Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik przemysłu mody
  • Kwalifikacja: MOD.03 - Projektowanie i wytwarzanie wyrobów odzieżowych
  • Data rozpoczęcia: 15 maja 2025 12:03
  • Data zakończenia: 15 maja 2025 12:18

Egzamin niezdany

Wynik: 13/40 punktów (32,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Na stanowisku weryfikacji jakości gotowych produktów odzieżowych powinny znaleźć się między innymi

A. narzędzia i akcesoria krawieckie
B. taśmy miarowe i zlecenie produkcyjne
C. manekin i zamówienie
D. dokumentacja techniczna i zatwierdzony model
Dokumentacja techniczna i zatwierdzony model to kluczowe elementy, które powinny znajdować się na stanowisku kontroli jakości gotowych wyrobów odzieżowych. Dokumentacja techniczna zawiera szczegółowe informacje dotyczące konstrukcji, materiałów oraz wytycznych dotyczących produkcji danego wyrobu. Dzięki niej kontroler jakości może ocenić, czy wyprodukowane ubrania spełniają określone standardy jakościowe. Zatwierdzony model, z kolei, pełni rolę wzorcowego odniesienia, które powinno być respektowane na każdym etapie produkcji. Przykładem może być sytuacja, w której kontroler porównuje gotowy produkt z zatwierdzonym modelem, aby upewnić się, że wszystkie detale, takie jak kroj, szwy czy zastosowane materiały, są zgodne z założeniami projektowymi. W praktyce, brak takich elementów na stanowisku kontroli jakości może prowadzić do wydania na rynek odzieży, która nie spełnia oczekiwań klientów ani norm jakościowych, co z kolei może szkodzić reputacji marki oraz generować koszty związane z reklamacjami.

Pytanie 2

Wełniane spodnie można prasować w warunkach domowych, używając płótna ochronnego, w maksymalnej temperaturze

A. 150°C
B. 180°C
C. 200°C
D. 110°C
Wełna to naturalne włókno, które trzeba prasować z rozwagą, żeby nie straciło swojego wyglądu i właściwości. Idealna temperatura do prasowania spodni wełnianych to 110°C, co jest zgodne z zaleceniami o tej odzieży. Prasowanie w tej temperaturze, szczególnie z użyciem płótna ochronnego, zmniejsza ryzyko przypalenia włókien, co może doprowadzić do trwałych uszkodzeń. Płótno ochronne nie tylko chroni materiał przed bezpośrednim kontaktem z żelazkiem, ale też równomiernie rozprowadza ciepło, co zapobiega przegrzaniu. Przykładem może być prasowanie eleganckich spodni przed ważną okazją, gdzie dobra estetyka jest bardzo istotna. Warto też pamiętać, że najlepiej prasować wełnę, gdy jest lekko wilgotna lub tuż po praniu; łatwiej wtedy wygładzić zagniecenia i materiał ładniej pachnie. Na koniec, zawsze dobrze jest spojrzeć na metki, by sprawdzić zalecenia producenta i przetestować temperaturę na mało widocznej części ubrania, żeby uniknąć niemiłych niespodzianek.

Pytanie 3

Jaki wymiar ciała uzyskuje się, gdy dokonuje się pomiaru na sylwetce kobiety od siódmego kręgu szyjnego do tylnego punktu talii?

A. XpXp
B. SySvXp
C. SyTy
D. SySvXpTp
Poprawna odpowiedź to SyTy, co oznacza wymiary od siódmego kręgu szyjnego do punktu tylnego talii. To pomiar, który odnosi się do linii sylwetki, co jest kluczowe w różnych zastosowaniach, takich jak projektowanie odzieży, analiza antropometryczna czy ergonomia. Pomiar ten jest fundamentalny w krawiectwie, gdzie istotne jest dokładne dopasowanie ubrania do ciała. W kontekście mody i odzieży, stosowanie tego wymiaru pozwala na stworzenie produktów, które lepiej przylegają do ciała, a tym samym poprawiają komfort noszenia. Dodatkowo, znajomość tego wymiaru przyczynia się do skuteczniejszego projektowania, które uwzględnia naturalne krzywizny ciała. W języku antropometrycznym, SyTy jest jednym z kluczowych wymiarów wykorzystywanych do tworzenia standardowych tabel rozmiarów, co pozwala na lepsze zrozumienie różnorodności sylwetek i ich potrzeb, a także na zapewnienie, że odzież jest dostępna dla szerokiego kręgu klientów.

Pytanie 4

Aby przerobić spodnie, należy je skrócić oraz doszyć mankiety z odciętych fragmentów nogawek, które zapinane są na 1 guzik. Cena jednego guzika wynosi 1,50 zł, a koszt robocizny to 47,00 zł. Jaką kwotę będzie trzeba zapłacić za przeróbkę?

A. 47,00 zł
B. 48,50 zł
C. 53,50 zł
D. 50,00 zł
Analizując inne odpowiedzi, można zauważyć pewne typowe błędy w logicznym rozumowaniu, które prowadzą do nieprawidłowych wyników. Odpowiedź 53,50 zł wynika z błędnego założenia, że do kosztów robocizny należy dodać więcej niż jeden guzik, co nie jest zgodne z treścią pytania. Przeróbka obejmuje doszycie jednego guzika, a nie wielu, co jest kluczowe w obliczeniach. Z kolei cena 48,50 zł, choć zbliżona do poprawnej odpowiedzi, pomija istotny aspekt związany z sumowaniem całkowitych kosztów. Warto zrozumieć, że każda przeróbka powinna być wyceniana z uwzględnieniem całości wydatków, a nie tylko robocizny. Odpowiedź 47,00 zł ignoruje koszt guzika, co jest fundamentalnym błędem w podejściu do kalkulacji kosztów, gdyż w branży krawieckiej koszty materiałów nigdy nie powinny być pomijane przy wycenie usług. Kluczowym aspektem jest także zrozumienie, że nie uwzględniając wszystkich elementów kosztowych, w tym materiałów i robocizny, można znacznie zaniżyć rzeczywisty koszt usługi. Prawidłowe podejście do kalkulacji kosztów przeróbek krawieckich powinno obejmować zarówno robociznę, jak i wszystkie niezbędne materiały, co pozwala na realne oszacowanie całkowitych wydatków.

Pytanie 5

Jakiej krajarki z nożem nie da się wykorzystać do wykrawania elementów odzieżowych z nakładu, które mają wewnętrzne narożniki i zaokrąglenia?

A. Pionowym
B. Wielokątnym
C. Taśmowym
D. Tarczowym
Krajarki taśmowe, pionowe czy wielokątne mogą być opłacalne do wykrawania elementów odzieżowych z zaokrągleniami i narożami, ale każda z tych metod ma swoje ograniczenia, które mogą wpływać na jakość. Krajarki taśmowe są super wszechstronne i świetnie radzą sobie z długimi cięciami, ale nie zawsze dobrze wycinają krzywe i złożone kształty, co może skutkować gorszą precyzją w narożnikach. Krajarki pionowe działają na zasadzie ruchomego ostrza i teoretycznie są dobre do skomplikowanych form, ale też mogą mieć problem z przednimi krawędziami. To wszystko wynika z ograniczeń technologicznych, które mogą prowadzić do zniekształceń w materiałach i w rezultacie do błędnych wymiarów. Krajarki wielokątne potrafią różne kształty, ale też mogą mieć kłopot z precyzyjnym odwzorowaniem detali. Użycie złego narzędzia wpływa nie tylko na jakość produkcji, ale też na ryzyko pomyłek w zamówieniach i opóźnienia. Wybór technologii i narzędzi powinien być oparty na ich specyfice oraz potrzebach konkretnego projektu odzieżowego.

Pytanie 6

W celu rozwiązania sporu pomiędzy dwoma pracownikami krojowni zastosowano metodę arbitrażu, w której

A. udziałowcy konfliktu wybierają osobę trzecią - specjalistę, która podejmie decyzję w sprawie rozwiązania konfliktu
B. udziałowcy konfliktu liczą na to, że spór z czasem wygaśnie samoczynnie
C. strony konfliktu korzystają z pomocy mediatora, który wspiera je w prowadzeniu dyskusji
D. udziałowcy konfliktu prowadzą rozmowy mające na celu osiągnięcie zgody

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Technika arbitrażu polega na zaangażowaniu osoby trzeciej, która podejmuje decyzję w sprawie rozwiązania konfliktu pomiędzy stronami. Jest to formalny proces, w którym arbiter, będący specjalistą w danej dziedzinie, analizuje sytuację, wysłuchuje argumentów obu stron i na podstawie przedstawionych dowodów podejmuje ostateczną decyzję. Przykładem zastosowania arbitrażu może być sytuacja, w której dwaj pracownicy w zakładzie produkcyjnym mają spór dotyczący podziału obowiązków. Jeśli rozmowy między nimi nie przynoszą rezultatów, mogą zdecydować się na arbitraż, aby uzyskać obiektywną opinię i rozstrzyganie konfliktu przez osobę, która posiada wiedzę na temat specyfiki pracy w danej branży. Arbitraż często jest stosowany w negocjacjach biznesowych i sporach handlowych, ponieważ pozwala na szybkie i efektywne rozwiązanie problemu, bez konieczności angażowania sądów. W profesjonalnych środowiskach dobrze jest stosować arbitraż jako alternatywę dla długotrwałych i kosztownych procesów sądowych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu konfliktami."

Pytanie 7

Jaki symbol oznacza pomiar krawiecki długości pleców?

A. SvTv
B. RvNv
C. SyTy
D. PcPl
Wybór innych symboli jak SvTv, SyTy czy RvNv to trochę wpadka z rozumieniem standardów pomiarowych w krawiectwie. SvTv często myli się z pomiarem obwodu szyi albo innym wymiarem, co nie ma nic wspólnego z długością pleców. SyTy sugeruje pomiar w talii, a to też nie pasuje do tematu długości pleców. RvNv za to może być traktowane jako pomiar wysokości ramienia, co znowu nie dotyczy pleców. Takie błędne wybory mogą prowadzić do tego, że ubranie będzie źle dopasowane, a to wpływa na komfort noszenia i ogólny wygląd. W krawiectwie ważne jest, by wiedzieć, jakie konkretnie wymiary są potrzebne do stworzenia odzieży i jak różne symbole się do nich odnoszą. Użycie złych oznaczeń to ryzyko błędów w produkcji i problemów z wymiarami, a to w końcu wpływa na końcowy efekt i zadowolenie klienta. Dlatego warto znać definicje i standardy branżowe, które wyjaśniają, co te symbole właściwie oznaczają.

Pytanie 8

Kołnierz szalowy do damskiej bluzki jest modelowany na podstawie

A. krzywej podkroju szyi tyłu
B. krzywej podkroju szyi przodu
C. wykreślonego kąta prostego
D. formy tyłu i przodu

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Kołnierz szalowy do bluzki damskiej modeluje się przede wszystkim na podstawie krzywej podkroju szyi przodu, co wynika z konieczności zapewnienia odpowiedniego dopasowania i estetyki wykończenia dekoltu. Krzywa ta stanowi główny punkt odniesienia do kształtowania formy kołnierza, ponieważ decyduje o jego konturze oraz o tym, jak kołnierz będzie się układał na sylwetce. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy można zobaczyć w projektowaniu bluzek, gdzie właściwe uformowanie kołnierza przekłada się na komfort noszenia oraz ogólny wygląd odzieży. W dobrych praktykach krawieckich, na etapie projektowania, należy zwrócić uwagę na proporcje i kontury podkroju szyi, aby kołnierz harmonijnie współgrał z całością fasonu. Dodatkowo, znajomość krzywej podkroju szyi przodu umożliwia zastosowanie różnych wariantów kołnierzy, takich jak kołnierze stójkowe czy wykładane, co poszerza możliwości twórcze w projektowaniu odzieży. Standaryzacja wymiarów w tym kontekście jest istotna dla uzyskania powtarzalnych efektów w produkcji odzieży.

Pytanie 9

Z jakiego rodzaju materiału odzieżowego można wykonać klasyczną, przewiewną bluzkę damską?

A. Z kretonu
B. Z satyny
C. Z etaminy
D. Z flaneli
Flanela, mimo że jest miła i ciepła, wcale nie nadaje się na letnie, przewiewne koszule. To raczej grubsza tkanina, idealna na zimę, bo trzyma ciepło, a latem może być niewygodna i powodować, że się pocisz. Jest dużo cięższa i mniej oddychająca. Natomiast satyna wygląda elegancko, ale też jest cięższa, więc w upale będzie duszno. Koszule z satyny mogą sprawić, że poczujesz się trochę jak w saunie. Kreton, to mieszanka bawełny i poliestru, też nie jest najlepszym wyborem, bo zazwyczaj jest zbyt gruby, co ogranicza ruchy. Jak wybierasz materiał do koszuli, warto zwrócić uwagę na to, jak się nosi, a nie tylko jak wygląda. W praktyce wielu designerów poleca lekkie, naturalne materiały na lato, bo to klucz do komfortu.

Pytanie 10

Aby wykonać wykroje podstawowe spódnicy z jednolitym materiałem wełnianym typu flausz, formy powinny być umieszczone na tkaninie, z uwzględnieniem lokalizacji linii środka przodu i tyłu wzdłuż nitki

A. wątku, w dwóch kierunkach
B. osnowy, w dwóch kierunkach
C. osnowy, w jednym kierunku
D. wątku, w jednym kierunku
Odpowiedzi wskazujące na 'wątku, w dwóch kierunkach' oraz 'osnowy, w dwóch kierunkach' są niepoprawne, ponieważ nie uwzględniają podstawowych zasad konstrukcji odzieży. Wątki to z kolei poziome włókna, które wpływają na elastyczność tkaniny, ale ich nieprawidłowe użycie w kontekście układania wykrojów może prowadzić do problemów z trwałością i estetyką odzieży. Układanie wykrojów w dwóch kierunkach w stosunku do wątku może skutkować zniekształceniami, które będą trudne do naprawienia. Ponadto, wybór osnowy w dwóch kierunkach nie tylko podważa stabilność spódnicy, ale może również prowadzić do niejednolitego naciągu tkaniny, co zagraża możliwości układania wykroju w sposób zapewniający optymalne dopasowanie. Powoduje to, że odzież może się nieestetycznie układać na sylwetce. Kluczowym aspektem w szyciu jest ścisłe przestrzeganie zasad układania wykrojów, które są rozwinięte w standardach branżowych. Zrozumienie różnicy pomiędzy osnową a wątkiem oraz ich właściwe wykorzystanie jest niezbędne w celu osiągnięcia wysokiej jakości wykonania odzieży. W praktyce, nieświadomość tych zasad może prowadzić do znacznych błędów, które będą kosztowne zarówno czasowo, jak i finansowo, w procesie produkcji odzieży.

Pytanie 11

Jak powinno się przygotować odzież do przeróbki w przypadku wydłużenia dziecięcych spodni przy użyciu mankietów z innego materiału?

A. Rozpruć szwy boczne
B. Wypruć szwy wykończeniowe nogawek i rozpruć szwy boczne
C. Wypruć szwy wykończeniowe nogawek
D. Rozpruć szwy boczne i szwy w kroku
Wyprucie szwów obrębiających nogawek jest kluczowym etapem w procesie przedłużania spodni dziecięcych, gdyż jest to niezbędne do uzyskania odpowiedniej długości nogawek oraz umożliwienia dodania mankietów z innego materiału. W tym przypadku, szwy obrębiające nogawek, zazwyczaj wykonane z materiału o wysokiej odporności na zużycie, muszą zostać usunięte, aby umożliwić dalsze prace krawieckie. Po ich wypruciu, krawiec może łatwo dostosować długość nogawek, a także wprowadzić nowy materiał, który powinien być odpowiednio dobrany do istniejącego materiału spodni, aby zachować estetykę oraz funkcjonalność. Standardy branżowe zalecają, aby przed przystąpieniem do przeróbki, krawiec starannie ocenił potrzeby klienta oraz rodzaj materiału, z którego będą wykonane mankiety. Dodatkowo, warto zaznaczyć, że odpowiednie przygotowanie wyrobu przed przeróbką gwarantuje, że będzie on trwały i estetyczny, co jest szczególnie istotne w przypadku odzieży dziecięcej, gdzie komfort i bezpieczeństwo noszenia są priorytetem.

Pytanie 12

Forma części powierzchni odzieży wytworzona zgodnie z projektem, a uzyskana poprzez modelowanie, to

A. rysunek wzorcowy
B. szablon bazowy
C. konstrukcja kroju
D. forma modelowa
Forma modelowa to termin odnoszący się do kształtu części powierzchni wyrobu odzieżowego, który został stworzony w procesie modelowania zgodnie z projektem. Jest to kluczowy element w procesie projektowania odzieży, ponieważ forma modelowa odzwierciedla zamierzenia projektanta i zapewnia podstawę do dalszego tworzenia prototypów czy produkcji. W praktyce forma modelowa może być wykorzystywana jako podstawa do opracowywania szablonów produkcyjnych, które są następnie używane do krojenia materiałów. W branży odzieżowej standardem jest tworzenie form modelowych, które są zgodne z wymogami ergonomii i estetyki. Przykładem zastosowania form modelowych są odzieżowe kolekcje haute couture, gdzie precyzyjne odwzorowanie detali projektu ma kluczowe znaczenie dla końcowego efektu. Dobrą praktyką jest również stosowanie form modelowych w procesie druku 3D, co pozwala na szybkie wprowadzanie poprawek i innowacji w projektach odzieżowych.

Pytanie 13

Podczas układania form spódnicy podstawowej na wełnianej tkaninie, istotne jest, aby przestrzegać zasady

A. środek przodu oraz tyłu wzdłuż nitki osnowy
B. dolna linia przodu i tyłu zgodnie z nitką osnowy
C. środek przodu wzdłuż nitki wątku, linia talii zgodnie z nitką osnowy
D. środek przodu wzdłuż nitki osnowy, środek tyłu zgodnie z nitką wątku
Układanie form spódnicy podstawowej na tkaninie wełnianej z zastosowaniem nitki wątku lub mieszania kierunków osnowy i wątku może prowadzić do wielu problemów przy szyciu i użytkowaniu gotowego wyrobu. Zastosowanie nitki wątku przy formie przodu lub tyłu spódnicy sprawi, że materiał będzie bardziej podatny na rozciąganie w kierunku wątku, co może skutkować deformacją spódnicy. Wiele osób myli kierunki nitki, co prowadzi do nieprawidłowego układu form. Przykład można zobaczyć w przypadku projektowania bardziej skomplikowanych fasonów, gdzie nieprawidłowe umiejscowienie form może prowadzić do zniekształceń w trakcie noszenia, a także utrudniać właściwe dopasowanie do sylwetki. Dodatkowo, niektóre tkaniny mają różne właściwości w zależności od tego, w jakim kierunku są cięte, co jest kluczowe przy układaniu form. Dobrą praktyką jest zawsze przestrzeganie zasad wynikających z analizy charakterystyki tkaniny oraz wytycznych dotyczących kroju i szycia, co pozwala na uniknięcie problemów z gotowym wyrobem i zapewnia jego estetykę oraz funkcjonalność.

Pytanie 14

Jaki symbol wskazuje na wymiar kontrolny sylwetki istotny przy projektowaniu tyłu bluzki damskiej dla osoby z problemami postawy?

A. SvXpTp
B. SyTy
C. SySvXp
D. SvTt

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Symbol SvTt to naprawdę kluczowa rzecz, jeśli chodzi o modelowanie tyłu bluzki damskiej. Zwłaszcza w przypadku osób, które mają jakieś wady postawy. To wymiar, który bierze pod uwagę różnice w proporcjach ciała, co jest super ważne, żeby bluzka była nie tylko ładna, ale też wygodna. Na przykład, jeśli ktoś ma dużą lordozę w odcinku lędźwiowym, użycie SvTt pomaga dopasować długość tyłu bluzki, co naprawdę może poprawić komfort noszenia. W branży odzieżowej, znajomość takich standardów jest mega istotna, zwłaszcza przy produkcji ciuchów dla ludzi z różnymi potrzebami. Dostosowywanie fasonów i wymiarów tak, żeby były funkcjonalne i stylowe, staje się coraz bardziej istotne przy myśleniu o dostępności i inkluzyjności.

Pytanie 15

Aby naprawić błąd w spódnicy, w której szew boczny jest przesunięty w dół ku tyłowi, co należy zrobić?

A. pogłębiać podkrój przodu spódnicy wzdłuż linii środka
B. zwężać spódnicę wzdłuż linii dołu
C. opuszczać przód spódnicy wzdłuż linii środka
D. poszerzać spódnicę wzdłuż linii dołu
Odpowiedź 'pogłębić podkrój przodu spódnicy na linii środka' jest właściwa, ponieważ przesunięcie szwu bocznego w dół i do tyłu wskazuje na problem z równowagą i kształtem spódnicy. Pogłębienie podkroju przodu spódnicy umożliwia lepsze dopasowanie do sylwetki, co skutkuje poprawą linii odzieży. W praktyce, zmiana ta powoduje, że przód spódnicy zyskuje więcej przestrzeni, co w efekcie zmniejsza napięcie w okolicy szwu bocznego, a także pozwala na uzyskanie bardziej harmonijnego wyglądu spódnicy. W standardach krawieckich, takie zabiegi są uznawane za jedne z kluczowych metod dostosowywania odzieży do indywidualnych potrzeb użytkownika. Warto podkreślić, że podobne techniki są często stosowane w procesie konstrukcji odzieży, aby zapewnić komfort noszenia oraz estetyczny efekt końcowy. Krawcy powinni posiadać umiejętności pozwalające na dostosowanie kształtów bazowych, aby zminimalizować problemy z dopasowaniem.

Pytanie 16

Montaż części bluzki damskiej z tkaniny bawełnianej powinien być realizowany ściegiem maszynowym?

A. stębnowym zygzakowym jednoigłowym dwunitkowym
B. stębnowym prostym jednoigłowym dwunitkowym
C. łańcuszkowym pokrywającym dwuigłowym czteronitkowym
D. łańcuszkowym prostym jednoigłowym jednonitkowym
Odpowiedź stębnowym prostym jednoigłowym dwunitkowym jest prawidłowa, ponieważ ten rodzaj ściegu charakteryzuje się dużą wytrzymałością oraz elastycznością, co jest kluczowe przy montażu elementów bluzki damskiej z tkaniny bawełnianej. Stębnówki są najczęściej stosowane do szycia szwów, które wymagają odporności na rozrywanie oraz przetarcia, co w przypadku odzieży jest niezbędne. W przypadku bluzek, stębnowanie zapewnia również estetyczny wygląd szwów, co ma znaczenie nie tylko funkcjonalne, ale i wizualne. Przykładem zastosowania tego ściegu mogą być boki bluzki lub szwy ramion, gdzie ważne jest, aby szwy nie tylko dobrze trzymały materiał, ale również były wygodne i elastyczne w użytkowaniu. Warto również zwrócić uwagę na odpowiedni dobór nici, które powinny być dopasowane do właściwości tkaniny, co zwiększa trwałość szycia i zmniejsza ryzyko uszkodzeń podczas noszenia. Standardy branżowe jednoznacznie wskazują, że stębnówki są preferowanym wyborem dla większości szwów w odzieży, co czyni tę odpowiedź najbardziej odpowiednią.

Pytanie 17

Jakie są określenia błędów, które pojawiają się podczas szycia i wpływają na jakość wyprodukowanego odzieżowego produktu?

A. Funkcjonalne
B. Konfekcyjne
C. Materiałowe
D. Wykroju

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Błędy konfekcyjne to te, które powstają w procesie szycia i mają bezpośredni wpływ na jakość oraz estetykę wyrobu odzieżowego. Obejmują one szereg problemów, takich jak niewłaściwe dopasowanie elementów, złe wykończenie szwów, czy też użycie nieodpowiednich technik szycia. Przykładowo, w przypadku niewłaściwego umiejscowienia szwów, może dochodzić do deformacji kształtu odzieży, co sprawia, że produkt końcowy nie spełnia oczekiwań klienta. Dobre praktyki w branży odzieżowej wymagają przestrzegania standardów jakości, co obejmuje m.in. dokładne sprawdzanie wymiarów wykroju oraz dbałość o detale w przypadku wykończenia szwów. Warto również zauważyć, że techniki takie jak 'double-stitched seams' (podwójne szwy) są wykorzystywane w celu zwiększenia wytrzymałości i estetyki odzieży. Zrozumienie błędów konfekcyjnych oraz ich konsekwencji jest kluczowe dla zapewnienia wysokiej jakości wyrobów oraz zadowolenia klientów.

Pytanie 18

Jakie urządzenie wykorzystuje się do formowania ramion w marynarkach?

A. Specjalna
B. Płaska
C. Formująca
D. Uniwersalna
Wybór odpowiedzi "Formująca" jest mylący, ponieważ w kontekście prasowania ramion w marynarkach nie odnosi się ona do specyfiki potrzebnego kształtu. Prasa formująca jest bardziej uniwersalnym narzędziem, które może być stosowane w różnych aspektach krawiectwa, ale nie jest zoptymalizowana do pracy z konturami ramion. Z kolei prasa "Płaska" również jest niewłaściwa, ponieważ ma prostą powierzchnię, co nie pozwala na odpowiednie wyprofilowanie ramion. Prasa płaska jest używana głównie do prasowania prostych powierzchni, takich jak przody bluzek czy spódnice, ale nie nadaje się do skomplikowanych kształtów, jak ramiona marynarki. Odpowiedź "Uniwersalna" sugeruje, że jedna prasa może wystarczyć do wszystkich zadań, co jest błędem, ponieważ każdy element odzieży wymaga odpowiedniego podejścia i narzędzi. To typowy błąd myślowy, gdzie zakłada się, że w krawiectwie można stosować jedno narzędzie do różnych zadań, co często prowadzi do niewłaściwych efektów finalnych, takich jak zniekształcenie kształtu odzieży. W branży krawieckiej kluczowe jest stosowanie odpowiednich narzędzi do specyficznych zastosowań, co wpływa na jakość wyrobu końcowego.

Pytanie 19

Jaką operację technologiczną da się zrealizować przy pomocy maszyny szyjącej, używając ściegu łańcuszkowego prostego, jednonitkowego?

A. Wykonanie otworów na guziki
B. Zabezpieczenie krawędzi wykrojów
C. Fastrygowanie części odzieży
D. Przyszycie guzików
Obrzucenie krawędzi wykrojów, wykonanie dziurek odzieżowych oraz przyszycie guzików to operacje, które wymagają odmiennych technik szycia, a nie ściegu łańcuszkowego prostego, jednonitkowego. Obrzucenie krawędzi wykrojów zazwyczaj wymaga zastosowania ściegów overlockowych, które oferują wykończenie krawędzi materiału w sposób zabezpieczający przed strzępieniem oraz dający estetyczny wygląd. Te ściegi, wykonane na maszynach overlockowych, są przystosowane do pracy z wieloma nitkami, co zwiększa ich trwałość. W przypadku dziurek odzieżowych, konieczne jest użycie odpowiednich maszyn do dziurek, które wykonują ścieg z użyciem dwóch lub więcej nici, aby zapewnić trwałość i estetykę wykończenia. Przyszycie guzików również wymaga techniki, która zapewnia solidne połączenie, dlatego najczęściej stosuje się ścieg krzyżowy lub inne bardziej wytrzymałe ściegi, a nie ścieg łańcuszkowy, który może być niewystarczający pod względem wytrzymałości. Typowe błędy myślowe polegają na myleniu różnych zastosowań ściegów i niedocenianiu ich specyficznych właściwości, co prowadzi do wyboru niewłaściwej metody szycia.

Pytanie 20

Jaki pomiar krawiecki wykonuje się z punktu ramiennego do bocznego punktu rylcowego?

A. Łuk szerokości przodu przez piersi
B. Łuk szerokości barków
C. Łuk długości pleców
D. Łuk długości kończyny górnej
Wybór odpowiedzi związanej z łukiem szerokości przodu przez piersi, łukiem szerokości barków czy łukiem długości pleców wskazuje na niedostateczne zrozumienie podstawowych pomiarów krawieckich. Łuk szerokości przodu przez piersi odnosi się do pomiaru na szerszej części klatki piersiowej, co jest istotne przy projektowaniu odzieży, ale nie związane jest z pomiarem długości rękawa. Ten pomiar jest kluczowy w kontekście dopasowania odzieży w okolicy piersi, ale nie ma zastosowania w kontekście długości kończyny górnej. Podobnie, łuk szerokości barków jest mierzony od jednego barku do drugiego, co służy do określenia szerokości górnej części odzieży, ale nie obejmuje pomiaru od ramienia do rylca bocznego. Z kolei łuk długości pleców dotyczy pomiaru od podstawy szyi do talii, co jest użyteczne przy projektowaniu pleców odzieży, ale także nie odnosi się do długości rękawów. Te nieprawidłowe odpowiedzi mogą wynikać z pomylenia różnych obszarów ciała oraz ich zastosowania w kontekście krawiectwa. Kluczowe jest zrozumienie, że każdy z tych pomiarów ma swoje specyficzne zastosowania, a pomiar długości kończyny górnej jest unikalny w kontekście dokładnego dopasowania rękawów. Właściwe rozróżnienie tych pomiarów jest fundamentalne dla osiągnięcia wysokiej jakości wykonania odzieży, co jest kluczowe w branży odzieżowej.

Pytanie 21

Podaj sekwencję nawlekania nici górnej w maszynie stębnowej jednoigłowej?

A. Prowadniki nici, naprężacz nici, sprężynka kompensacyjna, podciągacz nici, igła
B. Podciągacz nici, naprężacz nici, sprężynka kompensacyjna, igła
C. Sprężynka kompensacyjna, naprężacz nici, prowadniki, igła
D. Prowadniki nici, podciągacz nici, naprężacz nici, igła
Odpowiedź wskazująca na kolejność nawleczenia nici górnej w maszynie stębnowej jednoigłowej jest poprawna, ponieważ uwzględnia wszystkie kluczowe elementy systemu prowadzenia nici. Zaczynając od prowadników nici, zapewniają one prawidłowe prowadzenie nici do naprężacza, co jest kluczowe dla uzyskania równomiernego naprężenia nici podczas szycia. Następnie, naprężacz nici reguluje napięcie, co wpływa na jakość ściegu, a także na to, jak dobrze nici będą się układać w szwie. Sprężynka kompensacyjna, która występuje później w kolejności, ma na celu wyrównanie naprężenia nici podczas przesuwania materiału, co jest istotne w kontekście różnorodności grubości tkanin. Podciągacz nici, umieszczony przed igłą, ma za zadanie dodatkowo regulować pozycję nici, co zapobiega jej splątaniu i zapewnia płynne przejście do igły. Takie podejście do nawlekania nici jest zgodne z zaleceniami producentów maszyn oraz standardami branżowymi, co zwiększa efektywność i jakość wykonywanych prac szyciowych.

Pytanie 22

Regulację odległości pomiędzy dwoma następującymi przeplotami ściegu maszynowego w maszynie stębnowej wykonuje się przy pomocy regulatora

A. szerokości ściegu
B. napięcia nici górnej
C. siły docisku stopki
D. skoku ściegu

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Skok ściegu jest kluczowym parametrem w maszynach stębnowych, który określa odległość między kolejnymi przeplotami ściegu. Odpowiednie ustawienie skoku ściegu jest istotne dla uzyskania pożądanych efektów szycia, szczególnie przy różnorodnych materiałach, takich jak dzianiny, tkaniny syntetyczne czy naturalne. Zmiana długości ściegu wpływa na estetykę i funkcjonalność wyrobu, co jest szczególnie ważne w przemyśle odzieżowym. Na przykład, dłuższy ścieg jest często stosowany w przypadku szycia szwów dekoracyjnych, natomiast krótszy stosuje się w szwach wymagających większej wytrzymałości. Standardy branżowe, takie jak ISO 4916, podkreślają znaczenie dostosowania skoku ściegu w zależności od rodzaju materiału, co pozwala na uzyskanie optymalnej jakości i trwałości szycia. W praktyce, właściwe ustawienie skoku ściegu zapewnia nie tylko estetykę, ale również funkcjonalność wyrobu, co jest kluczowe w kontekście oczekiwań klientów.

Pytanie 23

Szablon krawiecki to model, w którym uwzględniono

A. punkty montażowe i konstrukcyjne
B. dodatki technologiczne i konstrukcyjne
C. linie konturowe i pomocnicze
D. dodatki do szwów i podwinięć
Wybór odpowiedzi dotyczącej punktów konstrukcyjnych i montażowych, linii pomocniczych i konturowych oraz dodatków konstrukcyjnych i technologicznych jest błędny, ponieważ te aspekty nie stanowią kluczowych elementów szablonów odzieżowych w kontekście ich podstawowych funkcji. Punkty konstrukcyjne i montażowe są istotne w procesie projektowania, ponieważ wskazują na miejsca, w których poszczególne elementy powinny być łączone, jednak nie odnoszą się bezpośrednio do specyfikacji dotyczącej wykończenia odzieży. Linie pomocnicze i konturowe również pełnią ważną rolę w tworzeniu szablonów, ale ich głównym celem jest ułatwienie wizualizacji i konstrukcji formy odzieżowej, a nie dostarczenie informacji na temat dodatków potrzebnych do szycia. Dodatki konstrukcyjne i technologiczne mogą obejmować różnorodne elementy maszyn i narzędzi używanych w procesie produkcyjnym, jednak nie są one bezpośrednio związane z szablonem. Zrozumienie różnicy między tymi elementami jest kluczowe dla skutecznego projektowania i produkcji odzieży. W praktyce, każdy projektant odzieży powinien umieć rozróżniać te zagadnienia i koncentrować się na kluczowych aspektach szablonów, aby zapewnić wysoką jakość procesu szycia oraz finalnego produktu.

Pytanie 24

Doszycie ściągaczy do bluzy ukazanej na ilustracji powinno odbywać się przy użyciu maszyny szyjącej i ściegu

Ilustracja do pytania
A. łańcuszkowym jednoigłowym jednonitkowym
B. stębnowym dwuigłowym czteronitkowym
C. obrzucającym dwuigłowym czteronitkowym
D. stębnowym jednoigłowym trzynitkowym
Wybierając inne rodzaje ściegów, takie jak łańcuszkowy jednoigłowy jednonitkowy, obrzucający dwuigłowy czteronitkowy czy stębnowy dwuigłowy czteronitkowy, można napotkać na szereg problemów, które wpływają negatywnie na wytrzymałość i funkcjonalność gotowego produktu. Ścieg łańcuszkowy jest mniej elastyczny i nie zapewnia takiej samej wytrzymałości, jak ścieg stębnowy. Choć może być stosowany w innych technikach szycia, przy ściągaczach, które wymagają większej elastyczności, jego zastosowanie może prowadzić do pęknięć lub deformacji. Z kolei obrzucający ścieg dwuigłowy czteronitkowy, choć mocny, jest zbyt obszerny i nieadekwatny do precyzyjnych elementów odzieży, takich jak ściągacze, gdzie potrzebna jest większa kontrola nad materiałem. Wybór stębnowego dwuigłowego czteronitkowego również nie jest optymalny, ponieważ dwuigłowy wariant może prowadzić do zbyt dużego napięcia tkaniny, co przy ściągaczach nie jest pożądane. Wiele osób myli również funkcję poszczególnych typów ściegów, co skutkuje błędnym doborem technologii do konkretnego zastosowania. Kluczowe jest rozumienie, że różne techniki szycia są dedykowane do specyficznych zastosowań, a ich niewłaściwe użycie może prowadzić do problemów z trwałością oraz estetyką odzieży.

Pytanie 25

Szablon podstawowy to model, w którym uwzględniono elementy dodatkowe?

A. technologiczne
B. konstrukcyjne
C. na wielowarstwowość
D. na szwy i podwinięcia
Wybór odpowiedzi dotyczącej dodatków konstrukcyjnych, na wielowarstwowość lub technologicznych to częsty błąd interpretacyjny. Dodatki konstrukcyjne odnoszą się do elementów, które wpływają na strukturę i nośność odzieży, ale nie uwzględniają one specyfiki wykończeń szwów. Dodatki na wielowarstwowość są również istotne w kontekście projektowania, jednak dotyczą one głównie wyboru materiałów oraz sposobu ich łączenia, a nie wykończenia krawędzi. Odpowiedzi te mogą wprowadzać w błąd, ponieważ skupiają się na aspekcie technologicznym i materiałowym, a nie na praktycznych detalach szycia, takich jak podwijenia czy szwy. Właściwe zrozumienie, że szablon podstawowy ma na celu przygotowanie podstawy do szycia, w tym określenie, ile materiału potrzeba na szwy, jest kluczowe dla każdego projektanta. Stosowanie dobrych praktyk, takich jak te opisane w standardach branżowych, pozwala unikać typowych błędów, takich jak niedoszacowanie ilości materiału potrzebnego na wykończenie, co może prowadzić do nieodpowiedniego dopasowania odzieży. Właściwe uwzględnienie dodatków na szwy i podwinięcia w szablonach bazowych jest nie tylko istotne dla estetyki, ale także funkcjonalności wyprodukowanej odzieży.

Pytanie 26

Co może być przyczyną łamania igły w maszynie do szycia?

A. zbyt niskie napięcie nici dolnej
B. uszkodzony otwór w płytce ściegowej
C. nieodpowiedni nacisk na zszywane warstwy materiału
D. zbyt wysokie napięcie nici górnej
Uszkodzony otwór w płytce ściegowej to istotny problem, który może prowadzić do łamania się igły w maszynie szwalniczej. Płytka ściegowa pełni kluczową rolę w procesie szycia, stabilizując materiał oraz kierując igłę. Jeśli otwór w płytce jest uszkodzony, może to prowadzić do nieprawidłowego prowadzenia igły, co powoduje jej nadmierne obciążenie i w rezultacie złamanie. W praktyce, aby uniknąć takich sytuacji, ważne jest regularne sprawdzanie stanu płytki ściegowej oraz jej wymiana w przypadku zauważenia jakichkolwiek uszkodzeń. Dobrym przykładem jest stosowanie maszyn, które mają wymienne płytki, co pozwala na ich szybką wymianę i minimalizację ryzyka uszkodzenia igły. Zgodnie z najlepszymi praktykami w branży, należy również zwracać uwagę na kompatybilność igieł z materiałem oraz napięciem nici, aby zapewnić prawidłowy proces szycia, co jest zgodne z zaleceniami producentów maszyn.

Pytanie 27

Jaką najwyższą temperaturę prasowania należy ustawić do wygładzenia sukni damskiej uszytej z elany?

A. 90°C
B. 200°C
C. 110°C
D. 150°C

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Maksymalna temperatura prasowania sukni damskiej wykonanej z elany powinna wynosić 150°C. Elana to materiał syntetyczny, często stosowany w odzieży, który charakteryzuje się dużą elastycznością oraz odpornością na zagniecenia. Ustalając temperaturę prasowania, kluczowe jest, aby nie przekroczyć wartości zalecanej przez producenta, ponieważ zbyt wysoka temperatura może prowadzić do uszkodzenia włókien, co objawia się ich stopieniem lub deformacją. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest wyprasowanie sukienki przed ważnym wydarzeniem, gdzie wygląd jest priorytetem. Prasując elanę w odpowiedniej temperaturze, zapewniamy, że materiał będzie wyglądał świeżo i estetycznie, a jego właściwości zachowają się w nienaruszonym stanie. Warto również pamiętać o używaniu pary wodnej lub odpowiednich osłon prasujących, co dodatkowo zabezpieczy tkaninę przed ewentualnymi uszkodzeniami. Przestrzeganie tych zasad jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży odzieżowej.

Pytanie 28

Jaką tkaninę można zalecić klientce na letnią bluzkę z kołnierzykiem?

A. Kreton.
B. Batyst.
C. Żorżetę.
D. Dymkę.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Batyst to tkanina, która charakteryzuje się lekką konstrukcją i przewiewnością, co czyni ją idealnym wyborem na letnie bluzki koszulowe. Stworzony z cienkich włókien bawełnianych lub mieszanych, batyst jest bardzo delikatny w dotyku i zapewnia komfort noszenia nawet w gorące dni. Tkanina ta ma również właściwości oddychające, co pozwala na skuteczną regulację temperatury ciała. W praktyce batyst często wykorzystuje się do szycia eleganckiej odzieży letniej, takiej jak bluzki, koszule i sukienki. W branży odzieżowej batyst jest ceniony za swoją zdolność do zachowania formy i koloru po praniu, co podkreśla jego trwałość. Dodatkowo, dzięki możliwości farbowania i nadruków, batyst oferuje szeroki wachlarz estetycznych możliwości, co jest bardzo ważne w tworzeniu modnych kolekcji. W kontekście letniej odzieży, batyst jest zgodny z obowiązującymi trendami mody, które kładą nacisk na lekkość i wygodę.

Pytanie 29

Aby zrealizować marszczenie dekoltu w damskiej bluzce, trzeba przenieść zaszewkę piersiową na linię

A. podkroju szyi
B. łopatek
C. boku
D. ramienia
Odpowiedź "podkroju szyi" jest prawidłowa, ponieważ marszczenie dekoltu w bluzce damskiej polega na przemieszczeniu zaszewki piersiowej w kierunku podkroju szyi, co ma na celu uzyskanie odpowiedniego kształtu dekoltu oraz dopasowanie tkaniny do sylwetki. Przesunięcie zaszewki w tym obszarze pozwala na lepsze modelowanie linii szyi i ramion, a także wpływa na ogólną estetykę bluzki. W praktyce, podczas szycia bluzek, krawcowe często stosują tę technikę, aby uniknąć nadmiaru materiału w okolicy biustu, co może prowadzić do nieestetycznych marszczeń. Dobrą praktyką jest również wykorzystanie odpowiednich materiałów, które dobrze się układają, by uzyskane marszczenie miało pożądany efekt wizualny. Użycie zaszewek w tym miejscu poprawia komfort noszenia odzieży, a także jej funkcjonalność, szczególnie w przypadku bluzek o bardziej dopasowanym kroju.

Pytanie 30

Kontroli podlega gotowy produkt odzieżowy

A. ostatecznej
B. międzyoperacyjnej
C. pełnej
D. wyrywkowej
Niekiedy pojawiają się nieporozumienia dotyczące różnych rodzajów kontroli jakości w procesie produkcji odzieży. Kontrola międzyoperacyjna, na przykład, dotyczy etapów pośrednich w produkcji, takich jak kontrola jakości materiałów czy półproduktów. Jej celem jest identyfikacja ewentualnych problemów na wczesnym etapie, zanim produkt zostanie ukończony. Ta forma kontroli jest istotna, ale nie zastępuje ostatecznej kontroli gotowego wyrobu, gdyż nie ocenia całościowego efektu końcowego. Z kolei kontrola wyrywkowa, która polega na sprawdzeniu tylko części wyrobów, może prowadzić do pominięcia defektów, co jest ryzykowne, zwłaszcza w branży odzieżowej, gdzie standardy jakości są kluczowe. Używanie kontroli pełnej, która zakłada szczegółowe sprawdzenie każdego elementu, może być niepraktyczne i kosztowne w dużych produkcjach. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć, że ostateczna kontrola nie tylko kończy proces produkcyjny, ale również stanowi ważny krok w zapewnieniu jakości i zgodności z oczekiwaniami rynku. Często błędne interpretacje dotyczące zakresu i celu różnych typów kontroli mogą prowadzić do nieefektywnych praktyk oraz obniżenia standardów jakości, co w dłuższej perspektywie wpływa na wizerunek marki.

Pytanie 31

Jakiego rodzaju dodatek krawiecki powinno się zastosować do reperacji nogawek przetartych na końcu w męskich spodniach wełnianych?

A. Pliskę skośną
B. Lamówkę
C. Wkład klejowy
D. Taśmę tkaną
Słuchaj, niektóre z tych dodatków krawieckich, które zaproponowałeś, to niezbyt trafny wybór do naprawy nogawek w wełnianych spodniach. Lamówka, mimo że ma swoje zastosowanie przy wykończeniach, nie da wystarczającej odporności na rozdarcia w miejscach, gdzie spodnie się zużywają. Chociaż jest ładna, to nie pomoże w wzmocnieniu nogawki tak, aby materiał się nie strzępił. Wkład klejowy? Można go używać, ale głównie do stabilizacji, a nie do naprawy tkanin wierzchnich, gdzie elastyczność jest ważna. Może sprawić, że materiał stanie się zbyt sztywny, a to nie jest najlepsze dla spodni. Pliska skośna z kolei, choć jest świetna do dekoracji, też nie ma właściwości wzmacniających jak taśma tkana. Często ludzie mylą te dodatki, sądząc, że każdy z nich działa w ten sam sposób, co jest błędem. Każdy typ dodatku ma swoje specyficzne cechy i powinno się je dobierać do konkretnego zadania. Taśma tkana zdecydowanie rządzi w tej kwestii.

Pytanie 32

Wskaż odpowiednią sekwencję wszystkich działań krawca przed przystąpieniem do przeróbki odzieży, zgodnie z wymaganiami klienta?

A. Określić cel przeróbki, ustalić zakres prac, ustalić sposób przeróbki, dokonać pomiarów krawieckich
B. Dokonać pomiarów krawieckich, ustalić zakres prac, wykonać przeróbkę
C. Ustalić sposób przeróbki, dokonać pomiarów krawieckich, wykonać przeróbkę
D. Dokonać pomiarów krawieckich, określić cel przeróbki, ustalić zakres prac, ustalić sposób przeróbki
Podejścia przedstawione w niepoprawnych odpowiedziach często pomijają kluczowe etapy przygotowania przeróbki, skutkując nieefektywnym procesem krawieckim. Na przykład, jeśli krawiec rozpoczyna od dokonywania pomiarów krawieckich bez najpierw określenia celu przeróbki, może dojść do sytuacji, w której pomiary będą nieadekwatne do oczekiwań klienta. Ustalanie zakresu prac bez zrozumienia celu przeróbki prowadzi do chaosu, ponieważ krawiec może wprowadzić zmiany, które są niezgodne z intencjami klienta. Niedostateczne planowanie dotyczące sposobu przeróbki przed przystąpieniem do pomiarów może skutkować zastosowaniem niewłaściwych technik lub materiałów, co z kolei prowadzi do niskiej jakości końcowego produktu. Każdy z tych kroków jest niezwykle istotny, aby zapewnić wysoką jakość usług. Krawiec powinien zawsze stosować dobre praktyki, takie jak kompleksowe zaplanowanie pracy już na wstępnym etapie, aby uniknąć potencjalnych problemów i zapewnić, że efekt końcowy spełnia oczekiwania klienta. Ignorowanie tych zasad prowadzi do nieefektywności i niezadowolenia klientów, co w dłuższej perspektywie może negatywnie wpłynąć na reputację krawca oraz jego działalność.

Pytanie 33

Rodzaje sylwetek kobiet określa się na podstawie różnic między obwodem bioder a obwodem klatki piersiowej, używając symboli:

A. I,II, III, IV
B. 0,1,2,3
C. A,B,C,D
D. S,M,L, XL
Wybór odpowiedzi 0,1,2,3, I,II, III, IV oraz S,M,L, XL jest nieprawidłowy, ponieważ nie odzwierciedlają one powszechnie uznawanej klasyfikacji typów figur kobiet. Odpowiedzi te bazują na różnych systemach klasyfikacji, które nie są bezpośrednio związane z proporcjami ciała. Przykładowo, system 0,1,2,3 czy S,M,L, XL odnosi się głównie do rozmiarów odzieży, a nie do specyficznych typów figur. Rozmiar ubrań określa, jak dopasowane są one do ciała, ale nie bierze pod uwagę proporcji między obwodami bioder a klatką piersiową, co jest kluczowe w klasyfikacji figur. Natomiast oznaczenia I, II, III, IV mogą mieć zastosowanie w różnych kontekstach, jednak nie są one używane w standardowej klasyfikacji typów figur. To może prowadzić do nieporozumień w wyborze odzieży, ponieważ nieodpowiednie zrozumienie klasyfikacji figur prowadzi do błędnego doboru fasonów, które mogą nie leżeć dobrze na danej sylwetce. Dlatego zrozumienie różnic między tymi systemami jest kluczowe dla efektywnego doboru odzieży, by dopasować ją do indywidualnych cech ciała i uniknąć typowych błędów w stylizacji.

Pytanie 34

Jakie oznaczenia definiują pomiary przeprowadzane od bazy do punktu pomiarowego obiektu?

A. SyTy, SySvXp
B. XlXl, XcXl
C. ZKo, ZTv
D. opx, ot
Odpowiedzi syTy, SySvXp, opx, ot oraz XlXl, XcXl są związane z różnymi systemami oznaczeń, ale nie wskazują na pomiary wykonywane od podstawy do punktu pomiarowego ciała. SyTy oraz SySvXp mogą sugerować inne zastosowania, ale ich kontekst nie odnosi się bezpośrednio do pomiarów antropometrycznych. Oznaczenia opx i ot są bardziej związane z innymi dziedzinami, a nie z określonymi pomiarami ciała. Z kolei XlXl oraz XcXl mogą być mylone z oznaczeniami, które odnoszą się do pomiarów w innych systemach, takich jak geometria czy mechanika, a nie antropometria. Prawidłowe rozumienie oznaczeń w kontekście pomiarów ciała jest kluczowe, aby uniknąć pomyłek w analizach czy projektach, które opierają się na tych danych. Wiele osób może błędnie interpretować oznaczenia, skupiając się na ich wyglądzie, a nie na ich znaczeniu i zastosowaniu w praktyce. Zrozumienie, jakie pomiary są wykonywane i jakie mają znaczenie, jest kluczowe w dziedzinach takich jak ergonomia czy medycyna, gdzie każdy błąd pomiarowy może prowadzić do niewłaściwych wniosków i decyzji. Dlatego ważne jest, aby dobrze poznać i stosować powszechnie uznawane standardy, takie jak normy ISO, które pomagają w poprawnym przeprowadzaniu pomiarów oraz interpretacji wyników.

Pytanie 35

Jakie materiały używa się do uszycia worków kieszeniowych w spodniach jeansowych?

A. włókniteks
B. kolanówkę
C. kieszeniówkę
D. rękawówkę
Kieszeniówka to materiał, który wykorzystywany jest do produkcji worków kieszeniowych w spodniach jeansowych. Jest to tkanina charakteryzująca się wysoką odpornością na rozrywanie, co jest kluczowe w kontekście funkcjonalności tych kieszeni, które często służą do przechowywania przedmiotów codziennego użytku, takich jak portfele czy telefony komórkowe. Standardy branżowe wymagają, aby kieszenie były wykonane z materiałów, które zapewniają odpowiednią trwałość oraz estetykę. Przykładem zastosowania kieszeniówki jest produkcja spodni, które są eksploatowane w trudniejszych warunkach, na przykład w pracy w magazynach lub na budowach, gdzie narażone są na intensywne użytkowanie. Dobre praktyki w szyciu jeansów zakładają również odpowiednie podklejenie kieszeni, aby wzmocnić miejsca narażone na największe obciążenia. Umiejętność doboru odpowiednich materiałów oraz technik szycia jest niezbędna dla zapewnienia wysokiej jakości końcowego produktu.

Pytanie 36

Który z symboli używanych w pomiarach krawieckich został opisany błędnie?

A. SyTy — łuk długości przodu do piersi
B. RvNv—- łuk długości kończyny górnej
C. opx — obwód klatki piersiowej
D. o0s— obwód szyi
W odpowiedziach opublikowanych w teście pojawia się szereg nieścisłości, które mogą prowadzić do błędnych wniosków o pomiarach stosowanych w krawiectwie. Na przykład, interpretacja symbolu 'opx' jako obwodu klatki piersiowej, mimo że jest to popularny pomiar, nie jest do końca jednoznaczna. Obwód klatki piersiowej jest zazwyczaj oznaczany innymi symbolami, a 'opx' może odnosić się do innych specyfikacji w zależności od kontekstu. Z kolei 'RvNv — łuk długości kończyny górnej' jest również pomiarowym symbolem, który może być mylony z innymi, szczególnie w przypadku, gdy nie zostały dokładnie określone standardy dotyczące jego użycia. Wiele osób, próbując zrozumieć oznaczenia w krawiectwie, może popełniać błąd poprzez nieznajomość terminologii oraz standardowych skrótów, co prowadzi do nieporozumień. Ostatecznie, 'o0s — obwód szyi' jest pomiarem, który również występuje, jednak jego symbolika nie jest powszechnie używana. Błędy w przypisaniu oznaczeń do określonych miar mogą wynikać z braku wiedzy na temat przyjętych praktyk, co podkreśla konieczność dokładnego studiowania literatury oraz dokumentacji technicznej w tej dziedzinie. Praktyczne zrozumienie pomiarów krawieckich jest kluczowe dla każdego, kto chce tworzyć odzież wysokiej jakości, dlatego ważne jest, aby korzystać z uznawanych w branży symboli i terminologii.

Pytanie 37

Jednym z powodów powstawania marszczeń na szwach, które mogą wystąpić podczas szycia maszyną szwalniczą, jest

A. źle dobrane nici
B. wyłączony mechanizm posuwu materiału
C. nierównomierne przesuwanie tkaniny
D. niewłaściwie dobrana igła
Kiedy szyjemy, ważne jest, żeby materiał przesuwał się równo, bo inaczej nasze szwy mogą być marszczone i to wygląda po prostu nieestetycznie. Na przykład, gdy pracujemy z grubymi tkaninami, to nierówny posuw może być spowodowany tym, że materiał stawia opór. Dlatego dobrze jest ustawić maszynę tak, żeby ząbki transportowe dobrze prowadziły materiał. Fajnie jest też używać odpowiednich stopek, bo to naprawdę może pomóc. I pamiętaj, nawet najlepsze nici i igły nie załatwią sprawy, jeśli materiał nie będzie przesuwany równomiernie. Żeby szycie było na poziomie, potrzebujemy nie tylko dobrego sprzętu, ale też umiejętności, żeby go dobrze wykorzystać. Regularne sprawdzanie mechanizmów posuwu to klucz do sukcesu, zwłaszcza kiedy mamy do czynienia z różnorodnymi materiałami.

Pytanie 38

Śpioszki dla niemowląt powinny być wykonane z rozciągliwej dzianiny

A. bawełnianej
B. poliestrowej
C. jedwabnej
D. poliamidowej
Wybór materiałów do produkcji odzieży dziecięcej, w tym śpioszków, jest kluczowy dla zapewnienia odpowiedniego komfortu i bezpieczeństwa. Zastosowanie poliamidu w odzieży dziecięcej może wydawać się atrakcyjne ze względu na jego wytrzymałość i elastyczność, jednak poliamid jest syntetycznym włóknem, które nie jest tak oddychające jak bawełna. Może to prowadzić do przegrzewania się dziecka, co jest szczególnie niebezpieczne, ponieważ niemowlęta mają ograniczoną zdolność do regulacji temperatury ciała. Jedwab, chociaż jest luksusowym materiałem, nie jest praktyczny dla niemowląt ze względu na swoją delikatność i wysoką cenę, co czyni go mniej dostępnym rozwiązaniem dla codziennego użytku. Poliester, pomimo że jest trwały i łatwy w pielęgnacji, również nie dostarcza odpowiedniej wentylacji i może powodować podrażnienia skóry. Materiały syntetyczne często zawierają chemikalia, które mogą być niebezpieczne dla wrażliwej skóry niemowląt. Wybierając odzież dla dzieci, warto kierować się nie tylko estetyką, ale przede wszystkim właściwościami materiału, jego bezpieczeństwem oraz komfortem noszenia. Dobrą praktyką jest stosowanie naturalnych włókien, takich jak bawełna, które są znane z właściwości hipoalergicznych oraz komfortu cieplnego, co czyni je najlepszym wyborem dla niemowląt.

Pytanie 39

Jakie jest zapotrzebowanie na tkaninę poliestrową o szerokości 1,50 m do uszycia spódnicy z fałdami o długości 50 cm?

A. 1,00 m
B. 1,50 m
C. 1,10 m
D. 1,60 m
Odpowiedzi 1,60 m, 1,00 m oraz 1,50 m są niepoprawne z kilku powodów. Odpowiedź 1,60 m sugeruje nadmiar materiału, który jest zbędny w kontekście produkcji spódnicy z fałdami, co prowadzi do nieefektywnego wykorzystania tkaniny. Takie podejście narusza zasady ekonomiki produkcji, które zalecają minimalizację odpadów poprzez dokładne obliczenia. Odpowiedź 1,00 m jest niewystarczająca, ponieważ nie uwzględnia dodatkowego materiału potrzebnego na fałdy. W praktyce, zbyt mała ilość materiału prowadziłaby do braku możliwości uszycia spódnicy zgodnie z założeniami projektowymi. Ostatecznie, odpowiedź 1,50 m wskazuje na nieprawidłowe podejście do obliczenia zużycia tkaniny, ponieważ pomija kluczowy aspekt fałdowania. W kontekście szycia odzieży, kluczowe jest zrozumienie, że różne style i kroje wymagają różnych norm zużycia materiału. Niewłaściwe podejście do tych norm może prowadzić do błędnych oszacowań, co w efekcie może skutkować nie tylko marnotrawstwem materiału, ale także zwiększeniem kosztów produkcji. Znajomość branżowych standardów dotyczących zużycia tkanin jest niezbędna do planowania produkcji i efektywnego zarządzania zasobami.

Pytanie 40

Jaka będzie cena usługi, polegającej na zmianie kształtu dekoltu — z okrągłego na karo w sukni wieczorowej, według przedstawionego cennika ?

Lp.Wyszczególnienie usługiCena usługi
1.Poszerzenie lub zwężenie wyrobu.15 zł
2.Skrócenie lub wydłużenie długości wyrobu, rękawa.10 zł
3.Wszycie elementów dekoracyjnych20zł
4.Zmiany fasonu elementu wyrobu.40 zł

A. 15 zł
B. 20 zł
C. 10 zł
D. 40 zł
Odpowiedź 40 zł jest poprawna, ponieważ zgodnie z cennikiem, zmiana fasonu elementu wyrobu, takiego jak kształt dekoltu, kosztuje 40 zł. Zmiana dekoltu z okrągłego na karo to typowa modyfikacja, która wymaga precyzyjnego wykonania i umiejętności krawieckich. W praktyce oznacza to nie tylko przekształcenie kształtu, ale także konieczność dostosowania wykroju oraz odpowiedniego wykończenia krawędzi, aby zachować estetykę i funkcjonalność sukni wieczorowej. Tego rodzaju usługi są powszechne w branży odzieżowej, gdzie klienci często poszukują indywidualnych modyfikacji swoich ubrań. Dobrą praktyką jest również konsultacja z krawcem przed dokonaniem zmian, aby upewnić się, że zaproponowane rozwiązanie wpisuje się w ogólny styl i charakter sukni. Zrozumienie procesu zmian fasonu może pomóc przyszłym klientom w lepszym podejmowaniu decyzji dotyczących ich odzieży i stylu.