Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik urządzeń i systemów energetyki odnawialnej
Kwalifikacja: ELE.10 - Montaż i uruchamianie urządzeń i systemów energetyki odnawialnej
Data rozpoczęcia: 8 maja 2025 09:23
Data zakończenia: 8 maja 2025 09:46

Egzamin zdany!

Wynik: 30/40 punktów (75,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jakim symbolem oznaczane są złączki fotowoltaiczne?

A. ZF1

B. PV3

C. MC4

D. IP54

Złączki fotowoltaiczne typu MC4 są powszechnie stosowane w instalacjach systemów energii odnawialnej, szczególnie w panelach słonecznych. Symbol MC4 oznacza 'Multi-Contact 4 mm', co odnosi się do konstrukcji złączki, która jest zaprojektowana do bezpiecznego i niezawodnego połączenia przewodów o średnicy 4 mm. Złącza te charakteryzują się wysoką odpornością na warunki atmosferyczne, co czyni je idealnym wyborem do zastosowań zewnętrznych, takich jak instalacje na dachach. Dzięki swojej budowie, złączki MC4 zapewniają wyjątkową szczelność i są w stanie wytrzymać wysokie napięcia oraz prądy, co jest kluczowe w systemach PV. Przykładowo, podczas montażu instalacji fotowoltaicznej, złącza te umożliwiają prostą i szybką konfigurację układów szeregowych oraz równoległych paneli, co znacząco przyspiesza czas pracy. Standardy branżowe, takie jak IEC 62852, dotyczące złączy w systemach fotowoltaicznych, podkreślają znaczenie MC4 jako normy dla efektywności i bezpieczeństwa. W praktyce, stosowanie złączek MC4 w instalacjach solarnych nie tylko maksymalizuje efektywność energetyczną, ale także zapewnia długoterminową niezawodność systemu.

Pytanie 2

Pompa ciepła przez 20 dni dostarczała do domu jednorodzinnego energię równą 2 040 kWh. Jaki jest wskaźnik efektywności energetycznej, jeśli średnia moc pobrana wynosi 2,5 kW?

A. 17,00

B. 1,70

C. 4,08

D. 40,80

Wskaźnik efektywności energetycznej, czyli ten COP (Coefficient of Performance), to ważny element, gdy mówimy o wydajności pompy ciepła. Tutaj mamy do obliczenia, ile energii pompa dostarcza, a ile sama zużywa. Jeśli weźmiemy 2 040 kWh jako energię dostarczoną, to musimy policzyć, ile energii elektrycznej pompa zużyła. Robimy to, mnożąc średnią moc pompy (2,5 kW) przez czas, w którym pracowała. Pracując przez 20 dni, czyli 480 godzin (20 dni x 24h), uzyskujemy 2,5 kW x 480 h = 1 200 kWh. Więc nasz COP wyjdzie 2 040 kWh / 1 200 kWh = 1,70. To fajny przykład, bo pokazuje, jak pompy ciepła mogą pomóc w oszczędzaniu energii, a to ważne nie tylko dla budownictwa, ale i dla środowiska. Wysoki COP oznacza, że system działa dobrze, a to przecież jest istotne, gdy myślimy o zrównoważonym rozwoju.

Pytanie 3

Jak należy przechowywać kolektory słoneczne?

A. w zamkniętych pomieszczeniach, umieszczone szybą do góry

B. pod wiatą, umieszczone szybą do góry

C. w zamkniętych pomieszczeniach, umieszczone szybą w dół

D. pod wiatą, umieszczone szybą w dół

Kolektory słoneczne fajnie jest przechowywać w zamkniętych pomieszczeniach, w pozycji szybą do góry. Dzięki temu są mniej narażone na działanie różnych warunków atmosferycznych i uszkodzenia. Jak się je trzyma w suchym i wentylowanym miejscu, to zmniejsza się ryzyko kondensacji i korozji, co jest bardzo ważne, bo wilgoć może zniszczyć te urządzenia. Ułożenie szybą do góry zapobiega zarysowaniom, co jest super ważne, zwłaszcza, że te kolektory są dosyć drogie. Wiele firm, które zajmują się energią odnawialną, sugeruje używanie specjalnych stojaków, żeby je lepiej zabezpieczyć. Dobrze jest też co jakiś czas sprawdzić ich stan, żeby wcześnie zauważyć ewentualne problemy. Wiedza na temat tego, jak dobrze przechowywać kolektory, jest kluczowa dla ich długiego życia i efektywności.

Pytanie 4

Jakie narzędzia należy zastosować do łączenia rur PE Ø 32 mm podczas instalacji poziomego kolektora, obok gratownika zewnętrznego i wewnętrznego oraz nożyc do cięcia rur?

A. kształtek zaciskowych 11/4"

B. klucza łańcuchowego 1"

C. piły metalowej

D. pilnika w kształcie trójkąta

Wybór piły do metalu, pilnika trójkątnego czy klucza łańcuchowego 1" w kontekście montażu kolektora poziomego z rur PE Ø 32 mm jest błędny z kilku powodów technicznych. Piła do metalu nie jest narzędziem przeznaczonym do cięcia rur plastikowych; w przypadku rur PE zaleca się stosowanie nożyc do cięcia, które zapewniają czyste i równe cięcie, minimalizując ryzyko uszkodzenia materiału. Dodatkowo, piła do metalu może powodować odpryski i zniekształcenia krawędzi, co w konsekwencji może prowadzić do problemów ze szczelnością połączeń. Pilnik trójkątny, mimo że może wydawać się użyteczny do wygładzania krawędzi, nie jest standardowo stosowany w procesie montażu rur PE, gdzie bardziej odpowiednie są gratowniki, które są zaprojektowane do tego celu. Klucz łańcuchowy 1" jest narzędziem używanym głównie do pracy z rurami stalowymi lub dużymi instalacjami, a nie z rurami plastikowymi, ponieważ nie zapewnia odpowiedniego momentu obrotowego, co może prowadzić do uszkodzenia rur. Zrozumienie właściwych metod i narzędzi jest kluczowe dla zapewnienia trwałości i bezpieczeństwa instalacji, a wybór odpowiednich komponentów i narzędzi jest zgodny z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 5

Do kotła, który spala zrębki, jednorazowo można włożyć 0,5 m³ paliwa. W ciągu jednej doby kocioł powinien być załadowany 3 razy. Jaki będzie koszt paliwa na tydzień, jeśli średnia cena jednostkowa wynosi 50,00 zł za 1 m³?

A. 50,00 zł

B. 25,00 zł

C. 525,00 zł

D. 150,00 zł

Aby obliczyć tygodniowy koszt paliwa dla kotła spalającego zrębki, należy zrozumieć, jak oblicza się jego zużycie w dłuższym okresie. Kocioł, który można załadować 0,5 m³ paliwa i wymaga trzykrotnego załadunku dziennie, zużywa codziennie 1,5 m³. Przemnażając tę wartość przez liczbę dni w tygodniu, otrzymujemy tygodniowe zużycie wynoszące 10,5 m³. Znając cenę jednostkową paliwa, która wynosi 50,00 zł za 1 m³, możemy obliczyć całkowity koszt tygodniowy, mnożąc 10,5 m³ przez 50,00 zł. Całkowity koszt wynosi zatem 525,00 zł. Te obliczenia są istotne w praktyce, gdyż pozwalają na efektywne zarządzanie kosztami ogrzewania, a także umożliwiają planowanie budżetu na paliwo. Przykładowo, w przypadku zakupu paliwa na dłuższy okres, wiedza o jego kosztach pozwala na negocjowanie lepszych cen z dostawcami, co wpływa na efektywność ekonomiczną przedsiębiorstw. W kontekście norm i dobrych praktyk, takie obliczenia są kluczowe w przemyśle energetycznym i budowlanym, gdzie kontrola kosztów paliwa jest niezbędna do utrzymania płynności finansowej.

Pytanie 6

Jakie kształtki należy wykorzystać do wykonania rozłącznych połączeń rur AluPex w systemie podłogowym zintegrowanym z pompą ciepła?

A. zaciskanie

B. klejenie

C. zgrzewanie

D. skręcanie

Skręcanie jest właściwą metodą łączenia rur AluPex w instalacjach podłogowych, zwłaszcza w systemach współpracujących z pompami ciepła. Ta technika pozwala na uzyskanie szczelnych połączeń, które są niezbędne w instalacjach hydraulicznych z niskim ciśnieniem roboczym. W przypadku rur AluPex, które charakteryzują się warstwą aluminium, połączenia skręcane zapewniają doskonałą wytrzymałość mechaniczną i odporność na zmiany temperatury. W praktyce, skręcanie polega na użyciu specjalnych złączek, które są montowane za pomocą klucza, co zapewnia pewność i trwałość połączenia. Zastosowanie tej metody jest zgodne z normami branżowymi, takimi jak PN-EN 12001, które kładą nacisk na bezpieczeństwo i efektywność instalacji. Warto również zaznaczyć, że prawidłowe skręcanie złączek minimalizuje ryzyko wystąpienia przecieków i zwiększa żywotność całego systemu grzewczego.

Pytanie 7

Jakie rury są najbardziej odpowiednie do wykonania instalacji ogrzewania podłogowego?

A. miedziane

B. PP-HD

C. PEX-AL-PEX

D. stalowe

Rury PEX-AL-PEX to jeden z najlepszych wyborów do budowy instalacji ogrzewania podłogowego. PEX-AL-PEX to rura wielowarstwowa, która łączy w sobie zalety polietylenu (PEX) i aluminium. Warstwa aluminiowa zapewnia wysoką odporność na wysokie ciśnienia oraz wzmocnienie strukturalne, co minimalizuje ryzyko pęknięć i deformacji. Dodatkowo, rury te charakteryzują się doskonałymi właściwościami termicznymi, co wpływa na efektywność ogrzewania podłogowego. Dzięki ich elastyczności łatwo je układać, co pozwala na łatwe dostosowanie do kształtu pomieszczeń. PEX-AL-PEX jest również odporny na korozję, co zwiększa trwałość instalacji. W praktyce, rury te są szeroko stosowane w nowoczesnych systemach grzewczych, spełniając wymagania norm europejskich oraz krajowych, takich jak PN-EN 1264. Dzięki tym właściwościom, rury PEX-AL-PEX są preferowane w instalacjach, gdzie niezawodność i efektywność są kluczowe.

Pytanie 8

Ile wynosi współczynnik wydajności pompy ciepła COP, obliczony na podstawie danych technicznych urządzenia zamieszczonych w tabeli, dla temperatury otoczenia 7°C i temperatury wody 50°C?

Dane techniczne
Warunki pomiaru	Opis	Jednostka	Wartość
Temp. otoczenia 7°C Temp. wody 50°C	Moc grzewcza	kW	3,0
	Moc elektryczna doprowadzona do sprężarki	kW	1,0
	Pobór prądu	A	4,5
Temp. otoczenia 2°C Temp. wody 30°C	Moc grzewcza	kW	3,2
	Moc elektryczna doprowadzona do sprężarki	kW	0,98
	Pobór prądu	A	4,45
Zasilanie elektryczne		V/Hz	230/50
Temperatura maksymalna		°C	60

A. 1,0

B. 4,5

C. 3,0

D. 4,0

Współczynnik wydajności pompy ciepła (COP) jest kluczowym wskaźnikiem efektywności energetycznej tych urządzeń. Odpowiedź 3,0 jest poprawna, ponieważ wskazuje na relację między mocą grzewczą a mocą elektryczną potrzebną do jej wytworzenia. W przypadku podanych wartości, moc grzewcza wynosi 3,0 kW, a moc elektryczna 1,0 kW. Obliczenie COP polega na podzieleniu mocy grzewczej przez moc elektryczną: COP = 3,0 kW / 1,0 kW = 3,0. Taki współczynnik oznacza, że pompa ciepła dostarcza trzy razy więcej energii cieplnej niż zużywa energii elektrycznej, co jest korzystne z perspektywy ekonomicznej oraz ekologicznej. W praktyce, wysoki współczynnik COP wskazuje na lepszą wydajność urządzenia, co jest szczególnie istotne przy obliczaniu kosztów eksploatacji systemów ogrzewania. W branży pomp ciepła zaleca się dążenie do COP na poziomie co najmniej 3,0, aby zapewnić opłacalność inwestycji.

Pytanie 9

Zgodnie z regulacjami Prawa Zamówień Publicznych, oferent składa propozycję na realizację robót budowlanych w trybie

A. zapytania o cenę

B. dialogu konkurencyjnego

C. przetargu

D. negocjacji

Wybór trybu przetargu na wykonanie robót budowlanych jest zgodny z Prawem Zamówień Publicznych, które stanowi fundament dla przejrzystości i konkurencyjności w procesach zakupowych w Polsce. Przetarg jest najczęściej stosowaną procedurą, która zapewnia równe szanse dla wszystkich wykonawców, a także umożliwia zamawiającemu uzyskanie najlepszej oferty, zarówno pod względem ceny, jak i jakości. W praktyce, przetargi mogą być przeprowadzane w formie przetargu nieograniczonego, co oznacza, że każdy zainteresowany wykonawca ma prawo złożyć ofertę, lub przetargu ograniczonego, gdzie zaprasza się jedynie wybrane podmioty. To standardowe podejście w branży budowlanej jest zgodne z najlepszymi praktykami i regulacjami, co sprawia, że jest powszechnie stosowane w projektach publicznych oraz dużych inwestycjach. Ponadto, przetargi są objęte szczegółowymi regulacjami, które chronią przed korupcją oraz nieprawidłowościami, co dodatkowo podkreśla ich ważność w zarządzaniu zamówieniami publicznymi.

Pytanie 10

Jak należy łączyć miedziane rury z rurami ze stali ocynkowanej?

A. Lutuje się miedzianą złączkę do stalowej rury

B. Zaciska się miedzianą rurę na stalowej rurze

C. Lutuje się stalową złączkę do miedzianej rury

D. Używa się specjalnej złączki mosiężnej jako przejściowej

Stosowanie specjalnej przejściowej złączki mosiężnej jest właściwym rozwiązaniem przy łączeniu rur miedzianych ze stalowymi. Mosiądz, będący stopem miedzi i cynku, stanowi doskonały materiał do takich zastosowań, ponieważ łączy w sobie korzystne właściwości obu metali. Złączki mosiężne zapewniają trwałe i szczelne połączenia, które są odporne na korozję oraz różnice temperatur. W praktyce, w instalacjach wodociągowych czy grzewczych, gdzie często występują różne materiały, zastosowanie mosiądzu jako łącznika minimalizuje ryzyko wystąpienia reakcji galwanicznych, które mogą prowadzić do osłabienia połączeń. Ważne jest, aby podczas montażu zapewnić odpowiednią jakość złączek oraz przestrzegać norm i standardów branżowych, takich jak PN-EN 1254, które regulują kwestie dotyczące materiałów i metod łączenia rur. Dobrą praktyką jest również stosowanie uszczelek, aby zapewnić szczelność połączenia, co jest kluczowe w instalacjach hydraulicznych.

Pytanie 11

Podczas realizacji próby szczelności systemu solarnego ciśnienie kontrolne w każdym punkcie instalacji powinno być wyższe od ciśnienia atmosferycznego o minimum

A. 1 bar

B. 4 bary

C. 3 bary

D. 2 bary

Odpowiedź 1 bar jest poprawna, ponieważ podczas przeprowadzania próby szczelności obiegu solarnego, ciśnienie kontrolne musi być wyższe od ciśnienia atmosferycznego o co najmniej 1 bar. Takie wymaganie ma na celu zapewnienie, że w instalacji nie występują nieszczelności, które mogłyby prowadzić do wycieków płynu solarnego. Praktyka ta jest zgodna z normami branżowymi, które podkreślają znaczenie utrzymania odpowiedniego ciśnienia, aby zminimalizować ryzyko awarii systemu. Na przykład, w przypadku instalacji z niskotemperaturowymi kolektorami słonecznymi, utrzymanie ciśnienia na poziomie co najmniej 1 bara pomaga również w ochronie przed zjawiskiem kawitacji, które może uszkodzić pompy i inne elementy systemu. Dodatkowo, w trakcie długoterminowej eksploatacji, regularne kontrole ciśnienia i działania profilaktyczne zapewniają dłuższą żywotność i efektywność całego systemu solarnym.

Pytanie 12

Jakie cechy posiada słoma jako biopaliwo?

A. niska kaloryczność wynosząca około 15 MJ/kg

B. znaczna emisja CO2 do atmosfery podczas spalania

C. wysoka odporność na wilgoć

D. duża kaloryczność wynosząca około 25 MJ/kg

Słoma jako biopaliwo wykazuje niską kaloryczność, oscylującą wokół 15 MJ/kg, co czyni ją mniej efektywnym źródłem energii w porównaniu do innych biopaliw, takich jak drewno czy pelet, które mogą osiągać wartość do 25 MJ/kg. To ograniczenie kaloryczności sprawia, że jej użycie w instalacjach energetycznych wymaga dostosowania technologii spalania oraz efektywnego zarządzania surowcem. Przykładowo, w piecach przemysłowych z odpowiednimi systemami odzysku ciepła, słoma może być wykorzystana w procesach produkcyjnych, takich jak suszenie czy ogrzewanie w zakładach przetwórstwa rolno-spożywczego. Zgodnie z normami dotyczącymi biopaliw, kluczowe jest także uwzględnienie aspektów ekologicznych, takich jak zmniejszenie emisji CO2 w porównaniu do paliw kopalnych, co czyni słomę atrakcyjnym rozwiązaniem w kontekście zrównoważonego rozwoju i ochrony środowiska. W praktyce, wybór słomy jako paliwa powinien być poprzedzony szczegółową analizą lokalnych warunków oraz dostępności surowca, co jest zgodne z dobrą praktyką branżową.

Pytanie 13

Inwerter to sprzęt instalowany w systemie

A. biogazowni

B. fotowoltaicznej

C. słonecznej grzewczej

D. pompy ciepła

Inwerter jest kluczowym elementem instalacji fotowoltaicznej, służącym do przekształcania prądu stałego (DC) generowanego przez panele słoneczne na prąd zmienny (AC), który może być używany w domowych instalacjach elektrycznych oraz wprowadzany do sieci energetycznej. Jego działanie opiera się na przetwarzaniu energii słonecznej w sposób umożliwiający jej wykorzystanie w codziennym życiu. Przykładowo, w systemach fotowoltaicznych na dachach budynków, inwertery są odpowiedzialne za optymalizację produkcji energii, co przekłada się na niższe rachunki za prąd i zwiększenie efektywności energetycznej. Zgodnie z normami, inwertery powinny spełniać standardy jakości, takie jak IEC 62109, które gwarantują bezpieczeństwo i niezawodność ich działania. Właściwy dobór inwertera, jego moc oraz funkcje, takie jak monitoring wydajności, mają kluczowe znaczenie dla efektywności całego systemu, co podkreśla ich rolę w nowoczesnych instalacjach OZE.

Pytanie 14

W trakcie działania słonecznej instalacji grzewczej zauważono wyciek czynnika z zaworu bezpieczeństwa. Jakie mogą być przyczyny tego zjawiska?

A. niskie natężenie przepływu płynu solarnego

B. niewystarczająca temperatura czynnika roboczego

C. nadmierne natężenie przepływu płynu solarnego

D. niedostateczna pojemność naczynia przeponowego

Zawór bezpieczeństwa w instalacji grzewczej jest kluczowym elementem, który zapewnia ochronę układu przed nadmiernym ciśnieniem. W przypadku, gdy pojemność naczynia przeponowego jest niewystarczająca, może dojść do nadmiernego wzrostu ciśnienia w układzie, co skutkuje wypływem czynnika grzewczego z zaworu bezpieczeństwa. Naczynie przeponowe ma za zadanie kompensować zmiany objętości płynów w systemie w wyniku podgrzewania, a zbyt mała jego pojemność nie jest w stanie skutecznie zniwelować tych zmian, co prowadzi do niebezpiecznych sytuacji. Na przykład, w systemach słonecznych, gdzie ciepło generowane jest intensywnie, odpowiednia pojemność naczynia przeponowego jest niezbędna, aby zapobiec nadmiernemu wzrostowi ciśnienia. Standardy branżowe, takie jak normy PN EN 12828, podkreślają znaczenie prawidłowego wymiarowania naczynia przeponowego. Dlatego warto regularnie kontrolować pojemność naczynia oraz jego stan techniczny, aby zapewnić bezpieczeństwo i efektywność całego systemu grzewczego.

Pytanie 15

Energia petrotermiczna jest gromadzona w

A. parze

B. warstwie wodonośnej

C. wodzie gruntowej

D. suchych porowatych skałach

Nieprawidłowe odpowiedzi dotyczą innych źródeł energii i nie uwzględniają specyfiki zasobów petrotermicznych. Warstwa wodonośna oraz woda gruntowa to elementy hydrosfery, które przechowują wodę, ale nie są odpowiednie dla gromadzenia energii w postaci ciepła. Woda gruntowa, mimo że może absorbować ciepło, nie jest medium, które umożliwia efektywne gromadzenie i wykorzystanie energii termalnej w kontekście petrotermicznym. Ponadto, para jako substancja gazowa nie jest głównym nośnikiem energii w kontekście magazynowania ciepła w suchych porowatych skałach. Podczas analizy tego zagadnienia kluczowe jest zrozumienie, że źródła energii petrotermicznej wiążą się z geotermalnymi procesami, które wymagają odpowiednich warunków geologicznych. Głównym błędem myślowym jest mylenie różnych form energii geotermalnej oraz nieodpowiednie utożsamianie ich z zasobami wodnymi. Właściwe podejście do analizy zasobów geotermalnych powinno uwzględniać właściwości fizyczne skał, ich porowatość, oraz ich zdolność do przewodzenia ciepła. Zrozumienie tych aspektów jest kluczowe dla skutecznego projektowania systemów wykorzystujących energię geotermalną.

Pytanie 16

Przy jakim ciśnieniu powinien zadziałać zawór bezpieczeństwa w systemie solarnym?

A. 2 barów

B. 4 barów

C. 6 barów

D. 8 barów

Zawór bezpieczeństwa w instalacji solarnej jest kluczowym elementem zapewniającym bezpieczeństwo systemu. Ustalenie odpowiedniego ciśnienia, przy którym zawór powinien zadziałać, jest niezwykle istotne. W przypadku instalacji solarnych, wartość 6 barów jest uznawana za standardową granicę, przy której zawór bezpieczeństwa powinien otworzyć się, aby zapobiec nadmiernemu wzrostowi ciśnienia. Praktyczne zastosowanie tego rozwiązania można zaobserwować w sytuacjach, gdy ciśnienie w układzie, na przykład w wyniku niskiej temperatury lub awarii, zbliża się do tej wartości. W rzeczywistości, zawory te są projektowane zgodnie z normą PN-EN 12828, która odnosi się do projektowania i wykonania systemów grzewczych, w tym instalacji solarnych. Zastosowanie zaworu przy ciśnieniu 6 barów zapobiega ryzyku pęknięcia rur oraz uszkodzenia kolektorów słonecznych, co z kolei przekłada się na długowieczność całego systemu oraz zwiększa bezpieczeństwo użytkowania.

Pytanie 17

Jaką jednostkę stosuje się do określenia wydajności kolektora słonecznego?

A. kWh/m2/miesiąc

B. kWh/m2/godzinę

C. kWh/m2/kwartał

D. kWh/m2/rok

Wydajność kolektora słonecznego określa się w jednostkach kWh/m2/rok, co oznacza ilość energii słonecznej, jaką kolektor jest w stanie przetworzyć na energię cieplną w ciągu roku w przeliczeniu na każdy metr kwadratowy powierzchni kolektora. Taki sposób wyrażania wydajności jest zgodny z normami branżowymi i pozwala na obiektywne porównanie różnych typów kolektorów oraz ich efektywności w różnych warunkach klimatycznych. Przykładem zastosowania tej metody jest ocena systemów solarno-termalnych w instalacjach domowych, gdzie często analizuje się dane roczne, aby dostosować system do potrzeb grzewczych. Analiza rocznej produkcji energii uwzględnia zmienność warunków atmosferycznych i sezonowe różnice w nasłonecznieniu, co jest kluczowe dla efektywności energetycznej budynków. Z tego względu, znajomość wydajności w skali rocznej jest istotna dla projektantów systemów solarnych oraz użytkowników, którzy chcą zoptymalizować swoje wydatki na energię.

Pytanie 18

Elektrownie wodne, które czerpią energię z ruchu wody, nazywamy elektrowniami

A. cieplnymi

B. szczytowo-pompowymi

C. regulacyjnymi

D. przepływowymi

Elektrownie wodne przepływowe są kluczowym elementem systemów energetycznych, wykorzystując naturalny przepływ wody w rzekach do generowania energii elektrycznej. Działają na zasadzie zainstalowania turbin w miejscach, gdzie woda porusza się z odpowiednią prędkością, co pozwala na bezpośrednie przekształcenie energii kinetycznej w energię elektryczną. Przykłady takich elektrowni obejmują elektrownie usytuowane na rzekach, gdzie nie ma potrzeby budowy dużych zbiorników, co zmniejsza wpływ na środowisko i pozwala na minimalizację kosztów budowy i eksploatacji. Przepływowe elektrownie wodne są często preferowane, gdyż ich działanie nie wymaga skomplikowanych systemów magazynowania wody, a generowana energia jest bardziej stabilna w porównaniu do innych typów elektrowni, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży energetycznej, takimi jak zrównoważony rozwój i efektywność energetyczna.

Pytanie 19

System centralnego ogrzewania z pompą ciepła, która wykorzystuje ciepło z gruntu jako jedyne źródło ciepła, określa się mianem układu

A. monowalentnym

B. ambiwalentnym

C. kombinowanym

D. biwalentnym

Instalacja centralnego ogrzewania z pompą ciepła, która korzysta wyłącznie z energii geotermalnej, nazywana jest układem monowalentnym. Oznacza to, że system ten jako jedyne źródło ciepła zaspokaja potrzeby grzewcze budynku, co jest szczególnie korzystne w kontekście efektywności energetycznej. W takich systemach pompa ciepła pozyskuje ciepło z gruntu, co pozwala na wykorzystanie odnawialnych źródeł energii. Przykłady zastosowania to domy jednorodzinne, które mogą korzystać z gruntowych wymienników ciepła, jak kolektory poziome czy pionowe sondy geotermalne. Warto zaznaczyć, że projektowanie i instalacja takich systemów powinny opierać się na normach, takich jak PN-EN 14511, które regulują klasyfikację pomp ciepła oraz ich wydajność. W praktyce, układy monowalentne mogą wykazywać wysoką efektywność i przyczyniać się do znacznych oszczędności energii oraz redukcji emisji CO2, co jest zgodne z nowoczesnymi trendami w budownictwie ekologicznym.

Pytanie 20

Realizacja budowy hybrydowej latarni ulicznej o wysokości 10 metrów oraz mocy 40W

A. wymaga pozwolenia na budowę

B. wymaga akceptacji sąsiadów

C. wymaga zgłoszenia budowy

D. może być przeprowadzona bez uzgodnień

Budowa ulicznej latarni hybrydowej o wysokości 10 metrów i mocy 40W wymaga uzyskania pozwolenia na budowę ze względu na jej charakter infrastrukturalny oraz potencjalny wpływ na otoczenie. Zgodnie z ustawą o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, każde przedsięwzięcie budowlane, które może wpłynąć na sposób użytkowania terenu lub estetykę miejsca, musi być odpowiednio zatwierdzone. W przypadku latarni, które są elementem systemu oświetleniowego, istotne jest również zapewnienie bezpieczeństwa w ruchu drogowym oraz ochrony środowiska. Przykładowo, latarnie hybrydowe, które łączą różne źródła energii, mogą przyczynić się do oszczędności energii i zmniejszenia emisji CO2, co jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju. Dlatego przed ich budową konieczne jest przeprowadzenie odpowiednich analiz oraz uzyskanie stosownych dokumentów, co stanowi standardową praktykę w branży budowlanej.

Pytanie 21

W którym miesiącu w Polsce średni zysk z instalacji solarnych osiąga najwyższe wartości?

A. We wrześniu

B. W marcu

C. W maju

D. W czerwcu

Wybór czerwca jako miesiąca z największym zyskiem solarnym w Polsce opiera się na analizie danych meteorologicznych i nasłonecznienia. W czerwcu dni są najdłuższe, a ilość promieniowania słonecznego osiąga najwyższy poziom. Z tego powodu, instalacje solarne, które funkcjonują na zasadzie konwersji energii słonecznej na energię elektryczną, generują największe ilości energii w tym miesiącu. W praktyce oznacza to, że właściciele systemów solarnych mogą liczyć na największe oszczędności na rachunkach za energię oraz na szybszy zwrot z inwestycji. Długoterminowe prognozy i analizy danych pokazują, że efektywność systemów fotowoltaicznych w czerwcu może przekraczać 120% średniej rocznej produkcji energii. Warto również zwrócić uwagę na odpowiednie projektowanie i orientację paneli słonecznych, co może dodatkowo zwiększyć ich wydajność w miesiącach letnich. Zgodnie z najlepszymi praktykami, warto przeprowadzać regularne przeglądy instalacji, aby zapewnić ich optymalne działanie przez cały rok, zwłaszcza w miesiącach o największym nasłonecznieniu.

Pytanie 22

Korzystając z danych zamieszczonych w tabeli, wskaż kolektor słoneczny o najwyższej sprawności optycznej.

Rodzaj parametru	Kolektor 1	Kolektor 2	Kolektor 3	Kolektor 4
Transmisyjność pokrywy przezroczystej	0,92	0,92	0,86	0,86
Emisyjność absorbera	0,05	0,85	0,12	0,05
Absorpcyjność absorbera	0,95	0,85	0,95	0,04

A. Kolektor 1.

B. Kolektor 3.

C. Kolektor 4.

D. Kolektor 2.

Kolektor 1 został wybrany jako ten o najwyższej sprawności optycznej, co jest wynikiem starannej analizy trzech kluczowych parametrów: transmisyjności pokrywy przezroczystej, emisyjności absorbera oraz absorpcyjności absorbera. W praktyce, wysoka transmisyjność oznacza, że większa ilość promieniowania słonecznego przenika przez pokrywę do wnętrza kolektora, co zwiększa efektywność jego działania. Emisyjność absorbera odnosi się do zdolności materiału do emitowania energii cieplnej; niski współczynnik emisyjności jest pożądany, ponieważ minimalizuje straty ciepła. Absorpcja energii słonecznej przez absorber jest kluczowa dla efektywności kolektora. Kolektor 1 osiąga najwyższe wartości w tych trzech kategoriach, co czyni go idealnym wyborem do zastosowań, takich jak ogrzewanie wody użytkowej czy wspomaganie systemów grzewczych w budynkach. W odniesieniu do standardów branżowych, takie podejście do oceny kolektorów słonecznych jest zgodne z normami IEC i ISO, które promują efektywność i zrównoważony rozwój technologii odnawialnych.

Pytanie 23

Podstawą do stworzenia szczegółowego kosztorysu instalacji pompy ciepła są

A. katalogi nakładów rzeczowych

B. atestacje higieniczne

C. aprobacje techniczne

D. harmonogramy prac

Podstawą opracowania kosztorysu szczegółowego instalacji pompy ciepła są katalogi nakładów rzeczowych, które stanowią kluczowe narzędzie dla inżynierów i kosztorysantów. Katalogi te zawierają szczegółowe informacje na temat kosztów materiałów, robocizny i innych nakładów, co pozwala na precyzyjne oszacowanie całkowitego kosztu inwestycji. Przykładowo, przy instalacji pompy ciepła ważne jest uwzględnienie kosztów nie tylko samej pompy, ale także materiałów niezbędnych do montażu, takich jak rury, izolacje, czy armatura. Korzystanie z aktualnych katalogów, takich jak KNR (Katalogi Nakładów Rzeczowych) lub ZK (Zbiory Kosztorysowe), zapewnia, że kosztorys będzie zgodny z rynkowymi standardami i rzeczywistymi cenami, co jest niezbędne dla efektywnego zarządzania budżetem projektu. Dobre praktyki w tej dziedzinie obejmują również regularne aktualizowanie danych w kosztorysach oraz analizowanie cen rynkowych, co umożliwia dostosowanie kosztorysu do zmieniających się warunków rynkowych.

Pytanie 24

Aby złączyć ze sobą dwie stalowe rury o identycznej średnicy i gwincie zewnętrznym, należy zastosować

A. odpowietrznika

B. redukcji

C. nypla

D. mufy

Mufa jest kluczowym elementem w technice łączenia rur, szczególnie tych o gwincie zewnętrznym. Użycie mufy pozwala na łatwe i efektywne połączenie dwóch rur o tej samej średnicy, co jest istotne w wielu instalacjach wodociągowych, gazowych i przemysłowych. Mufa, jako złączka, posiada wewnętrzny gwint, który idealnie pasuje do gwintu zewnętrznego rur, co gwarantuje szczelność i niezawodność połączenia. Przykładowo, w instalacjach hydraulicznych, gdzie ciśnienie jest istotnym czynnikiem, stosowanie mufy zapewnia, że połączenia nie będą narażone na przecieki. Dodatkowo, zgodność z normami branżowymi, takimi jak PN-EN 10226, zapewnia wysoką jakość i bezpieczeństwo w użytkowaniu. Warto pamiętać, że odpowiedni dobór mufy do średnicy rur jest kluczowy dla prawidłowego funkcjonowania całej instalacji, a także jej długowieczności.

Pytanie 25

Aby biogaz produkowany w biogazowni był odpowiedni do spalania, należy go wcześniej właściwie przystosować. Głównie usuwa się z niego szkodliwy

A. siarkowodoru

B. tlenek węgla

C. wodoru

D. dwutlenek węgla

Wybór dwutlenku węgla, tlenku węgla lub wodoru jako zanieczyszczeń do usunięcia z biogazu nie jest zgodny z rzeczywistością procesów technologicznych związanych z jego oczyszczaniem. Dwutlenek węgla, chociaż jest na tyle ważnym składnikiem biogazu, nie jest bezpośrednio szkodliwy w kontekście jego spalania, a wręcz może być pożądanym gazem ze względu na swoje właściwości energetyczne. W rzeczywistości, CO2 jest często stosowany w procesach wzbogacania biogazu i może być później oddzielany dla innych zastosowań, takich jak produkcja syntetycznego metanu. Tlenek węgla, z drugiej strony, może być niebezpieczny, ale jego obecność w biogazie jest znacznie niższa niż siarkowodoru. Warto zauważyć, że siarkowodór jest o wiele bardziej szkodliwy dla instalacji i zdrowia ludzi, co czyni jego usunięcie kluczowym krokiem w procesie przygotowania biogazu do spalania. Wreszcie, wodór, będący gazem o wysokiej wartości energetycznej, w kontekście biogazu nie stanowi problemu, a jest raczej pozytywnym dodatkiem do składu gazu. Zauważając te różnice, można zrozumieć, dlaczego usuwanie siarkowodoru jest kluczowe, a skupienie się na innych związkach nie odnosi się do rzeczywistych wyzwań technologicznych w obszarze biogazowni.

Pytanie 26

Zbyt niska histereza w regulatorze systemu solarnego może skutkować

A. częstym działaniem zaworu bezpieczeństwa

B. szybszym zużyciem płynu solarnego

C. obniżeniem ciśnienia w instalacji

D. częstym włączaniem oraz wyłączaniem pompy

Ustawienie zbyt małej histerezy w sterowniku solarnym może prowadzić do częstego włączania i wyłączania pompy, co jest związane z działaniem systemu regulacji temperatury. Histereza to różnica temperatury, przy której urządzenie przełącza się z trybu pracy na inny, na przykład z ogrzewania na schładzanie. Gdy histereza jest zbyt mała, nawet niewielkie wahania temperatury mogą powodować, że pompa będzie włączać się i wyłączać zbyt często. Taki stan rzeczy może prowadzić do wzrostu zużycia energii, obniżenia efektywności systemu oraz przyspieszonego zużycia mechanicznych elementów pompy. Przykładem dobrych praktyk jest stosowanie histerezy w obrębie od 5 do 10°C w systemach solarnych, co zapewnia stabilność pracy i minimalizuje ryzyko nadmiernego obciążenia komponentów. Warto również pamiętać, że odpowiednie ustawienia histerezy mogą przyczynić się do poprawy komfortu użytkowania, eliminując niepożądane efekty, takie jak hałas związany z częstym włączaniem i wyłączaniem urządzeń.

Pytanie 27

W porowatych skałach o niskiej wilgotności znajdują się zasoby zmagazynowanej energii

A. konwencjonalnie nieodnawialnej

B. hydrotermalnej

C. nieodnawialnej

D. petrotermalnej

Odpowiedzi takie jak 'hydrotermiczna' czy 'nieodnawialna' są nietrafione, bo w kontekście suchych skał nie pasują do tego, co mówimy o zmagazynowywaniu energii. Hydrotermalne źródła energii zazwyczaj są w wilgotnych miejscach, gdzie gorące płyny geotermalne mogą być wykorzystane do produkcji energii. A w suchych skałach brak wody sprawia, że takie źródła się nie tworzą. Z kolei określenie 'nieodnawialna' dotyczy ogółu zasobów, a nie konkretnego typu energii związanej z porowatymi skałami, więc to też jest mylące. Odpowiedź 'konwencjonalnie nieodnawialnej' też nie pasuje, bo nie wyjaśnia konkretnego kontekstu dotyczącego petrotermicznych zasobów. Często popełniane błędy to pomijanie kluczowych cech geologicznych skał oraz mylenie różnych typów zasobów energetycznych z ich właściwościami fizycznymi. Żeby dobrze zrozumieć, jak działa złoże węglowodorowe, ważne jest, żeby odróżniać różne rodzaje energii i ich geologiczne uwarunkowania.

Pytanie 28

Aby ochronić kocioł na biomasę przed niską temperaturą czynnika powracającego z systemu c.o., należy zainstalować zawór

A. termostatyczny przed grzejnikami c.o.

B. mieszający na powrocie z systemu.

C. termostatyczny na powrocie z systemu c.o.

D. mieszający na zasilaniu systemu.

Wybór zaworu termostatycznego na powrocie z instalacji c.o. jest nieodpowiedni, ponieważ jego głównym zadaniem jest regulacja temperatury wody w systemie, a nie mieszanie jej z innymi strumieniami. Choć zawory termostatyczne kontrolują przepływ na podstawie temperatury, nie są wystarczające do ochrony kotła na biomasę przed niską temperaturą. Zawory mieszające, w przeciwieństwie do termostatycznych, mają na celu aktywne mieszanie wody o różnych temperaturach, co jest kluczowe w kontekście utrzymania stabilnej i odpowiedniej temperatury roboczej kotła. Podobnie, zastosowanie zaworu mieszającego na zasilaniu instalacji również nie rozwiązuje problemu, ponieważ ciepła woda z kotła powinna być odpowiednio schładzana, aby uniknąć przegrzania układu. Zawory termostatyczne przed grzejnikami c.o. również nie są odpowiednim rozwiązaniem, ponieważ działają na zasadzie regulacji lokalnych temperatur, a nie globalnej ochrony kotła. Zrozumienie funkcji różnych typów zaworów w kontekście instalacji grzewczych jest kluczowe dla efektywności systemu. Wybór niewłaściwego elementu może prowadzić do problemów z komfortem cieplnym i wydajnością energetyczną, co jest niezgodne z najlepszymi praktykami w branży grzewczej. Dlatego kluczowe jest, aby przed podjęciem decyzji o zastosowaniu konkretnego rozwiązania, dokładnie przeanalizować jego funkcjonalności i zastosowanie w kontekście całego systemu grzewczego.

Pytanie 29

Jeśli kolektor słoneczny o powierzchni 2 m2 przy nasłonecznieniu wynoszącym 1 000 W/m2 oddał do systemu 1 400 W energii cieplnej, to jaka jest sprawność urządzenia?

A. 50%

B. 70%

C. 80%

D. 60%

Aby obliczyć sprawność kolektora fototermicznego, należy zastosować wzór: sprawność = (przekazane ciepło / moc napromieniowania) x 100%. W tym przypadku moc napromieniowania wynosi 1 000 W/m2, a powierzchnia kolektora to 2 m2, co daje łączną moc napromieniowania równą 2 000 W (1 000 W/m2 * 2 m2). Kolektor przekazał do instalacji 1 400 W ciepła, więc sprawność wynosi: (1 400 W / 2 000 W) x 100% = 70%. Taka efektywność jest istotna w kontekście projektowania systemów solarnych, ponieważ wyższa sprawność oznacza lepsze wykorzystanie energii słonecznej i niższe koszty eksploatacji. W praktyce, projektanci instalacji solarnych dążą do osiągnięcia jak najwyższej sprawności, aby zminimalizować powierzchnię potrzebną do uzyskania wymaganej ilości energii. Przykładem może być zastosowanie różnych rodzajów powłok absorbujących oraz systemów optymalizacji kątów nachylenia kolektorów, co pozwala na lepsze zbieranie promieniowania słonecznego.

Pytanie 30

Kolektory słoneczne instalowane na gruncie przy użyciu konstrukcji nośnej są szczególnie narażone na

A. znacznie gorsze warunki nasłonecznienia w porównaniu do dachu

B. nierównomierne osiadanie fundamentów

C. większe opady śniegu niż na dachu

D. zwiększone straty energii cieplnej w kierunku gruntu

Analizując inne odpowiedzi, można zauważyć, że pierwsza z nich sugeruje, iż kolektory słoneczne na powierzchni terenu mają znacznie słabsze warunki napromieniowania niż te zamontowane na dachu. W rzeczywistości, napromieniowanie zależy od wielu czynników, takich jak miejsce montażu, kąt nachylenia oraz obecność przeszkód terenowych. Kolektory na dachu mają często lepszą ekspozycję na słońce, ale odpowiednio umieszczone kolektory na ziemi mogą również osiągać dobre wyniki. Ponadto, jest to często mylone z pojęciem zakłóceń związanych z otoczeniem, które mogą wpływać na wydajność, ale nie jest to automatyczna reguła. Druga odpowiedź odnosi się do większego zaśnieżenia niż na dachu. W rzeczywistości, dachy mogą gromadzić więcej śniegu, co może ograniczać dostęp światła słonecznego do kolektorów, zwłaszcza w obszarach o dużych opadach śniegu. Kwestia zasypania śniegiem nie jest więc jednoznaczna. Kolejne stwierdzenie o zwiększonej stracie energii cieplnej do gruntu jest mylne, ponieważ straty ciepła mogą występować w każdym systemie, ale nie są one bezpośrednio związane z lokalizacją montażu kolektorów. Ostatnia odpowiedź, dotycząca nierównego osiadania fundamentów, jest najtrafniejsza, ponieważ to właśnie fundamenty muszą być odpowiednio zaprojektowane i wykonane, aby unikać problemów związanych z osiadaniem, a nie lokalizacja samego kolektora.

Pytanie 31

Aby sprawdzić, czy w instalacji solarnej przepływa glikol o odpowiednim natężeniu, instaluje się

A. manometr

B. rotametr

C. termometr

D. odpowietrznik

Wybór urządzenia do pomiaru przepływu glikolu w instalacji solarnej jest kluczowy dla prawidłowego funkcjonowania systemu. Odpowietrznik, choć niezbędny w instalacjach, służy do usuwania powietrza z układu, co nie ma związku z pomiarem natężenia przepływu. Jego rola polega na zapobieganiu powstawaniu kieszeni powietrznych, które mogą zakłócać cyrkulację cieczy, ale nie dostarcza informacji o przepływie. Manometr, z drugiej strony, jest instrumentem używanym do pomiaru ciśnienia w systemie. Pomimo że odpowiednie ciśnienie jest istotne dla prawidłowego funkcjonowania instalacji, manometr nie dostarcza danych na temat natężenia przepływu, co czyni go niewłaściwym wyborem w tej sytuacji. Termometr, który mierzy temperaturę, może być użyteczny w monitorowaniu wydajności systemu, jednak również nie dostarcza informacji o przepływie cieczy. Wybór rotametru jako narzędzia do pomiaru przepływu wynika z jego specyficznej konstrukcji, która pozwala na bezpośrednie i precyzyjne określenie natężenia przepływu, czego nie są w stanie zapewnić inne wymienione urządzenia. Niezrozumienie różnicy między pomiarem ciśnienia, temperatury a natężeniem przepływu prowadzi często do błędnych wniosków i decyzji w kontekście zarządzania instalacjami solarnymi.

Pytanie 32

Najwcześniej po jakim czasie od napełnienia instalacji grzewczej wodą można rozpocząć próbę szczelności?

A. 72 godzinach

B. 30 minutach

C. 24 godzinach

D. 60 minutach

Wybór 72 godzin, 60 minut lub 30 minut jako momentu przystąpienia do próby szczelności po napełnieniu instalacji wodą opiera się na nieporozumieniach dotyczących procesów stabilizacji ciśnienia i wykrywania nieszczelności. Można zauważyć, że krótszy czas, jak 60 minut lub 30 minut, może wydawać się wystarczający, jednak w rzeczywistości nie pozwala na odpowiednie wyrównanie ciśnienia we wszystkich elementach systemu. W krótkim czasie po napełnieniu woda może jeszcze intensywnie krążyć, co skutkuje niestabilnym ciśnieniem i potencjalnie niewykrytymi nieszczelnościami. Z kolei wydłużenie czasu do 72 godzin, chociaż w teorii może wydawać się bezpieczne, jest niepraktyczne i nieefektywne, opóźniając proces uruchamiania systemu bez rzeczywistej potrzeby. Zgodnie z normami branżowymi, 24 godziny to optymalny czas, który zapewnia odpowiednią stabilizację. Wybierając inne czasy, ignorujemy standardy oraz doświadczenie inżynierów, którzy wskazują na ryzyko związane z zbyt krótkim lub zbyt długim czasem oczekiwania na próbę szczelności, co w praktyce może prowadzić do awarii systemu w przyszłości.

Pytanie 33

W czasie zimowym można wykorzystać odwrócony cykl cieczy roboczej w systemie solarnym do eliminacji śniegu oraz rozmrażania lodu na powierzchni kolektorów słonecznych?

A. płaskich próżniowych

B. płaskich cieczowych

C. próżniowo-rurowych

D. rurowych heat-pipe

Odpowiedź "płaskich cieczowych" jest prawidłowa, ponieważ kolektory płaskie wykorzystują ciecz roboczą, zazwyczaj wodę lub mieszanki wodne, do absorpcji ciepła ze słońca. W okresie zimowym, gdy na powierzchni kolektorów gromadzi się śnieg lub lód, zastosowanie obiegu cieczy roboczej pozwala na zwiększenie temperatury w układzie, co prowadzi do efektywnego usunięcia zanieczyszczeń. Proces ten zachodzi dzięki podgrzewaniu cieczy w kolektorze, co umożliwia jej cyrkulację i transport ciepła w celu poprawy efektywności systemu słonecznego. Dobre praktyki w branży zalecają regularne monitorowanie i konserwację instalacji, aby zapewnić ich prawidłowe działanie w trudnych warunkach atmosferycznych. Oprócz tego, zastosowanie płaskich kolektorów cieczowych jest zgodne z normami efektywności energetycznej, co przyczynia się do optymalizacji kosztów eksploatacyjnych i zwiększenia trwałości systemu.

Pytanie 34

Ocena właściwości glikolu polega na ustaleniu wartości pH. Glikol powinien być niezwłocznie wymieniony, jeśli jego odczyn spadnie poniżej

A. pH 9

B. pH 7

C. pH 11

D. pH 10

Odpowiedź pH 7 jest prawidłowa, ponieważ wartość ta oznacza neutralne pH, które jest kluczowe dla zachowania właściwości glikolu. W przemyśle chemicznym oraz podczas obiegu wody w systemach grzewczych i chłodniczych, pH na poziomie 7 wskazuje na brak nadmiernej kwasowości lub zasadowości, co zapewnia optymalne warunki dla pracy wielu komponentów. Spadek wartości pH poniżej 7 może prowadzić do korozji metali i osadzania się niepożądanych substancji, co negatywnie wpływa na efektywność systemu oraz jego żywotność. Ponadto, wiele systemów, takich jak kotły, wymaga regulacji chemii wody, w tym pH, aby uniknąć uszkodzeń. Dlatego ważne jest, aby regularnie monitorować pH glikolu i w razie potrzeby go wymienić, aby zapewnić długoterminową niezawodność systemów, w których jest używany. W branży często stosuje się testy pH jako standardową praktykę konserwacyjną.

Pytanie 35

Na instalacji fotowoltaicznej zaobserwowano, że panele fotowoltaiczne generują energię prądu stałego, jednak nie jest ona przekształcana na energię prądu zmiennego. Jakie urządzenie jest odpowiedzialne za konwersję prądu stałego produkowanego przez instalację fotowoltaiczną na prąd zmienny?

A. Watomierz

B. Inwerter

C. Przekładnik napięciowy

D. Prostownik

Inwerter to kluczowe urządzenie w systemach fotowoltaicznych, którego podstawową funkcją jest przekształcanie prądu stałego (DC) w prąd zmienny (AC). Panele fotowoltaiczne generują energię w postaci prądu stałego, która nie może być bezpośrednio wykorzystywana w większości aplikacji domowych ani nie może być wprowadzana do sieci elektroenergetycznej, gdyż ta operuje na prądzie zmiennym. Dlatego inwertery pełnią nie tylko rolę technologiczną, ale także zapewniają zgodność z przepisami i normami dotyczącymi jakości energii. W praktyce inwertery są odpowiedzialne za monitorowanie parametrów pracy systemu, optymalizację produkcji energii oraz zabezpieczenie przed przeciążeniem czy innymi nieprawidłowościami. Dobre praktyki branżowe wskazują na znaczenie wyboru inwertera o odpowiedniej mocy i funkcjach, takich jak monitoring online, co pozwala na bieżąco kontrolować wydajność instalacji.

Pytanie 36

Jaki materiał jest najczęściej używany do wytwarzania ogniw fotowoltaicznych?

A. Aluminium

B. Stal

C. Krzem

D. Miedź

Wybór materiałów, takich jak aluminium, miedź czy stal, do produkcji fotoogniw jest nieadekwatny ze względu na ich podstawowe właściwości fizyczne i chemiczne. Aluminium, mimo że jest lekkie i ma dobrą odporność na korozję, nie ma właściwości półprzewodnikowych, które są kluczowe dla procesu konwersji energii słonecznej w energię elektryczną. Z tego powodu nie może pełnić roli aktywnego elementu w ogniwie słonecznym. Miedź, chociaż jest dobrym przewodnikiem elektryczności, również nie może być podstawowym materiałem do produkcji ogniw fotowoltaicznych. Jej zastosowanie ogranicza się do wytwarzania połączeń i przewodów elektrycznych w systemach solarnych, a nie do samego procesu konwersji energii. Stal, z drugiej strony, jest materiałem konstrukcyjnym, używanym do budowy sztywnych ram dla paneli, ale znowu nie posiada zdolności do konwersji energii słonecznej na energię elektryczną. Zrozumienie, dlaczego krzem jest preferowany, wymaga znajomości podstawowych zasad działania ogniw fotowoltaicznych oraz właściwości materiałów. Wybór niewłaściwego materiału do produkcji ogniw słonecznych nie tylko obniża ich wydajność, ale również może prowadzić do nieefektywnego wykorzystania energii oraz wyższych kosztów produkcji. Dlatego kluczowe jest, aby inwestorzy i inżynierowie w branży odnawialnych źródeł energii kierowali się standardami oraz sprawdzonymi rozwiązaniami technologicznymi, aby maksymalizować efektywność i opłacalność instalacji solarnych.

Pytanie 37

Z jaką minimalną separacją powinny być instalowane kolektory w stosunku do wszelkich uziemionych elementów systemu ochrony odgromowej, uziemienia oraz pozostałych metalowych struktur dachu, które nie są częścią systemu ochrony odgromowej?

A. 0,50 - 1,00 m

B. 1,50 - 2,00 m

C. 0,35 - 0,45 m

D. 0,10 - 0,20 m

Minimalna odległość 0,50 - 1,00 m, w której należy instalować kolektory od wszystkich uziemionych punktów ochrony odgromowej oraz innych metalowych konstrukcji dachu, ma kluczowe znaczenie dla zapewnienia bezpieczeństwa instalacji oraz efektywności systemu ochrony odgromowej. Wartość ta jest zgodna z wytycznymi zawartymi w normach branżowych, takich jak PN-EN 62305, które regulują kwestie związane z ochroną przed piorunami. W praktyce, odpowiednia odległość pozwala na uniknięcie ryzyka wystąpienia niebezpiecznych prądów udarowych, które mogą zostać wygenerowane podczas wyładowania atmosferycznego. Przykładowo, w instalacji fotowoltaicznej, zapewniając tę odległość, minimalizujemy ryzyko uszkodzenia elektroniki oraz zmniejszamy możliwość wystąpienia niekontrolowanych przepięć. Ponadto, zachowanie odpowiedniej odległości wspiera integrację kolektorów z innymi systemami ochrony budynku, co jest istotne dla zachowania integralności strukturalnej oraz funkcjonalności całego systemu. Przestrzeganie tych standardów i praktyk nie tylko zwiększa bezpieczeństwo, ale również wydłuża żywotność instalacji.

Pytanie 38

Aby uzyskać optymalną wydajność instalacji słonecznej do podgrzewania wody w basenie w trakcie lata, kolektory powinny być ustawione pod kątem względem poziomu

A. 60o

B. 90o

C. 30o

D. 45o

Ustawienie kolektorów słonecznych pod kątem 30 stopni jest optymalne do maksymalizacji efektywności w sezonie letnim, zwłaszcza w krajach o umiarkowanym klimacie. Kąt ten zapewnia, że kolektory są skierowane bardziej bezpośrednio w stronę słońca, co zwiększa ich zdolność do absorbowania promieniowania słonecznego. Pod kątem 30 stopni kolektory są w stanie osiągnąć wyższą wydajność, zwłaszcza gdy słońce jest wysoko na niebie w letnich miesiącach. Praktyczne zastosowanie tego kąta można zobaczyć w wielu nowoczesnych instalacjach, które stosują go jako standard, co potwierdzają badania dotyczące wydajności energetycznej. Warto również zauważyć, że dostosowanie kąta do lokalnych warunków geograficznych oraz pory roku jest kluczowe dla uzyskania maksymalnych korzyści. Zgodnie z normami branżowymi, dobrze zainstalowane systemy solarne powinny być projektowane z myślą o optymalizacji kąta nachylenia, co w efekcie prowadzi do zwiększenia oszczędności energii i redukcji kosztów eksploatacyjnych.

Pytanie 39

Na dokumentacji dotyczącej zapotrzebowania materiałowego do realizacji instalacji znajduje się symbol Cu-DHP 22x1 R220. Co to oznacza w kontekście rur?

A. o średnicy 22 mm i grubości 1mm, miękka

B. o średnicy 22 mm i długości 1m, twarda

C. o promieniu 22 mm i grubości 1 mm, twarda

D. o średnicy 22 mm i długości 1m, miękka

Odpowiedź wskazująca, że jest to rura miedziana o średnicy 22 mm i grubości 1 mm, miękka, jest poprawna ze względu na standardowe oznaczenia rur miedzianych. Symbol Cu-DHP oznacza miedź dekarbonizowaną, która jest szeroko stosowana w instalacjach wodnych i grzewczych. Średnica 22 mm to typowy rozmiar dla rur stosowanych w instalacjach domowych, co czyni je idealnymi do transportu wody oraz dla systemów grzewczych. Grubość 1 mm wskazuje na uniwersalność i łatwość w montażu, co jest korzystne w przypadku zastosowań, gdzie elastyczność materiału jest ważna. Rury miękkie są często wykorzystywane, gdyż łatwiej je formować i dopasowywać do istniejącej instalacji. Przykłady zastosowań obejmują instalacje hydrauliczne w budynkach mieszkalnych, gdzie miedź jest preferowana ze względu na swoją odporność na korozję oraz właściwości antybakteryjne. Dobrą praktyką jest stosowanie takich rur w miejscach, które wymagają częstych zmian kierunku lub w przypadku trudnego dostępu do instalacji.

Pytanie 40

Jak należy podłączyć instalację solarną do wymiennika ciepła?

A. równolegle do górnej i dolnej wężownicy wymiennika

B. szeregowo do górnej i dolnej wężownicy wymiennika

C. do dolnej wężownicy wymiennika

D. do górnej wężownicy wymiennika

Podłączenie instalacji solarnej do górnej wężownicy wymiennika ciepła to zły pomysł, bo może prowadzić do wielu problemów z efektywnością systemu. Górna wężownica zazwyczaj odbiera już podgrzaną wodę z dolnej części, więc woda w górnej ma wyższą temperaturę, co sprawia, że ciepła woda z kolektorów może mieć trudności z jej dogrzaniem. Jeśli jeszcze równolegle podłączysz dwa węże, to może być bałagan z rozdzielaniem strumienia ciepła. Poza tym, taka konfiguracja może powodować stagnację ciepłej wody w górnej części wymiennika. Z mojego doświadczenia wynika, że niechciane straty energii to coś, czego można uniknąć, dlatego warto wiedzieć, jak prawidłowo podłączyć te wężownice, aby móc maksymalnie wykorzystać energię słoneczną.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej