Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik weterynarii
  • Kwalifikacja: ROL.11 - Prowadzenie chowu i inseminacji zwierząt
  • Data rozpoczęcia: 5 maja 2025 14:29
  • Data zakończenia: 5 maja 2025 14:45

Egzamin zdany!

Wynik: 24/40 punktów (60,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Najlepszymi kozami do pozyskiwania mleka są osobniki rasy

A. anglonubijskiej
B. saaneńskiej
C. angorskiej
D. burskiej
Kozy rasy burskiej, anglonubijskiej i angorskiej, choć mają swoje unikalne cechy, nie są najlepszymi wyborami do produkcji mleka. Kozy burskie, na przykład, są bardziej znane z produkcji mięsa niż mleka, a ich wydajność mleczna jest znacząco niższa w porównaniu do saaneńskich. Anglonubijskie kozy, z kolei, są cenione za swoje wysokiej jakości mleko, które jednak produkowane jest w mniejszych ilościach, co czyni je mniej efektywnymi komercyjnie w kontekście dużych hodowli mlecznych. Natomiast kozy angorskie specjalizują się w produkcji wełny moherowej, a ich mleczność jest minimalna, co wyklucza je z grona efektywnych producentów mleka. Takie nieprecyzyjne podejście do tematu może wynikać z braku znajomości specyfiki hodowli różnych ras kóz oraz ich zastosowań w przemyśle mleczarskim. Właściwe zrozumienie różnic między rasami oraz ich możliwości produkcyjnych jest kluczowe dla efektywnego zarządzania gospodarstwem i optymalizacji zysków.

Pytanie 2

Najlepsze warunki dla przyjaznego zachowania zwierząt hodowlanych tworzy

A. zbilansowana dieta
B. określenie hierarchii w stadzie
C. opieka nad młodym
D. zapewnienie dobrostanu
Zapewnienie dobrostanu zwierząt gospodarskich jest kluczowym elementem ich przyjaznego zachowania. Dobrostan definiuje się jako stan, w którym zwierzęta żyją w warunkach sprzyjających ich zdrowiu, dobroci oraz ogólnym samopoczuciu. Obejmuje to aspekty takie jak dostęp do odpowiedniego pokarmu, wody, schronienia, a także możliwość wyrażania naturalnych zachowań. Przykłady dobrych praktyk obejmują tworzenie przestrzeni, w której zwierzęta mogą się swobodnie poruszać, a także zapewnienie im odpowiedniej opieki weterynaryjnej. Właściwe podejście do dobrostanu zwierząt sprzyja ich zrównoważonemu rozwojowi, co przekłada się na lepsze wyniki produkcyjne, np. w hodowli bydła mięsnego czy mlecznego, gdzie stres zwierząt może negatywnie wpływać na jakość mięsa i mleka. Ponadto, zgodność z normami dobrostanu, takimi jak te ustalone przez Organizację Narodów Zjednoczonych do Spraw Wyżywienia i Rolnictwa (FAO), nie tylko promuje etyczne traktowanie zwierząt, ale także zwiększa zaufanie konsumentów do produktów pochodzenia zwierzęcego.

Pytanie 3

W celu uniknięcia zakażenia pępowiny u nowonarodzonego jagnięcia, co należy zrobić?

A. podstawić jagnię do wylizania przez matkę.
B. podwiązać pępowinę za pomocą nici.
C. odkażać pępowinę jodyną.
D. zastosować zastrzyk z antybiotyku dla jagnięcia.
Odkazanie pępowiny jodyną jest kluczowym krokiem w zapobieganiu zakażeniom, które mogą wystąpić u nowo narodzonego jagnięcia. Jodyna działa jako skuteczny środek dezynfekujący, eliminując bakterie i inne patogeny, które mogą wnikać w organizm przez pępowinę. To szczególnie ważne w pierwszych dniach życia, kiedy układ odpornościowy jagnięcia jest jeszcze niedojrzały. Stosując jodynę, należy upewnić się, że preparat jest stosowany w odpowiedniej stężeniu oraz w odpowiedni sposób - wystarczy nałożyć go delikatnie na miejsce przecięcia pępowiny, aby nie uszkodzić tkanek. W praktyce, po narodzinach jagnięcia, warto przeprowadzić ten zabieg w ciągu kilku pierwszych godzin, aby maksymalnie ograniczyć ryzyko zakażeń. W przypadku hodowli zwierząt, taki zabieg powinien stać się standardową praktyką zgodną z zaleceniami weterynaryjnymi i kierunkami opieki nad nowo narodzonymi ssakami.

Pytanie 4

Czy w ekologicznej hodowli kur niosek dozwolone jest

A. profilaktyczne szczepienie kur
B. używanie pasz zawierających kokcydiostatyki
C. przeprowadzanie zabiegu obcinania dziobów piskląt
D. wprowadzanie do jednego kurnika więcej niż 3 000 kur
Profilaktyczne szczepienie kur jest kluczowym elementem w ekologicznym chowie kur niosek, mającym na celu zapewnienie zdrowia ptaków oraz minimalizację ryzyka wystąpienia chorób zakaźnych. W systemie ekologicznym, gdzie dąży się do ograniczenia stosowania chemicznych leków i antybiotyków, szczepienia stanowią skuteczną metodę ochrony stada. Przykładem może być szczepienie przeciwko chorobie Mareka, które jest powszechnie stosowane, aby zapobiec poważnym schorzeniom, które mogą prowadzić do znacznych strat w produkcji jaj. Dobre praktyki w ekologicznych fermach kurzych obejmują także monitorowanie zdrowia ptaków oraz wprowadzenie odpowiednich programów bioasekuracji, które zmniejszają ryzyko zakażeń. Warto zauważyć, że ekologia w hodowli ptaków nie tylko polega na przestrzeganiu zasad żywienia i dobrostanu zwierząt, ale także na aktywnym podejściu do profilaktyki zdrowotnej, co jest zgodne z wytycznymi organizacji zajmujących się certyfikacją ekologicznych produktów rolnych.

Pytanie 5

Ejakulacja to

A. wytrysk nasienia
B. uwolnienie komórki jajowej
C. wzwód
D. popęd płciowy
Ejakulacja to proces, w którym nasienie jest wydalane z męskich narządów płciowych, co jest kluczowym elementem reprodukcji. To zjawisko jest regulowane przez skomplikowane mechanizmy neurologiczne oraz hormonalne. Ejakulacja następuje zazwyczaj jako wynik podniecenia seksualnego, kiedy dochodzi do skurczów mięśni gładkich w obrębie prostaty i cewki moczowej, co prowadzi do wypchnięcia nasienia na zewnątrz. Praktycznie, zrozumienie ejakulacji jest istotne nie tylko w kontekście prokreacji, ale także zdrowia seksualnego. Na przykład, mężczyźni, którzy mają problemy z ejakulacją, mogą doświadczać trudności w relacjach intymnych, co może prowadzić do problemów psychologicznych. W terapii seksualnej często omawia się kwestie ejakulacji oraz jej wpływ na satysfakcję seksualną partnerów. Ponadto, znajomość procesu ejakulacji jest niezbędna w kontekście edukacji seksualnej, aby prawidłowo informować młodzież o biologii człowieka i konsekwencjach aktywności seksualnej.

Pytanie 6

Sprzedaż zwierząt powinna być rozważona w sytuacji, gdy bilans pasz jest

A. zrównoważony
B. zerowy
C. ujemny
D. dodatni
Decyzja o sprzedaży zwierząt w sytuacji bilansu pasz ujemnego to kluczowy element zarządzania hodowlą zwierząt. Bilans pasz ujemny oznacza, że ilość dostępnych pasz jest niewystarczająca w stosunku do potrzeb zwierząt, co może prowadzić do niedożywienia, a w konsekwencji do obniżenia wydajności produkcyjnej i zdrowotnej stada. W praktyce, hodowcy powinni regularnie monitorować zasoby paszowe oraz ich zużycie, co pozwala na podjęcie odpowiednich działań w momencie, gdy bilans staje się negatywny. Na przykład, jeżeli zauważymy, że stado wykazuje objawy niedożywienia, takie jak spadek masy ciała lub obniżona wydajność mleczna, powinniśmy rozważyć sprzedaż części zwierząt, aby dostosować ich liczbę do dostępnych zasobów. W branży hodowlanej stosuje się również różne techniki zarządzania paszami, takie jak planowanie sezonowe, które mogą pomóc w unikaniu sytuacji kryzysowych. Warto także zaznaczyć, że podjęcie decyzji o sprzedaży zwierząt w przypadku bilansu ujemnego jest zgodne z zasadami dobrego zarządzania hodowlą, których celem jest utrzymanie dobrostanu zwierząt oraz efektywności produkcji.

Pytanie 7

Przy jakiej części żołądka wielokomorowego bydła zlokalizowane są worek osierdziowy oraz serce?

A. Trawieńca
B. Ksiąg
C. Czepca
D. Żwacza
Wybór odpowiedzi związanych z innymi komorami żołądka, takimi jak żwacz, trawieniec czy księgi, wskazuje na niepełne zrozumienie anatomicznej struktury układu pokarmowego bydła. Żwacz, jako największa komora, pełni funkcję fermentacyjną, gdzie pokarm jest rozkładany przez mikroorganizmy. Jednak jest on oddalony od serca i worka osierdziowego, co czyni tę odpowiedź błędną. Podobnie, trawieniec, który jest ostatnią częścią żołądka, odpowiedzialny za dalsze trawienie i wchłanianie składników odżywczych, nie znajduje się w bezpośrednim sąsiedztwie serca. Księgi, z kolei, to kolejna komora, która działa jako pompa do przetwarzania pokarmu przed jego dalszym przesunięciem do trawieńca. Twierdzenie, że któraś z tych komór sąsiaduje z sercem, wynika z powszechnego błędu myślowego, który polega na myleniu lokalizacji i funkcji poszczególnych części żołądka. W praktyce weterynaryjnej i hodowlanej istotne jest, aby dokładnie rozumieć anatomiczne relacje między organami, co ma kluczowe znaczenie dla diagnostyki i leczenia schorzeń. Dlatego znajomość położenia czepca oraz jego funkcji w kontekście układu pokarmowego jest niezwykle ważna dla zapewnienia zdrowia i dobrostanu bydła.

Pytanie 8

Oblicz roczne dochody prosiąt w fermie, w której utrzymywanych jest 9 loch. Wskaźnik urodzeń wynosi 2. Średnia liczba prosiąt na lochę to 11.

A. 99 prosiąt
B. 18 prosiąt
C. 198 prosiąt
D. 250 prosiąt
W przypadku obliczania rocznych przychodów prosiąt w gospodarstwie, błędne odpowiedzi często wynikają z nieprawidłowej interpretacji wskaźników plenności oraz liczby prosiąt w miocie. Na przykład, obliczenie 250 prosiąt mogło powstać w wyniku pomnożenia liczby loch przez całkowitą liczbę prosiąt w miocie bez uwzględnienia liczby kryć w roku. Z kolei odpowiedzi takie jak 99 prosiąt czy 18 prosiąt mogą sugerować pomyłki w obliczeniach lub błędne założenia dotyczące liczby miotów. Kluczową największą pomyłką jest zaniechanie uwzględnienia wskaźnika plenności, co prowadzi do przeszacowania lub niedoszacowania liczby prosiąt. W praktyce, takie błędne podejścia mogą skutkować nieefektywnym planowaniem produkcji i niewłaściwym gospodarowaniem zasobami, co ostatecznie wpływa na rentowność gospodarstwa. Dobrą praktyką jest regularne monitorowanie wskaźników wydajności oraz dostosowywanie strategii zarządzania w oparciu o konkretne dane, co pozwala na podejmowanie świadomych decyzji w zakresie hodowli oraz zarządzania finansami gospodarstwa.

Pytanie 9

Najbardziej powszechną metodą przechowywania całych roślin kukurydzy jest

A. parowanie
B. suszenie
C. toastowanie
D. kiszenie
Kiszenie jest najczęściej stosowanym sposobem konserwacji całych roślin kukurydzy, ponieważ proces ten pozwala na zachowanie wartości odżywczych oraz smakowych surowca. Kiszenie polega na fermentacji, w trakcie której naturalne bakterie przekształcają cukry zawarte w roślinach w kwas mlekowy, co skutkuje obniżeniem pH i ochroną przed szkodliwymi mikroorganizmami. Dzięki temu uzyskujemy produkt o dłuższej trwałości. Praktyczne zastosowanie kiszenia kukurydzy znajduje się w produkcji pasz dla zwierząt, gdzie kiszonka jest źródłem energii i składników odżywczych. Ponadto, kiszona kukurydza może być używana w gospodarstwach rolnych jako doskonała alternatywa dla świeżej paszy w okresie zimowym. Dobrze przeprowadzone kiszenie zgodnie z zasadami technologii żywności pozwala na uzyskanie wysokiej jakości produktu finalnego, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży rolniczej oraz przemyśle paszowym.

Pytanie 10

Kopystka jest narzędziem wykorzystywanym do pielęgnacji

A. skóry
B. uszu
C. racic
D. kopyt
Kopystka to narzędzie wykorzystywane głównie w pielęgnacji kopyt zwierząt, szczególnie koni. Jej głównym zadaniem jest usuwanie luźnych fragmentów kopyt oraz czyszczenie ich z zanieczyszczeń, co jest istotne dla zdrowia i komfortu zwierząt. Prawidłowe pielęgnowanie kopyt ma kluczowe znaczenie dla zapobiegania różnym schorzeniom, takim jak wrzody, grzybice czy ostrogi. Stosowanie kopystki jest częścią rutynowej opieki, którą powinien przeprowadzać zarówno właściciel, jak i profesjonalny kowal. Warto zaznaczyć, że regularne czyszczenie kopyt pozwala na wczesne wykrycie ewentualnych nieprawidłowości, takich jak pęknięcia czy nadmierne zużycie, co pozwala na szybką interwencję. Zgodnie z rekomendacjami organizacji zajmujących się dobrostanem zwierząt, kopyta powinny być pielęgnowane co najmniej raz w tygodniu, a w przypadku zwierząt intensywnie użytkowanych – nawet częściej. Przykładem zastosowania kopystki może być sytuacja, gdy po intensywnym treningu na ujeżdżalni, kopyta konia wymagają dokładnego oczyszczenia z piasku, błota i innych zanieczyszczeń, co zapobiega urazom i infekcjom.

Pytanie 11

Czas rui wynoszący od 2 do 11 dni występuje

A. u świni
B. u krowy
C. u owcy
D. u klaczy
U świni ruja trwa od 2 do 3 dni, co jest znacznie krótszym okresem niż u klaczy. U krów, cykl rujowy jest dłuższy i wynosi zazwyczaj od 18 do 24 dni, przy czym sama ruja trwa przeciętnie 12 do 18 godzin. Owce mają cykle rujowe, które są również odmiennie zorganizowane, a ich ruja występuje zazwyczaj sezonowo, trwając 1 do 2 dni. To pokazuje, jak różne gatunki zwierząt mają unikalne schematy rujowe, co może prowadzić do błędnych przypuszczeń o uniwersalności jednego cyklu w odniesieniu do wszystkich gatunków. Błąd w przypisaniu długości rui do konkretnego gatunku może prowadzić do nieefektywnego zarządzania hodowlą oraz problemów z reprodukcją. Zrozumienie różnic międzygatunkowych w cyklu rujowym jest kluczowe dla efektywności hodowli i zdrowia zwierząt, dlatego istotne jest, aby hodowcy byli świadomi specyfiki każdego z gatunków, które prowadzą. Pomijanie tych różnic może prowadzić do niewłaściwego planowania inseminacji, co z kolei wpływa na liczebność stada i ogólne wyniki hodowlane.

Pytanie 12

Aby zabezpieczyć budynek inwentarski przed gryzoniami, zaplanowano umiejscowienie stacji deratyzacyjnych co 20 m wzdłuż obwodu budynku. Ile stacji deratyzacyjnych powinno się zainstalować w obszarze zewnętrznym chlewni o długości 72 m oraz szerokości 18 m?

A. 5 stacji
B. 16 stacji
C. 9 stacji
D. 12 stacji
Aby obliczyć liczbę stacji deratyzacyjnych, należy najpierw obliczyć obwód chlewni, która ma kształt prostokąta. Obwód prostokąta obliczamy według wzoru: O = 2 * (długość + szerokość). W przypadku chlewni o długości 72 m i szerokości 18 m, obwód wynosi: O = 2 * (72 m + 18 m) = 2 * 90 m = 180 m. Ponieważ stacje deratyzacyjne mają być ustawione co 20 m, dzielimy obwód przez odległość między stacjami: 180 m / 20 m = 9 stacji. Poprawne ustawienie stacji jest kluczowe dla skutecznej ochrony budynku inwentarskiego przed gryzoniami, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania szkodnikami. Regularne monitorowanie i konserwacja stacji jest również istotne, aby zapewnić ich efektywność oraz bezpieczeństwo środowiska, w którym się znajdują.

Pytanie 13

Największą roczną wydajność osiągają

A. suki
B. krowy
C. maciorki
D. lochy
Wybór innej odpowiedzi niż lochy odzwierciedla niepełne zrozumienie zagadnień związanych z reprodukcją zwierząt gospodarskich. Maciorki, suki oraz krowy, mimo że są również ważnymi zwierzętami hodowlanymi, nie osiągają tak wysokiej plenności jak lochy. Maciorki, czyli samice dzików, rodzą znacznie mniej młodych. Typowe mioty dzików mogą liczyć od jednego do sześciu prosiąt, co w porównaniu do loch jest niewielką liczbą. Suki, czyli samice psów, mają zwykle mniejsze mioty, rzadko przekraczające cztery do sześciu szczeniąt, co również znacząco ogranicza ich potencjał do produkcji. Krowy natomiast, które są głównie hodowane dla mleka, mają jedno cielę na rok, co ogranicza ich roczną plenność w porównaniu do loch. Rozważając te dane, można zauważyć, że błędne przypisanie wyższej plenności innym zwierzętom wynika z niedostatecznego uwzględnienia specyfiki biologii reprodukcyjnej poszczególnych gatunków. Poprawne zrozumienie różnic w hodowli zwierząt gospodarskich jest kluczowe dla efektywnego zarządzania oraz osiągania wysokich wyników produkcyjnych.

Pytanie 14

W hodowli świń prosięta klasyfikuje się do grupy

A. loszek
B. tuczników
C. knurków
D. warchlaków
Wybór knurków, loszek czy tuczników jako odpowiedzi na pytanie o przeklasowanie prosiąt do grupy jest niepoprawny, ponieważ te terminy odnoszą się do innych kategorii świń, które mają inny wiek i funkcję w stadzie. Knurki to samce świń, które osiągnęły dojrzałość płciową, a ich główną rolą w hodowli jest reprodukcja. Z tego powodu nie są one odpowiednie do grupy prosiąt, które są jeszcze w fazie wzrostu. Loszki to samice, które również osiągnęły dojrzałość, jednak ich rola jest związana z reprodukcją i nie są one w tej samej fazie życia co prosięta. Tuczniki, z kolei, to świnie przeznaczone do uboju, które osiągnęły odpowiednią wagę do dalszej produkcji mięsa. Przypisywanie prosiąt do tych grup jest błędnym podejściem, które może prowadzić do stresu zwierząt oraz problemów zdrowotnych. Zrozumienie klasyfikacji zwierząt w stadzie jest kluczowe, ponieważ każdy z tych terminów ma swoje znaczenie i zastosowanie w hodowli świń. Kluczowe jest również przestrzeganie praktyk dotyczących dobrostanu zwierząt, które zalecają odpowiednie grupowanie zwierząt według ich wieku i etapu rozwoju, co sprzyja ich zdrowiu oraz efektywności produkcji. W praktyce, stosowanie prawidłowych kategorii do zarządzania stadem ma znaczący wpływ na wyniki hodowli, co powinno być podstawą dla każdego hodowcy świń.

Pytanie 15

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 16

Czym jest trymowanie u psów?

A. usuwanie kamienia nazębnego
B. eliminowanie martwej sierści
C. przycinanie pazurów
D. pozbywanie się woskowiny i włosów z uszu
Trymowanie u psów odnosi się do usuwania martwej sierści, co jest istotnym elementem pielęgnacji zwierząt. Regularne usuwanie martwego włosa ma kluczowe znaczenie dla zdrowia skóry i sierści psa, ponieważ pozwala na lepszą cyrkulację powietrza i zmniejsza ryzyko wystąpienia problemów dermatologicznych. W zależności od rasy psa, różne techniki trymowania mogą być stosowane, takie jak trymer ręczny, nożyczki czy maszynki do strzyżenia. Na przykład, w przypadku ras szorstkowłosych, takich jak Airedale Terrier, trymowanie jest nie tylko konieczne dla estetyki, ale także dla zdrowia, ponieważ zapobiega ona matowieniu sierści i infekcjom skórnym. Dobrą praktyką jest także konsultacja z groomerem, który pomoże określić, jak często powinno się przeprowadzać trymowanie, aby zapewnić psu komfort i zdrowie. Ponadto, regularne trymowanie może pomóc w identyfikowaniu ewentualnych problemów zdrowotnych, takich jak podrażnienia skóry czy pasożyty.

Pytanie 17

Aby zapewnić właściwe warunki w kurniku, konieczne jest utrzymanie wilgotności względnej powietrza w zakresie

A. 60-70%
B. 85-95%
C. 20-30%
D. 45-55%
Utrzymanie wilgotności względnej powietrza w kurniku na poziomie 60-70% jest kluczowe dla zapewnienia dobrostanu ptaków. Zbyt niska wilgotność może prowadzić do problemów z układem oddechowym i podrażnień błon śluzowych, zwiększając podatność na choroby. Z kolei zbyt wysoka wilgotność, przekraczająca 70%, sprzyja rozwojowi pleśni, bakterii oraz pasożytów, co może prowadzić do dużych strat ekonomicznych. Przy odpowiedniej wilgotności, ptaki lepiej przyswajają pokarm, co wpływa na ich wzrost i produkcję jaj. Dobrymi praktykami są regularne pomiary wilgotności oraz stosowanie wentylacji mechanicznej lub naturalnej. Warto również zainwestować w systemy monitorowania, które pozwolą na automatyczne dostosowywanie warunków w kurniku do aktualnych potrzeb. Właściwe nawilżenie powietrza, osiągane często poprzez stosowanie nawilżaczy, wspiera także kontrolę temperatury, co jest istotne dla komfortu ptaków.

Pytanie 18

Przygotowanie bilansu pasz wiąże się z

A. porównaniem produkcji pasz z potrzebami na pasze dla zwierząt
B. obliczaniem zapotrzebowania na pasze dla wszystkich zwierząt w gospodarstwie
C. ustaleniem ilości pasz objętościowych wytworzonych w gospodarstwie
D. porównaniem produkcji pasz objętościowych z zapotrzebowaniem na nie dla bydła
Wybór odpowiedzi, która ogranicza się do określenia ilości pasz objętościowych lub porównania tylko ich produkcji z zapotrzebowaniem na bydło, pomija kluczowe aspekty procesu bilansowania pasz. Bilans pasz to złożony mechanizm, który powinien obejmować różnorodne rodzaje pasz i różne kategorie zwierząt w gospodarstwie. Odpowiedzi sugerujące jedynie produkcję pasz objętościowych lub ograniczenie porównania do jednego gatunku zwierząt, jak bydło, prowadzą do uproszczeń, które mogą być mylące. W rzeczywistości, każde gospodarstwo rolne ma swoją specyfikę, dlatego konieczne jest uwzględnienie wszystkich rodzajów pasz oraz ich potrzeb w całym cyklu produkcyjnym. Koncentracja na jednym aspekcie, takim jak ilość pasz objętościowych, nie uwzględnia innych kluczowych elementów, takich jak pasze treściwe, które również mają istotny wpływ na bilans. Ponadto, obliczenie zapotrzebowania na pasze dla wszystkich zwierząt wymaga analizy ich indywidualnych potrzeb żywieniowych, a nie tylko szacunków opartych na dostępnych danych. W konsekwencji, uproszczone podejście do bilansowania może prowadzić do niewłaściwych decyzji, które wpływają na zdrowie zwierząt, efektywność produkcji oraz rentowność gospodarstwa. Dlatego ważne jest, aby przy sporządzaniu bilansu pasz stosować holistyczne podejście, które uwzględnia różnorodność gatunków, ich potrzeby oraz zmieniające się warunki rynkowe.

Pytanie 19

Aby uniknąć pęknięcia krocza krowy podczas porodu, co należy zrobić?

A. natłuścić krocze olejem parafinowym
B. dokładnie ucisnąć dłońmi krocze krowy
C. ciągnąć cielaka w trakcie skurczów krowy
D. przekłuć omocznię, gdy tylko stanie się widoczna w szparze sromu
Odpowiedź "mocno ucisnąć dłońmi krocze krowy" jest jak najbardziej słuszna. To podejście jest istotne, żeby stabilizować krocze podczas porodu. Kiedy krowa rodzi cielaka, jej mięśnie mogą się rozciągać i czasem mogą nawet pęknąć, co nie jest wcale miłym widokiem. Uciskanie krocza pomaga utrzymać jego strukturę, co zmniejsza ryzyko powikłań. W praktyce, weterynarze i hodowcy powinni być dobrze przeszkoleni w wykonaniu tego manewru, żeby ograniczyć ryzyko urazów. Z tego, co wiem, takie podejście jest zgodne z tym, co zalecają organizacje weterynaryjne, bo promują metody, które wspierają zdrowie zwierząt podczas porodów. Dobrze też zwrócić uwagę na to, jak przygotować krowę do porodu, na przykład zadbać o jej zdrowie i dietę, bo to również ma znaczenie. Wykonanie tej metody wymaga trochę wyczucia i umiejętności, żeby nie wprowadzić niepotrzebnych komplikacji.

Pytanie 20

Bilans paszowy przykładowego gospodarstwa (w dt) Wskaż paszę, dla której bilans paszowy jest zerowy.

WyszczególnienieZielonkaKukurydza
na kiszonkę
SianoPasza
treściwa
Dodatki
mineralne
Zapotrzebowanie50003922485437,9
Produkcja460065004800
Nadwyżka (+)
Niedobór (–)

A. Kukurydza na kiszonkę.
B. Zielonka.
C. Siano.
D. Pasza treściwa.
Siano jest paszą, dla której bilans paszowy jest zerowy, co oznacza, że zapotrzebowanie na tę paszę równoważy się z jej produkcją. W przypadku siana, zarówno zapotrzebowanie, jak i produkcja wynoszą 48 dt. Taki bilans paszowy jest istotny w praktyce rolniczej, ponieważ wskazuje na efektywne zarządzanie paszami w gospodarstwie. Właściwe obliczenia bilansu paszowego są kluczowe w kontekście optymalizacji żywienia zwierząt, które powinny otrzymywać odpowiednią ilość składników odżywczych. W praktyce, zarządzanie bilansami paszowymi nie tylko wspomaga zdrowie zwierząt, ale także zwiększa wydajność produkcji mleka czy mięsa. Odpowiednie zbilansowanie paszy wpływa na zdrowotność stada oraz jego rozmnażalność, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w hodowli zwierząt i zarządzaniu gospodarstwami rolnymi. Dlatego istotne jest, aby rolnicy regularnie analizowali bilans paszowy, szczególnie w kontekście sezonowych zmian w dostępności pasz.

Pytanie 21

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 22

Stajenny dokonał rozczyszczenia kopyt niepodkutych koni 1.07.2013 r. W jakim okresie powinien zrealizować następne rozczyszczenie?

A. 22-29.08.2013 r.
B. 15-28.07.2013 r.
C. 01-15.08.2013 r.
D. 08-14.07.2013 r.
Odpowiedzi, które wskazują niewłaściwe terminy rozczyszczania kopyt, bazują na niepełnym zrozumieniu zasad dotyczących pielęgnacji koni. Wybór daty 15-28.07.2013 r. sugeruje, że kopyta powinny być czyszczone w zbyt krótkim odstępie czasu, co może prowadzić do zaniedbań w pielęgnacji. Takie podejście nie uwzględnia potrzeby dostosowywania częstotliwości zabiegów do rzeczywistego stanu kopyt oraz ich eksploatacji. Termin 08-14.07.2013 r. jest jeszcze bardziej niewłaściwy, jako że sugeruje rozczyszczanie zaledwie kilka dni po pierwszym zabiegu, co jest zbyt wczesną interwencją. W kontekście pielęgnacji kopyt kluczowe jest, aby nie tylko reagować na widoczne zanieczyszczenia, ale również planować działania na podstawie okresowego monitorowania stanu kopyt. Natomiast wybór terminu 22-29.08.2013 r. przesuwa zalecany zakres czasowy na zbyt późno, co może prowadzić do ryzyka zdrowotnego dla konia. W praktyce, zbyt długi czas między zabiegami może skutkować kumulowaniem się problemów, takich jak rozwój infekcji czy uszkodzenia mechaniczne, które wpływają na komfort i wydajność zwierzęcia. Warto zatem pamiętać o znaczeniu regularnych przeglądów oraz dostosowaniu terminów do indywidualnych potrzeb koni, co jest fundamentalne w profesjonalnej opiece nad nimi.

Pytanie 23

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 24

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 25

Gruczoł mlekowy złożony z 6-8 par grup sutkowych występuje

A. u kotki
B. u lochy
C. u maciorki
D. u suki
Odpowiedzi, które wskazują na inne gatunki, takie jak maciorka, suka czy kotka, są nieprawidłowe z kilku powodów. Gruczoły mlekowe różnią się w liczbie i strukturze między poszczególnymi gatunkami zwierząt. Na przykład, maciorki, czyli samice świń, mają zbliżoną strukturę gruczołów mlekowych, ale liczba par sutków może się różnić, w zależności od rasy i warunków hodowlanych. Suki, będące samicami psów, mają również inny układ gruczołów; zazwyczaj mają 8-10 sutków, co nie odpowiada specyfikacji dla loch. Kotki, z kolei, mają zwykle 6-8 sutków, ale ich funkcja i struktura różnią się od gruczołów mlekowych loch. Typowe błędy w myśleniu mogą wynikać z nieznajomości anatomii i fizjologii różnychgatunków oraz ich różnorodnych potrzeb rozwojowych. Zrozumienie różnic w budowie gruczołów mlekowych u różnych zwierząt jest kluczowe dla skutecznej hodowli i opieki nad nimi, a także dla zapewnienia odpowiednich warunków życiowych i żywieniowych. W przypadku każdego z tych gatunków, warto zwracać uwagę na specyfikę ich biologii oraz zachowań, aby unikać mylnych interpretacji dotyczących ich anatomii i funkcji.

Pytanie 26

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 27

Anemia może być spowodowana brakiem w organizmie

A. żelaza, miedzi, kobaltu
B. potasu, żelaza, kobaltu
C. jodu, żelaza, kobaltu
D. wapnia, fosforu, żelaza
Pojęcie anemii jest często mylone z innymi schorzeniami i niedoborami, co prowadzi do wybierania nieprawidłowych odpowiedzi. W pierwszej niepoprawnej opcji wskazano wapń oraz fosfor. Choć są to składniki mineralne niezbędne dla organizmu, nie mają one bezpośredniego wpływu na produkcję czerwonych krwinek ani na poziom hemoglobiny. Wapń jest kluczowy dla zdrowia kości oraz prawidłowej pracy mięśni, natomiast fosfor pełni rolę w metabolizmie energetycznym, ale nie jest istotny w kontekście anemii. W drugiej opcji, skupiając się na miedzi i kobalcie, błędnie przypisano im rolę równą roli żelaza, co jest niewłaściwe, gdyż to właśnie żelazo jest podstawowym składnikiem hemoglobiny. Kobalt, obecny w witaminie B12, ma znaczenie w produkcji czerwonych krwinek, jednak sama witamina nie wystarcza do zaspokojenia potrzeb organizmu w kontekście anemii. Trzecia odpowiedź, wskazująca na jod, jest również mylna. Jod jest niezbędny głównie dla prawidłowego funkcjonowania tarczycy, co wpływa na metabolizm, ale nie ma bezpośredniego związku z anemią. Ostatnia opcja, sugerująca potas, jest jeszcze bardziej myląca, ponieważ wysoki poziom potasu jest niezbędny do prawidłowego funkcjonowania układu nerwowego i mięśni, ale nie wpływa na produkcję czerwonych krwinek. Te błędne koncepcje często wynikają z braku zrozumienia roli poszczególnych minerałów w organizmie oraz ich wpływu na procesy hematopoetyczne.

Pytanie 28

Osoba prowadząca punkt kopulacyjny świń jest zobowiązana do przechowywania kopii świadectwa pokrycia przez czas (liczony od daty pokrycia)

A. dwóch lat
B. roku
C. pięciu lat
D. trzech lat
Wybór odpowiedzi dotyczącej dłuższego okresu przechowywania świadectwa pokrycia niż jeden rok wynika często z niepełnego zrozumienia zasadności tych wymogów. Odpowiedzi wskazujące na okres dwóch, trzech lub pięciu lat są błędne, ponieważ nie uwzględniają specyfiki przepisów regulujących hodowlę zwierząt. Przechowywanie dokumentacji przez okres dłuższy niż rok nie tylko nie jest wymagane, ale może także prowadzić do zbytecznych komplikacji administracyjnych. W praktyce, nadmiar dokumentacji obciąża systemy zarządzania w punktach kopulacyjnych, co może skutkować utrudnieniami w dostępie do kluczowych informacji. Efektywne zarządzanie dokumentacją wymaga umiejętności selekcji, co pozwala skoncentrować się na najbardziej istotnych danych. Ponadto, nieprzestrzeganie zasad dotyczących przechowywania dokumentów może prowadzić do niezgodności z przepisami prawa, co w efekcie może skutkować nałożeniem kar na właścicieli takich punktów. Typowym błędem w rozumowaniu jest założenie, że większa ilość dokumentacji przekłada się na lepszą kontrolę, co w rzeczywistości może prowadzić do chaosu informacyjnego oraz trudności w monitorowaniu właściwych procesów hodowlanych.

Pytanie 29

Podczas udzielania pierwszej pomocy krowie, która wykazuje objawy wzdęcia żwacza, co należy zrobić?

A. ustawić ją zadem wyżej
B. położyć na lewym boku
C. ustawić ją przodem wyżej
D. położyć na prawym boku
Ustawienie krowy przodem wyżej w przypadku wzdęcia żwacza jest kluczowe dla poprawy jej stanu zdrowia. Wzdęcie żwacza, znane również jako gazy żwaczowe, może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych, w tym do śmierci zwierzęcia, jeśli nie zostanie szybko rozwiązane. W przypadku wzdęcia, gaz gromadzi się w żwaczu, co powoduje ucisk na inne narządy wewnętrzne. Ułożenie krowy w takiej pozycji, aby jej przód był wyżej, pomaga w ułatwieniu odpływu gazów i płynów, a także pozwala na lepsze krążenie krwi, co jest istotne dla szybkiego powrotu do zdrowia. W praktyce, lekarze weterynarii często zalecają takie ustawienie, aby zminimalizować dyskomfort zwierzęcia i poprawić jego ogólny stan. Dodatkowo, przy pierwszej pomocy w przypadku wzdęcia, istotne jest również monitorowanie stanu krowy i ocena ewentualnej potrzeby dalszych interwencji, takich jak podanie leków przeciwbólowych czy wprowadzenie sondy żołądkowej.

Pytanie 30

Niedobór witaminy E może prowadzić do

A. gnilca
B. zaburzeń płodności
C. krzywicy
D. problemów ze wzrokiem
Niedobory witaminy E mogą prowadzić do zaburzeń płodności z powodu jej roli jako silnego przeciwutleniacza, który chroni komórki przed uszkodzeniem oksydacyjnym. Witamina E wspiera integralność błon komórkowych oraz wpływa na funkcjonowanie układu hormonalnego, co jest kluczowe dla zdrowia reprodukcyjnego. Badania wykazały, że witamina E może wpływać na jakość nasienia u mężczyzn oraz na procesy owulacji i implantacji zarodków u kobiet. Zatem, jej odpowiedni poziom jest istotny dla zachowania zdrowia reprodukcyjnego. Na przykład, suplementacja witaminą E w przypadku mężczyzn z problemami z płodnością może przyczynić się do poprawy jakości nasienia. W kontekście dobrych praktyk żywieniowych, zaleca się, aby osoby starające się o potomstwo dbały o zróżnicowaną dietę bogatą w źródła witaminy E, takie jak orzechy, nasiona i warzywa liściaste. Należy również monitorować poziom tej witaminy w organizmie, aby uniknąć potencjalnych niedoborów, które mogą negatywnie wpływać na procesy rozrodcze.

Pytanie 31

Czego dotyczą pasze treściwe?

A. ziarna zbóż, zielonki, kiszonki
B. kiszonki, okopowe, siano
C. śruty poekstrakcyjne, okopowe, śruty zbożowe
D. nasiona roślin strączkowych, makuchy, ziarna zbóż
Odpowiedź wskazująca na nasiona roślin strączkowych, makuchy i ziarna zbóż jako przykład pasz treściwych jest poprawna, ponieważ te składniki dostarczają istotnych wartości odżywczych dla zwierząt hodowlanych. Nasiona roślin strączkowych, takie jak soja czy łubin, są bogate w białko, co czyni je cennym źródłem energii i budulca dla zwierząt. Makuchy, będące produktem ubocznym po tłoczeniu nasion oleistych, również cechują się wysoką zawartością białka i tłuszczu, co czyni je atrakcyjnymi dla diet zwierząt. Ziarna zbóż, takie jak pszenica, kukurydza czy jęczmień, są podstawowym składnikiem pasz treściwych, dostarczającym węglowodanów i energii. W praktyce, składniki te są często mieszane w różnych proporcjach, aby uzyskać zbilansowaną karmę, spełniającą normy żywieniowe określone przez ekspertów w dziedzinie zootechniki. Przykładowo, w produkcji pasz komercyjnych, użycie tych składników jest zgodne ze standardami, takimi jak normy UE dotyczące żywienia zwierząt, co zapewnia wysoką jakość paszy i zdrowie zwierząt.

Pytanie 32

Kury rasy, które są typem użytkowym nieśnym, to

A. leghorn
B. zielononóżka kuropatwiana
C. sussex
D. dominant white cornish
Odpowiedzi takie jak zielononóżka kuropatwiana oraz sussex, choć również popularne, nie są klasyfikowane jako rasy nieśne. Zielononóżka kuropatwiana to rasa, która jest bardziej znana z produkcji mięsa, a jej wydajność w produkcji jaj jest znacznie niższa w porównaniu do leghorn. Podobnie, sussex, mimo że może znosić jaja, jest rasą, która łączy cechy mięsne i nieśne, co czyni ją mniej efektywną w kontekście produkcji jaj w porównaniu do czystej linii leghorn. Dominant white cornish to z kolei rasa typowo mięsna, a jej genotyp i fenotyp są przystosowane do produkcji mięsa, co całkowicie wyklucza ją z grupy ras nieśnych. Przy podejmowaniu decyzji o doborze rasy kur do hodowli, kluczowe jest zrozumienie, jakie są cele produkcyjne. Wybór niewłaściwej rasy, takiej jak te wymienione, może prowadzić do obniżonej wydajności, problemów ze zdrowiem ptaków oraz nieoptymalnej jakości produktów. W praktyce, hodowcy powinni kierować się zarówno przeszłymi doświadczeniami, jak i aktualnymi badaniami dotyczącymi wydajności ras, aby podejmować świadome decyzje hodowlane.

Pytanie 33

Zabieg pielęgnacyjny polegający na eliminacji martwej sierści (trymowanie) przeprowadza się przede wszystkim

A. u owiec
B. u kóz
C. u psów
D. u koni
Trymowanie to naprawdę ważny zabieg dla psów, zwłaszcza tych z szorstką sierścią, jak teriery czy spaniele. Nie tylko sprawia, że pies wygląda lepiej, ale też dba o jego zdrowie. Kiedy regularnie trymujesz, martwe włosy nie wkręcają się w futro, co może powodować podrażnienia. Wiesz, trymowanie to nie tylko o nożyczkach – czasem potrzebne są brzytwy trymerskie czy szczotki dostosowane do typu sierści. Specjaliści mówią, że dzięki regularnemu trymowaniu psy czują się lepiej i są zdrowsze, więc warto to robić.

Pytanie 34

W żywieniu stosowane są jednostki wartości energetycznej pasz JPM oraz JPŻ

A. kotów.
B. bydła.
C. koni.
D. świń.
Wybór koni, świń czy kotów jako odpowiedzi na pytanie dotyczące jednostek wartości energetycznej pasz JPM i JPŻ wskazuje na pewne nieporozumienia związane z żywieniem tych zwierząt. Koniom, chociaż również dostarcza się pasze z określoną wartością energetyczną, stosowane są inne jednostki, takie jak jednostki paszowe dla koni, które odpowiednio różnią się od tych wykorzystywanych dla bydła. W przypadku świń wartość energetyczna pasz wyrażana jest w jednostkach TDN (Total Digestible Nutrients) lub EM (Energia Metabolizowalna), a nie JPM czy JPŻ, co może prowadzić do mylnych założeń co do zasadności zastosowania tych jednostek w żywieniu świń. Z kolei w przypadku kotów, które są mięsożercami, wartości energetyczne pasz na ogół oblicza się w kontekście innych miar, takich jak kalorie, co ponownie różni się od zastosowania JPM i JPŻ. Typowym błędem myślowym jest przenoszenie wiedzy z jednego gatunku zwierząt na inny bez uwzględnienia ich specyficznych potrzeb żywieniowych oraz różnic w metabolizmie. Każdy gatunek wymaga indywidualnego podejścia opartego na zrozumieniu jego biologii i żywienia, co jest kluczowe dla efektywnego i zdrowego chowu.

Pytanie 35

Czynności związane z sztucznym unasiennianiem w ramach świadczenia usług mogą być przeprowadzane przez

A. pracownika stacji inseminacji
B. technika weterynarii
C. lekarza weterynarii
D. zootechnika
Lekarz weterynarii jest jedynym profesjonalistą uprawnionym do przeprowadzania zabiegów sztucznego unasienniania w ramach wykonywania usług, ponieważ posiada odpowiednie wykształcenie oraz licencję do wykonywania tego typu procedur. Sztuczne unasiennianie wymaga nie tylko umiejętności technicznych, ale także znajomości biologii reprodukcji zwierząt, a także umiejętności oceny stanu zdrowia samic i samców, co jest kluczowe dla sukcesu zabiegu. Lekarze weterynarii są także zazwyczaj odpowiedzialni za diagnostykę oraz leczenie potencjalnych problemów zdrowotnych związanych z reprodukcją. Dobrze przeprowadzone sztuczne unasiennianie ma ogromne znaczenie w hodowli zwierząt gospodarskich, gdyż pozwala na kontrolowanie i poprawę cech genetycznych populacji, minimalizując ryzyko chorób oraz zwiększając wydajność produkcji zwierzęcej. Zgodnie z aktualnymi standardami branżowymi, lekarze weterynarii są zobowiązani do ciągłego doskonalenia swoich umiejętności w tej dziedzinie poprzez regularne uczestnictwo w szkoleniach oraz konferencjach, co dodatkowo podkreśla ich rolę jako ekspertów w zakresie reprodukcji zwierząt.

Pytanie 36

Która z podanych ras występuje w wersji nagiej oraz owłosionej?

A. Yorkshire terrier
B. Grzywacz chiński
C. Maltańczyk
D. Pudel
Grzywacz chiński to rasa, która rzeczywiście występuje w dwóch odmiennych typach, nagim oraz owłosionym. Rasa ta charakteryzuje się wyjątkowym wyglądem oraz różnorodnością, co czyni ją interesującą dla miłośników psów. Typ nagi, znany jako 'Chinese Crested', nie posiada sierści na większości ciała, co może być korzystne dla osób z alergiami. Z drugiej strony, odmiana owłosiona, określana jako 'powderpuff', ma gęste, miękkie futro. Oba typy mają swoje unikalne cechy, a ich różnice mogą wpływać na wybór właściciela. W przypadku grzywacza chińskiego, pielęgnacja może być dostosowana do rodzaju sierści; nagie osobniki wymagają większej uwagi w zakresie ochrony skóry przed słońcem, a owłosione – regularnego czesania. Wiedza o tych różnicach jest istotna dla prawidłowej pielęgnacji i zdrowia psa, co jest zgodne z dobrymi praktykami w hodowli i opiece nad zwierzętami.

Pytanie 37

Jakie ma znaczenie witamina K w organizmach zwierzęcych?

A. płodność
B. krzepliwość krwi
C. wzrok
D. mineralizację kości
Witamina K jest bardzo ważna, jeśli chodzi o krzepliwość krwi. Bez niej organizm może mieć spore problemy, bo nie będzie mógł prawidłowo aktywować odpowiednich białek, które są niezbędne do krzepnięcia. Mówiąc prościej, jeśli nie ma wystarczającej ilości witaminy K, ryzyko krwawień wzrasta, a rany goją się wolniej. W medycynie weterynaryjnej na przykład, podawanie witaminy K jest kluczowe przy zatruciach rodentycydami, które potrafią zaburzać ten cykl. Oprócz tego, niektóre badania sugerują, że witamina K może mieć pozytywny wpływ na zdrowie kości, ale jej główna rola to właśnie wsparcie w krzepliwości. Dlatego ważne, aby zwierzęta miały w diecie źródła witaminy K, takie jak zielone warzywa liściaste czy dodatkowe suplementy. Niedobory mogą prowadzić do groźnych problemów zdrowotnych.

Pytanie 38

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 39

Na obszarze OSN pojemność płyty do przechowywania obornika powinna umożliwiać jego składowanie przez czas

A. 12 miesięcy
B. 6 miesięcy
C. 2 miesiące
D. 4 miesiące
Prawidłowa odpowiedź to sześć miesięcy, co jest zgodne z zaleceniami dotyczącymi zarządzania odpadami organicznymi w rolnictwie. Pojemność płyty obornikowej musi umożliwić przechowywanie obornika przez ten okres, aby zapewnić odpowiednie warunki dla jego dekompozycji oraz uniknąć negatywnego wpływu na środowisko. Przechowywanie obornika przez sześć miesięcy pozwala na zachowanie właściwej struktury oraz składników odżywczych, co jest istotne podczas późniejszego jego stosowania jako nawozu. W praktyce, odpowiednia pojemność płyty obornikowej może zapobiec przesiąkaniu odcieków do gruntów i wód gruntowych, co jest kluczowe w kontekście ochrony ekosystemów. Standardy takie jak dyrektywy Unii Europejskiej w zakresie gospodarki odpadami podkreślają wagę odpowiedniego zarządzania obornikiem, nazywanego również materiałem organicznym, co z kolei wpływa na jakość gleby i bezpieczeństwo żywności. Warto również dodać, że zbyt krótki okres przechowywania, na przykład cztery lub dwa miesiące, może prowadzić do niepełnej dekompozycji, co skutkuje stratami składników odżywczych oraz potencjalnym zanieczyszczeniem środowiska. Z kolei roczny okres przechowywania może być zbyt długi i nieefektywny, co przyczynia się do zwiększenia kosztów operacyjnych oraz negatywnego wpływu na gospodarstwo.

Pytanie 40

Klasyfikacja umięśnienia mięsa wołowego odbywa się w kategoriach

A. A,B,C,D,E
B. I,II,III,IV,V
C. 0,1,2,3
D. E,U,R,O,P
Wiesz co? Klasyfikacja umięśnienia tusz wołowych jest oparta na systemie E,U,R,O,P, co mówi nam o jakości tego mięsa, które trafia do przemysłu mięsnego. To jest dosyć istotne, bo klasy E to te najlepsze tusze, a klasa P to takie, które mają najniższą jakość. Jak tak sobie myślę, to klasa E to taka super jakość - tusze mają świetne umięśnienie i prawie żadnego tłuszczu, co jest na czołowej półce. Podczas oceniania tuszów bierze się pod uwagę różne rzeczy, jak na przykład ich kondycję i ewentualne uszkodzenia, bo to wpływa na to, ile można za nie zapłacić. Dzięki jednolitym standardom, zarówno konsumenci, jak i producenci mogą łatwiej zrozumieć, co kupują i sprzedają, a to jest ważne z punktu widzenia bezpieczeństwa żywności i jakości mięsa.