Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik programista
Kwalifikacja: INF.03 - Tworzenie i administrowanie stronami i aplikacjami internetowymi oraz bazami danych
Data rozpoczęcia: 8 maja 2025 09:12
Data zakończenia: 8 maja 2025 09:39

Egzamin zdany!

Wynik: 29/40 punktów (72,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Przy użyciu polecenia ALTER TABLE można

A. zmieniać wartości zapisane w rekordach tabeli

B. zmieniać strukturę tabeli

C. usuwać tabelę

D. tworzyć nową tabelę

Polecenie ALTER TABLE jest kluczowym narzędziem w zarządzaniu bazami danych, pozwalającym na modyfikację struktury istniejących tabel. Umożliwia m.in. dodawanie, usuwanie lub modyfikowanie kolumn, a także zmianę ich typów danych. Na przykład, aby dodać nową kolumnę do tabeli, można użyć polecenia: ALTER TABLE nazwa_tabeli ADD nowa_kolumna typ_danych. W praktyce, ALTER TABLE jest niezbędne w przypadku zmiany wymagań aplikacji, które mogą wymagać dostosowania struktury bazy danych. Zmiany strukturalne powinny być przeprowadzane zgodnie z zasadami normalizacji, co zapewnia optymalizację bazy danych oraz zapobiega redundancji danych. Kluczowe jest również testowanie wprowadzonych zmian w środowisku testowym przed ich wdrożeniem w produkcji, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w inżynierii oprogramowania. Warto również pamiętać, że podczas modyfikacji struktury tabeli, odpowiednie zrozumienie relacji między tabelami jest istotne dla zachowania integralności danych.

Pytanie 2

W języku JavaScript trzeba zapisać warunek, który będzie prawdziwy, gdy zmienna a będzie jakąkolwiek liczbą naturalną dodatnią (bez 0) lub zmienna b przyjmie wartość z zamkniętego przedziału od 10 do 100. Wyrażenie logiczne w tym warunku ma formę

A. (a>0) && ((b>=10) && (b<=100))

B. (a>0) && ((b>=10) || (b<=100))

C. (a>0) || ((b>=10) || (b<=100))

D. (a>0) || ((b>=10) && (b<=100))

Warunek zapisany w języku JavaScript jako (a>0) || ((b>=10) && (b<=100)) jest poprawny, ponieważ spełnia wymagania dotyczące sprawdzenia, czy zmienna a jest liczbą naturalną dodatnią oraz czy zmienna b mieści się w przedziale od 10 do 100. Wyrażenie logiczne wykorzystuje operator || (alternatywa), który zwraca true, jeśli przynajmniej jeden z warunków jest spełniony. Warunek a>0 zapewnia, że zmienna a jest większa od zera, co jest zgodne z definicją liczb naturalnych dodatnich. Z kolei wyrażenie (b>=10) && (b<=100) sprawdza, czy zmienna b jest w zadanym przedziale, co jest zgodne z wymaganiami. Wartości graniczne 10 i 100 są uwzględnione dzięki operatorowi && (konjunkcja), który wymaga, aby oba warunki były prawdziwe, aby całe wyrażenie zwróciło true. W praktyce, takie podejście można wykorzystać w różnych kontekstach, np. walidacji danych wejściowych w formularzach internetowych, gdzie kluczowe jest zapewnienie, że użytkownik wprowadza poprawne wartości. Tego rodzaju wyrażenia logiczne są fundamentem programowania w JavaScript, umożliwiając tworzenie bardziej złożonych logik aplikacji. Zgodnie z dokumentacją ECMAScript, użycie operatorów logicznych jest standardowym sposobem na przetwarzanie warunków w programowaniu.

Pytanie 3

Instrukcja w języku SQL ```GRANT ALL PRIVILEGES ON klienci TO pracownik```

A. Odbiera wszystkie uprawnienia pracownikowi do tabeli klienci

B. Przenosi uprawnienia z grupy klienci na użytkownika pracownik

C. Przyznaje wszystkie uprawnienia do tabeli klienci użytkownikowi pracownik

D. Przyznaje uprawnienia grupie klienci do tabeli pracownik

Odpowiedź jest poprawna, ponieważ polecenie GRANT ALL PRIVILEGES ON klienci TO pracownik w języku SQL rzeczywiście nadaje wszystkie dostępne uprawnienia do tabeli klienci użytkownikowi pracownik. To oznacza, że pracownik zyskuje możliwość wykonywania wszelkich operacji na tej tabeli, w tym SELECT, INSERT, UPDATE oraz DELETE. Przykład zastosowania tego polecenia jest istotny w kontekście zarządzania bazami danych, gdzie administratorzy muszą przyznawać różnorodne uprawnienia użytkownikom w zależności od ich roli. Przykładowo, jeśli pracownik jest odpowiedzialny za wprowadzanie i aktualizację danych klientów, to nadanie mu wszystkich uprawnień jest uzasadnione. Ważne jest, aby przyznawać uprawnienia zgodnie z zasadą najmniejszych uprawnień, co oznacza, że użytkownik powinien mieć tylko te uprawnienia, które są niezbędne do realizacji jego zadań. W praktyce, administrator baz danych powinien monitorować przyznane uprawnienia i regularnie je przeglądać, aby zapewnić bezpieczeństwo systemu. Koszty błędów w przyznawaniu uprawnień mogą być znaczne, w tym ryzyko nieautoryzowanego dostępu do danych, dlatego kluczowe jest stosowanie dobrych praktyk w zarządzaniu uprawnieniami.

Pytanie 4

W tabeli psy znajdują się kolumny: imię, rasa, telefon_właściciela, rok_szczepienia. Jakie polecenie SQL należy zastosować, aby znaleźć numery telefonów właścicieli psów, które zostały zaszczepione przed 2015 rokiem?

A. SELECT telefon_właściciela FROM psy WHERE rok_szczepienia < 2015

B. SELECT psy FROM rok_szczepienia < 2015

C. SELECT imię, rasa FROM psy WHERE rok_szczepienia > 2015

D. SELECT telefon_właściciela FROM psy WHERE rok_szczepienia > 2015

Wybrana odpowiedź jest poprawna, ponieważ precyzyjnie określa, jak za pomocą języka SQL można uzyskać telefony właścicieli psów, których szczepienia miały miejsce przed rokiem 2015. W poleceniu SQL używamy klauzuli SELECT, aby wybrać konkretne kolumny z tabeli. W tym przypadku interesuje nas kolumna 'telefon_wlasciciela'. Klauzula WHERE służy do filtrowania danych, co pozwala na zastosowanie warunku, który musi być spełniony, aby rekordy zostały zwrócone. Warunek 'rok_szczepienia < 2015' jest logiczny i zgodny z wymaganiami pytania. Taka konstrukcja zapytania jest zgodna z najlepszymi praktykami, ponieważ jasno określa, co chcemy uzyskać oraz jakie kryteria muszą zostać spełnione. Przykładowe zastosowanie tego typu zapytania może obejmować analizę danych dotyczących zdrowia psów, co jest istotne dla weterynarzy, hodowców czy właścicieli zwierząt. Umożliwia to podejmowanie świadomych decyzji dotyczących opieki zdrowotnej zwierząt.

Pytanie 5

W SQL, aby dokonać zmiany w strukturze tabeli, na przykład dodać lub usunąć kolumnę, powinno się użyć polecenia

A. ALTER TABLE

B. DROP TABLE

C. UPDATE

D. TRUNCATE

Odpowiedź 'ALTER TABLE' jest prawidłowa, ponieważ to polecenie w SQL umożliwia modyfikację struktury istniejącej tabeli. Dzięki 'ALTER TABLE' możemy dodawać nowe kolumny, usuwać istniejące, zmieniać typy danych kolumn, a także ustawiać ograniczenia, takie jak klucze główne czy unikalne. Przykładowe zastosowanie to: 'ALTER TABLE employees ADD COLUMN birthdate DATE;' co dodaje kolumnę 'birthdate' do tabeli 'employees'. Użycie tego polecenia jest zgodne z dobrymi praktykami, ponieważ pozwala na elastyczne dostosowywanie struktury bazy danych w odpowiedzi na zmieniające się wymagania aplikacji. Warto również zaznaczyć, że 'ALTER TABLE' jest standardowym poleceniem w SQL, co oznacza, że jest obsługiwane przez większość systemów zarządzania bazami danych, takich jak MySQL, PostgreSQL czy SQL Server, co czyni je uniwersalnym narzędziem w pracy z danymi.

Pytanie 6

Istnieje tabela o nazwie wycieczki z kolumnami: nazwa, cena oraz miejsca (reprezentujące liczbę dostępnych miejsc). Aby wyświetlić tylko nazwy wycieczek, których cena jest mniejsza od 2000 zł oraz mają co najmniej cztery wolne miejsca, należy użyć zapytania

A. SELECT * FROM wycieczki WHERE cena < 2000 OR miejsca > 3

B. SELECT * FROM wycieczki WHERE cena < 2000 AND miejsca > 4

C. SELECT nazwa FROM wycieczki WHERE cena < 2000 AND miejsca > 3

D. SELECT nazwa FROM wycieczki WHERE cena < 2000 OR miejsca > 4

Twoja odpowiedź jest jak najbardziej na miejscu, bo trafnie wskazuje, jakie warunki trzeba spełnić, żeby uzyskać odpowiednie nazwy wycieczek. W tym zapytaniu SQL 'SELECT nazwa FROM wycieczki WHERE cena < 2000 AND miejsca > 3' użyto operatora AND, co oznacza, że oba warunki muszą być spełnione naraz. Pierwszy mówi, że cena wycieczki musi być mniejsza niż 2000 zł, co pomaga znaleźć tańsze oferty. Drugi warunek wymaga, żeby było przynajmniej cztery wolne miejsca, co jest ważne, gdy ktoś myśli o podróżach z rodziną lub przyjaciółmi. Takie podejście jest zgodne z tym, co powinniśmy stosować, pisząc zapytania SQL, bo powinny być one precyzyjne i skuteczne. Warto też pamiętać o dobrym używaniu operatorów logicznych, żeby uzyskać oczekiwane rezultaty. Dlatego zrozumienie, jak te operatory działają oraz jak je zastosować w kontekście danych, jest kluczowe w pracy z bazami danych.

Pytanie 7

Jakie zadanie wykonuje funkcja napisana w JavaScript?

function fun1(a,b)
{
    if ( a % 2 != 0 ) a++;
    for(n=a; n<=b; n+=2)
        document.write(n);
}

A. sprawdzenie, czy liczba a jest liczbą nieparzystą; jeśli tak, to jej wypisanie

B. wypisanie wszystkich liczb w zakresie od a do b

C. wypisanie liczb parzystych w przedziale od a do b

D. zwrócenie parzystych wartości liczb od a do b

Analiza niepoprawnych odpowiedzi wymaga zrozumienia, dlaczego poszczególne opcje nie pasują do działania funkcji fun1. W pierwszym przypadku, opcja dotycząca sprawdzania, czy liczba a jest nieparzysta i jej wypisywania, nie jest zgodna z logiką funkcji. Chociaż funkcja sprawdza, czy a jest nieparzysta, to nie wypisuje jej, lecz zmienia ją na parzystą, co wskazuje, że jej celem nie jest wypisywanie liczby a, ale przygotowanie jej do dalszej iteracji. Wypisanie wszystkich liczb z przedziału od a do b również nie jest prawidłowe, ponieważ funkcja nie iteruje po wszystkich liczbach, lecz wyłącznie po liczbach parzystych. Warto zauważyć, że funkcja pomija wszystkie liczby nieparzyste, co wyklucza tę opcję. Kolejna możliwa odpowiedź sugeruje zwracanie wartości parzystych liczb od a do b, jednak funkcja nie wykorzystuje żadnej procedury zwracania wartości, a jej konstrukcja wskazuje na bezpośrednie wypisywanie wyników, co wyklucza tę możliwość. Typowy błąd myślowy to niepoprawne rozumienie działania pętli for oraz operacji wypisywania danych w kontekście przeglądarki internetowej, co jest istotne z punktu widzenia dynamicznych aplikacji webowych. Zrozumienie, jak działa operator modulo i jego rola w wyznaczaniu parzystości liczb, jest kluczowe dla poprawnego interpretowania takich fragmentów kodu. Wskazane jest również, aby programiści byli świadomi różnicy między wypisywaniem a zwracaniem wyników, co często prowadzi do nieporozumień w kontekście funkcji i metod w JavaScript i innych językach programowania.

Pytanie 8

Który zapis w języku JavaScript daje taki sam wynik jak poniższy kod?

x = 0;
x += 10;

A. x = 0; x--; x *= 9

B. x = 10; x = x + 10

C. x = 10; x = 0

D. x = 0; x++; x = x + 9

Analiza odpowiedzi prowadzi do zrozumienia, że w niektórych przypadkach programiści mogą mieć trudności z interpretacją operacji na zmiennych. W przypadku pierwszej z niepoprawnych odpowiedzi, x = 0; x--; x *= 9; prowadzi to do innej logiki. Po przypisaniu x = 0, użycie x-- zmienia wartość x na -1, a następnie mnożenie przez 9 skutkuje -9, co nie ma nic wspólnego z oczekiwaną wartością 10. To pokazuje, jak nieprawidłowe zrozumienie podstawowych operacji arytmetycznych może prowadzić do błędów. W drugiej niepoprawnej odpowiedzi, x = 10; x = x + 10; przypisanie 10 do x oraz dodanie 10 do x daje wartość 20, co również jest dalekie od oczekiwanego wyniku. Takie nieprawidłowe podejście do operacji przypisania i dodawania może być wynikiem niedostatecznej znajomości reguł działania operatorów w JavaScript. Wreszcie, ostatnia odpowiedź, x = 10; x = 0; jest sprzeczna sama w sobie, ponieważ po przypisaniu 10, nadpisanie wartości na 0 bez żadnej operacji arytmetycznej skutkuje wartością 0, co jest jeszcze bardziej mylące. Wnioskując, kluczowe jest zrozumienie, jak działają operatory w JavaScript oraz unikanie typowych pułapek wynikających z niepoprawnego łączenia przypisania i operacji arytmetycznych. Takie błędy mogą prowadzić do trudności w debugowaniu i utrzymaniu kodu, dlatego warto przestrzegać dobrych praktyk programistycznych oraz dokładnie analizować operacje na zmiennych.

Pytanie 9

Jakie są etapy w odpowiedniej kolejności przy tworzeniu aplikacji?

A. Analiza oczekiwań klienta, określenie wymagań, programowanie, wdrożenie, testowanie

B. Programowanie, analiza oczekiwań klienta, określenie wymagań, wdrożenie, testowanie

C. Określenie wymagań, analiza oczekiwań klienta, programowanie, wdrożenie, testowanie

D. Analiza oczekiwań klienta, określenie wymagań, programowanie, testowanie, wdrożenie

Odpowiedź wskazująca na kolejność: analiza wymagań klienta, specyfikacja wymagań, tworzenie, testy, wdrażanie jest poprawna i odzwierciedla standardowy model cyklu życia oprogramowania (SDLC). Zaczynamy od analizy wymagań, co oznacza zrozumienie potrzeb klienta i zebranie informacji, które będą fundamentem dalszych prac. Następnie przechodzimy do specyfikacji wymagań, gdzie dokumentujemy te potrzeby w formie, która będzie zrozumiała dla zespołu developerskiego. Tworzenie aplikacji następuje po szczegółowym omówieniu i zaakceptowaniu wymagań, co minimalizuje ryzyko błędów. Testy są kluczowym etapem, który pozwala na weryfikację, czy stworzone rozwiązanie spełnia wymagania oraz działa zgodnie z założeniami. Ostateczne wdrożenie aplikacji do użytkowania powinno nastąpić po przeprowadzeniu wszystkich testów i uzyskaniu pozytywnych wyników. Przykład zastosowania tej metodologii można zaobserwować w projektach realizowanych w metodologii Agile, gdzie iteracje pozwalają na ciągłe dostosowywanie aplikacji do zmieniających się potrzeb klienta. Takie podejście zwiększa satysfakcję użytkowników i minimalizuje koszty związane z poprawkami.

Pytanie 10

Kolor zaprezentowany na ilustracji, zapisany w modelu RGB, w formacie szesnastkowym będzie określony w następujący sposób

A. 71A0B2

B. 77A0C1

C. 77A1C1

D. 76A3C1

Kolor w modelu RGB zapisany jako 119 160 193 odpowiada wartości szesnastkowej 77A0C1. W systemie RGB każda z trzech składowych kolorów czerwonego zielonego i niebieskiego jest reprezentowana przez wartość od 0 do 255. Przy konwersji do systemu szesnastkowego używamy par znaków dla każdej z wartości. Dla wartości 119 uzyskujemy 77 dla 160 otrzymujemy A0 a dla 193 wynik to C1. Sumując te wartości uzyskujemy kod 77A0C1 który jest szeroko stosowany w projektach graficznych i webowych. W praktyce znajomość zapisu szesnastkowego jest niezbędna w branży IT zwłaszcza w web designie oraz przy tworzeniu interfejsów użytkownika. Standardem jest wykorzystywanie tego zapisu w stylach CSS gdzie precyzyjne określenie koloru ma kluczowe znaczenie dla estetyki i funkcjonalności projektu. Prawidłowy dobór i zapis kolorów wpływa na UX i branding dlatego znajomość sposobów konwersji i czytania kolorów w różnych systemach jest kluczowa dla profesjonalistów w tej dziedzinie.

Pytanie 11

Podaj nazwę Systemu Zarządzania Treścią, którego logo jest widoczne na zamieszczonym rysunku?

A. Joomla!

B. Drupal

C. WordPress

D. MediaWiki

Podczas wyboru systemu zarządzania treścią istotne jest zrozumienie różnic między różnymi platformami. Drupal jest potężnym CMS-em często wybieranym do budowy złożonych stron gdzie wymagane są skomplikowane struktury danych i zaawansowana kontrola uprawnień użytkowników. Jednak jego zaawansowane funkcje mogą sprawić że krzywa uczenia się będzie bardziej stroma szczególnie dla początkujących użytkowników. Drupal jest jednak doskonałym wyborem dla dużych organizacji które potrzebują niezawodności i skalowalności. Z kolei WordPress jest najbardziej popularnym CMS-em na świecie znanym ze swojej prostoty i ogromnej liczby dostępnych wtyczek i motywów co czyni go idealnym wyborem dla blogów i prostych stron internetowych. Jego przystępność i łatwość użycia sprawiają że jest on preferowany przez początkujących ale może być niewystarczający dla bardziej rozbudowanych projektów. MediaWiki to platforma stworzona dla projektów typu wiki i jest najlepiej znana z napędzania Wikipedii. Jej funkcje są skoncentrowane na umożliwieniu wielu użytkownikom współpracy i edycji treści co czyni ją mniej odpowiednią dla tradycyjnych stron internetowych. Typowym błędem podczas wyboru CMS-a jest kierowanie się wyłącznie popularnością zamiast analizowania specyficznych potrzeb projektu i odpowiednich funkcji jakie oferuje dany CMS. Dlatego kluczowe jest zrozumienie że wybór CMS-a powinien być podyktowany konkretnymi wymaganiami dotyczącymi funkcjonalności i zarządzania treścią.

Pytanie 12

W tabeli artykuly przeprowadzono poniższe operacje związane z uprawnieniami użytkownika jan.

GRANT ALL PRIVILEGES ON artykuły TO jan
REVOKE SELECT, UPDATE ON artykuly FROM jan

Jakie będą uprawnienia użytkownika jan po wykonaniu tych operacji?

A. przeglądania tabeli

B. tworzenia tabel oraz ich zapełniania danymi

C. aktualizowania informacji oraz przeglądania tabeli

D. tworzenia tabeli oraz aktualizowania danych w niej

Odpowiedź "tworzenia tabeli i wypełniania jej danymi" jest poprawna, ponieważ po wykonaniu polecenia GRANT ALL PRIVILEGES ON artykuły TO jan, użytkownik jan zyskuje pełnię praw do bazy danych, co obejmuje możliwość tworzenia nowych tabel oraz wypełniania ich danymi. Takie uprawnienia są niezbędne, jeśli jan ma zająć się rozwijaniem struktury bazy danych w kontekście projektów lub aplikacji. W praktyce, przydzielanie takich uprawnień powinno być starannie przemyślane w kontekście bezpieczeństwa. W dobrych praktykach zarządzania bazami danych stosuje się zasadę najmniejszych uprawnień, co oznacza, że użytkownicy powinni mieć tylko te prawa, które są im niezbędne do wykonywania ich zadań. Dzięki temu minimalizuje się ryzyko przypadkowego lub celowego usunięcia danych. W przypadku jana, jego pełne uprawnienia do artykułów pozwolą mu wprowadzać dane nie tylko do istniejących tabel, ale także tworzyć nowe struktury, co jest kluczowe w dynamicznych środowiskach, gdzie wymagane są częste zmiany.

Pytanie 13

Podaj polecenie SQL, które pozwoli na dodanie kolumny miesiacSiewu do tabeli rośliny znajdującej się w bazie danych

A. ALTER TABLE rośliny ADD miesiacSiewu int;

B. CREATE TABLE rośliny {miesiacSiewu int};

C. UPDATE rośliny ADD miesiacSiewu int;

D. INSERT INTO rośliny VALUES (miesiacSiewu int);

Odpowiedź 'ALTER TABLE rośliny ADD miesiacSiewu int;' jest jak najbardziej na miejscu. Używasz tutaj komendy SQL 'ALTER TABLE', co jest standardem, jeśli chcesz coś zmienić w już istniejącej tabeli. W tym przypadku dodajesz nowe pole 'miesiacSiewu' w formacie 'int' do tabeli 'rośliny'. Fajnie, bo dodawanie kolumn w relacyjnych bazach danych to chleb powszedni, zwłaszcza gdy musisz dodać nowe informacje. Na przykład, jak chcesz wiedzieć, kiedy siać rośliny, to zrobienie tego przy pomocy tej komendy pozwoli Ci trzymać te dane blisko innych szczegółów roślin. Warto też pamiętać, żeby nowe kolumny były dobrze indeksowane lub miały jakieś wartości domyślne, bo to może przyspieszyć zapytania do bazy. Tego typu operacje są naprawdę ważne w zarządzaniu bazami danych, bo dają Ci elastyczność, żeby dostosować strukturę bazy do potrzeb Twojej aplikacji.

Pytanie 14

Z tabeli mieszkancy trzeba wydobyć unikalne nazwy miast, w tym celu należy użyć wyrażenia SQL zawierającego klauzulę

A. UNIQUE

B. CHECK

C. DISTINCT

D. HAVING

Odpowiedzi takie jak 'UNIQUE', 'CHECK' i 'HAVING' są błędne, ponieważ nie pełnią one funkcji eliminacji duplikatów w kontekście wyboru unikalnych wartości. 'UNIQUE' jest klauzulą, która służy do definiowania ograniczeń w tabelach, gwarantując, że wartości w danej kolumnie są unikalne w kontekście wierszy w tabeli. Jest to przydatne przy projektowaniu schematów baz danych, ale nie jest stosowane w zapytaniach do selekcji danych. 'CHECK' służy do walidacji danych wprowadzanych do tabeli, zapewniając, że spełniają one określone warunki, co jest istotne przy definiowaniu reguł dotyczących wartości, jakie mogą być wprowadzane. Z kolei 'HAVING' jest używane w kontekście grupowania danych, w połączeniu z klauzulą 'GROUP BY', aby filtrować grupy w oparciu o warunki, co jest zupełnie inną operacją niż eliminacja duplikatów. Typowym błędem jest mylenie koncepcji związanych z grupowaniem i selekcją unikalnych wartości. W praktyce, korzystając z 'HAVING', nie uzyskamy unikalnych wartości z kolumny bez wcześniejszego użycia 'GROUP BY', co sprawia, że jest to narzędzie bardziej skomplikowane i mniej efektywne w kontekście prostego wyciągania unikalnych danych. Aby właściwie zrozumieć zasady dotyczące zapytań SQL, ważne jest, aby rozróżniać te różne klauzule oraz ich zastosowania, co pozwoli na bardziej świadome i efektywne korzystanie z języka SQL.

Pytanie 15

Jakie oprogramowanie do zarządzania treścią umożliwia proste tworzenie oraz aktualizację witryny internetowej?

A. CSS

B. CMS

C. PHP

D. SQL

Wybór SQL, PHP i CSS jako odpowiedzi na pytanie o system zarządzania treścią jest wynikiem nieporozumienia dotyczącego funkcji i zastosowań tych technologii. SQL (Structured Query Language) jest językiem zapytań służącym do komunikacji z bazami danych. Umożliwia on tworzenie, modyfikowanie oraz pobieranie danych, co jest kluczowe dla działania wielu aplikacji internetowych, w tym CMS-ów, lecz sam w sobie nie dostarcza interfejsu do zarządzania treścią. PHP to język skryptowy, często wykorzystywany do tworzenia dynamicznych aplikacji webowych. Choć PHP jest podstawą wielu systemów CMS, to sam język nie jest narzędziem do zarządzania treściami. CSS (Cascading Style Sheets) natomiast jest językiem stylizacji, który odpowiada za wygląd i układ strony, ale nie wprowadza funkcji zarządzania treścią. Zastanawiając się nad tymi technologiami, można zauważyć, że mylenie ich z CMS-em może wynikać z braku zrozumienia ich ról w ekosystemie webowym. Każda z tych technologii odgrywa istotną rolę w budowie i funkcjonowaniu stron internetowych, ale nie są one systemami do zarządzania treścią. Prawidłowe zrozumienie ich funkcji jest kluczem do efektywnego wykorzystania ich w praktyce.

Pytanie 16

Jakie polecenie pozwala na zwiększenie wartości o jeden w kolumnie RokStudiów w tabeli Studenci dla uczniów, którzy są na roku 1÷4?

A. UPDATE Studenci, RokStudiow+1 WHERE RokStudiow < 5

B. UPDATE Studenci SET RokStudiow WHERE RokStudiow < 5

C. UPDATE RokStudiow SET RokStudiow++ WHERE RokStudiow < 5

D. UPDATE Studenci SET RokStudiow = RokStudiow+1 WHERE RokStudiow < 5

Odpowiedź 'UPDATE Studenci SET RokStudiow = RokStudiow+1 WHERE RokStudiow < 5;' jest prawidłowa, ponieważ poprawnie wykorzystuje składnię SQL do aktualizacji wartości w tabeli. W tym przypadku, polecenie zmienia wartość kolumny RokStudiow o jeden dla wszystkich studentów, którzy mają przypisany rok studiów mniejszy niż 5. Użycie 'SET RokStudiow = RokStudiow+1' jest zgodne z zasadą aktualizacji danych, gdzie przypisanie nowej wartości korzysta z obecnej wartości i modyfikuje ją. W praktyce, takie operacje są niezbędne w systemach zarządzania bazami danych, zwłaszcza w kontekście obliczeń związanych z postępem akademickim studentów, a przestrzeganie standardów SQL pomaga w utrzymaniu spójności i integralności danych. Dobrą praktyką jest również wykonanie operacji aktualizacji w sposób, który minimalizuje ryzyko utraty danych oraz zwiększa efektywność zapytań, co jest istotne w dużych bazach danych.

Pytanie 17

Kwalifikatory dostępu: private, protected oraz public określają mechanizm

A. polimorfizmu

B. przeładowania

C. rekurencji

D. hermetyzacji

Kwalifikatory dostępu: private, protected i public, są kluczowymi elementami hermetyzacji w programowaniu obiektowym. Hermetyzacja polega na ukrywaniu wewnętrznych szczegółów implementacji obiektu i ograniczaniu dostępu do jego danych oraz metod. Dzięki tym kwalifikatorom programista może definiować, które elementy klasy są dostępne dla innych klas, co znacząco poprawia bezpieczeństwo kodu oraz jego czytelność. Na przykład, deklarując zmienną jako private, uniemożliwiamy jej bezpośredni dostęp z zewnątrz, co zapobiega przypadkowemu lub niezamierzonemu modyfikowaniu jej wartości. Dzięki temu kod staje się bardziej odporny na błędy oraz łatwiejszy do utrzymania. W praktyce, hermetyzacja jest jedną z podstawowych zasad programowania obiektowego i jest zgodna z najlepszymi praktykami, takimi jak SOLID, które promują pisanie przejrzystego i elastycznego kodu. Dobrze zaprojektowane klasy, które stosują hermetyzację, są bardziej modułowe i ułatwiają współpracę w zespołach programistycznych, co jest niezmiernie istotne w dużych projektach.

Pytanie 18

Jaki jest cel poniższego fragmentu funkcji w JavaScript?

wynik = 0;
for (i = 0; i < tab.length; i++)
{
    wynik += tab[i];
}

A. przypisać do każdego elementu tablicy bieżącą wartość zmiennej i

B. wyświetlić wszystkie pozycje w tablicy

C. dodać stałą wartość do każdego elementu tablicy

D. obliczyć sumę wszystkich elementów tablicy

Podany fragment kodu w języku JavaScript ma za zadanie zsumować wszystkie elementy tablicy. Widzimy, że zmienna wynik jest inicjalizowana wartością 0 co jest standardową praktyką przy zliczaniu sumy. Następnie pętla for iteruje przez każdy element tablicy używając warunku i < tab.length co zapewnia że przechodzimy przez wszystkie indeksy tablicy od 0 do ostatniego. Wewnątrz pętli mamy instrukcję wynik += tab[i] która dodaje aktualny element tablicy do zmiennej wynik. Jest to typowe podejście do sumowania elementów tablicy i odpowiada standardowym praktykom w programowaniu. Dzięki temu możemy w prosty sposób uzyskać sumę elementów tablicy niezależnie od jej długości. Takie rozwiązanie jest nie tylko przejrzyste ale i efektywne z punktu widzenia złożoności obliczeniowej gdyż operuje w czasie liniowym O(n). Powyższy sposób zliczania jest uniwersalny i można go stosować w różnych językach programowania.

Pytanie 19

Aby uzyskać dane z tabeli pracownicy wyłącznie dla osób, które osiągnęły 26 lat, należy zastosować zapytanie

A. SELECT * FROM pracownicy WHERE wiek > '25'

B. SELECT * FROM wiek WHERE pracownicy > '25'

C. SELECT * FROM pracownicy OR wiek > '25'

D. SELECT * FROM pracownicy AND wiek > '25'

Poprawne zapytanie to 'SELECT * FROM pracownicy WHERE wiek > '25';'. To zapytanie jest zgodne z zasadami SQL i pozwala na wyświetlenie wszystkich rekordów z tabeli 'pracownicy', które spełniają określony warunek dotyczący wieku. Używając klauzuli WHERE, precyzyjnie filtrujemy wyniki i zwracamy tylko tych pracowników, którzy mają więcej niż 25 lat. Warto pamiętać, że w SQL operator '>' jest wykorzystywany do porównywania wartości, a w tym przypadku pozwala nam na wybranie pracowników, którzy ukończyli 26 lat. Przy projektowaniu zapytań SQL, kluczowe jest stosowanie odpowiednich warunków filtrujących, aby ograniczyć zwracane dane do tych istotnych dla analiz. Przykładowo, analiza wieku pracowników w kontekście przyznawania dodatków lub przeprowadzania szkoleń może opierać się na takich zapytaniach. W praktyce, ważne jest także wykorzystanie indeksów w bazach danych, aby zwiększyć wydajność zapytań, zwłaszcza w dużych zbiorach danych.

Pytanie 20

W PHP tablice asocjacyjne to struktury, w których

A. w każdej pozycji tablicy znajduje się inna tablica

B. są co najmniej dwa wymiary

C. indeks może być dowolnym ciągiem znaków

D. elementy tablicy są zawsze numerowane od zera

Tablice asocjacyjne w języku PHP są strukturami danych, które łączą unikalne klucze (indeksy) z wartościami. Klucze mogą być dowolnymi napisami, co oznacza, że programista ma dużą swobodę w definiowaniu, jak będą wyglądały indeksy. Na przykład, można używać nazw użytkowników jako kluczy, co pozwala na łatwe odwoływanie się do powiązanych danych. Przykład zastosowania tablic asocjacyjnych to przechowywanie informacji o użytkownikach w formacie: $użytkownicy = array('jan' => 'Jan Kowalski', 'ania' => 'Anna Nowak'). W praktyce, tablice asocjacyjne są niezwykle użyteczne, gdyż pozwalają na bardziej intuicyjny dostęp do danych, a także umożliwiają organizowanie danych w sposób, który jest zrozumiały dla programisty oraz osób współpracujących z kodem. Dobrą praktyką jest stosowanie nazw kluczy, które jednoznacznie opisują przechowywane dane, co zwiększa czytelność i ułatwia późniejsze modyfikacje w kodzie. Warto również dodać, że tablice asocjacyjne w PHP są implementowane jako hashe, co zapewnia szybki dostęp do wartości na podstawie kluczy. To czyni je efektywnym narzędziem w codziennej pracy programisty, szczególnie przy pracy z dużymi zbiorami danych.

Pytanie 21

W bazie danych dotyczącej sklepu znajduje się tabela artykuły, która posiada pole o nazwie nowy. Jak można zaktualizować to pole, aby dla każdego rekordu wprowadzić wartość TRUE, stosując odpowiednią kwerendę?

A. UPDATE artykuły SET nowy=TRUE

B. INSERT INTO nowy FROM artykuły SET TRUE

C. INSERT INTO artykuły VALUE nowy=TRUE

D. UPDATE nowy FROM artykuły VALUE TRUE

Odpowiedź UPDATE artykuły SET nowy=TRUE; jest poprawna, ponieważ wykorzystuje standardową składnię SQL do aktualizacji istniejących rekordów w tabeli. Kwerenda ta zmienia wartość pola 'nowy' na TRUE dla wszystkich rekordów w tabeli 'artykuły'. Metoda ta jest szeroko stosowana w praktyce, gdyż pozwala na masową aktualizację danych w bazie bez konieczności ich usuwania czy dodawania nowych rekordów. Z uwagi na fakt, że pole 'nowy' ma być uzupełnione dla wszystkich pozycji w tabeli, użycie kwerendy UPDATE jest najefektywniejszym i najbardziej intuicyjnym rozwiązaniem. Przykład zastosowania może obejmować sytuację, w której sklep wprowadza nową kategorię produktów, które są oznaczane jako 'nowe'. Stosowanie dobrze zdefiniowanych kwerend UPDATE jest zgodne z dobrymi praktykami w zarządzaniu bazami danych, ponieważ promuje integralność danych oraz umożliwia łatwą modyfikację i kontrolę nad bazą.

Pytanie 22

W języku PHP instrukcja foreach jest rodzajem

A. instrukcji wyboru, dla elementów tablicy

B. instrukcji warunkowej, niezależnie od typu zmiennej

C. pętli, niezależnie od rodzaju zmiennej

D. pętli, przeznaczonej wyłącznie dla elementów tablicy

Instrukcja foreach w PHP to naprawdę super sprawa, jeśli chodzi o przechodzenie przez elementy tablicy. Dzięki niej można bardzo prosto iterować po wszystkich wartościach, co sprawia, że kod staje się bardziej przejrzysty i zwięzły. Nie trzeba wtedy się martwić o ręczne zarządzanie wskaźnikami tablicy. A dostęp do kluczy i wartości? Proszę bardzo! Na przykład, mając tablicę $fruits = ['jabłko', 'banan', 'czereśnia'], można użyć foreach tak: foreach ($fruits as $fruit) { echo $fruit; }. To wydrukuje nam wszystkie owoce na ekranie. No i warto mieć na uwadze, że foreach działa też z tablicami asocjacyjnymi, co pozwala na przechodzenie przez pary klucz-wartość. Korzystając z tej instrukcji, można pisać lepszy, bardziej zrozumiały kod, a to szczególnie ma znaczenie w większych projektach, gdzie czytelność jest kluczowa dla późniejszego rozwoju i utrzymania kodu.

Pytanie 23

W SQL warunek ten odpowiada warunkowi liczba >= 10 AND liczba <= 100?

A. liczba IN (10, 100)

B. liczba LIKE '10%'

C. liczba BETWEEN 10 AND 100

D. NOT (liczba < 10 AND liczba > 100)

Odpowiedź 'liczba BETWEEN 10 AND 100' jest prawidłowa, ponieważ odpowiada warunkowi, który sprawdza, czy wartość zmiennej 'liczba' mieści się w przedziale od 10 do 100, włączając oba końce. W SQL konstrukcja 'BETWEEN' jest preferowana, ponieważ jest bardziej czytelna i zrozumiała dla programistów, co sprzyja utrzymaniu kodu. Przykładowe zapytanie SQL używające tego warunku mogłoby wyglądać tak: 'SELECT * FROM tabela WHERE liczba BETWEEN 10 AND 100;'. Zastosowanie 'BETWEEN' unika potencjalnych błędów związanych z używaniem operatorów porównawczych i zapewnia, że obie granice przedziału są respektowane. W praktyce, korzystanie z 'BETWEEN' w zapytaniach SQL jest zgodne z dobrymi praktykami programowania, gdyż poprawia czytelność i ułatwia analizę kodu. Dodatkowo, warto zauważyć, że 'BETWEEN' działa również z datami, co czyni go uniwersalnym narzędziem w SQL.

Pytanie 24

Dla dowolnego a z zakresu (0,99) celem funkcji napisanej w języku JavaScript jest function fun1a) { forn=a; n <=100; n++) document.writen); returnn); }

A. wypisanie liczb z zakresu a .. 100 oraz zwrócenie wartości zmiennej n

B. wypisanie liczb z zakresu a .. 99 oraz zwrócenie wartości 100

C. wypisanie wartości zmiennej a i zwrócenie wartości zmiennej n

D. zwrócenie liczb z zakresu a .. 99

Wszystkie niepoprawne odpowiedzi zawierają błędne założenia dotyczące zakresu wypisywanych liczb oraz wartości zwracanej przez funkcję. W przypadku opcji dotyczącej zwrócenia liczb z przedziału a .. 99, ściśle rzecz biorąc, nie uwzględnia ona końcowej wartości 100, co jest niepoprawne, ponieważ funkcja z założenia przewiduje iterację aż do wartości 100. W odpowiedzi dotyczącej wypisania liczb z przedziału a .. 99 i zwrócenia wartości 100, również występuje błąd, ponieważ funkcja nie kończy się na 99, a na 100, a wartość zwracana przez funkcję to 'n', która po ostatniej iteracji wynosi 101. Alternatywnie, jeśli chodzi o wypisanie wartości zmiennej a oraz zwrócenie wartości zmiennej n, ta odpowiedź nie odnosi się do głównego celu funkcji, którym jest wypisanie liczb w określonym zakresie. Wartość zmiennej 'a' nie jest wypisywana jako pojedyncza wartość, a 'n' jako iterator nie reprezentuje wartości 100, lecz przekracza ją po zakończeniu pętli. Dlatego wszystkie te odpowiedzi zawierają fundamentalne nieporozumienia co do działania pętli for i użycia zmiennej 'n' w kontekście realizacji założonej funkcji.

Pytanie 25

Aby stworzyć poprawną kopię zapasową bazy danych, która będzie mogła zostać później przywrócona, należy najpierw sprawdzić

A. możliwość udostępnienia bazy danych

B. poprawność składni zapytań

C. spójność bazy

D. uprawnienia dostępu do serwera bazy danych

Spójność bazy danych jest kluczowym elementem, który należy sprawdzić przed wykonaniem kopii bezpieczeństwa, ponieważ zapewnia, że wszystkie dane są zgodne i nie zawierają błędów. Spójność oznacza, że wszelkie reguły i ograniczenia, takie jak klucze główne, klucze obce oraz unikalne indeksy, są spełnione. W przypadku naruszenia spójności, kopia bazy danych mogłaby zawierać uszkodzone lub niekompletne dane, co mogłoby uniemożliwić jej prawidłowe odtworzenie w przyszłości. Przykładem może być sytuacja, gdy mamy tabelę zamówień, która odwołuje się do tabeli klientów. Jeśli rekord klienta został usunięty, a zamówienia pozostają, to mamy do czynienia z naruszeniem spójności. Standardy, takie jak ACID (Atomicity, Consistency, Isolation, Durability), podkreślają znaczenie spójności w zarządzaniu bazami danych, co czyni ją niezbędnym krokiem w procesie tworzenia kopii zapasowych.

Pytanie 26

Zasada działania algorytmów zachłannych polega na

A. dzieleniu problemu na mniejsze podproblemy, aby uzyskać łatwiejsze do rozwiązania zadania

B. odwołaniu się do funkcji lub definicji we własnym zakresie

C. wybieraniu rozwiązań, które na danym etapie wydają się najbardziej korzystne

D. przeszukiwaniu danych do momentu znalezienia rozwiązania

Metoda zachłanna jest strategią algorytmiczną, która polega na podejmowaniu decyzji, które w danym momencie wydają się najlepsze, bez rozważania długofalowych konsekwencji. Ta technika jest szczególnie przydatna w rozwiązywaniu problemów optymalizacyjnych, gdzie celem jest znalezienie jak najlepszego rozwiązania przy minimalnym nakładzie obliczeniowym. Przykładem zastosowania metody zachłannej jest algorytm Kruskala lub Prim'a do znajdowania minimalnego drzewa rozpinającego w grafie. W obu przypadkach kluczowym krokiem jest wybór krawędzi, które minimalizują wagę, co prowadzi do optymalnego rozwiązania. W praktyce, metoda ta jest szeroko stosowana w problemach takich jak plecak, zadania związane z przydzielaniem zasobów, czy algorytmy kompresji danych. Ważne jest, aby pamiętać, że metoda zachłanna nie zawsze prowadzi do globalnego optimum, ale w wielu kontekstach jest wydajna i prosta do zaimplementowania. W związku z tym, w branży programistycznej, wykorzystanie metod zachłannych jest zgodne z dobrymi praktykami inżynierii oprogramowania.

Pytanie 27

Jakiego języka należy użyć, aby stworzyć skrypt realizowany po stronie klienta w przeglądarki internetowej?

A. Perl

B. Python

C. PHP

D. JavaScript

JavaScript to język skryptowy, który super nadaje się do interakcji z użytkownikami w przeglądarkach. Właściwie to jedyny język z tej całej paczki, który działa po stronie klienta. To znaczy, że skrypty w JavaScript są interpretowane przez przeglądarkę, a nie przez serwer. Można go używać na przykład do zmieniania treści stron w locie, walidacji formularzy, animacji i różnych interaktywnych elementów. Jest też ważnym elementem w technologiach internetowych, obok frameworków jak React, Angular czy Vue.js, które pomagają tworzyć nowoczesne aplikacje webowe. Uważam, że każdy programista webowy powinien znać JavaScript przynajmniej na poziomie średnim, żeby wdrażać dobre praktyki dotyczące wydajności i UX. Standardy takie jak ECMAScript mówią, jak ten język ma działać, a jego wszechstronność sprawia, że obecnie jest jednym z najpopularniejszych języków programowania na świecie. Ostatnio dużo mówi się też o używaniu go po stronie serwera z Node.js.

Pytanie 28

Konstrukcja w języku SQL ALTER TABLE USA... służy do

A. nadpisania istniejącej tabeli USA

B. zmiany tabeli USA

C. stworzenia nowej tabeli USA

D. usunięcia tabeli USA

Polecenie SQL ALTER TABLE jest używane do modyfikacji istniejącej tabeli w bazie danych. W kontekście odpowiedzi na to pytanie, modyfikacja tabeli USA może obejmować różne operacje, takie jak dodawanie nowych kolumn, modyfikowanie istniejących kolumn, usuwanie kolumn lub zmiana typu danych kolumn. Przykładowo, jeśli chcemy dodać kolumnę z datą utworzenia rekordu, moglibyśmy użyć polecenia ALTER TABLE USA ADD COLUMN created_at DATE. Ważne jest, aby pamiętać, że ALTER TABLE nie tworzy nowej tabeli, ani jej nie usuwa, co jest kluczowe dla zrozumienia jego funkcji. Dobre praktyki przy użyciu ALTER TABLE obejmują wykonanie kopii zapasowej bazy danych przed wprowadzeniem zmian, aby uniknąć utraty danych, a także rozważenie wpływu wprowadzanych zmian na już istniejące dane oraz indeksy. Ponadto, każda operacja ALTER TABLE może wymagać zablokowania tabeli, co wpływa na dostępność bazy danych podczas modyfikacji.

Pytanie 29

Funkcja pg_connect w języku PHP służy do nawiązania połączenia z bazą danych

A. PostgreSQL

B. MS ACCESS

C. MS SQL

D. mySQL

Polecenie pg_connect w języku PHP jest dedykowane do nawiązywania połączeń z bazami danych PostgreSQL, które są relacyjnymi bazami danych znanymi z dużej wydajności, elastyczności oraz wsparcia dla zaawansowanych funkcji, takich jak transakcje, procedury składowane czy różnorodne typy danych. Użycie pg_connect pozwala programistom na łatwe integrowanie aplikacji PHP z PostgreSQL, co jest kluczowe w przypadku aplikacji wymagających solidnego zarządzania danymi. Przykładowo, aby nawiązać połączenie z bazą danych, można użyć kodu: $conn = pg_connect("host=localhost dbname=mydb user=myuser password=mypassword");. Taki sposób połączenia umożliwia nie tylko dostęp do danych, ale też wykonanie zapytań SQL i zarządzanie wynikami. Dobrą praktyką jest zawsze zamykanie połączeń oraz obsługa potencjalnych błędów, co przyczynia się do stabilności aplikacji. Zgodnie z wytycznymi dotyczącymi bezpieczeństwa, szczególnie w kontekście aplikacji webowych, ważne jest również stosowanie technik zabezpieczeń, takich jak przygotowane zapytania, aby zapobiec atakom typu SQL injection.

Pytanie 30

W zaprezentowanym schemacie bazy danych o nazwie biblioteka, składniki: czytelnik, wypożyczenie oraz książka są

A. krotkami

B. polami

C. encjami

D. atrybutami

W modelowaniu relacyjnych baz danych encje są kluczowymi elementami, które reprezentują obiekty rzeczywistego świata, wokół których zbudowana jest struktura bazy. W przedstawionym diagramie bazy danych biblioteki encjami są czytelnik wypozyczenie i ksiazka. Każda z tych encji posiada swoje własne atrybuty, które opisują jej właściwości na przykład encja czytelnik ma takie atrybuty jak imię nazwisko i adres. W kontekście praktycznym encje są odwzorowywane na tabele w bazie danych gdzie wiersze tabeli reprezentują poszczególne instancje encji a kolumny reprezentują atrybuty. Rozumienie różnicy między encjami a atrybutami jest istotne dla efektywnego projektowania baz danych zgodnie z dobrymi praktykami takimi jak normalizacja, która pomaga unikać redundancji danych. W związku z tym prawidłowe zrozumienie i identyfikacja encji ma kluczowe znaczenie w budowaniu skalowalnych i wydajnych baz danych. W praktyce analizy danych encje są podstawą do tworzenia modeli relacyjnych które umożliwiają generowanie raportów i analizowanie danych w sposób zorganizowany i logiczny

Pytanie 31

Podaj definicję metody, którą trzeba umieścić w miejscu kropek, aby na stronie WWW pojawił się tekst: Jan Kowalski

A. A

B. B

C. D

D. C

Pozostałe odpowiedzi zawierają błędy związane z niepoprawnym użyciem kontekstu this lub niekompletną definicją funkcji. W opcji B metoda dane została zdefiniowana jako funkcja globalna, co powoduje, że this nie odnosi się do obiektu osoba, ale do obiektu globalnego, co uniemożliwia poprawne odwołanie się do właściwości imie i nazwisko. To prowadzi do błędnych lub niezdefiniowanych wyników, ponieważ this w tym kontekście nie zawiera oczekiwanych właściwości. Opcja C nie używa słowa kluczowego this, co oznacza, że zmienne imie i nazwisko są traktowane jako zmienne globalne, a nie właściwości obiektu osoba. Jeżeli takie zmienne globalne nie istnieją, powoduje to błąd w wykonaniu, ponieważ kod próbuje odwołać się do niezdefiniowanych zmiennych. W opcji D użycie funkcji bez return powoduje, że metoda dane nie zwraca żadnej wartości, co skutkuje przypisaniem undefined do innerHTML, co jest oczywistym błędem w kontekście oczekiwanego wyświetlenia tekstu. Wszystkie te błędne podejścia wynikają z niepoprawnego zarządzania kontekstem obiektowym w JavaScript, co podkreśla znaczenie zrozumienia wiązania dynamicznego słowa kluczowego this i dobrych praktyk w projektowaniu metod obiektowych w JavaScript. Kluczowym aspektem jest zapewnienie, że metody mają dostęp do właściwości obiektu, w ramach którego zostały zdefiniowane, co jest osiągane przez poprawne użycie this w kontekście metody wewnętrznej obiektu.

Pytanie 32

Jakie wyrażenie w języku JavaScript określa komentarz jednoliniowy?

A. /*

B. ?

C. #

D. //

Wskazanie odpowiedzi '#' czy '/*' jako komentarza jednoliniowego jest niepoprawne, ponieważ obie te formy są używane w programowaniu w inny sposób. Znak '#' jest typowym symbolem komentarza w językach takich jak Python, gdzie informuje interpreter, że wszystko, co następuje po nim w danym wierszu, powinno zostać zignorowane. Używanie '#' w JavaScript spowoduje błąd składniowy, ponieważ nie jest on rozpoznawany jako poprawny znak komentarza w tym języku. Z drugiej strony, sekwencja '/*' jest stosowana do definiowania komentarzy wieloliniowych, które mogą obejmować wiele wierszy. Komentarz tego typu rozpoczyna się od '/*' i kończy na '*/', co pozwala na dodawanie dłuższych notatek czy wyjaśnień w kodzie, ale nie jest pomocą w kontekście jedno-wierszowych komentarzy. Typowym błędem myślowym jest mylenie koncepcji komentarzy w różnych językach programowania, co wynika często z nieznajomości specyfiki danego języka. Kluczowe jest zrozumienie, że różne języki mają swoje zasady, a ich znajomość pozwala na uniknięcie nieporozumień oraz efektywne korzystanie z dostępnych narzędzi i syntaktyki. W kontekście JavaScript znajomość odpowiednich konwencji dotyczących komentarzy jest niezbędna do tworzenia czytelnego i dobrze zorganizowanego kodu.

Pytanie 33

Jakie polecenie należy zastosować, aby utworzyć klucz obcy na wielu kolumnach przy tworzeniu tabeli?

A. CONSTRAINT fk_osoba_uczen FOREIGN KEY ON(nazwisko, imie) REFERENCES osoby (nazwisko, imie)

B. CONSTRAINT fk_soba_uczen FOREIGN KEY(nazwisko, imie) REFERENCES osoby (nazwisko, imie)

C. CONSTRAINT (nazwisko, imie) FOREIGN REFERENCES KEY osoby (nazwisko, imie)

D. CONSTRAINT (nazwisko, imie) FOREIGN KEY REFERENCES osoby (nazwisko, imie)

Odpowiedź "CONSTRAINT fk_soba_uczen FOREIGN KEY(nazwisko, imie) REFERENCES osoby (nazwisko, imie)" jest poprawna, ponieważ precyzyjnie definiuje klucz obcy składający się z dwóch kolumn: 'nazwisko' oraz 'imie'. W SQL, tworzenie klucza obcego na wielu kolumnach wymaga użycia słowa kluczowego 'FOREIGN KEY' w odpowiedniej składni. Użycie 'CONSTRAINT' pozwala na nadanie unikalnej nazwy dla tego ograniczenia, co jest dobrą praktyką, gdyż ułatwia późniejsze zarządzanie schematem bazy danych. Klucz obcy jest istotnym elementem w modelowaniu relacji między tabelami, zapewniając integralność danych i umożliwiając odniesienia do powiązanych rekordów. Na przykład, przy tworzeniu systemu do zarządzania szkołą, tabele 'uczniowie' i 'osoby' mogą być połączone, gdzie klucz obcy w tabeli 'uczniowie' wskazuje na unikalne rekordy w tabeli 'osoby' na podstawie ich nazwisk i imion. Używanie kluczy obcych wspiera relacyjny charakter baz danych i zapobiega wprowadzaniu danych, które są niezgodne z innymi tabelami.

Pytanie 34

Jakie języki programowania funkcjonują po stronie serwera?

A. C#, Python, Ruby, PHP, JavaScript

B. Java, C#, AJAX, Ruby, PHP

C. Java, C#, Python, ActionScrip, PHP

D. Java, C#, Python, Ruby, PHP

Wielu programistów może zastanawiać się nad odpowiedziami, które nie uwzględniają wszystkich właściwych języków programowania działających po stronie serwera. W jednej z niepoprawnych odpowiedzi wymieniony został AJAX, który jest technologią służącą do asynchronicznego przesyłania danych między klientem a serwerem, ale nie jest to język programowania. AJAX korzysta głównie z JavaScript i może współpracować z różnymi backendami, ale sam w sobie nie może być używany jako język programowania serwera. Inna z odpowiedzi zawiera JavaScript, który, chociaż może być używany po stronie serwera w środowisku Node.js, nie jest tradycyjnie uważany za język backendowy. JavaScript jest głównie językiem klienckim, używanym do budowania interaktywnych interfejsów użytkownika. Ponadto odpowiedź, która zawiera ActionScript, wskazuje na technologię używaną głównie do tworzenia aplikacji w Adobe Flash, która nie jest już zalecana i nie może być uznawana za język programowania działający w nowoczesnych aplikacjach backendowych. ActionScript, podobnie jak AJAX, nie ma zastosowania w kontekście budowy serwerów ani zarządzania bazami danych. Te nieporozumienia pokazują, jak ważne jest rozróżnienie między różnymi technologiami i ich rolami w kontekście architektury aplikacji webowych.

Pytanie 35

Na ilustracji widoczne są dwie tabele. Aby stworzyć relację jeden do wielu, gdzie jeden jest po stronie Klienci, a wiele po stronie Zamowienia, należy

A. Wprowadzić pole klucza obcego do tabeli Zamowienia i połączyć je z ID tabeli Klienci

B. Utworzyć trzecią tabelę z dwoma kluczami obcymi. Jeden klucz połączyć z ID tabeli Klienci, a drugi z ID tabeli Zamowienia

C. Połączyć relacją pola ID z obu tych tabel

D. Wprowadzić pole klucza obcego do tabeli Klienci i połączyć je z ID tabeli Zamowienia

Dodanie pola klucza obcego do tabeli Klienci i połączenie go z ID tabeli Zamowienia nie jest poprawne ponieważ relacja jeden do wielu wymaga aby klucz obcy znajdował się po stronie tabeli która reprezentuje wiele elementów czyli w tym przypadku Zamowienia Jeśli połączymy relacją pola ID z obu tabel nie uzyskamy semantyki relacji jeden do wielu a jedynie relację równoważności co nie odzwierciedla rzeczywistego scenariusza w którym jeden klient może posiadać wiele zamówień Zdefiniowanie trzeciej tabeli z dwoma kluczami obcymi przypomina projektowanie tabeli asocjacyjnej stosowanej raczej w relacjach wiele do wielu niż jeden do wielu Taka konstrukcja jest bardziej skomplikowana i niepotrzebna w tym konkretnym przypadku wprowadza nadmiarowość oraz dodatkowe obciążenie operacyjne Takie błędne podejścia mogą wynikać z niezrozumienia podstawowych zasad modelowania danych oraz zaniedbania w stosowaniu dobrych praktyk projektowych takich jak normalizacja baz danych i optymalizacja struktury relacyjnej Prowadzą one do nieefektywnego przetwarzania danych i trudności w ich późniejszym zarządzaniu

Pytanie 36

Źródłem danych dla raportu może być

A. makropolecenie

B. zapytanie INSERT INTO

C. inny raport

D. tabela

Tabela jest podstawowym elementem struktury bazy danych, który służy jako źródło danych dla raportów. Tabele przechowują zorganizowane informacje w formie wierszy i kolumn, co umożliwia łatwy dostęp i analizę danych. Każda kolumna w tabeli reprezentuje atrybut, a każdy wiersz to pojedynczy rekord z danymi. Przykładowo, w tabeli zawierającej informacje o klientach, kolumny mogą obejmować imię, nazwisko, adres e-mail i numer telefonu. Dzięki standardom takim jak SQL (Structured Query Language), można łatwo wykonywać operacje na tych tabelach, takie jak selekcja, aktualizacja czy usuwanie danych. Tabele są fundamentalne w systemach zarządzania bazami danych (DBMS) i stanowią podstawowe źródło dla generowania raportów, które mogą być wykorzystywane w różnych kontekstach biznesowych. W raportach można agregować dane, obliczać różne wskaźniki oraz wizualizować wyniki, co czyni tabele nieocenionym elementem w analizie danych.

Pytanie 37

Tekst można pogrubić za pomocą znacznika ``````, a także stosując odpowiednie właściwości CSS.

A. font-size
B. font-weight
C. text-size
D. text-weight
Odpowiedź 'font-weight' jest poprawna, ponieważ jest to właściwość CSS, która kontroluje grubość tekstu w elementach HTML. Używając 'font-weight', możesz określić grubość czcionki w sposób zarówno liczbowy (np. 400 dla normalnej grubości, 700 dla pogrubionej) jak i słowny (np. 'normal', 'bold'). Przykładem zastosowania może być stylizacja nagłówków na stronie internetowej, gdzie chcesz wyróżnić ważne informacje. W praktyce, stylizując nagłówki h1, h2, h3, można użyć 'font-weight: bold;' aby przyciągnąć uwagę czytelników. Zgodnie z najlepszymi praktykami, ważne jest, aby nie przesadzać z używaniem pogrubienia, ponieważ może to prowadzić do problemów z czytelnością tekstu. Warto również pamiętać, że dostępność stron internetowych jest kluczowa, dlatego należy testować różne style na różnych urządzeniach i w różnych przeglądarkach, aby upewnić się, że tekst jest czytelny dla wszystkich użytkowników.

Pytanie 38
Dana jest tabela uczniowie, do której wpisano rekordy jak na rysunku. Co będzie wynikiem działania przedstawionego zapytania SQL?
SELECT AVG(ocena) FROM uczniowie;

Nazwisko Imie ocena
Kowalski Sebastian 4
Kaczmarek Marta 3
Baryła Zenon 4
Gota Anna 3
A. Liczba wierszy równa 4
B. Suma ocen równa 14
C. Wartość 3.5
D. Dane 4, 3, 4, 3
Tak, poprawna odpowiedź to 'Wartość 3.5'. W zapytaniu SQL 'SELECT AVG(ocena) FROM uczniowie;' używamy funkcji AVG, żeby obliczyć średnią. W tym przypadku ona bierze oceny z tabeli 'uczniowie' i liczy, ile wynosi średnia. Jak to działa? Suma wszystkich ocen to 14 (3 + 4 + 3 + 4), a mamy cztery oceny, więc dzielimy 14 przez 4 i wychodzi nam 3.5. To jest super przykład, jak można wykorzystać funkcję AVG w SQL, co jest naprawdę przydatne, szczególnie, gdy mamy dużą ilość danych do przeanalizowania. Dobrze jest znać takie funkcje agregujące jak AVG, SUM, MAX czy MIN, bo ułatwiają one analizę danych.
Pytanie 39
Jaki wynik daje poniższy kod PHP?
$dane = array ('imie' => 'Anna', 'nazwisko' => 'Nowak', 'wiek' => 21);
A. określa tablicę zawierającą sześć wartości
B. jest błędny, ponieważ indeksami tablicy mogą być wyłącznie liczby całkowite
C. jest niepoprawny, nieznany operator =>
D. definiuje tablicę z trzema wartościami
Ten kod w PHP pokazuje, jak zdefiniować tablicę asocjacyjną z trzema elementami. To fajna sprawa, bo tablice asocjacyjne pozwalają na użycie kluczy, które nie muszą być tylko liczbami, a mogą być także opisowe, jak w tym przypadku. Klucze to 'imie', 'nazwisko' oraz 'wiek', a ich wartości to odpowiednio 'Anna', 'Nowak' i 21. Operator '=>' służy do przypisywania wartości do klucza - to dość typowa konstrukcja, bo ułatwia organizację danych. Podoba mi się, że tablice asocjacyjne w PHP są przydatne w różnych sytuacjach, na przykład do przechowywania danych użytkowników czy różnych ustawień. W sumie, ważne, żeby dbać o typy danych przypisywanych do kluczy, bo dzięki temu później łatwiej będzie się z nimi pracować. PHP ma dużo funkcji do pracy z tablicami, jak sortowanie czy iteracja, więc na pewno warto to znać.
Pytanie 40
Poprzez zdefiniowanie var x="true"; w języku JavaScript powstaje zmienna należąca do typu
A. string (ciąg znaków)
B. nieokreślonego (undefined)
C. liczbowym
D. logicznym
Wybór odpowiedzi związanej z typem logicznym jest wynikiem nieporozumienia co do podstawowych zasad typizacji w JavaScript. Wartości logiczne w tym języku, takie jak true i false, są używane do reprezentowania stanów prawdy i fałszu, ale nie mają nic wspólnego z tekstem. Deklaracja zmiennej z wartością "true" w cudzysłowach tworzy ciąg znaków, a nie wartość logiczną. Wynika to z faktu, że użycie podwójnych cudzysłowów oznacza, że wartość jest traktowana jako tekst, a nie jako typ logiczny. Odpowiedź dotycząca typu liczbowego również jest błędna, ponieważ "true" nie jest liczbą, a JavaScript nie interpretuje wartości tekstowych jako liczb, chyba że zostaną poddane konwersji. Typ nieokreślony (undefined) odnosi się do zmiennych, które zostały zadeklarowane, ale nie mają przypisanej wartości, co nie ma zastosowania w omawianym przypadku. Zrozumienie różnicy między typami danych jest kluczowe, ponieważ pozwala programistom unikać typowych pułapek i błędów, które mogą wystąpić podczas programowania w JavaScript. Stosowanie dobrych praktyk w zakresie deklaracji i zarządzania typami danych przyczynia się do bardziej przejrzystego i efektywnego kodu.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej