Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik stylista
Kwalifikacja: MOD.03 - Projektowanie i wytwarzanie wyrobów odzieżowych
Data rozpoczęcia: 25 maja 2025 12:49
Data zakończenia: 25 maja 2025 12:59

Egzamin niezdany

Wynik: 19/40 punktów (47,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Osłona igły zainstalowana na maszynie stębnowej pełni podczas szycia rolę ochronną przed

A. wysuwaniem się igły z igielnicy.

B. przygnieceniem dłoni.

C. przeszyciem palca.

D. odpryśnięciem uszkodzonej igły.

Osłona igły na maszynie stębnowej pełni kluczową rolę w zapewnieniu bezpieczeństwa podczas szycia, chroniąc użytkownika przed możliwością przeszycia palca. Ta osłona jest zaprojektowana w taki sposób, aby ograniczyć ryzyko kontaktu między igłą a rękami osoby obsługującej maszynę. W kontekście standardów BHP w przemyśle tekstylnym oraz odzieżowym, zapewnienie odpowiednich zabezpieczeń na maszynach szyjących jest nie tylko zalecane, ale wręcz obowiązkowe. Przykładem mogą być regulacje dotyczące maszyn szyjących zawarte w normach ISO, które podkreślają konieczność stosowania takich osłon. W praktyce, użytkownik powinien zawsze sprawdzać, czy osłona jest prawidłowo zamocowana i nieuszkodzona przed rozpoczęciem szycia, co znacząco poprawia bezpieczeństwo pracy. Warto również pamiętać, że stosowanie osłon przyczynia się do zwiększenia efektywności pracy poprzez minimalizowanie rozpraszania uwagi, które może wystąpić w wyniku niebezpiecznych sytuacji związanych z przeszyciem.

Pytanie 2

Jaki metryczny rozmiar powinna mieć igła przeznaczona do szycia damskich bluzek z batystu?

A. 100

B. 110

C. 90

D. 70

Igła metryczna 70 to naprawdę dobry wybór do szycia bluzek z batystu. Ten materiał jest bardzo delikatny, więc potrzebujesz narzędzia, które nie uszkodzi włókien. Igły o cieńszej średnicy, jak ta, mają węższe ostrze, co zmniejsza ryzyko, że materiał się rozciągnie lub przypadkiem pęknie. Moim zdaniem, użycie igły 90 lub 100 w tym przypadku to spory błąd. Podczas szycia bluzek warto też pomyśleć o nici; najlepszym rozwiązaniem jest cieńsza nić, bo wtedy z igłą 70 wszystko współpracuje lepiej. A jeszcze jedno, warto szyć na mniejszych prędkościach, żeby nie narobić sobie problemów z pęknięciami lub zaciągnięciami – to naprawdę się przydaje w praktyce.

Pytanie 3

Która z podanych przyczyn nie prowadzi do złamania igły podczas szycia?

A. Niewłaściwe nawinięcie nitki dolnej na szpuleczkę bębenka

B. Zbyt wysokie napięcie nitki górnej

C. Nieprawidłowe umiejscowienie bębenka w mechanizmie chwytacza

D. Zbyt cienka igła

Zbyt mocne napięcie nitki górnej oraz źle założony bębenek to jedne z najczęstszych powodów, dla których igły łamią się podczas szycia. Gdy napięcie jest za wysokie, igła może być nadmiernie obciążona i to prowadzi do jej złamania, gdy przechodzi przez tkaninę. Lepiej regularnie sprawdzać napięcie, żeby dopasować je do materiału. Złe założenie bębenka też może powodować problemy z podawaniem nitki, co skutkuje zacięciami i jeszcze większym obciążeniem igły. Ważne jest, żeby trzymać się instrukcji producenta przy montażu bębenka i przeprowadzać przeglądy maszyny. Zbyt cienka igła przy grubych materiałach może nie wytrzymać i złamać się. Zrozumienie zasad działania maszyn oraz ich konserwacji to klucz do uniknięcia problemów z łamaniem igieł i zapewnienia długiej pracy sprzętu.

Pytanie 4

Do punktu usługowego zgłosiła się klientka z prośbą o wszycie zamka błyskawicznego do spodni i skrócenie nogawek. Jaka będzie cena usługi, jeżeli w zakładzie obowiązuje cennik usług przedstawiony w tabeli?

Rodzaj usługi	Cena
Poszerzenie lub zwężenie wyrobu	20,00 zł
Skrócenie lub wydłużenie długości wyrobu, rękawa, nogawki	15,00 zł
Wszycie zamka błyskawicznego	20,00 zł

A. 15,00 zł

B. 50,00 zł

C. 20,00 zł

D. 40,00 zł

Odpowiedź 50,00 zł jest prawidłowa, ponieważ dokładnie odzwierciedla całkowity koszt wykonania dwóch usług zamawianych przez klientkę. Zgodnie z cennikiem, wszycie zamka błyskawicznego kosztuje 20,00 zł, natomiast skrócenie nogawek wynosi 15,00 zł. Klientka zleciła dwukrotne skrócenie nogawek, co oznacza, że należy doliczyć tę usługę dwukrotnie. Zatem całkowity koszt można obliczyć w następujący sposób: 20,00 zł za wszycie zamka oraz 30,00 zł za skrócenie nogawek (15,00 zł x 2), co łącznie daje 50,00 zł. Taki sposób kalkulacji jest standardową praktyką w branży usług krawieckich, gdzie każda usługa powinna być wyceniana osobno, a w przypadku zleceń wielokrotnych, ceny muszą być odpowiednio skumulowane. Dzięki temu klienci mają jasność co do kosztów, a usługodawcy mogą precyzyjnie planować swoje przychody. Warto pamiętać, że odpowiednie zarządzanie cennikiem oraz transparentne informowanie klientów o kosztach usług są kluczowe dla budowania zaufania i długoterminowych relacji z klientami.

Pytanie 5

Jaką metodę należy wykorzystać do łączenia elementów niemowlęcych śpioszków z welurowej dzianiny?

A. stębnówkę

B. overlock

C. fastrygówkę

D. zygzaki

Fastrygówka to technika, która polega na luźnym szyciu, najczęściej wykonywana ręcznie. Choć może być używana do tymczasowego łączenia elementów, nie jest wystarczająco mocna ani odporna na rozciąganie, co czyni ją niewłaściwą dla dzianin takich jak welur, które są elastyczne i potrzebują mocnego, trwałego szwu. Stębnówka, z kolei, to technika szycia prostego, która nie ma odpowiednich właściwości elastycznych, aby skutecznie łączyć dzianiny. Szwy stębnówki mogą łatwo pękać przy rozciąganiu materiału, co jest istotnym problemem w przypadku odzieży dziecięcej, gdzie komfort i wytrzymałość są kluczowe. Zygzakówka natomiast, mimo że również oferuje pewną elastyczność, nie jest tak skuteczna jak overlock w obrabianiu krawędzi tkanin, co jest istotne w przypadku materiałów, które mogą się strzępić. Wykonywanie szwów zygzakowych na dzianinach może prowadzić do niewłaściwego wykończenia, a tym samym wpływać na jakość produktu końcowego. W branży odzieżowej obowiązują standardy, które zalecają użycie overlocków przy szyciu tkanin elastycznych i dzianin, aby zapewnić nie tylko estetykę, ale i funkcjonalność odzieży, co jest kluczowe, zwłaszcza w produkcji odzieży dla niemowląt.

Pytanie 6

Składnik odzieży na górną lub dolną część ciała, który został utworzony poprzez połączenie określonych segmentów konstrukcyjnych za pomocą linii prostych, łamanych i krzywych, to

A. forma konstrukcyjna

B. szablon pomocniczy

C. forma modelowa

D. szablon podstawowy

Forma konstrukcyjna to kluczowy element w procesie projektowania odzieży, który odnosi się do podstawowych kształtów, które są wykorzystywane do tworzenia odzieży na górną lub dolną część ciała. Obejmuje ona połączenie wyznaczonych odcinków konstrukcyjnych różnymi liniami - prostymi, łamanymi i krzywymi, co pozwala na uzyskanie pożądanego fasonu. Przykładem zastosowania formy konstrukcyjnej może być projektowanie bluzki, gdzie odpowiednio zaprojektowana forma umożliwia dopasowanie do sylwetki użytkownika oraz określenie detali, takich jak dekolt czy długość rękawów. W branży odzieżowej standardy dotyczące konstrukcji odzieży są regulowane przez normy, takie jak ISO 3635, które definiują strukturę i formy wyrobów, zapewniając ich funkcjonalność i estetykę. Zrozumienie i umiejętne stosowanie form konstrukcyjnych jest więc kluczowe dla każdego projektanta, który chce tworzyć odzież wysokiej jakości, spełniającą oczekiwania klientów oraz wymagania rynku.

Pytanie 7

Przy dokonywaniu pierwszej analizy bluzki na figurze klientki, należy zwrócić uwagę, między innymi, na

A. lokalizację zaszewek, ich długość i głębokość

B. staranność w wyprasowaniu bluzki

C. układanie się wszywanego kołnierza

D. kierunek oraz lokalizację wszycia rękawa

Odpowiedź dotycząca zaszewek jest prawidłowa, ponieważ w procesie dopasowywania bluzki na sylwetce klientki, kluczowe jest zwrócenie uwagi na miejsce zaszewek oraz ich długość i głębokość. Zaszewek używa się do formowania sylwetki odzieży, co ma bezpośredni wpływ na komfort noszenia oraz estetykę produktu. Dobrze umiejscowione zaszewki pomagają w odpowiednim dopasowaniu bluzki do kształtów ciała klientki, co jest istotne nie tylko z punktu widzenia mody, ale również ergonomii. Na przykład, jeśli zaszewki są zbyt krótki, bluzka może wyglądać na niedopasowaną, natomiast zbyt głębokie zaszewki mogą powodować nieestetyczne zniekształcenia. Dobrą praktyką jest przetestowanie różnych długości i głębokości zaszewek na sylwetce klientki, aby uzyskać optymalny efekt. Warto również pamiętać, że poprawne zaszewkowanie może wpływać na ogólną linię odzieży oraz jej funkcjonalność, co jest istotne w kontekście praktycznego użytkowania odzieży.

Pytanie 8

Jaką ilość materiału bawełnianego o szerokości 150 cm będzie potrzebował krawiec do uszycia damskich spodni rybaczek o długości 80,0 cm, dla osoby o obwodzie bioder 96,0 cm?

A. 88 cm

B. 80 cm

C. 160 cm

D. 176 cm

Odpowiedzi 80 cm, 160 cm i 176 cm są błędne z paru powodów. Jak wybierzesz 80 cm, to może wyglądać na to, że to wystarczająca długość dla spodni o długości 80 cm. Ale nie bierzesz pod uwagę zapasów materiału na szwy i podłożenie, co jest kluczowe. Typowy zapas na szwy to jakieś 1-1,5 cm na stronę, więc w przypadku nóg spodni to może być dodatkowe 4-6 cm. Z kolei 160 cm to za dużo, bo powoduje marnowanie materiału i wyższe koszty. No i nadmiar tkaniny bywa niewygodny, więc nie ma sensu. Odpowiedź 176 cm jest jeszcze gorsza z tej samej przyczyny - robi jeszcze większe straty w materiale. Problem w tym, że nie rozumiesz zasad doboru tkaniny i źle liczysz, co powinno opierać się na dokładnych pomiarach i specyfice kroju. Jak szyjesz spodenki rybaczki, trzeba wszystko przemyśleć i zastosować zasady optymalizacji, co jest ważne w produkcji.

Pytanie 9

Jaką metodę obróbki parowo-cieplnej należy zastosować, aby zlikwidować połysk z powierzchni materiału wełnianego?

A. Przeprasowanie

B. Wyprasowanie

C. Odprasowanie

D. Odparowanie

Przeprasowanie, odprasowanie i wyprasowanie to terminy, które odnoszą się do różnych technik obróbki tkanin, jednak nie są one odpowiednie do usuwania połysku z powierzchni tkanin wełnianych. Przeprasowanie oznacza proces wygładzania zagnieceń poprzez zastosowanie wysokiej temperatury oraz nacisku, co może przynieść chwilową poprawę wyglądu, ale nie eliminuje połysku. Odprasowanie, z kolei, zazwyczaj odnosi się do usuwania zagnieceń z tkanin po ich wypraniu, a więc również nie ma na celu trwałej zmiany w strukturze włókien, co jest kluczowe dla likwidacji połysku. Wreszcie, wyprasowanie to termin często używany zamiennie z przeprasowaniem, co dodatkowo wprowadza zamieszanie w kontekście technik obróbczych. Wszystkie te metody opierają się na działaniu temperatury i nacisku, jednak nie angażują pary wodnej, która jest kluczowym elementem odparowania. Często błędne przekonanie o skuteczności tych metod może prowadzić do pogorszenia stanu tkaniny, gdyż niewłaściwie przeprowadzony proces prasowania może powodować skurcz lub uszkodzenie włókien, co jest szczególnie istotne w przypadku delikatnych materiałów, takich jak wełna.

Pytanie 10

Jakiej krajarki z nożem nie da się wykorzystać do wykrawania elementów odzieżowych z nakładu, które mają wewnętrzne narożniki i zaokrąglenia?

A. Pionowym

B. Taśmowym

C. Tarczowym

D. Wielokątnym

Odpowiedź 'Tarczowym' jest trafiona. Krajarki tarczowe mają noże w formie tarcz, co sprawia, że radzą sobie świetnie z prostymi cięciami. Ale jak chodzi o odzież z zaokrąglonymi kształtami, to już nie jest tak różowo. Taki nóż nie zdoła wykroić detali, które mają jakieś krzywe czy narożniki. W praktyce krajarki tarczowe sprawdzają się głównie w produkcji prostych linii, na przykład tkanin do odzieży sportowej, gdzie przeważają geometryczne kształty. Natomiast do bardziej skomplikowanych form, jak bluzki czy sukienki, lepiej wybierać krajarki taśmowe lub pionowe, bo te potrafią poradzić sobie z trudniejszymi figurami. W branży odzieżowej, dobrze jest mieć na uwadze, że wybór odpowiedniego narzędzia ma kluczowe znaczenie dla jakości wyrobu.

Pytanie 11

Jakie wymiary krawcowa powinna zmierzyć u klientki, aby obliczyć ilość tkaniny gładkiej o szerokości 150 cm, jaką zamierza ona kupić na uszycie żakietu?

A. Wzrost, obwód klatki piersiowej

B. Długość żakietu, obwód bioder

C. Długość żakietu, długość rękawa

D. Długość rękawa, wzrost

Długość żakietu i długość rękawa to naprawdę kluczowe wymiary, które każda krawcowa musi mieć na uwadze, żeby dobrze obliczyć, ile tkaniny będzie potrzebne. Wydaje mi się, że długość żakietu wpływa na to, ile materiału w ogóle potrzebujemy, a długość rękawa jest super ważna, bo rękawy zajmują sporo miejsca w projekcie. Jak pracujesz z gładką tkaniną o szerokości 150 cm, to szczególnie musisz uważać na te pomiary, żeby nie zmarnować materiału. Dobrze jest też pomyśleć o zapasach na szwy i ewentualne poprawki, bo to standard w branży. A jeśli żakiet ma podszewkę, to nie zapomnij zmierzyć jej długości, żeby mieć pewność, że wszystko zmieści się w tkaninie, którą zamawiasz. Dokładność w tych pomiarach to klucz do dobrego dopasowania i estetyki ubrania, a to przecież bardzo ważne dla zadowolenia klienta.

Pytanie 12

Aby pozbyć się śladów szwów oraz załamań, które powstały podczas przeróbki odzieży, należy wykończyć wyrób

A. zaprasować

B. zdekatyzować

C. odprasować

D. sprasować

Wybór odpowiedzi 'zaprasować' nie jest właściwy w kontekście usuwania śladów szwów i załamań. Technika zaprasowywania polega na zastosowaniu wysokiej temperatury, często w połączeniu z wilgocią, aby nadać tkaninie trwały kształt lub strukturalne wykończenie. Pomimo że proces ten może być użyteczny na etapie produkcji, nie jest odpowiedni do finalnego wykończenia odzieży po przeróbkach, ponieważ jego celem jest utrwalenie kształtu, a nie usunięcie zagnieceń. Z kolei odpowiedź 'zdekatyzować' odnosi się do procesu eliminacji resztek chemicznych lub stabilizacji tkanin, co ma na celu zapobieganie kurczeniu się materiału. Jest to istotny krok przed szyciem, jednak nie dotyczy usuwania załamań. Wybór 'sprasować' również wprowadza w błąd, ponieważ może być mylony z ogólnym pojęciem prasowania, które nie precyzuje technik i celów, a tym samym nie odnosi się do konkretnego problemu związane z usuwaniem śladów szwów. W praktyce, podczas przeróbek odzieżowych, kluczowe jest zrozumienie różnicy między tymi technikami, aby poprawnie zastosować odpowiednie metody, które zapewnią nie tylko estetykę, ale także funkcjonalność odzieży. Wybór niewłaściwej techniki może prowadzić do nieodwracalnych uszkodzeń materiału lub nieestetycznego wyglądu finalnego wyrobu.

Pytanie 13

Zbyt niski nacisk stopki skutkuje nieprawidłowościami występującymi podczas szycia, które polegają na

A. zrywaniu nici górnej

B. zrywaniu nitki dolnej

C. nieprawidłowym przesuwie materiału

D. łamaniu igły

Kiedy stopka nie dociska wystarczająco mocno materiału, to może być duży problem podczas szycia. Wiesz, że stopka ma za zadanie trzymać materiał na miejscu i sprawić, żeby przesuwał się równo? Jak nie jest wystarczająco dociskana, to materiał może chaotycznie się przesuwać. Może się wtedy pojawić dużo fałd czy zagnieceń, a szwy przestają wyglądać estetycznie. Weźmy na przykład szycie jedwabiu – tam musisz mieć idealny docisk, bo inaczej materiał zacznie się przesuwać gdzie chce, a to nie jest fajne. Warto też pamiętać, że różne techniki szycia, takie jak quilting czy szycie dzianin, mogą wymagać innego podejścia do tego ustawienia. Dobrą praktyką jest testowanie maszyny przed rozpoczęciem nowego projektu, żeby upewnić się, że szycie będzie na wysokim poziomie.

Pytanie 14

Do zrealizowania zamówienia na sukienkę damską z jedwabiu użyto
1,10 m jedwabiu w cenie 80,00 zł za 1 m
1,00 m podszewki w cenie 14,00 zł za 1 m
1 zamek w cenie 6,00 zł za 1 szt.
Koszt uszycia sukienki na podszewce wynosi 150,00 zł. Jaką wartość mają koszty bezpośrednie oraz koszt robocizny za zrealizowane zamówienie?

A. 250,00 zł

B. 260,00 zł

C. 258,00 zł

D. 244,00 zł

Aby obliczyć sumę kosztów bezpośrednich oraz kosztu robocizny za zamówienie na sukienkę, należy zsumować wszystkie składniki kosztowe. Koszt jedwabiu wynosi 1,10 m * 80,00 zł/m = 88,00 zł, koszt podszewki to 1,00 m * 14,00 zł/m = 14,00 zł, koszt zamka to 6,00 zł, a koszt uszycia sukienki to 150,00 zł. Zatem całkowity koszt wynosi: 88,00 zł + 14,00 zł + 6,00 zł + 150,00 zł = 258,00 zł. Tego typu analizy kosztów są kluczowe w branży odzieżowej, ponieważ pozwalają na dokładne oszacowanie wydatków związanych z produkcją. Efektywne zarządzanie kosztami jest fundamentem działalności przedsiębiorstw, a znajomość składników kosztów umożliwia lepsze planowanie i podejmowanie decyzji biznesowych. Wiedza na temat kosztów materiałów i robocizny pozwala na wycenę produktów, co jest niezbędne w kontekście konkurencyjności na rynku. Przykładem zastosowania może być przygotowanie oferty dla klienta, w której dokładnie uwzględnia się wszystkie koszty, co zwiększa transparentność i zaufanie do marki.

Pytanie 15

Oblicz potrzebne zużycie tkaniny gładkiej o szerokości 90 cm do uszycia damskiej spódnicy podstawowej o długości 50 cm na wymiary ZWo - 164 cm, ot - 70 cm, obt - 96 cm?

A. 50 cm

B. 100 cm

C. 55 cm

D. 110 cm

Podczas obliczania zużycia tkaniny do uszycia spódnicy wiele osób miewa trudności z uwzględnieniem wszystkich niezbędnych parametrów. Odpowiedzi takie jak 50 cm czy 55 cm mogą sugerować, że nie zostały wzięte pod uwagę kluczowe elementy, takie jak zapas na szwy czy kształt spódnicy. W przyjętych standardach szycia, długość tkaniny potrzebnej na spódnicę nie powinna być określana tylko na podstawie wymiarów spódnicy, ale również na podstawie jej stylu, rodzaju materiału oraz sposobu wykończenia. Zastosowanie zbyt małej ilości materiału może skutkować nieodpowiednim dopasowaniem odzieży, co w konsekwencji przekłada się na komfort użytkowania i estetykę. Ponadto, brak uwzględnienia wymagań dotyczących tkaniny, takich jak jej elastyczność czy wzornictwo, może prowadzić do poważnych błędów w ocenie potrzebnego materiału. Istotne jest również zrozumienie, że każdy materiał się różni i może wymagać indywidualnego podejścia, co oznacza, że standardowe obliczenia mogą nie zawsze pasować do specyficznych wymagań projektu. Warto zapoznać się z podstawowymi zasadami szycia, aby uniknąć takich nieporozumień i właściwie oszacować potrzebne zasoby materiałowe.

Pytanie 16

Jaką tkaninę warto zaproponować klientce na elegancką bluzkę?

A. Flanelę

B. Pepitę

C. Satynę

D. Tenis

Wybór nieodpowiednich tkanin na bluzkę wizytową może prowadzić do niewłaściwego odbioru stylizacji. Pepita, choć uznawana za klasyczny wzór, jest tkaniną o charakterystycznym wzornictwie, które może być zbyt casualowe dla formalnych okazji. W kontekście wizytowym, pepita często nie sprosta oczekiwaniom co do elegancji i może być postrzegana jako zbyt codzienna, co nie zawsze jest odpowiednie w sytuacjach wymagających większej staranności. Flanela, z kolei, jest materiałem o miękkiej i ciepłej strukturze, ale jest kojarzona głównie z odzieżą casualową i codzienną. Jej grubość i faktura mogą sprawić, że bluzka z flaneli będzie niewygodna w bardziej formalnych warunkach, gdzie oczekiwana jest lekkość i przewiewność materiałów. Tenis, będący tkaniną stosowaną głównie w odzieży sportowej, również nie nadaje się do tworzenia eleganckich bluzek wizytowych. Jego właściwości funkcyjne, takie jak oddychalność i elastyczność, nie są pożądane w kontekście formalnych stylizacji, gdzie kluczowe są estetyka i wyrafinowanie. Decydując o wyborze tkaniny na bluzkę wizytową, należy kierować się jej właściwościami estetycznymi oraz komfortem noszenia, a także przystosowaniem do okazji, co powinno wykluczać wspomniane materiały.

Pytanie 17

Ile wynosi zużycie tkaniny w groszki o szerokości 90 cm, z której uszyto spódnicę podstawową dla klientki o wymiarach przedstawionych w tabeli?

obwód talii	74 cm
obwód bioder	104 cm
długość spódnicy	60 cm

A. 60 cm

B. 120 cm

C. 132 cm

D. 66 cm

Wybór odpowiedzi, który wskazuje na inne wartości zużycia tkaniny, często wynika z błędnego zrozumienia zasad konstrukcji odzieży. Na przykład, wybór 66 cm może sugerować, że osoba odpowiedzialna za pomiar nie uwzględniła, że spódnica wymaga pełnej szerokości tkaniny z powodu swojego fasonu. Spódnice są zazwyczaj szyte z dwóch odrębnych części, które łączą się w środkowej linii, co oznacza, że konieczne jest wykorzystanie materiału zarówno na przód, jak i na tył, a ich długości muszą być odpowiednio zaplanowane. Ponadto, wybór wartości takich jak 120 cm lub 60 cm nie uwzględnia standardowych zapasów na szwy i podwinięcia, które są kluczowe w każdym projekcie krawieckim. Bez dodania zapasu, istnieje ryzyko, że ostateczna długość spódnicy będzie niewystarczająca, co prowadzi do frustracji klientki oraz dodatkowych kosztów związanych z poprawkami. W praktyce, aby uniknąć takich nieporozumień, warto dokładnie przeanalizować wymiary klientki oraz przewidzieć, jaka ilość materiału będzie potrzebna, bazując na typowych zasadach kroju oraz konstrukcji odzieży. Współczesne standardy krawieckie sugerują, aby zawsze planować zużycie materiału z uwzględnieniem dodatkowych centymetrów na wszelkie korekty czy modyfikacje, co pozwala na uzyskanie jak najlepszego efektu końcowego.

Pytanie 18

Ocena jakości sukienki uwzględnia jej układalność?

A. materiałów zasadniczych

B. wykonania wyrobu gotowego

C. dodatków krawieckich

D. wykonania elementów wyrobu odzieżowego

Ocena jakości sukienki z uwzględnieniem materiałów zasadniczych, wykonania elementów wyrobu odzieżowego czy dodatków krawieckich, choć istotna, nie oddaje pełnego obrazu tego, co wpływa na układalność i ostateczną jakość wyrobu gotowego. Materiały zasadnicze mają wpływ na trwałość oraz komfort noszenia, jednak nie zawsze determinują sposób, w jaki sukienka się układa. Na przykład, nawet najdroższe materiały mogą źle się układać, jeśli konstrukcja wyrobu nie jest odpowiednio przemyślana. Również wykonanie poszczególnych elementów odzieży, jak szwy czy wykończenia, jest ważne, ale głównie w kontekście ich wpływu na ogólną jakość wyrobu, a nie bezpośrednio na jego układalność. Dodatki krawieckie, takie jak zamki, guziki czy aplikacje, mogą również wpływać na estetykę, ale nie są głównym czynnikiem determinującym, czy sukienka dobrze leży na sylwetce. Kluczowym błędem myślowym jest pomijanie kompleksowego podejścia do analizy jakości wyrobu gotowego. W ocenie sukienek należy zawsze uwzględniać, że układalność jest wynikiem synergii wszystkich tych elementów, a nie tylko pojedynczych składników. Dlatego, aby uzyskać sukienkę o wysokiej jakości, ważne jest, aby wszystkie aspekty - od materiałów po wykonanie detali - zostały zharmonizowane z myślą o końcowym efekcie, czyli odzieży, która nie tylko dobrze wygląda, ale również komfortowo się nosi.

Pytanie 19

Tkanina wykonana z bawełny, tkaną na krosnach żakardowych w splotach atłasowym i satynowym, wykorzystywana do produkcji obrusów, to

A. batyst

B. adamaszek

C. madera

D. popelina

Odpowiedzi takie jak 'popelina', 'madera' czy 'batyst' są nie na miejscu, bo pewnie nie do końca rozumiesz, jak te tkaniny się różnią. Popelina to lekki materiał bawełniany, często wykorzystywany do odzieży. Jest gładka i ma prosty splot, więc nie nadaje się na eleganckie obrusy. Madera to z kolei grubsza tkanina, która może pasować do niektórych obrusów, ale nie ma takich wzorów jak adamaszek. Batyst to z kolei ultra lekki materiał, głównie do dziecięcej odzieży, ale ze względu na swoją delikatność nie sprawdzi się jako obrus, bo łatwo się brudzi i uszkadza. Te błędne odpowiedzi mogą wynikać z mylenia terminów w branży tekstylnej oraz małej wiedzy o specyfikacjach tkanin. Ważne, żeby zrozumieć, że różne tkaniny mają różne właściwości i zastosowania, co jest kluczowe w produkcji i wyborze materiałów.

Pytanie 20

Modyfikację bluzki damskiej polegającą na dodaniu paska z tkaniny zakończonego klinem wzdłuż szwu rękawa należy przeprowadzić w odzieży

A. z rękawami, w których skrojono zbyt płaską główkę.

B. zbyt krótkimi rękawami.

C. z rękawami, w których skrojono zbyt wysoką główkę.

D. zbyt wąskimi rękawami.

Wybór opcji dotyczącej przeróbki odzieży z rękawami zbyt krótkimi jest mylny, ponieważ problem ten nie wynika bezpośrednio z szerokości rękawa, lecz z jego długości. Rękawy, które są zbyt krótkie, wymagają innego podejścia, takiego jak wydłużenie rękawa przez dodanie materiału, a nie wstawienie klina. Przeróbka za pomocą klina jest skuteczna w przypadku, gdy rękaw uciska lub ogranicza ruchy, co jest charakterystyczne dla rękawów wąskich. Ponadto, rękawy ze zbyt wysoką główką nie są odpowiednim przypadkiem do tej przeróbki, ponieważ wysokość główki wpływa na konstrukcję rękawa, a nie na jego szerokość. W przypadku skrojenia zbyt płaskiej główki, problem leży w formie rękawa, co może prowadzić do niepożądanej sylwetki i braku swobody przy ruchu, a wstawienie klina nie rozwiąże tych problemów. Dobrze jest zrozumieć, że każdy typ przeróbki musi być dostosowany do konkretnej sytuacji, a nie każda technika jest uniwersalna. Należy unikać typowych błędów myślowych, takich jak stosowanie jednego rozwiązania dla różnych problemów konstrukcyjnych, co może prowadzić do nieestetycznego efektu końcowego oraz obniżenia jakości wykonania odzieży.

Pytanie 21

Jednym z powodów, dla których maszyna stębnowa może nie działać poprawnie, jest zerwanie nitki dolnej. Jak można temu przeciwdziałać?

A. prawidłowo nawlec nić dolną

B. zwiększyć siłę docisku sprężynki regulacyjnej na bębenku

C. dobrać odpowiednią igłę

D. zmniejszyć napięcie nitki górnej

Zwiększenie docisku sprężynki regulacyjnej na bębenku lub zmniejszenie naprężenia nitki górnej może wydawać się logicznym rozwiązaniem, ale w rzeczywistości nie adresuje problemu zrywania nitki dolnej. Zbyt mocny docisk sprężynki może prowadzić do nadmiernego obciążenia nici, co może skutkować ich zrywaniem, a także do uszkodzenia bębenka. Dodatkowo, zmiana naprężenia nitki górnej nie ma wpływu na prawidłowe działanie nici dolnej. Z kolei dobór właściwej igły, mimo że jest istotny dla ogólnej wydajności maszyny, nie rozwiązuje problemu, jeśli nić dolna jest niewłaściwie nawleczona. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do takich wniosków, to skupienie się na regulacji ustawień zamiast na poprawności procesu nawlekania. W kontekście standardów branżowych, ważne jest, by każdy operator maszyny stębnowej miał solidne zrozumienie podstawowych zasad eksploatacji i konserwacji, co pozwoli na zapobieganie problemom związanym z zrywaniem nici.

Pytanie 22

Podczas szycia na maszynie do stębnowania dochodzi do złamania igły. Jakie mogą być przyczyny tego zjawiska?

A. uszkodzone ostrze igły

B. niepoprawnie nawleczona nić górna

C. przestawiony chwytacz

D. niewystarczająca siła docisku stopki

Uszkodzone ostrze igły jest często mylnie uznawane za przyczynę jej łamania. W rzeczywistości, jeśli igła ma uszkodzone ostrze, może to prowadzić do problemów z szyciem, takich jak przerywanie nici lub nieprawidłowe ściegi, ale niekoniecznie do złamania igły. Uszkodzenie ostrza może wynikać z niewłaściwego doboru igły do materiału lub z niewłaściwej techniki szycia, jednak sama igła, nawet jeśli jest uszkodzona, raczej złamie się dopiero w wyniku innych czynników, takich jak niewłaściwe ustawienia maszyny. Z drugiej strony, zbyt mała siła docisku stopki również nie jest bezpośrednią przyczyną łamania się igły, choć może wpływać na jakość szycia. Zbyt luźno dociskana stopka może powodować przesuwanie się materiału, co w dłuższej perspektywie może prowadzić do uszkodzenia igły, ale nie jest to najczęstsza przyczyna. Niewłaściwie nawleczona nić górna również nie jest bezpośrednim czynnikiem wpływającym na łamanie igły, chociaż może prowadzić do zacięcia się nici lub problemów z równomiernym szyciem. Ważne jest, aby zrozumieć, że wiele z tych błędnych wniosków wynika z braku wiedzy na temat działania maszyny do szycia oraz jej poszczególnych elementów, dlatego kluczowe jest dokładne zapoznanie się z instrukcją obsługi oraz technikami szycia, aby uniknąć takich sytuacji.

Pytanie 23

Wełniane spodnie można prasować w warunkach domowych, używając płótna ochronnego, w maksymalnej temperaturze

A. 110°C

B. 180°C

C. 200°C

D. 150°C

Wybieranie zbyt wysokiej temperatury, jak 150°C czy więcej, to zły pomysł, jeśli chodzi o pielęgnację wełny. Wełna w wysokich temperaturach może się skurczyć i zniekształcić, co naprawdę nie jest fajne. Często mylimy, że wyższa temperatura lepiej prasuje, a to jest błędne myślenie. Jak żelazko osiągnie zbyt wysoką temperaturę, to włókna mogą się spalić i zrobić się twarde, co skutkuje utratą elastyczności. Owszem, płótno ochronne może trochę pomóc, ale wysoka temperatura to nadal duże ryzyko. Z moich doświadczeń wynika, że najlepiej jest sprawdzić, czy odzież jest czysta i lekko wilgotna przed prasowaniem; wtedy łatwiej się wygładza. Nie zapominajmy też o zaleceniach producenta na metkach, bo ich nieprzestrzeganie może zniszczyć ulubione ubrania, a to są dodatkowe wydatki na naprawy czy nowe zakupy. Wiedza o odpowiedniej temperaturze prasowania jest kluczowa, by zadbać o swoje ciuchy.

Pytanie 24

Podaj kluczowe wymiary potrzebne do zaprojektowania oraz wykonania modelu spódnicy z półkola.

A. Obwód bioder, obwód talii

B. Obwód talii, długość spódnicy

C. Wysokość kolana, obwód bioder

D. Wysokość talii, obwód talii

Rozumienie wymiarów do konstrukcji spódnicy z połowy koła to nie jest prosta sprawa, ale ważne jest, żeby dobrze znać podstawowe parametry, które pomagają w dopasowaniu. Wybór złych wymiarów, jak wysokość talii z obwodem pasa czy wysokość kolana z obwodem bioder, to częsty błąd, który może skutkować nieodpowiednią konstrukcją. Wysokość talii nie ma dużego związku z kształtem spódnicy w półkole, bo to nie określa, jak materiał będzie opadał. Z kolei wysokość kolana, choć ważna dla krótkich spódnic, nie ma sensu w tej konstrukcji, gdzie najważniejsze są obwody. Wiele osób myśli, że obwód bioder jest konieczny do spódnicy z półkola, ale tak naprawdę, najistotniejsze są wymiary związane z pasem i dolnym końcem. Niekiedy projektanci za bardzo skupiają się na wielu wymiarach, co wprowadza zamieszanie. Ważne, żeby zwracać uwagę na te podstawowe rzeczy, żeby spódnica była ładna i dobrze pasowała.

Pytanie 25

Zbyt głęboki dekolt z przodu sukni to pomyłka wynikająca z niewłaściwego

A. układania form sukni na materiale

B. doboru metod szycia

C. wyboru fasonu do sylwetki

D. przeprowadzenia pomiarów krawieckich

Głęboki dekolt w przodzie sukni to jeden z typowych błędów, które mogą się zdarzyć przez źle przeprowadzone pomiary krawieckie. Każda sylwetka jest inna, więc mega ważne jest, żeby robić pomiary naprawdę dokładnie. Jak pomiary są zrobione nie tak, to można się łatwo pomylić z wymiarami, co później prowadzi do złego dopasowania. Przykład? Może być tak, że przy pomiarze obwodu szyi wynik jest za mały. Efekt – dekolt wyjdzie za głęboki, co nie wygląda za dobrze i może być niewygodne. W praktyce najlepiej korzystać z metod jak 'body mapping', gdzie odwzorowujemy kształty ciała na podstawie różnych punktów pomiarowych. Używanie miękkich miar krawieckich i spisywanie wyników w formie wykresów też jest polecane przez krawców. Jak będziesz przestrzegać tych podstawowych zasad, to uzyskasz lepsze wymiary, a tym samym lepsze dopasowanie sukni.

Pytanie 26

Jakie wykończenie należy zastosować do krawędzi szwów bocznych w damskim żakiecie bez podszewki?

A. wypustka

B. lampas

C. lamówka

D. obłożenie

Lamówka to szereg technik wykończeniowych, które polegają na obszywaniu krawędzi tkaniny w celu zwiększenia ich trwałości oraz estetyki. W przypadku żakietów damskich bez podszewki, zastosowanie lamówki jest szczególnie praktyczne, ponieważ pozwala na ukrycie surowego brzegu tkaniny, co nadaje elegancki wygląd oraz zabezpiecza przed strzępieniem. Lamówka może być wykonana z tej samej tkaniny, co żakiet, lub z materiału kontrastowego, co umożliwia uzyskanie interesujących efektów wizualnych. W branży mody zasady te są standardem, a ich stosowanie może znacząco wpłynąć na jakość końcowego produktu. Przykładem zastosowania lamówki w praktyce może być obszycie krawędzi kieszeni w żakiecie, co nie tylko zwiększa trwałość, ale także podkreśla detale konstrukcyjne. Dobrą praktyką jest również stosowanie lamówki w miejscach, gdzie krawędzie tkaniny są narażone na intensywne użytkowanie, co dodatkowo zabezpiecza odzież przed uszkodzeniem i wydłuża jej żywotność.

Pytanie 27

Aby zapiąć bawełniany fartuch, który jest przeznaczony do prania mechanicznego w wysokich temperaturach, należy wykorzystać guziki

A. poliestrowe

B. drewniane

C. skórzane

D. szklane

Guziki poliestrowe są idealnym wyborem do zapinania bawełnianych fartuchów przeznaczonych do prania mechanicznego w wysokich temperaturach. Poliester to materiał syntetyczny, który charakteryzuje się wysoką odpornością na działanie wysokich temperatur oraz chemikaliów, co czyni go bardziej odpowiednim niż inne materiały. W przypadku fartuchów, które często wymagają intensywnego czyszczenia, guziki poliestrowe nie tylko zachowują swoje właściwości, ale również są łatwe w utrzymaniu czystości. W praktyce oznacza to, że nie odbarwiają się i nie deformują pod wpływem prania, co jest kluczowe w zastosowaniach profesjonalnych, takich jak gastronomia czy medycyna. Dobre praktyki branżowe sugerują stosowanie materiałów odpornych na działanie wysokiej temperatury, co potwierdza wybór guzików poliestrowych. Ponadto, guziki te są dostępne w różnych kształtach i kolorach, co pozwala na dostosowanie ich do estetyki fartucha oraz funkcjonalności użytkowania.

Pytanie 28

Montaż części bluzki damskiej z tkaniny bawełnianej powinien być realizowany ściegiem maszynowym?

A. stębnowym zygzakowym jednoigłowym dwunitkowym

B. łańcuszkowym prostym jednoigłowym jednonitkowym

C. stębnowym prostym jednoigłowym dwunitkowym

D. łańcuszkowym pokrywającym dwuigłowym czteronitkowym

Wybór łańcuszkowego prostego jednoigłowego jednonitkowego jako ściegu do montażu elementów bluzki jest niewłaściwy z kilku powodów. Ścieg łańcuszkowy, choć stosunkowo elastyczny, nie zapewnia takiej samej wytrzymałości jak ścieg stębnowy, co może prowadzić do szybkiego uszkodzenia szwów pod wpływem napięcia materiału. W kontekście szycia odzieży, szczególnie z tkanin bawełnianych, jednym z kluczowych wymagań jest trwałość szwów, a łańcuszkowy prosty nie spełnia tych norm. Podobnie, stębnowy zygzakowy jednoigłowy dwunitkowy, mimo że oferuje pewną elastyczność, może nie być wystarczająco stabilny dla szwów prostych, które są narażone na przeciążenia podczas użytkowania. Z kolei łańcuszkowy pokrywający dwuigłowy czteronitkowy, choć daje bardzo estetyczny efekt, jest bardziej skomplikowany i nie zawsze praktyczny w kontekście prostych elementów bluzki. Wybór niewłaściwego ściegu może prowadzić do problemów z trwałością, co w dłuższej perspektywie wpływa na jakość odzieży. Ponadto, niektóre z tych ściegów wymagają bardziej zaawansowanych maszyn oraz technik szycia, co może być niepraktyczne w standardowym szyciu bluzek. Kluczowym błędem w rozumieniu tego zagadnienia jest często skupienie się na wyglądzie ściegów, zamiast na ich funkcjonalności oraz wytrzymałości, co jest decydujące dla jakości wykonania odzieży.

Pytanie 29

Określ metodę naprawy spodni dresowych z uszkodzoną nogawką na kolanie.

A. Wymienić przody nogawek

B. Zwęzić nogawki

C. Skrócić spodnie

D. Naszyć na kolanach łaty

Naszycie łaty na kolanach spodni dresowych to super sposób na naprawę przetarć. Nie tylko przywraca to funkcjonalność, ale też nadaje spodenkom fajny, indywidualny styl. Możesz używać różnych materiałów, jak denin, skóra czy nawet specjalne tkaniny, które są odporne na przetarcia. Przy wyborze łaty dobrze jest też pomyśleć o kolorze i fakturze, żeby dobrze komponowały się z resztą spodni. Naszywanie łaty to także świetna praktyka, bo wzmacnia miejsca, które mogą łatwo się uszkodzić, co z kolei wydłuża życie twoich ubrań. Można je naszywać na różne sposoby, co daje możliwość kreatywnego podchodzenia do naprawy. I pamiętaj, użycie odpowiednich technik szycia, na przykład ściegu zygzakowego, pomoże zminimalizować ryzyko strzępienia się materiału. Taka naprawa jest też bardziej oszczędna niż kupowanie nowych spodni, co czyni ją naprawdę praktycznym rozwiązaniem.

Pytanie 30

Stos materiału składający się ze 100 warstw, przygotowany do wycinania sukienek w różnych rozmiarach, w klasycznie zorganizowanym procesie krojenia powinien być na początku podzielony na

A. elementy.

B. części.

C. rozmiary.

D. sekcje.

Odpowiedź 'sekcje' jest poprawna, ponieważ w procesie rozkroju tkaniny na wykroje sukienki kluczowe jest podział materiału na mniejsze partie, które ułatwiają dalsze kroki produkcji. Zazwyczaj w pierwszym etapie dokonuje się podziału na sekcje z uwagi na różnorodność elementów, które zostaną wycięte. Sekcje to fragmenty materiału, które odpowiadają określonym częściom sukienki, takim jak korpus, rękawy czy spódnica. Praktyczne zastosowanie tego podejścia można zauważyć w procesie produkcji, gdzie każda sekcja może być przetwarzana indywidualnie, co pozwala na lepsze zarządzanie czasem i zasobami. Dobre praktyki branżowe rekomendują także segregację sekcji według typów tkanin, co może być istotne w przypadku projektów zakładających użycie różnych materiałów. Przykładowo, jeśli sukienka ma elementy z różnych tkanin, ich segregacja na etapie rozkroju ułatwi późniejsze szycie oraz zapewni lepsze dopasowanie do wymagań klienta.

Pytanie 31

Zmiana bluzki ukazanej na ilustracji, mająca na celu dopasowanie jej do talii figury, wymaga odszycia zaszewek

A. od linii ramienia w przodzie

B. pionowych w przodzie i w tyle

C. barkowych w tyle

D. od linii boku w przodzie

Odpowiedź 'pionowych w przodzie i w tyle' jest prawidłowa, ponieważ dopasowanie bluzki w talii wymaga zastosowania zaszewek, które skutecznie modelują sylwetkę. Zaszewek pionowych używa się w celu wprowadzenia kształtu i konturu w obszarze talii, co pozwala na lepsze dopasowanie odzieży do indywidualnych proporcji ciała. Odszycie zaszewek w przodzie i w tyle zapewnia równomierne wsparcie dla figury, a także estetyczne wykończenie. Przykładowo, w odzieży damskiej często stosuje się takie rozwiązania w bluzkach i sukienkach, aby podkreślić talię, co jest zgodne z aktualnymi trendami mody. W procesie krawieckim kluczowe jest, aby zaszewki były odpowiednio rozmieszczone oraz miały właściwą głębokość, co pozwala na osiągnięcie zamierzonego efektu wizualnego oraz komfortu noszenia. Warto również podkreślić, że takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami w szwie odzieżowym, które zalecają uwzględnienie indywidualnych cech sylwetki podczas projektowania odzieży.

Pytanie 32

Szablon elementu odzieżowego to model, powiększony o rozmiary dodatków

A. technologicznych

B. konstrukcyjnych

C. na szwy i podwijania

D. modelowych

Prawidłowa odpowiedź to "na szwy i podwinięcia", ponieważ szablon elementu wyrobu odzieżowego rzeczywiście uwzględnia dodatkowe miejsca na szwy oraz podwinięcia, co jest kluczowe w procesie konstrukcyjnym odzieży. W kontekście projektowania odzieży, szablon stanowi podstawowy element, który przekształca wizję projektanta w fizyczny produkt. Szwy są niezbędne, aby elementy odzieży mogły być ze sobą łączone, a podwinięcia służą do estetycznego i trwałego wykończenia krawędzi materiału. Przykładem zastosowania wiedzy na ten temat jest tworzenie wykrój dla koszul, gdzie uwzględnia się odpowiednie długości na szwy, by zapewnić, że po zszyciu, gotowy produkt będzie zachowywał właściwe proporcje i wygląd. Dobrym praktykiem jest również stosowanie standardów wykończenia krawędzi, które mogą różnić się w zależności od rodzaju odzieży; na przykład, w odzieży sportowej może być stosowane podwinięcie o większej elastyczności, by dostosować się do ruchów ciała.

Pytanie 33

Przy tworzeniu szablonów należy określić dodatki na szwy oraz podwinięcia. Wartość tych dodatków jest uzależniona od

A. przeznaczenia odzieży oraz aktualnych trendów w modzie

B. rodzaju materiału i metody łączenia elementów

C. rodzaju figury oraz materiału

D. rodzaju odzieży i typu figury

Wybór dodatków na szwy i podwinięcia jest mega ważny, bo jak się pomylisz, to możesz mieć spore problemy ze strukturą ubrania. Nie można twierdzić, że dodatki zależą tylko od typu odzieży czy sylwetki, bo to nie tak działa. Każdy materiał różni się nie tylko kolorem, ale też właściwościami mechanicznymi, co ma ogromny wpływ na szycie. Na przykład, w przypadku materiałów rozciągliwych, jak jersey, trzeba dobrać odpowiednie dodatki, żeby szwy były elastyczne, co jest ważne dla komfortu. Z drugiej strony sztywne tkaniny potrzebują innych szerokości dodatków, żeby konstrukcja była solidna. I pamiętaj, że sposób łączenia elementów, np. przez overlock, wymaga innych dodatków niż zwykłe szwy. Ignorowanie tych rzeczy prowadzi do typowych błędów, jak złe dopasowanie dodatków, co powoduje problemy z zamykaniem szwów czy deformacjami. Dużo osób nie bierze tego pod uwagę, a powinny, żeby ich projekty były naprawdę dobre.

Pytanie 34

Jakiego typu układ szablonów powinno się wykorzystać do stworzenia wykrojów dla damskiej kurtki z wełnianego flauszu?

A. Łączony, symetryczny

B. Sekcyjny, dwukierunkowy

C. Asymetryczny, dwukierunkowy

D. Jednokierunkowy, pojedynczy

Wybór innych układów szablonów, takich jak sekcyjny, dwukierunkowy, asymetryczny, dwukierunkowy oraz łączony, symetryczny, wiąże się z pewnymi błędami myślowymi i nieodpowiednim podejściem do produkcji odzieży z wełnianego flauszu. Układ sekcyjny, choć może być użyteczny w innych kontekstach, nie jest optymalny w przypadku jednolitych materiałów, które wymagają spójności. Dodatkowo, dwukierunkowy układ wprowadza zamieszanie w kontekście kierunku wzoru i struktury tkaniny, co może prowadzić do nieestetycznych efektów końcowych. Asymetryczność w przypadku materiałów takich jak flausz, charakteryzujących się specyficzną teksturą, może zaburzyć naturalny wygląd odzieży, a także wpłynąć na komfort noszenia, co jest kluczowe dla użytkowników. W kontekście dobrych praktyk branżowych, zaleca się unikanie takich układów w produkcji odzieży, gdyż mogą one prowadzić do zwiększonej ilości odpadów oraz problemów jakościowych. Zrozumienie struktury materiału i jego zachowania w procesie produkcji jest niezbędne, aby uniknąć problemów, takich jak krzywe szycia czy nierówne wykończenia, które mogą zniweczyć całe starania projektanta. Dlatego kluczowe jest, aby układ szablonów był dostosowany do specyfiki materiału, co w przypadku flauszu wymaga zastosowania podejścia jednokierunkowego i pojedynczego.

Pytanie 35

Aby wykonać model przodu bluzki pokazanej na rysunku, należy przenieść konstrukcyjną zaszewkę piersiową z formy podstawowej na linię

A. boku

B. barku

C. podkroju pachy

D. podkroju szyi

Odpowiedź "podkroju szyi" jest prawidłowa, ponieważ w procesie modelowania przodu bluzki, zaszewka piersiowa jest przenoszona na linię podkroju szyi, aby uzyskać odpowiednią formę oraz dopasowanie odzieży do sylwetki. Przeniesienie zaszewki na tę linię ma kluczowe znaczenie dla estetyki oraz funkcjonalności odzieży. W praktyce, zaszewki piersiowe mają za zadanie pozwolić na lepsze uformowanie dekoltu oraz podkreślenie kształtu biustu, co wpływa na ogólny wygląd bluzki. W branży odzieżowej standardowym podejściem jest używanie zaszewek w miejscach, które umożliwiają odpowiednie uformowanie tkaniny, co zapewnia wygodę noszenia oraz atrakcyjny wygląd. Przykładem mogą być bluzki o dopasowanym kroju, gdzie zaszewki w okolicach podkroju szyi pomagają w zarysowaniu linii ramion i dekoltu, co jest szczególnie istotne w przypadku eleganckiej odzieży damskiej. Warto również zauważyć, że odpowiednie umiejscowienie zaszewek może wpłynąć na sposób, w jaki tkanina układa się na ciele, co ma kluczowe znaczenie dla jakości finalnego produktu.

Pytanie 36

Aby zwęzić klasyczne męskie spodnie z materiału wełnianego na wysokości pasa o 3 cm, należy

A. zwęzić spodnie w szwach bocznych i skrócić pasek

B. skrócić pasek, a nadmiar spodni naddać

C. pogłębić zaszewki z tyłu oraz skrócić pasek

D. zwęzić spodnie razem z paskiem w miejscu szwu siedzeniowego

Odpowiedź 'zwęzić spodnie wraz z paskiem na linii szwu siedzeniowego' jest poprawna, ponieważ zwężenie spodni w tym miejscu pozwala na jednoczesne dostosowanie ich obwodu w pasie i na linii bioder, co jest kluczowe dla estetyki i komfortu noszenia. Zmiana ta zapewnia, że spodnie dobrze układają się na sylwetce, eliminując zbędny luz, który może wpływać na ogólny wygląd. W praktyce, podczas zwężania spodni w szwie siedzeniowym, ważne jest, aby zachować równomierne proporcje, unikając powstawania fałd czy prześwitów. Ta technika jest zgodna z branżowymi standardami szycia odzieży, gdzie istotne jest, aby wszelkie zmiany były subtelne i nie wpływały negatywnie na funkcjonalność odzieży. Pozwala to również na zachowanie oryginalnych linii konstrukcyjnych spodni. Przykładem zastosowania tej metody może być przeróbka spodni garniturowych, gdzie precyzyjne dopasowanie ma kluczowe znaczenie dla formalnego wyglądu. Dzięki tej technice, uzyskuje się harmonijną sylwetkę, co jest szczególnie ważne w przypadku odzieży eleganckiej.

Pytanie 37

Jaką apreturę wykorzystuje się w procesie wykończenia materiałów przeznaczonych na odzież z włókien lnianych?

A. Przeciwgniotliwą

B. Przeciwkurczliwą

C. Usztywniającą

D. Brudnospieralną

Apretura brudnospieralna, chociaż może wydawać się atrakcyjną opcją, nie jest odpowiednia do tkanin lnianych przeznaczonych na odzież. Jej głównym celem jest ochrona materiałów przed zabrudzeniem, co w przypadku lnu, który sam w sobie jest materiałem naturalnym, nie jest kluczowym aspektem. W rzeczywistości, lniane włókna są znane z wysokiej chłonności, co oznacza, że mogą łatwo wchłaniać różne substancje, a ochrona przed zabrudzeniem nie zniweluje ich naturalnych właściwości. Ponadto, apretura przeciwkurczliwa, która jest stosowana, aby zminimalizować skurcz tkanin podczas prania, także nie spełnia roli, jaką odgrywa apretura przeciwgniotliwa. Tkaniny lniane mogą ulegać skurczeniu, ale ich gniotliwość jest znacznie bardziej istotnym czynnikiem przy projektowaniu odzieży. Usztywniająca apretura z kolei nadaje tkaninom większą sztywność, co może być korzystne w niektórych stylach odzieżowych, jednak dla lnianych materiałów, które mają być elastyczne i przewiewne, nie jest to odpowiedni wybór. W praktyce, stosowanie niewłaściwych apretur może prowadzić do niekorzystnych efektów wizualnych i funkcjonalnych, dlatego ważne jest, aby stosować rozwiązania zgodne z właściwościami i przeznaczeniem materiału.

Pytanie 38

Szerokość łuku tyłu na wysokości piersi mierzona jest poziomo na figurze kobiecej w linii obwodu klatki piersiowej między punktami

A. pachowymi tylnym i przednim.

B. tylnymi bocznymi.

C. piersiowymi bocznymi.

D. ramiennymi z tyłu.

Wybór punktów ramiennych od strony tylnej jako odniesienia do pomiaru łuku szerokości tyłu jest błędny, ponieważ te punkty nie znajdują się na linii obwodu klatki piersiowej. Ramiona nie są odpowiednimi punktami odniesienia do określenia szerokości klatki piersiowej, ponieważ ich umiejscowienie może wpływać na wynik pomiaru, co prowadzi do błędnych odczytów. W odniesieniu do piersiowych bocznych punktów, te również nie są idealne, ponieważ nie oddają rzeczywistej szerokości klatki piersiowej na wysokości piersi, co może skutkować niewłaściwym dopasowaniem odzieży. Podobnie, pomiar z użyciem pachowych tylnych i przednich punktów nie jest właściwy, ponieważ nie odzwierciedlają one rzeczywistej szerokości klatki piersiowej oraz mogą prowadzić do nieadekwatnych rozmiarów odzieży. W przemyśle odzieżowym precyzyjne pomiary są kluczowe dla zapewnienia odpowiedniego dopasowania i komfortu, a błędne podejścia do pomiaru mogą prowadzić do poważnych problemów w produkcji, takich jak reklamacje, niezadowolenie klientów oraz straty finansowe. Dlatego niezwykle istotne jest stosowanie właściwych punktów pomiarowych, zgodnych z obowiązującymi standardami.

Pytanie 39

Jakim symbolem określa się łuk długości kończyny górnej?

A. SyTy

B. RvNv

C. RvRv

D. SySvXp

Odpowiedzi RvRv, SyTy oraz SySvXp są nieprawidłowe z kilku powodów, które warto dokładnie przeanalizować. RvRv, mimo że może sugerować związek z ruchem, nie odnosi się bezpośrednio do długości kończyny górnej, co jest kluczowym elementem w ocenie biomechanicznej. Ta odpowiedź może sugerować pewne mylne założenia, takie jak zbieżność z innymi strukturami lub zasady pomiarów, które nie mają zastosowania w tym kontekście. Odpowiedź SyTy również nie odnosi się do właściwego oznaczenia łuku długości kończyny górnej; zamiast tego wydaje się być związana z innymi aspektami anatomii, co może prowadzić do nieporozumień w interpretacji wskaźników biomechanicznych. Z kolei SySvXp, który z pozoru mógłby sugerować różne analizy, jest zbyt ogólny i nieodpowiedni w kontekście precyzyjnego oznaczania łuków anatomicznych. Prawidłowym podejściem jest zawsze odniesienie się do aktualnych standardów klinicznych i wytycznych, które jasno określają, jak powinny być interpretowane i stosowane symbole w badaniach biomechanicznych. Błędy myślowe w podejściu do oceny długości kończyny górnej często prowadzą do pomijania kluczowych elementów w diagnostyce, co może wpłynąć na skuteczność dalszej terapii.

Pytanie 40

W specyfikacji szablonu nie wskazuje się

A. linii konstrukcyjnych

B. danych o wielkości rozmiaru

C. punktów montażowych

D. kierunku nitki prostej

Odpowiedź dotycząca linii konstrukcyjnych jest poprawna, ponieważ w opisie szablonu zazwyczaj nie uwzględnia się szczegółowych linii konstrukcyjnych, które są bardziej istotne na etapie projektowania. Linie konstrukcyjne służą jako pomocnicze elementy do określenia układu geometrycznego i relacji pomiędzy różnymi elementami konstrukcji. W praktyce, szablon ma na celu przedstawienie ogólnego zarysu projektu, a nie szczegółowego planu, dlatego elementy takie jak linie konstrukcyjne mogą być pominięte. W branży inżynieryjnej i architektonicznej, zgodnie z zaleceniami standardów takich jak ISO 129-1, linie konstrukcyjne są używane w dokumentacji roboczej, ale w szablonach schematycznych ich obecność nie jest wymagana. Przykładem ich zastosowania może być tworzenie rysunków technicznych, gdzie linie konstrukcyjne pomagają w precyzyjnym określeniu lokalizacji i proporcji elementów, jednak nie pojawiają się w ostatecznych wersjach dokumentacji.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej