Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik weterynarii
Kwalifikacja: ROL.11 - Prowadzenie chowu i inseminacji zwierząt
Data rozpoczęcia: 15 kwietnia 2025 15:15
Data zakończenia: 15 kwietnia 2025 15:26

Egzamin zdany!

Wynik: 29/40 punktów (72,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Witamina odpowiedzialna za prawidłowy proces krzepnięcia krwi to

A. B1

B. D3

C. K

D. E

Witamina K to naprawdę istotny składnik, jeśli chodzi o krzepnięcie krwi. Bez niej nasz organizm nie potrafi dobrze produkować czynników krzepnięcia, jak na przykład protrombina, czy inne czynniki krwi. Te białka są robione w wątrobie i potrzebują witaminy K, żeby właściwie działać. Jak jej brakuje, to możemy mieć problem z krwawieniem. Jest parę rzeczy, które warto wiedzieć o witaminie K. Mamy jej dwa rodzaje – K1, którą znajdziemy w zielonych warzywach jak szpinak czy brokuły, a także K2, produkowaną przez bakterie w jelitach. Warto wrzucić do diety jakieś produkty fermentowane, na przykład natto. Jeśli ktoś bierze leki przeciwzakrzepowe, to musi uważać na poziom witaminy K, bo może być potrzebna zmiana dawkowania leków. Wiedza o tym, jak działa witamina K, jest istotna dla zdrowia układu krążenia.

Pytanie 2

Jaką powierzchnię gruntów rolnych powinno mieć gospodarstwo, które utrzymuje 30 DJP, przy obsadzie 1,5 DJP/ha UR?

A. 40 ha

B. 30 ha

C. 20 ha

D. 15 ha

Aby obliczyć wymaganą powierzchnię użytków rolnych dla gospodarstwa dysponującego 30 DJP (dużymi jednostkami przeliczeniowymi), przy obsadzie 1,5 DJP na hektar użytków rolnych, stosujemy prosty wzór: powierzchnia UR = liczba DJP / obsada na ha. W tym przypadku: 30 DJP / 1,5 DJP/ha = 20 ha. Oznacza to, że gospodarstwo potrzebuje 20 hektarów użytków rolnych, aby efektywnie utrzymać 30 DJP. Ważne jest, aby w praktyce rolniczej zrozumieć, że obsada na hektar może się różnić w zależności od rodzaju hodowli, intensywności produkcji oraz lokalnych warunków glebowych. Przykładowo, w intensywnych systemach hodowli bydła mlecznego, obsada może być wyższa, co wymaga mniejszej powierzchni użytków do utrzymania tej samej liczby DJP. Rekomendacje dotyczące obsady są często zawarte w lokalnych standardach i zaleceniach agrotechnicznych, które warto uwzględniać w planowaniu gospodarstw.

Pytanie 3

Jak wygląda średni roczny stan w grupie technologicznej, w której czas pobytu zwierząt wynosi 6 miesięcy, a ich przelotowość to 120 sztuk?

A. 60

B. 50

C. 120

D. 40

Poprawna odpowiedź na to pytanie to 60, ponieważ stan średnioroczny w grupie technologicznej jest obliczany jako iloraz liczby zwierząt przebywających w danym okresie oraz długości tego okresu. W przypadku podanych danych, czas przebywania zwierząt wynosi 6 miesięcy, a przelotowość to 120 sztuk. Aby uzyskać stan średnioroczny, należy zastosować równanie: Stan średnioroczny = Liczba zwierząt / (Czas przebywania w miesiącach / 12). W naszym przypadku to wygląda następująco: Stan średnioroczny = 120 / (6 / 12) = 120 / 0.5 = 240. Jednakże, dla obliczeń dotyczących zwierząt, w kontekście maksymalnego stanu, warto także uwzględnić średni czas przebywania, co prowadzi do wartości 60, biorąc pod uwagę, że 120 zwierząt przebywa przez 6 miesięcy w cyklu rocznym. W praktyce, takie obliczenia są istotne w zarządzaniu populacjami zwierząt w hodowlach czy rezerwatach, gdzie dokładne monitorowanie stanu zwierząt pozwala na lepsze planowanie i ochronę gatunków.

Pytanie 4

Jaką średnią liczba owiec przebywa w ciągu roku w różnych grupach technologicznych?

A. stan średnioroczny

B. bilans zwierząt

C. obrót stada

D. przelotowość

Przelotowość, obrót stada i bilans zwierząt to pojęcia, które są związane z hodowlą owiec, ale nie oddają tego, co naprawdę znaczy średnia liczba owiec w danym okresie. Przelotowość to liczba owiec, które wchodzą i wychodzą ze stada w danym czasie, ale nie mówi nam o stanie średniorocznym. Trzeba tu myśleć o tym, jak owce się poruszają, bo bez całorocznych danych można łatwo wpaść w pułapkę błędnych wniosków. Obrót stada mówi o rotacji zwierząt i to jest ważne dla wydajności, ale znowu, nie podaje nam średniej liczby owiec w hodowli w skali roku. Bilans zwierząt obejmuje przyrosty i ubytki, ale też nie pokazuje średniego stanu owiec. Często ludzie mylą te pojęcia, co później prowadzi do złych decyzji o paszy, opiece czy planach reprodukcyjnych. Dlatego warto umieć dobrze interpretować dane o stanie średniorocznym, bo to jest klucz do skutecznego zarządzania hodowlą owiec.

Pytanie 5

Na nadmiar soli w paszy szczególnie wrażliwe są zwierzęta takie jak

A. konie

B. krowy

C. kozy

D. świnie

Świnie są szczególnie wrażliwe na nadmiar soli w paszy z powodu ich specyficznych potrzeb metabolicznych i anatomicznych. Nadmiar soli może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych, w tym do nadciśnienia, uszkodzenia nerek czy obrzęków. W praktyce, hodowcy świn muszą szczególnie dbać o balans elektrolitowy w diecie, aby uniknąć takich komplikacji. Zgodnie z zaleceniami naukowców i specjalistów z branży zootechnicznej, poziom sodu w diecie świń powinien wynosić od 0,1 do 0,3% masy paszy. Przykładowo, podczas formułowania diety dla tuczników, warto zwrócić uwagę na źródła soli, takie jak sól kamienna czy preparaty mineralne, aby nie przekroczyć zalecanych norm. Właściwe zarządzanie dietą nie tylko wspiera zdrowie zwierząt, ale również optymalizuje ich wzrost i produkcję, co jest kluczowe w kontekście efektywności ekonomicznej hodowli.

Pytanie 6

Jaką optymalną zawartość suchej masy powinna mieć skoszona trawa przeznaczona na sianokiszonkę, która będzie przechowywana w belach?

A. 65%

B. 35%

C. 45%

D. 20%

Optymalna zawartość suchej masy w skoszonej trawie przeznaczonej na sianokiszonkę przechowywaną w belach wynosi 45%. Taka zawartość jest kluczowa dla efektywnego fermentowania trawy i uzyskania wysokiej jakości kiszonki. Wysoka zawartość suchej masy wspiera procesy fermentacyjne, zmniejszając ryzyko rozwoju niepożądanych mikroorganizmów, co z kolei wpływa na lepszą trwałość i smak gotowego produktu. Przykładowo, w praktyce rolniczej, osiągnięcie 45% suchej masy pozwala uzyskać odpowiednią konsystencję materiału, co ułatwia jego prasowanie i przechowywanie. Przestrzeganie standardów dotyczących jakości sianokiszonki, takich jak te określone przez Polską Normę PN-R-66308, jest niezbędne, aby zapewnić optymalne warunki do przechowywania i późniejszego wykorzystywania paszy. Wiedza na temat optymalnej zawartości suchej masy pozwala rolnikom na lepsze planowanie zbiorów i przetwarzania trawy, co przekłada się na wyższą efektywność produkcji zwierzęcej oraz lepsze wyniki ekonomiczne.

Pytanie 7

Ruja u krów przejawia się między innymi

A. leżeniem

B. skakaniem na inne zwierzęta

C. brakiem apetytu

D. oddaleniem się od stada

Skakanie na inne zwierzęta jest jednym z najbardziej charakterystycznych objawów rui u krów. W okresie rui, samice stają się bardziej ekspresyjne i skłonne do interakcji z innymi osobnikami, co może przejawiać się w zachowaniach takich jak skakanie. To zachowanie jest naturalne i wynika z hormonalnych zmian, które zachodzą w organizmie krowy, zwiększając jej aktywność i gotowość do krycia. W praktyce, hodowcy mogą wykorzystać te zachowania do planowania procesu inseminacji, co jest kluczowe dla efektywności produkcji mlecznej oraz rozmnażania. Ważne jest, aby obserwować stado i notować zachowania krów, co pozwoli na lepszą koordynację działań związanych z reprodukcją. Warto również dodać, że zrozumienie cyklu rui i związanych z nim zachowań jest fundamentalne dla zarządzania stadem oraz zapewnienia ich dobrostanu, co jest zgodne z aktualnymi standardami w chowie bydła.

Pytanie 8

Jaką rośliną jest trudno uzyskać zakwas?

A. kupkówka

B. kukurydza

C. koniczyna

D. życzica

Koniczyna jest rośliną, która ma trudności z procesem kiszenia, co wynika z jej specyficznej budowy i składu chemicznego. W porównaniu do innych roślin, koniczyna charakteryzuje się wysoką zawartością białka i niską zawartością strukturalnych węglowodanów, co sprawia, że proces fermentacji w warunkach kiszenia przebiega niekorzystnie. Ponadto, koniczyna ma dużą ilość substancji fenolowych, które mogą hamować aktywność bakterii kwasu mlekowego, a te są kluczowe dla skutecznego kiszenia. Przykładowo, w praktyce rolniczej, podczas przygotowywania paszy z koniczyny, często stosuje się dodatki enzymatyczne lub bakterie probiotyczne, aby wspomóc proces fermentacji i poprawić jej jakość. W zgodzie z dobrą praktyką, zaleca się również mieszanie koniczyny z innymi roślinami, które lepiej się kisi, co może poprawić końcowy efekt w produkcie kiszonym.

Pytanie 9

Obecność kwasu powoduje obniżenie jakości kiszonki?

A. masłowego

B. octowego

C. propionowego

D. mlekowego

Kwas masłowy, będący produktem fermentacji beztlenowej, jest uznawany za substancję, która negatywnie wpływa na jakość kiszonek. Jego obecność w kiszonkach świadczy o nieprawidłowym przebiegu procesu fermentacji, co prowadzi do obniżenia walorów odżywczych i smakowych produktu. Właściwa fermentacja powinna charakteryzować się dominacją bakterii mlekowych, które produkują kwas mlekowy, co z kolei sprzyja utrzymaniu odpowiedniej kwasowości oraz stabilności mikrobiologicznej kiszonek. Dobry proces fermentacji powinien odbywać się w kontrolowanych warunkach, gdzie temperatura, czas oraz pH są ściśle monitorowane, aby zapobiec rozwojowi niepożądanych mikroorganizmów, w tym tych produkujących kwas masłowy. Dlatego w produkcji kiszonek istotne jest stosowanie wysokiej jakości składników oraz przestrzeganie zasad higieny i technologii, co zapewnia uzyskanie wysokiej jakości produktu końcowego, bogatego w probiotyki i korzystne dla zdrowia.

Pytanie 10

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 11

Aby uniknąć wystąpienia tężyczki pastwiskowej, zwierzęta powinny otrzymać

A. magnez

B. karoten

C. żelazo

D. wapń

Magnez jest kluczowym minerałem, który odgrywa istotną rolę w metabolizmie zwierząt, a zwłaszcza w profilaktyce tężyczki pastwiskowej, która może wystąpić w wyniku niedoboru tego pierwiastka. Tężyczka pastwiskowa to stan spowodowany skurczami mięśni szkieletowych, często wywołany niskim poziomem magnezu we krwi. Magnez wpływa na przewodnictwo nerwowe i funkcjonowanie mięśni, w tym na regulację skurczów. W praktyce, aby zapobiec temu schorzeniu, zwierzęta hodowlane, szczególnie bydło, powinny otrzymywać suplementację magnezu, zwłaszcza w okresie intensywnego wzrostu traw na pastwiskach, kiedy ich zawartość magnezu może być obniżona. Dobre praktyki obejmują monitorowanie poziomu magnezu w diecie zwierząt oraz stosowanie preparatów wspomagających, takich jak sole magnezowe, które są łatwo przyswajalne. Właściwe zarządzanie paszami oraz ich składnikami odżywczymi jest kluczowe dla zdrowia i wydajności produkcyjnej zwierząt, a także dla ograniczenia ryzyka wystąpienia poważnych schorzeń, takich jak tężyczka pastwiskowa.

Pytanie 12

Aby usunąć z wieprzowiny nieprzyjemny, charakterystyczny zapach, knury są poddawane

A. kastracji

B. terapii

C. oczyszczaniu

D. odrobaczaniu

Zaznaczenie "kastracji" to dobry wybór, bo to właśnie ona zmniejsza poziom hormonów płciowych u knurów, a to głównie one odpowiadają za ten nieprzyjemny zapach wieprzowiny. Kastracja wpływa na to, że produkcja substancji zapachowych, takich jak androstadienon, jest mniejsza. Moim zdaniem, dobrze przeprowadzona kastracja nie tylko poprawia jakość mięsa, ale też zmienia zachowanie zwierząt, co na pewno jest korzystne w hodowli. Warto też pamiętać, że według standardów hodowlanych polecanych przez OIE, powinno się ją robić w odpowiednim wieku. To zmniejsza stres u zwierząt i ryzyko różnego rodzaju komplikacji. Naprawdę ważne jest, żeby przy tym wszystkim przestrzegać zasad humanitarnego traktowania zwierząt, bo to wpływa na ich dobrostan. Dlatego kastracja to najlepsza praktyka, gdy chodzi o poprawę jakości mięsa knurów.

Pytanie 13

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 14

Wpis do księgi hodowlanej loch następuje na podstawie wniosku

A. pracownika ARiMR

B. zootechnika

C. hodowcy

D. osoby upoważnionej przez prowadzącego księgi

Odpowiedź "hodowcy" jest poprawna, ponieważ zgodnie z przepisami dotyczącymi hodowli zwierząt, to hodowca jest osobą odpowiedzialną za zgłaszanie lochy do księgi hodowlanej. W praktyce oznacza to, że hodowca musi dostarczyć odpowiednie dokumenty oraz informacje dotyczące zwierzęcia, takie jak jego pochodzenie, status zdrowotny oraz dane dotyczące użytkowania w hodowli. Księga hodowlana jest kluczowym elementem w systemie zarządzania hodowlą, ponieważ pozwala na monitorowanie cech genetycznych zwierząt oraz prowadzenie odpowiednich działań selekcyjnych. Przykładem może być hodowla świń, gdzie właściwe prowadzenie księgi hodowlanej wpływa na jakość produkcji mięsnej oraz zdrowotność populacji. Warto również zaznaczyć, że zgodność z normami prowadzenia ksiąg hodowlanych jest istotna dla uzyskania certyfikatów jakości oraz wsparcia finansowego w ramach funduszy unijnych.

Pytanie 15

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 16

Zjawisko, w którym oko przystosowuje się do widzenia obiektów znajdujących się na różnych odległościach, to

A. akomodacja

B. adaptacja

C. aklimatyzacja

D. adhezja

Odpowiedź "akomodacja" jest poprawna, ponieważ odnosi się do zdolności oka do zmiany kształtu soczewki, co pozwala na ostre widzenie przedmiotów znajdujących się w różnej odległości. Akomodacja zachodzi dzięki działaniu mięśni rzęskowych, które regulują krzywiznę soczewki – im bliżej znajduje się obiekt, tym bardziej soczewka przybiera kształt wypukły, co zwiększa jej moc optyczną. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest praktyka w okulistyce, gdzie ocena zdolności akomodacyjnych jest kluczowa w diagnostyce i terapii problemów ze wzrokiem, takich jak prezbiopia czy inne wady refrakcji. Ponadto, w kontekście ergonomii, zrozumienie akomodacji jest istotne dla projektowania miejsc pracy, które minimalizują zmęczenie oczu podczas długotrwałego korzystania z urządzeń elektronicznych. Warto również zaznaczyć, że akomodacja jest istotnym elementem w procesie widzenia, który wymaga uwagi przy projektowaniu systemów optycznych oraz interakcji człowiek-komputer, gdzie optymalizacja widzenia jest kluczowa dla komfortu użytkownika.

Pytanie 17

Stosowanie w sztucznym unasiennianiu buhajów lub ich nasienia, pochodzącego z kraju spoza Unii Europejskiej, wymaga uzyskania zgody

A. powiatowego weterynarza

B. głównego weterynarza

C. ministra ochrony zdrowia

D. ministra odpowiedzialnego za rolnictwo

Odpowiedź ministra właściwego do spraw rolnictwa jest prawidłowa, ponieważ w Polsce to właśnie ten minister odpowiada za regulacje związane z hodowlą zwierząt gospodarskich oraz ich rozmnażaniem. Zgodnie z przepisami prawa, w przypadku wykorzystywania nasienia buhajów pochodzących z krajów trzecich (czyli spoza Unii Europejskiej), należy uzyskać zgodę odpowiednich organów w celu zapewnienia, że nasienie spełnia wymogi zdrowotne i jakościowe. Przykładem zastosowania tych zasad może być import nasienia buhajów z krajów takich jak USA czy Nowa Zelandia, gdzie przed przystąpieniem do jego użycia w hodowli, hodowca musi dostarczyć odpowiednią dokumentację oraz spełnić określone normy weterynaryjne. Dobre praktyki w tej dziedzinie uwzględniają również przeprowadzanie badań zdrowotnych zarówno nasienia, jak i samych zwierząt, co stanowi kluczowy element w uprzedzaniu rozprzestrzeniania się chorób zakaźnych. Zgoda ministra właściwego do spraw rolnictwa jest zatem nie tylko wymogiem formalnym, ale również praktycznym krokiem w kierunku zapewnienia bezpieczeństwa zdrowotnego w hodowli zwierząt.

Pytanie 18

W diecie klaczy karmiących wykorzystuje się dodatek stymulujący laktację w formie pójła z

A. śruty poekstrakcyjnej sojowej

B. siana z traw

C. kiszonek z kukurydzy

D. otrąb pszennych

Otręby pszenne są powszechnie stosowanym dodatkiem mlekopędnym w diecie klaczy karmiących, ponieważ są bogate w błonnik, białko oraz składniki mineralne, które wspierają laktację. Ich wysoką wartość odżywczą można przypisać dużej zawartości witamin z grupy B, które są kluczowe dla metabolizmu energetycznego i prawidłowego funkcjonowania układu pokarmowego klaczy. Dodatkowo, otręby pszennne stymulują wydzielanie mleka, co jest niezwykle istotne dla zdrowia źrebiąt. Zastosowanie otrębów pszennych w diecie klaczy karmiących wspiera nie tylko laktację, ale także zapewnia źródło energii i składników odżywczych niezbędnych do regeneracji organizmu po porodzie. Zgodnie z zaleceniami specjalistów ds. żywienia zwierząt, najlepiej stosować otręby w połączeniu z innymi składnikami paszy, aby zoptymalizować ich przyswajalność i skuteczność. Przykładem może być mieszanie ich z paszami treściwymi takimi jak śruty sojowe, co również wspiera równowagę białkową w diecie klaczy.

Pytanie 19

Pierwszy zabieg sztucznego unasienniania jałówek rasy holsztyńsko-fryzyjskiej przeprowadza się po osiągnięciu masy ciała

A. 450 kg i kondycji 4,50 - 5,0 punktów BCS

B. 300 kg i kondycji 2,25 - 2,5 punktów BCS

C. 500 kg i kondycji 3,75 - 4,0 punktów BCS

D. 400 kg i kondycji 3,25 - 3,5 punktów BCS

Odpowiedź wskazująca, że do pierwszego zabiegu sztucznego unasienniania jałówki rasy holsztyńsko-fryzyjskiej należy przygotować ją po osiągnięciu masy ciała 400 kg i kondycji 3,25 - 3,5 punktów BCS jest prawidłowa. Właściwe przygotowanie jałówki do unasienniania jest kluczowe, aby zapewnić jej odpowiednią zdolność do reprodukcji oraz zdrowie. W przypadku rasy holsztyńsko-fryzyjskiej, zalecana masa ciała na etapie pierwszego unasienniania wynika z potrzeby osiągnięcia dojrzałości płciowej, co jest związane z odpowiednim rozwojem narządów rozrodczych. Condycja BCS (Body Condition Score) w przedziale 3,25 - 3,5 wskazuje na optymalny poziom tkanki tłuszczowej i mięśniowej, co sprzyja prawidłowemu przebiegowi inseminacji i ciąży. Dobrą praktyką w hodowli bydła jest monitorowanie nie tylko masy ciała, ale także kondycji ciała, aby zminimalizować ryzyko problemów zdrowotnych i niepowodzeń w reprodukcji, co może prowadzić do strat ekonomicznych. Właściwe zarządzanie żywieniem i warunkami hodowli ma kluczowe znaczenie dla osiągnięcia tych parametrów.

Pytanie 20

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 21

W diecie dla świń nie wykorzystuje się ziemniaków

A. suszonych.

B. surowych.

C. gotowanych.

D. gotowanych kiszonych.

Odpowiedź "surowych" jest jak najbardziej trafna. W hodowli świń nie powinno się podawać surowych ziemniaków, bo zawierają one solaninę, która jest dość toksyczna i może zaszkodzić zwierzakom. Surowe ziemniaki mogą wywołać problemy z trawieniem, a jakby zwierzaki zjadły ich za dużo, to może być naprawdę niebezpieczne. Z tego, co wiem, ziemniaki w diecie świń zazwyczaj są podawane w formie przetworzonej, na przykład parowane – to pozwala zredukować poziom solaniny i poprawić strawność. Parowane ziemniaki są często dodawane do paszy, bo świetnie dostarczają węglowodanów i poprawiają smak takiej paszy. W przemyśle hodowlanym podkreśla się, żeby unikać surowych surowców, bo zdrowie i wydajność świń to podstawa, a takie praktyki są zgodne z tym, co w hodowli uznaje się za najlepsze.

Pytanie 22

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 23

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 24

Wysoka zawartość włókna surowego w pożywieniu dla tuczników skutkuje

A. łatwiejszym trawieniem

B. spadkiem strawności

C. większymi przyrostami masy

D. mniejszym zużyciem paszy

Odpowiedzi sugerujące, że duża zawartość włókna surowego w diecie tuczników prowadzi do większych przyrostów, mniejszego zużycia paszy lub łatwiejszego trawienia opierają się na nieporozumieniach dotyczących roli włókna w diecie zwierząt. Włókno surowe jest istotnym elementem diety, jednak jego nadmiar może wpływać negatywnie na procesy trawienne i ogólną wydajność hodowli. Przykładowo, zwiększenie ilości włókna w diecie często prowadzi do obniżenia dostępności energii, co jest sprzeczne z ideą zwiększenia przyrostów. W rzeczywistości, zbyt duża ilość włókna może powodować wydłużenie czasu pasażu treści pokarmowej, co skutkuje mniejszymi przyrostami masy ciała przez zwierzęta. Ponadto, włókno nie jest w stanie dostarczyć odpowiednich ilości niezbędnych składników odżywczych, co prowadzi do nieefektywnego wykorzystania paszy. Przyzwyczajenie do myślenia, że dodanie włókna zawsze jest korzystne, może prowadzić do błędnych decyzji w żywieniu, co negatywnie wpływa na całkowite wyniki produkcji. Warto zwrócić uwagę na naukowe podstawy żywienia zwierząt i stosować się do aktuialnych wytycznych, które uwzględniają zrównoważenie wszystkich składników diety.

Pytanie 25

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 26

Osoba świadcząca usługi związane ze sztucznym unasiennianiem lub hodowca, który przeprowadził zabieg sztucznego unasienniania krowy lub jałówki w swoim stadzie, powinna przechowywać kopię zaświadczenia przez okres

A. 2 lat

B. 3 lat

C. 4 lat

D. 5 lat

Wybór odpowiedzi dotyczącej krótszego okresu przechowywania zaświadczenia, takiego jak 2, 3 lub 4 lata, nie uwzględnia obowiązujących przepisów oraz standardów branżowych. W przypadku sztucznego unasienniania, dokumentacja jest kluczowa dla zabezpieczenia zarówno zdrowia zwierząt, jak i dla zapewnienia wysokiej jakości materiałów genetycznych. Przechowywanie dokumentów przez zbyt krótki okres może prowadzić do trudności w udokumentowaniu historii hodowlanej zwierząt, co może być niezbędne w przypadku wystąpienia problemów zdrowotnych lub konieczności weryfikacji jakości nasienia. W praktyce, zbyt krótki czas archiwizacji może skutkować brakiem możliwości udowodnienia spełnienia wymogów prawnych lub norm jakościowych, co w dłuższej perspektywie może wpływać na zaufanie do hodowcy oraz jego praktyk. Utrzymanie dokumentacji przez 5 lat jest zalecane, aby zminimalizować ryzyko związane z ewentualnymi nieprawidłowościami oraz umożliwić skuteczną kontrolę nad procesami hodowlanymi. Warto również zauważyć, że nieprzestrzeganie tych zasad może narazić hodowcę na sankcje prawne oraz utratę reputacji w branży.

Pytanie 27

Jakie pasze zaliczają się do suchych pasz objętościowych?

A. Ziarno, nasiona roślin motylkowych, okopowe

B. Susz, wysłodki buraczane, siano

C. Kiszonka, zielonka, okopowe

D. Siano, słoma, plewy

Wybór odpowiedzi związanych z kiszonką, zielonką, okopowymi oraz ziarnem, nasionami roślin motylkowych i wysłodkami buraczanymi nie jest właściwy w kontekście pasz objętościowych suchych. Kiszonka, będąca paszą fermentowaną, ma wysoką zawartość wilgoci i jest klasyfikowana w grupie pasz objętościowych soczystych. Zielonka, podobnie jak kiszonka, to świeża roślina, która w momencie zbioru ma znaczny poziom wody, co czyni ją również paszą soczystą. Okopowe, takie jak marchew czy buraki, to pasze energetyczne, które nie są klasyfikowane jako suche, ponieważ ich wilgotność jest znacznie wyższa. Ziarno i nasiona roślin motylkowych dostarczają głównie białka i energii, a ich zastosowanie polega na wzbogacaniu diety, a nie na dostarczaniu objętości w postaci suchej paszy. W praktyce, mylenie tych kategorii pasz może prowadzić do nieoptymalnego doboru składników w diecie zwierząt, co wpływa na ich zdrowie oraz efektywność produkcyjną. Zrozumienie różnic między paszami objętościowymi suchymi a soczystymi jest kluczowe dla skutecznego zarządzania żywieniem w hodowli zwierząt. Pasze objętościowe suche powinny stanowić stały element w diecie, natomiast inne rodzaje pasz powinny być stosowane w odpowiednich proporcjach, aby zaspokoić różnorodne potrzeby pokarmowe zwierząt.

Pytanie 28

Te konie są jedyną rodzinną, pierwotną rasą koni, która pochodzi bezpośrednio od dzikich tarpanów, wyróżniających się charakterystycznym myszatym umaszczeniem oraz ciemną pręgą biegnącą wzdłuż grzbietu. Cechują się dużą wytrzymałością, odpornością na choroby oraz łatwością w adaptacji do trudnych warunków życia. Opis dotyczy rasy

A. huculskiej

B. konik polski

C. wielkopolskiej

D. małopolskiej

Huculskie, wielkopolskie oraz małopolskie rasy koni, choć również posiadają swoje unikalne cechy i zastosowania, nie są pierwotnymi rasami wywodzącymi się od dzikich tarpanów. Huculskie konie, pochodzące z Karpat, są dostosowane do górskich warunków, charakteryzują się masywniejszą budową i są wykorzystywane głównie do pracy w terenie oraz turystyki górskiej. Rasa wielkopolska, będąca efektem krzyżowania różnych ras, skupia się na osiągnięciach w sporcie jeździeckim i wyścigach, a także w pracy użytkowej. Z kolei małopolskie konie, znane z elegancji i szybkości, są często wykorzystywane w dyscyplinach sportowych. Każda z tych ras ma swoje specyficzne cechy i wymagania, co sprawia, że różnią się one znacząco od konika polskiego. Typowe błędy w ocenie tych ras wynikają z mylnych założeń, że każda znana rasa koni musi mieć korzenie w dzikich przodkach, co nie jest zgodne z faktami. W rzeczywistości, wiele ras koni powstało w wyniku długotrwałych procesów hodowlanych i krzyżowań, co również wpływa na ich właściwości użytkowe i adaptacyjne. Zrozumienie różnic między tymi rasami jest kluczowe dla właściwego doboru koni do konkretnych potrzeb hodowlanych i użytkowych.

Pytanie 29

Najwcześniej stosowanym zabiegiem zootechnicznym u prosiąt jest

A. kurtyzowanie

B. przycinanie kiełków

C. znakowanie prosiąt

D. kastracja knurków

Kastracja knurków, choć istotna w zarządzaniu stadem, nie jest najwcześniej wykonywanym zabiegiem. Kastracja zwykle odbywa się kilka tygodni po urodzeniu, co jest związane z potrzebą pozwolenia na naturalny rozwój zwierząt przed podjęciem tak drastycznego działania. W przypadku kastracji niezbędne jest także zapewnienie odpowiedniego znieczulenia oraz przestrzeganie przepisów dotyczących dobrostanu zwierząt, co dodatkowo wpływa na późniejszy termin przeprowadzania zabiegu. Kurtyzowanie natomiast, definiowane jako usuwanie nadmiaru skóry, nie jest standardowym działaniem w hodowli prosiąt, a jego zastosowanie ogranicza się do wyjątkowych przypadków, które nie są powszechnie praktykowane. Znakowanie prosiąt, chociaż istotne dla identyfikacji i zarządzania stadem, również nie jest pierwszym zabiegiem, który wykonuje się na nowo narodzonych prosiętach. Takie zabiegi są zazwyczaj realizowane po kilku dniach od narodzin, a ich celem jest przede wszystkim monitorowanie i zarządzanie stadem, co jest ważnym aspektem w kontekście bioasekuracji oraz efektywności produkcji. Często błędnym podejściem jest postrzeganie tych zabiegów jako równorzędnych, podczas gdy ich kolejność i cel różnią się znacznie, co może prowadzić do nieprawidłowego zrozumienia procesów związanych z hodowlą trzody chlewnej.

Pytanie 30

Którego gatunku samice mają najkrótszy czas trwania ciąży?

A. Kóz

B. Bydła

C. Owiec

D. Świń

Samice świń, czyli lochy, mają najkrótszy okres ciąży spośród wymienionych zwierząt, który wynosi średnio około 114 dni (około 3,8 miesiąca). Ta krótka długość ciąży jest wynikiem adaptacji ewolucyjnych, które pozwalają na szybkie rozmnażanie się, co jest kluczowe w kontekście efektywności produkcji świńskiej. W praktyce, krótki okres ciąży wpływa na intensywność hodowli, umożliwiając producentom zwierząt uzyskanie większej liczby miotów w krótszym czasie. W branży hodowlanej przestrzega się standardów dotyczących żywienia i opieki nad lochami w czasie ciąży, aby zapewnić zdrowie zarówno matki, jak i prosiąt. Prawidłowe zarządzanie ciążą loch jest kluczowe dla uzyskania zdrowego potomstwa, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w hodowli zwierząt. Ponadto, przeprowadza się regularne kontrole weterynaryjne, które pomagają w monitorowaniu zdrowia ciążowych loch oraz wczesnym wykrywaniu ewentualnych problemów.

Pytanie 31

Obliczanie przelotowości zwierząt opiera się na

A. rachunku zwierząt.

B. układzie stada.

C. ruchu stada.

D. spisie pasz.

Odpowiedź 'obrotu stada' jest prawidłowa, ponieważ przelotowość zwierząt, czyli wskaźnik rotacji zwierząt w danym stadzie, jest ściśle związana z dynamiką obrotu stada. Przelotowość oblicza się jako stosunek liczby zwierząt, które zostały wprowadzone lub wyprowadzone z użytku w danym okresie do całkowitej liczby zwierząt w stadzie na początku tego okresu. Przykładowo, w produkcji mlecznej zrozumienie obrotu stada pozwala na optymalizację wydajności mlecznej poprzez zarządzanie czasem udoju i wyborem zwierząt, które powinny pozostać w stadzie na dłużej. W praktyce, odpowiednie zarządzanie obrotem stada umożliwia zwiększenie wydajności ekonomicznej oraz lepsze wykorzystanie zasobów paszowych. Ponadto, w świetle standardów branżowych, takie jak normy ISO w zakresie dobrostanu zwierząt, znajomość oraz analiza przelotowości jest kluczowa dla zapewnienia wysokiej jakości produkcji oraz zdrowia zwierząt. Obserwacje dotyczące obrotu stada powinny być regularnie dokumentowane, co umożliwia podejmowanie dobrze uzasadnionych decyzji zarządczych.

Pytanie 32

Używanie ziemniaków zazieleniałych lub skiełkowanych w diecie świń jest zabronione z powodu ich toksycznego działania

A. fitazy

B. solaniny

C. metioniny

D. ligniny

Zazielenione lub skiełkowane ziemniaki zawierają substancję chemiczną znaną jako solanina, która jest toksyczna dla zwierząt, w tym świń. Solanina jest glikoalkaloidem, który powstaje w ziemniakach w wyniku działania światła na skrobię, co prowadzi do jej konwersji w toksyczne związki. Wysokie stężenia solaniny mogą powodować objawy zatrucia, takie jak wymioty, biegunka, problemy z układem nerwowym oraz silny ból brzucha. Ponadto, jej obecność w diecie trzody chlewnej może prowadzić do pogorszenia ogólnego stanu zdrowia zwierząt oraz obniżenia ich wydajności produkcyjnej. Dlatego zaleca się, aby przed podaniem ziemniaków świń należy upewnić się, że są one wolne od skiełkowania i zazielenienia. Praktyki rolnicze obejmują świadome wybieranie odmian ziemniaków o niskiej zawartości solaniny oraz stosowanie przechowywania, które ogranicza ekspozycję na światło, co zapobiega powstawaniu szkodliwych substancji.

Pytanie 33

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 34

Zestaw pokarmów dla konkretnego zwierzęcia na jeden dzień to

A. jednostka wypełnieniowa.

B. dawka pokarmowa.

C. norma żywieniowa.

D. odpas.

Zrozumienie kwestii związanych z żywieniem zwierząt wymaga precyzyjnego posługiwania się terminologią oraz znajomości podstawowych zasad związanych z dawkowaniem pasz. Odpowiedzi, które nie pasują do definicji dawki pokarmowej, wprowadzają w błąd i mogą prowadzić do nieprawidłowych praktyk żywieniowych. Odpas, jako termin, odnosi się do procesu podawania paszy, a nie do jej ilości na dobę. Z kolei norma żywieniowa to ogólne wytyczne dotyczące zapotrzebowania zwierząt na składniki odżywcze, które jednak nie precyzują, jaką konkretną ilość paszy należy podać każdego dnia. Co więcej, jednostka wypełnieniowa bardziej dotyczy objętości paszy w pojemniku niż rzeczywistego podawania paszy zwierzętom. Te nieścisłości mogą prowadzić do nieefektywnego zarządzania dietą zwierząt oraz do ich złego stanu zdrowia. W rzeczywistości, wiedza na temat właściwego obliczania dawki pokarmowej jest kluczowa, ponieważ niewłaściwe żywienie może skutkować problemami zdrowotnymi u zwierząt oraz zmniejszeniem ich wydajności. Dlatego tak istotne jest, aby zrozumieć, że dawka pokarmowa to termin odnoszący się bezpośrednio do ilości paszy podawanej w ciągu doby, a nie do aspektów związanych z jej podawaniem czy ogólnymi normami żywieniowymi.

Pytanie 35

Oblicz minimalną powierzchnię utrzymania w systemie grupowym dla 12 matek, każda z dwoma jagniętami.

OWCE
Grupa zwierząt	System utrzymania
Grupa zwierząt	pojedynczo m²/szt	grupowo m²/szt
tryki > 1,5 roku życia	3	2
matki z jagnięciem	2,5 m²+0,7 m² na każde jagnię	1,5 m²+0,5 m² na każde jagnię
jagnięta do 3,5 m- ca życia	z matką
tryczki	2	1,5
skopki	0,8	0,6
jarlice, przystępki	1,5	0,8

A. 24,0 m²

B. 46,8 m²

C. 30,0 m²

D. 2,5 m²

Obliczenia dotyczące powierzchni potrzebnej dla 12 matek owiec z dwoma jagniętami są całkiem proste. Zgodnie z normami, każda matka potrzebuje 1,5 m², a na każde z dwóch jagniąt doliczamy po 0,5 m². Więc, dla jednej matki z dwoma jagniętami wychodzi 2,5 m² (1,5 m² + 2 razy 0,5 m²). Jak to przemnożymy przez 12 matek, to mamy 30,0 m² (12 razy 2,5 m²). To wszystko ma sens, bo zwierzęta muszą mieć odpowiednią przestrzeń do ruchu i dobrego samopoczucia. W sumie, przestrzeń ma duży wpływ na ich zdrowie i samą produkcję. Trzeba też pamiętać, że ta powierzchnia powinna być przystosowana do warunków otoczenia, co dodatkowo poprawia warunki ich życia.

Pytanie 36

Jakie jest przewidywane datowanie porodu kotki, która została pokryta 16 lipca?

A. 17 września

B. 03 września

C. 30 września

D. 25 sierpnia

Odpowiedź 17 września jest poprawna, ponieważ kotki mają przeciętny czas ciąży wynoszący od 63 do 65 dni. Obliczając przybliżony termin porodu, możemy dodać 63 dni do daty pokrycia, która miała miejsce 16 lipca. Dodając 63 dni, otrzymujemy 17 września jako przewidywaną datę porodu. W praktyce, wiedza o czasie trwania ciąży u kotów jest kluczowa dla opiekunów, którzy muszą przygotować się na narodziny kociąt, a także zapewnić odpowiednie warunki do porodu. Właściwe monitorowanie stanu zdrowia kotki w czasie ciąży, a także zrozumienie jej potrzeb, są niezbędne dla zapewnienia zdrowego rozwoju kociąt. Rekomendowane jest również zaznajomienie się z objawami zbliżającego się porodu, co pozwoli na szybką interwencję w razie potrzeby. Ponadto, standardowe praktyki weterynaryjne sugerują regularne wizyty kontrolne w trakcie ciąży, co może pomóc w wczesnym wykryciu ewentualnych komplikacji.

Pytanie 37

Jaką kolejność mają odcinki jelita grubego u kota?

A. jelito ślepe, okrężnica, jelito proste

B. dwunastnica, okrężnica, jelito proste

C. jelito proste, jelito czcze, jelito biodrowe

D. jelito czcze, dwunastnica, jelito ślepe

Nieprawidłowe odpowiedzi bazują na błędnym zrozumieniu anatomii jelit oraz ich funkcji w organizmie kota. Odpowiedzi, które wskazują na jelito czcze, dwunastnicę lub jelito biodrowe, nie uwzględniają właściwej kolejności anatomicznej jelit grubych. Jelito czcze i dwunastnica są częścią jelita cienkiego, które nie mają bezpośredniego związku z jelitem grubym. Jelito czcze jest pierwszym odcinkiem jelita cienkiego, a jego główną funkcją jest wchłanianie składników odżywczych, a nie udział w procesach odbywających się w jelicie grubym. Z kolei jelito biodrowe, będące końcową częścią jelita cienkiego, również nie powinno być mylone z odcinkami jelita grubego. Pomieszanie tych struktur anatomicznych może prowadzić do nieprawidłowych wniosków na temat zdrowia zwierząt oraz ich diety. Zrozumienie anatomicznej budowy układu pokarmowego jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania zdrowiem kotów, dlatego warto przywiązywać większą wagę do nauki i przyswajania wiedzy o ich budowie i funkcjonowaniu. Wiedza ta ma zastosowanie nie tylko w praktyce weterynaryjnej, ale także w codziennej opiece nad zwierzętami, pomagając w identyfikacji potencjalnych problemów zdrowotnych i w zapewnieniu odpowiedniej diety.

Pytanie 38

Przewlekły niedobór witaminy E oraz selenu w diecie buhaja, ma szkodliwy wpływ na działanie jego układu

A. pokarmowego

B. wydalniczego

C. oddechowego

D. rozrodczego

Witamina E oraz selen odgrywają kluczową rolę w zdrowiu reprodukcyjnym buhajów. Witamina E jest silnym antyoksydantem, który chroni komórki przed uszkodzeniami oksydacyjnymi, co jest szczególnie ważne dla komórek płciowych. Niedobór tej witaminy może prowadzić do obniżenia jakości nasienia, co w efekcie wpływa na płodność. Selen z kolei wspiera funkcjonowanie enzymów, które są niezbędne do prawidłowej spermatogenezy. W praktyce, hodowcy powinni monitorować poziom tych składników odżywczych w diecie buhajów, aby zapewnić im odpowiednią kondycję zdrowotną i reprodukcyjną. Regularne badania krwi oraz analiza paszy mogą pomóc w uniknięciu niedoborów. Ponadto, stosowanie suplementów diety, które zawierają witaminę E i selen, powinno być zgodne z zaleceniami weterynaryjnymi, co zwiększa szanse na uzyskanie zdrowego potomstwa oraz poprawia wyniki produkcyjne stada.

Pytanie 39

Klasyfikacja umięśnienia mięsa wołowego odbywa się w kategoriach

A. A,B,C,D,E

B. I,II,III,IV,V

C. E,U,R,O,P

D. 0,1,2,3

Wiesz co? Klasyfikacja umięśnienia tusz wołowych jest oparta na systemie E,U,R,O,P, co mówi nam o jakości tego mięsa, które trafia do przemysłu mięsnego. To jest dosyć istotne, bo klasy E to te najlepsze tusze, a klasa P to takie, które mają najniższą jakość. Jak tak sobie myślę, to klasa E to taka super jakość - tusze mają świetne umięśnienie i prawie żadnego tłuszczu, co jest na czołowej półce. Podczas oceniania tuszów bierze się pod uwagę różne rzeczy, jak na przykład ich kondycję i ewentualne uszkodzenia, bo to wpływa na to, ile można za nie zapłacić. Dzięki jednolitym standardom, zarówno konsumenci, jak i producenci mogą łatwiej zrozumieć, co kupują i sprzedają, a to jest ważne z punktu widzenia bezpieczeństwa żywności i jakości mięsa.

Pytanie 40

Który hormon wytwarza szyszynka?

A. progesteron

B. oksytocynę

C. prolaktynę

D. melatoninę

Szyszynka to malutki gruczoł w mózgu, ale jej rola jest naprawdę ważna. Odpowiada głównie za wydzielanie melatoniny, hormonu, który reguluje nasze rytmy dobowe. Melatonina działa na nas tak, że pomaga nam zasnąć i budzić się w odpowiednim czasie. To znaczy, że jest kluczowa dla naszego snu oraz samopoczucia na co dzień. Co ciekawe, produkcja melatoniny odbywa się głównie w nocy, co sprawia, że nasz organizm lepiej dostosowuje się do tego, jak zmienia się światło wokół nas. Z mojego doświadczenia wynika, że czasem warto pomyśleć o suplementacji melatoniny, zwłaszcza gdy mamy problemy ze snem, jak na przykład bezsenność. Te wszystkie badania, które mówią o melatoninie i jej działaniu, pokazują, jak istotna jest ona w medycynie snu oraz neurowiedzy. Lepiej rozumiejąc, jak działa szyszynka i melatonina, możemy lepiej dbać o nasze zdrowie i codzienny rytm, co na pewno korzystnie wpływa na nasze życie.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej