Pytanie 1
Kiedy producent samodzielnie, na własny koszt i ryzyko, zajmuje się dystrybucją i sprzedażą swoich produktów do ostatecznych nabywców, mamy do czynienia z rodzajem kanału dystrybucji
A. korporacyjnym
B. kontraktowym
C. pośrednim
D. bezpośrednim
Odpowiedzi kontraktowy i korporacyjny odnoszą się do innych modeli dystrybucji, które angażują pośredników lub struktury organizacyjne. Kanał kontraktowy wymaga zawarcia umów z dystrybutorami, co ogranicza kontrolę producenta nad procesem sprzedaży. To podejście, chociaż może być korzystne w zakresie dotarcia do szerszego rynku, często prowadzi do wyższych kosztów oraz zmniejszonej reakcji na potrzeby klientów, gdyż dystrybutorzy mogą nie w pełni rozumieć specyfikę ofert producenta. Z kolei kanał korporacyjny dotyczy dystrybucji w ramach tej samej organizacji, co również nie oddaje pełnej niezależności producenta. W obu przypadkach, producent nie skupia się bezpośrednio na kliencie, co ogranicza możliwość natychmiastowego reagowania na ich potrzeby. Odpowiedź pośredni również jest nieprawidłowa, ponieważ w tym modelu producent wykorzystuje dystrybutorów, co zwiększa dystans między nim a klientem. Używanie pośredników w procesie sprzedaży może wprowadzić dodatkowe koszty oraz utrudnić kontrolę nad marką i jakością obsługi, co jest sprzeczne z ideą bezpośredniej interakcji. Kluczową kwestią do zrozumienia jest to, że wybranie odpowiedniego kanału dystrybucji powinno być dostosowane do specyfiki produktu, grupy docelowej oraz strategii marketingowej, co w przypadku dystrybucji bezpośredniej daje największą elastyczność oraz kontrolę.
