Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik fotografii i multimediów
Kwalifikacja: AUD.02 - Rejestracja, obróbka i publikacja obrazu
Data rozpoczęcia: 18 maja 2025 18:26
Data zakończenia: 18 maja 2025 18:45

Egzamin zdany!

Wynik: 29/40 punktów (72,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jakie prace konserwacyjne obejmują czynności związane z czyszczeniem monitora?

A. Mycie obudowy oraz kalibracja monitora

B. Mycie obudowy i wydmuchiwanie zanieczyszczeń z elementów elektronicznych monitora

C. Czyszczenie otworów wentylacyjnych i łączenie monitora z komputerem

D. Czyszczenie wyświetlacza oraz sprawdzanie parametrów technicznych monitora

Mycie obudowy i wydmuchiwanie brudu z wnętrza monitora to naprawdę ważne rzeczy, które pomagają utrzymać sprzęt w dobrym stanie. Regularne czyszczenie z zewnątrz zapobiega gromadzeniu się kurzu, co może wpływać na to, jak monitor wygląda, ale też jak działa. Wydmuchiwanie zanieczyszczeń z wentylacji jest super istotne, bo kurz może powodować przegrzewanie się podzespołów, co w dłuższej perspektywie może doprowadzić do uszkodzenia sprzętu. W branży często korzysta się ze sprężonego powietrza do usuwania kurzu z wnętrza, bo to naprawdę działa. Warto też używać odpowiednich środków czyszczących, żeby nie porysować ekranu. Plus, regularne sprawdzanie parametrów technicznych monitora również jest ważne, ale najważniejsze jest, żeby ekran i obudowa były czyste.

Pytanie 2

Jakie jest standardowe rozdzielczość zdjęcia przeznaczonego do publikacji w sieci?

A. 82 ppi

B. 72 ppi

C. 150 ppi

D. 300 ppi

Odpowiedź 72 ppi (pikseli na cal) jest poprawna, ponieważ jest to standardowa rozdzielczość obrazów przeznaczonych do publikacji w Internecie. Wysokość 72 ppi wynika z faktu, że większość monitorów wyświetla obrazy w tej rozdzielczości, co zapewnia optymalną jakość wizualną przy mniejszych rozmiarach plików. Używając zdjęć w tej rozdzielczości, można zmniejszyć czas ładowania strony, co jest kluczowe dla doświadczenia użytkownika oraz SEO. W praktyce, jeśli zamierzamy umieścić zdjęcie na stronach internetowych, takich jak blogi czy portale informacyjne, warto pamiętać, aby nie przesadzać z jakością, ponieważ wyższe wartości ppi, jak 150 czy 300, są dedykowane dla druku, gdzie wymagana jest większa szczegółowość. Użycie 72 ppi jest zgodne z zaleceniami W3C oraz praktykami w zakresie projektowania stron internetowych, co czyni tę odpowiedź najbardziej rozsądna w kontekście publikacji online.

Pytanie 3

Który z podanych czynników wpływa na zakres głębi ostrości?

A. Czas ekspozycji matrycy

B. Typ aparatu

C. Obiekt, który jest fotografowany

D. Wartość przysłony

Liczba przysłony to kluczowy parametr wpływający na głębię ostrości w fotografii. W miarę jak zmniejszamy wartość f (np. f/2.8 do f/22), zmienia się ilość światła wpadającego do obiektywu, a także zakres głębi ostrości. Mniejsza liczba przysłony (większa apertura) skutkuje mniejszym zakresem głębi ostrości, co pozwala na uzyskanie efektu rozmycia tła i wyeksponowanie głównego obiektu. Przykładowo, w portretach często używa się szerokiej przysłony, aby skupić uwagę widza na osobie, a tło staje się mniej wyraźne. Z kolei większa liczba przysłony (np. f/16) zwiększa głębię ostrości, co jest pożądane w fotografii krajobrazowej, gdzie ważne jest, aby zarówno pierwszy plan, jak i tło były ostre. Umiejętne korzystanie z przysłony jest jednym z fundamentalnych aspektów techniki fotografii, a jej zrozumienie pozwala na kreatywne podejście do komponowania zdjęć oraz osiąganie zamierzonych efektów artystycznych.

Pytanie 4

Na jakim nośniku danych można zapisać plik o rozmiarze 20 GB?

A. DVD-RW

B. DVD

C. HD DVD

D. CD-RW

HD DVD to format optyczny, który został zaprojektowany z myślą o przechowywaniu dużych ilości danych, co czyni go idealnym nośnikiem do zapisywania plików o wielkości 20 GB. Standard HD DVD pozwala na zapis do 30 GB danych na pojedynczej warstwie, a nawet do 51 GB na nośnikach dwuwarstwowych, co zdecydowanie przewyższa wymagania dotyczące przechowywania pliku tej wielkości. HD DVD był wykorzystywany głównie do przechowywania filmów w wysokiej rozdzielczości, gier oraz innych aplikacji multimedialnych. Jego wprowadzenie na rynek miało miejsce w czasach, gdy technologia DVD była już ustabilizowana, a zapotrzebowanie na wyższe pojemności danych rosyjską znaczenie. Z perspektywy branżowej, HD DVD jest doskonałym przykładem ewolucji nośników optycznych, które musiały dostosować się do rosnących potrzeb użytkowników, w tym standardów takich jak Blu-ray, które ostatecznie przejęły dominację na rynku. Dlatego wybór HD DVD jako nośnika dla pliku o wielkości 20 GB jest całkowicie uzasadniony i zgodny z obowiązującymi standardami.

Pytanie 5

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 6

Jaki symbol wskazuje na proces przetwarzania pozytywu kolorowego?

A. RA 4

B. EP 2

C. E 6

D. C 41

Odpowiedź RA 4 to strzał w dziesiątkę! Ten symbol oznacza proces wywoływania kolorowych pozytywów, co jest mega ważne w fotografii. W skrócie, RA 4 to sposób na uzyskanie kolorowych odbitek, korzystając z odpowiednich chemikaliów. Trzeba tu zadbać o kilka rzeczy, jak temperatura czy czas reakcji, bo inaczej może być klapa. W laboratoriach fotograficznych ta technika jest bardzo popularna, bo dzięki niej można uzyskać naprawdę żywe kolory. Pamiętaj, że są normy, jak ISO 12641, które określają, jak powinny wyglądać odbitki pod względem jakości. Znajomość RA 4 przyda się każdemu, kto chce zajmować się fotografią zawodowo. A tak na marginesie, to właśnie ta metoda pozwala uzyskać dużą różnorodność tonów, co jest super istotne w dzisiejszym świecie druku i reprodukcji obrazów.

Pytanie 7

Na jaką temperaturę barwową powinno się ustawić balans bieli w cyfrowym aparacie fotograficznym podczas robienia zdjęć z użyciem lamp halogenowych?

A. 4000 ÷ 4400 K

B. 3200 ÷ 7500 K

C. 2000 ÷ 3000 K

D. 3200 ÷ 3500 K

Ustawienie balansu bieli na poziomie 3200 ÷ 3500 K jest właściwe podczas fotografowania w świetle halogenowym, ponieważ lampy te emitują ciepłe, żółtawe światło o temperaturze barwowej w tym zakresie. Halogeny, będące rodzajem lampy żarowej, charakteryzują się znacznie wyższą temperaturą barwową niż tradycyjne żarówki, co powoduje, że ich światło ma tendencję do zabarwienia na pomarańczowo. Właściwe ustawienie balansu bieli pozwala na uzyskanie naturalnych kolorów na zdjęciach, eliminując niepożądane odcienie i poprawiając jakość obrazu. Na przykład, jeśli fotografujemy portret w pomieszczeniu oświetlonym lampami halogenowymi, odpowiednie ustawienie balansu bieli na 3200 K pomoże uzyskać realistyczne skórne odcienie i wierne odwzorowanie kolorów otoczenia. W praktyce, wielu fotografów korzysta z ustawień manualnych, aby dopasować balans bieli do konkretnego oświetlenia, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży fotograficznej.

Pytanie 8

Jaki obiektyw umożliwia uchwycenie szerokiego fragmentu przestrzeni obiektów bez konieczności oddalania się od fotografowanej budowli?

A. Szerokokątny

B. Fotogrametryczny

C. Makro

D. Standardowy

Obiektyw szerokokątny charakteryzuje się krótką ogniskową, co pozwala na uchwycenie szerszego kadru w porównaniu do obiektywów standardowych. Dzięki temu jest szczególnie użyteczny w fotografii architektonicznej, gdzie często zachodzi potrzeba uwiecznienia całych budynków z bliska. Zastosowanie obiektywu szerokokątnego eliminuje konieczność oddalania się od obiektu, co jest istotne w przestrzeniach miejskich, gdzie dostępność miejsca jest ograniczona. Przykładem zastosowania może być fotografowanie dużych budynków, takich jak katedry czy wieżowce, gdzie uchwycenie całej struktury w jednym kadrze może być trudne bez szerokokątnego obiektywu. Standardy branżowe zalecają stosowanie obiektywów szerokokątnych w takich sytuacjach, ponieważ pozwalają one również na uzyskanie efektu głębi w zdjęciach, co jest pożądane w architekturze. Warto również zauważyć, że obiektywy te mogą wprowadzać pewne zniekształcenia, dlatego istotne jest świadome ich użycie i ewentualna korekta w postprodukcji, co jest standardem w profesjonalnej fotografii.

Pytanie 9

Rodzaj kadrowania, który przedstawia postać do wysokości połowy uda, to

A. plan pełny

B. plan średni

C. zbliżenie

D. plan amerykański

Wybór planu pełnego, zbliżenia lub planu średniego jako odpowiedzi na pytanie o kadrowanie do połowy uda nie oddaje specyfiki planu amerykańskiego. Plan pełny, który ukazuje sylwetkę postaci w całej jej okazałości, nie może uchwycić intymności i wyrazistości emocji, które są charakterystyczne dla planu amerykańskiego. W przypadku pełnego kadru postać wydaje się oddalona od widza, co może osłabiać przekaz i emocjonalny ładunek narracji. Zbliżenie z kolei koncentruje się na detalach, takich jak twarz lub przedmioty, co wprowadza zupełnie inną dynamikę, niemożliwą do uzyskania przy użyciu planu amerykańskiego. Kiedy zastosujemy zbliżenie, tracimy szerszy kontekst, co ogranicza interpretację sceny przez widza. Z kolei plan średni, który obejmuje postać od pasa w górę, również nie współczesny zdefiniowanej wysokości kadrowania amerykańskiego, które konkretnie wskazuje na kadr od połowy uda. Takie niezrozumienie technik kadrowania prowadzi do błędnych wniosków na temat zastosowania odpowiednich kadrów w produkcji wizualnej. Aby efektywnie wykorzystać różne plany, należy mieć na uwadze ich specyfikę oraz zamierzony cel narracyjny, co jest kluczowe w pracy twórczej w dziedzinie filmowania.

Pytanie 10

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 11

Aby uzyskać powiększone zdjęcia na papierze fotograficznym o wymiarach 30 × 40 cm z negatywu czarno-białego, należy użyć

A. plotera laserowego

B. kserokopiarki

C. skanera płaskiego

D. powiększalnika

Powiększalnik to kluczowe narzędzie w procesie uzyskiwania powiększonych obrazów z negatywów czarno-białych. Działa na zasadzie projekcji obrazu z negatywu na materiał światłoczuły, co pozwala uzyskać odpowiednią ekspozycję oraz kontrolować parametry takie jak czas naświetlania i kontrast. W praktyce, powiększalnik umożliwia artystom i fotografom precyzyjne dostosowanie obrazu do ich wizji, co jest szczególnie istotne w przypadku fotografii artystycznej i dokumentalnej. W standardowych praktykach darkroomowych, powiększalniki są wykorzystywane w połączeniu z odpowiednimi filtrami, które mogą zmieniać kontrast i tonację obrazu. Umożliwia to uzyskanie różnych efektów artystycznych, co czyni powiększalnik narzędziem wszechstronnym. Dodatkowo, aby uzyskać powiększenie w formacie 30 × 40 cm, powiększalnik musi być odpowiednio skalibrowany, aby zachować wysoką jakość obrazu bez zniekształceń. Warto zauważyć, że podczas pracy z powiększalnikiem, doświadczenie i umiejętności fotografa mają istotny wpływ na ostateczny efekt, dlatego wiele osób korzysta z tego narzędzia w kontekście uczenia się i doskonalenia swoich umiejętności.

Pytanie 12

Reguła podziału obrazu na trzy części w fotografii umożliwia

A. właściwe umiejscowienie elementu w kadrze

B. ustalenie właściwej ekspozycji

C. określenie odpowiedniego bracketingu

D. dobór odpowiedniego sprzętu fotograficznego

Ustalanie odpowiedniego bracketingu, poprawnej ekspozycji oraz doboru sprzętu fotograficznego to aspekty techniczne, które nie mają bezpośredniego związku z regułą trójpodziału i jej zastosowaniem w kompozycji zdjęć. Bracketing to technika, która polega na wykonywaniu kilku zdjęć tego samego ujęcia z różnymi ustawieniami ekspozycji, co pozwala na uzyskanie najlepszego rezultatu. Chociaż jest to ważne w kontekście technik fotografii, nie wpływa na umiejscowienie obiektów w kadrze, co jest kluczowe dla reguły trójpodziału. Podobnie, poprawna ekspozycja dotyczy parametrów takich jak czas naświetlania, przysłona i ISO, które są istotne dla jakości obrazu, ale nie dla jego kompozycji. Dobór sprzętu fotograficznego ma znaczenie dla jakości zdjęć, ale nie determinuje on zasad kompozycji przestrzennej. Ważne jest, aby zrozumieć, że sama technika fotografowania, chociaż istotna, nie zastępuje dobrych praktyk kompozycyjnych, takich jak reguła trójpodziału, która ma kluczowe znaczenie w tworzeniu wizualnie atrakcyjnych zdjęć. Właściwe zrozumienie i zastosowanie zasad kompozycji jest fundamentem dla każdego fotografa, a ignorowanie ich może prowadzić do zdjęć, które są mniej interesujące i nieprzemyślane.

Pytanie 13

Technika fotograficzna luminography (luminografia) polega na

A. wykorzystaniu specjalnych filtrów luminescencyjnych na obiektywach

B. rejestrowaniu śladów światła poruszającego się w ciemności przy długim czasie ekspozycji

C. wykonywaniu zdjęć przy bardzo wysokich wartościach ISO powyżej 25600

D. fotografowaniu obiektów emitujących światło w zakresie UV

Luminografia to unikalna technika fotograficzna, która pozwala na rejestrowanie śladów światła poruszającego się w ciemności, przy wykorzystaniu długiego czasu ekspozycji. Dzięki temu, na zdjęciu mogą zostać uchwycone różne źródła światła, takie jak latarki, ognie sztuczne czy nawet ruchy ciał świetlnych. Długie czasy naświetlania, często przekraczające kilka sekund, umożliwiają uchwycenie nawet najdelikatniejszych ruchów światła, co tworzy niezwykłe efekty wizualne. W praktyce, luminografia może być stosowana do tworzenia artystycznych kompozycji, a także do eksperymentów w ramach fotografii nocnej. Na przykład, można użyć tej techniki do uchwycenia śladów ruchu tańczącej osoby z latarką, co stworzy efekt dynamicznego ruchu na zdjęciu. Warto również wspomnieć, że luminografia wymaga precyzyjnego ustawienia aparatu, stabilizacji oraz odpowiedniego dobierania parametrów ekspozycji, aby uzyskać pożądany efekt. Dodatkowo, jest to technika, która wciąga, angażując fotografów w proces tworzenia i eksperymentowania z różnymi źródłami światła.

Pytanie 14

Kiedy wykonujemy fotografie w pomieszczeniach, w jakim celu stosuje się odbicie światła od sufitu za pomocą lampy błyskowej?

A. by przyciemnić cienie w obiektach znajdujących się we wnętrzu.

B. w celu modyfikacji temperatury barwowej dostępnych źródeł światła.

C. żeby zwiększyć kontrast oświetlenia fotografowanej sceny.

D. aby wyrównać kontrast oświetlenia naturalnego.

Odbijanie światła lampy błyskowej od sufitu to technika, która ma na celu wyrównanie kontrastu oświetlenia zastanego, co jest szczególnie istotne w fotografii wnętrz. W praktyce, gdy wykonujemy zdjęcia w pomieszczeniach, często spotykamy się z nierównomiernym oświetleniem, gdzie niektóre obszary są zbyt jasne, a inne zbyt ciemne. Odbicie światła od sufitu pomaga zmiękczyć i rozproszyć światło, co przyczynia się do bardziej naturalnego i harmonijnego wyglądu zdjęcia. Ta technika jest szczególnie cenna, gdy fotografujemy w pomieszczeniach z dużymi oknami, gdzie światło zewnętrzne może tworzyć mocne kontrasty. Dobrą praktyką jest stosowanie jasnych, matowych sufitów, które lepiej odbijają światło, w przeciwieństwie do sufitów ciemnych, które mogą pochłaniać światło. W rezultacie, zdjęcia z taką techniką oświetleniową mają bardziej jednolity wygląd, co jest pożądane w profesjonalnej fotografii wnętrz. Warto również pamiętać, że użycie lampy błyskowej w ten sposób pozwala na uzyskanie lepszej jakości kolorów, ponieważ naturalne światło i sztuczne oświetlenie są lepiej zharmonizowane.

Pytanie 15

Przy takich samych warunkach oświetlenia zastosowanie filtru fotograficznego o współczynniku 2 wymusi zmianę wartości przesłony z 8 na

A. 4

B. 11

C. 5,6

D. 16

Odpowiedź 5,6 jest poprawna, ponieważ przy użyciu filtru zdjęciowego o współczynniku 2, ilość światła docierającego do matrycy aparatu jest zmniejszana o połowę. W praktyce oznacza to, że aby zachować tę samą ekspozycję, należy zwiększyć ilość światła wpadającego do aparatu, co osiągamy poprzez otwarcie przysłony. W skali przysłon, przysłona 8 to wartość odpowiadająca stosunkowi f/8. Zmiana na przysłonę 5,6 zwiększa ilość światła o około 1 EV (stopień ekspozycji), co jest wymagane w tym przypadku. Wartością przysłony 5,6 jest o około 1 1/3 przystanku jaśniejsza od 8, co oznacza, że pozwala na uzyskanie odpowiedniego naświetlenia przy zachowaniu identycznych warunków ekspozycji. Taka wiedza jest niezwykle istotna dla fotografów, którzy muszą świadomie dobierać parametry ekspozycji w zależności od używanych filtrów oraz warunków oświetleniowych. W praktycznym zastosowaniu, fotografia krajobrazowa, gdzie często wykorzystuje się filtry ND, stanowi doskonały przykład, gdzie takie obliczenia są kluczowe dla uzyskania pożądanego efektu. Wiedza ta wpisuje się w standardy zawodowe fotografów, którzy powinni być w stanie na bieżąco dostosowywać swoje ustawienia w zależności od używanych akcesoriów fotograficznych.

Pytanie 16

Dalmierz zamontowany w aparacie fotograficznym pozwala na ustalenie odległości

A. obrazowej

B. ogniskowej

C. hiperfokalnej

D. przedmiotowej

Wybór odpowiedzi nieprawidłowej odzwierciedla pewne nieporozumienia dotyczące funkcji i zastosowania dalmierza w aparacie fotograficznym. Ogniskowa odnosi się do odległości między soczewkami obiektywu a matrycą aparatu, co jest istotne dla określenia powiększenia obrazu, ale nie ma bezpośredniego związku z pomiarem odległości do obiektu. W kontekście aparatu fotograficznego nie jest to termin, który można by używać do opisu funkcji dalmierza. Hiperfokalna odległość odnosi się do szczególnego ustawienia ostrości, które pozwala na uzyskanie maksymalnej głębi ostrości w obrazach; jednak dalmierze nie mierzą tej odległości bezpośrednio, a ich rola ogranicza się do pomiaru odległości do obiektu. Odległość obrazowa, która dotyczy miejsca, w którym obraz uformowany przez obiektyw pada na matrycę, również nie jest związana z bezpośrednim pomiarem odległości do fotografowanego przedmiotu. Te błędne odpowiedzi mogą wynikać z nieporozumień w zakresie podstawowych terminów i funkcji używanych w fotografii, co może prowadzić do trudności w uzyskaniu pożądanych efektów w praktyce fotograficznej. Zrozumienie różnic między tymi terminami jest kluczowe dla efektywnego posługiwania się aparatem i osiągania wysokiej jakości zdjęć.

Pytanie 17

W programie możliwe jest stworzenie zdjęcia panoramicznego, wykonanie fotografii w technice HDR, a także stworzenie stykówki i animacji?

A. Adobe Photoshop

B. Gimp

C. Adobe Lightroom

D. Paint

Adobe Photoshop to wszechstronny program graficzny, który oferuje zaawansowane funkcje do tworzenia zdjęć panoramicznych, fotografii w technice HDR oraz stykówek i animacji. Przy tworzeniu zdjęć panoramicznych, Photoshop pozwala na łatwe łączenie wielu zdjęć w jedno, co jest szczególnie przydatne w przypadku szerokich krajobrazów. Użytkownicy mogą skorzystać z opcji 'Photomerge', która automatycznie analizuje i łączy zdjęcia, dbając o ich dokładne dopasowanie. W przypadku fotografii HDR, program umożliwia łączenie wielu ekspozycji, co pozwala uzyskać szeroki zakres dynamiczny i bogate detale zarówno w cieniach, jak i w jasnych partiach obrazu. Stykówki, czyli zestawienia kilku obrazów w jedną kompozycję, również można łatwo zrealizować w Photoshopie dzięki funkcjom warstw i narzędziom do precyzyjnego kadrowania. Ponadto, program wspiera animację dzięki możliwości tworzenia animacji klatkowej oraz wykorzystania panelu 'Timeline', co pozwala na tworzenie prostych animacji GIF. W praktyce, Photoshop jest standardem branżowym, wykorzystywanym zarówno przez profesjonalnych fotografów, jak i grafików. Jego elastyczność i szeroki zakres narzędzi sprawiają, że jest idealnym wyborem do zaawansowanej obróbki zdjęć oraz tworzenia złożonych projektów graficznych.

Pytanie 18

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 19

Właściwie zrobione zdjęcie do paszportu to zdjęcie

A. kolorowe, w rozmiarze 35 mm x 45 mm, na którym twarz zajmuje 70-80% całej powierzchni zdjęcia

B. czarno-białe, w rozmiarze 30 mm x 40 mm, na którym twarz zajmuje 60-70% całej powierzchni zdjęcia

C. czarno-białe, w rozmiarze 35 mm x 45 mm, na którym twarz zajmuje 70-80% całej powierzchni zdjęcia

D. kolorowe, w rozmiarze 30 mm x 40 mm, na którym twarz zajmuje 60-70% całej powierzchni zdjęcia

Wybór złego formatu zdjęcia albo jego koloru często wynika z tego, że nie wszyscy znają aktualne zasady dotyczące zdjęć do dokumentów. Czasy, kiedy czarno-białe zdjęcia były akceptowane, minęły. Teraz ICAO wymaga kolorowych zdjęć, więc jak ktoś wybiera format 30 mm x 40 mm, to niestety też nie ma racji, bo nie jest to standard 35 mm x 45 mm. No i jak twarz zajmuje tylko 60-70% zdjęcia, to może być problem. Zbyt mała twarz sprawia, że identyfikacja może być trudniejsza, co jest mega istotne w kwestiach bezpieczeństwa. Widziałem już sytuacje, gdzie ludzie mieli problemy z paszportami, bo zdjęcia nie były zgodne z wymaganiami. Pamiętaj, że to nie tylko wygląda źle, ale też to formalności, które muszą być spełnione, żeby w ogóle móc mieć dokument tożsamości.

Pytanie 20

Jaką wartość ma ogniskowa standardowego obiektywu w aparacie średnioformatowym?

A. 180 mm

B. 18 mm

C. 80 mm

D. 50 mm

Wybór ogniskowej obiektywu w fotografii średnioformatowej nie jest kwestią przypadku, a dokładnego zrozumienia, jak różne ogniskowe wpływają na obraz. 50 mm, choć popularna w formacie pełnoklatkowym jako standard, w średnim formacie może nie oddać odpowiednich proporcji. Dzieje się tak, ponieważ w średnioformatowych aparatach efekt perspektywy oraz głębia ostrości są inne. W przypadku 180 mm, mamy do czynienia z teleobiektywem, który jest bardziej odpowiedni do zdjęć z daleka, takich jak fotografia przyrody czy sportowa. Tego typu obiektyw, choć doskonały w swoim zastosowaniu, sprawia, że fotografia portretowa staje się trudniejsza, ponieważ wymaga większej odległości od modela, co może wpływać na interakcję i atmosferę w sesji. Ogniskowa 18 mm to z kolei obiektyw szerokokątny, który w kontekście aparatu średnioformatowego wprowadza zniekształcenia perspektywy, co w przypadku portretów nie jest pożądane. Zrozumienie, że każda z ogniskowych ma swoje specyficzne zastosowanie, jest kluczowe. Typowe błędy myślowe obejmują mylenie oferty ogniskowej w różnych formatach oraz nieodpowiednią ocenę, jaką rolę odgrywa ogniskowa w kontekście zamierzonego efektu wizualnego. Dlatego tak istotne jest dostosowanie ogniskowej do rodzaju fotografii, którą planujemy wykonać.

Pytanie 21

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 22

Aby odtworzyć uszkodzone zdjęcie, należy użyć komputera z programem do edycji grafiki?

A. wektorowej oraz ploter grawerujący

B. rastrowej oraz skaner optyczny

C. wektorowej oraz skaner przestrzenny

D. rastrowej oraz ploter laserowy

Wybór technologii do rekonstrukcji zdjęć jest bardzo ważny, ale błędne decyzje mogą prowadzić do kiepskich efektów. Na przykład, używanie oprogramowania wektorowego, jak Adobe Illustrator, do edycji grafiki rastrowej to spora pomyłka, bo takie programy są stworzone głównie do tworzenia ilustracji, a nie edytowania pikseli. Gdy mamy zniszczone zdjęcie, potrzebujemy dostępu do każdego piksela, a to już domena oprogramowania rastrowego. Też wybór plotera grawerującego może być mylący, bo to narzędzie raczej służy do cięcia lub grawerowania materiałów, a nie odbudowy zdjęć. Często zdarza się mylić różne rodzaje oprogramowania i technologii, co prowadzi do złego dopasowania narzędzi do zadania. Przy rekonstrukcji musisz zrozumieć, jakie narzędzia są naprawdę potrzebne i jakie mają funkcje, bo proces jest bardziej skomplikowany. Pamiętaj, że to wymaga przemyślanej kombinacji sprzętu i oprogramowania, żeby osiągnąć jak najlepszy efekt.

Pytanie 23

Jakiego negatywowego materiału średnioformatowego należy użyć do wykonania zdjęć małemu dziecku w naturalnym świetle w pomieszczeniu o niskim natężeniu oświetlenia?

A. Typ 135 o czułości ISO 200

B. Typ 135 o czułości ISO 50

C. Typ 220 o czułości ISO 50

D. Typ 220 o czułości ISO 200

Wybór niewłaściwego materiału negatywowego wpływa na jakość uzyskiwanych zdjęć, szczególnie w trudnych warunkach oświetleniowych. Na przykład, wybór filmu typu 135 o czułości ISO 200 może wydawać się właściwy, jednak w kontekście fotografii dzieci w słabo oświetlonym pomieszczeniu, film o mniejszych wymiarach (135) ogranicza pole widzenia i jakość szczegółów, co jest kluczowe przy uchwyceniu dynamicznych i naturalnych momentów. Dodatkowo, użycie filmu o czułości ISO 50, niezależnie od formatu, jest niewłaściwe w warunkach niskiego oświetlenia, gdyż wymaga znacznie dłuższego czasu naświetlania, co zwiększa ryzyko poruszenia zdjęcia, zwłaszcza w przypadku dzieci, które są trudne do uchwycenia w statycznej pozycji. Przy fotografowaniu w takich warunkach, istotne jest, aby film miał odpowiednią czułość, co wiąże się z minimalizacją szumów oraz maksymalizacją detali. Niezrozumienie tego aspektu może prowadzić do decyzyjnych błędów, które wpływają na końcowy rezultat. Warto zatem stosować filmy o wyższej czułości, w połączeniu z odpowiednim doborem formatu, aby uzyskać optymalne wyniki. Znajomość właściwości materiałów fotograficznych jest kluczowa w praktyce fotograficznej.

Pytanie 24

Do wykonania fotografii makro w skali 2:1 najlepiej zastosować

A. obiektyw szerokokątny z telekonwerterem

B. teleobiektyw z konwerterem

C. standardowy obiektyw z filtrem makro

D. obiektyw makro z pierścieniami pośrednimi

Aby uzyskać zdjęcia makro w skali 2:1, najbardziej odpowiednim wyborem jest użycie obiektywu makro z pierścieniami pośrednimi. Obiektywy makro są zaprojektowane specjalnie do pracy z bliskimi odległościami, co pozwala na uzyskanie dużego powiększenia i szczegółowości obrazu. W połączeniu z pierścieniami pośrednimi, które zwiększają odległość między obiektywem a matrycą aparatu, możemy osiągnąć jeszcze większe powiększenie. Przykładowo, fotografując owady lub detale roślin, obiektyw makro z pierścieniami pozwala na uchwycenie detali, które są niedostrzegalne gołym okiem. Standardy w fotografii makro wskazują, że użycie dedykowanego obiektywu makro zapewnia lepszą jakość obrazu oraz ostrzejsze detale w porównaniu do innych rodzajów obiektywów. Używając takiego zestawu, mamy większą kontrolę nad parametrami ekspozycji i uzyskujemy lepszą głębię ostrości, co jest kluczowe w makrofotografii. Warto również dodać, że taka kombinacja minimalizuje zniekształcenia i aberracje optyczne, co sprzyja uzyskaniu profesjonalnych efektów.

Pytanie 25

Zastosowanie techniki przenikania obrazów (blending modes) w programach graficznych pozwala na

A. usunięcie szumów cyfrowych z niedoświetlonych partii obrazu

B. automatyczną korekcję balansu bieli

C. tworzenie efektów specjalnych poprzez określenie sposobu mieszania warstw

D. zwiększenie rozdzielczości obrazu bez utraty jakości

Zastosowanie techniki przenikania obrazów, znanej jako blending modes, w programach graficznych odgrywa kluczową rolę w tworzeniu efektów specjalnych i dynamiki wizualnej. Przenikanie warstw pozwala na określenie, w jaki sposób kolory i jasność różnych warstw obrazu będą się ze sobą łączyć, co otwiera szerokie możliwości kreatywne. Na przykład, przy użyciu trybu 'Overlay' można uzyskać efekt podkreślenia tekstury, co jest szczególnie przydatne w fotografii portretowej, gdzie chcemy, aby skóra wyglądała naturalnie, a rysy twarzy były wyraźne. Z kolei tryb 'Multiply' pozwala na łączenie kolorów w sposób, który zwiększa ich głębokość, co może być przydatne w tworzeniu cieni i efektów nastrojowych. Techniki te są powszechnie stosowane w produkcji grafiki komputerowej, animacji i w projektach artystycznych, co czyni je standardem w branży. Odpowiednie wykorzystanie trybów przenikania może znacząco wzbogacić każdą kompozycję graficzną, a ich zrozumienie jest kluczowe dla każdego, kto chce profesjonalnie zajmować się grafiką.

Pytanie 26

W fotografii studyjnej Beauty do modelowania światła na twarzy modelki najczęściej używa się

A. reflektora z soczewką Fresnela

B. strumienicy z filtrem czerwonym

C. czaszy beauty dish z honeycomb

D. softboxu prostokątnego 60×90 cm

Softbox prostokątny 60×90 cm to bardzo popularny modyfikator, jednak jego zastosowanie w fotografii beauty jest mniej optymalne, niż mogłoby się wydawać. Choć pozwala na uzyskanie miękkiego światła, jego kształt i sposób, w jaki rozprasza światło, mogą nie podkreślać rysów twarzy w taki sposób, jak to robi czasza beauty dish. W przypadku oświetlenia beauty zależy nam na wyraźnych, ale delikatnych cieniach, które softbox prostokątny może generować w mniej kontrolowany sposób. Z kolei strumienica z filtrem czerwonym to narzędzie stosowane głównie w efektach specjalnych, a nie do naturalnego oświetlenia portretów. Użycie filtru czerwonego w fotografii beauty może skutkować niepożądanymi odcieniami skóry, co będzie działać na niekorzyść estetyki zdjęcia. Reflektor z soczewką Fresnela, z drugiej strony, daje bardzo ostre i skoncentrowane światło, co w przypadku fotografii beauty może prowadzić do tworzenia zbyt twardych cieni i mogłoby zniekształcać naturalny wygląd modelki. W kontekście standardów branżowych, kluczowe jest, aby wybierać narzędzia, które najlepiej współgrają z zamierzonym efektem, a czasza beauty dish z honeycomb jest w tym przypadku rozwiązaniem, które pozwala na największą kontrolę i precyzję w oświetleniu portretowym.

Pytanie 27

Obrazek, który ma być umieszczony w galerii online, powinien być zapisany w rozdzielczości

A. 150 ppi

B. 36 ppi

C. 72 ppi

D. 300 ppi

Odpowiedź 72 ppi (pikseli na cal) jest poprawna, ponieważ jest to standardowa rozdzielczość stosowana w przypadku obrazów przeznaczonych do wyświetlania w internecie. Przy tej rozdzielczości obrazy mają odpowiednią jakość, ale ich rozmiar pliku jest na tyle mały, że ładowanie strony internetowej jest szybkie. W praktyce obrazy o rozdzielczości 72 ppi są dostosowane do ekranów komputerowych, które nie wymagają tak wysokiej gęstości pikseli jak drukowane materiały. Przykładowo, większość zdjęć zamieszczanych w galeriach internetowych, na portalach społecznościowych czy stronach blogowych jest przygotowywana w tej rozdzielczości, co zapewnia optymalny balans między jakością a czasem ładowania. Zgodnie z dobrą praktyką projektowania stron internetowych, dostosowanie rozdzielczości obrazów do ich przeznaczenia jest kluczowe dla zapewnienia pozytywnych doświadczeń użytkowników oraz wydajności witryny.

Pytanie 28

Aby pozbyć się smug z powierzchni filtra zamontowanego na obiektywie, należy zastosować

A. pędzelka

B. chusteczki papierowej

C. chusteczki bawełnianej

D. bibułki optycznej

Bibułka optyczna to materiał specjalnie zaprojektowany do delikatnego czyszczenia powierzchni optycznych, takich jak soczewki obiektywów. Jest to najlepszy wybór do usuwania smug, ponieważ nie zostawia włókien ani zarysowań, co jest kluczowe dla zachowania wysokiej jakości obrazu. W praktyce, bibułki optyczne są używane w profesjonalnych studio fotograficznych oraz przez fotografów amatorów, aby utrzymać sprzęt w doskonałej kondycji. Bibułki te są często nasączane specjalnym roztworem czyszczącym, co dodatkowo zwiększa ich skuteczność. Warto również zaznaczyć, że do czyszczenia sprzętu optycznego należy stosować techniki „od środka na zewnątrz” lub „od góry do dołu”, co minimalizuje ryzyko rozmazywania brudu. Użycie bibułek optycznych jest zgodne z dobrymi praktykami w branży fotograficznej i zaleceniami producentów sprzętu. Dlatego dla zachowania jakości optyki oraz długowieczności obiektywów, bibułki optyczne stanowią niezastąpione narzędzie w arsenale każdego fotografa.

Pytanie 29

Który komponent lustrzanki jednoobiektywowej pozwala na odwzorowanie obrazu prostego w wizjerze?

A. Soczewka Fresnela

B. Raster mikropryzmatyczny

C. Dalmierz

D. Pryzmat pentagonalny

Wybór soczewki Fresnela, rastrowego mikropryzmatu lub dalmierza jako elementów lustrzanki jednoobiektywowej, które miałyby umożliwić odwzorowanie obrazu prostego w wizjerze, jest błędny z kilku powodów. Soczewka Fresnela jest stosowana głównie w aplikacjach związanych z projektowaniem optycznym, takich jak latarnie morskie czy projektory, gdzie jej celem jest skupianie światła. Nie jest ona używana do prostowania obrazu, co jest kluczowe w kontekście działania wizjera aparatu. Raster mikropryzmatyczny natomiast ma na celu poprawę ostrości obrazu w wizjerze, ale nie zapewnia odwzorowania prostego obrazu. Jego działanie polega na rozpraszaniu światła, co może wprowadzać zniekształcenia w postrzeganiu rzeczywistego obrazu. Dalmierz, choć użyteczny w niektórych typach aparatów, nie jest elementem, który umożliwia bezpośrednie odwzorowanie obrazu w wizjerze lustrzanki jednoobiektywowej. Jego działanie opiera się na pomiarze odległości do obiektu i nie ma związku z obrazem widzianym przez wizjer. Wybór tych elementów jako odpowiedzi na pytanie o funkcję pryzmatu pentagonalnego może wynikać z mylnej interpretacji ich funkcji oraz znaczenia w kontekście optyki fotograficznej. Zrozumienie roli pryzmatu w systemach wizualnych jest kluczowe dla właściwego korzystania z lustrzanek i uzyskiwania wysokiej jakości zdjęć.

Pytanie 30

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 31

Wskaż typ aparatu, w którym nie ustawia się ostrości na matówce?

A. Aparat średnioformatowy

B. Lustrzanka małoobrazkowa

C. Aparat dalmierzowy

D. Aparat wielkoformatowy

Lustrzanka średnioformatowa, lustrzanka małoobrazkowa oraz aparat wielkoformatowy są aparatami, które w większości opierają się na analogowym systemie optycznym z matówką, co oznacza, że użytkownik musi ustawić ostrość na podstawie wyświetlanego obrazu na matówce. W przypadku lustrzanek, ostrość jest kontrolowana poprzez lustro odbijające obraz z obiektywu na matówkę, co umożliwia fotografowi wizualizację i precyzyjne dostosowanie ostrości. W lustrzankach średnioformatowych i małoobrazkowych użycie matówki jest standardem, który pozwala na analizy i ustawienia ostrości w trybie live view. Aparat wielkoformatowy z kolei, posiada dużą matówkę, na której wyraźnie widoczny jest cały kadr, co również pozwala na precyzyjne ustalenie punktu ostrości. Typowym błędem myślowym w tym kontekście jest mylenie różnych systemów ostrości, które funkcjonują w różnych typach aparatów. Warto także zauważyć, że aparaty dalmierzowe, mimo że nie są tak popularne jak lustrzanki, oferują unikalne doświadczenie fotograficzne oraz precyzję, której często brakuje w modelach z matówką. Zrozumienie różnic pomiędzy tymi systemami jest kluczowe dla prawidłowego wyboru sprzętu fotograficznego oraz osiągnięcia zamierzonych efektów artystycznych.

Pytanie 32

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 33

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 34

Technika focus stacking w fotografii cyfrowej służy do

A. uzyskania efektu rozmytego ruchu na zdjęciu

B. redukcji szumów przy wysokich wartościach ISO

C. tworzenia zdjęć panoramicznych o wysokiej rozdzielczości

D. zwiększenia głębi ostrości przez połączenie wielu zdjęć

Technika focus stacking, czyli łączenie wielu zdjęć o różnej ostrości, ma na celu uzyskanie większej głębi ostrości w finalnym obrazie. W praktyce polega to na wykonaniu serii zdjęć, w których obiekty w różnych odległościach od aparatu są ustawione w ostrości. Po zrobieniu fotografii, specjalistyczne oprogramowanie takie jak Adobe Photoshop czy Helicon Focus łączy te obrazy, wybierając najostrzejsze fragmenty z każdego z nich i tworząc jeden, wyraźny obraz. To rozwiązanie jest niezwykle przydatne w takich dziedzinach jak fotografia produktowa, krajobrazowa, czy makrofotografia, gdzie detale są kluczowe. Dzięki tej technice można uzyskać zdjęcia o imponującej głębi ostrości, które byłyby niemożliwe do osiągnięcia w jednym ujęciu z użyciem tradycyjnych ustawień aparatu. Na przykład, w fotografii makro, gdzie odległości są bardzo małe, focus stacking pozwala na uchwycenie detali struktury obiektu, co znacznie poprawia jakość końcowego obrazu.

Pytanie 35

Pomiar odbitego światła wykonuje się, ustawiając światłomierz z miejsca aparatu na

A. aparat fotograficzny

B. obiekt fotografowany

C. tło

D. źródło światła

Pomiar światła odbitego z obiektów fotografowanych jest kluczowym aspektem pracy fotografa, ponieważ pozwala na uzyskanie właściwej ekspozycji i odwzorowania kolorów. Kierując światłomierz na obiekt fotografowany, uzyskujemy pomiar intensywności światła, które jest odbite od obiektu do obiektywu aparatu. Taki pomiar jest bardziej istotny, ponieważ różne obiekty mogą mieć różną zdolność do odbicia światła, co wpływa na finalny efekt fotografii. Na przykład, czarne przedmioty pochłaniają większą część światła, podczas gdy jasne refleksyjne powierzchnie mogą wprowadzać zniekształcenia w pomiarze, jeśli kierujemy światłomierz na źródło światła. Standardy branżowe zalecają używanie matrycowych światłomierzy, które dostosowują pomiar do różnych scenariuszy, co pozwala na precyzyjne dostosowanie parametrów ekspozycji. Działania te są zgodne z praktykami zalecanymi przez profesjonalistów, aby zapewnić najlepszą jakość zdjęć w różnych warunkach oświetleniowych.

Pytanie 36

Optymalny rezultat fotografowania grupy liczącej 20 osób można uzyskać, gdy kadr jest

A. poziomy, a osoby ustawione są w dwóch rzędach

B. pionowy, a osoby ustawione są w półkolu w dwóch szeregach

C. pionowy, a osoby ustawione są w trzech rzędach

D. poziomy i osoby są ustawione w trzech rzędach

Wybór poziomego kadru oraz trzech rzędów dla grupy 20 osób jest optymalny ze względu na możliwość lepszego ujęcia całej grupy w jednym kadrze. Przy takim ustawieniu każda osoba ma szansę być widoczna, co jest kluczowe w fotografii grupowej. Poziomy kadr pozwala na szersze ujęcie, co jest szczególnie ważne przy większych grupach, ponieważ unika się wąskich i ograniczających kompozycji. Dodatkowo, układ trzech rzędów sprzyja harmonijnej aranżacji, ponieważ osoby w pierwszym rzędzie mogą być nieco zgięte lub pochylić się, co sprawia, że ich twarze są bardziej wyeksponowane. Taki układ zwiększa efekt wrażenia zgrania i współpracy w grupie, co jest często celem fotografii grupowej. Dobrą praktyką jest także zróżnicowanie wysokości postaci, aby uzyskać ciekawszą kompozycję, na przykład poprzez ustawienie wyższych osób w tylnych rzędach. Warto także zwrócić uwagę na tło, aby nie odwracało uwagi od samej grupy, a także na oświetlenie, które powinno być równomierne i dobrze rozproszone, aby zminimalizować cienie.

Pytanie 37

W trakcie chemicznej obróbki materiałów wrażliwych na światło, substancją służącą do utrwalania jest

A. chlorek srebra

B. tiosiarczan sodu

C. siarczan hydroksylaminy

D. żelazicyjanek potasu

Tiosiarczan sodu, który może się wydawać skomplikowany, jest tak naprawdę ważnym składnikiem w fotografii. Działa jak substancja, która utrwala obrazy na papierze fotograficznym. Jego głównym zadaniem jest pozbycie się resztek srebra z emulsji. To pozwala na stabilizację obrazu i zapobiega dalszemu „rozwojowi” zdjęcia, kiedy jest naświetlane. Wyobraź sobie, że po naświetleniu filmu, tiosiarczan sodu wchodzi do akcji, by „ugasić” obraz, dzięki czemu pozostaje on wyraźny i nie blaknie. Warto dodać, że w fotografii czarno-białej to naprawdę kluczowy proces, a normy branżowe, na przykład ISO 12232, mówią jasno, jak ważne jest użycie odpowiednich substancji. Tiosiarczan sodu jest powszechnie stosowany w laboratoriach fotograficznych, a jego stosowanie idealnie wpisuje się w dobre praktyki w obróbce materiałów światłoczułych.

Pytanie 38

Które oprogramowanie pozwala na efektywne zarządzanie plikami, ich nagrywanie, wyświetlanie, poszukiwanie, sortowanie, filtrowanie oraz edytowanie metadanych?

A. Corel Photo-Paint

B. Publisher

C. Adobe InDesign

D. Adobe Bridge

Adobe Bridge to naprawdę świetne narzędzie do zarządzania plikami multimedialnymi. Umożliwia trzymanie wszystkich zasobów w porządku. Jest pełne różnych funkcji – można szybko przeszukiwać, sortować i filtrować pliki, co bardzo przyspiesza pracę nad projektami. Na przykład, fotografowie mogą łatwo przeszukiwać zdjęcia według daty lub lokalizacji, co znacznie ułatwia im życie. Co więcej, można edytować metadane, jak opisy czy tagi, dzięki czemu wszystko jest bardziej dostosowane do naszych potrzeb. To ważne, zwłaszcza kiedy mamy do czynienia z dużymi zbiorami. I warto dodać, że Adobe Bridge współpracuje z innymi aplikacjami Adobe, jak Photoshop czy InDesign. Więc mamy wszystko w jednym miejscu, co ułatwia sprawę. Z mojego doświadczenia, korzystanie z tego narzędzia zapewnia lepszą organizację i pozwala zaoszczędzić sporo czasu, co w branży kreatywnej jest bezcenne.

Pytanie 39

Metoda przechowywania zdjęć w archiwum z zachowaniem standardu 3-2-1 oznacza

A. posiadanie 3 kopii danych, na 2 różnych nośnikach, z czego 1 poza miejscem pracy

B. zastosowanie 3 formatów plików, 2 różnych nośników i 1 systemu katalogowania

C. przechowywanie przez 3 lata, w 2 kopiach, z 1 aktualizacją rocznie

D. kompresję danych do 3 formatów, z 2 kopiami zapasowymi i 1 wersją roboczą

Metoda 3-2-1 to uznawany w branży standard do przechowywania danych, który zapewnia bezpieczeństwo i dostępność informacji. Oznacza ona posiadanie trzech kopii danych, z których dwie znajdują się na różnych nośnikach, a jedna z nich jest przechowywana w innym miejscu niż główny system. Taki układ minimalizuje ryzyko utraty danych w przypadku awarii jednego z nośników lub lokalizacji. Na przykład, jeżeli przechowujemy zdjęcia na dysku twardym komputera, warto również zainwestować w zewnętrzny dysk lub chmurę, aby mieć drugą kopię. Dodatkowo, trzecia kopia w innej lokalizacji, jak biuro czy dom, może być kluczowa w przypadku kradzieży lub zniszczenia. Standard 3-2-1 jest szeroko stosowany w różnych branżach, jako najlepsza praktyka w zarządzaniu danymi. Warto również pamiętać o regularnych testach kopii zapasowych, aby upewnić się, że można je szybko przywrócić w razie potrzeby.

Pytanie 40

Rozdzielczość bitowa (głębia bitowa) określa

A. liczbę poziomów jasności dla każdego kanału koloru

B. maksymalną liczbę plików możliwych do zapisania na karcie pamięci

C. wymiary obrazu wyrażone w pikselach

D. liczbę pikseli przypadających na cal kwadratowy (PPI)

Rozdzielczość bitowa, znana również jako głębia bitowa, odnosi się do liczby poziomów jasności, które można przypisać do każdego kanału koloru w obrazie. W praktyce oznacza to, że im wyższa głębia bitowa, tym większa liczba odcieni kolorów i tonów szarości, które można uzyskać. Na przykład, obraz o głębi bitowej 8 bitów na kanał może reprezentować 256 poziomów jasności (2^8), co w przypadku trzech kanałów (czerwony, zielony, niebieski) daje łącznie 16,7 miliona różnych kolorów (256 x 256 x 256). Tego rodzaju parametry są kluczowe przy pracy z grafiką komputerową, fotografią cyfrową czy filmem, gdzie precyzja odwzorowania kolorów ma ogromne znaczenie. Warto również zauważyć, że standardy takie jak sRGB i Adobe RGB definiują różne przestrzenie kolorów, które są zgodne z różnymi głębokościami bitowymi, co wpływa na jakość końcowego obrazu. W kontekście obróbki graficznej, wybór odpowiedniej głębi bitowej jest decydujący dla zachowania detali oraz poprawy zakresu tonalnego w edytowanym obrazie.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej