Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik organizacji turystyki
  • Kwalifikacja: HGT.07 - Przygotowanie imprez i usług turystycznych
  • Data rozpoczęcia: 21 maja 2025 11:15
  • Data zakończenia: 21 maja 2025 11:16

Egzamin niezdany

Wynik: 9/40 punktów (22,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Tężnie solankowe w uzdrowisku Ciechocinek stanowią atrakcję dla milionów kuracjuszy. To uzdrowisko znajduje się

A. na Kujawach
B. w Sudetach
C. na Roztoczu
D. w Tatrach
Nieprawidłowe odpowiedzi wskazują na powszechne nieporozumienia dotyczące lokalizacji uzdrowisk w Polsce. Roztocze to region znany z pięknych krajobrazów i unikalnych formacji geologicznych, ale nie jest to obszar, gdzie znajduje się Ciechocinek. Z kolei Tatry to góry, które przyciągają turystów, ale ich charakterystyka geograficzna i klimatyczna różni się znacznie od Kujaw, co sprawia, że nie są one miejscem dla uzdrowisk opartych na solankach. Sudety, podobnie jak Tatry, są regionem górskim z własnymi atrakcjami, ale nie ma tam tężni solankowych, które są kluczowym elementem uzdrowiskowym Ciechocinka. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich odpowiedzi mogą obejmować mylenie regionów uzdrowiskowych z popularnymi miejscami turystycznymi, co jest częste w przypadku osób nieznających geograficznego kontekstu Polski. Kluczowe jest zrozumienie, że tężnie solankowe wymagają specyficznych warunków geograficznych, takich jak dostęp do źródeł solankowych, które można znaleźć na Kujawach, ale nie w mniej odpowiednich regionach górskich.

Pytanie 2

Kaloryczne cooked brekfast, składające się z jajek sadzonych na bekonie oraz tostów, uznawane jest za śniadanie

A. amerykańskie
B. kontynentalne
C. myśliwskie
D. angielskie
Zarówno śniadanie kontynentalne, jak i myśliwskie oraz amerykańskie różnią się znacznie od klasycznego angielskiego śniadania, co może prowadzić do mylnych wniosków w kontekście tego pytania. Śniadanie kontynentalne zazwyczaj obejmuje lekkie posiłki, takie jak pieczywo, dżemy, masło, kawa i ciastka. Nie zawiera ciężkich dań, jak jajka czy bekon, co sprawia, że jest mniej sycące i bardziej odpowiednie dla osób preferujących lżejsze poranki. W przypadku śniadania myśliwskiego, często można spotkać się z różnorodnymi mięsami, ale jego charakterystyka również nie odpowiada standardom angielskiego śniadania. Z kolei śniadanie amerykańskie, które może zawierać naleśniki, bekon oraz jajka, różni się od angielskiego, które stawia na większą różnorodność składników oraz ich obróbkę. Często występują błędy myślowe związane z utożsamianiem różnych kuchni ze względu na wspólne składniki, co nie odzwierciedla ich autentyczności i różnorodności. Warto zwracać uwagę na kontekst kulturowy oraz regionalne różnice w tradycjach kulinarnych, aby lepiej zrozumieć, jakie potrawy do jakiej kuchni należą.

Pytanie 3

Którą kwotę, zgodnie z cennikiem, należy uwzględnić w kalkulacji kosztów imprezy za usługi przewodnika turystycznego, jeżeli zaplanowano czterogodzinne zwiedzanie miasta przez grupę obcokrajowców?

Cennik usług przewodnickich
Liczba godzinJęzyk polskiJęzyk obcy
Ryczałt do 1 godziny60,00 zł100,00 zł
Ryczałt do 2 godzin110,00 zł180,00 zł
Ryczałt do 3 godzin210,00 zł240,00 zł
Ryczałt do 5 godzin250,00 zł310,00 zł

A. 250,00 zł
B. 240,00 zł
C. 210,00 zł
D. 310 00 zł
Podane odpowiedzi 250,00 zł, 240,00 zł i 210,00 zł są niepoprawne, ponieważ nie odzwierciedlają rzeczywistych kosztów usług przewodnika turystycznego w kontekście czterogodzinnego zwiedzania. Często w takich przypadkach pojawiają się błędne założenia dotyczące standardowych stawek na rynku. Na przykład przyjęcie zbyt niskiej kwoty, jak 250,00 zł czy 240,00 zł, może wynikać z błędnego rozumienia rynku lub oczekiwań co do jakości usług. W branży turystycznej usługi przewodników są często wyceniane na poziomie, który odzwierciedla ich doświadczenie oraz umiejętności. Kwoty te mogą obejmować nie tylko czas spędzony z grupą, ale także przygotowanie do wycieczki oraz ewentualne dodatkowe usługi, takie jak organizacja transportu czy rezerwacja biletów. Natomiast zbyt niska stawka, jak 210,00 zł, może wskazywać na znaczące niedoszacowanie kosztów, które mogą w przyszłości prowadzić do obniżenia jakości oferowanych usług. Warto pamiętać, że inwestycja w doświadczonego przewodnika często przekłada się na lepsze doświadczenia uczestników i większą satysfakcję z wyjazdu.

Pytanie 4

Ubezpieczenie NNW oraz KL pokrywa wydatki

A. operacji plastycznej nosa
B. wsparcia psychologicznego
C. złamania ręki w trakcie wypadku
D. leczenia stomatologicznego za granicą
Polisa NNW (Następstw Nieszczęśliwych Wypadków) oraz KL (Koszty Leczenia) chroni ubezpieczonego przed finansowymi konsekwencjami związanymi z wypadkami. W przypadku złamania ręki podczas wypadku, polisa NNW wypłaca odszkodowanie za doznane obrażenia, co jest zgodne z jej podstawowym celem ochrony zdrowia i życia ubezpieczonego. W praktyce, przyznane odszkodowanie może pokryć koszty rehabilitacji, utraconych zarobków na skutek niezdolności do pracy, a także inne wydatki związane z leczeniem. Takie polisy są często stosowane w przypadkach aktywności sportowej czy zawodowej, gdzie ryzyko wypadków jest podwyższone. Dobrą praktyką jest także dokładne zapoznanie się z warunkami umowy, ponieważ różne polisy mogą mieć różne zakresy ochrony i wysokości odszkodowania. Warto również pamiętać, aby niezwłocznie zgłaszać wszelkie wypadki ubezpieczycielowi, co zapewni sprawniejsze procesowanie roszczeń.

Pytanie 5

Kto jest odpowiedzialny za wydawanie zezwoleń na działalność gospodarczą w zakresie organizacji imprez turystycznych?

A. Minister
B. Wojewoda
C. Prezes Polskiej Organizacji Turystycznej
D. Prezes Polskiej Izby Turystyki
Zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie organizowania imprez turystycznych wydaje wojewoda. Zgodnie z polskim prawem, organizatorzy turystyki muszą spełniać szereg wymogów formalnych oraz posiadać odpowiednie licencje. Wojewoda, jako przedstawiciel administracji rządowej w danym województwie, jest odpowiedzialny za kontrolę i nadzór nad przestrzeganiem przepisów dotyczących turystyki. W praktyce oznacza to, że każda firma planująca tego typu działalność musi złożyć stosowny wniosek do wojewody, który oceni, czy wnioskodawca spełnia wymagania ustawowe. Przykładowo, wojewoda może wymagać przedstawienia dokumentów potwierdzających doświadczenie w branży, posiadanie ubezpieczenia oraz zabezpieczeń finansowych. Dzięki temu procesowi, wprowadzane są standardy jakości oraz zapewniana jest ochrona konsumentów, co jest kluczowe w kontekście organizowania imprez turystycznych.

Pytanie 6

Jakie działania należy podjąć, aby skutecznie zareklamować nową ofertę turystyczną?

A. Stworzenie kampanii promocyjnej w mediach społecznościowych
B. Podniesienie cen wycieczek
C. Zmniejszenie liczby dostępnych miejsc
D. Wydrukowanie ulotek w kilku językach
Podniesienie cen wycieczek jako sposób na promocję nowej oferty turystycznej może wydawać się kontrintuicyjne i raczej odstrasza klientów niż ich przyciąga. W kontekście marketingowym, kluczowe jest oferowanie wartości dla klienta, a nie zwiększanie kosztów. Wiele osób szuka atrakcyjnych ofert, a zbyt wysokie ceny mogą zniechęcić potencjalnych turystów. Z kolei wydrukowanie ulotek w jednym języku ogranicza zasięg promocji. W dzisiejszym globalnym społeczeństwie, zwłaszcza w turystyce, kluczowe jest dotarcie do międzynarodowej publiczności. Ulotki w kilku językach pozwalają na dotarcie do szerszej grupy odbiorców i lepiej odpowiadają na różnorodność kulturową potencjalnych klientów. Zmniejszenie liczby dostępnych miejsc z kolei ogranicza możliwości uczestnictwa w oferowanych wycieczkach, co w efekcie może prowadzić do mniejszego zainteresowania ofertą. W marketingu turystycznym celem jest zwiększenie dostępności i atrakcyjności oferty, aby przyciągnąć jak najwięcej klientów. Kluczowe jest zrozumienie potrzeb i oczekiwań rynku, a działania, które ograniczają dostępność lub zwiększają koszty, mogą negatywnie wpłynąć na skuteczność promocji. Warto skupić się na budowaniu pozytywnego wizerunku i oferowaniu wartości, które przyciągną klientów.

Pytanie 7

Za realizację imprezy turystycznej na danym szlaku odpowiada

A. organizator turystyki
B. pilot wycieczki
C. pośrednik turystyczny
D. kierowca autokaru
Odpowiedzi, które wskazują na kierowcę autokaru, pośrednika turystycznego czy organizatora turystyki, nie oddają w pełni roli, jaką pełni pilot wycieczki. Kierowca autokaru zajmuje się głównie transportem uczestników, ale nie angażuje się w kwestie merytoryczne dotyczące programu wycieczki ani nie zapewnia informacji o atrakcjach. Jego zadaniem jest przewiezienie grupy z punktu A do punktu B, co jest istotne, ale nie obejmuje ono całości obsługi turystycznej. Pośrednik turystyczny natomiast działa na etapie planowania wycieczek, organizując różne elementy oferty turystycznej, ale nie jest osobą odpowiedzialną za bezpośrednią realizację programu. Organizator turystyki ma kluczowe znaczenie w planowaniu i koordynacji działań, ale nie uczestniczy bezpośrednio w każdym działaniu turystycznym. Typowym błędem myślowym jest utożsamianie różnych ról w branży turystycznej, co prowadzi do nieporozumień o odpowiedzialności za realizację wycieczki. Właściwe zrozumienie ról i ich zakresów jest kluczowe dla efektywnej organizacji i realizacji imprez turystycznych.

Pytanie 8

W jakich parkach narodowych chronione są walory krajobrazowe wyżyn?

A. Biebrzańskim i Wielkopolskim
B. Wolińskim i Narwiańskim
C. Kampinoskim i Wigierskim
D. Ojcowskim i Roztoczańskim
Wybór parków narodowych, takich jak Biebrzański, Wielkopolski, Kampinoski, Wigierski, Woliński i Narwiański, nie odnosi się bezpośrednio do ochrony walorów krajobrazu wyżynnego, co wynika z ich odmiennego charakteru geograficznego i ekosystemowego. Na przykład Biebrzański Park Narodowy leży w dolinie rzeki Biebrzy i charakteryzuje się rozległymi torfowiskami oraz terenami bagiennymi, które nie są typowe dla krajobrazu wyżynnego. Z kolei Wielkopolski Park Narodowy, znany z jezior i lasów, głównie chroni walory jeziorno-leśne. Z tego powodu odpowiedzi te są mylące, ponieważ nie uwzględniają specyfiki wyżynnej geomorfologii. Także parki takie jak Kampinoski czy Wigierski koncentrują się na innych typach krajobrazów, takich jak lasy i jeziora. Zrozumienie różnic między rodzajami parków narodowych i ich ekosystemami jest kluczowe w kontekście ochrony przyrody. Błędna interpretacja tych aspektów może prowadzić do powszechnych nieporozumień na temat funkcji i znaczenia poszczególnych parków, co z kolei wpływa na podejmowane decyzje dotyczące zarządzania zasobami naturalnymi oraz promowania lokalnych walorów turystycznych.

Pytanie 9

W jakim europejskim mieście można zobaczyć Centrum Pompidou – awangardowy obiekt z największą na świecie kolekcją sztuki nowoczesnej i współczesnej?

A. W Madrycie
B. W Rzymie
C. W Wiedniu
D. W Paryżu
Wybór Madrytu, Rzymu czy Wiednia jako lokalizacji Centrum Pompidou wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące rozpoznawania kluczowych ośrodków sztuki współczesnej w Europie. Madryt, choć znany z Muzeum Prado i Muzeum Thyssen-Bornemisza, nie jest siedzibą Centrum Pompidou, które jest znane przede wszystkim z awangardowej architektury i bogatej kolekcji sztuki nowoczesnej. Rzym, z jego niesamowitym dziedzictwem historycznym, nie ma w swoim porfolio Centrum Pompidou, a jego oferta kulturalna koncentruje się głównie na sztuce klasycznej. Wiedeń, znany z doskonałych instytucji artystycznych, takich jak Muzeum Sztuki Współczesnej, również nie ma Centrum Pompidou. To zrozumienie lokalizacji jest kluczowe, ponieważ Centrum Pompidou w Paryżu stanowi punkt odniesienia dla wielu współczesnych instytucji kultury na całym świecie. Dlatego kluczowe jest, aby znać kontekst geograficzny oraz kulturowy, w jakim funkcjonują ważne instytucje artystyczne, aby uniknąć błędnych założeń. Niezrozumienie lokalizacji tych instytucji może prowadzić do poważnych braków w wiedzy o sztuce współczesnej i jej wpływie na społeczeństwo.

Pytanie 10

Zlecenie usług cateringowych w restauracji obejmuje dane

A. dotyczące liczby osób oraz czasu serwowania posiłków.
B. odnośnie pakietu śniadaniowego oraz atrakcji programu.
C. na temat struktury grupy oraz dodatkowych usług.
D. związane z ilością osób oraz opcjonalnymi świadczeniami.
Wybór odpowiedzi dotyczących struktury grupy i usług dodatkowych, świadczeń fakultatywnych oraz pakietu śniadaniowego i atrakcji programu nie uwzględnia podstawowych elementów, które są kluczowe przy zamawianiu usług gastronomicznych. Struktura grupy, choć może być istotna w kontekście dostosowania menu do specyficznych potrzeb uczestników, nie jest jednym z najważniejszych informacji, jakie należy przekazać restauracji. Usługi dodatkowe mogą obejmować np. możliwość wynajmu sprzętu lub dodatkowych atrakcji, które mogą być przydatne, ale nie są kluczowe dla efektywnego zorganizowania posiłku. Z kolei informacje o świadczeniach fakultatywnych mogą wprowadzać zamieszanie, ponieważ nie są one standardowo wymagane do przygotowania zamówienia gastronomicznego. Skupienie się na pakiecie śniadaniowym i atrakcjach programu może być mylące, gdyż głównym celem zamówienia jest zapewnienie odpowiednich posiłków w określonym czasie. W praktyce, nieprawidłowe zrozumienie wymagań dotyczących zamówienia może prowadzić do sytuacji, w której restauracja nie jest w stanie dostarczyć odpowiedniej obsługi, co negatywnie wpływa na doświadczenie gości oraz reputację organizatora wydarzenia.

Pytanie 11

Do kosztów stałych związanych z organizacją wydarzenia zalicza się:

A. bilety wstępu, koszt pilota, koszt przewodnika
B. koszt pilota, opłaty rezerwacyjne, koszt przewodnika
C. bilety komunikacyjne, bilety wstępu, koszt pilota
D. koszt żywienia, bilety wstępu, koszt przewodnika
Koszty stałe są to wydatki, które pozostają niezmienne niezależnie od liczby uczestników imprezy. Odpowiedź zawierająca koszt pilota, opłaty rezerwacyjne oraz koszt przewodnika jest prawidłowa, ponieważ każdy z tych elementów jest kluczowy dla organizacji imprezy. Koszt pilota stanowi stałą część wydatków, ponieważ jego wynagrodzenie nie zmienia się w zależności od liczby osób biorących udział w wydarzeniu. Opłaty rezerwacyjne, takie jak zaliczki na miejsca, są także kosztami, które należy uiścić niezależnie od liczby uczestników. Koszt przewodnika to kolejny istotny element, którego wynagrodzenie jest niezależne od liczby osób. W praktyce, zrozumienie struktury kosztów stałych pozwala organizatorom na bardziej precyzyjne planowanie budżetu imprezy oraz na podejmowanie świadomych decyzji dotyczących cen biletów oraz liczby uczestników. Warto zwrócić uwagę, że ignorowanie kosztów stałych może prowadzić do niedoszacowania całkowitych wydatków, co w dłuższej perspektywie może negatywnie wpłynąć na rentowność wydarzenia.

Pytanie 12

Rodzina z dwójką dzieci zarezerwowała wczasy w Bułgarii w biurze podróży Tur - Ban. Obok nazwiska jednego z uczestników widnieje określenie INFANT. Co oznacza to sformułowanie?

A. Dziecko do dziesięciu lat
B. Dodatkowy posiłek w samolocie
C. Dziecko do dwóch lat
D. Dodatkowe łóżko w pokoju
Określenie INFANT jest jednoznacznie związane z wiekiem dziecka, a mylenie go z innymi kategoriami wiekowymi może prowadzić do nieporozumień w kontekście rezerwacji i organizacji podróży. Odpowiedzi sugerujące, że INFANT odnosi się do dzieci w wieku do dziesięciu lat, są niepoprawne, ponieważ obejmują znacznie szerszy zakres wiekowy, co nie jest zgodne z ogólnie przyjętymi definicjami. Wszelkie usługi i udogodnienia, które są dedykowane dla dzieci powyżej dwóch lat, zazwyczaj różnią się od tych, które są przeznaczone dla niemowląt. Dodatkowe łóżko w pokoju oraz dodatkowy posiłek w samolocie to zupełnie inne kwestie, które nie mają związku z terminologią dotyczącą wieku. W kontekście podróży rodzinnych, rodzice powinni być świadomi, że wiele biur podróży i linii lotniczych traktuje dzieci do lat dwóch w szczególny sposób, co może wpłynąć na koszty podróży oraz dostępność usług. Zrozumienie i poprawne interpretowanie terminów takich jak INFANT jest kluczowe dla efektywnego planowania urlopu i uniknięcia nieprzyjemnych niespodzianek związanych z podróżą.

Pytanie 13

Gdzie w Polsce można znaleźć unikalne muzeum zegarów?

A. w Szydłowcu
B. w Łopusznej
C. w Łańcucie
D. w Jędrzejowie
Wybór odpowiedzi dotyczącej Łopusznej, Łańcuta lub Szydłowca wynika z nieporozumienia dotyczącego lokalizacji unikalnych muzeów w Polsce. Łopuszna jest znana z Muzeum Orawskiego, które koncentruje się na etnografii i kulturze regionalnej, a nie na zegarmistrzostwie. Z kolei Łańcut słynie z pięknego zamku i jego wnętrz, a także z kolekcji starych powozów, co również nie ma związku z tematyką zegarów. Szydłowiec z kolei, choć ma swoje lokalne atrakcje, nie dysponuje muzeum o charakterze zegarmistrzowskim. Typowe błędy myślowe mogą wynikać z ogólnego skojarzenia miast z muzeami, co prowadzi do mylnego wniosku. Należy zwrócić uwagę, że aby skutecznie zgłębiać tematykę muzealnictwa, warto dokładnie zapoznawać się z ofertą różnych placówek, co może zapobiec fałszywym przekonaniom. W kontekście edukacyjnym, kluczowe jest zrozumienie, że każde muzeum ma swoją specyfikę i cel, co należy brać pod uwagę przy wyborze odpowiedzi w testach związanych z kulturą i sztuką.

Pytanie 14

Rodzina Kowalskich zarezerwowała w biurze podróży wakacje w Chorwacji, gdzie zamierzają uprawiać windsurfing. Jakie dodatkowe ubezpieczenie powinno im zaproponować biuro?

A. Ubezpieczenie dla sportów ekstremalnych
B. Ubezpieczenie bagażu
C. Ubezpieczenie na wypadek uprawiania sportów zimowych
D. Ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej
Wybór innych form ubezpieczenia, takich jak ubezpieczenie narciarskie, ubezpieczenie bagażu czy ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej, nie jest adekwatny do sytuacji, w której Państwo Kowalscy planują uprawiać windsurfing. Ubezpieczenie narciarskie jest jasno skierowane do osób, które planują aktywności związane z narciarstwem, więc nie obejmuje ryzyk związanych z windsurfingiem. Wybór tego ubezpieczenia oznacza, że osoba nie będzie miała właściwej ochrony w przypadku kontuzji czy wypadku na wodzie. Ubezpieczenie bagażu, z kolei, dotyczy ochrony przed utratą lub uszkodzeniem rzeczy osobistych podczas podróży, a nie zabezpiecza przed ryzykiem zdrowotnym związanym z uprawianiem sportu. To podejście jest znacznie ograniczone i nie odpowiada specyfice aktywności, jakie planują Kowalscy. Ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej ma na celu chronić ubezpieczonego przed roszczeniami osób trzecich w przypadku wyrządzenia im szkody, co również nie zabezpiecza przed ewentualnymi kontuzjami ubezpieczającego. Wszelkie te opcje nie spełniają standardów niezbędnych do skutecznej ochrony zdrowia i majątku podczas uprawiania sportów wodnych, takich jak windsurfing, co jest kluczowe w kontekście planowania bezpiecznego wypoczynku.

Pytanie 15

W programie wycieczki na Podhale organizator zasugerował zwiedzenie znanej nekropolii w Zakopanem, czyli cmentarza na

A. Pęksowym Brzysku
B. Górze Zamkowej
C. Rossie
D. Gronicku
Wybór odpowiedzi, która nie dotyczy cmentarza Pęksowy Brzyzek, może świadczyć o tym, że nie do końca rozumiesz, co się dzieje w Zakopanem. Odpowiedzi takie jak Gronicku, Góra Zamkowa czy Rossie w ogóle nie odnoszą się do nekropoli w tym mieście. Cmentarz na Rossie to znana sprawa w Wilnie, a Góra Zamkowa nie ma nic wspólnego z cmentarzami. Pęksowy Brzyzek to naprawdę wyjątkowe miejsce w Zakopanem, które łączy tradycję z nowoczesnością. Może nieco zamieszałeś się w tym, co wiesz o lokalnych atrakcjach? Warto poświęcić chwilę na doczytanie, żeby znaleźć miejsca, które mają za sobą ciekawą historię. Dobrze jest też korzystać z rzetelnych źródeł, żeby lepiej poznać okolicę i jej atrakcje kulturowe.

Pytanie 16

Jaki dokument jest tworzony w trakcie organizacji imprezy turystycznej?

A. Rozliczenie funduszy rezerwowych
B. Zestawienie przychodów i wydatków
C. Spis uczestników wydarzenia
D. Raport merytoryczny przewodnika wycieczek
Zestawienie wpływów i kosztów, sprawozdanie merytoryczne pilota wycieczek oraz rozliczenie funduszu awaryjnego to dokumenty, które odgrywają istotną rolę w procesie zarządzania imprezą turystyczną, jednak nie są one sporządzane w fazie przygotowania. Zestawienie wpływów i kosztów ma charakter analityczny, gromadząc informacje o przychodach oraz wydatkach związanych z imprezą, co jest kluczowe dla oceny jej rentowności, ale nie służy bezpośrednio do organizacji samej imprezy. Ponadto, sprawozdanie merytoryczne pilota jest dokumentem, który sporządza się po zakończeniu wycieczki, aby podsumować realizację programu, osiągnięte cele oraz jakość świadczonych usług. Rozliczenie funduszu awaryjnego również ma miejsce na etapie końcowym imprezy, kiedy to ocenia się, czy środki zostały wykorzystane zgodnie z przeznaczeniem, oraz jakie poniesiono wydatki na nieprzewidziane sytuacje. Typowym błędem myślowym jest mylenie dokumentacji potrzebnej do organizacji z tą, która dotyczy oceny przebiegu wycieczki. Właściwe zrozumienie tego podziału jest kluczowe dla efektywnego planowania i realizacji imprez turystycznych, co znajduje potwierdzenie w najlepszych praktykach branżowych, które podkreślają znaczenie wczesnego przygotowania i monitorowania uczestników.

Pytanie 17

Jaki dokument finansowy stanowi dowód na odwiedzenie muzeum przez uczestników wycieczki?

A. Faktura usługodawcy
B. Raport pilota
C. Faktura proforma
D. Potwierdzenie zamówienia
Sprawozdanie pilota, choć może być przydatne w kontekście organizacji wycieczek, nie pełni roli dokumentu finansowego. Jest to wewnętrzny dokument, który służy do notowania przebiegu wycieczki, a więc nie zawiera szczegółowych informacji o kosztach czy płatnościach. Nie jest to więc dokument, którym można by potwierdzić uczestnictwo w danej usłudze, jaką jest zwiedzanie muzeum. Faktura proforma to dokument, który ma na celu przedstawienie wstępnych kosztów, ale nie jest to ostateczne potwierdzenie transakcji. Proforma nie jest traktowana jako dokument księgowy, co czyni ją niewłaściwą odpowiedzią w kontekście potwierdzania zwiedzania. Potwierdzenie zamówienia również nie stanowi oficjalnego dokumentu finansowego; jest to raczej informacja dla klienta o szczegółach zamówienia i nie obejmuje wszystkich wymaganych elementów księgowych. W praktyce, błędem jest myślenie, że dokumenty te mogą stanowić pełnoprawne potwierdzenie transakcji, co może prowadzić do problemów w rozliczeniach oraz potencjalnych niezgodności z przepisami podatkowymi.

Pytanie 18

Na podstawie przedstawionego cennika oblicz koszt zakupu biletów do muzeum dla 20-osobowej grupy młodzieży szkolnej i 2 opiekunów.

Cennik biletów

Bilet normalny 22 zł

Bilet dla posiadacza Karty dużej rodziny normalny 11 zł

Bilet ulgowy* 13 zł

Bilet dla posiadacza Karty dużej rodziny ulgowy 6,5 zł

Bilet normalny grupowy** 18 zł

Bilet ulgowy grupowy*** 11 zł

Bilet rodzinny**** 62 zł

* Bilety ulgowe przysługują dzieciom i młodzieży

** Bilety normalne grupowe przysługują grupom zorganizowanym składającym się z co najmniej 15 osób

*** Bilety ulgowe grupowe przysługują zorganizowanym grupom dzieci i młodzieży szkolnej liczącym co najmniej 15 osób

**** Bilety rodzinne przysługują rodzicom lub opiekunom wraz z dziećmi do 18 roku życia; jeden bilet upoważnia do wstępu maksymalnie 6 osób

Opiekunowie grup i piloci wycieczek nie płacą.

A. 286 zł
B. 220 zł
C. 242 zł
D. 360 zł
Wybór odpowiedzi 242 zł, 360 zł i 286 zł opiera się na błędnych założeniach dotyczących kosztów biletów oraz liczby osób w grupie. Kluczowe jest zrozumienie, że w przypadku grup szkolnych zazwyczaj przewidziane są specjalne zniżki, które powinny być uwzględnione przy obliczeniach. W przedstawionym cenniku, bilet ulgowy dla uczniów kosztuje 11 zł. Przy obliczeniach, każdy uczestnik z grupy młodzieżowej powinien być uwzględniony jako bilet ulgowy, co w przypadku 20 uczniów daje łączny koszt 220 zł. Odpowiedzi 242 zł i 286 zł mogą wynikać z niepoprawnego dodania dodatkowych opłat lub nieprawidłowego zrozumienia zasady przyznawania zniżek dla opiekunów, którzy w tym przypadku nie ponoszą kosztów. Odpowiedź 360 zł może sugerować uwzględnienie pełnej ceny biletów bez zastosowania zniżek, co jest sprzeczne z przyjętymi praktykami w instytucjach kulturalnych. Błędy te mogą wynikać z typowych pułapek myślowych, takich jak zakładanie, że wszyscy uczestnicy muszą płacić pełną kwotę, co w kontekście grup szkolnych jest rzadko spotykane. Zrozumienie zasadności tych zniżek jest niezbędne dla właściwego planowania kosztów wycieczek edukacyjnych.

Pytanie 19

Czym jest czarter?

A. wydarzenie promocyjne dla pracowników biur podróży
B. podstawowa jednostka kalkulacyjna w obiektach noclegowych
C. dokument pozwalający na realizację usług zamówionych przez biuro u dostawcy
D. forma zawierania umowy z dostawcą usług hotelowych lub transportowych
Wybór odpowiedzi dotyczącej imprezy promocyjnej dla agentów turystycznych jest błędny, ponieważ czarter odnosi się bezpośrednio do umowy wynajmu, a nie do działań promocyjnych. Imprezy promocyjne mogą być częścią strategii marketingowej biur podróży, ale nie definiują one istoty czarteru. Podobnie, interpretacja czarteru jako dokumentu umożliwiającego realizację świadczeń zamówionych przez biuro u kontrahenta nie oddaje pełnego znaczenia tego pojęcia. Dokumentacja związana z czarterem to zazwyczaj umowy i warunki korzystania z usług, a nie jedynie forma realizacji zamówień. Ostatnia odpowiedź, związana z podstawową jednostką rozliczeniową w obiektach noclegowych, również nie ma związku z definicją czarteru. Jednostki rozliczeniowe dotyczą kosztów i sposobów obliczania cen usług hotelarskich, natomiast czarter odnosi się do wynajmu całych obiektów lub środków transportu. Wdrożenie czarterów w praktyce wymaga zrozumienia różnic między tymi pojęciami oraz umiejętności oceny ofert, co jest niezbędne dla skutecznego zarządzania usługami turystycznymi.

Pytanie 20

Osobą odpowiedzialną za opiekę nad dziećmi oraz organizację ich czasu w trakcie wyjazdu turystycznego jest

A. przewodnik turystyczny
B. animator
C. pilot wycieczek
D. rezydent
Animatorzy to tacy goście, którzy ogarniają czas wolny, głównie w kontekście turystyki i wypoczynku. Ale to nie tylko zabawa dla dzieci, to także tworzenie fajnej atmosfery, w której można się bawić i uczyć. Często prowadzą różne zajęcia, jak warsztaty artystyczne, gry drużynowe czy sportowe oraz wycieczki tematyczne. W praktyce, animatorzy są mega ważni, gdy chodzi o programy dla dzieci podczas wyjazdów – dbają o ich bezpieczeństwo i dobrą zabawę. Z tego, co wiem z doświadczenia, animatorzy powinni mieć odpowiednie przeszkolenie w pedagogice, psychologii dziecięcej czy pierwszej pomocy. Dzięki temu mogą lepiej dostosować program do różnych grup wiekowych, co sprawia, że wszystkie zajęcia są nie tylko ciekawe, ale przede wszystkim bezpieczne.

Pytanie 21

W programie wycieczki dla osób zainteresowanych historią Piastów warto uwzględnić zwiedzanie

A. Pałacu w Leźnie
B. Katedry w Gnieźnie
C. Pałacu w Kamieńcu Ząbkowickim
D. Muzeum w Zamku Kórnickim
Choć Pałac w Leźnie, Muzeum w Zamku Kórnickim oraz Pałac w Kamieńcu Ząbkowickim są interesującymi obiektami, nie są one kluczowymi miejscami związanymi z historią Piastów. Pałac w Leźnie, zbudowany w XVIII wieku, jest doskonałym przykładem architektury barokowej, jednak nie ma bezpośredniego związku z dynastią Piastów ani z ich dziejami. Muzeum w Zamku Kórnickim, chociaż posiada bogate zbiory dotyczące kultury i sztuki, również nie wiąże się bezpośrednio z historią Piastów, a jego znaczenie jest bardziej związane z historią regionu. Z kolei Pałac w Kamieńcu Ząbkowickim, który jest przykładem neogotyckiej architektury, ma swoje korzenie w XIX wieku, co czyni go miejscem późniejszym w kontekście historii Polski. Zrozumienie historycznego kontekstu jest kluczowe w analizie odpowiedzi na takie pytania. Często można popełnić błąd myślowy, koncentrując się na atrakcyjności obiektów, zamiast ich znaczeniu historycznym. Warto zawsze zagłębiać się w historię miejsc, aby móc zrozumieć ich kontekst w szerszym zakresie, a nie tylko na podstawie ich współczesnych atrybutów.

Pytanie 22

Jakie miejsce noclegowe można zaproponować grupie turystów podróżujących po Tatrach Wysokich?

A. hotelach
B. schroniskach
C. motelach
D. pensjonatach
Wybór pensjonatów, motelów czy hoteli dla grupy turystów wędrujących po Tatrach Wysokich może wydawać się atrakcyjny na pierwszy rzut oka, jednak nie są to optymalne opcje z kilku powodów. Pensjonaty, choć oferują komfortowe warunki, często zlokalizowane są w miejscach oddalonych od szlaków turystycznych, co zmusza turystów do dodatkowych dojazdów. Koszt zakwaterowania w pensjonatach również może być wyższy, co nie jest korzystne dla grupy z ograniczonym budżetem. Motela, z reguły usytuowane przy głównych drogach, nie oferują atmosfery i lokalizacji, która jest kluczowa dla górskich wędrówek. W końcu, hotele, choć zapewniają wysoki standard usług, mogą być zbyt drogie dla turystów, a ich lokalizacja często nie jest dostosowana do potrzeb osób wybierających się na długie wędrówki. Wbrew powszechnym przekonaniom, te formy zakwaterowania mogą nie spełniać oczekiwań związanych z dostępnością do szlaków turystycznych oraz atmosferą typową dla górskich wędrówek. Wiele osób błędnie zakłada, że luksusowe zakwaterowanie zawsze jest lepsze, jednak w kontekście górskiej turystyki warto zwrócić uwagę na takie czynniki jak lokalizacja, dostępność do tras oraz społeczna atmosfera, które są kluczowe dla udanego wypoczynku w Tatrach.

Pytanie 23

Biuro podróży GAMA wynajęło autokar na dwudniową wycieczkę. Dzienna stawka za wynajem autokaru, obejmująca trasę do 350 km, wynosi 1400 zł. Każdy kilometr przejechany powyżej limitu kosztuje 4 zł. Zgodnie z harmonogramem wycieczki autokar przejedzie 390 km w pierwszym dniu oraz 320 km w dniu drugim. Jaką kwotę za wynajem autokaru należy uwzględnić w kalkulacji kosztów wyjazdu?

A. 2 960,00 zł
B. 2 680,00 zł
C. 2 840,00 zł
D. 2 800,00 zł
Wybór innych odpowiedzi najczęściej wynika z błędnego zrozumienia zasad obliczania kosztów wynajmu autokaru. Na przykład, niektórzy mogą myśleć, że wystarczy pomnożyć dzienną stawkę przez liczbę dni, co prowadzi do obliczenia wynoszącego 2800 zł (1400 zł x 2). Jednak takie podejście nie uwzględnia dodatkowych kosztów za przejechane kilometry. Inni mogą zignorować pierwszy dzień, sądząc, że wystarczy uwzględnić tylko drugi dzień, co jest niepoprawne, gdyż obie doby muszą być wzięte pod uwagę w kalkulacji. Kluczowym elementem jest także zrozumienie, że limity kilometrów są istotne w kontekście umowy najmu. Przekroczenie tego limitu zawsze wiąże się z dodatkowymi opłatami, co przez wielu jest pomijane. W efekcie, takie uproszczenia prowadzą do błędnych wniosków i zaniżenia kosztów wycieczki. Ważne jest, aby przy planowaniu budżetu na wycieczki, dokładnie rozumieć, jak obliczać wszystkie koszty, w tym te zmienne, które mogą znacznie wpłynąć na całkowitą kwotę wydatków.

Pytanie 24

Na której z wysp greckich przewodnik turystyczny ma możliwość zabrania turystów do ruin Pałacu Knossos?

A. Na Korfu
B. Na Zakynthos
C. Na Rodos
D. Na Krecie
Wyspy greckie, takie jak Rodos, Korfu czy Zakynthos, mają swoje unikalne atrakcje, jednak żadna z nich nie może poszczycić się ruinami Pałacu Knossos. Rodos jest znana z historycznych miejsc, takich jak Ruiny Kolosa Rodyjskiego czy Stare Miasto, które również przyciągają wielu turystów, ale nie łączą się z minojską cywilizacją. Korfu, z kolei, przyciąga turystów swoimi malowniczymi plażami oraz wpływami włoskimi, ale nie ma tam żadnych związków z Knossos. Zakynthos, słynąca z pięknych plaż i zatoki wraku, również nie jest miejscem związanym z historią minojską. Wybiórcze podejście do lokalizacji historycznych może prowadzić do błędnych wniosków, dlatego kluczowe jest zrozumienie kontekstu historycznego oraz geograficznego miejsc, które odwiedzamy. Ignorując te elementy, można łatwo stracić z oczu istotę kulturowych skarbów Grecji oraz ich prawdziwe znaczenie w kontekście rozwoju cywilizacji europejskiej. Z tego powodu, aby uniknąć mylnych interpretacji, warto zawsze dokładnie zbadać informacje o miejscu przed podróżą.

Pytanie 25

Gdzie pilot wycieczki poprowadzi grupę turystów, którzy są zainteresowani enoturystyką?

A. Do winiarni
B. Na wystawę malarstwa
C. Do muzeum owadów
D. Na koncert
Wybór odpowiedzi dotyczących koncertu, wystawy malarstwa czy muzeum owadów jest nieadekwatny w kontekście enoturystyki. Koncerty, choć mogą być związane z kulturą regionu, nie oferują bezpośredniego połączenia z tematyką wina. Muzea i wystawy, jak te dotyczące malarstwa, koncentrują się na sztuce i jej interpretacji, co również nie ma związku z enoturystyką. Turyści poszukujący doświadczeń związanych z winem są zainteresowani konkretnymi aspektami produkcji i degustacji win, co w tych odpowiedziach nie zostało uwzględnione. Istotnym błędem myślowym jest przypuszczenie, że jakiekolwiek wydarzenie kulturalne może spełnić potrzeby turystów zainteresowanych winem. Zrozumienie kontekstu enoturystyki wymaga świadomości, że to specjalistyczna forma turystyki, która łączy wiedzę o winie, jego produkcję i historię oraz lokalne tradycje. Tego rodzaju doświadczenia są unikatowe i powinny być bezpośrednio związane z winiarniami oraz produkcją wina, co sprawia, że inne odpowiedzi nie mają racji bytu w tym kontekście.

Pytanie 26

Do składników marketingu mix (5P) należą między innymi:

A. produkt, dystrybucja, proces
B. produkt, proces, promocja
C. produkt, cena, personel
D. produkt, cena, proces
Wybrana odpowiedź, która obejmuje produkt, cenę i personel, jest zgodna z koncepcją marketingu mix, która jest kluczowym narzędziem w strategii marketingowej przedsiębiorstw. Produkt odnosi się do tego, co firma oferuje swoim klientom, a cena to wartość, jaką klienci są gotowi zapłacić za ten produkt. Personel natomiast odgrywa istotną rolę w dostarczaniu wartości klientom poprzez interakcje oraz obsługę, co może znacząco wpłynąć na ich doświadczenia i lojalność. Przykładem może być firma świadcząca usługi, gdzie kompetentny personel wpływa na postrzeganą jakość usługi, co z kolei może uzasadniać wyższą cenę. Dobre praktyki wskazują, że skuteczne wykorzystanie tych trzech elementów marketingu mix może prowadzić do lepszego dopasowania oferty do potrzeb rynku, co jest kluczowe dla osiągnięcia przewagi konkurencyjnej. Warto również zauważyć, że te elementy są ze sobą ściśle powiązane i zmiany w jednym z nich mogą wpływać na pozostałe, dlatego ich zrozumienie i umiejętne zarządzanie jest niezbędne dla sukcesu biznesu.

Pytanie 27

Który z podanych elementów kosztów kwalifikuje się jako koszt zmienny?

A. Koszty związane z zatrudnieniem pilota wycieczki
B. Noclegi wykupione w ramach czarteru
C. Wyżywienie
D. Koszty związane z zatrudnieniem przewodnika turystycznego
Wyżywienie jest klasyfikowane jako koszt zmienny, ponieważ jego wysokość zależy od liczby uczestników wycieczki oraz wybranego rodzaju posiłków. W praktyce, w miarę zwiększania się liczby osób, które korzystają z usługi, koszty wyżywienia rosną proporcjonalnie. Na przykład, w branży turystycznej, organizatorzy wycieczek muszą przewidywać liczbę posiłków do zamówienia w restauracjach lub cateringu, co bezpośrednio wpływa na całkowity koszt wycieczki. Zrozumienie różnicy między kosztami zmiennymi a stałymi jest kluczowe dla efektywnego zarządzania budżetem w turystyce. Koszty stałe, takie jak wynagrodzenia dla pilotów czy przewodników, pozostają z reguły niezmienne, niezależnie od liczby uczestników. W standardach zarządzania finansami w branży turystycznej, umiejętność identyfikacji tych różnic jest niezbędna do efektywnego planowania i analizy rentowności oferowanych usług.

Pytanie 28

Termin incentive travel odnosi się do turystyki

A. motywacyjnej
B. biznesowej
C. alternatywnej
D. kongresowej
Odpowiedzi alternatywna, kongresowa oraz biznesowa są niepoprawne ze względu na błędne interpretacje samego pojęcia incentive travel. Turystyka alternatywna odnosi się do podróży, które są podejmowane w celu eksploracji lokalnych kultur i środowisk, co nie ma bezpośredniego związku z nagradzaniem pracowników. Podobnie, turystyka kongresowa koncentruje się głównie na organizacji konferencji i spotkań branżowych, a nie na nagradzaniu osiągnięć. Z kolei turystyka biznesowa dotyczy podróży służbowych, które są realizowane w celach zawodowych, a nie jako forma motywacji dla pracowników. Te odpowiedzi mogą prowadzić do mylnych wniosków, ponieważ koncentrują się na ogólnych aspektach podróżowania w kontekście zawodowym, a nie na specyficznych mechanizmach motywacyjnych, które są kluczowe dla incentive travel. Aby właściwie zrozumieć ten temat, należy zauważyć, że głównym celem incentive travel jest nie tylko realizacja podróży, ale przede wszystkim stworzenie doświadczenia, które wzmacnia zaangażowanie i lojalność uczestników. Wartościowe wyjazdy motywacyjne są starannie planowane, uwzględniając różnorodne elementy, takie jak programy integracyjne, które mają na celu budowanie zespołu, co różni się znacznie od innych form turystyki zawodowej.

Pytanie 29

W tabeli przedstawiono dane dotyczące zagranicznych podróży Polaków w 2012 roku. W jakim celu Polacy wyjeżdżali najczęściej?

Cel zagranicznych podróżyRok 2012
w %
Turystyczno-wypoczynkowy52
Odwiedziny u krewnych, znajomych22
Służbowy17
Szkoleniowy4
Religijny1
Zdrowotny1
Inny3

A. Turystyczno-wypoczynkowym.
B. Służbowym.
C. Religijnym.
D. Zdrowotnym.
Wybór odpowiedzi związanej z celami służbowymi, religijnymi lub zdrowotnymi może wynikać z niepełnego zrozumienia przyczyn, dla których Polacy decydują się na podróżowanie. Odpowiedzi te skupiają się na specyficznych sytuacjach, które nie odzwierciedlają ogólnego trendu w podróżach zagranicznych. W przypadku celu służbowego, chociaż podróże te są istotne, stanowią one tylko niewielką część wyjazdów, co potwierdzają analizy dotyczące branży turystycznej. Typowe myślenie, które może prowadzić do wyboru takiej odpowiedzi, polega na nadinterpretowaniu znaczenia pracy i biznesu w kontekście podróżowania. Analogicznie, podróże religijne i zdrowotne, choć ważne dla pewnych grup społecznych, nie dominują w statystykach dotyczących polskiej turystyki. Mylenie priorytetów w podróżach zagranicznych z osobistymi potrzebami prowadzi do błędnych wniosków. Kluczowe jest zrozumienie, że podróże turystyczno-wypoczynkowe nie tylko satysfakcjonują potrzeby rozrywkowe, ale również wpływają na zdrowie psychiczne i fizyczne, co czyni je priorytetem dla wielu osób. Prawidłowe podejście do analizy danych o podróżach powinno uwzględniać kontekst społeczno-ekonomiczny i kulturowy, co może pomóc w lepszym zrozumieniu tego zjawiska.

Pytanie 30

Jaką trasę turystyczną powinno się uwzględnić w programie wycieczki po obiektach renesansowych w Polsce?

A. Poznań - Ostrów Lednicki - Gniezno - Żnin - Biskupin
B. Kraków - Tarnów - Krasiczyn - Zamość - Lublin
C. Kraków - Ojców - Pieskowa Skała - Olsztyn - Częstochowa
D. Ustroń - Rabka - Krościenko - Krynica - Iwonicz
Wybór tras turystycznych, które nie koncentrują się na renesansie, wskazuje na pewne nieporozumienia w zakresie klasyfikacji obiektów zabytkowych. Ustroń, Rabka, Krościenko, Krynica i Iwonicz, choć atrakcyjne turystycznie, są znane głównie z walorów uzdrowiskowych i krajobrazowych, a nie z renesansowej architektury. Niezrozumienie, że renesansowa architektura to nie tylko piękne budynki, ale także zjawisko kulturowe, prowadzi do pominięcia istotnych obiektów. Z kolei trasa Poznań - Ostrów Lednicki - Gniezno - Żnin - Biskupin, mimo że bogata w historię, koncentruje się głównie na wczesnym średniowieczu i źródłach archeologicznych, co jest tematem odmiennym od renesansu. Podobnie, szlak Kraków - Ojców - Pieskowa Skała - Olsztyn - Częstochowa, mimo że oferuje piękne widoki i wiele atrakcji, nie jest ściśle związany z architekturą renesansową, a raczej z innymi stylami architektonicznymi i przyrodniczymi. Kluczowym błędem jest więc nieodróżnianie epok i ich wpływów w kontekście kulturowym, co jest niezbędne do zrozumienia bogactwa i różnorodności polskiego dziedzictwa architektonicznego. Edukacja w zakresie historii sztuki i architektury powinna uwzględniać te różnice, aby skutecznie promować odpowiednie kierunki turystyczne.

Pytanie 31

Jednym z kluczowych zadań przewodnika wycieczek jest

A. nadzór nad młodzieżą na strzeżonym kąpielisku
B. przygotowywanie posiłków w czasie wycieczki
C. prowadzenie zajęć animacyjnych z małymi dziećmi
D. zapewnienie realizacji programu wydarzenia
Podstawowym błędem w ocenie ról pilota wycieczek jest mylenie jego funkcji z zadaniami, które są typowe dla innych zawodów w branży turystycznej. Sporządzanie posiłków w trakcie wycieczki nie jest częścią obowiązków pilota, który z reguły nie jest odpowiedzialny za catering. Tego rodzaju zadania są zlecane wyspecjalizowanym firmom cateringowym lub pracownikom restauracji, co pozwala pilotowi skupić się na zarządzaniu wycieczką oraz zapewnieniu bezpieczeństwa uczestników. Podobnie, opieka nad młodzieżą na kąpielisku strzeżonym należy do zadań ratowników lub wychowawców, a nie pilotów, którzy koncentrują się na organizacji i przebiegu programu wycieczki. Z kolei przeprowadzanie zajęć animacji z małymi dziećmi jest typowe dla animatorów, a nie pilotów, którzy posiadają inną charakterystykę pracy. Pilot powinien posiadać umiejętności komunikacyjne oraz organizacyjne, a niekoniecznie pedagogiczne, które są kluczowe w pracy z dziećmi. Mylenie tych ról może prowadzić do nieefektywnej organizacji wycieczek oraz niskiego zadowolenia uczestników, co jest sprzeczne z oczekiwaniami wobec profesjonalnych usług turystycznych. Zrozumienie odpowiednich ról i obowiązków w branży turystycznej jest kluczowe dla efektywnego zarządzania i jakości świadczonych usług.

Pytanie 32

Osobom spędzającym wczasy w Tunezji rezydent ma możliwość zasugerowania wycieczki – rejsu na tunezyjską wyspę?

A. Djerbę
B. Maltę
C. Santorini
D. Kretę
Wybór Malty, Krety czy Santorini jako lokalizacji wycieczek dla turystów przebywających w Tunezji jest nieuzasadniony z kilku powodów. Malta, choć jest ciekawym miejscem turystycznym, leży na Morzu Śródziemnym, które jest znacznie dalej od Tunezji, co czyni podróż tam bardziej skomplikowaną i czasochłonną. Ta odległość negatywnie wpływa na komfort turysty, który poszukuje lokalnych doświadczeń. Kreta, z kolei, to wyspa grecka, a Santorini jest jednym z najbardziej znanych greckich miejsc turystycznych, które również znajduje się z dala od Tunezji. Tego typu wybory mogą wprowadzać klientów w błąd, wskazując na brak znajomości geograficznych i kulturowych aspektów regionu. Ponadto, nie uwzględniają one lokalnych walorów turystycznych, jakimi dysponuje Djerba, co jest istotnym błędem w podejściu do planowania wycieczek. Turystyka powinna bazować na świadomości dostępnych lokalnie atrakcji, co nie tylko wzbogaca doświadczenie podróżnika, ale także sprzyja zrównoważonemu rozwojowi regionu. Dlatego kluczowe jest, aby rezydenci i przewodnicy potrafili odpowiednio rekomendować lokalne atrakcje, zamiast sugerować miejsca, które są geograficznie i kulturowo nieadekwatne.

Pytanie 33

Który z poniższych wariantów odnosi się wyłącznie do obiektów związanych z infrastrukturą turystyczną?

A. Kwatery prywatne i punkty gastronomiczne
B. Sanki letnie oraz rezerwat przyrody
C. Stoki narciarskie oraz źródła zdrowotne
D. Miejsca martyrologiczne oraz punkty widokowe
Kiedy myślimy o miejscach takich jak martyrologia, punkty widokowe czy letnie tory saneczkowe, to nie wszystko z tego można załapać w infrastrukturę turystyczną. Miejsca martyrologii są rzeczywiście istotne dla kultury i historii, ale ich głównym celem jest edukacja, a nie spełnianie turystycznych potrzeb. Punkty widokowe mogą przyciągać ludzi, ale to nie to samo, co noclegi czy jedzenie, które są kluczowe dla komfortu podróżnych. Letnie tory saneczkowe i wyciągi narciarskie to przede wszystkim atrakcje sportowe, a nie miejsca, które zajmują się dostarczaniem podstawowych usług turystom. Rezerwaty przyrody z kolei mają dużą wartość, ale w kontekście turystyki to też nie jest to, co może zaspokoić podstawowe potrzeby gości. Te błędne odpowiedzi pokazują, że warto zrozumieć różnicę między atrakcjami a tym, co naprawdę wspiera turystykę, jak noclegi czy gastronomia.

Pytanie 34

Co nie jest zawarte w karcie pokładowej pasażera promu?

A. informacji o połączeniach alternatywnych
B. trasy oraz czasu trwania rejsu
C. numeru kabiny
D. numeru imprezy
Wybór odpowiedzi, które sugerują, że karta pokładowa zawiera informacje o trasie i czasie trwania rejsu, numerze kabiny lub numerze imprezy, wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące funkcji i zawartości karty pokładowej. Karta pokładowa jest dokumentem, który ma na celu ułatwienie pasażerowi dostępu do jednostki transportowej oraz zapewnienie podstawowych informacji dotyczących podróży, jednak nie ma ona za zadanie dostarczania szczegółowych danych o alternatywnych połączeniach. Trasa rejsu i czas jego trwania są rzeczywiście kluczowymi informacjami umieszczanymi na karcie, ponieważ dotyczą one bezpośrednio podróży danego pasażera. Numer kabiny również jest istotnym elementem, szczególnie na promach, gdzie pasażerowie są zakwaterowani w określonych miejscach. Natomiast numer imprezy, jeżeli prom jest częścią większego wydarzenia, może być pomocny, ale również nie jest kluczowy w kontekście samego rejsu. Wiele osób może mylnie zakładać, że wszystkie te informacje są niezbędne na karcie pokładowej, co prowadzi do błędnych przekonań o jej funkcjonalności. Istotne jest zrozumienie, że karta pokładowa nie jest dokumentem, który dostarcza pełnej informacji o wszystkich możliwych scenariuszach podróży. Dobrą praktyką jest korzystanie z dodatkowych źródeł informacji, takich jak strona internetowa przewoźnika czy aplikacje mobilne, aby uzyskać pełny obraz dostępnych połączeń i ewentualnych alternatyw.

Pytanie 35

Jaki posiłek przysługuje gościom, którzy wybierają opcję świadczeń HB, a kończą swój pobyt w pensjonacie po śniadaniu?

A. Śniadanie
B. Obiad
C. Obiadokolacja
D. Kolacja
Obiadokolacja to posiłek, który w ramach opcji świadczeń HB (Half Board) przysługuje gościom, którzy kończą pobyt w pensjonacie po śniadaniu. Opcja HB zwykle obejmuje dwa główne posiłki: śniadanie oraz kolację. W sytuacji, gdy goście opuszczają pensjonat po śniadaniu, mają prawo do obiadokolacji, co jest standardową praktyką w gastronomii hotelowej. Obiadokolacja zazwyczaj serwuje się w godzinach popołudniowych i wieczornych, oferując dania, które mogą być zarówno na zimno, jak i na ciepło. Warto zauważyć, że takie podejście ma na celu zaspokojenie potrzeb gości, którzy mogą być zainteresowani obiadem jako lekkim posiłkiem. Ponadto, jest to zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, które stanowią, że usługi gastronomiczne powinny być dostosowane do oczekiwań oraz preferencji klientów, co w efekcie prowadzi do zwiększenia satysfakcji gości oraz ich chęci powrotu do obiektu.

Pytanie 36

Narciarskie trasy zjazdowe zaznaczone na mapie kolorem niebieskim i czerwonym odpowiadają określonym stopniom trudności:

A. łatwe i bardzo łatwe
B. łatwe i bardzo trudne
C. łatwe i trudne
D. trudne i bardzo trudne
Nieporozumienia dotyczące oznaczeń trudności tras narciarskich są stosunkowo powszechne i często wynikają z mylnej interpretacji kolorowego kodu na mapach. Odpowiedzi mówiące o 'łatwych i bardzo łatwych' lub 'łatwych i bardzo trudnych' nie uwzględniają rzeczywistej klasyfikacji trudności, która jest ustalona w standardzie narciarskim. Szlaki oznaczone na niebiesko są przystosowane dla narciarzy początkujących, co oznacza, że ich konstrukcja i nachylenie są zaprojektowane tak, aby umożliwić łatwe i bezpieczne zjazdy. Z kolei czerwone szlaki, oznaczające poziom średni, są skierowane dla narciarzy, którzy posiadają już pewną sprawność i doświadczenie w jeździe na nartach. Dlatego odpowiedzi sugerujące, że czerwona trasa jest 'bardzo trudna' są mylące i mogą prowadzić do niebezpiecznych sytuacji na stoku, gdy mniej doświadczeni narciarze próbują zmierzyć się z trasami, do których nie są przygotowani. Kluczem do efektywnego korzystania z tras narciarskich jest zrozumienie i przestrzeganie tych ustaleń, co nie tylko zwiększa bezpieczeństwo, ale także pozwala na czerpanie radości z jazdy w odpowiednich warunkach. Warto zatem zwracać uwagę na te oznaczenia i dobierać trasy zgodnie z własnymi umiejętnościami, aby uniknąć niepotrzebnych kontuzji oraz frustracji.

Pytanie 37

Jaka jest podstawowa różnica między przewodnikiem a pilotem wycieczki?

A. Przewodnik zajmuje się wyłącznie sprzedażą biletów, co jest błędne, gdyż jego główną rolą jest oprowadzanie i edukacja uczestników wycieczki.
B. Pilot wycieczki prowadzi zajęcia sportowe dla uczestników, co nie jest jego głównym zadaniem, gdyż koncentruje się na organizacji i logistyce podróży.
C. Pilot wycieczki jest odpowiedzialny za prowadzenie autokaru, co nie jest prawdą, ponieważ zajmuje się koordynacją wycieczki, a nie prowadzeniem pojazdu.
D. Przewodnik zajmuje się oprowadzaniem po atrakcjach, a pilot organizacją całej podróży
W branży turystycznej panuje wiele nieporozumień dotyczących ról, jakie pełnią przewodnik turystyczny i pilot wycieczki. Jednym z częstszych błędów jest mylenie pilota wycieczki z kierowcą autokaru. Pilot zajmuje się organizacją wycieczki, a nie prowadzeniem pojazdu. To kierowca autokaru odpowiada za bezpieczny przewóz uczestników. Kolejne nieporozumienie dotyczy roli przewodnika jako osoby zajmującej się wyłącznie sprzedażą biletów. Choć przewodnicy mogą nabywać bilety wstępu do atrakcji, ich głównym zadaniem jest przekazywanie wiedzy i oprowadzanie po miejscach turystycznych, co wymaga specjalistycznej wiedzy i umiejętności komunikacyjnych. Ostatnią błędną koncepcją jest przypisywanie pilotowi wycieczki roli prowadzącego zajęcia sportowe. Chociaż pilot może organizować czas wolny uczestników, jego podstawowym zadaniem jest koordynacja i zarządzanie logistyką wycieczki. Te nieporozumienia często wynikają z niepełnego zrozumienia złożoności ról w turystyce, co podkreśla potrzebę edukacji i szkoleń w tej branży, aby zapewnić, że wszystkie aspekty wycieczki są profesjonalnie obsługiwane.

Pytanie 38

Młodzież podróżująca z Neapolu na Sardynię powinna otrzymać propozycję usługi transportowej

A. samochodowego
B. promowego
C. autokarowego
D. kolejowego
Podczas rozważania alternatywnych form transportu, jak transport kolejowy, samochodowy czy autokarowy, pojawiają się istotne ograniczenia związane z trasą między Neapolem a Sardynią. Transport kolejowy, choć wygodny w kontynentalnej części Włoch, nie jest możliwy do zrealizowania w przypadku bezpośredniego przejazdu na Sardynię, ponieważ na wyspę można dotrzeć jedynie drogą morską lub powietrzną. Wybór transportu samochodowego również zawiera w sobie kilka pułapek, ponieważ wymaga on przebycia znacznej odległości przez kontynentalną część Włoch, a następnie dotarcia do portu, co może być czasochłonne i niepraktyczne, zwłaszcza dla większej grupy. Dodatkowo, podróż samochodem wiąże się z kosztami paliwa, opłatami drogowymi oraz potencjalnymi trudnościami w parkowaniu. Z kolei transport autokarowy, chociaż może być rozważany jako opcja, również wymaga przejazdu do portu promowego, co sprawia, że nie jest to najbardziej efektywna metoda. W kontekście podróży między wyspami, każda z tych opcji nie tylko wydłuża czas dotarcia, ale także może wiązać się z większymi kosztami oraz mniejszym komfortem dla podróżujących. Wnioskując, wybór nieodpowiedniego środka transportu może prowadzić do nieefektywności logistycznej i frustracji, dlatego kluczowe jest zrozumienie dostępnych opcji i ich ograniczeń w kontekście konkretnej trasy.

Pytanie 39

Oblicz całkowity koszt usługi transportu dla jednodniowej wycieczki szkolnej na trasie Kraków – Warszawa – Kraków, przy założeniu, że odległość pomiędzy tymi miejscowościami wynosi 295 km, a ustalona cena za każdy przejechany kilometr to 3,00 zł?

A. 900,00 zł
B. 1 770,00 zł
C. 1 740,00 zł
D. 885,00 zł
Poprawna odpowiedź to 1 770,00 zł, co wynika z dokładnych obliczeń kosztu transportu na trasie Kraków – Warszawa – Kraków. Odległość między tymi miastami wynosi 295 km w jedną stronę, co daje łącznie 590 km (295 km x 2) na trasie w obie strony. Przy ustalonej stawce wynoszącej 3,00 zł za kilometr, całkowity koszt obliczamy według wzoru: 590 km x 3,00 zł/km = 1 770,00 zł. Tego rodzaju obliczenia są powszechnie stosowane w branży transportowej i są kluczowe przy planowaniu budżetów wycieczek szkolnych oraz innych usług transportowych. Ważne jest, aby zawsze dokładnie znać odległości i stawki, ponieważ mogą się one różnić w zależności od przewoźnika oraz aktualnych warunków rynkowych. Przykładem zastosowania tego typu obliczeń może być przygotowanie oferty dla innych grup wyjazdowych, gdzie precyzyjne kalkulacje kosztów stanowią podstawę do negocjacji i finalizowania umów.

Pytanie 40

Kierownik działu marketingu w biurze podróży ALTUR zamierza zwiększyć sprzedaż na rynku poprzez bezpośrednią akwizycję. Jakie kroki powinien podjąć, aby wdrożyć zamierzoną strategię?

A. Zorganizować wyjazd studyjny dla pracowników innych biur podróży.
B. Stworzyć ofertę first minutę i promować ją w radiu.
C. Przedstawić ofertę biura podróży w siedzibie klienta.
D. Przeszkolić pracowników z oferty sezonowej w biurze podróży.
Akwizycja bezpośrednia to kluczowa strategia w marketingu, która umożliwia nawiązywanie bezpośrednich relacji z klientami. Zaprezentowanie oferty biura podróży w siedzibie firmy klienta jest doskonałym przykładem takiej strategii. Bezpośredni kontakt z potencjalnymi klientami pozwala na lepsze zrozumienie ich potrzeb oraz oczekiwań. Współczesne praktyki marketingowe coraz częściej podkreślają znaczenie personalizacji ofert oraz budowania relacji. Prezentacja oferty na miejscu daje możliwość dostosowania komunikacji oraz oferty do specyfikacji i charakterystyki danej firmy, co zwiększa szansę na zamówienie. Warto również zauważyć, że taka forma akwizycji pozwala na natychmiastowe wyjaśnienie wszelkich wątpliwości klientów oraz bezpośrednie odpowiadanie na ich pytania. W dzisiejszym konkurencyjnym rynku, gdzie klienci oczekują indywidualnego podejścia, tego typu działania są niezwykle skuteczne. Przykładem może być organizowanie spotkań z firmami z branży technologicznej, gdzie biura podróży mogą przedstawić swoje plany podróży dostosowane do specyficznych potrzeb pracowników, co dodatkowo wzmacnia relacje i zwiększa lojalność klientów.