Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 15 maja 2025 10:15
Data zakończenia: 15 maja 2025 10:25

Egzamin zdany!

Wynik: 25/40 punktów (62,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Metoda przesyłania danych między urządzeniem CD/DVD a pamięcią komputera w trybie bezpośredniego dostępu do pamięci to

A. SATA

B. IDE

C. DMA

D. PIO

DMA, czyli Direct Memory Access, to sposób na przesyłanie danych między urządzeniami, jak napędy CD/DVD, a pamięcią RAM, bez angażowania procesora. To świetna sprawa, bo dzięki temu procesor może skupić się na innych rzeczach, co podnosi wydajność całego systemu. W praktyce DMA przydaje się szczególnie, kiedy przesyłasz sporo danych, na przykład podczas oglądania filmów czy kopiowania plików. W systemach operacyjnych, które wykorzystują DMA, transfer odbywa się w trybie burst, co znaczy, że dane przesyłane są w większych blokach, co zmniejsza czas oczekiwania. Standardy jak IDE mogą wspierać DMA, ale pamiętaj, że sama technika DMA nie zależy od żadnych interfejsów. Dlatego znajomość DMA i tego, jak można go wykorzystać w architekturze komputerowej, jest naprawdę ważna, żeby poprawić wydajność systemu i lepiej zarządzać zasobami.

Pytanie 2

Symbol przedstawiony na ilustracji oznacza produkt

A. przeznaczony do wielokrotnego użycia

B. łatwo rozkładalny

C. groźny

D. przeznaczony do recyklingu

Symbol przedstawiony na rysunku to znany na całym świecie znak recyklingu. Składa się z trzech strzałek ułożonych w trójkąt, co symbolizuje cykl recyklingu: zbieranie, przetwarzanie i ponowne wykorzystanie materiałów. Jest to powszechnie stosowany symbol mający na celu promowanie świadomości ekologicznej i zrównoważonego rozwoju. Znak ten został stworzony w 1970 roku przez Gary'ego Andersona i od tego czasu jest używany do identyfikacji produktów i opakowań, które można poddać recyklingowi. Praktyczne zastosowanie tego symbolu obejmuje jego umieszczanie na opakowaniach produktów, co ułatwia konsumentom segregację odpadów i wspiera ich w podejmowaniu świadomych decyzji zakupowych. Użycie symbolu recyklingu jest również zgodne ze standardami i regulacjami prawnymi wielu krajów, które promują zrównoważone praktyki gospodarki odpadami. Organizacje często implementują ten system jako część strategii CSR (Corporate Social Responsibility), co pomaga w budowaniu odpowiedzialnego wizerunku marki. Stosowanie się do tego symbolu jest nie tylko korzystne dla środowiska, ale również wspiera globalne dążenia do redukcji ilości odpadów i ochrony zasobów naturalnych.

Pytanie 3

Dane dotyczące kont użytkowników w systemie Linux są przechowywane w pliku

A. /etc/group

B. /etc/shadows

C. /etc/shells

D. /etc/passwd

Plik /etc/passwd jest kluczowym plikiem w systemie Linux, w którym przechowywane są podstawowe informacje o kontach użytkowników. Zawiera on dane takie jak nazwa użytkownika, UID (numer identyfikacyjny użytkownika), GID (numer identyfikacyjny grupy), pełna ścieżka do katalogu domowego oraz powłoka logowania użytkownika. Użycie tego pliku jest zgodne z zasadami bezpieczeństwa oraz dobrymi praktykami w zarządzaniu systemem. Przykładowo, administratorzy systemów często muszą edytować ten plik, aby dodawać lub usuwać konta użytkowników, co jest kluczowym aspektem zarządzania dostępem w systemie. Należy jednak zachować ostrożność, ponieważ błędne wpisy mogą prowadzić do problemów z logowaniem. Dodatkowo, standardy bezpieczeństwa zachęcają do regularnego przeglądania zawartości tego pliku, aby upewnić się, że nieautoryzowani użytkownicy nie mają dostępu. Wiedza ta jest niezbędna dla administratorów systemów, którzy powinni również zapoznać się z innymi powiązanymi plikami, takimi jak /etc/shadow, który zawiera hasła w formie zaszyfrowanej.

Pytanie 4

Jakie polecenie w systemie Linux umożliwia wyświetlenie listy zawartości katalogu?

A. ls

B. rpm

C. cd

D. pwd

Polecenie 'ls' jest fundamentalnym narzędziem w systemach Linux i Unix, służącym do wyświetlania zawartości katalogów. Umożliwia użytkownikom szybkie sprawdzenie, jakie pliki i podkatalogi znajdują się w danym katalogu. Domyślnie, polecenie to wyświetla jedynie nazwy plików, ale można je rozszerzyć o różne opcje, takie jak '-l', co zapewnia bardziej szczegółowy widok z dodatkowymi informacjami, takimi jak uprawnienia, właściciel, grupa, rozmiar plików oraz daty modyfikacji. Użycie 'ls -a' pozwala ponadto na wyświetlenie ukrytych plików, które zaczynają się od kropki. Dobre praktyki w administrowaniu systemem Linux obejmują znajomość i stosowanie polecenia 'ls' w codziennej pracy, co umożliwia skuteczne zarządzanie plikami i katalogami. Przykładowe zastosowanie to: 'ls -lh' w celu uzyskania czytelnych rozmiarów plików oraz 'ls -R' do rekurencyjnego przeszukiwania podkatalogów.

Pytanie 5

Jaką maskę podsieci należy wybrać dla sieci numer 1 oraz sieci numer 2, aby urządzenia z podanymi adresami mogły komunikować się w swoich podsieciach?

A. 255.255.255.128

B. 255.255.240.0

C. 255.255.255.240

D. 255.255.128.0

Odpowiedzi z maskami 255.255.255.240 i 255.255.255.128 wskazują na mylne zrozumienie zasad podziału sieci i odpowiedniego doboru maski sieciowej. Maska 255.255.255.240 jest stosowana dla bardzo małych sieci, gdzie potrzeba tylko kilku adresów hostów, co nie pasuje do podanych adresów IP, które wymagają znacznie większej przestrzeni adresowej. Zastosowanie takiej maski skutkowałoby w sytuacji, gdzie urządzenia nie mogłyby się komunikować wewnątrz tej samej sieci, ponieważ zasięg adresów byłby zbyt mały. Maska 255.255.255.128 jest również stosowana w kontekście małych sieci, co oznacza, że nie obejmuje wystarczającego zakresu dla wszystkich wymienionych adresów IP. Z kolei maska 255.255.240.0 oferuje większy zasięg niż 255.255.255.128, ale wciąż nie jest odpowiednia, ponieważ nie zapewnia wystarczającego zakresu dla podanego zakresu adresów. Typowy błąd w myśleniu polega na nieodpowiednim doborze maski poprzez brak zrozumienia rzeczywistej ilości wymaganych adresów hostów oraz błędnym założeniu, że mniejsze maski pozwalają na elastyczniejszą konfigurację bez uwzględnienia rzeczywistego zapotrzebowania na przestrzeń adresową w danej sieci. Właściwy dobór maski sieciowej wymaga analizy potrzeb sieciowych oraz zrozumienia struktury adresacji IP w celu zapewnienia efektywnej komunikacji pomiędzy urządzeniami.

Pytanie 6

Dezaktywacja automatycznych aktualizacji systemu Windows skutkuje

A. automatycznym ściąganiem aktualizacji bez ich instalacji

B. zablokowaniem samodzielnego ściągania uaktualnień przez system

C. automatycznym sprawdzeniem dostępności aktualizacji i informowaniem o tym użytkownika

D. zablokowaniem wszelkich metod pobierania aktualizacji systemu

Wyłączenie automatycznej aktualizacji systemu Windows rzeczywiście skutkuje zablokowaniem samodzielnego pobierania uaktualnień przez system. W praktyce oznacza to, że użytkownik musi ręcznie sprawdzać dostępność aktualizacji oraz decydować, kiedy i jakie aktualizacje zainstalować. Jest to szczególnie istotne w kontekście zarządzania systemem operacyjnym, gdzie niektóre aktualizacje mogą wprowadzać zmiany w funkcjonalności systemu lub wpływać na jego stabilność. W sytuacjach, gdy organizacje preferują mieć pełną kontrolę nad aktualizacjami, wyłączenie automatycznych aktualizacji może być uzasadnione. Przykładem może być środowisko produkcyjne, gdzie nagłe zmiany mogą prowadzić do nieprzewidzianych problemów. Zgodnie z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania IT, zaleca się regularne wykonywanie ręcznych aktualizacji, aby zapewnić, że system jest zabezpieczony przed najnowszymi zagrożeniami. Ponadto, administratorzy powinni monitorować dostępność aktualizacji, co może być realizowane za pomocą narzędzi zarządzania systemami, takich jak SCCM czy WSUS, co pozwala na efektywniejsze zarządzanie cyklem życia oprogramowania.

Pytanie 7

Polecenie df w systemie Linux umożliwia

A. zarządzanie paczkami instalacyjnymi

B. sprawdzenie spójności systemu plików

C. określenie dostępnej przestrzeni na dysku

D. wyświetlenie procesów o największym obciążeniu procesora

Analizując błędne odpowiedzi, warto zauważyć, że polecenie df nie jest związane z zarządzaniem pakietami instalacyjnymi, co jest typową funkcjonalnością narzędzi takich jak apt czy yum. Te narzędzia mają na celu instalację, aktualizację i usuwanie oprogramowania w systemie, podczas gdy df koncentruje się na monitorowaniu przestrzeni dyskowej. Ponadto, chociaż sprawdzenie integralności systemu plików jest kluczowym zadaniem w zarządzaniu systemem, to nie jest to funkcja oferowana przez df; do tego celu służą narzędzia takie jak fsck, które są specjalnie zaprojektowane do analizy i naprawy systemów plików. Kolejna nieprawidłowa koncepcja dotyczy wyświetlania procesów obciążających procesor. Funkcjonalność ta jest zarezerwowana dla narzędzi takich jak top czy htop, które oferują dynamiczny wgląd w działające procesy oraz ich zasoby. Wydaje się, że niektórzy użytkownicy mogą mylić poziom obciążenia systemu z dostępnością przestrzeni na dysku, co prowadzi do pomyłek w ocenie przydatności narzędzi. W końcu, polecenie df koncentruje się wyłącznie na przestrzeni dyskowej, co czyni je niezastąpionym narzędziem do bieżącego monitorowania zasobów systemowych, ale nie ma zastosowania w kontekście zarządzania pakietami czy monitorowania procesów.

Pytanie 8

Jakie polecenie w terminalu systemu operacyjnego Microsoft Windows wyświetla dane dotyczące wszystkich zasobów udostępnionych na komputerze lokalnym?

A. net share

B. net file

C. net print

D. net session

Polecenie 'net share' w systemie Microsoft Windows jest kluczowym narzędziem do zarządzania zasobami udostępnionymi na komputerze lokalnym. Umożliwia ono wyświetlanie informacji na temat wszystkich folderów i zasobów, które są dostępne dla innych użytkowników w sieci. Dzięki jego zastosowaniu administratorzy mogą szybko sprawdzić, które pliki lub foldery są udostępnione oraz jakie mają ustawienia dostępu. Przykładowo, użytkownik może wpisać 'net share' w wierszu poleceń, aby uzyskać listę aktywnych udostępnień, co jest niezwykle przydatne w środowiskach biurowych, gdzie współdzielenie plików jest powszechną praktyką. Dobrą praktyką jest regularne monitorowanie zasobów udostępnionych, aby zapewnić bezpieczeństwo danych, unikając nieautoryzowanego dostępu. Warto również zauważyć, że polecenie to może być używane w skryptach automatyzujących zarządzanie siecią, co zwiększa efektywność pracy administratorów systemów.

Pytanie 9

Jaki protokół sieciowy używa portu 53?

A. FTP

B. SMTP

C. DNS

D. HTTP

Wybór innych protokołów, takich jak FTP, HTTP czy SMTP, w kontekście portu 53 jest błędny, ponieważ każdy z nich korzysta z odmiennych portów dla swoich operacji. FTP (File Transfer Protocol) używa portu 21, a jego głównym celem jest przesyłanie plików pomiędzy komputerami w sieci. Protokół ten jest wykorzystywany głównie do transferu plików, co sprawia, że jego zastosowanie jest zupełnie inne niż DNS, który koncentruje się na rozwiązywaniu nazw. HTTP (Hypertext Transfer Protocol) działa na porcie 80 i jest odpowiedzialny za przesyłanie stron internetowych oraz zasobów w sieci, co również różni się zasadniczo od funkcji DNS. Z kolei SMTP (Simple Mail Transfer Protocol) używa portu 25 i służy do wysyłania e-maili. Błędem jest myślenie, że różne protokoły mogą współdziałać na tym samym porcie, ponieważ porty są zaprojektowane tak, aby uniknąć konfliktów w komunikacji sieciowej. Każdy protokół ma swoje unikalne zdefiniowane porty, które są zgodne z dobrymi praktykami branżowymi, co zapewnia efektywną i bezpieczną wymianę danych w sieci. Właściwe zrozumienie różnic między protokołami i ich przypisanymi portami jest kluczowe dla efektywnego zarządzania sieciami oraz dla rozwiązywania problemów, które mogą występować w codziennym użytkowaniu systemów komputerowych.

Pytanie 10

Złącze SC powinno być zainstalowane na kablu

A. typu skrętka

B. światłowodowym

C. telefonicznym

D. koncentrycznym

Złącza koncentryczne, telefoniczne oraz typu skrętka to technologie, które nie mają zastosowania w kontekście złącza SC. Złącza koncentryczne są używane głównie w systemach telewizyjnych oraz w lokalnych sieciach komputerowych, jednak nie są one kompatybilne z technologią światłowodową. W przypadku złączy telefonicznych, które często używają przewodów miedzianych, nie ma mowy o zastosowaniu technologii optycznej. Z kolei złącza typu skrętka, popularne w sieciach Ethernet, również nie znajdują zastosowania w transmisji światłowodowej. Wybór niewłaściwego złącza można wytłumaczyć brakiem zrozumienia różnic między tymi technologiami; wiele osób myśli, że wszystkie złącza do przesyłu danych można stosować zamiennie. W rzeczywistości, różne technologie wymagają specyficznych złączy ze względu na różnice w transmisji sygnału oraz parametrach elektrycznych. Niezrozumienie tych zasad może prowadzić do awarii systemu oraz obniżenia jakości transmisji, co jest nieakceptowalne w dzisiejszych wymagających środowiskach IT. Zastosowanie złączy dostosowanych do konkretnej technologii jest kluczowe dla zapewnienia optymalnej wydajności oraz zgodności z obowiązującymi standardami.

Pytanie 11

Obecnie pamięci podręczne drugiego poziomu procesora (ang. "L-2 cache") są zbudowane z układów pamięci

A. EEPROM

B. SRAM

C. DRAM

D. ROM

Odpowiedzi ROM, DRAM i EEPROM nie są prawidłowe w kontekście pamięci podręcznych drugiego poziomu. ROM (Read-Only Memory) to pamięć, która jest przeznaczona głównie do przechowywania stałych danych, takich jak oprogramowanie układowe. Ze względu na swoją naturę, ROM nie jest odpowiedni do dynamicznego przechowywania danych, które często się zmieniają w trakcie pracy procesora. Z kolei DRAM (Dynamic Random-Access Memory) jest wykorzystywana głównie jako pamięć główna w systemach komputerowych, a nie w pamięciach cache. DRAM wymaga ciągłego odświeżania, co wprowadza dodatkowe opóźnienia, które są nieakceptowalne w kontekście pamięci podręcznej, gdzie kluczowe jest szybkie dostarczanie danych do procesora. Zastosowanie EEPROM (Electrically Erasable Programmable Read-Only Memory) również nie jest właściwe, ponieważ ta technologia jest przeznaczona do przechowywania danych, które muszą być programowane i kasowane elektrycznie, co czyni ją zbyt wolną dla pamięci cache. Typowy błąd myślowy prowadzący do wyboru błędnych odpowiedzi to mylenie różnych typów pamięci ze względu na ich przeznaczenie i charakterystykę działania. Stosowanie pamięci RAM w kontekście pamięci podręcznej powinno być oparte na zrozumieniu wymagań dotyczących szybkości, opóźnień i efektywności energetycznej, co podkreśla znaczenie wyboru SRAM w tej roli.

Pytanie 12

Co może być przyczyną problemów z wydrukiem z drukarki laserowej przedstawionych na ilustracji?

A. sprawny podajnik

B. uszkodzony bęben światłoczuły

C. wyschnięty tusz

D. brak tonera w kartridżu

Uszkodzony bęben światłoczuły w drukarce laserowej może prowadzić do powtarzających się wzorów lub smug na wydruku takich jak te widoczne na załączonym rysunku. Bęben światłoczuły jest kluczowym elementem drukarki odpowiedzialnym za przenoszenie tonera na papier. Jego powierzchnia musi być idealnie gładka i równomiernie naelektryzowana aby toner mógł być dokładnie przeniesiony. Jeśli bęben jest uszkodzony lub ma defekty te mogą powodować niejednolity transfer tonera co skutkuje powtarzalnymi defektami na wydruku. Takie uszkodzenia mogą być spowodowane przez zużycie mechaniczne cząstki zanieczyszczeń lub nieodpowiednie przechowywanie. W praktyce zaleca się regularne czyszczenie i konserwację drukarki a w przypadku zauważenia problemów szybkie sprawdzenie stanu bębna. Standardy branżowe rekomendują również korzystanie z oryginalnych materiałów eksploatacyjnych co może znacznie wydłużyć żywotność bębna i poprawić jakość wydruków. Wiedza o tym jak działa bęben światłoczuły i jakie są symptomy jego uszkodzeń pozwala na skuteczniejsze diagnozowanie problemów i lepszą konserwację urządzeń biurowych.

Pytanie 13

Licencja Office 365 PL Personal (jedno stanowisko, subskrypcja na rok) ESD jest przypisana do

A. dowolnej liczby użytkowników, jedynie na jednym komputerze do celów komercyjnych i niekomercyjnych

B. wyłącznie jednego użytkownika, na jednym komputerze, jednym tablecie i jednym telefonie, tylko do celów niekomercyjnych

C. dowolnej liczby użytkowników, jedynie na jednym komputerze do celów komercyjnych

D. wyłącznie jednego użytkownika na jednym komputerze oraz jednym urządzeniu mobilnym do celów komercyjnych i niekomercyjnych

Wiele osób myli zasady licencjonowania oprogramowania, co może prowadzić do błędnych wniosków. Przykładowo, przypisanie licencji do "dowolnej liczby użytkowników" jest nieprawidłowe w kontekście Office 365 PL Personal, ponieważ licencja ta jest ściśle ograniczona do jednego użytkownika. Użytkownicy mogą mieć tendencję do interpretacji licencji jako możliwości dzielenia się oprogramowaniem z innymi, co jest niezgodne z jej warunkami. Kolejnym powszechnym błędem jest przekonanie, że licencja może być używana na kilku urządzeniach przez różnych użytkowników, co jest sprzeczne z zasadą przypisania licencji do jednej osoby. Warto również zauważyć, że wiele osób może błędnie założyć, że licencje do celów komercyjnych i niekomercyjnych są wymienne, co jest mylnym podejściem. Licencje na oprogramowanie często mają różne warunki użycia, a ich niewłaściwe zrozumienie może prowadzić do naruszenia umowy licencyjnej, co z kolei może skutkować konsekwencjami prawnymi i finansowymi. Kluczowe jest zatem dokładne zapoznanie się z zapisami umowy licencyjnej, aby uniknąć problemów związanych z jej naruszeniem. W kontekście zarządzania oprogramowaniem, znajomość modeli licencjonowania oraz ich praktyczne zastosowanie w codziennej pracy ma kluczowe znaczenie dla efektywności oraz zgodności z przepisami prawa.

Pytanie 14

W systemie Blu-ray nośnik przeznaczony do jednokrotnego zapisu jest oznaczany jako

A. BD-ROM

B. BD-RE

C. BD-R

D. BD

Odpowiedź BD-R (Blu-ray Disc Recordable) jest poprawna, ponieważ oznacza nośnik jednokrotnego zapisu, który pozwala na nagrywanie danych tylko raz. Po zapisaniu danych na płycie BD-R nie ma możliwości ich usunięcia ani ponownego nagrania. Płyty te są powszechnie stosowane w zastosowaniach domowych i profesjonalnych, takich jak archiwizacja danych, tworzenie kopii zapasowych czy nagrywanie filmów w wysokiej rozdzielczości. Standard Blu-ray, wprowadzony przez Blu-ray Disc Association, oferuje znacznie większą pojemność niż tradycyjne nośniki DVD, co czyni go idealnym rozwiązaniem do przechowywania dużych ilości danych. Płyty BD-R mogą pomieścić do 25 GB danych na jednej warstwie, a w przypadku płyt dwuwarstwowych nawet do 50 GB. Dzięki swojej zdolności do przechowywania danych w wysokiej jakości, BD-R jest szczególnie ceniony w branży filmowej, gdzie jakość obrazu i dźwięku jest kluczowa.

Pytanie 15

Na które wyjście powinniśmy podłączyć aktywne głośniki w karcie dźwiękowej, której schemat przedstawiony jest na rysunku?

A. Speaker out

B. Line out

C. Mic in

D. Line in

W tym pytaniu niektóre odpowiedzi mogą wyglądać na dobre, ale po chwili zastanowienia widać, że nie są takie. 'Line in' to gniazdo do podłączania urządzeń audio jak odtwarzacze CD czy inne źródła, które wysyłają sygnał do karty dźwiękowej. To wejście, więc sygnał idzie w stronę przeciwną do tego, co potrzebujemy, żeby zasilać głośniki. 'Mic in' to z kolei miejsce do mikrofonów, ale one też potrzebują wzmocnienia sygnału, więc to też jest wejście. Sygnał z mikrofonu jest zupełnie inny niż liniowy, ma inną impedancję i poziom, dlatego nie można go użyć do głośników. 'Speaker out' niby wygląda na odpowiednie, ale to wyjście jest dla głośników pasywnych, które potrzebują mocy z karty dźwiękowej. Jeśli podepniemy do tego aktywne głośniki, to może być problem, bo sygnał już jest wzmocniony, co prowadzi do zniekształceń. W skrócie, żeby dobrze podłączyć sprzęt audio do komputera i mieć świetną jakość dźwięku, trzeba rozumieć różnice między wejściami a wyjściami, bo to może uchronić nas przed błędami i uszkodzeniami sprzętu.

Pytanie 16

Jakie urządzenie w sieci lokalnej NIE ROZDZIELA obszaru sieci komputerowej na domeny kolizyjne?

A. Most

B. Koncentrator

C. Router

D. Przełącznik

Router, most i przełącznik to urządzenia, które mają na celu efektywniejsze zarządzanie ruchem w sieci lokalnej. Router działa na warstwie trzeciej modelu OSI, co pozwala mu na trasowanie pakietów między różnymi sieciami i segmentami. W przeciwieństwie do koncentratora, router nie tylko przekazuje dane, ale również dokonuje analizy adresów IP, co skutkuje podziałem sieci na różne domeny kolizyjne. Mosty, działające na warstwie drugiej, również segmentują ruch, filtrując dane w oparciu o adresy MAC, co zmniejsza liczbę kolizji w sieci. Z kolei przełączniki, mające również warstwę drugą, operują na zasadzie przekazywania danych tylko do określonego portu, co znacznie minimalizuje ryzyko kolizji. Wiele osób może mylić te urządzenia z koncentratorami, myśląc, że wszystkie działają w ten sam sposób. Kluczowym błędem jest przekonanie, że każde urządzenie w sieci lokalnej funkcjonuje na tym samym poziomie i nie wprowadza różnic w zarządzaniu ruchem. Zrozumienie różnic pomiędzy tymi urządzeniami jest istotne, aby projektować i zarządzać efektywnymi sieciami komputerowymi, zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 17

Adapter USB do LPT może być użyty w przypadku braku kompatybilności złączy podczas podłączania starszych urządzeń

A. klawiatury

B. monitora

C. myszy

D. drukarki

Adapter USB na LPT jest kluczowym narzędziem w sytuacjach, gdy zachodzi potrzeba podłączenia starszych urządzeń, takich jak drukarki, do nowszych komputerów, które dysponują jedynie portami USB. Drukarki, zwłaszcza modele starsze, często korzystają z złącza LPT (port równoległy), które nie występuje w nowoczesnych laptopach i komputerach stacjonarnych. Dzięki wykorzystaniu adaptera USB na LPT, użytkownicy mogą kontynuować korzystanie z tych urządzeń, co znacząco zwiększa ich użyteczność oraz zmniejsza koszty związane z zakupem nowego sprzętu. Adaptery te są zgodne z różnymi standardami, w tym USB 1.1 oraz USB 2.0, co zapewnia szeroką kompatybilność. W praktyce, pozwala to na wykorzystanie starszych drukarek w biurach i domach, gdzie nowoczesne urządzenia mogłyby nie być w stanie zapewnić odpowiednich funkcji lub jakości druku. Warto również zaznaczyć, że korzystanie z takich adapterów jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju i recyklingu technologii, sprzyjając mniejszej ilości odpadów elektronicznych oraz wydłużeniu cyklu życia sprzętu.

Pytanie 18

Jakie narzędzie w systemie Linux pozwala na wyświetlenie danych o sprzęcie zapisanych w BIOS?

A. watch

B. debug

C. cron

D. dmidecode

Odpowiedź "dmidecode" jest poprawna, ponieważ jest to narzędzie w systemie Linux, które służy do odczytywania informacji o sprzęcie zapisanych w BIOS, w szczególności danych dotyczących struktury sprzętowej systemu. Umożliwia to administratorom i użytkownikom zrozumienie, jakie komponenty są obecne w systemie, a także uzyskanie szczegółowych informacji, takich jak numery seryjne, wersje BIOS, informacje o pamięci RAM, czy dostępne gniazda. Przykładowe wykorzystanie tego narzędzia może obejmować identyfikację problemów ze sprzętem, aktualizacje sterowników czy przygotowywanie systemu do wirtualizacji. W kontekście najlepszych praktyk, dmidecode jest często używane w skryptach automatyzujących audyty sprzętowe oraz w procesie zarządzania zasobami IT, co pozwala na efektywne monitorowanie i utrzymanie infrastruktury sprzętowej zgodnie z wymaganiami organizacji. Użycie dmidecode jest zgodne z zasadami dokumentacji sprzętowej, co jest kluczowe w zarządzaniu cyklem życia sprzętu w przedsiębiorstwie.

Pytanie 19

Który z parametrów okablowania strukturalnego wskazuje na relację mocy sygnału testowego w jednej parze do mocy sygnału wyindukowanego w sąsiedniej parze na tym samym końcu przewodu?

A. Przenik zdalny

B. Przenik zbliżny

C. Suma przeników zdalnych

D. Suma przeników zbliżonych i zdalnych

Przenik zbliżny to kluczowy parametr okablowania strukturalnego, który określa stosunek mocy sygnału testowego w jednej parze do mocy sygnału, który został wyindukowany w sąsiedniej parze na tym samym końcu kabla. Jest to istotne z punktu widzenia jakości transmisji danych, ponieważ wysokie wartości przeniku zbliżnego mogą prowadzić do zakłóceń i obniżenia wydajności sieci. Przykładowo, w zastosowaniach takich jak Ethernet, przenik zbliżny jest szczególnie ważny, gdyż pozwala na właściwe funkcjonowanie sieci w warunkach dużych prędkości przesyłania danych. W standardach takich jak ISO/IEC 11801 czy ANSI/TIA-568, przenik zbliżny jest definiowany jako kluczowy wskaźnik jakości, który musi być monitorowany i utrzymywany w określonych granicach, aby zapewnić niezawodność i integralność przesyłanych sygnałów. Praktyczne podejście do tego zagadnienia obejmuje regularne testowanie i certyfikowanie kabli oraz komponentów w celu zapewnienia ich zgodności z przyjętymi standardami branżowymi.

Pytanie 20

Urządzenie sieciowe, które łączy pięć komputerów w tej samej sieci, minimalizując ryzyko kolizji pakietów, to

A. ruter

B. koncentrator

C. przełącznik

D. most

Przełącznik (switch) jest urządzeniem sieciowym, które działa na warstwie drugiej modelu OSI (warstwie łącza danych). Jego podstawową funkcją jest inteligentne kierowanie danych w sieci lokalnej (LAN) poprzez analizę adresów MAC. W przeciwieństwie do koncentratora, który przesyła sygnał do wszystkich portów, przełącznik przesyła dane tylko do konkretnego urządzenia, co znacząco zmniejsza liczbę kolizji pakietów. Dzięki tej funkcjonalności przełączniki są kluczowym elementem nowoczesnych architektur sieciowych. Na przykład, w biurach, gdzie wiele komputerów wymienia dane, przełączniki zapewniają szybką i wydajną komunikację, co jest niezbędne dla działań wymagających dużej przepustowości, takich jak wideokonferencje czy przesyłanie dużych plików. W kontekście standardów, przełączniki pracują zgodnie z protokołami Ethernet, a zaawansowane modele wspierają techniki takie jak VLAN (Virtual Local Area Network), co pozwala na dalsze segmentowanie sieci i zwiększenie bezpieczeństwa. W praktyce, przełącznik jest niezastąpiony w każdej sieci lokalnej, gdzie operacje muszą być szybkie i niezawodne.

Pytanie 21

Jak brzmi nazwa profilu użytkownika w systemie Windows, który jest zakładany podczas pierwszego logowania do komputera i zapisany na lokalnym dysku twardym, a wszelkie jego modyfikacje odnoszą się wyłącznie do maszyny, na której zostały przeprowadzone?

A. Obowiązkowy

B. Mobilny

C. Tymczasowy

D. Lokalny

Profil lokalny to typ konta użytkownika w systemie Windows, który jest tworzony podczas pierwszego logowania na danym komputerze. Główna cecha profilu lokalnego polega na tym, że jest on przechowywany na lokalnym dysku twardym, co oznacza, że wszelkie zmiany, takie jak zapisane ustawienia, aplikacje czy pliki, dotyczą tylko tego jednego komputera. Przykładem zastosowania profilu lokalnego jest sytuacja, gdy użytkownik instaluje określone oprogramowanie lub dokonuje personalizacji interfejsu użytkownika; zmiany te nie będą przenoszone na inne komputery, na których użytkownik loguje się przy użyciu tego samego konta. W praktyce, lokalne profile są często wykorzystywane w środowiskach domowych oraz małych biurach, gdzie użytkownicy nie potrzebują synchronizacji swoich danych między różnymi urządzeniami. Dobrą praktyką jest, aby administratorzy systemów regularnie tworzyli kopie zapasowe lokalnych danych użytkowników, aby zapobiec ich utracie w przypadku awarii sprzętu. Ponadto, lokalne profile mogą być w łatwy sposób zarządzane przez system Windows, co ułatwia ich konfigurację i utrzymanie.

Pytanie 22

Symbol umieszczony na obudowie komputera stacjonarnego informuje o zagrożeniu przed

A. promieniowaniem niejonizującym

B. możliwym zagrożeniem radiacyjnym

C. porażeniem prądem elektrycznym

D. możliwym urazem mechanicznym

Symbol przedstawiony na obudowie komputera to powszechnie stosowany znak ostrzegawczy przed porażeniem prądem elektrycznym Składa się z żółtego trójkąta z czarną obwódką oraz czarną błyskawicą w środku Ten symbol informuje użytkownika o potencjalnym ryzyku związanym z kontaktem z nieosłoniętymi przewodami lub urządzeniami elektrycznymi mogącymi znajdować się pod niebezpiecznym napięciem Znak ten jest szeroko stosowany w różnych gałęziach przemysłu gdzie istnieje możliwość porażenia prądem szczególnie w miejscach o dużym natężeniu energii elektrycznej Przestrzeganie oznaczeń jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa w miejscach pracy oraz w domach Zgodnie z międzynarodowymi normami i standardami takimi jak ISO 7010 czy ANSI Z535.4 stosowanie tego rodzaju symboli jest wymagane do informowania o zagrożeniach elektrycznych Praktyczne zastosowanie znaku obejmuje nie tylko sprzęt komputerowy ale także rozdzielnie elektryczne oraz inne urządzenia przemysłowe gdzie występuje ryzyko kontaktu z prądem Elektryczność mimo swoich korzyści stanowi poważne zagrożenie dla zdrowia i życia dlatego znajomość i rozumienie takich symboli jest kluczowe w codziennym użytkowaniu urządzeń elektrycznych i elektronicznych

Pytanie 23

Która z kart graficznych nie będzie kompatybilna z monitorem, posiadającym złącza pokazane na ilustracji (zakładając, że nie można użyć adaptera do jego podłączenia)?

A. HIS R7 240 2GB GDDR3 (128 bit) HDMI, DVI, D-Sub

B. Sapphire Fire Pro W9000 6GB GDDR5 (384 bit) 6x mini DisplayPort

C. Asus Radeon RX 550 4GB GDDR5 (128 bit), DVI-D, HDMI, DisplayPort

D. Fujitsu NVIDIA Quadro M2000 4GB GDDR5 (128 Bit) 4xDisplayPort

Zauważyłem, że odpowiedź jest niepoprawna. Złe pasowanie wyjść kart graficznych do złączy w monitorze to problem. Karta Sapphire Fire Pro W9000 ma wyjścia mini DisplayPort, które są w porządku, ale w tym przypadku nie możesz użyć adaptera. Fujitsu NVIDIA Quadro M2000 ma DisplayPort, co zasadniczo powinno działać z odpowiednim monitorem, ale w tym pytaniu nie można go użyć. Asus Radeon RX 550 też ma wyjścia, które powinny działać z większością monitorów, ale trzeba uważać na konkretne złącza. Myślenie, że każda karta z wieloma złączami pasuje do każdego monitora, to pułapka. Ważne jest, żeby zawsze zwracać uwagę na to, jakie złącza ma monitor i karta, żeby wszystko działało bez problemu. Adaptery nie zawsze są najlepszym rozwiązaniem, bo mogą pogorszyć jakość obrazu.

Pytanie 24

Usługa odpowiedzialna za konwersję nazw domen na adresy sieciowe to

A. DHCP

B. DNS

C. SNMP

D. SMTP

Wybór innych odpowiedzi, jak SNMP, DHCP i SMTP, to nie jest to, co trzeba. Każda z tych usług ma zupełnie inną rolę i nie zajmuje się zamianą nazw domen na adresy IP. SNMP (Protokół Zarządzania Siecią) służy do monitorowania i zarządzania sprzętem w sieci, jak routery czy przełączniki, ale nie ma nic wspólnego z tłumaczeniem nazw. DHCP (Protokół Dynamicznej Konfiguracji Hostów) też nie jest od tego – jego zadaniem jest przydzielanie adresów IP urządzeniom w sieci lokalnej. SMTP (Protokół Przesyłania Pocztowego) to z kolei standard do przesyłania e-maili i również nie ma tu zastosowania w kontekście nazw domen. Często ludzie mylą te protokoły, ale ważne jest, żeby zrozumieć, że każdy z tych systemów ma swoją specyfikę. Wiedza o różnicach między nimi a DNS jest kluczowa, jak się chce dobrze zarządzać siecią.

Pytanie 25

Jakie adresy mieszczą się w zakresie klasy C?

A. 224.0.0.1 - 239.255.255.0

B. 192.0.0.0 - 223.255.255.255

C. 128.0.0.1 - 191.255.255.254

D. 1.0.0.1 - 126.255.255.254

Adresy klasy C obejmują zakres od 192.0.0.0 do 223.255.255.255, co oznacza, że są one przeznaczone głównie dla małych i średnich sieci. Ta klasa addressów IP charakteryzuje się tym, że pierwsze trzy oktety (192-223) są wykorzystywane do identyfikacji sieci, a ostatni oktet służy do identyfikacji hostów w tej sieci. Dzięki temu, możliwe jest zdefiniowanie do 2^21 (około 2 miliony) unikalnych adresów sieciowych, co jest wystarczające dla wielu organizacji. Klasa C jest szeroko stosowana w praktyce, szczególnie w środowiskach lokalnych (LAN), gdzie niezbędne są ograniczone zasoby adresowe dla komputerów i urządzeń sieciowych. Warto również zauważyć, że w klasycznej hierarchii adresacji IP, klasa C wspiera protokoły takie jak TCP/IP oraz standardy routingu, co czyni ją kluczowym elementem w budowie sieci komputerowych.

Pytanie 26

Kasety z drukarek po zakończeniu użytkowania powinny zostać

A. wrzucone do pojemnika na odpady komunalne

B. przekazane do urzędu ochrony środowiska

C. wyrzucone do pojemnika przeznaczonego na plastik

D. dostarczone do firmy zajmującej się utylizacją takich odpadów

Wybór opcji polegającej na przekazaniu zużytych kaset do firmy utylizującej tego typu odpady jest zgodny z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania odpadami. Firmy te posiadają odpowiednie licencje i technologie do bezpiecznej utylizacji oraz recyklingu materiałów, takich jak tusz i plastik, które mogą być szkodliwe dla środowiska, jeśli są niewłaściwie usuwane. Zgodnie z regulacjami prawnymi, odpady elektroniczne i ich komponenty powinny być przetwarzane przez wyspecjalizowane podmioty, które zapewniają, że materiały te są poddawane bezpiecznym procesom recyklingu, zmniejszając tym samym negatywny wpływ na środowisko. Przykładem może być współpraca z lokalnymi punktami zbiórki, które organizują zbiórki e-odpadów, a także z producentami sprzętu, którzy często oferują programy zwrotu starych kaset. Taka praktyka nie tylko sprzyja ochronie środowiska, ale także wspiera zrównoważony rozwój i pozytywnie wpływa na wizerunek firmy jako odpowiedzialnej społecznie.

Pytanie 27

Korzystając z programu Cipher, użytkownik systemu Windows ma możliwość

A. utworzyć przyrostową kopię zapasową plików systemowych

B. zabezpieczać dane poprzez szyfrowanie plików

C. usunąć konto użytkownika wraz z jego profilem oraz plikami

D. przeszukać system w celu wykrycia malware

Odpowiedź dotycząca szyfrowania danych za pomocą programu Cipher w systemie Windows jest prawidłowa, ponieważ Cipher to narzędzie umożliwiające szyfrowanie i deszyfrowanie plików oraz folderów z wykorzystaniem systemu plików NTFS. Używając Cipher, użytkownicy mogą zrealizować politykę bezpieczeństwa danych, co jest kluczowe w kontekście ochrony poufnych informacji. Dzięki szyfrowaniu, nawet w przypadku fizycznego dostępu do nośnika, nieautoryzowane osoby nie będą mogły odczytać danych. Praktycznym przykładem zastosowania Cipher może być sytuacja w firmie, gdzie pracownicy mają dostęp do wrażliwych dokumentów, które powinny być chronione przed nieupoważnionym dostępem. Standardy branżowe, takie jak ISO/IEC 27001, podkreślają znaczenie zarządzania bezpieczeństwem informacji i szyfrowania jako jednego z kluczowych środków ochrony danych. Warto pamiętać, że szyfrowanie jest tylko częścią strategii bezpieczeństwa, a użytkownicy powinni również stosować inne środki zapobiegawcze, takie jak regularne aktualizacje oprogramowania oraz korzystanie z zabezpieczeń sieciowych.

Pytanie 28

Rodzaj ataku komputerowego, który polega na pozyskiwaniu wrażliwych informacji osobistych poprzez podszywanie się pod zaufaną osobę lub instytucję, to

A. backscatter

B. spoofing

C. phishing

D. spam

Phishing to technika ataku komputerowego, w której cyberprzestępcy podszywają się pod zaufane instytucje lub osoby, aby wyłudzić poufne informacje, takie jak hasła, numery kart kredytowych czy dane osobowe. Ataki phishingowe często przyjmują formę e-maili lub wiadomości, które wyglądają na autentyczne, zawierają linki prowadzące do fałszywych stron internetowych, które imitują prawdziwe witryny. W praktyce użytkownicy powinni być świadomi, że prawdziwe instytucje nigdy nie proszą o poufne informacje za pośrednictwem e-maila. Aby chronić się przed phishingiem, zaleca się wdrażanie technik, takich jak weryfikacja adresów URL przed kliknięciem, korzystanie z programów antywirusowych oraz edukacja w zakresie rozpoznawania podejrzanych wiadomości. Dobre praktyki branżowe obejmują również wdrażanie polityk bezpieczeństwa, takich jak dwuskładnikowe uwierzytelnianie, które znacznie podnosi poziom bezpieczeństwa danych osobowych.

Pytanie 29

Z jaką informacją wiąże się parametr TTL po wykonaniu polecenia ping?

C:\Users\Właściciel>ping -n 1 wp.pl
 
 Pinging wp.pl [212.77.98.9] with 32 bytes of data:
 Reply from 212.77.98.9: bytes=32 time=17ms TTL=54
 
 Ping statistics for 212.77.98.9:
     Packets: Sent = 1, Received = 1, Lost = 0 (0% loss),
 Approximate round trip times in milli-seconds:
     Minimum = 17ms, Maximum = 17ms, Average = 17ms

A. czasem odpowiedzi z docelowego urządzenia

B. czasem trwania weryfikacji komunikacji w sieci

C. liczbą routerów biorących udział w przesyłaniu pakietu od nadawcy do odbiorcy

D. liczbą pakietów wysłanych w celu weryfikacji połączenia w sieci

Parametr TTL w poleceniu ping informuje o liczbie maksymalnych skoków jakie pakiet może pokonać zanim zostanie odrzucony. Skok to przesłanie pakietu przez router do kolejnego punktu w sieci. TTL jest istotny w kontekście zarządzania sieciami ponieważ pomaga w identyfikacji problemów z routingiem oraz w unikaniu zapętlenia pakietów w sieciach komputerowych. W praktyce TTL jest używany do kontrolowania zasięgu transmisji pakietów w sieci dzięki czemu nie mogą one nieustannie krążyć jeśli nie dotrą do celu. Na przykład gdy pakiet dociera do routera TTL jest zmniejszany o jeden. Gdy osiągnie zero router odrzuca pakiet i wysyła komunikat ICMP o tym fakcie do nadawcy. Takie podejście jest zgodne z protokołami sieciowymi takimi jak IPv4 i IPv6 i jest uważane za dobrą praktykę w zarządzaniu i zabezpieczaniu ruchu sieciowego. TTL jest niezbędnym elementem monitorowania sieci co pozwala administratorom na analizowanie ścieżek sieciowych i identyfikowanie potencjalnych problemów związanych z siecią.

Pytanie 30

Najczęstszym powodem, dla którego toner rozmazuje się na wydrukach z drukarki laserowej, jest

A. uszkodzenie rolek

B. zanieczyszczenie wnętrza drukarki

C. zbyt niska temperatura utrwalacza

D. zacięcie papieru

Zbyt niska temperatura utrwalacza w drukarce laserowej jest najczęstszą przyczyną rozmazywania się tonera na wydrukach. Proces drukowania w technologii laserowej polega na nałożeniu tonera na papier, który następnie jest utrwalany poprzez działanie wysokiej temperatury. Utrwalacz, składający się z dwóch rolek, podgrzewa toner do momentu, w którym staje się on płynny, co umożliwia trwałe wtopienie go w papier. Jeśli temperatura utrwalacza jest zbyt niska, toner nie przylega do papieru w odpowiedni sposób, co prowadzi do jego rozmazywania. Praktycznym przykładem może być wydruk na papierze o wyższej gramaturze lub w warunkach o niskiej temperaturze otoczenia, co dodatkowo wpływa na efektywność utrwalania. Zaleca się regularne sprawdzanie ustawień temperatury w drukarce oraz przeprowadzanie konserwacji sprzętu, aby zapewnić optymalne warunki drukowania zgodne z zaleceniami producenta.

Pytanie 31

Jaka jest binarna reprezentacja adresu IP 192.168.1.12?

A. 11000000.10101000,00000001,00001100

B. 11000001,10111000,00000011,00001110

C. 11000100,10101010,00000101,00001001

D. 11000010,10101100,00000111,00001101

Adres IP 192.168.1.12 w zapisie binarnym ma postać 11000000.10101000.00000001.00001100. Aby zrozumieć, jak dokonano tej konwersji, należy znać zasady przekształcania liczb dziesiętnych na system binarny. Każda z czterech części adresu IP (octetów) jest przekształcana osobno. W przypadku 192, jego binarna reprezentacja to 11000000, co uzyskuje się przez dodawanie kolejnych potęg liczby 2: 128 + 64 = 192. Następnie 168 zamienia się na 10101000, ponieważ 128 + 32 + 8 = 168. Kolejny octet, 1, jest po prostu 00000001, a ostatni, 12, to 00001100. W praktyce, znajomość binarnego zapisu adresu IP jest niezbędna w sieciach komputerowych, zwłaszcza przy konfiguracji urządzeń sieciowych czy diagnostyce problemów z komunikacją. Ważne jest również, aby zrozumieć, że te adresy IP są częścią standardu IPv4, który jest powszechnie stosowany w internecie oraz w sieciach lokalnych. Znajomość konwersji między systemami liczbowymi jest podstawową umiejętnością każdego specjalisty IT, co znacząco ułatwia pracę z sieciami oraz zabezpieczeniami.

Pytanie 32

Który z adresów protokołu IP w wersji 4 jest poprawny pod względem struktury?

A. 192.21.140.16

B. 192.0.FF.FF

C. 192.10.255.3A

D. 192.309.1.255

Adres IP w wersji 4 (IPv4) składa się z czterech oktetów oddzielonych kropkami, a każdy oktet jest liczbą całkowitą w zakresie od 0 do 255. Odpowiedź 192.21.140.16 spełnia te kryteria, gdyż wszystkie cztery oktety są w odpowiednich granicach. Przykład ten jest typowym adresem przypisanym do urządzeń w sieci i jest używany w wielu lokalnych oraz globalnych konfiguracjach sieciowych. W praktyce adresy IPv4 są wykorzystywane do routingu pakietów danych w Internecie oraz w sieciach lokalnych. Zgodnie z protokołem Internetowym (RFC 791), ważne jest, aby adresy IP były poprawnie skonstruowane, aby zapewnić ich poprawne przesyłanie i odbieranie w sieci. Dodatkowo, w kontekście bezpieczeństwa i zarządzania siecią, administrowanie adresami IP wymaga ich prawidłowej struktury, co pozwala na skuteczne zarządzanie ruchem sieciowym oraz unikanie konfliktów adresowych.

Pytanie 33

Jakie funkcje pełni protokół ARP (Address Resolution Protocol)?

A. Nadzoruje ruch pakietów w ramach systemów autonomicznych

B. Koordynuje grupy multikastowe w sieciach działających na protokole IP

C. Określa adres MAC na podstawie adresu IP

D. Przekazuje informacje zwrotne o awariach w sieci

Protokół ARP (Address Resolution Protocol) jest kluczowym elementem w komunikacji sieciowej, który umożliwia mapowanie adresów IP na adresy MAC. Kiedy urządzenie w sieci chce wysłać dane do innego urządzenia, najpierw musi znać jego adres MAC, ponieważ adresy IP są używane głównie na poziomie sieci, a adresy MAC działają na poziomie łącza danych. Proces ten jest szczególnie istotny w sieciach lokalnych (LAN), gdzie wiele urządzeń współdzieli ten sam medium komunikacyjne. Protokół ARP działa poprzez wysyłanie wiadomości ARP request w sieci, w której próbuje ustalić, kto ma dany adres IP. Urządzenie, które posiada ten adres, odpowiada, wysyłając swój adres MAC. Przykładem zastosowania ARP jest sytuacja, gdy komputer chce nawiązać połączenie z drukarką w sieci. Dzięki ARP może szybko zidentyfikować jej adres MAC, co pozwala na nawiązanie komunikacji. W praktyce, dobre praktyki w zarządzaniu sieciami zalecają monitorowanie i optymalizację tabel ARP, aby zapobiec problemom z wydajnością lub bezpieczeństwem.

Pytanie 34

Pierwszym krokiem koniecznym do ochrony rutera przed nieautoryzowanym dostępem do jego panelu konfiguracyjnego jest

A. zmiana standardowej nazwy sieci (SSID) na unikalną

B. zmiana nazwy loginu oraz hasła domyślnego konta administratora

C. aktywacja filtrowania adresów MAC

D. włączenie szyfrowania z zastosowaniem klucza WEP

Włączenie WEP do szyfrowania raczej nie pomoże w ochronie rutera. Ten standard jest już stary i łatwy do złamania. Naprawdę, ataki na WEP są łatwe i nie daje to dobrego poziomu zabezpieczeń. Dzisiaj lepiej używać WPA2 lub WPA3, bo są bezpieczniejsze dzięki nowoczesnym technologiom szyfrowania. Zmiana domyślnej nazwy sieci (SSID) to też ważna sprawa, ale sama w sobie nie zabezpiecza dostępu do panelu. Choć zmieniając nazwę, możesz utrudnić życie nieproszonym gościom, nie zatrzyma to ich przed dostępem do urządzenia. Filtrowanie adresów MAC to kolejna opcja, ale nawet to nie jest stuprocentowo pewne, bo adresy MAC można podrobić. Mimo że wszystkie te metody mogą poprawić bezpieczeństwo, kluczowe znów jest zmienienie haseł administracyjnych, to na pewno jest podstawowa zasada.

Pytanie 35

Jakie polecenie jest używane do ustawienia konfiguracji interfejsu sieciowego w systemie Linux?

A. interfaces

B. ipconfig

C. networking

D. ifconfig

Polecenie 'ifconfig' jest jednym z podstawowych narzędzi używanych do konfiguracji interfejsów sieciowych w systemach operacyjnych Linux. Umożliwia ono użytkownikom wyświetlanie i modyfikowanie parametrów interfejsów sieciowych, takich jak adresy IP, maska sieciowa, stan interfejsu i inne istotne informacje. Przykładowe zastosowanie polecenia to 'ifconfig eth0 up', co aktywuje interfejs o nazwie 'eth0'. Dodatkowo, 'ifconfig' pozwala na przypisanie adresu IP do interfejsu, co jest kluczowe w kontekście komunikacji w sieci. Warto również zauważyć, że mimo że 'ifconfig' jest szeroko stosowane, w nowszych wersjach systemów Linux zaleca się używanie polecenia 'ip', które jest bardziej uniwersalne i oferuje szerszy zakres funkcji. Zrozumienie działania 'ifconfig' jest fundamentalne dla każdego administratora systemu oraz dla pracy z sieciami w środowisku Linux, co podkreśla jego znaczenie w dobrych praktykach branżowych.

Pytanie 36

Jakie są korzyści płynące z użycia systemu plików NTFS?

A. możliwość sformatowania nośnika o niewielkiej pojemności (1,44MiB)

B. przechowywanie tylko jednej kopii tabeli plików

C. możliwość szyfrowania folderów i plików

D. zapisywanie plików z nazwami dłuższymi niż 255 znaków

Wybór odpowiedzi dotyczącej możliwości sformatowania nośnika o małej pojemności, zapisywania plików o nazwie dłuższej niż 255 znaków czy przechowywania tylko jednej kopii tabeli plików, wskazuje na mylne zrozumienie funkcji systemu plików NTFS. System ten, w przeciwieństwie do FAT32, rzeczywiście obsługuje długie nazwy plików, ale ograniczenie do 255 znaków nie jest wynikiem braku funkcji, lecz stanowi standardową praktykę w wielu systemach plików. Ponadto, NTFS nie przechowuje tylko jednej kopii tabeli plików, lecz stosuje bardziej zaawansowane mechanizmy, takie jak replikacja danych i journaling, co znacząco podnosi odporność na awarie oraz integralność przechowywanych informacji. Odpowiedź dotycząca sformatowania nośnika o pojemności 1,44 MiB (typowa dla dyskietek) jest również nieadekwatna, ponieważ NTFS jest zoptymalizowany do pracy z większymi nośnikami i nie jest przeznaczony do tak małych pojemności. W kontekście codziennych zastosowań, pominięcie funkcji szyfrowania, dostępnej w NTFS, prowadzi do niedoceniania roli, jaką bezpieczeństwo danych odgrywa w nowoczesnych systemach informatycznych. Użytkownicy, którzy nie dostrzegają wartości szyfrowania, mogą narażać się na poważne konsekwencje związane z utratą danych lub ich nieautoryzowanym dostępem.

Pytanie 37

Którą kartę rozszerzeń w komputerze przedstawia to zdjęcie?

A. sieciową

B. dźwiękową

C. graficzną

D. telewizyjną (TV)

Odpowiedź graficzna wskazuje na mylne rozumienie przeznaczenia karty rozszerzeń. Karty graficzne są odpowiedzialne za renderowanie obrazu i są wyposażone w specjalne porty do podłączenia monitorów takie jak HDMI DVI czy DisplayPort. Mają także zaawansowane układy chłodzenia ze względu na generowane ciepło przez procesor graficzny GPU. Karta telewizyjna TV to rozszerzenie które umożliwia odbiór sygnału telewizyjnego często wyposażona w wejścia antenowe oraz funkcje dekodowania sygnału telewizyjnego. W środowiskach komputerowych służy do odbierania i nagrywania programów telewizyjnych co znacznie różni się od funkcji sieciowych. Karta dźwiękowa natomiast jest przeznaczona do przetwarzania sygnałów audio umożliwiając odtwarzanie i nagrywanie dźwięku. Wyposażone są w porty takie jak jack RCA a także złącza cyfrowe SPDIF. Często integrują wzmacniacze i przetworniki cyfrowo-analogowe DAC aby zapewnić wysoką jakość dźwięku. Wybór niepoprawnych odpowiedzi najczęściej wynika z powierzchownej analizy fizycznej budowy karty a nie jej konkretnego zastosowania. Aby uniknąć takich błędów warto zwrócić uwagę na specyficzne cechy kart jak rodzaj złącz czy obecność charakterystycznych elementów funkcjonalnych. Zrozumienie tych różnic pomoże w dokładnej identyfikacji i wyborze odpowiednich komponentów do określonych potrzeb technicznych w komputerze.

Pytanie 38

W systemie Windows dany użytkownik oraz wszystkie grupy, do których on przynależy, posiadają uprawnienia "odczyt" do folderu XYZ. Czy ten użytkownik będzie mógł zrealizować operacje

A. zmiany nazwy folderu XYZ

B. usunięcia folderu XYZ

C. kopiowania plików do folderu XYZ

D. odczytu uprawnień do folderu XYZ

Odpowiedź dotycząca odczytu uprawnień do folderu XYZ jest poprawna, ponieważ w systemie Windows uprawnienie 'odczyt' pozwala użytkownikowi na przeglądanie zawartości folderu oraz sprawdzanie jego właściwości, w tym uprawnień. Użytkownik może zobaczyć, jakie inne konta mają dostęp do folderu oraz jakie operacje mogą w nim wykonywać. Przykładowo, administrator może chcieć zweryfikować, które grupy użytkowników mają dostęp do konkretnego folderu, aby odpowiednio zarządzać uprawnieniami. Zgodnie z dobrymi praktykami w zarządzaniu systemami operacyjnymi, regularne audyty uprawnień pozwalają na zabezpieczenie danych oraz minimalizację ryzyka nieautoryzowanego dostępu. Warto również zauważyć, że odczyt uprawnień jest kluczowy dla zachowania zgodności z regulacjami dotyczącymi ochrony danych, takimi jak RODO, które wymuszają transparentność w zarządzaniu danymi osobowymi.

Pytanie 39

Domyślnie dostęp anonimowy do zasobów serwera FTP umożliwia

A. uprawnienia do odczytu oraz zapisu

B. tylko prawo do zapisu

C. jedynie prawo do odczytu

D. pełne uprawnienia dostępu

Wybór odpowiedzi sugerującej inne formy dostępu jest błędny, ponieważ nie uwzględnia zasad działania serwerów FTP w kontekście anonimowego dostępu. Pełne prawa dostępu lub prawa do zapisu są niewłaściwe, ponieważ umożliwiają użytkownikom nie tylko przeglądanie, ale też edytowanie lub usuwanie plików, co stwarza poważne zagrożenie dla bezpieczeństwa. W praktyce, umożliwienie takiego dostępu mogłoby prowadzić do nieautoryzowanej modyfikacji lub zniszczenia danych, co jest sprzeczne z zasadami ochrony informacji, takimi jak zasada najmniejszych uprawnień. W przypadku dostępu tylko do zapisu, użytkownicy mogliby wprowadzać nowe pliki, ale nie mieliby możliwości ich przeglądania. To również stanowi problem, ponieważ użytkownik nie byłby w stanie zweryfikować zawartości katalogu ani sprawdzić, co może być przez niego zapisane. Odpowiedzi sugerujące prawa do odczytu i zapisu są również mylące, gdyż w kontekście serwerów FTP anonimowy dostęp jest projektowany głównie z myślą o umożliwieniu użytkownikom przeglądania plików bez ryzyka ich ingerencji. Właściwe zarządzanie dostępem jest kluczowe w kontekście bezpieczeństwa i zgodności z przepisami, dlatego organizacje powinny zawsze stosować najlepsze praktyki w zakresie ograniczania dostępu do zasobów serwera FTP.

Pytanie 40

Jaki rezultat uzyskamy po wykonaniu odejmowania dwóch liczb heksadecymalnych 60A (h) - 3BF (h)?

A. 349 (h)

B. 2AE (h)

C. 24B (h)

D. 39A (h)

W przypadku błędnych odpowiedzi, można zauważyć typowe pomyłki, które wynikają z niepoprawnego przekształcenia liczb heksadecymalnych na dziesiętne lub błędów w obliczeniach. Przykładowo, jeśli ktoś uzna 39A (h) za poprawną odpowiedź, mógł popełnić błąd w odczycie wartości liczbowej 60A (h) lub błędnie obliczyć wynik. Przy obliczeniach heksadecymalnych, ważne jest zrozumienie, że każda cyfra ma swoją wagę zależną od pozycji, co jest zgodne z ogólnym prawem systemów liczbowych. Niektórzy mogą pomylić się, myśląc, że odejmowanie zachodzi w sposób prosty, jak w przypadku liczb dziesiętnych, ale w rzeczywistości wymaga uwzględnienia podstawy systemu, czyli 16. Ponadto, osoby mogą nieprawidłowo dostrzegać podobieństwo pomiędzy heksadecymalnymi wartościami, co prowadzi do błędnych wniosków. Dobrą praktyką jest zawsze zweryfikowanie każdego kroku obliczenia oraz przekształcenie liczb heksadecymalnych na dziesiętne w celu ułatwienia procesu odejmowania. Zrozumienie tego procesu jest kluczowe w kontekście programowania, gdzie często operuje się na wartościach heksadecymalnych, na przykład w obszarze grafiki komputerowej, systemów operacyjnych czy protokołów sieciowych. Praca z systemami liczbowymi wymaga dość zaawansowanej umiejętności matematycznej oraz logicznego myślenia, dlatego warto regularnie ćwiczyć te umiejętności.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej