Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik inżynierii sanitarnej
  • Kwalifikacja: BUD.09 - Wykonywanie robót związanych z budową, montażem i eksploatacją sieci oraz instalacji sanitarnych
  • Data rozpoczęcia: 19 maja 2025 11:01
  • Data zakończenia: 19 maja 2025 11:12

Egzamin zdany!

Wynik: 24/40 punktów (60,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 2

Próba szczelności instalacji grzewczej zasilanej z kotła w niskotemperaturowych warunkach może być przeprowadzona, jeśli

A. otwarte naczynie wzbiorcze jest podłączone do instalacji
B. instalacja jest odłączona od źródła ciepła
C. na przewodach znajduje się izolacja cieplna
D. instalacja nie była płukana wodą
Przeprowadzenie próby szczelności na zimno instalacji grzewczej zasilanej z kotła jest kluczowym etapem zapewnienia prawidłowego funkcjonowania systemu. Odpowiedź mówiąca, że instalacja jest odłączona od źródła ciepła, jest poprawna, ponieważ umożliwia to przeprowadzenie testu w warunkach, które nie wpływają na ciśnienie i temperaturę w instalacji. Przerwanie obiegu ciepłej wody pozwala na zabezpieczenie elementów instalacji przed uszkodzeniem, a także eliminuje ryzyko poparzeń podczas testu. W praktyce, gdy instalacja jest odłączona, można użyć wody do napełnienia systemu i sprawdzenia, czy nie występują żadne nieszczelności. Tego typu próby są zgodne z normą PN-EN 12828, która określa wymagania dotyczące instalacji ogrzewczych oraz zaleca regularne kontrole szczelności, co jest niezbędne dla zachowania efektywności energetycznej i bezpieczeństwa użytkowania.

Pytanie 3

Jaką minimalną wysokość powinno mieć pomieszczenie, w którym można zamontować urządzenia gazowe?

A. 1,8 m
B. 3,0 m
C. 2,6 m
D. 2,2 m
Minimalna wymagana wysokość pomieszczenia, w którym można instalować urządzenia gazowe, wynosi 2,2 m. Ta wartość wynika z przepisów określonych w normach, takich jak PN-91/B-02413 oraz PN-EN 1775, które regulują instalacje gazowe w budynkach. Odpowiednia wysokość pomieszczenia jest kluczowa dla zapewnienia bezpieczeństwa użytkowników oraz prawidłowego funkcjonowania urządzeń gazowych. Wysokość 2,2 m pozwala na swobodny przepływ powietrza, co jest niezbędne do prawidłowego procesu spalania, a także minimalizuje ryzyko gromadzenia się gazów, które mogą stanowić zagrożenie. Przykładowo, w przypadku kotłów gazowych lub pieców, odpowiednia wentylacja pomieszczeń jest niezbędna, aby uniknąć ryzyka zatrucia tlenkiem węgla. W praktyce, wiele instalacji gazowych w domach jednorodzinnych oraz obiektach użyteczności publicznej stosuje się do tej zasady, aby zapewnić bezpieczeństwo i komfort użytkowania.

Pytanie 4

Jedną z operacji technologicznych realizowanych podczas zgrzewania doczołowego jest

A. skrobanie
B. gratowanie
C. szlifowanie
D. frezowanie
Frezowanie to jedna z kluczowych operacji technologicznych stosowanych podczas zgrzewania doczołowego, ponieważ umożliwia przygotowanie powierzchni do połączenia poprzez usunięcie zanieczyszczeń oraz zapewnienie odpowiedniego kształtu i wymiarów elementów łączonych. W procesie zgrzewania doczołowego, właściwe przygotowanie powierzchni ma kluczowe znaczenie dla uzyskania trwałego i mocnego połączenia. Frezowanie pozwala na uzyskanie gładkiej i równej powierzchni, co przyczynia się do lepszej jakości zgrzewu. Przykładem zastosowania frezowania w przemyśle może być produkcja konstrukcji stalowych, gdzie elementy są przygotowywane do połączeń w sposób zapewniający ich stabilność i bezpieczeństwo. W praktyce inżynieryjnej, standardy takie jak ISO 3834 dotyczące jakości spawania podkreślają znaczenie odpowiedniego przygotowania powierzchni, co czyni frezowanie istotnym krokiem w procesie technologicznym. Dobrze wykonane frezowanie przyczynia się do minimalizacji wystąpienia defektów w zgrzewie, co jest kluczowe dla zapewnienia długotrwałej trwałości konstrukcji.

Pytanie 5

Gdzie należy umieścić miejscowe układy mieszające, które umożliwiają zasilenie zarówno ogrzewania podłogowego, jak i grzejnikowego z jednej instalacji c.o.?

A. na pionie zasilającym
B. w kotłowni obok naczynia otwartego
C. w szafce koło rozdzielacza
D. w kotłowni przy naczyniu przeponowym
Miejscowe układy mieszające, które umożliwiają zasilenie ogrzewania podłogowego i grzejnikowego z tej samej instalacji centralnego ogrzewania (c.o.), powinny być umieszczane w szafce przy rozdzielaczu. Taka lokalizacja zapewnia łatwy dostęp do wszystkich komponentów systemu, co jest niezbędne do regularnej konserwacji oraz ewentualnych napraw. Umiejscowienie układów w szafkach przy rozdzielaczach pozwala również na efektywne zarządzanie ruchem cieczy w instalacji, co jest kluczowe dla uzyskania optymalnych parametrów pracy każdego z systemów grzewczych. Dodatkowo, zamknięcie tych elementów w szafce minimalizuje ryzyko przypadkowego uszkodzenia komponentów oraz ułatwia utrzymanie estetyki pomieszczenia. Stosowanie miejscowych układów mieszających w tej lokalizacji jest zgodne z zasadami dobrych praktyk budowlanych oraz normami instalacyjnymi, które zalecają ergonomiczne i funkcjonalne rozwiązania w projektowaniu systemów grzewczych. Przykładowo, w sytuacji, gdy w jednym pomieszczeniu korzystamy z ogrzewania podłogowego, a w innym z grzejników, umiejscowienie układów mieszających w szafce przy rozdzielaczu upraszcza regulację temperatury oraz pozwala na precyzyjne dopasowanie parametrów do indywidualnych potrzeb użytkowników.

Pytanie 6

Czyszczenie przewodów wentylacyjnych w obiektach budowlanych powinno być przeprowadzane przynajmniej

A. raz na dwa lata
B. raz w roku
C. raz na dziesięć lat
D. raz na pięć lat
Usuwanie zanieczyszczeń z przewodów wentylacyjnych w obiektach budowlanych powinno odbywać się co najmniej raz w roku, co jest zgodne z zaleceniami wielu organizacji zajmujących się bezpieczeństwem i zdrowiem w miejscu pracy. Regularna konserwacja systemów wentylacyjnych jest kluczowa dla zapewnienia ich efektywności oraz poprawy jakości powietrza w pomieszczeniach. Zanieczyszczenia, takie jak kurz, pleśń, bakterie czy inne alergeny, mogą gromadzić się w przewodach wentylacyjnych, prowadząc do poważnych problemów zdrowotnych dla użytkowników budynku. Przykładowo, w obiektach użyteczności publicznej, takich jak szkoły czy biura, regularne czyszczenie wentylacji jest kluczowe dla utrzymania higienicznych warunków pracy. Ponadto, zgodnie z normą EN 15780 dotyczącą wentylacji, czyszczenie i konserwacja systemów wentylacyjnych powinny być przeprowadzane w regularnych odstępach czasowych, co podkreśla znaczenie tego procesu dla efektywności energetycznej oraz zminimalizowania ryzyka rozprzestrzeniania się zanieczyszczeń. W praktyce, roczne przeglądy pozwalają na wczesne wykrywanie problemów oraz ich bieżące rozwiązanie, co w dłuższej perspektywie prowadzi do oszczędności kosztów związanych z naprawami i utrzymaniem systemu.

Pytanie 7

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 8

Aby chronić instalację wentylacyjną przed przenoszeniem wibracji z działającego wentylatora, należy umieścić pomiędzy wentylatorami a metalowymi odcinkami rur

A. rękawy z maty szklanej
B. króćce z rur SPIRO aluminiowych
C. elastyczne króćce z brezentu
D. króćce z rur SPIRO stalowych ocynkowanych
Elastyczne króćce z brezentu są kluczowym elementem w systemach wentylacyjnych, ponieważ skutecznie tłumią przenoszenie drgań generowanych przez pracujące wentylatory. Ich konstrukcja, składająca się z kilku warstw materiałów, umożliwia absorpcję drgań oraz wibracji, co znacząco redukuje hałas i chroni inne elementy systemu przed uszkodzeniem. W praktyce, elastyczne króćce są często stosowane w obiektach przemysłowych oraz w budynkach użyteczności publicznej, gdzie wymagane są normy akustyczne zgodne z PN-B-02151-3. Dzięki ich zastosowaniu, możliwe jest zapewnienie długotrwałej i efektywnej pracy wentylacji, minimalizując jednocześnie ryzyko przekazywania drgań na konstrukcję budynku. Warto również zauważyć, że elastyczność tych króćców pozwala na dostosowanie do różnorodnych konfiguracji instalacyjnych, co czyni je wszechstronnym rozwiązaniem w inżynierii wentylacyjnej.

Pytanie 9

Jaką funkcję pełnią przelewy burzowe w systemie kanalizacyjnym?

A. odciążającą
B. separacyjną
C. oczyszczającą
D. retencyjną
Przelewy burzowe w sieci kanalizacyjnej pełnią kluczową funkcję odciążającą, co oznacza, że ich zadaniem jest zredukowanie obciążenia głównych kanałów burzowych podczas intensywnych opadów deszczu. Odciążenie to osiąga się poprzez skierowanie nadmiaru wód opadowych do specjalnie zaprojektowanych zbiorników, które mogą pomieścić większe ilości wody, zapobiegając w ten sposób przepełnieniu sieci kanalizacyjnej. W praktyce oznacza to, że w przypadku intensywnych opadów deszczu, przelewy burzowe odprowadzają nadmiar wody do wód powierzchniowych lub do zbiorników retencyjnych, co zapobiega lokalnym podtopieniom i uszkodzeniom infrastruktury. Zgodnie z normami i wytycznymi branżowymi, systemy odciążające powinny być projektowane z uwzględnieniem lokalnych warunków hydrologicznych, aby skutecznie zarządzać wodami opadowymi i minimalizować ryzyko wystąpienia powodzi. Dodatkowo, w kontekście zrównoważonego rozwoju, takie systemy powinny być integrowane z elementami zielonej infrastruktury, co zwiększa ich efektywność.

Pytanie 10

Fazowanie zewnętrznej krawędzi rury kanalizacyjnej PVC o średnicy 110 mm powinno być wykonane

A. pilnikiem gładzikiem
B. szlifierką kątową z tarczą do szlifowania
C. gratownikiem z ruchomym ostrzem
D. piłką z drobnymi zębami
Wykorzystanie piły z drobnymi zębami do fazowania krawędzi rury PVC nie jest efektywną metodą, ponieważ piły te są przeznaczone głównie do cięcia materiałów, a nie do szlifowania. Piła nie zapewnia odpowiedniej precyzji, a także może spowodować szarpanie krawędzi, co negatywnie wpłynie na jakość połączenia rur. Pilnik gładzik jest równie mało odpowiedni, gdyż jego zastosowanie ogranicza się do drobnych poprawek i wygładzania, a nie do efektywnego usuwania większej ilości materiału na krawędzi. Dodatkowo, pilnik nie jest w stanie uzyskać pożądanego kąta fazowania, co jest kluczowe dla skuteczności połączenia. Gratownik z ruchomym ostrzem, choć może wykonać pewne prace związane z obróbką krawędzi, jest bardziej zyskać znaczenie przy usuwaniu gratów lub zadziorów po cięciu, a nie do fazowania. Kluczowym błędem w rozumowaniu jest założenie, że każde narzędzie do cięcia może być używane do szlifowania lub fazowania, co może prowadzić do nieefektywnych i nieprecyzyjnych rezultatów. Właściwy dobór narzędzia do określonej pracy jest fundamentem w branży budowlanej oraz instalacyjnej, aby zapewnić trwałość i niezawodność zastosowanych rozwiązań.

Pytanie 11

Gdzie w systemie c.o. grawitacyjnym umieszcza się otwarte naczynie wzbiorcze?

A. Pod najw wyżej umieszczonym grzejnikiem
B. Na najbardziej oddalonym pionie systemu
C. W pobliżu kotła, na rurze powrotnej
D. W najwyższym miejscu systemu
Otwórzenie naczynie wzbiorcze w instalacji centralnego ogrzewania grawitacyjnego powinno być umieszczone w najwyższym punkcie systemu, co ma kluczowe znaczenie dla jego prawidłowego funkcjonowania. Wysokość naczynia wpływa na grawitacyjny obieg wody, umożliwiając efektywne usuwanie nadmiaru wody i zapobieganie jej wymianie w systemie. Umiejscowienie naczynia w najwyższym punkcie pozwala na swobodne odprowadzanie powietrza z instalacji, co jest niezbędne dla utrzymania jej sprawności. Przykładem zastosowania tej zasady jest typowa konstrukcja systemu grzewczego w domach jednorodzinnych, gdzie zainstalowane naczynie wzbiorcze, umieszczone na poddaszu, gwarantuje odpowiedni poziom wody oraz swobodny dostęp do powietrza, co zapobiega zjawisku kawitacji. Dobre praktyki w projektowaniu instalacji C.O. wskazują, że wysokość naczynia powinna być z góry określona, a jego pojemność dostosowana do wielkości instalacji, co pozwala uniknąć problemów związanych z nieefektywnym obiegiem wody oraz nadmiernym ciśnieniem. Przestrzeganie tych norm jest kluczowe dla zapewnienia nieprzerwanej i efektywnej pracy systemu grzewczego.

Pytanie 12

Czas przeglądu jednego hydrantu wynosi 12 minut, a stawka za pracę montera to 10 zł za godzinę. Jaki jest całkowity koszt przeglądu 40 hydrantów?

A. 120zł
B. 33zł
C. 480zł
D. 80zł
Aby obliczyć koszt przeglądu 40 hydrantów, należy najpierw ustalić czas przeglądu jednego hydrantu oraz stawkę montera. Zgodnie z danymi, przegląd jednego hydrantu trwa 12 minut, co w przeliczeniu na godziny wynosi 12/60 = 0,2 godziny. Koszt przeglądu jednego hydrantu, przy stawce 10 zł/godzinę, wynosi więc 0,2 godziny * 10 zł/godzinę = 2 zł. W przypadku 40 hydrantów całkowity koszt przeglądu wynosi 40 * 2 zł = 80 zł. Takie obliczenia są zgodne z praktykami stosowanymi w branży, gdzie ważne jest precyzyjne zarządzanie czasem i kosztami usług. W branży hydraulicznej, podobnie jak w wielu innych, rzetelne podejście do kalkulacji kosztów jest kluczowe dla efektywności operacyjnej oraz satysfakcji klienta. Regularne przeglądy hydrantów są istotne dla zapewnienia ich sprawności, a co za tym idzie, bezpieczeństwa w sytuacjach awaryjnych. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być planowanie budżetu na przeglądy, które pozwala na lepsze zaplanowanie wydatków w dłuższej perspektywie, co jest zgodne z zasadami zarządzania finansami w przedsiębiorstwie.

Pytanie 13

Ilość pary wodnej w powietrzu w pomieszczeniach przeznaczonych do długotrwałego pobytu ludzi powinna wynosić w granicach

A. od 30% do 80%
B. od 40% do 60%
C. od 20% do 30%
D. od 10% do 50%
Zalecana zawartość pary wodnej w powietrzu wewnętrznym w pomieszczeniach przeznaczonych na stały pobyt ludzi powinna mieścić się w przedziale od 40% do 60%. Ta wartość zapewnia optymalny komfort dla użytkowników oraz sprzyja zdrowemu mikroklimatowi. Wysoka wilgotność powietrza wpływa na regulację temperatury odczuwalnej, zmniejszając konieczność intensywnego ogrzewania lub chłodzenia pomieszczeń. Wartości te są zgodne z normami ustalonymi przez różne organizacje, takie jak Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) oraz przepisy dotyczące zdrowia publicznego, które wskazują na znaczenie odpowiedniej wentylacji i kontroli wilgotności w pomieszczeniach. Przykładowo, w budynkach biurowych i mieszkalnych systemy wentylacji mechanicznej z odzyskiem ciepła mogą skutecznie utrzymać pożądany poziom wilgotności, co ma kluczowe znaczenie dla zdrowia mieszkańców. Zbyt niska lub zbyt wysoka wilgotność może prowadzić do problemów zdrowotnych, takich jak alergie czy choroby układu oddechowego. Dlatego odpowiednia regulacja wilgotności powietrza jest kluczowym elementem projektowania przestrzeni mieszkalnych oraz biurowych.

Pytanie 14

Jakiego typu wentylację należy zastosować w pomieszczeniu, aby skutecznie zminimalizować ryzyko dostawania się zanieczyszczonego powietrza do innych przestrzeni?

A. Wywiewną mechaniczną i nawiewną grawitacyjną
B. Nawiewną mechaniczną i wywiewną grawitacyjną
C. Wywiewną grawitacyjną
D. Nawiewną mechaniczną
Zastosowanie wywiewnej grawitacyjnej wentylacji, jak i sama wentylacja nawiewna mechaniczna, nie zapewniają odpowiedniego poziomu kontroli nad przepływem powietrza, co może prowadzić do niepożądanych skutków w obszarze jakości powietrza wewnętrznego. Wentylacja grawitacyjna opiera się na różnicy temperatur oraz gęstości powietrza, co czyni ją mniej skuteczną w przypadku, gdy zanieczyszczone powietrze ma tendencję do przemieszczania się w kierunku sąsiednich pomieszczeń. W systemach wentylacji grawitacyjnej, zmiany warunków atmosferycznych mogą znacząco wpłynąć na efektywność wymiany powietrza, co stwarza ryzyko kumulacji zanieczyszczeń. Często mylnie uważa się, że sama wentylacja nawiewna mechaniczna wystarczy do zapewnienia świeżego powietrza, jednak bez skutecznego usuwania zanieczyszczonego powietrza, nie mamy pełnej kontroli nad jakością powietrza w budynku. Dobrą praktyką jest stosowanie wentylacji, która łączy różne metody, takie jak mechaniczne wywiewanie i nawiewanie, aby zapewnić optymalne warunki klimatyczne oraz skuteczne usuwanie zanieczyszczeń. Nieprawidłowe podejście do tego zagadnienia może prowadzić do wielu problemów zdrowotnych i obniżenia komfortu użytkowników przestrzeni.

Pytanie 15

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 16

Jakie może być źródło problemu z działaniem palnika kuchenki gazowej, jeśli zauważono spalanie gazu na dyszy urządzenia?

A. Zbyt wysoka wartość opałowa gazu
B. Niedostateczna ilość tzw. powietrza pierwotnego w palniku
C. Zbyt duża ilość tzw. powietrza pierwotnego w palniku
D. Zbyt niskie ciśnienie gazu w urządzeniu
Za mało tak zwanego powietrza pierwotnego w palniku odnosi się do niewystarczającej ilości powietrza, które jest potrzebne do prawidłowego spalania gazu. W rzeczywistości jednak, jeśli powietrza jest za mało, wynikiem jest tzw. niedopalenie gazu, co może skutkować dymieniem oraz pojawieniem się sadzy. W kontekście problemu z ciśnieniem gazu, to właśnie zbyt niskie ciśnienie prowadzi do nieefektywnego spalania, a nie brak powietrza. Wysoka wartość opałowa gazu nie jest przyczyną problemów z palnikiem, lecz określa energię, jaką gaz może dostarczyć podczas spalania; nie wpływa na jego działanie, a jedynie na efektywność energetyczną. Tak samo za dużo powietrza pierwotnego w palniku może prowadzić do sytuacji, gdzie gaz spala się zbyt szybko, co może powodować niestabilność płomienia, ale nie jest to bezpośrednią przyczyną problemu, gdyż wciąż występuje pod warunkiem, że ciśnienie dostarczanego gazu jest w normie. W kontekście sprawności palnika najistotniejsze jest zatem zapewnienie odpowiedniego ciśnienia gazu, co jest kluczowym aspektem dla zapewnienia bezpieczeństwa i efektywności energetycznej. Właściwe zrozumienie zasad kompozycji mieszanki paliwowo-powietrznej oraz regulacji ciśnienia jest niezbędne dla użytkowników i serwisantów urządzeń gazowych.

Pytanie 17

Minimalne wymiary przekroju poprzecznego przewodów dymowych w kotłach grzewczych na paliwa stałe powinny wynosić

A. 0,10 x 0,10 m
B. 0,25 x 0,25 m
C. 0,20 x 0,20 m
D. 0,14 x 0,14 m
Wybór niewłaściwych wymiarów przekroju poprzecznego przewodów dymowych, takich jak 0,14 x 0,14 m, 0,25 x 0,25 m czy 0,10 x 0,10 m, może prowadzić do poważnych problemów technicznych. Wymiary te są niewystarczające do zapewnienia skutecznego odprowadzania spalin z kotłów na paliwo stałe. Na przykład, mniejsze wymiary, jak 0,10 x 0,10 m, mogą skutkować obniżonym ciągiem kominowym, co jest niebezpieczne, ponieważ może prowadzić do cofaniących się spalin do pomieszczeń. W przypadku wymiarów 0,14 x 0,14 m również nie uzyskamy odpowiedniej wydajności, co może skutkować większą emisją zanieczyszczeń oraz nieefektywnym spalaniem paliwa. Ponadto, wymiary 0,25 x 0,25 m mogą być zbyt duże dla niektórych instalacji, co z kolei prowadzi do problemów z nadmiernym przewietrzaniem komina oraz zwiększoną utratą ciepła. Kluczowe jest zrozumienie, że odpowiedni dobór wymiarów przekroju ma znaczący wpływ na bezpieczeństwo, efektywność energetyczną oraz trwałość instalacji. Należy również pamiętać, że przepisy budowlane oraz normy techniczne jasno określają minimalne wymagania, które muszą być spełnione, aby zapewnić prawidłowe działanie systemu grzewczego i bezpieczeństwo użytkowników.

Pytanie 18

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 19

Która z poniższych technik zabezpieczania stalowych gazociągów przed korozją jest uznawana za aktywną metodę antykorozyjną?

A. Zastosowanie katodowej polaryzacji prądem elektrycznym
B. Izolacja złączy przy użyciu materiałów termokurczliwych
C. Aplikacja bitumicznych powłok ochronnych
D. Izolacja złączy przy pomocy powłok z polietylenu
Stosowanie katodowej polaryzacji prądem elektrycznym to skuteczna metoda ochrony stalowych gazociągów przed korozją, klasyfikowana jako metoda antykorozyjna czynna. Polega ona na wprowadzeniu do systemu prądu elektrycznego, który zmienia potencjał elektrochemiczny powierzchni metalu, uniemożliwiając proces utleniania, który jest główną przyczyną korozji. W praktyce, ta metoda jest często wykorzystywana w instalacjach gazowych oraz wodociągowych, gdzie ryzyko korozji jest szczególnie wysokie. Stosując katodową polaryzację, można znacznie wydłużyć żywotność rurociągów, co jest zgodne z normami branżowymi, takimi jak ISO 15589 dotyczące ochrony katodowej. Dodatkowo, stosowanie monitoringu systemu katodowej ochrony pozwala na bieżąco oceniać skuteczność ochrony i wprowadzać ewentualne korekty w przypadku spadku efektywności. Zastosowanie tej metody w praktyce jest nie tylko zgodne z najlepszymi praktykami, ale również ekonomicznie uzasadnione, ponieważ zmniejsza koszty związane z naprawami i wymianą uszkodzonych elementów.

Pytanie 20

W jakim rodzaju systemu grzewczego gorąca woda z kotła unosi się pionem w kierunku przewodu rozdzielczego, następnie spływa w dół przewodem zasilającym do grzejników, a potem wraca do kotła przez pion powrotu?

A. Dwururowym z rozdzielaczami i ogrzewaniem podłogowym
B. Dwururowym z rozdziałem dolnym
C. Dwururowym z rozdzielaczami i grzejnikami
D. Dwururowym z rozdziałem górnym
System dwururowy z rozdziałem górnym jest jedną z najczęściej stosowanych metod w instalacjach grzewczych, szczególnie w budynkach mieszkalnych i biurowych. W tym rozwiązaniu gorąca woda z kotła unosi się przez pion wznośny, co umożliwia efektywne dostarczanie ciepła do grzejników znajdujących się na różnych poziomach budynku. Jak działa ten system? Gorąca woda wpływa do górnego rozdzielacza, skąd jest rozprowadzana do poszczególnych grzejników. Po oddaniu ciepła, schłodzona woda wraca do pionu powrotnego, aby zostać ponownie podgrzana w kotle. Dzięki tej konstrukcji uzyskuje się optymalne wykorzystanie energii, co jest zgodne z normami efektywności energetycznej budynków. Umożliwia to również łatwe dostosowywanie wydajności grzewczej poprzez indywidualne regulowanie grzejników. Takie systemy są często rekomendowane w projektach zgodnych z zasadami zrównoważonego budownictwa i efektywności energetycznej, pozwalając na oszczędności w eksploatacji oraz minimalizację strat ciepła.

Pytanie 21

Jakie narzędzia są konieczne do przeprowadzenia instalacji wody zimnej przy użyciu rur Pex-Al-Pex?

A. Zgrzewarka z zestawem kamieni grzejnych
B. Gratownik oraz nożyce krążkowe
C. Kalibrator z fazownikiem i ręczną zaciskarką
D. Gwintownica z zestawem narzynek
Kalibrator z fazownikiem oraz zaciskarka ręczna to kluczowe narzędzia do wykonania instalacji wodociągowej z rur Pex-Al-Pex, które łączą w sobie właściwości rur PEX i aluminium, oferując wysoką odporność na ciśnienie oraz korozję. Kalibrator służy do nadawania odpowiednich kształtów i wymiarów końcówkom rur, co jest niezbędne, aby zapewnić szczelność połączeń. Fazyzownik pozwala na precyzyjne przygotowanie krawędzi rur, co jest istotne w kontekście zgrzewania lub zaciskania. Zaciskarka ręczna służy do trwałego łączenia rur z użyciem odpowiednich złączek, co pozwala na uzyskanie mocnych i bezawaryjnych połączeń. W praktyce, użycie tych narzędzi zwiększa efektywność pracy i gwarantuje, że instalacja spełnia normy jakościowe oraz bezpieczeństwa, co jest kluczowe w branży budowlanej i sanitarno-higienicznej. Stosowanie odpowiednich narzędzi zgodnych z wymogami technicznymi przyczynia się do długowieczności całej instalacji i minimalizuje ryzyko awarii.

Pytanie 22

Jakie połączenie należy zastosować do dwóch odcinków rury PP-R o różnych średnicach?

A. kolano z gwintem męskim
B. złączkę redukcyjną
C. osłonę rurkową
D. kolano ze śrubunkiem
Złączka redukcyjna jest kluczowym elementem stosowanym do łączenia rur o różnych średnicach, co jest niezbędne w instalacjach wodnych i grzewczych. Dzięki niej można zmieniać średnice rur w sposób bezpieczny i efektywny. Złączki redukcyjne, wykonane z materiałów odpornych na korozję, takich jak PP-R, zapewniają trwałe i szczelne połączenia, co jest zgodne z normami budowlanymi. Przykładem zastosowania złączki redukcyjnej może być sytuacja, gdy instalujemy nową rurę o większej średnicy w istniejącej instalacji, gdzie rura ma mniejszą średnicę. W takim przypadku złączka redukcyjna umożliwia płynne połączenie, eliminując ryzyko wycieków i zapewniając równomierny przepływ medium. Warto również wspomnieć, że odpowiednie zastosowanie złączek redukcyjnych przyczynia się do zwiększenia efektywności systemu oraz oszczędności energii, co jest istotne w kontekście zrównoważonego rozwoju i ochrony środowiska.

Pytanie 23

Obowiązkowe wyznaczanie stref kontrolowanych dotyczy sieci

A. gazowej
B. ciepłowniczej
C. kanalizacyjnej
D. wodociągowej
Wyznaczanie stref kontrolowanych dla sieci gazowej jest kluczowe dla bezpieczeństwa, jednak w przypadku odpowiedzi dotyczących sieci kanalizacyjnej, wodociągowej oraz ciepłowniczej nie uwzględnia się specyficznych zagrożeń związanych z tymi mediami. Sieci kanalizacyjne, choć także wymagają odpowiedniej obsługi, nie są narażone na takie ryzyko jak gaz, które może prowadzić do natychmiastowych i niebezpiecznych sytuacji. Z kolei sieci wodociągowe mają na celu dostarczanie wody pitnej, co nie wiąże się z ryzykiem pożarowym czy eksplozji. W przypadku sieci ciepłowniczej, chociaż także istnieją normy dotyczące bezpieczeństwa, ich zakres nie obejmuje stref kontrolowanych, które są tak istotne dla instalacji gazowych. Problemy z myśleniem w kategoriach strefy kontrolowanej dla tych sieci mogą wynikać z braku zrozumienia różnic w rodzaju zagrożeń, jakie stwarzają poszczególne media. Typowy błąd polega na generalizowaniu zasad bezpieczeństwa dla różnych typów instalacji, co prowadzi do mylnego przekonania, że wszystkie sieci wymagają takich samych środków ostrożności. W rzeczywistości, odpowiednie podejście do zarządzania ryzykiem różni się w zależności od charakterystyki danego medium oraz potencjalnych zagrożeń, które mogą wystąpić w przypadku awarii.

Pytanie 24

Aby zakończyć budowę przyłącza gazowego niskiego ciśnienia z rur PE, konieczne jest zastosowanie przejścia PE/stal z gwintem zewnętrznym oraz

A. monozłącze pod gazomierz
B. gazomierz
C. kurek główny
D. reduktor ciśnienia
Kurek główny jest kluczowym elementem instalacji gazowej, który umożliwia kontrolę przepływu gazu w systemie. Jego obecność jest niezbędna do zapewnienia bezpieczeństwa i prawidłowego funkcjonowania instalacji. Kurek główny pozwala na odcięcie dopływu gazu w sytuacjach awaryjnych lub podczas prac serwisowych. Zgodnie z normami branżowymi, takie jak PN-EN 161, instalacje gazowe muszą być wyposażone w odpowiednie urządzenia zabezpieczające oraz kontrolne, w tym kurki główne. Przykładem zastosowania kurek głównych jest sytuacja, gdy konieczne jest przeprowadzenie konserwacji gazomierza lub wymiana elementów instalacji. W takich przypadkach kurek główny umożliwia bezpieczne wykonanie prac, minimalizując ryzyko wycieku gazu i potencjalnych zagrożeń. Właściwe zainstalowanie i regularne sprawdzanie stanu technicznego kurka głównego stanowi ważny element utrzymania bezpieczeństwa użytkowników oraz niezawodności systemu gazowego.

Pytanie 25

Aby zrealizować odgałęzienie na już istniejącym gazociągu z rur PE o średnicy do 63 mm, powinno się użyć

A. mufę redukcyjną elektrooporową
B. trójnik elektrooporowy
C. kolano elektrooporowe
D. mufę równoprzelotową elektrooporową
Wybór kolana elektrooporowego, mufy redukcyjnej elektrooporowej lub mufy równoprzelotowej elektrooporowej jako elementów do wykonania odgałęzienia na istniejącym gazociągu jest nieprawidłowy, ponieważ każdy z tych elementów ma inne funkcje i zastosowania. Kolano elektrooporowe służy do zmiany kierunku rury, ale nie do rozgałęziania systemu, co czyni je nieodpowiednim wyborem w kontekście odgałęzienia. Mufy redukcyjne są zazwyczaj używane do łączenia rur o różnych średnicach, co również nie odpowiada wymaganiom dla wykonania odgałęzienia. Z kolei mufy równoprzelotowe są zaprojektowane do łączenia dwóch rur o tych samych średnicach, bez tworzenia dodatkowego odgałęzienia, co w kontekście gazociągów nie spełnia podstawowych wymagań funkcjonalnych. Powszechne błędy myślowe związane z tymi odpowiedziami często wynikają z mylenia ról różnych elementów w systemie rurociągów. W przypadku instalacji gazowych kluczowe jest, aby zastosować odpowiednie komponenty, które są zgodne z zasadami bezpieczeństwa oraz normami technicznymi. Niewłaściwy dobór elementów może prowadzić do awarii systemu, co jest niebezpieczne i kosztowne, dlatego właściwe zrozumienie funkcji komponentów jest niezbędne dla efektywnej i bezpiecznej pracy instalacji.

Pytanie 26

W pomieszczeniu, gdzie znajduje się kocioł gazowy, zawór odcinający dopływ gazu powinien być umieszczony w odległości nie większej niż

A. 2,0 m przed kotłem
B. 0,5 m przed kotłem
C. 1,0 m przed kotłem
D. 1,5 m przed kotłem
Nieprawidłowe odpowiedzi wynikają z nieporozumień dotyczących zasadności montażu zaworu odcinającego w odległości większej niż 1,0 m przed kotłem gazowym. Wybór lokalizacji dla zaworu ma kluczowe znaczenie dla bezpieczeństwa i funkcjonalności systemu gazowego. Odpowiedzi sugerujące większe odległości, takie jak 1,5 m, 2,0 m czy 0,5 m, z jednej strony mogą prowadzić do utrudnienia dostępu do zaworu w sytuacjach awaryjnych, a z drugiej mogą nie spełniać wymogów normatywnych. Zbyt duża odległość od kotła może znacząco wydłużyć czas potrzebny na reakcję w przypadku awarii, co z kolei prowadzi do zwiększonego ryzyka zagrożenia pożarowego lub wybuchu, zwłaszcza w sytuacji, gdy użytkownik nie jest w stanie szybko dotrzeć do zaworu. Z drugiej strony, umiejscowienie zaworu w odległości mniejszej niż 1,0 m, jak w przypadku opcji 0,5 m, może narazić go na uszkodzenia mechaniczne, na przykład podczas serwisowania kotła lub w wyniku przypadkowego uderzenia. Zrozumienie tych zasad jest niezbędne dla zapewnienia optymalnego i bezpiecznego działania systemu grzewczego oraz zgodności z przepisami. Należy także pamiętać o tym, że prawidłowe wykonanie instalacji gazowej zwiększa jej żywotność oraz minimalizuje ryzyko wystąpienia awarii, co jest kluczowe dla bezpieczeństwa użytkowników.

Pytanie 27

Na końcu instalacji gazowej z PE, konieczne jest zastosowanie kurka głównego oraz

A. mufy
B. gwintowanego połączenia PE/stal
C. monozłącza do gazomierza
D. trójnika
Zastosowanie mufy, trójnika czy monozłącza pod gazomierz na końcu przyłącza gazowego z PE jest niewłaściwe z wielu przyczyn technicznych i praktycznych. Mufy, mimo że mogą być stosowane w innych kontekstach, nie są odpowiednie do połączenia z systemem gazowym, ponieważ nie zapewniają wymaganej szczelności ani nie są w stanie wytrzymać ciśnienia gazu. Ponadto, mufy mogą być narażone na korozję, co w dłuższej perspektywie może prowadzić do awarii instalacji. Trójnik, z drugiej strony, wprowadza dodatkowe połączenia, co zwiększa ryzyko wystąpienia przecieków, a także komplikuje instalację. W kontekście bezpieczeństwa gazowego, im więcej połączeń, tym większe prawdopodobieństwo wystąpienia problemów. Monozłącze pod gazomierz, chociaż ma swoje zastosowanie, nie jest wystarczająco elastyczne, aby zapewnić trwałe zabezpieczenie dla połączenia PE z urządzeniami pomiarowymi. Połączenia PE/stal są niezbędne, aby zapewnić odpowiednią kompatybilność materiałową oraz ciśnieniową, spełniając normy PN-EN 15001 dotyczące instalacji gazowych. Dlatego kluczowe jest stosowanie gwintowanego połączenia na końcu przyłącza, które gwarantuje bezpieczeństwo oraz efektywność systemu gazowego.

Pytanie 28

W przypadku instalacji wodociągowej nie należy używać rur wykonanych

A. z polibutylenu
B. z miedzi
C. ze stali czarnej
D. ze stali ocynkowanej
Wybór materiałów do instalacji wodociągowych wymaga staranności i zrozumienia ich właściwości. Stal ocynkowana, pomimo że jest popularna w różnych zastosowaniach budowlanych, może jednak nie być idealnym wyborem do instalacji wodociągowych. Jej wada tkwi w długotrwałym narażeniu na działanie wody, co może prowadzić do korozji. Chociaż warstwa cynku zapewnia pewną ochronę, z czasem może ulegać zniszczeniu, co prowadzi do korozji stali pod spodem. Polibuten jest materiałem bardziej odpornym na korozję i ma właściwości elastyczne, co ułatwia instalację i zmniejsza ryzyko pęknięć, jednak jego użycie powinno być zgodne z odpowiednimi normami. Miedź, z drugiej strony, jest uznawana za jeden z najlepszych materiałów do instalacji wodociągowych ze względu na swoją odporność na korozję i właściwości antybakteryjne. Jednakże, stal czarna, z której produkuje się rury, jest stosunkowo tania, co może skusić niektórych wykonawców. Użycie stali czarnej w instalacjach wodociągowych jest niebezpieczne, ponieważ naraża je na szybkie zużycie oraz ryzyko zanieczyszczenia wody pitnej. Ważne jest, aby przy projektowaniu i wykonaniu instalacji wodociągowych przestrzegać norm i zasad, co zapewnia bezpieczeństwo użytkowników oraz długowieczność systemów. W praktyce wybór odpowiednich materiałów powinien opierać się na przemyślanej analizie ich właściwości oraz ewentualnych konsekwencjach ich zastosowania.

Pytanie 29

W systemie ogrzewania do wyposażenia grzejników nie wykorzystuje się

A. odpowietrznik
B. zawór zwrotny
C. korek
D. śrubunek
W instalacjach grzewczych do uzbrojenia grzejników wykorzystywane są różne komponenty, które pełnią specyficzne funkcje. Śrubunki są to złączki umożliwiające trwałe połączenie rur, co jest kluczowe dla integralności i szczelności systemu. Odpowietrniki z kolei są niezbędne do usuwania powietrza z instalacji, co pozwala na utrzymanie optymalnego przepływu medium grzewczego oraz zapobiega powstawaniu „zatorów” w systemie. Korek natomiast służy do zamykania końcówek rur, co ułatwia montaż oraz serwisowanie instalacji. Zastosowanie tych elementów w instalacjach grzewczych jest zgodne z przyjętymi standardami, które zapewniają bezpieczeństwo i efektywność działania systemów. Błędne przekonanie o tym, że zawór zwrotny jest powszechnie stosowany w kontekście grzejników wynika często z niewłaściwego rozumienia jego funkcji. Zawór zwrotny nie jest komponentem, który należy zamontować bezpośrednio w obrębie grzejnika, ale raczej w instalacji, aby zabezpieczyć system przed niepożądanym przepływem. Osoby zajmujące się projektowaniem instalacji muszą mieć świadomość, że każdy element ma swoje miejsce i funkcję, a ich niewłaściwe zastosowanie może prowadzić do awarii, strat energetycznych, czy obniżenia efektywności całego systemu grzewczego. Właściwe zrozumienie roli poszczególnych komponentów jest kluczowe dla skutecznej i bezpiecznej eksploatacji instalacji.

Pytanie 30

Jakie paliwo jest źródłem energii odnawialnej?

A. pellet
B. koks
C. węgiel brunatny
D. węgiel kamienny
Węgiel kamienny, koks oraz węgiel brunatny to paliwa kopalne, które są źródłem energii nieodnawialnej. Ich wykorzystanie wiąże się z wysoką emisją zanieczyszczeń i dwutlenku węgla, co ma negatywny wpływ na środowisko oraz przyczynia się do zmian klimatycznych. Węgiel kamienny, wydobywany głównie w kopalniach, jest jednym z głównych źródeł energii w przemyśle, lecz jego spalanie wiąże się z dużą emisją szkodliwych substancji. Koks, będący produktem przetwarzania węgla, używany jest głównie w hutnictwie, ale również zalicza się do paliw kopalnych, które nie są odnawialne. Węgiel brunatny, wydobywany często w sposób odkrywkowy, ma jeszcze gorszy stosunek emisji CO2 do energii, którą dostarcza. Większość z tych paliw nie tylko przyczynia się do zanieczyszczenia powietrza, ale także do degradacji środowiska naturalnego w wyniku wydobycia i przetwarzania. Używanie odnawialnych źródeł energii, takich jak pellet, jest kluczowe dla zrównoważonego rozwoju, ponieważ zmniejsza emisję gazów cieplarnianych i przyczynia się do ochrony ekosystemów. Warto zatem zastanowić się nad przejściem na bardziej ekologiczne źródła energii, aby wspierać walkę ze zmianami klimatycznymi i dążyć do bardziej zrównoważonego rozwoju energetycznego.

Pytanie 31

Jakie elementy są używane do podłączenia reduktora do butli na gaz płynny o wadze 11 kilogramów?

A. uszczelki i półśrubunku z prawym gwintem 3/8"
B. uszczelki i półśrubunku z lewym gwintem 3/4"
C. pakuł i półśrubunku z prawym gwintem 3/4"
D. pakuł i półśrubunku z lewym gwintem 3/8"
Podłączenie reduktora do 11 kilogramowej butli na gaz płynny za pomocą uszczelki i półśrubunku z lewym gwintem 3/4" jest zgodne z przyjętymi standardami bezpieczeństwa i techniki. Lewy gwint jest kluczowy, ponieważ zapobiega przypadkowemu odkręceniu się połączenia pod wpływem ciśnienia gazu, co jest szczególnie istotne w przypadku gazów płynnych. W praktyce, uszczelka ma na celu zapewnienie szczelności połączenia, co eliminuje ryzyko wycieków, które mogą być niebezpieczne. Zastosowanie półśrubunku z lewym gwintem 3/4" jest standardem w instalacjach gazowych, co oznacza, że jest on powszechnie używany oraz akceptowany w branży. Dodatkowo, przestrzeganie tych wytycznych jest kluczowe, aby zapewnić bezpieczeństwo użytkowników oraz zgodność z przepisami technicznymi. Użycie odpowiednich komponentów systemu gazowego jest również istotne dla efektywności operacyjnej, co wpływa na oszczędności energetyczne i zmniejszenie kosztów eksploatacyjnych.

Pytanie 32

Badanie szczelności na gorąco oraz na zimno przeprowadza się w trakcie odbioru instalacji

A. grzewczej
B. tryskaczowej
C. wody zimnej
D. zraszaczowej
Próba szczelności na gorąco i na zimno jest kluczowym etapem odbioru instalacji grzewczej, ponieważ zapewnia, że system nie ma wycieków, co jest niezbędne dla jego efektywnego działania. W instalacjach grzewczych, które mogą być narażone na wysokie ciśnienie i temperatury, przeprowadzenie tych prób pomaga zidentyfikować potencjalne miejsca awarii przed ich uruchomieniem. Przykładowo, podczas próby na zimno, system napełnia się wodą i utrzymuje pod ciśnieniem przez określony czas. Jeśli ciśnienie pozostaje stabilne, wskazuje to na odpowiednią szczelność instalacji. Natomiast próba na gorąco, w której system jest poddawany rzeczywistym warunkom operacyjnym, pozwala zweryfikować, jak instalacja zachowuje się w rzeczywistych warunkach. Zgodnie z normą PN-EN 12828, próby te są nie tylko zalecane, ale również wymagane, aby zapewnić bezpieczeństwo i niezawodność systemu grzewczego.

Pytanie 33

Czym jest obiekt w sieci gazowej, który obejmuje zestaw urządzeń do sprężania, regulacji oraz zapewnienia bezpieczeństwa, a także instalacje zasilające i pomocnicze?

A. tłocznia gazu
B. stacja pomiarowa
C. reduktor ciśnienia
D. stacja zbiornikowa
Tłocznia gazu jest obiektem sieci gazowej, który pełni kluczową rolę w systemie przesyłowym gazu. Jej podstawowym zadaniem jest sprężanie gazu, co pozwala na efektywny transport tego surowca na długich dystansach. Tłocznia składa się z zespołu urządzeń, w tym sprężarek, które zwiększają ciśnienie gazu, a także systemów regulacji i bezpieczeństwa, które zapewniają ciągłość i bezpieczeństwo pracy. Przykładowo, w polskim systemie gazowym, tłocznie gazu są niezbędne do przesyłania gazu z miejsc wydobycia do stacji rozdzielczych. W praktyce oznacza to, że bez odpowiednio funkcjonujących tłoczni, system przesyłowy nie mógłby efektywnie działać, co mogłoby prowadzić do przerw w dostawach gazu do odbiorców końcowych. Dobre praktyki w zakresie eksploatacji tłoczni obejmują regularne przeglądy techniczne oraz stosowanie nowoczesnych technologii monitorowania, co pozwala na wczesne wykrywanie potencjalnych awarii i zapewnienie niezawodności dostaw.

Pytanie 34

W instalacji gazowej przewody stalowe, które biegną przez pomieszczenie mieszkalne, łączeni są ze sobą przy użyciu

A. palnika propan-butan
B. gwintownicy z zestawem narzynek
C. palnika acetylenowo-tlenowego
D. zaciskarki hydraulicznej
Wykorzystanie zaciskarki hydraulicznej w instalacjach gazowych nie jest odpowiednie, ponieważ narzędzie to służy głównie do łączenia przewodów hydraulicznych i nie jest przeznaczone do łączenia stalowych przewodów gazowych. Zaciskarki hydrauliczne działają na zasadzie wytwarzania wysokiego ciśnienia w celu zaciśnięcia elementów, co może nie zapewnić wymaganego poziomu szczelności i trwałości połączeń gazowych. W przypadku gwintownic z kompletem narzynek, chociaż gwintowanie może być zastosowane w niektórych instalacjach, nie jest to najlepsza metoda dla połączeń stalowych w kontekście gazu. Gwinty mogą być źródłem problemów, takich jak osłabienie materiału lub nieszczelność, co jest nieakceptowalne w instalacjach gazowych, gdzie szczelność jest kluczowa dla bezpieczeństwa. Z kolei użycie palnika propan-butan również nie jest zalecane do łączenia stalowych przewodów gazowych, ponieważ płomień propan-butanowy osiąga niższą temperaturę niż acetylenowy, co może prowadzić do niepełnego stopienia stali i osłabienia połączeń. Dlatego też, wszystkie te metody są nieodpowiednie i mogą prowadzić do poważnych zagrożeń bezpieczeństwa, takich jak wycieki gazu czy eksplozje. Właściwe podejście w instalacjach gazowych wymaga zatem stosowania sprawdzonych i bezpiecznych metod, takich jak spawanie acetylenowo-tlenowe, które gwarantuje trwałość i szczelność połączeń. Ignorowanie tych zasad może skutkować nie tylko uszkodzeniem instalacji, ale również zagrażać życiu i zdrowiu użytkowników.

Pytanie 35

Jaką minimalną kubaturę musi mieć pomieszczenie, aby można było w nim zamontować kocioł gazowy jednofunkcyjny?

A. 12 m3
B. 6 m3
C. 16 m3
D. 8 m3
Słuchaj, jeśli chodzi o minimalną kubaturę pomieszczenia dla kotła gazowego jednofunkcyjnego, to mamy tu normę PN-EN 15502-1, która mówi, że powinno być przynajmniej 8 m³. To oznacza, że każde pomieszczenie, w którym chcesz postawić taki kocioł, musi mieć wystarczająco dużo miejsca, żeby wszystko działało jak należy. Kocioł potrzebuje powietrza do spalania, a jeśli go za mało, to mogą być kłopoty, jak niepełne spalanie czy nawet zatrucie tlenkiem węgla. W praktyce, jak montujesz kocioł w mieszkaniu, to dobrze jest mieć te 8 m³, bo to nie tylko zgodność z przepisami, ale przede wszystkim bezpieczeństwo domowników. Warto pamiętać, że jak masz większy kocioł, to ta minimalna przestrzeń może być też większa – lepiej to uwzględnić, planując, gdzie go postawić.

Pytanie 36

Jakich narzędzi należy użyć do zamontowania pompy obiegowej w nowym kompaktowym węźle ciepłowniczym?

A. Szlifierki kątowej, kluczy hydraulicznych, poziomicy
B. Wkrętaków krzyżowych, kluczy płaskich, spawarki elektrycznej
C. Kluczy hydraulicznych, miary zwijanej, kluczy płaskich
D. Kluczy nimbusowych, wkrętaków płaskich, przymiaru liniowego
Wybór narzędzi do montażu pompy obiegowej w nowym kompaktowym węźle ciepłowniczym powinien być przemyślany, aby uniknąć problemów z instalacją. Narzędzia takie jak szlifierka kątowa, choć mogą być przydatne do cięcia materiałów, nie są odpowiednie do precyzyjnego montażu komponentów hydraulicznych. Użycie szlifierki może prowadzić do uszkodzenia elementów, a także do wytwarzania pyłów, które mogą zanieczyścić system. Poziomica, chociaż pomocna w niektórych aplikacjach, nie jest kluczowym narzędziem w kontekście montażu pompy, która wymaga bardziej specjalistycznych narzędzi. Klucze nimbusowe oraz wkrętaki płaskie również nie są standardem w hydraulicznym montażu, ponieważ odpowiednie połączenia wymagają użycia kluczy hydraulicznych, które zapewniają odpowiednią siłę dokręcania. Przymiar liniowy może być nieprzydatny w kontekście montażu, gdzie precyzyjność jest kluczowa, jednak miara zwijana jest bardziej odpowiednia do szybkich i dokładnych pomiarów. Użycie wkrętaków krzyżowych oraz spawarki elektrycznej w kontekście montażu pompy obiegowej jest niewłaściwe, ponieważ montaż taki nie wymaga spawania, które jest zarezerwowane dla połączeń stalowych, a nie dla instalacji hydraulicznych. Użycie niewłaściwych narzędzi może prowadzić do poważnych problemów eksploatacyjnych w przyszłości, takich jak wycieki lub uszkodzenia systemu. Zrozumienie odpowiednich narzędzi i technik montażowych jest kluczowe dla zapewnienia efektywności oraz bezpieczeństwa instalacji ciepłowniczych.

Pytanie 37

Węzeł ciepłowniczy służący jako pośrednie zasilanie dla instalacji c.o. to węzeł

A. hydroelewatorowy
B. z pompą strumieniową
C. wymiennikowy
D. zmieszania pompowego
Węzeł hydroelewatorowy, mimo że jest istotnym elementem w systemach ciepłowniczych, nie jest odpowiedni jako węzeł ciepłowniczy pośredniego zasilania instalacji c.o. Hydroelewatory służą głównie do podnoszenia ciśnienia wody i transportu cieczy, ale nie są przeznaczone do wymiany ciepła pomiędzy obiegami. Takie pompy są bardziej stosowane w procesach, gdzie kluczowe jest przetłaczanie cieczy na dużą odległość, a nie na efektywną wymianę energii cieplnej. Węzeł zmieszania pompowego, z kolei, ma na celu mieszanie wody z różnych obiegów, co również nie odpowiada funkcji wymiany ciepła. Jego zastosowanie może prowadzić do niewłaściwego zarządzania temperaturą w instalacji c.o., co jest nieefektywne i niezgodne z oczekiwaniami dotyczącymi komfortu cieplnego oraz oszczędności energetycznych. Wreszcie, węzeł z pompą strumieniową jest jeszcze innym przypadkiem, w którym skupienie na przepływie cieczy dominuje nad aspektami wymiany ciepła. Ostatecznie, kluczowe jest zrozumienie, że w instalacjach c.o. stosowane są różnorodne typy węzłów, ale to węzeł wymiennikowy odgrywa nadrzędną rolę w efektywnej wymianie ciepła, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi i standardami systemów ciepłowniczych.

Pytanie 38

W ramach działań przygotowawczych związanych z realizacją sieci gazowych najpierw należy

A. zagospodarować teren budowy
B. wykonać przyłączenie do sieci infrastruktury technicznej
C. wytyczyć geodezyjnie obiekty w terenie
D. dokonać niwelacji terenu
Odpowiedź "wytyczyć geodezyjnie obiekty w terenie" jest poprawna, ponieważ geodezyjne wytyczenie jest kluczowym etapem przygotowawczym przed rozpoczęciem prac budowlanych w zakresie sieci gazowych. Wytyczenie pozwala na precyzyjne określenie lokalizacji oraz parametrów technicznych infrastruktury, co jest zgodne z obowiązującymi normami i przepisami budowlanymi, takimi jak PN-EN 1990 i PN-EN 1991. Dokładność tego procesu zapewnia, że wszystkie następne prace budowlane, od wykopów po montaż, są realizowane zgodnie z projektem. Przykładowo, w przypadku budowy gazociągu, niewłaściwe wytyczenie może prowadzić do poważnych błędów konstrukcyjnych, które skutkują koniecznością wprowadzenia kosztownych poprawek. Ponadto, efektywne wytyczenie uwzględnia również aspekty ochrony środowiska oraz minimalizację zakłóceń dla pobliskiej infrastruktury. Dlatego tak ważne jest, by rozpocząć od tego etapu, aby zapewnić sukces całego projektu.

Pytanie 39

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 40

Aby przeprowadzić dezynfekcję systemu wodociągowego, należy wypełnić rury roztworem chlorku wapnia i pozostawić na co najmniej

A. 24 godziny
B. 48 godzin
C. 45 minut
D. 30 minut
Dezynfekcja sieci wodociągowej jest kluczowym procesem, który ma na celu eliminację patogenów oraz szkodliwych związków chemicznych, aby zapewnić bezpieczeństwo dostarczanej wody pitnej. Stosowanie roztworu chlorku wapnia jest jedną z uznawanych metod dezynfekcji, ponieważ skutecznie działa przeciwko wielu mikroorganizmom. Pozostawienie roztworu w przewodach na minimum 24 godziny pozwala na pełne działanie środka dezynfekcyjnego, co jest zgodne z wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia oraz krajowymi normami dotyczącymi jakości wody. Taki czas kontaktu jest niezbędny, aby zminimalizować ryzyko zakażeń oraz zapewnić, że wszelkie potencjalne zanieczyszczenia zostaną zneutralizowane. Przykładowo, w wielu miastach stosuje się tę metodę po przeprowadzeniu prac konserwacyjnych w sieci wodociągowej, aby zapewnić, że nowo wprowadzona woda będzie wolna od zanieczyszczeń. Warto również zaznaczyć, że po zakończonej dezynfekcji, przed wprowadzeniem wody do systemu, należy przeprowadzić dokładne płukanie przewodów, aby usunąć pozostałości środka dezynfekcyjnego, co jest istotne dla zdrowia publicznego.