Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 19 maja 2025 09:15
Data zakończenia: 19 maja 2025 09:31

Egzamin niezdany

Wynik: 17/40 punktów (42,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

W ustawieniach haseł w systemie Windows Server została dezaktywowana możliwość wymogu dotyczącego złożoności hasła. Z jakiej minimalnej liczby znaków powinno składać się hasło użytkownika?

A. 6 znaków

B. 10 znaków

C. 5 znaków

D. 12 znaków

Wybór zbyt krótkiego hasła, takiego jak 5 lub 6 znaków, może prowadzić do licznych zagrożeń bezpieczeństwa. Hasła o długości 5 znaków są niewystarczające w kontekście dzisiejszych standardów ochrony danych, ponieważ są stosunkowo łatwe do złamania przy użyciu technik ataków takich jak brute force. Przy obecnym poziomie mocy obliczeniowej, hasło składające się z 5 znaków, nawet przy użyciu kombinacji liter, cyfr i znaków specjalnych, może być odgadnięte w krótkim czasie. Z drugiej strony, proponowanie haseł o długości 10 lub 12 znaków, choć teoretycznie bardziej bezpiecznych, nie uwzględnia kontekstu, w którym złożoność haseł jest wyłączona. W praktyce, hasło może być łatwiejsze do zapamiętania, ale jego długość i złożoność mają kluczowe znaczenie dla bezpieczeństwa. Często spotykaną pomyłką jest założenie, że wystarczy jedynie zwiększyć liczbę znaków, by podnieść poziom bezpieczeństwa hasła, co jest zwodnicze, jeżeli nie towarzyszy temu odpowiednia złożoność. Dlatego ważne jest, aby nie tylko zwracać uwagę na długość, ale również na różnorodność używanych znaków, co znacznie zwiększa trudność w łamaniu haseł. Warto również pamiętać o najlepszych praktykach w zakresie zarządzania hasłami, takich jak ich regularna zmiana oraz unikanie używania tych samych haseł w różnych systemach.

Pytanie 2

Jaką fizyczną topologię sieci komputerowej przedstawia ilustracja?

A. Pierścienia

B. Hierarchiczna

C. Gwiazdy

D. Siatki

Topologia gwiazdy jest jedną z najczęściej stosowanych fizycznych topologii sieci komputerowych, gdzie każde urządzenie sieciowe jest bezpośrednio połączone z centralnym urządzeniem, takim jak przełącznik lub serwer. Zaletą tej topologii jest łatwość zarządzania i rozbudowy sieci poprzez dodawanie nowych urządzeń bez wpływu na działanie już istniejących. Awaria jednego urządzenia nie wpływa bezpośrednio na pozostałe, co znacząco zwiększa niezawodność sieci. W praktyce taka topologia jest wykorzystywana w lokalnych sieciach komputerowych (LAN) w biurach i domach. Standardy takie jak Ethernet bardzo dobrze współpracują z tą topologią, umożliwiając efektywną komunikację danych. W przypadku większych sieci, topologia gwiazdy może być łączona z innymi topologiami w celu tworzenia bardziej złożonych struktur, co jest zgodne z zasadami dobrej praktyki projektowania sieci. Centralne urządzenie w topologii gwiazdy pełni kluczową rolę w zarządzaniu przepływem danych, co pozwala na optymalne wykorzystanie zasobów sieciowych.

Pytanie 3

Jakiego działania nie wykonują serwery plików?

A. Zarządzania bazami danych

B. Odczytu oraz zapisu informacji na dyskach twardych

C. Wymiany informacji pomiędzy użytkownikami sieci

D. Udostępniania plików w Internecie

Zarządzanie bazami danych nie jest typowym zadaniem, które realizują serwery plików. Serwery plików mają na celu przechowywanie, udostępnianie oraz zarządzanie plikami w sieci, co obejmuje operacje odczytu i zapisu danych na dyskach twardych oraz wymianę danych pomiędzy użytkownikami. Przykładowo, serwer plików może być wykorzystywany w biurze do centralnego hostingu dokumentów, które użytkownicy mogą wspólnie edytować. W praktyce, serwery plików są pomocne w scentralizowanym zarządzaniu danymi, co zwiększa bezpieczeństwo i ułatwia kontrolę dostępu do plików. W przeciwieństwie do tego, zarządzanie bazami danych polega na organizacji, przechowywaniu oraz przetwarzaniu danych w bardziej złożony sposób, zazwyczaj z wykorzystaniem systemów zarządzania bazami danych (DBMS), takich jak MySQL czy PostgreSQL, które są zaprojektowane do obsługi relacyjnych i nierelacyjnych baz danych. Dlatego zarządzanie bazami danych to osobna kategoria, która nie jest w zakresie działania serwerów plików.

Pytanie 4

Który z wewnętrznych protokołów routingu bazuje na metodzie wektora odległości?

A. BGP

B. OSPF

C. RIP

D. IS-IS

OSPF (Open Shortest Path First) i IS-IS (Intermediate System to Intermediate System) to protokoły oparte na linkach, a nie na wektorze odległości. OSPF wykorzystuje algorytm Dijkstry do obliczenia najkrótszej ścieżki w sieci, co pozwala na bardziej efektywne zarządzanie dużymi i złożonymi topologiami. OSPF dzieli sieć na obszary, co pozwala na łatwiejszą skalowalność i segmentację. IS-IS, z kolei, jest podobny do OSPF, ale często stosowany w większych środowiskach, takich jak sieci dostawców usług internetowych. W przeciwieństwie do RIP, który operuje w czasie rzeczywistym, OSPF i IS-IS dokonują aktualizacji tras na podstawie zmian w topologii, co pozwala na szybsze dostosowanie się do zmieniających się warunków sieciowych. BGP (Border Gateway Protocol) jest protokołem routingu międzydomenowego, który różni się znacznie od protokołów wewnętrznych, ponieważ jego głównym celem jest wymiana informacji o trasach pomiędzy różnymi systemami autonomicznymi. Typowym błędem jest mylenie charakterystyki protokołów rutingowych, co prowadzi do nieprawidłowego dobierania rozwiązań w zależności od kontekstu sieciowego. W praktyce, zrozumienie różnic między tymi protokołami jest kluczowe dla skutecznego projektowania i zarządzania sieciami.

Pytanie 5

Który z protokołów służy do synchronizacji czasu?

A. NNTP

B. HTTP

C. NTP

D. FTP

FTP, HTTP i NNTP to protokoły, które pełnią różne funkcje w sieciach komputerowych, ale żaden z nich nie jest przeznaczony do synchronizacji czasu. FTP (File Transfer Protocol) jest protokołem używanym do transferu plików pomiędzy klientem a serwerem, a jego głównym celem jest umożliwienie przesyłania danych, a nie synchronizowanie czasu. HTTP (Hypertext Transfer Protocol) jest protokołem odpowiedzialnym za przesyłanie danych w Internecie, zwłaszcza w kontekście stron WWW. Jego główną funkcją jest umożliwienie przeglądania treści w sieci, a nie synchronizacja zegarów. NNTP (Network News Transfer Protocol) jest przeznaczony do przesyłania wiadomości w grupach dyskusyjnych i również nie ma zastosowania w kontekście synchronizacji czasu. Często mylone jest używanie protokołów komunikacyjnych z funkcjonalnością zarządzania czasem, co prowadzi do nieporozumień. Synchronizacja czasu jest kluczowa w systemach informatycznych, a NTP jest protokołem, który został zaprojektowany z myślą o tej specyficznej potrzebie. Warto pamiętać, że w kontekście nowoczesnych rozwiązań IT, dokładność czasowa jest niezbędna do zapewnienia efektywnego działania aplikacji i systemów, a niewłaściwe zrozumienie roli protokołów może prowadzić do poważnych problemów operacyjnych.

Pytanie 6

Jakim interfejsem można uzyskać transmisję danych o maksymalnej przepustowości 6 Gb/s?

A. SATA 2

B. SATA 3

C. USB 2.0

D. USB 3.0

Interfejs SATA 3 (Serial ATA III) rzeczywiście umożliwia transmisję danych z maksymalną przepustowością wynoszącą 6 Gb/s. Jest to standard, który zapewnia znaczną poprawę wydajności w porównaniu do jego poprzednika, SATA 2, który obsługuje maksymalną przepustowość na poziomie 3 Gb/s. SATA 3 jest powszechnie używany w nowoczesnych dyskach twardych i dyskach SSD, co umożliwia szybsze przesyłanie danych i lepszą responsywność systemu. Praktyczne zastosowanie tego standardu można zaobserwować w komputerach osobistych, serwerach oraz systemach NAS, gdzie wymagania dotyczące przepustowości są szczególnie wysokie, zwłaszcza w kontekście obsługi dużych zbiorów danych oraz intensywnego korzystania z aplikacji wymagających szybkiego dostępu do pamięci masowej. Warto również zauważyć, że SATA 3 jest wstecznie kompatybilny z wcześniejszymi wersjami SATA, co oznacza, że można używać go z urządzeniami obsługującymi starsze standardy, co jest korzystne dla użytkowników, którzy chcą zaktualizować swoje systemy bez konieczności wymiany wszystkich komponentów.

Pytanie 7

Aby zabezpieczyć system przed oprogramowaniem o zdolności do samoreplikacji, należy zainstalować

A. oprogramowanie szpiegowskie

B. oprogramowanie diagnostyczne

C. oprogramowanie narzędziowe

D. oprogramowanie antywirusowe

Program antywirusowy jest kluczowym elementem ochrony systemów informatycznych przed złośliwym oprogramowaniem, w tym programami mającymi zdolność replikacji, takimi jak wirusy, robaki czy trojany. Głównym zadaniem tych programów jest wykrywanie, blokowanie oraz usuwanie zagrożeń, które mogą zainfekować system, a także monitorowanie aktywności podejrzanych aplikacji. Programy antywirusowe wykorzystują różne metody, takie jak skanowanie na podstawie sygnatur, heurystyka oraz analiza zachowania, co pozwala na identyfikację nawet najbardziej zaawansowanych zagrożeń. Przykładem zastosowania programu antywirusowego jest regularne skanowanie systemu w celu wykrycia potencjalnych infekcji, a także aktualizacja bazy sygnatur, aby być na bieżąco z najnowszymi zagrożeniami. Ponadto, zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, zaleca się stosowanie programów antywirusowych w połączeniu z innymi rozwiązaniami zabezpieczającymi, takimi jak zapory sieciowe i systemy detekcji intruzów, co tworzy wielowarstwową ochronę przed złośliwym oprogramowaniem.

Pytanie 8

Jakim protokołem komunikacyjnym, który gwarantuje niezawodne przesyłanie danych, jest protokół

A. UDP

B. TCP

C. ARP

D. IPX

Protokół TCP (Transmission Control Protocol) jest jednym z podstawowych protokołów w zestawie protokołów stosowanych w Internecie i zapewnia niezawodne, uporządkowane dostarczanie strumieni danych pomiędzy urządzeniami. Kluczową cechą TCP jest jego mechanizm kontroli przepływu i retransmisji, który pozwala na wykrywanie i korekcję błędów w przesyłanych danych. Dzięki temu, w przypadku utraty pakietu, protokół TCP automatycznie go retransmituje, co znacząco zwiększa niezawodność komunikacji. TCP jest wykorzystywany w wielu aplikacjach, gdzie wymagane jest pewne dostarczenie danych, takich jak przeglądarki internetowe (HTTP/HTTPS), protokoły poczty elektronicznej (SMTP, IMAP) oraz protokoły transferu plików (FTP). W kontekście standardów branżowych, TCP współpracuje z protokołem IP (Internet Protocol) w tzw. modelu TCP/IP, który jest fundamentem współczesnej komunikacji sieciowej. W praktyce, zastosowanie TCP jest powszechne tam, gdzie ważne jest, aby wszystkie dane dotarły w całości i w odpowiedniej kolejności, co czyni go wyborem standardowym w wielu krytycznych aplikacjach.

Pytanie 9

W systemie Windows zastosowanie zaprezentowanego polecenia spowoduje chwilową modyfikację koloru

A. tła oraz tekstu okna Windows

B. paska tytułowego okna Windows

C. tła okna wiersza poleceń, które zostało uruchomione z domyślnymi ustawieniami

D. czcionki wiersza poleceń, która była uruchomiona z ustawieniami domyślnymi

Polecenie color w wierszu poleceń systemu Windows służy do zmiany koloru czcionki oraz tła w oknie konsoli. W formacie color X, gdzie X to cyfry lub litery reprezentujące kolory, zmiana ta dotyczy aktualnie otwartego okna wiersza poleceń i nie wpływa na inne części systemu Windows. Przykładowo polecenie color 1 ustawi kolor czcionki na niebieski z domyślnym czarnym tłem. Zrozumienie tego mechanizmu jest istotne dla administratorów systemów i programistów, gdyż pozwala na szybkie dostosowywanie środowiska pracy w celach testowych czy diagnostycznych. Warto również znać inne opcje, takie jak color 0A, które mogą służyć do bardziej zaawansowanych konfiguracji. Dobre praktyki w administracji systemem Windows uwzględniają umiejętność korzystania z poleceń wiersza poleceń w celu automatyzacji zadań oraz dostosowywania środowiska. W przypadku ustawienia domyślnych parametrów polecenie color resetuje zmiany na standardowe ustawienia, co jest przydatne w przypadku skryptowania i powtarzalnych zadań.

Pytanie 10

Ile domen kolizyjnych znajduje się w sieci przedstawionej na rysunku?

A. 6

B. 4

C. 5

D. 1

Istnieje wiele błędnych przekonań dotyczących liczby domen kolizyjnych w sieciach złożonych z różnych urządzeń sieciowych. Jednym z nich jest założenie że każde urządzenie takie jak komputer czy port w urządzeniu automatycznie tworzy nową domenę kolizyjną co jest nieprawidłowe w kontekście działania huba. Huby działają na poziomie warstwy fizycznej i nie mają zdolności do zarządzania kolizjami w sieci. Wszystkie urządzenia podłączone do huba współdzielą tę samą domenę kolizyjną co oznacza że kolizje mogą występować w dowolnym momencie gdy dwa urządzenia próbują przesyłać dane jednocześnie. Z kolei switche rozdzielają domeny kolizyjne na poziomie warstwy drugiej co oznacza że każde urządzenie podłączone do switcha ma swoją własną domenę kolizyjną. Stąd myślenie że switch nie wpływa na liczbę domen kolizyjnych jest błędne. Nieprawidłowe jest również przypisywanie kolizji jedynie do problemów z przepustowością ponieważ wpływa to także na opóźnienia i niezawodność komunikacji. Właściwe zrozumienie topologii sieci i funkcji urządzeń takich jak huby i switche jest kluczowe dla projektowania efektywnych architektur sieciowych które minimalizują wpływ kolizji i optymalizują wydajność sieci.

Pytanie 11

Wykonanie polecenia net use z:\\192.168.20.2\data /delete, spowoduje

A. odłączenie katalogu data92 od dysku Z:

B. przyłączenie katalogu data do dysku Z:

C. przyłączenie zasobów hosta 192.168.20.2 do dysku Z:

D. odłączenie zasobów hosta 192.168.20.2 od dysku Z:

W kontekście polecenia 'net use z:\\192.168.20.2\data /delete' istnieje wiele nieporozumień dotyczących jego działania oraz celu. W pierwszej kolejności, odpowiedzi sugerujące przyłączenie zasobów do dysku Z: są mylne, ponieważ użycie słowa '/delete' jednoznacznie wskazuje na operację usunięcia, a nie dodania. Osoby mogące mylić te pojęcia mogą sądzić, że wykonując operację, nawiązują nowe połączenie z zasobem, co jest fundamentalnym błędem w rozumieniu działania tego polecenia. Ponadto, istotnym aspektem jest zrozumienie, że 'data92' nie jest katalogiem, który odnosi się do zasobu wskazanego w pytaniu. Brak precyzyjnego określenia ścieżek i zasobów w pytaniach o połączenia sieciowe może prowadzić do nieporozumień, a w konsekwencji do błędnych decyzji. Często użytkownicy są nieświadomi, że litery dysków przypisuje się dla wygody i organizacji, a ich nieprawidłowe zarządzanie może prowadzić do utraty dostępu do ważnych zasobów. Ważne jest, aby przed wykonaniem operacji upewnić się, jakie zasoby są aktualnie połączone i jakie są ich przypisania, co jest kluczowym elementem zarządzania w sieci. Wpływa to na efektywność operacyjną oraz bezpieczeństwo systemu, więc zrozumienie tych zależności jest niezbędne dla każdego administratora systemu.

Pytanie 12

Po zainstalowaniu z domyślnymi uprawnieniami, system Windows XP nie obsługuje formatu systemu plików

A. FAT32

B. EXT

C. NTFS

D. FAT16

Wybór odpowiedzi związanych z NTFS, FAT16 i FAT32 jest błędny, ponieważ te systemy plików są rzeczywiście obsługiwane przez system Windows XP. NTFS, czyli New Technology File System, to zaawansowany system plików oferujący więcej funkcji niż swego czasu FAT16 i FAT32, w tym lepsze zarządzanie uprawnieniami do plików oraz obsługę dużych rozmiarów dysków twardych. FAT16 i FAT32 to starsze systemy plików, gdzie każdy z nich ma swoje ograniczenia — FAT16 obsługuje mniejsze dyski i pliki, natomiast FAT32 ma ograniczenie wielkości plików do 4 GB. W kontekście Windows XP, błędne rozumienie różnic między systemami plików prowadzi do problemów z zarządzaniem danymi oraz ich przechowywaniem. Ważne jest, aby zrozumieć, że różne systemy plików mają różne zastosowania i są dostosowane do specyficznych wymagań środowiska. Nieprawidłowe przypisanie systemu plików może skutkować problemami z kompatybilnością, utratą danych czy ograniczeniami w funkcjonalności, co podkreśla znaczenie właściwego doboru systemu plików w zależności od potrzeb użytkownika oraz aplikacji.

Pytanie 13

Jak nazywa się zestaw usług internetowych dla systemów operacyjnych z rodziny Microsoft Windows, który umożliwia działanie jako serwer FTP oraz serwer WWW?

A. PROFTPD

B. WINS

C. IIS

D. APACHE

IIS, czyli Internet Information Services, to zestaw usług internetowych stworzony przez firmę Microsoft, który działa na systemach operacyjnych z rodziny Windows. IIS pozwala na hostowanie stron internetowych oraz zarządzanie serwerami FTP, co czyni go wszechstronnym narzędziem dla administratorów sieci. Dzięki IIS można łatwo konfigurować i zarządzać witrynami, a także zapewniać wsparcie dla różnych technologii, takich jak ASP.NET, PHP czy HTML. Przykłady zastosowania obejmują hosting aplikacji webowych w przedsiębiorstwach, serwowanie treści statycznych oraz dynamicznych w środowiskach produkcyjnych. Z punktu widzenia standardów branżowych, IIS przestrzega najlepszych praktyk dotyczących bezpieczeństwa, takich jak wsparcie dla SSL/TLS oraz mechanizmy uwierzytelniania użytkowników. Dodatkowo, IIS integruje się z innymi narzędziami i usługami Microsoft, co umożliwia efektywne zarządzanie i skalowanie infrastruktury IT.

Pytanie 14

Narzędzie pokazane na ilustracji służy do

A. zaciskania wtyków RJ45

B. ściągania izolacji z kabla

C. weryfikacji poprawności połączenia

D. instalacji przewodów w złączach LSA

Narzędzie przedstawione na rysunku to tzw. punch down tool, które jest niezbędnym wyposażeniem każdego technika zajmującego się instalacjami telekomunikacyjnymi i sieciowymi. Służy ono do montażu przewodów w złączach typu LSA, które są standardem w gniazdach sieciowych i panelach krosowych. Złącza LSA, nazywane również złączami IDC (Insulation Displacement Connector), umożliwiają szybkie i pewne połączenie przewodów bez konieczności zdejmowania izolacji. Punch down tool umożliwia wciśnięcie przewodu w złącze, zapewniając trwały i niezawodny kontakt. Narzędzie to jest wyposażone w ostrze, które automatycznie przycina nadmiar przewodu, co minimalizuje ryzyko zwarć i zapewnia estetykę instalacji. Zastosowanie punch down tool jest zgodne ze standardami telekomunikacji, takimi jak TIA/EIA-568, które określają zasady poprawnej instalacji kabli i urządzeń sieciowych. Dzięki temu narzędziu można szybko skalibrować i zoptymalizować działanie sieci, co jest kluczowe w nowoczesnych rozwiązaniach IT, gdzie niezawodność połączeń jest priorytetem. Stosowanie punch down tool jest zalecane szczególnie w miejscach o dużym natężeniu ruchu sieciowego, gdzie jakość połączeń ma bezpośredni wpływ na wydajność całego systemu.

Pytanie 15

Protokołem umożliwiającym dostęp do sieci pakietowej o prędkości nieprzekraczającej 2 Mbit/s jest protokół

A. Frame Relay

B. ATM

C. X.25

D. VDSL

Protokół ATM (Asynchronous Transfer Mode) jest zaprojektowany do przesyłania danych z dużą prędkością, znacznie przekraczającą 2 Mbit/s. ATM jest technologią, która wykorzystuje komórki o stałej długości, co pozwala na obsługę różnych typów danych, takich jak głos, wideo czy transmisje danych. W przeciwieństwie do X.25, ATM jest bardziej skomplikowanym protokołem i jest używany w aplikacjach wymagających wysokiej przepustowości oraz niskich opóźnień. VDSL (Very-high-bit-rate Digital Subscriber Line) to technologia DSL, która umożliwia transmisję danych z prędkościami dochodzącymi do 52 Mbit/s, również znacznie przekraczającymi 2 Mbit/s. VDSL jest często stosowany w dostępie do internetu szerokopasmowego i pozwala na jednoczesne przesyłanie danych, głosu i wideo. Frame Relay to kolejny protokół komunikacyjny, który również obsługuje wyższe prędkości i jest używany w sieciach WAN. Przy wyborze właściwego protokołu należy kierować się wymaganiami aplikacji oraz środowiskiem, w którym będą one funkcjonować. Często popełnianym błędem jest mylenie protokołów w zależności od ich zastosowania w danym kontekście; jednakże należy pamiętać, że każdy protokół ma swoje specyfikacje oraz ograniczenia, które mogą wpływać na jego wykorzystanie w praktyce.

Pytanie 16

Podczas procesu zamykania systemu operacyjnego na wyświetlaczu pojawił się błąd, znany jako bluescreen 0x000000F3 Bug Check 0xF3 DISORDERLY_SHUTDOWN - nieudane zakończenie pracy systemu, spowodowane brakiem pamięci. Co może sugerować ten błąd?

A. uszkodzenie partycji systemowej

B. przegrzanie procesora

C. uruchamianie zbyt wielu aplikacji przy starcie komputera

D. niewystarczający rozmiar pamięci wirtualnej

W przypadku błędu 0x000000F3, wiele osób może pomyśleć, że inne czynniki, takie jak uszkodzenie partycji systemowej, mogą być przyczyną problemów z zamykaniem systemu. To podejście jest mylne, ponieważ uszkodzenie partycji systemowej najczęściej objawia się innymi symptomami, takimi jak problemy z uruchamianiem systemu, błędy w dostępie do plików systemowych czy całkowity brak możliwości ładowania systemu operacyjnego. Z kolei uruchamianie zbyt wielu aplikacji przy starcie komputera, choć może prowadzić do obciążenia procesora i pamięci, nie jest bezpośrednio związane z błędem podczas zamykania systemu. System operacyjny jest zaprojektowany do zarządzania zasobami w sposób, który powinien pozwolić na zamknięcie nieużywanych aplikacji w miarę potrzeb. Z tego powodu użytkownicy często nie zdają sobie sprawy, że nadmiar aplikacji może niekoniecznie powodować błąd zamykania. Ostatecznie przegrzanie procesora jest problemem, który może wpływać na wydajność systemu, lecz nie jest bezpośrednio związane z błędem 0x000000F3. Przegrzanie może prowadzić do spadku wydajności i stabilności systemu, ale nie jest przyczyną niepowodzenia zamykania, które jest bardziej związane z zarządzaniem pamięcią. Ważne jest, by unikać błędnych wniosków dotyczących przyczyn problemów z systemem operacyjnym, a zamiast tego skupić się na konkretnych symptomach i ich związku z zasobami systemowymi.

Pytanie 17

Określ zakres adresów IP z klasy A, który wykorzystywany jest do adresacji prywatnej w sieciach komputerowych?

A. 127.0.0.0 - 127.255.255.255

B. 192.168.0.0 - 192.168.255.255

C. 172.16.0.0. - 172.31.255.255

D. 10.0.0.0 - 10.255.255.255

Zakres adresów od 127.0.0.0 do 127.255.255.255 to adresy znane jako loopback. Służą one do komunikacji lokalnej na tym samym komputerze i nie są przeznaczone do użycia w prywatnych sieciach. Ich główną rolą jest testowanie aplikacji, więc użycie ich w inny sposób nie ma sensu. Z kolei adresy od 172.16.0.0 do 172.31.255.255 są zarezerwowane dla użytku prywatnego, ale są w klasie B, a nie A. Klasa B oferuje mniej adresów, co nie jest najlepsze dla dużych firm, które potrzebują więcej możliwości. Adresy od 192.168.0.0 do 192.168.255.255 to najczęściej spotykane prywatne adresy w domach czy małych biurach i należą do klasy C. Jeśli wybierzesz niewłaściwy zakres adresów, to mogą się pojawić różne problemy z siecią, a zarządzanie adresami IP może stać się kłopotliwe. Znajomość tych klas i ich zastosowań jest naprawdę ważna, żeby infrastruktura IT działała prawidłowo i była bezpieczna. Rozumienie, jak działają adresy IP, pomoże unikać typowych błędów, które mogą być problematyczne dla dostępności usług oraz komunikacji między urządzeniami.

Pytanie 18

Aby wymusić na użytkownikach lokalnych systemów z rodziny Windows Server regularną zmianę hasła oraz stosowanie haseł o odpowiedniej długości i spełniających wymagania dotyczące złożoności, należy ustawić

A. zasady haseł w lokalnych zasadach zabezpieczeń

B. konta użytkowników w Ustawieniach

C. właściwości konta użytkownika w zarządzaniu systemem

D. zasady blokady kont w politykach grup

Zasady haseł w systemach Windows Server to coś naprawdę kluczowego, jeśli chodzi o bezpieczeństwo. Dobre ustawienia tych zasad to podstawa dla każdego administratora. Dzięki nim można na przykład wymusić, żeby użytkownicy zmieniali hasła co jakiś czas i żeby te hasła były odpowiednio długie i skomplikowane. Właściwie, standardowe wymagania mówią, że hasło powinno mieć co najmniej 12 znaków i używać wielkich i małych liter, cyfr oraz znaków specjalnych. To zdecydowanie podnosi poziom bezpieczeństwa. Przykładowo, można ustawić zasady, które zmuszają do zmiany hasła co 90 dni. To wszystko jest zgodne z wytycznymi NIST, co jest naprawdę ważne w obecnych czasach, gdzie ochrona danych jest priorytetem. Takie podejście pomaga lepiej zabezpieczyć informacje w organizacji i zmniejszyć ryzyko nieautoryzowanego dostępu.

Pytanie 19

Jakie polecenie należy wykorzystać, aby zmienić właściciela pliku w systemie Linux?

A. chown

B. pwd

C. ps

D. chmod

Polecenia 'ps', 'pwd' i 'chmod' mają zupełnie różne przeznaczenia i nie mogą być używane do zmiany właściciela pliku. 'ps' jest poleceniem służącym do wyświetlania informacji o bieżących procesach działających w systemie. Często mylone jest z administracją systemu, jednak nie ma związku z zarządzaniem plikami. 'pwd' to skrót od 'print working directory' i wyświetla bieżący katalog roboczy użytkownika, co również nie ma związku z modyfikowaniem własności plików. W kontekście uprawnień, błędne może być sądzenie, że 'chmod' może pełnić tę funkcję, ponieważ 'chmod' służy do zmiany uprawnień dostępu do plików, a nie ich właściciela. Użytkownicy często popełniają błąd, myśląc, że zmieniając uprawnienia plików, automatycznie dostosowują także ich właściciela. To błędne rozumienie prowadzi do potencjalnych luk w zabezpieczeniach oraz nieautoryzowanego dostępu do danych. Zrozumienie różnicy między tymi poleceniami jest kluczowe dla efektywnego zarządzania systemem Linux oraz zapewnienia odpowiedniego poziomu bezpieczeństwa.

Pytanie 20

Dane dotyczące kont użytkowników w systemie Linux są przechowywane w pliku

A. /etc/passwd

B. /etc/shells

C. /etc/shadows

D. /etc/group

Wybierając odpowiedzi takie jak /etc/shells, /etc/group czy /etc/shadow, można dojść do mylnych wniosków na temat struktury przechowywania informacji o kontach użytkowników w systemie Linux. Plik /etc/shells zawiera listę dozwolonych powłok systemowych, co może być użyteczne w kontekście ograniczenia dostępu do określonych powłok dla użytkowników. W przeciwieństwie do /etc/passwd, nie przechowuje on informacji o użytkownikach, co czyni go nieodpowiednim do zarządzania kontami. Podobnie plik /etc/group jest używany do definiowania grup użytkowników, zawierając informacje o grupach i ich członkach, ale nie zawiera on szczegółów dotyczących pojedynczych kont użytkowników. Z kolei plik /etc/shadow przechowuje hasła w postaci zaszyfrowanej i jest dostępny tylko dla użytkownika root, co czyni go niewłaściwym miejscem na przechowywanie podstawowych informacji o kontach. Typowym błędem jest mylenie funkcji tych plików, co prowadzi do nieefektywnego zarządzania systemem oraz potencjalnych luk w bezpieczeństwie. Zrozumienie różnic między tymi plikami jest kluczowe dla skutecznego administrowania systemem i zapewnienia, że informacje o użytkownikach są chronione i zarządzane w odpowiedni sposób.

Pytanie 21

Który z podanych adresów należy do kategorii publicznych?

A. 192.168.255.1

B. 11.0.0.1

C. 10.0.0.1

D. 172.31.0.1

Adresy jak 10.0.0.1, 172.31.0.1 i 192.168.255.1 to przykłady adresów prywatnych. Zdefiniowane w standardzie RFC 1918, używa się ich głównie w lokalnych sieciach i nie są dostępne w Internecie. Na przykład 10.0.0.1 to część bloku 10.0.0.0/8, który jest sporym zasięgiem adresów wykorzystywanym często w różnych firmach. Z kolei 172.31.0.1 należy do zakresu 172.16.0.0/12 i też jest przeznaczony do użycia wewnętrznego. Natomiast adres 192.168.255.1 to część bardzo popularnego zakresu 192.168.0.0/16, który znajdziemy w domowych routerach. Wiele osób myli te adresy z publicznymi, bo wyglądają jak każdy inny adres IP. Typowe jest myślenie, że jak adres wygląda jak IP, to można go używać w Internecie. Tylko, żeby to działało, potrzebna jest technika NAT, która tłumaczy te prywatne adresy na publiczny adres, co umożliwia im komunikację z Internetem. Warto też pamiętać, że używanie adresów prywatnych jest ważne dla efektywnego zarządzania przestrzenią adresową IP, co staje się coraz bardziej kluczowe w dzisiejszych czasach, biorąc pod uwagę rosnącą liczbę urządzeń w sieci.

Pytanie 22

Które z poniższych poleceń w systemie Linux służy do zmiany uprawnień pliku?

A. ls

B. chmod

C. chown

D. pwd

Polecenie chmod jest używane w systemach operacyjnych Unix i Linux do zmiany uprawnień plików i katalogów. Uprawnienia te określają, kto i w jaki sposób może czytać, zapisywać lub wykonywać dany plik. Polecenie to jest niezwykle przydatne w kontekście zarządzania bezpieczeństwem i dostępem do zasobów na serwerach i komputerach osobistych. Przykładowo, aby nadać pełne uprawnienia właścicielowi pliku, ale ograniczyć je dla innych użytkowników, można użyć polecenia chmod 700 nazwa_pliku. Ten sposób nadawania uprawnień jest bardzo elastyczny i pozwala na dokładne skonfigurowanie dostępu zgodnie z potrzebami użytkownika lub politykami firmy. Warto także wspomnieć, że chmod wspiera zarówno notację symboliczną (np. chmod u+x) jak i ósemkową (np. chmod 755), co ułatwia jego stosowanie w różnych scenariuszach. Dzięki temu narzędziu administratorzy systemów mogą skutecznie zarządzać dostępem do plików, co jest kluczowe dla utrzymania bezpieczeństwa danych.

Pytanie 23

Zjawisko przekazywania tokena (ang. token) występuje w sieci o fizycznej strukturze

A. pierścienia

B. magistrali

C. gwiazdy

D. siatki

Przekazywanie żetonu w sieci o strukturze fizycznej pierścienia jest kluczowym mechanizmem działania tej topologii. W topologii pierścienia każdy węzeł (urządzenie) jest połączony z dwoma innymi, tworząc zamknięty cykl. W takim układzie dane są przesyłane w formie żetonu, który krąży w sieci. Gdy węzeł otrzymuje żeton, może go wykorzystać do przesłania swoich danych, a następnie przekazuje go dalej. Przykładami zastosowania tej topologii są starsze sieci Token Ring, które były powszechnie używane w biurach. Taki system ogranicza kolizje, ponieważ tylko jeden węzeł ma prawo do nadawania w danym momencie, co zwiększa efektywność transmisji. W praktyce, aby tak zbudowana sieć działała sprawnie, kluczowe jest przestrzeganie zasad dotyczących synchronizacji czasowej oraz zarządzania pasmem, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w projektowaniu sieci komputerowych. Również standardy takie jak ISO/IEC 8802-3 określają zasady działania w takiej strukturze, co potwierdza jej zastosowanie w profesjonalnych środowiskach.

Pytanie 24

Jakie z podanych urządzeń stanowi część jednostki centralnej?

A. Klawiatura PS/2

B. Modem PCI

C. Mysz USB

D. Monitor LCD

Wybór klawiatury PS/2, monitora LCD lub myszy USB jako elementów jednostki centralnej wynika z częstych nieporozumień dotyczących definicji komponentów komputerowych. Klawiatura PS/2 i mysz USB to urządzenia peryferyjne, które służą do interakcji z komputerem, ale nie są częścią jednostki centralnej. Klawiatury i myszy są używane do wprowadzania danych i sterowania, a ich funkcja nie obejmuje przetwarzania informacji wewnątrz komputera. Monitor LCD działa zupełnie inaczej, jako urządzenie wyjściowe, które wizualizuje dane przetwarzane przez komputer, a tym samym również nie jest częścią jednostki centralnej. Zrozumienie różnicy między komponentami wewnętrznymi a zewnętrznymi jest kluczowe w kontekście budowy i funkcjonowania komputerów. Często pojawia się mylne przekonanie, że wszystkie urządzenia podłączone do komputera są integralną częścią jego architektury, co prowadzi do błędnych wniosków. Właściwa klasyfikacja komponentów jest niezbędna dla efektywnego rozwiązywania problemów, modernizacji sprzętu oraz działania w zgodzie z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 25

Która z licencji pozwala każdemu użytkownikowi na wykorzystywanie programu bez ograniczeń związanych z prawami autorskimi?

A. Shareware

B. MOLP

C. Public domain

D. Volume

Licencja Public Domain, znana również jako domena publiczna, jest to status, który pozwala każdemu użytkownikowi na korzystanie z oprogramowania bez żadnych ograniczeń wynikających z autorskich praw majątkowych. Oznacza to, że użytkownicy mogą swobodnie pobierać, modyfikować, dystrybuować oraz wykorzystywać dane oprogramowanie w dowolny sposób. Przykładem zastosowania oprogramowania w domenie publicznej mogą być różne biblioteki, narzędzia programistyczne oraz zasoby edukacyjne, takie jak projekty stworzone przez społeczność open source. Dobrą praktyką jest korzystanie z oprogramowania w domenie publicznej, ponieważ umożliwia to innowację oraz rozwój w różnych dziedzinach, bez obaw o łamanie przepisów prawnych. Warto zaznaczyć, że chociaż oprogramowanie w domenie publicznej jest dostępne dla wszystkich, jego twórcy mogą zachować prawa do ich pomysłów, co stanowi doskonały przykład zrównoważonego podejścia do innowacji i ochrony prawnej.

Pytanie 26

Na dołączonym obrazku pokazano działanie

A. usuwania danych

B. kompresji danych

C. połączenia danych

D. kodu źródłowego

Kompresja danych to proces redukcji rozmiaru plików poprzez usuwanie redundancji w danych. Jest to kluczowy etap w zarządzaniu wielkimi zbiorami danych oraz w transmisji danych przez sieci, szczególnie gdy przepustowość jest ograniczona. Najczęściej stosowane algorytmy kompresji to ZIP RAR i 7z, które różnią się efektywnością i czasem kompresji. Kompresja jest szeroko stosowana w różnych dziedzinach techniki i informatyki, m.in. przy przesyłaniu plików w Internecie, gdzie ograniczenie wielkości plików przyspiesza ich przepływ. Proces ten jest również istotny w przechowywaniu danych, ponieważ zredukowane pliki zajmują mniej miejsca na dyskach twardych, co przyczynia się do oszczędności przestrzeni dyskowej oraz kosztów związanych z utrzymaniem infrastruktury IT. Przy kompresji plików istotne jest zachowanie integralności danych, co zapewniają nowoczesne algorytmy kompresji bezstratnej, które umożliwiają odtworzenie oryginalnych danych bez żadnych strat. Kompresja ma również zastosowanie w multimediach, gdzie algorytmy stratne są używane do zmniejszenia rozmiarów plików wideo i audio poprzez usuwanie mniej istotnych danych, co jest mniej zauważalne dla ludzkiego oka i ucha.

Pytanie 27

Równoległy interfejs, w którym magistrala składa się z 8 linii danych, 4 linii sterujących oraz 5 linii statusowych, nie zawiera linii zasilających i umożliwia transmisję na odległość do 5 metrów, pod warunkiem, że przewody sygnałowe są skręcane z przewodami masy; w przeciwnym razie limit wynosi 2 metry, nazywa się

A. USB

B. EISA

C. AGP

D. LPT

Odpowiedzi USB, EISA i AGP są po prostu błędne z kilku powodów. USB to interfejs szeregowy, więc działa inaczej niż równoległy, przesyłając dane jedną linią, co wpływa na wydajność przy większych odległościach. Choć USB oferuje świetne prędkości transmisji i różne standardy zasilania, nie spełnia wymagań opisanych w pytaniu. EISA to z kolei architektura, która łączy różne części komputera, ale nie jest interfejsem równoległym i nie ma podanych parametrów linii. EISA jest bardziej powiązana z wewnętrznymi magistralami, a nie z zewnętrznymi połączeniami, jak LPT. AGP to port, który ma trochę inny cel - służy do podłączania kart graficznych i też nie pasuje do specyfikacji. AGP robi swoje, przyspieszając transfer danych do karty graficznej, ale nie ma nic wspólnego z komunikacją równoległą ani tymi liniami sygnałowymi. Warto wiedzieć, że wiele osób myli te standardy, co może prowadzić do niejasności w zrozumieniu ich zastosowań. Dlatego dobrze jest zrozumieć różnice między tymi interfejsami, żeby móc je dobrze wykorzystywać w projektach i rozwiązywać problemy z komunikacją między urządzeniami.

Pytanie 28

Wskaż komponent, który nie jest zgodny z płytą główną o parametrach przedstawionych w tabeli

Podzespół	Parametry
Płyta główna GIGABYTE	4x DDR4, 4x PCI-E 16x, RAID, HDMI, D-Port, D-SUB, 2x USB 3.1, 8 x USB 2.0, S-AM3+

A. Procesor: INTEL CORE i3-4350, 3.60 GHz, x2/4, 4 MB, 54W, HD 4600, BOX, s-1150

B. Monitor: Dell, 34", 1x DisplayPort, 1x miniDP, 2x USB 3.0 Upstream, 4x USB 3.0 Downstream

C. Pamięć RAM: Corsair Vengeance LPX, DDR4, 2x16GB, 3000MHz, CL15 Black

D. Karta graficzna: Gigabyte GeForce GTX 1050 OC, 2GB, GDDR5, 128 bit, PCI-Express 3.0 x16

Procesor INTEL CORE i3-4350 jest niekompatybilny z płytą główną o przedstawionych parametrach, ponieważ używa gniazda LGA 1150, które nie pasuje do gniazda S-AM3+ wspieranego przez płytę główną. Gniazdo procesora to kluczowy element w kompatybilności między płytą główną a procesorem. W przypadku niezgodności nie ma fizycznej możliwości zamontowania procesora w płycie głównej. Dobre praktyki branżowe wskazują na konieczność szczegółowego sprawdzenia kompatybilności przed zakupem części komputerowych, aby uniknąć niepotrzebnych kosztów i opóźnień w montażu. Praktycznie, jeśli użytkownik nie sprawdzi kompatybilności komponentów, może to prowadzić do sytuacji, gdzie cała inwestycja w komputer staje się problematyczna, ponieważ wymiana płyty głównej lub procesora pociąga za sobą dodatkowe koszty. Dlatego zawsze zaleca się konsultację specyfikacji technicznych i ewentualnie kontakt z producentem lub ekspertem, aby upewnić się, że wszystkie części są zgodne. Warto również korzystać z narzędzi online, które pomagają w weryfikacji kompatybilności komponentów komputerowych.

Pytanie 29

Ile sieci obejmują komputery z adresami IP i maskami sieci podanymi w tabeli?

Adres IPv4	Maska
10.120.16.10	255.255.0.0
10.120.18.16	255.255.0.0
10.110.16.18	255.255.255.0
10.110.16.14	255.255.255.0
10.130.16.12	255.255.255.0

A. 5

B. 3

C. 2

D. 4

Błędne rozumienie liczby sieci, do których należą komputery, wynika często z nieprawidłowej analizy adresów IP i masek sieciowych. Kluczowym elementem jest zrozumienie, jak maska sieciowa definiuje zakres adresów w danej sieci. Maski takie jak 255.255.0.0 oznaczają, że sieć jest określana przez pierwsze dwa oktety, a pozostałe są dostępne dla urządzeń w tej samej lokalnej sieci. W przypadku maski 255.255.255.0 sieć jest określana przez trzy oktety. Zatem błędne podejścia mogą wynikać z nieuwzględnienia tej zależności lub z pomylenia części sieciowej z częścią hosta. Inny typowy błąd to założenie, że każda różnica w adresie IP tworzy nową sieć, co jest nieprawidłowe, gdyż to maska sieciowa określa precyzyjnie granice sieci. Aby uniknąć tych błędów, ważne jest praktyczne ćwiczenie analizy adresów IP i ich klasyfikacji według masek, co jest podstawą planowania sieci i zarządzania nimi według standardów IETF i dobrych praktyk w zakresie projektowania sieci komputerowych. Dokładna analiza adresów i masek umożliwia optymalizację użycia przestrzeni adresowej oraz poprawę skalowalności i bezpieczeństwa infrastruktury sieciowej. Zrozumienie, jak maski wpływają na podział sieci, jest kluczowe w nowoczesnym zarządzaniu siecią, ponieważ pozwala na efektywne projektowanie i implementację rozwiązań sieciowych zgodnych z wymaganiami biznesowymi i technologicznymi. To podejście zwiększa również zdolność do szybkiego rozwiązywania problemów i adaptacji sieci do zmieniających się warunków operacyjnych.

Pytanie 30

Administrator systemu Windows zauważył znaczne spowolnienie działania komputera spowodowane niską ilością dostępnej pamięci RAM. W celu zidentyfikowania programu, który zużywa jej najwięcej, powinien skorzystać z narzędzia

A. rem

B. schtsk

C. top

D. tasklist

Wybór odpowiedzi "top" jest niewłaściwy, ponieważ jest to komenda używana w systemach operacyjnych typu UNIX oraz Linux, a nie w Windows. "top" umożliwia monitorowanie procesów oraz ich zużycia zasobów w czasie rzeczywistym, jednak w kontekście systemu Windows nie ma zastosowania. Podobnie, odpowiedź "rem" odnosi się do komendy wykorzystywanej w plikach wsadowych do usuwania komentarzy, co nie ma związku z zarządzaniem pamięcią. Natomiast "schtk" również jest błędną odpowiedzią, gdyż odnosi się do planowania zadań w systemach Windows, a nie do monitorowania wykorzystania pamięci. Wybór niewłaściwych odpowiedzi wskazuje na nieporozumienia dotyczące różnic między systemami operacyjnymi oraz ich funkcjami. Kluczowe jest zrozumienie, że każde z tych narzędzi ma swoje specyficzne zastosowania, a niektóre z nich są dostępne jedynie w określonych środowiskach. Przy wyborze narzędzi do monitorowania procesów w Windows, zaleca się korzystanie z wbudowanych narzędzi systemowych, takich jak "tasklist", co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania systemami oraz optymalizacji ich wydajności.

Pytanie 31

Aby zwiększyć wydajność komputera, można zainstalować procesor obsługujący technologię Hyper-Threading, która pozwala na

A. podniesienie częstotliwości pracy zegara

B. wykonywanie przez jeden rdzeń procesora dwóch niezależnych zadań równocześnie

C. przesył danych pomiędzy procesorem a dyskiem twardym z szybkością działania procesora

D. automatyczne dostosowanie częstotliwości rdzeni procesora w zależności od jego obciążenia

Wiele z niepoprawnych odpowiedzi może wprowadzać w błąd, gdyż opierają się na nieporozumieniach dotyczących podstawowych funkcji procesorów. Na przykład, wymiana danych pomiędzy procesorem a dyskiem twardym z prędkością pracy procesora nie jest bezpośrednio związana z Hyper-Threading. Ta koncepcja odnosi się bardziej do interfejsów komunikacyjnych, takich jak SATA czy NVMe, które mają za zadanie maksymalizować przepustowość danych, a nie do wielowątkowości w procesorze. Z kolei zwiększenie szybkości pracy zegara odnosi się do taktowania procesora, które jest inną cechą wydajności. Zmiana częstotliwości pracy nie jest tożsama z obsługą wielu wątków; w rzeczywistości, podwyższanie taktowania może prowadzić do zwiększonego zużycia energii i generacji ciepła, co wymaga zaawansowanych systemów chłodzenia. Automatyczna regulacja częstotliwości rdzeni procesora, często nazywana technologią Turbo Boost, również nie ma związku z Hyper-Threading. Ta technologia pozwala na dynamiczne zwiększenie wydajności jednego lub więcej rdzeni w odpowiedzi na zapotrzebowanie, ale nie pozwala na równoległe przetwarzanie zadań na jednym rdzeniu. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla efektywnego zarządzania zasobami komputerowymi oraz dla podejmowania świadomych decyzji przy wyborze komponentów komputerowych.

Pytanie 32

Który standard w połączeniu z odpowiednią kategorią kabla skrętki jest skonfigurowany w taki sposób, aby umożliwiać maksymalny transfer danych?

A. 10GBASE-T oraz Cat 7

B. 1000BASE-T oraz Cat 5

C. 1000BASE-T oraz Cat 3

D. 10GBASE-T oraz Cat 5

Odpowiedź, która mówi o 10GBASE-T i kablu Cat 7, jest na pewno trafna. Standard 10GBASE-T jest stworzony do przesyłania danych z prędkością do 10 Gb/s na odległość do 100 metrów. Używa się go zazwyczaj z kablami kategorii 6a albo 7. Skrętka Cat 7 ma naprawdę niezłe parametry, bo świetnie chroni przed zakłóceniami i pozwala na większą przepustowość. To czyni ją dobrym wyborem, zwłaszcza w miejscach, gdzie mamy dużo sprzętu generującego zakłócenia, jak na przykład w serwerowniach. Dzięki temu mamy stabilniejsze połączenia, co jest super ważne, gdy trzeba przesyłać sporo danych. Warto też wiedzieć, że 10GBASE-T jest zgodny z normą IEEE 802.3an, co podkreśla jego rolę w sieciach Ethernet. Przy użyciu tego standardu, można dobrze zrealizować połączenia między serwerami wirtualnymi, a to wpływa na lepszą wydajność działań IT.

Pytanie 33

Jakie zakresy częstotliwości określa klasa EA?

A. 250 MHz

B. 600 MHz

C. 500 MHz

D. 300 MHz

Wybór 500 MHz jest całkiem trafny. Klasa EA, czyli Enhanced A, ma częstotliwości od 470 do 500 MHz. To pasmo ma spore znaczenie w technologii komunikacyjnej, szczególnie w systemach bezprzewodowych i radiowych. Używają go m.in. walkie-talkie czy w telekomunikacji, gdzie ważna jest dobra jakość sygnału. Pasmo to znajdziesz też w różnych standardach, jak DMR czy TETRA, co podkreśla jego rolę w profesjonalnej łączności. Fajnie też wiedzieć, że regulacje dotyczące tego pasma są ściśle określone przez ITU, co pozwala na ułatwienie komunikacji na całym świecie.

Pytanie 34

Jednym z programów stosowanych do tworzenia kopii zapasowych partycji oraz dysków jest

A. Diskpart

B. Norton Ghost

C. Gparted

D. CrystalDiskInfo

Diskpart to narzędzie systemowe wbudowane w systemy operacyjne Windows, które służy do zarządzania partycjami dysków, ale nie ma możliwości tworzenia kopii zapasowych ani obrazów. Diskpart pozwala na wykonywanie operacji takich jak tworzenie, usuwanie czy formatowanie partycji, jednak nie oferuje funkcji klonowania, co jest kluczowe w kontekście tworzenia kopii zapasowych. Gparted to natomiast narzędzie graficzne dla systemów Linux, umożliwiające zarządzanie partycjami, ale także nie jest przeznaczone do tworzenia kopii dysków. Z kolei CrystalDiskInfo to aplikacja monitorująca stan dysków twardych, dostarczająca informacji o ich kondycji, temperaturze i parametrach S.M.A.R.T., ale nie posiada funkcji tworzenia kopii dysków. Często mylone jest pojęcie zarządzania partycjami z tworzeniem kopii zapasowych, co prowadzi do nieporozumień. Kluczowe jest zrozumienie, że aby skutecznie zabezpieczyć dane, nie wystarczy jedynie zarządzać strukturą dyskową; niezbędne są odpowiednie narzędzia, które oferują funkcjonalności klonowania i tworzenia obrazów. W kontekście backupów, zastosowanie dedykowanych aplikacji, takich jak Norton Ghost, jest standardową praktyką w branży IT, co potwierdza znaczenie wyboru odpowiednich narzędzi do konkretnych zadań.

Pytanie 35

Schemat ilustruje fizyczną strukturę

A. magistrali

B. szyny

C. gwiazdy

D. drzewa

Topologia gwiazdy jest jedną z najczęściej stosowanych topologii sieci komputerowych ze względu na swoją efektywność i łatwość zarządzania. W tej topologii wszystkie urządzenia sieciowe są podłączone do centralnego punktu, którym zazwyczaj jest switch lub hub. Dzięki temu w przypadku awarii jednego z kabli lub urządzeń tylko ten jeden komponent zostaje odcięty od sieci, co znacząco zwiększa niezawodność całego systemu. Topologia gwiazdy jest łatwa w rozbudowie ponieważ wystarczy dodać nowy kabel do huba lub switcha aby podłączyć dodatkowe urządzenie. Jest to popularne rozwiązanie w lokalnych sieciach komputerowych (LAN) zwłaszcza w biurach i instytucjach ze względu na prostotę instalacji i administrowania. W praktyce stosowanie topologii gwiazdy pozwala na centralne zarządzanie ruchem sieciowym co może być realizowane za pomocą odpowiedniego oprogramowania na switchu. Dzięki temu administratorzy mogą monitorować i optymalizować przepustowość sieci oraz zarządzać bezpieczeństwem danymi przesyłanymi między urządzeniami. Topologia gwiazdy odpowiada także obecnym standardom sieciowym jak Ethernet co dodatkowo ułatwia jej wdrażanie w nowoczesnych infrastrukturach sieciowych.

Pytanie 36

Która z poniższych informacji odnosi się do profilu tymczasowego użytkownika?

A. Po wylogowaniu użytkownika, modyfikacje dokonane przez niego w ustawieniach pulpitu oraz plikach nie będą zachowane

B. Pozwala na dostęp do ustawień i danych użytkownika z dowolnego komputera w sieci, które są przechowywane na serwerze

C. Jest zakładany przez administratora systemu i magazynowany na serwerze, zmiany mogą w nim wprowadzać jedynie administratorzy

D. Tworzy się go w trakcie pierwszego logowania do systemu i zapisuje na lokalnym dysku twardym komputera

Zrozumienie, jak działają profile użytkowników, to klucz do dobrego zarządzania systemami operacyjnymi. Odpowiedzi, które mówią, że profil tymczasowy tworzy się przy pierwszym logowaniu i jest przechowywany na lokalnym dysku, są błędne. To pomylenie z profilem lokalnym, który jest trwalszy i pozwala zapisać zmiany po wylogowaniu. Profil tymczasowy nie ma takiej trwałości. Mówiąc o korzystaniu z ustawień na różnych komputerach w sieci, mamy na myśli profil roamingowy, który jest na serwerze i synchronizuje się z różnymi urządzeniami. Tworzenie profilu przez admina i trzymanie go na serwerze dotyczy stałego profilu, który jest pod kontrolą polityk organizacji. Każda z tych rzeczy jest inna i ma swoje konkretne zastosowania. Często mylimy profil tymczasowy z innymi typami profili, co może prowadzić do wielu kłopotów przy zarządzaniu ustawieniami użytkowników i nieporozumień związanych z bezpieczeństwem. Te różnice są naprawdę ważne, szczególnie dla administratorów, którzy muszą podejmować przemyślane decyzje dotyczące zarządzania dostępem i konfiguracji profili.

Pytanie 37

Aby przeprowadzić aktualizację zainstalowanego systemu operacyjnego Linux Ubuntu, należy wykorzystać komendę

A. system update

B. yum upgrade

C. kernel update

D. apt-get upgrade albo apt upgrade

Odpowiedzi 'kernel update', 'system update' i 'yum upgrade' to nie to, czego szukamy, kiedy mówimy o aktualizacji systemu Ubuntu. 'Kernel update' to nie jest konkretne polecenie w Linuxie, a sama aktualizacja jądra wymaga dodatkowych kroków i nie robi się jej tak po prostu. Dla Ubuntu, które opiera się na Debianie, powinno się używać 'apt-get' lub 'apt', a nie tych ogólnych fraz. 'System update' to pojęcie bardzo ogólne, które nie wskazuje konkretnego polecenia ani narzędzia – to może wprowadzać w błąd. Z kolei 'yum upgrade' to coś, co działa w dystrybucjach na bazie Red Hat, jak CentOS czy Fedora, a nie w Ubuntu. Ważne jest, żeby wiedzieć, jak te systemy zarządzania pakietami się różnią, bo to kluczowe w administrowaniu systemem. Jeśli nie zwracasz na to uwagi, mogą się pojawić błędy przy aktualizacjach, co może zaszkodzić działaniu programów i narazić system na różne niebezpieczeństwa.

Pytanie 38

Złośliwe oprogramowanie, które może umożliwić atak na zainfekowany komputer, np. poprzez otwarcie jednego z portów, to

A. exploit

B. keylogger

C. trojan

D. wabbit

Mówiąc o złośliwym oprogramowaniu, termin 'exploit' to techniki albo kawałki kodu, które wykorzystują luki w oprogramowaniu, żeby przejąć kontrolę nad systemem. Exploit działa trochę inaczej niż trojan, bo nie jest zamaskowane jako coś legalnego. Zwykle trzeba coś zrobić, na przykład wejść na zainfekowaną stronę, albo otworzyć złośliwy plik. Natomiast 'wabbit' to specyficzny typ wirusa, który sam się klonuje i rozprzestrzenia, ale nie otwiera portów. A 'keylogger' to program, który rejestruje twoje kliknięcia, także to coś innego, bo on nie otwiera portów. Często mylimy te pojęcia, bo klasifikacja złośliwego oprogramowania bywa trudna. Ważne jest, żeby rozumieć, że każdy rodzaj malware działa na swój sposób i ma różne funkcje, a to ma znaczenie, kiedy mówimy o ochronie przed zagrożeniami w sieci.

Pytanie 39

Sygnatura (ciąg bitów) 55AA (w systemie szesnastkowym) kończy tablicę partycji. Jaka jest odpowiadająca jej wartość w systemie binarnym?

A. 101010110101010

B. 1,0100101101001E+015

C. 101101001011010

D. 1,0101010010101E+015

Patrząc na błędne odpowiedzi, widać, że występują typowe zawirowania przy konwersji z szesnastkowych na binarne. Na przykład liczby 1,0100101101001E+015 oraz 1,0101010010101E+015 mają fragmenty wyglądające jak notacja naukowa, która tu nie pasuje. Ta notacja służy do przedstawiania bardzo dużych lub małych liczb, a nie do cyfr w różnych systemach liczbowych. Te błędne konwersje mogły wynikać z niepewności co do tego, jak szesnastkowe cyfry przechodzą na bity. I jeszcze odpowiedzi jak 101101001011010 czy inne w pytaniu nie trzymają standardów konwersji. Wiadomo, że każda cyfra szesnastkowa to cztery bity w binarnym systemie, co jest kluczowe. Często pomija się poszczególne kroki w konwersji, co kończy się błędami. Przy 55AA każda cyfra musi być przeliczona z dokładnością, żeby wyszła dobra reprezentacja binarna, co wymaga staranności i znajomości reguł konwersji.

Pytanie 40

Aby chronić urządzenia w sieci LAN przed przepięciami oraz różnicami potencjałów, które mogą się pojawić w trakcie burzy lub innych wyładowań atmosferycznych, należy zastosować

A. ruter

B. urządzenie typu NetProtector

C. sprzętową zaporę sieciową

D. przełącznik

Ruter, przełącznik oraz sprzętowa zapora sieciowa pełnią różne funkcje w infrastrukturze sieciowej, ale żaden z tych elementów nie jest przeznaczony do ochrony przed przepięciami czy różnicami potencjałów. Ruter to urządzenie, które kieruje ruch sieciowy między różnymi sieciami, zapewniając połączenie z Internetem. Jego zadaniem jest zarządzanie danymi przesyłanymi pomiędzy lokalnymi urządzeniami a siecią zewnętrzną. Przełącznik, z drugiej strony, odpowiada za łączenie różnych urządzeń w ramach tej samej sieci lokalnej, umożliwiając im komunikację. Jego funkcja nie obejmuje jednak ochrony przed skokami napięcia, co czyni go niewłaściwym rozwiązaniem w kontekście zabezpieczeń przed wyładowaniami atmosferycznymi. Sprzętowa zapora sieciowa, chociaż istotna w kontekście bezpieczeństwa danych i ochrony przed nieautoryzowanym dostępem, również nie jest przystosowana do radzenia sobie z problemami związanymi z przepięciami. Jest to typowy błąd myślowy, który polega na myleniu różnych funkcji urządzeń sieciowych. W praktyce, aby skutecznie zabezpieczyć sieć przed skutkami burz i wyładowań, należy inwestować w dedykowane urządzenia ochronne, takie jak NetProtector, które są zaprojektowane z myślą o zabezpieczeniu sprzętu przed uszkodzeniami spowodowanymi nadmiernym napięciem. Ignorowanie tej zasady może prowadzić do poważnych strat finansowych związanych z uszkodzeniem kluczowych komponentów infrastruktury IT.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej