Pytanie 1
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Wyniki egzaminu
Informacje o egzaminie:
- Zawód: Technik architektury krajobrazu
- Kwalifikacja: OGR.03 - Projektowanie, urządzanie i pielęgnacja roślinnych obiektów architektury krajobrazu
- Data rozpoczęcia: 18 maja 2025 22:05
- Data zakończenia: 18 maja 2025 22:25
Egzamin zdany!
Wynik: 29/40 punktów (72,5%)
Wymagane minimum: 20 punktów (50%)
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 2
Zjawisko zmiany koloru roślin na fioletowo-purpurowe oraz ich ograniczony wzrost wskazuje na brak jakiego składnika w glebie?
A. azotu
B. potasu
C. fosforu
D. magnezu
Fosfor jest kluczowym makroskładnikiem, który odgrywa istotną rolę w procesach energetycznych roślin, w tym w syntezie ATP, a także w rozwoju korzeni, co wpływa na zdolność roślin do pobierania wody i składników odżywczych. Zmiana zabarwienia roślin na fioletowo-purpurowe jest charakterystycznym objawem niedoboru fosforu, szczególnie w młodych liściach. Dodatkowo, rośliny cierpiące na niedobór tego pierwiastka mogą wykazywać ograniczony wzrost, co jest bezpośrednio związane z zaburzeniami w metabolizmie energetycznym. Przykładowo, w uprawach warzyw, takich jak pomidory czy papryka, niedobór fosforu prowadzi do osłabienia wzrostu oraz obniżenia plonów. Dobrą praktyką w uprawie roślin jest regularne monitorowanie zawartości składników odżywczych w glebie oraz dostosowywanie nawożenia zgodnie z wynikami analizy gleby, co pozwala na optymalizację wzrostu roślin i zwiększenie ich wydajności.
Pytanie 3
Ogrodzenie niewielkiego ogródka przy domu, o wymiarach 6 m x 6 m, w pobliżu ruchliwego szlaku dla pieszych, powinno być wykonane w formie
A. żywopłotu z bukszpanu
B. płotu z wikliny
C. muru
D. drewnianych sztachet
Ogrodzenie w formie muru jest najbardziej odpowiednim rozwiązaniem dla przydomowego ogródka umiejscowionego przy ruchliwym ciągu pieszym. Taki typ ogrodzenia zapewnia nie tylko bezpieczeństwo i prywatność, ale również trwałość i odporność na niekorzystne warunki atmosferyczne. Mur może być wykonany z różnych materiałów, takich jak cegła, beton czy kamień, co pozwala na jego dostosowanie do estetyki otoczenia. Dodatkowo, mur skutecznie tłumi hałasy i chroni przed wiatrem, co ma znaczenie, gdy ogród znajduje się w pobliżu intensywnego ruchu pieszego. Warto również zauważyć, że dobrze wykonany mur może stać się elementem architektonicznym, który podnosi wartość estetyczną nieruchomości. W kontekście dobrych praktyk budowlanych, zapewnienie właściwej izolacji i wentylacji murów jest kluczowe, aby zminimalizować ryzyko powstawania wilgoci. Dobrze zaplanowane ogrodzenie w formie muru to zatem praktyczne i estetyczne rozwiązanie, które spełnia zarówno funkcje ochronne, jak i dekoracyjne.
Pytanie 4
Jaki jest maksymalny czas przechowywania zrolowanej darni w chłodne dni wiosenne oraz jesienne bez ryzyka jej uszkodzenia?
A. 7 dób
B. 0,5 doby
C. 2 doby
D. 3 doby
Zrolowana darń, która jest materiałem stosowanym w pracach ogrodniczych i budowlanych, może być przechowywana przez maksymalnie 2 doby w chłodne dni wiosenne i jesienne bez ryzyka uszkodzenia. W tym czasie darń ma możliwość pozyskiwania wody z gleby, co jest kluczowe dla jej zdrowia i prawidłowego wzrostu. W praktyce oznacza to, że jeśli zamierzamy zrolowaną darń przechować dłużej, należy zapewnić jej odpowiednie warunki, takie jak nawilżenie i odpowiednia temperatura, aby zminimalizować stres roślin. Dobrym przykładem jest przechowywanie darni w cieniu lub osłonięcie jej przed wiatrem, co może korzystnie wpłynąć na jej stan. W branży ogrodniczej zaleca się, aby nie odkładać użycia darni na później, a w przypadku dłuższych przerw, rozważyć dostarczenie jej wody poprzez systemy nawadniające. Pamiętajmy, że im dłużej darń jest zrolowana, tym większe ryzyko jej uszkodzenia, co może prowadzić do obumarcia roślin lub ich osłabienia.
Pytanie 5
Jakie gatunki roślin mają znaczenie biologiczne jako źródło pożywienia dla ptaków?
A. Jarząb pospolity {Sorbus aucuparid), róża dzika (Rosa canina)
B. Budleja Dawida (Buddleja davidii), bukszpan wieczniezielony (Buxus semperyirens)
C. Azalia pontyjska (Rhododendron luteum), hortensja bukietowa (Hydrangeapaniculata)
D. Miłorząb dwuklapowy (Ginkgo biloba), kasztanowiec biały (Aesculus hippocastanum)
Jarząb pospolity (Sorbus aucuparia) oraz róża dzika (Rosa canina) to rośliny, które pełnią istotną rolę jako baza pokarmowa dla ptaków. Jarząb pospolity produkuje owoce bogate w witaminy i składniki odżywcze, które przyciągają wiele gatunków ptaków, w tym kosy i jerzyki. Róża dzika jest znana z owoców - dzikiej róży, które są szczególnie cenione przez ptaki w okresie zimowym, gdy inne źródła pożywienia są ograniczone. Owoce te nie tylko dostarczają energii, ale także wspierają budowanie odporności ptaków. Ponadto, sadzenie tych roślin w ogrodach i parkach może przyczynić się do zwiększenia bioróżnorodności oraz stworzenia siedlisk dla ptaków, co jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie ochrony środowiska. Warto zatem zwrócić uwagę na znaczenie tych gatunków w ekosystemie oraz ich potencjał do wspierania lokalnych populacji ptaków. Wspierając bioróżnorodność, nie tylko chronimy ptaki, ale również całe ekosystemy, w których one żyją.
Pytanie 6
Rewitalizacja historycznych ogrodów dotyczy
A. przystosowywania obiektów do aktualnych potrzeb przy zachowaniu cennych elementów kulturowych.
B. dostosowania zabytku do wymagań użytkownika.
C. działań mających na celu zachowanie zabytku w odpowiednim stanie technicznym.
D. wyposażenia zabytku w instalacje oraz urządzenia spełniające nowoczesne standardy techniczne.
Wybór odpowiedzi dotyczącej przystosowania zabytku do zaspokojenia potrzeb użytkownika, choć wydaje się atrakcyjny, nie uwzględnia kluczowego aspektu rewitalizacji ogrodów zabytkowych, jakim jest ich wartość kulturowa. W kontekście zachowania dziedzictwa, podejście polegające na skupieniu się wyłącznie na potrzebach użytkowników prowadzi do ryzykownych uproszczeń, które mogą zagrażać integralności i autentyczności danego miejsca. Wiele zabytków ogrodowych ma swoje unikalne cechy historyczne i estetyczne, które muszą być chronione przed nadmierną ingerencją. Podobnie, koncentrowanie się wyłącznie na utrzymaniu zabytku w dobrym stanie technicznym nie uwzględnia jego adaptacji do współczesnych warunków użytkowania, co jest kluczowe dla długoterminowej ochrony. Odpowiedzi związane z wyposażeniem zabytku w nowoczesne instalacje mogą sugerować, że można całkowicie ignorować oryginalne materiały i techniki, co jest niezgodne z zasadami konserwacji i rewitalizacji zgodnymi z Międzynarodowymi Standardami. W praktyce, takie podejścia mogą prowadzić do zubożenia kulturowego dziedzictwa, ponieważ nie uwzględniają holistycznego spojrzenia na relację między zabytkiem a jego funkcją w społeczeństwie. Dobry projekt rewitalizacji powinien łączyć zarówno wymagania współczesne, jak i szanować historię, co jest fundamentem dla zrównoważonego rozwoju przestrzeni zabytkowej.
Pytanie 7
Korzystając z tabeli, podaj wymiary 3 stanowisk parkingowych na samochody dla osób niepełnosprawnych.
| Rozporządzenie Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej | |||
|---|---|---|---|
| z dn. 2 marca 1999r. | |||
| Rodzaj pojazdu | Usytuowanie pod kątem,° | Długość, m | Szerokość, m |
| Samochód osobowy | 90 | 4,50 | 2,30 |
| 0 | 6,00 | 2,50 | |
| Samochód osobowy z przyczepą | 0 | 10,00 | 2,50 |
| Samochód dla osób niepełnosprawnych | 90 | 4,50 | 3,60 |
A. 4,5 x 6,9 m
B. 4,5 x 10,8 m
C. 3,6 x 13,5 m
D. 3,6 x 4,5 m
Poprawna odpowiedź to 4,5 x 10,8 m, ponieważ zgodnie z przepisami dotyczącymi stanowisk parkingowych dla osób niepełnosprawnych, wymiary jednego stanowiska wynoszą 4,50 m szerokości i 3,60 m długości. Aby uzyskać wymiary dla trzech stanowisk, szerokość pozostaje taka sama, natomiast długość mnożymy przez 3, co daje 3,60 m x 3 = 10,80 m. Tego typu stanowiska są projektowane, aby zapewnić wystarczającą przestrzeń dla osób poruszających się na wózkach inwalidzkich, co jest zgodne z normami budowlanymi oraz wymaganiami dostępu. Na przykład, w praktyce, odpowiednie wymiary pozwalają na swobodne korzystanie z pojazdów, a także umożliwiają łatwe manewrowanie wózkami inwalidzkimi. Dobrze zaprojektowane miejsca parkingowe zwiększają niezależność osób z niepełnosprawnościami oraz poprawiają ich komfort życia. Dla każdego projektu budowlanego, zaleca się konsultację z lokalnymi przepisami, aby zapewnić pełną zgodność z obowiązującymi standardami.
Pytanie 8
Przy sadzeniu krzewów z odsłoniętymi korzeniami na dnie dołka należy
A. nałożyć warstwę piasku
B. wykopać małe wgłębienie
C. usypać kopczyk z ziemi
D. zagniatać powierzchnię szpadlem
Usypanie kopczyka z ziemi na dnie dołka przed sadzeniem krzewów z odsłoniętym systemem korzeniowym jest kluczowym krokiem, który wspomaga prawidłowy rozwój roślin. Kopczyk służy jako wsparcie dla korzeni, umożliwiając ich równomierne rozłożenie w glebie. Gdy korzenie są umieszczone na kopczyku, można je delikatnie rozciągnąć na boki, co sprzyja ich naturalnemu rozwojowi oraz lepszemu wchłanianiu wody i składników odżywczych. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami agronomicznymi, a także standardami ogrodniczymi, które podkreślają znaczenie zdrowego systemu korzeniowego jako fundamentu dla wzrostu roślin. Co więcej, zastosowanie kopczyka pomaga w optymalizacji drenażu, co jest istotne, aby uniknąć zastoin wody, które mogłyby prowadzić do chorób korzeni. Warto również pamiętać, że odpowiednio przygotowane miejsce do sadzenia krzewów może znacznie wpłynąć na ich późniejszą kondycję oraz owocowanie.
Pytanie 9
Cechą morfologiczną, którą można zaobserwować, jest łuszcząca się kora?
A. platana klonolistnego (Platanus acerifolia)
B. dębu szypułkowego (Quercus robur)
C. klonu jesionolistnego (Acer negundo)
D. buka zwyczajnego (Fagus sylvatica)
Buch zwyczajny (Fagus sylvatica) oraz dąb szypułkowy (Quercus robur) to gatunki, które posiadają charakterystyczną korę, ale nie wykazują zjawiska łuszczenia się. Kora buku jest gładka i szaro-brązowa, a wraz z wiekiem staje się bardziej popękana, ale nie łuszczy się, co odróżnia go od platana. Z kolei dąb szypułkowy posiada ciemniejszą, głęboko bruzdowatą korę, która również nie łuszczy się w sposób charakterystyczny dla platana. Klon jesionolistny (Acer negundo) również nie jest znany z łuszczącej się kory, a jego kora jest gładka i szara, co może prowadzić do błędnych wniosków o jego podobieństwie do platana. Wybór niewłaściwego gatunku może wynikać z mylnego skojarzenia cech morfologicznych, dlatego ważne jest dokładne zrozumienie charakterystyki poszczególnych drzew. W praktyce, przy identyfikacji roślin, kluczowe jest zwracanie uwagi na szczegóły morfologiczne, co jest niezbędne w profesjonalnych praktykach biologicznych, ekologicznych oraz leśnych. Właściwe rozpoznawanie gatunków roślin jest fundamentalne dla zachowania bioróżnorodności oraz skutecznej ochrony środowiska.
Pytanie 10
Jakie działania powinien podjąć użytkownik w odniesieniu do opakowań po pestycydach klasy I i II toksyczności?
A. Umieścić w workach foliowych i wywieźć na wysypisko odpadów
B. Przekazać jako surowiec wtórny do ponownego przetworzenia
C. Spalić na własną rękę, przestrzegając zasad bezpieczeństwa
D. Zwrócić do producenta lub sklepu, w którym dokonano zakupu
Odpowiedź, że użytkownik powinien zwrócić opakowania po pestycydach I i II klasy toksyczności do producenta lub sklepu, jest poprawna, ponieważ takie procedury są zgodne z obowiązującymi normami ochrony środowiska i regulacjami prawnymi. Opakowania te zawierają substancje chemiczne, które mogą być niebezpieczne dla zdrowia ludzi i środowiska, dlatego ich odpowiednia utylizacja jest kluczowa. Zwracając opakowania do punktu zakupu lub producenta, zapewniamy, że zostaną one przetworzone zgodnie z obowiązującymi normami, co minimalizuje ryzyko skażenia środowiska. Przykładem dobrych praktyk jest system zbiórki opakowań, który prowadzą niektóre firmy agrochemiczne. Użytkownicy powinni być świadomi, że niewłaściwe postępowanie z takimi odpadami, takie jak palenie czy wyrzucanie ich na wysypiska, może prowadzić do poważnych konsekwencji ekologicznych oraz prawnych. Praktyka ta wpisuje się w szerszy kontekst zrównoważonego rozwoju oraz odpowiedzialności społecznej producentów i konsumentów.
Pytanie 11
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 12
Jakie gatunki roślin można zastosować do obsadzenia, aby zapobiegać erozji i wzmocnić powierzchnię skarpy?
A. Róża pomarszczona (Rosa rugosa), rokitnik pospolity (Hippophae rhamnoides)
B. Forsycja pośrednia (Forsythia intermedia), hortensja ogrodowa (Hydrangea macrophylla)
C. Tawuła szara (Spiraea x cinerea), migdałek trójklapowy (Prunus triloba)
D. Budleja Dawida (Buddleja davidii), różanecznik katawbijski (Rhodofendron catawbiense)
Róża pomarszczona (Rosa rugosa) oraz rokitnik pospolity (Hippophae rhamnoides) to rośliny szczególnie przydatne w kontekście umacniania skarp oraz zapobiegania erozji gruntów. Róża pomarszczona cechuje się silnym systemem korzeniowym, który skutecznie stabilizuje glebę, a jej liście i pędy tworzą naturalną ochronę przed wiatrem i deszczem. Z kolei rokitnik pospolity nie tylko ma zdolności do umacniania skarp dzięki głębokim korzeniom, ale również przyczynia się do poprawy jakości gleby poprzez wzbogacenie jej w azot. Ponadto, te rośliny są odporne na niekorzystne warunki atmosferyczne, co czyni je idealnymi kandydatami do takich zastosowań w ogrodnictwie i projektowaniu krajobrazu. Rośliny te mogą być także stosowane w połączeniu z innymi gatunkami, co prowadzi do synergicznego efektu zwiększającego efektywność ochrony przed erozją. Zastosowanie takich roślin w praktyce ogrodniczej wpisuje się w standardy zrównoważonego rozwoju i ochrony środowiska, promując bioróżnorodność i naturalne metody ochrony gleby.
Pytanie 13
Do wykonania dekoracji wielkanocnych konieczne jest użycie gałązek zimozielonych
A. ostrokrzewu
B. bukszpanu
C. świerku
D. jodły
Bukszpan (Buxus) jest popularnym materiałem wykorzystywanym do tworzenia stroików wielkanocnych, ponieważ jest zimozielony, co oznacza, że zachowuje swój atrakcyjny wygląd przez cały rok. Jego gęste liście oraz intensywnie zielony kolor sprawiają, że kompozycje są estetyczne i eleganckie. Bukszpan dobrze znosi formowanie, co pozwala na tworzenie różnorodnych kształtów i aranżacji. W praktyce, bukszpan można łączyć z innymi elementami dekoracyjnymi, takimi jak kwiaty, jajka wielkanocne czy wstążki, co daje możliwość realizacji indywidualnych pomysłów. Z punktu widzenia standardów florystycznych, bukszpan często stosuje się w kompozycjach ze względu na jego trwałość i odporność na zmiany temperatury, co czyni go idealnym materiałem do prac plenerowych oraz wewnętrznych. Ponadto, jego właściwości konserwujące sprawiają, że stroiki z bukszpanu mogą przetrwać dłuższy czas, zachowując świeżość i estetykę.
Pytanie 14
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 15
Aby stworzyć na rabacie kompozycję w kolorach dopełniających, należy zastosować kwiaty w barwach
A. czerwonym i żółtym
B. fioletowym i żółtym
C. niebieskim i fioletowym
D. czerwonym i pomarańczowym
Kiedy wybierasz kolory do kompozycji kwiatowej, to warto bazować na harmonii i kontraście. Czerwony i pomarańczowy to kolory ciepłe, ale nie są dopełniające, więc ich zestawienie może wyjść dość chaotycznie, jakby coś nie grało. Z drugiej strony, niebieski i fioletowy są sobie bliskie, co może wprowadzać monotonność, zamiast tego, co byśmy chcieli, czyli dynamiki. Czerwony i żółty wydają się być kontrastowe, ale brakuje między nimi neutralnego koloru, co może sprawić, że całość będzie zbyt intensywna i męcząca dla oka. Zestawienia kolorów powinny być przemyślane, zgodnie z zasadami teorii kolorów, a kolory dopełniające to klucz do stworzenia atrakcyjnych aranżacji. Każda barwa ma swoje psychologiczne właściwości, które są ważne w projektowaniu ogrodów i przestrzeni publicznych oraz w tworzeniu przyjemnych dla oka aranżacji.
Pytanie 16
Do zakupu krzewów liściastych powinno się wybierać lokalizacje
A. w cieniu i osłonięte od wiatru
B. w słońcu i dobrze wentylowane
C. w cieniu i dobrze wentylowane
D. w słońcu i osłonięte od wiatru
Wybór miejsca dla zadołowania krzewów liściastych jest kluczowy dla ich prawidłowego wzrostu i rozwoju. Zacienione i osłonięte od wiatru lokalizacje sprzyjają zachowaniu odpowiedniej wilgotności gleby oraz ochronie przed szkodliwymi skutkami silnych podmuchów wiatru. W takich warunkach rośliny mają większe szanse na aklimatyzację do nowego środowiska, co jest szczególnie istotne po ich przesadzeniu. Przykładowo, krzewy takie jak hortensje czy azalie preferują miejsca, gdzie będą otrzymywały rozproszone światło słoneczne, co zapobiega poparzeniom liści i przyczynia się do ich bujnego wzrostu. Ponadto, osłonięcie od wiatru minimalizuje ryzyko uszkodzeń mechanicznych oraz utraty wody z gleby, co jest kluczowe w pierwszym etapie ich rozwoju. Zastosowanie tych praktyk jest zgodne z ogólnymi standardami sadzenia krzewów liściastych, które zalecają staranne dobieranie lokalizacji w celu maksymalizacji ich zdrowia i estetyki.
Pytanie 17
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 18
Zanim umieścimy łodygi roślin w zielonej gąbce florystycznej, należy ich końcówki
A. przyciąć pod kątem prostym
B. owinąć watą
C. przyciąć na ukos
D. nałożyć wosk
Przycinanie końcówek łodyg roślin na ukos jest kluczowym zabiegiem, który zwiększa powierzchnię wchłaniania wody oraz substancji odżywczych. Dzięki takiemu cięciu, łodygi lepiej przylegają do gąbki florystycznej, co zapobiega powstawaniu pustych przestrzeni, w których mogłaby gromadzić się powietrze. W praktyce florystycznej, zabieg ten ma na celu zapewnienie dłuższej trwałości kwiatów ciętych oraz ich lepszego nawodnienia. W standardach florystycznych zaleca się przycinanie pod kątem 45 stopni, co zapewnia optymalne warunki dla transportu wody do rośliny. Dodatkowo, warto stosować narzędzia, które nie uszkadzają tkanek roślinnych, takie jak ostre nożyczki lub sekatory. Innym istotnym aspektem jest to, że po przycięciu warto umieścić łodygi w wodzie na kilka godzin przed aranżacją, co pozwoli na ich odpowiednie nawodnienie. Tego rodzaju praktyki są powszechnie stosowane w branży florystycznej, aby zapewnić maksymalną świeżość i wygląd kompozycji kwiatowych.
Pytanie 19
Pergolę można wykorzystać
A. w ogrodzie skalnym
B. jako część wyposażenia placu zabaw dla dzieci
C. nad fragmentem ścieżki spacerowej
D. jako osłonę widokową
Pergola to struktura architektoniczna, która ma wiele zastosowań, a jej główną funkcją jest zapewnienie zacienienia oraz estetycznego uzupełnienia przestrzeni ogrodowej. Umiejscowienie pergoli nad częścią trasy spacerowej nie tylko chroni przed nadmiernym nasłonecznieniem, ale także tworzy przytulną atmosferę, sprzyjającą relaksowi i odpoczynkowi. Dobrze zaprojektowana pergola może być doskonałym miejscem do odpoczynku, a także do organizowania spotkań towarzyskich. W praktyce, pergola nad trasą spacerową może być osłonięta roślinnością, co zwiększa jej walory estetyczne i funkcjonalne. Zastosowanie pergoli w przestrzeniach publicznych i prywatnych zgodne jest z zasadami projektowania krajobrazu, które kładą nacisk na harmonijną integrację budowli z otoczeniem. Dobrą praktyką jest stosowanie materiałów odpornych na działanie czynników atmosferycznych, co przyczyni się do długowieczności konstrukcji oraz jej estetycznego wyglądu przez wiele lat.
Pytanie 20
Aby przygotować krzewy ozdobne uprawiane w pojemnikach do transportu na znaczne odległości, należy je podlać oraz
A. zmniejszyć ich system korzeniowy
B. ochronić ich korzenie przed działaniem wiatru
C. chronić ich pędy przed wpływem wiatru
D. skrócić ich część nadziemną
Odpowiedź 'zabezpieczyć ich pędy przed działaniem wiatru' jest właściwa, ponieważ podczas transportu roślin w pojemnikach, ich pędy są narażone na uszkodzenia mechaniczne spowodowane działaniem wiatru. Wiatry mogą powodować łamanie gałęzi oraz nadmierne odkształcenia, co może prowadzić do ich osłabienia, a w efekcie nawet śmierci roślin. Aby tego uniknąć, stosuje się różne techniki zabezpieczające, takie jak owijanie pędów materiałami ochronnymi, stosowanie siatek osłonowych czy solidnych opakowań. Przykładowo, w branży szkółkarskiej standardem jest umieszczanie roślin w stabilnych paletach, a także ich odpowiednie mocowanie, co zapobiega przemieszczeniu się w trakcie transportu. Warto również zwrócić uwagę na odpowiednią wentylację, która zapobiega gromadzeniu się wilgoci i sprzyja lepszemu zachowaniu zdrowia roślin. Dobrze zabezpieczone rośliny mają większe szanse na pomyślne ukorzenienie się po dotarciu do miejsca docelowego, co jest kluczowe dla ich dalszego rozwoju.
Pytanie 21
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 22
Jaki gatunek rośliny zaleca się do stworzenia rabaty z kwiatami, które kwitną pod koniec lata i jesienią?
A. Szafirek drobnokwiatowy (Muscari botryoides)
B. Zawilec gajowy (Anemone nemorosa)
C. Cebulica syberyjska (Scilla siberica)
D. Lilia złocista (Lilium auratum)
Lilia złocista (Lilium auratum) jest idealnym gatunkiem do tworzenia rabat z roślin kwitnących późnym latem i jesienią. Charakteryzuje się pięknymi, dużymi kwiatami o intensywnych kolorach, które przyciągają wzrok i ożywiają przestrzeń ogrodową w okresie, gdy wiele innych roślin już przekwitło. Kwiaty lilii złocistej zaczynają kwitnąć zazwyczaj w sierpniu i mogą kwitnąć aż do września, co czyni je doskonałym elementem rabat letnio-jesiennych. Warto je sadzić w miejscach nasłonecznionych lub półcienistych, w dobrze przepuszczalnej glebie. Lilia złocista wymaga również odpowiedniego nawożenia w okresie wzrostu, co podnosi jej walory dekoracyjne. Zastosowanie tego gatunku w ogrodzie nie tylko wzbogaca jego estetykę, ale także wspiera bioróżnorodność, przyciągając owady zapylające. W kontekście standardów ogrodniczych, lilia złocista jest często rekomendowana w projektach krajobrazowych ze względu na swoje walory wizualne i długi okres kwitnienia.
Pytanie 23
Jakie rośliny kwitnące jesienią powinny być użyte na rabaty?
A. astra nowobelgijskiego (Aster novi-belgii) oraz rozchodnika okazałego (Sedum spectabile)
B. płomyka szydlastego (Phlox subulata) i ubiorka wieczniezielonego (Iberis sempervirens)
C. ciemiernika białego (Helleborus niger) i przylaszczkę pospolita (Hepatica nobilis)
D. astra alpejskiego (Aster alpinus) oraz serduszkę okazałą (Dicentra spectabilis)
Wybór roślin kwitnących na rabatach jesienią powinien być starannie przemyślany, aby zapewnić odpowiednie warunki do ich wzrostu i kwitnienia. Odpowiedzi zawierające ciemiernika białego (Helleborus niger) oraz przylaszkę pospolitą (Hepatica nobilis) są nieodpowiednie, ponieważ są to rośliny, które kwitną wczesną wiosną, a nie jesienią. Ciemiernik białe, znany z pięknych kwiatów, jest popularny w ogrodach, ale jego czas kwitnienia kończy się na początku wiosny, co czyni go mało użytecznym w kontekście rabat jesiennych. Z kolei przylaszczka pospolita, choć urokliwa, również kwitnie na początku roku, a jej okres wegetacyjny nie pokrywa się z wymaganiami na rabaty jesienne. Dodatkowo, wybór płomyka szydlastego (Phlox subulata) i ubiorka wieczniezielonego (Iberis sempervirens) również jest nietrafiony. Płomyk szydlasty jest typową rośliną wiosenną, która, podobnie jak ubiorek, jest bardziej aktywna w chłodniejszych miesiącach. Planując rabaty kwitnące jesienią, ważne jest dobieranie roślin, które będą w stanie prezentować swoje atuty w tym specyficznym okresie. Dlatego kluczowe jest unikanie roślin, które kwitną w innych porach roku, co prowadzi do niewłaściwych efektów estetycznych oraz obniżenia bioróżnorodności w ogrodzie.
Pytanie 24
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 25
Jakie gatunki roślin są w Polsce objęte całkowitą ochroną gatunkową?
A. Dereń jadalny (Cornus mas), bluszcz pospolity (Hedera helix)
B. Bez czarny (Sambucus nigra), perukowiec podolski (Cotinus coggygria)
C. Cis pospolity (Taxus baccata), barwinek pospolity (Vinca minor)
D. Dąb szypułkowy (Quercus robur), lipa drobnolistna (Tilia cordata)
Cis pospolity (Taxus baccata) oraz barwinek pospolity (Vinca minor) są objęte w Polsce ścisłą ochroną gatunkową, co oznacza, że ich zbieranie, niszczenie czy handel nimi jest zabronione. Cis pospolity jest gatunkiem drzewiastym, który odgrywa istotną rolę w ekosystemach leśnych, pełniąc funkcje ochronne i stabilizacyjne gleby. Ponadto, ze względu na swoje właściwości chemiczne, cis został wykorzystany w medycynie, zwłaszcza w terapii nowotworów, co podkreśla znaczenie jego ochrony. Barwinek pospolity, z kolei, jest rośliną okrywową, która znajduje zastosowanie w ogrodnictwie jako roślina ozdobna, a także w zielarstwie. Ochrona tych gatunków jest zgodna z dyrektywami unijnymi oraz krajowymi przepisami, które mają na celu zachowanie bioróżnorodności i ochronę zagrożonych ekosystemów. W praktyce, znajomość roślin objętych ochroną jest istotna dla osób zajmujących się botaniką, ogrodnictwem czy ochroną środowiska, aby podejmować świadome decyzje dotyczące ich uprawy i konserwacji.
Pytanie 26
Długość ścieżki wynoszącej 12 m na mapie w skali 1:50 to
A. 24 cm
B. 6 cm
C. 18 cm
D. 12 cm
To super, że wybrałeś 24 cm! Przy obliczaniu długości na mapie w skali 1:50 ważne jest, żeby zrozumieć, jak działa ta skala. W skrócie, 1 cm na mapie to 50 cm w rzeczywistości. Więc jeśli mamy ścieżkę o długości 12 m, to przeliczamy to na centymetry, co daje nam 1200 cm. Potem dzielimy to przez 50 i wychodzi nam 24 cm. To prosta zasada, ale kluczowa, zwłaszcza w pracy geodetów, architektów czy inżynierów. Dzięki tym umiejętnościom można dobrze planować różne projekty, jak chociażby osiedla mieszkaniowe, gdzie trzeba wszystko przemyśleć i dopasować. Widać, że temat kartografii zaczyna Ci wchodzić w krew!
Pytanie 27
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 28
Cięcie roślin, które wykazują tzw. płacz wiosenny, powinno być przeprowadzone po
A. zawiązaniu owoców
B. zakwitnięciu
C. ukończeniu fazy wzrostu
D. pojawieniu się wyraźnych symptomów wegetacji
Wybór cięcia roślin w niewłaściwym czasie, takim jak podczas wystąpienia wyraźnych oznak wegetacji, może prowadzić do wielu problemów w zdrowiu roślin. W tym okresie rośliny są w pełni aktywne, co oznacza, że ich tkanki są bardziej wrażliwe na uszkodzenia. Takie cięcie może wywołać stres, który prowadzi do osłabienia rośliny oraz zwiększenia ryzyka infekcji przez patogeny. W praktyce oznacza to, że rośliny mogą wykazywać objawy chorobowe lub hamować swój wzrost, co negatywnie wpływa na ich dalszy rozwój. Ponadto, cięcie po kwitnieniu jest również nieodpowiednie, ponieważ wiele roślin owocowych oraz ozdobnych, jeśli zostaną przycięte w tym czasie, stracą część swoich pąków kwiatowych, co w konsekwencji obniży plony w następnym roku. Analogicznie, cięcie w okresie zawiązywania owoców może również wywołać niepożądane skutki, takie jak spadek owoców oraz obniżenie jakości plonu. Kluczowym błędem jest zatem myślenie, że cięcie w aktywnej fazie wzrostu sprzyja intensyfikacji wzrostu, podczas gdy w rzeczywistości rośliny wymagają spokoju, aby móc prawidłowo zregenerować swoje siły i zasoby. Dlatego tak istotne jest, aby cięcia odbywały się po zakończeniu wzrostu, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie pielęgnacji roślin.
Pytanie 29
Typową czynnością podczas wiosennego sadzenia krzewów róż rabatowych jest
A. przycinanie pędów na wysokości około 30 cm
B. kopczykowanie krzewów do wysokości około 30 cm
C. przycinanie pędów w okolicy 3 a 5 oczka, kierując je na zewnątrz
D. osłanianie krzewów gałęziami drzew iglastych
Przycinanie pędów krzewów róż rabatowych między 3 a 5 oczkiem skierowanym na zewnątrz jest kluczowym zabiegiem agrotechnicznym, który pozwala na uzyskanie ładnego pokroju roślin oraz wspiera ich zdrowy rozwój. Wiosenne przycinanie stymuluje wzrost nowych pędów oraz kwitnienie, co jest istotne dla estetyki i jakości kwiatów. Odpowiednie przycinanie pozwala także na poprawę aeracji wnętrza krzewu, co zmniejsza ryzyko chorób grzybowych. Ważne jest przy tym, aby miejsca cięcia były wykonane ostrożnie, co zapobiega uszkodzeniu tkanki roślinnej. Przykładowo, przycinając pędy na wysokości odpowiednich oczek, tworzymy warunki do rozwoju silnych, zdrowych pędów, które będą wydawały obfite kwiaty. Dobre praktyki wskazują, że przycinanie powinno być wykonywane wczesną wiosną, przed rozpoczęciem sezonu wegetacyjnego, co zapewnia krzewom odpowiednie warunki do regeneracji. Warto również wspomnieć, że przycinanie powinno uwzględniać specyfikę danej odmiany róż, ponieważ różne odmiany mogą wymagać różnego podejścia do formowania.
Pytanie 30
Jeśli na liściach krzewów pojawiły się brązowe, nekrotyczne plamy o genezie grzybowej, to w celu ich ochrony należy zastosować środek chemiczny z grupy
A. insektycydów
B. akarycydów
C. fungicydów
D. nematocydów
Wybór fungicydów jako odpowiedniego preparatu do walki z brunatnymi, nekrotycznymi plamami na liściach krzewów jest uzasadniony, ponieważ takie objawy najczęściej wskazują na infekcje grzybowe. Fungicydy to substancje chemiczne, które skutecznie zwalczają grzyby, w tym patogeny odpowiedzialne za choroby roślin, takie jak pleśń, rdza czy mączniak. Przykłady fungicydów to azoksystrobina, tebukonazol czy difenokonazol, które są stosowane w praktyce w uprawach różnych roślin. W przypadku wystąpienia objawów grzybowych, kluczowe jest szybkie zidentyfikowanie problemu i zastosowanie odpowiedniego preparatu, aby zminimalizować straty. Dobrą praktyką jest również rotacja różnych fungicydów, aby uniknąć rozwoju odporności patogenów. Przestrzeganie zaleceń dotyczących dawkowania i terminów aplikacji jest niezbędne dla skuteczności zabiegów ochronnych, co potwierdzają normy i wytyczne organizacji zajmujących się ochroną roślin.
Pytanie 31
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 32
Jakie z podanych roślin nie powinny być sadzone na terenach zabaw przeznaczonych dla dzieci?
A. Forsycja pośrednia (Forsythia x intermedia), żylistek wysmukły (Deutzia gracilis)
B. Cis pospolity (Taxus baccata), robinia biała (Robinia pseudoacacia)
C. Tawuła wczesna (Spiraea arguta), perukowiec podolski (Cotinus coggygria)
D. Irga pozioma (Cotoneaster horizontalis), jaśminowiec wonny (Phiiadelphus coronarius)
Cis pospolity (Taxus baccata) oraz robinia biała (Robinia pseudoacacia) są roślinami, które nie powinny być sadzone na placach zabaw. Cis pospolity zawiera toksyczne alkaloidy, które mogą powodować poważne problemy zdrowotne, w tym zatrucia u dzieci i zwierząt. Nawet niewielka ilość zjedzonej części rośliny może prowadzić do poważnych konsekwencji. Robinia biała, z kolei, produkuje nasiona, które również są trujące. W praktyce, przy projektowaniu przestrzeni dla dzieci, należy unikać roślin, które mają toksyczne właściwości lub które mogą stanowić zagrożenie w wyniku ich struktury, np. drzewa o kolczastych gałęziach. Standardy bezpieczeństwa przestrzeni zabaw, takie jak EN 1176, zalecają wprowadzenie zasad dotyczących wyboru roślinności w celu zapewnienia bezpieczeństwa dzieci. Przykładowo, jako alternatywę można rozważyć sadzenie roślin bezpiecznych dla dzieci, takich jak bez czarny (Sambucus nigra) czy maliny (Rubus idaeus), które są nie tylko bezpieczne, ale również korzystne dla zdrowia.
Pytanie 33
Cis pospolity (Taxus baccata) nie jest wykorzystywany na placach zabaw dla dzieci, ponieważ posiada
A. zbyt wielkie wymiary oraz zacienia teren zabaw
B. trujące: pestki czerwonych owoców, korę, drewno i szpilki
C. bardzo ciemną barwę, co wprowadza ponurą atmosferę
D. kłujące, ostre igły
Cis pospolity (Taxus baccata) jest rośliną, która zawiera substancje toksyczne, co czyni go nieodpowiednim do stosowania na placach zabaw dla dzieci. Wszystkie części rośliny, w tym pestki czerwonych owoców, kora, drewno oraz igły, zawierają alkaloidy, które mogą być szkodliwe dla zdrowia. Spożycie jakiejkolwiek części cisa może prowadzić do objawów zatrucia, takich jak zawroty głowy, nudności, a w poważnych przypadkach nawet do śmierci. Z tego względu, w projektowaniu przestrzeni rekreacyjnych dla dzieci, należy stosować rośliny, które są nietoksyczne oraz bezpieczne. Standardy dotyczące projektowania placów zabaw, takie jak normy EN 1176, zalecają unikanie roślin, które mogą stwarzać zagrożenie dla zdrowia użytkowników. Przykładem bezpiecznych roślin mogą być krzewy owocowe lub kwiatowe, które nie tylko są estetyczne, ale także przyjazne dla dzieci. Wiedza na temat toksyczności niektórych roślin jest kluczowa w zapewnieniu bezpieczeństwa przestrzeni zabaw.
Pytanie 34
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 35
Obszar bagienny zbiornika wodnego stanowi odpowiednie miejsce dla
A. dębu szypułkowego (Quercus robur) i cyprysika nutkajskiego (Chamaecyparis nootkatensis)
B. jesionu pensylwańskiego (Fraxinus pennsylvanica) i jodły jednobarwnej (Abies concolor)
C. olszy czarnej (Alnus glutinosa) i metasekwoi chińskiej (Metasequoia glyptostroboides)
D. brzozy brodawkowatej (Betula pendula) i modrzewia europejskiego (Larix decidua)
Odpowiedź wskazująca na olszę czarną (Alnus glutinosa) i metasekwoję chińską (Metasequoia glyptostroboides) jako rośliny charakterystyczne dla strefy bagiennej zbiornika wodnego jest poprawna z kilku powodów. Olsza czarna to gatunek drzewiasty, który dobrze przystosowuje się do warunków wilgotnych, typowych dla stref bagiennych. Jej korzenie mogą dobrze rozwijać się w podłożu wodnym, co pozwala jej efektywnie pozyskiwać wodę oraz składniki odżywcze. Dodatkowo, olsza czarna ma zdolność do symbiozy z bakteriami azotowymi, co korzystnie wpływa na żyzność gleby. Metasekwoja chińska jest również gatunkiem wodnym, preferującym wilgotne siedliska, co czyni ją idealnym kandydatem na roślinę dla stref bagiennych. Ich występowanie w takich lokalizacjach przyczynia się do stabilizacji ekosystemów wodnych, a także stanowi ważne siedlisko dla wielu gatunków fauny. W praktyce, zarówno olsza jak i metasekwoja są wykorzystywane w projektach rekultywacji i ochrony środowiska, co podkreśla ich znaczenie w zarządzaniu zasobami wodnymi oraz bioróżnorodnością.
Pytanie 36
Co to jest parter wodny?
A. poziom budynku, w którym usytuowany jest basen
B. część ogrodu z nieregularnym systemem zbiorników wodnych
C. część ogrodu z regularnie rozmieszczonymi zbiornikami wodnymi w geometrycznym układzie
D. poziom ogrodu, z którego można podziwiać widok na staw
Definiowanie parteru wodnego jako poziomu ogrodu z widokiem na staw może wydawać się logiczne, jednak nie oddaje istoty tego pojęcia. Parter wodny nie odnosi się do jedynie wizualnego aspektu, jakim jest widok, lecz do konkretnej struktury układów wodnych w ogrodzie. Podejście to opiera się na mylnym założeniu, że estetyka i funkcjonalność są jedynie kwestią umiejscowienia, a nie projektowania i organizacji przestrzeni. Z kolei odpowiedź sugerująca, że parter wodny to część ogrodu z systemem nieregularnych zbiorników wodnych, również jest błędna, ponieważ parter wodny charakteryzuje się regularnością, co jest istotne dla harmonijnego odbioru wizualnego i efektywnego zarządzania wodą. Również twierdzenie, że parter wodny to poziom budynku z basenem, myli pojęcia związane z architekturą ogrodu z architekturą budynków, co prowadzi do zrozumienia parteru wodnego jako elementu niezgodnego z jego definicją. W architekturze krajobrazu parter wodny powinien być projektowany w sposób, który zapewnia zarówno estetykę, jak i funkcjonalność, przy zachowaniu zasad ekologicznych i zrównoważonego rozwoju. Nieprzemyślane podejście do projektowania przestrzeni wodnych prowadzi do utraty ich wartości zarówno estetycznych, jak i ekologicznych.
Pytanie 37
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 38
Jakie narzędzie jest wykorzystywane do pomiaru odległości na terenie płaskim?
A. taśmę mierniczą
B. węgielnicę
C. libellę
D. niwelator
Wykorzystanie niwelatora, węgielnicy czy libelli do pomiaru odległości w terenie płaskim opiera się na nieporozumieniu co do funkcji tych narzędzi. Niwelator jest używany do pomiaru różnic wysokości i do ustalania poziomu terenu, a nie do bezpośredniego pomiaru odległości poziomej. Użytkowanie niwelatora do mierzenia odległości może skutkować znacznymi błędami, ponieważ narzędzie to nie jest przystosowane do takich pomiarów, a jego głównym zadaniem jest określenie różnic w wysokości punktów. Węgielnica, z kolei, jest narzędziem do sprawdzania kątów prostych, a jej zastosowanie w pomiarze odległości jest również nieuzasadnione. Użytkownik mógłby pomyśleć, że węgielnica pomoże w określeniu proporcji i wymiarów, jednak jej funkcjonalność nie obejmuje pomiarów liniowych, co czyni ją nieodpowiednią w kontekście zadania. Libella działa na zasadzie poziomu i służy do sprawdzania równowagi oraz poziomu płaszczyzn, co również nie ma związku z bezpośrednim pomiarem odległości. Typowym błędem myślowym jest mylenie funkcji tych narzędzi i przypisywanie im zadań, do których nie są przeznaczone. Niezrozumienie zasad pomiarów geodezyjnych oraz ich narzędzi może prowadzić do nieefektywnego wykorzystania sprzętu, co w konsekwencji wpływa na jakość i dokładność wykonanych pomiarów.
Pytanie 39
Zgodnie z wytycznymi jakościowymi dla materiałów szkółkarskich, opracowanymi przez Związek Szkółkarzy Polskich, różaneczniki i azalie przeznaczone do sprzedaży powinny posiadać
A. rozwiniętą, uformowaną rozetę liściową
B. wykształcone 2 lub 3 pędy z uformowanymi pąkami kwiatowymi
C. 2 lub 3 wykształcone pędy, bez pąków kwiatowych
D. wykształcone liścienie oraz pierwsze pędy
Różne odpowiedzi sugerują odmienne podejścia do oceny jakości roślin, ale ich analiza pokazuje, że nie uwzględniają kluczowych wymagań dla różaneczników i azalii w kontekście ich zdolności do rozwoju. Odpowiedź dotycząca wykształconych liścieni i pierwszych pędów wskazuje na etap wczesnego rozwoju roślin, jednak nie przyczynia się do określenia gotowości roślin do sprzedaży. W przypadku szkółkarskiego materiału roślinnego oczekuje się, że rośliny będą miały odpowiednią ilość pędów oraz pąków kwiatowych, co jest istotnym wskaźnikiem ich potencjału wzrostu. Z kolei rozetę liściową można uznać za element estetyczny, ale nie jest to decydujące w kontekście jakości materiału do sprzedaży. Co więcej, odpowiedzi sugerujące brak pąków kwiatowych w przypadku wykształconych pędów są niepoprawne, ponieważ pędy z pąkami kwiatowymi oznaczają, że roślina jest zdrowa i ma potencjał do kwitnienia, co z kolei przyciąga nabywców. Typowym błędem w myśleniu jest skupienie się na aspektach wizualnych roślin, zamiast na ich rzeczywistej gotowości do dalszego rozwoju i sprzedaży. Aby skutecznie uprawiać oraz sprzedawać różaneczniki i azalie, należy przestrzegać ustalonych standardów, które uwzględniają zarówno ilość pędów, jak i ich jakość oraz obecność pąków kwiatowych.
Pytanie 40
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.