Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik informatyk
  • Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
  • Data rozpoczęcia: 21 maja 2025 08:50
  • Data zakończenia: 21 maja 2025 09:07

Egzamin zdany!

Wynik: 26/40 punktów (65,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

W systemie Linux komenda tty pozwala na

A. zmianę aktualnego katalogu na katalog domowy użytkownika
B. wysłanie sygnału do zakończenia procesu
C. uruchomienie programu, który wyświetla zawartość pamięci operacyjnej
D. pokazanie nazwy terminala
Wybór innych odpowiedzi na to pytanie prowadzi do nieporozumień dotyczących podstawowych funkcji i działania systemu Linux. Twierdzenie, że polecenie 'tty' wysyła sygnał zakończenia procesu, jest mylące, ponieważ sygnały zakończenia procesów są obsługiwane przez różne inne polecenia, takie jak 'kill', które są używane do zatrzymywania działających aplikacji. Ponadto, zmiana bieżącego katalogu na katalog domowy użytkownika nie ma związku z poleceniem 'tty' i tym samym jest nieprawidłowa, gdyż do tego celu używa się polecenia 'cd' bez dodatkowych argumentów lub z użyciem argumentu '~'. Kolejnym błędnym stwierdzeniem jest to, że 'tty' uruchamia program listujący zawartość pamięci operacyjnej. Takie operacje mogą być przeprowadzane za pomocą poleceń takich jak 'ps' czy 'top', które dostarczają informacji o aktywnych procesach oraz ich zasobach, jednak 'tty' nie pełni tej funkcji. Te pomyłki wskazują na niedostateczne zrozumienie podstawowych poleceń systemowych oraz ich zastosowań w codziennej pracy w środowisku Linux. Warto zatem zagłębić się w dokumentację systemu i praktyczne zastosowania tych poleceń, aby zyskać pełniejszy obraz ich możliwości oraz znaczenia w administracji systemowej.

Pytanie 2

Urządzeniem, które chroni przed różnorodnymi atakami sieciowymi oraz może wykonywać dodatkowe zadania, takie jak szyfrowanie przesyłanych informacji lub automatyczne informowanie administratora o próbie włamania, jest

A. regenerator
B. firewall sprzętowy
C. punkt dostępowy
D. koncentrator
Twoje odpowiedzi pokazują, że nie do końca rozumiesz, co robią różne urządzenia sieciowe. Regenerator to sprzęt, który tylko wzmacnia sygnał, on nie zabezpiecza danych przed żadnymi atakami. Po prostu nie nadaje się do ochrony systemów. Koncentrator z kolei łączy urządzenia w sieci lokalnej, ale nie filtruje danych, więc daje spore szanse na przechwycenie informacji. Punkt dostępowy? To też nie to, co potrzebujesz do zabezpieczeń; jego robota to umożliwić dostęp bezprzewodowy do sieci. Może mieć dodatkowe opcje zabezpieczeń, ale to nie jego główny cel. Musisz zrozumieć, które urządzenia naprawdę zabezpieczają sieci, a firewalle są do tego najważniejsze, bo mają mechanizmy, które chronią przed atakami w dzisiejszym skomplikowanym cyfrowym świecie.

Pytanie 3

Podczas realizacji projektu sieci komputerowej, pierwszym krokiem powinno być

A. przeprowadzenie analizy biznesowej
B. przygotowanie dokumentacji powykonawczej
C. wybranie urządzeń sieciowych
D. opracowanie kosztorysu
Wybór urządzeń sieciowych, sporządzenie dokumentacji powykonawczej oraz przygotowanie kosztorysu to działania, które mogą być istotne na różnych etapach projektu, jednak nie powinny one stanowić pierwszego kroku. Często dochodzi do mylnego założenia, że dobór sprzętu jest kluczowy, gdyż to on bezpośrednio wpływa na funkcjonalność sieci. Jednak nie można zapominać, że wybór odpowiednich urządzeń powinien być oparty na wcześniej przeprowadzonej analizie potrzeb oraz celów biznesowych. Bez zrozumienia wymagań organizacyjnych, dobór technologii może okazać się nietrafiony, co prowadzi do problemów z wydajnością i niezadowoleniem użytkowników. Ponadto, dokumentacja powykonawcza jest istotna, ale jest to etap końcowy projektu, który ma na celu udokumentowanie stanu po realizacji, a nie fazę planowania. Sporządzenie kosztorysu również wymaga wcześniejszej analizy, aby uwzględnić wszystkie aspekty projektu, w tym potrzeby użytkowników i wymogi technologiczne. Dlatego kluczowe jest, aby na początku skupić się na zrozumieniu biznesowego kontekstu, co pozwoli na podejmowanie świadomych decyzji w późniejszych fazach projektu.

Pytanie 4

Zadania systemu operacyjnego nie obejmują

A. generowania źródeł aplikacji systemowych
B. organizacji i przydziału czasu procesora dla różnych zadań
C. zarządzania oraz przydziału pamięci operacyjnej dla aktywnych zadań
D. zapewnienia mechanizmów synchronizacji zadań oraz komunikacji pomiędzy nimi
System operacyjny nie zajmuje się tworzeniem źródeł aplikacji systemowych, ponieważ jego główną rolą jest zarządzanie zasobami sprzętowymi oraz zapewnienie odpowiednich mechanizmów dla aplikacji. Przykładowo, przydzielanie pamięci operacyjnej lub planowanie czasu procesora to kluczowe funkcje, które umożliwiają efektywne działanie wielu aplikacji jednocześnie. W praktyce oznacza to, że system operacyjny, jak Windows czy Linux, obsługuje różne procesy poprzez zarządzanie ich priorytetami oraz synchronizację, co wpływa na wydajność systemu. Właściwe zarządzanie zasobami jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, takimi jak stosowanie algorytmów planowania (np. Round Robin, FIFO) oraz mechanizmów synchronizacji (np. semafory, monitory). Dzięki tym funkcjom, programiści mogą skupić się na tworzeniu aplikacji, a system operacyjny dba o ich poprawne działanie w środowisku multi-tasking.

Pytanie 5

W systemach Windows XP Pro/Windows Vista Business/Windows 7 Pro/Windows 8 Pro, funkcją zapewniającą ochronę danych dla użytkowników dzielących ten sam komputer, których informacje mogą być wykorzystywane wyłącznie przez nich, jest

A. korzystanie z osobistych kont z ograniczonymi uprawnieniami
B. przypisywanie plikom atrybutu: zaszyfrowany osobiście
C. używanie indywidualnych kont z uprawnieniami administratora
D. przypisywanie plikom atrybutu: ukryty na własną rękę
Wybór opcji polegającej na samodzielnym przypisywaniu plikom atrybutu 'zaszyfrowany' umożliwia skuteczną ochronę danych przed nieautoryzowanym dostępem na komputerach, z których korzystają różni użytkownicy. W systemach operacyjnych Windows, takich jak Windows XP Pro, Vista Business, Windows 7 Pro oraz Windows 8 Pro, funkcja szyfrowania plików (EFS - Encrypting File System) pozwala na zabezpieczenie wybranych plików i folderów. Użytkownik przypisując atrybut zaszyfrowany, sprawia, że tylko on ma możliwość ich odczytu i modyfikacji, co znacząco zwiększa bezpieczeństwo osobistych danych. Jest to niezwykle przydatne w środowisku, gdzie dostęp do systemu mają różne osoby, co czyni dane bardziej podatnymi na nieautoryzowany dostęp. W praktyce, aby zaszyfrować plik, wystarczy kliknąć prawym przyciskiem myszy na dany plik, wybrać 'Właściwości', następnie 'Zaawansowane' i zaznaczyć opcję 'Szyfruj zawartość, aby zabezpieczyć dane'. Warto również pamiętać, że korzystanie z szyfrowania jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie ochrony danych, a także z wymaganiami prawnymi dotyczącymi ochrony informacji osobowych.

Pytanie 6

Który z początkowych znaków w nazwie pliku w systemie Windows wskazuje na plik tymczasowy?

A. *
B. ~
C. &
D. #
Poprawna odpowiedź to znak tyldy (~), który w systemie Windows oznacza plik tymczasowy. Pliki tymczasowe są tworzone przez różne aplikacje w celu przechowywania danych tymczasowych, co pozwala na efektywniejsze zarządzanie pamięcią i przyspiesza procesy obliczeniowe. Znak ~ jest powszechnie stosowany w systemach operacyjnych do oznaczania plików, które mogą być używane przez aplikacje, ale nie są przeznaczone do trwałego przechowywania. Przykładem zastosowania plików tymczasowych może być edytor tekstu, który tworzy plik tymczasowy podczas edytowania dokumentu, co pozwala na przywrócenie danych w przypadku awarii programu. Stosowanie plików tymczasowych zgodnie z dobrą praktyką informatyczną zwiększa wydajność systemu oraz zabezpiecza przed utratą danych. Wiedza na temat plików tymczasowych jest istotna dla administratorów systemów, którzy chcą optymalizować działanie serwerów i stacji roboczych. Zrozumienie roli, jaką odgrywają pliki tymczasowe, jest kluczowe dla efektywnego zarządzania danymi i zasobami w środowiskach komputerowych.

Pytanie 7

Wskaż sygnał informujący o błędzie karty graficznej w komputerze z BIOS POST od firmy AWARD?

A. 1 długi, 5 krótkich
B. 1 długi, 2 krótkie
C. 1 długi, 1 krótki
D. 1 długi, 5 krótkich
Odpowiedzi '1 długi, 1 krótki' oraz '1 długi, 5 krótkich' są błędne, ponieważ nie odzwierciedlają one standardów sygnałów diagnostycznych dla kart graficznych w BIOS-ach POST produkcji AWARD. Sygnał '1 długi, 1 krótki' zazwyczaj wskazuje na inne problemy, na przykład z pamięcią RAM, co może prowadzić do nieporozumień w diagnostyce. Użytkownicy często mylą te kody, nie zdając sobie sprawy, że każdy z kodów ma przypisane różne znaczenie związane z innymi komponentami komputera. Ponadto, kod '1 długi, 5 krótkich' kompiluje także inne problemy, które mogą być związane z kartą graficzną, jednak nie są to standardowe sygnały w systemach AWARD. Błędy te mogą wynikać z nieznajomości zasad działania BIOS oraz z braku odniesienia do dokumentacji producenta. W praktyce, aby poprawnie diagnozować problemy, należy zawsze konsultować się z instrukcją obsługi lub dokumentacją sprzętu, co jest dobrym nawykiem w branży IT. Wprowadzenie do standardów diagnostycznych, takich jak sygnały POST, jest istotne dla efektywnego rozwiązywania problemów, a niewłaściwe interpretacje tych sygnałów mogą prowadzić do czasochłonnych i kosztownych pomyłek.

Pytanie 8

Przedstawiona specyfikacja techniczna odnosi się do

Ilustracja do pytania
A. przełącznika.
B. modemu ADSL.
C. bramki VOIP.
D. konwertera mediów.
Przełącznik to urządzenie sieciowe, które łączy różne segmenty sieci lokalnej (LAN), umożliwiając wymianę danych między podłączonymi urządzeniami. Specyfikacja przełącznika koncentruje się zazwyczaj na liczbie portów Ethernet oraz ich szybkości (np. 10/100/1000 Mbps), ale nie obejmuje portu RJ11 używanego do podłączeń telefonicznych. Dodatkowo, przełączniki nie obsługują zazwyczaj protokołów takich jak PPPoA czy PPPoE, które są wspólne dla połączeń ADSL. Bramki VOIP są związane z przesyłaniem głosu przez internet. Ich specyfikacja zawiera protokoły takie jak SIP czy H.323, niezbędne do konwersji tradycyjnych rozmów telefonicznych na pakiety danych. Obecność portu RJ11 jest myląca, ale w konteście VOIP miałaby inne zastosowanie. Modemy ADSL często błędnie mylone są z bramkami VOIP, ponieważ mogą zawierać porty telefoniczne, jednak technologia VOIP wymaga specyficznych protokołów, które nie są wymienione w tej specyfikacji. Konwertery mediów przekształcają sygnały z jednego medium transmisyjnego na inne, np. z miedzi na światłowód. Specyfikacja konwertera skupia się na typach obsługiwanych mediów oraz długościach fali światła, a nie na standardach ADSL. W specyfikacji konwertera nie znajdziemy również protokołów szerokopasmowych jak PPPoA. Typowy błąd polega na myleniu różnych funkcji urządzeń sieciowych z powodu podobieństw w zakresie obsługiwanych portów lub technologii. Dlatego ważne jest dokładne zrozumienie funkcji i zastosowań każdego urządzenia oraz specyficznych protokołów przez nie obsługiwanych, co w przypadku modemu ADSL jest jasno określone przez obecność standardów i portów typowych dla technologii DSL.

Pytanie 9

Jak należy ustawić w systemie Windows Server 2008 parametry protokołu TCP/IP karty sieciowej, aby komputer mógł jednocześnie łączyć się z dwiema różnymi sieciami lokalnymi posiadającymi odrębne adresy IP?

A. Wprowadzić dwa adresy serwerów DNS
B. Wybrać opcję "Uzyskaj adres IP automatycznie"
C. Wprowadzić dwa adresy IP, korzystając z zakładki "Zaawansowane"
D. Wprowadzić dwie bramy, korzystając z zakładki "Zaawansowane"
Niepoprawne odpowiedzi bazują na pomyłkach związanych z funkcjonalnością protokołu TCP/IP w kontekście przypisywania adresów IP. Wpisanie dwóch adresów serwerów DNS nie ma nic wspólnego z dodawaniem wielu adresów IP do jednej karty sieciowej; DNS odpowiada za tłumaczenie nazw domenowych na adresy IP, a nie za bezpośrednie przypisywanie adresów sieciowych. Zaznaczenie opcji 'Uzyskaj adres IP automatycznie' również nie jest właściwe, gdyż ta funkcja dotyczy automatycznego przydzielania adresu IP przez serwer DHCP, co nie odpowiada potrzebie przypisania wielu statycznych adresów IP do jednego interfejsu. Ponadto, wpisanie dwóch adresów bramy jest niemożliwe, ponieważ każda karta sieciowa może mieć tylko jedną domyślną bramę. Dwie bramy w tej samej podsieci prowadzą do konfliktów, ponieważ protokół routingu nie wie, która brama powinna być używana do przesyłania danych. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla prawidłowej konfiguracji sieci, a nieznajomość zasad dotyczących adresacji IP i ról DNS może prowadzić do poważnych problemów z komunikacją w sieci.

Pytanie 10

Miarą wyrażaną w decybelach, która określa różnicę pomiędzy mocą sygnału wysyłanego w parze zakłócającej a mocą sygnału generowanego w parze zakłócanej, jest

A. przesłuch zbliżny
B. rezystancja pętli
C. przesłuch zdalny
D. poziomu mocy wyjściowej
Odpowiedź 'przesłuch zbliżny' jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do miary, która opisuje wpływ sygnału przesyłanego w parze zakłócającej na sygnał wytworzony w parze zakłócanej. Mierzymy go w decybelach, co jest standardowym sposobem wyrażania stosunków mocy w telekomunikacji. Przesłuch zbliżny najczęściej występuje w kontekście systemów transmisyjnych, takich jak linie telefoniczne czy kable miedziane, gdzie niepożądane sygnały mogą wpływać na jakość transmisji. W praktyce oznacza to, że przy projektowaniu układów elektronicznych oraz systemów komunikacyjnych, inżynierowie muszą brać pod uwagę przesłuch zbliżny, aby minimalizować zakłócenia i zapewnić odpowiednią jakość sygnału. Użycie odpowiednich technik, takich jak ekranowanie kabli czy zastosowanie odpowiednich filtrów, jest kluczowe w ograniczeniu wpływu przesłuchu na sygnał. Właściwe zarządzanie tymi parametrami jest niezbędne dla uzyskania wysokiej jakości transmisji, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży telekomunikacyjnej.

Pytanie 11

Aby połączyć cyfrową kamerę z interfejsem IEEE 1394 (FireWire) z komputerem, wykorzystuje się kabel z wtykiem zaprezentowanym na fotografii

Ilustracja do pytania
A. C
B. A
C. D
D. B
Interfejs IEEE 1394, znany również jako FireWire, był dość popularny, zwłaszcza w świecie multimediów. Używało się go często w kamerach cyfrowych. Wtyczka FireWire ma charakterystyczny, prostokątny kształt i najczęściej spotykane są wersje 4-pinowe lub 6-pinowe. W Stanach i Europie ten standard był wykorzystywany w profesjonalnych aplikacjach audio i video, bo pozwalał na przesyłanie danych z naprawdę dużą prędkością, nawet do 800 Mbps w wersji FireWire 800. Ta wtyczka na zdjęciu A to typowy przykład złącza FireWire. Dzięki niej można łatwo połączyć kamerę z komputerem, co znacznie ułatwia transfer plików wideo. Fajnie, że FireWire umożliwia łączenie kilku urządzeń w tzw. łańcuchu (daisy-chaining), więc można podłączyć kilka kamer do jednego portu. To była naprawdę duża zaleta dla tych, co zajmowali się produkcją multimedialną. Chociaż dzisiaj USB zdominowało rynek, FireWire wciąż sprawdza się w kilku niszach, głównie ze względu na niskie opóźnienia i stabilny transfer danych. Warto pamiętać, żeby odpowiednio dobrać kabel i złącze, bo to kluczowe dla ich współpracy i osiągnięcia najwyższej wydajności.

Pytanie 12

Ile podsieci obejmują komputery z adresami: 192.168.5.12/25, 192.168.5.200/25 oraz 192.158.5.250/25?

A. 2
B. 3
C. 4
D. 1
Adres IP 192.168.5.12/25 oznacza, że maska podsieci to 255.255.255.128, co daje 128 adresów w podsieci (od 192.168.5.0 do 192.168.5.127). Adres 192.168.5.200/25 również należy do podsieci z tą samą maską, z tym że jego zakres to 192.168.5.128 do 192.168.5.255. Zatem oba adresy IP (192.168.5.12 i 192.168.5.200) są w różnych podsieciach. Natomiast adres 192.158.5.250/25 ma zupełnie inną pierwszą oktetę i nie należy do podsieci 192.168.5.0/25. W związku z tym, podsumowując, mamy trzy unikalne podsieci: pierwsza z adresem 192.168.5.12, druga z 192.168.5.200 oraz trzecia z 192.158.5.250. Ustalanie podsieci jest kluczowym elementem zarządzania siecią, a stosowanie właściwych masek podsieci pozwala na efektywne wykorzystanie dostępnych adresów IP oraz minimalizowanie konfliktów adresowych.

Pytanie 13

Jakiego rodzaju adresację stosuje protokół IPv6?

A. 32-bitową
B. 256-bitową
C. 128-bitową
D. 64-bitową
Protokół IPv6 stosuje adresację 128-bitową, co jest znaczącym ulepszeniem w porównaniu do 32-bitowej adresacji IPv4. Dzięki temu możliwe jest przydzielenie ogromnej liczby unikalnych adresów IP, co jest niezbędne przy rosnącej liczbie urządzeń podłączonych do Internetu. W praktyce oznacza to, że IPv6 może obsłużyć około 340 undecylionów (3.4 x 1038) adresów, co praktycznie eliminuje ryzyko wyczerpania się dostępnej przestrzeni adresowej. Wprowadzenie 128-bitowej adresacji pozwala także na lepsze wsparcie dla mobilności, autokonfiguracji i bezpieczeństwa sieciowego dzięki wbudowanym funkcjom, takim jak IPSec. W kontekście administracji i eksploatacji systemów komputerowych, znajomość i umiejętność zarządzania IPv6 jest kluczowa, ponieważ coraz więcej sieci przechodzi na ten protokół, aby sprostać wymaganiom nowoczesnych technologii i liczby urządzeń IoT.

Pytanie 14

W drukarce laserowej do utrwalenia wydruku na papierze stosuje się

A. rozgrzane wałki
B. promienie lasera
C. taśmy transmisyjne
D. głowice piezoelektryczne
W drukarkach laserowych do utrwalania obrazu na papierze wykorzystuje się rozgrzane wałki, zwane także wałkami fusingowymi. Proces ten polega na tym, że po nałożeniu tonera na papier, wałki te podgrzewają zarówno toner, jak i papier, co powoduje trwałe związanie cząsteczek tonera z powierzchnią kartki. Temperatura oraz ciśnienie zastosowane podczas tego procesu są kluczowe dla uzyskania wysokiej jakości wydruków, które są odporne na zarysowania i działanie czynników atmosferycznych. Wałki są wykonane z materiałów odpornych na wysokie temperatury, co pozwala na ich długotrwałe użytkowanie. Przykładowo, w niektórych modelach drukarek temperatura wałków fusingowych może wynosić nawet 200°C, co zapewnia efektywność procesu utrwalania. Zastosowanie tego rozwiązania jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży druku, co wpływa na jakość oraz wydajność urządzeń drukujących.

Pytanie 15

Aby chronić urządzenia w sieci LAN przed przepięciami oraz różnicami potencjałów, które mogą się pojawić w trakcie burzy lub innych wyładowań atmosferycznych, należy zastosować

A. urządzenie typu NetProtector
B. sprzętową zaporę sieciową
C. przełącznik
D. ruter
Ruter, przełącznik oraz sprzętowa zapora sieciowa pełnią różne funkcje w infrastrukturze sieciowej, ale żaden z tych elementów nie jest przeznaczony do ochrony przed przepięciami czy różnicami potencjałów. Ruter to urządzenie, które kieruje ruch sieciowy między różnymi sieciami, zapewniając połączenie z Internetem. Jego zadaniem jest zarządzanie danymi przesyłanymi pomiędzy lokalnymi urządzeniami a siecią zewnętrzną. Przełącznik, z drugiej strony, odpowiada za łączenie różnych urządzeń w ramach tej samej sieci lokalnej, umożliwiając im komunikację. Jego funkcja nie obejmuje jednak ochrony przed skokami napięcia, co czyni go niewłaściwym rozwiązaniem w kontekście zabezpieczeń przed wyładowaniami atmosferycznymi. Sprzętowa zapora sieciowa, chociaż istotna w kontekście bezpieczeństwa danych i ochrony przed nieautoryzowanym dostępem, również nie jest przystosowana do radzenia sobie z problemami związanymi z przepięciami. Jest to typowy błąd myślowy, który polega na myleniu różnych funkcji urządzeń sieciowych. W praktyce, aby skutecznie zabezpieczyć sieć przed skutkami burz i wyładowań, należy inwestować w dedykowane urządzenia ochronne, takie jak NetProtector, które są zaprojektowane z myślą o zabezpieczeniu sprzętu przed uszkodzeniami spowodowanymi nadmiernym napięciem. Ignorowanie tej zasady może prowadzić do poważnych strat finansowych związanych z uszkodzeniem kluczowych komponentów infrastruktury IT.

Pytanie 16

Po przeanalizowaniu wyników testu dysku twardego, jakie czynności powinny zostać wykonane, aby zwiększyć jego wydajność?

Wolumin (C:)
Rozmiar woluminu=39,06 GB
Rozmiar klastra=4 KB
Zajęte miejsce=27,48 GB
Wolne miejsce=11,58 GB
Procent wolnego miejsca=29 %
Fragmentacja woluminu
Fragmentacja całkowita=15 %
Fragmentacja plików=31 %
Fragmentacja wolnego miejsca=0 %

A. Przeprowadź formatowanie dysku
B. Zdefragmentuj dysk
C. Usuń niepotrzebne pliki z dysku
D. Rozdziel dysk na różne partycje
Zdefragmentowanie dysku to proces reorganizacji rozproszonych fragmentów plików aby były zapisane w sposób ciągły na powierzchni dysku twardego. Fragmentacja plików wynosząca 31% oznacza że wiele plików jest podzielonych i zapisanych w różnych miejscach na dysku co może znacząco spowolnić odczyt i zapis danych. Zdefragmentowanie dysku pomoże w zoptymalizowaniu jego wydajności skracając czas dostępu do danych i poprawiając ogólną sprawność operacyjną systemu operacyjnego. Proces ten jest szczególnie istotny w przypadku dysków HDD gdzie mechaniczne ramię musi fizycznie przesuwać się w celu odczytywania danych. Warto regularnie przeprowadzać defragmentację jako część rutynowej konserwacji systemu komputerowego co jest zalecane w branżowych standardach zarządzania infrastrukturą IT. W nowoczesnych systemach operacyjnych dostępne są narzędzia które automatyzują ten proces co można skonfigurować aby odbywał się w regularnych odstępach czasu. Zdefragmentowanie dysku nie tylko poprawi szybkość działania systemu ale również może przedłużyć żywotność samego dysku dzięki mniejszemu zużyciu mechanicznemu.

Pytanie 17

Producent wyświetlacza LCD stwierdził, że spełnia on wymagania klasy II według normy ISO 13406-2. Na podstawie danych przedstawionych w tabeli określ, ile pikseli z defektem typu 3 musi wystąpić na wyświetlaczu o naturalnej rozdzielczości 1280x800 pikseli, aby uznać go za uszkodzony?

KlasaMaksymalna liczba dopuszczalnych błędów na 1 milion pikseli
Typ 1Typ 2Typ 3
I000
II225
III51550
IV50150500

A. 3 piksele
B. 4 piksele
C. 7 pikseli
D. 1 piksel
Analizując pytanie dotyczące defektów pikseli w matrycach LCD zgodnych z normą ISO 13406-2, należy zrozumieć klasyfikację jakościową, która określa maksymalne dopuszczalne liczby defektów dla każdej klasy jakości. Klasa II, na którą powołuje się pytanie, dopuszcza do 5 defektów typu 3 na milion pikseli, które są subpikselami stale włączonymi lub wyłączonymi. Błędne podejście polega na niedoszacowaniu dopuszczalnej liczby defektów na rozdzielczość 1280x800 pikseli. Przy tej rozdzielczości całkowita liczba pikseli wynosi 1024000, co oznacza, że dopuszczalna liczba defektów typu 3 pozostaje na poziomie do 5 według normy klasy II. Odpowiedzi sugerujące 3 czy 4 defekty wynikają z błędnej interpretacji normy, która jasno definiuje limity na milion pikseli, a nie w mniejszych jednostkach. Kluczowy błąd myślowy polega na mylnym założeniu, że liczba pikseli równoważna jest proporcjonalnym zmniejszeniem liczby dopuszczalnych defektów, co nie jest zgodne z interpretacją norm ISO. Dlatego ważne jest, aby dokładnie analizować specyfikacje techniczne i pamiętać, że normy jakościowe są ustalane dla standardowej jednostki miary, jaką jest milion pikseli, co ma bezpośrednie przełożenie na ocenę jakości urządzeń elektronicznych i ich zgodność z międzynarodowymi standardami. To pozwala uniknąć nieporozumień i błędnych ocen w kontekście standardów branżowych i zapewnić wysoką jakość produktów elektronicznych na rynku.

Pytanie 18

W systemie Linux uprawnienia pliku wynoszą 541. Właściciel ma możliwość:

A. odczytu i wykonania
B. zmiany
C. odczytu, zapisu i wykonania
D. wyłącznie wykonania
W ustawieniach uprawnień systemu Linux, liczba 541 oznacza konkretne przydzielenie dostępu dla właściciela, grupy i innych użytkowników. Właściciel ma prawo do odczytu (4) oraz wykonania (1) pliku, co razem daje 5. Wskazanie, że właściciel może odczytać i wykonać plik jest zgodne z zasadami przydzielania uprawnień. W praktyce, uprawnienia te są niezwykle istotne w kontekście bezpieczeństwa systemu, ponieważ umożliwiają kontrolowanie, kto ma dostęp do danych i w jaki sposób mogą być one wykorzystywane. Dla programisty lub administratora systemu znajomość uprawnień jest kluczowa przy zarządzaniu dostępem do plików oraz przy konfigurowaniu środowiska pracy. Przykładowo, przy tworzeniu skryptów, które mają być wykonywane przez różnych użytkowników, ważne jest, aby odpowiednio ustawić te uprawnienia, aby zapewnić ich bezpieczeństwo oraz prawidłowe działanie. Zrozumienie tego mechanizmu stanowi fundament dobrej praktyki w administracji systemów operacyjnych typu Unix.

Pytanie 19

Wynikiem dodawania dwóch liczb binarnych 1101011 oraz 1001001 jest liczba w systemie dziesiętnym

A. 201
B. 170
C. 402
D. 180
Suma dwóch liczb binarnych 1101011 i 1001001 daje wynik 10110100 w systemie binarnym. Aby przekształcić ten wynik na system dziesiętny, możemy zastosować wzór, w którym każda cyfra binarna jest mnożona przez odpowiednią potęgę liczby 2. Obliczamy to w następujący sposób: 1*2^7 + 0*2^6 + 1*2^5 + 1*2^4 + 0*2^3 + 0*2^2 + 1*2^1 + 0*2^0, co daje 128 + 0 + 32 + 16 + 0 + 0 + 2 + 0 = 178. Jednak oczywiście, błąd sumowania w odpowiedziach prowadzi do innej wartości. Warto pamiętać, że umiejętność konwersji między systemami liczbowymi jest kluczowa w informatyce i inżynierii, ponieważ pozwala na efektywne przetwarzanie i przechowywanie danych. W praktyce, znajomość tych zasad jest niezbędna przy programowaniu, cyfrowym przetwarzaniu sygnałów oraz w projektowaniu urządzeń elektronicznych, gdzie system binarny jest podstawowym językiem komunikacji.

Pytanie 20

Sieć, w której funkcjonuje komputer o adresie IP 192.168.100.50/28, została podzielona na 4 podsieci. Jakie są poprawne adresy tych podsieci?

A. 192.168.100.50/28; 192.168.100.52/28; 192.168.100.56/28; 192.168.100.60/28
B. 192.168.100.48/29; 192.168.100.54/29; 192.168.100.56/29; 192.168.100.58/29
C. 192.168.100.48/30; 192.168.100.52/30; 192.168.100.56/30; 192.168.100.60/30
D. 192.168.100.48/27; 192.168.100.52/27; 192.168.100.56/27; 192.168.100.58/27
Podczas analizy pozostałych odpowiedzi, warto zwrócić uwagę na kilka istotnych błędów koncepcyjnych. Odpowiedzi, które wykorzystują maski /29 lub /27, nie są adekwatne do opisanego problemu, ponieważ nie prowadzą do utworzenia czterech odrębnych podsieci z dostępnego zakresu adresów. W przypadku maski /29, każda z podsieci ma 8 adresów (6 użytecznych dla hostów), co oznacza, że w rezultacie można by utworzyć jedynie dwie podsieci z początkowego zakresu 192.168.100.48/28. Z kolei maska /27, która oferuje 32 adresy (30 użytecznych), również nie odpowiada na potrzebę utworzenia czterech podsieci; zamiast tego, prowadziłaby do nieefektywnego wykorzystania dostępnych adresów. Dodatkowo, wszystkie podane odpowiedzi błędnie próbują użyć istniejącego adresu 192.168.100.50/28 jako podstawy do podziału, co jest mylące, ponieważ to prowadzi do nieprawidłowych obliczeń. Kluczowym błędem myślowym jest niezrozumienie, jak właściwie dzielić sieci na mniejsze podsieci, co jest fundamentalną umiejętnością w administracji sieci. Zrozumienie zasad podziału adresów IP oraz efektywnego wykorzystania dostępnych zasobów jest niezmiernie ważne dla inżynierów sieciowych i administratorów, zwłaszcza w kontekście zarządzania dużymi infrastrukturami sieciowymi.

Pytanie 21

Na pliku z uprawnieniami zapisanymi w systemie liczbowym: 740 przeprowadzono polecenie chmod g-r. Jakie będą nowe uprawnienia pliku?

A. 710
B. 750
C. 720
D. 700
Odpowiedź 700 jest prawidłowa, ponieważ po zastosowaniu polecenia chmod g-r z pliku o pierwotnych uprawnieniach 740, usunięto uprawnienie do odczytu dla grupy. Liczby reprezentujące uprawnienia są podzielone na trzy części: pierwsza cyfra dotyczy właściciela, druga grupy, a trzecia innych użytkowników. Uprawnienia 740 oznaczają, że właściciel ma pełne uprawnienia (czyli odczyt, zapis i wykonanie), grupa ma pełny dostęp (odczyt i wykonanie), a inni użytkownicy nie mają żadnych uprawnień. Po użyciu komendy g-r, grupa traci uprawnienie do odczytu, co zmienia drugą cyfrę na 0. W rezultacie plik ma teraz uprawnienia 700, co oznacza, że tylko właściciel ma pełne uprawnienia (czytanie, zapisywanie i wykonywanie), a grupa oraz inni użytkownicy nie mają żadnych uprawnień. Dobrą praktyką zarządzania uprawnieniami plików jest dokładne rozumienie i kontrolowanie dostępów dla różnych użytkowników, co zwiększa bezpieczeństwo danych i minimalizuje ryzyko nieautoryzowanego dostępu.

Pytanie 22

Aby zwiększyć lub zmniejszyć rozmiar ikony na pulpicie, należy obracać kółkiem myszy, trzymając jednocześnie wciśnięty klawisz

A. CTRL
B. SHIFT
C. ALT
D. TAB
Przytrzymywanie klawisza CTRL podczas kręcenia kółkiem myszy jest standardowym sposobem na zmianę rozmiaru ikon na pulpicie w systemach operacyjnych Windows. Gdy użytkownik przytrzymuje klawisz CTRL, a następnie używa kółka myszy, zmienia on skalę ikon w systemie, co pozwala na ich powiększenie lub pomniejszenie. Taka funkcjonalność jest szczególnie przydatna, gdy użytkownik chce dostosować wygląd pulpitu do własnych potrzeb lub zwiększyć widoczność ikon, co może być pomocne dla osób z problemami ze wzrokiem. Zmiana rozmiaru ikon jest również zastosowaniem w kontekście organizacji przestrzeni roboczej, co jest zgodne z dobrą praktyką w zakresie ergonomii cyfrowej. Warto dodać, że możliwość ta jest częścią większego zestawu funkcji personalizacji, które można znaleźć w menu kontekstowym pulpitu, ale użycie klawisza CTRL sprawia, że ta operacja staje się bardziej intuicyjna i szybsza.

Pytanie 23

Aby po załadowaniu systemu Windows program Kalkulator uruchamiał się automatycznie, konieczne jest dokonanie ustawień

A. harmonogramu zadań
B. funkcji Snap i Peak
C. pliku wymiany
D. pulpitu systemowego
Harmonogram zadań w systemie Windows to zaawansowane narzędzie, które umożliwia automatyzację zadań, takich jak uruchamianie aplikacji w określonych momentach. Aby skonfigurować automatyczne uruchamianie programu Kalkulator przy starcie systemu, należy otworzyć Harmonogram zadań, utworzyć nowe zadanie, a następnie wskazać, że ma się ono uruchamiać przy starcie systemu. Użytkownik powinien określić ścieżkę do pliku kalkulatora (calc.exe) oraz ustawić odpowiednie warunki, takie jak uruchamianie zadania tylko wtedy, gdy komputer jest zasilany z sieci elektrycznej. Użycie Harmonogramu zadań jest zgodne z najlepszymi praktykami administracyjnymi, ponieważ pozwala na zarządzanie różnymi procesami w sposób zautomatyzowany, co zwiększa efektywność operacyjną systemu. Dodatkowo, użytkownik może dostosować parametry zadania, co pozwala na lepsze zarządzanie zasobami systemowymi oraz ich optymalizację.

Pytanie 24

Jaką klasę reprezentuje adres IPv4 w postaci binarnej 00101000 11000000 00000000 00000001?

A. Klasy B
B. Klasy D
C. Klasy C
D. Klasy A
Adres IPv4 przedstawiony w postaci binarnej 00101000 11000000 00000000 00000001 odpowiada adresowi dziesiętnemu 40.192.0.1. Klasyfikacja adresów IPv4 opiera się na pierwszych bitach adresów. Adresy klasy A zaczynają się od bitów 0, co oznacza, że możliwe wartości pierwszego bajtu wahają się od 0 do 127. Adres 40.192.0.1 należy do tego zakresu, więc jest klasy A. Adresy klasy A są używane do przydzielania dużych bloków adresów IP dla dużych organizacji, ponieważ oferują one największą liczbę adresów w danej sieci. Przykłady zastosowania adresów klasy A obejmują duże firmy i organizacje rządowe, które potrzebują szerokiego zakresu adresów do obsługi swoich urządzeń. W praktyce zastosowanie adresacji klasy A pozwala na efektywne zarządzanie dużymi sieciami, co jest zgodne z standardami przydzielania adresów IP określonymi przez IANA i RIPE.

Pytanie 25

Którego urządzenia z zakresu sieci komputerowych dotyczy symbol przedstawiony na ilustracji?

Ilustracja do pytania
A. Rutera
B. Przełącznika
C. Koncentratora
D. Punktu dostępowego
Symbol przedstawia rutera jednego z kluczowych urządzeń w infrastrukturze sieciowej. Rutery pełnią funkcję kierowania pakietów danych między różnymi sieciami komputerowymi. Ich głównym zadaniem jest określenie najefektywniejszej ścieżki dla danych co umożliwia skuteczną komunikację pomiędzy urządzeniami w różnych segmentach sieci. W praktyce rutery są używane zarówno w małych sieciach domowych jak i w dużych sieciach korporacyjnych oraz w Internecie. Dzięki protokołom takim jak OSPF czy BGP rutery mogą dynamicznie dostosowywać się do zmian w topologii sieci. Standardowe rutery działają na trzeciej warstwie modelu OSI co oznacza że operują na poziomie adresów IP co pozwala na zaawansowane zarządzanie ruchem sieciowym. Rutery mogą także oferować dodatkowe funkcje takie jak translacja adresów NAT czy tworzenie sieci VPN. Zrozumienie działania ruterów jest kluczowe dla każdej osoby pracującej w dziedzinie sieci komputerowych gdyż poprawne skonfigurowanie tych urządzeń może znacząco wpłynąć na wydajność i bezpieczeństwo sieci.

Pytanie 26

Aby przeprowadzić diagnozę systemu operacyjnego Windows oraz stworzyć plik z listą wszystkich ładujących się sterowników, konieczne jest uruchomienie systemu w trybie

A. debugowania
B. przywracania usług katalogowych
C. awaryjnym
D. rejestrowania rozruchu
Odpowiedź "rejestrowania rozruchu" jest prawidłowa, ponieważ tryb ten umożliwia dokładne monitorowanie i analizowanie procesu uruchamiania systemu Windows. Włączenie rejestrowania rozruchu pozwala na zapisanie informacji o wszystkich wczytywanych sterownikach oraz innych komponentach systemowych w pliku dziennika, co jest niezwykle przydatne w przypadku diagnozowania problemów z uruchamianiem. Przykładowo, jeśli system nie uruchamia się poprawnie, administrator może przeanalizować ten plik, aby zidentyfikować, które sterowniki lub usługi mogą być odpowiedzialne za awarię. Praktyczne zastosowanie tego trybu można znaleźć w procesach utrzymania systemów, gdzie regularne analizy logów rozruchowych pomagają w optymalizacji i zapewnieniu stabilności środowiska. Standardy branżowe, takie jak ITIL, podkreślają znaczenie analizy danych dla utrzymania usług IT, co czyni tę odpowiedzią zgodną z najlepszymi praktykami w dziedzinie zarządzania systemami operacyjnymi.

Pytanie 27

Który standard złącza DVI pozwala na przesyłanie wyłącznie sygnałów analogowych?

Ilustracja do pytania
A. Rys. B
B. Rys. D
C. Rys. C
D. Rys. A
Złącze DVI-A jest dedykowane wyłącznie do przesyłania sygnałów analogowych mimo że standard DVI obsługuje różne typy sygnałów. DVI-A używa sygnałów podobnych do VGA co czyni je kompatybilnym z monitorami analogowymi. Ze względu na swoją konstrukcję DVI-A jest wykorzystywane do podłączania starszych urządzeń które nie obsługują sygnałów cyfrowych. Z technicznego punktu widzenia piny złącza DVI-A są zorganizowane w taki sposób aby przesyłać jedynie sygnały analogowe co wyklucza możliwość transmisji cyfrowej. W praktyce złącza DVI-A można znaleźć w sytuacjach gdy istnieje potrzeba podłączenia urządzeń z wyjściem VGA do nowoczesnych kart graficznych które posiadają tylko złącza DVI. W kontekście standardów DVI-A nie jest już powszechnie stosowane w nowych urządzeniach ale nadal znajduje zastosowanie w starszym sprzęcie. Zrozumienie różnicy między DVI-A a innymi standardami DVI jak DVI-D czy DVI-I jest kluczowe przy doborze odpowiednich kabli i adapterów w środowiskach mieszanych gdzie używane są zarówno monitory analogowe jak i cyfrowe.

Pytanie 28

W systemach operacyjnych z rodziny Windows, funkcja EFS umożliwia ochronę danych poprzez ich

A. przenoszenie
B. szyfrowanie
C. kopiowanie
D. archiwizowanie
EFS, czyli Encrypting File System, to taka technologia, która pozwala na szyfrowanie danych w systemach Windows. Fajnie, bo jej głównym celem jest ochrona ważnych informacji. Dzięki temu osoby, które nie mają uprawnień, nie mogą ich odczytać. System operacyjny zarządza kluczami szyfrującymi, a użytkownicy mogą wybrać, które pliki czy foldery mają być zabezpieczone. Przykładowo, w firmach EFS może być używane do szyfrowania dokumentów z wrażliwymi danymi, jak numery identyfikacyjne klientów czy dane finansowe. To ważne, bo nawet jeśli ktoś ukradnie dysk twardy, dane będą bezpieczne, jeśli nie ma odpowiednich uprawnień. No, i warto dodać, że EFS jest zgodne z dobrymi praktykami dotyczącymi zabezpieczania danych. Z mojego doświadczenia, szyfrowanie to kluczowy element ochrony prywatności i danych, a EFS dobrze się z tym wpisuje. EFS współpracuje też z innymi metodami zabezpieczeń, jak robienie kopii zapasowych czy zarządzanie dostępem.

Pytanie 29

Na ilustracji ukazano port w komputerze, który służy do podłączenia

Ilustracja do pytania
A. monitora LCD
B. drukarki laserowej
C. skanera lustrzanego
D. plotera tnącego
Złącze przedstawione na rysunku to złącze DVI które nie jest odpowiednie do podłączania urządzeń takich jak skanery lustrzane drukarki laserowe czy plotery tnące. Skanery lustrzane zazwyczaj korzystają z interfejsów USB które są powszechnie stosowane do przesyłu danych między komputerem a różnymi urządzeniami peryferyjnymi. Drukarki laserowe również najczęściej wykorzystują złącza USB lub interfejsy sieciowe takie jak Ethernet do komunikacji z komputerem co umożliwia szybki i niezawodny przesył danych potrzebny do drukowania dokumentów o wysokiej jakości. Plotery tnące które są specjalistycznymi urządzeniami używanymi w przemyśle graficznym i produkcji oznakowań również wykorzystują złącza USB lub połączenia sieciowe do komunikacji z komputerem co zapewnia precyzyjne sterowanie i przesył danych dotyczących cięcia. Typowe błędy myślowe prowadzące do niewłaściwego wyboru odpowiedzi mogą wynikać z braku rozpoznania specyficznych złączy do określonych zastosowań oraz niedostatecznej wiedzy o standardach interfejsów w różnych urządzeniach elektronicznych. Zrozumienie jakie złącze jest używane do jakiego celu jest kluczowe w kontekście konfiguracji i instalacji sprzętu komputerowego co ma bezpośrednie przełożenie na efektywność i niezawodność pracy w środowisku zawodowym. Dlatego też ważne jest aby być w stanie szybko i poprawnie zidentyfikować typ złącza oraz jego zastosowanie co jest podstawą skutecznego zarządzania sprzętem IT.

Pytanie 30

Lokalny komputer dysponuje adresem 192.168.0.5. Po otwarciu strony internetowej z tego urządzenia, która identyfikuje adresy w sieci, uzyskano informację, że adresem komputera jest 195.182.130.24. Co to oznacza?

A. inny komputer podszył się pod adres naszego urządzenia
B. adres został przetłumaczony przez translację NAT
C. serwer WWW dostrzega inny komputer w sieci
D. serwer DHCP zmienił nasz adres w czasie przesyłania żądania
Koncepcja, że inny komputer podszył się pod adres naszego komputera jest błędna, gdyż w rzeczywistości adres IP 195.182.130.24 jest publicznym adresem IP przypisanym przez dostawcę usług internetowych (ISP). W modelu NAT nie dochodzi do sytuacji, w której komputer zewnętrzny mógłby 'podszyć się' pod lokalny adres IP. W rzeczywistości NAT działa na routerze, który przetwarza pakiety wychodzące z sieci lokalnej i wprowadza je do Internetu, zmieniając prywatny adres lokalny na publiczny. Niezrozumienie działania NAT może prowadzić do mylnych wniosków o bezpieczeństwie sieci. Ponadto, serwery DHCP nie zmieniają adresów IP w trakcie przesyłania żądania; ich rola polega na przypisywaniu adresów IP komputerom w sieci lokalnej. Zmiany adresów IP nie są dynamiczne w kontekście przesyłania danych. Z kolei stwierdzenie, że serwer WWW mógłby widzieć inny komputer w sieci, jest mylące, ponieważ serwer widzi publiczny adres IP, a nie prywatny adres komputera lokalnego. Zrozumienie, jak NAT, DHCP i adresacja IP współdziałają, jest kluczowe dla bezpieczeństwa i efektywności zarządzania sieciami komputerowymi. Często występujące błędy w tej dziedzinie wynikają z niepełnej wiedzy na temat podstawowych zasad funkcjonowania sieci komputerowych.

Pytanie 31

Narzędziem wykorzystywanym do diagnozowania połączeń między komputerami w systemie Windows jest

A. route
B. ipconfig
C. traceroute
D. ping
Odpowiedź 'ping' jest poprawna, ponieważ jest to podstawowe narzędzie diagnostyczne wykorzystywane do sprawdzania dostępności hostów w sieci IP. Ping działa na zasadzie wysyłania pakietów ICMP Echo Request do danego adresu IP i oczekiwania na odpowiedź w postaci ICMP Echo Reply. Dzięki temu administratorzy sieci mogą szybko ocenić, czy dany host jest osiągalny, a także zmierzyć czas odpowiedzi, co jest istotne w diagnostyce opóźnień sieciowych. Przykładowo, jeśli próbujesz nawiązać połączenie z serwerem i otrzymujesz odpowiedź ping, oznacza to, że serwer jest aktywny i dostępny w sieci. Narzędzie to jest powszechnie stosowane w praktykach monitorowania sieci oraz rozwiązywania problemów z połączeniami sieciowymi. Warto również dodać, że ping może być używane w różnych systemach operacyjnych, nie tylko w Windows, co czyni je wszechstronnym narzędziem w arsenale każdego specjalisty IT. Używanie ping jako pierwszego kroku w diagnostyce sieci jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, co podkreśla jego znaczenie w codziennej pracy administracyjnej.

Pytanie 32

Użytkownicy w sieciach bezprzewodowych mogą być uwierzytelniani zdalnie przy pomocy usługi

A. IMAP
B. RADIUS
C. NNTP
D. HTTPS
No to widzę, że wybrałeś odpowiedzi jak IMAP, HTTPS i NNTP, ale muszę przyznać, że są one nieco mylące w kontekście zdalnego uwierzytelniania w sieciach bezprzewodowych. IMAP to protokół do zarządzania e-mailami, więc nie ma tu mowy o uwierzytelnianiu w sieci. Użycie go w tym przypadku to trochę nietrafione posunięcie, bo nie ma żadnych mechanizmów, które by pomogły w autoryzacji dostępu do sieci. HTTPS z kolei to protokół, który dba o bezpieczne przesyłanie danych w internecie, ale znów nie jest to coś, co służy do uwierzytelniania w sieci lokalnej. Może się wydawać, że jest to jakiś sposób na ochronę, ale w tym kontekście po prostu nie pasuje. NNTP natomiast to protokół do wymiany wiadomości w grupach dyskusyjnych, i to też nie ma nic wspólnego z procesem uwierzytelniania w sieciach. Tutaj błędnie myślisz, myląc funkcje tych protokołów, które tak naprawdę mają różne zadania. Zrozumienie, jak te protokoły działają i do czego służą, jest kluczowe, szczególnie w kontekście bezpieczeństwa sieci.

Pytanie 33

Jaką maksymalną liczbę adresów można przypisać urządzeniom w sieci 10.0.0.0/22?

A. 1024 adresy
B. 1022 adresy
C. 512 adresów
D. 510 adresów
W analizie błędnych odpowiedzi warto zauważyć, że niektóre z nich wynikają z nieporozumień dotyczących zasad obliczania dostępnych adresów IP w danej sieci. Odpowiedzi, które sugerują liczbę 512 adresów, wynikają z błędnego zrozumienia maski podsieci. Maska /22 jest często mylona z maską /23, która rzeczywiście daje 512 adresów, co prowadzi do zamieszania w obliczeniach. Inna odpowiedź, która proponuje 510 adresów, również jest nieprawidłowa, ponieważ jest wynikiem pomyłki w obliczeniach, gdzie ktoś mógłby odjąć dodatkowy adres, nie uwzględniając prawidłowego schematu rezerwacji adresów. Warto pamiętać, że każda sieć wymaga zrozumienia, że dwa adresy są zawsze zarezerwowane, co jest kluczowe w kontekście tworzenia efektywnych i funkcjonalnych schematów adresowania. Wprowadzenie takiego myślenia w praktyce pozwala na lepsze zarządzanie IP oraz uniknięcie konfliktów, co jest istotne w dużych środowiskach sieciowych. Dlatego ważne jest, aby dobrze rozumieć podstawowe zasady adresacji IP i maskowania, aby uniknąć typowych błędów i nieporozumień, które mogą prowadzić do niskiej wydajności sieci lub problemów z komunikacją.

Pytanie 34

Symbol okablowania przedstawiony na diagramie odnosi się do kabla

Ilustracja do pytania
A. szeregowego
B. światłowodowego
C. ethernetowego prostego
D. ethernetowego krosowanego
Kabel szeregowy, często wykorzystywany w komunikacji między urządzeniami na małe odległości, jak porty szeregowe COM, nie jest stosowany w standardowych połączeniach sieciowych między urządzeniami takimi jak przełączniki. Jego działanie opiera się na przesyłaniu danych bit po bicie, co jest nieefektywne w przypadku dużych ilości danych, w przeciwieństwie do sieci Ethernet, które mogą transmitować dane równolegle. Z kolei kabel światłowodowy, choć zapewnia wysoką szybkość transmisji i odporność na zakłócenia elektromagnetyczne, charakteryzuje się inną budową fizyczną i działaniem. Wykorzystuje on światło do przesyłu danych i jest używany głównie na duże odległości w sieciach szkieletowych, a nie w typowych połączeniach przełączników w lokalnej sieci komputerowej. Ethernetowy kabel prosty, najbardziej popularny w sieciach lokalnych, służy do łączenia urządzeń o różnych funkcjach, takich jak komputer z przełącznikiem lub routerem. Kabel prosty nie zmienia konfiguracji przewodów, co oznacza, że dane transmitowane w ten sposób muszą trafiać do urządzenia, które automatycznie rozpoznaje, jak odebrać i wysłać sygnał. W sytuacji przedstawionej na schemacie, kabel prosty nie będzie odpowiedni do bezpośredniego połączenia dwóch przełączników bez wsparcia funkcji automatycznego przełączania MDI/MDI-X. Zrozumienie różnic między tymi typami kabli jest kluczowe dla projektowania wydajnych i funkcjonalnych sieci komputerowych, a błędna identyfikacja może prowadzić do problemów z komunikacją sieciową i wydajnością.

Pytanie 35

W czterech różnych sklepach dostępny jest ten sam komputer w odmiennych cenach. Gdzie można go kupić najtaniej?

SklepCena nettoPodatekInformacje dodatkowe
A.1500 zł23%Rabat 5%
B.1600 zł23%Rabat 15%
C.1650 zł23%Rabat 20%
D.1800 zł23%Rabat 25 %

A. B
B. A
C. D
D. C
Wybór sklepu C jako najtańszej opcji zakupu komputera jest prawidłowy ze względu na najwyższy rabat procentowy w stosunku do ceny netto. Pomimo iż cena netto w sklepie C (1650 zł) jest wyższa niż w sklepach A i B, zastosowanie 20% rabatu znacząco obniża cenę końcową. W praktyce należy pamiętać, że cena netto to kwota przed doliczeniem podatku VAT, a ostateczna cena brutto uwzględnia podatek oraz potencjalne rabaty. Aby obliczyć cenę końcową, najpierw należy dodać podatek VAT do ceny netto, a następnie odjąć wartość rabatu. W sklepie C cena po doliczeniu VAT wynosi 2029,5 zł, ale po zastosowaniu 20% rabatu cena spada do około 1623,6 zł. Wiedza o kalkulacji cen jest kluczowa przy podejmowaniu decyzji zakupowych oraz negocjacjach handlowych. Dobre praktyki biznesowe zalecają zawsze przeliczenie całkowitych kosztów, uwzględniając wszystkie czynniki cenotwórcze, co pozwala na dokonanie najbardziej ekonomicznego wyboru.

Pytanie 36

Użytkownik uszkodził płytę główną z gniazdem dla procesora AM2. Płytę z uszkodzeniami można wymienić na model z gniazdem, nie zmieniając procesora oraz pamięci

A. AM2+
B. FM2+
C. FM2
D. AM1
Odpowiedź AM2+ jest prawidłowa, ponieważ gniazdo AM2+ jest kompatybilne z procesorami AM2, co oznacza, że użytkownik nie musi wymieniać swojego procesora ani pamięci. Gniazdo AM2+ obsługuje te same procesory, co AM2, a dodatkowo wprowadza wsparcie dla szybszych pamięci RAM DDR2 oraz DDR3, co może zwiększyć wydajność systemu. W praktyce, jeśli użytkownik zdecyduje się na wymianę płyty głównej na model AM2+, uzyska możliwość przyszłej modernizacji, wykorzystując nowsze procesory, które mogą być stosowane w tym gnieździe. To podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, gdzie planowanie przyszłych ulepszeń jest kluczowe dla maksymalizacji wartości inwestycji w sprzęt komputerowy. Dobrą praktyką jest również dokładne sprawdzenie specyfikacji płyty głównej przed zakupem, aby upewnić się, że będzie ona wspierać pożądane komponenty.

Pytanie 37

Który z standardów implementacji sieci Ethernet określa sieć opartą na kablu koncentrycznym, gdzie długość segmentu nie może przekraczać 185 m?

A. 10Base-2
B. 100Base-T4
C. 100Base-T2
D. 10Base-5
Odpowiedź 10Base-2 jest poprawna, ponieważ ten standard Ethernet definiuje sieć zbudowaną na kablu koncentrycznym, w której długość segmentu nie przekracza 185 metrów. 10Base-2, znany również jako 'Thin Ethernet', wykorzystuje cienki kabel koncentryczny typu RG-58, co czyni go elastycznym wyborem do tworzenia małych lokalnych sieci (LAN). Standard ten pozwala na podłączenie do dziesięciu urządzeń na jednym segmencie, co jest przydatne w kontekstach, gdzie przestrzeń jest ograniczona. Przykładem zastosowania 10Base-2 może być mała sieć biurowa, w której urządzenia są rozmieszczone w bliskiej odległości od siebie. Warto zauważyć, że pomimo swojej prostoty i niskich kosztów, 10Base-2 ma ograniczenia w zakresie prędkości transmisji (do 10 Mbps), co czyni go mniej odpowiednim w porównaniu do nowszych standardów, takich jak 100Base-TX. Niemniej jednak, zrozumienie 10Base-2 jest kluczowe dla historycznego kontekstu rozwoju technologii Ethernet, a jego zasady mogą być przydatne w sytuacjach związanych z konserwacją starszych sieci.

Pytanie 38

Jaką ochronę zapewnia program antyspyware?

A. programom antywirusowym
B. programom typu robak
C. programom szpiegującym
D. atakom typu DoS i DDoS (Denial of Service)
Program antyspyware jest dedykowany do wykrywania i usuwania programów szpiegujących, które mają na celu monitorowanie działań użytkowników bez ich wiedzy. Programy te mogą zbierać dane osobowe, takie jak hasła, informacje o logowaniu, czy dane finansowe, a ich obecność na systemie stanowi poważne zagrożenie dla prywatności. Przykłady zastosowania programu antyspyware obejmują regularne skanowanie systemu w celu identyfikacji i eliminacji nieautoryzowanych aplikacji, które mogą infiltracyjnie zbierać informacje. W branży IT, stosowanie oprogramowania antyspyware jest częścią szerszej strategii ochrony, która obejmuje także zabezpieczenia antywirusowe i zapory sieciowe. Dobry program antyspyware powinien być regularnie aktualizowany, aby móc skutecznie wykrywać nowe zagrożenia zgodnie z najlepszymi praktykami w zakresie cyberbezpieczeństwa. Rekomendowane jest także przeprowadzanie edukacji użytkowników na temat bezpiecznego korzystania z internetu, aby minimalizować ryzyko zakażenia systemu przez spyware.

Pytanie 39

Jak brzmi nazwa portu umieszczonego na tylnym panelu komputera, który znajduje się na przedstawionym rysunku?

Ilustracja do pytania
A. D-SUB
B. FIRE WIRE
C. HDMI
D. DVI
Port DVI (Digital Visual Interface) jest standardem interfejsu cyfrowego używanego głównie do przesyłania sygnałów wideo do monitorów komputerowych i projektorów. DVI oferuje kilka wariantów złącza jak DVI-D (cyfrowe), DVI-A (analogowe) i DVI-I (cyfrowo-analogowe), które różnią się zastosowaniem. W przeciwieństwie do starszych portów VGA, DVI zapewnia lepszą jakość obrazu bez zakłóceń analogowych, dzięki czemu jest preferowany w środowiskach, gdzie jakość obrazu jest kluczowa. Port DVI umożliwia także obsługę wyższych rozdzielczości i częstotliwości odświeżania co jest istotne w profesjonalnych zastosowaniach graficznych i grach komputerowych. Choć nowsze standardy jak HDMI i DisplayPort oferują dodatkowe funkcje, DVI nadal jest popularny ze względu na swoją niezawodność i szeroką kompatybilność. W praktyce, porty DVI często są wykorzystywane w stacjach roboczych i systemach wymagających stabilnego, wysokiej jakości sygnału wideo. Zrozumienie różnic między typami złączy DVI oraz ich zastosowań jest kluczowe dla profesjonalistów IT i techników komputerowych.

Pytanie 40

Rodzaje ataków mających na celu zakłócenie funkcjonowania aplikacji oraz procesów w urządzeniach sieciowych to ataki klasy

A. spoofing
B. smurf
C. DoS
D. zero-day
Ataki typu DoS (Denial of Service) mają na celu zakłócenie normalnego działania usług, aplikacji i procesów w sieciach komputerowych. Celem tych ataków jest uniemożliwienie użytkownikom dostępu do systemu poprzez przeciążenie serwera lub infrastruktury sieciowej. W praktyce, atakujący wysyła ogromne ilości ruchu do docelowego serwera, co prowadzi do jego przeciążenia. Przykładem może być atak SYN flood, który eksploitując proces nawiązywania połączenia TCP, generuje wiele niekompletnych połączeń, co finalnie prowadzi do wyczerpania zasobów serwera. Standardy i najlepsze praktyki w zakresie zabezpieczeń sieciowych zalecają stosowanie mechanizmów ochrony, takich jak firewall, systemy wykrywania i zapobiegania włamaniom (IDS/IPS) oraz usługi DDoS mitigation, które mogą pomóc w minimalizacji skutków takiego ataku. Wiedza na temat ataków DoS jest kluczowa dla specjalistów z zakresu bezpieczeństwa IT, aby opracować skuteczne strategie obronne i zapewnić ciągłość działania usług.