Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik fotografii i multimediów
Kwalifikacja: AUD.02 - Rejestracja, obróbka i publikacja obrazu
Data rozpoczęcia: 13 maja 2025 23:32
Data zakończenia: 13 maja 2025 23:49

Egzamin zdany!

Wynik: 35/40 punktów (87,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Uzyskanie podkreślenia detalu obiektu za pomocą wąskiego, punktowego strumienia światła można osiągnąć stosując jako modyfikator oświetlenia

A. dyfuzora

B. czaszy

C. stożkowego tubusu

D. parasola

Użycie stożkowego tubusu jest naprawdę super do podkreślenia detali na obiektach. Dzięki niemu światło jest bardziej skupione i trafia dokładnie tam, gdzie ma. To oznacza, że możemy świetnie oświetlić rzeczy, które są istotne, jak tekstury czy jakieś drobne detale architektury, a nawet biżuterię. W praktyce, takie tubusy często zobaczysz w fotografii produktowej, podczas sesji portretowych i różnych artystycznych projektów, bo pozwalają na naprawdę kontrolowane oświetlenie. W branży to jest mega ważne, bo dobra jakość światła to klucz do sukcesu dla fotografów. Dlatego stożkowe tubusy są prawdziwym must-have w ich zestawach.

Pytanie 2

Kiedy planujesz robić zdjęcia z widokiem na odległe obiekty, co powinieneś przygotować?

A. mieszek

B. teleobiektyw

C. soczewkę Fresnela

D. obiektyw szerokokątny

Teleobiektyw to kluczowy element w fotografii umożliwiający rejestrowanie oddalonych obiektów z wysoką jakością i szczegółowością. Jego największą zaletą jest zdolność do zbliżania odległych elementów sceny bez utraty ostrości, co jest niezbędne w fotografii przyrodniczej, sportowej czy krajobrazowej. Teleobiektywy charakteryzują się długą ogniskową, co pozwala na kompresję perspektywy oraz uzyskanie efektu zamknięcia tła. Dzięki nim można uchwycić szczegóły, które byłyby niewidoczne przy użyciu standardowego obiektywu. W praktyce, fotografując dziką faunę, teleobiektyw pozwala na bezpieczne oddalenie od zwierząt, minimalizując stres dla nich oraz zapewniając lepsze kadry. Korzystając z teleobiektywu, warto również zwrócić uwagę na stabilizację obrazu, aby uniknąć rozmyć spowodowanych drganiami aparatu. Ponadto, teleobiektywy są często stosowane w fotografii portretowej, gdzie umożliwiają uzyskanie przyjemnego efektu rozmycia tła (bokeh).

Pytanie 3

Którą metodę uzyskiwania obrazu pozytywowego stosowano w dagerotypii?

A. Miedziana płytka poddawana jest trawieniu w kwasie siarkowym

B. Obraz utajony jest poddawany działaniu pary rtęci

C. Obraz utajony jest poddawany działaniu pary jodu

D. Posrebrzaną płytkę miedzianą poddaje się działaniu pary jodu

W niepoprawnych odpowiedziach pojawia się kilka koncepcji, które nie są zgodne z rzeczywistością procesu dagerotypowego. W pierwszej z nich sugeruje się, że obraz utajony poddawany jest działaniu pary jodu. Jod był używany w początkowych etapach przygotowania płytki, aby stworzyć warstwę światłoczułą, lecz nie był to proces wywołania. Działanie pary jodu miało na celu jedynie wytworzenie warstwy srebra halogenków, co jest tylko jednym z etapów produkcji dagerotypu, a nie jego wywołania. Kolejną omówioną koncepcją jest trawienie miedzianej płytki kwasem siarkowym, co również jest nieprawidłowe. Trawienie nie wchodzi w grę w kontekście dagerotypii, ponieważ proces ten dotyczy technik chemicznych wykorzystywanych w druku, a nie w wywołaniu obrazów. Typowym błędem w rozumieniu tego procesu jest mylenie przygotowania płytki z jej późniejszym wywołaniem. W rzeczywistości każde z tych podejść nie odnosi się do kluczowego etapu wywołania negatywu na pozytyw, czyli oddziaływania z parą rtęci, co stanowi nieodłączny element dagerotypii. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć, że proces tworzenia obrazu w dagerotypii jest złożony i składa się z wielu etapów, a każdy z nich ma swoją specyfikę i zastosowanie.

Pytanie 4

Jakie narzędzie w programie Adobe Photoshop służy do wygładzania skóry?

A. separacja częstotliwości

B. stempel

C. gumka

D. inteligentne wyostrzanie

Separacja częstotliwości jest techniką wykorzystywaną w Adobe Photoshop, która pozwala na oddzielne manipulowanie różnymi częstotliwościami obrazu, co jest szczególnie przydatne w procesie wygładzania skóry. Ta metoda pozwala na zachowanie szczegółów, takich jak tekstura skóry, podczas eliminowania niedoskonałości, takich jak zmarszczki czy plamy. Proces ten polega na podziale obrazu na warstwy wysokiej i niskiej częstotliwości, co umożliwia precyzyjne poprawienie aspektów wizualnych bez utraty jakości. Na przykład, można skupić się na wygładzeniu niskich częstotliwości, by usunąć zmarszczki, a następnie na wysokich częstotliwościach, by zachować naturalną teksturę skóry. Stosowanie separacji częstotliwości jest zgodne z najlepszymi praktykami w retuszu zdjęć w branży fotograficznej i graficznej, co czyni tę metodę standardem w profesjonalnej obróbce obrazu.

Pytanie 5

Do wykonania zdjęcia z efektem malowania światłem należy zastosować

A. średni czas naświetlania i silne oświetlenie

B. bardzo krótki czas naświetlania i niskie ISO

C. krótki czas naświetlania i lampa błyskowa

D. długi czas naświetlania i statyw

Aby uzyskać efekt malowania światłem w fotografii, kluczowe jest zastosowanie długiego czasu naświetlania oraz użycie statywu. Długi czas naświetlania pozwala na rejestrację ruchu źródła światła, co jest fundamentalne dla tego efektu. Przykładem może być sytuacja, gdy fotografujesz przy ciemnym tle i używasz latarki do tworzenia wzorów czy napisów w powietrzu. Bez statywu zdjęcie mogłoby wyjść rozmyte, ponieważ każdy ruch aparatu w czasie naświetlania spowodowałby nieostrość. Dobre praktyki w zakresie malowania światłem obejmują też stosowanie niskiego ISO, co minimalizuje szumy w obrazie. Warto pamiętać, że efekty malowania światłem są często wykorzystywane w fotografii artystycznej oraz reklamowej, co zwiększa atrakcyjność wizualną i przyciąga uwagę odbiorców. Dobrze jest też przeprowadzić kilka prób, by znaleźć optymalne ustawienia aparatu.

Pytanie 6

W nowoczesnym systemie zarządzania kolorem kalibrację monitora należy przeprowadzać

A. co najmniej raz na miesiąc

B. tylko przy pierwszym uruchomieniu systemu

C. wyłącznie po wymianie karty graficznej

D. tylko przy widocznych problemach z odwzorowaniem kolorów

Kalibracja monitora co najmniej raz na miesiąc jest kluczowym aspektem w nowoczesnym systemie zarządzania kolorem. Regularne kalibracje zapewniają, że monitor odwzorowuje kolory w sposób zgodny z rzeczywistością oraz z wymaganiami standardów branżowych, takich jak sRGB czy Adobe RGB. Warto zrozumieć, że z biegiem czasu, pod wpływem różnych czynników, jak temperatura, wilgotność, czy nawet naturalne starzenie się komponentów, parametry wyświetlania mogą się zmieniać. Przykładowo, jeśli pracujesz nad projektami graficznymi lub fotograficznymi, niechciane zmiany w odwzorowaniu kolorów mogą prowadzić do niezgodności w finalnym produkcie, co może wpłynąć na jakość Twojej pracy. Dlatego wiele profesjonalnych środowisk zaleca cykliczne kalibracje, aby zapewnić spójność kolorystyczną. Używając sprzętu kalibracyjnego, takiego jak kolorometr lub spektrometr, jesteś w stanie dostosować ustawienia monitora i uzyskać optymalne wyniki. Regularna kalibracja pozwala również na lepsze zarządzanie kolorami w całym procesie produkcji, co jest nieocenione w pracy nad projektami, które wymagają najwyższej jakości odwzorowania kolorów.

Pytanie 7

Jakie akcesoria fotograficzne używane podczas cyfrowego zapisu obrazu umożliwiają ocenę prawidłowości odwzorowania kolorów na fotografii?

A. Światłomierz

B. Blenda

C. Zielone tło

D. Wzornik barw

Wzornik barw to narzędzie wykorzystywane w fotografii cyfrowej do oceny i korekcji odwzorowania kolorów. Jego kluczowym zadaniem jest zapewnienie, że kolory na zdjęciu są wierne rzeczywistości i odpowiadają zamierzeniom twórcy. Wzornik barw składa się z zestawu standardowych próbek kolorów, które można porównać z obrazem, aby ocenić poprawność ich odwzorowania. Przykładem zastosowania wzornika barw jest proces kalibracji monitorów i drukarek, gdzie porównuje się wydruki z próbkami kolorów, aby upewnić się, że kolory są reprodukowane zgodnie z oczekiwaniami. W praktyce, często stosuje się wzorniki takie jak ColorChecker, który zawiera różne odcienie, co pozwala na precyzyjne dostrojenie ustawień aparatu oraz postprodukcji. Zastosowanie wzornika barw jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży fotograficznej, co przyczynia się do uzyskania profesjonalnych efektów i spójności kolorystycznej w pracy fotografa.

Pytanie 8

Jaki symbol w aparatach cyfrowych wskazuje na tryb automatyki z wyborem czasu ekspozycji?

A. A

B. S

C. P

D. M

Odpowiedź S oznacza tryb automatyki z preselekcją czasu otwarcia migawki, co jest istotnym aspektem w fotografii cyfrowej. W tym trybie fotograf ma możliwość ustalenia czasu otwarcia migawki, a aparat dobiera odpowiednią wartość przysłony, aby uzyskać prawidłową ekspozycję. Jest to szczególnie przydatne w sytuacjach, gdy fotograficy chcą uchwycić ruch, na przykład w przypadku sportów lub dynamicznych scen. Wybierając czas migawki, użytkownik może kontrolować efekt rozmycia ruchu - krótsze czasy migawki (np. 1/1000 sekundy) pozwalają na zamrożenie akcji, podczas gdy dłuższe czasy (np. 1/30 sekundy) mogą wprowadzać efekt ruchu. Wartości te są zgodne z dobrymi praktykami w fotografii, co pozwala na artystyczne wyrażanie się poprzez kontrolę nad parametrami ekspozycji. Tryb S jest popularny wśród zaawansowanych fotografów, którzy chcą mieć większą kontrolę nad swoimi zdjęciami.

Pytanie 9

Ile kolorów może odwzorować głębia 8-bitowa?

A. 16,8 miliona kolorów

B. 4 kolory

C. 256 kolorów

D. 16 kolorów

Głębia 8-bitowa oznacza, że każdy kanał kolorów (czerwony, zielony, niebieski) w systemie RGB może przyjmować 256 różnych wartości (od 0 do 255). W rezultacie, kombinując te trzy kanały, otrzymujemy 256 x 256 x 256, co daje 16,7 miliona kolorów. Niemniej jednak, kolejne konwersje i operacje, takie jak dithering, mogą wpływać na postrzeganą liczbę kolorów, ale podstawowa głębia 8-bitowa daje 256 barw na każdy kanał. Takie odwzorowanie kolorów jest powszechnie stosowane w grafice komputerowej, fotografii cyfrowej oraz w tworzeniu multimediów, co pozwala na wierne przedstawienie rzeczywistych kolorów. Wiele standardów, takich jak sRGB, opiera się na tej koncepcji, co czyni ją kluczowym elementem w pracy z obrazami w różnych zastosowaniach, od web designu po profesjonalną edycję zdjęć.

Pytanie 10

Aby wykonać zdjęcie ukazujące połowę sylwetki osoby w kadrze do pasa, jaki plan powinien być użyty?

A. półzbliżenie

B. amerykański

C. pełny

D. średni

Odpowiedź "średni" jest poprawna, ponieważ plan średni pozwala na uchwycenie sylwetki osoby od pasa w górę, co idealnie odpowiada treści pytania. W fotografii, plan średni jest stosowany do ukazania postaci w sposób, który nie jest ani zbyt bliski, ani zbyt odległy. Dzięki temu widz może dostrzegać szczegóły ekspresji twarzy oraz gesty rąk, co jest istotne w kontekście portretów. W praktyce, plan średni zyskuje popularność w fotografii mody, portretowej, a także w reportażach, gdzie kluczowe jest pokazanie interakcji między osobą a otoczeniem. Przykładowo, fotografując modelkę w modowym pokazie, plan średni umożliwia przedstawienie nie tylko jej stroju, ale również emocji, które towarzyszą prezentacji. Dobrze dobrany plan jest więc kluczowym elementem kompozycji, który wpływa na odbiór całego obrazu. Warto również pamiętać, że zgodnie z zasadami kompozycji, umiejscowienie postaci w kadrze ma znaczenie - powinno towarzyszyć jej odpowiednie tło, które nie będzie odciągać uwagi odbiorcy od głównego tematu zdjęcia.

Pytanie 11

W fotografii cyfrowej interpolacja bikubiczna to metoda

A. korekcji zniekształceń geometrycznych obiektywu

B. zmiany rozmiaru obrazu z zachowaniem lepszej jakości niż interpolacja liniowa

C. eliminacji szumów przez uśrednianie wielu klatek

D. łączenia wielu ekspozycji w jeden obraz HDR

Interpolacja bikubiczna jest zaawansowaną metodą zmiany rozmiaru obrazów, która wykorzystuje informacje z sąsiednich pikseli w celu uzyskania lepszej jakości niż w przypadku interpolacji liniowej. Ta technika bierze pod uwagę 16 najbliższych pikseli, co pozwala na uzyskanie bardziej gładkich i naturalnych przejść kolorów, eliminując efekt pikselizacji. Przykładem zastosowania może być powiększanie zdjęcia w programach graficznych, gdzie ważne jest, aby zachować jak najwyższą jakość. W praktyce stosowanie tej metody jest zgodne z najlepszymi praktykami w fotografii cyfrowej oraz edycji obrazów, szczególnie w sytuacjach, gdy oryginalne zdjęcie ma być prezentowane w dużych formatach. Warto również zauważyć, że interpolacja bikubiczna jest często używana w programach takich jak Adobe Photoshop czy GIMP, gdzie użytkownicy mogą wybierać tę opcję podczas zmiany rozmiaru obrazów. Dzięki temu, użytkownicy mogą uzyskać większą kontrolę nad końcowym efektem ich pracy.

Pytanie 12

Jaką rozdzielczość powinno mieć zeskanowane zdjęcie o wymiarach 10 × 15 cm, aby jego wydruk w rozdzielczości 300 dpi miał format 20 × 30 cm?

A. 150 spi

B. 300 spi

C. 600 spi

D. 1200 spi

Aby uzyskać obraz o wymiarach 20 × 30 cm przy rozdzielczości 300 dpi, musimy zrozumieć, jakie są wymagania dotyczące rozdzielczości przy skanowaniu. Rozdzielczość skanera, wyrażana w spi (sample per inch), określa, ile punktów obrazu jest rejestrowanych na cal. Przy obliczeniach musimy wziąć pod uwagę, że 300 dpi oznacza, iż na każdym calu rozmiaru wydruku powinno znaleźć się 300 punktów. W przypadku formatu 20 × 30 cm, co odpowiada 7.87 × 11.81 cali, całkowita liczba pikseli wymagana do uzyskania odpowiedniej jakości wydruku wynosi 2362 × 3543 pikseli. Z tego wynika, że przy skanowaniu z rozdzielczością 600 spi uzyskujemy wystarczającą ilość szczegółów, aby obraz po wydrukowaniu nie stracił na jakości. W praktyce skanowanie z wyższą rozdzielczością, jak 600 spi, jest zalecane przy archiwizacji zdjęć, ponieważ pozwala na zachowanie większej ilości detali, co jest szczególnie istotne w przypadku późniejszego przetwarzania lub powiększania obrazu. Tego rodzaju praktyka jest zgodna ze standardami branżowymi, które sugerują zachowanie wysokiej rozdzielczości dla materiałów archiwalnych.

Pytanie 13

Jaki obiektyw o konkretnej ogniskowej powoduje, że na zdjęciu występuje efekt zniekształcenia w formie beczki?

A. 50 mm

B. 10 mm

C. 500 mm

D. 200 mm

Obiektyw o ogniskowej 10 mm jest uważany za obiektyw szerokokątny, który ma zdolność do tworzenia efektu dystorsji beczkowatej. Dystorsja beczkowata polega na odkształceniu obrazu, gdzie linie proste w rzeczywistości są przedstawiane jako krzywe na zdjęciu, przypominające kształt beczki. Efekt ten jest szczególnie zauważalny w narożnikach kadru. W przypadku obiektywów o krótkiej ogniskowej, takich jak 10 mm, kąt widzenia jest znacznie szerszy, co prowadzi do zwiększenia dystorsji. Tego rodzaju obiektywy są często wykorzystywane w fotografii architektury, krajobrazów oraz w foto-reportażu, gdzie szeroki kąt widzenia pozwala na uchwycenie większej ilości szczegółów w ograniczonej przestrzeni. W praktyce, aby zminimalizować efekt dystorsji, fotografowie często stosują techniki postprodukcji, takie jak korekcja obrazu w programach graficznych. Zrozumienie charakterystyki obiektywów szerokokątnych pozwala na lepsze planowanie ujęć i wykorzystanie ich zalet.

Pytanie 14

Jakie promieniowanie o kolorze jest przepuszczane przez filtr purpurowy?

A. zielonej

B. zielonej i czerwonej

C. niebieskiej i czerwonej

D. zielonej i niebieskiej

Rozważając błędne odpowiedzi, należy zrozumieć, że każde z podejść do wyboru kolorów niezgodnych z filtrami nie opiera się na dobrze ugruntowanej wiedzy dotyczącej spektrum świetlnego. Filtr purpurowy, z definicji, nie przepuszcza zielonego światła, co jest kluczowym aspektem jego działania. Odpowiedzi sugerujące, że filtr ten przepuszcza zieleń, są oparte na mylnym założeniu, że wszystkie kolory są w równym stopniu dostępne przez filtr, co jest nieprawdziwe. Przykładem pomyłki może być wyobrażenie sobie, że filtr purpurowy, działający w zakresie długości fal czerwonych i niebieskich, może też pozwolić na przechodzenie innych barw, mimo że w rzeczywistości jest to technicznie niemożliwe. Ponadto, w kontekście praktycznym, wiele osób myli się, zakładając, że filtry działają na zasadzie ogólnego przepuszczania światła, nie dostrzegając, że każdy filtr ma swoje specyficzne właściwości optyczne. Właściwe zrozumienie działania filtrów jest kluczowe w wielu dziedzinach, takich jak optyka, fotografia czy grafika komputerowa. Prawidłowe użycie filtrów w praktyce wymaga także zrozumienia, które kolory są potrzebne do uzyskania pożądanego efektu, co jest niezbędne w profesjonalnym przetwarzaniu obrazu oraz w standardach jakości w branży kreatywnej.

Pytanie 15

Podczas robienia zdjęcia w amerykańskim ujęciu, trzeba skadrować postać modela na wysokości jego

A. klatki piersiowej

B. ramion

C. kolan

D. stóp

Wybór kolan jako punktu kadrowania w planie amerykańskim jest zgodny z zasadami kompozycji w fotografii, które nakazują umieszczanie głównych elementów na linii, która jest naturalnie atrakcyjna dla oka. Plan amerykański, znany również jako plan do kolan, ma na celu ukazanie postaci modela w sposób, który zachowuje równowagę pomiędzy jego sylwetką a otoczeniem. Skadrowanie na wysokości kolan pozwala na uwypuklenie detali odzieży oraz dynamiki postawy, co jest kluczowe w modzie oraz portrecie. W praktyce, stosując ten kadr, możemy również lepiej uchwycić gesty i ruchy, co dodaje dynamiki do ujęcia. Przykładowo, w sesjach modowych, gdzie istotne są zarówno detale stylizacji, jak i naturalne zachowanie modela, plan amerykański umożliwia głębsze zaangażowanie widza w przedstawianą narrację wizualną. Takie podejście jest zgodne z szeroko akceptowanymi standardami w branży fotograficznej.

Pytanie 16

Kiedy w wizjerze aparatu fotograficznego dostrzegalna jest faktura lub wzór składający się z wielu małych elementów umiejscowionych blisko siebie, to na fotografii może pojawić się efekt

A. paralaksy

B. mory

C. szumu

D. flary

Flara to efekt optyczny, który powstaje na skutek bezpośredniego odbicia światła od soczewek aparatu, co prowadzi do pojawienia się jasnych plam lub promieni świetlnych na zdjęciach. Choć może to być problem w fotografii, nie jest związane z obecnością regularnych wzorów w kadrze, jak to ma miejsce w przypadku mory. Szum to zjawisko, które występuje w zdjęciach, szczególnie w warunkach słabego oświetlenia, i odnosi się do przypadkowych, niepożądanych artefaktów, które zniekształcają obraz. Szum nie jest wynikiem interferencji wzorów, lecz raczej problemem związanym z czułością matrycy i jakością przetwarzania sygnału. Paralaksa odnosi się do zjawiska, które występuje, gdy obserwator postrzega różne położenia obiektów z różnych punktów widzenia, co jest istotne w kontekście pomiarów odległości lub w sytuacjach wykorzystujących dwa obiektywy do tworzenia efektu trójwymiarowego. Wszystkie te efekty mają swoje miejsce w fotografii, ale nie są bezpośrednio związane z problemem mory, który wynika z interferencji wzorów na poziomie pikseli. Zrozumienie różnicy między tymi efektami jest kluczowe dla poprawnego interpretowania wyników pracy fotografa oraz unikania typowych błędów w kadrze.

Pytanie 17

Przy fotografowaniu nocnego nieba z widocznymi gwiazdami należy ustawić

A. wysoką wartość ISO, małą przysłonę i krótki czas naświetlania

B. niską wartość ISO, małą przysłonę i długi czas naświetlania

C. wysoką wartość ISO, szeroki otwór przysłony i odpowiednio długi czas naświetlania

D. niską wartość ISO, szeroki otwór przysłony i krótki czas naświetlania

Przy fotografowaniu nocnego nieba kluczowe jest uchwycenie jak największej ilości światła, co pozwala na wyraźne zarejestrowanie gwiazd. Wysoka wartość ISO zwiększa czułość matrycy aparatu, co jest niezbędne w warunkach słabego oświetlenia. Dzięki temu możemy uchwycić więcej detali na zdjęciu. Szeroki otwór przysłony (mała wartość f) pozwala na wpuszczenie większej ilości światła, co również przyczynia się do lepszej jakości zdjęcia. Odpowiednio długi czas naświetlania (w granicach kilku sekund do minut) jest konieczny, aby zarejestrować światło gwiazd w wystarczającej ilości, nie martwiąc się o efekty jak gwiaździste smugi, które mogą powstać przy zbyt długim naświetlaniu, gdy aparat się porusza. W praktyce, ustawienia te są często wykorzystywane przez astrofotografów do uchwycenia piękna nocnego nieba, a przykładem mogą być zdjęcia Drogi Mlecznej, gdzie te parametry mają kluczowe znaczenie dla uzyskania szczegółowego i estetycznego efektu.

Pytanie 18

W celu sfotografowania płaskiego dokumentu bez zniekształceń perspektywicznych należy

A. użyć obiektywu makro z filtrem polaryzacyjnym

B. zastosować obiektyw szerokokątny z małą odległością przedmiotową

C. fotografować z możliwie największej odległości z użyciem teleobiektywu

D. ustawić aparat tak, aby oś optyczna obiektywu była prostopadła do płaszczyzny dokumentu

Ustawienie aparatu tak, aby oś optyczna obiektywu była prostopadła do płaszczyzny dokumentu, jest kluczowe dla uzyskania zdjęcia bez zniekształceń perspektywicznych. Gdy aparat znajduje się pod odpowiednim kątem, obiektyw rejestruje obraz bez deformacji, co jest szczególnie istotne w przypadku dokumentów, które powinny być wiernie odwzorowane. Na przykład, w fotografii archiwalnej czy skanowaniu dokumentów, taka technika pozwala na zachowanie detali oraz prawidłowych proporcji, co jest niezbędne w pracy z dokumentami prawnymi czy naukowymi. Warto również pamiętać, że przy takim ustawieniu minimalizujemy ryzyko powstawania efektu keystone, czyli zniekształcenia, które pojawia się, gdy aparat jest ustawiony ukośnie w stosunku do fotografowanego obiektu. Dobrą praktyką jest również zapewnienie odpowiedniego oświetlenia, aby unikać cieni i refleksów, co dodatkowo poprawia jakość uzyskiwanego obrazu.

Pytanie 19

Najnowszym trendem w dziedzinie nośników pamięci do profesjonalnych aparatów fotograficznych jest

A. zapis bezpośrednio na dyski SSD za pomocą interfejsu PCIe

B. wykorzystanie pamięci RAM z podtrzymaniem bateryjnym

C. transmisja bezprzewodowa obrazów bezpośrednio do chmury

D. powrót do kart SD ze względu na ich niską cenę i powszechność

Wybór powrotu do kart SD ze względu na ich niską cenę i powszechność, a także pomysły na wykorzystanie pamięci RAM z podtrzymaniem bateryjnym lub transmisję bezprzewodową obrazów do chmury, są nieaktualne w kontekście profesjonalnych zastosowań fotograficznych. Karty SD, mimo że są szeroko stosowane i tańsze, mają ograniczenia prędkości zapisu, które mogą być niewystarczające dla profesjonalistów pracujących z wysokiej jakości materiałem. W praktyce, przy pracy z plikami RAW, ich transfer może być zbyt wolny, co prowadzi do frustracji w trakcie sesji zdjęciowych. W przypadku pamięci RAM z podtrzymaniem bateryjnym, choć teoretycznie mogłoby to poprawić prędkość, to w rzeczywistości takie rozwiązanie jest zbyt skomplikowane i kosztowne, aby stać się powszechne. Co więcej, pamięć RAM nie jest projektowana do długoterminowego przechowywania danych, co czyni ją nieodpowiednią do użycia w fotografii. Z kolei transmisja bezprzewodowa obrazów do chmury, choć wygodna, wiąże się z problemami z opóźnieniami, prędkością transferu i wymaga stałego dostępu do internetu, co jest kluczowe w sytuacjach, gdy liczy się każda sekunda. Te wszystkie aspekty wskazują, że trendy są ukierunkowane na zwiększenie wydajności i niezawodności, co najlepiej realizuje zapis na dyskach SSD za pomocą PCIe.

Pytanie 20

Które z narzędzi dostępnych w programie Adobe Photoshop pozwala na redukcję nasycenia kolorów?

A. Lasso

B. Stempel

C. Różdżka

D. Gąbka

Gąbka to narzędzie w programie Adobe Photoshop, które jest specjalnie zaprojektowane do manipulacji nasyceniem kolorów w obrazach. Używając gąbki, można zmniejszać nasycenie kolorów w określonych obszarach obrazu, co pozwala na uzyskanie bardziej stonowanych efektów. Narzędzie to działa poprzez 'wypijanie' koloru z pikseli, co skutkuje ich blaknięciem. Przykładem zastosowania gąbki jest sytuacja, gdy chcemy zredukować intensywność kolorów w portrecie, aby uzyskać bardziej naturalny wygląd skóry. Gąbka może być również używana w fotografii krajobrazowej, kiedy nadmierna saturacja zieleni w trawie lub drzewach może odciągać uwagę od głównego tematu zdjęcia. Dobrą praktyką jest dostosowanie wartości nasycenia i ustawienia narzędzia, aby uzyskać pożądany efekt bez nadmiernej utraty detali, co jest kluczowe w profesjonalnej edycji zdjęć. Warto również pamiętać, że podczas manipulacji kolorami istotne jest zachowanie równowagi tonalnej obrazu, co można osiągnąć poprzez precyzyjne używanie gąbki w połączeniu z innymi narzędziami edycyjnymi, jak krzywe czy poziomy.

Pytanie 21

Która właściwość aparatu fotograficznego jest najważniejsza podczas robienia zdjęć dokumentalnych?

A. Kontrola nad perspektywą

B. Obiektyw o wysokiej jasności

C. Obracany wyświetlacz

D. Obiektyw z możliwością makrofotografii

Obiektyw o dużej jasności jest kluczowym elementem w fotografii reportażowej, ponieważ pozwala na uzyskanie wyższej jakości zdjęć w trudnych warunkach oświetleniowych, takich jak wnętrza budynków czy wieczorne wydarzenia. Obiektywy o dużej jasności, czyli te, które mają niską wartość przysłony (np. f/1.4, f/1.8), pozwalają na wpuszczenie większej ilości światła do matrycy aparatu. Dzięki temu fotograf może używać krótszych czasów naświetlania, co minimalizuje ryzyko poruszenia zdjęcia, a także umożliwia uzyskanie płytkiej głębi ostrości, co jest często pożądane w reportażu. Przykładowo, podczas fotografowania wydarzeń sportowych lub koncertów, gdzie warunki oświetleniowe mogą być zmienne, obiektyw o dużej jasności pozwala na uchwycenie dynamicznych momentów z zachowaniem ostrości i szczegółowości. Warto także zauważyć, że w fotografii reportażowej często liczy się czas reakcji, a obiektyw o większej jasności umożliwia szybsze ustawienie parametrów aparatu, co może być kluczowe w sytuacjach wymagających natychmiastowego działania.

Pytanie 22

Jakiej operacji nie da się zrealizować w programie Adobe Photoshop?

A. Trasowania mapy bitowej

B. Rasteryzacji warstwy tekstowej

C. Wypełnienia zaznaczenia

D. Obrysowania zaznaczenia

Trasowanie mapy bitowej to proces, który nie jest bezpośrednio wspierany w programie Adobe Photoshop. W Photoshopie mamy do czynienia z grafiką rastrową, co oznacza, że obrazy składają się z pikseli. Natomiast trasowanie mapy bitowej jest techniką, która najczęściej kojarzy się z grafiką wektorową. W przypadku wektorów, trasowanie polega na przekształceniu obrazu rastrowego w zestaw linii i kształtów opartych na matematycznych równaniach. Adobe Illustrator jest programem, który lepiej sprawdza się w tym zakresie, oferując narzędzia do wektoryzacji. W Photoshopie można jednak konwertować rastrowe warstwy na wektory w ograniczonym zakresie, ale pełne trasowanie wymaga dedykowanych narzędzi. W kontekście praktycznym, umiejętność rozróżniania między grafiką rastrową a wektorową jest kluczowa w branży kreatywnej, gdzie często musimy wybierać odpowiednie narzędzia zgodnie z wymaganiami projektu. Warto zatem znać możliwości różnych programów i ich odpowiednie zastosowanie.

Pytanie 23

Na testowym zdjęciu zauważono, że zanieczyszczenia matrycy są widoczne w prawym górnym rogu obrazu. Podczas czyszczenia matrycy konieczne jest usunięcie zanieczyszczeń z tego rogu

A. lewego górnego

B. prawego dolnego

C. lewego dolnego

D. prawego górnego

Wybór innych lokalizacji do czyszczenia matrycy jest błędny, ponieważ nie uwzględnia precyzyjnego opisu miejsca, z którego należy usunąć zabrudzenia. Na przykład, wskazanie prawego dolnego rogu lub lewego dolnego rogu jako miejsc do czyszczenia nie rozwiązuje problemu, ponieważ nie odnosi się do rzeczywistej lokalizacji zabrudzenia. Zabrudzenia matrycy są specyficzne i ich usunięcie powinno następować bezpośrednio z miejsca, gdzie zostały zauważone. Często zdarza się, że osoby czyszczące matryce w niewłaściwy sposób zamiast zwrócić uwagę na dokładną lokalizację zabrudzeń, koncentrują się na ogólnym czyszczeniu całej powierzchni, co może prowadzić do niepożądanych efektów, takich jak dodatkowe zarysowania czy uszkodzenia. Ponadto, niektóre metody czyszczenia, takie jak używanie nieodpowiednich środków chemicznych, mogą zniszczyć powłokę matrycy, co z kolei wpływa na jakość zdjęć. Właściwe podejście do czyszczenia matrycy powinno zawsze bazować na dokładnej diagnozie lokalizacji zabrudzenia oraz zastosowaniu odpowiednich technik czyszczenia, które minimalizują ryzyko uszkodzeń. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla zachowania sprzętu w dobrym stanie i uzyskania najlepszych rezultatów fotograficznych.

Pytanie 24

Kondensor stanowi element powiększalnika, który

A. zapobiega skraplaniu pary wodnej na obudowie powiększalnika

B. koryguje wady optyczne obiektywu

C. zmiękcza obraz, który jest powiększany

D. jednostajnie kieruje światło na całą powierzchnię negatywu

Kondensor w powiększalniku pełni kluczową rolę w optymalizacji oświetlenia negatywu, co jest szczególnie istotne dla uzyskania wysokiej jakości odbitek fotograficznych. Jego podstawowym zadaniem jest równomierne kierowanie światła na całą powierzchnię negatywu, co pozwala na uniknięcie niepożądanych cieni i nierównomiernych ekspozycji. W praktyce, kondensory są projektowane tak, aby skupiać światło w odpowiedni sposób, co zapewnia równą jasność i kontrast na całym obrazie. Dobrej jakości kondensory są często wykorzystywane w profesjonalnych laboratoriach fotograficznych, gdzie precyzja jest kluczowa. Warto również zaznaczyć, że stosowanie kondensora w połączeniu z odpowiednim źródłem światła, takim jak żarówka halogenowa, znacząco poprawia efektywność pracy powiększalnika, co wpływa na jakość finalnych odbitek. Zgodnie z najlepszymi praktykami w dziedzinie fotografii analogowej, dobór kondensora oraz jego kalibracja mają istotny wpływ na ostateczny rezultat procesu powiększania.

Pytanie 25

W trybie priorytetu przysłony (A/Av) fotograf ustawia

A. wartość przysłony, a aparat dobiera czas naświetlania

B. czułość ISO, a aparat dobiera czas naświetlania i przysłonę

C. czas naświetlania, a aparat dobiera wartość przysłony

D. balans bieli, a aparat dobiera pozostałe parametry ekspozycji

W trybie priorytetu przysłony (A/Av) fotograf ma pełną kontrolę nad wartością przysłony, co pozwala mu na decydowanie o głębi ostrości w kadrze. Ustawiając przysłonę, fotograf wpływa na ilość światła wpadającego do aparatu oraz na to, jak bardzo tło będzie rozmyte lub ostre. Im mniejsza wartość przysłony (np. f/1.8), tym większa ilość światła wpada do obiektywu, a także mniejsza głębia ostrości, co jest idealne do portretów, gdzie chcemy, aby tło było rozmyte. Z kolei przy większej wartości przysłony (np. f/16) uzyskujemy większą głębię ostrości, co jest przydatne w fotografii krajobrazowej, gdzie chcemy, aby wszystko od pierwszego planu po horyzont było ostre. Warto również dodać, że aparat automatycznie dobiera czas naświetlania, aby zrównoważyć ekspozycję, co stanowi wygodę dla fotografa, który może skupić się na artystycznych aspektach fotografii. To podejście jest zgodne z dobrymi praktykami i standardami w fotografii, pozwalając na twórcze wyrażenie wizji bez zbędnej komplikacji związanej z ręcznym ustalaniem wszystkich parametrów.

Pytanie 26

Aby uzyskać efekt wyeksponowania chmur, przyciemnienia nieba oraz stworzenia burzowego klimatu w czarno-białych zdjęciach krajobrazowych, jaki filtr należy zastosować?

A. zielony

B. niebieski

C. szary

D. czerwony

Filtr czerwony w czarno-białych zdjęciach krajobrazowych naprawdę robi robotę, jeśli chodzi o dodanie głębi i dramatyzmu. Szczególnie w przypadku chmur i nieba, które wtedy wyglądają rewelacyjnie. Czerwony filtr blokuje niebieskie i zielone światło, co sprawia, że niebo staje się ciemniejsze, a chmury bardziej wyraziste. Dzięki temu zdjęcia mają lepszy kontrast, co jest super ważne w krajobrazówkach, gdzie światło i cień odgrywają dużą rolę. Na przykład w górskim krajobrazie, chmury nabierają bardziej intensywnej struktury, a niebo zyskuje na dramaturgii. Takie techniki są zgodne z dobrymi praktykami fotografii, bo kolor naprawdę potrafi podkreślić atmosferę i nastrój. W czarno-białych zdjęciach kontrast i faktura to kluczowe elementy, więc warto o tym pamiętać.

Pytanie 27

Aby uzyskać materiał negatywowy o panchromatycznym uczuleniu, koreks powinien być załadowany

A. w całkowitej ciemności

B. w oświetleniu oliwkowym

C. przy oświetleniu pomarańczowym

D. pod światłem żółtym

Odpowiedź "w całkowitej ciemności" jest poprawna, ponieważ podczas wywoływania materiału negatywowego o uczuleniu panchromatycznym, niezbędne jest unikanie wszelkich źródeł światła, które mogą wpłynąć na emulację światłoczułą. Materiały te są niezwykle wrażliwe na światło, co oznacza, że nawet niewielka ekspozycja na światło białe może spowodować niepożądane naświetlenia i zniszczenie obrazu. Przygotowując koreks do wywoływania, należy zapewnić, że cały proces odbywa się w ciemnym pomieszczeniu, wykorzystując odpowiednie pomieszczenia do przechowywania chemikaliów oraz sprzętu. W praktyce oznacza to korzystanie z ciemni, która spełnia standardy bezpieczeństwa oraz ochrony przed światłem, aby zachować jakość zdjęć. Warto również zastosować ciemne torby do przenoszenia materiałów filmowych oraz odpowiednie akcesoria, które zapobiegają przypadkowemu naświetleniu, co jest istotne w profesjonalnym procesie fotograficznym. Zgodnie z dobrymi praktykami w fotografii analogowej, wywoływanie w całkowitej ciemności jest kluczowym elementem, aby uzyskać optymalne rezultaty wywoływania.

Pytanie 28

W przypadku produkcji plakatu o rozmiarach 30× 45 cm, który ma być wydrukowany w formacie 30 × 45 cm z rozdzielczością 300 dpi, konieczne jest skorzystanie z aparatu cyfrowego posiadającego matrycę o minimalnej rozdzielczości

A. 2048 × 1563 pikseli

B. 2592 × 1944 pikseli

C. 5500 × 3800 pikseli

D. 5000 × 3400 pikseli

Aby uzyskać wysokiej jakości reprodukcję plakatu o wymiarach 30 × 45 cm w rozdzielczości 300 dpi, konieczne jest posiadanie aparatu cyfrowego z matrycą o minimalnej rozdzielczości 5500 × 3800 pikseli. Rozdzielczość 300 dpi oznacza, że na każdy cal powierzchni plakatu powinno przypadać 300 punktów (pikseli) w poziomie i 300 punktów w pionie. Zatem, aby obliczyć wymaganą rozdzielczość, należy pomnożyć wymiary plakatu w calach przez 300. Wymiary plakatu 30 cm x 45 cm można przeliczyć na cale (1 cal = 2,54 cm), co daje około 11,81 cala x 17,72 cala. Przemnażając te wartości przez 300 otrzymujemy 3543 piksele w poziomie i 5316 pikseli w pionie, co daje łącznie około 18 000 000 pikseli. Aby uzyskać zapas i możliwość przycięcia oraz uwzględnić różne techniki edycji, aparat o rozdzielczości 5500 × 3800 pikseli jest odpowiedni. Dzięki temu uzyskujemy większą elastyczność w pracy nad grafiką i pewność, że finalny wydruk będzie ostry i szczegółowy. W praktyce, przy wyższej rozdzielczości można zastosować więcej efektów graficznych bez utraty jakości.

Pytanie 29

Jakie tło powinno być użyte, aby osiągnąć maksymalną różnicę w jasności na kolorowym obrazie między tłem a fotografowanym czerwonym jabłkiem?

A. Niebieskie

B. Zielone

C. Białe

D. Purpurowe

Białe tło jest chyba najlepszym wyborem, gdy chodzi o kontrast z czerwonym jabłkiem. Dlaczego? Bo biel odbija wszystkie kolory, przez co fajnie wyróżnia czerwień. W teorii kolorów możemy zauważyć, że biała powierzchnia mocno podkreśla różnice w jasności, a to jest mega ważne w fotografii. Czerwony to kolor ciepły, a biel sprawia, że wygląda on naprawdę wyraziście. W reklamach i fotografiach produktowych białe tło pomaga przyciągnąć uwagę, co jest niezwykle istotne, kiedy chcemy sprzedać coś. Fotografowie często wybierają białe tło, bo daje czysty i profesjonalny wygląd zdjęć, a to już jest zgodne z podstawowymi zasadami marketingu wizualnego. Dodatkowo, edytowanie zdjęć z białym tłem jest prostsze, bo ten kolor nie wprowadza zamieszania z innymi kolorami. Takie podejście widzi się także w studiach fotograficznych, gdzie białe tło sprawia, że produkty wyglądają na bardziej atrakcyjne.

Pytanie 30

Dla matrycy o czułości ISO 400/27° ustalono poprawne parametry ekspozycji: czas naświetlania 1/125 s oraz wartość przysłony f/8. Na jaką wartość powinna być ustawiona czułość matrycy, przy zmianie liczby przysłony do f/4, przy zachowaniu tego samego czasu naświetlania, aby osiągnąć prawidłowe naświetlenie?

A. ISO 200/24°

B. ISO 50/18°

C. ISO 100/21°

D. ISO 800/30°

Poprawna odpowiedź to ISO 100/21°. Zmiana przysłony z f/8 na f/4 oznacza, że otwieramy obiektyw, co pozwala na wpuszczenie większej ilości światła. W przypadku zmiany przysłony z f/8 do f/4 mamy do czynienia z podwójnym zwiększeniem ilości światła, co wynika z zasady przysłony, gdzie każdy pełny krok (np. z f/8 na f/5.6, a następnie f/4) daje dwa razy więcej światła. Ponieważ czułość ISO matrycy określa, jak wrażliwa jest ona na światło, musimy odpowiednio zmniejszyć czułość, aby zrekompensować to dodatkowe światło. Zmiana czułości z ISO 400 do ISO 100 oznacza czterokrotne zmniejszenie czułości, co jest zgodne z tym, co chcemy osiągnąć. W praktyce, dla fotografów oznacza to, że przy ustawieniach ISO 100/21° będziemy mieli prawidłową ekspozycję, pomimo otwarcia przysłony. Uwzględniając standardy fotograficzne, jest to kluczowa umiejętność w kontrolowaniu ekspozycji w różnych warunkach oświetleniowych.

Pytanie 31

Który proces przedstawia etapy charakterystyczne dla procesu E6?

Wywoływanie barwne

Wybielanie

Płukanie

Utrwalenie

Płukanie

Stabilizowanie

Suszenie

Wywoływanie barwne

Przerywanie

Płukanie

Wybielanie

Płukanie

Utrwalenie

Płukanie

Roztwór zwilżający

Suszenie

Wywoływanie barwne

Przerywanie

Płukanie

Wybielanie

Płukanie

Utrwalenie

Płukanie

Garbowanie

Suszenie

Wywołanie pierwsze

Płukanie

Zadymianie

Wywoływanie barwne

Kondycjonowanie

Wybielanie

Utrwalanie

Płukanie

Stabilizowanie

Suszenie

A. D.

B. C.

C. A.

D. B.

Odpowiedź D. jest poprawna, ponieważ nawiązuje do procesu E6, który jest kluczowy w fotografii kolorowej. Proces E6 składa się z kilku etapów, które są niezbędne do prawidłowego wywołania filmów kolorowych. Pierwszym krokiem jest wywołanie, które zahartowuje emulsję, a następnie następuje płukanie, które usuwa nadmiar chemikaliów. Dalej przechodzi się do etapu zadymania, gdzie film jest eksponowany na pary amoniaku, co wpływa na rozwój kolorów. Kolejne fazy to wywoływanie barwne, które jest kluczowe dla uzyskania odpowiednich odcieni, a następnie kondycjonowanie, które stabilizuje emulsję. Wybielanie i utrwalenie są niezwykle ważne dla trwałości zdjęć. Ostateczne etapy to płukanie, stabilizowanie i suszenie, które kończą cały proces. Znajomość każdego z tych kroków jest istotna dla profesjonalnych fotografów oraz laborantów zajmujących się wywoływaniem filmów, co potwierdzają standardy branżowe dotyczące jakości i procesu produkcji filmów kolorowych.

Pytanie 32

Jaką przestrzeń kolorystyczną należy wybrać w oprogramowaniu do edycji projektu graficznego, który ma być publikowany w internecie?

A. LAB

B. PANTONE

C. RGB

D. CMYK

Odpowiedź RGB jest poprawna, ponieważ przestrzeń barwna RGB (Red, Green, Blue) jest standardem używanym w projektach przeznaczonych do wyświetlania na ekranach. Każdy piksel w obrazie RGB jest tworzony poprzez mieszanie trzech podstawowych kolorów: czerwonego, zielonego i niebieskiego. W kontekście publikacji internetowych, gdzie dominującym medium są monitory i wyświetlacze, RGB jest najodpowiedniejszym wyborem, ponieważ odwzorowuje sposób, w jaki kolory są emitowane przez ekrany. Przykłady zastosowania RGB obejmują tworzenie grafik na strony internetowe, banery reklamowe oraz interfejsy użytkownika. Dobrą praktyką jest również monitorowanie przestrzeni barwnej w programach graficznych, aby uniknąć problemów z odwzorowaniem kolorów. Warto zauważyć, że wiele platform internetowych, takich jak media społecznościowe, rekomenduje wykorzystanie RGB dla uzyskania najlepszej jakości wyświetlania i zgodności kolorystycznej. Dodatkowo, RGB pozwala na szerszą gamę kolorów niż inne przestrzenie, co czyni go idealnym wyborem dla grafik przeznaczonych do użytku w sieci.

Pytanie 33

W najnowszych profesjonalnych systemach lamp studyjnych funkcja HSS (High Speed Sync) umożliwia

A. zapisywanie ustawień lampy w pamięci wewnętrznej urządzenia

B. synchronizację lampy z migawką przy czasach krótszych niż standardowy czas synchronizacji

C. automatyczną kalibrację mocy błysku w zależności od odległości od obiektu

D. bezprzewodową komunikację między lampami w systemie

Funkcja HSS, czyli High Speed Sync, jest niezwykle przydatna w przypadku fotografii z użyciem lamp błyskowych. Jej główną zaletą jest to, że umożliwia synchronizację lampy z migawką aparatu przy czasach krótszych niż standardowe czasy synchronizacji, które zazwyczaj wynoszą około 1/200 sekundy. Dzięki HSS można uzyskać doskonałe efekty podczas fotografowania w jasnym świetle dziennym, gdzie trzeba używać krótszych czasów naświetlania, aby uniknąć prześwietlenia zdjęcia. Przykładowo, jeśli chcesz uchwycić dynamiczny moment, jak np. skok sportowca, używając krótkiego czasu migawki, HSS pozwoli na błysk lampy nawet przy takich ustawieniach. To daje fotografowi większą kreatywność i kontrolę nad ostatecznym wyglądem zdjęcia. Warto również wspomnieć, że wykorzystanie HSS wymaga zgodnych lamp i aparatów, co jest standardem w profesjonalnej fotografii.

Pytanie 34

Jakiego filtru należy użyć, aby uzyskać delikatny efekt klasycznej fotografii w odcieniu sepii?

A. Połówkowy

B. Polaryzacyjny

C. Konwersyjny

D. Szary

Filtr konwersyjny jest idealnym narzędziem do uzyskania klasycznego efektu fotografii w tonacji sepii. Jego główną funkcją jest wzmocnienie ciepłych tonów obrazu, co jest kluczowe w tworzeniu nostalgicznych, filmowych klimatów. Filtr ten działa poprzez zwiększenie saturacji żółtych i czerwonych barw, jednocześnie osłabiając niektóre zielone i niebieskie odcienie. Dzięki temu zdjęcia stają się bardziej przyjemne dla oka, a ich kolorystyka przypomina dawne fotografie. Dobrym przykładem zastosowania filtra konwersyjnego jest fotografowanie krajobrazów w godzinach porannych lub wieczornych, kiedy światło jest bardziej miękkie i cieplejsze. Warto również zauważyć, że takie podejście wpisuje się w standardy estetyczne stosowane w tradycyjnej fotografii analogowej, gdzie efekty sepii były często uzyskiwane poprzez odpowiednie naświetlenie oraz chemiczne procesy wywoływania. W związku z tym, aby uzyskać zamierzony efekt artystyczny, fotografowie powinni rozważyć użycie filtrów konwersyjnych jako części swojej pracy.

Pytanie 35

Obrazy przeznaczone do druku w poligrafii zapisuje się w przestrzeni kolorystycznej

A. sRGB

B. RGB

C. HSV

D. CMYK

Tryb koloru CMYK (Cyan, Magenta, Yellow, Key/Black) jest standardowym modelem stosowanym w druku poligraficznym. W przeciwieństwie do modeli RGB (Red, Green, Blue), które są używane głównie w wyświetlaczach, CMYK jest zaprojektowany tak, aby najlepiej odwzorować kolory na papierze. Podczas druku, kolory są tworzone przez nakładanie warstw atramentu, co sprawia, że model CMYK jest bardziej odpowiedni do tego celu. Przykładowo, gdy projektujemy materiały reklamowe, jak ulotki czy plakaty, pliki muszą być zapisane w tym trybie, aby zapewnić dokładność kolorów po wydruku. W wielu programach graficznych, takich jak Adobe Photoshop czy Illustrator, możemy ustawić tryb koloru na CMYK, co pozwala na precyzyjne zarządzanie kolorami i ich odwzorowaniem w finalnym produkcie. Zastosowanie tego modelu w druku gwarantuje, że efekty wizualne będą zgodne z oczekiwaniami, co jest kluczowe w procesie poligraficznym.

Pytanie 36

Nie znając parametrów rozdzielczości drukarki, plik cyfrowy stworzony do umieszczenia w folderze promocyjnym powinien być przygotowany w rozdzielczości

A. 72 ppi

B. 200 ppi

C. 150 ppi

D. 300 ppi

Robienie plików do druku w rozdzielczości 300 ppi to normalka w branży graficznej i poligraficznej. Właściwie to raczej standard dla wszelkich materiałów, które chcemy wydrukować, takich jak foldery czy plakaty. Przy tej rozdzielczości obrazki będą naprawdę ostre, co jest istotne w marketingu, bo wiadomo – wizualna strona ma ogromne znaczenie. Na przykład, przygotowując zdjęcia do magazynów czy na billboardy, warto mieć na uwadze, że nawet drobne niedociągnięcia będą widoczne. No i co ważne, przy 300 ppi obrazy będą mniej podatne na rozmycia, co ma znaczenie, gdy drukujemy na różnych materiałach. Przy tej rozdzielczości możemy też lepiej manipulować obrazami, na przykład przy przycinaniu, bez straty jakości – co moim zdaniem jest dużym plusem.

Pytanie 37

Jakie narzędzie w oprogramowaniu graficznym pozwala na wybranie obiektu na grafice?

A. Pióro.

B. Kroplomierz.

C. Ramka.

D. Przeciąganie.

Pióro to narzędzie w programach graficznych, które pozwala na precyzyjne zaznaczenie obiektów na obrazie, co jest niezwykle istotne w pracy z grafiką rastrową i wektorową. Działa na zasadzie tworzenia ścieżek, które można dowolnie modyfikować, co czyni je idealnym do selekcji skomplikowanych kształtów. W praktyce, użycie narzędzia Pióro może obejmować wycinanie obiektów z tła, tworzenie maski, czy rysowanie własnych kształtów. Ważne jest, aby zrozumieć, że technika ta opiera się na ścisłej kontroli nad punktami węzłowymi i krzywymi Béziera, co pozwala na uzyskanie gładkich i estetycznych krawędzi. W standardach branżowych, umiejętność pracy z narzędziem Pióro uważana jest za fundamentalną dla grafików, ponieważ znacząco wpływa na jakość i precyzję tworzonych projektów.

Pytanie 38

Aby rozjaśnić głęboki, wyraźny cień rzucany przez słońce na twarz modela w kapeluszu o dużym rondzie, powinno się użyć

A. kalibrator kolorów

B. blendę uniwersalną

C. lampę błyskową z dyfuzorem

D. ekran odblaskowy

Lampa błyskowa z dyfuzorem jest skutecznym narzędziem do rozświetlania cieni, szczególnie w sytuacjach, gdy naturalne światło, takie jak słońce, tworzy ostry cień na twarzy modela. Dyfuzor działa na zasadzie rozpraszania światła, co łagodzi jego intensywność i zmniejsza kontrast, a tym samym sprawia, że światło padające na modela jest bardziej równomierne i przyjemniejsze dla oka. Przykładem zastosowania może być fotografia portretowa w plenerze, gdzie mocne światło słoneczne generuje cienie na twarzy. W takim przypadku, użycie lampy błyskowej z dyfuzorem pozwala na skuteczne doświetlenie cieni, co prowadzi do bardziej naturalnego i estetycznego efektu na zdjęciach. W branży fotograficznej standardem jest kontrola oświetlenia i umiejętność jego manipulacji, co powinno być kluczowym elementem warsztatu każdego fotografa. Dlatego, znajomość technik użycia lampy błyskowej oraz dyfuzora jest niezmiernie cenna, a ich odpowiednie stosowanie przyczynia się do podniesienia jakości wykonywanych prac.

Pytanie 39

Aby zlokalizować zanieczyszczenia podczas samodzielnego czyszczenia matrycy aparatu fotograficznego, należy zrobić zdjęcie

A. czarnej kartki.

B. jednolitej jasnej powierzchni.

C. mozaiki.

D. przez filtr polaryzacyjny.

Wykonanie zdjęcia jednolitej jasnej powierzchni jest najskuteczniejszym sposobem na lokalizację zabrudzeń na matrycy aparatu fotograficznego. Dlatego, gdy fotografujemy jednolitą jasną powierzchnię, wszelkie zabrudzenia, kurz czy plamy stają się wyraźnie widoczne jako ciemniejsze punkty na zdjęciu. Ta metoda pozwala na łatwe zidentyfikowanie problematycznych obszarów, co jest kluczowe przed przystąpieniem do czyszczenia matrycy. Zgodnie z dobrymi praktykami w branży fotograficznej, zaleca się użycie jednolitego tła, takiego jak biały lub jasnoszary karton, aby uzyskać jak najbardziej jednolitą iluminację. Ważne jest także, aby zdjęcie wykonane było przy zamkniętej przysłonie (np. f/16 lub f/22), co zwiększa głębię ostrości i uwydatnia zabrudzenia. Praktyka ta nie tylko ułatwia zadanie, ale także minimalizuje ryzyko uszkodzenia matrycy, które może wystąpić w przypadku niewłaściwego czyszczenia. Warto pamiętać, że profesjonalni fotografowie często stosują tę technikę jako część regularnej konserwacji sprzętu.

Pytanie 40

Aby usunąć kurz i drobne włoski z matrycy, najlepiej wykorzystać

A. chusteczkę nawilżoną wodą micelarną

B. szmatkę

C. specjalne pióro czyszczące

D. wacik nasączony

Specjalne pióro czyszczące to narzędzie zaprojektowane specjalnie do usuwania kurzu i drobnych zanieczyszczeń z matryc aparatów fotograficznych, obiektywów i innych delikatnych powierzchni optycznych. Dzięki zastosowaniu odpowiednich materiałów, takich jak włókna syntetyczne czy specjalne powłoki, pióra te skutecznie eliminują zanieczyszczenia, nie pozostawiając przy tym rys ani smug. W praktyce, podczas czyszczenia matrycy, warto delikatnie przesuwać pióro po jej powierzchni, wykorzystując jego właściwości elektrostatyczne do przyciągania cząsteczek kurzu. Ponadto, korzystanie z takiego narzędzia zminimalizuje ryzyko uszkodzenia delikatnych elementów optycznych w porównaniu do innych metod. W branży fotograficznej zaleca się regularne czyszczenie matrycy przy użyciu pióra, aby zapewnić optymalną jakość zdjęć i uniknąć niepożądanych efektów takich jak smugi czy plamy, które mogą wpłynąć na końcowy rezultat pracy. Warto również pamiętać, że profesjonalne pióra czyszczące są często dostosowane do specyficznych typów aparatów, co czyni je jeszcze bardziej efektywnymi.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej