Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
Data rozpoczęcia: 17 maja 2025 21:57
Data zakończenia: 17 maja 2025 22:20

Egzamin zdany!

Wynik: 22/40 punktów (55,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Tracking to

A. regulowanie odstępów pomiędzy parami znaków w danym kroju pisma

B. globalna regulacja odległości pomiędzy znakami w całym tekście

C. ustalanie przestrzeni pomiędzy kolejnymi wierszami tekstu

D. wyróżnianie tekstu przez dodawanie odstępów pomiędzy literami

W kontekście typografii istnieje wiele aspektów związanych z formatowaniem tekstu, które mogą wprowadzać w błąd, jeśli nie są zrozumiane poprawnie. Odpowiedzi, które odnosiły się do wyróżnienia tekstu poprzez dodawanie odstępów między literami, a także regulacji odległości między wierszami, pomijają kluczową różnicę między tymi pojęciami a trackingiem. Wyróżnienie tekstu poprzez dodatkowe odstępy jest bardziej związane z kerningiem, który dotyczy regulacji przestrzeni jedynie między parami znaków. Kerning jest zatem bardziej lokalnym podejściem, które wymaga starannego dostosowania dla osiągnięcia odpowiedniej estetyki na poziomie pojedynczych par liter. Również ustalanie odległości między wierszami w typografii, znane jako leading, dotyczy całkowicie innego aspektu formatowania tekstu, koncentrując się na przestrzeni między liniami tekstu, co nie ma bezpośredniego związku z trackingiem. Typowe błędy myślowe obejmują mylenie tych terminów i ich zastosowań, co często skutkuje niepoprawnym użyciem tych technik w projektach graficznych. Warto zrozumieć, że każda z tych technik ma swoje konkretne zastosowanie i wpływ na czytelność tekstu, a ich nieprawidłowe zrozumienie może prowadzić do niezadowalających rezultatów końcowych w projektowaniu.

Pytanie 2

Jakie narzędzie w programie Adobe Photoshop jest najbardziej odpowiednie do eliminacji niewielkich zanieczyszczeń na skanowanym obrazie?

A. Rozmycie

B. Różdżka

C. Chwytak

D. Stempel

Narzędzie Stempel w programie Adobe Photoshop jest idealne do usuwania drobnych plam na zeskanowanych zdjęciach, ponieważ pozwala na precyzyjne kopiowanie pikseli z jednego obszaru obrazu i nałożenie ich na inny. Użytkownik może dostosować rozmiar pędzla, dzięki czemu ma większą kontrolę nad tym, jak duże lub małe obszary mogą być naprawiane. Stempel działa na zasadzie klonowania, co oznacza, że można nim efektywnie maskować niedoskonałości, takie jak plamy, kurz czy zarysowania, co jest szczególnie przydatne w przypadku archiwalnych zdjęć. Dobrym przykładem zastosowania stempla jest sytuacja, gdy na zdjęciu znajduje się niepożądany punkt, którego chcemy się pozbyć; wystarczy wybrać dobre źródło z obrazu, a następnie nałożyć je na problematyczny obszar. Ważne jest także, żeby korzystać z różnych źródeł klonowania, aby uzyskać naturalny efekt, unikając widocznych powtórzeń. W branży graficznej standardem jest dbałość o szczegóły, dlatego umiejętność stosowania stempla w Photoshopie jest kluczowa dla zachowania wysokiej jakości edytowanych zdjęć.

Pytanie 3

Podaj koszt stworzenia form drukowych niezbędnych do wydruku akcydensów w zestawieniu kolorystycznym 3 + 1, jeśli wykonanie jednej formy wiąże się z opłatą 35 zł.

A. 105 zł

B. 115 zł

C. 140 zł

D. 125 zł

Odpowiedź 140 zł jest jak najbardziej trafna! W tej kolorystyce 3 + 1 potrzebujemy czterech form drukowych. Trzy z nich to kolory podstawowe: cyan, magenta i yellow, a czwarta forma to czarny. Koszt każdej formy to 35 zł, więc liczymy: 4 formy razy 35 zł za formę, co daje nam 140 zł. W branży poligraficznej znajomość kosztów przygotowania form jest mega istotna, bo wpływa na to, ile zarobimy na różnych projektach. Przy planowaniu budżetu drukarnie muszą też brać pod uwagę dodatkowe wydatki, jak na przykład stworzenie matryc, co może zmienić ostateczną cenę usługi. Dobrze jest więc dokładnie wszystko oszacować, żeby nie wpaść w pułapkę ukrytych kosztów i zdążyć z ofertą przed konkurencją.

Pytanie 4

Jaki typ kroju pisma sprzyja lepszemu odczytywaniu długich tekstów w materiałach drukowanych?

A. Bezszeryfowy

B. Jednoelementowy

C. Dwuelementowy

D. Szeryfowy

Jednoelementowy krój pisma odnosi się zazwyczaj do typografii bez dodatków, co może czynić tekst mniej atrakcyjnym i trudniejszym do przetrawienia w dłuższej perspektywie. Bezszeryfowy krój, chociaż może być bardziej nowoczesny i stosowany w środowiskach cyfrowych, nie oferuje takiej samej pomocy w prowadzeniu wzroku jak szeryfowy. Chociaż wiele osób preferuje bezszeryfowe czcionki w kontekście ekranów, ich zastosowanie w drukowanych materiałach nie sprzyja długotrwałemu czytaniu. Dwuelementowy krój pisma może wprowadzać zbędne rozpraszające elementy, które utrudniają płynność czytania. Kluczowym aspektem jest to, że w projektowaniu graficznym i typograficznym powinno się dążyć do praktyczności i efektywności w przekazywaniu treści. Często popełnianym błędem jest zakładanie, że wszystkie nowoczesne kroje będą równie skuteczne w różnych mediach. Zrozumienie różnic pomiędzy krojami i ich wpływu na odbiór tekstu jest kluczowe dla efektywnej komunikacji wizualnej. Typografia jest nie tylko kwestią estetyki, lecz także funkcjonalności oraz zrozumienia zachowań ludzkich i ich interakcji z tekstem.

Pytanie 5

Aby prawidłowo odtworzyć kolory w druku, należy stosować system zarządzania kolorami, a w szczególności ustalić

A. profil ICC, odcień szarości

B. przestrzeń barwną, profil ICC

C. skład kolorów RGB, intensywność kolorów

D. moduł zgodności kolorów, jasność kolorów

Wybór modułu dopasowania kolorów i jasności kolorów, składu RGB albo skali szarości to chyba nie jest najlepszy pomysł, bo te rzeczy nie oddają skomplikowania i dokładności, które są ważne w poligrafii. Moduł kolorów, chociaż czasem się przydaje, nie daje takiej kontroli nad kolorami jak profil ICC. Skład kolorów RGB to głównie do użytku w mediach cyfrowych, a w druku kluczowy jest system CMYK, który jest lepszy do kolorów na papierze. No i skala szarości, która jest świetna w przypadku czarno-białych wydruków, kompletnie mija się z celem w kolorowym druku. Nie zrozumienie różnic między tymi systemami prowadzi do częstych błędów podczas drukowania, jak niespójność kolorów czy złe odwzorowanie. Używanie złych metod zarządzania kolorami może nas dużo kosztować, bo to potem wymusza poprawki i dodatkowe wydruki, co jest nie tylko nieskuteczne, ale też może zająć sporo czasu. Kluczowe jest, żeby rozumieć i umiejętnie korzystać ze standardów, jak przestrzenie barwne i profile ICC, bo to maksymalizuje możliwości technologii druku.

Pytanie 6

Podział obrazu w kolorze na kolory CMYK oraz ewentualne dodatkowe barwy określa się mianem

A. skanowaniem

B. wektoryzacją

C. separacją

D. trappingiem

Trapping to technika, która służy do zapobiegania widocznym przerwań między różnymi kolorami podczas druku. Zastosowanie trappingu polega na delikatnym nakładaniu kolorów, by zminimalizować ryzyko pojawienia się białych smug na granicach kolorów. To podejście jest istotne, ale nie odpowiada na pytanie o proces separacji kolorów. Skanowanie odnosi się do konwersji obrazów fizycznych na format cyfrowy, co jest innym procesem, który nie dotyczy bezpośrednio rozdzielania kolorów na CMYK. W kontekście druku, skanowanie jest pierwszym krokiem w tworzeniu cyfrowego obrazu, ale nie jest to proces związany z jego koloryzacją w modelu CMYK. Wektoryzacja z kolei dotyczy przekształcania obrazów rastrowych w wektory, co jest przydatne w grafice komputerowej, ale nie ma związku z separacją kolorów. Wiele osób myli te pojęcia, co prowadzi do nieporozumień i błędnych praktyk w poligrafii. Kluczowe jest, aby zrozumieć, że separacja jest podstawowym krokiem w prepressie, który jest niezbędny dla osiągnięcia wysokiej jakości druku, a zrozumienie różnicy pomiędzy tymi terminami jest fundamentalne dla profesjonalnych praktyk w branży.

Pytanie 7

Który typ pliku jest używany jako wyjściowy do realizacji automatycznej impozycji użytków na arkuszu?

A. FLA

B. PNG

C. TIFF

D. PDF

PDF (Portable Document Format) jest standardowym formatem plików używanym w druku i publikacji cyfrowej, który doskonale sprawdza się w automatycznej impozycji. Jego główną zaletą jest to, że zachowuje oryginalne formatowanie, czcionki i kolory niezależnie od systemu operacyjnego czy oprogramowania, co jest kluczowe w procesach drukarskich. PDF umożliwia również osadzanie rozmaitych elementów, takich jak obrazy, teksty oraz grafiki wektorowe, co czyni go idealnym nośnikiem dla złożonych projektów graficznych. W praktyce, przygotowując dokument do druku, często konwertuje się pliki z programów graficznych (np. Adobe InDesign) do formatu PDF, co pozwala na łatwe i precyzyjne zarządzanie kompozycją stron. Standard PDF/X, stworzony specjalnie dla branży drukarskiej, zapewnia, że dokumenty są dostosowane do wymogów druku komercyjnego, co z kolei minimalizuje ryzyko błędów w procesie produkcyjnym. Dlatego PDF jest preferowanym formatem do wykonania automatycznej impozycji użytków.

Pytanie 8

Boczek, nagłówek, okno, drabinka to cechy charakterystyczne dla układu

A. tabel formularzowych

B. czworaków tytułowych

C. wzorów matematycznych

D. tekstów wprowadzających

Analizując pozostałe odpowiedzi, należy zauważyć, że każda z nich odnosi się do innego kontekstu, który nie jest właściwy w przypadku podanego pytania. Teksty wprowadzające to fragmenty, które mają na celu wprowadzenie czytelnika w tematykę dokumentu, jednak nie zawierają specyficznych elementów takich jak boczek czy drabinka. Z kolei czwórki tytułowe to nagłówki, które organizują zawartość w sposób hierarchiczny, ale również nie dotyczą one bezpośrednio struktury tabeli. Wzory matematyczne to z kolei układ równań czy formuł, które nie mają związku z koncepcją tabel formularzowych, ponieważ ich celem jest obrazowanie relacji liczbowych, a nie organizacja danych w formie tabelarycznej. Typowym błędem jest mylenie elementów strukturalnych dotyczących tabel z innymi typami dokumentów, co może prowadzić do nieporozumień w kontekście ich zastosowania. Właściwe zrozumienie terminologii oraz struktury dokumentów jest kluczowe dla skutecznej komunikacji i analizy danych, dlatego ważne jest, aby odnosić się do odpowiednich elementów w ich kontekście.

Pytanie 9

Jaką rozdzielczość powinno mieć skanowanie wielobarwnego oryginału, jeśli jego powiększenie podczas drukowania wyniesie 6 razy?

A. 1 800 dpi

B. 216 dpi

C. 600 dpi

D. 6 000 dpi

Aby uzyskać wysoką jakość wydruku, ważne jest, aby rozdzielczość skanowania oryginału była odpowiednio dobrana w stosunku do planowanego powiększenia. W tym przypadku, jeśli planujemy powiększenie oryginału 6-krotnie, to przyjmuje się, że minimalna rozdzielczość skanowania powinna wynosić 300 dpi dla druku w jakości wysokiej. Zatem, aby uzyskać optymalną jakość przy powiększeniu 6-krotnym, konieczne jest pomnożenie wymaganej rozdzielczości przez współczynnik powiększenia. 300 dpi x 6 = 1800 dpi. Oznacza to, że dla uzyskania wysokiej jakości druku z zachowaniem szczegółów i wyrazistości, skanowanie oryginału wielobarwnego powinno odbywać się z rozdzielczością 1 800 dpi. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie grafiki i druku, gdzie odpowiednia rozdzielczość skanowania ma kluczowe znaczenie dla uzyskania satysfakcjonującego efektu wizualnego.

Pytanie 10

Cechy tekstu matematycznego są określane przez znaki

A. numeracji i obliczeń

B. diakrytycznymi i znakami interpunkcyjnymi

C. relacji i działań

D. wodnymi i pisarskimi

Wybór odpowiedzi, które dotyczą "numeracji i wyliczeń", "wodnych i pisarskich" oraz "diakrytycznych i przestankowych", pokazuje pewne nieporozumienia w kwestii tekstu matematycznego. Numeracja i wyliczenia to trochę inny temat, bo zazwyczaj dotyczą list czy sekwencji, a nie struktury tekstu matematycznego. Matematyka opiera się na konkretnych relacjach między wartościami i operacjami, a nie na numeracji. Jeśli chodzi o "wodne i pisarskie" terminy, to bardziej odnosi się do sposobów zapisu, co w matematyce nie ma większego znaczenia. Z kolei znaki diakrytyczne czy przestankowe są ważne w języku, ale nie mają zastosowania w matematyce do wyrażania działań czy relacji. Często zdarza się mylić różne systemy znaków w różnych dziedzinach, co prowadzi do błędnych wniosków. W matematyce kluczowe są te symbole i operacje, które pomagają w jasnym przedstawieniu relacji oraz wykonywanych działań.

Pytanie 11

Który z podanych programów jest używany do przygotowywania broszury o charakterze tekstowym?

A. Microsoft Office Excel

B. Adobe Illustrator

C. Corel Photo-Paint

D. Adobe InDesign

Wiele osób może sądzić, że Corel Photo-Paint jest odpowiednim programem do łamania broszury, jednak w rzeczywistości jest to aplikacja skoncentrowana na edycji bitmap oraz tworzeniu grafiki rastrowej. Photo-Paint jest uznawany za narzędzie do obróbki zdjęć i grafiki, co sprawia, że nie oferuje zaawansowanych funkcji związanych z układaniem tekstu, jak ma to miejsce w przypadku InDesign. Z kolei Adobe Illustrator, choć jest potężnym narzędziem do tworzenia grafiki wektorowej, również nie jest optymalnym wyborem do składu tekstu. Illustrator doskonale sprawdza się w projektowaniu elementów graficznych, ale w przypadku dużych dokumentów tekstowych może być mniej wydajny, a zarządzanie tekstem nie jest tak intuicyjne jak w InDesign. Microsoft Office Excel, z drugiej strony, jest programem zaprojektowanym do analizy danych i tworzenia arkuszy kalkulacyjnych, co czyni go zupełnie nieodpowiednim wyborem do projektowania broszur. Typowe błędy myślowe prowadzące do wyboru tych programów mogą obejmować mylenie funkcji i możliwości, co często wynika z braku znajomości specyfiki poszczególnych narzędzi graficznych. Właściwy dobór programu do składu tekstu wymaga zrozumienia różnic między narzędziami oraz ich zastosowaniem w praktyce, aby osiągnąć profesjonalne rezultaty w projektach graficznych.

Pytanie 12

Które zdanie złożone jest poprawne według zasad składni tekstów?

A. Tak, zwiedzałem to miasto już 3-4 razy

B. Tak , zwiedzałem to miasto już 3- 4 razy

C. Tak ,zwiedzałem to miasto już 3 - 4 razy

D. Tak , zwiedzałem to miasto już 3 - 4 razy

Odpowiedź "Tak, zwiedzałem to miasto już 3-4 razy." jest poprawna, ponieważ zgodnie z zasadami poprawnego składu tekstów, zapisywanie liczb w formie złączonej, bez spacji, jest zgodne z normami. W przypadku liczb złożonych, takich jak "3-4", nie stosujemy spacji, co sprawia, że całość wygląda estetycznie i jest bardziej zrozumiała. W praktyce, pisząc teksty, szczególnie te formalne, ważne jest przestrzeganie zasad gramatyki i interpunkcji, aby komunikować się w sposób jasny i profesjonalny. Przykładowo, w dokumentach akademickich czy raportach biznesowych, poprawne formatowanie liczb i ich zapisu wpływa na odbiór treści oraz uznawane jest za oznakę staranności i dbałości o szczegóły. Warto również pamiętać, że w zależności od kontekstu, niektóre style pisania mogą wprowadzać dodatkowe zasady, ale w ogólnej praktyce standardem jest unikanie zbędnych spacji w przypadku złożonych zapisów liczbowych.

Pytanie 13

Ile oraz jakiego rodzaju arkuszy należy zastosować do wydrukowania 10 000 okładek w formacie B4, przy założeniu, że drukowanie odbywa się na maszynie cyfrowej w formacie B2?

A. 2 500 arkuszy formatu B2

B. 1 250 arkuszy formatu B2

C. 5 000 arkuszy formatu B1

D. 625 arkuszy formatu B1

Odpowiedź 2 500 arkuszy formatu B2 jest prawidłowa, ponieważ aby wydrukować 10 000 okładek o formacie B4 na maszynie cyfrowej B2, należy najpierw określić, ile okładek można uzyskać z jednego arkusza B2. Arkusz B2 ma wymiary 500 mm x 707 mm, a format B4 to 250 mm x 353 mm. Z jednego arkusza B2 można umieścić 4 arkusze formatu B4 (dwa wzdłuż i dwa wszerz), co oznacza, że z jednego arkusza B2 można uzyskać 4 okładki B4. Dlatego, aby uzyskać 10 000 okładek, potrzebujemy 10 000 / 4 = 2 500 arkuszy B2. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży poligraficznej, gdzie optymalizacja materiałów i efektywność produkcji odegrają kluczową rolę w obniżeniu kosztów i zwiększeniu wydajności. Warto również pamiętać, że druk cyfrowy pozwala na elastyczność w zakupu arkuszy oraz dostosowywanie produkcji do bieżących potrzeb.

Pytanie 14

Jaką szacunkową rozdzielczość należy zastosować przy skanowaniu wielokolorowego oryginału o wysokości 10 cm, aby móc go wykorzystać jako tło dla pionowego plakatu w formacie B3?

A. 300 dpi

B. 2 100 ppi

C. 500 lpi

D. 1 500 spi

Wybór innych opcji jako odpowiedzi na to pytanie wskazuje na pewne nieporozumienia w kwestii rozdzielczości skanowania oraz standardów druku. Odpowiedź 500 lpi (linie na cal) odnosi się do rozdzielczości rastrowania, a nie do rozdzielczości skanowania, co może prowadzić do nieprawidłowych założeń. W praktyce, lpi jest miarą, która dotyczy jakości druku offsetowego i jest stosowana w kontekście rastra, nie zaś w kontekście zdjęć czy materiałów cyfrowych. Użycie 500 lpi w tego typu kontekście nie jest odpowiednie, ponieważ nie zapewni wystarczającej jakości do druku dużych plakatów. Odpowiedź 2100 ppi jest również myląca; chociaż wysoka rozdzielczość 2100 ppi sugeruje szczegółowość, jest ona znacznie przekraczająca potrzeby dla druku w formacie B3, co prowadzi do niepotrzebnego zwiększenia rozmiaru pliku oraz wydłużenia czasu obróbki. Takie podejście może również skutkować nieefektywnym wykorzystaniem pamięci i zasobów, a w przypadku druku może prowadzić do trudności w uzyskaniu odpowiedniej jakości wydruku. Ostatecznie wybór 300 dpi jako odpowiedzi, mimo że jest rozsądny, nie jest optymalnym rozwiązaniem dla profesjonalnych wydruków pełnokolorowych w formacie B3, gdzie szczegóły są kluczowe. Wydaje się, że niektórzy respondenci mogą mylić dpi z ppi, co jest częstym błędem. Warto podkreślić, że w kontekście profesjonalnej produkcji graficznej, kluczowe jest zrozumienie różnicy między tymi jednostkami oraz ich wpływu na jakość końcowego produktu.

Pytanie 15

Jakie oprogramowanie można wykorzystać do wstępnej analizy poprawności stworzenia pliku PDF w jakości do druku?

A. Adobe InDesign

B. Corel Draw

C. Adobe Acrobat

D. Impozycjoner

Wybór impozycjonera do oceny pliku PDF jest niewłaściwy, ponieważ impozycjonery służą głównie do układu i przygotowania plików do druku, a nie do ich wstępnej analizy jakościowej. Ich głównym celem jest optymalizacja rozmieszczenia stron na arkuszu drukarskim, co nie obejmuje oceny technicznych aspektów, takich jak rozdzielczość czy kolory. Corel Draw, jako oprogramowanie do grafiki wektorowej, również nie jest narzędziem dedykowanym do analizy plików PDF pod kątem jakości druku. Choć można w nim otworzyć plik PDF i wprowadzić pewne edycje, nie jest to program zaprojektowany do oceny zgodności z branżowymi standardami druku. Z kolei Adobe InDesign jest profesjonalnym narzędziem do projektowania layoutów, jednak podobnie jak Corel Draw, nie oferuje zaawansowanych funkcji analizy jakości plików PDF. Często użytkownicy mogą mylić te programy z Adobe Acrobat, nie zdając sobie sprawy, że nie są one zoptymalizowane do weryfikacji plików pod kątem druku. Przygotowując plik PDF do druku, kluczowe jest, aby używać odpowiednich narzędzi i standardów, takich jak PDF/X, które obsługiwane są przez Adobe Acrobat. To pozwala uniknąć typowych błędów, takich jak nieprawidłowe osadzenie czcionek czy błędy w zarządzaniu kolorami, które mogą prowadzić do niezgodności między tym, co widzimy na ekranie a tym, co zostanie wydrukowane.

Pytanie 16

Który z systemów wystawowych umożliwia prezentację przenośnej pionowej reklamy na materiale frontlite o wymiarach 1 x 2 m?

A. Gablota szklana

B. Cityscroll

C. Roll Up

D. Potykacz B2

Gablota szklana to elegancka forma wystawiennicza, która służy głównie do eksponowania statycznych materiałów, takich jak plakaty czy ulotki. Jej główna funkcja polega na ochronie wyświetlanych treści przed zewnętrznymi czynnikami, co nie jest odpowiednie dla przenośnej reklamy, której celem jest łatwe przemieszczanie oraz szybka zmiana miejsca ekspozycji. Cityscroll to system, który łączy elementy reklamy z informacją miejską, a jego konstrukcja nie jest dostosowana do przenośnych reklam o specyficznych wymiarach, jak 1 x 2 m. Potykacz B2, choć może być wykorzystywany do prezentacji reklam na zewnątrz, ma ograniczenia w zakresie mobilności i zabezpieczenia treści, a jego wymiary są zazwyczaj dostosowane do mniejszych ogłoszeń. Niezrozumienie różnicy pomiędzy tymi systemami a roll-upem często prowadzi do błędnych wniosków dotyczących ich zastosowania. Kluczowe jest zrozumienie, że roll-upy są projektowane z myślą o mobilności i efektywności wizualnej, co czyni je idealnym rozwiązaniem dla zmieniających się warunków wystawienniczych. Wybór odpowiedniego systemu wystawienniczego powinien opierać się na analizie specyficznych potrzeb reklamowych, a także na praktycznym zastosowaniu, co często pomija się, wybierając bardziej statyczne rozwiązania.

Pytanie 17

Główne czynniki wpływające na koszt realizacji danego zlecenia to

A. liniatura rastra oraz liczba złamów

B. jakość form drukarskich oraz rozdzielczość bitmap

C. nakład i kolorystyka produktu

D. liczba łamów oraz cena form drukarskich

Wybór odpowiedzi dotyczącej nakładu i kolorystyki produktu jako kluczowych czynników wpływających na koszt wydruku jest trafny, ponieważ te elementy mają bezpośredni wpływ na proces produkcji oraz zużycie materiałów. Nakład, czyli liczba egzemplarzy do wydrukowania, jest kluczowy, ponieważ cena za jeden egzemplarz maleje w miarę zwiększania się liczby wydruków dzięki efektowi skali. Ponadto, kolorystyka, zwłaszcza w kontekście druku kolorowego, znacząco wpływa na koszt, gdyż wykorzystanie kolorów CMYK wymaga zastosowania drobniejszych detali w procesie druku, co z kolei podnosi koszt działalności. W praktyce, przy projektowaniu materiałów do druku, należy rozważyć zarówno nakład, jak i planowaną kolorystykę, aby zoptymalizować koszty. Dobre praktyki w branży zalecają także wcześniejsze zdefiniowanie potrzebnych nakładów oraz wybór odpowiednich kolorów, co pozwoli uniknąć nieprzewidzianych wydatków oraz zminimalizować marnotrawstwo materiałów. Warto również pamiętać, że złożoność projektu, jak na przykład dodanie efektów specjalnych lub dodatkowych kolorów, może znacząco wpłynąć na cenę finalnego produktu. Właściwe zrozumienie tych zależności jest kluczowe dla efektywnego planowania i realizacji projektów drukarskich.

Pytanie 18

Co oznacza znak korektorski <——->?

A. rozspacjowanie

B. usunięcie kursywy

C. dodatkową interlinię

D. eliminację spacjowania

Znak korektorski <——> oznacza rozspacjowanie, co jest istotnym elementem w edytorstwie tekstów. Rozspacjowanie to proces usunięcia nadmiarowego spacji, który pozwala na poprawienie czytelności tekstu oraz jego estetyki. W praktyce, w kontekście korekty, rozspacjowanie może obejmować zarówno usuwanie pojedynczych, jak i podwójnych spacji pomiędzy wyrazami. Zastosowanie tego znaku korektorskiego jest szczególnie ważne w publikacjach, które muszą spełniać określone standardy typograficzne, jak na przykład zasady stosowane w wydaniach książkowych czy w czasopismach. Przykładowo, w przypadku tekstu akademickiego, przestrzeganie właściwej interlinii i spacji może znacząco wpłynąć na jego postrzeganie przez czytelników. Zrozumienie roli rozspacjowania w procesie edytorskim jest kluczowe, aby tworzyć teksty, które są zarówno estetyczne, jak i profesjonalne, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży.

Pytanie 19

Aby zapewnić dokładne odwzorowanie kolorów w procesach prepress i press, należy wdrożyć system

A. CMS

B. ICC

C. CMY

D. RGB

CMS, czyli Color Management System, to zestaw narzędzi i procedur, który ma na celu zapewnienie spójności kolorystycznej w różnych urządzeniach i etapach produkcji graficznej. W kontekście prepress i press, prawidłowe odwzorowanie kolorów jest kluczowe, ponieważ różne urządzenia, takie jak monitory, skanery i drukarki, mogą interpretować kolory w różny sposób. CMS wykorzystuje profile kolorów, które definiują sposób, w jaki dany urządzenie reprodukuje kolory, a także konwertuje kolory z jednego przestrzeni barwnej do innej, zapewniając jednocześnie, że to, co widzimy na ekranie, jest zbliżone do efektu końcowego na wydruku. Przykładowo, w procesie druku offsetowego, gdzie używa się modelu CMYK, CMS pozwala na przekształcanie kolorów RGB uzyskanych w procesie skanowania czy projektowania, aby uzyskać wierne odwzorowanie na papierze. Standardy takie jak ICC (International Color Consortium) są kluczowe w tym procesie, ponieważ określają, jak tworzyć i stosować profile kolorów, co jest niezbędne dla zachowania spójności kolorystycznej w różnych urządzeniach i mediach.

Pytanie 20

Jaką masę ma 1 000 arkuszy papieru o wymiarach 700× 1 000 mm oraz gramaturze 100 g/m²?

A. 95 kg

B. 70 kg

C. 35 kg

D. 50 kg

Wiesz, żeby obliczyć masę 1 000 arkuszy papieru o wymiarach 700 × 1 000 mm i gramaturze 100 g/m², można użyć prostego wzoru. Najpierw musisz znaleźć powierzchnię jednego arkusza, czyli 0,7 m × 1,0 m, co daje nam 0,7 m². Następnie, liczymy masę jednego arkusza, czyli 0,7 m² pomnożone przez 100 g/m², co kończy się na 70 g za arkusz. Teraz, żeby znaleźć masę tych 1 000 arkuszy, wystarczy pomnożyć 1 000 arkuszy przez 70 g, więc mamy 70 000 g, co w kilogramach daje 70 kg. W branży poligraficznej znajomość gramatury i wymiarów papieru jest naprawdę ważna, bo pomaga dokładnie zaplanować koszty materiałów i transportu. Dobrą praktyką jest sprawdzenie wszystkich obliczeń przed rozpoczęciem produkcji, bo to może uratować nas przed niepotrzebnymi problemami z finansami.

Pytanie 21

Jakie parametry powinien mieć plik końcowy dla druku offsetowego?

A. 300 dpi, CMYK, format PDF

B. 200 dpi, CMYK, format TIFF

C. 72 dpi, RGB, format JPEG

D. 150 dpi, RGB, format PNG

Plik końcowy do druku offsetowego powinien spełniać określone standardy, aby zapewnić wysoką jakość wydruku. Przede wszystkim rozdzielczość powinna wynosić 300 dpi. Taka wartość zapewnia, że drukowane obrazy będą ostre i szczegółowe, co jest kluczowe w profesjonalnym druku. Kolejnym istotnym parametrem jest przestrzeń barwna. W druku offsetowym stosuje się model barw CMYK, który odpowiada za cztery podstawowe kolory atramentu: cyjan, magenta, żółty i czarny. Dzięki temu możliwe jest uzyskanie szerokiej gamy kolorów na papierze. Format pliku również ma znaczenie. PDF jest preferowanym formatem, ponieważ zapewnia wysoką jakość i zachowuje wszystkie istotne elementy, takie jak czcionki czy obrazy, w jednym pliku. Ponadto, PDF jest uniwersalny i kompatybilny z większością systemów przygotowania do druku, co ułatwia proces produkcji. W praktyce, przygotowanie pliku zgodnego z tymi standardami minimalizuje ryzyko problemów technicznych i zapewnia, że końcowy produkt będzie wyglądał dokładnie tak, jak zaplanowano.

Pytanie 22

Ile barw separacyjnych należy przygotować do stworzenia form drukowych offsetowych w technologii CtF dla druku w kolorystyce 4+0?

A. Cztery separacje

B. Osiem separacji

C. Pięć separacji

D. Jedną separację

Aby przygotować offsetowe formy drukowe w technologii CtF (Computer-to-Film) dla druku o kolorystyce 4+0, należy wykonać cztery separacje. Technika ta polega na oddzieleniu poszczególnych składowych kolorów CMYK (Cyan, Magenta, Yellow, Key/Black), które są podstawą druku kolorowego w technologii offsetowej. Proces ten wymaga przygotowania oddzielnych filmów dla każdego z kolorów, co jest niezbędne do precyzyjnego odtworzenia pełnej palety barw na finalnym produkcie. Przykładowo, jeśli projekt graficzny zawiera elementy w kolorze niebieskim, czerwonym, żółtym i czarnym, każda z tych barw będzie drukowana z osobnym filmem, co zapewnia wysoką jakość oraz dokładność odwzorowania. Przygotowanie czterech separacji jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży, które zalecają stosowanie standardowych modeli kolorów, aby zapewnić spójność i precyzję w procesie druku.

Pytanie 23

Jakim symbolem określa się format papieru o wymiarach 210 × 297 mm?

A. A4

B. RA3

C. A3

D. RA4

Odpowiedź A4 jest prawidłowa, ponieważ format A4 ma wymiary 210 × 297 mm, co jest standardowym rozmiarem papieru wykorzystywanym w wielu zastosowaniach, od druku dokumentów po publikacje. Format ten jest częścią międzynarodowego systemu ISO 216, który definiuje rozmiary papieru na podstawie proporcji 1:√2. Dzięki tej proporcji, przy cięciu papieru z większych arkuszy, zachowany jest stosunek boków, co ułatwia jego wykorzystanie w różnych kontekstach. Przykładem zastosowania formatu A4 są dokumenty biurowe, takie jak raporty, umowy i listy, które są drukowane i kopiowane na tym formacie. Dodatkowo, A4 jest powszechnie akceptowane w różnych systemach administracyjnych i edukacyjnych na całym świecie, co sprawia, że jest to popularny wybór dla codziennych zadań biurowych i akademickich. Zrozumienie standardów formatów papieru, takich jak A4, jest istotne dla efektywnego zarządzania dokumentami i ich obiegu, szczególnie w profesjonalnym środowisku.

Pytanie 24

Jakie są wymiary arkusza papieru formatu A1?

A. 594 x 841 mm

B. 707 x 1000 mm

C. 841 x 1189 mm

D. 420 x 594 mm

A1 to jeden z formatów papieru zgodnych z międzynarodowym standardem ISO 216, który definiuje system formatów A, B i C. Format A1 ma dokładne wymiary 594 x 841 mm, co czyni go dwukrotnie większym od formatu A2 oraz połową formatu A0. W praktyce A1 jest często wykorzystywany w projektach architektonicznych i inżynieryjnych, gdzie potrzebna jest większa powierzchnia do prezentacji rysunków technicznych, planów czy schematów. Dzięki temu, że formaty A są ze sobą skalowalne, można łatwo przechodzić między różnymi rozmiarami, co jest szczególnie przydatne w procesie drukowania i projektowania. Ponadto, stosowanie standardowych rozmiarów papieru, takich jak A1, jest zalecane w obiegu dokumentów w celu zapewnienia kompatybilności z urządzeniami biurowymi, takimi jak drukarki i skanery, co ułatwia organizację pracy i archiwizację dokumentów.

Pytanie 25

Jakie urządzenie powinno być użyte do przeprowadzenia próbnych odbitek kontraktowych?

A. Proofer

B. Skaner

C. Powielacz risograficzny

D. Naświetlarka CtP

Skaner, choć przydatny w procesie digitalizacji, nie jest odpowiedni do tworzenia próbnych odbitek kontraktowych. Służy on głównie do przekształcania obrazów fizycznych na formaty cyfrowe, co jest przydatne w archiwizacji lub edycji, ale nie dostarcza informacji na temat wydajności kolorystycznej czy jakości druku. Naświetlarka CtP (Computer to Plate) pełni inną rolę - przygotowuje matryce do druku, ale nie służy do wytwarzania odbitek kontraktowych. Jej funkcjonalność jest skierowana na bezpośrednie przetwarzanie danych cyfrowych na płyty drukarskie, co jest etapem przed właściwą produkcją, a nie próbnym drukiem. Powielacz risograficzny, mimo że może generować odbitki, jest urządzeniem stworzonym z myślą o produkcji masowej i nie zapewnia precyzyjnego odwzorowania kolorów, co jest kluczowe w kontekście próbnych odbitek kontraktowych. Wszystkie te urządzenia mają swoje miejsce w procesie drukarskim, ale ich zastosowanie w kontekście próbnych odbitek kontraktowych jest ograniczone i nieefektywne. Często mylenie ich funkcji prowadzi do błędnych decyzji w procesie produkcyjnym, co może skutkować niezadowoleniem klienta oraz wysokimi kosztami związanymi z poprawkami.

Pytanie 26

Oznaczenie pokazane na ilustracji, które zamieszczone jest na opakowaniu substancji chemicznej stosowanej podczas drukowania cyfrowego przestrzega o pracy z substancją

A. łatwopalną.

B. rakotwórczą.

C. drażniącą oczy.

D. żrącą dla metali.

Odpowiedź "łatwopalną" jest jak najbardziej na miejscu, bo oznaczenie GHS02 rzeczywiście mówi o substancjach, które łatwo się zapalają. To ważne, żeby pamiętać, że w druku cyfrowym używamy różnych chemikaliów, a niektóre z nich, jak rozpuszczalniki czy atramenty, mogą być naprawdę łatwopalne. Dlatego warto przestrzegać zasad bezpieczeństwa, żeby nie doszło do jakichś niebezpiecznych sytuacji. Jeżeli masz takie materiały, powinieneś je trzymać w dobrze wentylowanych miejscach, z daleka od źródeł ciepła i ognia. Dodatkowo, warto znać przepisy związane z niebezpiecznymi substancjami, takie jak REACH czy CLP, bo to pomaga w identyfikacji zagrożeń i zapewnieniu sobie odpowiedniej ochrony. Więcej informacji o tym, jak klasyfikować chemikalia oraz co powinno się wiedzieć o ich oznakowaniu, można znaleźć w dokumentach od producentów lub w materiałach szkoleniowych na temat bezpieczeństwa w pracy z chemią.

Pytanie 27

Podstawowym materiałem do wykonania cyfrowej odbitki próbnej jest

A. plik w formacie DOC

B. diapozytyw

C. forma drukowa

D. plik w formacie PDF

Odpowiedź "plik w formacie PDF" jest prawidłowa, ponieważ PDF (Portable Document Format) to standardowy format plików, który jest szeroko stosowany w branży wydruku. Pliki PDF zachowują oryginalny układ dokumentu, co oznacza, że czcionki, obrazy i inne elementy graficzne są prezentowane tak, jak zostały zaprojektowane, niezależnie od systemu operacyjnego czy oprogramowania używanego do otwarcia pliku. Ponadto, PDF jest preferowany w kontekście cyfrowych odbitek próbnych, ponieważ umożliwia również dodanie informacji o kolorach, co jest kluczowe w procesie druku. Standardy branżowe, takie jak PDF/X, definiują specyfikacje techniczne dla plików PDF, które mają być używane w druku, zapewniając, że dokumenty te są wolne od błędów i gotowe do produkcji. W praktyce, korzystając z plików PDF do wydruku, można uniknąć nieporozumień, które mogą wystąpić w przypadku innych formatów, takich jak DOC, który jest bardziej związany z edytowaniem tekstu, a nie z precyzyjnym odwzorowaniem układu graficznego. W związku z tym, dla profesjonalnych usług druku, PDF stanowi materiał wyjściowy o najwyższej jakości.

Pytanie 28

W jaka sposób powinny być ułożone karty tytułowe w publikacji, która zawiera czwórkę tytułową?

A. Przytytułowa, przedtytułowa, redakcyjna, tytułowa

B. Przedtytułowa, przytytułowa, tytułowa, redakcyjna

C. Redakcyjna, przedtytułowa, tytułowa, przytytułowa

D. Tytułowa, redakcyjna, przedtytułowa, przytytułowa

Kolejność ułożenia kart tytułowych w publikacji z czwórką tytułową jest kluczowym elementem w kontekście standardów edytorskich. Przedtytułowa karta stanowi wprowadzenie do tematu publikacji, zazwyczaj zawierając informacje takie jak tytuł pracy, autor oraz miejsce publikacji. Następnie karta przytytułowa, która może zawierać dodatkowe informacje o autorach lub sponsorach publikacji, następuje po stronie tytułowej, na której znajduje się główny tytuł oraz informacje o wydawcy. Ostatnią częścią jest karta redakcyjna, która może zawierać informacje o redaktorach, recenzentach lub innych osobach związanych z przygotowaniem publikacji. Stosowanie tej kolejności jest zgodne z zasadami dobrych praktyk edytorskich, które zapewniają przejrzystość i dostępność informacji dla czytelników. Przykładem mogą być prace naukowe, w których odpowiednia prezentacja kart tytułowych jest nie tylko normą, ale również czynnikiem wpływającym na odbiór pracy przez społeczność akademicką.

Pytanie 29

Tworzenie krzywych Béziera to funkcjonalność typowa dla aplikacji

A. Corel Draw

B. Puzzle Flow Organizer

C. Microsoft Word

D. Adobe Media Encoder

Corel Draw to profesjonalne oprogramowanie do grafiki wektorowej, które szeroko wykorzystuje krzywe Béziera jako kluczowy element w procesie tworzenia i edytowania grafiki. Krzywe Béziera są fundamentalnym narzędziem w projektowaniu graficznym, pozwalającym na precyzyjne definiowanie kształtów i linii poprzez manipulację punktami kontrolnymi. W praktyce, artysta cyfrowy może za ich pomocą tworzyć skomplikowane ilustracje, logo czy typografię, które wymagają dużej dokładności. Standardy branżowe podkreślają znaczenie opanowania narzędzi do rysowania krzywych Béziera, ponieważ są one wszechobecne w oprogramowaniach do obróbki grafiki wektorowej, takich jak Adobe Illustrator czy Inkscape. Zrozumienie ich działania nie tylko zwiększa efektywność pracy, ale również umożliwia tworzenie bardziej złożonych i artystycznych projektów. Przykłady zastosowania obejmują grafikę reklamową, gdzie precyzyjne detale są kluczowe, a także w projektowaniu interfejsów użytkownika, gdzie kształty muszą być elastyczne i dostosowywane do różnych wymagań.

Pytanie 30

Wskaż dwa główne systemy kolorów używane w procesie drukowania?

A. RGB, Pantone®

B. Wielokanałowy, HKN

C. Pantone®, Lab

D. CMYK, Pantone®

Odpowiedź CMYK i Pantone® jest poprawna, ponieważ te dwa systemy barw są fundamentalne dla procesu drukowania. System CMYK, który oznacza cyjan, magentę, żółty i czarny, jest kluczowy w druku offsetowym oraz cyfrowym, gdzie kolory są tworzone przez nakładanie różnych warstw tuszy w tych czterech podstawowych kolorach. Umożliwia to uzyskanie szerokiej gamy kolorów poprzez mieszanie tych podstawowych barw. Z kolei system Pantone® jest używany do precyzyjnego określania kolorów w druku, zwłaszcza w projektach wymagających spójności kolorystycznej, jak branding czy reklama. Pantone® oferuje katalog kolorów, co pozwala na dokładne odwzorowanie odcieni, które mogą być trudne do uzyskania w systemie CMYK. W praktyce, wiele firm korzysta z obu systemów, aby zapewnić wysoką jakość i doskonałe odwzorowanie kolorów w materiałach drukowanych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży graficznej.

Pytanie 31

Która metoda drukowania nie jest wykorzystywana do produkcji płyt CD?

A. Sitodruk

B. Druk cyfrowy

C. Offset

D. Wklęsłodruk

Wybór sitodruku, offsetu czy druku cyfrowego do drukowania płyt CD może się wydawać dziwny, ale to wynika z tego, że każda z tych metod ma swoje zastosowania w różnych branżach. Sitodruk używa siatki, przez którą farba przechodzi na materiał. Dzięki temu można osiągnąć świetną jakość druku i intensywne kolory, co jest ważne na płytach CD. Offset działa trochę inaczej, bo przenosi obraz z płaskiej formy na medium przy cylinderze; to sprawia, że świetnie nadaje się do różnych podłoży, w tym płyt CD. Jest super do dużych nakładów, bo im więcej drukujemy, tym taniej. Druk cyfrowy z kolei to technika, która wykorzystuje komputery do drukowania bezpośrednio na materiale, co daje nam szybką i elastyczną opcję, idealną do małych serii, jak limitowane edycje płyt. Skoro wklęsłodruk nie jest odpowiedni do płyt CD, to warto wiedzieć, że różne techniki druku mają swoje szczególne cechy i powinny być wybierane w zależności od potrzeb projektu.

Pytanie 32

Podaj liczbę punktów typograficznych, które odpowiadają w przybliżeniu 300 mm?

A. 376

B. 8000

C. 800

D. 1128

Wybór innych odpowiedzi wynika z najczęściej występujących nieporozumień związanych z konwersją jednostek oraz brakiem zrozumienia podstawowych zasad typografii. Na przykład, odpowiedzi 1128 oraz 8000 punktów typograficznych są znacznie zawyżone, co wskazuje na błędne przeliczenie milimetrów na punkty. Takie podejście opiera się prawdopodobnie na nieprawidłowym założeniu, że większe liczby zawsze będą odpowiadały większym wartościom w kontekście jednostek typograficznych, co jest mylące. Natomiast 376 punktów typograficznych, mimo że bliższe poprawnej odpowiedzi niż 1128 czy 8000, również nie odzwierciedla rzeczywistej konwersji, ponieważ nie bierze pod uwagę dokładnego przeliczenia milimetrów. Kluczowym błędem jest tutaj nieuwzględnienie precyzyjnego stosunku między jednostkami, co prowadzi do znacznych odchyleń od rzeczywistych wartości. Warto pamiętać, że w typografii każda jednostka ma swoje specyficzne znaczenie, a dokładność jest niezbędna w procesie projektowania. W rezultacie, nieprawidłowe odpowiedzi mogą wskazywać na potrzebę lepszego zrozumienia kontekstów jednostkowych oraz ich korelacji w praktycznych zastosowaniach typograficznych.

Pytanie 33

Ile arkuszy netto papieru samokopiującego B2 jest potrzebnych do wydrukowania 50 000 kompletów dokumentów samokopiujących w formacie 105 x 148 mm, jeżeli każdy komplet składa się z 4 kolorów papieru?

A. 3 125 arkuszy

B. 25 000 arkuszy

C. 12 500 arkuszy

D. 6 250 arkuszy

Kiedy analizujemy błędne odpowiedzi, kluczowym aspektem jest zrozumienie błędnych założeń przyjętych w obliczeniach. Wiele osób może pomylić ilość potrzebnych arkuszy A6 z ilością arkuszy B2, co prowadzi do znacznych nieporozumień. Przyjmowanie błędnych wymiarów arkuszy lub nieuwzględnienie, że jeden arkusz B2 można podzielić na wiele arkuszy A6, skutkuje znacznymi różnicami w obliczeniach. Ponadto, nie uwzględnienie ilości kolorów w komplecie prowadzi do pominięcia kluczowego czynnika, który drastycznie zwiększa potrzebną liczbę arkuszy. Osoby nieznające specyfiki druku samokopiującego mogą również założyć, że każdy arkusz A6 jest produktem końcowym, podczas gdy w rzeczywistości to tylko fragment większego procesu produkcyjnego, który wymaga większej ilości materiałów na skompletowanie gotowych zestawów. Istotne jest także, aby nie zatrzymywać się na poziomie prostych obliczeń, lecz w pełni rozumieć procesy logistyczne w produkcji, które mogą wpłynąć na końcowe decyzje dotyczące zamówień. W poligrafii, efektywność i dokładność obliczeń wpływają na jakość i koszt produkcji, dlatego każdy krok w procesie musi być dokładnie przemyślany.

Pytanie 34

Jaki jest główny cel kalibracji monitora w procesie przygotowywania publikacji cyfrowych?

A. Aby zredukować zużycie energii

B. Aby poprawić szybkość odświeżania

C. Aby uzyskać dokładne odwzorowanie kolorów

D. Aby zwiększyć jasność wyświetlacza

Kalibracja monitora jest kluczowym elementem w procesie przygotowywania publikacji cyfrowych, ponieważ pozwala na uzyskanie dokładnego odwzorowania kolorów. W branży graficznej jest to niezbędne, aby zapewnić, że kolory widoczne na ekranie będą zgodne z tymi, które pojawią się w finalnym produkcie, takim jak druk czy publikacja cyfrowa. Bez kalibracji, monitor może wyświetlać kolory, które są zbyt jasne, zbyt ciemne lub nieodpowiednio zbalansowane kolorystycznie, co prowadzi do błędów w reprodukcji kolorów. Kalibracja polega na dostosowaniu ustawień monitora do standardowych wartości kolorów, które są zgodne z międzynarodowymi normami, takimi jak sRGB lub Adobe RGB. To pozwala na zachowanie spójności kolorów pomiędzy różnymi urządzeniami, co jest niezwykle ważne w środowisku profesjonalnym. Dodatkowo, kalibracja może być przeprowadzana za pomocą specjalistycznych narzędzi, takich jak kolorymetry, które mierzą i regulują barwy wyświetlane na ekranie, zapewniając ich zgodność z rzeczywistością.

Pytanie 35

W jaki sposób opisuje się kolorystykę produktu poligraficznego, który został zadrukowany farbą o odcieniu zielononiebieskim (cyjan) z jednej strony, a z drugiej strony farbą PANTONE 113?

A. 1 + 2

B. 2 + 1

C. 2 + 0

D. 1 + 1

Oznaczenie kolorów w produkcie poligraficznym, który ma jedną stronę w kolorze zielononiebieskim (cyjan) i drugą w PANTONE 113, to 1 + 1. Tu '1' oznacza kolor cyjan na jednej stronie, a drugie '1' to PANTONE 113 na drugiej stronie. To jest standard w poligrafii, który pozwala jasno określić użyte kolory. Możesz to spotkać w ulotkach czy opakowaniach, gdzie różne kolory są na różnych stronach. Dzięki temu klienci lepiej wiedzą, jakie farby będą używane podczas druku, a my możemy przygotować pliki do druku zgodnie z normami, jak ISO 12647. To z kolei pomaga w przewidywaniu kosztów druku i czasów realizacji zamówień.

Pytanie 36

Ile form drukarskich trzeba przygotować do wydrukowania ulotki w formacie A4 z kolorystyką 4 + 3 na maszynie drukującej w półformacie?

A. 7 form.

B. 5 form.

C. 8 form.

D. 2 formy.

Odpowiedzi sugerujące przygotowanie 2, 5 lub 8 form drukowych są wynikiem niepełnego zrozumienia procesu druku i różnorodności kolorów. Przygotowanie jedynie 2 form jest niewystarczające, ponieważ nie uwzględnia pełnego zakresu kolorów wykorzystywanych w procesie druku. Ulotka w kolorystyce 4 + 3 wymaga co najmniej pięciu form, co na pierwszy rzut oka może wydawać się logiczne, jednak nie uwzględnia specyficznych potrzeb projektu, takich jak kolory specjalne czy dodatkowe efekty. Z kolei wskazanie 8 form może być oparte na przesadnym założeniu, że każdy dodatkowy kolor wymaga oddzielnej formy, co nie zawsze jest prawdą. Przemysł poligraficzny kieruje się zasadami efektywności, gdzie stosuje się metody optymalizacji, aby zredukować liczbę form, zachowując jednocześnie jakość druku. Typowym błędem jest założenie, że każda zmiana koloru wymaga nowej formy, co nie jest prawdziwe, jeśli uwzględnimy techniki, takie jak łączenie kolorów czy ich nałożenie w odpowiednich warstwach. Dobrą praktyką jest zrozumienie nie tylko liczby form, ale także ich funkcji oraz znaczenia w kontekście całego procesu produkcji, co pozwala na lepsze planowanie i zarządzanie projektem graficznym.

Pytanie 37

W trakcie cyfrowego przygotowania do druku (DTP) dyplomu składającego się z dwóch stron przeprowadza się następujące czynności:

A. tworzenie layoutu, impozycję, przygotowanie kompozytowego pliku PDF

B. adiustację materiałów wydawniczych, łamanie, naświetlanie płyt

C. zalewkowanie, obróbkę bitmap, złamywanie, kontrolę odbitek

D. narząd drukarski, impozycję, tworzenie layoutu

W analizie błędnych odpowiedzi widoczne są nieporozumienia dotyczące podstawowych pojęć związanych z przygotowaniem materiałów do druku. W pierwszej z niepoprawnych odpowiedzi, 'zalewkowanie, obróbkę bitmap, złamywanie, kontrolę odbitek', pojawia się termin 'zalewkowanie', które odnosi się do techniki stosowanej w druku offsetowym, ale nie jest to podstawowa operacja w DTP. Obróbka bitmap to proces, którego celem jest przetwarzanie obrazów, ale w kontekście DTP kluczowe jest raczej przygotowanie wektorowych plików źródłowych. Złamanie, które odnosi się do procesu łamania tekstu, jest zbyt wąskim pojęciem, aby opisać pełen zakres działań w przygotowaniu do druku. W drugiej odpowiedzi, 'adiustację materiałów wydawniczych, łamanie, naświetlanie płyt', 'naświetlanie płyt' dotyczy metody druku offsetowego i nie jest częścią standardowego DTP. Adiustacja natomiast odnosi się do przystosowywania materiałów, ale brakuje tu kluczowego etapu tworzenia layoutu. Ostatnia odpowiedź, 'narząd drukarski, impozycję, tworzenie layoutu', wprowadza pojęcie 'narząd drukarski', które nie jest terminem stosowanym w DTP, a impozycja i layout to jedynie fragmenty szerszego procesu przygotowania do druku. Kluczowym błędem w tych odpowiedziach jest brak zrozumienia sekwencji i kompleksowości działań, jakie są konieczne, aby efekt końcowy był zgodny z oczekiwaniami i standardami produkcji graficznej.

Pytanie 38

Jaka jest minimalna powierzchnia folii backlight, którą należy przygotować do druku 50 reklamowych kasetonów o wymiarach 3 x 2 m?

A. 210 m2

B. 600 m2

C. 300 m2

D. 50 m2

Bardzo często, jak ktoś podaje błędne odpowiedzi, to znaczy, że wyliczenia były nie do końca poprawne. Na przykład, jeśli ktoś mówi, że potrzeba 210 m2, to widać, że nie policzył dobrze, bo to na pewno za mało na 50 kasetonów w tym rozmiarze. 600 m2 to zdecydowanie za dużo i marnowanie materiału, a z kolei 50 m2 to kompletnie za mało. Z tą drugą wartością to nawet nie ma co rozmawiać. W takich sprawach warto nie tylko obliczyć ile materiału potrzeba, ale też dobrze przemyśleć wszystkie detale. Potem mogą być problemy z cięciem materiałów czy innymi rzeczami. Jak się popełni błąd w obliczeniach, to mogą być koszty i opóźnienia, a to nikomu nie jest potrzebne.

Pytanie 39

Aby w druku zminimalizować problemy z dopasowaniem dwóch sąsiadujących elementów graficznych, powinno się na etapie cyfrowego przygotowania do druku zastosować

A. aplę

B. trapping

C. kerning

D. skalowanie

Zastosowanie technik takich jak skalowanie, kerning czy aplę w kontekście pasowania elementów graficznych w druku nie jest właściwe. Skalowanie to proces zmiany rozmiaru obiektów, który może być przydatny w niektórych kontekstach, lecz nie rozwiązuje problemu pasowania kolorów na granicach. Chociaż zwiększenie lub zmniejszenie rozmiaru elementów może w pewnych sytuacjach poprawić ich wzajemne dopasowanie, to jednak nie eliminuje ryzyka widocznych niedociągnięć wynikających z nieprecyzyjnego druku. Kerning, z kolei, to technika polegająca na dostosowywaniu przestrzeni między poszczególnymi znakami w tekście, co jest istotne w typografii, ale nie odnosi się do sytuacji, kiedy mamy do czynienia z kolorem granicznym. Nie dotyczy to również problemów wizualnych związanych z sąsiadującymi ze sobą elementami graficznymi. Apla to termin, który w kontekście druku odnosi się do tworzenia obszarów o różnych kolorach, ale znowu nie ma to związku z techniką trappingu, która jest specjalnie zaprojektowana do radzenia sobie z problemami pasowania. Przykłady tych błędnych koncepcji pokazują, jak ważne jest zrozumienie specyfiki technik stosowanych w druku, aby nie wprowadzać nieporozumień i błędów w procesie przygotowania do druku.

Pytanie 40

Jaką rozdzielczość skanowania powinien posiadać wielobarwny oryginał, zakładając, że podczas druku zostanie on powiększony 6 razy?

A. 3600 dpi

B. 1800 dpi

C. 600 dpi

D. 300 dpi

Rozdzielczość skanowania wielobarwnego oryginału wynosząca 1800 dpi została obliczona na podstawie wymagań dotyczących jakości druku. Kiedy planujemy powiększenie obrazu 6-krotnie, istotne jest, aby zrozumieć, że każdy punkt (pixel) na skanowanym obrazie zostanie powiększony do takiej samej proporcji. W związku z tym, aby zachować odpowiednią jakość i szczegółowość po powiększeniu, musimy rozpocząć od wyższej rozdzielczości. Standardowo, dla wysokiej jakości wydruków, zaleca się rozdzielczości skanowania w zakresie 300-600 dpi. Jednak w przypadku, gdy mamy zamiar powiększyć obraz, jak w tym przypadku (6-krotnie), odpowiednia rozdzielczość skanowania powinna wynosić 1800 dpi, aby zapewnić, że szczegóły obrazu będą widoczne i wyraźne. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest skanowanie fotografii do druku na dużych nośnikach, gdzie zachowanie detali jest kluczowe. Przy takich rozdzielczościach możliwe jest uzyskanie wydruków, które nie tracą na jakości podczas powiększenia, co jest istotne w branży fotograficznej i graficznej, gdzie jakość obrazu jest niezbędna.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej