Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik architektury krajobrazu
Kwalifikacja: OGR.03 - Projektowanie, urządzanie i pielęgnacja roślinnych obiektów architektury krajobrazu
Data rozpoczęcia: 22 maja 2025 23:13
Data zakończenia: 22 maja 2025 23:38

Egzamin niezdany

Wynik: 19/40 punktów (47,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Symbol C20 w dokumentacji szkółkarskiej wskazuje, że roślina jest sprzedawana

A. w doniczce okrągłej o średnicy 20 cm

B. w pojemniku o objętości 20 l

C. w pojemniku o masie 20 kg

D. w doniczce kwadratowej o boku 20 cm

Odpowiedź wskazująca, że symbol C20 oznacza roślinę sprzedawaną w pojemniku o objętości 20 l, jest zgodna z powszechnie przyjętymi standardami w branży szkółkarskiej. W specyfikacji szkółkarskiej, oznaczenie C20 odnosi się do pojemności donicy, a nie jej kształtu czy masy. Objętość 20 litrów jest typowa dla większości roślin ozdobnych i sadzonek drzew, co pozwala na rozwój systemu korzeniowego oraz stabilizację rośliny w nowym środowisku. Tego typu donice są często stosowane w produkcji roślin, ponieważ umożliwiają długoterminowe przechowywanie i transport, a także zwiększają przeżywalność roślin po posadzeniu. W praktyce, wiedza o pojemności pojemnika jest kluczowa dla ogrodników i projektantów krajobrazu, ponieważ pozwala na odpowiednie planowanie przestrzeni oraz dobór roślin do konkretnych warunków glebowych i atmosferycznych. Warto również pamiętać, że przy zakupie roślin, oznaczenia takie jak C20 są zgodne z normami europejskimi, co gwarantuje jakość i zgodność z wymaganiami rynku.

Pytanie 2

Jakie niebezpieczeństwo dla pracownika wiąże się z używaniem herbicydu do opryskiwania roślin?

A. Uraz mechaniczny.

B. Zranienie.

C. Oparzenie.

D. Zatrucie przez układ oddechowy.

Odpowiedź 'Zatrucie poprzez drogi oddechowe' jest właściwa, bo kiedy opryskujemy rośliny herbicydami, jest ryzyko, że wdychamy drobinki tych chemikaliów. Herbicydy są po to, żeby pozbywać się niechcianych roślin, ale ich składniki mogą być niebezpieczne dla ludzi, zwłaszcza w postaci aerozolu, co może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych. Wdychanie tych substancji może podrażniać układ oddechowy, a czasem nawet prowadzić do zatrucia. Dlatego warto, żeby wszyscy, którzy używają herbicydów, przestrzegali zasad ochrony osobistej i używali odpowiednich środków ochrony, jak maski czy respiratory. Dobrym zwyczajem jest noszenie takich środków w strefach, gdzie używane są chemikalia. Te wszystkie informacje, które są w kartach charakterystyki substancji chemicznych oraz zasady BHP dotyczące pracy z pestycydami, są kluczowe, żeby minimalizować ryzyko zatrucia. Nie zapominaj również o warunkach pogodowych, bo te mogą wpływać na to, jak rozprzestrzeniają się opryski.

Pytanie 3

Jakiego rodzaju zabieg pielęgnacyjny trawnika wykonuje się przy użyciu wertykulatora?

A. Nacinanie

B. Piaskowanie

C. Nawadnianie

D. Nakłuwanie

Wertykulator jest narzędziem stosowanym w pielęgnacji trawnika, które wykonuje nacięcia w powierzchni gleby, co ma na celu poprawę zdrowia i kondycji trawnika. Nacinanie polega na usunięciu warstwy thatch, czyli nagromadzonej materii organicznej, co pozwala na lepsze przepływanie powietrza, wody oraz składników odżywczych do korzeni trawy. Działanie wertykulatora poprawia również drenaż gleby, co zapobiega zaleganiu wody, a tym samym sprzyja rozwojowi systemu korzeniowego. Przykładowo, wertykulację zaleca się przeprowadzać wczesną wiosną lub późnym latem, gdy trawa jest w fazie aktywnego wzrostu. Standardy pielęgnacji trawnika sugerują, aby wertykulację przeprowadzać co najmniej raz w roku, w zależności od kondycji trawnika oraz rodzaju gleby. Dobrze przeprowadzona wertykulacja nie tylko poprawia wygląd trawnika, ale również zwiększa jego odporność na choroby i szkodniki, co jest kluczowe w profesjonalnym zarządzaniu terenami zielonymi.

Pytanie 4

Na obszarze, gdzie planuje się uprawę roślin preferujących zasadowe podłoże, wykazano odczyn lekko kwaśny gleby.
W celu przystosowania odczynu gleby do potrzeb uprawianych roślin, powinno się zastosować nawożenie

A. kredą nawozową zwyczajną

B. mieloną korą

C. siarczanem amonu

D. ziemią liściową

Ziemia liściowa, mielona kora oraz siarczan amonu nie są odpowiednimi środkami do podnoszenia pH gleby, a ich zastosowanie w uprawach roślin zasadolubnych może prowadzić do problemów. Ziemia liściowa jest organicznym materiałem, który wzbogaca glebę w składniki odżywcze, ale nie ma zdolności do alkalizacji. Jej stosowanie w lekko kwaśnej glebie może jedynie pogłębić problem, zwiększając zawartość substancji organicznych, co nie wpływa na pH. Mielona kora jest również materiałem organicznym, który nie wpłynie na pH gleby, a jedynie poprawi jej strukturę oraz retencję wody. Co więcej, nadmiar kory może hamować rozwój roślin przez tworzenie zbyt kwaśnego środowiska. Siarczan amonu, będący nawozem azotowym, ma działanie zakwaszające, co jest zupełnie przeciwne do pożądanego efektu alkalizacji, a jego stosowanie na glebach o odczynie lekko kwaśnym może prowadzić do dalszego obniżenia pH. Typowym błędem jest mylenie nawozów organicznych i mineralnych oraz ich właściwości w kontekście wpływu na odczyn gleby, co może skutkować niewłaściwym nawożeniem i gorszymi plonami.

Pytanie 5

Do rodziny drzew, które najpiękniej zmieniają kolory na czerwony w okresie jesieni, zaliczają się

A. brzoza brodawkowata (Betula verrucosa), klon tatarski (Acer tataricum)

B. jesion wyniosły (Fraxinus excelsior), miłorząb japoński (Ginkgo biloba)

C. sumak octowiec (Rhus typhina), klon palmowy (Acer palmatum)

D. klon polny (Acer campestre), tulipanowiec amerykański (Liriodendron tulipifera)

Sumak octowiec (Rhus typhina) oraz klon palmowy (Acer palmatum) są jednymi z najpiękniej przebarwiających się drzew jesienią, które przyciągają uwagę swoim intensywnym czerwonym kolorem. Sumak octowiec, znany ze swoich ozdobnych owoców i jasno czerwonych liści, potrafi zdominować krajobraz, szczególnie w okresie jesieni. Klon palmowy z kolei, charakteryzuje się nie tylko atrakcyjnym kształtem liści, ale także niezwykłą paletą kolorów, które zmieniają się od zielonych przez pomarańczowe po intensywnie czerwone w zależności od warunków pogodowych i gleby. Oba gatunki są często wykorzystywane w projektach architektury krajobrazu, jako elementy zieleni miejskiej i prywatnych ogrodów. Warto także dodać, że właściwy dobór roślin, które zmieniają kolor w okresie jesieni, jest kluczowym aspektem w tworzeniu kompozycji ogrodowych, które są estetycznie atrakcyjne przez cały rok. Istotne znaczenie mają też lokalne warunki glebowe i klimatyczne, które mogą wpływać na intensywność przebarwień liści tych drzew, co warto brać pod uwagę przy ich sadzeniu.

Pytanie 6

Jaki będzie koszt ziemi kompostowej potrzebnej do utworzenia rabaty o powierzchni 8 m2, jeśli na 100 m2 wymagane jest 25 m3 ziemi, a cena 1 m3 wynosi 50 zł?

A. 500 zł

B. 400 zł

C. 1250 zł

D. 100 zł

Aby obliczyć koszt ziemi kompostowej potrzebnej do założenia rabaty o powierzchni 8 m2, najpierw musimy ustalić, ile metrów sześciennych ziemi jest potrzebnych na tę powierzchnię. W danych podano, że na 100 m2 potrzebne jest 25 m3 ziemi, co oznacza, że na 1 m2 potrzeba 0,25 m3 (25 m3 / 100 m2). Następnie, dla rabaty o powierzchni 8 m2, potrzebujemy 8 m2 * 0,25 m3/m2 = 2 m3 ziemi. Koszt 1 m3 ziemi wynosi 50 zł, co oznacza, że całkowity koszt wyniesie 2 m3 * 50 zł/m3 = 100 zł. Takie obliczenia są istotne w kontekście zakupu materiałów do ogrodu, gdyż pozwalają na precyzyjne oszacowanie kosztów i unikanie zbędnych wydatków. Przy planowaniu rabat warto również rozważyć jakość ziemi i jej skład, co może wpłynąć na zdrowie roślin oraz efektywność nawożenia w przyszłości.

Pytanie 7

W uprawach roślin ozdobnych na gruncie, aby poprawić strukturę i zwiększyć odczyn gleby, wykorzystuje się zestaw nawozów

A. magnezowych

B. wapniowych

C. fosforowych

D. potasowych

Odpowiedź 'wapniowych' jest prawidłowa, gdyż nawozy wapniowe odgrywają kluczową rolę w poprawie struktury gleby oraz jej odczynu. Wapń jest niezbędnym makroelementem, który wpływa na chelatację innych składników pokarmowych, a jego obecność w glebie sprzyja tworzeniu struktury gruzełkowatej, co zwiększa przepuszczalność gleby i poprawia dostępność wody oraz powietrza dla korzeni roślin. W praktyce stosuje się takie nawozy jak wapno nawozowe lub dolomit, które nie tylko podnoszą pH gleby w przypadku jej zakwaszenia, ale również dostarczają magnez. Wapnienie gleby powinno być przeprowadzane zgodnie z analizą gleby, aby nie doprowadzić do nadmiernego alkalizowania, co może być szkodliwe dla niektórych roślin ozdobnych. Dobrym przykładem jest stosowanie wapna w uprawach hortensji, które preferują lekko kwasowe podłoża, ale ich niewłaściwe nawożenie może prowadzić do deficytu składników pokarmowych. Standardy zalecają pomiar pH co 2-3 lata oraz dostosowanie dawek nawozów wapniowych do wyników analizy gleby, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w uprawach roślin ozdobnych."

Pytanie 8

Rośliny cebulowe oraz bulwiaste, które są polecane do tworzenia wiosennych dekoracji florystycznych to

A. zimowit jesienny (Colchicum autumnale), tulipan ogrodowy (Tulipa)

B. czosnek ozdobny (Allium sp.), lilia złotogłów (Lilium martagoń)

C. mieczyk (Gladiolus sp.), kosaciec syberyjski (Iris sibirica)

D. krokus (Crocus sp.), śnieżyczka przebiśnieg (Galanthus nivalis)

Mieczyk (Gladiolus sp.) oraz kosaciec syberyjski (Iris sibirica) to rośliny, które nie są typowymi przedstawicielami wczesnej wiosny. Mieczyki, choć piękne, to rośliny letnie, które kwitną w okresie letnim, co sprawia, że nie nadają się do wczesnowiosennych dekoracji. Kosaciec syberyjski, będący rośliną wieloletnią, również kwitnie później, zwykle w maju i czerwcu, co czyni go niestrawnym dla wiosennych aranżacji. Czosnek ozdobny (Allium sp.) i lilia złotogłów (Lilium martagoń) to kolejne rośliny, które kwitną w późniejszym okresie, nie odnajdziemy ich w wiosennych dekoracjach. Zimowit jesienny (Colchicum autumnale) to roślina, która kwitnie w późnym lecie lub jesienią, przez co nie wpisuje się w koncepcję wczesnowiosennych kompozycji. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do takich pomyłek, obejmują mylenie sezonów kwitnienia roślin oraz ich zastosowania w dekoracjach. Kluczowe jest zrozumienie, że każda roślina ma swój specyficzny czas kwitnienia i wymagania środowiskowe, które determinują jej przydatność w danym okresie. Znajomość cyklu życiowego roślin oraz ich preferencji środowiskowych jest niezbędna do skutecznego planowania i aranżacji przestrzeni zieleni.

Pytanie 9

Jakie narzędzia wykorzystuje się w terenie do wyznaczania punktów o określonej wysokości?

A. poziomnicę i linijkę

B. węgielnicę oraz pochylnik

C. taśmę mierniczą oraz łaty niwelacyjne

D. niwelator oraz łaty niwelacyjne

Używanie taśmy mierniczej i łat niwelacyjnych do wyznaczania punktów wysokościowych to nie najlepszy pomysł, bo taśma raczej służy do pomiarów liniowych, a nie wysokościowych. Może się sprawdzić do orientacyjnych pomiarów poziomych, ale nie da nam dokładności, której potrzebujemy do wyznaczania różnic wysokości. Węgielnica i pochylnik to narzędzia do kontrolowania kątów, a nie do pomiarów wysokości. Jak użyjemy ich do wyznaczania punktów wysokościowych, to możemy mieć błędne wyniki, bo nie pozwalają one na dokładne ustalenie poziomu odniesienia, co jest kluczowe w geodezji. Tak samo poziomnica i linijka – chociaż są lepsze do pomiarów poziomych, to też nie wystarczą do precyzyjnego wyznaczania różnic wysokości. Poziomnica potwierdzi tylko, że coś jest wypoziomowane, ale nie pomoże nam w ustaleniu wysokości w stosunku do poziomu odniesienia. Wszystkie te narzędzia mają swoje zastosowanie w budownictwie lub geodezji, ale do faktycznego niwelowania potrzebujemy niwelatora i łat, bo to one są przeznaczone do takich zadań i spełniają branżowe standardy pomiarów wysokości.

Pytanie 10

Kluczowym działaniem pielęgnacyjnym, które stymuluje trawnik do rozkrzewiania się, jest

A. aeracja

B. wertykulacja

C. piaskowanie

D. wałowanie

Wałowanie jest procesem, który polega na ubijaniu gleby, co może prowadzić do jej zagęszczenia. Choć wałowanie może być przydatne w niektórych sytuacjach, takich jak przygotowanie terenu pod siew trawy, to nie ma bezpośredniego wpływu na krzewienie się trawnika. Zbyt intensywne wałowanie może wręcz zaszkodzić trawie, prowadząc do ograniczenia dostępu powietrza do korzeni. Aeracja, z kolei, jest zabiegiem, który ma na celu poprawę przepuszczalności gleby poprzez tworzenie otworów, co również nie jest tożsame z wertykulacją. Choć aeracja wpływa na cyrkulację wody i powietrza, nie zajmuje się usuwaniem martwej materii organicznej, co jest kluczowe dla stymulacji wzrostu trawy. Piaskowanie to kolejna technika, która polega na dodawaniu piasku do gleby, co może poprawić drenaż, ale nie ma bezpośredniego wpływu na krzewienie. Zrozumienie różnic między tymi zabiegami jest kluczowe, ponieważ niewłaściwe ich stosowanie może prowadzić do pogorszenia kondycji trawnika. Błędem jest mylenie celu i efektów każdego z tych zabiegów, co może prowadzić do niewłaściwej pielęgnacji i ostatecznie do osłabienia jakości trawnika.

Pytanie 11

Ile roślin jest potrzebnych do zasadzenia rabaty o powierzchni 5 m², jeśli mają być one umieszczone w odstępie 25 × 25 cm?

A. 40 sztuk

B. 80 sztuk

C. 100 sztuk

D. 60 sztuk

Żeby obliczyć, ile roślin potrzebujesz do obsadzenia rabaty o powierzchni 5 m², gdzie rośliny mają być sadzone w odstępach 25 × 25 cm, najpierw musimy obliczyć, ile miejsca zajmuje jedna roślina. 25 cm razy 25 cm to 0,25 m razy 0,25 m, co daje 0,0625 m² dla jednej rośliny. Teraz, żeby dowiedzieć się, ile roślin zmieści się w 5 m², dzielimy 5 m² przez 0,0625 m², co daje nam 80. W związku z tym, poprawna odpowiedź to 80 sztuk. To wiedza, która się przyda, zwłaszcza kiedy projektujesz ogrody. Dobrze jest mieć na uwadze, jak odpowiedni rozstaw roślin wpływa na ich wzrost i wygląd. Sadzenie zbyt blisko siebie może sprawić, że rośliny będą ze sobą konkurować o światło i składniki odżywcze, a to może wpływać na ich zdrowie. Z drugiej strony, jeśli posadzisz je zbyt daleko, to nie wykorzystasz dobrze przestrzeni. Z tego, co widziałem, warto też pomyśleć o tym, jak różne rośliny mają różne wymagania jeśli chodzi o przestrzeń, to może mieć duży wpływ na końcowy efekt.

Pytanie 12

Kto w zakładzie pracy sporządza dokumentację powypadkową?

A. naczelny kierownik zakładu.

B. główna księgowa.

C. pracownik służb bhp.

D. asystentka.

Wybór sekretarki, dyrektora zakładu czy głównej księgowej jako osób odpowiedzialnych za sporządzanie dokumentacji powypadkowej jest błędny z kilku powodów. Sekretarka, mimo że jest często osobą odpowiedzialną za administracyjne aspekty pracy, nie posiada specjalistycznej wiedzy z zakresu bhp, co jest kluczowe dla prawidłowego zarejestrowania incydentu. Jej rola skupia się na organizacji pracy biurowej, a nie na analizie zagrożeń czy wypadków. Dyrektor zakładu, choć ma ogólną odpowiedzialność za zarządzanie firmą, nie jest bezpośrednio zaangażowany w codzienne operacje związane z bhp. Jego zadaniem jest zapewnienie odpowiednich zasobów i polityki bezpieczeństwa, ale nie przeprowadza on szczegółowych analiz wypadków. Z kolei główna księgowa zajmuje się zagadnieniami finansowymi i nie ma kompetencji w zakresie szkoleń bhp ani w prowadzeniu dokumentacji powypadkowej. W praktyce, dokumentacja ta wymaga nie tylko znajomości przepisów prawnych, ale również umiejętności oceny ryzyka oraz prowadzenia dochodzeń w oparciu o szczegółowe wytyczne. Niestety, brak zrozumienia ról i obowiązków pracowników w kontekście bhp prowadzi do poważnych błędów decyzyjnych, co może skutkować niepełną lub nieprawidłową dokumentacją, a tym samym brakiem efektywnych działań prewencyjnych w przyszłości.

Pytanie 13

Najwyższy dopuszczalny spadek podłużny dla zaprojektowanych ścieżek dla pieszych wynosi

A. 6%

B. 9%

C. 12%

D. 3%

Maksymalny spadek podłużny dla projektowanych dróg pieszych wynoszący 6% jest zgodny z obowiązującymi normami i przepisami budowlanymi, które nakładają ograniczenia na nachylenie nawierzchni w celu zapewnienia bezpieczeństwa i komfortu użytkowników. Spadek ten jest istotny, ponieważ zbyt stromy nachylenie może prowadzić do trudności w poruszaniu się, zwłaszcza dla osób starszych, dzieci i osób z niepełnosprawnościami. W praktyce, projektując chodniki, należy brać pod uwagę również czynniki takie jak odprowadzanie wody, aby uniknąć gromadzenia się wody deszczowej i erozji nawierzchni. Zastosowanie maksymalnego spadku 6% sprzyja również estetyce przestrzeni miejskiej, gdyż pozwala na harmonijne wkomponowanie dróg pieszych w otoczenie. Warto również pamiętać, że w przypadku terenów o większym nachyleniu, do projektowania można zastosować dodatkowe rozwiązania, takie jak schody, rampy czy platformy, które zapewnią bezpieczny dostęp dla wszystkich użytkowników.

Pytanie 14

Obrazek, który ukazuje kształty przedmiotów w sposób dający złudzenie głębi, to

A. projekt koncepcyjny.

B. plan.

C. widok perspektywiczny.

D. przekrój.

Widok perspektywiczny to technika graficzna, która pozwala na przedstawienie obiektów w sposób, który odwzorowuje ich rzeczywisty wygląd z perspektywy obserwatora. Ta metoda uwzględnia zjawisko zbiegania się linii równoległych w kierunku jednego lub więcej punktów zbiegu na linii horyzontu. Dzięki temu widok perspektywiczny potrafi oddać wrażenie głębi, co jest szczególnie istotne w architekturze, projektowaniu wnętrz oraz w sztuce. Przykładami zastosowania są wizualizacje budynków, które, dzięki perspektywie, dają odbiorcom wyobrażenie o proporcjach oraz przestrzeni. W branży architektonicznej standardem jest wykorzystanie programu CAD, który automatycznie generuje widoki perspektywiczne, co pozwala architektom i projektantom na efektywniejsze przedstawienie swoich koncepcji. Ponadto, zasada perspektywy jest fundamentalną częścią nauczania rysunku oraz sztuki, będąc jednym z kluczowych elementów w edukacji artystycznej.

Pytanie 15

Szkółka ogrodnicza znajduje się na glebach bogatych w wapń. Które z poniższych gatunków roślin są zalecane do uprawy polowej w tym miejscu?

A. Olsza czarna (Alnus glutinosa), wrzos pospolity (Calluna vulgaris)

B. Cis pospolity {Taxus baccata), perukowiec podolski (Cotinus coggygria)

C. Brzoza omszona (Betula pubescens), jesion wyniosły (Fraxinus excelsior)

D. Borówka czarna (Vaccinium myrtillus), buk pospolity (Fagus sylvatica)

Wybór roślin do uprawy na glebach wapiennych jest kluczowy dla uzyskania zdrowych i estetycznych kompozycji roślinnych. Niestety, niektóre z zaproponowanych gatunków, takie jak borówka czarna (Vaccinium myrtillus) oraz buk pospolity (Fagus sylvatica), wykazują preferencje dla gleb kwaśnych, co czyni je nieodpowiednimi do uprawy w warunkach wapiennych. Borówka czarna, ze względu na swoje wymagania glebowe, najlepiej rośnie w środowisku o niskim pH, co stwarza ryzyko nieprzyjęcia się roślin w glebach alkalicznych. Buk pospolity, z drugiej strony, również preferuje gleby o nieco wyższym poziomie wilgotności i organiczności, co jest trudne do osiągnięcia na glebach wapiennych. Z kolei brzoza omszona (Betula pubescens) oraz jesion wyniosły (Fraxinus excelsior) preferują gleby bardziej wilgotne i bogate w substancje organiczne, co również nie współgra z charakterystyką gleb wapiennych. Olsza czarna (Alnus glutinosa) i wrzos pospolity (Calluna vulgaris) to rośliny, które z kolei preferują tereny podmokłe lub torfowe, co sprawia, że ich uprawa na glebach wapiennych, które są zazwyczaj mniej wilgotne i bardziej zasolona, jest niewłaściwym rozwiązaniem. Wybór niewłaściwych gatunków roślin w uprawach może prowadzić do niepowodzeń i strat, co podkreśla znaczenie odpowiedniego doboru roślin do warunków glebowych. W praktyce ogrodniczej, zrozumienie wymagań glebowych jest kluczowe dla sukcesu w uprawie roślin, a ignorowanie tego aspektu może prowadzić do nieefektywnego wykorzystania zasobów oraz niezdrowych roślin.

Pytanie 16

Jakie obiekty zaliczają się do kategorii zieleni?

A. terenów zieleni otwartych

B. muraw stadionów

C. ogrodów botanicznych

D. leśnych szlaków turystycznych

Analizując dostępne odpowiedzi, można zauważyć, że niektóre z nich mogą wprowadzać w błąd w kontekście definicji zieleńców. Murawy stadionów, jako miejsca przeznaczone do uprawiania sportu, mają specyficzne wymagania dotyczące pielęgnacji i użytkowania, co odróżnia je od zieleńców, które są bardziej zróżnicowane pod względem ekologicznym i funkcjonalnym. W kontekście leśnych szlaków turystycznych, zieleńce nie są odpowiednie, gdyż te szlaki zazwyczaj prowadzą przez naturalne lub półnaturalne tereny leśne, a nie przez tereny zaprojektowane z myślą o odpoczynku i rekreacji w miastach. Ogrody botaniczne natomiast, choć również są terenami zieleni, mają inne funkcje edukacyjne i badawcze, skupiając się na kolekcjonowaniu i prezentacji różnych gatunków roślin. Warto zauważyć, że typowe błędy myślowe związane z wyborem niepoprawnych odpowiedzi wynikają z niepełnego zrozumienia kategorii terenów zieleni i ich funkcji. Zrozumienie różnicy między różnymi rodzajami terenów zieleni, jak również ich zastosowań, jest kluczowe dla prawidłowego identyfikowania ich roli w obszarze urbanistyki oraz ochrony środowiska. Warto pamiętać, że tereny zieleni otwartej, do których zaliczają się zieleńce, powinny być projektowane zgodnie z zasadami zrównoważonego rozwoju oraz uwzględniać potrzeby społeczności lokalnych.

Pytanie 17

Działania podejmowane w celu przywrócenia artystycznych i historycznych wartości zabytkowego ogrodu to

A. modernizacja

B. rekultywacja

C. rewaloryzacja

D. adaptacja

W kontekście działań mających na celu przywrócenie wartości artystycznych i historycznych zabytkowym ogrodom, pojęcia takie jak adaptacja, rekultywacja czy modernizacja nie są właściwe. Adaptacja odnosi się do przystosowania budynków lub przestrzeni do nowych funkcji, co może wiązać się z fasonowymi zmianami, które często ignorują oryginalny kontekst historyczny. Z kolei rekultywacja, choć ma na celu przywrócenie wartości użytkowych terenów zdegradowanych, koncentruje się bardziej na poprawie jakości środowiska naturalnego, a nie na aspekcie kulturowym. W przypadku modernizacji chodzi o wprowadzenie nowoczesnych rozwiązań technologicznych, które mogą zniekształcać oryginalny charakter zabytku. Takie działania mogą prowadzić do zatracenia wartości historycznych, które są nieodłączne dla obiektów dziedzictwa kulturowego. Niepoprawne wybory mogą wynikać z mylnego przekonania, że zmiany i nowoczesne podejście są zawsze korzystne. Zrozumienie, że rewaloryzacja jest procesem, który wymaga szacunku dla tradycji i historycznych kontekstów, jest kluczowe dla zachowania dziedzictwa kulturowego. Dlatego ważne jest, aby w pracy nad zabytkami kierować się zasadami ochrony dziedzictwa oraz uznawanymi standardami konserwatorskimi.

Pytanie 18

Wskaż zestaw materiałów, które są używane do budowy standardowego murku suchego?

A. Kamienie, żwir, zaprawa

B. Kamienie, żwir, podsypka piaskowa

C. Okładzina z piaskowca, piasek, beton

D. Beton, żwir, podsypka piaskowa

Analizując pozostałe zestawy materiałów, można zauważyć, że niektóre z nich nie nadają się do budowy murków suchych z przyczyn praktycznych i technicznych. Użycie betonu w połączeniu z żwirem i podsypką piaskową z każdym dniem wymagałoby użycia zaprawy, co całkowicie kontrastuje z ideą murków suchych, które opierają się na naturalnej stabilności kamieni. Wprowadzenie betonu, jako materiału wiążącego, zmienia naturę konstrukcji na bardziej trwałą, ale mniej elastyczną, co prowadzi do ryzyka pęknięć i osiadania w przypadku zmieniających się warunków gruntowych. Co więcej, w odpowiedziach, które sugerują użycie zaprawy, pomijają istotny aspekt budowy murków suchych, jakim jest swoboda ruchu, której zaprawa nie zapewnia. Właściwe zrozumienie zasad budowy murków suchych polega na znajomości naturalnych procesów, takich jak drenaż i stabilizacja soil, co czyni je bardziej przyjaznymi dla środowiska. Użycie okładziny z piaskowca, piasku i betonu osłabia te zasady, a piasek i beton stanowią nieodpowiednią alternatywę dla materiałów naturalnych, co także wpływa negatywnie na estetykę i funkcjonalność murków w krajobrazie. Powszechnym błędem przy wyborze materiałów jest myślenie o trwałości jako jedynym kryterium, podczas gdy elastyczność i integracja z otoczeniem są równie ważne.

Pytanie 19

Sadzeniaki drzew alejowych powinny charakteryzować się prostym pniem o wysokości wynoszącej około

A. 1,3 m

B. 2,0 m

C. 2,3 m

D. 3,0 m

Wysokości pnia materiału sadzeniowego drzew alejowych, które są błędnie podane w dostępnych odpowiedziach, mogą prowadzić do nieporozumień dotyczących ich prawidłowego wzrostu i rozwoju. Odpowiedzi sugerujące niższe wysokości, takie jak 1,3 m czy 2,0 m, mogą wydawać się sensowne, jednak w praktyce mogą prowadzić do problemów z stabilnością drzew. Niższe pnie nie tylko ograniczają rozwój korony, ale również zwiększają ryzyko uszkodzeń mechanicznych, co może negatywnie wpłynąć na estetykę oraz zdrowie roślin. Z kolei podanie zbyt wysokiej wartości, jak 3,0 m, może sugerować nieodpowiednio przygotowany materiał sadzeniowy, który może być narażony na problemy z adaptacją do nowego środowiska. W przypadku sadzenia drzew alejowych, ważne jest, aby przestrzegać wytycznych dotyczących ich wzrostu, które uwzględniają zarówno estetykę, jak i funkcjonalność. Warto zwrócić uwagę na to, że odpowiednia wysokość pnia wspiera również harmonijny rozwój korony oraz ułatwia ich pielęgnację. W praktyce, nieprzestrzeganie tych norm może prowadzić do krótkotrwałego efektu wizualnego i niskiej jakości drzewostanu, co jest niezgodne z zaleceniami branżowymi oraz najlepszymi praktykami w zakresie zrównoważonego rozwoju terenów zieleni.

Pytanie 20

Podaj okres, w którym następuje cięcie pędów roślin liściastych przeznaczonych do produkcji sadzonek zdrewniałych?

A. Późną jesienią po zrzuceniu liści

B. Wiosną po ruszeniu soków

C. Latem po kwitnieniu

D. Wczesną jesienią przed zrzuceniem liści

Prawidłowa odpowiedź wskazuje na termin, w którym najlepiej jest ścinać pędy roślin liściastych przeznaczone na sadzonki zdrewniałe, co ma kluczowe znaczenie w procesie rozmnażania roślin. Późna jesień, po zrzuceniu liści, to moment, gdy rośliny są w stanie spoczynku, co sprzyja zakorzenieniu sadzonek. W tym okresie rośliny gromadzą substancje zapasowe, co zwiększa szanse na powodzenie w ukorzenieniu. Sadzonki pobrane w tym czasie mają silniejszy system korzeniowy, ponieważ zawierają więcej substancji odżywczych. Przykładem zastosowania tej metody jest rozmnażanie krzewów ozdobnych, takich jak hortensje czy bezki, które można bezpiecznie przycinać w tym terminie. Zgodnie z najlepszymi praktykami, warto również przechować sadzonki w odpowiednich warunkach, aby maksymalizować ich szanse na przetrwanie zimy oraz zdrowy rozwój wiosną.

Pytanie 21

Teren skalisty, naturalny lub stworzony przez człowieka, na którym sadzi się rośliny wysokogórskie zazwyczaj w celach edukacyjnych i badawczych, to

A. alpinarium

B. rosarium

C. oranżeria

D. patio

Alpinarium to takie specjalne miejsce, które stworzyli po to, żeby hodować rośliny wysokogórskie. To na pewno super ważne dla nauki i edukacji. Dzięki alpinarium możemy badać, jak różne rośliny radzą sobie w różnych warunkach klimatycznych, co ma dużą wagę dla ochrony bioróżnorodności. Wiele ogrodów botanicznych i szkół wykorzystuje alpinaria jako miejsca do nauki o ekosystemach górskich. Można tam na przykład prowadzić badania związane ze zmianami klimatycznymi i ich wpływem na roślinność w górach, co jest bardzo ciekawe. W ogrodnictwie warto pamiętać, że alpinaria powinny być projektowane z myślą o naturalnych warunkach, w jakich rosną te rośliny, bo wtedy mają większe szanse na przetrwanie i rozmnażanie. Z mojego doświadczenia wiem, że odpowiednie nawadnianie, dobór podłoża oraz wystawienie na słońce są kluczowe, żeby alpinarium dobrze funkcjonowało. No i widać, że znajomość botaniczna jest tu bardzo istotna.

Pytanie 22

Aeratory, używane do pielęgnacji terenów zielonych, służą do

A. napowietrzania darni i usuwania mchu oraz chwastów z trawnika

B. przycinania żywopłotów oraz formowania koron drzew i krzewów

C. czyszczenia ścieżek z liści oraz ściętej trawy

D. ugniatania oraz poziomowania trawników

Aeratory są kluczowym narzędziem w pielęgnacji terenów zieleni, zwłaszcza w kontekście zdrowia trawnika. Ich główną funkcją jest napowietrzanie darni, co oznacza, że poprawiają one przepływ powietrza do korzeni roślin, co jest niezbędne dla ich prawidłowego wzrostu i rozwoju. W procesie napowietrzania aeratory wycinają małe otwory w trawie, co sprzyja lepszemu wchłanianiu wody i składników odżywczych oraz redukuje kompaktację gleby. Usuwanie mchu i chwastów z trawnika jest również istotnym aspektem ich zastosowania, ponieważ te niepożądane elementy konkurują z trawą o zasoby, mogą prowadzić do osłabienia trawnika oraz zmniejszenia jego estetyki. Przykładowo, sezonowe stosowanie aeratorów wiosną lub jesienią zgodnie z zaleceniami dotyczącymi pielęgnacji trawnika pozwala na utrzymanie jego zdrowia oraz atrakcyjnego wyglądu. Warto również zauważyć, że regularne napowietrzanie jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie zarządzania terenami zieleni, co wspiera zrównoważony rozwój ekosystemów ogrodowych.

Pytanie 23

Zalecana odległość, w jakiej należy sadzić krzewy na żywopłot, powinna mieścić się w granicach

A. 0,6 - 0,8 m

B. 0,2 - 0,5 m

C. 1,6 - 2,0 m

D. 1,0 - 1,5 m

Odmienne odpowiedzi na pytanie o zalecaną odległość sadzenia krzewów do żywopłotów uformowanych sugerują błędne rozumienie podstawowych zasad sadzenia roślin. Odpowiedzi w zakresie 1,6 - 2,0 m, 0,6 - 0,8 m oraz 1,0 - 1,5 m wskazują na zbyt dużą odległość, co prowadzi do problemów z formowaniem zwartego i estetycznego żywopłotu. Przy takich odstępach rośliny nie będą w stanie się ze sobą zintegrować, co skutkuje tworzeniem nieestetycznych luk oraz ogranicza efektywność żywopłotu jako naturalnej bariery. W praktyce, zbyt duża przestrzeń pomiędzy krzewami może prowadzić do nadmiernego rozrostu chwastów, które będą konkurować o zasoby, takie jak woda i składniki odżywcze. Dodatkowo, żywopłoty pełnią ważną rolę w ochronie przed wiatrem i hałasem, a ich skuteczność jest znacznie ograniczona, gdy rośliny są sadzone w większych odstępach. Warto zauważyć, że standardy dotyczące sadzenia żywopłotów zalecają maksymalnie 0,5 m rozstawu, aby zapewnić ich zdrowy rozwój oraz odpowiednią funkcjonalność. Często spotykanym błędem jest również bagatelizowanie wymagań dotyczących przestrzeni, co wynika z braku zrozumienia biologicznych potrzeb roślin. Kluczowe jest, aby przy planowaniu żywopłotów kierować się sprawdzonymi zasadami agrotechniki.

Pytanie 24

W krajobrazie najwyżej cenione są walory przyrodnicze

A. kulturowym harmonijnym

B. pierwotnym

C. kulturowym dysharmonijnym

D. naturalnym

Wybór odpowiedzi dotyczących krajobrazów kulturowych, zarówno dysharmonijnych, jak i harmonijnych, jest błędem, ponieważ te typy krajobrazów są w dużej mierze kształtowane przez działalność człowieka, co często prowadzi do degradacji naturalnych walorów przyrodniczych. Krajobraz kulturowy dysharmonijny to taki, w którym elementy naturalne i sztuczne są ze sobą w konflikcie, co negatywnie wpływa na wartość estetyczną i funkcjonalną przestrzeni. Przykłady obejmują obszary mocno zurbanizowane, gdzie naturalne siedliska zostały zniszczone. Z kolei krajobraz kulturowy harmonijny, mimo że lepiej zintegrowany z naturą, również nie może równać się z pierwotnym krajobrazem pod względem bioróżnorodności i zachowania naturalnych procesów ekologicznych. Krajobrazy pierwotne, niewątpliwie, oferują najcenniejsze walory przyrodnicze, ponieważ obejmują oryginalne i nietknięte przez człowieka środowiska, które są kluczowe dla zachowania różnorodności biologicznej. Ostatecznie, wybór krajobrazu pierwotnego jako odpowiedzi podkreśla potrzebę ochrony i zachowania obszarów o niskim poziomie antropopresji, co jest zgodne z aktualnymi standardami ochrony środowiska oraz zrównoważonego rozwoju.

Pytanie 25

Podczas jesiennego nawożenia trawnika pracownik powinien

A. być wyposażony w ogrodniczy sprzęt ochronny

B. ubrać się ciepło

C. posiadać maskę GPV-3

D. mieć na sobie gumowe rękawice i parasol

Ogrodniczy sprzęt ochronny jest kluczowym elementem bezpieczeństwa i wygody pracy w trakcie jesiennego nawożenia trawnika. Właściwe ubranie i akcesoria ochronne, takie jak rękawice, okulary ochronne oraz maski, zapewniają ochronę przed szkodliwymi substancjami chemicznymi znajdującymi się w nawozach oraz przed różnymi czynnikami zewnętrznymi, takimi jak wilgoć czy zimne powietrze. Przykładem zastosowania ogrodniczego sprzętu ochronnego jest użycie rękawic odpornych na działanie chemikaliów, co zapobiega podrażnieniom skóry oraz innym nieprzyjemnym konsekwencjom. Dodatkowo, stosowanie odzieży roboczej z materiałów odpornych na działanie wody i zimna wspiera komfort podczas pracy w trudnych warunkach atmosferycznych. Dobrą praktyką jest także przestrzeganie norm, takich jak PN-EN 420, które dotyczą wymagań ogólnych dla rękawic ochronnych. W kontekście ogrodnictwa, odpowiednie zabezpieczenie ciała i dróg oddechowych jest niezbędne, aby uniknąć zagrożeń zdrowotnych, dlatego korzystanie z ogrodniczego sprzętu ochronnego jest absolutnie kluczowe.

Pytanie 26

Jakie gatunki roślin w polskich warunkach klimatycznych potrzebują zimą przechowywania organów podziemnych w pomieszczeniach?

A. Piwonia chińska (Paeonia lactiflora), liliowiec ogrodowy (Hemerocallis hybrida)

B. Jeżówka purpurowa (Echinacea purpurea), funkia sina (Hosta glauca)

C. Begonia bulwiasta (Begonia tuberhyrida), dalia ogrodowa (Ddhliax cultorum)

D. Goździk pierzasty (Dianthusplummarius), kosaciec syberyjski (Iris sybirica)

Wybrane odpowiedzi, takie jak piwonia chińska czy jeżówka purpurowa, nie wymagają przechowywania organów podziemnych w pomieszczeniach, co może prowadzić do błędnych wniosków. Piwonia chińska (Paeonia lactiflora) to roślina wieloletnia, która zimuje w gruncie, a jej korzenie są odporne na niskie temperatury. Odpowiednie przygotowanie polega jedynie na przycięciu nadziemnych części rośliny oraz ewentualnym zabezpieczeniu korzeni przed ekstremalnym mrozem poprzez przykrycie ściółką. Podobnie jest z jeżówką purpurową (Echinacea purpurea), która również dobrze znosi polskie zimy. Funkcjonuje jako roślina wieloletnia, która przetrwa w gruncie bez konieczności jej wykopywania. Często mylone są także rośliny, które nie wymagają tego typu zabiegów. Na przykład, liliowiec ogrodowy (Hemerocallis hybrida) oraz kosaciec syberyjski (Iris sybirica) to także rośliny, które nie wymagają przechowywania organów podziemnych w pomieszczeniach, co jest mylnym podejściem. Kluczowym błędem jest nieznajomość specyfiki roślin i ich wymagań dotyczących zimowania. Właściwe zrozumienie, które rośliny są wrażliwe na mróz, a które mogą pozostać w gruncie, jest niezbędne dla prawidłowej uprawy i pielęgnacji roślin ogrodowych. Niezastosowanie się do tych praktyk może prowadzić do uszkodzeń roślin i ich obumierania, co całkowicie zniweczy efekty pracy ogrodnika.

Pytanie 27

Roślina, której liście mają drobne plamki, a na spodniej stronie oraz w okolicach ogonków liściowych obecna jest delikatna pajęczyna, została zaatakowana przez?

A. miniarki

B. mszyce

C. nicienie

D. przędziorki

Mszyce to małe owady, które również mogą powodować uszkodzenia roślin, jednak ich objawy różnią się od tych, które występują w przypadku przędziorków. Mszyce nie wytwarzają pajęczyny, a ich obecność na roślinach objawia się głównie przez deformacje liści oraz ich lepką powierzchnię, spowodowaną wydzielaniem miodówki. Nicienie, z kolei, to mikroskopijne robaki, które atakują korzenie i zdolność roślin do pobierania wody oraz substancji odżywczych, co prowadzi do osłabienia roślin, ale nie mają one wpływu na liście w postaci pajęczyny. Miniarki to małe muchówki, których larwy żerują w liściach, powodując charakterystyczne korytarze w ich miąższu. Warto pamiętać, że każda z tych grup szkodników wymaga odrębnego podejścia w zakresie ochrony roślin, ponieważ mają różne cykle życiowe i metody zwalczania. Zrozumienie specyfiki każdego szkodnika jest kluczowe dla skutecznego zarządzania ich obecnością. Dlatego identyfikacja problemu na podstawie obserwowanych objawów jest niezwykle istotna, a niepoprawne przypisanie szkodnika do objawów może prowadzić do niewłaściwego doboru metod ochrony roślin.

Pytanie 28

Rośliny w pojemnikach powinny być rozmieszczone w stosunku do krawężników jezdni w odległości, nie mniejszej niż

A. 40 cm

B. 20 cm

C. 10 cm

D. 50 cm

Ustawienie pojemników z roślinami w odległości co najmniej 50 cm od krawężników jezdniowych jest zgodne z zasadami bezpieczeństwa i estetyki przestrzeni miejskiej. Taka odległość zapewnia odpowiedni margines, aby uniknąć uszkodzenia roślin przez przejeżdżające pojazdy, a także pozwala na swobodne poruszanie się pieszych. W praktyce, przestrzeganie tego standardu jest szczególnie istotne w miejscach o dużym natężeniu ruchu, gdzie bliskość krawężnika może prowadzić do zniszczenia roślin w wyniku uderzeń lub zalania wodą deszczową z jezdni. Ponadto, ustawienie pojemników w odpowiedniej odległości sprzyja również lepszej cyrkulacji powietrza, co jest kluczowe dla zdrowia roślin. W wielu miastach stosuje się takie zasady w planowaniu przestrzennym, co jest zgodne z wytycznymi dotyczącymi zieleni miejskiej, które podkreślają znaczenie ochrony roślin oraz ich wpływu na jakość życia mieszkańców.

Pytanie 29

Jakie rośliny można by polecić do użycia jako rośliny okrywowe w miejscu cienistym, osłoniętym przez korony drzew?

A. macierzanka piaskowa (Thymus serpyllum), karmnik ościsty (Sagina subulata)

B. barwinek pospolity (Vinca minor), bluszcz pospolity (Hedera helix)

C. płomyk szydlasty (Phlox subulata), goździk kropkowany (Dianthus deltoides)

D. jałowiec płożący (Juniperus horizontalis), wrzos pospolity (Calluna vulgaris)

Wybór jałowca płożącego (Juniperus horizontalis) i wrzosu pospolitego (Calluna vulgaris) jako roślin okrywowych na stanowisku zacienionym jest błędny ze względu na ich preferencje dotyczące światła. Jałowiec płożący najlepiej rozwija się w pełnym słońcu lub w półcieniu, a nadmierny cień może prowadzić do osłabienia jego wzrostu oraz do problemów z grzybami, co znacząco wpływa na jego zdrowotność i walory estetyczne. Wrzos pospolity również preferuje dobrze nasłonecznione stanowiska i może mieć trudności z rozwinięciem się w cieniu, gdzie rośliny te mogą stawać się podatne na choroby i szkodniki. Z kolei płomyk szydlasty (Phlox subulata) oraz goździk kropkowany (Dianthus deltoides) również nie są odpowiednie do zacienionych warunków, ponieważ preferują pełne słońce, co oznacza, że w zacienieniu ich rozwój będzie ograniczony. Macierzanka piaskowa (Thymus serpyllum) oraz karmnik ościsty (Sagina subulata) także nie są idealnymi roślinami do takich warunków, ponieważ wymagają słońca oraz dobrze przepuszczalnej gleby. Wybierając rośliny do ogrodów zacienionych, należy kierować się ich naturalnymi preferencjami, aby zapewnić im optymalne warunki do wzrostu oraz uniknąć problemów zdrowotnych, które mogą wyniknąć z niewłaściwego doboru roślin. Ważne jest, aby dostosowywać wybór roślin do warunków rozwojowych ich naturalnych siedlisk, co pozwoli na stworzenie trwałych i estetycznych kompozycji ogrodowych.

Pytanie 30

Czym jest bulwar?

A. ciąg spacerowy biegnący wzdłuż plaży, obsadzony roślinnością

B. szeroki trakt komunikacyjny zazwyczaj w okolicach centrów handlowych

C. naturalna forma gaju wkomponowana w aranżację ogrodu renesansowego

D. dekoracyjny ogród, w którym centralna część jest obniżona w formie niecki

Wszystkie inne odpowiedzi nie oddają prawidłowego znaczenia terminu 'bulwar' oraz jego funkcji w kontekście urbanistycznym. Pierwsza odpowiedź sugeruje, że bulwar to 'szeroki ciąg komunikacyjny najczęściej wokół centrów handlowych', co jest mylne. Bulwary są bowiem przestrzeniami dedykowanymi głównie dla pieszych i rekreacji, a nie intensywnym ruchem pojazdów. Właściwe projektowanie przestrzeni publicznej powinno eliminować takie podejście, koncentrując się na pieszych jako głównych użytkownikach tego typu obiektów. Drugą odpowiedzią jest 'naturalna forma gaju włączona do kompozycji ogrodu renesansowego', co jest zupełnie innym konceptem, związanym z historią ogrodów, co nie ma związku z bulwarami, które są przewidziane do użytku publicznego. Ostatnia odpowiedź, definiująca bulwar jako 'dekoracyjny ogród, którego część środkowa jest obniżona w kształcie niecki', także nie oddaje istoty bulwaru jako przestrzeni, która łączy rekreację z elementami natury. Bulwary powinny być wizytówkami miast, a ich projektowanie powinno bazować na standardach zrównoważonego rozwoju, integrując elementy przyrody z funkcjami społecznymi, co jest niezbędne w kontekście urbanistycznym.

Pytanie 31

Aby umożliwić zwierzętom przemieszczanie się w obrębie tras szybkiego ruchu, powinny być zainstalowane

A. jazy.

B. budowle habitatowe.

C. przepusty.

D. estakady drogowe.

Wybór innych odpowiedzi, takich jak śluzy, estakady drogowe czy jazy, nie odpowiada na rzeczywiste potrzeby migracyjne zwierząt w kontekście tras szybkiego ruchu. Śluzy, będące stosunkowo małymi strukturami, nie są przeznaczone do umożliwienia migracji dzikich zwierząt, a ich funkcja jest zgoła inna i ogranicza się do regulacji przepływu wody, co sprawia, że ich zastosowanie w kontekście migracji fauny jest niewłaściwe. Estakady drogowe mogą z jednej strony umożliwiać przekraczanie terenu, ale nie dostarczają odpowiednich warunków do migracji zwierząt, takich jak naturalne schronienie czy dostęp do pokarmu i wody, co czyni je nieefektywnymi w tym zakresie. Jazy, jako budowle hydrotechniczne, również są skupione na kontrolowaniu przepływu wód, a nie na wspieraniu ruchu zwierząt, co ogranicza ich użyteczność w kontekście tworzenia korytarzy ekologicznych. Niezrozumienie tych aspektów może prowadzić do mylnych wniosków, gdzie złożoność problemu migracji zwierząt jest bagatelizowana, a efektywność ochrony środowiska nie jest brana pod uwagę. Kluczowe jest więc stosowanie się do sprawdzonych praktyk, które uwzględniają całokształt potrzeb ekologicznych i biologicznych, zamiast polegać na nieodpowiednich konstrukcjach, które nie spełniają swoich funkcji w ochronie bioróżnorodności.

Pytanie 32

Aby obniżyć pH gleby przeznaczonej do uprawy roślin preferujących kwaśne środowisko, należy wykorzystać

A. ziemię liściową

B. torf wysoki

C. nawóz wapniowy

D. kompost z resztek roślinnych

Torf wysoki jest organicznym materiałem, który charakteryzuje się niskim pH, co czyni go idealnym do obniżania odczynu gleby. Rośliny kwasolubne, takie jak azalie, różaneczniki czy borówki, preferują glebę o odczynie kwaśnym, dlatego dodanie torfu wysokiego do podłoża może znacząco wspierać ich wzrost i rozwój. W praktyce, torf można stosować jako podstawowy składnik podłoża lub jako dodatek do istniejącej gleby, co poprawia jej strukturę oraz retencję wody. Warto także wspomnieć, że torf zawiera składniki odżywcze, które wspomagają rozwój roślin. Ponadto, w kontekście dobrych praktyk ogrodniczych, zaleca się regularne testowanie odczynu gleby, aby dostosować jego pH do potrzeb konkretnych roślin. Użycie torfu wysokiego jest zatem skutecznym i ekologicznym sposobem poprawy warunków wzrostu roślin kwasolubnych przez modyfikację odczynu gleby.

Pytanie 33

W analizie dendrologicznej obwód pnia wyrażany jest w

A. dm

B. m

C. cm

D. mm

W inwentaryzacji dendrologicznej obwód pnia drzewa jest podawany w centymetrach (cm), ponieważ ta jednostka miary jest najbardziej praktyczna i powszechnie stosowana w naukach przyrodniczych oraz leśnictwie. Przykładowo, pomiar obwodu pnia na wysokości 130 cm nad ziemią, znany jako wysokość pierśnicy, jest kluczowy dla określenia wieku drzewa oraz jego wartości ekonomicznej. Użycie centymetrów umożliwia dokładne porównanie danych między różnymi badaniami oraz ułatwia ich interpretację przez specjalistów. W praktyce, w wielu systemach inwentaryzacyjnych, takich jak zintegrowane systemy zarządzania zasobami leśnymi, podawanie danych w centymetrach jest standardem, co zapewnia spójność i jednoznaczność w analizach. Warto również zauważyć, że standardy międzynarodowe, takie jak ISO 8601, zalecają stosowanie jednostek SI, w tym centymetrów, w kontekście pomiarów biologicznych i ekologicznych, co dodatkowo potwierdza słuszność tej jednostki w kontekście pomiaru obwodu pnia.

Pytanie 34

W uprawach gruntowych roślin dekoracyjnych, aby poprawić strukturę oraz podnieść pH gleby, wykorzystuje się zestaw nawozów

A. związków magnezu

B. wapniowych

C. związków potasu

D. związków fosforu

Odpowiedź o nawozach wapniowych jest jak najbardziej trafna. Te nawozy naprawdę mają dużą rolę w poprawie jakości gleby i pomagają w podwyższeniu pH. Wiesz, wapń to taki element, który neutralizuje te nieprzyjemne kwasowe warunki, zwłaszcza w glebach, które są zbyt zakwaszone. Dzięki temu rośliny, zwłaszcza te ozdobne, mogą lepiej rosnąć i rozwijać się. Do nawozów wapniowych możemy zaliczyć wapień, dolomit albo tlenek wapnia. Pamiętaj, że odpowiednie pH gleby ma ogromne znaczenie dla zdrowia roślin, bo to wpływa na dostępność składników odżywczych. Jeśli będziesz stosował nawozy wapniowe, to będzie super zgodne z dobrymi praktykami w ogrodnictwie. Regularne badanie pH gleby i dostosowywanie go do potrzeb roślin, to naprawdę kluczowe rzeczy. Dobrze zbilansowana gleba to nie tylko lepszy wzrost, ale też większa odporność roślin na różne choroby.

Pytanie 35

Do skrócenia żywotności dekoracji wykonanej z kwiatów ciętych może prowadzić

A. codzienna wymiana wody

B. przycinanie końcówek łodyg przed każdą wymianą wody

C. umiejscowienie dekoracji w sąsiedztwie dojrzałych owoców

D. delikatne zakwaszenie wody

Każda z pozostałych odpowiedzi, dotyczących metod wydłużania trwałości dekoracji z kwiatów ciętych, nie odnosi się do rzeczywistych zasad, które regulują ich pielęgnację. Codzienna wymiana wody jest podstawą dbania o kwiaty, jednak sama w sobie nie jest wystarczająca, aby zapewnić długotrwałą świeżość, jeśli nie jest wsparta innymi działaniami, takimi jak odcinanie końcówek łodyg, które powinno być realizowane w odpowiednich warunkach. Odcinanie końcówek łodyg przed każdą wymianą wody jest praktyką, która może poprawić chłonność wody przez rośliny, jednak nie wystarczy, by całkowicie zminimalizować wpływ etylenu. Lekkie zakwaszenie wody może być korzystne, ale również nie daje gwarancji, że kwiaty będą trwałe w obecności etylenu. Te podejścia często są mylnie interpretowane jako wystarczające do utrzymania świeżości, jednak w rzeczywistości ignorują one kluczowe czynniki, takie jak otoczenie kwiatów oraz ich eksponowanie na szkodliwe substancje. Zrozumienie, że niektóre czynniki są w stanie przyspieszać procesy starzenia roślin, jest kluczowe dla efektywnej pielęgnacji kwiatów ciętych.

Pytanie 36

Jaką czynność powinno się zakończyć na etapie zakupu ogrodu?

A. Obsadzanie rabaty bylinowej

B. Zakładanie trawnika

C. Sadzenie żywopłotu

D. Sadzenie drzew

Wybór posadzenia żywopłotu, drzew czy obsadzenia rabaty bylinowej jako ostatnich czynności przy tworzeniu ogrodu zawiera istotne błędy w rozumieniu procesu zakupu i zakładania ogrodu. Przede wszystkim, takie podejście może prowadzić do uszkodzenia już zasadzonych roślin w trakcie dodatkowych prac związanych z przygotowaniem podłoża pod trawnik. Żywopłoty i drzewa, które są sadzone na początku, mogą wymagać intensywnego przygotowania gleby, co może zrujnować delikatne nasiona trawy, które powinny być siane na końcu. Dodatkowo, sadzenie drzew i krzewów wymagałoby wykopania dużych dołów i przemieszczenia gleby, co mogłoby negatywnie wpłynąć na strukturę gleby przygotowanej pod trawnik. Również, obsadzenie rabaty bylinowej przed założeniem trawnika może prowadzić do niepożądanych przemieszczeń roślinności oraz utrudniać właściwe nawadnianie i nawożenie. Z kolei niewłaściwe planowanie kolejności prac może skutkować nieefektywnym wykorzystaniem przestrzeni ogrodowej, co jest sprzeczne z zasadami dobrego projektowania ogrodów. W ogrodnictwie kluczowe jest zrozumienie, że kolejność działań ma znaczenie, a założenie trawnika na końcu zapewnia optymalne warunki dla jego wzrostu oraz minimalizuje ryzyko uszkodzeń innych roślin.

Pytanie 37

Gdy tulipany już przekwitną, co należy zrobić?

A. ściąć równo z ziemią pęd kwiatowy łącznie z liśćmi

B. pozostawić kwiaty oraz liście do momentu, aż całkowicie uschną

C. wykopać wszystkie rośliny, oczyszczając cebule z ziemi i odcinając liście

D. usunąć jedynie kwiaty, a liście zostawić do całkowitego zżółknięcia

Usunięcie tylko kwiatów, pozostawiając liście do całkowitego zżółknięcia, jest kluczowym aspektem pielęgnacji tulipanów po ich przekwitnięciu. Liście pełnią istotną rolę w fotosyntezie, dzięki czemu roślina ma możliwość gromadzenia energii w cebuli na następny sezon wegetacyjny. Zżółkłe liście wskazują na to, że proces ten dobiegł końca, a energia została odpowiednio przekazana do cebuli. Pozwolenie liściom na zżółknięcie i naturalne obumarcie nie tylko wspiera zdrowy rozwój cebuli, ale także zwiększa jej odporność na choroby i szkodniki. W praktyce ogrodniczej, najlepszą praktyką jest więc unikanie wcześniejszego przycinania liści, co może osłabić cebulę i wpłynąć na jakość kwitnienia w przyszłym roku. Warto także pamiętać, aby w tym okresie minimalizować podlewanie, ponieważ nadmiar wilgoci może sprzyjać gniciu cebuli. W przypadku uprawy tulipanów w ogrodzie, to podejście jest zgodne z zaleceniami wielu specjalistów zajmujących się florystyką oraz uprawą cebulowych roślin ozdobnych.

Pytanie 38

Podczas sadzenia drzew w trudnych warunkach glebowych zaleca się

A. wapnowanie gleby w miejscu sadzenia

B. stosowanie intensywnego nawożenia po posadzeniu

C. zaprawianie dołów

D. znaczne zmniejszenie części nadziemnej drzewa

Zaprawianie dołów to kluczowy proces, który zwiększa szanse na przetrwanie młodych drzew w trudnych warunkach siedliskowych. Polega on na przygotowaniu miejsca sadzenia poprzez dodanie odpowiednich składników odżywczych i poprawienie struktury gleby. Dzięki temu korzenie drzew mogą łatwiej przyjąć się w nowym środowisku, co jest szczególnie istotne w glebach ubogich w składniki pokarmowe lub o niekorzystnej strukturze. Przykładem może być dodanie kompostu, który dostarcza nie tylko składników pokarmowych, ale również poprawia właściwości fizyczne gleby, zwiększając jej zdolność do zatrzymywania wody. W praktyce, zaprawianie dołów można przeprowadzać przed sadzeniem lub bezpośrednio po posadzeniu. Dobre praktyki wskazują, że stosowanie tego procesu znacząco zwiększa przyjęcie roślin, co potwierdzają różne badania agronomiczne. Warto również pamiętać, że zaprawianie dołów powinno być dostosowane do specyficznych warunków lokalnych, co wymaga analizy składu gleby oraz potrzeb konkretnej gatunku drzewa.

Pytanie 39

Rośliną jednoroczną, która jest sadzona z rozsady, osiągającą wysokość w granicach 20 - 30 cm, o zwartym pokroju i intensywnym kwitnieniu od czerwca do przymrozków, z niebieskimi, czasami różowymi bądź białymi kwiatami skupionymi w baldachy, jest

A. aksamitka rozpierzchła (Tagetes patula)

B. szałwia błyszcząca (Salvia splendens)

C. żeniszek meksykański (Ageratum mexicanum)

D. cynia wytworna (Zinnia elegans)

Szałwia błyszcząca (Salvia splendens) jest rośliną jednoroczną, która osiąga różne wysokości, ale głównie 30-50 cm i nie odpowiada wymaganiom podanym w pytaniu. Chociaż intensywnie kwitnie, jej kwiaty mają inną strukturę i barwę, najczęściej występują w odcieniach czerwieni, różu i fioletu. Aksamitka rozpierzchła (Tagetes patula) to roślina o wysokości do 30 cm, ale jej kwiaty mają pomarańczowe i żółte odcienie, a nie niebieskie. Dodatkowo, aksamitki są znane z właściwości odstraszających szkodniki, co czyni je popularnym wyborem na rabaty warzywne, a nie jako element dekoracyjny w połączeniu z innymi roślinami. Cynia wytworna (Zinnia elegans) to także roślina jednoroczna, ale jej charakterystyczne kwiaty w kształcie daszka występują w wielu kolorach, jednak nie pasują do opisanego przypadku, ponieważ nie kwitnie do przymrozków tak, jak żeniszek. Typowe błędy myślowe przy wyborze niepoprawnych odpowiedzi obejmują brak szczegółowego zapoznania się z cechami poszczególnych roślin oraz ich odpowiedniości do wskazanych warunków. Osoby wybierające niewłaściwe odpowiedzi często nie zauważają różnic w wysokości, kolorze i morfologii kwiatów, co prowadzi do mylnych wniosków.

Pytanie 40

Aby stworzyć kopczyki chroniące krzewy róż rabatowych przed przemarznięciem, najkorzystniej jest zastosować

A. trociny

B. glebę

C. liście

D. torf

Używanie liści, torfu lub trocin jako materiałów do kopczykowania krzewów róż rabatowych przed przemarzaniem nie jest zalecane z kilku powodów. Liście, choć mogą wydawać się naturalną opcją, mają tendencję do szybkiego rozkładu i mogą nie zapewnić odpowiedniej izolacji termicznej na dłuższą metę. Zamiast tego, rozkładające się liście mogą stać się źródłem chorób grzybowych lub szkodników, co z kolei może zaszkodzić roślinom. Torf, z powodu swojego pochodzenia i właściwości, również nie jest najlepszym materiałem do tego celu; jego wydobycie ma negatywny wpływ na środowisko, a jako materiał o niskiej gęstości i chłonności, może nie zapewniać wystarczającej ochrony przed mrozem. Ponadto, torf ma tendencję do wysychania, co ogranicza jego efektywność jako naturalnego izolatora. Z kolei trociny, mimo że mogą być używane jako materiał ściółkujący, też nie są odpowiednie do tworzenia kopczyków. Działają one jako materiał, który może z czasem ulegać kompostowaniu i osiadać, co prowadzi do zmniejszenia efektywności ochrony. Użycie tych materiałów może prowadzić do błędnego przekonania, że chronią one rośliny, podczas gdy w rzeczywistości mogą one zwiększać ryzyko przemarznięcia i osłabiać kondycję krzewów. Właściwe stosowanie gleby jako materiału do kopczykowania, zgodne z zasadami ogrodnictwa, przyczynia się do zdrowia i witalności roślin, dlatego tak ważne jest, aby wybierać odpowiednie materiały do ochrony roślin.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej