Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik transportu drogowego
Kwalifikacja: TDR.01 - Eksploatacja środków transportu drogowego
Data rozpoczęcia: 22 maja 2025 22:20
Data zakończenia: 22 maja 2025 22:37

Egzamin zdany!

Wynik: 23/40 punktów (57,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Do transportu produktów spożywczych w temperaturze od -12°C do +12°C, wykorzystuje się pojazdy

A. cysterny

B. izotermy

C. chłodnie

D. lodownie

Odpowiedź 'chłodnie' jest jak najbardziej na miejscu. Te pojazdy są zaprojektowane specjalnie do przewozu jedzenia w kontrolowanej temperaturze, co jest mega ważne, żeby zachować świeżość i bezpieczeństwo produktów. Chłodnie mają nowoczesne systemy chłodnicze, które utrzymują temperaturę w przedziale od -12°C do +12°C. Dzięki temu można przewozić różne rzeczy, jak mięso, nabiał czy owoce, które muszą być w odpowiednich warunkach. W praktyce, trzeba pilnować temperatury w trakcie transportu, bo to chroni żywność przed zepsuciem, a normy takie jak HACCP są tutaj kluczowe. Chłodnie są więc niezbędne w branży spożywczej, bo pomagają utrzymać bezpieczeństwo żywności i spełniać przepisy dotyczące transportu towarów spożywczych.

Pytanie 2

Podaj, ile koni mechanicznych osiąga silnik o mocy 350 kW?

A. 350 KM

B. 476 KM

C. 257 KM

D. 700 KM

Silnik o mocy 350 kW ma równowartość 476 koni mechanicznych (KM). Aby przeliczyć moc z kilowatów na konie mechaniczne, stosuje się konwersję, która wynika z definicji jednostek. 1 kW odpowiada około 1,341 KM. Zatem, mnożąc 350 kW przez wskaźnik konwersji, otrzymujemy 350 * 1,341 = 469,35 KM, co zaokrągla się do 476 KM. Takie przeliczenia są istotne w branży motoryzacyjnej oraz przy projektowaniu silników, gdzie moc jest kluczowym parametrem dla wydajności i osiągów pojazdów. W praktyce, znajomość przeliczeń między jednostkami mocy jest niezwykle ważna, szczególnie w kontekście homologacji oraz regulacji prawnych dotyczących emisji spalin i efektywności energetycznej. Dzięki tym informacjom inżynierowie mogą precyzyjniej dostosować parametry silników do wymogów rynkowych i oczekiwań klientów.

Pytanie 3

Zwalniacze stosowane w ciężarówkach oraz autobusach umożliwiają

A. poprawę stabilności pojazdu w warunkach obniżonej przyczepności

B. stabilizację prędkości pojazdu podczas zjazdów na długich nachyleniach drogi

C. utrzymanie zaprogramowanej prędkości przeznaczonej przez producenta

D. przeniesienie siły hamowania z kół napędowych na pozostałe koła

Zwalniacze, czyli retardery, to naprawdę ważny element w ciężarówkach i autobusach, zwłaszcza kiedy mamy do czynienia z długimi zjazdami. Ich głównym zadaniem jest utrzymanie prędkości, co pozwala na bezpieczne zjeżdżanie bez przeciążania hamulców. Jak wiadomo, to może naprawdę pomóc uniknąć przegrzewania się hamulców w bardziej krytycznych sytuacjach. Na przykład, gdy jedziemy w górach, gdzie są strome zjazdy, możemy liczyć na zwalniacze, żeby jechać ze stałą prędkością bez zbędnego używania hamulców. Warto też pamiętać, żeby regularnie sprawdzać stan techniczny zwalniaczy, bo to zapewnia, że będą działać jak należy. Ciekawe jest to, że wielu producentów aut ma dość surowe wymagania dotyczące wydajności zwalniaczy, co pokazuje, jak istotne są one dla bezpieczeństwa na drodze.

Pytanie 4

Jaką minimalną wysokość bieżnika ogumienia powinny mieć pojazdy?

A. 3,2 mm

B. 1,6 mm

C. 0,5 mm

D. 2,1 mm

Wysokości bieżnika ogumienia, które wskazałeś, są nieprawidłowe z różnych powodów. W przypadku 2,1 mm, chociaż jest to wyższa wartość niż minimalna dopuszczalna, to jednak wciąż nie spełnia norm bezpieczeństwa, które zalecają wymianę opon, gdy wysokość bieżnika spada poniżej 1,6 mm. Podobnie, odpowiedź 0,5 mm jest zbyt niska i stwarza poważne zagrożenie dla bezpieczeństwa jazdy. Opony z tak małym bieżnikiem mają minimalną przyczepność do nawierzchni, co prowadzi do zwiększonego ryzyka poślizgu oraz wydłużenia drogi hamowania, zwłaszcza na mokrej czy oblodzonej drodze. W przypadku 3,2 mm, chociaż ta wartość jest wyższa niż minimalna, nie uwzględnia ona faktu, że w praktyce wiele organizacji oraz producentów opon zaleca wymianę opon przy wysokości bieżnika wynoszącej 3 mm, aby zapewnić odpowiednie osiągi w trudnych warunkach. Istotne jest, aby kierowcy zdawali sobie sprawę, że nie każda wysokość bieżnika jest wystarczająca do zapewnienia bezpieczeństwa, a także aby regularnie kontrolowali stan opon. Ignorowanie tych zasad może prowadzić do poważnych konsekwencji na drodze, a także do naruszenia przepisów ruchu drogowego, co może skutkować mandatami oraz problemami z ubezpieczeniem.

Pytanie 5

Stwierdzona głębokość rzeźby bieżnika wynosi 5 mm powyżej wskaźnika TWI. Jak należy to zinterpretować?

A. głębokość bieżnika jest niewłaściwa

B. głębokość bieżnika jest właściwa

C. szerokość bieżnika jest niewłaściwa

D. szerokość bieżnika jest właściwa

Wybór odpowiedzi dotyczącej szerokości bieżnika jako nieprawidłowej lub prawidłowej jest mylny, ponieważ w pytaniu skoncentrowano się na głębokości bieżnika. W związku z tym stwierdzenia dotyczące szerokości bieżnika nie mają zastosowania w kontekście oceniania bezpieczeństwa. Zdajemy sobie sprawę, że głębokość bieżnika i jego szerokość to dwa różne parametry, które wpływają na osiągi opony, jednak w tym przypadku kluczowym aspektem jest właśnie głębokość. Wybór odpowiedzi sugerującej, że głębokość bieżnika jest nieprawidłowa, jest wynikiem niewłaściwego zrozumienia zasad działania wskaźników bieżnika, które mają na celu informowanie o zużyciu opon. Warto podkreślić, że głębokość bieżnika poniżej określonego poziomu znacznie zwiększa ryzyko utraty przyczepności, zwłaszcza w warunkach deszczu, co może prowadzić do niebezpiecznych sytuacji na drodze. Dodatkowo, nieporozumienia mogą wynikać z braku znajomości przepisów dotyczących stanu technicznego pojazdów, które jasno określają minimalne wartości głębokości bieżnika. Właściwe podejście do oceny stanu opon powinno obejmować zarówno ich głębokość, jak i szerokość, jednak w tym kontekście, to głębokość odgrywa kluczową rolę w zapewnieniu bezpieczeństwa jazdy.

Pytanie 6

W którym miejscu pojazdu zakodowany jest rok jego produkcji?

A. w numerze VIN

B. w numerze WMI

C. w numerze VDS

D. w numerze VIS

Numer VIN (Vehicle Identification Number) jest unikalnym identyfikatorem każdego pojazdu, który zawiera szereg informacji o jego właściwościach. W kontekście roku produkcji, czwarta cyfra w VIN jest szczególnie istotna, ponieważ reprezentuje rok, w którym pojazd został wyprodukowany. Na przykład, jeśli czwarta cyfra to '1', oznacza to, że pojazd został wyprodukowany w 2001 roku, a '2' wskazuje na 2002 rok itd. System VIN został ustalony przez Międzynarodową Organizację Normalizacyjną (ISO), co zapewnia jego powszechną akceptację i stosowanie w branży motoryzacyjnej. Znajomość roku produkcji pojazdu jest kluczowa dla wielu aspektów, takich jak konserwacja, wymiana części, czy ocena wartości pojazdu. Dzięki VIN, zarówno właściciele pojazdów, jak i mechanicy, mogą łatwo zidentyfikować ważne informacje o pojeździe, co ułatwia procesy serwisowe oraz związane z bezpieczeństwem. Warto zaznaczyć, że VIN jest również używany w raportach historii pojazdu, które mogą być pomocne przy zakupie używanego auta.

Pytanie 7

Oceny ogólnego stanu technicznego systemu hamulcowego można dokonać na podstawie

A. wizualnej oceny bębna hamulcowego

B. poziomu powietrza w zbiornikach sprężonego powietrza

C. próby drogowej polegającej na hamowaniu z maksymalną siłą

D. lepkości płynu hamulcowego

Próba drogowa, polegająca na hamowaniu z maksymalną siłą, stanowi kluczowy element oceny ogólnego stanu technicznego układu hamulcowego. Taka próba pozwala na rzeczywiste sprawdzenie skuteczności hamulców w warunkach rzeczywistych, co jest niezbędne dla zapewnienia bezpieczeństwa pojazdu. W czasie hamowania z maksymalną siłą, technik ocenia nie tylko siłę hamowania, ale również stabilność pojazdu oraz reakcję systemu na nagłe zatrzymanie. Ważne jest, aby hamulce działały równomiernie i nie powodowały poślizgu, co może wskazywać na problemy z układem. Praktyczne zastosowanie tej metody odnosi się do bezpiecznej eksploatacji pojazdów, a także do standardów takich jak ISO 26262, które podkreślają znaczenie oceny ryzyka w kontekście bezpieczeństwa pojazdu. Dodatkowo, regularne przeprowadzanie takich prób powinno być częścią rutynowego przeglądu technicznego, co może pomóc w wczesnym wykrywaniu potencjalnych usterek hamulców.

Pytanie 8

Miesięczny wydatek na paliwo to 800 zł, a koszt ubezpieczenia wynosi 2 500 zł. Pojazd jest sprawdzany technicznie dwa razy w roku, co kosztuje 750 zł za przegląd. Jaką kwotę należy przeznaczyć na całkowite roczne wydatki związane z użytkowaniem samochodu?

A. 11 250 zł

B. 13 600 zł

C. 12 850 zł

D. 12 100 zł

Aby obliczyć całkowity roczny koszt eksploatacji samochodu, należy uwzględnić wszystkie istotne wydatki. Miesięczny koszt paliwa wynosi 800 zł, co w skali roku daje 800 zł x 12 = 9 600 zł. Dodatkowo, koszt ubezpieczenia wynosi 2 500 zł rocznie. Koszt przeglądów technicznych, które odbywają się dwa razy do roku, wynosi 750 zł x 2 = 1 500 zł. Zsumowanie tych kosztów daje: 9 600 zł (paliwo) + 2 500 zł (ubezpieczenie) + 1 500 zł (przeglądy) = 13 600 zł. Prawidłowo oszacowane wydatki na eksploatację pojazdu są kluczowe dla zarządzania budżetem domowym oraz dla firm transportowych, które muszą kontrolować koszty operacyjne. Regularne przeglądy techniczne oraz odpowiednie ubezpieczenie są również zgodne z zaleceniami prawnymi oraz standardami branżowymi, co zapewnia bezpieczeństwo na drodze oraz minimalizuje ryzyko finansowe.

Pytanie 9

System ASR

A. reguluje podział siły hamowania.

B. zapobiega zablokowaniu kół podczas hamowania.

C. zachowuje stabilność pojazdu i przeciwdziała niekontrolowanym poślizgom podczas jazdy w zakręcie.

D. ogranicza obrót kół napędowych w trakcie rozpoczynania jazdy, szczególnie przy nadmiernym obciążeniu na śliskiej nawierzchni.

Wszystkie odpowiedzi, które wskazują inne funkcje, mylnie przedstawiają działanie układu ASR. Przykładowo, stwierdzenie dotyczące zapobiegania blokowaniu kół podczas hamowania odnosi się do systemu ABS (Anti-lock Braking System), który ma na celu kontrolowanie hamowania, aby uniknąć poślizgu kół. ABS działa na zupełnie innych zasadach i nie jest związany z regulacją mocy silnika w momencie przyspieszania. Inna odpowiedź sugeruje, że ASR utrzymuje kierowalność i zapobiega poślizgom w czasie jazdy po łuku. W rzeczywistości, za ten aspekt odpowiada system ESP (Electronic Stability Program), który monitoruje ruchy pojazdu i interweniuje w przypadku wykrycia utraty kontroli, ale nie jest to cel działania ASR. Ostatnia odpowiedź, dotycząca sterowania rozkładem siły hamowania, również jest myląca, gdyż ASR nie zajmuje się tym bezpośrednio – tym zadaniem zajmuje się bardziej zaawansowany system, jak EBD (Electronic Brakeforce Distribution). Te błędne odpowiedzi mogą wynikać z typowych nieporozumień dotyczących funkcji poszczególnych systemów bezpieczeństwa w pojazdach, które są często mylone z ich rzeczywistymi zadaniami. Zrozumienie różnic pomiędzy tymi systemami jest kluczowe dla poprawnej interpretacji ich funkcji i zapewnienia bezpieczeństwa podczas jazdy.

Pytanie 10

Oblicz całkowity koszt brutto naprawy związanej z wymianą dwóch końcówek drążka kierowniczego. Cena za jedną końcówkę wynosi 120 złotych brutto, czas potrzebny na wykonanie naprawy to 20 minut na jedną końcówkę, a na przeprowadzenie geometrii kół potrzeba 35 minut, przy czym stawka za godzinę pracy ustalona jest na 100 złotych brutto.

A. 365 zł

B. 400 zł

C. 380 zł

D. 425 zł

Aby obliczyć całkowity koszt brutto naprawy, należy uwzględnić zarówno koszt części, jak i robocizny. Koszt dwóch końcówek drążka kierowniczego wynosi 2 * 120 zł = 240 zł. Następnie należy obliczyć czas pracy mechanika. Wymiana dwóch końcówek zajmuje 2 * 20 min = 40 min, a dodatkowe 35 min na wykonanie geometrii kół, co łącznie daje 75 min. Stawka robocza wynosi 100 zł za godzinę, co oznacza, że koszty robocizny za 75 minut (1,25 godziny) wynoszą 1,25 * 100 zł = 125 zł. Całkowity koszt brutto naprawy to 240 zł (końcówki) + 125 zł (robocizna) = 365 zł. Takie podejście do kalkulacji kosztów jest zgodne z praktykami w branży motoryzacyjnej, gdzie precyzyjne wyliczenie kosztów części oraz robocizny jest kluczowe dla transparentności i zrozumienia wydatków przez klienta.

Pytanie 11

Z danych technicznych pojazdu zamieszczonych w tabeli wynika, że do wymiany oleju w silniku D5244T należy przygotować olej w ilości

Rodzaj cieczy	Typ silnika
Rodzaj cieczy	B5244S	B5234T	D5244T	D5244T2
Olej przekładniowy	1,9 dm³	1,7 dm³	2,1 dm³	2,7 dm³
Płyn chłodzący	5,8 dm³	5,8 dm³	6,8 dm³	7,8 dm³
Olej silnikowy	6,1 dm³	5,8 dm³	6,3 dm³	6,8 dm³

A. 5,8 dm3

B. 6,8 dm3

C. 6,3 dm3

D. 6,1 dm3

Odpowiedź 6,3 dm3 jest prawidłowa, ponieważ dokładnie odpowiada wymaganej ilości oleju silnikowego dla silnika D5244T, jak wskazano w tabeli. Właściwa ilość oleju jest kluczowa dla prawidłowego funkcjonowania silnika, ponieważ zbyt mała ilość może prowadzić do przegrzewania się silnika oraz zwiększonego zużycia jego elementów, natomiast zbyt duża może skutkować nadmiernym ciśnieniem, co również jest niepożądane. W praktyce, przed wymianą oleju, ważne jest, aby zawsze sprawdzić dane techniczne pojazdu i zastosować się do zalecanych wartości. Dobre praktyki obejmują także regularne kontrole poziomu oleju oraz jego jakości, co przyczynia się do wydłużenia żywotności silnika oraz układu napędowego. Warto również zwrócić uwagę na odpowiednie normy jakości oleju, takie jak normy API czy ACEA, które powinny być zgodne z zaleceniami producenta. Prawidłowa wymiana oleju powinna być również połączona z wymianą filtra oleju, co zapewnia optymalne warunki pracy silnika.

Pytanie 12

Jakie z poniższych metod naprawy i regeneracji elementów są powiązane z obróbką plastyczną?

A. Zgrzewanie i spawanie

B. Lepienie i lutowanie

C. Freza i szlifowanie

D. Zginanie i prostowanie

Zginanie i prostowanie to metody obróbki plastycznej, które polegają na deformowaniu materiału w sposób trwały, co jest kluczowe w procesie regeneracji części. W procesie zginania elementy metalowe są poddawane działaniu sił, które zmieniają ich kształt, podczas gdy prostowanie ma na celu usunięcie odkształceń. Przykładem może być naprawa ram samochodowych, gdzie zastosowanie zginania i prostowania pozwala na przywrócenie ich oryginalnych właściwości statycznych. Te techniki są zgodne z normami branżowymi, które zalecają metody obróbcze w regeneracji elementów, aby zapewnić ich trwałość i funkcjonalność. Zastosowanie obróbki plastycznej w regeneracji jest szerokie, obejmując przemysł motoryzacyjny, lotniczy czy maszynowy, gdzie często dochodzi do uszkodzeń wymagających interwencji. Dobrze przeprowadzona regeneracja może znacząco wydłużyć żywotność części, co przekłada się na mniejsze koszty eksploatacji i ochronę środowiska poprzez ograniczenie odpadów.

Pytanie 13

Ciągnik siodłowy nie jest pojazdem

A. samochodowym

B. ciężarowym

C. specjalnym

D. drogowym

Odpowiedzi wskazujące, że ciągnik siodłowy nie jest pojazdem drogowym, ciężarowym czy samochodowym, opierają się na mylnych założeniach dotyczących jego klasyfikacji i funkcji. Ciągniki siodłowe są pojazdami drogowymi, ponieważ poruszają się po drogach publicznych i są zarejestrowane zgodnie z przepisami prawa. Klasyfikując je jako pojazdy ciężarowe, również wprowadza się nieporozumienie, gdyż ciągnik siodłowy stanowi część zespołu pojazdów, gdzie to naczepa odpowiada za przewożenie ładunków. Pojazd ten nie może być traktowany jako typowy samochód osobowy, gdyż jego konstrukcja i przeznaczenie są całkowicie odmienne. Błędne podejście do klasyfikacji ciągników siodłowych może prowadzić do nieporozumień w zakresie przepisów dotyczących transportu oraz bezpieczeństwa drogowego. Ważne jest, aby zrozumieć, że kategoria pojazdów specjalnych obejmuje te, które mają specyficzne zastosowanie, a ciągniki siodłowe są tego doskonałym przykładem. Zrozumienie tej klasyfikacji jest istotne w kontekście przepisów dotyczących transportu, a także w zarządzaniu flotą pojazdów.

Pytanie 14

Jaką prędkość maksymalną może osiągnąć samochód ciężarowy o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5t na drodze ekspresowej jednojezdniowej, gdy znajduje się poza terenem zabudowanym?

A. 90 km/h

B. 80 km/h

C. 70 km/h

D. 100 km/h

Wybór prędkości 70 km/h, 80 km/h lub 90 km/h jako dopuszczalnej dla samochodu ciężarowego o masie do 3,5 tony na drodze ekspresowej jednojezdniowej opiera się na niepełnym zrozumieniu przepisów dotyczących ruchu drogowego. Prędkości te są niższe od rzeczywiście obowiązującego limitu, co może prowadzić do nieodpowiednich decyzji w kontekście bezpieczeństwa i efektywności transportu. W przypadku 70 km/h, kierowcy mogą myśleć, że to bezpieczny limit, jednak w rzeczywistości drogi ekspresowe są dostosowane do wyższych prędkości, co oznacza, że kierowcy mogą być zniechęceni do przestrzegania przepisów i stosowania się do odpowiednich procedur. Prędkość 80 km/h jest również nieadekwatna, ponieważ nie uwzględnia optymalnych warunków ruchu, które panują na drogach ekspresowych. Z kolei wybór 90 km/h może być wynikiem mylnego przekonania, że ta prędkość jest wystarczająco bezpieczna, co jest nieprawdziwe w kontekście odpowiednich regulacji. Kierowcy powinni mieć świadomość, że stosowanie się do dopuszczalnych prędkości jest kluczowe nie tylko dla przestrzegania przepisów, ale także dla zapewnienia bezpieczeństwa na drogach. Wybierając niższe limity, kierowcy mogą narażać siebie i innych użytkowników drogi na ryzyko wypadków, co jest niezgodne z dobrą praktyką branżową.

Pytanie 15

W godzinach pracy kierowcy uwzględnia się

A. czas krótkich podjazdów w kolejce do przejścia granicznego

B. dobowy nieprzerwany odpoczynek

C. czas, w którym kierowca był do dyspozycji, ale nie wykonywał pracy

D. przerwy w pracy wynikające z zastosowania przerywanego systemu czasu pracy

Wszystkie inne odpowiedzi zawierają koncepcje, które nie są zgodne z regulacjami dotyczącymi czasu pracy kierowców. Do bowego nieprzerwanego odpoczynku, mimo iż jest kluczowym elementem w systemie pracy kierowców, nie można go wliczać do czasu pracy, ponieważ jest to czas przeznaczony na regenerację sił, a nie na wykonywanie czynności zawodowych. Podobnie, czas do dyspozycji kierowcy, kiedy nie wykonuje on pracy, również nie powinien być brany pod uwagę, gdyż nie jest to czas aktywności związanej z wykonywaniem zawodu. Z kolei przerwy w pracy z przerywanego systemu czasu pracy są momentami, gdy kierowca ma prawo do odpoczynku, ale nie są one częścią całkowitego czasu pracy. Typowym błędem myślowym jest mylenie czasu odpoczynku z czasem pracy. Właściwe zrozumienie regulacji dotyczących czasu pracy kierowców jest niezbędne, aby uniknąć naruszeń przepisów, które mogą skutkować poważnymi konsekwencjami, takimi jak kary finansowe czy też problemy z ubezpieczeniem. Warto zwrócić uwagę na definicje zawarte w przepisach prawa transportowego, które wyraźnie określają, które okresy powinny być wliczane do czasu pracy, aby zapewnić zgodność z normami i bezpieczeństwo w transporcie drogowym.

Pytanie 16

Do transportu bali drewna należy używać naczep

A. z plandeką

B. kłonicowe

C. kontenerowe

D. balastowe

Naczepy kłonicowe są specjalistycznymi pojazdami przystosowanymi do przewozu długich i ciężkich ładunków, takich jak bale drewna. Ich konstrukcja umożliwia stabilne i bezpieczne transportowanie drewna, które często ma nieregularne kształty i różne długości. Kłonice, czyli wzmocnienia po bokach naczepy, zapewniają dodatkowe wsparcie dla ładunku, co minimalizuje ryzyko przesunięcia się bali podczas transportu. W przypadku przewozu drewna, ważnym aspektem jest również odpowiednie zabezpieczenie ładunku, co można osiągnąć poprzez stosowanie pasów mocujących oraz osłon ochronnych. Standardy branżowe zalecają użycie naczep kłonicowych do transportu drewna, ponieważ są one zgodne z przepisami dotyczącymi transportu drogowego, które wymagają, aby ładunki były przewożone w sposób zapewniający bezpieczeństwo zarówno dla innych uczestników ruchu, jak i dla samego ładunku. Dobre praktyki w tym zakresie obejmują również regularne przeglądy techniczne naczep oraz odpowiednie szkolenia dla kierowców w zakresie zabezpieczania ładunków.

Pytanie 17

Klasyczny system napędowy pojazdu składa się z silnika, sprzęgła oraz skrzyni biegów umiejscowionej z

A. przodu samochodu — napędzana oś tylna

B. przodu samochodu — napędzana oś przednia

C. tyłu samochodu — napędzana oś przednia

D. tyłu samochodu — napędzana oś tylna

Klasyczny układ napędowy pojazdu składa się z silnika, sprzęgła i skrzyni biegów, które są zamontowane z przodu samochodu, a napędzana oś tylna odpowiada za przekazywanie mocy na koła. Taki układ jest powszechnie stosowany w pojazdach osobowych, szczególnie w tych z napędem na tylną oś. Przykłady to wiele modeli sportowych oraz luksusowych, gdzie optymalizacja dynamiki jazdy jest kluczowa. Działanie układu napędowego w tym przypadku polega na tym, że napotkane w silniku obroty są przekazywane przez sprzęgło do skrzyni biegów, która z kolei dostosowuje moment obrotowy do warunków jazdy. W standardach motoryzacyjnych, takie rozwiązanie zapewnia lepszą trakcję i stabilność w warunkach wysokiej mocy, co jest zgodne z dobrą praktyką w projektowaniu układów napędowych. Dodatkowo, umiejscowienie silnika z przodu samochodu pozwala na lepsze rozłożenie masy, co wpływa na osiągi oraz bezpieczeństwo jazdy.

Pytanie 18

Sposoby diagnostyki pojazdów na hamowni podwoziowej powinny być klasyfikowane jako metody

A. stanowiskowe

B. organoleptyczne

C. klasyczne

D. trakcyjne

Odpowiedzi organoleptyczne, tradycyjne i trakcyjne odnoszą się do różnych podejść do diagnostyki pojazdów, które jednak nie są zgodne z koncepcją badań przeprowadzanych na hamowni podwoziowej. Metody organoleptyczne polegają na ocenie stanu technicznego pojazdu za pomocą zmysłów, takich jak wzrok, słuch czy dotyk, co nie jest wystarczające w przypadku precyzyjnych pomiarów wymaganych do oceny mocy i wydajności pojazdu. Podejście tradycyjne może odnosić się do metod, które były stosowane w przeszłości, ale w dzisiejszych czasach stosuje się bardziej zaawansowane techniki, takie jak badania na hamowni. Z kolei metody trakcyjne koncentrują się na ocenie zachowań pojazdu w ruchu, co nie daje pełnego obrazu jego wydajności w warunkach laboratoryjnych. Typowym błędem myślowym jest mylenie pojęć związanych z różnymi metodami diagnostyki, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków o naturze badań. Kluczowe jest zrozumienie, że hamownia podwoziowa to miejsce, gdzie możliwe jest uzyskanie dokładnych i powtarzalnych wyników, co jest nieosiągalne w innych metodach, które polegają na subiektywnej ocenie lub na warunkach rzeczywistych, które mogą wprowadzać zmienne zakłócające.

Pytanie 19

Pojazd, który potocznie nazywa się hakowcem, przeznaczony jest do transportu

A. głazów

B. bali drewnianych

C. kontenerów

D. naczep

Hakowiec to specjalistyczny pojazd przeznaczony do transportu kontenerów, który jest niezwykle wszechstronny w logistyce i transporcie. Jego konstrukcja pozwala na łatwe załadunek i rozładunek kontenerów, co znacznie przyspiesza procesy transportowe. Pojazdy tego typu najczęściej stosowane są w portach morskich, na terminalach kontenerowych oraz w centrach dystrybucyjnych. Umożliwiają one przewożenie kontenerów o różnych rozmiarach, co czyni je niezastąpionymi w transporcie intermodalnym, gdzie kontenery mogą być swobodnie przenoszone pomiędzy różnymi środkami transportu, takimi jak statki, pociągi i ciężarówki. W praktyce, hakowce odgrywają kluczową rolę w łańcuchu dostaw, zapewniając efektywność i elastyczność w przewozie towarów oraz przyczyniając się do optymalizacji kosztów transportu.

Pytanie 20

Co jest symptomem zapowietrzenia systemu hamulcowego?

A. wzrost skoku roboczego pedału hamulca

B. wzrost wysokości rezerwowej pedału hamulca

C. spadek jałowego skoku pedału hamulca

D. spadek czynnego skoku pedału hamulca

Zmniejszenie jałowego skoku pedału hamulca, zmniejszenie czynnego skoku pedału hamulca oraz zwiększenie wysokości rezerwowej pedału hamulca nie są objawami zapowietrzenia układu hamulcowego i mogą wprowadzać w błąd w kontekście diagnozowania problemów z hamulcami. Jałowy skok pedału hamulca odnosi się do ruchu pedału przed początkiem faktycznego działania hamulców. Zmniejszenie jałowego skoku może sugerować, że układ jest dobrze odpowietrzony, ale nie jest bezpośrednim objawem zapowietrzenia. Z kolei zmniejszenie czynnego skoku pedału hamulca może interpretować się jako poprawa efektywności hamulców, co również nie jest związane z zapowietrzeniem. Wreszcie, zwiększenie wysokości rezerwowej pedału hamulca może sugerować, że układ hydrauliczny nie działa poprawnie, ale nie jest typowym objawem zapowietrzenia. W praktyce, te nieprawidłowe odpowiedzi mogą prowadzić do błędnej diagnozy stanu technicznego pojazdu. Pojazdy powinny być regularnie serwisowane, aby zapewnić bezpieczeństwo jazdy, a zrozumienie takich objawów jest kluczowe dla kierowców i mechaników. Użytkownicy powinni być świadomi, że hamulce są jednym z najważniejszych elementów pojazdu, a ich optymalne działanie jest kluczowe dla bezpieczeństwa na drodze.

Pytanie 21

W przypadku pojazdu dysponującego tradycyjnym napędem, podczas jazdy z ustaloną prędkością można zauważyć wibracje nadwozia oraz lewarka zmiany biegów. Główną przyczyną tych wibracji może być

A. niewyważenie kół

B. uszkodzenie układu przeniesienia napędu

C. uszkodzenie opony

D. awaria zawieszenia

Drgania nadwozia oraz lewarka zmiany biegów mogą być również mylone z problemami związanymi z zawieszeniem, oponami oraz wyważeniem kół, co może prowadzić do błędnego wniosku o ich przyczynach. Uszkodzenie zawieszenia, choć może wpływać na komfort jazdy, zazwyczaj objawia się innymi symptomami, takimi jak nierównomierne zużycie opon czy niestabilność pojazdu na nierównościach. Opony, a w szczególności ich uszkodzenia, mogą prowadzić do wibracji, jednak w przypadku wyraźnych drgań najczęściej źródłem problemu jest niewyważenie kół, które skutkuje drganiami odczuwalnymi w całym pojeździe. Niewłaściwe wyważenie kół prowadzi do tego, że siły odśrodkowe nie są równomiernie rozłożone, co skutkuje drganiami. Typowym błędem myślowym jest przekonanie, że jakiekolwiek drgania można przypisać uszkodzeniu zawieszenia czy opon, podczas gdy kluczowe może być zrozumienie, że układ przeniesienia napędu jest główną odpowiedzialnością za skuteczne przenoszenie energii. Dobrą praktyką jest regularne monitorowanie stanu wszystkich komponentów pojazdu, aby uniknąć nieporozumień, które mogą prowadzić do kosztownych napraw lub pogorszenia komfortu jazdy.

Pytanie 22

Ocena stanu technicznego alternatora powinna być dokonana na podstawie analizy

A. wartości prądu rozruchowego akumulatora

B. stopnia zanieczyszczenia obudowy alternatora

C. napinania paska klinowego

D. wartości napięcia ładowania akumulatora

Wartość napięcia ładowania akumulatora jest kluczowym parametrem do oceny stanu technicznego alternatora. Alternator ma za zadanie nie tylko ładować akumulator, ale również dostarczać energię elektryczną do wszystkich systemów elektrycznych pojazdu podczas jego pracy. Standardowe napięcie ładowania powinno wynosić od 13,8 do 14,4 V w przypadku większości nowoczesnych alternatorów. Sprawdzenie wartości napięcia ładowania pozwala na szybką ocenę, czy alternator działa prawidłowo. Jeśli napięcie jest zbyt niskie, może to wskazywać na problemy z diodami prostowniczymi lub uszkodzenie wirnika. Z kolei zbyt wysokie napięcie może prowadzić do przeładowania akumulatora, co może skutkować jego uszkodzeniem oraz uszkodzeniem elektroniki pojazdu. Przykładowo, w przypadku samochodów osobowych, regularne monitorowanie napięcia ładowania przy użyciu multimetru może zapobiec poważnym awariom oraz zapewnić dłuższą żywotność akumulatora i alternatora. Utrzymanie odpowiednich parametrów ładowania jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie utrzymania pojazdów, co potwierdzają standardy motoryzacyjne.

Pytanie 23

Koszty, które zaliczają się do całkowitych kosztów stałych, to koszty

A. energii.

B. opon.

C. zużycia paliwa.

D. odsetek od pożyczki.

Koszty, takie jak ogumienie, zużycie paliwa czy energia, są klasyfikowane jako koszty zmienne, gdyż ich wysokość zależy od poziomu działalności operacyjnej firmy. W przeciwieństwie do kosztów stałych, koszty zmienne rosną lub maleją proporcjonalnie do ilości produkowanych dóbr lub świadczonych usług. W przypadku ogumienia, jego koszt zmienia się w zależności od liczby przejechanych kilometrów i intensywności użytkowania pojazdów. Zużycie paliwa jest kolejnym przykładem, ponieważ im więcej pojazdy są eksploatowane, tym więcej paliwa będzie potrzebne, co prowadzi do wzrostu kosztów. Analogicznie, rachunki za energię elektryczną mogą się zmieniać w zależności od sezonu, godzin pracy oraz używanych urządzeń. Typowym błędem myślowym jest zrozumienie kosztów stałych jako takich, które mogą się zmieniać, co może prowadzić do nieprecyzyjnych analiz finansowych. Ważne jest, aby w każdej analizie finansowej wyraźnie oddzielać koszty stałe od zmiennych, aby prawidłowo ocenić rentowność działalności. Dobre praktyki w zarządzaniu kosztami opierają się na rzetelnym klasyfikowaniu wydatków, co pozwala na lepsze planowanie finansowe oraz podejmowanie świadomych decyzji dotyczących inwestycji i operacji.

Pytanie 24

Nogi stabilizujące naczepę wykorzystuje się do

A. ułatwienia procesu załadunku

B. umożliwienia jej wymiany kół

C. odciążenia ciągnika siodłowego w czasie postoju na parkingu

D. podpierania jej po odłączeniu od ciągnika siodłowego

Nogi podporowe naczepy odgrywają kluczową rolę w zapewnieniu stabilności i bezpieczeństwa naczepy po jej odłączeniu od ciągnika siodłowego. Ich głównym zadaniem jest zapobieganie przewracaniu się naczepy oraz zminimalizowanie ryzyka uszkodzenia ładunku. W praktyce, stosowanie nóg podporowych jest zgodne z normami bezpieczeństwa transportu, które nakładają obowiązek zapewnienia odpowiedniego podparcia dla naczep, aby uniknąć niebezpiecznych sytuacji na drodze czy podczas załadunku. Dobrą praktyką jest również regularne sprawdzanie stanu nóg podporowych, aby zapewnić ich prawidłowe funkcjonowanie, co należy uwzględnić w harmonogramie konserwacji pojazdów. Dzięki tym praktykom, nie tylko przestrzegamy przepisów, ale także zwiększamy ogólne bezpieczeństwo transportu. Nogi podporowe w naczepach są szczególnie istotne w transporcie długodystansowym, gdzie nieprzewidywalne warunki na drogach mogą wpływać na integralność ładunku oraz stabilność naczepy.

Pytanie 25

Umowa ATP określa wymagania dotyczące transportu ładunków

A. niebezpiecznych

B. sypkich

C. szybko psujących się

D. nienormatywnych

Umowa ATP (Umowa o Międzynarodowym Przewozie Szybko Psujących Się Towarów) reguluje zasady dotyczące transportu towarów, które są podatne na szybkie zepsucie, co ma kluczowe znaczenie w kontekście zapewnienia jakości dostarczanych produktów. Przewóz takich ładunków wymaga szczegółowego przestrzegania standardów temperaturowych oraz metod pakowania, które są niezbędne dla zachowania świeżości i bezpieczeństwa towarów. Na przykład, transport żywności, takich jak owoce i warzywa, musi być prowadzony w kontrolowanej temperaturze, aby zminimalizować ryzyko psucia się. Dlatego też umowa ATP jest fundamentalnym dokumentem w logistyce i transporcie międzynarodowym, zapewniającym, że przewożone towary są odpowiednio monitorowane i transportowane. Zgodność z tymi regulacjami przyczynia się do ochrony zdrowia konsumentów oraz do minimalizacji strat ekonomicznych związanych z psuciem się towarów.

Pytanie 26

Do zadań kierowcy zawodowego należy

A. zarządzanie firmą transportową

B. naprawa usterek pojazdu

C. przestrzeganie przepisów ruchu drogowego i zasad BHP

D. tworzenie map drogowych

Kierowca zawodowy ma obowiązek przestrzegania przepisów ruchu drogowego i zasad BHP, co jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa nie tylko własnego, ale także innych uczestników ruchu. Przepisy ruchu drogowego są ustanowione, aby zapewnić płynność i bezpieczeństwo na drogach. Przestrzeganie tych przepisów jest podstawowym obowiązkiem każdego kierowcy, a szczególnie istotne jest dla kierowców zawodowych, którzy spędzają dużo czasu za kierownicą i są bardziej narażeni na sytuacje awaryjne. Zasady BHP natomiast obejmują szereg procedur, które mają na celu zminimalizowanie ryzyka wypadków i uszkodzeń zdrowia. Przykładowo, kierowca musi regularnie kontrolować stan techniczny pojazdu, być świadomym wpływu zmęczenia na zdolność do prowadzenia pojazdu oraz stosować środki ochrony indywidualnej w zależności od charakteru pracy, jak np. pasy bezpieczeństwa. Wprowadzenie i przestrzeganie tych zasad jest standardem w branży transportowej i jest kluczowe dla utrzymania wysokiego poziomu bezpieczeństwa i profesjonalizmu w pracy kierowcy zawodowego. Moim zdaniem, jest to fundament, na którym opiera się cała profesja kierowcy ciężarówek czy autobusów. Każdy kierowca powinien być świadomy swojej odpowiedzialności i roli, jaką pełni w społeczeństwie, dbając o bezpieczeństwo i komfort wszystkich pasażerów i innych uczestników ruchu.

Pytanie 27

Jaką metodę wykorzystuje się w regeneracji gniazd zaworowych w głowicy silnika?

A. Rozwiercanie.

B. Wiercenie.

C. Obróbka skrawaniem.

D. Frezowanie.

Frezowanie to kluczowa metoda stosowana w naprawie gniazd zaworowych głowicy silnika, ponieważ pozwala na precyzyjne usunięcie uszkodzonej powierzchni oraz wyrównanie gniazda, co jest niezbędne dla zapewnienia prawidłowego osadzenia zaworu. W procesie frezowania wykorzystuje się narzędzia skrawające, które eliminują nierówności i zapewniają gładką powierzchnię, co pozwala na optymalne uszczelnienie zaworu. Przykładem zastosowania frezowania jest przywrócenie właściwego kształtu gniazda zaworowego w silnikach, gdzie doszło do jego zużycia lub uszkodzenia. W praktyce, fachowcy korzystają z frezarek o odpowiednich parametrach, aby uzyskać wymagane tolerancje. Proces ten jest zgodny z standardami przemysłu motoryzacyjnego, które podkreślają znaczenie precyzyjnych operacji w celu zapewnienia efektywności i niezawodności silnika. Dobre praktyki dotyczące frezowania gniazd zaworowych obejmują także kontrolę jakości, co zwiększa bezpieczeństwo i wydajność jednostki napędowej.

Pytanie 28

Wyrównanie wykonuje się po dokonaniu naprawy

A. wału napędowego

B. mechanizmu różnicowego

C. przekładni głównej

D. przekładni kierowniczej

Wybór innych elementów, takich jak przekładnia główna, mechanizm różnicowy czy przekładnia kierownicza, jako obiektów do wyrównoważenia po naprawie, zasługuje na szczegółowe omówienie. Przekładnia główna jest odpowiedzialna za przekazywanie momentu obrotowego z wału napędowego na koła napędowe, ale nie wymaga takiego samego procesu wyrównoważenia jak wał napędowy. W przypadku przekładni głównej kluczowe jest zapewnienie odpowiedniej współpracy z innymi komponentami oraz ich właściwe smarowanie, co ma na celu minimalizację oporów oraz zapobieganie zużyciu, ale nie dotyczy to bezpośredniego wyrównoważenia. Podobnie, mechanizm różnicowy również nie jest elementem, który wymaga wyrównoważenia po naprawie. Jego głównym zadaniem jest umożliwienie różnicowania prędkości kół w zakrętach, co jest osiągane za pomocą odpowiednich zabezpieczeń i regulacji, a nie działań związanych z wyważeniem. Przekładnia kierownicza, pomimo że ma kluczowe znaczenie dla bezpieczeństwa i manewrowości pojazdu, nie wymaga wyrównoważenia jako takiego, lecz raczej kalibracji i regulacji dla zapewnienia precyzyjnego sterowania. Wybór błędnych elementów do wyważenia może prowadzić do nieprawidłowych wniosków, które w praktyce mogą skutkować zmniejszeniem efektywności naprawy i zwiększeniem ryzyka awarii podczas eksploatacji pojazdu.

Pytanie 29

Dokładne zasady poruszania się pojazdów nienormatywnych po drogach publicznych są ustalone

A. w ustawie o transporcie drogowym

B. w ustawie o drogach publicznych

C. w ustawie prawo przewozowe

D. w ustawie prawo o ruchu drogowym

Odpowiedzi zawierające inne ustawy mogą prowadzić do mylnego rozumienia regulacji dotyczących przejazdu pojazdów nienormatywnych. Prawo o ruchu drogowym koncentruje się na ogólnych zasadach ruchu i bezpieczeństwa na drogach, ale nie szczegółowo odnosi się do specyficznych kwestii związanych z pojazdami nienormatywnymi. Ustawa o transporcie drogowym dotyczy głównie organizacji transportu oraz warunków wykonywania działalności transportowej, co również nie obejmuje regulacji przejazdu pojazdów nienormatywnych. Z kolei ustawa prawo przewozowe reguluje zasady przewozów towarów, ale nie porusza kwestii związanych z normami technicznymi pojazdów czy ich dopuszczalnymi wymiarami. Wybór niewłaściwej ustawy może wynikać z błędnego założenia, że wszystkie aspekty transportu są regulowane w ramach jednej normy prawnej. W rzeczywistości, skuteczne poruszanie się pojazdów nienormatywnych wymaga zrozumienia specyfikacji zawartych jedynie w ustawie o drogach publicznych. Dlatego kluczowe jest, aby osoby związane z transportem i logistyką miały na uwadze, że każda ustawa ma swoje konkretne obszary zastosowania i nie można ich mylić, co jest typowym błędem myślowym w tej dziedzinie.

Pytanie 30

Co należy zrobić, jeśli podczas jazdy zapali się kontrolka ostrzegawcza układu hamulcowego?

A. Zredukować prędkość i zwiększyć dystans do innych pojazdów

B. Wyłączyć silnik i odczekać kilka minut

C. Zatrzymać pojazd i sprawdzić poziom płynu hamulcowego

D. Kontynuować jazdę z większą ostrożnością

Kontynuowanie jazdy z większą ostrożnością, gdy zapali się kontrolka ostrzegawcza układu hamulcowego, jest zdecydowanie nieodpowiednie. Tego typu kontrolka wskazuje na potencjalnie poważny problem z układem hamulcowym, który może oznaczać, że hamulce są niesprawne lub mogą wkrótce przestać działać. Jazda z taką usterką stwarza ogromne zagrożenie nie tylko dla kierowcy, ale także dla innych uczestników ruchu drogowego. Wyłączenie silnika i odczekanie kilku minut nie rozwiąże problemu z układem hamulcowym. Przyczyną zapalenia się kontrolki może być na przykład nieszczelność w układzie, która wymaga natychmiastowej naprawy, a nie tylko chwilowego wyłączenia pojazdu. Zredukowanie prędkości i zwiększenie dystansu do innych pojazdów to działanie, które może być częściowo pomocne w przypadku wielu innych problemów technicznych, ale nie w przypadku awarii układu hamulcowego. Nawet przy zmniejszonej prędkości i większym dystansie, brak pewności co do działania hamulców może prowadzić do niebezpiecznych sytuacji. Dlatego najbezpieczniejszym i najbardziej odpowiedzialnym działaniem jest natychmiastowe zatrzymanie pojazdu i sprawdzenie układu hamulcowego.

Pytanie 31

Funkcja tempomatu w samochodzie polega na

A. utrzymywaniu stałej prędkości jazdy ustalonej przez kierowcę

B. ograniczaniu zbyt dużych prędkości pojazdu

C. zapobieganiu zbyt szybkiemu przyspieszaniu pojazdu

D. stabilizacji odpowiedniego toru jazdy

Tempomat, zwany również kontrolerem prędkości, jest systemem, który automatycznie utrzymuje zadaną przez kierowcę prędkość pojazdu, eliminując konieczność ciągłego naciskania pedału przyspieszenia. To rozwiązanie jest szczególnie przydatne podczas długich podróży autostradami, gdzie kierowca może ustawić preferowaną prędkość i skupić się na prowadzeniu oraz obserwowaniu drogi. Tempomat zwiększa komfort jazdy, a także może przyczynić się do oszczędności paliwa, gdyż pozwala na utrzymanie stałej prędkości, co minimalizuje nieefektywne przyspieszanie i hamowanie. W niektórych nowoczesnych pojazdach tempomat łączy się z systemami adaptacyjnymi, które automatycznie dostosowują prędkość w zależności od ruchu drogowego, co jeszcze bardziej zwiększa bezpieczeństwo i komfort. Warto zauważyć, że korzystanie z tempomatu wymaga od kierowcy nie tylko zrozumienia jego funkcji, ale także odpowiedzialności w ocenie warunków drogowych, ponieważ nie powinien być on stosowany w trudnych warunkach atmosferycznych ani w ruchu miejskim, gdzie częste zmiany prędkości są nieuniknione.

Pytanie 32

Które z wymienionych urządzeń umożliwia kierowcy utrzymanie na stałym poziomie prędkości pojazdu?

A. Retarder

B. Tempomat

C. Sprężarka

D. Hamulec retencyjny

Tempomat to urządzenie, które automatycznie reguluje prędkość jazdy pojazdu, co pozwala kierowcy na utrzymanie stałej prędkości bez potrzeby ciągłego przyciskania pedału gazu. Dzięki temu zmniejsza się zmęczenie kierowcy, szczególnie podczas długich tras, gdzie prędkość powinna być utrzymywana na stałym poziomie. Tempomat działa na zasadzie monitorowania prędkości pojazdu i dostosowywania mocy silnika w odpowiedzi na zmiany w oporze jazdy, takie jak wzniesienia czy zjazdy. W nowoczesnych pojazdach tempomaty mogą być zaawansowane, oferując funkcje takie jak adaptive cruise control, które dodatkowo dostosowują prędkość w zależności od odległości do pojazdu poprzedzającego. Użycie tempomatu jest zgodne z praktykami zwiększającymi bezpieczeństwo i komfort jazdy, co wspiera ideę zmniejszenia liczby wypadków spowodowanych zmęczeniem kierowców. Warto pamiętać, że korzystanie z tempomatu, zwłaszcza na autostradach, może znacznie poprawić efektywność paliwową pojazdu, co jest korzystne zarówno dla kierowcy, jak i dla środowiska.

Pytanie 33

Do transportu ładunku w formie ciekłej należy zastosować pojazd

A. wywrotki

B. cysterny

C. platformy

D. chłodni

Cysterny są specjalistycznymi pojazdami przystosowanymi do transportu cieczy, w tym również substancji chemicznych, paliw czy płynów spożywczych. Charakteryzują się one hermetycznymi zbiornikami, które minimalizują ryzyko wycieków i kontaminacji przewożonych materiałów. Użycie cystern jest zgodne z normami bezpieczeństwa oraz standardami ochrony środowiska, co jest szczególnie istotne w transporcie substancji niebezpiecznych. Przykładami zastosowania cystern mogą być przewozy paliw na stacje benzynowe lub transport wody pitnej do miejsc dotkniętych kryzysami humanitarnymi. Cysterny są również wykorzystywane w przemyśle farmaceutycznym do transportu leków i substancji aktywnych, gdzie zachowanie odpowiednich warunków temperatury i ciśnienia jest kluczowe. Dodatkowo, cysterny są projektowane zgodnie z międzynarodowymi standardami, takimi jak ADR (Umowa europejska dotycząca międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych), co zapewnia ich bezpieczeństwo i efektywność w transporcie cieczy.

Pytanie 34

Zgodnie z aktualnymi regulacjami ruchu drogowego w Polsce, maksymalna prędkość, z jaką może poruszać się pojazd lub zespół pojazdów na terenie zabudowanym w porze nocnej od 23⁰⁰ do 5⁰⁰, wynosi

A. 50 km/h

B. 70 km/h

C. 60 km/h

D. 40 km/h

Wybierając odpowiedź 40 km/h, 50 km/h lub 70 km/h, można nieświadomie wprowadzać się w błąd w kontekście przepisów dotyczących prędkości na obszarze zabudowanym. Prędkość 40 km/h jest stosunkowo niska i nie jest zgodna z obecnymi normami, które przewidują, że minimalna prędkość w obszarze zabudowanym, kiedy nie ma innych ograniczeń, wynosi co najmniej 50 km/h w godzinach dziennych. Odpowiedź 50 km/h może wydawać się logiczna, ponieważ jest stosowana w godzinach od 5:00 do 23:00, jednak nie odnosi się do godzin nocnych, gdzie limity są podwyższone ze względu na mniejsze natężenie ruchu. Wybór 70 km/h jest nie tylko niewłaściwy, ale także niezgodny z polityką bezpieczeństwa drogowego, która ma na celu minimalizowanie ryzyka wypadków. Zbyt duża prędkość w obszarze zabudowanym, nawet w nocy, może prowadzić do tragicznych konsekwencji, zwłaszcza w pobliżu pieszych przejść, gdzie każda sekunda ma znaczenie. Dobrze przemyślane ograniczenia prędkości są istotne dla zapewnienia bezpieczeństwa zarówno kierowców, jak i pieszych.

Pytanie 35

Jak można ocenić stan techniczny alternatora?

A. natężenia hałasu wentylatora chłodnicy

B. zbadania wartości napięcia ładowania akumulatora

C. wizualnego sprawdzenia napięcia paska klinowego

D. koloru zwojów wirnika prądu-stojana

Sprawdzenie wartości napięcia ładowania akumulatora jest kluczowym elementem oceny stanu technicznego alternatora. Alternator ma za zadanie dostarczać energię elektryczną nie tylko do zasilania układów elektrycznych w pojeździe, ale również do ładowania akumulatora. Odpowiednia wartość napięcia ładowania, zazwyczaj w zakresie od 13,8 V do 14,4 V, świadczy o prawidłowym funkcjonowaniu alternatora. Jeżeli napięcie jest zbyt niskie, może to oznaczać, że alternator nie generuje wystarczającej mocy, co prowadzi do rozładowania akumulatora. Natomiast zbyt wysokie napięcie może wskazywać na problem z regulatorami napięcia, co w konsekwencji może prowadzić do uszkodzenia akumulatora. Regularne pomiary napięcia ładowania powinny być częścią rutynowej konserwacji pojazdu, zgodnie z zaleceniami producentów i praktykami branżowymi. Zrozumienie i monitorowanie tego parametru pozwala na wczesne wykrycie problemów, co wpływa na bezpieczeństwo i niezawodność pojazdu.

Pytanie 36

W prawidłowo funkcjonującej instalacji elektrycznej (12V) pojazdu napięcie na terminalach akumulatora w trakcie pracy silnika powinno wynosić

A. 12,9÷13,5 V

B. 13,8÷14,8 V

C. 14,9÷15,6 V

D. 12,1÷12,8 V

Analizując inne odpowiedzi, można zauważyć, że wartości napięcia poniżej przedziału 13,8÷14,8 V są nieprawidłowe w kontekście działania sprawnego alternatora. Napięcie w przedziale 12,9÷13,5 V sugeruje, że akumulator może być w stanie częściowego rozładowania. W takiej sytuacji alternator nie dostarcza wystarczającej energii do jego naładowania, co prowadzi do problemów z rozruchem silnika lub niewystarczającą mocą elektryczną dla innych systemów pojazdowych. Co więcej, napięcie 14,9÷15,6 V jest zbyt wysokie i może świadczyć o uszkodzeniu regulatora napięcia. Przekroczenie dopuszczalnych wartości napięcia może prowadzić do przegrzewania przewodów oraz uszkodzenia komponentów elektrycznych, takich jak akumulatory, które mogą nie być przystosowane do pracy w takich warunkach. Z kolei wartości napięcia 12,1÷12,8 V mogą wskazywać na całkowite rozładowanie akumulatora, co jest niebezpieczne i może prowadzić do trwałego uszkodzenia akumulatora. Prawidłowe monitorowanie napięcia w instalacji elektrycznej jest kluczowe dla zapewnienia niezawodności pojazdu i uniknięcia kosztownych napraw, dlatego warto zawsze dążyć do utrzymania napięcia w odpowiednim zakresie.

Pytanie 37

Komponent układu kierowniczego, który pośrednio wpływa na utrzymanie prostoliniowego ruchu, to

A. stabilizator poprzeczny

B. zwrotnica

C. drążek reakcyjny

D. przekładnia hydrauliczna stożkowa

Rozważając inne elementy układu kierowniczego, drążek reakcyjny jest odpowiedzialny za przekazywanie ruchu z kierownicy na koła, ale nie jest bezpośrednio odpowiedzialny za utrzymanie kierunku jazdy na wprost. Jego rola w systemie polega na umożliwieniu ruchu kół w poziomie, co jest kluczowe dla manewrowania, ale nie wpływa na stabilność jazdy przy prostym kursie. Stabilizator poprzeczny natomiast ma na celu redukcję przechyłów nadwozia podczas zakrętów, co również nie dotyczy bezpośrednio utrzymania kierunku na wprost. Przekładnia hydrauliczna stożkowa, jako element wspomagający w układzie kierowniczym, służy do ułatwienia kierowania, ale jej funkcja nie jest związana z utrzymywaniem pojazdu w linii prostej. Te nieprawidłowe odpowiedzi mogą wynikać z nieścisłego rozumienia ról poszczególnych komponentów układu kierowniczego. Niezrozumienie funkcji zwrotnicy w całości systemu może prowadzić do błędnych wniosków o jej znaczeniu, co podkreśla konieczność głębszego studiowania mechaniki pojazdów oraz ich układów kierowniczych.

Pytanie 38

Jaka jest odległość na mapie w skali 1:1.000.000 pomiędzy dwoma miastami, jeśli w rzeczywistości wynosi ona 150 km?

A. 15,0 cm

B. 1,5 cm

C. 15,0 mm

D. 1,5 mm

Wybór odpowiedzi innych niż 15,0 cm wskazuje na brak zrozumienia, jak działa przeliczanie skali mapy. Odpowiedzi takie jak 15,0 mm, 1,5 cm czy 1,5 mm są błędne, ponieważ nie uwzględniają faktu, że skala 1:1.000.000 oznacza, iż każda 1 cm na mapie odpowiada 1.000.000 cm w rzeczywistości. Często popełnianym błędem jest błędne przeliczenie jednostek. Przykładowo, wybór 1,5 cm sugeruje przeliczenie 150 km jedynie na 1,5 cm, co jest niezgodne z zasadami przeliczania w kartografii. Inną powszechną pomyłką jest mylenie jednostek. Często, aby uprościć obliczenia, pomija się konwersję kilometrów na centymetry, co prowadzi do znacznych błędów w wynikach. Ważne jest, aby pamiętać, że każde pomiar w kartografii musi być dokładne i zgodne z obowiązującymi standardami, by można było efektywnie korzystać z map. Użytkownicy powinni ćwiczyć przeliczanie różnych jednostek oraz zrozumieć, jak działają skale, co pomoże im uniknąć podobnych błędów w przyszłości. Na przykład, w praktyce mapy topograficzne prezentują różne skale, co wpływa na ich użyteczność w różnych kontekstach, od planowania tras po działalność naukową.

Pytanie 39

Pojazd, którego przednia część spoczywa na ciągniku siodłowym, a tylna na własnych osiach, to

A. pojazd hybrydowy

B. naczepa

C. pojazd członowy

D. przyczepa

Naczepa to specyficzny typ pojazdu, który jest połączony z ciągnikiem siodłowym. Jej przednia część, zwana dyszlem, opiera się na ciągniku, podczas gdy tylna część wspiera się na własnych osiach jezdnych. W odróżnieniu od przyczepy, która jest całkowicie zależna od pojazdu holującego, naczepa pozwala na większą elastyczność w transporcie towarów. W praktyce naczepy są powszechnie używane w transporcie drogowym, zwłaszcza w sektorze logistycznym i przewozów towarowych. Standardy branżowe, takie jak normy ISO dotyczące transportu, podkreślają znaczenie naczep dla efektywności dostaw. Naczepy mogą różnić się konstrukcją, na przykład naczepy chłodnicze są używane do transportu produktów wymagających kontrolowanej temperatury. Zrozumienie różnicy między naczepą a innymi typami pojazdów jest kluczowe dla osób zajmujących się logistyką oraz transportem, ponieważ wpływa na wybór odpowiedniego środka transportu w zależności od charakterystyki przewożonych towarów.

Pytanie 40

W oponie pojazdu dostawczego oznaczonej jako 205/75 R 16 C 114 T, liczba 114 odnosi się do

A. indeksu prędkości

B. daty wyprodukowania

C. profilu opony

D. indeksu nośności

No, odpowiedź 'indeks nośności' jest na pewno trafna. Liczba 114 w oznaczeniu opony rzeczywiście oznacza maksymalne obciążenie, które ta opona może udźwignąć przy konkretnym ciśnieniu. To jest mega ważny parametr, bo od niego zależy bezpieczeństwo i sprawność pojazdu. Jeśli chodzi o opony dostawcze, które często transportują ciężkie rzeczy, to dobór odpowiedniego indeksu nośności jest absolutnie kluczowy. Normy ISO są tu pomocne, bo indeksy nośności są przypisane do konkretnych obciążeń, dzięki czemu można ogarnąć jakie opony będą najlepsze do danego zastosowania. Na przykład, indeks 114 pozwala na udźwig do 1,060 kg na jedną oponę. W praktyce oznacza to, że w przypadku dostawczaka, który regularnie wozi ładunki bliskie tej granicy, wybór opony z odpowiednim indeksem jest mega ważny dla bezpieczeństwa. Użytkownicy takich pojazdów powinni być świadomi tych parametrów, bo źle dobrane opony mogą doprowadzić do uszkodzeń, a nawet wypadków.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej