Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik żywienia i usług gastronomicznych
Kwalifikacja: HGT.02 - Przygotowanie i wydawanie dań
Data rozpoczęcia: 22 maja 2025 08:32
Data zakończenia: 22 maja 2025 08:55

Egzamin zdany!

Wynik: 29/40 punktów (72,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Które z wymienionych warzyw zawiera najwięcej witaminy C na 100 g produktu?

A. Ogórek

B. Papryka

C. Bakłażan

D. Dynia

Papryka jest warzywem, które zawiera znaczące ilości witaminy C, przekraczające 100 mg na 100 g surowca, co czyni ją jednym z najlepszych źródeł tej witaminy w diecie. Witamina C pełni kluczową rolę w organizmie, jako silny przeciwutleniacz, wspierający układ odpornościowy oraz uczestniczący w syntezie kolagenu, co jest istotne dla zdrowia skóry, naczyń krwionośnych oraz kości. Wykorzystanie papryki w codziennej diecie może przyczynić się do zwiększenia spożycia witaminy C, a także innych składników odżywczych, takich jak witaminy A i K oraz błonnik. Przykład praktycznego zastosowania to dodawanie surowej papryki do sałatek, co nie tylko zwiększa wartość odżywczą potrawy, ale także dodaje smaku i koloru. Ponadto, zgodnie z wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia, zaleca się spożycie co najmniej 400 g owoców i warzyw dziennie, a papryka jest doskonałym sposobem na zwiększenie tej ilości, przy jednoczesnym dostarczaniu cennych składników odżywczych.

Pytanie 2

Które warzywo strączkowe zawiera najwięcej białka?

Nazwa produktu	Zawartość białka w 100 g części jadalnych
Soczewica	23,5 g
Groch	22,9 g
Soja	34,9 g
Ciecierzyca	19,0 g

A. Groch.

B. Soczewica.

C. Soja.

D. Ciecierzyca.

Soja jest warzywem strączkowym, które wyróżnia się najwyższą zawartością białka spośród wymienionych opcji. Z danych przedstawionych na wspomnianym zdjęciu wynika, że soja zawiera aż 34,9 g białka na 100 g produktu. Warto zauważyć, że białko sojowe jest kompletnym białkiem, co oznacza, że zawiera wszystkie niezbędne aminokwasy potrzebne do prawidłowego funkcjonowania organizmu. Dlatego soja jest szczególnie ceniona w diecie wegetariańskiej i wegańskiej jako doskonałe źródło białka roślinnego. W praktyce, soja może być wykorzystywana w różnych formach, takich jak tofu, tempeh czy mleko sojowe. Warto także podkreślić, że stosowanie soi w diecie może przyczynić się do obniżenia poziomu cholesterolu oraz wspierać zdrowie serca. Ponadto, wysokie stężenie białka w soi sprawia, że jest to doskonały wybór dla sportowców oraz osób aktywnych, które potrzebują zwiększonej podaży białka, aby wspierać regenerację mięśni i ogólną kondycję fizyczną.

Pytanie 3

W trakcie przygotowywania ciasta biszkoptowego konieczne jest użycie metody

A. mieszania

B. zarabiania

C. krojenia

D. parzenia

Poprawna odpowiedź to 'mieszania', ponieważ technika ta jest kluczowa w procesie przygotowywania ciasta biszkoptowego. Mieszanie składników ma na celu połączenie ich w jednorodną masę, co jest niezbędne do uzyskania odpowiedniej struktury i tekstury ciasta. W przypadku biszkoptu istotne jest, aby nie wprowadzać zbyt dużo powietrza do masy, co mogłoby prowadzić do jego nadmiernego spulchnienia. Zastosowanie techniki delikatnego mieszania składników, takich jak jajka, cukier, mąka i tłuszcz, pozwala na zachowanie optymalnej lekkości ciasta. Dobrym przykładem praktycznym jest wykorzystanie techniki 'folding', która polega na delikatnym składaniu masy, aby nie zniszczyć pęcherzyków powietrza, co jest kluczowe dla uzyskania puszystego biszkoptu. Warto również zauważyć, że standardy cukiernicze podkreślają znaczenie dokładności w pomiarach składników oraz odpowiedniej temperatury, co wpływa na końcowy efekt. Dlatego mieszanie jest nie tylko techniką, ale także sztuką, która wymaga doświadczenia i wyczucia.

Pytanie 4

Jedna porcja sztufady wołowej ma masę 0,1 kg. Ile mięsa należy przygotować na 60 porcji, biorąc pod uwagę, że podczas duszenia masa mięsa zmniejsza się o 40%?

A. 12 kg

B. 6 kg

C. 10 kg

D. 4 kg

Aby przygotować 60 porcji sztufady wołowej, gdzie jedna porcja waży 0,1 kg, należy obliczyć całkowitą wagę surowego mięsa, biorąc pod uwagę, że podczas duszenia występuje ubytek masy wynoszący 40%. Obliczenia zaczynamy od ustalenia całkowitej wagi porcji: 60 porcji x 0,1 kg = 6 kg. W związku z tym, aby uzyskać 6 kg gotowego dania, musimy uwzględnić, że po obróbce cieplnej pozostanie nam tylko 60% początkowej masy mięsa. Dlatego potrzebujemy obliczyć masę początkową: 6 kg / 0,6 = 10 kg. To oznacza, że do przygotowania 60 porcji sztufady wołowej musimy użyć 10 kg surowego mięsa. Dobrą praktyką w gastronomii jest uwzględnianie strat masy podczas obróbki, co pozwala na uniknięcie niepotrzebnych niedoborów w potrawach. Tego rodzaju obliczenia są kluczowe w zarządzaniu kuchnią, gdyż wpływają na efektywność kosztową i optymalizację procesów przygotowawczych.

Pytanie 5

Jak powinna wyglądać prawidłowa sekwencja etapów w produkcji kotletów w podwójnym panierze?

A. mięso - mąka - masa jajeczna - bułka tarta - patelnia

B. bułka tarta - masa jajeczna - mąka - patelnia - mięso

C. mięso - masa jajeczna - mąka - bułka tarta - patelnia

D. mąka - mięso - masa jajeczna - bułka tarta - patelnia

Poprawna kolejność etapów procesu produkcyjnego kotletów w panierunku podwójnym zaczyna się od przygotowania surowego mięsa, które powinno być pokrojone na odpowiednie kawałki. Następnie, mięso obtacza się w mące, co pomaga w stworzeniu pierwszej warstwy, która zwiększa przyczepność kolejnych składników. Po mące, kawałki mięsa należy zanurzyć w masie jajecznej, która działa jak spoiwo, umożliwiając przyleganie bułki tartej. Ostatnim krokiem jest obtoczenie mięsa w bułce tartej, co zapewnia chrupiącą teksturę po usmażeniu. Właściwa kolejność jest istotna dla uzyskania pożądanej konsystencji i smaku, a także dla zapewnienia równomiernego smażenia. Stosując tę metodę, można również zminimalizować ryzyko odpadów, co jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju w gastronomii. Takie podejście do procesu produkcji kotletów w panierunku podwójnym jest zgodne z najlepszymi praktykami kulinarnymi, co potwierdzają liczne źródła branżowe.

Pytanie 6

Jaki produkt powstaje z sardeli?

A. Sztokfisz

B. Anchois

C. Matias

D. Kawior

Anchois to produkt wytwarzany z sardeli, który jest szeroko stosowany w kuchniach na całym świecie. Sardele, będące małymi rybami, są często solone i konserwowane, a następnie używane jako przyprawa do potraw, nadając im intensywny, charakterystyczny smak. Anchois to nie tylko dodatek do pizzy czy sałatek, ale również składnik sosów, takich jak klasyczny sos Worcestershire. W gastronomii znane są różne techniki przygotowywania anchois, w tym ich maceracja w oliwie z oliwek, co pozwala na zachowanie delikatności ryb i ich walorów smakowych. W oparciu o standardy jakości, produkty na bazie anchois powinny spełniać normy dotyczące świeżości i przechowywania, aby zapewnić najwyższą jakość doświadczeń kulinarnych. Warto również wspomnieć, że anchois są źródłem cennych kwasów tłuszczowych omega-3, co czyni je zdrowym dodatkiem do diety.

Pytanie 7

Jakie czynności należy wykonać w odpowiedniej kolejności przy przygotowywaniu surówki z marchwi i jabłka?

A. Mycie składników, usuwanie elementów niejadalnych, płukanie, rozdrabnianie

B. Przyprawianie, mycie składników, usuwanie elementów niejadalnych

C. Usuwanie elementów niejadalnych, rozdrabnianie, mycie składników

D. Rozdrabnianie, usuwanie elementów niejadalnych, płukanie składników

Mycie surowców, usuwanie części niejadalnych, płukanie oraz rozdrabnianie to standardowa kolejność czynności przy przygotowywaniu surówki z marchwi i jabłka. Proces ten zaczyna się od dokładnego umycia warzyw i owoców, co jest kluczowe w celu usunięcia zanieczyszczeń, pestycydów i bakterii, które mogą być obecne na ich powierzchni. Następnie, po umyciu, należy usunąć części niejadalne, takie jak skórki, gniazda nasienne czy wszelkie niepożądane fragmenty, aby zapewnić bezpieczeństwo i jakość potrawy. Płukanie surowców po ich oczyszczeniu może być zbędne, ale zaleca się ponowne przepłukanie, aby upewnić się, że wszystkie resztki zostały usunięte. Na koniec, surowce należy rozdrabniać, co ułatwia ich późniejsze połączenie oraz podnosi walory smakowe i estetyczne potrawy. Przestrzeganie tej kolejności jest zgodne z najlepszymi praktykami sanitarnymi oraz kulinarnymi, które mają na celu maksymalizację smaku i bezpieczeństwa żywności.

Pytanie 8

Przechowywanie kremu sułtańskiego w nieodpowiednich warunkach przez ponad 6 godzin może spowodować, że krem

A. skwaśnieje

B. rozwarstwi się

C. będzie gorzki

D. będzie grudkowaty

Odpowiedzi takie jak 'skwaśnieje', 'będzie gorzki' czy 'będzie grudkowaty' wynikają z pewnych nieporozumień. Skwaśnienie to coś, co się dzieje przez działanie mikroorganizmów, a to nie jest typowe dla kremów sułtańskich, które są stabilizowane chemicznie. Jeśli myślisz, że krem może stać się gorzki, to musisz wiedzieć, że gorycz nie jest normalnym objawem dla emulsji. Takie zmiany smaku najczęściej są wynikiem utlenienia tłuszczów, które w tym przypadku nie są kluczowe. Przy prawidłowym przechowywaniu kremy sułtańskie nie powinny się tak zmieniać. A grudkowatość? To może być związane z różnymi rzeczami, ale niekoniecznie z czasem przechowywania. Wiele osób myśli, że wszystkie te zmiany są przez długi czas przechowywania, a w rzeczywistości trzeba lepiej zrozumieć, co się dzieje z emulsjami i jak ich struktura może ulegać destabilizacji.

Pytanie 9

W przypadku diety lekkostrawnej, jakiej metody obróbki cieplnej półproduktu nie zaleca się stosować?

A. pieczenia w folii aluminiowej

B. gotowania na parze

C. gotowania w wodzie

D. duszenia na oliwie

Duszenie na oliwie nie jest zalecane w diecie lekkostrawnej, ponieważ proces ten może prowadzić do nadmiernego wytwarzania tłuszczu, co nie jest pożądane w przypadku osób z wrażliwym układem pokarmowym lub problemami trawiennymi. W diecie lekkostrawnej kluczowe jest ograniczenie ciężkostrawnych składników, a oliwa, mimo że jest źródłem zdrowych tłuszczów, może być w nadmiarze obciążająca dla trawienia. Przykładem lepszego przygotowania potraw w diecie lekkostrawnej jest gotowanie na parze, które zachowuje wartości odżywcze, a także pozwala na lekkie i delikatne przyrządzanie jedzenia, co jest bardziej przyjazne dla żołądka. Zgodnie z zasadami diety lekkostrawnej zaleca się stosowanie metod obróbki cieplnej, które ograniczają tłuszcze, a jednocześnie zachowują smak i wartości odżywcze produktów.

Pytanie 10

Ciasto, które nabrzmiewa pod wpływem pary wodnej i po upieczeniu ma lekką, suchą strukturę oraz jest puste w środku, to ciasto

A. drożdżowe

B. biszkoptowe

C. półkruche

D. ptysiowe

Ciasto ptysiowe to wyrób cukierniczy, który zawiera dużą ilość wody w cieście, co sprawia, że podczas pieczenia następuje jego spulchnienie. Kiedy ciasto jest poddawane wysokiej temperaturze, woda odparowuje, a powstała para wodna wypełnia struktury ciasta, tworząc charakterystyczne puste wnętrze. Dzięki tej właściwości, ptysiowe ciasto jest lekkie i chrupiące, co czyni je idealnym materiałem do wypieku słodkości takich jak eklery czy profiteroles. Warto zaznaczyć, że w procesie przygotowania ciasta ptysiowego kluczowe jest zachowanie odpowiednich proporcji składników, aby zapewnić właściwą teksturę i smak. Ponadto, techniki takie jak odpowiednie ubijanie jajek i kontrola temperatury pieczenia są niezbędne, aby uzyskać idealny efekt. Prawidłowe wykonanie ciasta ptysiowego może być również miarą umiejętności cukiernika, ponieważ wymaga precyzji i doświadczenia w pracy z różnymi składnikami.

Pytanie 11

Ziarno prosa przekształca się w kaszę

A. manna

B. kuskus

C. jaglaną

D. pęczak

Kuskus, pęczak i manna to rodzaje zbóż, ale pochodzą z innych źródeł, co prowadzi do powszechnych nieporozumień. Kuskus wytwarzany jest z semoliny, czyli drobno mielonej pszenicy durum, co sprawia, że jego właściwości i zastosowania są zupełnie inne niż kaszy jaglanej. Pęczak, z kolei, to kasza uzyskiwana z jęczmienia, który również nie ma związku z prosem. Manna to produkt powstający z pszenicy, zawierający głównie skrobię, co odróżnia go od kaszy jaglanej, która ma znacznie wyższą zawartość błonnika i białka. Ważne jest zrozumienie, że każdy z tych produktów ma swoje unikalne właściwości odżywcze i kulinarne, co powinno być brane pod uwagę przy planowaniu posiłków. Bliskie mylenie różnych rodzajów zbóż często wynika z braku wiedzy o ich pochodzeniu i przetwarzaniu, co w efekcie może prowadzić do nieprawidłowych wyborów żywieniowych. Warto zwrócić uwagę na różne metody przygotowania tych kasz, ich smak oraz wartości odżywcze, aby lepiej dopasować je do swoich potrzeb dietetycznych i kulinarnych.

Pytanie 12

Jaką metodę konserwacji zastosowano do produkcji ogórków kiszonych?

A. Fizyczną

B. Skojarzoną

C. Biologiczną

D. Chemiczną

Odpowiedź 'biologiczna' jest poprawna, ponieważ ogórki kiszone są produktem fermentacji mlekowej, w której biorą udział bakterie kwasu mlekowego. Ten proces jest wynikiem aktywności mikroorganizmów, które przekształcają cukry zawarte w ogórkach w kwas mlekowy, co nie tylko konserwuje warzywa, ale także nadaje im charakterystyczny smak i zapach. W praktyce, proces ten polega na umieszczeniu świeżych ogórków w solance, co sprzyja rozwojowi pożądanych bakterii, a jednocześnie hamuje rozwój patogenów. Standardy jakości dotyczące produkcji ogórków kiszonych określają, że fermentacja powinna przebiegać w kontrolowanych warunkach, aby zapewnić bezpieczeństwo żywności. Dobrze przeprowadzona fermentacja mlekowa prowadzi do zachowania cennych składników odżywczych, takich jak witaminy z grupy B oraz probiotyki, które wspierają zdrowie układu pokarmowego. W branży żywnościowej, zdrowe praktyki fermentacji są kluczowe dla uzyskania wysokiej jakości produktów.

Pytanie 13

W procesie przygotowywania herbaty w stylu angielskim należy wsypać liście do ogrzanego dzbanka, zalać je wrzącą wodą, poczekać aż się zaparzą, a następnie dodać

A. ogrzaną śmietankę

B. śmietankę z cukrem

C. jogurt naturalny

D. schłodzoną śmietankę

Odpowiedź 'ogrzana śmietanka' jest prawidłowa, ponieważ w tradycyjnym angielskim parzeniu herbaty, dodatki, takie jak mleko czy śmietanka, powinny być podawane w temperaturze zbliżonej do temperatury naparu. Ogrzanie śmietanki przed dodaniem jej do herbaty pozwala uniknąć znacznego spadku temperatury napoju, co mogłoby wpłynąć na jego walory smakowe. W praktyce, wiele osób preferuje podgrzewanie śmietanki do temperatury, która nie tylko podkreśla smak herbaty, ale także zapewnia jej jednolitą konsystencję. Zgodnie z najlepszymi praktykami w parzeniu herbaty, warto również zadbać o to, aby zarówno dzbanek, jak i filiżanki były podgrzane przed serwowaniem, co dodatkowo wpływa na jakość naparu. Ogrzana śmietanka doskonale komponuje się z różnymi rodzajami herbat, zwłaszcza z czarnymi, gdzie bogate aromaty są w stanie harmonijnie współgrać z delikatnością nabiału, co tworzy wyjątkowe doznania smakowe.

Pytanie 14

Sous vide to metoda obróbki termicznej wykorzystywana do przygotowywania potraw

A. pieczonych

B. duszonych

C. smażonych

D. gotowanych

Sous vide to technika gotowania polegająca na długotrwałej obróbce cieplnej potraw w szczelnie zamkniętych woreczkach próżniowych, zanurzonych w wodzie o stałej temperaturze. Ta metoda pozwala na precyzyjne kontrolowanie temperatury, co przekłada się na równomierne gotowanie żywności, zachowanie jej naturalnych soków oraz bogactwa smaku. Przykładowo, stek przyrządzony metodą sous vide jest soczysty i nie traci wartości odżywczych, co często ma miejsce w przypadku tradycyjnych metod gotowania w wysokiej temperaturze. Sous vide jest szczególnie popularne w gastronomii profesjonalnej, gdzie wprowadzono je jako standard w wielu restauracjach. Zastosowanie tej techniki wymaga użycia odpowiednich urządzeń, takich jak immersion circulator, które zapewniają stałą temperaturę wody, co jest kluczowe dla uzyskania najlepszych efektów. Dlatego, wybór odpowiedzi "gotowanych" jest zgodny z definicją sous vide i podkreśla jego istotę jako metody gotowania.

Pytanie 15

Kolagen obecny w mięsie w trakcie gotowania

A. zmniejsza objętość.

B. rozkleja się.

C. topnieje.

D. znika.

Ulatnianie się kolagenu sugeruje, że to białko mogłoby opuszczać mięso w trakcie gotowania, co jest nieprawdziwe. Kolagen nie paruje ani nie znika, lecz zmienia swoją strukturę. Kurczenie się kolagenu w miarę wzrostu temperatury jest również mylące; kolagen po prostu traci sprężystość i przekształca się w żelatynę, co jest korzystne dla tekstury potraw. Topnienie kojarzy się z tłuszczem, a nie z białkami. Kolagen, będąc białkiem, nie topnieje w rozumieniu procesów związanych z tłuszczami, lecz denaturuje. Wiele osób myli te procesy, sądząc, że gotowanie prowadzi do utraty składników odżywczych. W rzeczywistości, odpowiednio długie gotowanie może wydobywać cenne substancje z mięsa, podczas gdy zbyt krótkie nie pozwala na pełne przekształcenie kolagenu. Zrozumienie fizyki gotowania i reakcji białek pod wpływem ciepła jest kluczowe, aby uniknąć tych powszechnych nieporozumień. Wiedza ta jest fundamentalna dla każdego, kto pragnie skutecznie i zdrowo gotować, zwłaszcza w kontekście tradycyjnych potraw opartych na mięsie.

Pytanie 16

W tabeli przedstawiono sposób wykonania klusek

Sposób wykonania
1.	Do miski przesiać mąkę.
2.	Wymieszać jaja z wodą i solą.
3.	Wlać masę jajeczną do mąki mieszając.
4.	Metalową łyżką zwilżoną we wrzącej wodzie formować małe kluski.
5.	Kluski wrzucać do wrzącej wody. Gotować około 5 minut.

A. półfrancuskich.

B. francuskich.

C. lanych.

D. kładzionych.

Odpowiedź "kluski kładzione" jest poprawna, ponieważ technika ich przygotowania polega na używaniu metalowej łyżki do formowania ciasta i umieszczania go w wrzącej wodzie. Kluski kładzione charakteryzują się tym, że ciasto jest kładzione bezpośrednio do wrzątku, co pozwala na ich równomierne gotowanie. W praktyce, kluski te często stosuje się w tradycyjnych potrawach, takich jak zupy czy dania mięsne, ponieważ ich struktura i smak doskonale komponują się z różnorodnymi sosami. Warto również zwrócić uwagę na różnice między kluskami kładzionymi a innymi rodzajami, takimi jak kluski lane, które są formowane poprzez wlewanie ciasta do wrzącej wody, a także kluski francuskie, które wymagają innego procesu przygotowania. Zrozumienie tych różnic pozwala na lepsze wykorzystanie wiedzy kulinarnej oraz umożliwia tworzenie bardziej złożonych potraw zgodnych z tradycjami kulinarnymi. W kontekście branżowym, umiejętność rozróżniania i poprawnego przyrządzania różnych typów klusek jest kluczowa dla profesjonalnych kucharzy i osób zajmujących się gastronomią.

Pytanie 17

Jakiego rodzaju odzież ochronną powinny nosić osoby zaangażowane w produkcję posiłków?

A. Fartuchy wodoodporne

B. Rękawice z bawełny

C. Fartuchy poliestrowe

D. Buty materiałowe

Buty tekstylne, chociaż wygodne, nie dają wystarczającej ochrony w kuchni, gdzie pełno jest płynów i gorących potraw. Jakby pracownik przypadkiem upuścił gorący płyn, to tekstylne obuwie może nie tylko nie ochronić przed oparzeniami, ale też sprzyjać poślizgom, co zwiększa ryzyko wypadków. Rękawice bawełniane, mimo że dają jakiś poziom ochrony, nie są wystarczające, szczególnie przy kontakcie z żywnością, gdy mamy do czynienia z chemikaliami czy gorącymi powierzchniami. Bawełna nie wytrzymuje wysokich temperatur, co może prowadzić do poparzeń albo zanieczyszczenia jedzenia. Fartuchy stylonowe, chociaż lepiej radzą sobie z plamami, to w kontakcie z cieczy też nie dają odpowiedniego poziomu ochrony, a to jest ważne w kuchni. Dobre praktyki w gastronomii wymagają noszenia fartuchów, które są łatwe do czyszczenia i odporne na różne substancje. Dlatego, moim zdaniem, wybór odpowiednich ubrań ochronnych jest kluczowy dla bezpieczeństwa i higieny w pracy w gastronomii.

Pytanie 18

W diecie o niskiej wartości energetycznej nie zaleca się używania

A. chudego twarogu.

B. całych jaj.

C. mleka z zawartością tłuszczu 2%.

D. oliwy z oliwek.

Wybór oliwy z oliwek, mleka o zawartości tłuszczu 2% oraz chudego sera twarogowego jako składników diety niskoenergetycznej jest mylny z kilku powodów. Oliwa z oliwek, mimo że jest bogata w zdrowe nienasycone kwasy tłuszczowe, ma wysoką kaloryczność, wynoszącą około 120 kalorii na łyżkę stołową. W kontekście niskokalorycznej diety, nadmierne jej spożycie może prowadzić do przekroczenia dziennego limitu kalorycznego. Mleko o zawartości tłuszczu 2% również nie jest najlepszym wyborem, gdyż zawiera więcej tłuszczu niż mleko odtłuszczone, co może skutkować wyższą kalorycznością posiłków. Chudy ser twarogowy z kolei jest źródłem białka i niskokalorycznym produktem, który może być korzystny w diecie odchudzającej, jednak istotne jest, aby kontrolować jego spożycie, aby nie przekroczyć dziennego zapotrzebowania kalorycznego. Często pojawia się błędne przekonanie, że wszystkie tłuszcze są szkodliwe, podczas gdy kluczowe jest ich odpowiednie dawkowanie oraz wybór źródeł. Warto pamiętać, że zrównoważona dieta powinna uwzględniać zarówno białka, tłuszcze, jak i węglowodany, ale w kontekście diety niskoenergetycznej kluczowe jest ograniczenie kalorii oraz wybór produktów o niskiej gęstości energetycznej.

Pytanie 19

Ocena organoleptyczna opiera się na analizie właściwości żywności przy użyciu

A. sprzętu laboratoryjnego

B. sensorów urządzeń laboratoryjnych

C. zmysłów badającego

D. odczynników chemicznych

Ocena organoleptyczna to proces, w którym właściwości żywności są oceniane za pomocą zmysłów takich jak smak, zapach, dotyk, wzrok i słuch. Metoda ta jest niezwykle istotna w branży spożywczej, ponieważ pozwala na ocenę jakości produktu, jego świeżości oraz akceptowalności przez konsumentów. Przykładowo, degustacja oliwy z oliwek wymaga uwagi na jej aromat, smak oraz teksturę, co jest kluczowe dla gastronomów oraz producentów. W kontekście standardów branżowych, organoleptyczna ocena żywności jest integralną częścią systemów zarządzania jakością, takich jak ISO 9001, gdzie uwzględnia się sensoryczne właściwości produktów jako jeden z kluczowych wymiarów ich oceny. W praktyce, zastosowanie oceny organoleptycznej może pomóc w identyfikacji nieprawidłowości w procesie produkcji, co pozwala na wprowadzenie odpowiednich korekt i zapewnienie wysokiej jakości produktów spożywczych, co przekłada się na zadowolenie klientów.

Pytanie 20

Z danych zamieszczonych w tabeli wynika, że więcej witaminy C znajduje się

Nazwa warzywa	Boćwina	Brukselka	Rzodkiewki	Papryka	Pomidory
Zawartość witaminy C w 100 g warzywa	34,0 mg	94,0 mg	20,6 mg	144,0 mg	23,0 mg

A. w pomidorach niż w rzodkiewkach.

B. w boćwinie niż w brukselce.

C. w brukselce niż w papryce.

D. w rzodkiewkach niż w pomidorach.

Pomidor to warzywo, które jest szczególnie bogate w witaminę C, co zostało potwierdzone danymi przedstawionymi w tabeli. Zawartość witaminy C w 100 g pomidorów wynosi 23,0 mg, co wskazuje na znaczną ilość tego składnika odżywczego, istotnego dla prawidłowego funkcjonowania organizmu. Witamina C ma kluczowe znaczenie dla zdrowia, ponieważ działa jako silny przeciwutleniacz, wspiera system odpornościowy oraz bierze udział w syntezie kolagenu. Zawartość witaminy C w rzodkiewkach, wynosząca 20,6 mg na 100 g, jest niższa, co czyni pomidory lepszym źródłem tej witaminy. Stosowanie warzyw bogatych w witaminę C, takich jak pomidory, w diecie może przyczynić się do poprawy ogólnego stanu zdrowia oraz zmniejszenia ryzyka niektórych chorób. Dlatego odpowiedź "w pomidorach niż w rzodkiewkach" jest poprawna i odzwierciedla właściwe zrozumienie wartości odżywczych tych produktów.

Pytanie 21

Do technologicznych tras czystych zalicza się

A. trasę odpadów i opakowań

B. trasę personelu

C. trasę gotowych potraw

D. trasę surowców

Droga gotowych potraw jest kluczowym elementem technologii czystych, ponieważ obejmuje procesy produkcji, transportu i serwowania posiłków, które nie generują odpadów ani nie zanieczyszczają środowiska. Ten typ drogi technologicznej koncentruje się na użyciu składników o wysokiej jakości oraz efektywnych metodach przetwarzania, które minimalizują straty. Przykładem może być wykorzystanie lokalnych surowców w produkcji gotowych dań, co nie tylko zmniejsza emisję CO2 związana z transportem, ale również wspiera lokalną gospodarkę. Zgodnie z zasadami zrównoważonego rozwoju oraz standardami żywnościowymi, takie podejście sprzyja zarówno zdrowiu konsumentów, jak i ochronie środowiska. W praktyce, branże gastronomiczne mogą implementować te zasady, stosując efektywne techniki zarządzania łańcuchem dostaw oraz innowacyjne metody konserwacji, co prowadzi do produkcji potraw o mniejszym wpływie na planetę.

Pytanie 22

Z 30 kg świeżych ogórków uzyskano 300 porcji mizerii, każda o wadze 0,06 kg. Jaki jest ubytek produkcyjny ogórków?

A. 1,20 kg

B. 1,80 kg

C. 18 kg

D. 12 kg

Obliczanie ubytku produkcyjnego ogórków w przypadku produkcji mizerii polega na zrozumieniu relacji między ilością surowca a wydajnością końcowego produktu. Z 30 kg świeżych ogórków otrzymano 300 porcji mizerii, z których każda waży 0,06 kg. Łączna masa mizerii wynosi zatem 300 porcji x 0,06 kg/porcję = 18 kg. Ubytek produkcyjny to różnica między ilością surowca a masą gotowego produktu. W tym przypadku, mamy 30 kg - 18 kg = 12 kg. Ubytek ten jest naturalnym zjawiskiem w procesie produkcji, które może wynikać z różnych czynników, takich jak straty w trakcie obróbki, odpady, czy utrata wody. W praktyce przemysłowej, odpowiednie zarządzanie tymi stratami jest kluczowe dla optymalizacji kosztów i efektywności produkcji. Wiedza na temat ubytku produkcyjnego pozwala na lepsze planowanie produkcji oraz minimalizowanie strat, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży przetwórczej.

Pytanie 23

Jaką potrawę wykonaną z mielonej masy mięsnej powinno się zakończyć panierką z bułki tartej oraz grzankami?

A. Pieczeń

B. Klops

C. Sznycel ministerski

D. Kotlet pożarski

Sznycel ministerski to naprawdę fajne danie, które przygotowuje się w specjalny sposób, bo najpierw obtaczamy go w panierce, a to jest klucz do sukcesu. Robimy go zazwyczaj z mielonego mięsa, do którego dodajemy przyprawy i formujemy w odpowiedni kształt. Panierowanie to taki proces, gdzie najpierw zanurzamy kotleta w mące, potem w jajku, a na koniec w bułce tartej, co sprawia, że po usmażeniu jest chrupiący. Używanie bułki tartej nie jest tylko dla smaku, ale też daje mu odpowiednią strukturę, dzięki czemu mięso zostaje soczyste podczas smażenia na złoty kolor. Z mojego doświadczenia wynika, że świeża bułka tarta działa najlepiej, bo lepiej trzyma smak i pozwala uzyskać równą panierkę. Tak przygotowany sznycel to klasyka w wielu kuchniach europejskich, a podając go, warto dodać coś ekstra jak świeże zioła czy cytrynę, co jeszcze bardziej podkreśli jego smak.

Pytanie 24

Rozwałkowanie ciasta podstawowego z ciastem maślanym wiąże się z uzyskaniem ciasta

A. ptysiowego

B. francuskiego

C. drożdżowego

D. biszkoptowego

Wałkowanie ciasta podstawowego z ciastem maślanym odnosi się do techniki produkcji ciasta francuskiego, które charakteryzuje się wielowarstwowymi strukturami. Ciasto francuskie przygotowuje się poprzez naprzemienne wałkowanie i składanie ciasta oraz masła, co skutkuje uzyskaniem delikatnych, chrupiących warstw, które po upieczeniu unoszą się w górę. Ta technika, znana jako laminowanie, pozwala na stworzenie tekstury, która jest lekka i puszysta. Najczęściej ciasto francuskie jest wykorzystywane do wypieków takich jak croissanty, ciasta i tarty, które wymagają intensywnej obróbki cieplnej, aby uzyskać złocisty kolor oraz chrupiącą skórkę. W branży gastronomicznej ciasto francuskie jest cenione za swoją wszechstronność i możliwości zastosowania w różnych deserach oraz potrawach wytrawnych. Dobre praktyki obejmują dokładne chłodzenie ciasta pomiędzy etapami wałkowania, co zapobiega zbyt szybkiemu rozpuszczaniu się masła oraz zachowuje właściwą strukturę ciasta.

Pytanie 25

Czym jest skrót GMP?

A. Dobrą Praktyką Produkcyjną

B. Systemem Jakości Produkcji

C. Dobrą Praktyką Gastronomiczną

D. Gwarantowaną Jakością Żywności

GMP, czyli Dobra Praktyka Produkcyjna, to zbiór zasad i standardów stosowanych w przemyśle w celu zapewnienia wysokiej jakości produktów oraz bezpieczeństwa ich wytwarzania. GMP odnosi się do wszystkich etapów produkcji, od surowców po gotowe produkty, i obejmuje zarówno aspekty techniczne, jak i organizacyjne. Przykładem zastosowania GMP może być przemysł farmaceutyczny, gdzie rygorystyczne normy dotyczące czystości, kontroli jakości oraz dokumentacji są kluczowe, aby zapewnić, że leki są produkowane w sposób nie tylko efektywny, ale i bezpieczny dla konsumentów. Wprowadzenie GMP w zakładach produkcyjnych zmniejsza ryzyko wystąpienia błędów, co jest niezbędne w branżach, gdzie jakość ma kluczowe znaczenie. Przyznanie certyfikatu GMP jest także często wymagane przez przepisy prawa oraz instytucje regulacyjne, co czyni tę praktykę nie tylko zaleceniem, ale i koniecznością w wielu sektorach przemysłowych.

Pytanie 26

Proszę przygotować zestaw dań: zupa kalafiorowa, paprykarz, ryż sypki, sałata zielona z śmietaną, sorbet truskawkowy. Jaka jest prawidłowa sekwencja, w której powinny być zrealizowane te dania?

A. Zupa, ryż, paprykarz, sorbet, sałata

B. Sorbet, zupa, paprykarz, sałata, ryż

C. Sorbet, zupa, paprykarz, ryż, sałata

D. Zupa, paprykarz, ryż, sałata, sorbet

Analizując błędne odpowiedzi, można dostrzec liczne nieporozumienia dotyczące zasadności kolejności przygotowywania posiłków. W przypadku podania dań, istotne jest, aby zachować harmonię smakową oraz odpowiednią temperaturę potraw. Rozpoczęcie od sorbetu, jak sugerują niektóre odpowiedzi, jest niepraktyczne, ponieważ jest to deser, który powinien być podawany na końcu, a nie na początku posiłku. Sorbet, jako chłodny przysmak, nie tylko traci na atrakcyjności, gdy podawany jest przed daniem głównym, ale także może negatywnie wpłynąć na odczucia smakowe gości. Zupa kalafiorowa, która powinna być przygotowana jako pierwsza, nie może być pomijana w tym procesie, ponieważ jej długotrwałe gotowanie wymaga odpowiedniego czasu. Paprykarz, będący daniem mięsnym, wymaga również dużej uwagi przy przygotowaniu, dlatego jego wcześniejsze rozpoczęcie jest kluczowe w kontekście odpowiedniego smaku i tekstury. Ryż, jako dodatek, powinien być gotowany tuż przed serwowaniem, co jest często pomijane w błędnych odpowiedziach. Sałata z kolei, będąca potrawą świeżą, powinna być przygotowana z jak najmniejszym wyprzedzeniem, aby zachować chrupkość. Zrozumienie kolejności przygotowania potraw jest niezbędne w profesjonalnym gotowaniu, w przeciwnym razie może prowadzić do zniekształcenia smaku oraz jakości serwowanych dań.

Pytanie 27

Jakiego urządzenia należy użyć, aby jednocześnie poddać obróbce cieplnej różne potrawy?

A. Kuchni indukcyjnej

B. Piec konwekcyjny

C. Piec do pizzy

D. Kuchni mikrofalowej

Piec konwekcyjny jest idealnym urządzeniem do przeprowadzania obróbki cieplnej różnorodnych potraw jednocześnie. Dzięki zastosowaniu wentylatorów, które zapewniają równomierny obieg ciepłego powietrza, piec konwekcyjny umożliwia równoczesne pieczenie, grillowanie czy duszenie kilku potraw na różnych poziomach. Ta technologia pozwala na znaczne skrócenie czasu gotowania oraz uzyskanie lepszej jakości potraw, ponieważ wszystkie składniki są poddawane jednakowemu działaniu temperatury. Przykładem zastosowania pieca konwekcyjnego może być pieczenie mięsa, warzyw oraz chleba jednocześnie, co jest szczególnie przydatne w restauracjach i dużych kuchniach profesjonalnych. Standardy branżowe zalecają korzystanie z pieców konwekcyjnych ze względu na ich energooszczędność oraz możliwość szybkiego uzyskania pożądanej temperatury, co przekłada się na efektywność pracy kuchni. Wysoka jakość obróbki cieplnej w piecach konwekcyjnych została potwierdzona przez wiele badań, które wykazują ich przewagę nad tradycyjnymi metodami pieczenia.

Pytanie 28

Które z poniższych działań w technologii "cook-chill" ("gotuj-schłódź") nie gwarantuje wysokiej jakości przygotowywanych potraw?

A. Powolne schładzanie potraw

B. Błyskawiczne schłodzenie potraw do temperatury +3°C

C. Efektywna i szybka praca zespołu przy porcjowaniu potraw

D. Chłodzenie posiłków w czystych warunkach

Chłodzenie potraw w czystych pomieszczeniach, szybkie schłodzenie do +3°C oraz szybka i sprawna praca personelu przy porcjowaniu potraw to elementy, które wspierają prawidłowy proces technologii „cook-chill”. Jednakże, niektóre z tych podejść mogą prowadzić do mylnych wniosków dotyczących jakości potraw. Chłodzenie potraw w czystych pomieszczeniach jest z pewnością kluczowe, ale samo w sobie nie gwarantuje, że potrawy zostaną szybko schłodzone. W praktyce, jeżeli potrawy są schładzane wolno, to niezależnie od czystości otoczenia, czas spędzony w niebezpiecznej strefie temperatur staje się kluczowym czynnikiem ryzyka. Z kolei szybkie schłodzenie potraw do temperatury +3°C jest jak najbardziej zalecane, co nawiązuje do standardów bezpieczeństwa żywności. Szybka i sprawna praca personelu przy porcjowaniu potraw również odgrywa istotną rolę w zapewnieniu wysokiej jakości usługi, jednak nie eliminuje to ryzyka związanego z niewłaściwym schładzaniem. Typowe błędy myślowe polegają na pomijaniu znaczenia tempa schładzania, co może prowadzić do zapewnienia, że potrawy będą odpowiednie do spożycia, mimo że były one niewłaściwie schłodzone. Właściwe podejście do schładzania potraw to kluczowy element, który powinien być traktowany priorytetowo, aby zminimalizować ryzyko związane z bezpieczeństwem żywności.

Pytanie 29

Jaką zupę powinno się zagęścić za pomocą żółtka?

A. Krupnik ryżowy

B. Barszcz ukraiński

C. Krem pieczarkowy

D. Zupę szczawiową

Krem pieczarkowy to zupa, która zazwyczaj charakteryzuje się gładką konsystencją, uzyskaną dzięki miksowaniu składników oraz zagęszczaniu. Zagęszczanie zupy żółtkiem jajka to technika kulinarna, która nadaje potrawom kremowości oraz bogactwa smaku. Żółtko, będące emulgatorem, łączy tłuszcze i płyny, co pozwala uzyskać jednolitą strukturę. W przypadku kremu pieczarkowego, dodanie żółtka na końcu gotowania sprawia, że zupa staje się bardziej aksamitna i delikatna. Ważne jest, aby pamiętać o temperowaniu żółtka, co polega na stopniowym podgrzewaniu go gorącą zupą, aby uniknąć ścięcia. Taka technika jest zgodna z dobrymi praktykami kulinarnymi, a także z zasadami nowoczesnej gastronomii, która kładzie nacisk na teksturę i smak potraw. Dodatkowo, krem pieczarkowy wzbogacony o żółtko może być doskonałym źródłem białka oraz witamin z grupy B, co czyni go bardziej wartościowym posiłkiem.

Pytanie 30

Do grupy warzyw owocowych zalicza się:

A. kalafior, brokuły, kapustę

B. sałatę, szczypiorek, cykorię

C. pomidory, ogórki, cukinię

D. buraki, fasolę, rzeżuchę

Odpowiedź wskazująca na pomidory, ogórki i cukinię jako warzywa owocowe jest poprawna ze względu na definicję warzyw owocowych, które są technicznie rzecz biorąc owocami roślin jadalnych, ale z uwagi na ich kulinarne zastosowania traktowane są jako warzywa. Warzywa owocowe to te, które rozwijają się z kwiatów roślin i zawierają nasiona, co oznacza, że w tej kategorii znajdują się pomidory, ogórki i cukinie. Przykładowo, pomidory są kluczowym składnikiem wielu potraw, takich jak sosy, sałatki i zupy, a ich zastosowanie w kuchni jest niezwykle wszechstronne. Ogórki, często używane w sałatkach lub jako przekąski, są niskokaloryczne i bogate w wodę. Cukinia natomiast jest często wykorzystywana w daniach zapiekanych, grillowanych lub nawet jako alternatywa dla makaronu w diecie bezglutenowej. Znajomość klasyfikacji warzyw owocowych jest istotna w kontekście zdrowego odżywiania, diety roślinnej oraz planowania posiłków. Warto również zwrócić uwagę na ich wartości odżywcze i korzyści zdrowotne, tak jak bogactwo witaminy C w pomidorach czy błonnika w ogórkach.

Pytanie 31

Jakie artykuły spożywcze powinny być składowane w magazynie z produktami suchymi?

A. Olejki.

B. Warzywa bulwiaste.

C. Ogórki marynowane.

D. Mięsa wędzone.

Wędliny są produktami, które wymagają specjalnych warunków przechowywania, zazwyczaj w chłodni lub zamrażarce, aby zapobiec rozwojowi bakterii oraz psuciu się. Wędliny, jako produkty mięsne, są podatne na zepsucie w wyniku działania mikroorganizmów, co czyni je złym przykładem do przechowywania w suchym magazynie. Każdy, kto ma do czynienia z przechowywaniem żywności, powinien znać zasady dotyczące temperatury i wilgotności, aby zapewnić bezpieczeństwo produktów. Ogórki kiszone, pomimo że są produktami fermentowanymi, również nie mogą być przechowywane w suchym magazynie. Potrzebują one odpowiednich warunków w piwnicy lub lodówce, gdzie temperatura jest kontrolowana, co zapobiega ich psuciu i utracie smaku. Warzywa korzeniowe, takie jak marchewki czy buraki, również wymagają szczególnego traktowania. Właściwe dla nich warunki to chłodne i ciemne miejsce, ale niekoniecznie suche, ponieważ nadmierna wilgotność może prowadzić do ich gnicia. Bardzo ważne jest, aby nie mylić warunków przechowywania różnych produktów spożywczych. Typowym błędem myślowym jest założenie, że wszystkie produkty można przechowywać w tych samych warunkach, co często prowadzi do ich szybszego psucia się i potencjalnych zagrożeń zdrowotnych.

Pytanie 32

Osoba pracująca przy oczyszczaniu ziemniaków w przygotowalni powinna korzystać z jakiego środka ochrony indywidualnej?

A. gumowych butów

B. gumowych rękawic

C. spodni ochronnych

D. białej zapaski

Gumowe rękawice to naprawdę ważny element ochrony dla osób, które pracują przy oczkowaniu ziemniaków. Ich zadaniem jest ochrona rąk przed różnymi substancjami chemicznymi, które mogą być na roślinach, oraz przed ewentualnymi urazami, które mogą się zdarzyć podczas pracy. Te rękawice tworzą swojego rodzaju barierę, co naprawdę zmniejsza ryzyko, że skóra wejdzie w kontakt z czymś szkodliwym. To się zgadza z zasadami BHP w rolnictwie. Na przykład, jak używasz nawozów czy środków ochrony roślin, to gumowe rękawice są absolutnie niezbędne, bo te chemikalia mogą podrażnić skórę. Każdy, kto pracuje w tym zawodzie, powinien mieć takie rękawice, aby zminimalizować ryzyko zdrowotne i czuć się bezpieczniej w pracy. No i warto pamiętać, żeby regularnie je zmieniać, żeby nie straciły swojej ochrony, bo to może prowadzić do nieprzyjemnych konsekwencji zdrowotnych.

Pytanie 33

Która z poniższych metod termicznej obróbki żywności najlepiej zachowuje wartości odżywcze warzyw?

A. Grillowanie

B. Gotowanie na parze

C. Pieczenie

D. Smażenie

Gotowanie na parze jest jedną z najskuteczniejszych metod obróbki termicznej warzyw, jeśli chodzi o zachowanie ich wartości odżywczych. Podczas gotowania na parze warzywa są poddawane działaniu pary wodnej, co minimalizuje utratę witamin i minerałów, które często są rozpuszczalne w wodzie. W porównaniu do tradycyjnego gotowania w wodzie, metoda ta pozwala zachować większą ilość witamin C i B oraz składników mineralnych, takich jak potas czy magnez. Dodatkowo, gotowanie na parze nie wymaga dodawania tłuszczów, co czyni tę metodę zdrowszą opcją przygotowywania posiłków. W profesjonalnej kuchni gotowanie na parze jest często stosowane, aby zapewnić potrawom nie tylko wartości odżywcze, ale także intensywniejszy smak i lepszą teksturę. Metoda ta jest również bardziej ekologiczna, ponieważ wymaga mniejszej ilości energii i wody. Warto zatem zainwestować w dobrą parowarę lub używać specjalnych koszyczków do gotowania na parze, aby w pełni korzystać z jej zalet w codziennym gotowaniu.

Pytanie 34

W celu zagęszczenia sosu wykorzystuje się zawiesinę mąki z wodą, mlekiem lub śmietaną. Jakie zmiany w skrobi mąki są odpowiedzialne za zagęszczenie sosu podczas podgrzewania?

A. Karmelizacja

B. Dekstrynizacja

C. Kiełkowanie

D. Retrogradacja

Zrozumienie zagęszczania sosów wymaga znajomości różnych procesów chemicznych zachodzących w składnikach. Retrogradacja odnosi się do procesu, w którym skrobia, po ugotowaniu, ulega ponownemu krystalizowaniu, co zwykle prowadzi do twardnienia i nie jest korzystne w przypadku sosów. Kiełkowanie dotyczy natomiast procesu, w którym nasiona zaczynają rosnąć, co nie ma bezpośredniego związku z zagęszczaniem sosów ani z przemianami skrobi. Karmelizacja, z kolei, to proces, w którym cukry pod wpływem wysokiej temperatury ulegają przemianom, co prowadzi do uzyskania charakterystycznego smaku i koloru, ale nie wpływa na konsystencję sosu w taki sposób jak dekstrynizacja. Typowe błędy myślowe to mylenie procesów skrobiowych z innymi chemicznymi transformacjami, co może prowadzić do nieprawidłowych wniosków dotyczących technik kulinarnych. Aby poprawnie zrozumieć zagęszczanie sosów, istotne jest rozróżnienie tych procesów oraz znajomość ich wpływu na strukturę i konsystencję przygotowywanych potraw.

Pytanie 35

Celem filetowania ryb jest

A. usunięcie łusek i płetw

B. usunięcie wnętrzności oraz skrzeli

C. oddzielenie mięsa od kręgosłupa i ości

D. podział na dzwonka i półdzwonka

Odpowiedź wskazująca na oddzielenie mięsa od kręgosłupa i ości jest prawidłowa, ponieważ filetowanie ryb jest procesem, którego celem jest uzyskanie czystych i delikatnych filetów, które można używać w kulinariach. Ten proces polega na precyzyjnym usunięciu mięsa z rybiego szkieletu, co pozwala na uzyskanie produktów wysokiej jakości, pozbawionych ości i innych elementów, które mogłyby wpłynąć na ich walory smakowe. W profesjonalnych kuchniach oraz w przemyśle rybnym ważne jest, aby filetowanie przeprowadzane było zgodnie z najlepszymi praktykami, które minimalizują straty surowca oraz zapewniają wysoką estetykę i jakość końcowego produktu. Umiejętność filetowania jest również istotna z punktu widzenia bezpieczeństwa żywności, ponieważ odpowiednie usunięcie ości zmniejsza ryzyko zadławienia. Przykładem zastosowania tej techniki może być przygotowywanie ryb do grillowania lub smażenia, gdzie wyeliminowanie ości zapewnia lepsze doznania kulinarne.

Pytanie 36

Kucharz powinien serwować deser gotowany na parze

A. w filiżance

B. na półmisku

C. na talerzyku

D. w pucharku

Serwowanie deseru gotowanego w kąpieli wodnej na talerzyku, półmisku lub w pucharku może wydawać się na pierwszy rzut oka atrakcyjną opcją, jednak w praktyce niesie ze sobą istotne ograniczenia. Talerzyk, mimo że powszechnie używany w kuchni, nie sprzyja odpowiedniej prezentacji tego typu deserów. Desery gotowane w kąpieli wodnej zazwyczaj mają delikatną i kremową konsystencję, która nie tylko wymaga staranności w podaniu, ale także odpowiedniego naczynia, które umożliwi ich estetyczne ukazanie. Talerzyk oferuje zbyt dużą powierzchnię, co może prowadzić do rozlania się deseru i utraty jego walorów wizualnych. Półmisek, z kolei, jest przeznaczony do serwowania większych porcji lub potraw, co również jest nieodpowiednie dla wyrafinowanego deseru. Ostatnia z propozycji, pucharek, nie zawsze jest idealnym rozwiązaniem, ponieważ często jest używany do deserów, które wymagają większej objętości, takich jak lody czy sałatki owocowe. Desery gotowane w kąpieli wodnej powinny być podawane w naczyniach, które podkreślają ich lekką i elegancką naturę. Ogólnie rzecz biorąc, wybór odpowiedniego naczynia ma kluczowe znaczenie dla zapewnienia najlepszego doświadczenia kulinarnego, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branży gastronomicznej.

Pytanie 37

Które ciasto należy przygotować na podstawie przedstawionego normatywu surowcowego?

mąka pszenna – 300 g

masło – 200 g

cukier puder – 100 g

żółtko jaja – 60 g

A. Piaskowe.

B. Zbijane.

C. Ptysiowe.

D. Kruche.

Ciasto kruche, będące odpowiedzią na to pytanie, jest klasycznym przykładem wypieku, który wykorzystuje składniki o wysokiej zawartości tłuszczu, a jednocześnie niewielką ilość jaj. W przedstawionym normatywie surowcowym znajduje się mąka pszenna, masło, cukier puder i żółtko jaja, co idealnie wpisuje się w profil ciasta kruchego. W procesie produkcji ciasta kruchego kluczowe jest dokładne połączenie składników, co zapewnia odpowiednią strukturę i kruchość po upieczeniu. Masło, jako główny tłuszcz, powinno być dobrze schłodzone i pokrojone w kostkę, co wpływa na uzyskanie pożądanej konsystencji. Dobre praktyki kulinarne sugerują również, że ciasto kruche należy chłodzić przed pieczeniem, aby zapobiec jego nadmiernemu rozprężaniu się w piekarniku, co jest szczególnie ważne przy przygotowywaniu tart czy ciastek. Takie ciasto jest fundamentem wielu deserów, a jego wszechstronność sprawia, że jest często wykorzystywane w cukiernictwie, zarówno w formie słodkiej, jak i wytrawnej.

Pytanie 38

Jakie zmiany występują podczas przechowywania w niekorzystnych warunkach

"Stęchły, jełki i gnilny zapach, porowata powierzchnia pokryta brunatną, śluzowatą warstwą, wzrost kwasowości".

A. warzyw korzeniowych

B. smalcu wieprzowego

C. owoców jagodowych

D. sera twarogowego

Warzywa korzeniowe, smalec wieprzowy i owoce jagodowe nie psują się jak ser twarogowy. Na przykład marchew czy buraki mają niską zawartość wody, więc są mniej podatne na gnicie w porównaniu do produktów mlecznych. Jak są dobrze przechowywane, to długo zachowują świeżość i wartości. Smalec z kolei ma dużo tłuszczu, więc nie rozwijają się w nim bakterie tak łatwo, ale może jełczeć, co objawia się innym zapachem, ale nie jest aż tak stęchły jak w przypadku sera. Owoce jagodowe psują się w inny sposób, głównie przez fermentację albo pleśń, co daje inne symptomy. Często ludzie myślą, że wszystkie produkty psują się tak samo, a to nieprawda. Dlatego warto rozumieć, jak każdy produkt się psuje i jak go przechowywać. Różne techniki, jak odpowiednie pakowanie i kontrola temperatury, są kluczowe dla bezpieczeństwa i jakości żywności.

Pytanie 39

Który sos należy sporządzić, wykorzystując wszystkie składniki wymienione w normatywie?

Surowce i półprodukty	Normatyw
Masło	100 g
Mąka pszenna	90 g
Mleko	600 ml
Żółtka	4 szt.
Gałka muszkatołowa	do smaku
Sól	do smaku

A. Holenderski.

B. Beszamelowy.

C. Potrawkowy.

D. Berneński.

Sos beszamelowy jest jednym z podstawowych sosów w kuchni francuskiej, który bazuje na technice przygotowania białego roux, gdzie masło i mąka pszenna są najpierw podgrzewane, a następnie łączone z mlekiem, aby uzyskać gładką, kremową konsystencję. W skład sosu wchodzą także żółtka, co nadaje mu dodatkową bogatość i głęboki smak. Gałka muszkatołowa i sól są klasycznymi przyprawami, które podkreślają smak sosu. Sos beszamelowy jest podstawą wielu potraw, takich jak lasagne, musaki czy gratin, a także często wykorzystywany jako baza do innych sosów, takich jak sos mornay. Dzięki swojej uniwersalności i prostocie, sos beszamelowy jest idealnym przykładem techniki kucharskiej, którą warto opanować, aby wzbogacić swoje umiejętności kulinarne. Zrozumienie procesu jego przygotowania oraz zastosowania różnych składników pozwala na tworzenie różnorodnych, smakowitych dań.

Pytanie 40

Zalecana temperatura serwowania zimnych zup powinna być niższa niż

A. 14°C

B. 65°C

C. 35°C

D. 26°C

Temperatura podawania zup zimnych powinna wynosić poniżej 14°C, co jest zgodne z zaleceniami wielu standardów kulinarnych. Zupy takie jak chłodnik czy gazpacho są podawane w niskich temperaturach, co nie tylko wpływa na ich smak, ale także na bezpieczeństwo żywności. Utrzymywanie zupy w odpowiedniej temperaturze jest kluczowe, ponieważ niskie temperatury hamują rozwój drobnoustrojów i bakterii, co jest szczególnie istotne w przypadku potraw zawierających surowe lub półsurowe składniki. Dobre praktyki gastronomiczne zalecają, aby chłodne zupy serwować w temperaturze nieprzekraczającej 14°C, co zapewnia ich świeżość i wydobywa pełnię smaków. Utrzymanie tej temperatury jest również związane z komfortem konsumenta, ponieważ zupy zimne mają za zadanie orzeźwienie, co jest bardziej efektywne przy niższej temperaturze. Warto także wspomnieć, że w przypadku serwowania potraw w restauracjach, przestrzeganie norm dotyczących temperatury potraw ma kluczowe znaczenie dla uzyskania pozytywnej opinii gości.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej