastosowanie w tworzeniu napięcia i dramatyzmu, co można zaobserwować w wielu filmach kryminalnych i thrillerach, gdzie ciemne, niejednoznaczne oświetlenie wpływa na odbiór narracji. Zrozumienie tej techniki jest kluczowe dla profesjonalnych fotografów, którzy pragną bawić się światłem, aby osiągać zamierzone efekty wizualne.

Pytanie 13

Aby zrealizować cyfrową makrofotografię ziarenka grochu, powinno się użyć

A. teleobiektywu.

B. obiektywu lustrzanego.

C. pierścieni pośrednich.

D. nasadki powiększającej.

Pierścienie pośrednie to elementy optyczne, które umożliwiają uzyskanie większego powiększenia w fotografii makro. Działają na zasadzie wydłużenia odległości między obiektywem a matrycą aparatu, co pozwala na zbliżenie się do obiektów i uchwycenie ich detali. Dzięki temu można uzyskać ostrość i wyrazistość, których wymaga cyfrowa makrofotografia, zwłaszcza przy tak małych obiektach jak ziarenka grochu. Używając pierścieni pośrednich, można pracować z różnymi obiektywami, co sprawia, że są one wszechstronne i praktyczne w użyciu. Przykładowo, stosując pierścienie z obiektywem standardowym, uzyskujemy znacznie lepsze rezultaty w zbliżeniach, niż przy użyciu standardowego obiektywu, co jest istotne w dokumentacji naukowej czy artystycznej. Warto dodać, że ich stosowanie jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie fotografii makro, co potwierdzają liczne publikacje branżowe.

Pytanie 14

Aby zeskanować oryginał, który ma być wykorzystany w materiałach reklamowych, jaką powinien mieć rozdzielczość?

A. 200 spi

B. 300 spi

C. 72 spi

D. 150 spi

Wybór rozdzielczości 300 spi (punktów na cal) dla skanowania oryginału do folderu reklamowego jest zgodny z najlepszymi praktykami w dziedzinie druku i grafiki. Rozdzielczość 300 spi zapewnia wystarczającą jakość obrazu, co jest szczególnie istotne w przypadku materiałów reklamowych, gdzie detale i ostrość są kluczowe dla przyciągnięcia uwagi odbiorcy. W standardowej produkcji drukarskiej, taka jak offset, przyjmuje się, że rozdzielczość 300 spi jest optymalna dla uzyskania wyraźnych i profesjonalnych efektów wizualnych. Jeśli oryginał zostałby zeskanowany w niższej rozdzielczości, na przykład 150 spi, mogłoby to skutkować utratą szczegółów i rozmyciem, co może negatywnie wpłynąć na jakość finalnego produktu. Przykłady zastosowania tej wiedzy obejmują przygotowanie ilustracji do broszur, ulotek, a także plakaty, które będą drukowane w dużych formatach. W przypadku profesjonalnych wydruków, takich jak fotografie czy grafiki artystyczne, zachowanie wysokiej jakości skanowanego obrazu jest kluczowe, aby uniknąć nieprzyjemnych niespodzianek w procesie produkcji.

Pytanie 15

Standard metadanych IPTC w fotografii służy do

A. przechowywania ustawień balansu bieli

B. zapisywania danych GPS o miejscu wykonania zdjęcia

C. kodowania informacji o parametrach ekspozycji

D. przechowywania informacji o autorze, prawach autorskich i opisie zdjęcia

Wszystkie pozostałe odpowiedzi sugerują inne zastosowania metadanych w fotografii, które nie są zgodne z definicją standardu IPTC. Na przykład, zapisywanie danych GPS o miejscu wykonania zdjęcia dotyczy metadanych EXIF, które są bardziej odpowiednie dla informacji technicznych, takich jak lokalizacja zdjęcia. Użytkownicy często mylą różne standardy metadanych, co prowadzi do nieporozumień dotyczących ich zastosowania. Kodowanie informacji o parametrach ekspozycji również przynależy do EXIF, a nie IPTC. Użytkownicy mogą myśleć, że IPTC obejmuje te szczegóły, jednak jego głównym celem jest identyfikacja i ochrona praw autorskich oraz opis zdjęcia, a nie techniczne aspekty ekspozycji. Podobnie, przechowywanie ustawień balansu bieli jest także charakterystyczne dla EXIF. Zrozumienie, które standardy odpowiadają za konkretne dane, jest kluczowe dla efektywnego zarządzania metadanymi w fotografii. Często zdarza się, że fotograficy nie zdają sobie sprawy, jak ważne jest przestrzeganie standardów, co prowadzi do niedoinformowania na temat ochrony własności intelektualnej i możliwości wykorzystania zdjęć w różnych kontekstach. Przykładowo, brak odpowiednich informacji IPTC może skutkować trudnościami w uzyskaniu odpowiednich licencji lub w przypadku sporu dotyczącego praw autorskich.

Pytanie 16

Cecha aparatów bezlusterkowych, która pozwala zobaczyć efekt końcowy zdjęcia przed wykonaniem, to

A. elektroniczny wizjer z funkcją WYSIWYG (What You See Is What You Get)

B. zintegrowany moduł podglądu głębi ostrości DOF

C. system pomiaru ekspozycji TTL

D. funkcja podglądu histogramu RGB

Elektroniczny wizjer z funkcją WYSIWYG (What You See Is What You Get) to kluczowa cecha aparatów bezlusterkowych, która pozwala fotografowi zobaczyć dokładny efekt końcowy zdjęcia jeszcze przed wykonaniem fotografii. Ta technologia umożliwia podgląd wszystkich ustawień, takich jak ekspozycja, balans bieli, i efekty filtrów, co znacząco ułatwia proces twórczy. Dzięki temu użytkownik może wprowadzać korekty w czasie rzeczywistym, co jest niezwykle przydatne w dynamicznych warunkach, np. podczas fotografowania w trudnym oświetleniu. W praktyce, zastosowanie wizjera elektronicznego do podglądu zdjęcia przed jego wykonaniem pozwala uniknąć niepożądanych rezultatów i redukuje liczbę nieudanych ujęć. To również oszczędza czas, gdyż pozwala na szybsze dostosowanie ustawień do zamierzonego efektu. Warto dodać, że ta cecha jest standardem w nowoczesnych modelach aparatów, co świadczy o jej znaczeniu w branży fotograficznej.

Pytanie 17

W atelier możemy uzyskać oświetlenie światłem ciągłym typu kontra, umieszczając źródło światła

A. za aparatem

B. z przodu modela

C. z boku modela

D. za modelem

Umieszczenie źródła światła za modelem to naprawdę ważna sprawa, jeśli chcesz uzyskać efekt światła ciągłego typu kontra. To super działa na objętości i wyraźnie podkreśla kontury postaci. Dzięki temu widzimy wyraźny podział między tłem a modelem, co w fotografii portretowej i modowej ma ogromne znaczenie. Światło z tyłu modela tworzy mocny kontrast, co pomaga wydobyć tekstury i detale. Na przykład w artystycznych portretach czy reklamach to może dodać dramatyzmu i głębi. Warto także poeksperymentować z wysokością i kątem światła, bo to może dać naprawdę różne efekty wizualne. Z mojej perspektywy, zrozumienie, jak modelować światło, robi wielką różnicę w postrzeganiu obiektów, co jest nieocenione w pracy z różnymi stylami i tematami.

Pytanie 18

Przy tworzeniu planu sesji zdjęciowej do fotografowania w technice wysokiego klucza, co należy wziąć pod uwagę?

A. jasne tło, oświetlenie skierowane

B. ciemne tło, oświetlenie skierowane

C. jasne tło, oświetlenie rozproszone

D. ciemne tło, oświetlenie rozproszone

Fotografia w technice wysokiego klucza charakteryzuje się jasnymi, dobrze oświetlonymi obrazami, w których dominują jasne tony. Wybór jasnego tła jest kluczowy, ponieważ pomaga w uzyskaniu efektu lekkości i przestronności, który jest istotny w tej technice. Oświetlenie rozproszone, które można osiągnąć na przykład poprzez użycie softboxów lub parasoli, pozwala na uzyskanie delikatnych cieni oraz równomierne oświetlenie obiektu. Dzięki temu, przejrzystość i detale w zdjęciach są lepiej widoczne, co jest szczególnie ważne w fotografii portretowej czy produktowej. Przykładem zastosowania tej techniki może być fotografia ślubna, gdzie ważne jest uchwycenie radosnych chwil w jasnej i przyjemnej atmosferze. Wybierając oświetlenie i tło, zawsze należy pamiętać o harmonii między nimi, co pozwoli na uzyskanie estetycznych i profesjonalnych efektów. W praktyce, technika ta jest powszechnie wykorzystywana w komercyjnej fotografii, na przykład w reklamach, gdzie jasność obrazu przyciąga uwagę potencjalnych klientów.

Pytanie 19

Sekwencja z rosnącymi wartościami numerycznymi dla każdego korpusu obiektywu wskazuje na liczbę

A. soczewek asferycznych

B. powłok przeciwodblaskowych na soczewkach

C. soczewek w obiektywie

D. przysłony

Ciąg o wzrastających wartościach liczbowych na każdym korpusie obiektywu odnosi się do przysłony, która jest kluczowym elementem wpływającym na ilość światła wpadającego do aparatu. Przysłona jest regulowana w wartościach f-stop (np. f/2.8, f/4, f/5.6), gdzie niższe wartości oznaczają większe otwarcie przysłony i więcej światła, co jest szczególnie przydatne w trudnych warunkach oświetleniowych. Wzrost wartości f-stop oznacza mniejsze otwarcie przysłony, co pozwala na większą głębię ostrości, co jest istotne w fotografii krajobrazowej lub portretowej. Użycie przysłony w odpowiednich wartościach jest fundamentalne dla uzyskania pożądanych efektów wizualnych, takich jak bokeh czy kontrola nad ostrością tła. Zrozumienie funkcji przysłony i jej wpływu na ekspozycję oraz głębię ostrości jest podstawą dla każdego fotografa. Warto również zaznaczyć, że dobór przysłony jest istotnym zagadnieniem w kontekście ekspozycji, które powinno być zgodne z zasadami triady ekspozycji, gdzie przysłona, czas naświetlania i czułość ISO współdziałają w celu uzyskania optymalnego rezultatu.

Pytanie 20

Do wykonania fotografii makro w skali 2:1 najlepiej zastosować

A. teleobiektyw z konwerterem

B. standardowy obiektyw z filtrem makro

C. obiektyw makro z pierścieniami pośrednimi

D. obiektyw szerokokątny z telekonwerterem

Aby uzyskać zdjęcia makro w skali 2:1, najbardziej odpowiednim wyborem jest użycie obiektywu makro z pierścieniami pośrednimi. Obiektywy makro są zaprojektowane specjalnie do pracy z bliskimi odległościami, co pozwala na uzyskanie dużego powiększenia i szczegółowości obrazu. W połączeniu z pierścieniami pośrednimi, które zwiększają odległość między obiektywem a matrycą aparatu, możemy osiągnąć jeszcze większe powiększenie. Przykładowo, fotografując owady lub detale roślin, obiektyw makro z pierścieniami pozwala na uchwycenie detali, które są niedostrzegalne gołym okiem. Standardy w fotografii makro wskazują, że użycie dedykowanego obiektywu makro zapewnia lepszą jakość obrazu oraz ostrzejsze detale w porównaniu do innych rodzajów obiektywów. Używając takiego zestawu, mamy większą kontrolę nad parametrami ekspozycji i uzyskujemy lepszą głębię ostrości, co jest kluczowe w makrofotografii. Warto również dodać, że taka kombinacja minimalizuje zniekształcenia i aberracje optyczne, co sprzyja uzyskaniu profesjonalnych efektów.

Pytanie 21

Drukując album fotograficzny najlepiej wybrać

A. papier ryżowy o gramaturze 180-220 g/m²

B. papier offsetowy o gramaturze 120-170 g/m²

C. papier kredowy o gramaturze 80-100 g/m²

D. papier bezkwasowy o gramaturze 250-300 g/m²

Wybór papieru do druku albumów fotograficznych jest istotny, a błędne odpowiedzi mogą wynikać z niepełnego zrozumienia właściwości materiałów. Papier kredowy o gramaturze 80-100 g/m², mimo że jest popularny w druku ulotek czy katalogów, nie nadaje się do albumów fotograficznych. Jest zbyt cienki, co sprawia, że zdjęcia mogą się łatwo uszkodzić, a ich jakość będzie gorsza. Użytkownicy mogą mylnie sądzić, że niższa gramatura to oszczędność, ale w rzeczywistości grozi to szybkim zniszczeniem albumu. Podobnie papier offsetowy o gramaturze 120-170 g/m², choć lepszy od kredowego, nie zapewnia wystarczającej wytrzymałości, a jego struktura nie sprzyja reprodukcji intensywnych kolorów. Użytkownicy mogą mylnie przyjąć, że papier ryżowy o gramaturze 180-220 g/m², znany ze swojej elastyczności i lekkości, sprawdzi się w albumach, jednakże może nie być wystarczająco odporny na działanie światła i wilgoci, co prowadzi do szybszego blaknięcia zdjęć. Kluczowe w wyborze materiału jest zrozumienie, że albumy fotograficzne powinny być solidne, trwałe i estetyczne, co osiąga się jedynie poprzez zastosowanie odpowiednich standardów jakościowych. Właściwy dobór papieru ma kluczowe znaczenie dla zachowania wspomnień na długie lata, dlatego warto kierować się nie tylko ceną, ale przede wszystkim jakością i trwałością materiałów.

Pytanie 22

Aby uzyskać zdjęcie o wysokiej jakości przed rozpoczęciem skanowania materiału analogowego w trybie refleksyjnym, należy

A. ustawić minimalną rozdzielczość optyczną oraz zakres dynamiki skanowania od 0 do 0,5

B. ustawić minimalną rozdzielczość interpolowaną oraz zakres dynamiki skanowania od 0 do 2,0

C. ustawić maksymalną rozdzielczość interpolowaną oraz zakres dynamiki skanowania od 0 do 0,5

D. ustawić maksymalną rozdzielczość optyczną oraz zakres dynamiki skanowania w przedziale od 0 do 2,0

Ustawienie maksymalnej rozdzielczości optycznej oraz zakresu dynamiki skanowania od 0 do 2,0 jest kluczowe dla uzyskania zdjęcia o wysokiej jakości podczas skanowania refleksyjnego materiału analogowego. Maksymalna rozdzielczość optyczna pozwala na uchwycenie najdrobniejszych szczegółów w obrazie, co jest istotne w kontekście zachowania jakości oryginału. Wysoka rozdzielczość jest niezbędna w przypadku skanowania zdjęć, które wymagają późniejszego powiększenia lub druku w dużych formatach. Zakres dynamiki skanowania od 0 do 2,0 umożliwia uchwycenie szerszego zakresu tonalnego, co przekłada się na lepszą reprodukcję kolorów oraz detali w jasnych i ciemnych obszarach obrazu. Przykładowo, profesjonalne skanery filmowe często oferują rozdzielczość optyczną wyższą niż 4000 dpi oraz dynamiczne zakresy na poziomie 4-5 stopni, co pozwala na uzyskanie zdjęć o zaskakującej szczegółowości i głębi kolorów. Tego rodzaju praktyki są zgodne z przyjętymi standardami w branży fotograficznej i skanerskiej, co czyni uzyskiwanie wysokiej jakości obrazów bardziej efektywnym.

Pytanie 23

Podczas robienia zdjęć ustalono właściwe wartości ekspozycji: f/11 oraz 1/250 s. Jakie wartości ekspozycji w tych warunkach oświetleniowych powinno się przyjąć, aby uzyskać maksymalną głębię ostrości?

A. f/22 i 1/60 s

B. f/5,6 i 1/500 s

C. f/22 i 1/500 s

D. f/5,6 i 1/60 s

Wybór f/5,6 i 1/500 s nie jest odpowiedni dla uzyskania maksymalnej głębi ostrości, ponieważ f/5,6 to znacznie szersza przysłona, co ogranicza głębię ostrości. Szersze otwory przysłony pozwalają na większe ilości światła, ale jednocześnie powodują, że ostrość jest skoncentrowana na mniejszym obszarze, co może skutkować rozmyciem tła. Dla fotografów, którzy chcą uchwycić sceny z wyraźnymi detalami zarówno z przodu, jak i w tle, jest to niewłaściwy wybór. Z kolei ustawienie 1/500 s jest zbyt krótkim czasem naświetlania w porównaniu do odpowiednich warunków oświetleniowych, co może prowadzić do niedoświetlenia obrazu. Wybór f/22 i 1/500 s również nie jest prawidłowy, ponieważ mimo że f/22 zwiększa głębię ostrości, czas naświetlania 1/500 s jest zbyt krótki, co może prowadzić do utraty szczegółów w ciemniejszych partiach zdjęcia. Na końcu, f/5,6 i 1/60 s, choć może wydawać się aprobowalną odpowiedzią, też nie zapewnia maksymalnej głębi ostrości, gdyż znowu stosuje szerszą przysłonę. Właściwym podejściem do uzyskania maksymalnej głębi ostrości w tym przypadku jest zastosowanie f/22 i odpowiednio dłuższego czasu naświetlania, aby zrównoważyć ograniczoną ilość światła wpadającego przez węższą przysłonę. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla skutecznej pracy z parametrami ekspozycji w fotografii.

Pytanie 24

Jaką rozdzielczość powinno mieć zeskanowane zdjęcie o wymiarach 10 × 15 cm, aby jego wydruk w rozdzielczości 300 dpi miał format 20 × 30 cm?

A. 150 spi

B. 600 spi

C. 300 spi

D. 1200 spi

Wybór niższej rozdzielczości skanowania, takiej jak 150 spi lub 300 spi, jest nieodpowiedni w kontekście uzyskania wysokiej jakości wydruku w formacie 20 × 30 cm. Przy skanowaniu zdjęcia w rozdzielczości 150 spi, na cal uzyskujemy zaledwie 150 punktów, co skutkuje niewystarczającą liczbą pikseli do uzyskania zadowalającej jakości wydruku. Obliczając liczbę pikseli dla wymaganego rozmiaru, otrzymujemy jedynie 1181 × 1772 pikseli, co zdecydowanie nie spełnia standardów jakości. Podobnie, skanowanie z rozdzielczością 300 spi także nie zagwarantuje odpowiedniej jakości dla dużych formatów. Tego rodzaju podejście do skanowania prowadzi do ryzyka utraty detalów w obrazach, co staje się szczególnie widoczne przy powiększeniach lub gdy obraz jest oglądany z bliska. W wielu sytuacjach, jak na przykład w przypadku reprodukcji dzieł sztuki czy archiwizacji rodzinnych zdjęć, jakość obrazu jest kluczowa i niewłaściwe podejście do rozdzielczości skanowania często kończy się niezadowoleniem z efektów. Dlatego tak ważne jest, aby zrozumieć, iż wysokiej jakości skanowanie wymaga wyboru odpowiedniej rozdzielczości, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży, które zalecają skanowanie w co najmniej 600 spi dla uzyskania wyraźnych i szczegółowych obrazów.

Pytanie 25

Zastosowanie metody wielokrotnego błysku ma miejsce w przypadku fotografii

A. z efektem sztafażu

B. w nocy słabo oświetlonych budowli

C. błyskawic w nocy

D. pod słońcem

Metoda wielokrotnego błysku jest techniką stosowaną przede wszystkim w trudnych warunkach oświetleniowych, takich jak nocne zdjęcia słabo oświetlonych budowli. W takiej sytuacji, wielokrotne błyski lampy błyskowej pozwalają na uchwycenie różnych detali obiektu oraz zredukowanie problemów związanych z ruchem. Dzięki zastosowaniu tej metody, fotograf może uzyskać efekt 'zamrożenia' ruchu oraz poprawić równowagę między światłem naturalnym a sztucznym, co jest kluczowe przy fotografowaniu architektury nocą. Przykładowo, podczas fotografowania zabytkowego budynku w nocy, wielokrotny błysk umożliwia naświetlenie detali fasady, które mogłyby być w cieniu lub niedostatecznie oświetlone. W praktyce, zaleca się ustawienie lampy błyskowej w trybie synchronizacji z długim czasem naświetlania, co pozwala na połączenie efektów błysku z naturalnym światłem otoczenia, tworząc harmonijną kompozycję. Metoda ta jest szczególnie ceniona w fotografii architektury oraz reportażowej, gdzie kluczowe jest uchwycenie detali i atmosfery otoczenia.

Pytanie 26

Aby zrealizować reprodukcję fotograficzną oryginału o wymiarach 13 x 18 cm, która ma być wydrukowana w formacie 13 x 18 cm przy rozdzielczości 300 dpi, należy skorzystać z aparatu cyfrowego z matrycą o co najmniej takiej rozdzielczości

A. 4 megapiksele

B. 2 megapiksele

C. 3 megapiksele

D. 5 megapikseli

Aby uzyskać reprodukcję fotograficzną oryginału o wymiarach 13 x 18 cm z rozdzielczością 300 dpi, konieczne jest skorzystanie z aparatu cyfrowego, który ma matrycę o rozdzielczości co najmniej 4 megapikseli. Przeliczając to na piksele, dla wymiarów 13 x 18 cm przy 300 dpi, uzyskujemy: 13 cm = 5.12 cali, więc 5.12 x 300 = 1536 pikseli w szerokości, oraz 18 cm = 7.09 cali, więc 7.09 x 300 = 2128 pikseli w wysokości. Mnożąc te wartości, otrzymujemy 1536 x 2128 = 3,264,768 pikseli, co odpowiada około 3.26 megapikseli. Z tego powodu, aby zapewnić jakość wydruku, zaleca się użycie matrycy o rozdzielczości 4 megapikseli, co daje dodatkowy margines, zapewniając lepszą ostrość i jakość obrazu. W praktyce, aparaty o rozdzielczości 4 megapikseli pozwalają na uzyskanie wysokiej jakości reprodukcji i są zgodne z branżowymi standardami, co czyni je odpowiednim wyborem dla wydruków fotograficznych.

Pytanie 27

Aby rozjaśnić głęboki, wyraźny cień rzucany przez słońce na twarz modela w kapeluszu o dużym rondzie, powinno się użyć

A. lampę błyskową z dyfuzorem

B. ekran odblaskowy

C. blendę uniwersalną

D. kalibrator kolorów

Lampa błyskowa z dyfuzorem jest skutecznym narzędziem do rozświetlania cieni, szczególnie w sytuacjach, gdy naturalne światło, takie jak słońce, tworzy ostry cień na twarzy modela. Dyfuzor działa na zasadzie rozpraszania światła, co łagodzi jego intensywność i zmniejsza kontrast, a tym samym sprawia, że światło padające na modela jest bardziej równomierne i przyjemniejsze dla oka. Przykładem zastosowania może być fotografia portretowa w plenerze, gdzie mocne światło słoneczne generuje cienie na twarzy. W takim przypadku, użycie lampy błyskowej z dyfuzorem pozwala na skuteczne doświetlenie cieni, co prowadzi do bardziej naturalnego i estetycznego efektu na zdjęciach. W branży fotograficznej standardem jest kontrola oświetlenia i umiejętność jego manipulacji, co powinno być kluczowym elementem warsztatu każdego fotografa. Dlatego, znajomość technik użycia lampy błyskowej oraz dyfuzora jest niezmiernie cenna, a ich odpowiednie stosowanie przyczynia się do podniesienia jakości wykonywanych prac.

Pytanie 28

Aby skopiować obraz kolorowy techniką subtraktywną, należy użyć powiększalnika z głowicą

A. kondensorową

B. aktyniczną

C. filtracyjną

D. z oświetleniem punktowym

Jak chcesz robić kolorowe odbitki, to musisz mieć powiększalnik z głowicą filtracyjną. W technice subtraktywnej chodzi o to, żeby odejmować pewne długości fal światła za pomocą filtrów, które wpuszczają tylko konkretne kolory. Więc kiedy naświetlasz światłoczuły papier z wykorzystaniem filtrów (zwykle Cyan, Magenta i Yellow), to uzyskujesz różne odcienie, które są efektem mieszania tych podstawowych kolorów. To mega ważne, bo dzięki głowicy filtracyjnej możesz dobrze dopasować kolory do projektu. Bez tego w druku fotograficznym czy sztuce graficznej ciężko osiągnąć dobry efekt. W laboratoriach, gdzie robią kolorowe odbitki, korzystanie z powiększalników z głowicą filtracyjną to norma, żeby kolory były w wysokiej jakości. Ogólnie rzecz biorąc, filtry to najlepsza praktyka, żeby uzyskać dokładne i żywe kolory.

Pytanie 29

Efekt mikrokontrastu w fotografii oznacza

A. prześwietlenie najjaśniejszych partii obrazu

B. zdolność obiektywu do odwzorowania drobnych detali z zachowaniem kontrastu

C. odwzorowanie tonów pośrednich na fotografii

D. niedoświetlenie najciemniejszych partii obrazu

Efekt mikrokontrastu w fotografii odnosi się do zdolności obiektywu do wiernego odwzorowania drobnych detali w obrazie, jednocześnie zachowując odpowiedni kontrast. Mikrokontrast to zjawisko, które dotyczy subtelnych różnic w luminancji, które są widoczne w małych, szczegółowych obszarach zdjęcia. Umożliwia to uzyskanie bardziej realistycznych i trójwymiarowych zdjęć. Przykładowo, w fotografii portretowej dobrze odwzorowany mikrokontrast może uwydatnić teksturę skóry oraz detale oczu, co sprawia, że zdjęcie staje się bardziej przyciągające. Podobnie, w fotografii krajobrazowej, obiektywy z wysokim mikrokontrastem mogą lepiej oddać detale w chmurach, liściach czy na powierzchni wody. Warto więc zwrócić uwagę na jakość obiektywu, a także na techniki takie jak odpowiednie ustawienia przysłony, które mogą wpłynąć na mikrokontrast. W standardach branżowych, osiągnięcie wysokiego mikrokontrastu jest jedną z kluczowych cech profesjonalnych obiektywów, co czyni je pożądanymi narzędziami dla fotografów.

Pytanie 30

W technice fotograficznych wydruków wielkoformatowych sublimacja barwnikowa polega na

A. chemicznym procesie utwardzania barwników na metalicznym podłożu

B. bezpośrednim nadruku pigmentów na specjalnie przygotowane płótno

C. zastosowaniu tuszu zmieniającego kolor pod wpływem światła ultrafioletowego

D. przeniesieniu barwnika na podłoże w postaci pary pod wpływem wysokiej temperatury

Sublimacja barwnikowa jest często mylona z innymi technikami druku, co wynika z niepełnego zrozumienia różnic między nimi. Odpowiedź mówiąca o bezpośrednim nadruku pigmentów na specjalnie przygotowane płótno odnosi się do metody druku inkjet, która wykorzystuje tusze pigmentowe, a nie sublimacyjne. W tej technice barwnik jest aplikowany bezpośrednio na powierzchnię materiału bez zmiany stanu skupienia, co skutkuje innymi właściwościami i trwałością kolorów. Kolejna niepoprawna koncepcja dotyczy tuszu zmieniającego kolor pod wpływem światła ultrafioletowego, który jest związany z techniką druku UV. W przeciwieństwie do sublimacji, w tej metodzie stosuje się tusze, które są utwardzane promieniowaniem UV, co daje efekty wizualne, ale nie jest związane z przenoszeniem barwnika w postaci pary. Poruszenie tematu chemicznego procesu utwardzania barwników na metalicznym podłożu odnosi się do technicznych procesów, takich jak anodowanie czy stosowanie specjalnych farb metalicznych, które również nie mają nic wspólnego z sublimacją. W przypadku sublimacji kluczowe jest zrozumienie, że proces ten opiera się na zmianie stanu skupienia barwnika oraz jego późniejszym osadzaniu na materiałach syntetycznych, co skutkuje innowacyjnymi i trwałymi wydrukami. Warto zwrócić uwagę na te różnice, aby dobrze orientować się w technikach stosowanych w branży graficznej.

Pytanie 31

Aby uzyskać portret z szeroką paletą tonów, należy użyć filmu negatywowego w formacie małoobrazkowym

A. format 135 o wysokiej kontrastowości

B. format 135 o niskiej kontrastowości

C. format 120 o wysokiej kontrastowości

D. format 120 o niskiej kontrastowości

Wybór filmów o dużej kontrastowości, jak typ 120 czy 135, to nie najlepsza decyzja w fotografii portretowej. Często prowadzi to do zbyt dużych różnic tonalnych, przez co detale w cieniach mogą zniknąć, a światła wychodzą zbyt blado. Takie efekty potrafią wybitnie zmienić obraz, co w portretach nie wygląda zbyt dobrze. Oprócz tego, w sytuacjach z różnym oświetleniem, mogą być problematyczne, bo zwiększają ryzyko przepałów i zbyt ciemnych miejsc, co może zniekształcać rzeczywisty wygląd osoby. Wiele osób myli kontrastowość z wyrazistością zdjęć, co nie jest do końca prawdą. Kluczowe w portretach jest złapanie naturalności, a to lepiej wychodzi przy filmach o małej kontrastowości. Dlatego lepiej uważać przy wyborze filmu, żeby nie skończyć z niezadowalającymi efektami.

Pytanie 32

Pomiar światła realizowany przez czujnik w aparacie fotograficznym, określany jako wielosegmentowy, to także pomiar

A. matrycowy

B. ważony centralnie

C. całkowity

D. pomiar punktowy

Pomiar matrycowy to technika oceny oświetlenia w fotografii, która wykorzystuje informacje z całej powierzchni matrycy aparatu fotograficznego. W odróżnieniu od pomiaru centralnie ważonego, który skupia się głównie na środkowej części kadru, pomiar matrycowy analizuje różne obszary kadru, co pozwala na dokładniejsze określenie średniej luminancji oraz lepsze zarządzanie kontrastem w scenach o zróżnicowanym oświetleniu. Dzięki tej metodzie, aparat potrafi lepiej interpretować sceny z różnymi źródłami światła i dynamiką. Przykładami zastosowania tego pomiaru są sytuacje, w których fotografuje się portrety na tle skomplikowanego krajobrazu lub podczas zachodów słońca, gdzie jasne i ciemne elementy mogą wpływać na końcowy efekt zdjęcia. Użycie pomiaru matrycowego jest zalecane w większości warunków, gdyż pozwala uzyskać bardziej zrównoważony i naturalny obraz, co jest uznawane za standard w profesjonalnej fotografii.

Pytanie 33

Najnowsze techniki fotogrametryczne do tworzenia trójwymiarowych modeli obiektów wymagają

A. zastosowania minimum trzech aparatów fotograficznych zsynchronizowanych czasowo

B. użycia specjalnego obiektywu makro z funkcją skanowania laserowego

C. fotografowania wyłącznie w formacie RAW z pełną głębią kolorów

D. wykonania serii zdjęć wokół obiektu z zachowaniem 60-80% nakładania się kadrów

Wykonanie serii zdjęć wokół obiektu z zachowaniem 60-80% nakładania się kadrów jest kluczowym krokiem w procesie fotogrametrii. Technika ta umożliwia dokładne zrekonstruowanie trójwymiarowego modelu obiektu poprzez analizę punktów wspólnych na poszczególnych zdjęciach. Przy odpowiednim nakładaniu kadrów, systemy algorytmiczne mogą skutecznie identyfikować te punkty i generować model 3D z dużą dokładnością. W praktyce, fotografując obiekt, ważne jest, aby nie tylko uchwycić jego różne perspektywy, ale również zapewnić wystarczającą ilość informacji o detalach. Na przykład, w przypadku modelowania skomplikowanych obiektów, takich jak rzeźby czy architektura, zachowanie takiego nakładania jest niezbędne, aby uzyskać pełny obraz. Warto również wspomnieć, że najlepsze rezultaty uzyskuje się przy użyciu statywu i odpowiednich ustawień aparatu, takich jak przysłona czy czas naświetlania, co wpływa na jakość obrazów. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży fotogrametrii.

Pytanie 34

W jakim formacie powinno się zapisać zdjęcie, aby zachować przezroczyste tło?

A. WMA

B. JPEG

C. PNG

D. BMP

Format PNG (Portable Network Graphics) jest najczęściej zalecanym wyborem do zapisywania obrazów z przezroczystym tłem. PNG obsługuje alfa kanał, co pozwala na zachowanie przezroczystości w obrazie. Jest to szczególnie ważne w przypadku grafik, które mają być umieszczane na różnych tłach, ponieważ przezroczystość zapewnia elastyczność w projektowaniu. Przykłady zastosowania formatu PNG obejmują logo firm, ikony aplikacji oraz wszelkie elementy graficzne używane w interfejsach użytkownika, które wymagają precyzyjnego dopasowania do tła. Dodatkowo, format PNG obsługuje bezstratną kompresję, co oznacza, że jakość obrazu nie ulega pogorszeniu w trakcie zapisywania, w przeciwieństwie do niektórych innych formatów. Z tego powodu, w branży graficznej oraz web designie, PNG jest standardem dla wszelkich projektów wymagających przezroczystości. Warto również wspomnieć, że w przypadku druku, przezroczystość może być przetwarzana na różne sposoby w zależności od technologii druku, stąd najlepiej zawsze upewnić się, że wybrany format odpowiada finalnym wymaganiom projektu.

Pytanie 35

W systemie E-TTL przedbłysk ma na celu

A. usunięcia nadmiaru ładunku elektrycznego zgromadzonego na kondensatorach lampy błyskowej

B. oceny energii błysku niezbędnej do odpowiedniego oświetlenia fotografowanego przedmiotu

C. aktywowaniu funkcji redukcji efektu czerwonych oczu

D. nawigowaniu automatycznej ostrości w ciemnym otoczeniu

W systemie E-TTL (Evaluative Through The Lens) przedbłysk pełni kluczową rolę w pomiarze energii błysku, który jest niezbędny do odpowiedniego oświetlenia fotografowanego obiektu. Działa to tak, że przed właściwym błyskiem błyskowa lampa emituje krótki błysk, który umożliwia pomiar poziomu oświetlenia w kadrze. Na podstawie tego pomiaru aparat dostosowuje moc błysku, co pozwala uzyskać optymalną ekspozycję bez ryzyka prześwietlenia lub niedoświetlenia. Przykładem zastosowania tej technologii mogą być sesje zdjęciowe w warunkach słabego oświetlenia, gdzie precyzyjne ustawienie źródła światła jest kluczowe. Stosując E-TTL, fotografowie mogą uzyskać naturalne efekty oświetleniowe, które są szczególnie cenione w portretach i zdjęciach produktowych. Taka automatyzacja procesu pozwala na szybsze i bardziej efektywne wykonywanie zdjęć, co jest zgodne z aktualnymi standardami w fotografii cyfrowej.

Pytanie 36

Materiał, który nie wywołuje reakcji alergicznych na światło, reaguje na promieniowanie o kolorze

A. żółtym

B. zielonym

C. niebieskim

D. czerwonym

Materiał nieuczulony optycznie, znany również jako materiał optycznie neutralny, jest zaprojektowany w taki sposób, aby nie absorbować światła w zakresie widzialnym w sposób, który mógłby prowadzić do zniekształcenia obrazów czy kolorów. Czułość na światło o barwie niebieskiej jest wynikiem zastosowania materiałów, które wykazują wysoką transmisję w tym zakresie spektrum elektromagnetycznego. W praktyce oznacza to, że materiały te mogą być wykorzystywane w zastosowaniach takich jak soczewki optyczne, filtry czy elementy optyki precyzyjnej, gdzie kluczowe jest zachowanie autentyczności kolorów i wysokiej jakości obrazów. Przykładem może być użycie takich materiałów w produkcji soczewek okularowych, które muszą skutecznie przepuszczać światło niebieskie, aby zapewnić naturalne postrzeganie kolorów. W optyce przemysłowej standardy takich materiałów są często określane przez normy ISO dotyczące jakości optycznej. Dlatego odpowiedź "niebieskiej" jest poprawna, ponieważ odnosi się do właściwości materiałów, które są istotne w wielu zastosowaniach optycznych.

Pytanie 37

Aby uzyskać kierunkową wiązkę światła o równomiernym natężeniu w każdym punkcie przekroju poprzecznego z możliwością płynnej regulacji kąta rozsyłu, należy na lampę nałożyć

A. metalowe wrota

B. soczewkę Fresnela

C. sześciokątny softbox

D. stożkowy tubus

Wybór sześciokątnego softboksa jako rozwiązania do uzyskania ukierunkowanej wiązki światła nie jest właściwy, ponieważ softboks ma na celu miękkie rozproszenie światła, a nie jego kierunkowe skupienie. Tego rodzaju akcesoria są używane w celu eliminacji cieni i uzyskania łagodnego efektu oświetleniowego, co jest przydatne w fotografii portretowej, jednak nie spełnia wymagań dotyczących jednorodności natężenia światła w każdym punkcie przekroju. Metalowe wrota, mimo że umożliwiają kontrolę nad kształtem i kierunkiem światła, nie pozwalają na uzyskanie równomiernego rozsyłu, gdyż ich główną funkcją jest blokowanie lub ograniczanie strumienia świetlnego, co prowadzi do niejednolitości w oświetleniu. Stożkowy tubus z kolei, chociaż ma zastosowanie w kierowaniu światła, nie zapewnia takiej precyzji i równomierności natężenia, jak soczewka Fresnela. W praktyce użycie tych elementów może doprowadzić do sytuacji, w której światło będzie mniej efektywne i niezgodne z zamierzonymi efektami wizualnymi. Zrozumienie funkcji każdego z tych narzędzi jest kluczowe dla uzyskania optymalnych wyników w pracy z oświetleniem, co podkreśla znaczenie wyboru odpowiednich akcesoriów w zależności od specyficznych potrzeb produkcji.

Pytanie 38

Dalmierz zamontowany w aparacie fotograficznym pozwala na ustalenie odległości

A. hiperfokalnej

B. przedmiotowej

C. obrazowej

D. ogniskowej

Dalmierz w aparacie fotograficznym jest narzędziem, które umożliwia precyzyjny pomiar odległości do obiektu, co jest kluczowe dla uzyskania właściwej ostrości zdjęcia. Pomiar odległości przedmiotowej jest niezbędny, aby prawidłowo ustawić punkt ostrości obiektywu. W praktyce, gdy fotografuje się obiekt w różnych warunkach oświetleniowych, znajomość tej odległości pozwala na dostosowanie parametrów ekspozycji i głębi ostrości, co ma bezpośredni wpływ na jakość zdjęcia. Zastosowanie dalmierza jest szczególnie istotne w fotografii krajobrazowej oraz portretowej, gdzie precyzyjne określenie odległości do obiektu pozwala na optymalne wykorzystanie ogniskowej obiektywu oraz uzyskanie zamierzonego efektu artystycznego. Wiedza o pomiarze odległości przedmiotowej jest zgodna z najlepszymi praktykami w branży fotograficznej, ponieważ wpływa na kompozycję i technikę pracy z aparatem, co w efekcie przekłada się na lepsze rezultaty wizualne.

Pytanie 39

Urządzenie umożliwiające kontrolowaną ekspozycję materiału wrażliwego na światło oraz obliczenie jego światłoczułości, to

A. luksometr.

B. sensytometr.

C. fotometr.

D. densytometr.

Sensytometr to specjalistyczne urządzenie służące do oceny światłoczułości materiałów światłoczułych, takich jak filmy fotograficzne czy materiały graficzne. Dzięki kontrolowanej ekspozycji na światło, sensytometr umożliwia dokładne określenie charakterystyki filmu, co jest niezbędne w procesach fotograficznych oraz w grafice komputerowej. W praktyce, sensytometr pozwala na ustalenie krzywej charakterystycznej materiału, co jest kluczowe dla optymalizacji parametrów naświetlania w różnych warunkach. Profesjonaliści w dziedzinie fotografii i druku graficznego wykorzystują sensytometry do doskonalenia technik naświetlania oraz do zapewnienia wysokiej jakości reprodukcji kolorów. Przykładem zastosowania sensytometru jest przygotowanie materiałów do druku, gdzie dokładne dopasowanie światłoczułości jest kluczowe dla uzyskania właściwych efektów końcowych. Standardy branżowe, takie jak ISO 6 czy ISO 9, wskazują na znaczenie tych pomiarów w zachowaniu jakości obrazu i zgodności z normami.

Pytanie 40

Najbardziej efektywną metodą usuwania kurzu z matrycy aparatu cyfrowego jest

A. użycie odkurzacza z małą końcówką do usunięcia największych cząstek

B. przecieranie matrycy suchą szmatką z mikrofibry

C. użycie sprężonego powietrza z puszki pod wysokim ciśnieniem

D. czyszczenie za pomocą specjalnych patyczków sensorowych i płynu do czyszczenia

Użycie sprężonego powietrza z puszki do czyszczenia matrycy jest pomysłem, który na pierwszy rzut oka może wydawać się efektywny, ale w rzeczywistości niesie ze sobą wiele ryzyk. Sprężone powietrze może wprowadzić cząsteczki wilgoci lub oleju, które są często obecne w takich produktach, a to może doprowadzić do poważnych uszkodzeń matrycy. Ponadto, siła powietrza może również spowodować, że drobne zanieczyszczenia zostaną wdmuchnięte głębiej w mechanizmy aparatu, co może skutkować jeszcze większymi problemami podczas pracy sprzętu. Takie podejście nie jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie konserwacji aparatów, które zalecają użycie narzędzi stworzonych specjalnie do tego celu. Przecieranie matrycy suchą szmatką z mikrofibry, choć wydaje się bezpieczne, może w rzeczywistości prowadzić do zarysowań, ponieważ każdy, nawet najdrobniejszy pyłek, może działać jak papier ścierny. Użycie odkurzacza z małą końcówką również nie jest zalecane, ponieważ odkurzacze mogą generować ładunki elektrostatyczne, co skutkuje przyciąganiem kurzu do matrycy. W zasadzie, czyszczenie matrycy powinno być przeprowadzane w sposób przemyślany i kontrolowany, z wykorzystaniem odpowiednich narzędzi i materiałów, by zachować kondycję sprzętu oraz zapewnić jakość zdjęć.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej