Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik informatyk
  • Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
  • Data rozpoczęcia: 12 marca 2025 16:36
  • Data zakończenia: 12 marca 2025 16:48

Egzamin zdany!

Wynik: 21/40 punktów (52,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Wysyłanie żetonu (ang. token) występuje w sieci o fizycznej strukturze

A. siatki
B. magistrali
C. pierścienia
D. gwiazdy
Przekazywanie żetonu w sieci pierścieniowej to naprawdę ważna sprawa. W takim układzie każdy węzeł łączy się z dwoma innymi i tworzy zamkniętą pętlę. Dzięki temu dane mogą płynąć w określonym kierunku, co redukuje ryzyko kolizji i pozwala na sprawniejszą transmisję. Na przykład, w sieciach lokalnych (LAN) używa się protokołów jak Token Ring, gdzie żeton krąży między węzłami. Tylko ten, kto ma żeton, może wysłać dane, co fajnie zwiększa kontrolę nad dostępem do medium. Plus, taka architektura pozwala lepiej zarządzać pasmem i zmniejszać opóźnienia w przesyłaniu danych. Moim zdaniem, to podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w budowaniu złożonych sieci komputerowych, gdzie liczy się stabilność i efektywność.

Pytanie 2

Niekorzystną właściwością macierzy RAID 0 jest

A. zmniejszenie prędkości zapisu/odczytu w porównaniu do pojedynczego dysku.
B. konieczność posiadania dodatkowego dysku zapisującego sumy kontrolne.
C. replikacja danych na n-dyskach.
D. brak odporności na awarię chociażby jednego dysku.
RAID 0, znany również jako striping, to konfiguracja macierzy dyskowej, która łączy kilka dysków w jeden logiczny wolumin, co znacznie zwiększa wydajność zapisu i odczytu danych. Jednak jedną z kluczowych cech RAID 0 jest brak odporności na awarię, co oznacza, że w przypadku awarii nawet jednego z dysków, wszystkie dane przechowywane w tej macierzy mogą zostać utracone. W praktyce, RAID 0 jest często wykorzystywany w zastosowaniach, gdzie priorytetem jest szybkość, takich jak edycja wideo czy gry komputerowe, gdzie czas dostępu do danych ma kluczowe znaczenie. Z tego powodu, przed wdrożeniem RAID 0, istotne jest, aby użytkownicy zdawali sobie sprawę z ryzyka utraty danych i zapewnili odpowiednią strategię backupową. Dobre praktyki branżowe rekomendują użycie RAID 0 w połączeniu z innymi metodami ochrony danych, takimi jak regularne kopie zapasowe lub stosowanie RAID 1 czy 5 w sytuacjach, gdzie bezpieczeństwo danych jest równie ważne co wydajność.

Pytanie 3

Który z systemów operacyjnych przeznaczonych do sieci jest dostępny na zasadach licencji GNU?

A. OS X Server
B. Windows Server 2012
C. Unix
D. Linux
Linux jest systemem operacyjnym, który jest udostępniony na licencji GNU General Public License (GPL), co oznacza, że jego kod źródłowy jest publicznie dostępny i może być modyfikowany oraz rozpowszechniany. Licencja ta umożliwia każdemu użytkownikowi na używanie, modyfikowanie oraz dystrybucję oprogramowania, co sprzyja innowacjom i rozwojowi technologii. Dzięki temu Linux stał się podstawą dla wielu dystrybucji, takich jak Ubuntu, Fedora czy Debian, które są szeroko stosowane w różnych środowiskach, od komputerów osobistych, przez serwery, aż po urządzenia wbudowane. Przykładem zastosowania Linuxa w praktyce jest jego dominacja w środowiskach serwerowych, gdzie zapewnia stabilność, bezpieczeństwo oraz elastyczność. Wiele dużych firm oraz organizacji wybiera Linux ze względu na niski koszt licencji i możliwość dostosowania systemu do swoich specyficznych potrzeb, co czyni go idealnym wyborem w kontekście rozwoju technologii open-source.

Pytanie 4

Symbol okablowania przedstawiony na diagramie odnosi się do kabla

Ilustracja do pytania
A. ethernetowego prostego
B. światłowodowego
C. szeregowego
D. ethernetowego krosowanego
Kabel szeregowy, często wykorzystywany w komunikacji między urządzeniami na małe odległości, jak porty szeregowe COM, nie jest stosowany w standardowych połączeniach sieciowych między urządzeniami takimi jak przełączniki. Jego działanie opiera się na przesyłaniu danych bit po bicie, co jest nieefektywne w przypadku dużych ilości danych, w przeciwieństwie do sieci Ethernet, które mogą transmitować dane równolegle. Z kolei kabel światłowodowy, choć zapewnia wysoką szybkość transmisji i odporność na zakłócenia elektromagnetyczne, charakteryzuje się inną budową fizyczną i działaniem. Wykorzystuje on światło do przesyłu danych i jest używany głównie na duże odległości w sieciach szkieletowych, a nie w typowych połączeniach przełączników w lokalnej sieci komputerowej. Ethernetowy kabel prosty, najbardziej popularny w sieciach lokalnych, służy do łączenia urządzeń o różnych funkcjach, takich jak komputer z przełącznikiem lub routerem. Kabel prosty nie zmienia konfiguracji przewodów, co oznacza, że dane transmitowane w ten sposób muszą trafiać do urządzenia, które automatycznie rozpoznaje, jak odebrać i wysłać sygnał. W sytuacji przedstawionej na schemacie, kabel prosty nie będzie odpowiedni do bezpośredniego połączenia dwóch przełączników bez wsparcia funkcji automatycznego przełączania MDI/MDI-X. Zrozumienie różnic między tymi typami kabli jest kluczowe dla projektowania wydajnych i funkcjonalnych sieci komputerowych, a błędna identyfikacja może prowadzić do problemów z komunikacją sieciową i wydajnością.

Pytanie 5

Jaką rolę należy przypisać serwerowi z rodziny Windows Server, aby mógł świadczyć usługi rutingu?

A. Usługi zasad i dostępu sieciowego
B. Serwer sieci Web (IIS)
C. Usługi domenowe w Active Directory
D. Usługi zarządzania dostępem w Active Directory
Wybór usługi zarządzania dostępu w usłudze Active Directory jako odpowiedzi na pytanie o ruting jest błędny, ponieważ ta rola skupia się głównie na kontrolowaniu dostępu do zasobów w sieci, a nie na zarządzaniu ruchem sieciowym. Usługi te mają na celu autoryzację i uwierzytelnianie użytkowników oraz urządzeń w sieci, co jest ważne, ale nie wystarcza do realizacji zadań rutingowych. Z drugiej strony, usługi domenowe w usłudze Active Directory są fundamentalne dla organizacji i zarządzania użytkownikami, ale nie zajmują się bezpośrednio przesyłaniem pakietów danych pomiędzy różnymi segmentami sieci, co jest kluczowe w kontekście rutingu. Serwer sieci Web (IIS) ma zupełnie inną funkcję, koncentrując się na hostowaniu aplikacji internetowych, a nie na zarządzaniu ruchem sieciowym. Takie nieprawidłowe podejście może wynikać z mylnej interpretacji roli poszczególnych serwisów w infrastrukturze IT. W praktyce, aby poprawnie skonfigurować serwer do pełnienia roli routera, należy skupić się na odpowiednich usługach, które rzeczywiście obsługują ruting, a odpowiedzi nie związane z tym tematem prowadzą do błędnych wniosków, co może skutkować brakiem efektywności w zarządzaniu siecią.

Pytanie 6

Urządzenia wykorzystujące port USB 2.0 są zasilane napięciem, którego wartość znajduje się w przedziale

A. 3,55 V - 4,15 V
B. 4,75 V - 5,35 V
C. 4,15 V - 4,75 V
D. 5,35 V - 5,95 V
Rozważając wartości napięcia zasilania urządzeń USB 2.0, warto zwrócić uwagę na to, że odpowiedzi niezgodne z poprawnym zakresem 4,75 V - 5,35 V mogą wynikać z kilku powszechnych nieporozumień. Napięcie zasilania dla standardu USB 2.0 zostało precyzyjnie zdefiniowane w normach USB, aby zapewnić stabilność i bezpieczeństwo urządzeń. Podawanie wartości niższych, jak 4,15 V - 4,75 V, może prowadzić do twierdzeń, że urządzenia będą funkcjonować w obszarze, który nie spełnia wymogów technicznych, co z kolei może skutkować niestabilnością pracy urządzeń. Przy zasilaniu napięciem poniżej 4,75 V, wiele urządzeń może napotkać na trudności w operacjach wymagających większej mocy, co może prowadzić do ich nieprawidłowego działania. Z kolei wartości powyżej 5,35 V, jak 5,35 V - 5,95 V, mogą prowadzić do ryzyka uszkodzenia podłączonych komponentów z powodu przekroczenia dopuszczalnego napięcia. Należy również pamiętać, że urządzenia USB muszą być projektowane z myślą o pracy w określonym zakresie napięcia, aby zapewnić zgodność z normami. Niewłaściwe napięcia mogą nie tylko wpłynąć na wydajność, ale mogą również prowadzić do uszkodzenia komponentów, co jest istotnym czynnikiem w projektowaniu elektroniki. Dlatego zrozumienie zakresu 4,75 V - 5,35 V jest kluczowe dla zarówno inżynierów projektujących nowe urządzenia, jak i użytkowników, którzy muszą być świadomi potencjalnych zagrożeń związanych z nieodpowiednim zasilaniem.

Pytanie 7

Komunikat, który pojawia się po uruchomieniu narzędzia do naprawy systemu Windows, może sugerować

Ilustracja do pytania
A. uszkodzenie sterowników
B. uszkodzenie plików startowych systemu
C. konieczność zrobienia kopii zapasowej systemu
D. wykrycie błędnej adresacji IP
Komunikat wskazujący na użycie narzędzia do naprawy systemu Windows, często oznacza problem z plikami startowymi systemu. Pliki te są niezbędne do uruchomienia systemu operacyjnego, a ich uszkodzenie może prowadzić do sytuacji, gdzie system nie jest w stanie się poprawnie uruchomić. Narzędzie Startup Repair jest zaprojektowane do automatycznego wykrywania i naprawiania takich problemów. Jest ono częścią środowiska odzyskiwania systemu Windows, które pomaga przywrócić funkcjonalność systemu bez konieczności instalacji od nowa, co jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie utrzymania systemów IT. Przyczyn uszkodzenia plików startowych może być wiele, w tym nagłe wyłączenia prądu, ataki złośliwego oprogramowania lub błędy w systemie plików. Regularne wykonywanie kopii zapasowych i korzystanie z narzędzi ochronnych może zminimalizować ryzyko takich problemów. Wiedza o tym jak działa i kiedy używać narzędzia Startup Repair jest kluczowa dla każdego specjalisty IT, umożliwiając szybkie przywracanie działania systemów komputerowych i minimalizowanie przestojów.

Pytanie 8

Plik ma przypisane uprawnienia: rwxr-xr--. Jakie uprawnienia będzie miał plik po zastosowaniu polecenia chmod 745?

A. rwx--xr-x
B. rwxr-xr-x
C. r-xrwxr--
D. rwxr--r-x
Niepoprawne odpowiedzi wynikają z błędnych interpretacji sposobu działania polecenia chmod oraz znaczenia uprawnień plikowych w systemach UNIX i Linux. Każda z proponowanych opcji nieprawidłowo interpretuje zmiany, które wprowadza kod chmod 745. Ważne jest, aby zrozumieć, że liczby w poleceniu chmod reprezentują uprawnienia w systemie oktalnym, gdzie każda cyfra odpowiada zestawowi uprawnień: 4 dla odczytu (r), 2 dla zapisu (w) i 1 dla wykonywania (x). Możliwości kombinacji tych wartości mogą prowadzić do nieporozumień, zwłaszcza podczas analizy uprawnień grupy oraz innych użytkowników. Na przykład, odpowiedź 'r-xrwxr--' sugeruje, że grupa ma pełne uprawnienia, co jest sprzeczne z zamysłem polecenia chmod 745, które ogranicza te uprawnienia. Natomiast 'rwx--xr-x' pomija uprawnienia grupy, co również jest niezgodne z zastosowaniem. Kluczowym błędem myślowym jest pomijanie zasady, że zmiana uprawnień dotyczy trzech głównych kategorii: właściciela, grupy oraz innych użytkowników. Każda z tych grup ma swoje zdefiniowane uprawnienia, które są ściśle kontrolowane przez system. Aby skutecznie zarządzać uprawnieniami, ważne jest dokładne rozumienie oraz praktykowanie koncepcji związanych z bezpieczeństwem systemów, co prowadzi do lepszego zarządzania dostępem do danych i aplikacji. Zrozumienie tego procesu jest niezbędne dla każdego administratora systemu oraz użytkownika dbającego o bezpieczeństwo danych.

Pytanie 9

Jakie jest źródło pojawienia się komunikatu na ekranie komputera, informującego o wykryciu konfliktu adresów IP?

A. Adres IP komputera znajduje się poza zakresem adresów w sieci lokalnej
B. Inne urządzenie w sieci posiada ten sam adres IP co komputer
C. Adres bramy domyślnej w ustawieniach protokołu TCP/IP jest nieprawidłowy
D. Usługa DHCP nie funkcjonuje w sieci lokalnej
Poprawna odpowiedź odnosi się do sytuacji, w której dwa lub więcej urządzeń w tej samej sieci lokalnej zostało skonfigurowanych z tym samym adresem IP. Jest to klasyczny przypadek konfliktu adresów IP, który prowadzi do zakłóceń w komunikacji sieciowej. Gdy system operacyjny wykrywa taki konflikt, wyświetla odpowiedni komunikat, aby użytkownik mógł podjąć odpowiednie kroki w celu rozwiązania problemu. Przykładem może być sytuacja, gdy podłączysz nowy laptop do sieci, a jego adres IP został ręcznie przypisany do tego samego zakresu co inny, już działający w sieci komputer. W takich przypadkach zaleca się korzystanie z protokołu DHCP, który automatycznie przydziela adresy IP, minimalizując ryzyko konfliktów. Zastosowanie DHCP to jedna z najlepszych praktyk w zarządzaniu adresacją IP, gdyż pozwala na centralne zarządzanie i kontrolę nad przydzielanymi adresami, zapewniając ich unikalność oraz optymalizując wykorzystanie dostępnych zasobów sieciowych.

Pytanie 10

Który standard w sieciach LAN określa dostęp do medium poprzez wykorzystanie tokenu?

A. IEEE 802.3
B. IEEE 802.1
C. IEEE 802.2
D. IEEE 802.5
Odpowiedzi IEEE 802.1, IEEE 802.2 oraz IEEE 802.3 odnoszą się do innych standardów, które nie opierają się na koncepcji tokenu. IEEE 802.1 to standard dotyczący architektury sieci oraz protokołów zarządzania, które nie zajmują się bezpośrednim dostępem do medium. Jego celem jest zapewnienie interoperacyjności między różnymi technologiami sieciowymi i zarządzanie ruchem w sieciach. Z kolei IEEE 802.2 dotyczy warstwy łącza danych w modelu OSI, definiując ramki i protokoły komunikacyjne dla różnych mediów transmisyjnych. Natomiast IEEE 802.3 to standard dla Ethernetu, który działa na zasadzie kontestacji dostępu do medium (CSMA/CD). W modelu tym, urządzenia konkurują o dostęp do medium, co może prowadzić do kolizji. To różni się znacząco od modelu token ring, w którym dostęp do medium jest kontrolowany przez token. Typowym błędem przy wyborze odpowiedzi jest mylenie różnych podejść do dostępu do medium transmisyjnego oraz nieodróżnianie ich zasad funkcjonowania. Warto zatem zrozumieć, że różne standardy mają swoje specyficzne zastosowania, a ich wybór powinien być podyktowany potrzebami konkretnej sieci.

Pytanie 11

Na którym standardowym porcie funkcjonuje serwer WWW wykorzystujący domyślny protokół HTTPS w typowym ustawieniu?

A. 80
B. 110
C. 20
D. 443
Porty 20, 80 i 110 są nieprawidłowymi odpowiedziami w kontekście domyślnego portu dla serwera WWW działającego na protokole HTTPS. Port 20 jest wykorzystywany do przesyłania danych w protokole FTP (File Transfer Protocol), co nie ma związku z komunikacją HTTPS. Z kolei port 80 jest standardowym portem dla HTTP, co oznacza, że nie zapewnia on szyfrowania, co jest kluczowe dla bezpieczeństwa danych przesyłanych w sieci. Użytkownicy często mylą HTTP z HTTPS, co może prowadzić do nieporozumień dotyczących bezpieczeństwa połączeń internetowych. Port 110 natomiast służy do przesyłania wiadomości e-mail w protokole POP3 (Post Office Protocol), co również nie ma związku z protokołem HTTPS. Niezrozumienie, jak różne porty są przypisane do konkretnych protokołów, jest częstym błędem wśród osób uczących się o sieciach komputerowych. Dobrą praktyką jest zapoznanie się z dokumentacją IANA oraz zrozumienie znaczenia poszczególnych portów dla różnych protokołów, co pomoże uniknąć błędów w przyszłości i zwiększy ogólną wiedzę na temat architektury sieci. W dobie rosnących zagrożeń w sieci, umiejętność identyfikacji odpowiednich portów oraz protokołów jest kluczowa dla zapewnienia bezpieczeństwa i integralności przesyłanych danych.

Pytanie 12

Aby skaner działał prawidłowo, co należy zrobić?

A. nie wkładać kartek z zszywkami do podajnika urządzenia, jeśli jest automatyczny
B. posiadać zainstalowany program antywirusowy w systemie
C. smarować łożyska wentylatorów chłodzenia jednostki centralnej
D. sprawdzać temperaturę podzespołów komputera
Wybór odpowiedzi dotyczącej nie wkładania kartek ze zszywkami do podajnika automatycznego skanera jest kluczowy dla zapewnienia właściwego funkcjonowania tego urządzenia. Zszywki mogą powodować zacięcia i uszkodzenia mechaniczne, co prowadzi do problemów z wydajnością oraz zwiększa koszty serwisowania. W standardach branżowych zaleca się używanie papieru wolnego od zszywek, ponieważ większość skanerów, szczególnie te z automatycznymi podajnikami, nie jest przystosowanych do obsługi dokumentów z metalowymi elementami. Praktycznym przykładem jest sytuacja, gdy użytkownik skanuje dokumenty biurowe - wprowadzenie kartek ze zszywkami może spowodować awarię, która wymaga czasochłonnej naprawy. Dobrą praktyką jest również regularne przeszkolenie personelu z zasad prawidłowego użytkowania sprzętu, co znacząco wpływa na jego żywotność i efektywność.

Pytanie 13

Na przedstawionym zdjęciu złącza pozwalają na

Ilustracja do pytania
A. zapewnienie zasilania dla urządzeń PATA
B. zapewnienie dodatkowego zasilania dla kart graficznych
C. zapewnienie zasilania dla urządzeń ATA
D. zapewnienie zasilania dla urządzeń SATA
Złącza przedstawione na fotografii to standardowe złącza zasilania SATA. SATA (Serial ATA) to popularny interfejs używany do podłączania dysków twardych i napędów optycznych w komputerach. Złącza zasilania SATA charakteryzują się trzema napięciami: 3,3 V 5 V i 12 V co umożliwia zasilanie różnorodnych urządzeń. Standard SATA jest używany w większości nowoczesnych komputerów ze względu na szybki transfer danych oraz łatwość instalacji i konserwacji. Zasilanie SATA zapewnia stabilną i efektywną dystrybucję energii do dysków co jest kluczowe dla ich niezawodnej pracy. Dodatkowym atutem jest kompaktowy design złącza które ułatwia zarządzanie przewodami w obudowie komputera co jest istotne dla przepływu powietrza i chłodzenia. Przy projektowaniu systemów komputerowych zaleca się zwracanie uwagi na jakość kabli zasilających aby zapewnić długowieczność i stabilność podłączonych urządzeń. Wybierając zasilacz komputerowy warto upewnić się że posiada on wystarczającą ilość złącz SATA co pozwoli na przyszłą rozbudowę systemu o dodatkowe napędy czy dyski.

Pytanie 14

W metodzie dostępu do medium CSMA/CD (Carrier Sense Multiple Access with Collision Detection) stacja, która planuje rozpocząć transmisję, nasłuchuje, czy w sieci występuje aktywność, a następnie

A. oczekuje na ustalenie priorytetu transmisji przez koncentrator
B. wysyła prośbę o zezwolenie na transmisję
C. czeka na token umożliwiający rozpoczęcie nadawania
D. po zauważeniu ruchu w sieci czeka, aż medium stanie się dostępne
Analizując podane odpowiedzi, warto zauważyć, że nie wszystkie koncepcje są zgodne z zasadami funkcjonowania metody CSMA/CD. Na przykład, sugerowanie, że stacja wysyła zgłoszenie żądania transmisji, jest mylące, ponieważ w metodzie CSMA/CD nie ma potrzeby formalnego zgłaszania zamiaru nadawania. Mechanizm ten polega na prostym nasłuchiwaniu medium, a nie na składaniu wniosków o zezwolenie. Oczekiwanie na żeton, jak sugeruje inna odpowiedź, dotyczy zupełnie innej metody dostępu do medium, jaką jest Token Ring. W tej metodzie, żeton jest specjalnym pakietem, który krąży w sieci, dając stacjom prawo do nadawania. Oczekiwanie na nadanie priorytetu transmisji przez koncentrator również jest niepoprawne, ponieważ CSMA/CD nie wykorzystuje centralnego zarządzania, a każdy węzeł ma równy dostęp do medium. Typowym błędem myślowym jest mylenie różnych metod dostępu do medium, co prowadzi do nieporozumień w zakresie ich działania. Zrozumienie różnic między CSMA/CD a innymi metodami dostępu jest kluczowe dla efektywnego projektowania i zarządzania sieciami komputerowymi. Umiejętność rozpoznania, które metody są odpowiednie w danym kontekście, jest niezbędna dla specjalistów zajmujących się sieciami, szczególnie w erze rosnącej liczby urządzeń podłączonych do sieci oraz konieczności zapewnienia ich płynnej i efektywnej komunikacji.

Pytanie 15

Jaką bramkę logiczną reprezentuje to wyrażenie?

Ilustracja do pytania
A. Odpowiedź A
B. Odpowiedź B
C. Odpowiedź C
D. Odpowiedź D
Wybierając niepoprawne odpowiedzi w pytaniu dotyczącym bramek logicznych można napotkać kilka powszechnych błędów. Bramka NOT-OR czyli NOR przedstawiona w opcji A jest często mylona z innymi bramkami ze względu na swoje unikalne działanie negujące wyniki operacji OR. Jednak NOR zwraca wartość prawdziwą wyłącznie gdy oba wejścia są fałszywe co nie odpowiada działaniu w wyrażeniu XOR. Bramka OR przedstawiona w opcji D również nie jest poprawna ponieważ zwraca wartość prawdziwą gdy co najmniej jedno z wejść jest prawdziwe co różni się od XOR który wymaga różnorodności wejściowej. Kolejnym błędem merytorycznym jest zrozumienie działania bramki NOT-AND czyli NAND w opcji C która neguje wynik AND i zwraca fałsz tylko gdy oba wejścia są prawdziwe co także nie pasuje do wyrażenia XOR. Te błędne wybory często wynikają z niepełnego zrozumienia zależności logicznych i działania każdego typu bramki co podkreśla potrzebę głębszej analizy i zrozumienia logiki cyfrowej. Zrozumienie każdego z tych błędów jest kluczowe dla poprawnej interpretacji operacji logicznych w projektowaniu systemów cyfrowych i wdrażaniu algorytmów.

Pytanie 16

Ile podsieci obejmują komputery z adresami: 192.168.5.12/25, 192.168.5.200/25 oraz 192.158.5.250/25?

A. 4
B. 3
C. 2
D. 1
Wielu użytkowników może mieć trudności z prawidłowym przypisaniem adresów IP do podsieci, co jest kluczowym aspektem w zarządzaniu sieciami komputerowymi. W przypadku podanej sytuacji, niektórzy mogą pomyśleć, że wszystkie trzy adresy IP mogą znajdować się w jednej podsieci. Takie myślenie może wynikać z nadmiernego uproszczenia zasad dotyczących maski podsieci. Nie uwzględniając maski /25, można błędnie wnioskować, że adresy 192.168.5.12 i 192.168.5.200 są w tej samej podsieci, ponieważ są blisko siebie w zakresie adresów. Jest to jednak mylące, ponieważ ich maski podsieci wskazują, że są w różnych podsieciach. Dodatkowo, mylenie podsieci z adresami IP, które różnią się tylko ostatnim oktetem, jest powszechnym błędem. Podobnie, przyznanie, że adres 192.158.5.250 może znajdować się w tej samej podsieci co dwa pozostałe adresy, jest błędne, ponieważ pierwszy oktet w tym adresie jest różny i wskazuje na zupełnie inną sieć. Każdy adres IP w sieci musi być oceniany w kontekście jego maski podsieci, aby właściwie określić, do której podsieci przynależy. Rozumienie tego zagadnienia jest niezbędne do skutecznego planowania i zarządzania infrastrukturą sieciową.

Pytanie 17

Jakie jest kluczowe zadanie protokołu ICMP?

A. Kontrola transmisji w sieci
B. Przesyłanie e-maili
C. Szyfrowanie zdalnych połączeń
D. Automatyczna konfiguracja adresów hostów
Protokół ICMP (Internet Control Message Protocol) jest kluczowym elementem pakietu protokołów internetowych (TCP/IP), który odpowiada za przesyłanie komunikatów kontrolnych oraz informacji o błędach w sieci. Jego główne zadanie to monitorowanie i diagnozowanie stanu transmisji w sieci, co jest niezbędne do utrzymania niezawodności połączeń. Przykłady zastosowania ICMP obejmują narzędzia takie jak ping i traceroute, które wykorzystują komunikaty echo request oraz echo reply do testowania dostępności hostów oraz śledzenia ścieżki, jaką pakiety przebywają w sieci. W praktyce, ICMP umożliwia administratorom sieci identyfikowanie problemów z połączeniem, takich jak utraty pakietów czy opóźnienia, co jest kluczowe dla optymalizacji wydajności sieci. Zgodnie z dobrymi praktykami, zrozumienie działania ICMP jest niezbędne dla każdego specjalisty IT, ponieważ jego funkcje diagnostyczne są fundamentalne dla utrzymania zdrowia infrastruktury sieciowej.

Pytanie 18

Które z poniższych poleceń w systemie Linux NIE pozwala na przeprowadzenie testów diagnostycznych sprzętu komputerowego?

A. fsck
B. lspci
C. top
D. ls
Odpowiedź 'ls' to strzał w dziesiątkę! To polecenie służy do pokazywania, co mamy w katalogu w systemie Linux, a nie do sprawdzania sprzętu. Używając 'ls', możemy zobaczyć, jakie pliki i foldery są w danym miejscu, jakie mają nazwy, rozmiary i kiedy były ostatnio zmieniane. W codziennej pracy administratora, to narzędzie okazuje się bardzo przydatne, bo pozwala szybko przejrzeć zawartość katalogów i zapanować nad plikami. Dla przykładu, kiedy użyjesz 'ls -l', dostaniesz więcej szczegółów o plikach, co ułatwia monitorowanie struktury katalogów. Tak naprawdę, znajomość takich podstawowych poleceń jak 'ls' to podstawa, której nie można pominąć, jeśli chcemy dobrze zarządzać systemem. Dzięki temu, wiele operacji związanych z plikami stanie się prostszych.

Pytanie 19

Transmisja danych typu półduplex to transmisja

A. jednokierunkowa z kontrolą parzystości
B. dwukierunkowa naprzemienna
C. jednokierunkowa z trybem bezpołączeniowym
D. dwukierunkowa równoczesna
Transmisja danych typu półduplex jest rzeczywiście transmisją dwukierunkową naprzemienną. Oznacza to, że urządzenia komunikujące się w trybie półduplex mogą wysyłać i odbierać dane, ale nie jednocześnie. Taki sposób transmisji jest często stosowany w aplikacjach, gdzie pełna dwukierunkowość w jednym czasie nie jest wymagana, co pozwala na efektywne wykorzystanie dostępnych zasobów. Przykładem zastosowania półduplexu są radiotelefony, gdzie jedna osoba mówi, a druga musi poczekać na zakończenie nadawania, by odpowiedzieć. W kontekście standardów telekomunikacyjnych, tryb półduplex jest praktyczny w sytuacjach, gdy koszt stworzenia pełnej komunikacji dwukierunkowej byłby zbyt wysoki, na przykład w systemach z ograniczoną przepustowością lub w sieciach bezprzewodowych. Dzięki tej metodzie można skutecznie zarządzać ruchem danych, co przyczynia się do optymalizacji komunikacji i obniżenia ryzyka kolizji pakietów. Półduplex znajduje również zastosowanie w technologii Ethernet, w której urządzenia mogą przesyłać dane w sposób naprzemienny, co zwiększa efektywność użycia medium transmisyjnego.

Pytanie 20

Co należy zrobić, gdy podczas uruchamiania komputera procedura POST zgłosi błąd odczytu lub zapisu w pamięci CMOS?

A. wymienić baterię układu lub zregenerować płytę główną
B. usunąć moduł pamięci RAM, wyczyścić styki modułu pamięci i ponownie zamontować pamięć
C. zapisać nowe dane w pamięci EEPROM płyty głównej
D. przywrócić domyślne ustawienia BIOS Setup
Przywracanie ustawień fabrycznych BIOS Setup, programowanie pamięci EEPROM płyty głównej oraz wymontowanie modułu pamięci RAM są koncepcjami, które nie odpowiadają na problemy związane z błędem odczytu/zapisu pamięci CMOS. Przywrócenie ustawień fabrycznych BIOS może być pomocne w sytuacjach, gdy ustawienia zostały skorygowane w sposób, który wpływa na stabilność systemu, ale nie rozwiązuje problemu z samej pamięci CMOS. Programowanie pamięci EEPROM, czyli wprowadzanie danych do układów pamięci, jest bardziej skomplikowanym procesem, który zazwyczaj nie jest potrzebny w przypadku problemów z baterią CMOS. Wymontowanie modułu pamięci RAM i oczyszczenie jego styków jest procedurą, która odnosi się do problemów z pamięcią RAM, a nie z pamięcią CMOS, i nie rozwiąże problemów związanych z zasilaniem pamięci CMOS. Tego rodzaju błędne wnioski mogą wynikać z nieporozumienia dotyczącego funkcji poszczególnych komponentów sprzętowych. Efektywna diagnoza problemów w komputerze wymaga znajomości struktury i funkcji systemów komputerowych oraz ich interakcji, co pozwala na właściwe zrozumienie, które elementy mogą być odpowiedzialne za zaistniałe problemy.

Pytanie 21

Jakie właściwości topologii fizycznej sieci zostały przedstawione w poniższej ramce?

A. Rozgłaszania
B. Gwiazdy
C. Magistrali
D. Siatki
Zrozumienie błędnych odpowiedzi wymaga analizy każdej z topologii. Topologia rozgłaszania, chociaż może wydawać się podobna, polega na tym, że dane są rozsyłane do wszystkich urządzeń w sieci, co jest nieco inne od opisanego mechanizmu nasłuchiwania tylko na dane adresowane do konkretnego urządzenia. Ponadto, w przypadku topologii gwiazdy, każde urządzenie jest podłączone do centralnego przełącznika lub koncentratora, co umożliwia komunikację równoległą i eliminację problemów z jednoczesnymi transmisjami, a także upraszcza lokalizację ewentualnych uszkodzeń. W topologii siatki urządzenia są połączone ze sobą w sposób, który zapewnia dużą redundancję i niezawodność, co jest przeciwieństwem słabej odporności na awarie, jaką charakteryzuje się topologia magistrali. Przykłady myślowych błędów, które mogą prowadzić do takich nieprawidłowych wniosków, obejmują mylenie ogólnych zasad komunikacji w sieciach z konkretnymi mechanizmami działania. Wiedza na temat różnych topologii sieciowych oraz ich zastosowań w praktyce jest kluczowa dla projektowania efektywnych i niezawodnych systemów komunikacyjnych, co jest szczególnie ważne w kontekście obecnych standardów sieciowych oraz ich implementacji w nowoczesnych infrastrukturach IT.

Pytanie 22

Obudowa oraz wyświetlacz drukarki fotograficznej są mocno zabrudzone. Jakie środki należy zastosować, aby je oczyścić bez ryzyka uszkodzenia?

A. suche chusteczki oraz patyczki do czyszczenia
B. wilgotną ściereczkę oraz piankę do czyszczenia plastiku
C. mokrą chusteczkę oraz sprężone powietrze z rurką wydłużającą
D. ściereczkę nasączoną IPA oraz środek smarujący
Czyszczenie obudowy i wyświetlacza drukarki fotograficznej wymaga szczególnej ostrożności i zastosowania odpowiednich materiałów. Użycie suchej chusteczki i patyczków do czyszczenia może prowadzić do zarysowania delikatnych powierzchni, co jest szczególnie problematyczne w przypadku ekranów, które są podatne na uszkodzenia. Chusteczki suche nie mają zdolności do efektywnego usuwania zabrudzeń, co może prowadzić do ich rozprzestrzenienia lub wnikania w szczeliny. Ponadto, stosowanie ściereczki nasączonej IPA i środka smarującego jest niewłaściwe, ponieważ alkohol izopropylowy, choć skuteczny w czyszczeniu niektórych powierzchni, może uszkodzić wiele materiałów stosowanych w obudowach elektronicznych oraz może wpływać na wykończenie plastiku. Środek smarujący wprowadza dodatkowy problem, gdyż może zanieczyścić powierzchnię i przyciągnąć kurz. Użycie mokrej chusteczki i sprężonego powietrza z rurką również nie jest zalecane, ponieważ może to prowadzić do wnikania wilgoci do wnętrza urządzenia, co może spowodować uszkodzenia elektroniczne. Kluczowe jest zrozumienie, że wybór metod czyszczenia powinien opierać się na właściwościach materiałów, z jakich wykonane są poszczególne elementy, a także na ich specyfice użytkowania w kontekście danej branży.

Pytanie 23

Główny księgowy powinien mieć możliwość przywracania zawartości folderów z kopii zapasowej plików. Do jakiej grupy użytkowników w systemie MS Windows XP powinien zostać przypisany?

A. Użytkownicy zdalnego dostępu
B. Użytkownicy z restrykcjami
C. Operatorzy kopii zapasowych
D. Operatorzy ustawień sieciowych
Operatorzy kopii zapasowych to grupa użytkowników w systemie Windows XP, która ma uprawnienia do wykonywania operacji związanych z tworzeniem i przywracaniem kopii zapasowych. Główny księgowy, jako kluczowy pracownik w każdej organizacji, potrzebuje dostępu do mechanizmów zabezpieczających dane finansowe, co obejmuje możliwość odzyskiwania plików z kopii zapasowej. Przykładowo, w przypadku utraty danych spowodowanej awarią systemu lub błędami ludzkimi, dostęp do kopii zapasowych pozwala na szybkie przywrócenie pracy bez większych strat. Dobre praktyki zarządzania danymi w organizacjach podkreślają rolę regularnych kopii zapasowych oraz odpowiednich uprawnień dla użytkowników, co jest zgodne z zasadą minimalnych uprawnień. Operatorzy kopii zapasowych mogą również przeprowadzać audyty kopii zapasowych, co dodatkowo zwiększa bezpieczeństwo danych.

Pytanie 24

Nośniki informacji, takie jak dysk twardy, gromadzą dane w jednostkach określanych jako sektory, których rozmiar wynosi

A. 1024KB
B. 512KB
C. 128B
D. 512B
Odpowiedź 512B jest trafiona, bo to właśnie standardowy rozmiar sektora w dyskach twardych. W różnych systemach plików i architekturach pamięci, 512 bajtów to powszechnie używana wielkość. Kiedy dane są zapisywane na dysku, to ten sektor 512B jest tym, w czym odczyt i zapis realizuje kontroler. To podejście ma sporo zalet, na przykład lepsze zarządzanie przestrzenią dyskową i optymalizację operacji I/O. Choć teraz coraz częściej pojawiają się większe sektory, takie jak 4096B, to wciąż sporo starszych urządzeń korzysta z 512B. Wiedza o tych sektorach jest ważna, zwłaszcza przy projektowaniu baz danych i systemów plików, bo wydajność dysków ma kluczowe znaczenie w zastosowaniach, gdzie operacje I/O są naprawdę istotne.

Pytanie 25

Użytkownik dysponuje komputerem o podanej konfiguracji i systemie Windows 7 Professional 32bit. Która z opcji modernizacji komputera NIE przyczyni się do zwiększenia wydajności?

Płyta głównaASRock Z97 Anniversary Z97 DualDDR3-1600 SATA3 RAID HDMI ATX z czterema slotami DDR3 i obsługą RAID poziomu 0,1
Procesori3
Pamięć1 x 4 GB DDR3
HDD2 x 1 TB

A. Zwiększenie pamięci RAM do 8GB pamięci DDR3
B. Ustawienie dysków do działania w trybie RAID 1
C. Ustawienie dysków do działania w trybie RAID 0
D. Wymiana pamięci na 2x2GB DDR3 Dual Channel
Konfiguracja dysków do pracy w trybach RAID 0 lub RAID 1 może przynieść wymierne korzyści w zakresie wydajności i bezpieczeństwa danych. RAID 0 dzieli dane na segmenty, które są zapisywane na kilku dyskach jednocześnie. To zwiększa prędkość odczytu i zapisu, ponieważ dane mogą być przetwarzane równolegle. Jest to szczególnie korzystne w zastosowaniach wymagających dużej przepustowości, takich jak edycja wideo. Z drugiej strony RAID 1, polegający na dublowaniu danych na dwóch dyskach, nie zwiększa wydajności, ale zapewnia redundancję, chroniąc przed utratą danych w przypadku awarii jednego z dysków. Przy trybie RAID 0, mimo że przyspieszona zostaje praca dysków, nie ma żadnego zabezpieczenia danych, co czyni ten system mniej bezpiecznym. Wymiana pamięci na 2x2GB DDR3 w trybie Dual Channel może zwiększyć przepustowość pamięci i tym samym wydajność systemu, ponieważ pamięć może pracować równolegle. Ostatecznie, wybór RAID 0 lub Dual Channel jako metod modernizacji zależy od konkretnego zastosowania komputera i priorytetów użytkownika między wydajnością a bezpieczeństwem danych. Należy jednak pamiętać, że bez odpowiedniego oprogramowania oraz konfiguracji sprzętowej, zmiany te mogą nie być odczuwalne, dlatego zawsze warto dobrze przemyśleć każdą decyzję modernizacyjną, szczególnie w kontekście systemów operacyjnych i ich ograniczeń.

Pytanie 26

Jakiego protokołu używa warstwa aplikacji w modelu TCP/IP?

A. SPX
B. UDP
C. ARP
D. FTP
ARP, czyli Address Resolution Protocol, działa na warstwie łącza danych modelu TCP/IP i ma na celu mapowanie adresów IP na adresy MAC. W związku z tym, ARP nie jest protokołem aplikacyjnym i nie ma nic wspólnego z przesyłaniem plików czy komunikacją na wyższym poziomie. Użytkownicy często mylą ARP z protokołami warstwy aplikacji, ponieważ obie te kategorie działają w sieci, ale ich funkcje są zupełnie różne. UDP, z drugiej strony, to protokół transportowy, który nie gwarantuje dostarczenia pakietów, co czyni go mniej odpowiednim do zastosowań, które wymagają niezawodności, takich jak transfer plików. SPX, czyli Sequenced Packet Exchange, jest protokołem transportowym używanym głównie w sieciach Novell, a więc również nie należy do warstwy aplikacji. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do pomyłek, to niepełne zrozumienie architektury modelu TCP/IP oraz mylenie funkcji protokołów transportowych z protokołami aplikacyjnymi. Istotne jest zrozumienie, że każdy protokół w tym modelu pełni określoną funkcję i znajomość ich właściwego miejsca w strukturze sieciowej jest kluczowa dla efektywnego zarządzania i projektowania systemów sieciowych.

Pytanie 27

Czym są programy GRUB, LILO, NTLDR?

A. programy rozruchowe
B. wersje głównego interfejsu sieciowego
C. aplikacje do modernizacji BIOS-u
D. firmware dla dysku twardego
Programy GRUB, LILO i NTLDR są definiowane jako programy rozruchowe, które odgrywają kluczową rolę w procesie uruchamiania systemu operacyjnego. GRUB (Grand Unified Bootloader) jest powszechnie stosowany w systemach Linux, umożliwiając użytkownikowi wybór między różnymi systemami operacyjnymi oraz konfigurację opcji bootowania. LILO (Linux Loader) to starszy program rozruchowy, który również obsługuje systemy Linux, ale z ograniczonymi możliwościami w porównaniu do GRUB. NTLDR (NT Loader) jest specyficzny dla systemów Windows, zarządzając rozruchem systemów opartych na NT, takich jak Windows 7 czy Windows Server. Programy te działają na poziomie sprzętowym, inicjalizując procesy potrzebne do załadowania systemu operacyjnego w pamięci. Zrozumienie ich funkcji jest kluczowe dla administratorów systemów, którzy muszą zarządzać rozruchem oraz obiegiem danych w środowiskach wielosystemowych, a także dla specjalistów zajmujących się bezpieczeństwem, którzy muszą znać potencjalne zagrożenia związane z rozruchem, takie jak bootkit. Dobre praktyki w tej dziedzinie obejmują regularne aktualizacje programów rozruchowych oraz właściwe zabezpieczenie dostępu do BIOS-u i ustawień rozruchowych.

Pytanie 28

Jakie polecenie w systemie Linux pozwala na zarządzanie uprawnieniami do plików oraz katalogów?

A. adduser
B. gedit
C. mkdir
D. chmod
Polecenie 'chmod' w systemie Linux służy do modyfikowania praw dostępu do plików i katalogów. Umożliwia ono określenie, które grupy użytkowników mogą odczytywać, zapisywać lub wykonywać dany plik. System operacyjny Linux stosuje model ochrony oparty na trzech grupach użytkowników: właścicielu pliku, grupie, do której należy plik, oraz innym użytkownikom. Dzięki 'chmod' można na przykład zmienić uprawnienia tak, aby tylko właściciel mógł edytować plik, podczas gdy pozostali użytkownicy mogliby jedynie go odczytywać. Przykładowe polecenie 'chmod 755 plik.txt' przydziela pełne prawa dla właściciela (odczyt, zapis, wykonanie), podczas gdy grupa i pozostali użytkownicy mają jedynie prawo do odczytu i wykonania. W praktyce dobre zarządzanie uprawnieniami jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa systemu oraz ochrony danych. Warto zwrócić uwagę na zasady minimalnych uprawnień, które zalecają, aby użytkownicy mieli dostęp tylko do tych plików i katalogów, które są im niezbędne do wykonywania ich zadań.

Pytanie 29

Zamiana taśmy barwiącej wiąże się z eksploatacją drukarki

A. termicznej
B. igłowej
C. atramentowej
D. laserowej
Drukarki igłowe wykorzystują taśmy barwiące jako kluczowy element do reprodukcji tekstu i obrazów. W przeciwieństwie do drukarek laserowych czy atramentowych, które używają toneru czy atramentu, drukarki igłowe działają na zasadzie mechanicznego uderzenia igieł w taśmę barwiącą, co pozwala na przeniesienie atramentu na papier. Wymiana taśmy barwiącej jest konieczna, gdy jakość wydruku zaczyna się pogarszać, co może objawiać się niewyraźnym tekstem lub niedoborem koloru. Przykładem zastosowania drukarek igłowych są systemy księgowe, które wymagają wielokrotnego drukowania takich dokumentów jak faktury czy raporty, gdzie trwałość druku jest kluczowa. Dobre praktyki sugerują, aby regularnie kontrolować stan taśmy barwiącej oraz wymieniać ją zgodnie z zaleceniami producenta, co zapewnia optymalną jakość wydruków i wydajność sprzętu.

Pytanie 30

Jakiego rodzaju papieru należy użyć, aby wykonać "naprasowankę" na T-shircie z własnym zdjęciem przy pomocy drukarki atramentowej?

A. samoprzylepnego
B. Photo Matt
C. Photo Glossy
D. transferowego
Użycie papieru transferowego jest kluczowe przy tworzeniu naprasowanek na koszulki T-shirt z własnymi zdjęciami. Ten typ papieru jest specjalnie zaprojektowany do przenoszenia atramentowych wydruków na tkaniny. Proces ten polega na nadrukowaniu obrazu na papier transferowy, a następnie nałożeniu go na materiał za pomocą ciepła, najczęściej za pomocą prasy termicznej. Dzięki temu, obraz staje się integralną częścią tkaniny, co zapewnia trwałość i odporność na pranie. Warto zaznaczyć, że papier transferowy może być dostępny w wersjach jasnych i ciemnych, co pozwala na dostosowanie do koloru podstawy, na której będzie umieszczany nadruk. W praktyce, uzyskanie wysokiej jakości naprasowanki wymaga również odpowiedniego ustawienia drukarki oraz dobrania odpowiednich parametrów druku, takich jak jakość i profil koloru. Standardy w branży zalecają korzystanie z papierów transferowych od sprawdzonych producentów, co gwarantuje uzyskanie optymalnych rezultatów.

Pytanie 31

Jaką postać ma liczba szesnastkowa: FFFF w systemie binarnym?

A. 0000 0000 0000 0000
B. 0010 0000 0000 0111
C. 1111 1111 1111 1111
D. 1111 0000 0000 0111
Liczba szesnastkowa FFFF w systemie binarnym jest równoznaczna z 1111 1111 1111 1111, co wynika z bezpośredniego przekształcenia wartości szesnastkowej na binarną. W systemie szesnastkowym każda cyfra reprezentuje cztery bity binarne, ponieważ 2^4 = 16. Tak więc, każda z maksymalnych cyfr F (15 w systemie dziesiętnym) przekłada się na 1111 w systemie binarnym. Zatem FFFF, składające się z czterech cyfr F, będzie miało postać: 1111 1111 1111 1111. Przykładowo, w kontekście programowania, podczas pracy z systemami operacyjnymi, takie reprezentacje są stosowane do określenia adresów w pamięci lub wartości w rejestrach procesora. Zrozumienie konwersji między systemami liczbowymi jest kluczowe nie tylko w programowaniu, ale również w inżynierii komputerowej oraz przy projektowaniu systemów cyfrowych, gdzie precyzyjne przetwarzanie danych jest niezbędne.

Pytanie 32

Które urządzenie poprawi zasięg sieci bezprzewodowej?

A. Modem VDSL
B. Konwerter mediów
C. Wzmacniacz sygnału
D. Przełącznik zarządzalny
Wzmacniacz sygnału to urządzenie zaprojektowane specjalnie w celu zwiększenia zasięgu sieci bezprzewodowej, co czyni go kluczowym elementem w infrastrukturze sieciowej. Działa poprzez odbieranie sygnału z routera lub punktu dostępu, a następnie jego amplifikację, co pozwala na szersze pokrycie obszaru sygnałem Wi-Fi. Wzmacniacze sygnału są szczególnie przydatne w domach i biurach o dużej powierzchni, gdzie standardowy zasięg routera może nie wystarczyć. Przykładem ich zastosowania może być sytuacja, gdy użytkownik znajduje się w oddalonym pomieszczeniu, gdzie sygnał jest słaby, co wpływa na jakość połączenia internetowego. Stosując wzmacniacz, można poprawić jakość sygnału i umożliwić płynniejsze korzystanie z internetu. Zgodnie z najlepszymi praktykami, ważne jest, aby dobrać odpowiedni wzmacniacz do specyfiki sieci, a także unikać umieszczania go w miejscach, gdzie mogą występować przeszkody, takie jak grube ściany, które mogą wpływać na jego efektywność. W ten sposób można skutecznie rozwiązać problemy z zasięgiem i poprawić ogólną jakość usług sieciowych.

Pytanie 33

Jaką zmianę sygnału realizuje konwerter RAMDAC?

A. cyfrowy na analogowy
B. stały na zmienny
C. analogowy na cyfrowy
D. zmienny na stały
Analizując pozostałe odpowiedzi, można zauważyć, że koncepcje w nich zawarte są błędne. Odpowiedź dotycząca przetwarzania sygnału analogowego na cyfrowy opiera się na mylnym założeniu, że RAMDAC potrafi odwrócić proces konwersji, co nie jest zgodne z jego funkcją. RAMDAC z natury przekształca dane cyfrowe, a nie odwrotnie. Kolejne odpowiedzi, mówiące o przekształcaniu sygnałów zmiennych na stałe oraz stałych na zmienne, wprowadzają do dyskusji pojęcia, które nie są związane z podstawową funkcjonalnością RAMDAC. W rzeczywistości RAMDAC nie zajmuje się konwersją zmienności sygnałów, lecz ich formą. Typowym błędem w myśleniu o tych konwersjach jest niepełne zrozumienie roli sygnałów w systemach cyfrowych i analogowych. Niektórzy mogą myśleć, że konwertery RAMDAC mają wiele funkcji, jednak ich głównym zadaniem jest zapewnienie płynnej i dokładnej konwersji danych z formatu cyfrowego na analogowy, co jest niezbędne dla wyświetlania grafiki na monitorach. Zrozumienie tych procesów jest kluczowe dla specjalistów zajmujących się technologią komputerową, aby skutecznie projektować i implementować systemy graficzne.

Pytanie 34

Do czego służy oprogramowanie Microsoft Hyper-V?

A. identyfikacji komputerów w sieci
B. wirtualizacji komputerów fizycznych
C. lokalizacji zasobów w sieci
D. zdalnego łączenia z innymi hostami
Zdalne połączenie z innymi hostami, identyfikacja komputera w sieci oraz lokalizacja zasobów sieciowych to kwestie związane z różnymi aspektami zarządzania infrastrukturą IT, które nie są bezpośrednio związane z funkcjami Hyper-V. Zdalne połączenie z innymi hostami zazwyczaj realizowane jest za pomocą protokołów takich jak RDP (Remote Desktop Protocol) czy SSH (Secure Shell), które umożliwiają użytkownikom zdalny dostęp do systemów operacyjnych zainstalowanych na różnych komputerach. Hyper-V jako platforma wirtualizacyjna nie skupia się na tej funkcjonalności, a raczej na tworzeniu i zarządzaniu wirtualnymi maszynami. Identyfikacja komputera w sieci to aspekt związany z adresowaniem IP i protokołami sieciowymi, które są odpowiedzialne za komunikację w obrębie lokalnych i rozległych sieci komputerowych. Użycie Hyper-V nie wpływa na proces identyfikacji maszyn w sieci. Lokalizacja zasobów sieciowych jest kolejnym obszarem, który obejmuje technologie takie jak DNS (Domain Name System) i systemy zarządzania zasobami, a nie funkcje wirtualizacji. Mylenie tych koncepcji może prowadzić do nieporozumień, ponieważ wszystkie te funkcjonalności współczesnych systemów IT są ze sobą powiązane, jednak każda z nich pełni odmienną rolę. W związku z tym, ważne jest, aby zrozumieć, że Hyper-V jest narzędziem skoncentrowanym na wirtualizacji, a nie na zdalnym dostępie, identyfikacji czy lokalizacji zasobów.

Pytanie 35

Dysk znajdujący się w komputerze ma zostać podzielony na partycje. Jaką maksymalną liczbę partycji rozszerzonych można utworzyć na jednym dysku?

A. 4
B. 3
C. 2
D. 1
Dobra robota! Odpowiedź, którą wybrałeś, jest jak najbardziej trafna. Zgodnie z zasadami MBR (Master Boot Record) można mieć tylko jedną partycję rozszerzoną na dysku. To taka partycja, która pozwala na stworzenie wielu partycji logicznych w jej obrębie. W praktyce oznacza to, że na jednym dysku możesz mieć do 4 partycji podstawowych, albo jedną partycję rozszerzoną, w której można zrobić więcej partycji logicznych. Ułatwia to zarządzanie przestrzenią dyskową i pozwala lepiej organizować dane. Fajnie jest dzielić różne pliki na partycjach logicznych, bo to później bardzo pomocne przy robieniu backupów czy przywracaniu systemu. Ważne jest, żebyś nie mylił partycji podstawowych z rozszerzonymi, bo mają one zupełnie różne zadania i zastosowanie w strukturze dysku.

Pytanie 36

Który system plików powinien być wybrany podczas instalacji Linuxa, aby umożliwić ustalanie uprawnień dla plików i katalogów?

A. ISO9660
B. NTFS
C. EXT2
D. FAT32
Wybór NTFS, FAT32 lub ISO9660 jako systemu plików do instalacji Linuxa w kontekście definiowania uprawnień do plików prowadzi do nieporozumień dotyczących ich podstawowych cech. NTFS, będący systemem plików używanym głównie w systemach Windows, oferuje pewne możliwości zarządzania uprawnieniami, jednak jego pełna funkcjonalność jest ograniczona w kontekście Linuxa. Oprogramowanie Linuxowe może interagować z NTFS poprzez specjalne sterowniki, ale pełne wsparcie dla uprawnień nie jest realizowane w sposób efektywny. FAT32 jest systemem plików przeznaczonym dla starszych systemów operacyjnych, który nie obsługuje rozbudowanych atrybutów uprawnień. W praktyce umożliwia on jedynie podstawowe operacje, co czyni go niewłaściwym wyborem dla nowoczesnych aplikacji wymagających ścisłej kontroli dostępu. ISO9660, używany głównie do zapisu obrazów płyt CD i DVD, nie jest systemem plików przeznaczonym do codziennego użytku na dyskach twardych, a jego struktura nie wspiera dynamiki zarządzania uprawnieniami w systemie plików. Użytkownicy często popełniają błąd, zakładając, że każdy system plików oferuje podobne możliwości, co prowadzi do wyboru niewłaściwego narzędzia do konkretnych zadań. Właściwe zrozumienie różnic między systemami plików jest kluczowe dla efektywnego zarządzania danymi i bezpieczeństwem w środowisku Linux.

Pytanie 37

Wskaż program do składu publikacji

A. MS Visio
B. MS Publisher
C. MS Excel
D. MS Word
MS Publisher jest specjalistycznym programem do publikacji i projektowania materiałów graficznych, który jest powszechnie używany w branży DTP (Desktop Publishing). Jego główną funkcją jest umożliwienie użytkownikom łatwego tworzenia profesjonalnych publikacji, takich jak ulotki, broszury, plakaty czy newslettery. Dzięki intuicyjnemu interfejsowi i rozbudowanej bibliotece szablonów, MS Publisher pozwala na szybkie projektowanie graficzne, co czyni go idealnym narzędziem dla małych firm oraz osób zajmujących się marketingiem. Program obsługuje różnorodne formaty plików graficznych i tekstowych, co zwiększa jego wszechstronność. W praktyce, MS Publisher wspiera standardy branżowe, takie jak PDF/X, co zapewnia wysoką jakość druku. Użytkownicy mogą także łatwo integrować dane z innych aplikacji Microsoft Office, co pozwala na efektywne zarządzanie treściami. Dodatkowo, MS Publisher oferuje zaawansowane opcje typografii oraz układu, co pozwala na dostosowywanie projektów do indywidualnych potrzeb. Znajomość MS Publisher jest zatem nie tylko przydatna, ale wręcz niezbędna dla wszystkich, którzy pragną tworzyć profesjonalnie wyglądające materiały drukowane.

Pytanie 38

W nagłówku ramki standardu IEEE 802.3, który należy do warstwy łącza danych, znajduje się

A. adres IPv4
B. parametr TTL
C. numer portu
D. adres MAC
W kontekście standardu IEEE 802.3, zrozumienie roli adresu MAC jest istotne, aby uniknąć powszechnych nieporozumień związanych z innymi elementami związanymi z sieciami komputerowymi. Adres IP, na przykład, jest używany na wyższej warstwie modelu OSI, czyli w warstwie sieciowej, a nie w warstwie łącza danych. Adres IP służy do lokalizowania urządzeń w szerszej sieci, takiej jak Internet, gdzie adresy MAC nie mają zastosowania poza lokalnym segmentem. Parametr TTL (Time To Live) odnosi się do liczby routerów, przez które pakiet może przejść, zanim zostanie odrzucony, co dotyczy głównie ruchu na warstwie sieciowej. Numer portu z kolei jest używany do identyfikacji konkretnych aplikacji lub usług w ramach protokołów transportowych, takich jak TCP czy UDP. Te elementy, choć istotne w kontekście komunikacji sieciowej, nie mają miejsca w nagłówku ramki IEEE 802.3. Typowym błędem myślowym jest mylenie różnych warstw modelu OSI oraz ich funkcji. Ważne jest, aby zapamiętać, że każda warstwa ma swoje unikalne zadania i używa specyficznych identyfikatorów, co pozwala na efektywne zarządzanie i routing danych w sieciach komputerowych.

Pytanie 39

Po przeprowadzeniu diagnostyki komputera stwierdzono, że temperatura pracy karty graficznej z wyjściami HDMI oraz D-SUB, umieszczonej w gnieździe PCI Express stacjonarnego komputera, wynosi 87°C. W takiej sytuacji serwisant powinien

A. wymienić dysk twardy na nowy o takiej samej pojemności i prędkości obrotowej
B. zweryfikować, czy wentylator działa prawidłowo i czy nie jest zabrudzony
C. dodać nowy moduł pamięci RAM, aby odciążyć kartę
D. zmienić kabel sygnałowy D-SUB na HDMI
Sprawdzenie, czy wentylator karty graficznej jest sprawny oraz czy nie jest zakurzony, jest kluczowym krokiem w diagnostyce problemów z temperaturą podzespołów komputerowych. Wysoka temperatura, jak 87°C, może wynikać z niewłaściwego chłodzenia, co może prowadzić do dotkliwego uszkodzenia karty graficznej. Wentylatory w kartach graficznych odpowiadają za odprowadzanie ciepła, a ich zablokowanie przez kurz lub inne zanieczyszczenia znacząco ogranicza ich efektywność. W praktyce, regularne czyszczenie wentylatorów oraz radiatorów powinno być standardową procedurą konserwacyjną w utrzymaniu sprzętu komputerowego. Ponadto, w sytuacji stwierdzenia usterki wentylatora, jego wymiana na nowy, odpowiedni model zapewni poprawne działanie karty graficznej oraz jej dłuższą żywotność. Warto również monitorować temperatury podzespołów za pomocą oprogramowania diagnostycznego, co pozwala na wczesne wykrycie problemów i zapobieganie poważniejszym uszkodzeniom.

Pytanie 40

Jakie protokoły przesyłają cykliczne kopie tablic routingu do sąsiadującego rutera i NIE ZAWIERAJĄ pełnych informacji o dalekich ruterach?

A. EIGRP, OSPF
B. OSPF, RIP
C. EGP, BGP
D. RIP, IGRP
Wybór protokołów RIP (Routing Information Protocol) i IGRP (Interior Gateway Routing Protocol) jako odpowiedzi nie jest prawidłowy ze względu na różnice w sposobie wymiany informacji o routingu. RIP jest protokołem wektora odległości, który działa na zasadzie cyklicznego przesyłania pełnych tablic routingu co 30 sekund. Chociaż jest prosty w implementacji, jego architektura nie pozwala na efektywne przekazywanie tylko zmienionych informacji, co prowadzi do znacznego obciążenia sieci. IGRP, pomimo że jest bardziej zaawansowanym protokołem, również opiera się na przesyłaniu pełnych informacji o tablicach routingu, co czyni go mniej odpowiednim w kontekście efektywności. Z kolei OSPF i EIGRP, które są w stanie działać w bardziej dynamicznych środowiskach, wykorzystują techniki przesyłania zaktualizowanych informacji o stanie łączy i metrykach, co prowadzi do lepszej optymalizacji tras w sieci. Wybór EGP (Exterior Gateway Protocol) oraz BGP (Border Gateway Protocol) również nie jest poprawny, ponieważ te protokoły są zaprojektowane do działania na granicach systemów autonomicznych i nie stosują mechanizmu okresowego przesyłania tablic rutingu. Często błędne rozumienie różnic między protokołami wewnętrznymi, a zewnętrznymi prowadzi do nieporozumień w ich zastosowaniu. Kluczowe jest zrozumienie, że efektywność routingu w dużych sieciach zależy nie tylko od wyboru protokołu, ale również od jego odpowiedniej konfiguracji i implementacji zgodnie z potrzebami danej infrastruktury.